Boletín do Ceesg

2

Neste boletín: Tema do mes: Sen límites. Sofía Riveiro

Especial 15 anos: O Ceesg e eu: unha historia dentro de outras historias. X. Manuel Cid

CGCEES:

A construción profesional a través dos congresos.

Próximo número da revista RES: Inserción sociolaboral e educación social.

Actualidade:

Experiencias de Educación Social na Escola en Galicia. Raquel López

As facultades galegas acollerán a presentación da revista Galeduso

Educadoras/es sociais, necesitamos o mestrado de profesorado para acceder aos corpos

docentes?

O Tribunal Constitucional frea a reforma local.

Os dereitos dos consumidores, dereitos cidadáns. Manifesto de Adicae.

Campaña 15·15·15. Cota única 2017.

Formación: Últimos días para a inscrición no VII Congreso Estatal de Educación Social.

Formación con desconto para colexiadas e amigas, e outra formación.

Emprego

Grupos de traballo:

Fiadeiras no Parlamento de Galicia.

BloguES: Ocuparse sensatamente da infancia no espazo local. Jaume Funes

http://jaumefunesa.blogspot.com.es

Para ler e reflexionar: Fíos Violeta. Convivir en igualdade (María Hermelo Iglesias)

Actuacións

15 anos de historia. Aprobación do Código Deontolóxico do Educador/a Social

Os soños de todas

Documentos profesionalizadores

Avisos

Boletín do Ceesg

Nº 101 - marzo 2016

3

Mónica Serrano Soto Presidenta Colexiada nº 3795

Lito Prado Vicepresidente Área de Comunicación e Participación colexial Área de Acción Profesional Colexiado nº 3089

Maite Sío Docampo Secretaria Colexiada nº 3850

Alfonso Tembrás López Tesoureiro Área de Desenvolvemento Profesional Colexiado nº 0103

Daniel Alves Rivera Vogal Área de Acción Profesional Colexiado nº 3979

Antón Bouzas Álvarez Vogal Área de Acción Profesional Colexiado nº 0968

Beatriz Caneda Zamar Vogal Área de Desenvolvemento Profesional Colexiada nº 3901

Leticia Castro Torres Vogal Área de Desenvolvemento Profesional Colexiada nº 3892

Natalia Domínguez Galán Vogal Área de Desenvolvemento Profesional Colexiada nº 0398

Eva López Soto Vogal Área de Desenvolvemento Profesional Colexiada nº 0924

Andrea Maroñas Bermúdez Vogal Área de Comunicación e Participación colexial Colexiada nº 0118

Priscila Maximino Bento Vogal Área de Desenvolvemento Profesional Colexiada nº 3999

Belén Piñeiro Álvarez Vogal Área de Comunicación e Participación colexial Colexiada nº 3286

Eva Moldes Casal Vogal Área de Acción Profesional Colexiada nº 3195

Sofía Riveiro Olveira Vogal Área de Comunicación e Participación colexial Colexiada nº 3389

Laura Vilaboy Romero Vogal Área de Desenvolvemento Profesional Colexiada nº 3873

2015 - 2019

XUNTA DE GOBERNO

4

TEMA DO MES Sen límites

Hoxe, 8 de marzo, Día Internacional das Mulleres, son moitos os colectivos e

entidades que se suman a conmemorar este día, como algo a superar e con

moitas cuestións a reivindicar.

Nós, o Colexio de Educadoras e Educadores Sociais de Galicia -Ceesg-, non só

nos sumamos, senón que desexamos que non teñamos que conmemorar esta

data nunca máis. Pero sexamos realistas; van alá máis de cen anos desta data

e seguimos reivindicando o posto que corresponde ás mulleres, que é o lugar

xusto e digno para máis da metade da poboación mundial.

Aínda así, en datos macro, seguimos sendo, as mulleres, as posuidoras do 1%

da riqueza mundial só, e ocupando, segundo o Fondo das Nacións Unidas para

as Mulleres (UNIFEM), o 70% da pobreza. Ademais estímase que 7 de cada 10

persoas que morren de fame no mundo son mulleres e nenas. As mulleres

tamén son/somos o maior grupo entre os denominados traballadores pobres,

persoas que traballan pero que non gañan o suficiente para saír da pobreza

absoluta. Segundo a Organización Mundial do Traballo, as mulleres constitúen

actualmente o 60% dos traballadores pobres.

Non hai ningún país do mundo no que exista unha igualdade completa entre

homes e mulleres. Pero non por iso imos “tirar a toalla”, a pesar de

comprender que isto é unha “carreira de fondo”.

Este ano, o tema da ONU é “Por un planeta 50-50 en 2030: DEMOS O PASO

para a igualdade de xénero”, en relación á consecución dos Obxectivos de

Desenvolvemento Sostible (ODS). Imos ter que dar MOITOS pasos, un detrás

doutro, e atentas a non dar “pasos en falso” ou “pasos cara atrás”. E neses

pasos, oxalá quede a pegada da educación social.

Sofía Riveiro Olveira

Vogal do Ceesg.

Colexiada nº 3389.

5

Sen límites

Aquí, ó igual que nas carreiras de longa distancia, debemos aprender a

ascender desniveis con zancadas curtas e eficientes e a descender con rapidez

sen axitarse nin descontrolar o paso e ritmos adecuados. É esencial un paso

uniforme e mantido. É esencial seguir reivindicando o noso papel, o noso

lugar, o noso posto, o das mulleres; e xa que logo, a nosa figura profesional de

educadoras/es sociais para mudar esta situación desigual e inxusta.

CELEBRAMOS os avances que se viñeron dando estes últimos anos, sobre

todo, da man do feminismo, e que permitiron que mulleres vaian/vaiamos

ocupando eses postos inaccesibles ata non fai tanto, a todos os niveis

(persoal, familiar e profesionalmente): o voto feminino (no Estado Español, en

1931 -Segunda República- pero actualmente existen aínda países sen ese

dereito) a escola coeducativa (máis ben, podemos seguir falando de escola

mixta, con claros intentos de mudar cara unha escola coeducativa e inclusiva)

dereitos sexuais e reprodutivos (con pasos atrás nesta última lexislatura)

políticas específicas de igualdade, plans de igualdade e leis pola igualdade

loita contra a violencia de xénero atención á diversidade e inclusión social

máis visibilidade para concienciar (con axuda das redes sociais dixitais que

rompen barreiras e dan voz)

CELEBRAREMOS novidades lexislativas, actos

programados e outros avances encamiñados a romper

barreiras, tirar muros, poñer chanzos, facilitar trasfegos,

crear pontes, tecer redes, fiar…, celebraremos que a

educación social estea incorporada nas vidas da xente,

que nos permitan educar en igualdade desde as

primeiras idades ata a xente maior, desde as escolas ás

administracións, desde o tempo libre á formación

continua, desde a modalidade presencial á virtual. SEN

LÍMITES!

6

ESPECIAL 15 ANOS O Ceesg e eu: unha historia dentro de outras historias

Ocorréuseme este título pois cando penso na data de creación do colexio,

aquel 1 de xaneiro de 2001, vexo varias historias entrecruzadas, podendo

afirmar que eu estaba alí, que a miña propia historia estivo influenciada

considerablemente polas outras, e a eses cambios históricos na educación eu

tamén contribuín coa miña humilde aportación, sempre máis pequena do que

realmente recibín.

