ZUEK ZARETE - Euskalerriko Eskautak · Egurgilea eta Aizkora Eskerrak esateagatik “Cuando nos...

LagungarriakBeleneko Bakearen Argia 2019

Beleneko Bakearen Argia 2019

“Zuek zarete munduarentzat argia”

“Zuek zarete munduarentzat argia” goiburua landuz biziko dugu Abendu aldia. Bere osotasunean landuko dugu, hau da, lehenik eta behin, geure burua eta bizitzan dugun jarrera aztertuz; argiz bete behar dugun mundu hau, ezagutu eta errespetatu egin behar ditugun askotariko kulturez osatuta dagoela ulertuz; gure inguruko bakoitzarengan Jesus ikusteko gauza izanez gero, errespetu hori bihotzetik sortuko zaigula jakinik eta, azkenik, bere sehaskatik guregana etorri eta gure begirada eta bihotza Jainkoarenganaino igoarazten dituen Haurraren eta Argiaren jaiotza onartuz.

Abendu aldiko 4 asteak gure hartu-emanen arabera kokatuko ditugu:

Nork bere buruarekin • Munduarekin • Besteekin • Jainkoarekin

Astez aste, galdera eta, dagokion hausnarketaren ostean, horri erantzuten lagunduko diguten lagungarriak aurkeztuko dira. Ohikoa denez, Ebanjelioko irakurgaia, otoitza, ipuina, jarduera eta abestia izango dira aste bakoitzerako, bakoitzari dagokion galdera-hausnarketa landu ahal izateko.

Aurten bada berritasun bat: 4 bineta sartu dira –aste bakoitzerako bat- eta Abenduan zehar margo daitezke.

LEHEN ASTEA: Nork bErE buruArEkiNEbanjelioa: Mateo 24, 37-44

Jesusek esan zien bere ikasleei:«Noeren garaian bezala gertatuko da Gizonaren Semearen etorrerakoan. Uholdearen aurretik, jan-edanean ziharduen eta ezkondu egiten zen jendea, Noe ontzian sartu zen arte; eta ez ziren konturatu, uholdea iritsi eta denak eraman zituen arte. Gauza bera gertatuko da Gizonaren Semearen etorrerakoan ere. Soroan izango diren bi gizonetatik, bata eraman eta bestea utzi egingo dute; errotan ehotzen ariko diren bi emakumeetatik, bata eraman eta bestea utzi egingo dute. Zain egon, beraz, ez baitakizue zein egunetan etorriko den zuen Jauna. Gogoan hartu hau: etxeko nagusia, lapurra gaueko zein ordutan etorriko den jakingo balu, zain egongo litzateke eta ez luke etxea zulatzen utziko. Prest egon, bada, zuek ere, gutxien uste duzuen orduan etorriko baita Gizonaren Semea».

Adi-adi ote nago nire inguruko zantzuen aurrean?

biGArrEN ASTEA: MuNduArEkiNEbanjelioa: Mateo 3, 1-12

Garai hartan agertu zen Joan Bataiatzailea Judeako basamortuan honela hots eginez: —«Bihozberri zaitezte, gainean baituzue Jainkoaren erregetza.» Joan honi buruz esan zuen, hain zuzen, Isaias profetak: «Ahots bat oihuka ari da basamortuan: “Prestatu bidea Jaunari, zuzendu bidexkak hari.” Joanek gamelu-ilezko jantzia zuen sineko eta larruzko uhala gerriko, eta matxinsaltoak eta basaeztia zituen janari. Jerusalem hiriko, Judea osoko eta Jordan inguru guztiko jendea harengana joaten zen, eta, beren bekatuak aitort-zen zituztela, Joanek bataiatu egiten zituen Jordan ibaian. Fariseu eta saduzear askori, bataiatzera zetozela ikus-tean, honela esan zien Joanek: —«Sugekumeok! Nork esan dizue gainean duzuen haserre-zigorrari ihes egingo diozuela? Ager ezazue zeuen jokabideaz bihozberrituak zaudetela, eta ez pentsa nahikoa duzuenik “Abrahamen ondorengo gara” esatea. Egia esan, honako harri hauetatik ere atera ditzake Jainkoak Abrahamen ondorengoak. Prest dago aizkora zuhaitza hondotik jotzeko: fruitu onik ematen ez duen zuhaitz oro moztu eta sutara botako da. Nik urez bataiatzen zaituztet bihozberri zaitezten; baina nire ondoren datorrena ni baino ahaltsuago da, eta ni ez naiz inor hari oinetakoak eranzteko ere; horrek Espiritu Santuaz eta suz bataiatuko zaituzte. Eskuan dauka sardea, eta garia garbitzera doa: alea mandioan jasoko du, lastoa, ordea, inoiz itzaliko ez den sutan erreko.»

Ezagutzen eta errespetatzen ote ditut nire inguruko kulturak?

Beleneko Bakearen Argia 2019

HiruGArrEN ASTEA: bESTEEkiN

Ebanjelioa: Mateo 11, 2-11

Zu al zara “Etortzekoa”, ala besteren baten zain egon behar dugu?Joan bataiatzaileak Mesiasen egintzen berri izan zuen kartzelan, eta bere ikasle batzuk bidali zizkion galdetzera: —«Zu al zara “Etortzekoa”, ala besteren baten zain egon behar dugu?» Jesusek erantzun zien: —«Zoazte eta esan Joani entzuten eta ikusten duzuena: itsuek ikusi egiten dute eta herrenak badabiltza, legendu-nak garbi gelditzen dira eta gorrek entzun egiten, hildakoak piztu egiten dira eta behartsuei berriona ematen zaie. Eta zoriontsua sinesteko oztoporik niregan aurkitzen ez duena!» Haiek alde egitean, Jesus Joani buruz hitz egiten hasi zitzaion jendeari: —«Zer ikustera irten zineten basamortura? Haizeak kulunka darabilen kanabera? Zer ikustera irten zineten bestela? Soineko apainez jantzitako gizona? Jantzi apainekoak errege-jauregietan bizi ohi dira. Zer ikustera irten zineten, bada? Profetaren bat? Bai, noski, eta profeta baino ere handiagoa. Hartaz dago idatzia Liburu Santuan: Begira, neure mezularia bidaltzen dut zure aurretik; hark prestatuko dizu aurretik bidea. Benetan diotsuet: Ez da amaren semerik sortu Joan Bataiatzailea baino handiagorik; hala ere, Jainkoaren erreinuko txikiena ere hura baino handia-goa da.»

Ikusten ote dut Jesus hurkoarengan eta prestatzen ote diot bidea?

LAuGArrEN ASTEA: JAiNkoArEkiN

Ebanjelioa: Mateo 1, 18-24

Jesus Mesiasen sortzea honela gertatu zen: Maria, Jesusen ama, Joserekin ezkontzeko hitzemana zegoen; eta, elkarrekin bizitzen hasi aurretik, haurdun geratu zen Espiritu Santuaren egitez. Jose, Mariaren senarra, gizon zuzena zen; ez zuen hura salatu nahi, eta isilean uztea erabaki zuen. Asmo horrekin zebilela, Jaunaren aingerua agertu zitzaion ametsetan eta esan zion: —«Jose, Daviden ondorengoa, ez izan beldurrik Maria zeure emaztetzat hartzeko, harengan sortua Espiritu Santuarengandik baitator. Semea izango du, eta zuk Jesus ezarriko diozu izena, berak askatuko baitu bere herria bekatuetatik.» Hau guztia, Jaunak profetaren bidez esana bete zedin gertatu zen: «Hara, birjinak haurdun geratu eta semea izango du, eta Emmanuel jarriko dio izena (Emmanuel izenak “Jainkoa gurekin” esan nahi du.» Esnat-zean, Jaunaren aingeruak agindua egin zuen Josek, eta Maria emaztetzat hartu zuen.

Nola prestatzen dut nire bihotza Jesus jaio dadin?

BINETAK

Haurraren bihotza leiho irekia da eta bere ba-rruan mundua ikusten da.

• Haurraren bihotzak kandela du pizturik bere barruan.

• Haurraren inguruan beste hainbat haurren aurpegien siluetak ageri dira.

• Haur hauen bihotzen itxura leihoarena da, baina itxita dago.

1. Adi-adi egon nire bizitzaren inguruko zantzuen aurrean Hartu-emana norbere buruarekin

2. Nire inguruko kulturak ezagutu eta errespetatu egiten ditut Hartu-emana munduarekin

• Aste honetan siluetak kultura edo arraza desberdinak irudikatzen dituzten haur bilakatzen dira.

• Bihotzak irekita daude eta barruan kandela piztuta dago.

• Atzean, silueta erara, Ume Jesus ikusten da.

• Silueta desagertu eta argi eta garbi ikusten da Ume Jesus.

• Haurren aurpegiak desagertu egiten dira eta silueta bihurtzen berriz ere… arraza eta kulturek ez dute axola… denok gara pertsona.

• Guztion argiak, piztuta dauden bihotzek Jesus argiztatzen dute. Benetan, Jesus Eguberri da.

3. Jesus besteengan ikusi, ibiltzen lagundu Besteekiko hartu-emana

4. Neure bihotza prestatuko dut Jesus jaio dadin, begirada Jainkoarengana zuzenduko dugu

Jainkoarekiko hartu-emana

Adinen araberako Materialak

Izen

buru

a et

a H

ausn

arke

ta

EBAN

JELIO

A O

TOIT

ZA

IP

UIN

A J

ARDU

ERA

ABE

STIA

6-8

urte

Nor

k be

re b

urua

reki

nM

t 24,

37-

44Ad

i-adi

ego

nTx

oritx

o na

gia

Elur

-mal

utak

“Dim

e dó

nde

vas”

Ana

stasia

Mun

duar

ekin

Mt 3

, 1-1

2N

ahi d

utEr

resp

etat

zen

ez z

ekite

n un

txitxo

em

eak

Mai

tatu

lagu

n hu

rkoa

zeu

re b

urua

be

zala

“Sisi

nisa

wa”

La G

uard

ia d

el Le

ón

Beste

ekin

Mt 1

1, 2

-11

Zorio

neko

egi

ngo

zaitu

tTx

akur

rare

n et

a ka

tuar

en a

rteko

bo

rroka

Aulki

Koo

pera

tiboa

k“S

e lla

ma

amist

ad”

Cam

pani

lla y

el

secr

eto

de la

s ha

das

Jain

koar

ekin

Mt 1

, 18-

24Ad

i! Pr

est!

Denb

ora

Jesu

s go

ndbi

datu

ko d

ut“B

ienv

enid

o” H

erm

ano

Oso

9-11

urte

Nor

k be

re b

urua

reki

nM

t 24,

37-

44N

on b

ilatu

ko z

aitu

t?Eg

uzki

a et

a ila

rgia

Min

a-Er

emua

“Hay

que

sab

er ll

egar

al f

ondo

” Ti

ana

y el

sap

oM

undu

arek

inM

t 3, 1

-12

Nire

adi

skid

eare

n m

aita

suna

Oih

ala

Adisk

idea

Eza

gutu

“Gen

te”

El S

ueño

de

Mor

feo

Beste

ekin

Mt 1

1, 2

-11

Lagu

n H

urko

a M

aita

tuJa

ia d

ago

Band

erak

Jesu

sen

Seha

sja E

gite

ko“M

i Jes

ús”

Juan

Luis

Gue

rraJa

inko

arek

inM

t 1, 1

8-24

Zure

pre

sent

ziar

en a

rgita

nBi

hotz

aN

ire b

ihot

za p

resta

tuko

dut

“La

luz

que

nace

en

ti” LO

DVG

12-1

4 ur

teN

ork

bere

bur

uare

kin

Mt 2

4, 3

7-44

Lanp

arak

Lalu

aEs

na e

gone

z“P

or fi

n” -

Pabl

o Al

borá

n

Mun

duar

ekin

Mt 3

, 1-1

2Be

gira

, Jau

naEr

reiu

naH

izki

-zop

a“D

ios

inco

mpa

rabl

e” -

Gen

erac

ión

12 fe

at. M

arco

s Ba

rrien

tos

Beste

ekin

Mt 1

1, 2

-11

Ez u

tzi

Zuha

itza

Neu

k bi

daltz

en z

aitu

t“S

omos

uno

” - A

xel y

Abe

l Pin

tos

Jain

koar

ekin

Mt 1

, 18-

24Pr

esta

gai

tzaz

uU

rtebe

tetz

eaG

utun

a“H

oy d

espi

erto

”- Si

erva

s15

-17

urte

Nor

k be

re b

urua

reki

nM

t 24,

37-

44Bi

hurri

a na

izEg

urgi

lea

eta

Aizk

ora

Eske

rrak

esat

eaga

tik“C

uand

o no

s vo

lvam

os a

enc

ontra

r”

- Car

los

Vive

sM

undu

arek

inM

t 3, 1

-12

Eska

tu e

gin

nahi

diz

utIra

kasle

a et

a su

gea

Lara

nja

“Viv

a la

vid

a” -

Rosa

naBe

steek

inM

t 11,

2-1

1ni

re b

ihot

zean

biz

iZe

rua

eta

Infe

rnua

Zeu

zara

“La

estra

tegi

a” –

Cal

i y E

l Dan

dee

Jain

koar

ekin

Mt 1

, 18-

24G

ertu

sum

atze

n za

itut

Ibai

a ze

hark

atuz

Nire

sen

timen

duak

“Sin

prin

cipi

o ni

fina

l” - A

bel P

into

s18

urte

tik g

ora

Nor

k be

re b

urua

reki

nM

t 24,

37-

44En

tzun

nah

i dut

Jain

koar

en z

einu

akM

ire u

steka

beak

“Yo

no m

e do

y po

r ven

cido

” - L

uis

Fons

i

Mun

duar

ekin

Mt 3

, 1-1

2Zu

re m

aita

suna

ren

zibi

lizaz

ioa

Nire

aito

na s

ahar

an B

izi i

zan

zen

Bere

izte

n et

a ba

zten

gai

tuen

a“H

ijos

de u

n m

ismo

Dios

” - M

acac

o

Beste

ekin

Mt 1

1, 2

-11

Har

tu n

ire e

skua

kEz

dug

u at

zerri

tarri

k na

hiAu

rpeg

i etsa

ia Je

suse

n au

rpeg

ia?

“Voy

a v

ivir”

- El

Sue

ño d

e M

orfe

oJa

inko

arek

inM

t 1, 1

8-24

Jesu

s ha

urra

Gau

zaez

zen

Aiz

toa

Nire

bih

otza

“Rev

oluc

ión”

- Am

aia

Mon

tero

6-8 urte

ASTEA 1 Nork bere buruarekin


“Adi-adi egon”

Jesus, lagundu nagia uxatu eta adi egoten.Arretaz begiratu nahi dut nire ingurura,zer gertatzen den ikusteko.Adi-adi egon nahi dut beti.Eta badakit ez zaidala zure laguntzarik faltako.

