centros.edu.xunta.escentros.edu.xunta.es/iesfernandoesquio/images/stories/fli… · Web viewDE ....

DEPARTAMENTO

DE

TECNOLOXÍA

PROGRAMACIÓNS

CURSO: 2009-2010

PROGRAMACIÓN

DE

TECNOLOXÍAS

2º CURSO DA ESO

SECUENCIACION DOS CONTIDOS.- Os contidos están agrupados en 8 Unidades Didácticas cunha duración variable que indicamos ó final de cada unha delas.

Tanto a secuenciación como a temporalización son orientativas, podendo ser modificadas de acordo cos coñecementos previos dos alumnos e coa súa progresión ó longo do curso.

. METODOLOXIA.-A metodoloxía a empregada para o desenvolvemento das Unidades Didácticas

tratará de manter un xusto equilibrio entre as tres propostas ou métodos seguintes:-Método expositivo: para introduci-los conceptos da unidade que permitan a

consecución dos coñecementos técnicos e científicos necesarios para a comprensión da mesma..

-Método experimental: para aplica-los coñecementos alcanzados ó análise de obxectos tecnolóxicos existentes e á súa posible manipulación e transformación.

-Método de proxectos: para a construcción de prototipos que permitan resolver algún problema previamente formulado. Nesta fase será fundamental a colaboración entre alumnos e o traballo en equipo.

Empregaremos libro de texto e ademais empregaremos, como material de apoio, fotocopias, películas e presentacións informáticas.

AVALIACIÓN.-Para a avaliación dos alumnos basearémonos nos seguintes aspectos:Exame escrito de coñecementos de cada unidade.Chamadas orais feitas ó longo do desenvolvemento das unidades.O caderno de clase no que se avaliará o seu contido, expresión gráfica e técnica,

presentación e puntualidade na entrega.Traballo individual: valorarase o emprego axeitado das ferramentas, o interese polo

traballo ben feito, a orde e a limpeza no traballo e o uso da terminoloxía correcta nas consultas, nas aplicacións e nas anotacións.

Asistencia a clase: avaliaranse de forma negativa as faltas de asistencia reiteradas e sen xustificar.

ATENCIÓN Á DIVERSIDADEPara aqueles alumnos nos que se detecten problemas de aprendizaxe e/ou adaptación ao método xeral de ensinanza-aprendizaxe previsto, prevemos a realización de actividades específicas adaptadas ás súas características particulares. Destacamos: Actividades de distinto grao de dificultade. Actividades de reforzo. Traballos persoais. Actividades propostas en colaboración con outros departamentos didácticos e de orientación. Emprego de novas tecnoloxías como ferramentas de traballo adaptadas ás novas necesidades

individuais de cada alumno, propostas de desenvolvemento individual, análise e construción de operadores illados, actividades e propostas de ampliación, propostas para «desenrolar o enxeño», etcétera.

CONTIDOS MÍNIMOS

- O proceso tecnolóxico.

- Vistas ortogonais.

- Acotación.

- Esaclas de dibuxo.

- Calsificación dos materiais.

- Propiedades da madeira.

- Derivados da madeira.

- Materiais metálicos.

- Obtención do aceiro.

- ¿Que é unha estrutura.

- Tipos de esforzos.

- Elementos de unha estrutura.Estruturas resistentes.

- Estruturas estables.

- Perfiles.

- Tipos de estruturas artificialis.

- A corrente eléctrica: a lei de Ohm.

- Cirdcuito eléctrico.

- Asociación serie e paralelo.

- Cálculos en ciercuitos.

- Cómo xerar electricidade.

- Efectos da corrente.

- Enerxía e potencia eléctrica.

- El hardware.

- CPU e periféricos.

- O sftware: o sistema operativo.

1ª AVALIACIÓN

Unidade 1. O proceso tecnolóxico

OBXECTIVOS

Coñecer o concepto de tecnoloxía, identificando como obxecto tecnolóxico todo aquilo que foi deseñado para satisfacer unha necesidade específica.

Identificar aqueles aspectos que se han de ter en conta á hora de proxectar calquera obxecto tecnolóxico: deseño, material, ensaios, utilidade final do obxecto, etc.

Coñecer as catro fases do proceso de resolución técnica de problemas.

Aprender que, a medida que evolucionou a nosa civilización, evolucionaron tamén as nosas necesidades e as solucións que damos a estas.

Coñecer aqueles avances tecnolóxicos que máis contribuíron a mellorar o noso modo de vivir ao longo da historia.

Comprender o carácter evolutivo da tecnoloxía, xa que os obxectos tecnolóxicos son case sempre susceptibles de melloras, nun proceso constante de identificación de necesidades e busca de solucións.

Comprender que a tecnoloxía é unha ciencia que avanza para resolver problemas concretos.

CONTIDOS

Conceptos

Concepto de tecnoloxía: dar respostas a necesidades concretas mediante o desenvolvemento de obxectos, máquinas ou dispositivos.

Características funcionais e estéticas dos obxectos tecnolóxicos.

Fases do proceso de resolución técnica de problemas ou proceso tecnolóxico.

O proceso tecnolóxico aplicado a un exemplo práctico: as pontes.

Principais fitos tecnolóxicos da historia.

Procedementos, destrezas e habilidades

Observación dos obxectos de uso cotián como obxectos tecnolóxicos.

Identificación das catro fases do proceso tecnolóxico no desenvolvemento dalgúns obxectos de uso cotián.

Observación dos obxectos tecnolóxicos ao longo do tempo, apreciando as melloras que se produciron neles en función das nosas necesidades.

Actitudes

Interese por observar os obxectos que nos rodean, a súa utilidade, practicidade e adecuación á fin para o que foron deseñados.

Desexo de coñecer a historia da humanidade a través do estudio dos seus obxectos tecnolóxicos.

Curiosidade por entender o porqué do continuo avance da tecnoloxía.

Recoñecemento da tecnoloxía como un proceso constante de identificación de necesidades e busca de solucións.

COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN

Competencia en comunicación lingüística

Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico

Coñecer o proceso tecnolóxico e as súas fases capacita o alumno para desenvolver as destrezas básicas de técnicas e habilidades para manipular obxectos con precisión e seguridade. A interacción co ámbito no que o tecnolóxico constitúe un elemento esencial capacita o alumno para coñecer a interacción co mundo físico. A análise de obxectos e sistemas técnicos dende distintos puntos de vista permite coñecer como foron deseñados e construído, os elementos que o forman e a súa función no conxunto facilitando o seu uso e conservación.

Competencia social e cidadá

Nesta unidade o alumno ten ocasión para expresar e discutir axeitadamente ideas e razoamentos, escoitar aos demais, abordar dificultades, xestionar conflitos e tomar decisións, practicando o dialogo, a negociación, e adoptando actitudes de respecto e tolerancia cara aos seus compañeiros.

Competencia para aprender a aprender

Unha síntese do tema en a sección Resumen para reforzar os contidos máis importantes, de forma que o alumno coñezo as ideas fundamentais do tema.

Autonomía e iniciativa persoal

O coñecemento e a información contribúen á consecución desta competencia.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN

1. Coñecer e comprender o concepto de tecnoloxía, así como as principais características que debe reunir un obxecto tecnolóxico.

2. Coñecer e ser capaces de levar á práctica as catro fases do proceso de creación dun obxecto tecnolóxico.

3. Comprender o modo en que avanza a tecnoloxía, utilizando para iso un exemplo de solución técnica como a ponte. Estudar a sucesión de melloras e de respostas novas que pode ofrecer a tecnoloxía como solución a un mesmo problema concreto, exemplificando este concepto na evolución técnica das pontes que ofrecemos na unidade.

4. Identificar os avances tecnolóxicos que máis cambiaron a nosa vida ao longo da historia.

Unidade 2. Debuxo

OBXECTIVOS

Expresar e comunicar ideas e solucións técnicas e explorar a súa viabilidade, empregando os recursos axeitados.

Coñecer os instrumentos que se utilizan na elaboración do debuxo técnico.

Empregar correctamente os principais instrumentos de medida lineais e angulares.

Realizar con precisión e claridade a representación de obxectos sinxelos no sistema diédrico.

Comprender a importancia da perspectiva como sistema de representación gráfica.

Estudar que é a perspectiva cabaleira, cál é a súa utilidade e como se realiza.

Coñecer que é debuxar a escala e para que serve, e aprender a aplicar escalas de redución e ampliación no debuxo técnico.

Coñecer os principais elementos informativos que se utilizan en debuxo técnico, especialmente as cotas e os distintos tipos de liñas, practicando sobre debuxos reais.

CONTIDOS

Conceptos

Instrumentos e materiais básicos de debuxo técnico e deseño gráfico.

Trazado de rectas paralelas, perpendiculares e ángulos coa axuda da escuadra e o cartabón.

Trazado de figuras xeométricas planas sinxelas.

Formas de representación gráfica de obxectos: bosquexo, esbozo e proxección diédrica (planta, alzado e perfil).

Convencións de representación gráfica. Normalización: anotación.

Concepto de perspectiva: perspectiva cabaleira.

Representación a escala: escalas de ampliación e redución.

A anotación no debuxo técnico: cotas e tipos de liñas.


Representación e exploración gráfica de ideas, usando correctamente os instrumentos e materiais básicos de debuxo técnico.

Manexo correcto dos instrumentos e materiais básicos de debuxo técnico.

Representación a man alzada de obxectos simples en proxección diédrica.

Lectura e interpretación de documentos técnicos sinxelos compostos de informacións, símbolos, esquemas e debuxos técnicos.

Desenvolver os procedementos da perspectiva cabaleira.

Practicar con escalas de redución e ampliación.

Actitudes

Gusto pola orde e a limpeza na elaboración e presentación de documentos técnicos.

Recoñecemento da necesidade do bo uso e conservación dos instrumentos de debuxo, propios e do centro escolar.

Valoración da importancia da linguaxe gráfica como medio de comunicación de ideas.

Interese pola incorporación de criterios e recursos plásticos, na elaboración e presentación de documentos técnicos.

Interese por coñecer as distintas formas de representación gráfica.

Recoñecemento da importancia do debuxo técnico no desenvolvemento de proxectos.




En a sección Canto da lectura trabállase de forma explicitar os contidos de relacionados coa adquisición da competencia lectora, a través de textos con actividades de explotación.

Competencia matemática

O tema de debuxo está intimamente relacionado co desenvolvemento da competencia matemática. Trabállase con instrumentos auxiliares de debuxo como a escuadra o cartabón e o compás. Sistemas de representación diédrico e escalas.


A representación dos obxectos tecnolóxicos é fundamental para a adquisición das destrezas necesarias para desenvolver a competencia básica de coñecemento co mundo físico. Trátase de que o alumno alcance as destrezas necesarias para representar obxectos e sistemas técnicos en proxección diédrica, así como a obtención da perspectiva cabaleira como ferramenta no desenvolvemento de procesos técnicos. As destrezas débense conseguir tanto a man alzada como cos instrumentos de debuxo.


A representación de obxectos, a escala e como se representan achega ao alumno á realidade dos obxectos cotiáns de forma que o axuda a expresar e comunicar ideas e solucións técnicas, así como explorar a súa viabilidade e alcance utilizando os medios tecnolóxicos, recursos gráficos, simboloxía e linguaxe axeitados.


Ao longo de toda a unidade trabállanse habilidades, nas actividades ou no desenvolvemento, para que o alumno sexa capaz de continuar aprendendo de forma autónoma de acordo cos obxectivos da unidade.




1. Adquirir, mediante a práctica, habilidade e destreza no manexo dos distintos instrumentos de debuxo.

2. Representar a forma e dimensións dun obxecto en proxección diédrica proporcionado e intelixible.

3. Debuxar, a lapis e a man alzada, as pezas ou partes dun obxecto sinxelo, aplicando normas e convencións elementais de representación.

4. Expresar e comunicar ideas utilizando a simboloxía e o vocabulario axeitados.

5. Desenvolver a concepción espacial dos obxectos, así como a necesidade de representalos tridimensionalmente, co fin de formular calquera solución técnica.

6. Realizar as perspectivas cabaleira de obxectos tecnolóxicos.

7. Aprender a debuxar a escala (redución e ampliación), así como a acoutar perfectamente un debuxo.

Unidade 3. Materiais e madeira

OBXECTIVOS

Recoñecer a orixe, as características e as aplicacións dos materiais de uso máis frecuente, diferenciando entre materiais naturais e transformados.

Coñecer de forma sinxela as propiedades dos materiais utilizando, ademais, o vocabulario axeitado.

Coñecer as principais propiedades da madeira e a súa relación coas aplicacións máis habituais desta.

Coñecer as distintas formas comerciais da madeira, así como o uso co que están relacionadas.

Aprender a distinguir entre madeiras naturais e artificiais, así como os seus distintos tipos e aplicacións.

Identificar as ferramentas e os útiles que se empregan nas operacións de medida, trazado, serrado, limado e tradeado.

Coñecer e respectar as normas de seguridade no emprego de ferramentas.

Recoñecer os distintos tipos de unión e rematado de pezas de madeira e as ferramentas e os útiles que se empregan en cada un deles.

CONTIDOS

Conceptos

Materiais naturais e transformados: clasificación.

Madeiras naturais e transformadas: aplicacións máis comúns.

Propiedades características da madeira.

Principais ferramentas para o traballo con madeira.

Técnicas básicas do traballo con madeira.

Unións e acabados máis representativos das pezas de madeira.

Repercusións ambientais da explotación da madeira.


Clasificar os materiais segundo a súa orixe e propiedades.

Describir e analizar as propiedades dos materiais, identificando as máis idóneas para construír un obxecto determinado.

Establecer as relacións entre a forma dun obxecto, a súa función e utilidade, os materiais empregados e as técnicas de fabricación.

Selección das madeiras atendendo ás súas propiedades características.

Identificación das ferramentas máis apropiadas para o traballo con madeira.

Elaboración de secuencias de operacións básicas para o traballo con madeira.

Recoñecemento dos tipos de unións e acabados para obxectos de madeira.

Aplicación das normas básicas de seguridade no taller.

Actitudes

Interese na busca dun material coas propiedades apropiadas para a resolución dun problema de deseño concreto.

Análise e valoración crítica do impacto do desenvolvemento tecnolóxico dos materiais na nosa sociedade e no medio.

Concienciación sobre a ameaza que para o noso ámbito natural supoñen os problemas de contaminación, así como a escaseza de materias primas, que fan necesaria a racionalización e adecuación ao uso dos materiais que empregamos de xeito habitual na nosa vida diaria.

Interese por aprender a seleccionar o tipo de madeira máis axeitada para a fabricación dun obxecto, en función das súas propiedades.

Valoración da importancia de coñecer os formatos, as utilidades da madeira e as súas principais técnicas de traballo.

Valoración da utilidade de planificar correctamente unha secuencia de operacións.

Interese por coñecer máis de preto os problemas ambientais que o consumo masivo de madeira causa ao planeta.



A través de textos con actividades de explotación, en a sección Canto da lectura trabállase de forma explicitar os contidos de relacionados coa adquisición da competencia lectora.


As propiedades dos materiais trabállanse coas respectivas unidades, neste sentido é importante destacar ordénelos de magnitude.


O estudio dos materiais é moi importante para desenvolver as habilidades necesarias no mundo físico que rodea o alumno, este estudio ponlle de manifesto que os materiais están moi presentes na vida cotiá. Ademais a interacción que estes producen co medio debido á súa durabilidade achégaos á idea de respecto ao medio.

Tratamento da información e competencia dixital

En a sección Canto da lectura trabállase con artigos de prensa para contextualizar a información da unidade en temas actuais relacionados coa vida cotiá do alumno. Propóñense algunhas páxinas web interesantes que reforzan os contidos traballados na unidade.


Nesta unidade estúdase os materiais en xeral e concretamente a madeira, cabe destacar a importancia que estes teñen na sociedade actual, tanto dende o punto de vista de consumo coma de reciclado. Descríbense os tipos de madeiras: naturais e artificiais, as características de cada unha e as aplicacións. É moi importante destacar o impacto ambiental dos materiais que non se poden reciclar e a necesidade de reutilizalos.




O coñecemento sobre a materia e como se clasifica contribúe a desenvolver no alumno as destrezas necesarias para avaliar e emprender proxectos individuais ou colectivos.


1. Clasificar unha serie de materiais de uso común.

2. Seleccionar as propiedades máis axeitadas para cada obxecto tecnolóxico.

3. Coñecer e diferenciar as propiedades máis importantes dos materiais.

4. Valorar a recollida selectiva dos materiais.

5. Coñecer as propiedades básicas da madeira e como seleccionar os seus distintos tipos en función da aplicación que se lle vai dar.

6. Coñecer o manexo das ferramentas e as técnicas de unión e rematado da madeira.

7. Identificar e secuenciar as distintas técnicas de traballo con madeira.

2ª AVALIACIÓN

Unidade 4. Metais

OBXECTIVOS

Coñecer as propiedades xerais dos metais, a súa clasificación e as aplicacións para as que son adecuados.

Diferenciar os distintos tipos de metais que existen segundo as características que teñen.

Empregar as técnicas básicas de traballo con metais: conformación, corte, unión, e rematado de metais.

Analizar obxectos técnicos metálicos e entender as razóns que conducen á elección dun determinado metal no seu deseño.

Desenvolver habilidades necesarias para manipular correctamente e con seguridade as ferramentas empregadas no traballo con metais.

Valorar o reciclado como unha necesidade para reducir o impacto ambiental da explotación dos metais.

CONTIDOS

Conceptos

Propiedades dos materiais.

Materiais metálicos: clasificación.

Materiais férricos: propiedades e aplicacións.

Materiais non férricos: propiedades e aplicacións.

Técnicas básicas de traballo de metais no taller: ferramentas e uso seguro destas.

Técnicas industriais do traballo con metais.

Obtención de metais: obtención a altas temperaturas e en cela electroquímica.

Impacto ambiental.


Identificar o metal co que está fabricado un obxecto.

Avaliar as propiedades que debe reunir un metal para construír un obxecto.

Elixir materiais atendendo ao seu custo e características.

Traballar con metais e usar as ferramentas de xeito correcto.

Actitudes

Respecto das normas de seguridade cando se fai uso de ferramentas.

Sensibilidade ante o impacto social e ambiental producido pola explotación, a transformación e a escoura de metais.

Valoración positiva do reciclado de metais como medio de obtención de materia prima.

Fomento do aforro no uso de material no taller.






O estudio dos metais é moi importante para desenvolver as habilidades necesarias no mundo físico que rodea o alumno, este estudio ponlle de manifesto que os metais están moi presentes na vida cotiá. Ademais a interacción que estes producen co medio debido á súa extracción e durabilidade achégaos á idea de respecto ao medio.




Nesta unidade estúdase os metais cabe destacar a importancia que estes teñen ao longo de a historia. Descríbense os tipos de metais, as características de cada un e as aplicacións.


Unha síntese do tema en a sección Resumen para reforzar os contidos máis importantes, de forma que o alumno coñezo as ideas fundamentais do tema.




1. Coñecer as propiedades básicas dos metais como material de uso técnico.

2. Coñecer os distintos metais e diferencialos en función das súas características propias.

3. Identificar de qué metal están constituídos diferentes obxectos ou produtos metálicos.

4. Empregar as técnicas básicas de traballo con metais.

5. Utilizar as ferramentas de forma segura.

6. Valorar o impacto ambiental do uso de metais.

Unidade 5. Estruturas

OBXECTIVOS

Aprender a recoñecer estruturas e os seus tipos.

Coñecer os diferentes tipos de esforzos aos que está sometida unha estrutura.

Aplicar todo o estudado a estruturas reais.

Identificar nunha estrutura os elementos que soportan os esforzos.

Identificar as funcións que cumpre unha estrutura.

Recoñecer a existencia de diferentes tipos de estruturas, en obxectos do ámbito próximo.

Identificar os esforzos que han de soportar os elementos dunha estrutura e os efectos que producen sobre estes.

Comprender a utilidade da triangulación de estruturas.

Analizar as condicións de estabilidade dunha estrutura e recoñecer diferentes formas de reforzala.

Familiarizarse co vocabulario técnico e utilizalo de forma habitual.

Comprender a influencia da evolución no deseño e a construción de estruturas na nosa forma de vida.

CONTIDOS

Conceptos

As estruturas e os seus tipos.

Elementos das estruturas.

Esforzos que soporta unha estrutura.

Proceso de deseño dunha estrutura resistente, tendo en conta a necesidade a cubrir.

Perfís e triangulación de estruturas básicas.


Identificación dos esforzos principais aos que está sometida unha estrutura.

Proceso de selección dos materiais, considerando criterios funcionais e económicos.

Comparación da forma das construcións, en función do tipo de estrutura e materiais, considerando as súas vantaxes e inconvenientes.

Comprobación das vantaxes que supón a triangulación de estruturas para mellorar a súa resistencia aos esforzos.

Actitudes

Interese por coñecer as aplicacións dos perfís na construción de estruturas.

Curiosidade por coñecer como se mellora a estabilidade dunha estrutura.

Recoñecemento da utilidade práctica e o valor estético dalgunhas grandes estruturas presentes no ámbito.



A través de textos con actividades de explotación, en a sección Canto da lectura trabállase de forma explicitar os contidos de relacionados coa adquisición da competencia lectora.


Ao estudar os elementos e compostos químicos necesarios para a vida, repasamos de novo, as porcentaxes.


Os tipos de estruturas e o seu comportamento ante os esforzos é un contido que desenvolve as destrezas necesarias para comprender mellor a realidade que rodea o alumno. Ao longo da unidade exemplifícanse con numerosos elementos arquitectónicos.




É imprescindible para o desenvolvemento desta capacidade que o alumno coñeza os tipos de estruturas e a súa estabilidade.






1. Analizar distintas estruturas, xustificando o porqué do seu uso e aplicación.

2. Identificar, en sistemas sinxelos, os seus elementos resistentes e os esforzos a que están sometidos.

3. Coñecer os distintos materiais das estruturas e a importancia que teñen na súa constitución e na adecuación ás súas aplicacións.

4. Resolver problemas sinxelos que contribúan a reforzar as estruturas.

5. Recoñecer a utilidade práctica e o valor estético de grandes estruturas presentes no teu ámbito máis próximo.

Unidade 6. Electricidade

OBXECTIVOS

Describir e comprender a natureza eléctrica de todos os corpos.

Coñecer as principais magnitudes asociadas á electricidade: voltaxe, intensidade e resistencia.

Comprender a lei de Ohm de forma teórica e práctica.

Presentar o concepto de circuíto eléctrico e describir os principais símbolos dos elementos dun circuíto.

Coñecer o funcionamento dos principais elementos xeradores e receptores de electricidade.

Coñecer as diferenzas entre os circuítos en serie e paralelo.

Describir os principais efectos da enerxía eléctrica.

Manexar os compoñentes básicos que forman os circuítos eléctricos: pilas, lámpadas, interruptores ou cables.

Adquirir coñecementos prácticos útiles cando se traballa con cables, alongadores, enchufes, etc., seguindo e respectando as normas básicas de seguridade.

Valorar a importancia dos aparatos eléctricos no modo de vida actual.

CONTIDOS

Conceptos

Voltaxe, intensidade, resistencia e as súas respectivas unidades no Sistema Internacional.

Lei de Ohm.

Materiais condutores e illantes.

Circuítos.

Xeradores, receptores e elementos de control: interruptores, fusibles, lámpadas, lámpadas, motores, timbres.

Circuítos en serie e paralelo.

Transformación da electricidade.

Enerxía eléctrica e potencia consumida.


Resolver problemas eléctricos usando a lei de Ohm.

Identificar os elementos principais no esquema dun circuíto.

Realizar elementos de manobra, como interruptores e interruptores, con montaxes caseiras sinxelas.

Montar circuítos en serie e en paralelo con resistencias e lámpadas.

Calcular o custo derivado da utilización dun ou varios aparatos eléctricos durante certo tempo.

Elaborar proxectos sinxelos nos que interveñan un ou máis circuítos eléctricos.

Actitudes

Apreciar o carácter científico, pero sinxelo, das montaxes eléctricas.

Mostrar interese pola construción de circuítos eléctricos.

Tomar conciencia da grande cantidade de elementos eléctricos que nos rodean.

Coñecer e respectar as medidas de seguridade relacionadas coa electricidade.

Valoración do impacto da electricidade no medio durante a produción, o transporte e o seu consumo.





Nesta unidade trabállase as ecuacións e as fraccións. Dende a formulación conceptual á resolución matemática.


O coñecemento dos fundamentos básicos de electricidade e das aplicacións derivadas desta fai que esta unidade contribúa de forma importante á consecución das habilidades necesarias para interactuar co mundo físico, posibilitando a compresión de sucesos de forma que o alumno se poida desenvolver de forma óptima nas aplicacións da electricidade.




Saber como se xera a electricidade e as aplicacións desta fai que o alumno se forme en habilidades propias da vida cotiá como: conexión de lámpadas, coñecemento dos perigos da manipulación e cálculo do consumo. Isto último desenvolve unha actitude responsable sobre o consumo de electricidade. Ademais incídese no cara que é a enerxía que proporcionan as pilas.


Ao longo de toda a unidade trabállanse as destrezas necesarias para que a aprendizaxe sexa o máis autónoma posible. As actividades están deseñadas para exercitar habilidades como: analizar, adquirir, procesar, avaliar, sintetizar e organizar os coñecementos novos.




1. Comprender a natureza eléctrica da materia.

2. Definir os conceptos de voltaxe, intensidade e resistencia.

3. Coñecer as unidades das principais magnitudes eléctricas no Sistema Internacional.

4. Describir a lei de Ohm e resolver algún problema sinxelo.

5. Clasificar distintos tipos de materiais polas súas capacidades de condución ou illamento.

6. Describir os distintos elementos dun circuíto.

7. Diferenciar os conceptos de xeradores, receptores e elementos de control.

8. Construír interruptores e interruptores con elementos caseiros.

9. Montar circuítos con lámpadas en serie e en paralelo, e ser capaces de predicir o seu funcionamento.

3ª AVALIACIÓN

Unidade 7. O ordenador e os periféricos

OBXECTIVOS

Presentar unha breve historia dos ordenadores.