A creación do Ceesg foi un proceso que eu coñecín ben, pois coincide coa

miña decisión de abandonar a Vicerreitoría de Extensión Universitaria da

Universidade, para estar máis preto dos/das estudantes da Facultade de

Humanidades, que xa botaban de menos as saídas de estudo programadas

polo Cid, a Lodoselo, Portugal, MUPEGA, Concello de Santiago, Pasatempo de

Betanzos, Caranza de Ferrol, e tantas outras que viñan achegando aos futuros

educadores e educadoras sociais aos contextos de intervención.

Voltaba eu para a casa, pois había de producirse un cambio tamén radical na

organización dos estudos universitarios, transformando a Facultade de

Humanidades e a Escola de Maxisterio en dous novos centros, sendo un deles

a actual Facultade de Ciencias da Educación, na cal eu ía ser Decano

Comisario. Que nome máis feo; tardei o mínimo tempo legalmente permitido

para convocar eleccións e pasar a ser só decano democraticamente elixido.

Alguén entendía eses meus cambios como pasar de papa a sancristán, nunha

concepción xerárquica e non colexiada do poder. Para min foi deixar unha

actividade, gratificante certamente, pois non era moi distante do perfil da

Educación Social, para asumir outra na que ía ter un papel máis directo na

formación de educadores e educadoras sociais, e tamén na súa organización

colectiva e colexial.

Na formación inicial volvo á Facultade cun novo plano de estudos, no que me

Xosé Manuel Cid Fernández

Colexiado de Honra do Ceesg

7

O Ceesg e eu: unha historia dentro de outras historias

centro, entre outras materias, na educación para a paz, optativa que collían

todos e todas. Os anos de colaboración co amigo Suso Jares dábanlle a esta

disciplina unha dimensión especial en Galicia, e ademais na dimensión da

interculturalidade, puidemos conectarnos ao proxecto de Ponte nas Ondas.

Xunto coas saídas antes sinaladas, a programación nocturna de Ponte nas

Ondas é outra actividade que non se borra facilmente da retina de moitas

promocións de educadores e educadoras. Nin que dicir ten que a

colaboración histórica con organizacións deste ámbito, abríanos as portas

para as primeiras prácticas institucionais e as primeiras contratacións (Cruz

Vermella, Concellos, cooperativas de tempo libre, ANPAs, Asociacións

veciñais, de persoas maiores...)

Pero esperábame outra misión na que puiden aportar algo e aprender moito,

a de colaborar no proceso de habilitación, que durou 18 meses. Cantos

expedientes que a Xunta Xestora traía informados, e só procedía debater os

casos dubidosos!!!

Non vou nomear aquel enorme equipo de 12 educadores/as, tres

especialistas convidados e tres representantes das Universidades, pois

esgotaría o espazo deste artigo que necesariamente ha de ser breve. Direi tan

só, que privilexio poder aprender fundamentos da profesión con aquela

xente. Entidades que traballaban no noso campo, perfís profesionais, funcións

dos profesionais que exercían a educación social, antes de esta converterse

en carreira universitaria... Conservo aínda copia das funcións que certificaban

algúns candidatos e candidatas a habilitación. Canta reflexión teórico-práctica

sobre a profesión hai detrás daqueles expedientes.

Como debe ser os documentos que eu teño non conteñen os nomes, por

razóns obvias de confidencialidade, pero son páxinas de expedientes que

deben estar íntegros nos arquivos do Ceesg. Como historiador da educación,

penso nas narracións que hai nesas carpetas, que son historia viva da

profesión e que algún día deberán ser interpretadas e sacadas á luz para dar

máis consistencia á nosa historia colectiva.

Historias que levaban xa daquela décadas agardando poñer no seu

expediente a palabra educador/a social, e deixarnos como legado un posto de

“Conservo aínda

copia das funcións

que certificaban

algúns candidatos

e candidatas a

habilitación. Canta

reflexión teórico-

práctica sobre a

profesión hai

detrás daqueles

expedientes”

8

traballo que debera ser ocupado no futuro quen tivese ese título expedido

por unha universidade. Un proceso sen dúbida fundamental para a

autoestima do profesional, pero tamén para a autoestima colectiva, xa que

permitía dar os pasos necesarios para a proxección social da profesión, para a

definición do perfil profesional, en definitiva para estar no mundo. Se non se

nos coñece, non existimos.

Penso que estes profesionais tiñan máis presente no feito de habilitarse, o

contribuír á fortaleza da tribo, que a resolución da súa situación persoal, pois

a fin de contas algúns estaban próximos á xubilación; pero querían estar no

momento histórico en que unha profesión é refundada. Xa existía, pero non

tiña o recoñecemento que dá a titulación universitaria. Por iso é moi

importante que baixo o mesmo paraugas do Colexio se xunten as persoas que

nos sentimos educadores/as sociais, e aqueles/as que o ían ser polo título

obtido na Universidade. Algunhas voces querían confrontar estes dous perfís,

pois non esquezamos que estamos no país do minifundio, pero eran voces

minoritarias que non resoaron na dinámica conxunta de construción

cooperada.

Miraba eu con atención que chegasen peticións dos máis diferentes ámbitos,

pois só así se conseguiría esa unidade e forza necesaria. O sector da

animación era o menos motivado para a colexiación, feito que eu comentaba

frecuentemente cos amigos Xan Bouzada ou Benito Losada, entendendo que

moitos técnicos de cultura e xestores do tempo libre, eran referentes na

profesión e habían de contribuír a consolidar ese espazo da Educación Social.

Nuns casos conseguimos que se achegasen estes profesionais e noutros casos

mantivéronse á marxe, sentíndose identificados cunha profesión particular

diferente da nosa.

En todo caso quede aquí a lembranza desa etapa definitiva para pór os

cimentos da organización colexial, que hoxe con 15 anos xa está na maioría de

idade, acudindo a moitas frontes na defensa da profesión, dos/das

profesionais e sobre todo dos participantes dos diferentes servizos. Orgulloso

de formar parte coa miña pequena contribución de Colexiado de Honra a esta

marabillosa tribo.

“Se non se nos

coñece, non existi-

mos.”

9

CGCEES A construción profesional a través dos congresos

No último número da revista RES, Revista de Educación Social publicouse un

artigo do noso compañeiro e presidente honorífico do CGCEES Alberto

Fernández de Sanmamed sobre os Congresos Estatais de Educación Social

celebrados ata a data. Un repaso polas citas profesionais que tivemos en

Pamplona, Madrid, Barcelona, Santiago de Compostela, Toledo, Valencia, ata

chegar á próxima que será en Sevilla no vindeiro mes de abril.

Ante a proximidade da celebración do VII Congreso Estatal de Educación

Social resulta unha lectura ben interesante, na que se incorpora o acceso a

todos os documentos publicados dos anteriores congresos.

Ler o artigo

Santiago acolleu o Congreso Estatal de Educación Social no

ano 2004.

10

Próximo número da revista RES:

Inserción sociolaboral e Educación Social

Está en preparación o próximo nº 23 da revista RES, Revista de educación Social, que levará

por título: Inserción sociolaboral y Educación Social.

O prazo para o envío de artigos é ata o 15 de maio.

Ver información detallada do próximo número

Ver orientacións sobre cómo colaborar con RES, Revista de Educación Social

Dende 2002, a revista RES serve para compartir experiencias e coñecementos derivados do

exercicio da profesión de educador/a social. Dota dun espazo común aos educadores/as so-

ciais no que poidan non só debater as súas propostas e intercambios profesionais sobre a ac-

ción socioeducativa senón que tamén se xere e vertebre coñecemento para a sociedade en

xeral.

