O río LengüelleO río Lengüelle

A ponte da RañaA ponte da Raña

• O río Lengüelle pasa pola aldea de Abongo e divide a dous concellos. Ten unha ponte chamada A ponte da Raña que ten unha historia moi curiosa: Había un home (chamado Había un home (chamado Raña) que tiña leiras aos dous lados do río e tiña que Raña) que tiña leiras aos dous lados do río e tiña que dar unha volta moi grande para poder ir dunha a outra. dar unha volta moi grande para poder ir dunha a outra. Falou cos veciños a ver se facían unha ponte, pero os Falou cos veciños a ver se facían unha ponte, pero os veciños non lle quixeron axudar. Entón decidiu facela el veciños non lle quixeron axudar. Entón decidiu facela el so, por iso lle puxo unhas cancelas, abriaas cando so, por iso lle puxo unhas cancelas, abriaas cando quería pasar e logo cerrábaas para que non pasase quería pasar e logo cerrábaas para que non pasase ninguén mais.ninguén mais.

PASOSPASOS• Os pasos eran unhas

pedras que atravesaban o río para que cruzase a xente. Cando o río levaba moita auga non se vían, e segundo conta miña avoa, a maioría da xente caía ao río, por iso, un pouco mais tarde, puxeron unha barca pequena, que se utilizou ata que o dono da ponte morreu e a súa familia decidiu non pechala máis.

Pozo da CadelaPozo da Cadela• Este pozo é escuro, moi fondo e ten un

remuíño. Aquí caéronlle as vacas a un home que estaba arando, el tirouse detrás delas xunto coa súa cadela. As vacas afogaron e o home e a cadela salváronse. É un sitio perigoso onde tamén afogou un mozo fai moitos anos. Hai un dito na parroquia que di: “é tan perigoso coma bañarse no pozo da Cadela”.

Pozo RedondoPozo Redondo

Un pouco máis abaixo do pozo da Cadela está o pozo Redondo. Neste é onde se bañaban os mozos, que se tiraban dende unha árbore que estaba pegada ao río. Non é nin tan fondo nin tan perigoso coma o anterior.

Muíno do Prado

• Pola miña aldea so pasa un regato, non moi grande; o río do Prado, que desemboca no Lengüelle. Ao longo do seu percorrido atopámonos con tres muíños, dous deles desaparecidos e o outro en ruínas. Este último é o que queda mais cerca da miña casa. Deixouse de ir moer hai xa uns trinta anos. Os veciños, cada un tiña os seus días para utilizalo, sempre cando non se regaban os prados (así íalle a auga con mais forza).

LAVADOIROLAVADOIRO

Aínda quedan restos dun antigo lavadoiro, que estaba cerca das casas, pero era dun rego moi pequeno, e cando este secaba, había que ir lavar a outro lado.

O lavadoiro quedaba case pegado á carretera, e o río do Prado pasa por debaixo mediante dous tubos. Mentras as nais lavaban, os rapaces divertíanse pasando polos tubos dun lado a outro, collendo ras e bañándose.

۩FINFIN