ARISTÓTELES

Naceu no 384 a.C, na cidade de

Estagira.

No ano 387 a.C ingresou na

academ ia de Plat n.óNo ano 335 a.C fundou a s a ú

propia escola cham ada L iceo

Arist teles abandonou a cidade e óviaxou a Calcis, donde m orreu

ao ano seguinte en 322 a.C por

causas naturais.

Características

Planteaba que todo o que exist a encontrabase no interior de un circulo íform ado por estrelas. F ra do c rculo non hab a nada, excepto o ó í ívacio.

O m odelo basabase no xeocentrism o; a Terra com o centro do U niverso.

Fac a unha d istinci n entre o m undo celeste e o m undo terrestre.O í óm undo Celeste debe ser tratado m atem ticam ente, xa que perfecto e á éa Terra s se pode estud iar de m aneira parcial xa que im perfecta.ó é

Os m ovem entos dos astros deben ser circulares, xa que o circulo a énica fugura perfecta, e s esa figura pode describir os astros.ú ó

BibliografíaM etaf sica de Arist teles. í óPo tica de Arist teles. é óAcerca del alm a.

Tratados de L gica. Obra com pleta. .óArist teles/ Pseudo Arist teles. Constituci n de los atenienses/ Econ m icos. ó ó ó óAcerca de la generaci n y la corrupci n. Tratados de historia natural. ó óInvestigaci n sobre los anim ales.óM etaf sica. íReproducci n de los anim ales. óF sica. íAcerca del cielo. M eteorol gicos. óPseudo Arist teles/ An nim o. Fisiognom a/ Fisi logo. ó ó í óArist teles/ Euclides. Sobre las l neas ind ivisibles. M ec nica/ Ó ptica. Cat ptrica. Fen m enos. ó í á ó óPartes de los anim ales. M archa de los anim ales.

Po tica. M agna m oralia. éArist teles (201 1 )ó

Johannes Kepler

Biografía

Astr nom o Alem n, nado no ano ó á1 571

Creador da astronom a m oderna.íEstudou en Adelberg e al publicou í

a s a prim eira obra ú Prodomus dissertationum cosmographicarum,na cal

determ inou a forza que reti an ños Planetas sobre a s a rbita ú óarredor do Sol.

M orreu no ano ano 1 630 en

Ratisbona aos 59 anos.

As 3 leis de Kepler

Prim eira lei (1 609): Todos os planetas desprazanse arredor

do Sol seguindo rbitas el pticas. O sol est nun dos ó í áfocos el pticos.í

Segunda lei (1 609): O rad io vector que une un planeta e o

sol o cal barre reas iguais a tem po igual.áTerceira lei (1 61 8): O cadrado do seu per odo orbitral í é

d irectam ente proporcional ao cubo da lonxitude do

sem ieixe m aior ao da s a rbita el pticaú ó í

A estrela de Kepler

O 1 7 de outubro de 1 604 K epler observou unha supernova na nosa propia

galaxia, a V a L ctea, que m is tarde foi cham ada Estrela de K epler. A í á áestrela fora observado por outros astr nom os europeos com o Brunowski ód a 9, en Praga (que escribiu a K epler), Altobelli, en Verona e Clavius en í

Rom a e Capra e M arius en Padua. K epler inspirado polo traballo de

Tycho Brahe fixo un estudo detallado da s a aparencia. A s a obra D e ú úStella nova na Pide Serpentari i que proporcionaron evidencias de que o

universo non era est tico e non sufriu grandes cam bios. A estrela pudo áser vista a sim ple vista por 1 8 m eses despois do inicio. A supernova est ásituada en s 1 3.000 anos luz de n s. N ingunha supernova posterior foi ó ó

observada en tem pos hist ricos dentro da nosa propia galaxia.ó

Bibliografía

1 596: M isterio C sm icoó1 604: A parte ptica da astronom a.ó í1 604: A nova estrela no p de Ophiuchus.é1 609: Nova Astronom a.í1 61 1 : D i ptrica.ó1 61 1 :Strena.

1 61 8-21 : Epitorne Astronom a Cop rnica.í é1 61 9: Arm on a do m undo.í1 627: Tabulce Rudolphince.

1 634: El sue o.ñ

E.HUBBLE

Biografía

Naceu o 20 de Novem bro de

1 889 en M arshfield e m orreu

o 28 de Septiem bre de 1 953

Foi o astr nom o m ais im portante óestadounidense do siglo X X

Foi fam oso por dem ostrar a

expansi n do universo óm ed indo o desprazam ento

ao verm ello das galaxias

Expansión do Universo

No ano 1 929, H ubble publicou unha an lise da velocidade rad ial das ánebulosas cuya d istancia calculara.O que estableceu foi que

algunhas nebulosas extragal cticas ti an aspectros que ind icaban á ñque se m ov an cara a Terra.O seu descubrim iento m ais ísorprendente foi o de que exist a unha relaci n entre a d istancia í óde unha nebulosa e a s a velocidade de retroceso.H ubble úconclueu que a nica explicaci n cos corream entos cara o ú óverm ello registrado. As nebulosas estaban alonxandose, e canto

m ais lexos estaban m ais r pidos se alonxaban. Finalm ente ápostulou a lei de H ubble acerca da expansi n do U niversoó

Bibliografía

Aydon, Cyril (2006), H istorias curiosas de la ciencia,

Ed iciones Robinbook

FIN