É unha das revistas virtuais de educación social con máis proxección no mundo da educación

social, tanto española como latinoamericana. É utilizada como referencia bibliográfica e de

fonte de datos relacionados coa realidade discursiva e a profesión de educadores e educado-

ras sociais pola maioría das facultades que imparten os estudos de grao; e referénciase cada

vez máis en estudos, investigacións, artigos, etc. relacionados coa educación social.

11

Experiencias de Educación Social nos centros escolares en Galicia

Dende hai uns anos, Galicia únese á reivindicación de incorporar novos perfís

profesionais ao ámbito da educación escolar para contribuír a solventar a

problemática da chamada “crise da escola”. Mais non só se trata de paliar

problemas existentes, senón actuar no ámbito da prevención e estender a

acción educativa máis alá dos muros da escola. Neste senso, a figura da

profesional da Educación Social enmárcase perfectamente neste obxectivo.

Seguindo a López Zaguirre (2013), existen diversos modelos sobre a

integración da Educación Social nos centros escolares:

Educadoras e educadores sociais adscritos aos centros escolares:

As profesionais da educación social forman parte dos equipos dos

centros escolares. É o caso das Comunidades Autónomas de Andalucía,

Estremadura e Castela A Mancha, aínda que con matices entre elas.

Educadoras e educadores sociais integrados nos Servizos Sociais

Municipais:

Están adscritos aos Servizos Sociais Municipais e as funcións respecto

aos centros escolares realízanas en coordinación cos equipos educativos

de ditos centros. Sería o caso de Baleares, Euskadi, Galicia ou Madrid.

Nalgúns casos estanse dando modelos mixtos, como en Catalunya, nos

que os institutos teñen outro profesional –de Educación Social e/ou

Integración Social- ademais da persoa traballadora dos Servizos Sociais

municipais.

Proxectos concretos liderados por educadoras e educadores sociais nos

centros escolares:

Raquel López Fernández

Colexiada Ceesg nº 3808

Membro da Secretaría Técnica do I Congreso Internacional e III Xornadas sobre Educación Social e Escola

ACTUALIDADE

12

Os Concellos, en convenio cos gobernos autonómicos, elaboran proxectos de intervención nos centros escolares coordinados por educadoras e educadores sociais.

Como se desprende do anterior, Galicia non ten regulada a presenza de

educadoras e educadores sociais nos centros escolares, a lexislación máis

próxima é aquela que regula a Orientación (Decreto 120/1998 e a posterior

Orde do 24 de xullo de 1998) pola que se establece a creación de

Departamentos de Orientación nos centros de educación secundaria e nos de

Primaria de máis de 12 unidades, como criterio xeral. Cómpre sinalar que nos

Equipos de Orientación Específicos (EOE) estipúlase a presenza dunha persoa

titulada en Traballo Social e/ou Educación Social. Actualmente non consta que

en ningún dos catros EOE existan algunha educadora ou educador social.

Aínda así, existen algunhas experiencias da incorporación de profesionais da

Educación Social no contexto escolar que serven para xustificar e reivindicar a

súa regularización.

Neste senso, en Galicia coñécense algunhas experiencias de intervención de

educadoras sociais no contexto escolar, en moitos casos, a través de

iniciativas municipais como é o caso de Atalaia Social que, entre as súas liñas

de traballo desenvolve intervencións socio-educativas nos centros escolares

realizando programas de convivencia nas aulas, obradoiros de diversas

temáticas – de educación afectivo sexual, de habilidades sociais e persoais, de

prevención da violencia de xénero, de igualdade e coeducación ou de

alimentación e prevención de trastornos – ademais de xornadas de

sensibilización. Estas accións perseguen como principal obxectivo crear un

espazo de información, reflexión e diálogo onde abordar aspectos de interese

para o benestar e desenvolvemento saudábel das mozas e mozos a través

dunha metodoloxía participativa, activa e baseada na aprendizaxe

significativa. Por outra banda, o Instituto Galego de Xestión para o terceiro

Sector – Igaxes 3 – desenvolve dende o ano 2009 o programa Aleida nos

Concellos de Santiago de Compostela e Ames para a prevención do fracaso

Igaxes 3 desenvolve o programa Aleida para a prevención do fra-caso escolar nos concellos de Ames e Santiago de Compostela.

13

escolar. O equipo de Aleida traballa principalmente no centro escolar co

alumnado de 6º de Primaria a 4º de ESO. Empregan unha metodoloxía que

combina actividades en grupo e atención individual cando se precise dunha

atención máis concreta. Fóra do horario escolar, traballan con adolescentes

que teñen problemas concretos de adaptación no eido escolar. Ademais,

realizan mediacións familiares ou titorías para axudar ás familias a resolver os

conflitos que poidan ter cos seus fillos e fillas. Coordínanse cos Servizos

Sociais dos municipios onde interveñen e cos equipos dos centros escolares e

forman parte dalgunhas redes de barrio ou territoriais.

Cómpre sinalar que nos últimos anos teñen xurdido iniciativas empresariais

no ámbito social que contemplan o contexto escolar como un posible ámbito

de intervención e traballo aínda que estas experiencias acostuman a ser no

marco dun proxecto puntual e sobre un aspecto moi concreto (educación

para saúde, habilidade sociais, igualdade…) e non son iniciativas tan globais e

integrais como as arriba presentadas. Sinalar tamén que estas experiencias

son coñecidas por “proximidade” a profesionais que traballan neste eido mais

non se realiza unha forte labor de divulgación destas experiencias para

revalidar a necesidade da inclusión da Educación Social nos Departamentos de

Orientación dos centros escolares.

Outros programas – xa finalizados- nos que interviñeron profesionais da

Educación Social no contexto escolar foron:

Programa Dorna “embárcate na saúde”: programa de educación para a

saúde iniciado no ano 1988 no Concello de Camariñas. Propón un

itinerario formativa a nivel comunitario centrado na educación para a

saúde e entendida dende unha visión integral. Este programa foi

desenvolvido por educadoras e educadores sociais a través da entidade

Xeneme.

Relaciónate “de bo rollo”: programa experimental dirixido á prevención

de conflitos e ao consumo de substancias tóxicas iniciado no ano 2006

Dorna, embárcate na saúde foi un programa desenvolvido por Xeneme, no Concello de Camari-ñas.

14

nos centros do Concello de Santiago de Compostela. As profesionais

encargadas de implantalo foron unha psicóloga e dúas educadoras

sociais da Unidade Municipal de Atención ás Drogodependencias

(UMAD). A finalidade era iniciar un camiño de apertura nos centros

escolares que promovese a implicación de toda a comunidade educativa

no seu desenvolvemento.

Proxecto de intervención socioeducativa nos institutos do barrio de

Labañou (A Coruña): enmárcase dentro do Programa Xeral de Servizos

Sociais de Atención Primaria de prevención e cooperación social. A súa

finalidade é promover e fortalecer o tecido social da comunidade

mediante actuacións preventivas de promoción e participación social

dirixidas a toda a poboación.

Como se amosa, as experiencias de Educación Social no ámbito escolar en

Galicia son puntuais e pouco divulgadas mais serven como alicerces da

fundamentación e reivindicación da necesidade de incluír novas figuras

profesionais neste contexto.

Tanto dende o Consejo General de Colegios de Educadoras y Educadores

Sociales e ASEDES como na totalidade dos Colexios Profesionais do Estado

reivindícase a incorporación desta figura no contexto escolar compartindo

liñas moi semellantes. Dende ASEDES, no ano 2004 elaborouse un Informe

sobre a concreción do traballo da educadora ou educador social en centros

escolares. Este Informe, tras realizar unha recapitulación da definición e

ámbitos de traballo da Educación Social, recollía a ubicación – Departamento

de Orientación – e funcións que debería desempeñar este profesional

ademais das experiencias que existían nese momento ao longo do Estado.

