Recuperar Recuperar a a

XesúsXesús

3 de xaneiro de 20163 de xaneiro de 20162º domingo despois de Nadal – C 2º domingo despois de Nadal – C

(Xoán 1,1-18(Xoán 1,1-18)

José Antonio Pagola

Presentación: B. Areskurrinaga HCEuskaraz: D. AmundarainMúsica: Bach, Concierto de dos violines.

Os crentes temos múltiples e moi diversas Os crentes temos múltiples e moi diversas imaxes de Deus. Desde nenos imos facendo a imaxes de Deus. Desde nenos imos facendo a nosa propia idea de El, condicionados, sobre nosa propia idea de El, condicionados, sobre

todo, polo que imos escoitando a catequistas e todo, polo que imos escoitando a catequistas e predicadores, o que se nos transmite na casa e predicadores, o que se nos transmite na casa e no colexio ou o que vivimos nas celebracións e no colexio ou o que vivimos nas celebracións e

actos relixiosos.actos relixiosos.

Todas estas imaxes que nos facemos de Todas estas imaxes que nos facemos de Deus son imperfectas e deficientes, e temos Deus son imperfectas e deficientes, e temos que purificalas unha e outra vez ao longo da que purificalas unha e outra vez ao longo da

vida. vida. Non o temos que esquecer nunca. Non o temos que esquecer nunca.

O evanxeo de Xoán lémbranos de O evanxeo de Xoán lémbranos de maneira rotunda unha convicción que maneira rotunda unha convicción que

atravesa toda a tradición bíblica:atravesa toda a tradición bíblica: ««A Deus non o viu ninguén xamaisA Deus non o viu ninguén xamais».».

Os teólogos falamos moito

de Deus, case sempre demasiado; parece que o sabemos todo de El: en

realidade, ningún teólogo viu a Deus.

O mesmo sucede cos predicadores e dirixentes relixiosos; falan con seguridade case absoluta; parece que no seu interior non hai dúbidas de

ningún xénero: en realidade, ningún deles viu a Deus.

Daquela, como purificar as nosas imaxes para non desfigurar de maneira grave o seu misterio

santo? O mesmo evanxeo de Xoán lémbranos a

convicción que sustenta toda a fe cristiá en Deus.

Só xesús, o Fillo Só xesús, o Fillo único de Deus, éúnico de Deus, é ««quen o deu a quen o deu a

coñecercoñecer».». En ningunha parte En ningunha parte nos descobre Deus nos descobre Deus

o seu corazón e o seu corazón e nos amosa o seu nos amosa o seu rostro como en rostro como en

Xesús.Xesús.

Deus díxonos como Deus díxonos como é encarnándose en é encarnándose en

Xesús. Xesús. Non se revelou en Non se revelou en

doutrinas e doutrinas e fórmulas teolóxicas fórmulas teolóxicas sublimes senón na sublimes senón na vida entrañable de vida entrañable de

Xesús, Xesús, no seu no seu

comportamento e comportamento e na súa mensaxe, na súa mensaxe,

na súa entrega ata na súa entrega ata a morte e na súa a morte e na súa

resurrecciónresurrección.

Para aproximarnos a Deus temos que Para aproximarnos a Deus temos que achegarnos ao home no que El sae achegarnos ao home no que El sae

ao noso encontroao noso encontro..

Sempre que o cristianismo Sempre que o cristianismo ignora a Xesús ou o esquece, ignora a Xesús ou o esquece, corre o risco de afastarse do corre o risco de afastarse do

Deus verdadeiro e de Deus verdadeiro e de substituílo por imaxes substituílo por imaxes

distorsionadas que desfiguran distorsionadas que desfiguran o seu rostro e nos impiden o seu rostro e nos impiden

colaborar no seu proxecto de colaborar no seu proxecto de construír un mundo novo máis construír un mundo novo máis

liberado, xusto e fraterno.liberado, xusto e fraterno. Por iso é tan urxente Por iso é tan urxente

recuperar a humanidade de recuperar a humanidade de Xesús.Xesús.

Non abonda con confesar a Xesucristo de maneira teórica ou doutrinal.

Todos necesitamos coñecer a Xesús desde un achegamento máis concreto e vital aos evanxeos,

sintonizar co seu proxecto, deixarnos animar polo seu espírito, entrar na su relación co Pai, seguilo de cerca

día a día.

Esta é a tarefa apaixonante dunha comunidade que vive hoxe purificando a súa fe. Quen

coñece e segue a Xesús vai gozando cada vez máis da bondade insondable de Deus.

 RECUPERAR A XESÚS

 Os crentes temos múltiples e moi diversas imaxes de Deus. Desde nenos ímonos facendo

a nosa propia idea de El, condicionados, sobre todo, polo que imos escoitando a catequistas e predicadores, o que se nos transmite na casa e no colexio ou o que vivimos nas celebracións e actos relixiosos.

Todas estas imaxes que nos facemos de Deus son imperfectas e deficientes, e temos que purificalas unha e outra vez ao longo da vida. Non o temos que esquecer nunca. O evanxeo de Xoán lémbranos de maneira rotunda unha convicción que atravesa toda a tradición bíblica: «A Deus non o viu ninguén xamais».

Os teólogos falamos moito de Deus, case sempre demasiado; parece que o sabemos todo de El: en realidade, ningún teólogo viu a Deus. O mesmo sucede cos predicadores e dirixentes relixiosos; falan con seguridade case absoluta; parece que no seu interior non hai dúbidas de ningún xénero: en realidade, ningún deles viu a Deus.

Daquela, como purificar as nosas imaxes para non desfigurar de maneira grave o seu misterio santo? O mesmo evanxeo de Xoán lémbranos a convicción que sustenta toda a fe cristiá en Deus. Só Xesús, o Fillo único de Deus, é «quen o deu a conocer». En ningunha parte nos descobre Deus o seu corazón e nos amosa o seu rostro como en Xesús.

Deus díxonos como é encarnándose en Xesús. Non se revelou en doutrinas e fórmulas teolóxicas sublimes senón na vida entrañable de Xesús, no seu comportamento e na súa mensaxe, na súa entrega ata a morte e na súa resurrección. Para aproximarnos a Deus temos que achegarnos ao home no que El sae ao noso encontro.

Sempre que o cristianismo ignora a Xesús ou o esquece corre o risco de afastarse do Deus verdadeiro e de substituílo por imaxes distorsionadas que desfiguran o seu rostro e nos impiden colaborar no seu proxecto de construír un mundo novo máis liberado, xusto e fraterno. Por iso é tan urxente recuperar a humanidade de Xesús.

Non abonda con confesar a Xesucristo de maneira teórica ou doutrinal. Todos necesitamos coñecer a Xesús desde un achegamento máis concreto e vital aos evanxeos, sintonizar co seu proxecto, deixarnos animar polo seu espírito, entrar na súa relación co Pai, seguilo de cerca día a día. Esta é a tarefa apaixonante dunha comunidade que vive hoxe purificando a súa fe. Quen coñece e segue a Xesús vai gozando cada vez máis da bondade insondable de Deus.

José Antonio Pagola