Mostrar as principais diferenzas existentes entre un ordenador e outras máquinas.

Coñecer as distintas partes que forman o hardware dun ordenador persoal.

Coñecer os principais periféricos que se empregan nos equipos informáticos actuais.

Diferenciar os periféricos que serven para introducir datos daqueles que se empregan para mostrar resultados.

Saber cál é o tipo de periférico axeitado para cada función.

Coñecer as posibilidades dalgúns dos periféricos utilizados na aula: monitores, impresoras, escáner, etc.

Utilizar os periféricos convenientemente en función da tarefa realizada, sobre todo a impresora (impresión en negro ou en cor, resolución das páxinas) e o monitor (resolución, tamaño en pixeis do escritorio, uso de protectores de pantalla e sistemas de apagado automático para aforrar enerxía).

Aprender a conectar e desconectar os periféricos á carcasa do ordenador.

CONTIDOS

Conceptos

Ordenador.

Hardware e software.

Placa base, memoria RAM, microprocesador, fonte de alimentación, sistema de almacenamento (disco duro, CD-ROM, CD-R, CD-RW, DVD-ROM, disquete, etc.).

Periféricos: rato, teclado, monitor, altofalantes, impresora, escáner, tarxeta de rede, modem, etc.

O fluxo de información.

Controladores ou drivers.

Dispositivos para dixitalizar imaxes.

Dispositivos para imprimir imaxes.

Comunicación entre os periféricos e o ordenador: portos e slots.


Identificar os principais elementos internos dun ordenador.

Identificar no ámbito os diferentes periféricos que se empregan para introducir e obter datos dun ordenador.

Coñecer os avances últimos nas tecnoloxías presentes nos periféricos usados habitualmente nun ordenador.

Identificar nun periférico as características básicas que o diferencian doutro do mesmo tipo.

Diferenciar nos equipos informáticos manexados na aula as diferentes conexións que utilizan os periféricos.

Actitudes

Tomar conciencia do avance vertixinoso da informática persoal nos últimos vinte anos e de como este avance influíu nas nosas vidas.

Apreciar a estrutura modular dos ordenadores e a súa doada interconexión e ampliación.



En a sección Canto da lectura trabállanse de forma explícita os contidos de relacionados coa adquisición da competencia lectora, a través de textos con actividades de explotación.


O cambio de unidades no caso da cantidade de información require certa reflexión. En informática, un megabyte non son 1000 quilobytes, senón 1024 (210) quilobytes. Convén precisar nalgún momento, aínda que en moitas ocasións se emprega a conversión 1 MB =1000 KB.

Ademais, existe a confusión entre megabyte, por exemplo e megabit (a unidade empregada polos provedores de Internet).

No caso das imaxes dixitais, podemos comentar o feito de que o aumento nas dimensións dunha imaxe eleva notablemente o espazo que ocupa en disco. Podemos pensar nunha fotografía dixital como nunha superficie. Cando aumentan o ancho e/ou o alto, a superficie aumenta notablemente.


Evidentemente, esta unidade presenta os aparatos necesarios para tratar a información dun xeito automático. A historia do ordenador achegará aos alumnos información sobre o rapidamente que se estenderon os ordenadores e as redes de ordenadores por case todo o mundo.

En a sección Canto da lectura propóñense algunhas páxinas web interesantes que reforzan os contidos traballados na unidade.


A evolución dos aparatos relacionados coa informática é constante. É necesario, pois, que o alumno identifique as súas propias fontes para obter información actualizada (revistas, prensa e, sobre todo, Internet). Por iso propóñense algunhas actividades destinadas a este fin.

Competencia cultural e artística

O mundo da imaxe dixital proporciona aos alumnos unha clara oportunidade para mostrar as súas creacións: mediante fotografías dixitais tomadas cunha cámara dixital, a partir de vídeos filmados cunha videocámara,... Ademais, o ordenador é unha ferramenta de creación máis, que pode empregarse para modificar as imaxes, montar secuencias de vídeo, engadir son...


É interesante motivar os alumnos para que teñan curiosidade por aprender a utilizar ferramentas informáticas novas, como as follas de cálculo, que moitos deles descoñecen.


1. Realizar un breve resumo dos principais fitos da historia da informática.

2. Diferenciar hardware e software.

3. Clasificar distintos periféricos segundo sexan de entrada, de saída ou de entrada/saída.

4. Sinalar as características principais de a memoria RAM, os microprocesadores e os dispositivos de almacenamento.

5. Describir o uso doutros periféricos, sen entrar en detalles das súas características: modem, teclado, rato, impresoras, etc.

6. Identificar os compoñentes fundamentais do ordenador e os seus periféricos.

7. Empregar o ordenador como ferramenta de traballo, co obxecto de procesar textos e manexar información de diversos soportes.

8. Explicar o significado do tamaño en pixeis dunha imaxe sobre o monitor, relacionándoo coa resolución da pantalla.

9. Diferenciar os distintos portos de conexión nun ordenador, relacionando cada periférico co porto ao que se conecta.

10. Identificar os controladores dun periférico nun equipo.

Unidade 8. O software

OBXECTIVOS

Introducir o concepto de software.

Describir que é un sistema operativo e, en ámbito Windows ou Linux, describir as principais utilidades destes sistemas operativos.

Presentar como se organiza a información nun ordenador. Concepto de arquivos e carpetas e operacións básicas con estes.

Adoptar hábitos saudables á hora de manexar un ordenador.

Describir o Panel de control de Windows e as súas principais funcións.

Describir brevemente o sistema de configuración de Linux e presentar algunhas das aplicacións máis coñecidas que operan neste sistema operativo.

CONTIDOS

Conceptos

Sistema operativo. Escritorio. Ventás, menús, iconas e punteiros.

Carpetas, arquivos, nomes e extensións de arquivos.

Unidades de almacenamento da información: quilobyte, megabyte e gigabyte.

Sistema operativo. Panel de control en Windows.

Escritorio Linux: KDE e GNOME. Konqueror, OpenOffice, Mozilla.


Identificar os principais elementos internos dun ordenador.

Realizar operacións básicas co ámbito gráfico do sistema operativo.

Realizar operacións básicas cos arquivos. Crear arquivos, carpetas e accesos directos. Copiar disquete. Mover arquivos e carpetas. Seleccionar múltiples obxectos. Recuperar arquivos borrados.

Manexar os principais elementos do Panel de control en Windows.

Manexar algún administrador de arquivos Linux: Konqueror, Nautilus, etc.

Recoñecer un escritorio KDE ou Gnome.

Actitudes

Mostrar interese polo manexo de ordenadores.

Interese por levar a cabo os labores de mantemento necesarios nun equipo informático.

Valorar os beneficios para a sociedade en diferentes ámbitos derivados do uso dos ordenadores.

Interese por adoptar hábitos saudables á hora de manexar equipos informáticos.

Actitude crítica ante as organizacións que empregan a copia de discos compactos (música, software, etc.) como negocio, á marxe dos autores do disco.

Presentar unha actitude crítica ante a diversidade de sistemas operativos.



A través de textos con actividades de explotación, en a sección Canto da lectura trabállanse de forma explícita os contidos de relacionados coa adquisición da competencia lectora.


Calquera cidadán debe coñecer os procedementos básicos para tratar a información mediante un ordenador. Nesta unidade propóñense numerosos exemplos prácticos (que deben complementarse, evidentemente, na aula de informática) para manexar con fluidez arquivos, carpetas; para acender e apagar o ordenador, etc.



O exemplo do desenvolvemento de Linux e outras aplicacións de código aberto é un claro exemplo de colaboración entre cidadáns. Evidentemente, Internet foi a ferramenta que fixo posible esta colaboración. Destacar o feito de que esta comunicación global facilita notablemente este tipo de proxectos en grupo.


No manexo dun sistema operativo ou de aplicacións informáticas a autoaprendizaxe é esencial. Ao longo da unidade, inclúense Procedementos que mostran aos alumnos como realizar tarefas sinxelas destinadas á comprensión do funcionamento do software que goberna un ordenador.


É interesante motivar os alumnos para que teñan curiosidade por aprender novos procedementos e aplicacións das ferramentas informáticas que xa coñecen..


1. Iniciar e apagar un sistema operativo calquera (Linux, Windows).

2. Escoller algún programa de referencia e abrilo, pechalo e desprazar a ventá da aplicación.

3. Crear unha carpeta persoal con subcarpetas temáticas: fotos, textos, música.

4. Copiar e mover arquivos dunhas carpetas a outras dentro desta carpeta persoal.

5. Crear accesos directos a aplicacións, carpetas ou documentos no escritorio.

6. Manter posturas saudables á hora de utilizar un ordenador persoal.

7. Manexar con fluidez o Panel de control de Windows.

8. Manexar con fluidez a configuración de Linux e algún dos seus xestores de arquivo.

Unidade 9. O procesador de textos

OBXECTIVOS

Definir o concepto de ofimática e presentar os principais compoñentes do software ofimático.

Explicar os principais usos dos compoñentes do software ofimático.

Presentar e definir o procesador de textos.

Familiarizar os alumnos cos procesadores de textos e mostrar e utilizar as operacións máis usuais cos documentos de texto:

– Manexo de arquivos.

– Modificacións básicas do texto: escribir, borrar, inserir, cortar, pegar e mover.

– O formato de parágrafos e páxinas. Manexo de táboas e gráficos.

– Impresión de documentos.

– Revisión ortográfica e gramatical, busca e substitución, numeración e viñetas.

Presentar o ordenador como sistema de almacenamento e recuperación de información.

CONTIDOS

Conceptos

Ofimática.

O procesador de textos.

Formato dos carácteres. Formato dos parágrafos. Formato das páxinas.

Táboas e gráficos.

Outras ferramentas: busca e ortografía.


Abrir, pechar, gardar e copiar arquivos de texto.

Escribir, borrar e inserir texto nun procesador de textos.

Mover, cortar, copiar e pegar.

Modificar os estilos de letra.

Dar formato a un parágrafo e a unha páxina.

Crear e modificar táboas e gráficos.

Imprimir documentos.

Actitudes

Apreciar a mellora en rapidez e calidade obtida polos procesadores de textos con respecto aos anteriores sistemas de escritura.

Mostrar interese polo manexo de ordenadores.

Tomar conciencia das grandes posibilidades que ofrecen os programas de tipo ofimático, en especial, os procesadores de textos.



A través de textos con actividades de explotación, en a sección Canto da lectura trabállanse de forma explícita os contidos de relacionados coa adquisición da competencia lectora.

Ademais, nesta unidade estúdase a principal ferramenta empregada na actualidade para elaborar textos: os procesadores de textos. As opcións que nos ofrece un procesador de textos, como Writer, por exemplo, permítennos engadir claridade aos nosos escritos. Por exemplo, destacando textos en grosa, empregando cores diferentes e letras de maior tamaño para os títulos, etc.


O manexo dun procesador de textos é esencial para a formación de calquera cidadán en a actualidade. Ademais, aínda que moitas persoas escriban fundamentalmente empregando un programa cliente de correo electrónico, este inclúe moitas

das opcións que están presentes nun procesador de textos para dar formato ao texto.

Polo tanto, os contidos aprendidos nesta unidade poderán aplicarse a ao hora de manexar outras aplicacións informáticas diferentes aos procesadores de textos.



Algunhas das ferramentas que incorporan os procesadores de textos permítennos achegar diversos elementos gráficos aos nosos documentos. Os alumnos poderán desenvolver a súa imaxinación á hora de deseñar a portada para un traballo ou un cartel pensado para un anuncio, por exemplo.


No manexo de aplicacións informáticas a autoaprendizaxe é esencial. Ao longo da unidade, inclúense varios Procedementos que mostran aos alumnos como realizar tarefas sinxelas empregando un procesador de textos. Pero non deben deterse aí. Writer, Word ou outros procesadores de textos inclúen numerosas opcións que é imposible abordar nunha unidade didáctica.


É interesante motivar os alumnos para que teñan curiosidade por aprender cousas novas sobre as ferramentas informáticas que xa coñece, como os procesadores de texto..


1. Definir ofimática.

2. Enumerar os principais compoñentes dun paquete ofimático.

3. Sinalar as accións que podemos levar a cabo ao utilizar un procesador de textos.

4. Extensamente, crear distintos documentos co procesador de textos Writer e explorar as distintas posibilidades que ofrece: táboas, gráficos, formato de parágrafos e páxinas, impresión, etc.

5. Utilizar diferentes tipos de letra, tamaños e cores para editar o texto nun procesador de textos.

Unidade 10. Internet

OBXECTIVOS

Describir brevemente qué procesos permite unha rede informática.

Describir brevemente que é a rede informática Internet.

Presentar as vantaxes de Internet como canle de comunicación e como fonte de información.

Analizar en detalle os perigos que presenta Internet.

Explicar os servizos que ofrece Internet: world wide web, correo electrónico, chats, Telnet, foros e FTP.

Familiarizar o alumno co uso dos navegadores e os diversos servizos a que pode accederse co seu uso: world wide web, webmail, chats, foros e FTP.

Presentar Internet como un enorme espazo de información onde a información requirida se pode atopar a través dos buscadores.

Mostrar algunhas formas de busca complexa mediante palabras clave.

Aprender a empregar as enciclopedias virtuais.

CONTIDOS

Conceptos

Rede informática. Internet.

Hackers, virus, spam, adicción telemática.

Navegadores, hipertexto e navegación.

www, correo electrónico, foros, chats, FTP, Telnet.

Buscadores e portais.

Palabras clave, operadores. Índices temáticos.

Enciclopedias virtuais.


Aprender a navegar ten Internet:

– Recoñecer un hipervínculo.

– Saltar dunha páxina a outra.

– Moverse cara a «Atrás» e «Adiante» sobre as páxinas xa visitadas.

– Copiar texto dende o navegador.

Buscar información ten Internet: palabras clave e índices temáticos.

Utilizar as enciclopedias virtuais para localizar información.

Actitudes

Apreciar a grande cantidade de información e posibilidades de comunicación que ofrece Internet.

Actuar con precaución ante os diversos perigos que ofrece Internet: correo electrónico non desexado, uso fraudulento nas transaccións económicas, etc.

Criticar con rigor a información obtida de Internet e verificar a súa orixe.

Tomar conciencia da brecha tecnolóxica e cultural que se abre entre aqueles que teñen acceso a Internet e os que non.



En a sección Canto da lectura trabállanse de forma explícita os contidos de relacionados coa adquisición da competencia lectora, a través de textos con actividades de explotación.


Ao longo da unidade preséntanse gráficos de distinto tipo. Os alumnos deberán ser capaces de explicalos convenientemente. O gráfico que mostra os servizos de Internet empregados pode presentar máis dificultade, dado que como os usuarios empregamos varios servizos, a porcentaxe total correspondente a cada un será de máis do 100%.


Internet foi, con seguridade, o fenómeno que máis cambiou a nosa sociedade e que máis contribuíu a atraer moitos cidadáns cara a un modo de vida «dixital», onde o correo electrónico ou as bitácoras son as principais ferramentas de comunicación. Na unidade, os procedementos destinados a saber utilizar os principais servizos de Internet complementarán a formación dos alumnos, pois moitos deles xa estarán habituados a empregar a mensaxería instantánea ou os buscadores.

Por outra parte, en a sección Canto da lectura propóñense algunhas páxinas web interesantes que reforzan os contidos traballados na unidade.


Internet ofrece servizos nos que o contacto con moitas persoas diferentes é continuo. Á hora de visitar foros, por exemplo, é imprescindible respectar as opinións dos demais e valorar as nosas opinións antes de escribilas co obxectivo de que non resulten molestas para ningún grupo social.


A creación de páxinas web é un novo escaparate onde ofrecer as nosas creacións artísticas. Aínda que a creación de páxinas web non se aborda nesta unidade, os alumnos poderán apreciar diferentes deseños nas súas buscas por tla Red. Internet é, ademais, un enorme escaparate onde dar a coñecer as nosas creacións (fotografías dixitais, por exemplo).


No manexo de aplicacións informáticas a autoaprendizaxe é esencial. Ao longo da unidade, inclúense varios Procedementos que mostran aos alumnos como realizar tarefas sinxelas empregando aplicacións relacionadas co uso de navegadores, unha das ferramentas máis empregadas en moitos ámbitos profesionais ou domésticos.

É interesante motivar os alumnos para que teñan curiosidade por aprender a atopar a información por eles mesmos. Internet ofrece numerosas oportunidades, aínda que deben aprender a ser críticos.


1. Definir rede informática.

2. Describir de forma breve Internet.

3. Enumerar os servizos que ofrece Internet.

4. Mostrar os principais perigos que leva consigo o uso de Internet.

5. Navegar con soltura dentro das páxinas dunha mesma web. Navegar cara a outra web e volver á de inicio.

6. Buscar información de forma precisa nun buscador empregando para iso palabras clave. Utilizar distintos criterios de busca.

7. Localizar información mediante un índice temático ou cunha enciclopedia virtual.

PROGRAMACIÓN

DE

TECNOLOXÍAS

3º CURSO DA ESO

PROGRAMACIÓN DE TECNOLOXÍAS 3.º ESO

INTRODUCIÓN.-Neste curso de terceiro da ESO deberán fixarse e ampliarse os coñecementos de

tecnoloxía adquiridos na primeira etapa. Polo tanto a ensinanza desta materia terá como finalidade contribuír a desenrolar nos alumnos as capacidades seguintes:

-Analizar obxectos e sistemas técnicos para comprende-lo seu funcionamento, coñecer os seus elementos e as funcións que realizan, aprender a forma de usalos e controlalos, entender as razóns que condicionan o seu deseño e construción e valorar as repercusións do seu uso.

-Abordar con autonomía e creatividade problemas técnicos sinxelos, traballando de forma ordenada e metódica.

-Expresar e comunicar ideas e solucións técnicas e explorar a súa viabilidade empregando os recursos axeitados.

-Desenrolar habilidades para manipular de forma correcta e segura materias, ferramentas e obxectos tecnolóxicos.

Potenciar actitudes de responsabilidade e colaboración no traballo en equipo, na toma de decisións e na execución de tarefas, mantendo unha actitude aberta e flexible na procura de solucións.

Asumir de forma activa o avance e a aparición de novas tecnoloxíasDesenrolar interese e curiosidade cara á actividade tecnolóxicaAnalizar e valorar criticamente a influencia do desenrolo tecnolóxico e o uso das

novas tecnoloxías sobre a sociedade e o medio.

SECUENCIACIÓN DOS CONTIDOS.- Os contidos están agrupados en 9 Unidades Didácticas cunha duración variable que indicamos ó final de cada unha delas.Tanto a secuenciación como a temporalización son orientativas, podendo ser modificadas de acordo cos coñecementos previos dos alumnos e coa súa progresión ao longo do curso.

. METODOLOXÍA.-A metodoloxía a empregada para o desenrolo das Unidades Didácticas tratará de

manter un xusto equilibrio entre as tres propostas ou métodos seguintes:-Método expositivo: para introducir os conceptos da unidade que permitan a

adquisición dos coñecementos técnicos e científicos necesarios para a comprensión da mesma.

-Método experimental: para aplicar os coñecementos adquiridos ao análise de obxectos tecnolóxicos existentes e á súa posible manipulación e transformación.

-Método de proxectos: para a construción de prototipos que permitan resolver algún problema previamente plantexado. Nesta fase será fundamental a colaboración entre alumnos e o traballo en equipo.

AVALIACIÓN.-Para a avaliación dos alumnos basearémonos nos seguintes aspectos:Exame escrito de coñecementos de cada unidade.Chamadas orais feitas ó longo do desenrolo das unidades.O caderno de clase no que se avaliará o seu contido, expresión gráfica e técnica,




Ao remate de cada avaliación informaremos ós alumnos dos aspectos negativos da mesma dándolles ó mesmo tempo as orientacións necesarias para a recuperación dos contidos non superados.

A avaliación do proceso terá como obxectivo detectar e corrixir, se é necesario, posibles fallos que afecten basicamente os seguintes aspectos:

-A temporalización.

-As actividades propostas.-A metodoloxía.-Os recursos empregados.

ATENCIÓN Á DIVERSIDADEPara aqueles alumnos nos que se detecten problemas de aprendizaxe e/ou adaptación ao método xeral de ensinanza-aprendizaxe previsto, prevemos a realización de actividades específicas adaptadas ás súas características particulares. Destacamos: Actividades de distinto grao de dificultade. Actividades de reforzo. Traballos persoais. Actividades propostas en colaboración con outros departamentos didácticos e de orientación. Emprego de novas tecnoloxías como ferramentas de traballo adaptadas ás novas necesidades


DESENROLO DAS UNIDADES DIDÁCTICAS

U.D 1. OS PLÁSTICOS:

OBXECTIVOS:· Coñecer as características fundamentais dos plásticos.· Coñecer a clasificación dos materiais plásticos, así como as súas propiedades e aplicacións.· Coñecer os distintos procedementos de fabricación de obxectos de plástico e identificar o proceso de transformación máis apropiado para cada tipo de produto terminado.· Facilitar a realización de experiencias que permitan identificar os materiais plásticos presentes na vida cotiá.· Comprender a importancia dos materiais plásticos na nosa sociedade actual vendo o gran número de aplicacións que teñen.· Comprender e valorar a necesidade do reciclado das materiais plásticos na nosa sociedade.

CONTIDOS:1.- Conceptos:· Clasificación dos materiais plásticos: termoplásticos, termoestables e elastómeros.· Procedementos para a obtención e transformación de materiais plásticos.· Propiedades dos plásticos e comportamento.· Técnicas de identificación das materiais plásticos.· Reciclaxe dos plásticos.2.- Procedementos, destrezas e habilidades:· Recoñecemento dos diferentes tipos de materiais plásticos de que están feitos os obxectos que nos rodean.· Selección de criterios para a elección axeitada de materiais plásticos.· Elección dun material plástico axeitado para levar a cabo o proceso de fabricación dun obxecto determinado.· Interpretación da influencia dos produtos na nosa forma e calidade de vida.3.- Actitudes:· Avaliación das vantaxes e inconvenientes das principais aplicacións da tecnoloxía na vida cotiá.· Interese por coñecer de que están feitos os obxectos que manexamos a diario e como se fabrican.· Valoración da importancia dos materiais plásticos pola infinidade de aplicacións que teñen na

sociedade actual e na nosa vida cotiá.· Recoñecemento e sensibilización acerca das actividades de reciclado e recuperación dos materiais plásticos.

COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN:Competencia en comunicación lingüística:

Lectura de textos sobre materiais plásticos e adquisición de vocabulario. Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O estudo dos plásticos é moi importante para desenvolver as habilidades necesarias no mundo físico que rodea ao alumno. Este estudo pon de manifesto que son materiais que están moi presentes na vida cotiá. Ademais a interacción que estes producen co medio debido á súa longa vida achégalles á idea de respecto ao medio ambiente.Tratamento da información e competencia dixital:

Lectura de artigos de prensa para contextualizar a información da unidade en temas actuais relacionados coa vida cotiá do alumno. Propóñense algunhas páxinas web interesantes que reforzan os contidos traballados na unidade.Competencia social e cidadá:

Cabe destacar a importancia que os materiais plásticos teñen na sociedade actual, tanto a partir do punto de vista de consumo como de reciclado. Descríbense os tipos de plásticos, as características de cada un e as aplicacións. É moi importante resaltar o impacto ambiental dos plásticos que non se reciclan.Competencia para aprender a aprender:

Elaboración dunha síntese do tema para reforzar os contidos máis importantes, de forma que o alumno coñeza as ideas fundamentais do mesmoAutonomía e iniciativa persoal:


CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Diferenciar as características fundamentais dos plásticos e clasificalos segundo estas.-Aprender a clasificar os plásticos en función das súas características e do seu comportamento diante da calor.-Identificar as principais propiedades dos plásticos e aplicar estes coñecementos á hora de fabricar obxectos.-Describir cales son os principais procedementos de produción das materiais plásticos.-Identificar en obxectos de uso cotiá os distintos tipos de plásticos reciclables e non reciclables.-Coñecer as aplicacións dos plásticos na vida actual e apreciar as vantaxes que presentan fronte a envases máis tradicionais.

TEMPORALIZACIÓN.A duración prevista desta unidade é de 6 horas.

U.D. 2.- MATERIAIS DE CONSTRUCIÓN

OBXECTIVOS:· Coñecer as características principais dos materiais pétreos, repasando os máis empregados na construción, as súas propiedades e aplicacións.- Identificar as características máis importantes das materiais cerámicos e vidros.· Profundizar no estudo dos materiais de construción, como o xeso, o cemento, o formigón, etc., e seleccionar os que sexan máis axeitados para cada aplicación específica.· Coñecer as principais propiedades destes materiais.

· Comprender a importancia das propiedades na selección dos materiais óptimos para aplicacións determinadas.· Tomar conciencia do impacto ambiental que se deriva da utilización de distintos materiais.· Coñecer os avances tecnolóxicos no emprego de novos materiais.

CONTIDOS:1.-Conceptos:· Materiais pétreos: area, xeso, grava, mármore e granito.· Materiais cerámicos e vidros: características.· Materiais de construción: morteiro, formigón, formigón armado, formigón pretensado, cemento, asfalto e elementos prefabricados.· Factores a ter en conta na selección de materiais.· Propiedades dos materiais: mecánicas, eléctricas, térmicas, acústicas, ópticas, etc.2.- Procedementos, destrezas e habilidades:· Identificación dos materiais cerámicos e pétreos máis empregados na construción.· Observación dos materiais de que están feitos as nosas vivendas e edificios.· Descripción das propiedades principais das materiais.· Análise das propiedades máis relevantes, segundo o tipo de aplicación, das materiais.3.- Actitudes:· Interese pola busca dun material con propiedades apropiadas para a resolución de problemas concretos.· Interese por saber de que están feitos os edificios, pontes, estradas, etc., que hai no noso entorno.· Curiosidade por identificar algunhas propiedades mecánicas das materiais.· Análise e valoración crítica do impacto que ten o desenvolvemento tecnolóxico dos materiais na sociedade e o medio ambiente.