Dende o Consejo General, a través da Revista de Educación Social (RES), no

ano 2013 publicouse un monográfico de “El educador social y la escuela” que

recollía diversos artigos na mesma liña que o Informe, falando sobre a

necesidade de incluír estes profesionais no contexto escolar e as funcións a

“Tanto dende o

CGCEES e ASEDES

como na totalidade

dos Colexios

Profesionais do

Estado reivindícase

a incorporación

desta figura no

contexto escolar

compartindo liñas

moi semellantes”

15

desenvolver.

O Informe mencionado serviu de base para os Colexios Profesionais que

reivindican ás súas respectivas Administracións a incorporación de

profesionais da Educación Social. Neste senso, o Colexio de Educación Social

de Andalucía (2012), o da Comunitat Valenciana (2006) e das Illas Baleares

(2007) publicaron sendos monográficos sobre educación social e contexto

escolar. Dende o Colexio de Educación Social do Principado de Asturias

(COPESPA) organizouse en decembro unha “merenda socioeducativa” sobre a

Educación Social Escolar. Isto amosa o interese dos Colexios Profesionais en

incorporar esta figura profesional ao contexto escolar mais, na revisión

realizada dos distintos Colexios Profesionais Autonómicos ningún deles conta

cun grupo de traballo, comisión ou área específica neste eido polo que non

deixan de ser accións puntuais con escasa continuidade e intensidade no

tempo.

En canto ao Colexio de educadoras e educadores sociais (Ceesg) amósase moi

belixerante neste eido. No ano 2005 e a través do Colectivo Rueiros,

organizáronse en Ourense unhas Xornadas sobre o conflito na escola nas que

se falaba da posible incorporación de educadoras e educadores sociais aos

contextos escolares para intervir neste eido. Neste mesmo ano, ao traballo do

Ceesg únese Nova Escola Galega (NEG) na reivindicación da inclusión da figura

da Educación Social a prol da mellora da calidade educativa na escola. Así, nos

anos 2005 e 2006 realízanse dúas xornadas das que saen sendas publicacións:

“A escola, ¿punto de encontro entre o profesorado e educadores/as sociais?”

(2006) e “Educación social e escola” (2008).

No ano 2008, no marco da 3ª Escola de Primavera titulada “Educación social e

cidadanía: intervención na escola e na comunidade” falouse da vinculación

sobre escola e educación social e as experiencias que neste eido se estaban

dando. Ademais, publicouse un tríptico que recollía as posibles funcións a

desenvolver no contexto escolar. Neste presente ano, retomouse a

En 2005, a través do colectivo Rueiros, o Ceesg organizou as Xornadas Técnicas sobre o con-flicto na Escola: estratexias e solucións.

16

colaboración entre Ceesg e NEG ademais de unirse as tres Universidades

Galegas de cara organizar unhas terceiras xornadas -en outubro de 2016- e

convidar á Administración Autonómica a que teña en conta a inclusión deste

profesional de cara a consecución dunha educación escolar de máis calidade e

integradora, principios recollidos na actual lexislación educativa, tanto

autonómica como estatal.

A próxima acción do Ceesg en relación á incorporación de edu-

cadoras/es sociais no ámbito escolar, será o I Congreso Inter-nacional e III Xornada de Educa-

ción Social e escola

17

As facultades galegas acollerán a presentación da revista Galeduso nº 11, sobre

Educación Social e persoas maiores

Despois de editado e distribuído o nº 11 da revista Galeduso, cremos importante dala a coñe-

cer, e decidimos facer a súa presentación nas Facultades de Ciencias da Educación das Univer-

sidades galegas.

Ourense. 7 de abril. Nas Xornadas Interxeracionais. Edificio de Ferro.

Santiago. 13 de abril. 10:30h. Fac. Ciencias da Educación. Campus Vida.

A Coruña. Data por confirmar. Fac. Ciencias da Educación.

Este número da revista está dedicado á “Educación social e persoas maiores”, e ten por obxe-

ctivo facer ver a importancia do papel da educación social no traballo coas persoas maiores e

as posibilidades das accións socioeducativas dirixidas ao desenvolvemento integral destas per-

soas.

18

Educadoras/es sociais, necesitamos o mestrado de

profesorado para acceder aos corpos docentes?

Nas últimas semanas, foron moitas as consultas recibidas no Ceesg acerca da

necesidade de ter o antigo CAP ou o actual Mestrado universitario de

Profesorado de Educación Secundaria Obrigatoria e Bacharelato, Formación

Profesional e Ensino de Linguas. Por iso, cremos conveniente aclarar esta cues-

tión.

O Ministerio de Educación, no seu día, ditou instrucións acerca deste asunto, e

no borrador das bases da próxima convocatoria da Consellería de Educación

tamén se deixa claro, no apartado referido aos requisitos das persoas que

desexen participar no proceso selectivo, que di, cando se refire ao acceso ao

corpo de educación secundaria:

b) Estar en posesión da formación pedagóxica e didáctica á que se refire o arti-

go 100.2º da Lei orgánica 2/2006, do 3 de maio, de educación. Con carácter

xeral, reunirán este requisito os que estean en posesión do título oficial de

máster universitario que habilite para o exercicio das profesións de profesor

de ensinanza secundaria obrigatoria e bacharelato, formación profesional ou

escolas oficiais de idiomas. A especialidade que conste no citado título, faculta-

rá para a presentación do persoal aspirante en calquera especialidade.

Estarán dispensados da posesión do citado título o persoal aspirante que acre-

dite ter, con anterioridade ao 1 de outubro de 2009, algún dos seguintes requi-

sitos:

Estar en posesión do título de profesional de especialización didáctica,

do certificado de aptitude pedagóxica ou do certificado de cualificación

pedagóxica.

Estar en posesión do título de mestre, diplomado en profesorado de edu-

19

cación xeral básica, mestre de ensino primario, licenciado en pedagoxía

ou en psicopedagoxía. Asemade, tamén estarán exentos os que estiveran

cursando algunha das tres anteriores titulacións e tiveran cursado 180

créditos destas á citada data do 1 de outubro de 2009.

Ter impartido docencia durante dous cursos académicos completos ou,

no seu defecto, durante 12 meses exercidos en períodos continuos ou

descontinuos, en centros públicos ou privados debidamente autorizados,

nas ensinanzas de educación secundaria obrigatoria, ou de bacharelato,

ou de formación profesional, conforme ao previsto na disposición transi-

toria cuarta do Real decreto 1834/2008, do 8 de novembro.

Cando se describen os requisitos de acceso ao corpo de profesorado de For-

mación Profesional, estes son os mesmos, salvo que non se contempla a op-

ción para as persoas que tivesen cursados os 180 créditos antes do 1 de outu-

bro de 2009 (haberá que revisar as bases definitivas, pois as instrucións do Mi-

nisterio sobre a exención do Mestrado non distingue entre diferentes corpos)

Ademais, no tocante ao profesorado de formación profesional engade algun-has particularidades para algunhas especialidades que non nos afectan como educadoras/es sociais.

En conclusión, educadoras/es sociais SI temos que ter o mestrado de profeso-rado, a non ser que cumpramos con algúns deses supostos de exención.