“Txoritxo nagia”

Bazen behin txoritxo maitagarri bezain nagia. Egunero, altxatzerakoan, hamaika aldiz deitu behar zitzaion, halako batean altxatzen zen arte; eta egitekoren bat zuenean, mugagabe atzeratzen zuen dena, azkenean ea denborarik gabe geratzen zen arte.Behin eta berriz ohartarazten zuten:- Nagia zara, bero! Ezin duzu horrela jarraitu, dena azken ordurako uzten…- Bah, ez da ezer gertatzen! –erantzuten zuen txoritxoak- Besteek baino denbora apur bat gehiago behar dut gauzak egiteko. Txoritxoek hegan eginez eta jolasean igaro zuten uda guztia. Udazkenaren hasieran, hotz egiten hasi zenean, guz-tiek ekin zieten prestaketei, herrialde epelagora joateko bidaia egin ahal izateko. Baina gure txoritxoak, beti nagi, aurreragorako uzten zuen guztia, bidaia prestatzeko nahiko asti izango zuela pentsatuz. Baina egun batean, altxatu zenean, ez zen inor geratzen inguruan. Eguneroko ohiturari jarraituz, hainbat adiskide hurbildu zitzaion esnatzeko asmoz, baina erdi-lotan esan zien be-randuago altxatuko zela, eta lotan jarraitu zuen luzaro. Egun horretan, egundoko bidaiari ekingo zioten eta arauak argiak eta ezagunak ziren denentzat: dena prest izango zuten, milaka txoritxo baitzen bidaiari, eta ezinezkoa zen inori itxarotea. Orduan, bidaia luze hura bakarrik egiteko gauza ez zen txoritxoak, bere nagikeriaren erruz, negu luze eta hotz hura bakarrik igaro beharko zuela ikusi zuen. Hasieran, etengabeko negarrari ekin zion; baina, gauzak oso gaizki egin zituen bezala, oso ondo egiteko gauza ere bazela pentsatu zuen eta, nagikeriak alde batera utziz, kontu handiz prestatu zuen guztia, neguko hotzari bakar-bakarrik aurre egin ahal izateko. Lehenik eta behin, egunak eman zituen hotzetik babestuen zen lekua aurkitzeko eta han, arroken artean, habia be-rria eraiki zuen, adar, harri eta hostoekin sendotuz; gero, nekaezin jardun zuen fruitu eta baiak bilatzen, metatu eta negu osorako jatekoa izateko; eta, azkenik, putzu txiki bat sortu zuen habiaren barruan, ura pilatzeko. Eta habia prest-prest zela ikusteaz batera, bere burua prestatu zuen ahalik eta gutxien jan eta edanez jasateko eta elurterik gordinenak igaro arte denbora osoa habiatik atera gabe irauteko. Eta nahiz eta sinestezina iruditu, prestaketa guzti haiei esker, txoritxoak bizirik iraun zuen negu osoan. Hori bai, asko sufritu zuen eta egunero damutzen zen hain nagi izan izanaz. Beraz, udaberriaren hasieran aspaldiko lagunak bidaia handitik bueltatu zirenean, biziki poztu eta harritu egin ziren txoritxoa bizirik aurkitzean. Ez zuketen inoiz pentsatu ere egingo txoritxo alfer eta nagi hura habia bikain hura prestatzeko eta bakar-bakarrik bizirik irauteko gai izan zitekeenik. Eta gorputz txiki hartan nagikeria izpirik ez zela geratzen eta txoritxoa koloniako txoririk zuhur eta langileena bihurtu zela ikusi zutenean, hurrengo urteko bidai han-diaren antolaketaren ardura bere gain utzi zuten. Eta hain ondo eta egoki prestatu zuen guztia non denbora izan zuten iratzargailu berezia asmatzeko, inoiz beste txoritxorik, ezta nagiena ere, bakarrik gera ez zedin negua igarotzen.


“Dime dónde vas” - BSO “Anastasia” https://www.youtube.com/watch?v=9Pi1RJNwI0w&feature=youtu.be

No me falles no,corazón despierta,no me ves estoy aquí,pido a dios tener todas mis opciones,todo siempre tiene un fin.

Y hoy al latir te siento más,ahora dime donde vas.

En algún lugar se que al fin me esperan,ya me llega su canción,quiero un nuevo hogar,donde estar a salvo y vivir con ilusión.

Ven, llévame, no quiero mássolo dime donde vas.

En mis padres,una vez quizás también halle el amor,son mis padres,una puerta siempre abierta a mis recuerdos,Debo caminar sin tener un norte,sabe Dios a donde voy,cuanto dejo atrás,es también mi suerte,tengo que saber quien soy.

Sí,debo echar a andar,no podré parar,ven y sígueme al compás,y mi canción sabrás.

“Elur-malutak”

• Tolestu paper karratua erditik eta triangelua eratu.• Berriz tolestu papera eta triangelu txikiagoa eratu.• Tolestu hegaletako bat erdiraino eta gauza bera egin beste hegalarekin; izozki-kukurutxoaren itxura izan behar

du, baina goian bi puntarekin.• Ebaki puntak eta paper-kukurutxoaren itxura eman.• Baduzu paper-tolestaketaren oinarrizko era. Hemendik aurrera, hasi ebakitzen forma emateko oinarrietatik zuzen.

Elur-malutak ditugunean, zertan jarri behar dugun arreta idatziko dugu beraietan, hau da, txoritxoari bezala iristen zaizkigun baina batzuetan jaramonik egiten ez diegun zantzuak.

ASTEA 2 Munduarekin


“Nahi dut”

Denak errespetatu nahi ditut,atsegin ditudanak eta ez ditudanak,baina bereziki atsegin ez ditudanak,eta zerk egiten dituen desberdin ulertu.Ez naizenetik eta ez dudanetikikasi nahi dut.Lagunduko didazu, Jesus?

“Errespetatzen ez zekiten untxitxo emeak”

Bazen behin Serapio izeneko untxia. Mendi tontorrean bizi zen Serafina eta Sefora bere bilobekin. Serapio, untxi ona zen eta begirune handiz jokatzen zuen mendiko animalia guztiekin eta horregatik asko estimatzen zuten. Baina, bestelakoak ziren bilobak: ez zekiten besteenganako errespetua zer zen. Serapiok barkamena eskatzen zuen behin eta berriz beraiek egiten zutenagatik. Paseatzera ateratzen ziren bakoitzean, Serafinak denei iseka egiten zien: ‘Begira zein itsusia den ardi hori. Eta begira zezenaren sudurrari’. ‘Bai, begira zein itsusiak diren’, erantzuten zuen Seforak gainerako abereen aurrean. Eguna joan, eguna etorri, denei gogait eragitea zen beren egiteko bakarra. Aitona asper-asper eginda zegoen biloben portaeraz (behin eta berriz irakatsita ere, ez ziren zuzentzen) eta egun batean, gauza bat bururatu zitzaion ulertarazteko. Zera esan zien: ‘Joko bat egingo dugu eta koaderno bana izan-go duzue. “Barkatu” itza idatzi beharko duzue norbait iraintzen duzuen bakoitzean. Hitz hori gutxien idazten duena izango da irabazlea’.

‘Ongi da, aitona, jolas dezagun’, esan zuten biek batera. Seforak norbaiti errespetua galtzen zionean, Serafinak jokoa gogoratu eta koadernoan “barkatu” hitza idaztera behartzen zuen (horrela Seforak hitza gehiagotan idatzi eta jokoa galduko zuelako). Era berean, Seforak Serafinari gogoratzen zion norbaiti errespetua galtzen zionean. Eguna joan, eguna etorri, idatzi eta idatzi ari ziren eta gogaituta amaitu zuten. Zera esan zioten elkarri: ‘ez ote da hobe jendeari errespetua ez galtzea? Horrela ez dugu barkamena eskatu beharrik izango’. Eta, azkenean, Serapiok zoriondu egin behar izan zituen biak, ez zitzaiolako auzotarren kexarik iristen. Apur-ka-apurka, idatzitako guztia ezabatzeko eskatu zien bilobei, koadernoak berri bezala gera zitezen. Untxitxoak oso triste sentitu ziren, koadernoaren orrialdeak hasieran bezala geratzea ezinezkoa zela ikusi zutelako. Aitonari kontatu zioten eta honek esan zien: ‘Horrelaxe geratzen da errespetua galtzen diogun pertsonaren bihotza ere. Arrastoa geratzen zaio, eta nahiz eta barkamena eskatu, arrasto hori ez da erabat ezabatzen. Horregatik, gogoratu, besteak geure burua bezala errespetatu behar ditugu’.

“Maitatu lagun hurkoa zeure burua bezala”

1. Begiraleak paper eta arkatz bana emango die.2. Haur bakoitzak, isilik (bere pentsamenduan), beste taldeko bat aukeratuko du.3. Eta bere kideak jendaurrean egin beharko duen jarduera dibertigarri eta barregarria pentsatuko du.4. Paperean idatziko du besteak zer egin behar duen eta, ondoren, sinatu (esate baterako: “Nik, Matiasek, Joan gelaren erdian geratu eta txakurrarena egitea nahi dut).5. Bakoitzak bere nahia idatzita, papera tolestu eta begiraleari emango dio.6. Begiraleak paper guztiak hartu eta jokoaren izena “maitatu lagun hurkoa zeure burua bezala” deitzen dela azalduko du.7. Begiraleak banan-banan irakurriko ditu paperak, eta haur bakoitzak idatzitakoa eta, ustez, beste norbaitek egin behar zuena egingo du.

ASTEA 2 Munduarekin

“Sisinisawa” - BSO “La Guardia del León” https://www.youtube.com/watch?v=X9YxTbAlkDo

Creéis que el mundo un juego esReís y no os comprometéisYa ves que más distintos no podemos ser.

Estás hablando sin pensarY no tendrías que juzgarLo creas o no, somos casi igualTe lo creas o no, somos casi igualSisinisawa como tu soy yo.

No entiendo qué dicesAnda explícamelo

El agua y la lluvia lo mismo sonSisinisawa como tu soy yo.

La risa y el rugido son hermanos con distinta voz,Porque al final, cuenta el corazón.Hay algo grande de verdadQue a todos une por igual,El ciclo de la vida nos guiará,El ciclo de la vida nos guiará.Sisinisawa como tu soy yo,

Da igual si tú tienes manchas y yo noEl agua y la lluvia lo mismo sonSisinisawa como tu soy yoSisinisawa como tu soy yo

Nunca imaginé llevarnos bienNo entiendo el porquéEs fácil, sólo hay que querer

Esa forma de pensarEs mejor que prejuzgarSin másSisinisawaSisinisawa como tu soy yoMejor dejar atrásaquello que nos separó

El agua y la lluvia lo mismo sonSisinisawa como tu soy yoSisinisawa como tu soy yo

Mejor dejar atrásAquello que nos separóEl agua y la lluvia lo mismo sonSisinisawa como tu soy yoSisinisawa como tu soy yoSisinisawa como tu soy yo

ASTEA 3 Besteekin


“Zorioneko egingo zaitut”

Jauna, badakit nola egin zaitzakedan zorioneko,zorioneko zara, zintzoa banaiz,zorionekoa zara, besteak maite baditut,zorionekoa zara, besteengan pentsatzen badut,zorionekoa zara, besteei laguntzen badiet.Horrexegatik egin egingo dut:zorioneko egingo zaitut!

“Txakurraren eta katuaren arteko borroka”

Manuelek ezohiko dohaina du: abereekin hitz egin dezake. Gaixotasun arraro batek ikusmena galarazi zionean zerutik jaso zuen opari hori. Egundoko maitasunez zaintzen dituen bi etxe-animaliarekin bizi da. Alde batetik, txakur bat du, lagunartekoa eta la-saia, leiala eta jostaria. Bestetik, katua, argi eta berritsua, samur eta jolastia, eta katu askoren antzera, loti samarra.Egun batean, Manuelek ika-mikaka sumatu zituen bi animaliak, zaunka eta miau zakarrekin; ez zen eztabaida eta zalapartarik falta eta arretaz entzutea pentsatu zuen.—Ni gehiago maite nau –zioen txakurrak-; gehiago maite nau, ordu gehiago ematen ditu nirekin sofan.—Oker zaude –erantzun zuen katuak-, neu maite nau gehiago, ordu luzeak ematen ditu nirekin sofan.Manuelek borrokaren arrazoia bere maitasuna zela jakitean, esan zien:—Mesedez, ez borrokarik egin, ez eztabaidatu, ez da-eta beharrezkoa, nik biok maite zaituztet.—Baina nirekin barre gehiago egiten duzu, lorategian pilotarekin jolasten dugunean –esan zuen txakurrak.—Eta nik irribarre zabalagoa ateratzen dizut nire ilea ferekatzen duzunean –erantzun zuen katuak.—Familia gara, eta nire bihotzean biontzako lekua dago –esan zuen Manuelek-. Zurekin pilotarekin jolasten dut, jakin badakidalako horrek oso zoriontsu egiten zaituela –esan zion txakurrari-; eta denbora asko ematen dut zure ilea ferekatzen, urruma egiten duzunean oso gustuko duzula dakidalako –argitu zion katuari.Txakurra eta katua lasai geratu ziren entzutean; biak maite zituen, nahiz eta bakoitzarekin gauza bat egin.- Ez inoiz ahaztu –esan zien Manuelek-, maitatzea, bestea zorioneko egiten duten gauzak egitea da.

“Aulki kooperatiboak”

Joko honetan, aulkiak jarriko dira eta partaide bakoitza bere aulkiaren aurrean ipiniko da. Jolasa gidatzen duenak musika ipiniko du. Musika entzuteaz batera, partaideak aulkien inguruan bueltaka hasiko dira. Musika kentzeaz batera, denek igo behar dute aulkiren baten gainera. Ondoren, aulki bat kendu, eta jolasten jarraitu. Ostean, partaideak, musika entzuteaz batera, berriz bueltaka hasiko dira, musika kendu arte eta, berriz ere, aulkien gainera igoko dira. Ezin da inor oinak lurrean geratu. Berdin jarraituko du jolasak; garrantzitsua da guztiak aulkien gainera igotzea.Partaide guztiek geratzen diren aulkietara igotzerik ez dutenean bukatzen da jolasa.

ASTEA 3 Besteekin

“Se llama amistad” - BSO “Campanilla y el secreto de las hadas”

https://www.youtube.com/watch?v=3CoO8DVDETU

Puede que pienses que todo va a ir bienQue tus sueños, tu sola harás realidadEs fácil pensar que sola podrásPero es duro sentir soledad

Tu cambiarás y descubrirásQue sola, no estás, si sabes buscarUn espíritu afín, un faro en el marQue al brillar te ayude a cumplir tu destinoSe llama amistad, se llama amistad

Es quien sabrá si estás bien o estas malSi ríes, o sientes dolorTu alma gemela en quien confiarQue vele por tu corazón

Tu cambiarás y descubrirásQue sola no estás, si sabes buscarUn espíritu afín, un faro en el marQue al brillar, te ayude a salirTe tiende su mano, te ayude a cumplir tu destinoSe llama amistad

Y cuando te sientas mal y ya no puedas másTu querrás naufragar pero no te puedes rendirTu sabes que debes seguir no pierdas la fe

Que sola no estás, si sabes buscarUn espíritu afín, un faro en el marQue al brillar, te ayude a salirTe tiende su mano, te ayude a cumplir tu destinoY te ilumine en tu caminoSe llama amistad

ASTEA 4 Jainkoarekin


“Adi! Prest!”