- Traballo de forma explícita de contidos de relacionados coa adquisición da competencia lectora, a través de textos con actividades de explotación.Competencia matemática:

Nas propiedades dos materiais de construción trabállase con distintas magnitudes e calcúlanse os pesos de distintos materiais en función da súa densidade..Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

A interacción co mundo físico pasa polo estudo das vivendas e os seus materiais de construción, coñecer as propiedades de cada un e establecer as utilidades.Competencia social e cidadá:

É necesario comprender a influencia que a construción ten sobre o medio ambiente nas súas dúas vertentes: unha no impacto ambiental (canteiras, escombreiras, reciclado, etc.) e outra na construción masificada e sen control que destrúe as zonas naturais.. Competencia para aprender a aprender:

Ao longo de toda a unidade trabállanse habilidades, nas actividades ou no desenvolvemento, para que o alumno sexa capaz de continuar aprendendo de forma autónoma de acordo cos obxectivos da unidade.Autonomía e iniciativa persoal:


CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-.Clasificar unha serie de materiais atendendo á súa orixe e composición.- Distinguir entre materiais pétreos e cerámicos, e recoñecer aqueles que máis se utilizan na construción.- Coñecer e diferenciar as propiedades máis importantes dos materiais.

- Seleccionar o material apropiado, coas propiedades máis axeitadas para cada aplicación.- Valorar as repercusións ambientais no desenvolvemento tecnolóxico das materiais.

TEMPORALIZACIÓN.. A duración prevista desta unidade é de 6 horas.

U.D. 3. MECANISMOS E MÁQUINAS.

OBXECTIVOS:· Construír obxectos con materiais moi diversos, algúns deles de refugallo, incorporando mecanismos formados por varios operadores. · Comprender o funcionamento de operadores e sistemas mecánicos sinxelos.· Entender que os operadores, os sistemas mecánicos e as máquinas facilitan notablemente o traballo en múltiples situacións.· Clasificar os numerosos operadores presentes nas máquinas en función da acción que realizan.· Solucionar problemas no deseño e construción de sistemas mecánicos con movemento.· Identificar algúns dos operadores mecánicos estudados ao longo da unidade nas máquinas que empregamos a diario.· Comprender o funcionamento dalgunhas máquinas térmicas, como o motor de explosión ou o motor a reacción.· Saber como aproveitan a enerxía os motores presentes en moitos vehículos: motocicletas, coches, avións…

CONTIDOS:1.- Conceptos:· Operadores mecánicos: pancas, poleas e polipastos. Plano inclinado, cuña e parafuso.· Mecanismos de transmisión. Engrenaxes, correas e cadeas. O parafuso senfín. · Trens de mecanismos. Relación de transmisión. · O mecanismo piñón - cremalleira.· O mecanismo biela - manivela. O mecanismo leva- seguidor. Excéntrica e cegoñal.· As máquinas térmicas. A máquina de vapor.· O motor de explosión. · O motor a reacción.2.-Procedementos, destrezas e habilidades:· Identificar os elementos dunha panca.· Interpretar esquemas nos que interveñen operadores mecánicos.· Deseñar e construír proxectos que inclúan operadores mecánicos.· Analizar o funcionamento dalgúns mecanismos. · Construír modelos de mecanismos empregando diversos operadores.3.- Actitudes:· Interese por comprender o funcionamento dos mecanismos e sistemas que forman parte das máquinas.· Valoración da importancia tecnolóxica dos operadores mecánicos e máquinas sinxelas, como o plano inclinado, a roda ou o parafuso.


Lectura de textos sobre máquinas e mecanismos e adquisición de vocabulario.-Competencia matemática:

No estudo das pancas exercitamos o concepto de proporción e realizamos exercicios numéricos coa lei da panca. Nos demais mecanismos traballamos ecuacións e proporciones.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

Un dos valores educativos da materia de tecnoloxías é o carácter integrador de diferentes disciplinas, neste caso a física e a química. O proceso tecnolóxico lévanos á consecución de habilidades necesarias para integrar os coñecementos de máquinas e motores cos conceptos aprendidos na área de Química (cambios de estado) e de Física (momento dunha forza).-Competencia social e cidadá:

Nesta unidade desenvólvese todos os contidos relativos a máquinas e motores; o coñecemento destes permite ao alumno obter as destrezas necesarias para tomar decisións sobre o uso de máquinas e motores para aumentar a capacidade de actuar sobre o contorno e para mellorar a calidade de vida.-Competencia para aprender a aprender:


CRITERIOS DE AVALIACIÓN:- Recoñecer as relacións entre as partes dos operadores dun mecanismo máis ou menos complexo. - Construír modelos de mecanismos, utilizando materiais diversos, e avalialos convenientemente, realizando as oportunas correccións para lograr a mellora do seu funcionamento. - Identificar os operadores presentes nas máquinas do entorno.- Atopar o operador máis adecuado a cada acción.- Coñecer a diferenza entre enerxías renovables e non renovables. - Estudar as combustibles fósiles como fonte de enerxía. - Explicar o funcionamento do motor de explosión de catro tempos e o de dous tempos.- Interpretar axeitadamente esquemas que ilustran o funcionamento da máquina de vapor, o motor de explosión ou os motores a reacción.

TEMPORALIZACIÓN.A duración prevista desta unidade é 10 horas.

U.D. 4. ELECTRICIDADE

OBXECTIVOS:· Distinguir entre corrente continua e corrente alterna, e as súas distintas orixes.· Introducir o concepto de electromagnetismo e de xeración de electricidade por medios magnéticos.· Definir as principais magnitudes eléctricas.· Familiarizar ao alumno co uso do polímetro.· Coñecer a lei de Ohm.· Transmitir o concepto de potencia eléctrica e distintos métodos para calculala. · Mostrar as principais características eléctricas dos circuítos serie, paralelo e mixtos. · Familiarizar ao alumno coa montaxe de circuítos sinxelos, así como co uso de compoñentes eléctricos sinxelos.

CONTIDOS:1.-Conceptos:· Corrente continua.· Corrente alterna.· Central eléctrica.· Voltaxe, intensidade e resistencia eléctrica. Voltio, amperio e ohmio.

· Polímetro. Voltímetro, ohmímetro e amperímetro.· A lei de Ohm.· Potencia e enerxía.· Circuíto serie, paralelo e mixto.· Interruptor, pulsador e conmutador.· Relé.2.- Procedementos, destrezas e habilidades:· Realizar montaxes eléctricos sinxelos.· Interpretar esquemas eléctricos sinxelos.· Realizar medidas co polímetro.· Resolver problemas eléctricos en deseños sinxelos.· Resolver problemas teóricos de electricidade en circuítos eléctricos sinxelos.3.- Actitudes:· Aprecio polo carácter científico, pero relativamente sinxelo, das montaxes eléctricos.· Interese pola construción de circuítos eléctricos.· Toma de conciencia da gran cantidade de elementos eléctricos que nos rodean na nosa actividade cotiá.- Valoración da necesidade de cumprir as normas de seguridade.

COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN:- Competencia en comunicación lingüística: Adquisición de vocabulario específico.- Competencia matemática:

Nesta unidade trabállanse as ecuacións e as fraccións. Desde o plantexamento conceptual ata a resolución matemática.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos fundamentos básicos de electricidade e das aplicacións derivadas desta, fai que esta unidade contribúa de forma importante á consecución das habilidades necesarias para interactuar co mundo físico, posibilitando a comprensión de sucesos de forma que o alumno se poida desenvolver de forma óptima nas aplicacións da electricidade.-Tratamento da información e competencia dixital:

Traballárase con artigos de prensa para contextualizar a información da unidade en temas actuais relacionados coa vida cotiá do alumno. Propóñense algunhas páxinas web interesantes que reforzan os contidos traballados na unidade.-Competencia social e cidadá

Saber cómo se produce a electricidade e coñecer as aplicacións da mesma, fai que o alumno se forme en habilidades propias da vida cotiá como: conexión de lámpadas, coñecemento dos perigos da manipulación e cálculo do consumo. Isto último desenvolve unha actitude responsable sobre o consumo de electricidade. Ademais incídese no cara que é a enerxía que proporcionan as pilas.-Competencia para aprender a aprender:

Elaboración dunha síntese do tema para reforzar os contidos máis importantes, de forma que o alumno coñezo as ideas fundamentais do mesmo.-Autonomía e iniciativa persoal:

O coñecemento e a información contribúen á consecución desta competencia

CRITERIOS DE AVALIACIÓN:- Diferenciar os conceptos de corrente continua e alterna.- Coñecer as tres principais magnitudes eléctricas, e as unidades en que se miden.- Manexar con soltura un polímetro para medir as principais magnitudes dun circuíto eléctrico.- Operar solidamente coa lei de Ohm.- Definir o concepto de potencia e calculala nos elementos dun circuíto sinxelo.

- Montar circuítos sinxelos e predicir o seu funcionamento, tanto de forma teórica como de forma práctica.- Cumprir certas mínimas normas de seguridade nas montaxes eléctricos.


U.D. 5. ENERXÍA

OBXECTIVOS:- Coñecer os distintos tipos de transformacións enerxéticas que se producen nos aparellos que utilizamos a cotío. · Coñecer as distintas formas de obtención da enerxía, e describir o proceso de transporte e distribución da enerxía eléctrica a partir dos centros de produción ata os lugares de consumo.· Identificar as características e o modo de funcionamento dos diferentes tipos de centrais eléctricas que existen.· Repasar cales son as fontes de enerxía máis utilizadas na actualidade, mostrando as principais vantaxes e desvantaxes de cada unha delas.· Diferenciar os aparellos que consumen unha gran cantidade de enerxía eléctrica dos de baixo consumo.

CONTIDOS:1.- Conceptos:· Medida do consumo eléctrico. O kilovatio hora.· Tipos de enerxía: mecánica, térmica, química, radiante, acústica e eléctrica.· Transformacións da enerxía.· Uso da enerxía eléctrica: produción, distribución e consumo.· Tipos de centrais eléctricas: hidroeléctrica, térmica de combustibles fósiles, térmica nuclear, térmica solar, solar fotovoltaica, eólica.· Outros tipos de centrais eléctricas: maremotrices, xeotérmicas e heliotérmicas. · Enerxía da biomasa.2.- Procedementos, destrezas e habilidades:· Interpretación de esquemas sobre o funcionamento das centrais eléctricas.· Identificación dos diferentes tipos de enerxía e as súas transformacións máis importantes.3.- Actitudes:· Valoración da enorme importancia que tivo o desenvolvemento da electricidade para o noso modo de vida actual nas sociedades industrializadas.· Fomento de hábitos destinados a diminuír o consumo de enerxía eléctrica.· Interese por coñecer aquelas características dun aparello eléctrico que determinan o seu consumo.· Interese por coñecer o proceso que se segue nunha central eléctrica para xerar electricidade.· Sensibilidade para o uso de enerxías alternativas para producir electricidade.


Lectura de textos e adquisición de vocabulario.- Competencia matemática:

Nesta unidade fanse cálculos de consumos eléctricos e de relacións de transformación.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento das distintas fontes de enerxía, a súa clasificación e aproveitamento é un contido fundamental que contribúe á adquisición desta competencia. O coñecemento sobre a forma

de xerar enerxía nas distintas centrais capacita ao alumno para entender a interacción co mundo físico.- Competencia social e cidadá:

Conséguese desenvolvendo no alumno a capacidade e disposición para lograr un entorno saudable e unha mellora na calidade de vida, mediante o coñecemento e análise crítico da repercusión medioambiental da actividade tecnolóxica e o fomento das actitudes responsables de consumo racional.-Tratamento da información e competencia dixital:

Traballárase con artigos de prensa para contextualizar a información da unidade en temas actuais relacionados coa vida cotiá do alumno. Propóñense algunhas páxinas web interesantes que reforzan os contidos traballados na unidade.-Competencia para aprender a aprender:Ao longo de toda a unidade trabállanse habilidades, nas actividades ou no desenvolvemento, para que o alumno sexa capaz de continuar aprendendo de forma autónoma de acordo cos obxectivos da unidade.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN:- Identificar transformacións de enerxía en aparellos eléctricos que utilizamos a cotío. - Describir o funcionamento básico das principais centrais eléctricas do noso país.- Comparar os procedementos empregados para producir enerxía eléctrica nas diferentes centrais.- Clasificar os aparellos eléctricos que utilizamos a diario en función do seu consumo de enerxía.-. Describir como se leva a cabo o transporte de enerxía eléctrica a partir das centrais eléctricas ata os lugares de consumo.


U. D. 6. DESEÑO GRÁFICO CON ORDENADOR

OBXECTIVOS:· Saber diferenciar mapas de puntos de imaxes vectoriais.· Aprender a manexar diversas aplicacións informáticas de uso común, como as de debuxo vectorial e as de retoque fotográfico. · Identificar os diferentes tipos de aplicacións informáticas empregadas para levar a cabo tarefas diferentes. · Coñecer as posibilidades que ofrecen para o debuxo as aplicacións de debuxo vectorial. · Identificar os diversos elementos que aparecen na pantalla dun ordenador cando se traballa con aplicacións destinadas ao debuxo e ao deseño gráfico: imaxe, información sobre a mesma, ferramentas…. · Saber cales son as formas que existen na actualidade de obter imaxes en formato dixital susceptibles de ser manipuladas nun ordenador. · Aprender a catalogar conxuntos de fotografías dixitais.· Coñecer as ferramentas informáticas básicas empregadas no deseño industrial.

CONTIDOS:1.- Conceptos:· Mapas de puntos.· Debuxos vectoriais.· Aplicacións para o tratamento de imaxes.· Calidade das imaxes dixitais.

· Formatos de arquivos gráficos.· Creación de imaxes con Draw.· Compresión de imaxes dixitais.· Retoque básico de imaxes dixitais.· Introdución ao CAD.· Manexo básico de QCad.2.- Procedementos, destrezas e habilidades:· Diferenciar as aplicacións de debuxo vectorial das aplicacións de retoque fotográfico.· Manexar unha aplicación de debuxo vectorial.· Manexar unha aplicación de retoque fotográfico.· Diferenciar arquivos gráficos comprimidos en distinta medida en función da súa calidade.· Utilizar QCad para elaborar debuxos sinxelos.3.- Actitudes:· Valoración do aporte do distinto tipo de software ao mundo da informática.· Interese por coñecer os últimos avances no mundo da informática, como a compresión de arquivos gráficos e a súa aplicación no mundo da fotografía e do vídeo.· Aprecio das fotografías dixitais e doutras creacións artísticas dos demais, respectando os seus gustos e opinións.

COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN:- Competencia en comunicación lingüística:

Trabállanse de forma explícita os contidos relacionados coa adquisición da competencia lectora, a través de textos con actividades de explotación.- Competencia matemática:

No apartado dedicado ao debuxo técnico os alumnos deben prestar especial atención ás medidas das pezas debuxadas, sobre todo á hora de acotar as dimensións dun debuxo.- Tratamento da información e competencia dixital:

Calquera cidadán manexa cámaras dixitais ou teléfonos móbiles capaces de tomar imaxes fixas ou en movemento. Neste punto, a presente unidade debe servir como punto de partida, sobre todo á hora de valorar a resolución e a calidade dunha imaxe dixital e as súas posibilidades de impresión.- Competencia cultural e artística:

A fotografía é unha arte, polo tanto, a fotografía dixital tamén. Ao longo da unidade ofrécense consellos para crear imaxes mais ou menos creativas en función do programa utilizado. - Competencia para aprender a aprender:

No manexo de aplicacións informáticas a autoaprendizaxe é esencial. Ao longo da unidade, inclúense varios procedementos que mostran aos alumnos como realizar tarefas sinxelas empregando aplicacións relacionadas co tratamento dixital da imaxe.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN- Diferenciar os mapas de puntos das imaxes vectoriais. - Realizar debuxos xeométricos e artísticos usando algunha aplicación sinxela de deseño gráfico. - Manexar unha aplicación de deseño gráfico. - Manexar imaxes dixitais utilizando algunha aplicación específica. - Gardar arquivos gráficos con distintos graos de compresión, sinalando as diferenzas.

TEMPORALIZACIÓN.. A duración prevista desta unidade é de 6 horas.

U.D. 7. A FOLLA DE CÁLCULO OBXECTIVOS:

· Coñecer cales son as capacidades dunha folla de cálculo.· Identificar os diferentes menús, iconas, etc., que aparecen na pantalla dun ordenador cando se traballa cunha folla de cálculo.· Aprender a manexar unha folla de cálculo con soltura para realizar con ela as funcións básicas.· Saber en que ámbitos se utiliza unha folla de cálculo: entidades bancarias, laboratorios científicos, departamentos de contabilidade de empresas, etc.· Aplicar os contidos aprendidos na unidade aos problemas que xorden na vida real. Por exemplo, á hora de analizar os datos numéricos procedentes dun experimento.· Saber como xerar gráficos a partir dos datos dunha táboa empregando unha folla de cálculo.· Repasar contidos referentes ao formato do texto que xa se estudaron ao falar de procesadores de textos e aplicalos á hora de manexar unha folla de cálculo.· Saber empregar unha folla de cálculo para xestionar bases de datos sinxelas (listados telefónicos, etc.).

CONTIDOS1.- Conceptos:· Software ofimático: as follas de cálculo.· As follas de cálculo Microsoft Office e OpenOffice.org Calc.·Formato das cellas. Formato de texto. Formato de número. Formato de moeda. Formato de data.· Fórmulas e funcións.· Gráficos.· Impresión de documentos cunha folla de cálculo.2.-Procedementos, destrezas e habilidades:· Resolver problemas empregando follas de cálculo.· Identificar os elementos que aparecen na pantalla cando empregamos unha folla de cálculo.· Decidir o tipo de gráfico que mellor se adapta aos datos numéricos que queremos representar.· Imprimir conxuntos de datos numéricos, gráficos ou táboas baleiras manexando unha folla de cálculo.3.- Actitudes:· Interese por coñecer algunhas aplicacións de software que non estamos habituados a empregar.· Gusto pola orde á hora de manexar gráficos e/ou grandes cantidades de datos numéricos.· Aprecio pola importante labor de certas aplicacións informáticas en determinados ámbitos laborais.

COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN- Competencia en comunicación lingüística:

Na Unidade trabállanse de forma explícita os contidos de relacionados coa adquisición da competencia lectora, a través de textos.- Competencia matemática:

Ao longo de toda a unidade emprégase unha folla de cálculo, unha ferramenta utilizada fundamentalmente como soporte á hora de realizar cálculos ou de elaborar representacións matemáticas de conxuntos de datos.

O emprego de fórmulas nunha folla de cálculo servirá para reforzar a aprendizaxe tamén noutras materias e os coñecementos adquiridos deben servir para que os alumnos recorran á utilización dunha folla de cálculo no estudo de diferentes materias, como por exemplo: análises dos datos extraídos de experimentos científicos, manexo de datos estatísticos, elaboración de diagramas, etc.- Tratamento da información e competencia dixital:

O tratamento automático de datos numéricos foi a primeira aplicación da informática. Aínda que a folla de cálculo non é a ferramenta máis empregada en ámbitos domésticos (un navegador ou un procesador de textos empréganse mais a miúdo), para o estudante ten un interese especial, pois permitiralle simplificar notablemente certas tarefas repetitivas, ao tempo que pon ao seu alcance ferramentas que lle resultarán útiles, por exemplo, á hora de interpretar gráficos diversos que aparecen asiduamente nos medios de comunicación.-Competencia para aprender a aprender:

No manexo de aplicacións informáticas a autoaprendizaxe é esencial. Ao longo da unidade, inclúense varios procedementos que mostran aos alumnos como realizar tarefas sinxelas empregando aplicacións relacionadas con manexo de datos numéricos e a súa representación gráfica.- Autonomía e iniciativa persoal:

É interesante motivar aos alumnos para que teñan curiosidade por aprender a utilizar ferramentas informáticas novas, como as follas de cálculo.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN- Realizar cálculos con funcións sinxelas nunha folla de cálculo. - Representar graficamente os datos dunha táboa.- Elixir un tipo de gráfico ou outro en función dos datos que se representan nunha folla de cálculo.- Imprimir táboas e gráficos.- Variar o formato das cellas, utilizando criterios que permitan diferenciar os datos introducidos polo usuario daqueles que calcula a aplicación, por exemplo.- Elixir o formato das cellas (data, número, etc.) que mellor se adapta aos datos introducidos.- Aplicar o aprendido nesta unidade á hora de resolver algúns problemas de xeografía, matemáticas, física, química ou tecnoloxía.- Variar o formato numérico das cellas e explicar as variacións que se observan na pantalla cando se calculan os datos cun formato diferente.


U.D. 8. REDES INFORMÁTICAS: INTERNET OBXECTIVOS:

· Saber definir unha rede informática.· Saber como se transmiten os datos nunha rede.· Aprender a diferenciar e a clasificar redes informáticas segundo diferentes criterios.· Coñecer cal é o hardware empregado para comunicar entre si dous ou máis ordenadores.· Aprender como se dispoñen e se conectan os diferentes dispositivos que conforman unha rede informática.· Aprender a configurar redes informáticas, tanto en Windows como en Linux.· Coñecer como se produciu o nacemento e a posterior evolución da rede Internet.· Entender como funciona Internet e como ten lugar o fluxo de información a través da mesma.· Saber como funcionan as redes de banda ancha e as vantaxes que aportan á comunicación en Internet.

CONTIDOS:1.- Conceptos:· Redes informáticas. Usuarios, dominios e grupos de traballo. · Estrutura cliente-servidor.

· Transmisión de datos en redes informáticas. · Tipos de redes de ordenadores. Redes LAN, MAN e WAN. Clasificación.· Redes cableadas (Ethernet) e redes sen fío. Dispositivos wifi.· Hardware necesario para montar unha rede: adaptadores de rede, routers, concentradores, conmutadores, puntos de acceso, pontes, repetidores, pasarelas…· Configuración de redes informáticas en Windows e Linux.· Historia e evolución de Internet.· A estrutura de Internet e o seu funcionamento. As direccións IP. · Os dominios. Adxudicación de dominios.· Os distintos tipos de conexións a Internet: rede telefónica básica, RDSI, ADSL, cable, satélite, banda ampla sen fío e PLC.2.- Procedementos, destrezas e habilidades:· Interpretar esquemas que mostran como ten lugar o fluxo de datos nunha rede informática.· Identificar os dispositivos necesarios para montar unha rede informática.· Configurar redes e compartir recursos en Windows e Linux.· Buscar información para deseñar unha rede doméstica, cableada ou ben sen fío (de tipo wifi).· Crear unha rede LAN ou WLAN.· Identificar os elementos físicos (cableado, módem, router…) que configuran a conexión física á rede Internet.· Configurar unha conexión a Internet.3.- Actitudes:· Valoración da importancia de Internet na sociedade actual e dos esforzos que realizaron moitas persoas desde fai varias décadas para conseguir que Internet funcione a nivel mundial.· Actitude crítica diante das informacións presentes na Rede.


A presenza de diferentes tipos de gráficos ao longo de toda a unidade debe servir, ademais, para reforzar a comprensión destes elementos.- Competencia matemática:

É útil presentar o sistema de numeración binario, posto que é a base do tratamento dixital da información.- Tratamento da información e competencia dixital:

A presenza de redes foi, probablemente, o feito que máis transformou a nosa sociedade occidental nos últimos anos. Ao principio, as redes empregábanse soamente para transmitir información. Agora, permitiron formar unha inmensa comunidade na que a comunicación é case instantánea.- Competencia social e cidadá:

Posto que as redes informáticas nos permiten iniciar contacto facilmente con moitas persoas, é imprescindible respectar as opinións dos demais. E, sobre todo, tendo en conta que Internet pon en contacto directo a persoas que teñen contornos culturais moi dispares.- Competencia para aprender a aprender:

No manexo de aplicacións informáticas a autoaprendizaxe é esencial. Ao longo da unidade, inclúense varios procedementos que mostran aos alumnos como realizar tarefas sinxelas destinadas á comprensión do funcionamento das redes informáticas.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN- Coñecer e comprender o funcionamento dunha rede de comunicacións entre ordenadores.- Utilizar axeitadamente diferentes dispositivos necesarios para montar unha rede informática.- Distinguir dous ou máis redes informáticas tendo en conta diferentes criterios: tipo de medio físico que conecta os diversos equipos da rede, topoloxía da rede, área que abarca a mesma, etc.- Montar e desmontar fisicamente unha rede informática de área local (LAN ou WLAN).

- Avaliar as vantaxes e desvantaxes de distintas conexións a Internet.- Describir a estrutura e o funcionamento da rede Internet.- Coñecer as redes de banda ampla e describir o seu funcionamento.- Configurar unha conexión a Internet.


U.D. 9. INTERNET E COMUNICACIÓN

OBXECTIVOS:· Lembrar os principais servizos de Internet.· Correo electrónico. Tipos, protocolos, servidores e clientes. · Sistemas para comunidades: foros, grupos de noticias (news) e listas de distribución.· Comunicación en tempo real: chats, sistemas de mensaxería instantánea e sistemas de comunicación multimedia.· Analizar os novos grupos e as novas relacións: as comunidades virtuais.· Mostrar a estrutura web: servidor, navegador e páxinas web.· Manexar o correo electrónico vía web.· Coñecer as normas básicas de comportamento á hora de participar en foros de discusión.

CONTIDOS:1.- Conceptos:· Aldea global e comunidades virtuais.· Comunicación sincrónica e asíncrona.· Correo electrónico, webmail. Arquivos adxuntos e emoticonos.· Foros, grupos de noticias (news) e listas de distribución. · Chat, mensaxería instantánea, webcam.· Páxina web, servidor, URL.· O ordenador: un novo medio de comunicación. Os servizos de comunicación que ofrece Internet.2.- Procedementos, destrezas e habilidades:· Manexar con soltura un programa cliente de correo electrónico.· Recoñecer e utilizar correctamente as categorías e información dun foro ou dun grupo de noticias.· Usar con destreza un servizo de chat e un sistema de mensaxería instantánea.· Analizar os diferentes elementos que forman parte dunha páxina web: texto escrito, animacións, imaxes fixas, vídeos, arquivos de audio… · Utilizar o correo vía web usando algún portal de Internet. · Participar en foros de discusión sobre un tema de interese.· Controlar e eliminar o correo lixo.2.- Actitudes:· Actuar con precaución diante dos diversos perigos que presenta Internet: correo electrónico non desexado, uso fraudulento nas transaccións económicas, virus, etc.· Fomento pola crítica da información obtida de Internet e verificación da súa orixe.· Respecto polas opinións dos demais ao participar en foros de discusión na Rede. · Actitude crítica diante dos problemas de Internet e das comunicacións globais, sobre todo en cuestións de seguridade (virus informáticos, correo electrónico non desexado, etc.).