Educadoras/es sociais podemos presentarnos ás especialidades de “Formación e Orientación Laboral” e “Intervención Socioco-munitaria” do corpo de ensino secundario, e á de “Servizos á comunidade” no corpo de forma-ción profesional.

20

O Tribunal Constitucional frea a reforma local

A Lei 27/2013, do 27 de decembro, de racionalización e sustentabilidade da

Administración Local (LRSAL), entre outras cuestións, modificou as competen-

cias municipais en materia de servizos sociais, educación e saúde. Foi obxecto

de múltiples protestas, entre as que queremos destacar o posicionamento do

Consejo General de Colegios de Educadoras y Educadores Sociales (CGCEES),

(CGCEES), que ademais elaborou diferentes emendas ao proxecto de Lei, que

no seu día foron desestimadas polo Goberno. Tamén é salientable o move-

mento que xurdiu en Galicia da man das e dos profesionais dos servizos sociais

“O social, no local”

Agora, esa lei sofre un duro revés para que chegue a aplicarse, xa que o Pleno

do Tribunal Constitucional declarou inconstitucionais e nulos algúns dos seus

preceptos, ao considerar que o Estado invade competencias autonómicas en

materias relativas á saúde, servizos sociais ou educación. Así, o fallo do Alto

Tribunal avala que os concellos sigan aplicando as políticas sociais e educati-

vas.

A Federación Española de Munici-

pios y Provincias publica no último

número da súa revista “Carta local”

un artigo que detalla a información

da sentenza.

Ver artigo

Portada da revista “Carta local”, da FEMP

A plataforma “O social, no local”, durante unha das súas

manifestacións, no ano 2013

21

Os dereitos dos consumidores, dereitos cidadáns

O Colexio de Educadoras e Educadores Sociais de Galicia adheriuse ao manifesto de Adicae con motivo do Día Mundial do Dereitos das Persoas Consumidoras (15 de marzo), que reproducimos a continuación, traducido a galego: MANIFESTO: Os dereitos dos consumidores, dereitos cidadáns. A sociedade civil representada por organizacións sociais de moi diversos ámbitos unímonos no Día Mundial dos Dereitos dos Consumidores co obxectivo de reclamar estes dereitos como nexo común e fundamental ás nosas diversas e compartidas reivindicacións sociais e económicas. O dereito a unha vivenda digna, o dereito a un sustento económico e a un consumo suficiente, o dereito a unha xustiza efectiva, o dereito a unha alimentación saudable, o dereito á educación financeira independente, o dereito á garantía do aforro e seguridade económica das familias e outros tantos dos consumidores son sistematicamente quebrantados no noso Estado. Esta vulneración afunde as súas raíces en considerar ao cidadán por parte dos grandes poderes económicos como mera mercadoría para a maximización dos seus beneficios e intereses, degradando os nosos dereitos sociais e económicos á mínima expresión. Fronte a iso reivindicamos os dereitos dos consumidores como o instrumento clave para parar os pés a este xogo do “todo vale” no taboleiro da economía. Os consumidores queremos influír decisivamente nas regras do xogo. As entidades financeiras e grandes empresas son as que impuxeron as súas normas sobre as institucións nas máis importantes lexislacións en materia económica e de consumo de maneira sistemática desde a transición. Pero a situación cambiou e non queremos tolerar máis abusos aos consumidores, e por iso queremos desmarcarnos definitivamente do antigo sistema de corrupción económica e fraudes masivas aos consumidores coas armas da acción colectiva, do acordo social, da participación nas institucións e da loita contra o individualismo e a pasividade. Os poderes públicos deben garantir a defensa dos consumidores e usuarios e a protección dos seus intereses económicos e sociais. A pesar diso atopámonos o paradoxo de España como un caso paradigmático en Europa con alta conflitividade de consumo e de maneira cíclica con enormes fraudes e abusos masivos por parte das entidades financeiras e outros sectores do chamado “gran consumo”.

22

Queremos un cambio de modelo de consumo para democratizar o sistema económico e construír unha sociedade máis xusta. Pedimos que en todas as actuacións dos poderes públicos considérense os dereitos dos consumidores como peza central para un novo modelo económico e de país. O cambio tamén empeza polos consumidores!

Por todo iso, reivindicamos:

O dereito a uns servizos financeiros xustos e transparentes. Os servizos financeiros son cada vez máis importantes para os consumidores, pero ter acceso a eles non é suficiente; tamén deben ser xustos e transparentes. A fraude e os abusos como sistema debe finalizar a través dun novo marco de regulación e supervisión que poña ao as entidades financeiras ao servizo dos consumidores e non ao servizo duns poderosos, como sucede actualmente. Garantir a transparencia e acabar coa falta de información e a complexidade dos contratos financeiros é fundamental para garantir os dereitos e a seguridade dos consumidores.

O dereito a unha xustiza colectiva eficaz. Sen xustiza colectiva, non hai xustiza para os consumidores! A acción colectiva ante abusos xeneralizados non só permite aforrar tempo e custos aos afectados e á propia xustiza, evidentemente saturada, senón visualizar ante toda a sociedade a dimensión que adquiren as fraudes das empresas e entidades financeiras, así como a forza que poden ter os consumidores agrupados e organizados baixo unha causa lexítima e común.

O dereito a unha subministración enerxética a prezo xusto para todos. A enerxía, sendo un ben que inflúe directamente coa posibilidade de vivir unha vida digna, é un dereito básico ao que todos teriamos que ter acceso a un prezo xusto, de forma xeneralizable e igualitaria. Non pode ser un privilexio duns poucos, senón un dereito para todos.

O dereito a unha alimentación saudable e sustentable. O dereito á alimentación é un dos dereitos humanos fundamentais e, ao mesmo tempo, as persoas temos dereito a acceder a unha alimentación saudable e sustentable. Unha correcta alimentación é fundamental non só para a saúde, senón tamén para a boa vida dos consumidores. O consumo responsable non só ten que mirar ao consumidor senón tamén ás empresas, na produción e distribución. Só a través desta corresponsabilidade poderemos consumir ben, para vivir mellor. Así, fronte ao intento de considerar aos consumidores como suxeito individual do que emana o único dereito á libre elección de compra dentro do mercado, nós reivindicamos o cambio de paradigma dos consumidores, pasando de ser un suxeito individual e pasivo a axente social con dereitos. Só saíndo desa ficción individualista e mercantilista do consumidor (e por tanto da cidadanía) que encobre unha situación de desequilibrio e dominación, poderemos garantir a efectiva aplicación dos dereitos económicos e sociais.

Os dereitos dos consumidores son claves para os dereitos económicos e sociais! Os dereitos dos consumidores son claves para o cambio!

23

Campaña 15·15·15. Cota única 2017

Xa coñeces a campaña 15·15·15? É un conxunto de beneficios sobre as cotas colexiais, de xeito

que resultan máis económicas nos casos das altas de novas persoas que se colexien este ano,

persoas que leven 15 anos colexiadas, e persoas que soliciten o cobro unificado para o ano

2017.

Nesta ocasión queremos chamar a atención sobre esa última opción, a cota única.

De xeito habitual, as cotas de mantemento colexial cóbranse por semestre adiantado, nos

mes de xaneiro e xullo. A opción 15-15-15 consiste en pagar as dúas cotas do ano 2017 de

xeito unificado, nun recibo que o Ceesg emitirá no mes de xaneiro. Deste xeito, aplicarase un

desconto de 15€ sobre a cota correspondente (a maiores das posibles bonificacións por

desemprego ou salario inferior ao SMI)

As colexiadas e colexiados que desexen aplicar esta cota única, deben solicitalo a través do

formulario web habilitado a tal efecto.

