Juan lópez suárez galicia parque nacional de doñana

3
El hombre que salvó Doñana Un aspecto poco conocido de la biografía de Xan de Forcados Juan López Suárez costeó en 1952 una expedición de ornitólogos que convenció a Franco de la conveniencia de convertir en parque natural el principal humedal de España, sobre el que pesaba la amenaza de una plantación de eucaliptos. Lavoz de Galicia-Luis Díaz-Monforte de Lemos 2006/07/01 ALBERTO LÓPEZ Juan López Suárez, conocido popularmente por el seudónimo de Xan de Forcados, fue un personaje proclive a los contrastes. La mayoría de los que lo recuerdan apeándose de un coche de línea en Monforte, ataviado con zuecos y polainas, con sus inseparables terrones de azúcar en un bolsillo de la chaqueta, desconocen que este hombre de costumbres austeras, admirador de la proverbial disciplina germana, estudió becado en Estrasburgo y en el instituto Rockefeller de Nueva York, o que fue invitado a leer una ponencia sobre educación en un congreso de la Unesco. Francisco Díaz-Fierros, catedrático de edafología y química Agrícola de la Universidad de Santiago, desvela ahora en su libro A cuestión ambiental en Galicia , editado por Galaxia, un aspecto inédito de la biografía del filántropo de O Saviñao. A él se debió, según el autor, el patrocinio de una expedición de científicos a Doñana, en el año 1952, que a la postre resultaría decisiva para la declaración de esta zona como parque natural.

Transcript of Juan lópez suárez galicia parque nacional de doñana

Page 1: Juan lópez suárez galicia parque nacional de doñana

El hombre que salvó Doñana Un aspecto poco conocido de la biografía de Xan de Forcados Juan López Suárez costeó en 1952 una expedición de ornitólogos que convenció a Franco de la conveniencia de convertir en parque natural el principal humedal de España, sobre el que pesaba la amenaza de una plantación de eucaliptos.

Lavoz de Galicia-Luis Díaz-Monforte de Lemos 2006/07/01

ALBERTO LÓPEZ

Juan López Suárez, conocido popularmente por el seudónimo de Xan de Forcados, fue un personaje proclive a los contrastes. La mayoría de los que lo recuerdan apeándose de un coche de línea en Monforte, ataviado con zuecos y polainas, con sus inseparables terrones de azúcar en un bolsillo de la chaqueta, desconocen que este hombre de costumbres austeras, admirador de la proverbial disciplina germana, estudió becado en Estrasburgo y en el instituto Rockefeller de Nueva York, o que fue invitado a leer una ponencia sobre educación en un congreso de la Unesco. Francisco Díaz-Fierros, catedrático de edafología y química Agrícola de la Universidad de Santiago, desvela ahora en su libro A cuestión ambiental en Galicia , editado por Galaxia, un aspecto inédito de la biografía del filántropo de O Saviñao. A él se debió, según el autor, el patrocinio de una expedición de científicos a Doñana, en el año 1952, que a la postre resultaría decisiva para la declaración de esta zona como parque natural.

Page 2: Juan lópez suárez galicia parque nacional de doñana

Doñana, por aquel entonces un coto de caza condenado a transformarse en eucaliptal en aras del afán desarrollista del franquismo, nunca se habría convertido en la gran reserva natural que es en la actualidad sin la misión biológica que costeó López Suárez.

Díaz-Fierros destaca en su obra la importancia de este episodio en pleno período autárquico de la economía española, cuando imperaba un proteccionismo integral para el que «só interesaba a producción, calquera que fose o seu custo».

Notable excepción

«Do período autárquico -prosigue el autor- pouco se pode sinalar no relativo ao interese medioambiental , nun momento en que os españois estaban máis preocupados por sobrevivir, no caso do pobo, ou de atopar unha saída política á situación, no relativo aos grupos máis comprometidos. Aída así existiron notables excepcións, tanto de persoas como de institucións, que nestes tempos difíciles souberon manter acesa a preocupación polo medio ambiente».

Xan de Forcados fue una de las excepciones a las que alude el profesor Díaz-Fierros en su libro, en el que lleva a cabo un exhaustivo repaso a los precedentes de la conciencia medioambiental ahora en boga. «No ano 1952 prodúcese un dos feitos máis singulares de toda esta época coa expedición de once días, cos ornitólogos Francisco Bernis e Xosé Antón Valverde realizan a Doñana para estudar a súa fauna. Acompáñaos Mauricio González Cordón, fillo dun dos propietarios do parque e o financiamento foi achegado polo empresario lugués Xan López Suárez (Xan de Forcados), ambos os dous tamén afeccionados á ornitoloxía».

La trascendencia del viaje, prosigue el profesor de la Universidad de Santiago, «reside en primeiro lugar en dar a coñecer, mediante as publicacións feitas a partir sede momento, o interese biolóxico de Doñana, espazo coñecido e valorado, ata entón, só polos cazadores e, sobre todo, porque nesa excursión se tomou a decisión de fundar a primeira asociación española de protección ambiental da posguerra: A Sociedade Española de Ornitoloxía».

Antes de su constitución oficial, en 1954, esta institución científica realizó su primera gestión como tal presentando a Franco un escrito en el que se le planteaba la necesidad de proteger Doñana de las repoblaciones masivas de eucaliptos que estaba previsto realizar en la zona. «As repoboacións paralízanse e anos máis tarde, en 1969, despois de non poucas vicisitudes, Doñana é declarado Parque Nacional», señala Díaz-Fierros, que subraya el importante papel que desempeñó la Sociedad Española de Ornitología «como elemento de estímulo do movemento ecoloxista español». Xan de Forcados fue uno de sus patrocinadores económicos y figura en la relación de los 71 socios fundadores.

http://www.lavozdegalicia.es/hemeroteca/2006/07/01/4909362.shtml

Page 3: Juan lópez suárez galicia parque nacional de doñana