A través de textos con diversas actividades, trabállanse de forma explícita os contidos relacionados coa adquisición da competencia lectora.-Tratamento da información e competencia dixital:

Internet ofrece diferentes servizos cos que acceder á información. O correo electrónico, ademais da www, é o servizo máis utilizado. É o medio polo que podemos enviar e recibir información dunha maneira máis directa. Propóñense algunhas páxinas web interesantes que reforzan os contidos traballados na unidade.- Competencia social e cidadá:

Un dos problemas de Internet é o máis uso que determinadas persoas fan delas. O spam é un problema bastante grave. Moitas persoas reciben cada día unha cantidade de mensaxes non desexados que supera ao número de mensaxes útiles. Aínda que se están desenvolvendo ferramentas informáticas destinadas a xestionar este correo non desexado, é imprescindible adoptar un comportamento que permita reducilo.

Por outra parte, o desenvolvemento de Internet favoreceu pola súa vez o desenvolvemento do Software libre, pois decenas, centos ou miles de persoas en todo o mundo colaboran para conseguir un produto gratuíto que todo o mundo pode empregar. A enciclopedia on-line Wikipedia é, talvez, o exemplo máis significativo.- Competencia para aprender a aprender:

No manexo de aplicacións informáticas a autoaprendizaxe é esencial. Ao longo da unidade, inclúense varios procedementos que mostran aos alumnos como realizar tarefas sinxelas empregando aplicacións relacionadas coa comunicación.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN- Enumerar e describir con certo detalle os servizos que ofrece Internet.- Utilizar o correo electrónico, un servizo de chat, a mensaxería instantánea ou un foro.- Enviar e recibir correos electrónicos cun programa-cliente de correo e vía web.- Controlar e identificar o correo lixo ou spam que chega a un ordenador.


PROGRAMACIÓN

DE

TECNOLOXÍA

4º CURSO DA ESO

PROGRAMACIÓN DE TECNOLOXÍA PARA O 4º CURSO DA ESO

INTRODUCCIÓN:Esta programación ten como base os contidos e obxectivos propostos no currículo

oficial. Neste curso pretendemos que os alumnos consoliden e amplíen os coñecementos e o desenvolvemento de destrezas adquiridos nos cursos anteriores, coñecementos e destrezas que lles permitirán a comprensión e a utilización dos obxectos técnicos de uso cotián e o desenvolvemento da capacitación necesaria para fomenta-lo espírito innovador na pescuda de solucións a problemas existentes.




tratará de manter un xusto equilibrio entre as tres propostas ou métodos seguintes:-Método expositivo: para introduci-los conceptos da unidade que permitan a

consecución dos coñecementos técnicos e científicos necesarios para a comprensión da mesma..

-Método experimental: para aplica-los coñecementos alcanzados ó análise de obxectos tecnolóxicos existentes e á súa posible manipulación e transformación.

-Método de proxectos: para a construción de prototipos que permitan resolver algún problema previamente formulado. Nesta fase será fundamental a colaboración entre alumnos e o traballo en equipo.






ATENCIÓN Á DIVERSIDADEPara aqueles alumnos nos que se detecten problemas de aprendizaxe e/ou adaptación ao método xeral de ensinanza-aprendizaxe previsto, prevemos a realización de actividades específicas adaptadas ás súas características particulares. Destacamos: Actividades de distinto grao de dificultade.

Actividades de reforzo. Traballos persoais. Actividades propostas en colaboración con outros departamentos didácticos e de orientación. Emprego de novas tecnoloxías como ferramentas de traballo adaptadas ás novas necesidades


CRITERIOS DE RECUPERACIÓN DE PENDENTES

Para recuperar a materia de tecnoloxía de 3º ESO terase que realizar un traballo por avaliación; no caso de suspendelo ou de non presentalo terase que presentar a unha exame.

CONTIDOS MÍNIMOS

- Resistencias

- Diodos

- Transistores

- Álxebra de Boole

- Portas lóxicas

- Redes de telefonía

- Redes de radiodifusión

- Sistemas de localización

- Sistemas de control

- Compoñentes dun robot

- Control programado: autómatas e tarxetas controladoras

- Pneumática: elemento se circuitos

- Instalacións eléctricas

- Instalación de auga

- Instalacións de gas

DESENVOLVEMENTO DAS UNIDADES DIDÁCTICAS

1ª AVALIACIÓN

U.D. 1. ELECTRÓNICA ANALÓXICA

1.- OBXECTIVOS:-Repasar os coñecementos básicos sobre o funcionamento dos circuítos eléctricos-Coñecer os principais compoñentes dos circuítos electrónicos-Descubrir as características fundamentais dos materiais semicondutores-Aprender a montar circuítos electrónicos simples-Aprender a utilizar un software de simulación de circuítos eléctricos e electrónicos.

2.- CONTIDOS:

2.1.- CONCEPTUAIS.-Repaso de contidos de electricidade: Magnitudes básicas, conexión de receptores, elementos de manobra e de control, etc-Resistencias. Tipos. Código de colores-Condensadores.

-Semiconductores. Diodos e transistores. Propiedades e aplicacións.-Simuladores de circuítos electrónicos.

2.2-. PROCEDEMENTAIS:-Manexo e identificación de operadores electrónicos.-Interpretación de esquemas.-Resolución de exercicios- Deseño e construción de circuítos electrónicos.

2.3. ACTITUDINAIS:-Esmero na manipulación dos compoñentes electrónicos.-Respecto polas normas de seguridade e hixiene.

-Interese por descubrir as aplicacións prácticas da electrónica.-Valora-la influencia da electrónica no progreso da humanidade e na mellora na calidade de vida.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Realizar cálculos sinxelos de electricidade e electrónica.-Describir os compoñentes elementais dos circuítos electrónicos.-Analizar e interpretar esquemas.-Montar circuítos previamente deseñados.

4..- TEMPORALIZACIÓN:

A esta unidade temos previsto dedicarlle 14 horas.

5.- COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN:- Competencia en comunicación lingüística: Adquisición de vocabulario específico.- Competencia matemática:

Nesta unidade fanse cálculos de distintas magnitudes dos circuítos.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos fundamentos básicos de electrónica e das aplicacións derivadas desta, fai que esta unidade contribúa de forma importante á consecución das habilidades necesarias para interactuar co mundo físico, posibilitando a comprensión de sucesos de forma que o alumno se poida desenvolver de forma óptima nas aplicacións da electrónica.-Tratamento da información e competencia dixital:

En Internet atopamos información para construír diversos circuítos electrónicos ademais de facilitarnos programas de simulación para comprobar previamente o seu funcionamento.-Competencia social e cidadá

Coñecer as aplicacións da electrónica, fai que o alumno se forme en habilidades propias da vida cotiá.. -Competencia para aprender a aprender:

Elaboración dunha síntese do tema para reforzar os contidos máis importantes, de forma que o alumno coñeza as ideas fundamentais do mesmo.-Autonomía e iniciativa persoal:

A introdución do software de simulación proporciona aos alumnos autonomía durante a aprendizaxe.

U.D. 2. ELECTRÓNICA DIXITAL

1.- OBXECTIVOS:-Comprender a importancia da miniaturización no desenvolvemento da electrónica.-Coñecer o sistema de numeración binario e as funcións lóxicas.-Coñecer as portas lóxicas e a súa utilidade.-Aprender a deseñar circuítos que cumpran unhas condicións dadas.-Aprender a simplificar funcións lóxicas.-Saber como se fabrican os circuítos integrados e aprender algunhas das súas características básicas.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Sistema de numeración binario. Álxebra de Boole. Funcións lóxicas. -Simplificación de funcións.-Plantexamento dixital de problemas tecnolóxicos.-Circuítos integrados. Características e evolución.-Portas lóxicas. Tipos. Familias.

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Interpretar e construír táboas da verdade.-Obter a primeira forma canónica a partir dunha táboa da verdade.-Xerar unha función lóxica a partir dunha táboa da verdade-Deseño de circuítos que cumpran unhas condicións predeterminadas. -Utilización de software de simulación.-Montaxe de circuítos.

2.3. ACTITUDINAIS:-Hábito de traballo ordenado.-Esmero e limpeza na presentación de traballos.-Disposición de reflexionar antes de actuar.-Perseverar ante as dificultades.-Respecto polas normas de seguridade no taller.-Valora-la importancia do traballo en equipo na resolución de problemas técnicos, asumindo as responsabilidades individuais

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Realizar operacións lóxicas empregando a Alxebra de Boole.-Elaborar táboas da verdade.-Resolver problemas coa utilización de portas lóxicas.-Montar circuítos previamente deseñados.-Realizar simulacións no ordenador-Explicar a evolución dos circuítos integrados e a súa influencia en tódolos ámbitos da sociedade.

4.- TEMPORALIZACIÓN:A esta unidade temos previsto dedicarlle 14 horas.

5.- COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN:- Competencia en comunicación lingüística: Adquisición de vocabulario específico. Ademais traballase con esquemas.- Competencia matemática:

Nesta unidade trabállase o sistema binario e o Álxebra de Boole. -Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos fundamentos da electrónica dixital e das aplicacións derivadas desta, fai que esta unidade contribúa de forma importante á consecución das habilidades necesarias para interactuar co mundo físico, posibilitando a comprensión de sucesos de forma que o alumno se poida desenvolver de forma óptima nas aplicacións da electrónica.

-Tratamento da información e competencia dixital: Nesta unidade empregamos os simuladores de circuítos.

-Competencia social e cidadáCoñecer as aplicacións da electrónica, fai que o alumno se forme en habilidades propias da

vida cotiá. -Competencia para aprender a aprender:


O coñecemento e a información contribúen á consecución desta competencia

2ª AVALIACIÓN

U.D. 3. TECNOLOXÍA DA COMUNICACIÓN.

1.- OBXECTIVOS:-Coñecer os medios de comunicación mais empregados ao longo da historia-Diferenciar entre os distintos receptores telefónicos actuais-Coñecer os métodos empregados na actualidade para lograr unha comunicación de calidade.-Aprender as características dos novos formatos para divulgar imaxes e sons: CD, DVD e arquivos mp3

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Os sistemas de comunicacións-Comunicacións con fíos: o telégrafo e o teléfono-Comunicacións sen fíos: a radio, a televisión e a telefonía móbil.-Sistemas de localización por satélite. O GPS.-O CD-ROM o DVD.- O formato MP3

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Aprender a editar arquivos de audio-Converter un Cd de audio a formato mp3-Análise dos elementos e sistemas de comunicación que empregamos a diario.-Interpretación de esquemas.

2.3. ACTITUDINAIS:-Mostrar interese por comprende-lo funcionamento dos equipos de comunicación.-Esmero na manipulación dos operadores electrónicos.-Disposición de reflexionar antes de actuar.-Utilización axeitada dos novos termos e simboloxía-Perseverar ante as dificultades.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Analizar e describir os elementos e sistemas de comunicación.-Destacar as vantaxes e inconvenientes dos distintos medios de comunicación.-Coñecer os principios básicos que rexen o seu funcionamento.-Manexar algún programa editor de audio.


5.- COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN:- Competencia en comunicación lingüística:


A informática e as telecomunicación están moi ligadas entre si. Os teléfonos móbiles poden conectarse ao ordenador, poden navegar por Internet, enviar e recibir correo electrónico, reproducir arquivos de video e audio, etc.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos materiais empregados na fabricación dos distintos equipos e a conciencia da enerxía consumida contribúe á adquisición desta competencia. - Competencia social e cidadá:

Poder acceder ás diversas formas de información que temos actualmente, axuda a que o alumno se forme nesta competencia. É tamén importante que os alumnos saiban seleccionar e facer bo uso da información que reciben. - Competencia para aprender a aprender:


U.D. 4. CONTROL E ROBÓTICA

1.-OBXECTIVOS.-Coñecer os elementos que forman un sistema de control automático.-Describir as características xerais e o funcionamento dun robot-Coñecer as características dos principais tipos de sensores.-Coñecer as aplicacións do control automático.

2.- CONTIDOS 2.1.CONCEPTUAIS

-A orixe dos robots.-Automatismos.-Sistemas de control. Tipos. -Elementos dun sistema de control en lazo cerrado-Aplicacións do control automático. Robots.Compoñentes dun robot

2.2.PROCEDEMENTAIS:-Identificación de automatismos en sistemas técnicos e describi-la súa función.-Identificación e utilización de distintos tipos de sensores.-Deseño construción de circuítos eléctricos e electrónicos.-Deseño e construción de robots non programables con sensores e motores

2.3.ACTITUDINAIS:-Valorar a importancia do manexo automático de aparatos en canto a seguridade, economía e eficacia.-Interese por coñecer as aplicacións dos robots na industria-Confiar na propia capacidade para resolver problemas.-Utilización axeitada dos novos termos e simboloxía.-Valoración positiva de orde e seguridade.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Describir os compoñentes dun sistema de control.-Elaborar esquemas que mostren o funcionamento dun sistema de control automático-Coñecer os distintos sensores: de luz, de temperatura, de infravermellos, magnéticos, etc.-Diferenciar os compoñentes dun robot e describir as súas característicass


5.- COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN:Competencia en comunicación lingüística:

Lectura de textos, adquisición de vocabulario e interpretación de esquemas.- Competencia matemática:

No apartado dedicado á realización de proxectos, os alumnos deben prestar especial atención ás medidas das distintas partes do conxunto.

-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:O coñecemento dos materiais empregados nos sistemas de control contribúe á adquisición

desta competencia. - Competencia social e cidadá:

O alumno comprende a importancia do control automático nas industrias e na vida cotiá para lograr unha mellora nas condicións laborais e sociais. -Autonomía e iniciativa persoal:

O coñecemento e a información contribúen á consecución desta competencia-Competencia para aprender a aprender:


U.D. 5. CONTROL POR ORDENADOR

1.-OBXECTIVOS.-Coñecer o funcionamento e aprender a usar unha tarxeta controladora.-Aprender a utilizar os diagramas de fluxo para realizar tarefas de programación-Coñecer a linguaxe de programación LOGO.-Aprender a realizar accións básicas con un control de ordenador

2.- CONTIDOS

2.1.CONCEPTUAIS-Bases do control por ordenador.-A programación con linguaxes de alto nivel.-Controladoras e interfaces de control-Diagramas de fluxo

2.2.PROCEDEMENTAIS:-Interpretación e elaboración de diagramas de fluxo.-Deseño de programas para controlar as entradas e saídas dunha controladora-Utilización de controladoras conectadas ao ordenador para manexar distintos operadores e para captar sinais de sensores.-Interpretación e elaboración de programas en linguaxe Logo

2.3.ACTITUDINAIS:-Valorar a importancia da adopción de automatismos e control por ordenador-Interese por abordar problemas e confiar na propia capacidade para resolvelos mas.-Utilización axeitada dos novos termos e simboloxía.-Valoración positiva de orde e seguridade.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Distinguir os principais elementos de entrada e saída dun sistema de control.-Describir as características dunha controladora-Elaborar procedementos sinxelos de control en linguaxe LOGO.-Elaborar programas que controlen as entradas e saídas dunha controladora-Manexar distintos dispositivos por medio dunha controladora conectada ao ordenador



Lectura de textos, adquisición de vocabulario e interpretación de esquemas.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos materiais empregados nos sistemas de control contribúe á adquisición desta competencia. - Competencia social e cidadá:



Ao longo de toda a unidade trabállanse habilidades, nas actividades ou no desenvolvemento, para que o alumno sexa capaz de continuar aprendendo de forma autónoma de acordo cos obxectivos da unidade.-Tratamento da información e competencia dixital:

Estúdase o control por ordenador e elabóranse programas que cumpran unhas determinadas funcións.

3ª AVALIACIÓN

U.D. 6.-. PNEUMÁTICA E HIDRAÚLICA.

1.- OBXECTIVOS:-Coñecer os principios físicos nos que se basea o funcionamento dos circuítos pneumáticos e hidráulicos-Coñecer os principais elementos dos circuítos pneumáticos e hidráulicos. -Coñecer a simboloxía usada en pneumática e hidráulica.-Saber cómo funcionan os circuítos pneumáticos e hidráulicos e identificar as vantaxes que representa o seu uso -Aprender a manexar aplicación informáticas para simular circuítos pneumáticos e hidráulicos.-Coñecer as principais aplicacións da pneumática e da hidráulica.

2.- CONTIDOS:

2.1.- CONCEPTUAIS.-Magnitudes fundamentais da pneumática.-Fabricación e tratamento do ar comprimido.-Transformación da enerxía do ar comprimido en traballo. Cilindros e motores.-Mando dos cilindros pneumáticos. Válvulas distribuidoras, reguladores unidireccionais e bidireccionais, válvulas de dobre entrada , válvulas de simultaneidade, de descarga rápida, etc. -Hidráulica. Principios básicos.-Elementos que compoñen un circuíto hidráulico. Simboloxía.

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Análise e manipulación dos operadores pneumáticos.-Coñecemento e manexo da simboloxía pneumática e hidráulica.-Realización de exercicios de pneumática e de hidráulica.-Deseño e montaxe de distintos circuítos pneumáticos-Análise de sistemas pneumáticos para comprende-lo seu funcionamento. -Deseño e simulación de circuítos no ordenador

2.3. ACTITUDINAIS:-Interese por coñecer o funcionamento dos sistemas pneumáticos e hidráulicos e as súas aplicacións-Valora-la importancia do traballo en equipo na resolución de problemas técnicos, asumindo as responsabilidades individuais.-Abordar con autonomía e creatividade problemas sinxelos traballando de forma metódica e ordenada.-Analizar e valorar criticamente o impacto na sociedade do desenvolvemento científico e tecnolóxico.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Describir os compoñentes elementais dos circuítos pneumáticos e hidráulicos e os principios físicos nos que se basean.-Resolver problemas sinxelos.-Analizar e interpretar esquemas pneumáticos.-Utilizar software de simulación pneumática e hidráulica.-Montar circuítos previamente deseñados.

4.- TEMPORALIZACIÓN:A esta unidade temos previsto dedicarlle 14 horas

5.- COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN:- Competencia en comunicación lingüística: Adquisición de vocabulario específico e utilización de esquemas.- Competencia matemática:

Nesta unidade fanse cálculos matemáticos relacionados coas magnitudes pneumáticas e hidráulicas.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos fundamentos básicos da pneumática e da hidráulica e das aplicacións derivadas delas, fai que esta unidade contribúa de forma importante á consecución das habilidades necesarias para interactuar co mundo físico. É de destacar que os circuítos pneumáticos e hidráulicos son pouco contaminantes-Tratamento da información e competencia dixital:

Nesta unidade utilizamos programas de simulación para deseñar circuítos e comprobar o funcionamento.-Competencia social e cidadá

Coñecer as aplicacións da pneumática e da hidráulica, fai que o alumno se forme en habilidades propias da vida cotiá.. -Competencia para aprender a aprender:


A introdución do software de simulación e a montaxe de circuítos proporciona aos alumnos autonomía durante a aprendizaxe.

U.D. 7.- INSTALACIÓNS.

1.- OBXECTIVOS.-Coñecer os elementos básicos de cada unha das instalacións dunha vivenda.-Aprender o funcionamento de algúns dos elementos característicos das instalacións dunha vivenda.-Coñecer os posibles riscos no uso das instalacións así como as normas de seguridade que se

deben adoptar

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Instalación eléctrica. Partes de qué consta.-Instalación de auga. Elementos da distribución de auga potable e de saída de augas residuais.-Instalación de gas. Elementos da mesma.

-Calefacción. Tipos.-Comunicacións.-Facturas domésticas: luz, auga, gas, etc.-A arquitectura bioclimática

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Observación e análise de elementos de instalacións doméstica-Análise das condicións de seguridade das instalacións.-Análise de facturas domésticas e aforro enerxético

2.3. ACTITUDINAIS:-Disposición para indagar e descubrir.-Sensibilización pola necesidade de adoptar medidas de aforro enerxético.-Valorar a importancia da observación escrupulosa das normas de seguridade e hixiene.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Describir os elementos que compoñen as distintas instalacións dunha vivenda.-Coñecer as normas que regulan o seu deseño e utilización.-Realizar deseños sinxelos empregando a simboloxía adecuada.-Coñecer as principais normas de aforro enerxético.-Enumerar as vantaxes da arquitectura bioclimática



Lectura de textos e adquisición de vocabulario. Interpretación de facturas de consumo doméstico- Competencia matemática:

Nesta unidade fanse cálculos de consumos domésticos.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos materiais empregados nas instalacións de vivendas e a obtención das enerxías empregadas contribúe á adquisición desta competencia. - Competencia social e cidadá:

O alumno comprende a importancia das distintas instalacións das vivendas para lograr un entorno saudable e unha mellora na calidade de vida. Tamén lle permite adquirir coñecemento e análise crítico da repercusión medioambiental do consumo de enerxía nos fogares e o fomento das actitudes responsables. -Autonomía e iniciativa persoal:

O coñecemento e a información contribúen á consecución desta competencia-Tratamento da información e competencia dixital:

Neste tema abórdanse as novas tecnoloxías que xa están presentes na maioría dos fogares..-Competencia para aprender a aprender:


U.D. 8.- HISTORIA DA TECNOLOXÍA

1.- OBXECTIVOS.-Coñecer o desenvolvemento tecnolóxico ao longo da historia.-Saber a época na que se desenrolaron os inventos mais coñecidos.-Coñecer as consecuencias sociais dalgúns inventos claves.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Fitos técnicos na historia do ser humano. Os períodos da historia desde o punto de vista tecnolóxico-A tecnoloxía e os inventos clave nas distintas etapas: 1), na prehistoria; 2), na idade antiga; 3), na idade media; 4), na idade moderna e século XIX; 5), nos séculos XX e XXI. -O impacto social da tecnoloxía: revolución industrial e revolución electrónica-Inventos e inventores. Repercusións sociais.

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Investigación e análise dos inventos mais relevantes ao longo da historia.-Pescuda de información sobre a vida de inventores famosos.-Análise da evolución dos obxectos técnicos.-Análise do impacto das novas tecnoloxías na sociedade actual.

2.3. ACTITUDINAIS:-Disposición para indagar e descubrir.-Valoración do desenvolvemento tecnolóxico ao longo da historia.-Recoñecemento da necesidade do aproveitamento de materias primas e recursos naturais e da adquisición de hábitos que fomenten o desenvolvemento sustentable.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Explicar a evolución tecnolóxica ao longo da historia.-Relacionar a evolución da tecnoloxía coa historia da humanidade.-Explicar as consecuencias sociais e económicas derivadas da aparición de algúns elementos clave-Coñecer aos inventores mais relevantes.-Relacionar inventos clave coa nosa actividade cotiá.



Lectura de textos e adquisición de vocabulario.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos materiais empregados e da enerxía consumida na construción dos distintos inventos contribúe á adquisición desta competencia. - Competencia social e cidadá:

O alumno comprende a importancia da evolución da tecnoloxía ao longo da historia cara á mellora das condicións de vida. -Autonomía e iniciativa persoal:


Nesta unidade trátase, entre outros temas, da influencia do ordenador persoal e de Internet.-Competencia para aprender a aprender:

Moitas ramas da tecnoloxía están en constante evolución, polo que os alumnos deben ser capaces de adquirir coñecementos por si mesmos para poder adaptarse aos continuos cambios.

PROGRAMACIÓN

DE

TECNOLOXÍAS

4º CURSO DA ESO D.C.

PROGRAMACIÓN DE TECNOLOXÍAS PARA O 4º CURSO DA ESO D.C.

INTRODUCCIÓN:Esta programación ten como base os contidos e obxectivos propostos no currículo

oficial. Inclúe contidos básicos correspondentes á tecnoloxía de 4º curso e ten un carácter eminentemente práctico.

Neste curso pretendemos que os alumnos consoliden e amplíen os coñecementos e o desenvolvemento de destrezas adquiridos nos cursos anteriores, coñecementos e destrezas que lles permitirán a comprensión e a utilización dos obxectos técnicos de uso cotián.



. METODOLOXIA.-A metodoloxía empregada basearase nas tres propostas ou métodos seguintes:-Método expositivo: para introduci-los conceptos da unidade que permitan a

consecución dos coñecementos técnicos necesarios para a comprensión da mesma.-Método experimental: para aplica-los coñecementos alcanzados ó análise de

obxectos tecnolóxicos existentes e á súa posible manipulación e transformación.-Método de proxectos: para a construción de prototipos que permitan resolver algún

problema previamente formulado. Nesta fase será fundamental a colaboración entre alumnos e o traballo en equipo.






ATENCIÓN Á DIVERSIDADEPara aqueles alumnos nos que se detecten problemas de aprendizaxe e/ou adaptación ao método xeral de ensinanza-aprendizaxe previsto, prevemos a realización de actividades específicas adaptadas ás súas características particulares. Destacamos: Actividades de distinto grao de dificultade. Actividades de reforzo.

Traballos persoais. Actividades propostas en colaboración con outros departamentos didácticos e de orientación. Emprego de novas tecnoloxías como ferramentas de traballo adaptadas ás novas necesidades


CRITERIOS DE RECUPERACIÓN DE PENDENTES

Para recuperar a materia de tecnoloxía de 3º ESO terase que realizar un traballo por avaliación; no caso de suspendelo ou de non presentalo terase que presentar a unha exame.

