2017KO EKITALDIAN EKOBERRIKUNTZA PROIEKTUAK …fabrikatzen denetik azken produktua banatzen eta...

K:\SIC\Administracion\Pliegos\1069-EU.docx

1

2017KO EKITALDIAN EKOBERRIKUNTZA PROIEKTUAK EGITEKO LAGUNTZAK NOLA ESLEITU

ARAUTZEKO OINARRIAK 1. ARTIKULUA. - Helburua. Oinarri hauen helburua 2017ko ekitaldian ekoberrikuntza-proiektuak egiteko laguntzak 4. artikuluan zerrendatutako onuradunei nola esleitu arautzea da, 2020 ZTBP planaren «Ekosistemak» aukera-nitxoaren helburuei laguntza emango dieten proiektuak gauzatzea sustatzeko asmoz. Deialdi honetarako laguntzek 675.000 euroko aurrekontua dute. Agindu honi Europako Batzordearen 651/2014 Erregelamenduan xedatutakoa aplikatuko zaio; erregelamendu horren bidez, zenbait laguntza-kategoria barne-merkatuarekin bateragarritzat jotzen dira Tratatuaren 107. eta 108. artikuluak aplikaturik (Europar Batasunaren Aldizkari Ofiziala, 187 zenbakia, 2014/06/26koa). Ekoberrikuntzako proiektuen aurreko deialdian, 2016koan, bederatzi eskaera aurkeztu ziren, eta, ebaluatu ostean, 22 enpresak jaso zituzten laguntzak, gehienez ere 513.042 euroko zenbatekoarekin; hala, guztira 7 proiektu garatu zituzten Ihobe - Laguntzak eta diru-laguntzak. Haien emaitzak hainbat forotan ari dira argitaratzen, ekitaldi honetan zehar. 2. ARTIKULUA.- Definizioak Laguntzei dagokienez, honako hitz hauek jarraian adierazten den bezala ulertuko dira: - Proiektu-burua: eskaera aurkezten duen pertsona edo enpresa lizitatzailea eta proiektuaren

onuraduna, haren gaineko ardura hartzen duena eta, proiektuaren bideragarritasuna egiaztatzekotan, irtenbide berria lortzeko eta ustiatzeko interesik handiena duena.

- Proiektu-bazkidea: proiektuaren enpresa onuraduna, proiektuan proposatutako irtenbiderako balio-kateko erakundea eta proiektuko zeregin espezifikoak gauzatzeko parte hartzen eta laguntzen duten pertsonak, proiektu-buruarekin lankidetzan. Proiektu-buruak lidergo partekatua garatu ahal izango du enpresa bazkidearekin batera, baldin eta ez badira kudeaketa- edota jakintza-entitateak (aholkularitza-bulegoak, ingeniaritza, teknologia-zentroak).

- Azpikontratista: buruak edo kideek azpikontratatuta, proiektuari puntualki laguntza ematen dion ezagutza-eragilea, aditua edo zerbitzu-enpresa. Proiektu-buruak edo bazkideak azpikontratatzea erabakiz gero, diru-laguntzen lege orokorrak (38/2003) 29., 30. eta 31. artikuluetan zehaztutakoa bete beharko dute.

- Balio-katea: produktu bat merkaturatze aldera balioa eransteko prozesuan, lehengaia fabrikatzen denetik azken produktua banatzen eta ondoren birziklatzen edo berrerabiltzen den arte esku hartzen duten enpresak.

- Berrikuntzaren balio-katea: berrikuntzaren fase nagusietan (ideia sortzea, garatzea, aplikatzea, merkaturatzea eta hedatzea) aritzen diren eragileak hartzen ditu barnean, bai eta fase horietan gauzatzen diren bestelako jarduerak ere.

- Ekoberrikuntza: produktuaren edo zerbitzuaren berrikuntza, garapen iraunkorra eta lehiakortasuna hobetzea aldi berean laguntzen dituena.

- Ekonomia zirkularra: materialak, ondasunak eta zerbitzuak ekoiztea eta kontsumitzea helburu duen eta aldi berean materialak gutxiago erabiltzea eta gutxiago alferrik galtzea eragiten duen kontzeptua. Xedea zera da, ekonomia berri bat ezartzea «fluxu materialetan zikloak eraikitzeko» printzipioan oinarrituta, produktuak eta zerbitzuak ekoitzi eta kontsumitzean, guztia ere ekoitzi-kontsumitu-bota ereduko «fluxu lineala» alde batera utzita.

- Bizi-zikloaren ikuspegia: produktu baten jaiotzatik heriotzarainoko ingurumen-alderdiak eta -inpaktua kualitatiboki aintzat hartzen dituen kontzeptua.


2

- Bizi-zikloaren ingurumen-azterketa (LCA): material edo produktu baten inpaktuaren balorazio kuantitatiboa edo erdi-kuantitatiboa, bizi-zikloaren ikuspegitik.

- Bizi-zikloaren kostuen azterketa (LCC): produktu/zerbitzu baten bizitzako faseekin lotutako edozein eragilek (hornitzaileak, ekoizleak, kontsumitzaileak, eta abar) produktu/zerbitzu horri ideia sortzen denetik produktuaren balio-bizitza bukatzen den arte esleitu diezazkiokeen kostu guztien azterketa (zuzenak eta zeharkakoak, aldakorrak eta finkoak).

- Irabaziaren kostuaren azterketa: gobernuaren proiektu, erabaki edo politika bati dagozkion irabaziak eta kostuak kalkulatzeko eta alderatzeko prozesu sistematiko batean datza.

- Ekosistema-zerbitzuak: ekosistemek gizakiaren ongizateari eta giza-jarduerei egindako zuzeneko nahiz zeharkako kontribuzioak.

- Material kritikoak: Regard on critical raw materials for the EU dokumentuan jasotakoak. Europako Batzordeak 19 material identifikatu zituen, garrantzi estrategiko kritikoa dutenak Europar Batasunerako. EBren azterketan kontuan hartutako material kritikoez gain, euskal industrian oso garrantzitsuak dira aluminioa, kobrea, nikela eta zinka. http://www.ihobe.eus/Publicaciones/Ficha.aspx?IdMenu=750e07f4-11a4-40da-840c-0590b91bc032&Cod=78378fae-7461-4d68-b798-78e4838957df&Idioma=es-ES

- Birmanufaktura: prozesu industrial honetan, erabilitako produktu bat berreskuratzen da, gutxienez hasierako baldintzetara edota hasieran fabrikatutako produktuaren baliokidea edo hobea izateko bermeekin, guztia ere ikuskaritzaren, desmuntaketaren, garbiketaren, berprozesamenduaren eta proben bidez.

- Teknologia garbiak: ingurumen-hobekuntza azken xede duen ekipoa edo instalazioa; esandako hobekuntza sortzen duten ekipoa edo instalazioaren osagaiak bakarrik sartuko dira hor barruan, betiere martxoaren 14ko 64/2006 Dekretuaren 4. artikuluan adierazitako irizpideak betetzen badituzte.

- Garapen esperimentala: aurretik ere baziren jakintzak eta teknikak (zientifikoak, teknologikoak, enpresa-arlokoak, eta abar) eskuratu, konbinatu, konfiguratu eta erabiltzea, produktu, prozesu edo zerbitzu berriak edo hobetuak prestatzeko asmoz. Horrez gain, produktu, prozesu edo zerbitzu berrien definizioa kontzeptuala, plangintza eta dokumentazioa egiteko jarduerak ere bil ditzake.

3. ARTIKULUA. Irismena eta jarduera-esparrua Oro har, «Ekoberrikuntza-proiektuak» lagungarriak izango dira ondoko ekintza hauek aurrera eramateko:

EAE bultzatzea ekonomia berritzaile, karbono gutxiko eta zirkular batera; ekoberrikuntza enpresa-lehiakortasunaren funtsezko faktore gisa integratzea; eskuratutako jakintza indartzea, lurralde-plangintzari eta industria-eskualde baten

birgaikuntzari dagokienez. Horretarako, Ingurumen, Lurralde Plangintza eta Etxebizitza Sailak sei alor estrategiko aukeratu ditu I+G+B jarduera sustatzeko, zientzia, teknologia eta berrikuntzako euskal eragileekin, euskal ekoindustriarekin eta harekin lotutako jarduera-sektoreetako eragileekin batera. Horietatik hiru alor ekonomia zirkularraren kontzeptuan daude oinarrituta, eta euskal sektore ekonomikoen jarduera industrialetarako eta ez-industrialetarako aukera konkretuak identifikatzetik abiatzen dira; horiek guztiak Ekonomiaren Garapen eta Azpiegitura Sailak zehaztutakoen osagarri dira, Fabrikazio Aurreratuaren eta Energiaren ZTBPren lehentasunezko eremuen barruan. Beste hiru arloak bat datoz lurralde jasangarri baten kontserbazio eta birsorkuntza kontzeptuarekin, eta funtsean publikoa izaten den barne-eskariari erantzuten diote. Ekonomia zirkularraren kontzeptuaren inguruan proiektuak ezartzeak, ingurumena hobetzeaz gain, enpresa eta enplegu berriak sortzeko aukera eskainiko du. Bestalde, EAEn bada eskaria enpresen aldetik dibertsifikazioa sustatzeko lehengaien hornikuntzan, baita produktuei balio


3

diferentziala emateko ere, Basque Ecodesign Centerren ekimen estrategikoan islatzen den moduan, eta ekonomia zirkularreko 2016ko laguntza-deialdira aurkeztutako eskaera ugariek erakusten dutenez. Gainera, Ihobek «Fabrikazio aurreratua» lehentasunezko alorrean eta «Hiri-habitata» aukerabidean parte hartzeak eta SPRI «Ekosistemak» aukerabidean lankidetzan aritzeak aukera ematen du ZTBP2020ren jarduketa kopuru handiagoan eragina izango duten oinarriak diseinatzeko. Horregatik, deialdi hau prestatzeko orduan honako hauek hartu dira kontuan:

– deialdi hau Ekonomiaren Garapen eta Azpiegitura Sailaren tresnen osagarri dela; – proiektuok ZTBP2020ren Fabrikazio aurreratuko eta Energiako lehentasunezko

eremuetan ere izango dutela eragina; – proiektu gidari bat sustatuko dela, ekonomia zirkularraren lehentasunezko

erronketan ahalik eta eragin potentzial handienarekin. Deialdi honek bi laguntza-lerro proposatzen ditu.

1. lerroa irtenbide berritzaileak aplikatzeko proiektuetara bideratuta egongo da. Horien helburua teknologia erakustea da, berrikuntza ez-teknologikoaz osatuta, bai eta EAEn produktu, zerbitzu, negozio-eredu edo balio-kate berriak sortzeko bideragarritasuna ebaluatzeko beharrezkoak diren datuak eskuratzea ere, garapenera begira aurrerantzean nazioarteko I+G+B proiektuetan parte hartzeko bokazioa duten proiektuak beharko baititu. Aukerak identifikatzea eta aukera horiek frogatzeko esperientziak uztartzea bilatzen da. Lerro honetan planteatutako proiektuek garapen-maila esperimentala dute. Proiektu horietan zatien kasuan jabetzako alderdiak (17. art.) hartuko dira kontuan, Ihobek hirugarren pertsonei dagokienez bermatuko duen informazioaren konfidentzialtasuna barne. Proiektuek enpresen eta ikerketa-zentroen arteko lankidetza eraginkorra bilatzen dute, baita emaitza orokorrak zabaltzea ere.

2. lerro bat, ekonomia zirkularreko proiektu bultzatzaile bakar bat sustatuko duena.

Proiektuak jauzi diferentziala eman behar du sektorean, balio-katearen jarduera kolaboratzailearen bidez, eta nazioarteko dimentsioa izan behar du. Proiektuak gaitasun berriak ekarriko lituzke eta inpaktu-potentzial handia izango luke, eta, horrez gain, erakunde ugariri egingo lioke mesede. Ingurumen- edo lehiakortasun-erronka bat konpontzea da helburua, kolaborazio-ikuspegi zabal batetik. Lerro honetan planteatutako proiektuek garapen-maila esperimentala dute. Proiektu horietan zatien kasuan jabetzako alderdiak (17. art.) hartuko dira kontuan, Ihobek hirugarren pertsonei dagokienez bermatuko duen informazioaren konfidentzialtasuna barne. Proiektuak enpresen eta ikerketa-zentroen arteko lankidetza eraginkorra bilatzen du, baita emaitza orokorrak zabaltzea ere.