Ir ao formulario de solicitude

24

FORMACIÓN

Últimos días para a inscrición no VII Congreso Estatal de Educación Social

No mes de marzo publicouse o programa definitivo do VII Congreso Estatal de

Educación Social, e a través da páxina web do Congreso estánnolo

debullando, presentando un por un todos os obradoiros nos que se poderá

participar: sobre parentalidade positiva, sobre informe socioeducativo, sobre

xestión de emocións... E moitos máis que podedes consultar no programa e

na web do congreso.

O prazo de inscrición está a punto de esgotarse. Se queres beneficiarte dun

desconto na cota a través da “promoción amiga”, contacta co Ceesg.

Inscricións ata o 8 de abril!

Non o deixes pasar. Espérannos en Sevilla.

www.congresoeducacionsocial.org

25

Catálogo de formación do Instituto SIAC. Instituto SIAC. A distancia. www.institutosiac.es

Formación con desconto para colexiadas/os e amigas/os

XXVIII Congreso Internacional de Xerontoloxía e Xeriatría. Sociedade Galega de Xerontoloxía e Xeriatría.

Lugo. 22 e 23 de abril. congreso.sgxx.org

Outra formación

Información detallada de

todas estas accións

formativas en

www.ceesg.org

Xornada: Ética e discapacidade. FEAFES Galicia. Santiago. 6 de abril. feafesgalicia.org

Cursos: Coaching educativo; TIC no ámbito social; Feminismos e igualdade. Cooperativa anfibia En liña. cursos.anfibiacooperativa.com/

26

EMPREGO

Educador/a social. Muxía.

Estas son as ofertas de

emprego publicadas o mes

pasado na web do Ceesg.

Para ver a información

completa e actualizada,

recorda consultar

frecuentemente a web do

Ceesg

Técnico/a de proxectos de formación, emprego ou recursos humanos. Vigo.

Educador/a familiar. Poio.

Docente para cursos de Atención á infancia no domicilio. Pontevedra e Santiago.

Educador/a social. Bueu.

Profesor/a asociado/a. Santiago.

Docente para curso de Atención a persoas maiores no domicilio. Pontevedra e Santiago.

Coordinador de delegación. Bolivia.

Autoras/es para manuais de formación especiali-zada e de certif. de profesionalidade. Pontevedra.

Técnico/a comarcal. Conso-Frieiras.

Encargada/o de ocioteca. Monterroso.

27

GRUPOS DE

TRABALLO Fiadeiras no Parlamento de Galicia Técnico/a de proxectos de formación, emprego ou recursos humanos. Vigo.

Educador/a familiar. Poio.

Docente para cursos de Atención á infancia no domicilio. Pontevedra e Santiago.

Profesor/a asociado/a. Santiago.

Docente para curso de Atención a persoas maiores no domicilio. Pontevedra e Santiago.

Coordinador de delegación. Bolivia.

Autoras/es para manuais de formación especiali-zada e de certif. de profesionalidade. Pontevedra.

O Grupo de Traballo Fiadeiras foi convidado pola Comisión non permanente

de estudo para a Igualdade e para os Dereitos das Mulleres do Parlamento

de Galicia, para comparecer na súa sesión do 2 de marzo de 2016.

Solicitaba a comisión que aportasen o seu punto de vista, melloras e propos-

tas acerca das leis vixentes sobre violencia de xénero.

Desde a óptica da Educación social, destacaron a prevención e sensibilización

como piares fundamentais para o traballo contra a violencia contra as mulle-

res. Entre as súas propostas: a incorporación de educadoras/es sociais nos

CIM e outros recursos de atención a mulleres, maior especialización do per-

soal dos CIM, revisión do curriculum oculto e materiais didácticos no eido es-

colar, control de contidos nos medios de comunicación (publicidade, trata-

mento informativo da violencia machista, certos programas…)

O vídeo completo da súa participación pode verse na web do Parlamento de

Galicia.

Ver vídeo.

Tania Merelas e Natalia Domínguez compareceron en representación de

todo o grupo, que puido seguir a sesión dende unha sala anexa.

Técnico/a comarcal. Conso-Frieiras.

Encargada/o de ocioteca. Monterroso.

28

BloguES Ocuparse sensatamente da infancia no espazo local

(Reflexións para a Xornada da FEMP sobre atención comunitaria psicolóxica e educativa. Madrid 03.11.2011)

Nunha sociedade aceleradamente cambiante, mestiza, con frecuencia socialmente fráxil, sometida a novas crises económicas, algúns grupos de cidadáns e cidadás como os nenos e nenas corren o risco de pagar todos os pratos rotos, asumir sobre as súas costas as nosas hipotecas.

No terreo das políticas, especialmente as locais, moitas da iniciativas e dos recursos de infancia quedan desbordados polas novas realidades ou, o que é peor, cando empezan a aplicarse os recortes pasan a ser considerados secundarios e prescindibles.

Para que, polo menos, non perdamos a preocupación por pensar formas sensatas e actualizadas de prestar atención á infancia suxiro compartir un debate sobre as principais propostas para a infancia que toda comunidade local debería ter. Propoño reflexionar sobre estas 10:

1. Un programa destinado a abordar a pobreza infantil, o impacto nas diversas infancias das situacións de pobreza (nas necesidades básicas, no acceso aos recursos e as formas de convivencia en dificultade nos diferentes sistemas, empezando pola escola)

2. Nos primeiros anos de infancia diversos espazos lúdicos, para os nenos e nenas e os seus adultos, destinados a completar, de maneira interactiva, a estimulación familiar ou a que se dá nos espazos educativos regrados.

3. Neses primeiros anos, un programa con actividades diversas, destinado a axudar a construír as vinculacións con acúdalas adultas do seu grupo familiar.

4. Tamén nesta primeira infancia unha proposta de atención destinada a estimular a tempo, a compensar inicialmente, os déficits de desenvolvemento, incluídos os de relación e integración social.

Jaume Funes Artiaga

Psicólogo, educador, e xornalista

http://jaumefunesa.blogspot.com.es/

29

5. Unha proposta múltiple, para os diferentes ciclos da infancia e a adolescencia, destinada a facer posibles as paternidades e maternidades eficientes, para axudar a adquirir e manter as competencias parentais necesarias en cada etapa.

6. Un sistema integrador de espazos infantís de encontro educativo a partir do lecer creativo e das relacións con figuras educativas que constrúen referencias, que pasan a ser referencias adultas positivas nas súas infancias, complementarias das que teñen en casa ou na escola.

7. Un programa múltiple destinado a acompañar a escolarización, no territorio, a facer real a idea de que educa a comunidade, que inclúa respostas singulares para as situacións de dificultade.

8. Un sistema compartido entre sistemas e recursos para facer posible o acompañamento educativo dos nenos e nenas do territorio con graos diversos de intensidade (en función das situacións e as idades).

9. Un sistema de mediación para a abordaxe dos conflitos e tensións nos grupos familiares e das tensións adolescentes coa comunidade.

10. Unha proposta de integración de diferentes recursos locais para acompañar as transicións da adolescencia (para ser mozo/a despois da ESO).