CONTIDOS MÍNIMOS

- Resistencias

- Diodos

- Transistores

- Álxebra de Boole

- Portas lóxicas

- Redes de telefonía

- Redes de radiodifusión

- Sistemas de localización

- Sistemas de control

- Compoñentes dun robot

- Control programado: autómatas e tarxetas controladoras

- Pneumática: elemento se circuitos

- Instalacións eléctricas

- Instalación de auga

- Instalacións de gas


1ª AVALIACIÓN

U.D. 1. ELECTRÓNICA ANALÓXICA

1.- OBXECTIVOS:-Repasar os coñecementos básicos sobre o funcionamento dos circuítos eléctricos-Coñecer os principais compoñentes dos circuítos electrónicos-Descubrir as características fundamentais dos materiais semicondutores-Aprender a montar circuítos electrónicos simples-Aprender a utilizar un software de simulación de circuítos eléctricos e electrónicos.

2.- CONTIDOS:

2.1.- CONCEPTUAIS.-Repaso de contidos de electricidade: Magnitudes básicas, conexión de receptores, elementos de manobra e de control, etc-Resistencias. Tipos. Código de colores

-Condensadores.

-Semiconductores. Diodos e transistores. Propiedades e aplicacións.-Simuladores de circuítos electrónicos.

2.2-. PROCEDEMENTAIS:-Manexo e identificación de operadores electrónicos.-Interpretación de esquemas.-Resolución de exercicios- Deseño e construción de circuítos electrónicos.

2.3. ACTITUDINAIS:-Esmero na manipulación dos compoñentes electrónicos.-Respecto polas normas de seguridade e hixiene.

-Interese por descubrir as aplicacións prácticas da electrónica.-Valora-la influencia da electrónica no progreso da humanidade e na mellora na calidade de vida.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Realizar cálculos sinxelos de electricidade e electrónica.-Describir os compoñentes elementais dos circuítos electrónicos.-Analizar e interpretar esquemas.-Montar circuítos previamente deseñados.

4..- TEMPORALIZACIÓN:


5.- COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN:- Competencia en comunicación lingüística: Adquisición de vocabulario específico.- Competencia matemática:

Nesta unidade fanse cálculos de distintas magnitudes dos circuítos.-Tratamento da información e competencia dixital:

Uso de programas de simulación de circuítos eléctricos e electrónicos. -Competencia social e cidadá

Coñecer as aplicacións da electrónica, fai que o alumno se forme en habilidades propias da vida cotiá. -Competencia para aprender a aprender:



U.D. 2. ELECTRÓNICA DIXITAL

1.- OBXECTIVOS:-Comprender a importancia da miniaturización no desenvolvemento da electrónica.-Coñecer o sistema de numeración binario e as funcións lóxicas.-Coñecer as portas lóxicas e a súa utilidade.-Aprender a deseñar circuítos que cumpran unhas condicións dadas.-Aprender a simplificar funcións lóxicas.-Saber como se fabrican os circuítos integrados e aprender algunhas das súas características básicas.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Sistema de numeración binario. Álxebra de Boole. Funcións lóxicas. -Simplificación de funcións.-Circuítos integrados. Características e evolución.-Portas lóxicas. Tipos. Familias.

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Interpretar e construír táboas da verdade.-Obter a primeira forma canónica a partir dunha táboa da verdade.-Xerar unha función lóxica a partir dunha táboa da verdade-Deseño de circuítos que cumpran unhas condicións predeterminadas. -Utilización de software de simulación.-Montaxe de circuítos.

2.3. ACTITUDINAIS:-Hábito de traballo ordenado.-Esmero e limpeza na presentación de traballos.-Disposición de reflexionar antes de actuar.-Perseverar ante as dificultades.-Respecto polas normas de seguridade no taller.-Valorar a importancia do traballo en equipo na resolución de problemas técnicos, asumindo as responsabilidades individuais

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Elaborar táboas da verdade. -Resolver problemas coa utilización de portas lóxicas.-Montar circuítos previamente deseñados.-Realizar simulacións no ordenador-Explicar a evolución dos circuítos integrados e a súa influencia en tódolos ámbitos da sociedade.


5.- COMPETENCIAS QUE SE TRABALLAN:

- Competencia en comunicación lingüística: Adquisición de vocabulario específico. Ademais trabállase con esquemas.- Competencia matemática:

Nesta unidade trabállase o sistema binario e o Álxebra de Boole. -Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos fundamentos da electrónica dixital e das aplicacións derivadas desta, fai que esta unidade contribúa de forma importante á consecución das habilidades necesarias para interactuar co mundo físico-

-Tratamento da información e competencia dixital: Nesta unidade empregamos os simuladores de circuítos.

-Competencia social e cidadáCoñecer as aplicacións da electrónica, fai que o alumno se forme en habilidades propias da

vida cotiá. -Competencia para aprender a aprender:



2ª AVALIACIÓN

U.D. 3. TECNOLOXÍA DA COMUNICACIÓN.

1.- OBXECTIVOS:-Coñecer os medios de comunicación mais empregados ao longo da historia-Diferenciar entre os distintos receptores telefónicos actuais-Coñecer os métodos empregados na actualidade para lograr unha comunicación de calidade.-Aprender as características dos novos formatos para divulgar imaxes e sons: CD, DVD e arquivos mp3

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Os sistemas de comunicacións-Comunicacións con fíos: o telégrafo e o teléfono-Comunicacións sen fíos: a radio, a televisión e a telefonía móbil.-Sistemas de localización por satélite. O GPS.-O CD-ROM o DVD. - O formato MP3

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Aprender a editar arquivos de audio-Converter un Cd de audio a formato mp3-Análise dos elementos e sistemas de comunicación que empregamos a diario.-Interpretación de esquemas.

2.3. ACTITUDINAIS:-Mostrar interese por comprende-lo funcionamento dos equipos de comunicación.-Esmero na manipulación dos operadores electrónicos.-Disposición de reflexionar antes de actuar.-Utilización axeitada dos novos termos e simboloxía

-Perseverar ante as dificultades.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Analizar e describir os elementos e sistemas de comunicación.-Destacar as vantaxes e inconvenientes dos distintos medios de comunicación.-Coñecer os principios básicos que rexen o seu funcionamento.-Manexar algún programa editor de audio.




A informática e as telecomunicación están moi ligadas entre si. Os teléfonos móbiles poden conectarse ao ordenador, poden navegar por Internet, enviar e recibir correo electrónico, reproducir arquivos de vídeo e audio, etc.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos materiais empregados na fabricación dos distintos equipos e a conciencia da enerxía consumida contribúe á adquisición desta competencia. - Competencia social e cidadá:

Poder acceder ás diversas formas de información que temos actualmente, axuda a que o alumno se forme nesta competencia. É tamén importante que os alumnos saiban seleccionar e facer bo uso da información que reciben. - Competencia para aprender a aprender:


U.D. 4. CONTROL E ROBÓTICA

1.-OBXECTIVOS.-Coñecer os elementos que forman un sistema de control automático.-Describir as características xerais e o funcionamento dun robot-Coñecer as características dos principais tipos de sensores.-Coñecer as aplicacións do control automático.

2.- CONTIDOS 2.1.CONCEPTUAIS-A orixe dos robots.-Automatismos.-Sistemas de control. Tipos. -Elementos dun sistema de control en lazo cerrado-Aplicacións do control automático. Robots.Compoñentes dun robot

2.2.PROCEDEMENTAIS:-Identificación de automatismos en sistemas técnicos e describir a súa función.-Identificación e utilización de distintos tipos de sensores.

-Deseño construción de circuítos eléctricos e electrónicos.-Construción de robots non programables con sensores e motores

2.3.ACTITUDINAIS:-Valorar a importancia do manexo automático de aparatos en canto a seguridade, economía e eficacia.-Interese por coñecer as aplicacións dos robots na industria-Confiar na propia capacidade para resolver problemas.-Utilización axeitada dos novos termos e simboloxía.-Valoración positiva de orde e seguridade.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Describir os compoñentes dun sistema de control.-Describir esquemas que mostren o funcionamento dun sistema de control automático básico-Coñecer os distintos sensores: de luz, de temperatura, magnéticos, etc.-Diferenciar os compoñentes dun robot.



Lectura de textos, adquisición de vocabulario e interpretación de esquemas.- Competencia matemática:

No apartado dedicado á realización de proxectos, os alumnos deben prestar especial atención ás medidas das distintas partes do conxunto.

-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:O coñecemento dos materiais empregados nos sistemas de control contribúe á adquisición

desta competencia. - Competencia social e cidadá:




U.D. 5. CONTROL POR ORDENADOR

1.-OBXECTIVOS.-Coñecer o funcionamento e aprender a usar unha tarxeta controladora.-Aprender a utilizar os diagramas de fluxo para realizar tarefas de programación-Coñecer a linguaxe de programación LOGO.-Aprender a realizar accións básicas con un control de ordenador

2.- CONTIDOS

2.1.CONCEPTUAIS-Bases do control por ordenador.-A programación con linguaxes de alto nivel.-Controladoras e interfaces de control-Diagramas de fluxo

2.2.PROCEDEMENTAIS:-Interpretación de diagramas de fluxo.-Manexo de programas para controlar as entradas e saídas dunha controladora-Utilización de controladoras conectadas ao ordenador para manexar distintos operadores e para captar sinais de sensores.-Interpretación de programas en linguaxe Logo

2.3.ACTITUDINAIS:-Valorar a importancia da adopción de automatismos e control por ordenador-Interese por abordar problemas e confiar na propia capacidade para resolvelos mas.-Utilización axeitada dos novos termos e simboloxía.-Valoración positiva de orde e seguridade.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Distinguir os principais elementos de entrada e saída dun sistema de control.-Elaborar procedementos sinxelos de control en linguaxe LOGO.-Manexar distintos dispositivos por medio dunha controladora conectada ao ordenador



Lectura de textos, adquisición de vocabulario e interpretación de esquemas.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos materiais empregados nos sistemas de control contribúe á adquisición desta competencia. - Competencia social e cidadá:



Ao longo de toda a unidade trabállanse habilidades, nas actividades ou no desenvolvemento, para que o alumno sexa capaz de continuar aprendendo de forma autónoma de acordo cos obxectivos da unidade.-Tratamento da información e competencia dixital:

Estúdase o control por ordenador e elabóranse programas que cumpran unhas determinadas funcións.

3ª AVALIACIÓN

U.D. 6.-. PNEUMÁTICA E HIDRÁULICA.

1.- OBXECTIVOS:-Coñecer os principais elementos dos circuítos pneumáticos e hidráulicos. -Coñecer a simboloxía usada en pneumática e hidráulica.-Saber cómo funcionan os circuítos pneumáticos e hidráulicos e identificar as vantaxes que representa o seu uso -Aprender a manexar aplicación informáticas para simular circuítos pneumáticos e hidráulicos.-Coñecer as principais aplicacións da pneumática e da hidráulica.

2.- CONTIDOS:

2.1.- CONCEPTUAIS.-Magnitudes fundamentais da pneumática.-Fabricación e tratamento do ar comprimido.-Elementos que compoñen un circuíto pneumático.-Estrutura xeral dos circuítos pneumáticos. -Hidráulica. Principios básicos.-Elementos que compoñen un circuíto hidráulico. Simboloxía.

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Análise e manipulación dos operadores pneumáticos.-Coñecemento da simboloxía pneumática e hidráulica.-Realización de exercicios sinxelos de pneumática e de hidráulica.-Deseño e montaxe de distintos circuítos pneumáticos.-Análise de sistemas pneumáticos para comprende-lo seu funcionamento. -Deseño e simulación de circuítos no ordenador.

2.3. ACTITUDINAIS:-Interese por coñecer o funcionamento dos sistemas pneumáticos e hidráulicos e as súas aplicacións-Valorar a importancia do traballo en equipo na resolución de problemas técnicos, asumindo as responsabilidades individuais.-Abordar con autonomía e creatividade problemas sinxelos traballando de forma metódica e ordenada.-Analizar e valorar criticamente o impacto na sociedade do desenvolvemento científico e tecnolóxico.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Describir os compoñentes elementais dos circuítos pneumáticos e hidráulicos.-Resolver problemas sinxelos.-Analizar e interpretar esquemas pneumáticos.-Utilizar software de simulación pneumática e hidráulica.-Montar circuítos previamente deseñados.



Adquisición de vocabulario específico e utilización de esquemas.- Competencia matemática:

Nesta unidade fanse cálculos matemáticos relacionados coas magnitudes pneumáticas e hidráulicas.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos fundamentos básicos da pneumática e da hidráulica e das aplicacións derivadas delas, fai que esta unidade contribúa de forma importante á consecución das habilidades necesarias para interactuar co mundo físico. É de destacar que os circuítos pneumáticos e hidráulicos son pouco contaminantes.-Tratamento da información e competencia dixital:

Nesta unidade utilizamos programas de simulación para deseñar circuítos e comprobar o funcionamento.-Competencia social e cidadá

Coñecer as aplicacións da pneumática e da hidráulica, fai que o alumno se forme en habilidades propias da vida cotiá.. -Competencia para aprender a aprender:


A introdución do software de simulación e a montaxe de circuítos proporciona aos alumnos autonomía durante a aprendizaxe.

U.D. 7.- INSTALACIÓNS.

1.- OBXECTIVOS.-Coñecer os elementos básicos de cada unha das instalacións dunha vivenda.-Aprender o funcionamento de algúns dos elementos característicos das instalacións dunha vivenda.-Coñecer os posibles riscos no uso das instalacións así como as normas de seguridade que se deben adoptar

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Instalación eléctrica. Partes de qué consta.-Instalación de auga. Elementos da distribución de auga potable e de saída de augas residuais.-Instalación de gas. Elementos da mesma.-Calefacción. Tipos.-Comunicacións.-Facturas domésticas: luz, auga, gas, etc.-A arquitectura bioclimática

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Observación e análise de elementos de instalacións doméstica.-Análise das condicións de seguridade das instalacións.-Análise de facturas domésticas e aforro enerxético

2.3. ACTITUDINAIS:-Disposición para indagar e descubrir.-Sensibilización pola necesidade de adoptar medidas de aforro enerxético.-Valorar a importancia da observación escrupulosa das normas de seguridade e

hixiene.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Describir os elementos que compoñen as distintas instalacións dunha vivenda.-Coñecer as normas que regulan o seu deseño e utilización.-Realizar deseños sinxelos empregando a simboloxía adecuada.-Coñecer as principais normas de aforro enerxético.-Enumerar as vantaxes da arquitectura bioclimática



Lectura de textos e adquisición de vocabulario. Interpretación de facturas de consumo doméstico- Competencia matemática:

Nesta unidade fanse cálculos de consumos domésticos.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos materiais empregados nas instalacións de vivendas e a obtención das enerxías empregadas contribúe á adquisición desta competencia. - Competencia social e cidadá:

O alumno comprende a importancia das distintas instalacións das vivendas para lograr un entorno saudable e unha mellora na calidade de vida. Tamén lle permite adquirir coñecemento e análise crítico da repercusión medioambiental do consumo de enerxía nos fogares e o fomento das actitudes responsables. -Autonomía e iniciativa persoal:


Neste tema abórdanse as novas tecnoloxías que xa están presentes na maioría dos fogares..-Competencia para aprender a aprender:


U.D. 8.- HISTORIA DA TECNOLOXÍA

1.- OBXECTIVOS.-Coñecer o desenvolvemento tecnolóxico ao longo da historia.-Saber a época na que se desenrolaron os inventos mais coñecidos.-Coñecer as consecuencias sociais dalgúns inventos claves.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Fitos técnicos na historia do ser humano. Os períodos da historia desde o punto de vista tecnolóxico-A tecnoloxía e os inventos clave nas distintas etapas: 1), na prehistoria; 2), na idade antiga; 3), na idade media; 4), na idade moderna e século XIX; 5), nos séculos XX e XXI. -O impacto social da tecnoloxía: revolución industrial e revolución electrónica-Inventos e inventores. Repercusións sociais.

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Investigación e análise dos inventos mais relevantes ao longo da historia.-Pescuda de información sobre a vida de inventores famosos.-Análise da evolución dos obxectos técnicos.-Análise do impacto das novas tecnoloxías na sociedade actual.

2.3. ACTITUDINAIS:-Disposición para indagar e descubrir.-Valoración do desenvolvemento tecnolóxico ao longo da historia.-Recoñecemento da necesidade do aproveitamento de materias primas e recursos naturais e da adquisición de hábitos que fomenten o desenvolvemento sustentable.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Explicar a evolución tecnolóxica ao longo da historia.-Relacionar a evolución da tecnoloxía coa historia da humanidade.-Explicar as consecuencias sociais e económicas derivadas da aparición de algúns elementos clave-Coñecer aos inventores mais relevantes.-Relacionar inventos clave coa nosa actividade cotiá.



Lectura de textos e adquisición de vocabulario.-Competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico:

O coñecemento dos materiais empregados e da enerxía consumida na construción dos distintos inventos contribúe á adquisición desta competencia. - Competencia social e cidadá:

O alumno comprende a importancia da evolución da tecnoloxía ao longo da historia cara á mellora das condicións de vida. -Autonomía e iniciativa persoal:


Nesta unidade trátase, entre outros temas, da influencia do ordenador persoal e de Internet.-Competencia para aprender a aprender:

Moitas ramas da tecnoloxía están en constante evolución, polo que os alumnos deben ser capaces de adquirir coñecementos por si mesmos para poder adaptarse aos continuos cambios.

PROGRAMACIÓN

DE

TECNOLOXÍA INDUSTRIAL I

1º CURSO DE BACHARELATO

CURSO 2008-2009

PROGRAMACIÓN DE TECNOLOXÍA INDUSTRIAL I (PRIMEIRO CURSO DE BACHARELATO)

INTRODUCIÓN.-Esta programación ten como base os contidos e obxectivos propostos no currículo

oficial. Unha das características esenciais da actividade tecnolóxica é o seu carácter integrador de diferentes disciplinas, é dicir, a tecnoloxía constitúe un campo de actividade que require a influencia e conxugación de distintos compoñentes (o coñecemento científico e a súa aplicación técnica, o carácter económico, estético, etc) todos eles integrados e cun referente disciplinar propio baseado nun modo ordenado e metódico de intervir no contorno.

Neste Curso de Primeiro de Bacharelato deben estenderse e sistematizarse os elementos de cultura técnica adquiridos na E.S.O. Amplíanse e ordénanse os coñecementos sobre materiais e as súas aplicacións, as técnicas produtivas, a compresión dos elementos de máquinas e sistemas, os seus principios de funcionamento e a súa utilización; iníciase o estudio dos sistemas automáticos e afóndase nos aspectos sociais e medioambientais da actividade técnica.

DISTRIBUCIÓN DOS CONTIDOS.- Os contidos están agrupados en 5 Unidades Didácticas cunha duración variable que indicamos ó final de cada unha delas.

Tanto a distribución como a temporalización son orientativas, podendo ser modificadas acorde cos coñecementos previos dos alumnos e coa súa progresión ó longo do curso.

METODOLOXÍA.-Independentemente do enfoque metodolóxico que se empregue para o

desenvolvemento dun tema determinado, procuraremos que interactúen os seguintes elementos:

a) Enfoque constructivista para garantir que o alumno sexa o protagonista da súa propia aprendizaxe. Para iso deberemos coñecer os seus intereses, ideas e coñecementos previos, deberemos animalos a opinar sobre a realidade tecnolóxica que os rodea e potenciaremos os traballos en equipo realizando actividades prácticas e proxectos.

b) Enfoque interdisciplinar, animándoos a expresar opinións sobre outras materias ou temas que teñan relación coa Tecnoloxía.

Trátase, en todo caso, de manter en todo momento unha actitude activa do alumnado por medio de: actividades individuais (reflexión, estudio, resolución de exercicios, etc.), participación en coloquios dentro da aula e integración en grupos de traballo.

AVALIACIÓN.-Para a avaliación dos alumnos basearémonos nos seguintes aspectos:Exame escrito de coñecementos de cada unidade.Chamadas orais feitas ó longo do desenvolvemento das unidades.Traballo individual: valorarase o emprego axeitado das ferramentas, o interese polo

traballo ben feito, a orde e a limpeza no traballo e o uso da terminoloxía correcta. Asistencia a clase: avaliaranse de forma negativa as faltas de asistencia reiteradas e

sen xustificar. Ao remate de cada avaliación informaremos ós alumnos dos aspectos negativos da

mesma dándolles ó mesmo tempo as orientacións necesarias para a recuperación dos contidos non superados.


-A temporalización.-As actividades propostas.-A metodoloxía.-Os recursos empregados.

Ó longo do curso, os alumnos deberán aprender a: 1), coñecer os materias más comúns e identifica-las súas propiedades e aplicacións; 2), identificar e explica-lo funcionamento dos mecanismos máis comúns e saber face-los seus cálculos característicos; 3), montar circuítos eléctricos e pneumáticos a partir dos planos ou esquemas dunha aplicación característica, ademais de face-los cálculos axeitados; 4), identificar os elementos funcionais que compoñen un produto técnico e coñecer a función de cada un deles; 5), describi-los útiles e técnicas empregados no proceso de fabricación dun produto e valorar as razóns sociais, ambientais e tecnolóxicas da súa produción e uso;; 6), coñecer as distintas formas de aproveitamento da enerxía e realizar os cálculos característicos 7), aportar ideas propias ó equipo de traballo, e saber valorar e aceptar as alleas.


U.D 1. RECURSOS ENERXÉTICOS

1.- OBXECTIVOS:-Coñecer as fontes de enerxía renovables e non renovables .-Coñecer a importancia do carbón, do petróleo e dos seus derivados no desenvolvemento industrial.-Entende-lo funcionamento das centrais térmicas e nucleares.-Comprende-la necesidade do uso das enerxías alternativas.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Unidades de enerxía. Transformacións enerxéticas: máquinas, procesos e rendementos obtidos.-Clasificación das fontes de enerxía.-Carbón. Aplicacións. Produtos derivados.-Petróleo. Obtención, transporte e refino. Aplicacións. Produtos derivados.-Gas natural. Obtención, transporte e utilización.-As centrais térmicas.-A enerxía nuclear. Fisión nuclear.-Combustible empregado nas centrais nucleares.-Compoñentes dunha central nuclear. Tipos de reactores nucleares- Os residuos nucleares.-As enerxías renovables: hidráulica e alternativas (solar, eólica, biomasa, xeotérmica, RSU, das olas e maremotriz).-Impacto ambiental da produción enerxética

2.2.- PROCEDEMENTAIS:-Resolución de problemas de transformación da enerxía.-Representación, mediante diagramas conceptuais dos pasos seguidos para obter enerxía eléctrica nos distintos tipos de centrais.-Cálculos e estimacións de consumo. Técnicas e sistemas de aforro enerxético.-Análise do problema dos residuos radioactivos.

2.3. ACTITUDINAIS:-Valoración da importancia da enerxía no desenvolvemento e benestar social.-Sensibilidade ante o consumo irracional e as súas consecuencias.-Recoñecemento da necesidade de avanzar na investigación e uso das enerxías renovables

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Describir as fontes de enerxía.-Explicar o funcionamento das centrais eléctricas-Resolver problemas de transformación de enerxías

-Calcular, a partir da información adecuada, o custo enerxético do funcionamento ordinario dun local ou dunha vivenda e suxerir posibles alternativas de aforro

4.- DISTRIBUCIÓN E TEMPORALIZACIÓN:De cara o seu desenvolvemento, esta U.D. dividirémola en tres partes:-Manifestacións e transformacións da enerxía, cunha duración aproximada de 7 horas.-Enerxías non renovables, cunha duración de 12 horas-Enerxías renovables, cunha duración de 12 horas.

U.D. 2. COÑECEMENTO DE MATERIAIS

1. OBXECTIVOS:-Coñecer os materiais máis importantes que se empregan na industria, así como as súas características e aplicacións.-Identificar materiais de uso común e valorar a importancia de procurar o material máis axeitado para cada aplicación.

2.- CONTIDOS:2.1. CONCEPTUAIS:-Propiedades mais relevantes dos materiais. Clasificación dos mesmos.-Ferros, aceiros e fundicións: obtención, tratamentos, presentacións comerciais e aplicacións.-Os metais non ferrosos. Clasificación, características e aplicacións.-Os plásticos. Tipos. Procesos de conformación. Aplicacións.-As fibras téxtiles: naturais, artificiais e sintéticas.-A madeira e os seus derivados.-Os materias pétreos. O vidro. Os materias cerámicos. Os materiais compostos.

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Identificación de distintos materiais polo seu aspecto, peso específico, etc.-Procurar posibles aplicación para distintos tipos de materiais.-Recollida de información relacionada cos plásticos.-Exemplificación da aplicación e da elección de materiais para algún proxecto tipo.

2.3. ACTITUDINAIS:-Valoración da importancia do uso axeitado de termos técnicos.-Valorar o impacto ambiental da produción, transformación e uso dos materiais.-Comprende-la importancia do reciclado de materiais.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Describir os materiais mais habituais no seu uso técnico, identificar as súas propiedades e aplicacións mais características e analizar a súa adecuación a un fin concreto

4.-DISTRIBUCIÓN E TEMPORALIZACIÓN:Para a súa temporalización esta Unidade dividirémola en tres partes: -Os metais ferrosos, cunha duración aproximada de 6 horas. -Os metais non ferrosos, cunha duración aproximada de 6 horas. -Os plásticos e as fibras téxtiles, cunha duración aproximada de 6 horas. -Outros materiais de uso industrial (a madeira, os materiais pétreos, etc.), cunha duración aproximada de 6 horas.

U. D 3. ELEMENTOS DE MÁQUINAS E SISTEMAS.

1. OBXECTIVOS:-Coñecer os distintos elementos que compoñen unha máquina.-Analizar os compoñentes de circuítos eléctricos e pneumáticos, para coñecer o seu funcionamento-Coñecer e medir os parámetros básicos dun circuíto.-Manipular de forma axeitada os elementos dun circuíto e coñecer os seus símbolos.-Analiza-la función e as características dos elementos transmisores e transformadores do movemento.-Coñecer as fórmulas empregadas nos cálculos de relacións de transmisión e no deseño de mecanismos.