Hala, 2. lerroan aurkeztutako proiektu bat 1. lerroan aurkeztu ahal izango litzateke, baldin eta irismena aldatzen bada, soluzio berezi bat planteatzen bada... Eta lerro horretako eskakizunak betetzen baditu. Bi lerroek Europako Batzordearen 651/2014 Erregelamenduaren 25. artikuluan xedatutakoa beteko dute; erregelamendu horren bidez, zenbait laguntza-kategoria barne-merkatuarekin bateragarritzat jotzen dira, Tratatuaren 107. eta 108. artikuluak aplikaturik (Europar Batasunaren Aldizkari Ofiziala, 187. zenbakia, 2014/06/26koa). Proiektuetan esku hartzen duten Zientzia, Teknologia eta Berrikuntzako Euskal Sareko erakunde publikoei ere erregelamendu hau aplikagarri izango zaie.


4

Horrenbestez, deialdi honetara aurkeztuko diren proposamenek errespetatu beharreko alor orokorrak bat etorri beharko du «Ekosistemak» aukera-nitxoan zehaztutako 2020 ZTBPko estrategia-ildoekin, orientazio modura honako taula honetan bildutako zenbatekoak esleituta:

LAGUNTZA-LERROAK ZTBP-KO ILDO ESTRATEGI-KOAK ZENBATEKOA

1. lerroa Ekoberrikuntza-proiektuak

Produktu berriak eta negozio berdeagoak

475.000

Hondakinen balorizazioa

Teknologia eta prozesu garbiagoak

Airea, ura eta lurzorua: tratatzea eta lehengoratzea

Klima-aldaketara egokitzea eta hori arintzea

Zerbitzu ekosistemikoak

2. lerroa Ekonomia zirkularra bultzatzeko proiektuak

Ekonomia zirkularreko ekimen estrategikoa (prestatzen)

200.000

Laguntzak eskuratutako puntuazioaren arabera esleituko dira, harik eta 1. lerroan aurreikusitako aurrekontua agortu arte, eta itxarote-zerrendan geratuko dira, puntuazio-ordenaren arabera, gutxieneko puntuazioa gainditu baina laguntzarik eskuratu ez dutenak. Lerro baten partida agortzen ez bada, zenbateko hori beste lerrora bideratu ahal izango da. Deialdi honen eraginetarako, ZTBPko ekosistemen nitxoko ildo estrategikoak, pilotatze taldeak lehenetsitako ildoak, elkartzeko aukerak, heldutasun-maila handiko ekimenak izatea eta ekonomia-esleipena gauzatzeko aukera emango duen proiektu kopuru bat lortzeko helburua aintzat hartuta, interes handiko gai batzuk zehaztu dira 1. eta 2. lerroetarako deialdi honetarako, baztertzaileak izan gabe betiere:

LAGUNTZA-LERROAK INTERES HANDIKO GAIAK

1. lerroa Ekoberrikuntza-proiektuak

Balio-katearen trakzio jasangarria Produktu eta osagaien birmanufaktura, konponketa aurreratua eta berrerabilera

Plastikoak eta konpositeak birziklatzea

Teknologia eraginkorrak garatzea, baliabideak erabiltzeari begira

Giltzarri diren materialak ordezkatzea edo birziklatzea

IPPC sektoreetan eskura diren teknologia onenak (galbanoteknia eta galdaketa)

Elikadura zirkularra

Zerbitizazioa, produktu-zerbitzu negozio-ereduak

Hiria lehengoratzea

Lurzoruaren babesa

2. lerroa Ekonomia zirkularra bultzatzeko proiektuak

Plastikoak eta konpositeak berreskuratzea

Birmanufaktura

Teknologia garbiak

Giltzarri diren materialak

Horien deskribapen xehatu laburra jaso da IV. eranskinean.


5

4. ARTIKULUA.- Onuradunak Laguntzak jaso ahal izango dituzte Zientzia, Teknologia eta Berrikuntzarako Euskal Sareko kideek eta enpresa pribatuek, berrikuntzaren balio-kateko edozer partzuergoko buru diren edo bazkide gisa parte hartzen duten eta pleguan jasotako baldintzak betetzen dituztenek. Onuradunek honako baldintza hauek bete behar dituzte:

gutxienez establezimendu edo sukurtsal bat Euskal Autonomia Erkidegoan izatea;

Zerga-betebeharrak eta Gizarte Segurantzarekiko betebeharrak egunean edukitzea, indarrean den legediak eskatutako mugen arabera.

Ezin izango dituzte oinarri hauetan zehaztutako laguntzak jaso laguntzak edo diru-laguntzak jasotzeko ezintasuna dakarren debeku bat edo zigor administratibo edo penal bat duten pertsonek. Ikus II. eranskina. Krisian dauden enpresak ezingo dira onuradun izan, krisian dauden enpresa ez-finantzarioak salbatzeko eta berregituratzeko estatu-laguntzei buruzko zuzentarauetako definizioari jarraikiz (Europar Batasunaren Aldizkari Ofiziala, C 249, 2014/07/31). Ikus II. eranskina. Europako Batzordeak aurretiaz erabaki badu laguntza bat legez kanpokoa eta merkatu bateratuarekin bateraezina dela, berreskuratzeko agindu bat oraindik betetzeke daukaten enpresa edo erakundeak ere ezingo dira onuradun izan, halaber. Ikus II. eranskina. 5. ARTIKULUA.- Proiektuak gauzatzeko epea. Laguntza eman izanaren jakinarazpena egin eta gehienez ere hilabeteko epean ekin beharko zaie proiektuei. Emaitzen azken txostena eta behin betiko memoria ekonomikoa 2019ko martxoaren 29a baino lehen aurkeztu beharko dira; 2. lerrorako, berriz, 2019ko urriaren 30a izango da mugaeguna. Halaber, 1. lerroan finantzatu beharreko lanen % 50 gutxienez gauzatuta daudela egiaztatu beharko dute 2018ko uztailaren 30erako. Hala ez baldin bada, interesdunari aldez aurretik entzunda, Ihobek zuzenketa-neurriak eskatu ahal izango dizkio, edota, hala badagokio, laguntza ukatu; hala, hura eskuratzeko eskubidea galdu duela adieraziko du, dagokion zenbatekoa itzultzeko eskatuta. Nolanahi ere, proiektuak ezingo dira martxan ipini harik eta laguntzak eman direla jakinarazi arte. 6. ARTIKULUA. – Aurretiazko kontsulten prozesua Aldez aurreko borondatezko kontsulta-aldi bat ezarriko da, aurrez aurrekoa, deialdian parte hartzen dutenek eskatuta, proposamena prestatzeko denbora-tartearen hasieran, deialdia Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkarian argitaratu eta hurrengo 15 egun naturalen barruan. Alderatze horren xedea da prozesuaren hasieratik gai teknikoak –hau da, ikuspuntuari, adituen identifikazioari, proiektu pilotuei edo frogaketei, entregatu beharrekoei eta abarrei dagozkien gaiak– ziurtatzea eta proposamengileek beharrezkoak ez diren lanak egin ditzatela saihestea. Zalantzak argitzeko bileran akta bat jasoko da, eta deialdiaren prozesuan atxikiko. Ihobek bileretarako joateko disponibilitate-mugak baldin baditu, eskaera egin zeneko dataren arabera onartuko dira eskaerak.


6

7. ARTIKULUA. – Laguntzen zenbatekoa eta lagundu daitezkeen gastuak. 1.- Bi lerroetako laguntzak honelakoak izango dira: 1. lerroan, proiektuaren zenbatekoaren % 25 arte; gehienez 100.000 euro proiektu bakoitzeko, Europako Batzordearen 651/2014 Erregelamenduaren irizpideekin bat etorriz. 2. lerroan, proiektuaren zenbatekoaren % 25 arte; gehienez 200.000 euro, Europako Batzordearen 651/2014 Erregelamenduaren irizpideekin bat etorriz. Laguntzako intentsitateak aurrez aipatutako muga ekonomikoaren barruan handitu ahal izango dira, ondoren adieraziko dugun moduan: a) Ehuneko 10 puntu enpresa ertainentzat eta ehuneko 20 puntu enpresa txikientzat. b) Ehuneko 15 puntu honako baldintza hauetako bat betez gero:

i) Proiektuak lankidetza eraginkorra badakar: – enpresen artean, eta horietako bat gutxienez ETE bat bada, edo gutxienez bi estatu kidetan, edota estatu kide batean eta EEE hitzarmeneko alderdi kontratugile batean egiten bada, eta enpresa bakar batek diruz lagundu daitezkeen kostuen % 70 baino gehiago ordaintzen ez badu; – enpresa baten eta ezagutzak zabaltzeko eta ikertzeko erakunde baten edo hainbaten artean; horrelakoek, halaber, gutxienez diruz lagundu daitezkeen kostuen % 10 hartu behar dituzte beren gain, eta beren ikerketaren emaitzak argitaratzeko eskubidea eduki behar dute. ii) Proiektuaren emaitzak asko zabaltzea konferentzien, argitalpenen, sarbide libreko oinarrien edo doako nahiz iturri irekiko programa informatikoen bidez.

Onuradunek beste proiektu batzuetan parte hartu ahal izango dute bazkide moduan. 2.- Honako kostu hauek finantzatu ahal izango dira: a) Proiektuko enpresa nagusiaren eta bazkideen langileen kostuak (ikertzaileenak, teknikarienak eta frogaketa esperimentalean laguntzen duten gainerako langileenak, baldin eta erakunde eskatzailearen langileak badira), betiere proiektuan aritzen diren neurrian. Langileen kostu zuzenak bakarrik joko dira halakotzat. Langile-kostuak proiektuaren helburuak betetzera bideratuko dira. Horiek kalkulatzeko, unitateko kostua hartuko da kontuan, egiaztapenean oinarrituta (TC10, lansaria). Honako kontzeptu hauek hartzen dira langile-kostutzat:

teknologiaren egoeraren txostena eta proiektua diseinatu aurreko prospektiba teknologikoa egitea;

analisiak eta testak gauzatzea, prozesatzea eta baloratzea; laborategiko, prototipo moduko edo industria-mailako probak antolatzea, haien

segimendua egitea eta baloratzea; protokoloak eta estandarrak diseinatzea, garatzea eta baliozkotzea; balio-katearekiko egiaztatze teknikoak, ekonomikoak eta ingurumenekoak; proiektuaren emaitzen eta etorkizunerako proiektu-proposamenen inguruko txostenak

idaztea; albisteak prestatzea; metodologiak garatzea edo egokitzea; ingurumen-aztarnak, LCA eta LCC aztertzea edo kalkulatzea, irabazi-kostuen analisia,

ingurumen-adierazpenak eta abar; datu kritikoak biltzeko jarduerak gauzatzea, zenbatespen batetik erabaki fidagarri batera

pasatzea ahalbidetzeko, ekonomia zirkularreko irtenbidea merkaturatzeari begira; Ihoberekin koordinazio-bilerak egitea;


7

proiektuaren kudeaketa administratiboa eta komertziala (gehienez ere % 5).

b) Materialei, produktuei edo makinen errendimenduari dagozkien entseguen kostuak, enpresak erregulartasunez egiten dituen probak gainditzen badituzte. Barnean hartzen ditu entseguak (testak, neurketak eta analisiak) eta horien kalkulua, modelazioa eta/edo balorazioa egitea, bai eta proiektuaren helburuak betetzera zuzendutako estandar tekniko normalizatuak osatzen dituzten probak egitea ere. c) Buruaren edo bazkideen materialen eta ustiaketa-horniduren kostuak, esaterako ikerketa-jardueraren zuzeneko emaitza gisa hartutako proben prototipoak elaboratzeari dagozkionak. d) Gastu orokor gehigarrien kostuak, soilik proiektuaren xedearekin zerikusia duten lekualdaketetarako (adibidez kanpoko bazkideekin egindako bileretarako) edo probak gauzatzeko materialak edo ekipamenduak bidaltzeko. e) Kanpo-aholkularitzako eta zerbitzuetako bestelako kostu baliokideak, haien artean proiektuaren zati oso espezializatuak azpikontratatzea eta ezagutza teknikoen gaineko aholkularitza eta zerbitzu baliokideak eskuratzea, betiere proiektuak iraun bitartean modu esklusiboan eta iraunkorrean erabiltzen badira. Proiektu-buruak edo onuradunak azpikontratatzea erabakiz gero, diru-laguntzen lege orokorrak (38/2003) 29., 30. eta 31. artikuluetan zehaztutakoa bete beharko dute. 3.- Honako hauek laguntzaren xede diren kostuetatik kanpo geratuko dira:

a) BEZa eta gainerako zeharkako zergak, nola eta ez den egiaztatzen kostua eragiten diola onuradunari

b) Hurrengo kostu hauek:

aretoak alokatzea, dietak eta antzekoak; sustapenerako eta marketinerako materiala sortzea; software-lizentziak eskuratzea; merkataritzako web edo plataformak garatzea;

c) laguntza esleitu aurretik sortutako edozer gastu.