Adi! Prest!Dena prest Jesusen urtebetetzerako.Bihotz eta arima, garbi-garbi,maitasuna isuriz,barkatuz eta barkamena eskatuz.Ene Jainkoa, zatoz nirekin zure Semearen jaira.

“Denbora”

Ai, ai, ai! Ez dit astirik ematen!Berehala etxera jendea datorkidala eta garbitu gabe dudala konturatu naiz. Zahar guztia, baliozko ez dudana, atera egin behar dut. Zer behar dudan ikusi behar dut, beti behar dudalako zerbait. Eta ahaztu gabe, adiskideei galdetu behar diet bisita datorrenean etorri nahi duten, ez dator-eta ni bakarrik ikustera, denok ikustera baizik. Zaharra atera, zer falta den ikusi, adiskideak gonbidatu… dena dudala uste dut. A!, garrantzitsuena falta zait, argia piztea, nire bisitak zain naukala jakin dezan.

“Jesus gonbidatuko dut”

Koloretako kartulinak, errotuladoreak, purpurinak, itsasgarriak, guraizeak eta koloreztatzeko, margotzeko eta apaint-zeko behar diren gainerako gauza guztiak behar ditugu. Kartulinak banatuko ditugu, jairako gonbidapena egin dezaten; bisitaria Jesus izango da eta beren familietara, eguneroko bizitzara etorriko da bisitan. Ebaki, forma eman, margotu, apaindu… denetarik egin dezakete.

“Bienvenido” - BSO “Hermano Oso” https://www.youtube.com/watch?v=PSgkEzWGYfY&feature=youtu.be

Tú estás invitado, no podrás faltarPues hay en nuestras vidas, mucho que darTodo es compartir y todo es convivir(¡PUES VAMOS!)

Te damos la bienvenida, ya somos la gran Familia Amigos vamos haciendo, dando y recibiendo Y todo es de todos.

Te damos la bienvenida, feliz de estar en FamiliaQue es nuestro festival y lo más especiales nuestra unión total

Somos una pila difícil de explicarY con la mejor amistad lo vas a celebrarY hoy es por ti, lo que mañana es por mí(¡PUES VAMOS!)

Te damos la bienvenida, feliz de estar en FamiliaQue es nuestro festival y lo más especialEs nuestra unión total.

Recuerdas a los que se fueron, dentro del corazónCon amor se hace el futuroCon historias y con ilusiónQue se guarda en una canciónNo estuve yo en ningún lugar tan hermosoY tan apacible no hay nada que se pueda compararSi lo pienso creo que es un imposible, increíble.Lo siento tan familiarMe enseña a como ser y amar

Te damos la bienvenida, ya somos la gran Familia Amigos vamos haciendo, dando y recibiendo Y todo es de todos

Te damos la bienvenida, feliz de estar en FamiliaQue es nuestro festival y lo más especialEs ser amigosEs nuestra unión total

9-11 urte


Adi ote nago nire inguruko zantzuen aurrean?

“Non bilatuko zaitut?”

Jauna, hemen ez bazaude,non bilatuko zaitut?Leku guztietan bazaude,nola ez dut jabetu zure presentziaz?Egia da argitasun hurbilgaitzeanbizi zarena.Baina, non dagoargitasun hurbilgaitz hori?Nork eramango ote nau horrabertan Zeu ikusteko?Eta gero, zein zantzuren,zein ezaugarriren bidezbilatuko zaitut?Inoiz ez zaitut ikusi, Jauna, ene Jainkoa;ez dut zure aurpegia ezagutzen…Erakutsi Zu nola bilatueta ager zakizkio bilatzen ari zaizunari,aurkitu ahal izateko.

“Eguzkia eta ilargia”

Kondairaren eta lekuko istoriorik zaharrenen arabera, leku honetan, duela milaka urte, historiaren bilakaera aldatu zuen zerbait gertatu zen. Eguzkia eta Ilargia lagun minak ziren, baina inoiz ez zuten topo egiten elkar ikusteko eta elkarrez ez ahazteko me-zuak uzten zituzten zeruan. Eguzkiak utzi zuen lehen mezua. Puntu batzuk utzi zizkion zeruan, elkarturik hartzaren irudia eratzen zutenak; amaren bila ziharduen hartz-kumea zen eta “Hartz Txikia” deitu zuen. Handik gutxira, Ilargiak beste mezu bat jarri zuen zeruan. Eguzkiak arin lotu zituen puntuak: hartz-kumearen ama zen eta “Hartz Handia” deitu zuen. Eguzkiak hodei artean ezkutaturik igaro zuen hainbat egun, eta agertu zenean, ilargiarentzat ulertezina izan zen mezua utzi zuen. Eguzkiak azaldu zion egunen buruan: erosketak egiteko orga zen, ez zuelako esnea erostea ahazterik nahi. Baina diotenez, mezurik politena, Jainkoak beraientzat utzi zuena da. Hain lagun onak izatearren, elkarri bidalitako mezu guztiak zeruan idatzirik utziko zituela esan zien eta, gainera, beste bat gehituko zuela. Jesus gurutzean ma-rraztuta utzi zien zeruan, beti zerura begira otoitz egin zezaten.


“Mina-eremua”

Talde bitan banatu eta bakoitzari eremu bat esleitu. Lurrean klarionaz edo sokaz mugatutako laukiz osatutako karra-tua da eremua. Gutxienez talde bakoitzeko kide batek eremua alde batetik bestera zeharkatzea da. Horretarako, kideek gidatuko dute, baina komunikazioa keinuen bidez izango da bakarrik, ezi dute hitz egin. Begiraleak paperean marraztuta izango du eremu bakoitzari dagokion karratua bere laukiekin. Hauetako batzuetan bonbak egongo dira eta beste batzuetan ez da arriskurik izango. Neska-mutikoak eremuan aurrera egin ahala, laukia libre dagoen ala ez esango dio eta horrela bada, jarraitu egingo du. Aitzitik, laukian bonba badago, atzera egin eta kide bati utziko dio txanda. Talde bakoitzeko neska-mutikoak ordenan ipiniko dira eta taldekide batek aurrera egingo du eremuan; gainerako kideak adi egongo dira, zein bidetatik doan ikusteko eta guztien artean zein lauki dagoen libre eta zein laukitan di-ren bonbak gogoratu eta keinuen bidez eremuan den kideari laguntzeko. Neskato-mutiko batek bonba duen laukia ukitzen badu, atzera egin eta beste taldeko batek ekingo dio ibilbideari eta, honen ostean, bere taldekide baten txanda hasiko da eta aurrekoak utzitako puntuan ekingo dio jokoari. Hona hemen bi taldeetako baten joko-eremua izan daitekeena. Ixek bonbak irudikatzen dituzte eta, ondorioz, lauki horietan ezin da oinik jarri. ‘V’ hizkiek, ordea, eremua zeharkatu eta helburua lortzeko balizko bidea irudikatzen dute. Jokalaria zuzen mugituko da, hau da, aurrerantz edo alboetara, baina inoiz ez diagonalean. Honela, aurrera egiteko inguruko zantzuen aurrean adi-adi egotearen garrantziaren inguruan hausnartuko dugu.

FINx x V x

x x V V xx x V x

x V xx x V x x

x V V VV V V x x

x V xINICIO


“Hay que saber llegar al fondo” BSO “Tiana y el sapo”- https://www.youtube.com/watch?v=cuAlQ6bGfBg

No importa qué parezcas,no importa tu disfraz,ni los anillos en tus dedillos.¡No nos va, no!¡No nos va!

No importa tu abolengo,aquí no importa el pedigríUn guau, un boing, un mu, un be,todo cabe aquítodo cabe aquí.

Todos saben lo que quieren,lo que quieren que les dé.Pregunto ¿que qué quieren?y lo que quieren yo les doy.

Hay que saber llegar al fondoy te encontrarás.Hay que saber llegar al fondode veras lo verás.

Cuando sepas que hay en tisabrás lo que hay que hacer.No te detengas, sigue así.

Hay que saber ¡sí!Hay que saber ¡sí!

El sapo es un príncipe azulque quiere ser rico aun(que quiere ser rico aun).Si el oro no te hizo feliz¿porque crees que ahora sí? ¡no!Solo es un vil metal, frío y sin corazón.necesitas mucho más amor.Date otra oportunidad.

Hay que saber llegar al fondo,no te irá tan mal.Hay que saber llegar al fondo,hazme caso que te irá mejor.

No se qué encontrarásel amor quizás te calmará.Si llegas al fondo lo sabrás.

(Ranita, ¿podemos hablar?tu problema es aún mayor.)

Tu papi cariñoso fue y muy familiartu su hija mimada,a la que entregó su corazón.

Hay que saber llegar al fondotendrás que echarle valor.Hay que saber llegar al fondobusca oro en tu interior.

Profundiza sin temorsabrás lo que hay en ti.No te detengas, sigue así.

(¡Abrid las ventanas!¡Dejad la luz entrar!)

¡No te detengas! ¡No te detengas!¡No te detengas!¡Sigue así!

ASTEA 2 Munduarekin


“Nire adiskidearen maitasuna”

Jauna, adiskidearen maitasunakgizatiarrago, zintzoago,konprometituago sentiarazten nau.

Adiskidearekiko maitasuna, ideien, arazoen,biziz beteriko isiluneen hartu-emana da.

Zure argiari gure bizitzetan sartzen uztea da,eta argi horren pean, elkarrekin egiaren bila dihardugula,elkarri bizitza argitzen diogula eta anai-arrebei argitzen diegulakonturatzea eta horrekin poztea da.

Jauna, lagun min handiagoak izan gaitezela,gure adiskidetasuna gero eta sendo eta ederragoa izan dadilaeta batak eta besteak, elkarren ariman islatzean,betierekotasunaren bidea aurki dezala.

“Oihala”

Bazen behin oihal-fabrika. Kolore guztietako oihalak egiten zituzten: gorriak, laranjak, horiak, berdeak… Baina politenak, beltzak ziren. Gauez, fabrika ixten zenean, oihalek solasean jarduten zuten gertatuko zitzaienaz. Gorrien ametsa, luxuzko alfonbra bihurtzea zen, beren gainetik jende garrantzitsua igaro zedin. Urdinek bandera izan nahi zuten, jendeari itsasoan baina zitezkeela jakinarazteko. Baina beltzek ez zuten argi zer izan nahi zuten, baina bat zetozen gauza batean: jende zintzoarekin egotea nahi zuten. Egun batean, fabrikako langile batek oihal-pieza hartu eta zati handietan mozten hasi zen. Zati horietako hainbat komentu zahar batera bidali zuten eta han moja berri batentzako belo eta apaiz egin berri batentzako estola bihurtu ziren. Bar mitzvahs delakoa (helduarora iristea ospatzeko zeremonia judaismoan) ospatu behar zuen familia bati bidali zioten beste zati handi bat eta bi bekishe (ospakizunerako soingainekoa) egiteko erabili zuten. Oihal-piezaren azken zatia bikote ezkonberri batentzako shayla (jantzi islamikoa buruan jartzeko) eta kaftana (tunika luzea) egiteko erabili zuten. Azkenean, oihalak nahi zutenerako balio izan zuen: jendearengandik hurbil egoteko; nahiz eta jende hain desberdina izan… ala ez zen horrela?

ASTEA 2 Munduarekin

“Gente” de El Sueño de Morfeo - https://www.youtube.com/watch?v=rA-oxj2g3C0

Hay un mundo extrañoRaro, singularGira continuamenteDa mil vueltas no puede pararUn mundo complejoQue esconde sus secretosDe dónde venimosY luego a dónde iremosQuien pone las normas quien decideQuien maneja la verdadSolo somos gente, genteMucha gente

(Estribillo)Que sonríe y que llora por dentroQue se fue y que hoy echas de menosGente que te quiereGente que te hiereGente que está sola aunque haya mucha genteQue defiende la desigualdadQue está enferma de imbecilidadQue desmiente con lo que prometeGente dominanteGente indiferente

Hay un mundo heridoQue empieza a sangrarSigue girandoPide menos de lo que nos daTan descompensadoTan mal gestionado

Mundo de injusticiasMundo lastimadoQuien mueve los hilos quien decideQuien maneja la verdadSolo somos gente, gente

(Estribillo)

Somos mucha genteGente, diferenteSomos muchos, somos genteTanta gente, gente diferenteMucha gente

(Estribillo)

Mucha gente

“Adiskidea ezagutu”

Begiak estaliko zaizkio hainbat neska-mutikori. Denak isilik daudela, horietako bakoitzak adiskideetako bat ezagutu beharko du ukimenaz edo entzumenaz baliatuz. Horrela, esate baterako, bere eskuez aurpegia, ilea, eskuak… ukituz edo bere ahotsa entzunez nor dan jakiten saiatuko da. Fisikoari dagokionez, oso desberdinak garela ikusiko dute neska-mutikoek, horrexek ematen digula bakoitzari bere esentzia eta, aldeak alde, denok adiskide izan gaitezkela.

ASTEA 3 Besteekin


“Lagun hurkoa maitatu”

Eskerrik asko, Jauna, zurekin egoteko aukera eman didazulako.Lagun iezadazu maitasunaren agindua neure egiten;egunez egun, nire aldetik dena jar dezadala agindu hori bizitzeko.Maitatu egin nahi zaitut, ene Jainko, nire bizitzan ez dagoelako ezer garrantzitsuagorik.Eta lagun hurkoa maitatu nahi dut Zeuk irakatsi didazun bezala.

“Jaia”

Beste urte batez, beste urtebetetze bat. Zerbait prestatzen ari dela sumatzen dut giroan. Ustekabeko jaia prestatzen ari zaizkidala uste dut. Prestaketekin dabiltza, opariekin, jateko asko erosiz, inguru guztiak apainduz eta abestiak entseatuz. Egundoko ilusioa eragiten dit. Hainbat urtetan, gero eta adiskide gehiagok ahazten du nire urtebetetzea, jai asko egiten den arren. Nik gustuko dudana ahazten dute: elkarrekin ospatu, une bereziak elkarrekin bizi… Aurten, denek ospatuko dute ahaztu gabe nire jaiotza, berri ona ekartzera nator-eta! Norberekoikeria guztiak alde batera utzi eta elkarrekin biziko ahal dugu nirekin, zuon adiskide Jesusekin etorriko den on guztia!