2.- CONTIDOS.2.1. CONCEPTUAIS:-Parámetros fundamentais de electricidade. Lei de Ohm. Potencia, enerxía e calor por efecto Joule. Diferenzas entre c.c. e c.a.-Elementos dun circuíto: xerador, condutores, elementos de control e de protección e receptores. Conexión de receptores.-Principios de funcionamento das máquinas eléctricas de c.c. e c.a. (xeradores, motores e transformadores).-As leis dos gases perfectos.-Proceso de produción, tratamento, regulación e control do ar comprimido: compresores, unidades de mantemento, válvulas e cilindros.-Máquinas e sistemas mecánicos.-Transmisión do movemento por medio de rodas de fricción, poleas e correas e engrenaxes. Tipos e características de cada un deles. -Caixas de velocidades. Cálculo de rpm e de par. -Elementos transformadores do movemento: trinquetes, embragues, roda libre, cruz de Malta, piñón - cremalleira, biela - manivela, parafuso - porca, leva, etc.-Elementos auxiliares do movemento: Volantes de inercia, resortes, freos, etc.

2.2 PROCEDEMENTAIS:-Resolución de problemas de electricidade e de pneumática.-Representación esquematizada de circuítos. Simboloxía. Interpretación de planos e esquemas.-Simulación, montaxe e experimentación de circuítos eléctricos e pneumáticos característicos.

-Cálculo montaxe e experimentación de mecanismos característicos

2.3. ACTITUDINAIS:-Interese por comprende-lo comportamento da corrente eléctrica nun circuíto, a súa importancia e a súa versatilidade.-Esmero e coidado á hora de montar, experimentar e desmontar dispositivos eléctricos e pneumáticos-Recoñecemento da importancia do uso da pneumática nos procesos de produción e control.-Curiosidade por coñecer os distintos elementos que conforman unha máquina e valorar a importancia dos elementos transmisores e transformadores do movemento.-Utilización do vocabulario técnico axeitado á hora de nomear os distintos elementos.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Identificar os elementos funcionais, mecanismos e circuítos que compoñen un produto técnico de uso común.-Describir a función de cada un dos elementos que constitúen un circuíto eléctrico.-Describir a función de cada un dos elementos que constitúen un circuíto pneumático.-Elaborar e interpretar circuítos eléctricos e pneumáticos.-Montar circuítos eléctricos e pneumáticos-Utilizar software de simulación de circuítos-Describir os mecanismos de transmisión e de transformación de movemento mais usuais, así como os auxiliares.-Resolver exercicios típicos de electricidade, pneumática e mecanismos.

4. DISTRIBUCIÓN E TEMPORALIZACIÓN:Para o mellor desenvolvemento desta UD., dividirémola en cinco partes:-Circuítos eléctricos, ós que lles dedicaremos aproximadamente 20 horas.-Circuítos pneumáticos, ós que lles dedicaremos aproximadamente 16 horas.-Elementos transmisores do movemento, á que lle dedicaremos aproximadamente 10 horas.-Elementos transformadores do movemento, á que lle dedicaremos aproximadamente 8 horas.-Elementos auxiliares do movemento, á que lle dedicaremos aproximadamente 8 horas.

U.D. 4. PROCEDEMENTOS DE FABRICACIÓN

1. OBXECTIVOS:-Coñecer os distintos procedementos de fabricación: por deformación, por separación ou corte, etc., así coma as vantaxes e desvantaxes de cada un deles.

2.- CONTIDOS.2.1. CONCEPTUAIS:-Técnicas de fabricación.-Fabricación de pezas por deformación do material en frío e en quente.-Conformación por fusión-Sinterización: a metalurxia de pos.-Fabricación de pezas por separación ou corte: limado, serrado, cepillado, roscado, torneado, fresado, etc.-Fabricación por unión entre pezas: Unións fixas e desmontables.

2.2.- PROCEDEMENTAIS:-Descrición das técnicas de fabricación e das máquinas e ferramentas apropiadas para cada procedemento.-Descrición das operacións e dos útiles empregados nun proceso de produción.

2.3 ACTITUDINAIS:-Valoración da importancia da elección do procedemento de fabricación máis axeitado de cara á calidade e a economía de custos. -Recoñecemento da importancia social e económica da automatización dos procesos de fabricación.- Coidado e esmero na manipulación das ferramentas e máquinas.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Describir os útiles e técnicas empregadas nos distintos procesos de fabricación utilizando un vocabulario adecuado

4. DISTRIBUCIÓN E TEMPORALIZACIÓN.Esta U.D. dividirémola en tres partes:

-Procedementos de fabricación por deformación á que lle dedicaremos 5 horas-Procedementos de fabricación por separación ou corte á que lle dedicaremos 5 horas-Procedementos de fabricación por unión entre pezas á que lle dedicaremos 5 horas.

UD. 5. O PROCESO E OS PRODUTOS DA TECNOLOXÍA

1. OBXECTIVOS:-Distingui-los elementos máis importantes dun sistema de produción.-Coñecer as vantaxes e desvantaxes dos métodos de produción en serie e artesanal.-Determina-la importancia da planificación da produción.-Asumi-la importancia da publicidade.

2. CONTIDOS.2.1. CONCEPTUAIS:-Proceso cíclico de deseño e mellora de produtos. Importancia das novas tecnoloxías.-Fases do proceso produtivo.-Fabricación de produtos. -Prevención de riscos.-Normalización e control de calidade.-Distribución e comercialización de produtos. Reciclado.-Repercusións medioambientais dos procesos produtivos.

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Manexo dos instrumentos de medida.-Representación gráfica de pezas.-Localización de defectos típicos en obxectos fabricados.

2.3. ACTITUDINAIS:-Valorar as repercusións que ten sobre a calidade de vida a produción e utilización dun produto ou servizo técnico cotián.-Recoñecemento da necesidade do control de calidade para a obtención de produtos duradeiros.

-Valorar a importancia do deseño atractivo dos produtos.-Interese por coñecer as repercusións medioambientais dos procesos produtivos e valorar a importancia do reciclado de materiais

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Avaliar as repercusións que sobre a calidade de vida ten a produción e utilización dun produto ou servizo técnico cotián e suxerir posibles alternativas de mellora.-Explicar cáles son os problemas medioambientais derivados da fabricación de produtos.

4. TEMPORALIZACIÓN:A esta Unidade Didáctica temos previsto dedicarlle un tempo de 3 horas.

PROGRAMACIÓN

DE

TECNOLOXÍA INDUSTRIAL II


CURSO 2009-2010

PROGRAMACIÓN DE TECNOLOXÍA INDUSTRIAL II (SEGUNDO CURSO DE BACHARELATO)

INTRODUCIÓN.-Esta programación ten como base os contidos e obxectivos propostos no currículo

oficial. Dado que a tecnoloxía constitúe un campo de actividade froito da influencia entre distintas compoñentes (científica, técnica, de representación gráfica, metodolóxica e sociocultural) tratamos de manter un xusto equilibrio entre elas para non desvirtuar os obxectivos da mesma.

Amplíanse os coñecementos sobre materiais, a súa estrutura e os seus tratamentos, afóndase no estudio do principio de funcionamento das máquinas térmicas e eléctricas, iniciase o estudio dos sistemas automáticos e de control, así como da electrónica dixital e autómatas programables e, por último repásanse e amplíanse os coñecementos sobre pneumática e oelohidraúlica.

SECUENCIACIÓN DOS CONTIDOS.- Os contidos están agrupados en 5 Unidades Didácticas cunha duración variable que indicamos ó final de cada unha delas.

Tanto a secuenciación como a temporalización son orientativas, podendo ser modificadas acorde cos coñecementos previos dos alumnos e coa súa progresión ó longo do curso.

. METODOLOXÍA.-Independentemente do enfoque metodolóxico que se empregue para o desenrolo dun

tema determinado, procuraremos que interactúen os seguintes elementos:a) Enfoque constructivista para garantir que o alumno sexa o protagonista da súa

propia aprendizaxe. Para iso deberemos coñecer os seus intereses, ideas e coñecementos previos, deberemos animalos a opinar sobre a realidade tecnolóxica que os rodea e potenciaremos os traballos en equipo realizando actividades prácticas e proxectos.

b) Enfoque interdisciplinar, que fará que os alumnos recoñezan a validez no campo tecnolóxico de moitas das ensinanzas que recibiron noutras áreas de coñecemento.

Trátase, en todo caso, de manter en todo momento unha actitude activa do alumnado por medio de: actividades individuais (reflexión, estudio, resolución de exercicios, etc.), participación en coloquios dentro da aula e integración en grupos de traballo.

AVALIACIÓN.-Para a avaliación dos alumnos basearémonos nos seguintes aspectos:Exame escrito de coñecementos de cada unidade.Chamadas orais feitas ó longo do desenrolo das unidades.Traballo individual: valorarase o emprego axeitado das ferramentas, o interese polo

traballo ben feito, a orde e a limpeza no traballo e o uso da terminoloxía correcta. Asistencia a clase: avaliaranse de forma negativa as faltas de asistencia reiteradas e

sen xustificar. Ao remate de cada avaliación informaremos ós alumnos dos aspectos negativos da

mesma dándolles ó mesmo tempo as orientacións necesarias para a recuperación dos contidos non superados.


-A temporalización.-As actividades propostas.-A metodoloxía.

-Os recursos empregados.

Ó longo do curso, os alumnos deberán aprender a: 1), coñecer a estrutura interna e as propiedades dos materiais técnicos de uso habitual; 2), seleccionar os materias mais axeitados para unha aplicación práctica considerando, ademais das súas propiedades, factores técnicos, económicos e mediambientais; 3), coñecer os métodos de ensaios mais característicos, así como os tratamentos térmicos e termoquímicos; 4), identificar as partes dunha máquina térmica, describir o seu principio de funcionamento e facer os cálculos característicos; 5), interpretar esquemas pneumáticos e oleohidráulicos, facer os cálculos adecuados, así como realizar deseños e montaxes sinxelos; 6), identificar os elementos que constitúen un sistema automático e explicar a función que lle corresponde a cada un deles; 7), deseñar circuítos con portas lóxicas; 8), montar e comprobar un circuíto automático a partir do esquema dunha aplicación característica.

DESENROLO DAS UNIDADES DIDÁCTICAS

U.D 1. MATERIAIS

1.- OBXECTIVOS:-Coñecer as propiedades mecánicas dos materiais e os principais ensaios que se realizan na industria..-Coñecer as alleacións metálicas e estudar, analizar e interpretar os diagramas de equilibrio.-Identificar os materiais mais usados, así como os procesos de transformación dos mesmos.-Comprende-la necesidade e a importancia dos tratamentos térmicos e termoquímicos dos materiais cara á mellora das súas propiedades.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Estrutura atómica e enlaces atómicos e moleculares.-Estrutura cristalina-Propiedades mecánicas dos materiais.-Clasificación e tipos de ensaios.-Cristalización dos metais puros e das alleacións-Solucións sólidas. Diagramas de equilibrio.-Análise do diagrama Fe- C-Conformacións metálicas alleacións férricas. Aceiros e fundicións.-Metais e alleacións non férricas.-Materiais cerámicos.-Polímeros. Termoplásticos. Termoestables. Elastómeros.-Residuos. Tratamento e recuperación dos mesmos.-Tratamentos térmicos e termoquímicos.-A corrosión. Proteccións contra a corrosión.

2.2.- PROCEDEMENTAIS:-Análise das estruturas cristalinas metabólicas básicas.-Realización de ensaios de tracción, dureza e resiliencia.-Análise dos diagramas obtidos nos ensaios realizados-Aplicación da regra das fase de Gibbs.-Interpretación de diagramas de fases.-Análise e interpretación do diagrama ferro-carbono-Identificación de diferentes materiais metálicos, cerámicos e polímeros.

2.3. ACTITUDINAIS:- Uso crítico na selección e utilización dos materiais-Valoración do uso de materias primas como recursos finitos.-Coñecemento da importancia dos ensaios de materiais para coñecer as súas propiedades e no control de calidade dos produtos-Recoñecemento da importancia da elección de materiais adecuados para cada aplicación.-Toma de conciencia sobre a utilización de materiais reciclados

3.- DISTRIBUCIÓN E TEMPORALIZACIÓN De cara o seu desenrolo, esta U.D. dividirémola en catro partes:

-Materiais. Estrutura atómica e estrutura cristalina. Propiedades mecánicas e ensaios: 5 horas-Alleacións. Diagramas de equilibrio: 5 horas-Materiais siderúrxicos, cerámicos e polímeros: 5 horas.Tratamentos térmicos. O fenómeno da corrosión: 5 horas

U.D 2. PRINCIPIOS DE MÁQUINAS

1.- OBXECTIVOS:-Repasar e ampliar os coñecementos sobre máquinas térmicas e eléctricas.-Coñecer o funcionamento e as características das máquinas mais usuais, tanto térmicas como eléctricas.-Aprender a realizar os cálculos característicos destas máquinas.-Coñecer as principais aplicacións das máquinas estudadas.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Definición e cálculos de enerxía, potencia, par motor, perdas, rendemento, etc.-Magnetismo e electromagnetismo.-Forza electromotriz inducida. Fundamento dos xeradores eléctricos.-Fundamento dos motores eléctricos.-Principios fundamentais da termodinámica.-Ciclos termodinámicos. Ciclo de Carnot-Motores térmicos. Motores rotativos e alternativos.-Principios de funcionamento dos ciclos frigoríficos.-Elementos fundamentais dun ciclo frigorífico.-A bomba de calor.-Motores eléctricos de corrente continua. -Motores monofásicos e trifásicos de corrente alterna.

2.2.- PROCEDEMENTAIS:-Identificación das partes principais de máquinas térmicas.-Análise do funcionamento das mesmas.-Realización de cálculos de potencia, rendemento, etc.-Identificación das partes principais de distintos motores eléctricos.-Cálculo dos parámetros principais dun motor en distintas condicións de funcionamento.

2.3. ACTITUDINAIS:-Respecto polas normas de seguridade no manexo de máquinas.

-Pulcritude á hora da realización de medidas e cálculos.-Valoración da importancia das distintas máquinas no desenrolo e na mellora das condicións de traballo

3.- DISTRIBUCIÓN E TEMPORALIZACIÓN(26)De cara o seu desenrolo, esta U.D. dividirémola en tres partes:

-Conceptos físicos fundamentais sobre máquinas: 8 horas-Termodinámica. Motores térmicos. Circuítos frigoríficos: 10 horas-Motores eléctricos: 10 horas.

U.D 3. SISTEMAS PNEUMÁTICOS E OELOHIDRÁULICOS

1.- OBXECTIVOS:-Repasar e actualizar os coñecementos de pneumática.-Cálculo de compoñentes de unha instalación pneumática.-Coñecer as principais aplicacións da pneumática.-Interpretar e deseñar circuítos pneumáticos.-Iniciarse no coñecemento dos circuítos oelohidráulicos.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Propiedades dos fluídos-Técnicas de produción, condución e tratamento do aire comprimido.-Elementos de accionamento, regulación e control. Simboloxía.-Detectores pneumáticos-Circuítos pneumáticos característicos. Aplicacións.-Fluídos hidráulicos. Propiedades. Principios físicos fundamentais.-Vantaxes e inconvintes da oleohidráulica fronte á pneumática.-Elementos principais dun circuíto oleohidráulico. Simboloxía.-Exemplos de aplicación

2.2.- PROCEDEMENTAIS:-Identificación de elementos de circuítos pneumáticos.-Realización de cálculos de pneumática e hidráulica.-Deseño de circuítos.-Construción de circuítos que cumpran unhas determinadas funcións.

2.3. ACTITUDINAIS:-Iniciativa e creatividade no deseño de circuítos.-Orden e pulcritude á hora de realizar as distintas actividades.-Capacidade para resolver as dificultades que podan xurdir no deseño e montaxe de circuítos.

3.- DISTRIBUCIÓN E TEMPORALIZACIÓN: De cara o seu desenrolo, esta U.D. dividirémola en dúas partes:-Pneumática: 14 horas-Oleohidráulica: 12 horas

U.D 4. SISTEMAS AUTOMÁTICOS E DE CONTROL

1.- OBXECTIVOS:-Comprender o papel que xogan os sistemas automáticos na mellora das condicións de vida.-Coñecer os sistemas de control en lazo aberto e en lazo cerrado.-Aprender a analizar os sistemas de control, a calcular a función de transferencia dun sistema e a estabilidade do mesmo.-Comprender o funcionamento e aplicación dos reguladores.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Estrutura dun sistema automático: entrada, proceso, saída. Sistemas en lazo aberto e sistemas en lazo cerrado.-Concepto de función de transferencia-Diagramas funcionais ou de bloques.-Representación dos sistemas de control-Estabilidade dun sistema automático.-Tipos de control. Control proporcional, integral e derivativo. O PID-Partes dun sistema de control. Transdutores e captadores. Detectores de erro ou comparadores. Actuadores.

2.2.- PROCEDEMENTAIS:-Identificación dos elementos dun sistema automático de uso común.-Descrición da función que desempeña cada elemento nun sistema.-Montaxe e comprobación do funcionamento de transdutores.-Montaxe e experimentación de circuítos de control sinxelos.

2.3. ACTITUDINAIS:-Valorar a importancia dos sistemas automáticos na vida cotiá e na industria.-Orden e coidado no montaxe e manexo dos distintos elementos.-Claridade e precisión na realización de gráficas descritivas

3.- DISTRIBUCIÓN E TEMPORALIZACIÓNDe cara o seu desenrolo, esta U.D. dividirémola en dúas partes:

-Sistemas automáticos. 14 horas.-Compoñentes dun sistema de control: 14 horas

U.D 5. CONTROL E PROGRAMACIÓN DE SISTEMAS AUTOMÁTICOS.

1.- OBXECTIVOS:-Comprender os códigos empregados para o control e programación dos sistemas automáticos.-Coñecer a Álxebra de Boole-Coñecer os métodos de simplificación de funcións.-Coñecer os circuítos combinacionais integrados-Aprender a deseñar e a interpretar circuítos de control con portas lóxicas.-Iniciarse na utilización do ordenador en tarefas de control, así como dos autómatas programables.2.- CONTIDOS:

2.1.- CONCEPTUAIS.-Códigos binario, BCD e hexadecimal-Álxebra de Boole. Postulados, propiedades e teoremas. - Portas e funcións lóxicas.-Obtención de funcións lóxicas a partir da táboa da verdade.-Simplificación de funcións.-As portas universais: Nand e Nor-Circuítos combinacionais integrados:codificadores, decodificadores, multiplexadores, etc.-Circuítos secuenciais electrónicos: biestables asíncronos e síncronos.-Circuítos secuencias eléctricos.-O ordenador. Arquitectura interna. Hardaware e software-O microprocesador.-O autómata programable. Estrutura e instrucións básicas.

2.2.- PROCEDEMENTAIS:-Simplificación de funcións.-Deseño e construción de circuítos, que cumpran unhas funcións determinadas, utilizando portas lóxicas.-Análise e descrición dun circuíto secuencial.-Programación dun autómata-Análise e simulación do control programado dun mecanismo.

2.3. ACTITUDINAIS:-Autonomía e iniciativa no deseño dos distintos circuítos.-Orden e método na montaxe dos distintos elementos-Valoración da importancia da simplificación á hora de deseñar circuítos.

3.- DISTRIBUCIÓN E TEMPORALIZACIÓN: (24)De cara o seu desenrolo, esta U.D. dividirémola en tres partes:

-Circuítos combinacionais. Álxebra de Boole: 12 horas-Circuítos secuenciais: 10 horas-O ordenador. O autómata programable: 12 horas

PROGRAMACIÓN DE ELECTROTECNIA


INTRODUCCIÓN

. A comprensión dos fundamentos dos fenómenos electromagnéticos e das formas en que se

poden aplicar son aspectos clave da formación tecnolóxica que repercuten no desenvolvemento

social mellorando notablemente a vida das persoas.

A inclusión da electrotecnia no bacharelato proporciónalle ao alumnado aprendizaxes no

campo da electricidade e do electromagnetismo que lle permitirán estudar sistematicamente

circuítos e sistemas eléctricos e electrónicos, para explicar o seu funcionamento, empregalos en

aplicacións características e construílos.

O carácter de ciencia aplicada da electrotecnia posúe un valor formativo adicional, ao

integrar e aplicar coñecementos procedentes de disciplinas científicas de natureza máis abstracta, o

que permite ver, desde outro punto de vista e de forma palpable, a necesidade dos coñecementos

científicos adquiridos. Neste sentido, a materia de electrotecnia estende e sistematiza coñecementos

adquiridos en etapas educativas anteriores e noutras materias do bacharelato, confírelles unha

orientación técnica que abre un grande abano de posibilidades de formación electrotécnica

especializada e cumpre o dobre propósito de servir como formación de base para orientar o

alumnado cara a estudos universitarios ou para a formación profesional.

O ensino da electrotecnia debe desenvolver de maneira equilibrada os tres eixes transversais

que a configuran. Por unha parte, achega o fundamento científico necesario para comprender

suficientemente os fenómenos e as aplicacións. En segundo lugar, presenta as solucións técnicas

que permitiron a utilización dos fenómenos electromagnéticos nunha ampla variedade de

aplicacións e, en terceiro lugar, permítelle ao alumnado realizar a experimentación e o traballo de

taller que fan posible a medida precisa e o manexo, coa destreza e a seguridade necesarias, dos

dispositivos electrotécnicos.

Os contidos da electrotecnia, polo tanto, abarcan os fenómenos eléctricos e

electromagnéticos, desde o punto de vista da súa utilidade práctica, e os conceptos

e leis científicas que explican a súa aplicación nos dispositivos eléctricos; os elementos con que se

compoñen circuítos, aparellos e instalacións eléctricos; o seu principio de funcionamento e a súa

disposición e conexións características e, por último, as técnicas básicas de análise, cálculo e

predición do comportamento e montaxe de circuítos e

dispositivos eléctricos

COÑECEMENTOS MÍNIMOS

1. Sinalar as relacións entre os fenómenos que teñen lugar nun circuíto destinado a producir luz, enerxía motriz ou calor e explicar cualitativamente o seu funcionamento.

2. Seleccionar elementos e compoñente de valor axeitado e conectalos correctamente nun circuíto.

3. Adoptalas precaucións necesarias para evitalos efectos perniciosos dun mal uso da electricidade e aplicalas normas de seguridade.

4. Verificalo funcionamento correcto dos circuítos eléctricos, localizar avarías ou identificalas posibles causas, interpretando as medidas efectuadas sobre os seus compoñentes.

5. Analizar planos de circuítos, instalacións ou equipos eléctricos de uso común, identificando as funcións, dentro do conxunto, de elementos discretos e de bloques funcionais.

6. Medilas magnitudes básicas dun circuíto eléctrico, seleccionar un aparellos de medida axeitado, conectalo correctamente e elixir a escala óptima.

7. Calcular as distintas magnitudes eléctricas nun circuíto de corrente continua.

8. Calcular as distintas magnitudes eléctricas nun circuíto de corrente alterna.

9. Saber calcular as magnitudes enerxéticas tanto en circuítos de corrente continua como nos de corrente alterna.

10. Saber colocar nos circuítos eléctricos os distintos aparellos de medida e saber calcular o valor que marcarían.

11. Coñecelos fundamentos básicos da electrónica analóxica sabendo resolver problemas de díodos e transistores.

12. Coñecelos fundamentos básicos das máquinas eléctricas e saber resolver problemas de motores de cc e ca.

13. Coñecelas distintas formas de cablear os motores de cc e ca.


1. Identificalos principios físicos que sustentan as aplicacións de electrotecnia, describindo os pasos seguidos ata a súa concreción en dispositivos, sistemas e instalacións.

2. Aplicar coñecementos tecnolóxicos propios da electrotecnia para elaborar e interpretar esquemas e planos eléctricos, calcular o valor das magnitudes do circuíto e interpretalo comportamento dos dispositivos co compoñen.

3. Adoptalas precaucións necesarias para evitalos efectos perniciosos dun mal uso da electricidade e aplicar as normas de seguridade.

4. Prantexamento correcto do problema; aplicando as leis da mecánica necesarias para a resolución do problema.

5. Resolución correcta do problema empregando as cifras significativas e as unidades de medida mais axeitadas.

6. Seguimento dunha orde lóxica na resolución dos problemas.

7. Limpeza e orde no proceso de resolución dos problemas.

8. Traballo, actitude e puntualidade na clase.

9. Puntualidade á hora de entregar traballos, proxectos, prácticas, etc.

10. Emprego, na clase e nos exames, dunha terminoloxía tecnolóxica axeitada

9. Interese mostrada pola materia.

CONTIDOS XERAIS

UNIDADE 1: CONCEPTOS E FENÓMENOS

CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS EN CORRENTE CONTINUA. RESISTENCIA ELÉCTRICA. LEI DE OHM ENERXÍA E POTENCIA DA CORRENTE ELÉCTRICA

CAPACIDADE ELÉCTRICA. CONDENSADORES

UNIDADE 2: ELECTROMAGNETISMO

CAMPO MAGNÉTICO INDUCIÓN MAGNÉTICA. CIRCUÍTOS MAGNÉTICOS

UNIDADE 3: CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS

RESOLUCIÓN DE CIRCUÍTOS. CORRENTE ALTERNA POTENCIA NOS CIRCUÍTOS DE ALTERNA SISTEMAS MONOFÁSICOS E TRIFÁSICOS ELEMENTOS NON LINEAIS: DÍODO, TRANSISTOR CIRCUÍTOS PRÁCTICOS E DE APLICACIÓN

UNIDADE 4: MÁQUINAS ELÉCTRICAS

O TRANSFORMADOR MÁQUINAS ELÉCTRICAS ROTATIVAS DE CORRENTE CONTINUA MÁQUINAS ELÉCTRICAS ROTATIVAS DE CORRENTE ALTERNA

UNIDADE 5: MEDIDAS NOS CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS

APARELLOS DE MEDIDA ELÉCTRICA O OSCILOSCOPIO MEDIDA DA POTENCIA ACTIVA E REACTIVA NA CORRENTE ALTERNA MEDIDAS DE PROTECCIÓN ELÉCTRICA

UNIDADE 1: CONCEPTOS E FENÓMENO

CONTIDOS CONCEPTUAIS

- Potencial eléctrico.- Circuíto eléctrico e corrente eléctrica. - Fontes de alimentación.- Condutancia e resistencia. - Lei de Ohm. Resistencia de condutores. - O polímetro. - Tipos de resistencias. - Asociación de resistencias.- Enerxía e potencia da corrente eléctrica.- O efecto Joule. - Enerxía, potencia e rendemento dun xerador e dun receptor.- Capacidade dun condensador. - Asociación de condensadores. - Carga e descarga dun condensador. - Tipos de condensadores.