Publicado en http://jaumefunesa.blogspot.com.es en novembro de 2011

30

PARA LER E

REFLEXIONAR

Fíos Violeta: Convivir en igualdade. Ano: 2010

Editorial: Xunta de Galicia Autora: María Hermelo Iglesias

Fíos violeta é un recurso didáctico que parte do cine como

portador de valores e contravalores sociais, que ten como

obxectivo lograr que rapazas e rapaces sexan capaces de re-

flexionar, a través de material cinematográfico, sobre a secu-

lar desigualdade das mulleres, aquí e en tantas outras socie-

dades e culturas do mundo. Está destinada a traballar con

alumnado de educación secundaria obrigatoria, e foi deseña-

da dende unha perspectiva interdisciplinar. Pero non é un

material exclusivo da educación regrada; a súa versatilidade

permite a posta en práctica en calquera outro contexto onde

o obxectivo de educar a favor da igualdade sexa prioritario.

Podes consultar esta publicación na

31

ACTUACIÓNS

Reunións coa Consellería de Política Social e a Dirección Xeral de Familias, Infancia e Dinamización demográfica

No mes de marzo, a axenda do Ceesg recollía dúas

reunións políticas importantes:

Por unha banda, o Conselleiro de Política Social, José

Manuel Rey Varela, convocounos para unha toma de

contacto co colexio profesional, escoitar as nosas

principais demandas, e trasladarnos algunhas das

accións que están a traballar ou planificar.

Por outra, a Directora Xeral de Familias, Infancia e

Dinamización demográfica, Amparo González Méndez,

convidábanos a un encontro no que puidésemos

trasladar as necesidades e propostas de mellora en

relación aos centros que dependen do seu

departamento.

Fíos Violeta: Convivir en igualdade. Ano: 2010

Editorial: Xunta de Galicia Autora: María Hermelo Iglesias

José Manuel Rey Varela e Amparo González Méndez. Imaxe: xunta.es

32

Presentación do curso (Tran)sexualidade, infancia, e intervención socioeducativa

O Grupo Fiadeiras, xunto a asociación ARELAS (Asociación galega de meno-

res trans) convocaron aos medios a unha rolda de prensa para a presenta-

ción do curso sobre transexualidade e infancia que impulsaron, e contribuír

á sensibilización social neste tema.

A información foi ben acollida, e foron varios os medios que recolleron a

noticia, ou que contactaron para recoller declaracións sobre a transexuali-

dade e a infancia.

33

Concentración en apoio das persoas refuxiadas O Ceesg súmase a esta concentración celebrada en Santiago de Compostela

o 12 de marzo, para:

1. Denunciar o Acordo que a Unión Europea pretende asinar con Turquía

e que contravén os máis elementais dereitos humanos e os acordos

internacionais en materia de refuxio e inmigración, entre outras ra-

zóns por:

Establecer a posibilidade de facer deportacións colectivas de per-

soas,retrotraéndonos aos peores momentos da Historia de Europa

do século XX.

Por pretender “comprar” en Turquía campos de internamento des-

tas persoas para quitarse de forma intolerable esta realidade de

enriba.

2. Esixir que o goberno español promova unha radical oposición a este

Acordo entre os gobernos da UE. Esixir tamén que o propio Parlamen-

to Europeo impida a aprobación do mesmo.

3. Reclamar unhas políticas de refuxio e inmigración a nivel europeo e a

nivel do Estado Español acordes coa legalidade internacional e basea-

das no respecto aos dereitos humanos.

4. Esixir unha Política exterior europea que promova solucións pacíficas

e razoables dos conflitos que como o de Siria forzan a tantos millóns

de persoas no Mundo a buscar protección e refuxio noutros territo-

rios.

O Foro Galego de Inmigración, do que forma parte o Ceesg, tamén se sumou á concentración, e fixo públi-co un comunicado de prensa no que denuncia o acordo entre a UE e Tur-quía.

34

Reclamamos o noso espazo na rede CeMIT No mes de marzo presentamos recursos de reposición contra as bases de

contratación de Axentes TIC para as aulas CeMIT dos concellos de Sada, Ca-

mariñas, e Burela. Solicitamos a través destes recursos a inclusión do perfil

de educación social para o acceso aos postos.

Nos últimos tempos, asistimos a un cambio nos perfís solicitados para estas

prazas, de xeito que agora priman os vinculados coa informática, e exclúen

os perfís socioeducativos. Non era así hai anos, cando a educación social

tiña unha presenza máis clara. Por isto, tamén nos diriximos hai uns días á

AMTEGA e á Fegamp (entidades asinantes do convenio para a creación da

rede de centros CeMIT e desenvolvemento do Plan de Inclusión Dixital de

Galicia) solicitando que no propio convenio se inclúan directrices sobre o

persoal que debe estar á fronte das aulas.

E tamén... Comparecencia de Fiadeiras nunha Comisión do Parlamento de Galicia.

Reunións de traballo da Área de Acción Profesional, do Geix, e de Fiadeiras.

Participación na reunión do Foro de Inmigración.

Participación na Mesa de Traballo sobre “Sen teito” do Concello de Santiago de Compostela.

Participación nas reunións virtuais do CGCEES sobre o Congreso estatal e a Asemblea Xeral.

Adhesión ao manifesto “Os dereitos dos consumidores, dereitos cidadáns”, de Adicae.

Participación na rodaxe dun anuncio do Movemento Galego de Saúde Mental.

Comunicado “Sen límites”, polo 8 de marzo, Día das mulleres. (Sofía Riveiro)

Presentación do libro “Machismos, de micro nada” en Ferrol, Arteixo, Vilalba, e na TVG (Fiadeiras).

Comezo do curso (Tran)sexualidade, infancia e intervención socioeducativa (Fiadeiras)

Asistencia aos actos do Día Mundial do Traballo Social organizados polo COTSG en Santiago de Compostela.

Asistencia á charla: Al volante eres lo que más vale, en Vigo.

Asistencia á conferencia: “Derrubaron muros, ocuparon espazos. Achegas das galegas nos S. XIX e XX”, en Pontevedra.

Sorteo dunha inscrición no VII Congreso de Educación Social entre as amigas e amigos do Ceesg.

Servizo xurídico do Ceesg, primeiro martes e terceiro mércores de cada mes na sede do Ceesg.

Recurso de reposición a unha praza de “Educador/a familiar” no concello de Poio.

Participación na reunión da Plataforma Feminista Galega de Ourense, e designación dunha representante neste grupo da plataforma.

Reunión da comisión sobre contratacións públicas de servizos educativos coa infancia.

35

E tamén... Comparecencia de Fiadeiras nunha Comisión do Parlamento de Galicia.

Reunións de traballo da Área de Acción Profesional, do Geix, e de Fiadeiras.

Participación na reunión do Foro de Inmigración.

Participación na Mesa de Traballo sobre “Sen teito” do Concello de Santiago de Compostela.

Participación nas reunións virtuais do CGCEES sobre o Congreso estatal e a Asemblea Xeral.

Adhesión ao manifesto “Os dereitos dos consumidores, dereitos cidadáns”, de Adicae.

Participación na rodaxe dun anuncio do Movemento Galego de Saúde Mental.

Comunicado “Sen límites”, polo 8 de marzo, Día das mulleres. (Sofía Riveiro)

Presentación do libro “Machismos, de micro nada” en Ferrol, Arteixo, Vilalba, e na TVG (Fiadeiras).

Comezo do curso (Tran)sexualidade, infancia e intervención socioeducativa (Fiadeiras)

Asistencia aos actos do Día Mundial do Traballo Social organizados polo COTSG en Santiago de Compostela.

Asistencia á charla: Al volante eres lo que más vale, en Vigo.

Asistencia á conferencia: “Derrubaron muros, ocuparon espazos. Achegas das galegas nos S. XIX e XX”, en Pontevedra.

Sorteo dunha inscrición no VII Congreso de Educación Social entre as amigas e amigos do Ceesg.