“Banderak Jesusen sehaska egiteko”

Neska-mutikoak bi taldetan banatuko dira “bandera” jokora jolasteko. Talde bakoitzak eskuratu behar duen ‘bandera’, Jesus umearen sehaska eraikitzeko baliagarri den gauza izango da (tapakia, burkoa, kutxa…). Bi eremu izango dira; aurkariaren eremuan sartu eta harrapatzen dutena, bere eremura itzuliko da. Neska-mutiko guztiek lepoko zapia praketan sartuta eramango dute eta aurkarien eremuan norbaitek kentzen badio, harrapatuta geratzen da. Hainbat txanda jokatu daiteke, bakoitzean lortu beharreko gauza aldatuz eta horrela, sehaskarako material guztiak lortuz. Ume Jesusen sehaska prestatzen dugun bezala, ekintza onekin geure bihotza Jesusentzat prestatu egin dugula azalduko diegu neska-mutikoei

ASTEA 3 Besteekin

“Mi Jesús” de Juan Luis Guerra - https://www.youtube.com/watch?v=lbnVGtWj9kk&list=RDlbnVGtWj9kk&start_radio=1

Mi Jesús, hoy recibo tu perdón,te declaro como mi Señor, mi Salvador.

Mi Jesús, en tu nombre hay poder,yo he pasado de tiniebla a luz,y todo es nuevo, aleluya, con amén,y siento un fuego.

(Estribillo)Espíritu santo y fuego,un gozo me cae del cieloy enciendo mi candelerocon tu fuego, yo siento un fuego.Espíritu santo y fuego,un gozo me cae del cielo,enciendo mi candelerocon tu fuego, con tu fuego.Espíritu santo y fuego.

Mi Jesús, dulce y tierno Redentor,has cambiado mi tristeza en baile, mi Señor.Mi Jesús, en tu nombre hay poder,yo he pasado de tiniebla a luz,y todo es nuevo, aleluya, con amén,y siento un fuego.

(Estribillo)

Espíritu santo y fuego.Espíritu santo y fuego.Mi refugio y mi anhelo,espíritu santo y fuego.Tú, mi paz, mi candelero,espíritu santo.Aleluya, aleluya,espíritu santo y fuego.Aleluya, aleluya,espíritu santo y fuego.Aleluya, aleluya,espíritu santo y fuego.



“Zure presentziaren argitan”

Zeuk bezala pentsatu nahi dut,Zeuk bezala, hitz egin,Zeuk bezala sentitu eta maitatu.Zeuk bezala zerbitzatu, eta ez zerbitzatua izan;neure buruaz ahaztueta adore eta itxaropen izan bidelagunentzat…Zure presentziaren argi izan,sentibera eta errukitsu,jasankor, otzan eta apal, zintzo eta egiati.

“Bihotza”

Goiz dotore batean, Jainkoa bere gauzetan zebilen. Mundua sortu berri zuen eta lan ugari zuen oraindik egiteko. Oraindik abereak sortzen ari zen, hauei askotariko itxura eta egitekoak egotziz. Ezinbestekoa zen ordena eta ez nahastea. Neka-neka eginda bukatu zuen eguna eta gizakia sortzeko unea zela pentsatu zuen. Papera hartu eta saiakerak egiten hasi zen, barruan zer sartuko. Delako izaki horrek beso luze-luzeak izango zituen, besarkada beroak emate-ko, eta begi handi-handiak, kreazio osoa begiesteko. Inguruan zegoen aingeru bat Jainkoa egiten ari zen zirriborroa ikustera hurbildu zen eta zalantza sortu zitzaion:- Zer dela-eta egin duzu bihotza hain itxia? –galdetu zio-. Semeari harrera egingo zion, ona eta abegitsua izango zen izakia nahi zenuela esan zenuen. Bihotza hain itxia badu, ezingo du horrelakorik egin. Jainkoak, egundoko onberatasunez begiratuz, zera esan zion: - Horrexegatik egin dut bihotz hain itxia, guzti hori barruan izan dezan, baina itxita, gaitza sar ez dadin. Baina bere trikimailua du: sarraila du, baina barrutik, eta bakarrik gizakiak ireki ahal izango du berak nahi duenari sartzen uzteko. Eta zuk, nola duzu bihotza?

“Nire bihotza prestatuko dut”

Lagungarriak: kartulina gorriak, egunkari zaharrak, errotuladoreak, purpurinak, itsasgarriak, guraizeak eta kolorez-tatzeko, margotzeko eta apaintzeko egokia den materiala. Kartulina gorri bana emango diegu, bakoitzak bihotz handi bat ebaki dezan. Bihotz horretan berri txarrak jasotzen dituzten egunkarien zatiak itsatsiko dituzte. Egiteko hori amaituta, gaitz guztia atzean uzteko, gure bihotzetik ateratzeko eta gure bihotza gauza positibo eta politez bete eta Jesusen etorreraren zain egoteko unea dela azalduko diegu. Material guztia eskura jarriko diegu eta askatasun eta sormen osoz jardun dezatela, asteko abestia entzuten dugun bitartean. Gero, batera jarriko dugu.


“La luz que nace en ti ” de La Oreja de Van Gogh - https://www.youtube.com/watch?v=JkrxRCTGY2g

Vuela un cometa entre miles de estrellas,anuncia otra noche de paz.Llega la nieve y se encienden las lucesque adornan la ciudad.

Cantan los niños que ya están de fiesta:¡Que viva la amistad,que viva el amor,que así es la navidad!

Brilla en mi pechola luz que conecta tus ojos con mi corazón.Brilla la chispa del Claner que olviday perdona sin rencor.

Dale la mano a quien no pide a cambioy cantemos por la paz.

¡Que viva la amistad,Que así es la navidad!

Así es la luz que nace en ti,así es la luz que nos ayuda a vivir.

Por ti, por mí, por compartir,tu luz me hace tan feliz.

Cada mañana un Clanerse acerca una niña que escucha llorar.

Tiembla de frío y el Clanerle pone un abrigo al pasar.Ella sonríe y se abrazan felices,¡Que viva la amistad,que viva los Claners,que así es la navidad!

Así es la luz que nace en ti,así es la luz que nos ayuda a vivir.Por ti, por mí, por compartir,Tu luz me hace tan feliz.

Y volverá por Navidad,la buena estrella que nos guía al andar.

Por ti, por mí, por compartir,tu luz me hace tan feliz.Tu luz me hace tan feliz,tu luz me hace tan feliz,tu luz me hace tan feliz,tu luz me hace tan feliz.

12-14 urte



“Lanparak”

Jauna, zure herria esna egon dadila zure Semearen etorreraren zain,gure Salbatzailearen irakaspenak aintzat hartuta,bere bila atera gaitezen, hel dadinean,lanparak piztuta.Jesukristo gure Jaunaren bitartez. Amen

“Lakua”

“Ez nazazue asteburu honetan bilatu, ez naiz libre egongo. Sakelakotik mezua bidaltzeaz batera, itzali eta motxila berdeko poltsiko batean gorde zuen. Oso gustuko zuen motxila hori, bidelagunik leialena zen. Kamiseta urdina, praka erosoak eta botak jantzi zituen. Asteburua gehien gustatzen zitzaiona egiten igaroko zuen: bakardadean ibili eta izarren azpian lo egin. Ahal zuen guztietan, motxila hartu eta mendira joaten zen. Egun horretan ibilbideari ekin zion; bidezidor aldapatsu samarra zen. Nono bere pentsamenduetan murgilduta zihoan, erabaki handia hartzea zegokion eta ez zekien zer egin. Gelditu egin zen ura edateko. Aldapa nabarmena zen eta nekez egiten zuen gora. Indarberritu eta aurrera egin zuen. Berriz geratu beharra izango zuela pentsatzen ari zela, bidea erosoago bilakatu eta bihurgunearen ostean zuhait-zez inguratutako lakua aurkitu zuen. Leku ederra aukeratu zuen esertzeko eta lakuan jarri zuen arreta osoa. Bat-batean, gaua heldu zela konturatu zen eta ilargia uretan islatzen zela. Burua altxatu eta zeruari begira jarri zen. Laster jabetu zen aukeratu behar zuenaz. Bere kezkan hainbeste murgildu zen non ez zuen ingurukoaz gozatu. Ezin zuela bere baitan itxita bizi ulertu zuen, bere inguruko beretzat zegoela hor. Gau horretan izarrei begira eta irribarre zabalarekin lokartu zen.

“Esna egonez”

Partaide guztiak, bat izan ezik, ezkutatu egingo dira. Esna geratzen denak hamabostetik zerora zenbatuko du. Ezkutaturik daudenek, binaka, esna dagoenarengana iritsi behar dute, honek ikusi gabe. Ikusten baditu, bien izenak esango ditu. Asmatzen badu, aurkitutako bietako batek hartuko du bere postua eta gainerakoak ezkutatu egingo dira berriz ere.


“Por fin ” de Pablo Alborán - www.youtube.com/watch?v=TEmHuISQnNw

Qué intenso es esto del amorQué garra tiene el corazón, síJamás pensé que sucediera así

Bendita toda conexiónEntre tu alma y mi voz, síJamás creí que me iba a suceder a mí

(Estribillo)Por fin lo puedo sentirTe conozco y te reconozco que por finSé lo que es vivirCon un suspiro en el pechoCon cosquillas por dentroY por fin sé por qué estoy así

Tú me has hecho mejor, mejor de lo que eraY entregaría mi voz a cambio de una vida entera

Tú me has hecho entender que aquí nada es eternoPero tu piel y mi piel pueden detener el tiempo, oh

No he parado de pensarHasta dónde soy capaz de llegarYa que mi vida está en tus manos y en tu bocaMe he convertido en lo que nunca imaginéHas dividido en dos mi alma y mi serPorque una parte va contigo aunque a veces no lo sepas ver

(Estribillo)

Mejor de lo que eraQue aquí nada es eterno

ASTEA 2 Munduarekin

Ezagutzen eta errespetatzen ete ditut nire inguruko kulturak?

“Begira, Jauna”

Ikusten duzu, Jauna,zure herriak fedez itxaroten duelazure Semearen jaiotza;hel gaitezela Eguberrietara,poz eta salbamenezko jaira,pozez gainezka ospatu ahal izateko.Jesukristo gure Jaunaren bitartez.

“Erreinua”

Bazen behin erregerik gabeko erreinua. Aldian-aldian, hainbat hautagai azaltzen zen, baina erreinuko biztanleak ez ziren ados jartzen eta ez zuten inor hautatzen. Egun batean, hauxe bururatu zitzaion norbaiti: erreinu osoa, errege izateko hautagai bihurtuko zen. Hurrengo ur-tean, berriz bilduko ziren egokiena hautatzeko. Familiak beren seme-alabei ahalik eta hezkuntzarik onena ematen ahalegindu ziren. Elkarri laguntzen zioten. Ezpata erabiltzen trebea zenak, esgrima irakasten zien besteei. Zaldiz zebilenak, erakustaldiak egiten zituen besteek ikas zezaten. Sokekin trebea zenak korapilorik onenak egiten laguntzen zuen. Nagusiek txikiei irakasten zien. Edadetuek beren istorioak kontatzen zizkieten entzun nahi zituztenei. Urtebeteren buruan, denak elkartu ziran berriro; urduritasuna nabarmena zen. Erregerik ez izendatzea erabaki zuten, sortutako giroa paregabea zelako, elkarri irakasten ziotelako eta hura galt-zerik nahi ez zutelako. Harrezkero, lurralde hari ez zitzaion erreinu deitu, inor ez zelako errege. Etxea zen.

ASTEA 2 Munduarekin

B B I H O Z B E R R I O Z A II T E M U Z T E L G A I N E OH A N A M E A B A I T U Z T UI E O T J E S A I N K O S A RT E N X L E L I R R E A G E TE Z A I K M L A R V L W I Q QG Z H N A Y A A S A O K M M KI P G S G A M E L U F M M H BA W V A O N J Y P U R U C H GY M R L O S L I G X R E X Q SF E R T F U F M I G W E J S HL C E O A R R A E Z U D A S LS U G E G O R R I P M B X C BM O W Y N N R J W Z Z P X W WA W J G G I A P N R N N O F F

“Hizki-zopa”

Aurkitu hitzak eta soberan dauden hizkiekin osatu esaldia.

GAMELU JERUSALEM

MATXINSALTO

FARISEULASTO

SUGEGORRI

BIHITEGISADUZEAR

__ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __, __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __.

BIHOZBERRI ZAITEZT, GAINEAN BAITUZUE JAINKOAREN ERREGETZA

ASTEA 2 Munduarekin

“Dios incomparable” de Generación 12 feat. Marcos Barrientos - https://www.youtube.com/watch?v=WmcSy89s9Ww

Aleluya, Aleluya, Aleluya, Aleluya.Aleluya, Por siempre, por siempre, Aleluya,Cantaremos a ti, Aleluya,precioso Dios, Aleluya,Solo Tú eres digno, Aleluya,Digno de suprema alabanza, Aleluya,Digno es el cordero, Aleluya,Por siempre, Aleluya,por siempre y siempre, Aleluya,yeiye ie ie, Aleluya,Yeie, Aleluya,Aaaah, Aleluya,Si cantamos al Dios eterno,

Aleluya, Cantamos, Aleluya,Por siempre al Rey, Aleluya,Al que vive por los siglos, Aleluya,Jesús el Rey, Aleluya,Toda gloria y toda honra, Aleluya,Al que vive por siempre, Aleluya,Cantamos a Jesus, Aleluya,Yeiyeyeiyeye, Aleluya,Aleluya, Aleluya, Aleluya,Aaaah, Aleluya,Rey de reyes, Aleluya,Señor de señores, Aleluya,Por los siglos reina, Aleluya,Aaah, Aleluya,Aleluya, Aleluya, Aleluya, Aleluya,eeeeh.

Dios de mi corazón,en ti encontré mi salvación,tu gloria y majestad,quiero siempre contemplar,

Tu eres mi adoración,y mi eterna canción,todo mi interior,es cautivado por tu amor,

Eres Dios eterno,solo Tú eres bueno,Dios incomparable,eres Tú.Nunca me separaré,de tu gran amor,eres mi Señor,mi Salvador.

Dios de mi corazón,en ti encontré mi salvación,tu gloria y majestad,quiero siempre contemplar,

Tu eres mi adoración,y mi eterna canción,todo mi interior,es cautivado por tu amor,

Te exaltamos

Tu eres digno,Tu eres digno,de recibir toda la gloria.

Aleluya, Aleluya, Aleluya, Aleluya.Aleluya, Si cantamos,Aleluya, Aleluya, Aleluya.Toda gloria,Aleluya, al cordero de Dios,Aleluya, Por siempre,Aleluya, Yei ye,Aleluya, Aleluya, Aleluya, Aleluya,Aleluya al rey, Aleluya,Por siempre, Aleluya, yeiye iye iye.

ASTEA 3 Besteekin


“Ez utzi”

Jauna, Jainko Ahalguztiduna, Kristo, Jauna,bidea irekitzera bidaltzen diguzuna,gure gaitzetatik sendatzera datorrenarenetorrera osasungarriaren zain gaudenokez dezagula ahultasunagatik etsi.Jesukristo gure Jaunaren bitartez. Amen.