CONTIDOS PROCEDIMENTAIS

- Deseño e realización de montaxes experimentais.- Determinación de parámetros dos compoñentes eléctricos en circuítos de proba.

CONTIDOS ACTITUDINAIS

- Interese en empregalos coñecementos físicos para xustificar e comprender o comportamento dos circuítos.

- Respecto polas normas de recollida e almacenaxe de compoñentes eléctricos que contendan sustancias contaminantes e valoración da reciclaxe de ditos produtos.

TEMPORIZACIÓN

CONCEPTOS E FENÓMENOS 6 semanas

UNIDADE 2: ELECTROMAGNETISMO


- Campo magnético de imáns. - Interacción entre unha corrente e un campo magnético. - Campo magnético creado por correntes.- Indución electromagnética.Indutancia. - Propiedades magnéticas da materia. - Circuíto magnético.


- Deseño e realización de montaxes experimentais.


- Valoración dos perigos , para a seguridade no traballo da manipulación de campos eléctricos e magnéticos, e sensibilidade con respecto os efectos medioambientais da contaminación electromagnética.

TEMPORIZACIÓN

ELECTROMAGNETISMO 3 semanas

UNIDADE 3: CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS


- Regras de Kirchhoff. - Cálculo de circuítos.- Métodos auxiliares.- Corrente alterna. - Valores instantáneos e eficaces. - Representación de magnitudes.- Circuítos serie RL, RC y RLC.- Circuítos en paralelo.- Circuítos RLC en conexión mixta.


- Deseño e montaxe de circuítos eléctricos e electrónicos.- Elaboración de esquemas de circuítos eléctricos e electrónicos; cálculos do

parámetros característicos en ditos circuítos.- Elaboración de diagramas fasoriais de impedancias, V,I e de potencias.


- Precaución na montaxe de circuítos eléctricos, electrónicos e na realización de medidas con respecto a seguridade para as persoas que compoñen o grupo de traballo.

TEMPORIZACIÓN

CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS 6 semanas

UNIDADE 4: MÁQUINAS ELÉCTRICAS


- Constitución do transformador e principio de funcionamento.- Perdidas de enerxía no transformador.- Curtocircuíto do transformador.- Constitución e principio de funcionamento das máquinas eléctricas rotativas de cc.- Polos magnéticos e tipos de excitación.- Relación entre potencia, velocidade e par do motor.- Campos magnéticos xiratorios.- Xeneralidades dos motores asíncronos trifásicos e principio de funcionamento.- Características de funcionamento dos motores de indución.- Tipos de motores de indución.- Tipos de arranque.- Inversión do sentido de xiro.- Motores monofásicos.


- Montaxe e desmontase de máquinas eléctricas, identificando os seus elementos.- Comprobación do comportamento do motor segan o tipo de arranque.- Realización de prácticas con transformadores.


- Valoración da influencia da calidade de vida da tecnoloxía de transformación da enerxía, que se emprega nas máquinas eléctricas e na sociedade de consumo e interese por coñecela evolución da súa aplicación doméstica e industrial.

- Respecto polas normas de hixiene e seguridade, tanto en los ensaios como no funcionamento das máquinas en condicións de servizo.

TEMPORIZACIÓN

MÁQUINAS ELÉCTRICAS 3 semanas

UNIDADE 5: MEDIDAS NOS CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS


- O amperímetro.- O voltímetro.- O ohmímetro.- O polímetro.- Medidas en cc y ca.- Funcionamento e manexo do osciloscopio.- Medida de potencia en ca monofásica.- Aparellos de medida empregados en ca.- O vatímetro.- Medida de potencia en sistemas monofásicos e trifásicos.- Efectos da corrente eléctrica sobre o corpo humano.- Contacto directo e indirecto.- Proteccións contra correntes de choque.- Posta a terra.- Primeiros auxilios.


- Medida de R, V, I e potencia en circuítos de cc y ca.- Medida de sinales no osciloscopio empregando un xerador de funcións.- Realización de montaxes para a protección de circuítos e persoas nunha vivenda.


- Valoración das medidas de protección dunha instalación.- Interese en adoptar medidas de aforro enerxético no consumo de electricidade.- Respecto polas normas de seguridade para a realización de medidas eléctricas.- Interese pola avaliación crítica das medidas, como medio para determinar o

correcto funcionamento dun circuíto.

PROGRAMACIÓN

DE

INFORMÁTICA

4º CURSO DA ESO

COMPETENCIAS BÁSICAS

O carácter integrador da materia de Informática , fai que a súa aprendizaxe contribúa á adquisición das seguintes competencias básicas:


Esta materia contribúe de xeito pleno á adquisición da competencia referida a Tratamento da información e competencia dixital, imprescindible para desenvolverse nun mundo que cambia, e cámbianos, empuxado polo constante fluxo de información xerado e transmitido mediante unhas tecnoloxías da información cada vez máis potentes e omnipresentes.

Na sociedade da información, as tecnoloxías da información e a comunicación ofrecen ao suxeito a posibilidade de converterse en creador e difusor de coñecemento a través do seu comunicación con outros suxeitos interconectados por medio de redes de información. A adaptación ao ritmo evolutivo da sociedade do coñecemento require que a educación obrigatoria dote ao alumno dunha competencia na que os coñecementos de índole máis tecnolóxica póñanse ao servizo dunhas destrezas que lle sirvan para acceder á información alí onde se atope, utilizando unha multiplicidad de dispositivos e sendo capaz de seleccionar os datos relevantes para polos en relación cos seus coñecementos previos, e xerar bloques de coñecemento máis complexos. Os contidos da materia de Informática contribúen no alto grao á consecución deste compoñente da competencia.

Sobre esta capa básica se solapa o desenvolvemento da capacidade para integrar as informacións, reelaborarlas e producir documentos susceptibles de comunicarse cos demais en diversos formatos e por diferentes medios, tanto físicos como telemáticos. Estas actividades implican o progresivo fortalecemento do pensamento crítico ante as producións alleas e propias, a utilización da creatividade como ingrediente esencial na elaboración de novos contidos e o enriquecemento das destrezas comunicativas adaptadas a diferentes contextos.

Incorporar aos comportamentos cotiáns o intercambio de contidos será posible grazas á adopción dunha actitude positiva cara á utilización das tecnoloxías da información e a comunicación. Esa actitude aberta, favorecida pola adquisición de condutas tendentes a manter contornas seguras, permitirá proxectar cara ao futuro os coñecementos adquiridos na fase escolar.

Devandita proxección fomentará a adopción crítica dos avances tecnolóxicos e as modificacións sociais que estes produzan.

Desde esta formulación, os coñecementos de tipo técnico débense enfocar ao desenvolvemento de destrezas e actitudes que posibiliten a localización e interpretación da información para utilizala e ampliar horizontes comunicándoa aos outros e accedendo á crecente oferta de servizos da sociedade do coñecemento, de forma que se evite a exclusión de individuos e grupos. Desta forma contribuirase de forma plena á adquisición da competencia, mentres que centrarse no coñecemento exhaustivo das ferramentas non contribuiría senón a dificultar a adaptación ás innovacións que deixarían obsoleto nun curto prazo os coñecementos adquiridos.


Ademais, a materia contribúe de xeito parcial á adquisición da competencia cultural e artística despois de que esta inclúe o acceso ás manifestacións culturais e o desenvolvemento da capacidade para expresarse mediante algúns códigos artísticos. Os contidos referidos ao acceso á información, que incluye as manifestacións de arte dixital e a posibilidade de dispor de informacións sobre obras artísticas non dixitais inaccesibles fisicamente, a captación de contidos multimedia e a utilización de aplicacións para o seu tratamento, así como a creación de novos contidos multimedia que integren informacións manifestadas en diferentes linguaxes colaboran ao enriquecemento da imaxinación, a creatividade e a asunción de regras non alleas a convencións compositivas e expresivas baseadas no coñecemento artístico.


A contribución á adquisición da competencia social e cidadá céntrase en que, en tanto que achega destrezas necesarias para a procura, obtención, rexistro, interpretación e análises requiridas para unha correcta interpretación dos fenómenos sociais e históricos, permite acceder en tempo real ás fontes de información que conforman a visión da actualidade. Posibilítase deste xeito a adquisición de perspectivas múltiples que favorezan a adquisición dunha conciencia cidadá comprometida na mellora da súa propia realidade social. A posibilidade de compartir ideas e opinións a través da participación en redes sociais, brinda unhas posibilidades insospeitadas para ampliar a capacidade de intervir na vida cidadá, non sendo allea a esta participación o acceso a servizos relacionados coa administración dixital nas súas diversas facetas.


A contribución á adquisición da competencia para aprender a aprender está relacionada co coñecemento da forma de acceder e interactuar en contornas virtuais de aprendizaxe, que capacita para a continuación autónoma da aprendizaxe unha vez finalizada a escolaridad obrigatoria. Neste empeño contribúe decisivamente a capacidade desenvolvida pola materia para obter información, transformala en coñecemento propio e comunicar o aprendido póndoo en común cos demais.


Contribúe de xeito importante na adquisición da competencia en comunicación lingüística, especialmente nos aspectos da mesma relacionados coa linguaxe escrita e as linguas estranxeiras. Desenvolverse ante fontes de información e situacións comunicativas diversas permite consolidar as destrezas lectoras, á vez que a utilización de aplicacións de procesamiento de texto posibilita a composición de textos con diferentes finalidades comunicativas. A interacción en linguas estranxeiras colaborará á consecución dun uso funcional das mesmas.


Contribúe de xeito parcial á adquisición da competencia matemática, achegando a destreza no uso de aplicacións de folla de cálculo que permiten utilizar técnicas produtivas para calcular, representar e interpretar datos matemáticos e a súa aplicación á resolución de problemas. Por outra banda, a utilización de aplicacións interactivas en modo local ou remoto, permitirá a formulación e comprobación de hipótese acerca das modificacións producidas pola modificación de datos en escenarios diversos.

Coñecemento e a interacción co mundo físico

Á adquisición da competencia no coñecemento e a interacción co mundo físico, contribúese en tanto que proporciona destrezas para a obtención de información cualitativa e cuantitativa que

acepte a resolución de problemas sobre o espazo físico. A posibilidade de interactuar con aplicacións de simulación que permitan observar procesos, cuxa reprodución resulte especialmente dificultosa ou perigosa, colabora igualmente a unha mellor comprensión dos fenómenos físicos.


Para rematar, contribúe á competencia de autonomía e iniciativa persoal na medida en que unha contorna tecnolóxica cambiante esixe unha constante adaptación. A aparición de novos dispositivos e aplicacións asociadas, os novos campos de coñecemento, a variabilidade das contornas e oportunidades de comunicación esixen a reformulación das estratexias e a adopción de novos puntos de vista que posibiliten resolución de situacións progresivamente máis complexas e multifacéticos

OBXECTIVOS A enseñanza da Informática nesta etapa terá como finalidade o desenvolvemento das seguintes capacidades:

1. Utilizar os servizos telemáticos adecuados para responder a necesidades relacionadas, entre outros aspectos, coa formación, o lecer, a inserción laboral, a administración, a saúde ou o comercio, valorando en que medida cobren dichas necesidades e se o fan de forma apropiada.

2. Buscar e seleccionar recursos dispoñibles na rede para incorporalos ás súas propias producións, valorando a importancia do respecto da propiedade intelectual e a conveniencia de recorrer a fontes que autoricen expresamente a súa utilización.

3. Coñecer e utilizar as ferramentas para integrarse en redes sociais, achegando as súas competencias ao crecemento das mesmas e adoptando as actitudes de respecto, participación, esforzo e colaboración que posibiliten a creación de producións colectivas.

4. Utilizar periféricos para capturar e dixitalizar imáxenes, textos e sons e manexar as funcionalidades principais dos programas de tratamento dixital da imaxe fixa, o son e a imaxe en movimiento e a súa integración para crear pequeñas producións multimedia con finalidade expresiva, comunicativa ou ilustrativa.

5. Integrar a información textual, numérica e gráfica para construír e expresar unidades complexas de coñecemento en forma de presentacións electrónicas, aplicándoas en modo local, para apoiar un discurso, ou en modo remoto, como sintesis ou guioun que facilite a difusión de unidades de coñecemento elaboradas.

6. Integrar a información textual, numérica e gráfica obtida de calquera fuenpárache elaborar contidos propios e publicalos na Web, utilizando medios que posibiliten a interacción (formularios, enquisas, bitácoras, etc.) e formatos que faciliten a inclusión de elementos multimedia decidindo a forma na que se pon a d isposición do resto de usuarios.

7. Coñecer e valorar o sentido e a repercusión social das diversas alternativas existentes para compartir os contidos publicados na web e aplicalos cando se difundan as producións propias.

8. Adoptar as conductas de seguridade activa e pasiva que posibiliten a protección dos datos e do propio individuo nas súas interaccións en Internet.

9. Valorar as posibilidades que ofrecen as tecnologías da información e a comunicación e as repercusións que supón sou uso.

CONTIDOS

1ª AVALIACIÓN

UNIDADE DIDÁCTICA 1: SISTEMAS OPERATIVOS

OBXECTIVOS DIDÁCTICOS

Con esta unidade pretendemos que o alumnado logre os seguintes obxectivos:

Coñecer que é un sistema operativo. Coñecer que é e qué operacións poden realizarse dende o panel de control. Diferenciar entre arquivos e carpetas e a súa administración, creación e eliminación. Buscar arquivos e carpetas dentro dun ordenador. Coñecer as ferramentas do sistema e as súas utilidades.

CONTIDOS

Conceptos básicoso Usuarioso Iniciar sesión

O escritorioo Barra de tarefaso Iconaso Botón de inicioo Ventáso Arquivos e carpetaso O meu PCo A Papeleira de reciclaxeo A pantalla

O menú Inicioo Panel de controlo A Axudao Buscaro Executaro Pechar sesióno Apagar equipo

Os accesorios de Windowso Explorador de Windowso Painto Accesibilidadeo O caderno de notaso Ferramentas de sistemao A Calculadora

Caderno de notas e creación de carpetas e documentos LINUX


Ao finalizar esta unidade os alumnos e alumnas deberán ser capaces de:

Saber buscar e xestionar arquivos e carpetas. Coñecer o panel de control e as formas en que se presenta. Saber utilizar os accesorios e ferramentas máis comúns. Poder configurar o escritorio, o monitor e a barra de tarefas. Poder traballar con aplicacións informáticas facendo uso das utilidades do sistema operativo.

UNIDADE DIDÁCTICA 2: REDES INFORMÁTICAS



Traballar en rede. Compartir recursos na rede. Entender a nomenclatura básica de configuración de redes. Configurar unha rede para acceso a Internet. Saber como se chama o teu equipo e o teu grupo de traballo. Coñecer cál é a IP do teu equipo na rede. Coñecer que é unha IP dinámica e estática. Diferenciar entre IP pública e privada.

CONTIDOS

Redes informáticaso Conceptoso Recursos compartidoso Clasificación das redes

Configuración da redeo Configuración do protocolo TCP/IP

Grupo de traballo Compartir carpetas Redes inarámicas

o Infravermelloso WiFio Bluetooth



Saber como configurar un equipo para acceder á rede LAN e a Internet.

Coñecer qué recursos conteñen outros equipos da rede aos que tes acceso dende o teu propio ordenador.

Poder utilizar os recursos compartidos para intercambiar información. Coñecer como está estruturada a rede á que pertence o teu equipo. Saber por que ás veces existen conflitos de IP e poderás resolvelos.

UNIDADE DIDÁCTICA 3: INTRODUCIÓN AÓ PROCESADOR DE TEXTOS



Coñecer o contido das principais barras de ferramentas de Word. Configurar documentos e utilizar a vista preliminar. Dar distintos formatos a un texto. Crear táboas. Usar tabulacións e viñetas.

CONTIDOS

Funcións básicaso O acceso ao programao Barras de ferramentaso Operacións esenciais

Dar formato a un textoo Seleccionaro Fonteo Carácteres especiaiso Copiar, cortar e pegaro Aliñación de parágrafoso Sangrías

Táboas Inserir imaxe Tabulacións Numeración e viñetas Formato e táboas Writer



Identificar algunhas das funcións das principais barras de ferramentas. Coñecer distintas aliñacións de texto nun documento de Word, así como as sangrías que se

poden utilizar. Saber crear táboas con distintos formatos de recheo, bordos, aliñación, tamaño de celas, etc. Escribir os datos encolumnados utilizando as tabulacións.

UNIDADE DIDÁCTICA 4: INTRODUCIÓN A FOLLA DE CÁLCULO



Coñecer os libros, follas, celas ou rangos. Utilizar o controlador de recheo. Coñecer as mensaxes de erro en Excel. Utilizar formato de celas. Crear gráficos. Usar as funcións en Excel.

CONTIDOS

Operacións básicaso Introducióno O acceso ao programao Barra de ferramentas e menúso A axuda

Conceptos esenciaiso Nomenclaturao Mensaxes de erroo Referencias a celas

Formatos en Excelo Ancho de filas e columnaso Configurar páxinao Imprimir

Prácticas con operacións básicas e formato Funcións básicas e gráficos

o Funcións básicaso Gráficos

Funcións estatísticas Operacións en Excel Calc

o Información previao Configurar páxinao Formato de celaso Inserir diagrama



Coñecer e utilizarás as funcións básicas de Excel. Gardar, nomear e imprimir follas de cálculo. Crear gráficos de distintos tipos. Realizar operacións matemáticas e estatísticas utilizando a folla de cálculo.

2ª AVALIACIÓN

UNIDADE DIDÁCTICA 5: INTERNET E O CORREO ELECTRÓNICO



Utilizar os navegadores. Utilizar os buscadores de Internet. Configurar as contas de correo con Outlook Express. Achegar arquivos ao correo. Coñecer os grupos de noticias. Saber utilizar a seguridade en Internet.

CONTIDOS

Conceptos básicoso Conectarse a Interneto Usos de Interneto As direccións web

O navegador O correo electrónico

o Utilización do correo mediante a Web Buscas en Internet Outros usos de Internet

o Grupos de noticiaso Foroso Chato Blogs

Utilización de Internet e correo electrónico Mozilla Firefox Glosario



Saber obter información de Internet de xeito rápido e efectivo. Crear contas de correo a través de Internet e mediante Oulook Express. Coñecer como enviar e recibir correo e anexar arquivos. Saber como aumentar a seguridade do teu equipo fronte a usuarios malintencionados. Coñecer a terminoloxía básica no mundo de Internet.

UNIDADE DIDÁCTICA 6: INTERNET E REDES SOCIAIS



Saber utilizar o comercio, a educación, a banca ou a busca de emprego en Internet. Coñecer os proxectos para a difusión da cultura e o coñecemento. Ser consciente da seguridade na navegación e a comunicación.

CONTIDOS

Acceso a recursos e plataformaso Comercio electrónico (e-commerce)o Educación a distancia (e-learning)o Banca electrónica (e-banking)o Plataformas de emprego

Compartir en Interneto Tipos de softwareo Copyleft versus copyrighto Creative Commonso As redes P2Po Comunidades de coñecemento (wikis)

A seguridade en Interneto Protección fronte a virus, vermes e troianoso Phishing e outras estafaso Certificado dixital e sinatura dixitalo DNI electrónico

Manexo de Internet Google Earth



Coñecer que son e como se desenvolven en Internet o comercio electrónico, a educación a distancia, a banca electrónica e a busca de emprego.

Saber a diferenza entre gratis, libre e non libre en Internet. Coñecer os movementos e proxectos máis relevantes en canto a compartir recursos,

experiencias e coñecementos. Coñecer os sistemas utilizados e as prácticas recomendadas para unha maior seguridade en

Internet

UNIDADE DIDÁCTICA 7: ADQUISICIÓN E TRATAMENTO DE TEXTOP E IMAXE FIXA



Saber como se utiliza o escáner. Saber que é un programa de edición de imaxes. Obter unha imaxe dende a Webcam ou outras fontes. Coñecer o significado e para que serve un programa OCR. Utilizar o cambio da aparencia dunha imaxe dixital.

CONTIDOS

O escáner Captura de texto Captura de imaxe

o Introdución, editores de imaxe e tipos de imaxeo Captura de pantallao Captura de imaxes da Webo Captura de imaxe dende un escánero Captura de imaxe dende outros dispositivos

Edición e modificación de imaxeso Ventá de Painto Ferramentas de Paint

Captura e edición de imaxes Edición de imaxes con outros programas

o Edición de imaxes dixitais con software libre. GIMPo A aparencia de GIMP (versión 2.2)



Ter capacidade para dixitalizar texto e imaxes. Saber como obter imaxes a partir de distintas fontes. Poder alterar as imaxes para dotalas dunha aparencia diferente.

UNIDADE DIDÁCTICA 8: CAPTURA E TRATAMENTO DE SON



Utilizar a gravadora de sons de Windows. Coñecer as funcións básicas do reprodutor multimedia Windows Media Player. Saber qué modificacións se poden realizar sobre un arquivo de audio dixital.

CONTIDOS

O son

o Son analóxico e dixitalo Formatos máis comúns de audio dixital

A gravadora de sons de Windows Windows Media Player como reprodutor de audio

o Ventá de reprodución de Windows Media Playero Copiar música

Audio dixitalo Editores, conversores e compresores de audioo Nero Wave Editoro WinAmpo Real Playero CDexo Audacity



Poder gravar e editar a túa propia voz. Saber como editar, reproducir, converter e comprimir arquivos de audio. Poder crear novos arquivos de audio a partir doutros existentes.

3ª AVALIACIÓN

UNIDADE DIDÁCTICA 9: CAPTURA E TRTAMENTO DE VÍDEO



Saber ver as diferenzas entre vídeo analóxico e dixital. Coñecer como se captura, edita, modifica e converte vídeo. Saber para que serve Windows Movie Maker.

CONTIDOS

Vídeo analóxico dixitalo Conceptoo Captura de vídeo

Colectores multimedia. Codec Edición vídeo Windows Movie Maker Reprodución e conversión de vídeo

o Reproducióno Conversión de vídeo

Vídeo dixitalo Conversores de vídeo



Poder utilizar os dispositivos e software do teu ordenador para facer creacións de vídeo propias.

Saber a diferenza entre reprodutor, editor e conversor de vídeo. Acceder a software libre para editar e converter películas e clips de vídeo.

UNIDADE DIDÁCTICA 10: PRESENTACIÓNS CON DIAPOSITIVAS



Saber utilizar as presentacións. Coñecer qué características ha de ter unha presentación para poder considerarse eficaz ante un

determinado público. Ver qué efecto causan ás persoas que observan unha presentación as animacións, transicións e

sons. Saber con qué formatos pode gardarse unha presentación.

CONTIDOS

Funcións básicaso O acceso ao programao Menú Arquivo

Traballar con PowerPointo Cuadrícula e guíaso Efectos de animación aplicados a texto e obxectos

Funcións avanzadaso Transición de diapositivao Hipervínculoso Botóns de accióno Inserir sons nunha presentacióno Música nunha presentación

Presentación Presentación con Impress

o Creación dunha presentacióno Configurar fondos distintoso Animación personalizadao Transición da diapositiva



Saber decidir qué tipo de presentación crear en función do obxectivo que se pretenda obter. Saber comunicar ideas con sinxeleza e efectividade mediante diapositivas e os seus efectos. Ser capaz de crear as túas propias presentacións dotándoas de claridade, calidade gráfica e

harmonía.

UNIDADE DIDÁCTICA 11: DESEÑO DE PÁXINAS WEB



Familiarizarse coas linguaxes para o deseño de páxinas web. Coñecer o deseño de páxinas e sitios web. Saber que é un contido multimedia nunha páxina web. Saber que é un tema.

CONTIDOS

Páxinas e sitios web Editores HTML Microsoft FrontPage 2003

o Acceso e descrición Creación dunha páxina web con FrontPage Creación dun sitio web con FrontPge

o Planificación e primeiros pasos na creación dun sitio webo Hipervínculoso Temas, bordos compartidos e botóns de enlace

Deseño de páxinas web DreamWeaver



Ser capaz de deseñar de principio a fin unha páxina e un sitio web, aplicando os coñecementos máis básicos, pero tamén máis usuais, con contidos multimedia como son e vídeo.

UNIDADE DIDÁCTICA 12: PUBLICACIÓN EN INTERNET



Saber que é un aloxamento web. Identificar os sitios ftp. Saber os pasos para publicar unha web ou un blog. Saber como realizar outro tipo de publicacións en internet.

CONTIDOS

Publicar en Internet FTP (File Transfer Protocol)

o Sitios FTPo Acceso a un sitio FTPo Programas FTP servidores e clientes

Publicación de páxinas e sitios webo Aloxamento web (web hosting)o Utilizar un cliente FTP. FileZilla

Weblogo Creación e publicación gratuíta de weblogso Comunidades de weblogs

Outras publicacións en Interneto Imaxeso Vídeos

Publicación de páxinas web Dominios, posicionamento, rastreadores e aloxamento para web e weblogs



Saber acceder aos sitios ftp de forma anónima ou identificada, e realizar transferencias de ficheiros utilizando o navegador ou un cliente ftp.

Aloxar a túa propia web. Crear e aloxar un weblog. Publicar fotografías e vídeos propios en internet.