4.- Proiektu-buruak edo onuradunak azpikontratatzea erabakiz gero, diru-laguntzen lege orokorrak (38/2003) 29., 30. eta 31. artikuluetan zehaztutakoa bete beharko dute. Horren ondorioz:

hirugarrenekin hitzartutako jarduerak diru-laguntzaren zenbatekoaren ehuneko 20 gainditzen duenean eta zenbateko hori 60.000 eurotik gorakoa denean, azpikontrataziorako esleipen-emailearen aldez aurreko idazki bat beharko da, baimena emanez.

Diruz lagun daitekeen zenbatekoak sektore publikoko kontratuen Legean (30/2007) ezarritako 18.000 euroak gainditzen dituenean, onuradunak hiru hornitzaileren eskaintzak aurkeztu beharko ditu gutxienez lana egiteko, zerbitzua emateko edo ondasuna entregatzeko konpromisoa hartu aurretik; salbu eta, baldintza bereziak tarteko, merkatuan ez badago lana egiteko, zerbitzua emateko edo ondasuna entregatzeko behar beste erakunde edota gastua diru-laguntza jaso aurretik egin bada. Eskaintzak justifikazioarekin aurkeztu beharko dira, eta eskaintzak aukeratzeko eraginkortasuna eta ekonomia oinarri dituzten irizpideak jarraituko dira.


8

8. ARTIKULUA. – Esleitzeko irizpideak Ekoberrikuntza-proiektuak oinarri dituen deialdi honi dagokienez, hona hemen proiektuak baloratzeko irizpideak eta haien haztapena, 100 puntuko oinarria hartuta:

Balorazio-irizpideak Gehieneko puntuazioa

Proiektuaren garrantzi ekonomikoa, proposamenean honako hauek balioetsita:

Etorkizuneko ikerketa-lerroen garapena induzitzeko efektu katalizatzaileari egindako ekarpena, «Ekosistemak» pilotatze-taldeak identifikatutako I+G+B hutsunea estaltzeko, III. eranskinean jasota bezala.

Teknologia eta irtenbide berriak garatzera bideratu daitezkeen elementu berritzaileak integratzea, zerbitzu edo negozio-eredu berriak eskaintzeko prozesuak nabarmen hobetzea. Nazioarteko mailan aplikazio orokorreko aurrekaririk ez duten proiektuak izan beharko dute.

Artearen egoera eta diagnostiko jakin batetik abiatuta planteatutako alternatiben aldez aurreko analisia, eta tratatutako gaien ezagutza.

Era berean, baloratu egingo da proposamenak plegu honetako VI. eranskinean azaldutako gaietara egokitzeko duen gaitasuna, honako hauei dagokienez:

Balio-katearen trakzio jasangarria Produktu eta osagaien birmanufaktura, konponketa aurreratua eta berrerabilera Plastikoak eta konpositeak birziklatzea Teknologia eraginkorrak garatzea, baliabideak erabiltzeari begira Giltzarri diren materialak ordezkatzea edo birziklatzea IPPC sektoreetan eskura diren teknologia onenak (galbanoteknia eta galdaketa) Elikadura zirkularra Zerbitizazioa, produktu-zerbitzu negozio-ereduak Hiria lehengoratzea Lurzoruaren babesa

Bereziki baloratuko dira ekonomia zirkularreko 1. lerroan aurkezten diren frogatze- edo esperimentatze-proposamenak

2. lerroari dagokionez, balioetsiko da proiektuak konponbidea ematea ingurumen- eta lehiakortasun-erronka bati honako gai hauetan:

Plastikoak eta konpositeak berreskuratzea Birmanufaktura Teknologia garbiak Giltzarri diren materialak

35 puntu

Proposatutako lan-metodologia. Honako hauek balioztatuko dira, lehentasunez:

Gainditu beharreko erronkaren edo arazoaren definizio garbia eta denboran egin beharreko lan (eta entsegu) teknikoak argiro definitzea.

Proiektuaren alderdi kritikoak deskribatzea eta plangintzan integratzen diren konponbideak planteatzea, lan erabakigarriak epe barruan (bide kritikoa) eta entregatu beharreko gako-dokumentuak planifikatuta.

Lanaren antolaketa eta planifikazioa modu optimoan daude zehaztuta, eta proposatutako lanetan aurreikusitako baliabideekin (arduraldiak, kanpoko laguntza, bestelako kostuak) koherenteak dira proiektuaren helburuari begira.

Proiektuko taldearen profilak helburuak betetzeko gaitasuna eta ikuspegia izan beharko ditu, baita hirugarrenen babes aditua biltzea ere.

25 puntu


9

Balorazio-irizpideak Gehieneko puntuazioa

Merkatua aktibatzeko ekarpena egitea, proiektua arrakastaz garatzeak hauei lagunduko liekeen aztertuta:

Euskal enpresek nazioartean duten posizionamendua merkatuko nitxo jakinetan. Proiektuaren ondorioz, jarduera ekonomiko garrantzitsu bat aurreikustea epe ertain eta

luzean.

Parte-hartzaileen konpromiso estrategikoaren nolakotasuna proiektutik eratorritako konponbideak abiarazteko, batez ere, aplikazio industrial eta komertzialetan.

20 puntu

Balio-katean txertatzea eta nazioartekotzea Proposamenean integratzea, balio-kateko beste eragile batzuen funtzioa garbiro

definituta dagoela (esate baterako, hondakinen ekoizlea, biltzailea, teknologia garbien fabrikatzailea, azken erabiltzailea eta abar). Proposamenaren liderra lanaren azken hartzaile izango den erakundea izan ahalko da, berrikuntza-soluzioa negozio-lerro berri batean aplikatuko duten aldetik, edota Zientzia, Teknologia eta Berrikuntzako Euskal Sareko zentro bat.

Europako Ikerketa Esparruko bazkideen integrazioa edo nazioarteko erreferentziarena, ezagutzan edo merkatuko sarbidean egiaztatutako emaitza bikainak direla eta.

Lanaren garapen xehatua Horizon 2020 programaren eta bere teknologia- eta ezagutza-plataformen (KIC, EIT) lehentasunekin lerrokatzea.

20 puntu

GUZTIRA 100 puntu Proiektuek esleipena jasotzeko, 70 puntu lortu behar dituzte gutxienez, irizpide guztiak batuta. 9. ARTIKULUA. – Laguntza-eskabidea aurkezteko epea eta modua. Ekoberrikuntza-proiektuei dagokienez 1.- Eskabideak aurkezteko epea, bi lerroetarako, 2017ko urriaren 17an amaituko da, 13:00etan. 2.- Laguntza-eskaerak Ihoben aurkeztuko dira, I. eranskinean jasotako gidoiaren eta gainerako eranskinetako dokumentuen arabera, eta formatu elektronikoan bakarrik (USB memoria edo tankerakoa). 10. ARTIKULUA. Zuzenketa. Ihobe ohartzen bada aurkeztutako dokumentuak errore edo akatsen bat duela edo ez dela zehatza, eskatzaileari hala jakinaraziko dio, eta hamar egun naturaleko epea emango dio zuzentzeko, Ihobek egindako jakinarazpena jasotzen duenetik aurrera. Eskatzaileak zuzenketa-eskaria jaso duela jakinaraziko dio Ihoberi, Ihobek bidali eta 4 egun natural igaro aurretik. Epe hori igarotakoan, eskatzaileak ez badu eskaera zuzendu, Ihobek hura ezestea ebatziko du. 11. ARTIKULUA. – Proiektuen analisia. Prozedura izapidetzean, eta ebazpena eman baino lehen, Ihobek txosten bat egingo du, eta horri eskatzaileak aurkeztutako dokumentazioaren zerrenda erantsiko dio. Txostenak, batetik, jasotzaileak emandako informazio guztia zehaztuko du, eta, bestetik, Ihobek horri buruz eta jarraipena egiterakoan ikusi dituen eta garrantzitsutzat jo dituen beste alderdi batzuei buruz egindako balorazioak jasoko ditu, balorazio-irizpideei eta haztapenari jarraikiz proiektua aukeratzeko modukoa den zehazteko. Txosten hau prestatzeko, Ihoberen talde teknikoak


10

Ingurumen Sailburuordetzako zerbitzuko buruekin edota haiek zehaztutako teknikariekin kontsultatuko du (IPPC zerbitzuak, hondakin arriskutsuak eta hondakin ez-arriskutsuak), eta haien ekarpenak txostenean jasoko dira. Ihoberen talde teknikoak egindako balorazio-txostena 12. artikuluan aipatutako organo ebaluatzaileari aurkeztuko zaio, ebazpen-proposamena Zuzendaritza Nagusiari egin ahal izan diezaion. 12. ARTIKULUA. – Organo ebaluatzailea. Ebaluazio-organo bat eratuko da Ihoben aurkeztutako eskabideak aztertu eta ebaluatzeko. Hauek osatuko dute: Udalsarea 21en koordinatzaileak; ekoeraginkortasuneko eta ekodiseinuko koordinatzaileak; koordinatzaile administratibo eta juridikoak. Organoak Ingurumen Sailburuordetzaren IPPCko, hondakin arriskutsuetako eta hondakin ez-arriskutsuetako zerbitzuetako arduradunekin balioetsi ahal izango du balioespen-txostena. Ebaluazio tekniko-administratiboko txostena ikusirik, ebaluazio-organoak dagokion ebazpen-proposamena helaraziko dio Ihobeko zuzendari nagusiari. Proposamen horretan, 8. zenbakian adierazitako adjudikazio-irizpideen zein aurrekontu-mugen arabera, laguntza jaso dezaketen proiektuak eta laguntza horren zenbatekoa zehaztuko dituzte, baita ebazpena behar duen beste edozein gorabehera ere. 13. ARTIKULUA. – Ebazpena eta jakinarazpena. Ihobeko zuzendari nagusiak, ebaluazio-organoak helarazten dion proposamena ikusita, ebazpena emango du, eta hori espediente osoa aurkeztu eta gehienez 30 eguneko epean jakinaraziko die proiektu bakoitzaren buruei. Ebazpenak eskatutako diru-laguntzak ematen eta, hala badagokio, ukatzen diren adieraziko du. Halaber, lehenengoei dagokienez, erakunde onuraduna(k), diruz lagundu beharreko proiektua eta diru-laguntzaren gehienezko zenbatekoa ere zehaztuko ditu.

Laguntza-eskaeren zerrenda (emandakoena zein ukatutakoena) Ihoberen webgunean argitaratuko da, proiektuaren akronimoa, burua, bazkideak, emandako puntuazioa eta emandako laguntzaren zenbatekoa adieraziz.

14. ARTIKULUA. – Proiektuaren kudeaketa eta entregatzeko dokumentuak

Laguntzen onuradunek eskaeran zehaztutako entregatzeko dokumentuak prestatu beharko dituzte, eta Ihoberi bidali. Entregatzeko dokumentuaren irismenean aldaketarik izanez gero, segimendu-bileretan jaso eta onartu beharko dira, eta aktetan jaso. Entregatzeko dokumentu, akta, komunikazio-ekintza eta gainerako guztiek Eskualde Garapeneko Europako Funtsaren programaren logoa eduki beharko dute, oinarri hauetako 18. artikuluan zehazten denarekin bat. Proiektua abiarazteko, bilera bat egingo da, Ihoberen partaidetzarekin. Proiektua egitean, buruak honako egiteko hauek izango ditu: - Ihoberekin batera egindako segimendu-bileren aktak sinatzea;


11

- ebazpenean jasotako mugarria edo entregatzeko dokumentua teknikoki justifikatzea, bigarren ordainketa egin ahal izateko;

- egindako lanaren % 50eko justifikazio ekonomikoa biltzen duen txostena prestatzea, azpikontratazioaren fakturak eta gauzatutako bestelako gastuenak bilduta, baita enpresa liderreko eta bazkideetako parte-hartzaileen dedikazioak ere;

- proiektuari buruzko komunikazio-albiste bat prestatzea, www.ihobe.eus webgunean argitaratzeko.