“Zuhaitza”

Kaixo lagunok! Gauza bitxi bat kontatu nahi dizuet: Inoiz zuhaitz bat begietsi gabe nengoen, eta egun batean, hemen inguruan erruz daudenetako baten aurrean geratu eta arretaz begietsi nuen. Egizue zeuek ere! Zurezkoa da, makina bat adarrek buru ematen dio, euskarririk gabe, enborraren gainean orekari eutsiz, mehea da… Soroari egokitzen zaio, hemen ez da nabarmentzen, eta handik igarotzen den edonori eskaintzen zaio. Gaur, bakarrik dago, ez du ez inor ez ezer inguruan, erdi-ahaztuta dago, baina, dena dela, xarmaz betea. Jauna, gaur zuhaitzak hainbat gauza gogorarazten dit: oso garrantzitsua dela besoak prest, edozeinentzat irekita izatea, nahiz eta beti beharrezkoa ez izan, nahiz eta batzuetan inor zutaz ez gogoratu… Hor egon, datorrena hartzeko prest; euskarri handirik gabe, enborra bakarrik. Beti hor egun, zeure lekuan, sendo, zeure izatasunarekin… Egon… Izan… Gaur, Jauna, noizbehinka nire adiskide zuhaitzaren eredua gogoratzeko eskatu nahi dizut: ikas dezadala naizena ematen, gutxi edo asko, beti hor egoten ikas dezadala, beti prest behar duenarentzat, neure burua maite dezadala. Eta, Jauna, bakez onar dezadala nire bakardadea, batzuetan, maite ditudanak, nire adarren pean esertzera etorri ordez, beste zuhaitzen baten babesera joaten direnean. Denok gara adar, denok gara hosto, denok gara zuhaitz.

“Neuk bidaltzen zaitut”

Partaideak lau taldetan banatuko dira: lepradunak, itsuak, gorrak eta mezulariak. Dagokien eremuan ipiniko dira. Jokoa zuzentzen duenak hiru kontatu eta denek (mezulariak izan ezik) puntu jakin batera heldu behar dute. Iritsi baino lehen ukitzen badituzte, geldirik geratuko dira (itsuak, begiak estaliz; lepradunak, besoak ukituz eta gorrak, belarriak estaliz). Mezulariek beraiengana iritsi behar dute, sorbaldak ukitu eta “nik bidaltzen zaitut, prestatu zeure bidea” esan, askatzeko.

ASTEA 3 Besteekin

“Somos uno” de Axel y Abel Pintos - https://www.youtube.com/watch?v=1MibkygUPLU

Yo soy lo que soy no soy lo que vesYo soy mi futuro y soy mi ayerY hoy tan sólo soy este amanecerY los ojos que te vieron nacerSoy tan simple que casi ni me ves

Yo soy lo que soy no soy lo que vesNo soy cuna de oro ni simple moisésSoy el desamparo del corazónDe aquel que pelea y no tiene voz

Soy la mano que te quiere ayudarNo hablo solo de mí cuando digo que soyTe hablo de ese lugar donde nace el amor que sueñas

Oh oh oh oh ohSomos tan distintos e igualesOh oh oh oh ohSomos el que siente y el que no estáOh oh oh oh ohSomos tan distintos e igualesOh oh oh oh ohTodos somos uno con los demásLa piedra y el río, el cielo, la florTodos somos uno con los demásEl lobo, el cordero, y el mismo DiosTodos somos uno

Yo soy lo que soy no soy lo que vesSoy mi pasado y soy mi despuésSoy libre y dichoso por elecciónSoy un loco inquieto pidiendo paz

(Estribillo)

Oh oh oh oh ohSomos tan distintos e igualesOh oh oh oh ohSomos el que siente y el que no estáOh oh oh oh ohSomos tan distintos e igualesOh oh oh oh ohTodos somos uno con los demás (x5)

Somos tan distintos e igualesTodos somos uno con los demásSomos tan distintos e igualesTodos somos uno



“Presta gaitzazu”

Jainko gure Jauna,prestatu gure bihotzak zure espirituaren indarraz,Jesukristo zure Semea hel dadinean,bere mahaian jartzeko duin aurki gaitzaneta Bera izan dezagun betiereko otorduaren zerbitzari.Jesukristo gure Jaunaren bitartez. Amen.

“Urtebetetzea”

Urtebetetze batera gonbidatu naute. Poz handia hartu dut gogoan izan nauelako. Aspaldi ez dugu hitz egin, ea ez dugu hartu-emanik. Betidanik eza-gutzen dugu elkar, ez dut nire bizitza bera gabe imajinatzen. Beti egon da, baina neu aldendu izan naiz. Ez nion idazten, ez nuen berarekin hitz egiten eta ez nizkion nire penak kontatzen, neure gauzetan baizik ez nuelako arre-tarik jartzen, berarengan pentsatu gabe. Gonbidapena jasotzeaz batera etorri zaizkit burura elkarrekin igarotako uneak eta elkarrekin egoteak eragiten zidan gozamena. Urtebetetze batera gonbidatu naute. Jesus berriz jaio da, berriz jaio gure alde, nire alde berriz hiltzeko. Ez zaitut gehiago bertan behera utziko, zeurekin geratzen naiz.

“Gutuna”

Banan-banak, gutuna idatziko dute urrun bizi den eta Abendu aldia zer den ez dakien beren adineko norbaiti. Hitz hauek agertuko dira, besteak beste: itxaropena, poztasuna, Jesus, igandea Maria. Bukatu eta banan-banan irakurri-ko dituzte eta gustukoen dutena aukeratu. Denek kopiatuko dute eta ahalik eta gehien zabaldu.

“Hoy despierto” de Siervas - www.youtube.com/watch?v=iivzWPLDFVw

Hace falta que despierteQue los ojos de mi espíritu con tu luzMe descubran que estas dentro de míHoy despierto a tu presencia ven SeñorTe abro la puerta, sé que vives, eres tan real

Hoy despierto a tu presencia, ven Señor te abro la puertaGracias por querer ser mi amigo, quédateHoy despierto a tu presencia, ven Señor te abro la puertaGracias por querer ser mi amigo, estás allíCada día, cada instante

Como un mendigo llamas a mi puertaMe suplicas que reconozca las señales de tu amorHoy despierto a tu presencia

(Estribillo)

Me detengo y me despiertoY te encuentro en lo bello de lo pequeñoEn lo que pueda parecer repetidoY me despierto a mí mismaQue respiro que vivo y me fascinoPorque todo me habla de ti

Hoy despierto a tu presencia ven SeñorTe abro la puerta de esta mi pobre casa

(Estribillo)Hoy despierto a tu presencia, ven Señor te abro la puertaGracias por querer ser mi amigo, quédateHoy despierto a tu presencia, ven Señor te abro la puertaGracias por querer ser mi amigo, estás aquí

15-17 años



“Bihurria naiz”

Jauna:bihurria naiz, baina maite zaitut;izugarri, ikaragarri maite zaitut,horrelaxe maite dezakedalako bakarrik,pailazoa baizik ez naizelako! Badira urteak zure eskuez egin ninduzuna,talentu eta dohainez betea,bizitzeko eta zorioneko izatekoezinbestekoa den guztiarekin-zure maitasuna, kutxa gotorra,zure egitasmoak,zure ezusteko eta opariak-.Laster, beharbada, zuregana itzultzeko egunairitsiko zait… Hemen nauzu, Jauna.Nire zakutoa hutsik da,nire oinak zikin eta zaurituak,nire erraiak etze,nire begiak triste,nire loreak zimel eta kolorge. Bakarrik nire bihotza dago bere horretan.Nire pobretasunak izutu egiten nau,baina zure samurtasunak kontsolatu…Hemen naiz zure aurrean, hautsitako pegar bezala;baina, neure buztinez,beste bat egin dezakezu zeure gustura…

“Egurgilea eta aizkora” de Xavier Conesa

Bazen behin, bere burua zerrategi batean lan egiteko aurkeztu zuen egurgilea. Soldata ona zen eta lan-baldintzak are eta hobeagoak; beraz, egurgileak bere esperientzia guztia lan hartan jartzea erabaki zuen.

Lehen egunean, langileburuaren aurrean aurkeztu zen eta honek aizkora eman eta lan-eremua eman zion. Gizona, gogoberoturik, basora joan zen eta hemezortzi zuhaitz bita zituen egun bakarrean.-Zorionak –esan zion langileburuak-, jarraitu horrela.

Langileburuaren hitzek adoretuta, bere marka haustea pentsatu zuen eta, gau horretan goiz joan zen atseden hart-zera.

Goizez, inor baino lehenago altxatu eta basora joan zen. Ahaleginak ahalegin, hamabost zuhaitz baizik ez zituen moztu.

Triste errendimendu eskasagatik, beharbada atseden gehiago hartu beharko zukeela pentsatu eta gau horretan ilu-nabarrean oheratzea pentsatu zuen. Egunsentian, 18 zuhaitzeko marka hausteko erabakiz altxatu zen baina, hala ere, egun horretan hamar baizik ez zituen moztu.


“Eskerrak esateagatik”

Joko hau lagungarri izan daiteke, partaideen komunikazio-jokaera aztertzeko eta horren inguruan neurriak hartzeko. Pentsatu zein taldekidek normalean gehiago hitz egin beharko luken eta nork gutxiago eta horrek zer esan nahi duen zuentzat. Zuetariko batez zera esango dio beste bati: «Luisa, zuk gutxiago hitz egitea nahiko nuke. Hitz egiten hasi eta ez dakizulako noiz amaitu. Azkenean, ni lokartu egiten naiz». Mezuaren hartzaileak beti esaldi berarekin erantzungo du, esanez: «Eskerrak esateagatik». Adibidearekin jarraituz, Luisak beste norbaiti hitz egingo dio, esanez: «Carlos, nahiago nuke gehiago hitz egingo bazenu. Nire ustez, ideia bikainak dituzu, baina ez dituzu taldean esaten». Bide beretik jarraitu denbora batez. Beranduago, jarrera har dezakegu adierazpen bakoitzaren aurrean… (Nekea antzemanez gero, jokoa eten eta hitz egin ez dutenei aukera eman)

Zer esan didate? Zein jarrera izan dut? Arreta nahiko izan dut saiakera honetan? Begiraleari ere zuzendu zaio feed-backen bat? Nola hobe daiteke guztien partaidetza-maila? Nola sentitzen nahiz orain?

Biharamunean, zazpi bota zituen, hurrengo egunean, bost eta lehen astearen azken egunean, bi bakarrik. Ezin zuen ulertu, fisikoki primeran zegoelako, lehen egunean bezala.

Nekaturik eta lana eskaini ziotenenganako errespetuz, postuari uko egitea erabaki zuen eta langileburuarengana joan zen:-Jauna, ez dakit zer gertatzen zaidan eta ez dakit zergatik jatsi den nire errendimendua lanean.

Gizon jakintsua zen langileburuak hauxe galdetu zion:-Noiz zorroztu zenuen azkenengoz zure aizkora?-Zorroztu? Inoiz ere ez, ez nuen aizkora zorrozteko astirik, ezin baitzuen horretan denbora galdu; buru-belarri ari nintzen zuhaitzak mozten.

Langileburuaren aholkua kontuan hartu eta egurgileak, tarteka, aizkora zorrozteko denbora hartzen hasi zen eta bikoiztu egin zuen marka!

Ez da nahitaezkoa egurgile izatea, istorio honen irakaspenaren egokitasunaz jabetzeko. Geuri ere gauza bera gertatzen zaigu: erabat okupatuta gaude, arineketan gabiltza alde batetik bestera, ez dugu astirik benetan garrant-zitsu diren gauzetarako. Eta okerrena zera da: nora goazen galdetuko baligute, ez genukela jakingo zer erantzun, nahiz eta, dena dela, estu eta larri jarraitu.

Oso nekaturik heltzen gara egunaren amaierara, eta gure jardueren balantzea egingo bagenu, egin beharrekotik gehiena egin gabe utzi dugula konturatuko ginateke.

Bultzadaka bizi gara, geratu gabe, pentsatu gabe, programatu gabe. Gure burua blokeatu egiten da; estresa, neke kronikoa, era guztietako gaixotasunak… jasaten ditugu, baina aurrera jarraitzen dugu, beharbada geldiunea egitea eta egiten duguna hausnartzea ondo etorriko litzaigukela pentsatu gabe.


“Cuando nos volvamos a encontrar ” de Carlos Vives - https://www.youtube.com/watch?v=Geqmpq0tjNU

Hoy pagué las cuentasArreglé un poco el jardínDecoré con floresComo te gustaba a tiDe comer chatarra ya dejéY de ver la tele hasta dormir

Dejé el cigarrillo ya no me sabe el caféComo a mí me gusta solo a ti te queda bienYa la bicicleta la arregléY por ti empecé a estudiar francés

Y traerá tu amor la primaveraY una vida nueva que aprenderNada volverá a ser como ayer

Cuando nos volvamos a encontrarNo dejaré de contemplar la madrugadaNo habrá más llanto regado sobre tu almohadaNo habrá mañana que no te quiera abrazarCuando nos volvamos a encontrarYa no habrá tiempo para tristes despedidasNo habrá un instante que no adore de tu vidaNo habrá una tarde que no te pase a buscarCuando nos volvamos a encontrar

Solo fui un malcriado que rompió tu corazónTus buenos consejos ahora son mi religiónLas malas palabras me olvideComo voy a yoga ya no tengo estrésY traerá tu amor la primaveraY una vida nueva que aprenderNada volverá a ser como ayer

Cuando nos volvamos a encontrarNo dejaré de contemplar la madrugadaNo habrá más llanto regado sobre tu almohadaNo habrá mañana que no te quiera abrazarCuando nos volvamos a encontrarYa no habrá tiempo para tristes despedidasNo habrá un instante que no adore de tu vidaNo habrá una tarde que no te pase a buscarCuando nos volvamos a encontrar(x2)

ASTEA 2 Munduarekin


“Eskatu egin nahi dizut” - Benjamín G. Buelta

Beti eskaintzen didazuna eskatu nahi dizut bakarrik:bizia sortzen duten zure maitasuna eta grazia,heriotzara eramango banaute ere,erasotuen alde egiteagatik;osasuna ematen duten maitasuna eta grazia,galtzea badakarkidate ere,ahulenen aldeko zerbitzuan;adeitsu egiten gaituzten maitasuna eta grazia,gizartean ospea galtzea ekar badezakete ere,legeetara ez moldatzeagatik;lurrean fruitu ematen duten maitasuna eta grazia,ezinbesteko ondasun guztiak emanez,baina ezer gabe utz gaitzakete,zure mundutik kanporatutakoenanai eta arreba egiteagatik.