CRITERIOS METODOLÓXICOS

a) Partirase do nivel de desenvolvemento do alumnoa, para construír a partir de aí, outras aprendizaxes que favorezan e melloren o seu rendemento.

b) A metodoloxía adaptarase ás características de cada alumno e alumna, atendendo á súa diversidade, favorecerá a capacidade dos alumnos para aprender por si mesmos e para traballar en equipo, e atenderá aos diferentes ritmos de aprendizaxe.

c) A organización docente deberá atender ás necesidades, aptitudes e intereses que demanden os alumnos segundo váianse detectando no proceso de ensino-aprendizaxe.

d) A agrupación de alumnos no aula poderá ser variable e flexible, en función das actividades que se vaian a realizar no aula, sen desprezar por iso o traballo persoal e individualizado.

e) Darase prioridade á comprensión dos contidos fronte á aprendizaxe puramente mecánica ou memorístico.

f) Propiciaranse as oportunidades para que os alumnos poidan pór en práctica os novos coñecementos, de modo que poidan comprobar a utilidade do que aprenderon, e saiban aplicalo noutros contextos á súa vida cotiá.

g) A actividade educativa procurará dar unha formación personalizada, fomentará a participación dos alumnos, asegurará unha efectiva igualdade entre o alumnado, e promoverá a relación coa contorna.

h) Fomentarase, de acordo coas competencias básicas, a reflexión persoal sobre o realizado e a elaboración de conclusións con respecto ao que se aprendeu; desta forma, os alumnos analizarán o seu progreso respecto dos seus coñecementos.

AVALIACIÓN

Se considerarán dúas ferramentas de avaliación: exame teórico/práctico e as prácticas e tarballos desenvolvimos ó longo da avaliación.

Exame teórico/práctico ………………………….. 50% Prácticas e traballos informáticos ……………… 50% Na calificación de cada avaliación tamén terase en conta:

Observación sistemática- Observación directa do traballo no aula de informática.- Revisión dos cadernos de clase.

Analizar as producións dos alumnos- Caderno de clase.- Resúmenes.- Actividades en clase (problemas, exercicios, respostas a preguntas, etc.).- Producciones escritas.- Trabajos monográficos.

Avaliar as exposicións orais dos alumnos- Debates- Puestas en común.- Diálogos- Presentacións.

Realizar probas específica- Exposición dun tema, en grupo ou individualmente.- Resolución de exercicios

ATENCIÓN Á DIVERSIDADE

Os intereses dos alumnos, a súa motivación, e ata, as súas aptitudes, diferéncianse progresivamente ao longo desta etapa. Cada alumno e alumna posúe unha serie de peculiaridades que o diferencia do resto dos seus compañeiros, xa que logo non todos eles van aprender ao mesmo ritmo, ou van ter as mesmas capacidades e intereses. A educación debe permitir e facilitar desenvolvementos educativos distintos, que se correspondan con eses intereses e aptitudes. O obxectivo último desta opción educativa é conseguir que o alumno ou alumna alcance os obxectivos xerais da etapa e, xa que logo, obteña o título de graduado en Educación Secundaria Obrigatoria.

Polo tanto, a educación organizarase atendendo á diversidade do alumnado. As medidas de atención á diversidade nesta etapa estarán orientadas a responder ás necesidades educativas concretas do alumnado e á consecución das competencias básicas e os obxectivos da Educación Secundaria Obrigatoria.

Entre as medidas propostas contemplaranse os agrupamientos flexiblesdo alumnado dentro da aula e o desenrrolo de tarefas adaptadas a cada tipo de alumno que precise de atención educativa.

CONTIDOS MÍNIMOS

1. Obter imaxes fotográficas, aplicar técnicas de edición dixital ás mesmas e diferencialas das imaxes xeradas por computador.

2. Capturar, editar e montar fragmentos de vídeo con audio.

3. Deseñar e elaborar presentacións destinadas a apoiar o discurso verbal na exposición de ideas e proxectos.

4. Desenvolver contidos para a rede aplicando estándares de accesibilidade na publicación da información.

5. Participar activamente en redes sociais virtuais como emisores e receptores de información e iniciativas comúns.

6. Elaborar documentos e follas de cálculo empreñando de forma axeitada un procesador de textosa e un falla de cálculo.

7. Empregar as funcións básicas do sistema operativo Windows XP.

PROGRAMA

PCPI

MÓDULO

CIENTÍFICO-MATEMÁTICO

PCPIPROGRAMACIÓN DO MÓDULO CIENTÍFICO MATEMÁTICO.

INTRODUCCIÓN: Os programas de cualificación profesional inicial están pensados para o alumnado que, por diferentes circunstancias, necesita unhas medidas educativas específicas para poder finalizar a súa escolarización en condicións de desenvolvemento persoal e inclusión social satisfactorias, sen as que probablemente teña que afrontar unha situación laboral de precariedade debido á falta de cualificación e de titulación.

Estes programas incluirán módulos obrigatorios que serán de dous tipos: específicos e formativos de carácter xeral. Os primeiros estarán referidos a unidades de competencia correspondentes a cualificacións de nivel 1 do Catálogo Nacional de Cualificacións Profesionais. Os segundos teñen por obxecto desenvolver as competencias básicas e favorecer a transición desde o sistema educativo ao mundo laboral.

A este departamento didáctico correspóndelle impartir neste curso o Módulo científico-matemático que pasamos a desenrolar a continuación e co que pretendemos que os alumnos adquiran a competencia matemática e dixital que lles facilite desempeñar o seu papel na vida persoal e no mundo social e laboral, que desenvolvan a capacidade para identificar problemas, contrastar información, avanzar hipóteses e aplicar técnicas adecuadas para a súa resolución.




tratará de manter un xusto equilibrio entre as propostas ou métodos seguintes:-Método expositivo: para introduci-los conceptos da unidade que permitan a

consecución dos coñecementos necesarios para a comprensión da mesma..-Método experimental: para aplica-los coñecementos alcanzados a situacións reais

da vida cotiá.Trátase, en todo caso, de manter en todo momento unha actitude activa do alumnado

por medio de: actividades individuais (reflexión, estudio, resolución de exercicios, etc), participación en coloquios dentro da aula e integración en grupos de traballo.

Empregaremos libro de texto e ademais, como material de apoio, recurriremos a fotocopias, películas e presentacións informáticas.

AVALIACIÓN.-A avaliación realizarase ao longo de todo o proceso formativo do alumno ou da alumna, polo

que ten un carácter continuo.Ao comezo das actividades do programa de cualificación profesional inicial, o equipo

docente realizará unha sesión de avaliación inicial do alumnado, que terá por obxecto coñecer as características e a formación previa de cada alumno e de cada alumna, así como as súas capacidades. Para a avaliación dos alumnos basearémonos nos seguintes aspectos:

Exame escrito de coñecementos de cada unidade.Chamadas orais feitas ó longo do desenvolvemento das unidades.O caderno de clase no que se avaliará o seu contido, expresión gráfica e técnica,


traballo ben feito, a orde e a limpeza no traballo e o uso da terminoloxía correcta


Ao remate de cada avaliación informaremos ós alumnos dos aspectos negativos da mesma dándolles ó mesmo tempo as orientacións necesarias para a recuperación dos contidos non superados.

Consideraranse positivas as puntuacións iguais ou superiores a cinco puntosA avaliación do proceso terá como obxectivo detectar e corrixir, se é necesario,

posibles fallos que afecten basicamente os seguintes aspectos:-A temporalización.-As actividades propostas.-A metodoloxía.-Os recursos empregados.

ATENCIÓN Á DIVERSIDADEPara aqueles alumnos nos que se detecten problemas de aprendizaxe e/ou adaptación ao método xeral de ensinanza-aprendizaxe previsto, prevemos a realización de actividades específicas adaptadas ás súas características particulares. Destacamos:

Repetición dos traballos propostos que estean deficientemente realizados, introducindo as correccións oportunas coa orientación do profesor que en todo momento debe informar ao alumno das súas posibilidades de recuperación.Exercicios de reforzo daqueles aspectos das materias que se considere necesario: mapas, lectura, redacción, ortografía, comentario de textos, etc.Actividades que favorezan o cambio de actitude na realización dos traballos en grupo.Exercicios de adquisición de técnicas de estudio.Emprego de novas tecnoloxías como ferramentas de traballo adaptadas ás novas necesidades individuais de cada alumno, propostas de desenvolvemento individual, actividades e propostas de ampliación, propostas para «desenrolar o enxeño», etcétera.Repetición de probas de adquisición de conceptos.Realizarase unha proba de setembro a aqueles alumnos que non logren unha avaliación positiva en xuño

AS COMPETENCIAS BÁSICAS

O carácter integrador que teñen os Programas de cualificación profesional inicial fai que os distintos módulos respondan fielmente ás principais competencias que deben acadar os alumnos da Educación Secundaria Obrigatoria, consistentes en capacitalos para a súa realización persoal, o exercicio da cidadanía activa, a incorporación satisfactoria á vida adulta e profesional e o desenrolo dunha aprendizaxe permanente ao longo da vida.Neste módulo, as subcompetencias que se traballan son as seguintes:MatemáticaAplicar o razoamento dedutivo e indutivo en contextos numéricosCoñecer, valorar e utilizar sistematicamente condutas asociadas á actividade matemática, tales como a orde, contraste, precisión e revisión sistemática e crítica dos resultados.Interpretar criticamente información proveniente de diversos contextos que conteña distintos tipos de números (naturais, enteiros, fraccionarios, decimais, reais, etc.), e relacionalos elixindo a representación máis conveniente en cada caso.

Recoñecer e calcular o resultado das operacións básicas con números (naturais, enteiros, racionais e reais), decidindo se é necesario dar unha resposta exacta ou aproximada e aplicando un modo de cálculo adecuado Utilizar, de maneira autónoma e razoada, estratexias para abordar problemas, planificando a resolución, desenvolvéndoa ordenadamente e amosando confianza nas propias capacidades.Comunicación lingüísticaSer progresivamente competente na expresión e comprensión das mensaxes orais que se intercambian en situacións comunicativas diversasAdquirir vocabulario específico con valor funcional para aprender con rigorBuscar, recompilar e procesar informaciónTer en conta opinións distintas á propia con sensibilidade e espírito críticoAceptar e realizar críticas con espírito constructivo.Social e cidadáComprender de xeito crítico a realidade sendo consciente das diversas perspectivas ao analizala e empregando o diálogo para mellorar colectivamente o seu entendementoSaber comunicarse en distintos contextos, expresando as propias ideas e escoitando as alleasValorar as diferencias e recoñecer a igualdade de dereitos, en particular entre home e mullerReflexionar sobre os principios de interacción das sociedades e o seu entorno físicoCoñecemento e interacción co mundo físicoComprender o espacio no que teñen lugar os feitos sociais: orientación, localización, observación e interpretación dos espacios e paisaxes.Valorar a necesidade de usar os recursos naturais de xeito responsable, protexendo e coidando o medioambienteTratamento da información e competencia dixitalUtilizar as tecnoloxías da información e a comunicación como instrumento de traballo intelectual para informarse, aprender e comunicarseUsar os mapas, os gráficos, os documentais e as imaxes como fonte de informaciónSeleccionar a información, diferenciando os aspectos relevantes dos que non o sonCultural e artísticaApreciar a creatividade implícita na expresión de ideas, experiencias ou sentimentos a través de diferentes medios artísticosCultivar a propia capacidade estética e creadora.Valorar o patrimonio cultural, respetalo e interesarse pola súa conservación.Aprender a aprenderElaborar e interpretar gráficos, organigramas, esquemas, mapas.Mellorar a competencia matemática analizando, contrastando ampliando e reducindo enunciados, usando diversa estructuras sintácticas para expresar a mesma idea, diagnosticando e reparando erros.Redactar informes e documentosAutonomía e iniciativa persoalProporse obxectivos e planificar e levar a cabo proxectos sinxelos de investigaciónRelacionarse, cooperar e traballar en equipoAnalizar o propio comportamento como individuo e como membro da colectividade


U.D. 1. OS NÚMEROS

1.- OBXECTIVOS:

-Coñecer e realizar operacións e cálculos numéricos aplicados a situacións e a problemas da vida cotiá.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Números naturais-Operacións con números naturais. Propiedades -Xerarquía de operacións-Potencias. Producto de potencias.Cociente de potencias-Os números enteiros. Representación dos números enteiros na recta-Oposto dun número enteiro. Valor absoluto dun número enteiro.-Operacións con números enteiros. Suma e resta de números enteiros. -Producto de números enteiros. División de números enteiros.-Operacións combinadas-Os números decimais. Elementos dun número decimal. Lectura de números decimais. Clases de números decimais Operaciones con números decimais: Suma, resta, producto e cociente -Cálculo aproximado y redondeo

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Realización de operacións básicas: propiedades e aplicacións a situacións reais. Utilización de números enteiros, fraccionarios e decimais.-Cálculo de proporcións e porcentaxes.-Cálculo aproximado. Redondeo. Estratexias para efectuar cálculos.-Resolución de problemas. Cálculo matemático.

2.3. ACTITUDINAIS:-Valoración da utilidade dos números reais en distintos contextos.-Confianza na propia capacidade de resolución de problemas numéricos

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:Ao finalizar esta unidad os alumnos e alumnas deberán ser capaces de:-Realizar operacións e cálculos numéricos mediante procedementos variados. -Operar tendo en conta a xerarquía de operacións e os paréntesis.-Aplicar os conceptos anteriores na resolución de problemas prácticos relacionados coa vida real.

-Expresar un número en forma de potencia. Distinguir os elementos dunha potencia. Calcular potencias de diferentes expoñentes. Operar correctamente con potencias da mesma e de distinta base.-Identificar e utilizar os números enteiros (positivos e negativos) en cifras relacionadas coa vida cotiá. Representar os números enteiros nunha recta.-Operar correctamente con números enteiros: suma de números enteiros de distinto e igual signo, resta e multiplicación. Dividir números enteiros aplicando correctamente as regras.-Resolver operacións combinadas.-Utilizar o redondeo e o truncamento para realizar aproximacións dos números decimais.-Realizar operaciones básicas (suma, resta, producto y cociente) con números decimais.

4..- TEMPORALIZACIÓN:A esta unidade temos previsto dedicarlle 14 horas.

U.D. 2. AS FRACCIÓNS

1.- OBXECTIVOS:-Identificar os múltiplos e os divisores. Obter múltiplos e divisores dun número.-Aplicar a descomposición factorial.-Aprender a calcular o máximo común divisor e o mínimo común múltiplo dun conxunto de números.-Comprender o uso duhna fracción e recoñecer a función de cada un dos seus compoñentes.Aprender a calcular a fracción dunha cantidade, a obter e identificar fraccións equivalentes,

a simplificar fraccións, a ordenalas, a realizar operacións con elas e a convertir fraccións en números decimais.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Mínimo común múltiplo e máximo común divisor-Significado de fracción. Relación entre fraccións e decimais-Fraccións equivalentes. Obtención de fraccións equivalentes. Propiedade fundamental das fraccións equivalentes-Obtención da fracción irreducible. Reducción a común denominador. -Ordenación de fraccións. Fraccións con igual numerador. Fraccións con igual denominador. -Operaciones con fraccións: suma e resta de fraccións, producto de fraccións,

división de fraccións. Operaciones combinadas

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Descomposición de cifras en factores primos.-Cálculo de mcd e mcm de varios números.-Operación con fraccións e aplicación a resolución de problemas prácticos.

2.3. ACTITUDINAIS:-Valoración das fraccións como un método eficaz para resolver problemas da vida cotiá.-Perseveranza e flexibilidade ao enfrontarse aos problemas, valorando as opinións achegadas polos demais.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN: Ao finalizar esta unidad os alumnos e alumnas deberán ser capaces de:

-Saber calcular os múltiplos e os divisores dun número-Descomponer en factores primos unha cifra dada.-Calcular o mcd e o mcm de varios números.-Identificar a función do numerador e do denominador dunha fracción..Calcular fraccións de cantidades dadas.-Reducir un conxunto de fraccións a común denominador.-Operar correctamente con fracciones: suma e resta con igual ou distinto denominador, produto y cociente.-Aplicar los conceptos anteriores na resolución de problemas prácticos relacionados coa vida real.

4..- TEMPORALIZACIÓN:A esta unidade temos previsto dedicarlle 14 horas.

U.D. 3. SISTEMAS E UNIDADES DE MEDIDAS

1.- OBXECTIVOS:-Coñecer e utilizar os sistemas de medida na vida persoal e profesional.-Distinguir os conceptos de magnitude, unidade de medida e medida.-Utilizar as diferentes unidades de medida.-Coñecer e aplicar as relacións de múltiplos e submúltiplos das unidades do Sistema Internacional.-Expresar medidas de forma complexa e incomplexa.-Aprender a transformar unidades.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Magnitudes e medidas. Formas complexa e incomplexa-O Sistema Internacional-Medidas de lonxitude. Cambio de unidades.-Notación científica-Medidas de masa. Cambio de unidades de masa-Medidas de capacidade. Cambio de unidades de capacidade-Medidas de superficie. Cambio de unidades de superficie-Medidas de volumen. Cambio de unidades de volumen-Relación entre o volumen e a capacidade-Unidades de tiempo-Expresión decimal dunha medida sexaxesimal. Expresión sexaxesimal dunha medida decimal.- Instrumentos de medida na vida cotiá e profesional.-Cálculo de distancias, perímetros, superficies e volumes.

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Realizar operacións de cambio de unidades e transformacións de forma complexa a incomplexa e viceversa-Realizar cálculos de distancias, perímetros, superficies e volumes.-Empregar instrumentos de medida de uso cotiá

2.3. ACTITUDINAIS:-Comprender e valorar os distintos tipos de medidas.-Recoñecer a importancia da utilización dos instrumentos de medida axeitados

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:Ao finalizar esta unidad os alumnos e alumnas deberán ser capaces de:-Realizar estimacións de medidas e comprobar hipóteses cunha aplicación precisa das

medidas que correspondan.-Utilizar correctamente as unidades de medida para expresar magnitudes como a capacidade, a superficie, o volumen, o tempo ou valor monetario dun elemento.-Utilizar axeitadamente as relacións de múltiplos e submúltiplos das unidades do Sistema Internacional.-Pasar unidades de forma complexa a incomplexa e viceversa.-Realizar correctamente cambios de unidades. -Aplicar a relación entre as medidas de volumen e as de capacidade para resolver problemas.

.4.- TEMPORALIZACIÓN:


U.D. 4. XEOMETRÍA

1.- OBXECTIVOS:-Distinguir cada un dos elementos xeométricos básicos.-Identificar un ángulo e os seus elementos. Medir ángulos co transportador.-Clasificar los ángulos según sexa a súa medida-Calcular a mediatriz dunha recta e a bisectriz dun ángulo.-Clasificar os triángulos según a lonxitude dos seus lados e a medida dos seus ángulos.-Coñecer o teorema de Pitágoras e as súas aplicacións.-Clasificar os polígonos segundo os seus lados e os seus ángulos.-Calcular a área e o perímetro de figuras planas coma o rectángulo, o paralelogramo, o triángulo, etc.-Medir a área e o perímetro de polígonos regulares.-Identificar cada un dos elementos da circunferencia e do círculo.-Identificar diferentes poliedros como prismas, paralelepípedos, pirámides, etc -Coñecer as fórmulas adecuadas para calcular o volumen de diferentes figuras.

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Rectas e planos no espacio-Ángulos. Cómo se miden os ángulos. Clasificación dos ángulos.-Polígonos-Triángulos. O teorema de Pitágoras-Cuadriláteros: trapecios, paralelogramos.-Áreas de cuadriláteros e triángulos-Poliedros. Prismas. Pirámides. Áreas de prismas e pirámides regulares rectos-Volumes de prismas e pirámides-A circunferencia e o círculo.Corpos de revolución: cilindro, cono, esferaSemellanza. Aplicacións da semellanza. Razón de semellanza. Escala

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Resolución de problemas aplicando o teorema de Pitágoras.-Recoñecer un polígono e os seus elementos. Cálculo de áreas e perímetros-Identificación dos elementos característicos dos polígonos regulares-Cálculo de lonxitudes da circunferencia e do arco, así coma a área do círculo.-Identificar corpos de revolución na nosa vida diaria.Cálculo de áreas e volumes de prismas, pirámides, cilindros, conos e esferas.

2.3. ACTITUDINAIS:-Recoñecemento da utilidade da Xeometría para resolver problemas reais.-Gusto pola resolución razoada, ordenada e coidadosa de problemas de Xeometría.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:Ao finalizar esta unidad os alumnos e alumnas deberán ser capaces de:-Distinguir e debuxar os distintos elementos xeométricos básicos: punto, recta, semirrecta e segmento.-Debuxar e medir ángulos de diferentes características cos instrumentos axeitados: regra, escadra, transportador.-Clasificar e debuxar ángulos atendendo á súa medida.-Identificar e nombrar os triángulos correctamente.-Aplicar o teorema de Pitágoras para resolver problemas.-Identificar os elementos dun polígono (lados, vértices, ángulos e diagonais).-Identificar e nombrar os polígonos e os seus elementos.-Identificar os diferentes tipos de cuadriláteros.-Clasificar os paralelogramos.-Nomear e debuxar cada un dos elementos da circunferencia.-Nomear e debuxar cada unha das rexióins do círculo.-Calcular áreas, perímetros e volumes de distintas figuras. área de diferentes figuras xeométricas.-Aplicar os coñecementos de xeometría a situacións da vida cotiá: medición dunha leira, cálculo do material necesario para as paredes dun cuarto, etc.-Utilizar escalas, planos, gráficos, etc., para representar resultados matemáticos

-Obter a razón de semellanza entre dous polígonos cuxas medidas coñecemos. -Identificar a escala empregada na construcción de mapas e maquetas dados.


U.D. 5. O SISTEMA MONETARIO. ECUACIÓNS

1.- OBXECTIVOS:-Aprender a realizar estudos de custos con descontos e IVE, así como elaborar orzamentos aplicados a situacións da vida cotiá.-Calcular o valor numérico dunha expresión alxebraica.-Indicar os elementos das ecuacións de primeiro grao.-Resolver ecuacións de primeiro grao e de diferente composición

2.- CONTIDOS:2.1.- CONCEPTUAIS.-Sistema monetario. Prezos. Ingresos e gastos. IVE.-Expresión alxebraica. Valor numérico dunha expresión alxebraica

-Ecuacións de primeiro grao. Elementos dunha ecuación de primeiro grao-Resolución de problemas con ecuacións de primeiro grao

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Cálculo de porcentaxes.-Elaboración de orzamentos-Resolución de ecuacións de primeiro grao

2.3. ACTITUDINAIS:-Valorar a importancia do control dos gastos.-Recoñecer o valor das ecuacións para resolver problemas reais.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:Ao finalizar esta unidad os alumnos e alumnas deberán ser capaces de:

-Realizar estudos de custos con descontos e IVE, así como elaborar orzamentos aplicados a situacións da vida cotiá.-Resolver ecuacións de primeiro grao


U.D. 6. O CORPO HUMANO

1.-OBXECTIVOS.-Coñecer a anatomía dos aparellos respiratorio, circulatorio, dixestivo e excretor-Valorar actitudes saudables en relación con hábitos de alimentación, exercicio e consumo.

2.- CONTIDOS 2.1.- CONCEPTUAIS.-O corpo humano: aparellos e sistemas; funcións vitais.-O aparello dixestivo. A dixestión dos alimentos- O aparello respiratorio. A respiración- O aparello circulatorio. Os vasos sanguíneos. O corazón. A circulación sanguínea. O sangue-A excreción e o aparello urinario-Enfermidades dos aparellos circulatorio, respiratorio, dixestivo e urinario-Os alimentos. Cálculos nutricionais-Dieta equilibrada.-O exercicio físico como hábito saudable e de lecer.

2.2. PROCEDEMENTAIS:-Identificación dos distintos órganos do corpo humán.-Estudo dos valores nutricionales dos alimentos.

2.3. ACTITUDINAIS:-Valorar a importancia do coñecemento e do coidado de propio corpo.-Valorar as actitudes responsables ante o consumo, o ejercicio e as relacións interpersoais.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:Ao finalizar esta unidad os alumnos e alumnas deberán ser capaces de:

-Coñecer os compoñentes orgánicos que forman os alimentos e clasificar os alimentos segundo os grupos aos que pertenecen e as funcións que desempeñan.-Citar as funcións dunha dieta equilibrada.Realizar cálculos nutricionales partindo da tabla de composición dos alimentos.Identificar a anatomía do aparello circulatorio, do dixestivo, do respiratorio e do excretor e as funcións de cada un dos seus compoñentes.


U.D. 7. RECURSOS NATURAIS E FONTES DE ENERXÍA

1.-OBXECTIVOS.-Coñecer os recursos naturais do contorno. Intervención humana na conservación e na modificación repercusión no medio e desenvolvemento sustentable.-Coñecer os elementos dun ecosistema: a súa vulnerabilidade.-Coñecer e apreciar as fontes de enerxía como algo necesario e limitado, así como a necesidade dun uso responsable destas.

2.- CONTIDOS 2.1.- CONCEPTUAIS.-Recursos naturais en Galicia: flora e fauna. Utilización e explotación racional dos recursos.-Fontes de enerxía renovables e non renovables.-Transformacións energéticas.-Recursos enerxéticos en Galicia: a auga, o vento e a biomasa.

2.2. PROCEDEMENTAIS:· Identificación dos diferentes tipos de enerxía e as súas transformacións máis importantes· Interpretación de esquemas de centrais eléctricas

2.3. ACTITUDINAIS:· Valoración da enorme importancia do consumo responsable· Fomento de hábitos destinados a diminuír o consumo de enerxía eléctrica.· Interese por coñecer o proceso que se segue nunha central eléctrica para xerar electricidade.· Sensibilidade para o uso de enerxías alternativas para producir electricidade.

3.- CRITERIOS DE AVALIACIÓN:-Recoñecer os recursos naturais do contorno e valorar as actitudes responsables para a súa conservación.-Recoñecer os compoñentes dun ecosistema na súa proximidade.-Coñecer as fontes de enerxía, valorar a necesidade dun consumo responsable e presentar actitudes individuais nese sentido, na vida cotiá.


centros.edu.xunta.escentros.edu.xunta.es/iesfernandoesquio/images/stories/fli… · Web viewDE ....

Documents

Transcript of centros.edu.xunta.escentros.edu.xunta.es/iesfernandoesquio/images/stories/fli… · Web viewDE ....