LENDAS

DAS

AUGAS

DE

GALICIA

En certas partes da Península existen lendas

referentes a auga milagrosa de alguns manantiais. A

auga de Galicia consta de gran poder maxico, como

poder eliminar os conxuros maxicos e o mal de ollo.

En Ourense polas noites aparece unha mora

encantada que peina o seu cabelo na fonte de

Moza. Unha constume moi extendida por

Galicia, a cal trata de bebendo de nove fontes,

acumulase a auga nunha tumba que cura as

verrugas e os granos.

En terra Chá (Lugo), hai unha lenda que fala

dun pobo sumerxido polo rio Miño, e non foi

obra da natureza nin da choiva, senon da virxe a

cal foi a Valverde en busca de alimento e

refuxio. O ser rechazada por todo sos seus

habitantes, decidiu castigalos enterrandolle o

pobo baixo as augas do rio Miño.

En Fonsagrada nome debido a auga das suas

fontes maxicas. Fai tempo viviu unha viuda con

tres fillos: vivía pobremente da caridade dos seus

vecinos e dos traballos temporales que atopaba.

Un día un vello peregrino chegou a aldea

buscando refuxio para pasar a noite; chamou as

portas de varios vecinos pero ninguen o quixo

acoller. Ata que chegou a casa da viuda, a cal

LENDAS

DAS

AUGAS

GALEGAS

sinteu gran compasión por el e lle ofreceu a sua

casa e os seus escasosalimentos. Unha nite a

viuda foi a fonte coller auga, e o regrsar a casa,

o perigrino desaparecerá, e sobre a mesa había

un bolo de pan, e a auga que recollera

convertiuse en leite.

Dende aquela día, o caer a noite, a pobre muller

encontrase cun bolo de pan e a auga que recolleu

transformada en leite de forma milagrosa.

MARÍA 6ºC