Zure maitasuna eta graziaeskatu nahi dizkizut bakarrik.Neuregan har ditzadala,egia nagusi bezala,eta nire bihotzak esan dezala:“Nahikoa dut”.

“Irakaslea eta sugea”

Suge batek herrixkako hainbeste laguni kosk egin zion non bakar batzuk baizik ez ziren soroen barrena joatera au-sartzen. Baina Maisuaren santutasuna egundokoa zen eta sugea hezi eta indarkeriarik eza jardueratzat har zezala lortu zuela zabaldu zen inguruan. Sugeak ez zuela erasotzen konturatu ziren laster biztanleak. Beraz, harrika zerabilten, alde batetik bestera arras-taka, isatsetik helduta. Suge gaixo eta jipoitua arrastaka joan zen gau batez Irakaslearen etxeraino kexu zela. Irakasleak esan zion:– Adiskide, ez duzu jendea beldurtzen eta hori ez da ona.– Baina, zeuk esan zenidan indarkeriarik ez erabiltzeko!– Kalterik ez egiteko esan nizun, baina ez txistu egiteari uzteko.

“Laranja”

Bikote bat, edo hainbat –taldeak erabaki dezala, aurkezten den jokoaren aurrean jendeak zein jarrera duen ikuste-ko- aukeratu eta kanpoan utzi, taldeari ematen zaizkion azalpenak entzun ez ditzaten. Taldea da behatzaile nagu-sia; gero zer gertatzen den hausnartuko du eta gatazkari nola aurre egin eta konpondu aztertuko. Lehen bikotea sartzen denean (gehiago aukeratu badira, gainerakoak kanpoan geratuko dira, istorioaren berri izan ez dezaten), bikotekide bakoitzari folio bana emango zaio. Aurrez aurre izango dira eta bien artean, aulki edo mahaiaren gainean, laranja bat jarriko da.

ASTEA 2 Munduarekin

Orrialde batean, hauxe irakurriko da: “laranja-azala eskuratu behar duzu”, eta bestean: “laranjaren mamia eskuratu behar duzu”. Paperak irakurtzen utzi eta beren jarreraren zain geratu. Taldeari aurretik azalduko zaio kontua zertan datzan; beraz, bikotea gelara sartzen denerako badakite zer jartzen duen paper bakoitzak, testua antzerakoa dela baina ez berdina. Bikoteak ez du ezer jakin behar. Batak laranja-azala eskuratzeko premia du eta besteak laranjaren mamia jadetsi behar du, baina ez dakite elkarren beharren berri, ez baitakite paperetan jartzen duena desberdina dela eta biek gauza bera nahi dutela sumatzen dute Hortxe dago gatazka, eta nola konpontzen duten ikusi behar dogu: borrokarik dagoen, tiraka aritzen diren, pentsatzen duten ala ez, elkarrizketan jardun eta akordioren batera iristen saiatzen diren… Hainbat bikoterekin egin daiteke dinamika, pertsona desberdinek egoera beraren aurrean zein jarera duten ikusteko (eta gaia landu nahi denari egokitu ahal zaio, esate baterako, aprobatzeko, aberasteko biderik miraritsuena aurkitu dela, e.a…).

Taldekide guztien hausnarketa eragitea da helburu nagusia. Behatzaileek zer ikusi duten, bikoteak nola ikusi dituzten hausnar dezatela eta bikotekideek nola sentitu diren eta zer bizi izan duten istorioaren zati bat ezagututa bakarrik.

Baita jokaerari buruz ere: egokiena izan den, beste era batera egin zitekeen, izan dituzten zailtasunak… Gaiaren inguruan ere gogoeta egin: gaiaren garrantzia bitarteko horietara heltzeko, zer zegoen jokoan, pertsona batek besteak baino gehiago balio duen…

“Viva la vida” de Rosana https://www.youtube.com/watch?v=0SshwtryE34

Viva la vida que amo sin medida que baila al son del aire que respiras que es todo si me miras

Viva la vida me besa y me desarma me lleva por la orilla de tu cuerpo al centro de tu alma

Viva la vida, desnuda de mentiras sin miedo de llevarnos a donde quiera el corazón que siempre viva la vida, mientras el mundo gira entérate, vivir nos hace fuerte, soñar es de valientes

Viva la vidaque viaja en un suspiro que escribe amor con tinta de latido que es todo si te miro

Viva la vida, desnuda de mentiras sin miedo de llevarnos a donde quiera el corazón

que siempre viva la vida, mientras el mundo gira entérate, vivir nos hace fuerte, soñar es de valientes

¡Que siempre viva la vida!

Vive la vida mientras el mundo gira entérate, vivir nos hace fuerte soñar hace valientes

Viva la vida, desnuda de mentiras sin miedo de llevarnos a donde quiera el corazón que siempre viva la vida, mientras el mundo gira entérate, vivir nos hace fuerte, soñar es de valientes

Viva la vida, viva la vida sin miedo de llevarnos donde quiera el corazón viva la vida, viva la vida viva la vida, viva la vida entérate soñar es de valientes viva la vida

ASTEA 3 Besteekin

Ikusten ote dut Jesus ingurukoengan eta prestatzen ote diot bidea?

“Nire bihotzean bizi”

Jesus, adiskide, anai eta ene Jainko.Nire bihotzean bizi zaitezela nahi dut,ahalik eta pertsona onen bihur nazazun.Zure adiskideak munduarentzat argi direlaesan zenidan-eta.

Gustuko dut argi izatea,nire inguruko guztiengannire elkartasunaren argiarekin argi egitea,triste daudenak jai egin dezaten,bazterketaren iluntasunean bizi direnekadiskidetasunaren argi eta berotasunaz goza dezaten,dena beltz ikusten dutenekdena itxaropenaren kolorez ikus dezaten. Baietz esan nahi dizut, Jesus.Niregan bizi zaitezela nahi dut, iluntasuna,neurekoikeriak eragindako iluntasuna,nire haserreek dakarkidaten iluntasuna,kapritxo hutsen osteko iluntasuna,mundu honetako gauza txarrek ekarritako iluntasunaez dudalako gustuko.

Baietz esan nahi dizut, Jesus,zure koloretako argiez,poz, itxaropen eta biziaren koloretako argiezbete nazazun.

Nire barruan adiskidetasunezko zure argiarenberotasuna sentitu nahi dut,neu ere besteentzat,neure egiteko eta jokatzeko erarekin,adiskidetasunezko argi eta berotasunizan naiten.

Horrela, itxaropenezko argi izango naiznire inguruko guztientzat.

(Cáritas Madrid, 2013)

“Zerua eta infernua” (Zen ipuina)

Egun batean, jakintsu erlijioso batek zerua eta infernua ikusteko eta bere esperientzia gainerako gizon eta emaku-meei ezagutzera emateko aukera emateko eskatu zion Jainkoari. Jakintsua berehala murgildu zen ametsetan eta Jainkoaren ahalmena medio, bere arimak hainbat lekutara bidaiatu zuen. Jainkoak infernua erakutsi zion lehenengo.

ASTEA 3 Besteekin

Egundoko etxea zen; gela bakarra zuen, hau da, jantoki luze eta infinitua. Jantokia autopista bat bezain handia zen eta mahaikide bakoitzaren aurrean munduan ziren plater eta jateko gozoenak ageri ziren. Jakintsuak adi-adi begiratu zien aurpegira eta gaixorik zeudela ikusi zuen, eta gose zirela, beren mahai-tresnak arraunak bezain luzeak zirelako, eta beren besoak luzatzen saiatu arren, ezin zutelako ezer jan. Jakintsuak, isilik, begien aurrean zuen guztia ikusi eta zerua guztiz desberdina izango zela imajinatu zuen. Segundo batzuen buruan, Jainkoak zerua erakutsi zion jakintsuari. Jakintsua besoak astintzen hasi zen, ataka geldo horretan gora egiten zuen bitartean. Eta bere harridurarako, etxe beraren aurrean aurkitu zen eta bertan sartu. Gela bakarra egundoko jantokia zen, lehen ikusitakoaren neurri eta ezaugarri berak zituena. Mahaian, plater eta jaki gozo berak zeuden. Zerbait desberdina gertatuko zela pentsatzen zuen. Mahaikideen mahai-tresnak arraunak bezain luzeak izan arren, haiek osasuntsu, indartsu eta zoriontsu ageri ziren. Jakintsuak bere buruari galdetu zion: “Baina, nondik datorkie zoriontasuna, ezin baitute beren kabuz jan… Aaaaa, hori da! Mahaikide bakoitzak parekoari jaten ematen ziola ikusi zuen. Gogora dezagun gure bizitzan Jainkoak zerua edo infernua hautatzeko aukera ematen digula. Baina ez dakigu geure bizitza geuk bihurtzen dugula zeru edo infernu, geure bizikidetzaren norabidearen arabera: guztion ongiza-tea bilatu ala ez.

“Zeu zara”

Demagun erlijio berria hedatzen dela herrialdean. Erlijioak ohikunea sortu du eta denok izango dugu parte hartzeko aukera. Ohikunea, jatorrian, familian egiten da eta honela egin ere: familia bakoitza astean arratsalde batez biltzen da zirkulu erara jarriz, gu orain gauden bezala. Aitak ingurura begiratu, familiako kide bat aukeratu eta, esate bate-rako, hauxe esaten dio: «Esteban, zu Esteban zara eta ez aita». Estebanek aitari begiratu eta esaten dio: «Bai, aita, Esteban naiz eta ez aita». Orain Estebani dagokio ohikunearekin jarraitzea. Ohikune erlijiosoak horrela jarraitzen du goizera arte; guk ordu laurdenez egingo dugu. Edonor aukera dezake-zue, eta nahi baduzue, partaide bera hainbat aldiz aukeratu, baina ohikuneko esaldi hori, eta ez besterik, erabil dezakezue. Aldaerak sar ditzakezue, tonua eta ahotsaren modulazioa aldatuz, keinuak erabiliz, abiadura aldatuz... (Begiraleak berak emango dio hasiera ohikuneari. Egokitzat jotzen duenean, eten egingo du, gutxi -edo behin ere- parte hartu dutenei aukera emateko eta esaldia esan dezaten)

Nola sentitu naiz ohikunean?

Interpelatzen nindutenean, arreta erakartzen nuen? Zer dio jokoak taldekideen arteko tirabiren inguruan?

Nor zen niretzat nahitaez interpelatu beharrekoa?

Nola sentitzen naiz orain?

Talde honen barruan, zein egoeratan esan dezaket “ni neu” sentitzen naizela?

Zenbateraino baldintzatzen nau kanpokoak?

ASTEA 3 Besteekin

“La estrategia ” de Cali y El Dandee https://www.youtube.com/watch?v=lWh1TKGmGJk

Yo sé que nunca es bueno aparecer, que no debo llamarla Que debe parecer que así estoy bien, que ya pude olvidarla Igual yo sé que fue su decisión y debo respetarlaY debo reprimir esta esperanza de volver a amarla

Si lo hago todo bien quizá algún día lograre que llore Y no es que yo quiera que sufra es que quiero que no me ignoreQue aunque lo hice sin culpa tal vez me ganaron mis temores ehSi lo hago todo bien quizá algún día vuelva y se enamore

Hacerlo todo sin errores Para ver si te cautivo Y buscar la excusa perfecta Para que sepas que aun vivo Y para hacer esa llamada Que demuestre que aún existo La estrategia es lo de menos Yo solo quiero oír tu voz

(Estribillo)No quiero seguir jugando (oh)A que sean mis amigos Quienes decidan que hago La verdad me estoy ahogando (oh)Al tragarme las palabras Y no decir que te extraño Y no decir que te amo

Duele tanto tu partida que ruego por anestesia Se desangra un corazón mientras el tuyo tiene amnesia No se acuerda de esa noche que juramos ser eternos Que íbamos a darlo todo por querernos Ese universo paralelo en el que todavía me quieres Si es la cura por momentos eso que tanto me duele Duele tanto el abandono te di todo lo que tienes Y entre mas amor te doy tu lo afilas y me hieres

(Estribillo)

Me han dicho por ahí que me olvidaste y que ya no estás triste Que hay otro y que ya no te importa lo que por mí un día sentiste Y yo no pierdo la esperanza y sueño con que les mentiste ehY que usas la misma estrategia que yo usé cuando te fuiste

(Estribillo)



“Gertu sumatzen zaitut”

Beharbada ezin zaitut ikusi, ezin zaitut ukitu,baina zuregandik hain hurbil sentitzen naiznon zure izena esatearekin bakarrik,zure presentziak nire burua dardarazten duen.Nola ukatu nire bihotzean bizi zarena?Zurekin, ez dut bakardaderik sentitzen,niregan bizi zarelakoeta ez nauzulako inoiz utziko.Zurekin, ez naiz bakardadearen beldureta zure presentziabetiko biziko delako niregan.Joan aurretik, egunero, azkeneraino,nire ondoan izango zinela agindu zenidan.Bihotzean gordeta dut agindu hori etabizia ematen didan arnasa dut.Nola ukatu nire bihotzean bizi zarena?Zurekin, ez dut bakardaderik sentitzen…Nire elikagai gozoa zara, nire odola, nire fedeanire itxaropena, nire abestirik ederrena.Zurekin dena da hobe, Jauna.Zurekin, ez dut bakardaderik sentitzen…

“Ibaia zeharkatuz”

Zen irakasle zaharra eta bi ikasle bakez eta isilik zihoazen bidean. Eguerdi aldera, ibai batera heldu eta neska dotorea ikusi zuten patxadaz eserita eta oinak uretan zituela. Neskak harbera eta erakargarri begiratu zien hiru ibiltariei. Bi ikasleak urduritu egin ziren halako edertasunaren aurrean. Liluratuta zeuden neskaren gorputzaren erakargarriare-kin eta begiradaren distirarekin. Apurka-apurka hurbildu egin ziren, irakaslea atzean utziz. Neskak, jarrera limurtzailearekin, begiratu eta esan zien:-Biotako nork lagunduko dit ibaia zeharkatzen? Bi mutilek elkarri begiratu eta keinua egin zioten begira-begira zen irakasleari, zer egin galdetu nahirik. Irakasleak sakon begiratu zion mutil bakoitzari ezer esan gabe. Zalantzaz eta urduritasunez beteriko minutu luzearen ostean, ikasleetako batek aurrera egin, emakumea besoetan hartu eta ibaia zeharkatzen lagundu zion eta ez ziren irriba-rreak, ferekak eta konplizitate handia falta izan. Ibaiaren beste ertzera iritsi, elkarri musu samurra eman eta agurtu egin ziren, elkarri begiratzeari utzi gabe. Gazteak buelta eman eta bidean aurrera egin zuen beste ikaslearekin eta irakaslearekin. Maisuarekin geratu zen ikasleak etengabe begiratzen zion, galdezka bezala, bakarrik behatu egiten zuen irakasle isil eta ikaragaitzari. Ordua joan, ordua etorri, isil-isilik zihoazen bidean mendi eta bailarak zeharkatuz. Neskarekin ibaia zeharkatu ez zuen mutila oso gaizki pasatzen ari zen, baina ez zuen ezer esaten. Gauez, etxera iritsi zirenean, bere mugimenduek islatzen zuten barruko egoera: erre egiten zen pizten zuen sua-rekin, eskuetan zuen edalontzia jausi egiten zitzaion, lorategiko zuhaitzaren sustraiarekin estropezu egiten zuen… Bere begiradak beti aurkitzen zuen iritzirik eman eta hitzik esan gabe begiratzen zion irakasle zaharraren aurpegi ikaragaitz eta patxadatsua.


