““Non podedes servir a Deus e ao Diñeiro”Non podedes servir a Deus e ao Diñeiro”.. Estas palabras de Xesús non poden ser Estas palabras de Xesús non poden ser

esquecidas nestes momentos por quen nos esquecidas nestes momentos por quen nos sentimos os seus seguidores, pois encerran a sentimos os seus seguidores, pois encerran a

advertencia máis grave que advertencia máis grave que deixou Xesús á Humanidade. deixou Xesús á Humanidade.

O Diñeiro, convertido en ídolo absoluto, é O Diñeiro, convertido en ídolo absoluto, é o grande inimigo para construír ese o grande inimigo para construír ese

mundo máis xusto e fraterno, querido por mundo máis xusto e fraterno, querido por Deus.Deus.

Desgraciadamente, a Riqueza Desgraciadamente, a Riqueza converteuse no noso mundo globalizado converteuse no noso mundo globalizado nun ídolo de inmenso poder que, para nun ídolo de inmenso poder que, para

subsistir, esixe cada vez máis vítimas e subsistir, esixe cada vez máis vítimas e deshumaniza e empobrece cada vez deshumaniza e empobrece cada vez

máis a historia humana. máis a historia humana.

Nestes momentos encontrámonos Nestes momentos encontrámonos atrapados por unha crise xerada en gran parte pola ansia de acumular.

Practicamente, todo se Practicamente, todo se organiza, se move e organiza, se move e dinamiza desde esa dinamiza desde esa

lóxica: lóxica: buscar máis buscar máis

produtividade, máis produtividade, máis consumo,consumo,

máis benestar, máis máis benestar, máis enerxía, máis poder enerxía, máis poder sobre os demais...sobre os demais...

Esta lóxica é Esta lóxica é imperialista.imperialista.

Se non a detemos, pode Se non a detemos, pode poñer en perigo o ser poñer en perigo o ser humano e o mesmo humano e o mesmo

Planeta.Planeta.

Tal vez, o primeiro é tomar conciencia do que está pasando. Tal vez, o primeiro é tomar conciencia do que está pasando. Esta non é só unha crises económica. Esta non é só unha crises económica.

É unha crise social e humana. É unha crise social e humana. Nestes momentos temos xa datos suficientes na nosa contorna Nestes momentos temos xa datos suficientes na nosa contorna

e no horizonte do mundo para percibir o drama humano no e no horizonte do mundo para percibir o drama humano no que vivimos inmersos.que vivimos inmersos.

Cada vez é máis patente ver que un sistema que conduceCada vez é máis patente ver que un sistema que conduce a unha minoría de ricos a acumular cada vez máis poder, a unha minoría de ricos a acumular cada vez máis poder,

abandonando na fame e na miseria a millónsabandonando na fame e na miseria a millóns de seres humanos, é unha insensatez insoportable.de seres humanos, é unha insensatez insoportable.

Inútil mirar a outra parte.Inútil mirar a outra parte.

Xa nin as sociedades Xa nin as sociedades máis progresistas máis progresistas son capaces de son capaces de

asegurar un traballo asegurar un traballo digno a millóns de digno a millóns de

cidadáns. cidadáns. Que progreso é este Que progreso é este que, lanzándonos a que, lanzándonos a

todos cara ao todos cara ao benestar, deixa a benestar, deixa a

tantas familias sen tantas familias sen recursos para vivir recursos para vivir

con dignidade?con dignidade?

A crise está arruinando o sistema democrático. Presionados polas esixencias do Diñeiro, os

gobernantes non poden atender as verdadeiras necesidades dos seus pobos.

Que é a política se xa non está ao servizo do Que é a política se xa non está ao servizo do ben común?ben común?

A diminución dos gastos sociais A diminución dos gastos sociais nos diversos campos e a nos diversos campos e a privatización interesada e privatización interesada e

indigna de servizos públicos, indigna de servizos públicos, como a sanidade, seguirán como a sanidade, seguirán

golpeando os máis indefensos golpeando os máis indefensos xerando cada vez máis xerando cada vez máis exclusión, desigualdade exclusión, desigualdade

vergoñenta e fractura social.vergoñenta e fractura social.

Os seguidores de Xesús non podemos vivir Os seguidores de Xesús non podemos vivir encerrados nunha relixión illada deste drama encerrados nunha relixión illada deste drama

humano. humano. As comunidades cristiás poden ser nestes As comunidades cristiás poden ser nestes momentos un espazo de concienciación, momentos un espazo de concienciación,

discernimento e compromiso.discernimento e compromiso.

Temos que axudar a Temos que axudar a vivir con lucidez e vivir con lucidez e responsabilidade.responsabilidade.

A crise pode facernos A crise pode facernos máis humanos e máis máis humanos e máis

cristiánscristiáns..

NON SÓ CRISE ECONÓMICA

“No podedes servir a Deus e ao Diñeiro”. Estas palabras de Xesús non poden ser esquecidas nestes momentos por quen nos sentimos os seus seguidores, pois encerran a advertencia máis grave que deixou Xesús á Humanidade. O Diñeiro, convertido en ídolo absoluto, é o gran inimigo para construír ese mundo máis xusto e fraterno, querido por Deus.

Desgraciadamente, a Riqueza converteuse na noso mundo globalizado nun ídolo de inmenso poder que, para subsistir, esixe cada vez máis vítimas e deshumaniza e empobrece cada vez máis a historia humana. Nestes momentos encontrámonos atrapados por unha crise xerada en gran parte pola ansia de acumular.

Practicamente, todo se organiza, se mueve e dinamiza desde esa lóxica: buscar máis produtividade, máis consumo, máis benestar, máis enerxía, máis poder sobre os demais... Esta lóxica é imperialista. Se non a detemos, pode poñer en perigo o ser humano e o mesmo Planeta. Tal vez, o primeiro é tomar conciencia do que está pasando. Esta non é só unha crise económica. É unha crise social e humana. Nestes momentos temos xa datos suficientes na nosa contorna e no horizonte do mundo para percibir o drama humano no que vivimos inmersos.

Cada vez é máis patente ver que un sistema que conduce a unha minoría de ricos a acumular cada vez máis poder, abandonando na fame e na miseria a millóns de seres humanos, é unha insensatez insoportable. Inútil mirar a outra parte.

Xa nni as sociedades máis progresistas son capaces de asegurar un traballo digno a millóns de cidadáns. Que progreso é este que, lanzándonos a todos cara ao benestar, deixa a tantas familias sen recursos para vivir con dignidade?

A crise está arruinando o sistema democrático. Presionados polas esixencias do Diñeiro, os gobernantes non poden atender as verdadeiras necesidades dos seus pobos. Que é a política se xa non está ao servizo do ben común?

A diminución dos gastos sociais nos diversos campos e a privatización interesada e indigna de servizos públicos, como a sanidade, seguirán golpeando os máis indefensos xerando cada vez máis exclusión, desigualdade vergoñenta e fractura social.

Os seguidores de Xesús non podemos vivir encerrados nunha relixión illada deste drama humano. As comunidades cristiás poden ser nestes momentos un espazo de concienciación, discernimento e compromiso. Temos que axudarnos a vivir con lucidez e responsabilidade. A crise pódenos facer máis humanos e máis cristiáns.

José Antonio Pagola