Proiektuaren amaiera laguntzaren oinarriotan eta deialdiotan ezarritako epeen eta formaren barruan egingo da, aktan jasotako eta bi aldeek onartutako aldaketak bilduta. Proiektua egitean, buruak honako egiteko hauek izango ditu: - proiektuaren amaierako bilera bat deitzea Ihoberekin batera, aldez aurretik txosten teknikoa

bidalita; - proiektuaren emaitzen txostena Ihoberi entregatzea, entregatzeko dokumentu teknikoak

osatuko dituen azken txostenaz gain, garapen teknologikoko edo aplikazio industrialeko etorkizuneko ildoak lehenesten dituen proposamen justifikatua bilduko du;

- eskatutako dokumentu administratiboak; - proiektua ixteko memoria ekonomikoa entregatzea; bertan jasoko dira, kostu motaren

arabera, onartutako gastuak, Ihobek baliozkotutako aldaketak –hala badagokio–, bai eta benetan egindako gastuak ere. I. eranskineko taulen banakatzeari jarraikiz aurkeztuko da, eta honako hauek ere jasoko ditu:

o langile-gastuei dagokienez: pertsona bakoitzak egindako orduen erantzukizunpeko adierazpena eta ordu-parteak (ikus V. eranskina) eta haietako bakoitzaren unitateko kostuaren beharrezko egiaztapena (lansarien kopia eta/edo TC10), bai eta unitateko kostu horren kalkulua ere;

o gainerako kostuen fakturen kopia; o diru-laguntzen lege orokorraren (38/2003) 31. artikuluan ezarritakoa egiaztatzeko

dokumentazioa, kontratu txikietarako ezarritako zenbatekoa gainditzen duten azpikontratazioei dagokienean (18.000 euro 2017an);

- emaitzak zabaltzeko proposamena, helburuak, foroak, egutegia eta abar bilduta; - proiektuaren segimendu-plana, egutegia ezarrita; gutxienez urtean bilera bat egingo da

hurrengo hiru ekitaldietan, Ihobek proiektuaren inpaktuaren segimendua egin dezan, haren ebaluazio-irizpideen arabera.

15. ARTIKULUA. – Ordainketa-baldintzak. Azkenean hautatutako ekoberrikuntza-proiektuek honela jasoko dute diruz lagun daitezkeen gastuen zenbatekoa:

- laguntzaren % 20, proiektua esleitzeko ebazpenean adierazten den hasierako mugarria gauzatzen denean;

- laguntzaren % 30, finantzatu beharreko lanen laguntza emateko ebazpenean funtsezko mugarritzat hartutako zereginak berariaz egiaztatu ondoren, haiek justifikatzeko txosten ekonomiko labur bat aurkeztuta betiere; hori guztia 2018ko uztailaren 30a baino lehen aurkeztu beharko dute, bitarteko elektronikoen bidez.

- laguntzaren gainerako % 50, Ihobe SAk aurreikusitako amaierako behin betiko txostena eta dagokion txosten ekonomiko xehatua onartzen dituenean.

Ordainketa proiektu-buruari edo enpresa bazkide bakoitzari egin ahal izango zaio. Edonola ere, onuradunek Ihoberi identifikazio-datuak eta banku-kontua jakinarazi beharko dizkiote, baita 4. artikuluko baldintzak betetzeko egiaztagiria ere.


12

16. ARTIKULUA. – Beste laguntza batzuekin bateragarri izatea. 1.- Oinarri hauen bitartez ematen diren diru-laguntzak bateragarriak izango dira beste Administrazio Publiko batzuek helburu berarekin ematen dituztenekin. Proiekturako laguntzen baturak ezin du proiektuaren kostuaren % 90 gainditu. Gainditzen bada, araudi honi jarraikiz emandako laguntza gutxitu egingo da; alegia, soberakinari dagokion kopurua kenduko zaio. Nolanahi ere, EEren 651/2014 Erregelamenduan xedatutakoa beteko da beti. 2.- Aurreko atalean adierazitakoa baloratze aldera, eskatzaileek beste erakunde batzuei eskatutako edo beste erakundeek esleitutako laguntzak aitortu beharko dituzte eskabidea egiteko unean (esaterako, Hazitek programa, Elkartek, Horizon 2020...), bai helburu berdineko proiektuei eta bai xedearekiko lotura duten edo beste eskabide edo esleipen batekin proiektuaren zati direnei dagokienez. Azken kasu horretan proiektuen osagarritasuna, bikoizketak eta bat-etortzea azaldu beharko dituzte. Ihobek dagozkion bideetatik horri buruzko egiaztapenak egiteko eskubidea gordeko du. 17. ARTIKULUA. – Emaitzen konfidentzialtasuna, jabetza eta dibulgazioa Aurretiaz bestelakorik zehaztu ezean, ekoberrikuntza-proiektuen arloan garatutako informazio eta ezagutza ez-teknologikoaren jabetza Ihoberena –Ingurumen eta Lurralde Politika Saileko sozietate gisa– eta proiektuaren onuradun(ar)ena izango da. Proiektuan parte hartzen duten beste bazkideek aukera izango dute informazioaren eta ezagutzaren jabekideak izateko, eta, horretarako, erakunde onuradun bakoitzak balioetsi beharko du zer emaitza eta nola babestu behar dituen, proiektuaren partzuergoaren barruan nahiz kanpoan. Proiektuaren azken helburuak zaintzearren, Ihobek eta/edo onuradunak hala erabakiz gero, babestu beharreko ezagutzaren eta emaitzen jabetzaren gaineko planteamendu zehatzagoa egin ahal izango dute, bai eta horren isilpekotasun eta zabalkundeari dagokionez ere. Emaitzen hedapena eta transferentzia izango dira horrelako proiektuen ezaugarri, besteak beste. Biderik eraginkorrenak erabiliko dira, eta onuradunak eta proiektuan parte hartutako enpresek adostasuna eman beharko dute. Emaitzak hedatzen diren bakoitzean, berariaz aipatu beharko dira proiektuko gainerako partaideak. 18. ARTIKULUA.- Proiektua Europar Batasunaren EGEF programaren barruan txertatzea Eskualde Garapeneko Europako Funtsak lagundurik finantzatzen dira diru-laguntzak (EGEFen ekarpena diruz lagundutako zenbateko osoaren % 50 izango da). Hori dela eta, laguntzok Europako Parlamentuaren eta Kontseiluaren 2013ko abenduaren 17ko 1303/2013 Erregelamenduan (EB) xedatutakoaren mende daude. Horrez gain, 2014-2020 aldirako EGEFen laguntzarekin egindako finantzaketatik eratorritako betebeharren ondorioz, onuradunak kontrolaren, erantzukizunaren, zehapen-araubidearen zein ez-betetzearen arloko Estatuko eta Europar Batasuneko legeria ere bete beharko du. Diruz lagundutako jarduketen gaineko informazio- eta komunikazio-neurri guztietan Europar Batasunak EGEFen bitartez ere diruz laguntzen duela aipatu beharko da hedapen horretarako sortzen diren material edo euskarri ezberdinetan; txostenak, aktak eta sartzeko eskaerak barne, betiere IV. eranskinaren arabera. Laguntzari baiezkoa emanez gero, onartu egingo da 1303/2013 (EB) Erregelamenduaren 115. artikuluko 2. atalean jasotako eragiketen zerrenda publikoan sartzea. EGEFen kofinantzaketak derrigortu egiten du finantzaketari, administrazioari eta ekintzen garapenaren jarraipenari buruzko informazioa artxibatzera, harik eta 3 urte igaro arte eragiketaren


13

gastuak jasotzen dituzten kontuak aurkeztu eta ondorengo abenduaren 31tik aurrera. Testuinguru horretan, onuraduna derrigortuta egongo da informazio hori modu errazean eskuragarri edukitzera (kontabilitate-sistema bereizia edo berariazko kodeketa). 19. ARTIKULUA. – Laguntzen xedea eta justifikazioa Onuradunek zehaztutako xederako bakarrik erabiliko dute jasotako laguntza, eta laguntzaren xede den proiektua egiteko konpromisoa hartuko dute. Proiektuaren txostenek laguntzen xede zuzena justifikatuko dute. 20. ARTIKULUA. – Aldatzea eta ez-betetzea. 1. – Onuradunak konpromisoa hartzen du laguntza-eskabidean ageri diren datuetan gertatzen diren aldaketak zein onetsitako laguntzari uko egin izana Ihobe SAri jakinarazteko, gertatzen den unean bertan. 2.- Proiektuaren epeen edo lanen irismena edo zereginak aldatzeko proposamenak idatziz egingo ditu onuradunak, onartutako kostuen egituran aurreikusitako eraginak eta aldaketak zehaztuta. Ihobek proposamena guztiz edo zati batez onartu, aldatu edo baztertuko du, idatziz, emandako laguntzaren zenbatekoa oinarritzat hartuta. Komunikazio hori kontuan izateko, honako protokolo hau ezarriko da, dela bazkideetarako, dela kostu-kontzepturako:

o bazkideen arteko laguntza-intentsitate berdinak; posible da desbideratze ekonomikoa izatea, baita bazkideen artean ere,

baldin eta guztizko mugak ez badu emandako zenbatekoa gainditzen; % 10etik beherako desbideratzeak aldez aurreko baimenik gabe,

ondoren justifikatuta; % 10etik gorakoak Ihoberen berariazko eta aurretiazko

baimenarekin; proiektuaren edukiak, beti baimenarekin, eta proposamenaren alderdi

nagusiak kolokan jartzen ez baditu. o bazkideen arteko laguntza-intentsitate desberdinak;

posible da bazkide berberaren lanetan desbideratze ekonomikoa izatea (aurreko puntuko irizpidea aplikatuko da);

bazkideen arteko desbideratze ekonomikoetarako, baldin eta guztizko mugak ez badu emandako zenbatekoa gainditzen;

% 5etik beherako desbideratzeak aldez aurreko baimenik gabe, ondoren justifikatuta;

% 5etik gorakoak Ihoberen berariazko eta aurretiazko baimenarekin; proiektuaren edukiak, beti baimenarekin, eta proposamenaren alderdi

nagusiak kolokan jartzen ez baditu. 3.– Onuradunek ez badituzte oinarri hauetan ezarritako baldintzak edota laguntza emateko ebazpenean zehaztutakoak betetzen, galdu egingo dute laguntza jasotzeko eskubidea, eta Ihobe SAri oso-osorik itzuli beharko dizkiote ordura arte jaso dituzten laguntzak. Gehienez ere hilabeteko epean itzuli beharko dizkiote laguntzak, Ihobe SAk eskaera egiten dienetik kontatzen hasita.


14

AZKEN XEDAPENAK 1.- Emandako laguntzei publizitate egokia ematearren, interesdunek onuradunen zerrenda eskuratu ahal izango dute Ihoberen webgunean. 2.- Ihobek ez du onuradunen eta proiektuen isilpeko alderdirik ezagutaraziko. Halaber, onuradunak proiektuaren emaitzak hedatzen laguntzeko konpromisoa hartuko du. 3. – Oinarri hauek interpretatzean edo gauzatzean zuzenean edo zeharka sor litezkeen liskar, desadostasun, auzi edo erreklamazio guztiak konpontzeko, onuradunek Bilboko Merkataritza Ganberaren Arbitraje Gortearen Liskarrak Adostuta Konpontzeko Araudian desadostasunak konpontzeko jasotako prozesura joko dute. Liskarrak Adostuta Konpontzeko demanda aurkezten den egunaren ondorengo 60 egunetan edota aldeek idatziz adostutako beste eperen bat amaituta, desadostasunak ez badira ebatzi, araudiak dioen bezala, aldeek beren obligazioetatik libre joko dute beren burua. 4.- Oinarri hauetan aurreikusi ez denerako, Euskadiko Ogasun Nagusiaren Antolarauei buruzko Legearen Testu Bategina onartzen duen Legegintzako Dekretuan (azaroaren 11ko 1/1997) eta Diru-laguntzei buruzko Lege Orokorrean (azaroaren 17ko 38/2003) ezarritakoari jarraituko zaio. Bilbo, 2017ko irailaren 15an


15

I. ERANSKINA: EKOBERRIKUNTZA PROIEKTUETARAKO ESKABIDEAREN EDUKIA Eskaeraren edukiaren ereduak lagundu behar du proiektuok esleipen- eta haztapen-irizpideak baloratzen, eta, gehienez, 30 orrialde izango ditu laguntza-eskaera bakoitzeko. Edukia honako puntu hauei jarraituz aurkeztuko da:

1. Proiektuaren izenburua (ezarri akronimoa) eta aurkeztuko den lerroa. 2. Proiektuaren helburua. 3. Proiektu-buruaren, bazkideen eta kontratisten identifikazio argia. 4. Arduraduna eta proiektuaren komunikazio-helbidea zehaztea. 5. Proiektuaren eta proposatzen den irtenbidearen deskribapena. 6. Proiektuan proposatutako irtenbidearen izaera berritzailea justifikatzea, teknologiaren

egoeraren txosten labur baten bidez; proposatutako irtenbideak oinarri duen ezagutza aditua eta buruaren eta bazkideen (bertakoen eta nazioartekoen) I+G+B jarduerak erantsi beharko dira bereziki.

7. Proiektuaren garrantzi estrategikoa, laguntza hauetako esleipen- eta haztapen-irizpideetan (10. artikulua) jasotako alderdiak garatuta.

