Xprésate 0005

20
1 Un paseo por Pontevea Santiago de Compostela Nº05 Distribución gratuita présate Cascada para Bibiana O divino ferrete: porno en galego

description

Quinto número de la revista gratuita Xprésate, se publicó en septiembre del 2011 con una tirada de 2000 ejemplares. Se repartía por locales de hostelería de Santiago de Compostela y comarca.

Transcript of Xprésate 0005

Page 1: Xprésate 0005

1

Un paseo por Pontevea

Santiago de Compostela Nº05 Distribución gratuita

présate

Cascada para Bibiana O divino ferrete: porno en galego

Page 2: Xprésate 0005

2

Page 3: Xprésate 0005

3

ÍndiceSTAFF

DIRECCIÓN GENERAL: Nadia Nemer D´rpic

EDITOR: Alejandro D. Ocampo Caride

COLABORADORES: Diego G. Horschovski, Cristian Moure Méndez,

Gloria López Méndez, Javier Travieso,

Lucía Mallo,Helena Capera,

José Antonio Otero.

DIRECCIÓN DE ARTE: Miguel Rodríguez Taboada periferiarte.blogspot.com

CONTACTO:603763571

[email protected]

FOTO PORTADA: Miguel Rodríguez Taboada

COLABORA: Asociación de Hostelería de Santiago de Compostela

[email protected]

04 Editorial

05 Una frase para pensar

06 Un paseo por Pontevea 08 Cascada para Bibiana

10 J de Joker

12 O divino ferrete

14 Volver a casa

17 De Fiesta por...

18 Galería Xpone

Colaboraciones, sugerencias, opiniones, che-ques al portador, marisco... [email protected]

Puedes vernos en facebook:Galicia Xprésate

Page 4: Xprésate 0005

4

EditorialRecuerdo ese olor a pino húmedo, las venta-nas hechas de madera de roble y a mi pro-fesora de primaria preguntarme: ¿Qué harás cuando seas grande? Esta es la típica pre-gunta que te hacen cuando eres pequeñ@, y aunque le doy vueltas a la pregunta que mi profesora me hizo hace más de diez años aún no sabría contestarla.

Cuando eres pequeñ@ sueñas con muchas cosas: ser piloto, ser bombero, ser poli-cía, en mi caso ser escritora. Conforme pa-san los años y vas creciendo, te vas de casa, todo entusiasmo, en busca de cumplir tus sueños y alcanzar tus metas (pausa) ¿Qué sucede? Cuando ves que han pasado ya va-rios años y sigues en lo mismo ¿Qué es lo que haces? ¿Cómo reaccionas? ¿Te sientes mal contig@ mism@?

Nadia Nemer D´rpic

Creo que este mal nos persigue a tod@s, o al menos a casi tod@s. Siempre hemos so-ñado con muchas cosas y de ahí surgen to-das nuestras frustraciones. Una frase que leí por ahí decía: “El secreto de la felicidad no es hacer siempre lo que se quiere, sino querer siempre lo que se hace”.

Seamos felices con lo que hacemos, so-ñemos que aún no es tarde para hacerlo, sonriamos por cosas simples, no olvidemos que en los detalles se encuentra la magia de la vida.

¿Qué harás cuando seas grande?... ser piloto, ser bom-bero, ser policía...

Page 5: Xprésate 0005

5

“La puerta de la felicidad se abre hacia dentro, hay que retirarse un poco para abrirla: si uno la empuja, la cierra cada vez más”.S. Kierkegaard (1813-1855)

Page 6: Xprésate 0005

Siempre pasa lo mismo. Vamos de viaje y nos empeñamos en visitar todos los museos, monumentos, plazas, hacer el recorrido “guiri”; en fin, almacenar en nuestra retina y en nuestra cámara todas las instantáneas posibles. Pero luego, en nuestra ciudad, no movemos un dedo.

Dispuesta a cambiar esto, decidí hacer una pequeña excursión hasta Pontevea, loca-lidad a unos 17 kilómetros de Santiago. El motivo principal era visitar el puente románico que hace de frontera arquitec-tónica entre las provincias de A Coruña y Pontevedra. Tras media hora de autobús, llegué a mi destino. No es difícil encontrar el puente, se encuentra al lado de la carre-tera general, y hasta los años 90 circulaban

Gloria López Méndez

por él los coches. La nota curiosa, es que la primera mitad del puente pertenece a A Co-ruña y la segunda a Pontevedra.

A pocos metros, cruzando la carretera, una señal con un cartel explicativo indica La Burga, para llegar a ella hay que caminar alrededor de 10 minutos por un paseo flu-vial. Esta fuente termal tiene unas aguas sulfuradas que son beneficiosas para afec-ciones reumáticas, de la piel, dolencias de los ojos… Al lado de la fuente se encuentra una antigua casa de baños en ruinas.