“Sin principio ni final” - Abel Pintos - https://www.youtube.com/watch?v=-n7G5Dqb3UM

Hiru egunen buruan, urduritasunak gainditu egin zuen eta mutilak amorruz hitz egin zion irakasleari:-Zergatik ez diozu ezer esan, neurritasunaren arauak hautsiz, ibaiko neska harekin erotismoaren sua piztu duen nire anaiari? Zergatik!? Zergatik ez diozu ezer esan!?... Eta ez esan erantzuna nire barruan dagoenik, dagoeneko ezin baitut ezer entzun eta ikusi argitasunez! Ulertu egin behar dut! Erantzun, mesedez! Irakasleak, zorroztasun eta onberatasunez begiratuz, soseguz eta irmotasunez erantzun zion:-Zure anaiak ibaiertz batean oratu dio eskutik emakumeari eta askatu egin du beste ibaiertzera heldu denean. Zuk ibaiertz batean oratu diozu eskua emakumeari eta oraindik ez duzu askatu.

“Nire sentimenduak”

Une honetan, zuetariko bakoitza nola dagoen jakin nahiko nuke. Talde honen animazioak nolabaiteko tentsioa era-giten didala nabaritzen dut. Kontuan izan jarraibideak: zuon artean hitz egin gabe, une honetan taldearekin nola sentitzen zareten adierazten duen jarrera hartu gelan. Esate baterako, gure jarduerari dagokionez, «jaian bezala» sentitzen bazarete, erdian jarri; kanpoan egotea nahia-go duzuela sentituko bazenute, leihoaren edo atearen ondoan jarri; loguraz bazaudete, lurrean etzan; norbaitekin minduta edo haserre sentitzen bazarete, berarengana joan eta zuon sentimenduak azaldu zeinuen bidez eta ukitu gabe. Antzeztu isilik, gorputzaren hizkuntzarekin, orain sentitzen duzuena…

(Taldekideek astia izan dezatela bakoitzak bere lekua aurki dezan).

Orain, adierazi dituzuen sentimenduez jabetu. Begiratu ingurura eta ikusi zein sentimendu adierazten duten taldeki-deek…

Te vuelves parte de mi ser en mis palabrasEstás aquí tocando el centro de mi almaComo un eclipse sin final de sol y lunaComo lo eterno del amor en una alianzaPodría hacer que el mar se junte con el cieloPara lograr la inmensidad que hay en el vueloQue me regala tu mirada y tu desveloBajo la luna cuando danzas en mis sueños

Te voy a amar, y me amarásTe amo sin principio ni finalY es nuestro gran amorMi ángel de la eternidadTe voy a amar y me amarásTe amo y es mi única verdadY es nuestro gran amorLo que nunca morirá

La noche brilla con tu luz en la distanciaTu imagen reina y es su brillo el que me alcanzaMe elevo en cada movimiento de tu sombraQue baila cada vez que mi canción te nombraQuizá esta vida se termine dando cuentaQue es ella solo un momento de esta historia

Porque este amor no tiene tiempos ni fronterasPorque este amor va más allá de mi existencia

Te voy a amar, y me amarásTe amo sin principio ni finalY es nuestro gran amorMi ángel de la eternidadTe voy a amar, y me amarásTe amo y es mi única verdadY es nuestro gran amorLo que nunca morirá

Te voy a amar y me amarásTe amo y es mi única verdadY es nuestro gran amorLo que nunca morirá

De 18 en adelante



“Entzun nahi dut”

Jesus Jauna,ez zaude nire makalaldiaren zain deitzeko,alderantziz, unerik onenetan deitzen nauzula uste dut.Une bakoitzean zure deia entzuteko gauza izan nadila,Zureganako bidea aurki dezadan.Uler dezadala zer nahi duzun niregandik,jakin dezadala zer eskatzen didazun, zergatik edo zertarako axola gabe,eta pozarren eta konfiantzaz beteta jarrai dezadala Zuregana naroan bidea.

“Jainkoaren zeinuak” (Frantzisko Aita Santuaren homiliatik)

Elizak, aldaketa historiko handien une honetan, argitasun handiagoz eskaini behar ditu Jainkoaren presentzia eta hurkotasunaren zantzuak. Ez da distraituta egoteko sasoia, alderantziz baizik, adi-adi egoteko, guregan funtsezkoa ikusteko gaitasuna sort-zeko unea da. Jaunak bere esku utzi duen misioaz, Aitaren errukiaren zeinu eta tresna izan, berriz jabetzeko ordua du Elizak. Horregatik, bizirik eutsi behar zaio Jainkoak mundu osoari, eta batez be, sufritzen, bakarrik eta bertan behera utzita, edo Aitaren barkamena edo maitasuna sentitzeko itxaropenik gabe daudenei eskaintzen dien samurtasunaren zeinu ugariak antzemateko nahiari.

Gure bizitzetan “ustekabeak” daude, beharbada hainbesteko ezusteko ez direnak. Horrela, pentsatzekoa da hilaren azkenean telefonoagatik dezente ordaindu beharko dugula, atzerrira deitu badugu edo ikasketei behar adi-na ardura eta denbora eskaini ez badiegu azterketa ‘zaila’ iruditzea… Espero zitekeen! Guk geuk prestatzen edo ahalbideratzen ditugu ustekabe desatsegin eta negatibo horiek.

Baina gauza bera gertatzen da adiera positiboan. Bere lana profesionaltasunez egiten duenak, ekintzaile denak, ekimena duenak… “ustekabe” ona prestatzen dihardu, edo maila-igoera, sari gehiago… Geure esku dago, beraz, geroko egoera asko eta asko on edo txar izatea.

Horregatik Jaunak adi-adi egoteko eta otoitz egiteko diosku; ekinean iraun, geure bizitzak eraikiz. Esna egon eta otoitz egin, orain aldia ondo aprobetxatzen ari garen jakiteko… Izan ere, horrela jokatzen ez badugu, ezusteko desatseginen bat izan dezakegu etorkizunean!


“Nire ustekabeak”

Hogei minutuz (edo egokitzat jotzen den denboraz) hausnarketa egingo dute, azken egunetan izan dituzten uste-kabe negatibo eta positiboez jabetzeko. Ondoren, azter ditzatela oraingo jarduerak eta erakusten duten jokaera, agertzen diren zantzuez eta eragin ditzaketen ezusteko positibo eta negatiboez jabetzeko.

Adi-adi nago bizitzak aurkezten dizkidan zantzu eta zeinuen aurrean? Nire bidea Jainkoak proposatzen didan bizimoduaren haritik egin dezaket?

“Yo no me doy por vencido” - Luis Fonsi - https://www.youtube.com/watch?v=8hRGBcr_gJc

Me quedo calladoSoy como un niño dormidoQue puede despertarse con apenas solo un ruidoCuando menos te lo esperasCuando menos lo imaginoSé que un día no me aguanto y voy y te miroY te lo digo a los gritosY te ríes y me tomas por un loco atrevidoPues no sabes cuánto tiempo en mis sueños has vividoNi sospechas cuando te nombré

Yo, yo no me doy por vencidoYo quiero un mundo contigoJuro que vale la pena esperar, y esperar y esperar un suspiroUna señal del destinoNo me canso, no me rindo, no me doy por vencido

Tengo una flor de bolsilloMarchita de buscar a una mujer que me quieraY reciba su perfume hasta traer la primaveraY me enseñe lo que no aprendí¬ de la vidaQue brilla más cada díaPorque estoy tan sólo a un paso de ganarme la alegríaPorque el corazón levanta una tormenta enfurecidaDesde aquel momento en que te vi


Este silencio esconde demasiadas palabrasNo me detengo, pase lo que pase seguiré


Oh oh ohjuro que vale la pena esperar, y esperar y esperar un suspiroUna señal del destinoNo me canso, no me rindono me doy por vencido, oh oh

ASTEA 2 Munduarekin


“Zure maitasunaren zibilizazioa”

Jainko Jauna, eskerrik azko zure maitasun unibertsal eredugarriak helarazten digun jakituriagatik.Izan dezagula ausardia gure bihotza eta espiritua lagun hurkoari zabaltzeko,bere arraza, kolore edo erlijioari begiratu gabe,gizadi osoa zeure alaba dela jakin baitakigu.Zure graziaren laguntzaz, gaindi ditzagula axolagabekeriaren,aurreiritzien eta gorrotoaren hesiak, zure maitasunaren zibilizazioa eraikitzeko.

“Nire aitona Saharan bizi izan zen” - (Don Bosco elkartasna)

Kaixo, Airam naiz eta Kanariar Irletako mutil bat naiz. Badakizuen non gauden, ezta? Ozeano Atlantikoan, Afrikatik oso gertu.

Aurreko egun batean, Saharako mutil bat heldu zen nire ikastetxera; Abdel du izena eta ikastera etorri da. Bere etxean hartu duen kanariar familia batekin bizi da. Saharako bizitzaren ingurukoak kontatu dizkigu Abdelek eta, egia esan, makina bat desberdintasun dago hemengo bizitzarekin alderatuz. Bere kontakizunak harrituta utzi ninduen eta makina bat buelta eman nion egunean zehar.

Etxera heldu eta familiari kontatu nionean, aitonak galdera ugari egin zidan. Badakizu zergatik? Duela urte asko Saharara joan zelako bizitzera.- Zer dela-eta joan zinen hara, aitona? –galdetu nion.

Orduan, aitonak bere istorioa kontatu zidan:“Garai hartan, eta ez duela hainbeste, hemen Kanarietan behar gorrian geunden. Dendetan gauza gutxi zegoen eta familia bakoitzak liburu bat genuen eta bertan apuntatzen zen zer erosi, gauzak biztanle guztien artean banatzeko. Etxean ez zegoen jateko nahiko anai-arreba guztientzat eta, nagusia nintzenez, 16 urte betetzeaz batera Sahara joan nintzen lanera.

Orain ez da horrelakorik gertatzen, baina orduan Sahara Espainiarena zen. Sahara oso aberatsa zenez lur-azpiko mineraletan, enpresa espainiarrek atera eta Espainiara eramaten zituzten. Nik enpresa horietako batean lan egiten nuen.

Eta garai horretan, lankide saharar ugari izan nuen eta orain ere adiskide asko dut han, baina ez dira ni bizi izan nintzen lekuan bizi. Espainia Saharatik joan zenean, ihes egin behar izan zuten gerraren eraginez eta orain basamortuan bizi dira beren herrialdetik urrun. Abdel zure adiskide berria beren etxea utzi behar izan zuren pertsona horietako baten semea edo biloba izango da.

Ni Kanarietara itzuli eta beste gauza batean lan egiten hasi nintzen. Eta bitxia da, orain Saharatik eta beste herrialde batzuetatik Kanarietara lan egitera datozen lankideak ditut. Duela urte asko neuk bezala, beren bizi baldintzak hobetu nahi dituzte. Eta zein ondo hemen lortu ahal badute!

Horrela kontatu zizen aitonak bere istorioa. Kanarietako, eta Espainia osoko, makina bat lagunek, garai batean, hemen ere pobretasuna guztiz hedatuta zegoelako, bere etxea utzi eta beste herrialde batera joan behar izan zuen egoera hobetzen saiatzeko eta nik ez nuen horren berririk. Zenbat aldatu diren gauzak denbora gutxian!

Jakin dezagun nondik datozen gure ingurukoak!

ASTEA 2 Munduarekin

“Bereizten eta batzen gaituena”

Aurkitu zure inguruan beste kultura/erlijio batzuetako pertsonak eta elkarrizketan jardun beraiekin, bereizten eta batzen gaituzten gauzak aurkituz. Ondoren, partaide guztiek murala egin dezatela deigarrien gertatu zaizkien alderdiekin eta alderdi positiboa aurkitzen saiatu.

“Hijos de un mismo Dios ” - Macaco -https://www.youtube.com/watch?v=4HYVgZT37rg

Cinco de la mañana ahí en TijuanaSe oye un disparo desde una ventanaMaría mira hacia al cielo, ya está acostumbradaEs la banda sonora de cada madrugada

Una pareja viviendo en Nueva YorkTrabaja a jornada completa, otra cuota, otro orde-nadorSu tiempo se resume, con tiempo que no consumeLa banda sonora, es el sonido de su reloj

Doce de la noche en el sur de EuropaPongamos que hablo de MadridLa palabra crisis bautizará la mañanaEs la banda sonora de tanto repetir.

Si somos hijos, hijos de un mismo dios¿Por qué siempre caen los mismos, por qué? oye, dí-meloSi somos hijos, hijos de un mismo dios¿Por qué los ojos se nublan?¿Por qué los ojos se acostumbran a todo este dolor?(Vámonos!) Sí, somos, oh oh oh ohSí, somos, oh oh oh ohSí, somos, oh oh oh ohSí, somos, oh oh

São Paulo, siete de la tardeCacerolas en lugar de tambores inundan la calleJoão sigue con lo suyo, con sus laboresFuera suena la banda sonora de sus dolores.

Luis, con el mundo, lleva una vida muy socialEn la Red un millón de amigos,Dice no te pueden fallarPero en su casa hace un mesQue nadie cruza su portalLa banda sonora, solitaria comunidad.

Un hombre camina por las calles de DakarSe pregunta si una enfermedad se puede orquestar¿Quién traerá la vacuna?Moneda y cambio de una fortunaUna banda sonora que pronto se olvidará.

Si somos hijos, hijos de un mismo dios¿Por qué siempre caen los mismos, por qué? oye, dímelo(Escucha!)Si somos hijos, hijos de un mismo dios¿Por qué los ojos se nublan?¿Por qué los ojos se acostumbran a todo este dolor?(Vámonos!)Sí, somos, oh oh oh ohSí, somos, oh oh oh ohSí, somos, oh oh oh ohSí, somos, oh oh

Y nos piden convivir, sin perder la corduraDar la mano con soltura a los Tipos de interés,Aceptar su economía como animal de compañíaCorrer con ataduras sobre su mundo de papel.

Sí, somos, oh oh oh ohSí, somos, oh oh oh ohSí, somos, oh oh oh ohSí, somos, oh oh

ASTEA 3 Besteekin


“Hartu nire eskuak”

Jauna, eman enpatiko izateko gaitasuna.Jauna, ez nazatela itxurakeriek itsutu.Jauna, zure aurpegia ikus dezadala beste aurpegi batzuetan.Jauna, ez epaitzeko gauza izan nadila.Bidea egiten laguntzen didazu, tori nire eskuak behar nautenei laguntzeko.