8. Proiektuak merkatua aktibatzeko egin dezakeen ekarpena, laguntza hauetako esleipen- eta haztapen-irizpideetan (10. artikulua) jasotako alderdiak garatuta; atal horretan irtenbidearen ahalmen ekonomikoaren zenbatespena ere gehitu ahalko da, merkatu-analisiko atariko zifra batzuk ezarrita;

9. Bazkideak berrikuntzaren balio-katean integratzea eta proiektuaren lantaldea zehaztea; hornitzaileak eta adituen profila (nazionalak eta internazionalak) bilduko ditu, funtzioak esleituta, baita esperotako emaitzak nazioartean garatzeko bokazioa ere, hala dagokionean.

10. Proiekturako proposatutako lan-metodologia. Faseen eta zereginen deskribapena jasoko dute eta, horrekin batera, proiektuaren helburuak lortzeko alderdi kritikoen azterketa bat, baita horien arriskua murrizteko jarduerak ere. Erabili beharreko materialen, analisien eta ekipoen justifikazioa ekarri behar du berekin. Proiektu-buruaren eskema bat aurkeztu behar du, denbora-epe oso mugatuan helburuak lortzeko kudeaketa aurreratuarekin.

11. Kronograma zehatza eta proiektuaren plangintza, zeregin bakoitzeko parte-hartzaileen ardurak eta bide kritikoa zehaztuta, kontuan hartuta ezinbestekoa dela lana oinarriotan jasotako epearen barruan bukatzea.

12. Aurreikusitako entregatu beharreko txostenak, laguntza hauen 14. artikuluan jasotakoaz gain, baita proiektuaren berariazko txostenak eta horiek proiektuaren zer fase edo zereginetan sortzen diren ere.

13. Aurreikusitako lankidetza publiko-pribatua; proiektuaren zenbait alderdi garatuko dira, lanabes publikoekin eta Administrazioaren jarduketekin lotutakoak, proiektuak arrakasta izateko aukerak areagotzeko.

14. Proposamen ekonomikoa. Proposamen ekonomikoak proiektuaren guztirako kostuak banakatuko ditu, 1. eta 2. taulekin bat etorriz. Banakatzea 7. artikuluan esplizituki azaldutako kostu-kategorien arabera egingo da. Langile-kostuei dagokienez, definizioetan zehaztutako kontzeptuetako dedikazioen zenbatespena (2. artikulua), postuaren kategoriaren eta haietako bakoitzaren unitateko kostuaren arabera (TC10ean oinarrituta), bai eta aipatutako unitateko kostu horren kalkulua ere.


16

Kostu-kategoria 1. fasea (€)

2. fasea (€)

3. fasea (€)

X fasea (€)

Proiektua guztira (€)

Orduak/unitateak

Unitateko kostua

Langileak Probaketak Kontsumigarriak eta materialak

Garraioa Kanpo-aholkularitza eta beste batzuk

Proiektuak ezin finantza ditzakeen kostuak

GUZTIRA 1. taula: Proiektuaren kostuak guztira (ikus 7. artikulua)

Burua/Bazkideak

Pertsona

Kategoria/postua

Orduak/unitateak

Unitateko kostua

1. fasea (€)

2. fasea (€)

3. fasea (€)

X fasea (€)

Burua … A bazkideak

… C bazkideak

… GUZTIRA

2. taula: eskabidearen langile-kostuen sailaren banakatzea, kategoria eta unitateko kostuak xehatuta.

15. Laguntzen bateragarritasuna. Hala badagokio, proiektuaren edo haren bitartez Euskadiko, Estatuko edo Europako beste programekin lotutako jardueren finantzaketa-eskaerak edo -esleipenak adieraziko dira. Osagarritasuneko kasuetan, ikuspuntua, bikoizketa posibleak eta/edo proiektuen arteko bat-etortzea azaldu beharko dira.

16. Buruak sinatutako konpromisoa, bere erakundeak nahiz finantzaketa eskatzen duten bazkideek laguntza hauen 4. artikuluan ezarritako baldintzak betetzen dituztela ziurtatzeko, II. eranskinean jasota bezala.

17. Hala dagokionean, ETE izaera justifikatu beharko dute onuradunek, EBren 651/2014 Erregelamenduko I. eranskinean ezarrita bezala, EEko https://flt.uwe.be/ web erreminta edo antzekoren bat erabilita eta sinatutako adierazpen bidez.


17

II. ERANSKINA: ERAKUNDE BAKOITZAREN ERANTZUKIZUNPEKO ADIERAZPENA

ONURADUN BAKOITZAREN ADIERAZPENA

Zerga-betebeharrak eta Gizarte Segurantzarekiko betebeharrak Onuradunak aitortzen duenez, berak ordezkatzen duen erakundeak: egunean dauzka zerga-betebeharrak eta Gizarte Segurantzarekiko betebeharrak, indarrean den legediak eskatutako mugen arabera; ez dauka laguntzak edo diru-laguntzak jasotzeko ezintasuna dakarren debekurik edo zigor administratibo edo penalik. Legez kanpoko laguntza bateraezina Onuradunak adierazten duenez, berak ordezkatzen duen erakundeak (adierazi aplikatu beharreko kasua): ez du eskuratu Europar Batasunaren Batzordeak legez kanpoko eta merkatu erkidearekin bateraezintzat jotako laguntzarik; horrelako laguntzetako bat edo gehiago eskuratu ditu eta itzuli ditu edo blokeatutako kontu batean ordaindu ditu, dagozkien interesekin batera; horrelako laguntzetako bat edo gehiago eskuratu ditu eta ez ditu itzuli, ezta blokeatutako kontu batean ordaindu ere dagozkien interesekin batera. Krisialdian dauden enpresak Onuradunak aitortzen duenez, berak ordezkatzen duen erakundea: ez da krisian dagoen enpresa bat, krisian dauden enpresa ez-finantzarioak salbatzeko eta berregituratzeko estatu-laguntzei buruzko zuzentarauetako definizioari jarraikiz (Europar Batasunaren Aldizkari Ofiziala, C 249, 2014/07/31) ETE izaera Onuradunak aitortzen duenez, berak ordezkatzen duen erakundea: enpresa txikia da; enpresa ertaina da. ...................n, 2017ko ..............aren ........(e)(a)n Sinadura


18

III. ERANSKINA: «EKOSISTEMAK» PILOTATZE-TALDEAK IDENTIFIKATUTAKO LEHENTASUNAK I+G+BREN ALORREAN

Produktu berriak eta negozio berdeagoak Ingurumen-informazio teknikoa eskuratzeko sistemak garatzea balio-katerako (bizi-

zikloaren analisiaren ikuspegiarekin) Zerbitzuak emateko negozio-eredu berriak, bizi-zikloaren analisiaren ikuspegia duen

produktu propioa oinarri hartuta

Material kritikoak ordezkatzea (funtzioa, materialak eta teknologiak) Diseinuko metodologia eta aplikazio berriak fabrikaziorako, birmanufakturatzeko,

modularitaterako, konponketak bideragarri egiteko eta bizitza-amaierarako (produktuaren bizi-zikloa luzatzea)

Bizi-ziklo osoan segimendu-sistemak aurreikustea. Unitateen trazabilitatea Osagai adimendunak, bizitza baliagarrian informazioa jasotzeko gai direnak

Hondakinen balorizazioa

Material berri aurreratuak berreskuratzeko, berrerabiltzeko eta birziklatzeko teknologien garapen goiztiarra (enpresak)

Upcycling konponbideak garatzea konpositeetarako, giltzarri diren metaletarako eta material kritikoetarako (enpresak)

Bigarren mailako materialetarako informazio-sistemak, erabakiak hartzeko Herritarren erantzunkidetasunerako eredu berriak

Material-fluxuen analisiaren beharra

Berriro fabrikatzeko eta berrerabiltzeko gaitasun teknikoen beharra

Fokalizazioaren eta balio-katearen beharra

Lehengaien eta bigarren mailako materialen fabrikatzaileen beharra (eta gutxiago euskal kapitalarena)

Birziklatzeko eta berriro fabrikatzeko teknologien fabrikatzaileen beharra Teknologia eta prozesu garbiagoak

Teknika eskuragarri onenen (TEO) eta teknologia aurreratuen transferentzia arintzea euskal industriara

Pertsonak teknologia eta ingeniaritza industrial berritzailean gaitzea Teknologia ekoeraginkorreko eta teknika eskuragarri onenen (TEO) erakustaldiak

sustatzea

Nazioarteko lankidetzaren esparrutik (EBren OEF) prozesuen benchmarkak garatzea, eska dezaketen industria nagusietan (administrazioa)

Fabrikazio ekoeraginkorreko hubak, euskal industriarentzat lehentasunezkoak diren eremuetan

Gaitasun teknikoak teknologia aurreratuetan, teknika eskuragarri onenak ebaluatzean (bizi-zikloaren ikuspegia) eta ekoizpen-prozesuen optimizazio integralean

Kudeaketa teknologiko integrala euskal industrietan

Erreminta gutxi TEO berritzaile eta disruptibo globalak arinago transferitzeko EAEra (TRL > 6)

Euskal eskaintza teknologikoa koordinatzeko beharra, lehentasunezko balio-kateetan

Goi-mailako teknologiako industrien masa kritikoa falta da


19

Airea, ura eta lurzoruak Ura hornitzeko eta tratatzeko konponbide berriak, kostu-eraginkortasuna handitzeko

Ingurumen-arrisku eta -gastuei dagokienez, erreminta arautzaile eraginkor berrietarako beharrezkoa den jakintza garatzea (lurzoruak, urak eta airea)

Hiri-berroneratze integrala Jakintza-zerbitzu aurreratuak zatikatuta, euskal administrazioaren mendean

Soluzio berritzaileen eskaera mugatua

Produktu kimikoei buruzko araudien aplikazioa (Reach, Rohs...) Klima-aldaketara egokitzea

Urrakortasunari eta klima-aldaketaren inpaktuei buruzko azterlanak egitea hainbat sektore, espazio eta espezietan (nekazaritza, kosta, osasuna, industria, ibaiak, eremu babestuak, lehentasunezko laborantzak...)

Sektore, espazio eta/edo espezie horiei buruzko erabakiak hartzen eta kudeatzen laguntzeko erremintak eta teknologiak prestatzea

Udalerriak babesteko tresnak eta metodologiak lantzea (urrakortasun-mapa konparatiboak, hiri-diseinu erresilienterako estandarrak, gidak, jardunbide egokiak...)

Klima-aldaketara egokitzeko soluzioen kostu eta onuren analisia egiteko erremintak garatzea

Egokitzeko erremintak eta teknologiak erakusteko proiektuak eta proiektu pilotuak Metodologia eta esperientzia praktiko aplikatuen beharra

Ekosistemen zerbitzuak Politika sektorialetan ekosistemen zerbitzuen aldagaia txertatzea

Lurralde-eskala optimoa identifikatzea erreminta integratzeko

Azpiegitura berdeko sare baten plangintza egitea, ekosistema-zerbitzu aniztunez hornitzeko: elikagaien ekoizpena, ura, arriskuen kontrola, kultura-zerbitzuak eta estetikoak...

Hiri-ekosistemak: ekosistema-zerbitzuen fluxuak integratzea hiria-landagunea-natura gradientean

Ekosistemen ekonomiarako erremintak: ingurumen-zerbitzuen ordainketak edo konpentsazioak, pizgarriak, finantzatzeko mekanismoak


20

IV. ERANSKINA: INFORMAZIOAREN ETA KOMUNIKAZIOAREN ARLOKO LAGUNTZA-

ARAUBIDEETAKO EGEF-EN PUBLIZITATERAKO JARRAIBIDEAK 1303/2013 (EB) ERREGELAMENDUAREN 115. ARTIKULUKO 3 ZENBAKIA ETA XII. ERANSKINEKO 2.2 ZENBAKIA

EGOKIRO BETETZEKO

1.- Onuradunak egiten dituen informazio- eta komunikazio-neurri guztietan funtsek jarduketari

emandako laguntzaren berri beharko du, hauek erakutsiz:

a) Europar Batasunaren enblema, Batzordeak 115. artikuluko 4 zenbakiarekin bat etorriz

hartutako gauzatze-egintzan ezarritako ezaugarri teknikoei jarraikiz, baita Europar

Batasunaren erreferentzia bat ere.

b) Eskualde Garapeneko Europako Funtsa – EGEFen erreferentzia bat.

Hori horrela, gauzatzen dituzten informazio- eta komunikazio-neurri guztietan (IHOBEren

logoarekin batera), baita proiektu/jarduketan sortutako agirietan ere, jaso beharreko logoa

jarraian erantsita dago. Egindako neurriak egoki dokumentaturik egongo dira (inprimatutako

kopia, pdf-a, pantaila-argazkia, argazkiak eta abar).