Y para rematar la visita se puede disfrutar de un baño en el rio Ulla. Yo seguiré esperando a que llegue el verano.

Un paseo por Pontevea

6

Page 7: Xprésate 0005

7

Page 8: Xprésate 0005

8

Bibiana, si pudiera colgar en tus noches las hambrientas lunas que penden de mislabios negrecidos, extraer de tus cuencas los crespones negros, darte mis ojos para que vieras batirse en duelo: la tierra, los mares, los cielos, si pudiera invocar en ti los elementosdeshacer la sombra con mis manos, coser la soledad profunda de tu cuerpo, y beso a beso sembrar por tu luto el firmamento.

No llevarías ese triste ardor en el pecho,verías la furiosa marea de las cosas;grandes, orbitantes como planetas.

(Mundo: todo duro, todo denso: mundo,gran almacén! Vida, amor dolor, embeleso.mundo planetario!)

La marea refulge, se rompe en los maleconestoda la materia se consume en dos negros espacios, como los momentos se consumenen un mismo llanto.

No vean tus ojos este furor, esta tristezatodo amor ciego, todo amor muerte

Javier Travieso

Cascadapara Bibiana

Page 9: Xprésate 0005

Cascadapara Bibiana

Page 10: Xprésate 0005

Horario:L-V: 12-00:00 hS,D & FESTIVOS: 18-00:00 h

Este mes os hablamos del J de Joker, un bar diferente que recientemente ha abierto sus puertas en la Calle Nueva. En la cocina está Jaime Vivanco, quien trabajó en Malandro y Jacky, el camarero principal, que montó TNT y es parte de la directiva del Tatooine. Ambos mamaron su música en el Tatooine y en el Piraña. Su carta de bocadillos tiene como re-ferencia Basado en una historia real.

¿Qué destacaríais dentro de lo que ofre-céis en J de Joker?La comida es toda casera. Apostamos por una variedad de tapas dependiendo de la con-sumición que te tomes, unos menús especia-les para el fútbol, para grupos, apuestas in-dividualizadas de fútbol de chupitos para que haya mayor tensión.

Tenemos hamburguesas, raciones, ensa-ladas, sándwich, patatas, especialidad para beganos, para vegetarianos, para carní-voros, una carta de vinos diferentes aunque trabajamos con Rioja, Mencía, Albariño, Go-dello lo hacemos con denominaciones de ori-gen que no son las usuales en Santiago.

La hamburguesa Jocker: una hamburguesa estilo americano que pesa el triple que una normal, esta echa aquí, con carne picada ga-llega de ternera y cerdo, adobada por Jaime, lleva: pan rallado, ajo, vino blanco, huevo, perejil y un poco de …. El pan de hamburgue-sa es casero, lechuga, tomate, cebolla, queso, beicon, huevo frito y acompañada de patas fritas. Es una hamburguesa para que un juga-dor de baloncesto cene o coma.

Miguel Rodríguez Taboada

10

Page 11: Xprésate 0005

Tenemos unas tapas especiales como el ro-llito Joker, pimiento de piquillo relleno, la pechuga rellena de queso, datil y bacon. Menú para futboleros de 20€ que lleva 8 bocks de Estrella Galicia, las tapas corres-pondientes y una tortilla de patatas. Oferta take & go cada pedido para llevar tiene un corto gratis mientras esperas.

¿Cómo definiríais J de Joker?Un local, donde sino te gustan los murciéla-gos, éste es tu lugar (risas).

Tapas, raciones, comida de calidad, trato agradable, música, fútbol y todo en buena compañía.

Una decoración personal y diferente. Calidad se escribe con J, con J de Jocker.

¿Qué tipo de música se puede escu-char habitualmente en J de Joker?Rock’n’roll, swing, jazz...

¿Qué tipo de clientela soléis tener?Una clientela variada. Depende de la franja horario. Desde pandillas de gente de 28, de 40, clientes habituales de 50 ó 60, gente de 18, de 21, nuestra franja se centra princi-palmente, aunque es pronto decirlo ya que llevamos poco tiempo, sobre todo entre 22 y 30 años.

Si no habéis ido nunca os lo recomiendo, tiene tele de alta definición y un proyector que se ve desde dentro o fuera del local, para que no te pierdas nada aunque salgas a fumar. Recibiréis un trato agradable y de calidad.

11

J de Joker

Page 12: Xprésate 0005

Botar un ferrete, un foguete ou un canivete. En definitiva: foder. Unha acción pracenteira e universal que provoca as paixóns máis creati-vas. Daquela, por que non utilizar o sexo como ferramenta para a normalización lingüística?