Servizo xurídico do Ceesg, primeiro martes e terceiro mércores de cada mes na sede do Ceesg.

Recurso de reposición a unha praza de “Educador/a familiar” no concello de Poio.

Participación na reunión da Plataforma Feminista Galega de Ourense, e designación dunha representante neste grupo da plataforma.

Reunión da comisión sobre contratacións públicas de servizos educativos coa infancia.

No calendario da nosa podes ver

algunhas das actuacións previstas para as

próximas datas.

36

15 ANOS DE

HISTORIA Aprobación do Código Deontolóxico da Educación Social

O Colexio de Educadores Sociais de Galicia, en cumprimento das súas

funcións, quixo no seu momento dotar aos/ás educadores/as sociais de

Galicia dun código deontolóxico para a profesión, destinado a servir como

norma de conduta profesional no exercicio do seu labor nos diversos ámbitos

onde interviñesen.

Por aquel entón non existía aínda o CGCEES, e era a Asociación Estatal de

Educación Social (ASEDES) a entidade que agrupaba aos Colexios e

Asociacións Profesionais de Educación Social do estado, e a que aprobou o

código deontolóxico na súa Asemblea do 28 de febreiro de 2004, en Toledo. O

colexio galego asumiu como propio o código deontolóxico aprobado por

ASEDES, aprobándose por unanimidade na Asemblea Xeral ordinaria do

colexio o día 8 de maio dese mesmo ano.

A construción do código deontolóxico.

Este documento foi froito do traballo que durante longo tempo estiveron a

levar a cabo as e os compoñentes dunha comisión específica creada a este fin

en ASEDES e os Colexios e Asociacións membro.

Foi no III Congreso Estatal do/da Educador/a Social (XV Congreso mundial da

AIEJI), celebrado en Barcelona en xuño de 2001 co título “Ética y calidad en la

acción socioeducativa”, onde se asentaron as bases para establecer o

compromiso necesario para a elaboración dun código. Coa

“Declaración de Barcelona”, asúmese o compromiso de

“continuar ou iniciar procesos participativos de creación

de códigos deontolóxicos do educador e da educadora so-

cial”.

Portada da Revista “Claves de educación social” nº 3, monográfico sobre ética profesional.

Stand do Cesg durante o III Congreso Estatal de Educación

Social. Barcelona, xuño 2001.

37

Aprobación do Código Deontolóxico da Educación Social

Na Asemblea Xeral de ASEDES de Toledo, o 30 de novembro de 2002,

concretouse este compromiso e constituíuse a “Comisión de código

deontolóxico”. Esta Comisión recolleu a historia, os borradores e propostas

anteriores existentes, as experiencias noutros ámbitos... e coordinou a

elaboración dun novo texto, a través dun traballo conxunto, participativo e

interactivo que durou dous anos, e no que estiveron implicadas asociacións e

colexios profesionais de educadoras/es sociais, así como outras persoas

expertas.

Entre aqueles borradores existentes previamente, cabe destacar “Un esbozo

de Código Deontológico del educador social”, Universidad de Deusto, 1996,

de Luis Pantoja, publicado na revista Claves de Educación Social nº 3, de abril

de 1998.

Presentación pública do Código deontolóxico.

A presentación oficial do código deontolóxico fíxose no marco do IV Congreso

Estatal do/da Educador/a Social, celebrado en Santiago de Compostela en

setembro/outubro de 2004, a cargo do educador e da educadora social Iñaki

Rodríguez Cueto e Araceli Lázaro Aparicio, ambos membros da comisión

encargada da súa elaboración.

Tamén quixemos facer unha presentación no marco universitario, e foi no ano

2006 cando tamén Araceli (na Universidade de Santiago) e Iñaki (na

Universidade de A Coruña e na Universidade de Vigo – Campus de Ourense)

se encargaron da conferencia “Reflexión ética da Educación Social”.

Sería en Toledo no ano 2007, cando o código deontolóxico volve ter presenza

nun evento de gran importancia, esta vez xa como parte dos documentos

profesionalizadores, que foron aprobados

e presentados durante o desenvolvemento

do V Congreso Estatal de Educación Social.

Portada da primeira publicación do Código Deontolóxico por parte do colexio.

Presentación oficial do Código Deontolóxico, durante o IV Congreso de Educación Social. Santiago, outubro 2004

38

Os documentos profesionalizado-res envíanse a todas as educado-ras/es sociais no momento da súa colexiación.

A actualidade

O código deontolóxico segue vixente, formando parte dos documentos

profesionalizadores que se fan chegar a cada colexiada/o novo, e no Ceesg

seguimos promovendo a reflexión sobre o papel da ética na práctica

profesional.

Así, no 2014 organizamos a presentación do libro “Cuestiones éticas de la

Educación Social. Del compromiso político a la responsabilidad en la práctica

profesional” nas tres universidades galegas, coa participación do seu autor,

Jesús Vilar.

O último paso relacionado coa ética e cos documentos profesionalizadores foi

incorporar na nova versión do boletín unha sección específica que nos irá

recordando os preceptos recollidos no código deontolóxico e nos demais

documentos profesionalizadores.

Pero sen dúbida, a acción máis importante relacionada coa deontoloxía é a

constitución, en decembro de 2014, da Comisión de Ética e Benestar

Profesional, amadriñada por Carmen Adán Villamarín, e composta por

persoas da Xunta de Goberno do Ceesg, colexiadas/os, e persoas do ámbito

universitario. Esta comisión cumpre, por unha banda, a función consultiva,

asesora, orientadora, e formativa, naqueles casos que as persoas colexiadas

poidan plantexar; e por outra, unha función fiscalizadora de malas prácticas,

nun papel mediador para a súa denuncia ante outras instancias.

Todo isto, para poñer en valor o noso código deontolóxico, unha ferramenta

que deberiamos ter sempre enriba da mesa, como material de consulta e de

referencia, e como guía do noso quefacer profesional.

39

40

AVISOS

Código Deontolóxico do educador e a educadora social

Principios deontolóxicos xerais Principio de respecto aos suxeitos da

acción socioeducativa

«O/A educador/a social actuará en interese

das persoas coas que traballa e respectará

a súa autonomía e liberdade. Este principio

fundaméntase no respecto á dignidade e no

principio de profesionalidade descrito neste

código»

DOCUMENTOS PROFESIONALIZADORES

41

AVISOS Consulta de cotas pagadas ao Ceesg no 2015 Xa está en funcionamento na nosa web a aplicación para coñecer o importe das cotas sufragadas ao Ceesg no exercicio 2015. Ir á aplicación

Colaboración co Boletín do Ceesg Podes enviarnos os teus artigos para publicar no Boletín do Ceesg. O prazo de envío é o día 20 de cada mes. A Área de Comunicación decidirá en cada caso se saen publicados, e resérvase o dereito a publicalos en boletíns posteriores. Todos os artigos se traducirán a galego ou castelán para publícalo en ambas linguas. Prégase axuntar fotografía do autor/a. Os artigos deben utilizar unha linguaxe non sexista.

42

Rúa Lisboa, 20, baixo C (Barrio das Fontiñas)

15707 Santiago de Compostela

ceesg.gal

Colexio de Educadoras e

Educadores Sociais de Galicia

@GaledusoCeesg

Boletín do Ceesg

http://fiadeirasceesg.blogaliza.org/

Fiadeiras Ceesg

Geix Ceesg

Escaravellando Grupo de

Infancia e Adolescencia

ABeira Ceesg

A Eira do Ceesg