2.- Jarduketa bat egiten duenean, onuradunak funtsetatik lortutako laguntzaren berri emango du

jendaurrean:

a) Hartarako, jarduketaren deskribapen laburra egingo du Interneteko gunean, halakorik

badu, jasotako laguntza-mailaren neurrikoa; haren helburuak eta emaitzak zehaztuko

ditu bertan, eta Europar Batasunaren finantza-laguntza nabarmenduko du (aurretik

aipatutako logoa ere jasoko du, orobat).

b) Halaber, 4. eta 5. puntuetan jaso gabeko jarduketentzat, gutxienez proiektuari buruzko

informazioa duen kartela ipiniko du (gutxienez A3 neurrikoa); kartel horretan Europar

Batasunaren laguntza finantzarioa aipatuko du, eta jendeak erraz ikusteko moduko

tokian egongo da, eraikin baten sarreran, esaterako.


21

V. ERANSKINA: ERABILGARRI DAUDEN EREDUEN ZERRENDA Eskaera eta hasiera

1. Laguntzaren onarpena, eta proiektu-buruak eta bazkide bakoitzak sinatutako konpromisoa

Proiektuen garapena

2. Argitaratzeko albiste-eredua (eredua eskuragarri Ihoben) 3. Langileen gastuari buruzko erantzukizunpeko adierazpena (eredua eskuragarri Ihoben,

ezinbestekoa da laguntzen 2. eta 3. ordainketarako) 4. Informazioaren eta komunikazioaren arloko laguntza-araubideetako EGEFen

publizitaterako jarraibideak 1303/2013 (EB) Erregelamenduaren 115. artikuluko 3. zenbakia eta XII. eranskineko 2.2 zenbakia egoki betetzeko (oinarrietako IV. eranskina)

5. Ordainketa-eskaera (eredua eskuragarri Ihoben, hiru ordainketetarako)

Itxiera

6. Proiektua ixteko memoriaren eta txosten teknikoaren eredua. Argitaratzeko emaitzen fitxa barne (eredua eskuragarri Ihoben)

7. Justifikazio ekonomikorako eredua (eredua eskuragarri Ihobe, 2. eta 3. ordainketak egiteko)


22

IV ERANSKINA: DEIALDIAREN LEHENTASUNEZKO GAIEN DEFINIZIOA TRACCIÓN SOSTENIBLE DE LA CADENA DE VALOR Los reportes de sostenibilidad, la compra verde, la tracción de la cadena de suministro (tanto “aguas arriba” como “aguas abajo”) y la reducción de riesgos asociados, son aspectos clave de la competitividad empresarial para los que aún queda pendiente un desarrollo innovador de carácter no tecnológico. Por otra parte, las PYME integradas en las cadenas de valor necesitan mostrar cada vez más su compromiso social, ambiental y las buenas prácticas de negocio a los clientes y grupos de interés, incorporar de manera temprana los futuros requerimientos de compra de sus clientes, aportar su conocimiento para la resolución de problemas de los clientes, disponer de una plataforma compartida donde se incorporen los datos e indicadores para un gran número de clientes evitando su repetición y trabajo añadido, y beneficiarse de una evaluación compartida de los suministradores del mismo sector. Los resultados obtenidos en los proyectos de 2016 en esta temática concluyen con la necesidad de desplegar la tracción de la cadena de valor a través de proyectos de elevado potencial. Necesidad de Investigación y Desarrollo – Objetivo: El objetivo es aplicar de manera practica un modelo flexible en un grupo de empresas o sector para mejorar las prácticas ambientales de las PYMEs a través de la cadena de suministro, realizar compra verde, mejorar la transparencia hacia los stakeholders, mejorar las prácticas ambientales y de responsabilidad social de las empresas, integrar el enfoque de ciclo de vida en el diseño y actividad de la empresa, compartir mejores prácticas y capacitarse. El déficit de conocimiento que habría que resolver sería el relativo a las plataformas y modelos actuales para la gestión de datos ambientales, la evaluación y tracción de la cadena de suministro, su relación con el análisis de riesgo de las empresas, mejorar el ratio de participación y respuesta de los agentes de la cadena de suministro, y compartir las buenas practicas. Los destinatarios de los resultados son las empresas clientes y proveedoras de la CAPV, que reportan resultados a través de memoria de sostenibilidad a similar (Carbon Disclosure Project, DJSI,…), las que disponen de declaraciones ambientales de producto o huellas ambientales, los clúster y sectores de actividad y la Administración como agente de compras. Impacto, entregables y resultados esperados: De la necesidad de conocimiento identificada se realizará una propuesta de entregables. El trabajo contemplará un proyecto demostrativo con una o varias empresas y/o sector para los que se realizará una propuesta. Perfiles de agentes de interés: El consorcio u organización que realice la propuesta deberá haber trabajado en la gestión de la cadena de suministro habiendo desarrollado modelos de gestión sectorial, grandes corporaciones o empresarial en relación a la gestión de datos, sistemas de comunicación y evaluación de proveedores, preferentemente en sectores prioritarios definidos en el Plan de Ciencia y Tecnología. REMANUFACTURA, REPARACIÓN AVANZADA Y REUTILIZACIÓN DE PRODUCTOS Y COMPONENTES El desarrollo económico nos ha conducido a la extracción y el uso de más recursos y a la producción de más residuos. La UE se ha comprometido a poner en práctica los principios de la jerarquía de residuos, lo que implica la prevención de residuos, su reutilización y reciclaje. Esto exigirá soluciones innovadoras como: productos más eficientes en el uso de los recursos, procesos y servicios más avanzados y eficientes, y la promoción de la suficiente innovación social para que nos aboque a nuevos estilos de vida sostenibles y a un consumo diferente. En concreto, la remanufactura de productos y componentes es el máximo exponente de la economía circular junto a los sistemas de servicios en base a producto propio (PSS). En una primera aproximación se estima que la remanufactura y el reacondicionamiento funcional podría pasar de facturar en la CAPV de los 74 millones de € actuales a 192 millones en el año 2025, incrementando el empleo actual estimado de 1.162 personas hasta los tres millares. Los sectores de energía y renovables, automoción, elevación, equipos y maquinaria serían los de mayor potencial. La Unión Europea parte en desventaja respecto a los EEUU y países asiáticos al no haber establecido hasta la fecha políticas de apoyo a la remanufactura. Acelerar este proceso en la CAPV podría permitir diversificar la industria fabricante de componentes y productos siendo para ello requisito indispensable innovar a nivel tecnológico y organizacional. Aparte están surgiendo oportunidades de reparación avanzada que permiten alargar la vida de componentes y productos, muy unido a un mantenimiento innovador 4.0. Todo ello empieza a ser relevante cuando se propone un cambio de modelo de negocio basado en la servitización del producto propio.


23

Necesidad de Investigación y Desarrollo – Objetivo: El objetivo del proyecto es desarrollar las bases para nuevas actividades económicas de remanufactura o reparación avanzada de componentes y productos en la CAPV que posibilite sinergias futuras sobre el sector empresarial vasco más allá que el propio consorcio proyecto. Las experiencias previas han mostrado la importancia de incluir el desarrollo de alguna experiencia práctica demostrativa que contribuya al objeto del proyecto. El proyecto deberá redundar en nuevos planteamientos de procesos, incluyendo los sistemas de gestión y modelo de negocio y tecnologías (diagnóstico, ingeniería inversa, reparación avanzada, desmontaje, limpieza, tratamiento de superficie, etc...). Para ello es recomendable trabajar con las cadenas de valor para adaptar el diseño de componentes y productos con los que facilitar la remanufactura, reparabilidad y reutilización. Preferentemente orientado al sector renovables y energético, TICs, automoción, movilidad, línea blanca, equipos eléctrico-electrónicos, equipos auxiliares y maquinaria. Impacto, entregables y resultados esperados: El proponente deberá establecer los entregables que contribuyan a la generación de nuevas actividades de remanufactura en la CAPV que tengan al mismo tiempo un efecto tractor en el mercado industrial vasco. El trabajo de base irá acompañado de al menos una experiencia piloto de demostración innovadora con empresas en ámbitos de remanufactura prioritarios. Entre los entregables potenciales se plantean además informes de Vigilancia Tecnológica, desarrollo de guías y métodos técnicos a transferir, prototipos, diseño y solicitudes de proyectos de I+D+i a otros programas de ayudas estatales o internacionales, creación de alianzas y acuerdos o análisis de viabilidad técnico-económico-ambiental previo a decisiones que impliquen futuras inversiones. Perfiles de agentes de interés: Se considera necesario la coordinación con empresas de la cadena de valor y organizaciones avanzadas en esta temática, así como la inclusión de asociaciones y empresas interesadas relacionadas con las cadenas de valor prioritarias arriba mencionadas. RECICLAJE DE PLÁSTICOS Y COMPOSITES PARA LAFABRICACIÓN DE PRODUCTO En la CAPV, más de 300.000 ton/año de plástico se envían vertedero procedente en su mayoría de plantas de reciclaje de residuos (VFU >Envases > Papel > RAEEs…). Por otro lado la mayor parte de plásticos secundarios de calidad generados en el País Vasco se envían a otras comunidades o países mientras que los fabricantes de producto termoplástico importan, salvo excepciones, el plástico primario de proveedores o “compounders” internacionales. La nueva Estrategia de Plásticos de la Comisión Europea, que se lanzará a finales de 2017, prevé que se reciclen el 55% de los plásticos en 2025 respecto a un 30% actual. Enfatiza asimismo en la necesidad de apoyar la demanda de plástico reciclado, esto es, la fabricación de productos de valor en base a material secundario post-industrial, pero sobre todo, post-consumo. La presencia de sustancias químicas críticas o aditivos a limitar (algunos retardantes de llama bromados) en los plásticos así como una segregación y calidad insuficiente llevan en los próximos años a la necesidad de tener que establecer soluciones integrales para estas mermas, sobre todo si se pretende conseguir granzas y productos de alta calidad. Por otro lado, el Plan de Ciencia y Tecnología PCTI 2020 prioriza el ámbito de los composites, tanto en base fibra de vidrio como de carbono, por ser un área de gran crecimiento en el sector movilidad fundamentalmente debido a sus prestaciones técnicas y su contribución al aligeramiento de componentes. En la actualidad es habitual perder cerca de un 10% de los materiales en el proceso de fabricación y no existe una solución razonable de reciclaje de composites termoestables. En el caso específico de la fibra de carbono, se vislumbra un potencial de reducir el coste de piezas en base fibra de carbono al utilizar material secundario. Necesidad de Investigación y Desarrollo – Objetivo: El proyecto a presentar puede tener preferentemente uno o varios de los siguientes enfoques. En primer lugar desarrollar diseños y procesos para elaborar y/o posibilitar la industrialización de nuevos productos intermedios o finales de alto valor en base a composites al carbono o de fibra de vidrio secundarios, o en su caso, de productos de elevado consumo preferentemente en base a termoplásticos de post-consumo. En segundo lugar el inicio del desarrollo de procesos que puedan generar grandes cantidades de materias primas en base a materiales plásticos de menor calidad evitando su vertido. Impacto, entregables y resultados esperados: El proponente deberá establecer los entregables que contribuyan a la generación de nuevas actividades empresariales en la CAPV que tengan al mismo tiempo sinergias y un efecto tractor en el mercado industrial vasco. El trabajo de base irá acompañado de al menos una experiencia piloto de demostración innovadora con empresas en ámbitos de la aplicación de plásticos y/o composites secundario. Entre los entregables potenciales se plantean además informes de Vigilancia Tecnológica, desarrollo de guías y métodos técnicos a transferir, hojas de rutas de I+D+i, prototipos, diseño y solicitudes de proyectos de I+D+i a otros programas de ayudas estatales o internacionales, creación de alianzas y acuerdos o análisis de viabilidad técnico-económico-ambiental previo a decisiones que impliquen futuras inversiones. Perfiles de agentes de interés: Se considera necesario la integración de empresas que traccionen de la cadena y demanden a futuro materiales secundarios para fabricar materiales intermedios o nuevos productos, una o varias empresas que pretendan desarrollar nuevas líneas