Estas, e moitas outras cousas, pensaron na co-munidade GalegoLab, unha asociación sen fins de lucro que traballa para a promoción do ga-lego dende a rede. Foi neste espazo 2.0 onde se xerou O divino ferrete: o primeiro filme pornográfico feito en lingua galega en todas e cada unha das s_as etapas.

O punto de partida do proxecto foi tecer unha rede clientelar, ao máis puro estilo da políti-ca galega. Ao primeiro, houbo que recrutar o equipo de guionistas, cinco: Diego Ameixei-ras, Xabier Cid, Begoña Paz, Alejandro

O divino ferrete: porno en galego

Tobar e Iolanda Zúñiga, escritores de renome, gañadores dous deles do Premio Xerais de Novela. A seguir viñeron os fotó-grafos, as produtoras, o director, os actores e as actrices, os responsables de vestiario e moitas outras persoas que están a colaborar na difusión do proxecto. Unha gran familia heteroxénea cun obxectivo común: reivindi-car o uso do galego en todos os ámbitos da vida cotiá.

O divino ferrete é un proxecto aberto que será distribuído en rede e de balde. Todos os seus derivados (imaxes, textos, músicas) van con licenza Creative Commons. Cal-quera pode contribuír, ben poñendo cartos, ben achegando material ou ofrecendo as súas destrezas nun determinado campo. Porque O divino ferrete non entende de sub-

12

Helena Capera

Page 13: Xprésate 0005

vencións. Finánciase con doazóns e o beneficio que dé a venda de camisolas, chapas e libros ilustrados, a disposición na empresa colabora-dora Toupa.net. E aviso para os futuros me-cenas: coa compra de calquera dos paquetes de apoio, o voso nome aparecerá na listaxe de coprodutores nos créditos da fita (sempre que queirades, claro).

Todos os cartos recadados da venda e das achegas irán destinados ao desenvolvemento do filme: sen intermediarios, comisións nin fil-tros. E aínda que todas as pezas da engrenaxe traballamos voluntariamente, agás os acto-res e as actrices (que en todo caso cobran de maneira simbólica), hai que facer fronte aos gastos de desprazamentos, alugueiro de ma-teriais e mantemento da páxina-blog (www.odivinoferrete.com), un espazo web onde cada día, a excepción dos domingos, publica-mos unha entrada relacionada co sexo, a lin-gua ou a cultura libre. De todos xeitos, como o prometido é débeda, unha pequenísima parte do orzamento destinarase a enviar unha copia da película ao presidente da Xunta, Alberto Nuñez Feijóo, para que non perda detalle da produción cinematográfica do país.

O divino ferrete hoxe

Paseniño faise o camiño. E así, amodo, é como a película vai collendo forma. A día de hoxe, estamos tratando de pechar o cásting de ac-tores e actrices e marcando datas moi próxi-mas para gravar as primeiras escenas. Totó García e Yara Lamas confirmaron a súa

participación diante das cámaras. E artistas como a mezzosoprano Lucía Vázquez ou o debuxante Héctor Barros xa cederon as súas habilidades para mellorar este proxecto. Xunto co guión, podedes descargar os seus traballos dende a páxina do proxecto. O divino ferrete apareceu nas radios, a prensa escrita e as televisións. En distintas páxinas web, e tamén nunha aula da Uni-versidade de Santiago de Compostela, en forma de charla informativa. Pero para aquelas que esteades interesadas en saber máis, podedes seguirnos a través do blog, o facebook e mais o twitter, onde colgamos todas as novidades do filme. E por supos-to, a través d e Xprésate, onde cada mes achegaremos un escrito relacionado con esta libidinosa aventura. Esperámosvos!

O DIVINO FERRETE

www.odivinoferrete.comEnderezo electrónico: [email protected]: o divino ferreteTwitter: odivinoferrete

13

Page 14: Xprésate 0005

Volver a casa

14

¿Se puede escribir sobre Septiembre? Fue lo primero que se cruzó por mi mente cuando me dispuse a escribir el artículo de este mes. Quiero decir, ¿Es lícito escribir en tiempo estival, que se supone es tiempo de relax y distensión, sobre un mes que trae consigo tanto bagaje íntimo y peliagudo para el ánimo? Porque Septiembre no viene solo. Junto a él se despliega en nuestro ideario un nuevo período laboral, se detiene nuestra locura y despedimos las vacaciones que nos han traído descanso al cuerpo y al alma.

¿Qué es Septiembre? Es el recuerdo y la nostalgia de un nuevo amanecer ya pasado. Pero, también, el rastro de las hojas de ve-rano que se despiden para dar paso, una vez más, a la inevitable rutina.