“Ez dugu atzerritarrik nahi” (E.Tabares)

Eguberri bezpera zen eta familia guztiak Gabon-gaua ospatzeko prestatzen ari ziren. Bat-batean, gauaren isilta-sunean, egundoko zarata entzun zen kalean. Makina bat lagun hurbil du zen ikaraturik leihora. Buruan kaputxa zuten gizonak ikusi zituzten, galtzada-harriak hartu eta bazar baten erakusleihoaren aurka botaz eta brotxa batez, horman honako hau idatziz: “Atzerritarrak, kanpora!”… “Espainia, espainiarrentzat!”… Delako bazar hori etorkin marokoar batena zen, urtean zeramatzan auzoan emazte eta hiru seme-alabekin bizitzen eta hauek hantxe bertan ikasten zuten. Jendeak, izuturik, gortinak itxi zituen edo leihoak itxi. Handik lasterrera, Gabon-gaueko afariaren prestaketekin jarrai-tu zuten. Inor ez zen poliziari deitzen ausartu. Erasotzaileak, lasai joan ziren, barre-algaraka. Handik gutxira, oihuak entzun ziren denda-barruan: “Goazen geure lurraldera!”… zioen batek; “baina, erotu egin al zara? Nola joango gara, ba?”… zioen besteak. “Ez duzu ikusten hemen ez gaituztela maite?”… Goazen oraintxe bertan!”. Eta denda bor-bor egiten hasi zen, inurritegia balitz bezala. Kafea laster joan zen Kolonbia eta Brasilerantz, bere jatorrirantz; teak txarter hegaldia hartu zuen India, Kamerun eta Ruandarantz. Diamantezko lepokoek Hego Afrika, Sierra Leona eta Kongorako txartela atera zuten. Urrezko eraztun eta gainerako gauzak ere haserre joan ziren Hego Afrikarantz. Kotoizko oihalez Egiptora joateko pasaportea eguneratu zuten eta zetazko oihalek Txinara joateko. Jantzi bakero guztiek Estatu Batuetara ihes egin zuten. Haragiak, haserre bizian, maletak egin eta Argentinarako bidea hartu zuen eta Bananek Guatemala, Kolonbia eta Nikaraguako bidea. Artoa eta patata beren herenaitona-amonen jaioterri zen Hego Amerikako herrialde guztietan sakabanatu ziren. Kobrea, Txilera joan zen eta nikela Nigeriara.. Horrela, apurka-apurka, gauza bakoitza jatorri-zko bere herrialdera joan zen. Bazarra erdi hutsik geratu zen. Auzotarrak, haserre bizian ihes egiten ari ziren atzerritarren zalapartaren eraginez, berriz atera ziren leihora. Barre egiten zien eta bizkarrari eraginez, esaten zuten: «Bueno, joan daitezela! Hemen soberan dugu eta gure fabriketan denetik egiten dute»… Une horretan bertan, sukaldeetako sua itzali egin zen: jatekoa izorratu egin zen, eta labeetan zegoen indioilarra gordinik geratu zen gasak Aljeriara ihes egin zuelako. Beraz, etxe guztietatik tele-pizzara deitu behar izan zuten pizza eske, baina zerbitzuak porrot egin zuela jakinarazi zieten: pizza guztiak Italiara joan ziren ezer esan gabe! Gabon-gaueko afaririk gabe geratu nahi ez zutenez, familia asko eta asko, autoak hartu eta zabalik zen jatetxe-ren batera joan zen, baina… ez zegoen gasolinarik ibilgailuen gordailuetan ezta gasolindegietan ere!... Petrolioa Venezuelara eta Persiar Golkora joan zen. Gainera, autoek ez zuten ezertarako balio: gurpilen kautxua ere bere herrialdera joan zen, karrozeriak txiklezkoak ziruditen, aluminioa, burdina, plastikoa… ere desagerturik zeudelako.

ASTEA 3 Besteekin

Eguberri negargarriak!... Etsita, gosez eta aspertuta, batzuek ordenagailua konektatu zuren bideo-joko batekin denbora pasatzeko, beste batzuek mezuak idatzi zituzten sakelakoetan… Baina dena alferrik, guzti horiek koltan izeneko mineral batekin funtzionatzen zutelako eta berau izan zelako lehena Kongora ihes egiten. Gainera, tresna moderno horiek bazuten txartela Japonia, Taiwan eta Thailandiara bidaiatzeko. «Bueno, ez da ezer gertatzen! Piz dezagun beheko sua eta abes dezagun “Gaur Gabon”»… esan zioten elkarri adore emanez. Baina ezin izan zuten abestu, Gabon-kantak ere ihes egin zuelako asmatu zuen musikagilearen etxera. Orduan, auzo hartako auzokide haiek negar-malkotan eta damuturik begiratu zioten bazarraren hormako pintadari: “Atzerritarrak, kanpora!”, eta basati haiei aurka egin eta bidegabekeria hura galaraztea zitzatekeela zuzenena pentsatu zuten.

Aurreiritziak gizarte iruditerian sartuz gero, zaila da errotik ateratzea. Horixe gertatzen ari da, zoritxarrez, gure herrialdean etorkinei dagokienez: askok eta askok hemen gertatzen ari den ia guztiaren errudun egiten ditu. Delako pertsona horiek lehen hitzak hauexek izaten dira: “ez naiz arrazista, baina…”. Eta “bainak” jaurtitzen dituzte bata bestearen atzetik, hau da, estereotipo eta egindako esaldiak, errepikatu egiten direnak baina errealitatearekin kontrastatu gabe eta sen on gabe esaten direnak. Badira, gainera, buruzagi politikoak, gobernuko kideak, idazle ezagunak, aurreiritzi berak errepikatzen dituztenak, beren argumentuak hobeto prestatuta badaude ere eta, azken batean, immigrazioaren aurka jotzea da asmo bakarra. Atzerritar behartsuak (legez kanpokoak deitzen diete) errudun eta kriminal egitea beren diskurtsoaren barruan dago sarritan. Arrisku larria dakar immigrazioarekin politika egiteak; benetan egokia, immigrazio zuzen solidario eta Giza Eskubideekin bat datorrenari begira politika egitea delarik egokiena. Ikusten duzu Jesus etorkinengan?

“Aurpegi etsaia, Jesusen aurpegia?”

Gerra egoeran edo zailtasun larriak jasanez bizi diren kristauen benetako lekukotasuna bilatu (Interneten, prent-san…). Ikusi zenbateraino ikusten duten Jesus etsaiaren aurpegian, zelan lortzen duten, zein ahalegin eskatzen dioten, zein laguntza duten (otoitza, elkarrizketa, enpatia…). Ondoren, entzundako geure egoera pertsonalen batera eraman eta ikusi zerbait egin dezakegun “gure etsaiei” bidea errazteko, zorioneko izaten laguntzeko.

ASTEA 3 Besteekin

“Voy a vivir ” - El Sueño de Morfeo - https://www.youtube.com/watch?v=706QzSXwtio

Soy sólo una pieza de esta sociedad cumplo con normas que el instinto me hace cues-tionar y luego miro a los demás y empiezo a ver la luz brillar quiero cambiar, es hora ya de despertar.

Quiero vivir, quiero sentir saborear cada segundo compartirlo y ser feliz, hay tantas cosas que aprender tanto nuevo por llegar la vida siempre suma y sigue, lo que tienes lo que das, créeme voy a vivir, cada segundo mientras pueda estar aquí, ya comprendí que mi destino es elegir no tengo miedo he decidido ser feliz, oh oh, voy a vivir, mientras me quede un poco de aire no voy a abandonar tengo tanto que ganar, tengo ganas de crecer, voy a vivir, voy a vivir.

Asumí que renunciar no es más que escoger, equivocarme es una buena forma de aprender que si sigo al corazón no tengo nada que perder, que a cada paso surge otra oportunidad, y ahora ya ves, no soy quien fui, aquella triste y temerosa persona de ayer he renacido para todos tengo ganas de vivir, ahora guardo mi energía para aquel que cree en mí, no perderé ni un día más en lamentarme o en sentarme a descansar y cada paso me permitirá avanzar hacia el futuro con confianza y libertad oh ohVoy a vivir

Créeme voy a vivir, saborear cada segundo compartirlo y ser feliz hay tantas cosas que aprender tanto nuevo por llegar lo que recibes es lo que das oh oh

Voy a vivir (x3)


“Jesus Haurra”

Jesus Haurra, geure bizitzan gizon egin eta gure antzeko egin nahi izan duzuna,lagundu Zu gure bihotzean jaio izanaren misterio sakona bizitzen. Jesus Haurra, zure etorrerarekin bakezko gizon eta emakume izateko nahia piz dadila guregan,zure etorrerak gure harrizko bihotzak haragizko bihotz bihurtu dituelahots egin dezagun geure bizitzekin. Jesus Haurra, isuri gure bihotzera betiereko jakinduriaZuk bakarrik betiko bizitzako hitzak dituzula etaharrokeriak, lizunkeriak, gorrotoak… zoriontasun iragankorraagintzen dutela ikusteko. Jesus Haur Eztia bidali zure Espiritu Santua,zure edertasuna, santutasuna eta ulermena antzeman ditzaguneta piztu gure barruan santu eta errukior izateko nahia. Jesus Haur Eztia bizi izan ditugun sakrifizio, sufrimendu eta neke guztiakeskaintzen dizkizugu eta aska xume batean jaio zaren horrengandikikastea eskatzen. Zure laguntasunarekin, bila dezagula gure zorionagiza eta espiritual arloan eta ez materialean. Jesus Haur Eztia, nire jokaerarako eredutzat hartu nahi zaitut;arren eskatzen dizut nire ondoan geratzeko, gaitzetik aldentzen laguntzeko,argi egiteko eta beti on egin dezadan, zure indarra jadesteko.

“Gauzaez sentitzen zen aiztoa”

Aiztotxo aiztoa asper-asper eginda zegoen, beti tiraderan geratzen zelako. Etxeko zaharrenetakoa zen eta hasieran guztiz baliagarri sentitu zen. Zertarako zen aiztoa? Gizakiei laguntzeko, hauek elika zitezen, jaterakoan arazorik izan ez dezaten. Oso harro sentitzen zen goizetan, ogi-xerrak ebakitzeko edo eguerditan haragia zatitzeko aukeratzen zutenean.

Gainera, lehia handia zegoen aiztoen artean, eta mahai-tresnen tiraderara aizto berria iristen zen bakoitzean, bera zela aiztorik onena zirudien. Aiztotxo ez zen ondo sentitzen, bere puntak, bere ahoa gastatu samar zeudelako eta jabeek ez zutelako hainbestetan hartzen.-Itzela da, gero, denbora hain arin pasatzea! –zioen tristeturik Aiztotxok-. Baliagarri izan nahi dut, nitaz balia daitezela eta aintzakotzat har nazatela.

Batzuetan, bakarrik geratzen zenean, koilara eta sardeskek kontsolatu egiten zuten.- Ez arduratu! Askori gertatu zaigu –zioten koilara zaharrek-, orain bakarrik plastikozkoak darabiltzate, erabili eta botatzekoak. Penagarria da!Baina kexa guzti horiek ez zioten laguntzen eta gero eta tristeago sentitzen zen. Egun batean, sardesketako bat hurreratu zitzaion eta esan zion:- Begira, Aiztotxo, alferrekoa da kexatzea. Izaten da garai bat non gauza jakin batean lagun dezakegun eta beste bat non beste zerbaiterako garen baliagarri. Gizakiei ere antzerakoa gertatzen zaie, beraiek ere ez dute beti gauza bera egiten.

Aiztotxok hausnartu eta erantzun zion:- Beharbada arrazoi duzu, ez dut horretan pentsatu. Beti uste izan dut beti gauza bera egingo nuela. Eta zertarako



balio dezake ahoa gastatuta eta ondo ebakitzen ez duen aizto zahar batek?- Tira, pentsa dezagun…Kontuari buruan pare bat buelta eman eta Aiztotxo eta sardeskak zera ondorioztatu zuten: ogian gurina edo gazta-krema bikaina igurzteko, arrain fina zatitzeko, sardeskari laguntzeko… balio zuela.Aiztotxo poz-pozik zegoen, bere burua baliagarri ikusten zuelako! Beti gauza bera ezin dezakegula egin eta birziklatu beharra dugula ulertu zuen.

Urtero, Eguberriak ditugu, Belengo Bakearen Argia, aldatzeko, Jesus gutako bakoitzarengan jaio dadin “prestatzeko”, hobeak izateko, birziklatzeko aukera bezala. Oraindik astebete geratzen zaizu, nola daramazu prestaketa hori?

“Nire bihotza”

Otoitza erreferentziatzat hartuz, hausnartu, lehenik bakarka eta gero taldean, zein jarreraz, balioz… bete nahi du-dan nire bihotza eta zerez hustu… Aldatu zain eta arterien izenak, sarrera edo irteerakoak diren –geziek adierazten duten bezala- eta neure nahiak –zer gorde eta zer bota- kontuan hartuta.


“Revolución” - Amaia Montero - https://www.youtube.com/watch?v=kKceltCe-ks

Tú disparaste primeroYo me hice la tonta y te hizo reírYo me saqué de la mangaAquel viejo truco por sobrevivirTú me rozaste la caraSoltaste un “te quiero” y me quise morirLo jugué todo a una cartaBendito destino me dijo que sí

Y entonces tú rompes la calmaMe haces volar, abres mis alasMe has provocado una revolución de amorVuelvo a sentir que tengo ganasSin avisar, como si nadaLlegas a mí y me desarmasNo me imagino ya sin ti la vidaY soy una versión que no esperaba

No nos hicimos preguntasTampoco hizo falta, fuimos la excepciónY nos dejamos de excusasPara no tener que pedirnos perdón

Me lo dijiste al oído“Yo salto contigo, yo muero por ti”Y hoy te lo digo a los gritosQue valió la pena llegar hasta aquí

Y entonces tú rompes la calmaMe haces volar, abres mis alasMe has provocado una revolución de amorVuelvo a sentir que tengo ganasSin avisar, como si nadaLlegas a mí y me desarmasNo me imagino ya sin ti la vidaY soy una versión que no esperaba

Quiero volver a creerSi es junto a ti no hay errorYa lo entendimosSomos destino, un solo caminoY no puedo dejar de pensar en ti

Y entonces tú rompes la calmaMe haces volar, abres mis alasMe has provocado una revolución de amorVuelvo a sentir que tengo ganasSin avisar, como si nadaLlegas a mí y me desarmasNo me imagino ya sin ti la vidaY soy esa versión que no esperaba

ZUEK ZARETE - Euskalerriko Eskautak · Egurgilea eta Aizkora Eskerrak esateagatik “Cuando nos...

Documents

Transcript of ZUEK ZARETE - Euskalerriko Eskautak · Egurgilea eta Aizkora Eskerrak esateagatik “Cuando nos...