24

de negocio o diferenciarse empresarialmente a través del proyecto, agentes de conocimiento y mecanismos para involucrar a otras empresas vascas de la cadena de valor en el proyecto. SUSTITUCIÓN O RECICLAJE DE MATERIALES CLAVE La CAPV consume 216.000 ton/a de materiales críticos (Lista CE) por un valor de 415 MM €/a y más de 271.000 ton/a de los principales metales no férreos como el aluminio, cobre, níquel, molibdeno, cinc y estaño por un valor de 1.120 €/a. Las mermas que estos metales no férreos presentan superan por lo general el 10% de las materias consumidas. El trabajo del consorcio CRM Innonet destaca el impacto potencial de los materiales críticos en las cadenas de valor de las energías renovables, el sector eléctrico y los equipos auxiliares, todo ello sectores fuertemente implantados en la CAPV. Un estudio elaborado por Ihobe detecta una percepción baja del riesgo de suministro de estas materias primas por parte de la industria vasca y valora una batería de acciones potenciales a impulsar para reducir el impacto ambiental y la dependencia de estos recursos. Entre ellas destaca la sensibilización estratégica, las compras compartidas, el ecodiseño, el I+D en sustitución y minimización de materiales críticos, la recogida y reciclaje optimizado de estos materiales o los nuevos modelos de negocio como la remanufactura. Los estudios internacionales más recientes flexibilizan el actual listado europeo de 20 materiales críticos y ahondan en dos aspectos como es, por una lado, el reducir la dependencia de estos materiales en componentes y productos tecnológicos que son relevantes en las principales cadenas de valor y, por otro, el optimizar la gestión de aleaciones de valor en el proceso de reciclaje de metales, reduciendo al máximo las mermas y el “upcycling” de metales aleados. Necesidad de Investigación y Desarrollo – Objetivo: El proyecto a presentar puede tener preferentemente uno de los siguientes tres enfoques. El primero consiste en optimizar la gestión de aleaciones metálicas de valor en procesos de acería, laminación, fundición, mecanizado o de gestores de chatarra principalmente, generando sistemas organizativos y desarrollando técnicas que facilitan una separación adecuada de aleaciones para dosificar adecuadamente los aleantes evitando mermas y “downcycling” de los mismos. El segundo consiste en diseñar en colaboración con grandes fabricantes vascos de piezas, componentes y equipos aceros y aluminios de menor huella ambiental teniendo a la vez en cuenta la criticidad de suministro de materiales aleantes. El tercer enfoque va dirigido a minimizar o sustituir la cantidad de materiales críticos en productos tecnológicos de fabricantes vascos con un enfoque prioritario en los imanes permanentes con Neodimio y Disprosio. El resultado del proyecto está dirigido a las cadenas de valor con fuerte presencia en la CAPV y con empresas con órganos de decisión locales como es la metalurgia (fundición, acero, refractarios), la energía (renovables, distribución), el sector eléctrico-electrónico (equipos auxiliares y motores, electrónica) y, en menor medida, el de transporte (componentes automoción y aeronáutica, ferroviario). Impacto, entregables y resultados esperados: El proponente deberá establecer los entregables que contribuyan a la generación de nuevas actividades de gestión de materiales clave en la CAPV que tengan al mismo tiempo un efecto tractor en el mercado industrial vasco. De la necesidad de conocimiento identificada se realizará una propuesta de entregables. Entre los entregables potenciales se plantean además informes de Vigilancia Tecnológica, desarrollo de guías y métodos técnicos a transferir, hojas de rutas de I+D+i, prototipos, diseño y solicitudes de proyectos de I+D+i a otros programas de ayudas estatales o internacionales, creación de alianzas y acuerdos o análisis de viabilidad técnico-económico-ambiental previo a decisiones que impliquen futuras inversiones. El trabajo irá acompañado de al menos una demostración con empresas en los ámbitos establecidos en los objetivos. Perfiles de agentes de interés: El consorcio deberá integrar a una o varias empresas que pretendan desarrollar a futuro nuevas líneas de negocio o diferenciación empresarial a través del proyecto, agentes de conocimiento y mecanismos para involucrar a otras empresas vascas de la cadena de valor en el proyecto. DESARROLLO DE TECNOLOGÍAS EFICIENTES EN EL USO DE RECURSOS La industria vasca está básicamente centrada en la fabricación de piezas, componentes, productos y equipos en base metal. En la CAPV está presente la casi totalidad de la cadena de valor relacionada con el metal. Los sectores estratégicos definidos en el Plan de Ciencia y Tecnología 2020, esto son, el transporte (automoción ferroviario, aeronáutico, marino), la energía (renovables, generación de energía), la maquinaria y equipos (máquina-herramienta, maquinaria diversa, equipos eléctrico-electrónicos, equipos auxiliares,..) demandan una innovación constante tanto en materiales y aleaciones metálicas como en procesos de fabricación eficientes que no generen despilfarros de metal (virutas, rebabas, recortes) evitando una pérdida económica que multiplica por varios factores el coste de la materia prima perdida. Así, gran parte de los 835 millones de euros/año que podrían ahorrarse en la industria vasca con medidas sencillas de ahorro de materiales corresponden a reducir progresivamente la generación de una parte de los miles de toneladas anuales de virutas y recortes metálicos producidos en la CAPV. El creciente desarrollo de las tecnologías “Near Net Shape”, esto son, tecnologías de fabricación en la que el material de partida tiene una forma muy similar a la pieza final, reduciendo así gran parte de los procesos de tratamiento superficial y mecanizado, genera expectativas importantes debido al potencial de reducir hasta más de la mitad de los costes de producción en ciertos procesos productivos, con el consiguiente ahorro de material y reducción del impacto ambiental.


25

Necesidad de Investigación y Desarrollo – Objetivo: El objetivo de este ámbito prioritario es contribuir a acelerar la introducción de las tecnologías “Near Net Shape” en la industria vasca implicando tanto los fabricantes de equipos (oferta) como los usuarios o fabricantes de piezas y componentes de metal (demanda). El proyecto debe facilitar la incorporación al corto, medio y largo plazo de tecnologías “Near Net Shape” en el Listado Vasco de Tecnologías Limpias sujetas a deducciones fiscales. La focalización e impulso de las tecnologías “Near Net Shape” que más sinergias sobre proveedores y usuarios vascos puedan generar fortalecerá la competitividad y el ahorro de materias primas a medio y largo plazo en el País Vasco, tal y como ya está desarrollándose desde hace varios años en el Reino Unido mediante la iniciativa KTN, Materiales y Metal. Impacto, entregables y resultados esperados: Los entregables deberían responder a cuestiones como cuál es el estado de desarrollo actual de las tecnologías Near net shape; qué necesidades de desarrollo tecnológico quedan por cubrir o cuál es el grado de implantación actual en la CAPV; qué estrategias se están realizando en otros países para impulsar estas tecnologías; qué tecnologías Near net shape son más adecuadas para los procesos productivos de la CAPV tanto desde el punto de vista de la fabricación (moldes, prototipos, piezas, componentes,..) y de la reparación y remanufactura . Otras cuestiones a resolver serían la estimación de la mejora ambiental obtenida (reducción de impacto) en términos de reducción de materiales y energía; los requerimientos de diseño, configuraciones, materiales, control, … que suponen estas tecnologías; cómo están posicionadas las empresas vascas de la cadena de valor frente a las tecnologías Near net shape (fabricantes de equipos, materiales, diseño e ingeniería,…) o qué requerimientos en nuevas capacidades y formación suponen estas tecnologías para el País Vasco. De la necesidad de conocimiento identificada se realizará una propuesta de entregables. Entre los entregables potenciales se plantean además informes de Vigilancia Tecnológica, desarrollo de guías y métodos técnicos a transferir, hojas de rutas de I+D+i, prototipos, diseño y solicitudes de proyectos de I+D+i a otros programas de ayudas estatales o internacionales, creación de alianzas y acuerdos o análisis de viabilidad técnico-económico-ambiental previo a decisiones que impliquen futuras inversiones. El trabajo irá acompañado de al menos una demostración tecnológica práctica y ecoinnovadora (incluyendo una análisis de ciclo de vida comparativo) en una o varias empresas en los ámbitos establecidos en los objetivos. Perfiles de agentes de interés: El consorcio debería integrar un gestor experto, expertos internacionales en las cadenas de valor relevantes para la CAPV, diferentes agentes de la Red Vasca de Ciencia y Tecnología que puedan aportar a este ámbito, asociaciones empresariales y empresas vascas directamente interesadas (tanto fabricantes de maquinaria y equipos, fabricantes de componentes y productos y fabricantes de materiales). MEJORES TECNOLOGÍAS EN SECTORES AFECTADOS POR LA IPPC (GALVANOTECNIA Y FUNDICIÓN FÉRREA) Cada 8 años se renuevan los documento BREF que establecen las Mejores Técnicas Disponibles que deberían adoptar las empresas en los diferentes sectores afectados por la directiva IPPC para cumplir objetivos de calidad de emisiones al aire, agua y suelo, y a partir de ahora de modo progresivo, de economía circular, según lo previsto en el Plan de Acción de la Comisión Europea. En breve se iniciará la revisión del documento BREF de Fundición, que afectará a cerca de 50 empresas vascas y pocos meses después, el de tratamientos superficiales en galvanotecnia, con una cantidad similar de Pymes vascas afectadas. El establecimiento de las Mejores Técnicas Disponibles en los documentos BREF es uno de los principales motores de la innovación en los citados sectores, al constituir un instrumento de activación de la demanda de técnicas ecoinnovadoras. Por ello resulta relevante el desarrollo de experiencias prácticas de mejoras de procesos productivos, así como el establecimiento, en base de un diagnóstico de la situación, de una hoja de ruta para estos sectores, que priorice entre otros, los principales ámbitos de I+D+i a desarrollar, permitiendo convertir este reto en una oportunidad para las empresas vascas más proactivas en este ámbito Necesidad de Investigación y Desarrollo – Objetivo: El objetivo de esta línea es detectar ámbitos de oportunidad en cuanto al desarrollo industrial de novedosas Mejores Técnicas Disponibles que permitan anticiparse a los requerimientos de los BREF y posicionarse óptimamente en nichos emergentes. Las líneas a desarrollar potencialmente se centrarían en los sectores de la galvanotecnia y el de la fundición férrea/acero. Impacto, entregables y resultados esperados: El proponente deberá establecer los entregables que contribuyan a la generación de nuevas líneas de actividad en uno de los dos sectores en la CAPV y que tengan al mismo tiempo sinergias o un efecto tractor en el mercado industrial vasco. Entre los entregables potenciales se plantean además informes de Vigilancia Tecnológica, desarrollo de guías y métodos técnicos a transferir, hojas de rutas de I+D+i, prototipos, diseño y solicitudes de proyectos de I+D+i a otros programas de ayudas estatales o internacionales, creación de alianzas y acuerdos o análisis de viabilidad técnico-económico-ambiental previo a decisiones que impliquen futuras inversiones. El trabajo irá acompañado de al menos una demostración con empresas en los ámbitos establecidos en los objetivos.