Hago balance y encuentro profundamente en mi interior memorias de Septiembres distantes. Quizás recuerde con especial ternura aquel en que, a orillas de la ado-lescencia, se terminaba el verano y el amor que había conocido en el mar desaparecía dejándome tácito en medio del ruido de la ciudad. Pero también recuerdo otros Sep-tiembres más cálidos. Como aquel en que, de regreso a Compostela tras semanas via-jando por Europa, ubiqué mi cosmos entre las ruinas de lo que había dejado aquí, me enfrenté una vez más a los miedos y llamé a quien no me animaba a ver desde hacía meses. Ella escribía su última novela pero accedió a darse un descanso y tomar un café conmigo. Aquella tarde inolvidable to-davía resuena entre mis papeles.

Diego G. Horschovski

Page 15: Xprésate 0005

Hoy mientras escribo en este agosto oscilan-te todavía es verano y, aunque en vacacio-nes tenga menos ganas de digerir el mundo, sigo leyendo el periódico. Porque considero que es oportuno no olvidar nuestro entor-no tanto ecológico como social. Y porque considero que es necesario no perderse en la vorágine de la sociedad que construimos refugiándonos -cada vez más- del dolor aje-no. Tal, considero, es la epidemia de nuestro principio de siglo.

Miles de personas vivimos hoy sumergidos en nuestras soledades irreconciliables. Entre consumos analgésicos, derramamos nuestra existencia a lo rápido y fácil, al engañoso pla-cer a corto plazo que el estado del “bienes-tar” se empeña en llamar felicidad. Abducidos por el capitalismo y su diligencia resulta difícil vivir conectados con nuestro mundo interior. Y es que, al vertiginoso ritmo que vivimos, es difícil encontrar un hueco para reflexionar sobre nuestros hábitos.

Con el periódico en mis manos ojeo la ac-tualidad y pienso ¿Sobre qué puedo escribir? Quizás sobre la visita del Papa, o también sobre la guerra hipócrita que se forja en Li-bia en nombre de la paz y la democracia, cuando Europa sigue vendiendo armas a otros tantos estados africanos. Pero pienso en estos sucesos y me pregunto ¿Sobre qué puedo escribir? Y ahí mismo aparece Sep-tiembre, radiante en medio del delirio y la cordura. Septiembre, que se despliega en la memoria como umbral de otoño y nos regala postales para el futuro inmediato. Postales

que nos despertarán para recordarnos que siempre es pronto para ser sinceros con nosotros mismos y responsables con lo que leemos.

En nada volverá la rutina y, también, esos momentos de conciencia que acecharán diariamente -en el trabajo o en casa- a los que tendremos que hacer caso si no que-remos continuar edificando una vida sobre eufemismos.

Septiembre es el mes que nos recupera del espejismo en que hemos naufragado para recordarnos que es en la rutina donde se ve de qué madera estamos hechos. Allí, en el silencio de nuestras soledades, don-de nadie es testigo de que hemos obrado bien y sin rencores.

Septiembre es el momento de volver a casa, a la convivencia. Es la oportunidad de refrescar los hábitos. Cuando miremos atrás al verano, y añoremos las vacaciones y aquellos días de calor, por suerte tendre-mos las fotos. Pero también las palabras para eternizar aquellos momentos. Porque nuestro bagaje interno está lleno de sorpre-sas. Es que escribimos para reflexionar, para perdonar, para soñar. Y para no olvidar.

15

Page 16: Xprésate 0005

16

Saúde e BelezaTelf: 981590782Email: [email protected]ón: Montero Ríos, nº 33 piso 3ºEwww.saudeebeleza.es Actividades: Remodelacion corporal, masaxes, hidroterapia, aromaterapia, quiromasaxe.

Page 17: Xprésate 0005

De Fiesta por ...

ORDES

Fotos cedidas por:Lucía Mallo

Brincadeira

Festival

Jueves once de agosto…mochila, saco

de dormir, tienda, todo listo. ¡Vámo-

nos de festival! Al llegar al lugar del

festival recuerdo haber tardado en

armar la tienda (no soy muy buena

para eso) y luego a escuchar los con-

ciertos.

LUNES 15

No pudimos dormir gracias al ruido

de una tienda con música electróni-

ca que estaba justo al lado nuestro,

de todas maneras la pasamos muy

bien. El viernes quedamos locos con

el escenario murciélago y el show

que dieron los Genitortures, ni que

decir el sábado con Europe y tuvi-

mos un gran cierre junto a Locomia.

présateDE AGOSTO

DEL 2011

Page 18: Xprésate 0005

18

pone José Antonio Otero

http://www.flickr.com/photos/joseantoniooterorodriguez/

Page 19: Xprésate 0005

19

MOMENTOS“El momento captado es lo que diferencia las fotografías y lo que les da valor”

Page 20: Xprésate 0005

Si tú eres:

MÚSICO O FANESCRITOR O LECTOR

VAS DE FIESTA O LA MONTASARTISTA O AFICIONADO

aquí tienes

paciotu

[email protected]