26

Perfiles de agentes de interés: El consorcio deberá integrar a una o varias empresas que pretendan desarrollar a futuro nuevas líneas de negocio o diferenciación empresarial a través del proyecto, agentes de conocimiento y mecanismos para involucrar a otras empresas vascas de la cadena de valor en el proyecto. Por un lado deberían incorporarse y colaborar en el marco de proyectos desarrolladores de mejores técnicas innovadoras (tanto de tecnología como de compuestos químicos) junto a empresas fabricantes (o tratadoras de superficies) de piezas y componentes, con el fin de generar diferenciaciones de al menos una empresa vasca a corto-medio plazo, integrando asimismo a clústeres o asociaciones empresariales avanzadas para que apoyen a futuro, en caso de éxito, una transferencia ágil de conocimiento puede ser de gran utilidad. ALIMENTACIÓN CIRCULAR En la Unión se generan alrededor de 88 millones de toneladas de residuos de alimentos cada año, que suponen unos 173 kg por persona. De esta forma, el 20% de los alimentos producidos estarían siendo gestionados como residuos. En 2014 la Comisión publicó su propuesta de modificación de la Directiva Marco de Residuos con el reto de reducir estos residuos al menos en un 30 % entre el 1 de enero de 2017 y el 31 de diciembre de 2025. Este proyecto normativo fue retirado bajo el compromiso de adoptar otra serie de instrumentos horizontales, que se materializaron en un paquete de medidas, en el Plan de Acción de la UE para la Economía Circular (diciembre 2015). La Comisión reconoció la inexistencia de una metodología fiable para medir la generación de estos residuos, dado que es una cuestión que afecta a toda la cadena de valor. Bajo esta premisa se justificó el hecho de no imponer unos objetivos específicos sino, por el momento, optar por apoyar la sensibilización a escala nacional, regional y local, y la divulgación de buenas prácticas en materia de prevención de residuos alimentarios. En todo caso, tanto la UE como sus Estados Miembros se han comprometido a alcanzar el objetivo marcado por las Naciones Unidas en 2015, en el marco de los objetivos de desarrollo sostenible de 2030: reducir a la mitad los residuos de alimentos por habitante a nivel de los consumidores y de los minoristas, así como de reducir las pérdidas de alimentos a lo largo de las cadenas de producción y de suministro. La proliferación actual de métodos e iniciativas diferentes para evaluar y comunicar el comportamiento ambiental de los productos está generando confusión y desconfianza entre los consumidores. Además, puede suponer costes adicionales para las empresas si las autoridades públicas, sus socios comerciales, las iniciativas privadas y los inversores les piden que midan el comportamiento ambiental de un producto sobre la base de métodos distintos. Tales costes reducen las oportunidades del comercio transfronterizo de productos ecológicos. La Comunicación de la Comisión COM/2012/0225 final de 22 de mayo de 2012 titulada “Una Agenda del Consumidor Europeo para impulsar la confianza y el crecimiento” subrayaba que los consumidores tienen derecho a saber cuáles son las repercusiones en el medio ambiente a lo largo de todo el ciclo de vida de los productos que tienen la intención de comprar, y que deberían recibir apoyo para identificar fácilmente la opción realmente sostenible. Con este fin, en la Comunicación de la Comisión titulada “Hoja de ruta hacia una Europa eficiente en el uso de los recursos”, la Comisión Europea se comprometió a establecer un enfoque metodológico común que permitiera a los Estados miembros y al sector privado valorar, presentar y comparar el comportamiento ambiental de productos, servicios y empresas sobre la base de una evaluación exhaustiva de su impacto ambiental en todo el ciclo de vida, denominado más comúnmente, huella ambiental. Este enfoque quedó definido en la Recomendación de la Comisión 2013/179/UE de 9 de abril de 2013 que establece el uso de métodos comunes para medir y comunicar el comportamiento ambiental de los productos y las organizaciones a lo largo de su ciclo de vida. Estos métodos son aplicables a cualquier tipo de producto, con especial protagonismo para los productos de alimentación. A raíz de su publicación tanto la Comisión Europea como algunos estados miembros (entre ellos Francia e Italia) han comenzado el desarrollo de esquemas nacionales de Huella Ambiental basados en el sistema europeo. Este tipo de herramientas pueden suponer una ventaja competitiva para aquellas empresas que las apliquen en relación a sus productos, pero dado que la mayoría de las PYMEs carecen de los conocimientos especializados y recursos necesarios para hacer frente a las demandas de información sobre el comportamiento ambiental en el ciclo de vida, puede resultar en un impedimento para la comercialización de sus productos. Necesidad de Investigación y Desarrollo – Objetivo: El objetivo de esta línea es contribuir al fomento de la Huella Ambiental de Producto entre los productos de alimentación como un doble objetivo:

- Permitir que las empresas vascas del sector de alimentación, principalmente PYMEs, dispongan de una herramienta, basada en el enfoque definido por la Comisión Europea, que permita dar respuesta a los requisitos de los diferentes sistemas basados en Huella Ambiental de Producto.

- Dotar a los consumidores del País Vasco de una sistema de información basada en el enfoque de Huella Ambiental de Producto que les permita conocer cuáles son las repercusiones en el medio ambiente a lo largo de todo el ciclo de vida de los productos que tienen la intención de comprar, con la posibilidad de establecer comparaciones entre diferentes alternativas dentro de una misma categoría de producto.


27

Para ello, se deberá diseñar un sistema de información para el consumidor del País Vasco con enfoque de ciclo de vida del comportamiento ambiental de productos de alimentación, basado en la Huella Ambiental de Producto y aplicarlo de forma piloto en determinadas categorías concretas de producto. Este sistema propuesto, deberá ser compatible con otros sistemas existentes en otros mercados exteriores de modo que las empresas vascas participantes puedan disponer de una ventaja competitiva. Impacto, entregables y resultados esperados: El proponente deberá establecer los entregables que contribuyan establecer las bases de un sistema de información con enfoque de ciclo de vida del comportamiento ambiental de productos de alimentación en el País Vasco. El trabajo irá acompañado de al menos una demostración con empresas de varias categorías de productos de alimentación con presencia en el País Vasco y deberá incluir una prueba real de análisis de la percepción del consumidor al sistema propuesto, incluyendo los vehículos de comunicación al consumidor necesarios y la forma de dar respuesta a la verificación externa de la información ambiental que asegure la fiabilidad del sistema. Perfiles de agentes de interés: El consorcio u organización que realice la propuesta deberá haber trabajado tanto en el desarrollo de estudios de Análisis de Ciclo de Vida de productos como en su aplicación para productos de alimentación. A su vez, deberá integrar a agentes de la Red Vasca de Ciencia y Tecnología que puedan aportar en este ámbito, así como a empresas vascas del sector de alimentación (idealmente, tanto productoras como envasadoras y distribuidoras) dispuestas a aplicar el sistema propuesto en algunos de sus productos. SERVITIZACIÓN, MODELOS DE NEGOCIO PRODUCTO SERVICIO El plan de acción de la UE para la economía circular, publicado en diciembre de 2015 aboga por sentar las bases para una transición a una economía más circular, en la cual el valor de los productos, los materiales y los recursos se mantenga en la economía durante el mayor tiempo posible, y en la que se reduzca al mínimo la generación de residuos. Para ello, va a establecer una serie de medidas que fomenten una mayor durabilidad de los productos, una mejor reparabilidad de los mismos y una reutilización final (tanto del producto en su conjunto como de sus piezas y componentes). Estas medidas legislativas van a poner en riesgo el modelo tradicional de negocio basado en la fabricación y venta de productos, ya que productos más duraderos va a suponer menores ventas de los mismos. Las empresas manufactureras tienen por tanto que buscar nuevos modelos de negocio alternativos, que sean capaces de dar más valor y hacer más inteligentes las relaciones entre usuario y fabricante. Dentro de estos nuevos modos de relación, surge con fuerza el concepto de servitización, definido como el proceso mediante el cual las empresas añaden valor a su producto a través de la incorporación de servicios asociados al mismo, pudiendo llegar incluso a la sustitución de los productos por servicios. La servitización es una estrategia de negocio que permite conocer y vincular la experiencia del usuario para poder realizar mejoras en el producto, y en el servicio prestado. A su vez apoya la innovación en los modelos de negocio, y ayuda a ofrecer una oferta de producto de carácter holístico y diferenciado. La servitización también supone un cambio de tendencia en lo que respecta a la manera en que las empresas manufactureras obtienen ingresos, de tal manera que a través de la incorporación de servicios al mismo, la empresa puede facturar con cargo a pago por uso o pago por servicio prestado o resultados obtenidos tras el uso del mismo. En este sentido, es importante no confundir el término “servitización” con el de “terciarización” que sería el mero crecimiento del sector servicios en una economía. El valor de la servitización radica en la contribución que los servicios pueden prestar a las actividades manufactureras tradicionales. En relación a este ámbito, se pueden distinguir tres ámbitos de servitización, que abarcan el uso de servicios en la industria, las implicaciones en la oferta del producto final (imbricación de los servicios en el producto) y la reformulación de los modelos de negocio. La servitización está además fuertemente relacionada con los retos del concepto de Industria 4.0 para organizar los medios de producción de modo que satisfagan de mejor manera las necesidades de los clientes. Necesidad de Investigación y Desarrollo – Objetivo: El objetivo de esta línea es contribuir a la aplicabilidad de los principios de la servitización y los nuevos modelo de negocio en aquellos sectores industriales del País Vasco que presenten un mayor potencial de aplicabilidad y con mayores resultados potenciales de mejora ambiental, incluyendo el diseño de instrumentos complementarios que incentiven esta transición (enfoques metodológicos sectoriales, esquemas de financiación innovadora,…) Los destinatarios de los resultados son por tanto empresas manufactureras de la CAPV con producto propio y capacidad de diseño del mismo que sean capaces de poder desarrollar nuevas oportunidades de negocio basada en la prestación de servicios de alto valor sobre sus productos, incluyendo el rediseño de los mismos que se pudiera derivar de la optimización (económica y ambiental) de su actividad. Impacto, entregables y resultados esperados: De la necesidad de conocimiento identificada se realizará una propuesta de entregables. Entre los entregables potenciales se plantean informes de Vigilancia Tecnológica y de aplicabilidad del concepto, desarrollo de guías y métodos de implementación a nivel sectorial, establecimiento de hojas de ruta, creación de alianzas potenciales facilitadoras entre diferentes empresas y agentes y acuerdos o análisis de viabilidad técnico-económico-ambiental previo a decisiones que impliquen futuras inversiones.


28

El trabajo irá acompañado de al menos una demostración con empresas en los ámbitos establecidos en los objetivos. Perfiles de agentes de interés: El consorcio u organización que realice la propuesta deberá haber trabajado en el potencial de aplicabilidad de nuevos modelos de negocio basados en servitización en empresas manufactureras, preferentemente en sectores prioritarios definidos en el Plan de Ciencia y Tecnología. El consorcio deberá a su vez integrar a una o varias empresas que pretendan poner en marcha nuevos modelos de negocio basados en la servitización de sus productos a través del proyecto, agentes de conocimiento y mecanismos para involucrar a otras empresas vascas de la cadena de valor en el proyecto. REGENERACION URBANA El objetivo de esta línea es promover proyectos demostración que fomenten y utilicen de soluciones naturales en el entorno urbano y el impulso y la puesta en valor de la biodiversidad urbana y los servicios ecosistémicos asociados a esta, para analizar su viabilidad en nuestro entorno. Los proyectos deberán contemplar la aplicación de la metodología propuesta en “Soluciones Naturales para la Adaptación al Cambio Climático a nivel local en la Comunidad Autónoma del País Vasco” Guía metodológica para su identificación y mapeo. Desarrollada en el marco de los proyectos KLIMATEK 2016. La Infraestructura Verde, más allá de construir una red de espacios verdes interconectados, fundamental para la conservación de la biodiversidad, reporta un gran número de beneficios ambientales, sociales y económicos derivados de las múltiples funciones y servicios ecosistémicos que brinda la naturaleza, como son la regulación hídrica, el control de la erosión, la depuración del agua o la prevención del cambio climático, entre otros. En el ámbito urbano, los beneficios que aportan las soluciones naturales resultan importantes por su contribución a la salud y al bienestar de la ciudadanía. Entre sus numerosos beneficios destacan la mejora de la calidad del aire, la atemperación del clima urbano y consiguiente disminución del efecto “isla de calor urbana”, la reducción de la contaminación atmosférica o la función social y convivencial desempeñada por los espacios verdes urbanos; todos ellos aspectos relacionados con el nivel general de habitabilidad de las ciudades. Es por ello, que la implantación de este tipo de soluciones en nuestro entorno y la monitorización de sus beneficios, suponen un elemento fundamental para que se extienda su aplicación y se pueda replicar en los distintos municipios de la CAPV. PROTECCION Y RECUPERACION DE LA CALIDAD DEL SUELO La contaminación es una de las amenazas más relevantes que sufre el suelo tanto por los riesgos que puede suponer para la salud humana, el funcionamiento de los ecosistemas, y otros medios (agua subterráneas, superficial, aire, etc.) como por la afección sobre los servicios de los ecosistemas que implica. Por ello, la legislación vigente en la Comunidad Autónoma del País Vasco considera prioritario el conocimiento y el control de la calidad del suelo, una prioridad que obliga a los responsables de la contaminación y a los propietarios y poseedores de los suelos a investigarlos y, en caso de que sea necesario, a recuperarlos. Esta obligación se materializa cuando se dan una serie de circunstancias entre las que se encuentran el cese definitivo de una actividad potencialmente contaminante del suelo o la detección de indicios de contaminación. La implantación de medidas preventivas es, sin duda, la primera acción para evitar posteriores obligaciones de recuperación. Sin embargo, esta no es la única forma de avanzar hacia el cumplimiento legal una vez que la actividad industrial ha alterado la calidad del suelo. La recuperación de las afecciones existentes durante el periodo de funcionamiento sin demorar la obligación al cese es una forma de avanzar de una manera más racional que permite atajar las problemáticas con una mayor flexibilidad y dentro de un marco de financiación más favorable. En este ámbito, se plantea la posibilidad de presentar proyectos a escala piloto que demuestren la aplicabilidad (desde el punto de vista de la sostenibilidad) de tecnologías de saneamiento innovadoras a tipologías de contaminación y situaciones que se producen habitualmente en la industria en activo y que puedan ser extrapolables a un número significativo de emplazamientos en el País Vasco.

2017KO EKITALDIAN EKOBERRIKUNTZA PROIEKTUAK …fabrikatzen denetik azken produktua banatzen eta...

Documents

Transcript of 2017KO EKITALDIAN EKOBERRIKUNTZA PROIEKTUAK …fabrikatzen denetik azken produktua banatzen eta...