● O 1 de Novembro significaba o día de ano novo.

● Sendo a véspera, o 31 de outubro “noitevella”.

● Indica a transición do outono ao inverno.

● Uns días antes do ano novo, tiñan lugar innumerables sacrificios de animais. Facíanse co obxectivo de aprovisionarse de carne e de pel para o inverno. Era a súa peculiar “matanza”.

● A partir da década de 1990, comenzou a celebrarse e Galicia o samaín.

● A pronuncia que máis se extendeu en galego é samaín.

Todos sabemos, que esa noite esta relacionada Todos sabemos, que esa noite esta relacionada moi directamente co mundo dos mortos, moi directamente co mundo dos mortos, crenza moi arraigada no pobo celta.crenza moi arraigada no pobo celta.Eles crían que esa noite, unha “porta”abrese, Eles crían que esa noite, unha “porta”abrese, e a dimension dos vivos quedaba en e a dimension dos vivos quedaba en comunicación coa dimension do mundo dos comunicación coa dimension do mundo dos mortos, polo menos por unhas horas.mortos, polo menos por unhas horas.

Durante esas horas, podíase tocar, Durante esas horas, podíase tocar, palpar e ata traspasar ao mundo dos palpar e ata traspasar ao mundo dos mortos. Por iso en todo o pobo había mortos. Por iso en todo o pobo había fogueiras. No se acendia coa intención fogueiras. No se acendia coa intención de espantar aos malos espíritos. Durante de espantar aos malos espíritos. Durante este período non se podia sair da este período non se podia sair da comunidade, pois nesta noite, a comunidade, pois nesta noite, a comunidade non se puña en contacto comunidade non se puña en contacto con outres comunidades.con outres comunidades.

Nas festas desa época moitas cambiaron coa chegada do cristianismo

A igrexa quixo quitar esa festa e por no seu lugar a festa de Todos os Santos

Púxose nesa data para evitar que coincidise coa celebración dos mortos ese mesmo día [o 2 de novembro]

No século VIII instituiuse a festividade de Todos os Santos polo episcopado franco [grazas a Alcunio , conselleiro de Carlomagno , a gran difusión]

É no ano 1475 cando o Papa sixto IV faina obrigatoria

● Nesa noite pasaban cousas sobrenaturais e incluso recibir visitas de familiares ou amigos mortos.

● Con esta festa os celtas celebran a chegada do inverno e o ritual da última colleita.

Asociaban esa noite co momento no que o mundo do sidh (outro mundo celta) ponse en contacto co mundo dos vivos, co cal era o momento ideal para lembrar e rendir culto aos antepasados falecidos

Hoxe en día celebrase con gran arraigo el Samhain o Samaín (adaptación o galego da palabra gaélica) en algunhas das ciudades e pobos de Galiza, como A Coruña, Ferrol, Cedeira, etc.

Rafael López Loureiro, foi o responsable de redescubrir esta tradición e comprobar que existía por toda Galicia ata fai menos de trinta anos. , tamen comprobóuse a súa pervivencia no norte de Cáceres e na provincia de Zamora.

O término pumpkinpumpkin ( cabaza en inglés), provén da palabra Grega peponpepon que describe a un melón grande. Os franceses nasalizaron o termino pepon e o

converterón en pomponpompon. Os inglesés cambiaron pompon en pumpionpumpion. Shakespeare fixo referencia a pumpion na súa

obra “ Las alegres comadres de Windsor ” Os colonos americanos converteron pumpion en

pumpkinpumpkin. Faíse referencia a pumpkin en “Sleepy Hollow”,

“A lenda do xinete sen cabeza”...

Pudin de cabaza Crema cabaza

Terrorificas cabazas Tarta de cabaza

Primeira festa , celébrase a principios de febreiro Cando empezan a crecer as flores. Dedicada á deusa Imbolc ou Brigit ,Se consagrabas os animais sobreviventes ao paso do inverno ,

as femias xa era tempo de procrear para o futuro inverno.

Segunda festa o 1º de maio.Celebrouse para o deus do lume.Co lume purificaba a os animais e ao pobo.Facían fogueiras no alto dos Cerros, para os celtas era importante

0'

Celébrase a mediados do mes de xuño, e adicábase a Lug en Irlanda.Aínda que está divinidade coñécese por diversos nomes,era o deus da luz.Estaba adicada a todo o relacionado co campo.Celebraban unha acción de grazas pola fertilidade dos animais e pola abundancia das reservas alimenticias

A última e mais importante festa celta tiña lugar o día 1. Este día significaba o día de ano novo. Comezaba unha nova etapa : o inverno.O ano celta dividese en dous grandes períodos: verán que vai desde o Bleitaine ( 1 maio) ata o Samain ( 1 de novembro) , e o inverno ( desde o Samain ata o Beltaine seguinte).

A LENDA DA CABAZA Fai moito tempo,nun pequeno pobo irlandés había un monxe chamado Jack que según algunhas lendas era un tipo alto e delgado, que lle gustaba gastar bromas e facer maldades. Pero era un home astuto e tanto que o creía, que ata fixo un pacto co demo contan que consistía en que non o deixaría pasar a o inferno se Jack facia o mal e así foi pero Jack era mortal , e como todos os mortais chegoulle a sua hora. No ceo non o deixaron entrar e claro, no inferno o demo cumpriu a súa parte e non o deixou pasar, e deulle a Jack unha peculiar lanterna en compensación por todo o malo causado. E desde entón cóntase que Jack vaga polo mundo coa lanterna en busca dun lugar onde descansar.

Existe outra variante da lenda en que Jack que conta como lle gastou unha broma ao demo: fíxolle rubir por unha árbore seca e quedouencerrado no seu tronco. A cambio da súa liberdade o demo tería que o deixar de tentar coa bebida. O demo en vinganza pola broma, non odeixou entrar e castigouno a vagar eternamente por aí coa súa lanterna.Existe tamén a lenda quese recorta a cabaza en forma de monstro e se acende unha vela dentro para que Jack no se achegue ás casas.

NOMES QUE SE LLE DABAN A SANTA COMPAÑA

Hoste: hoste e hostilla podense entender como exército,inimigo ou peregrino

Procesion de animas: aplicado especialmente no sur de Galiza

Procesión de mortos ou ánimas que percorren os camiños dunha parroquia.Trátase dun tema do folclore galego. O tema das procesións dos mortos

e/ou ánimas é propio da literatura e das tradición Europea occidental dende a Idade Media

Vida material (lugares da parroquia,a igrexa, as casas,etc)Realidade mental (as ánimas, os defuntos,etc)Ambiente (nocturno, luces opacas, os corpos

brancos e pálidos, etc)

COMO LIBRARSE DA SANTA COMPAÑA

Abrir brazos en cruz e pronunciar o nome de Xesús Cristo no momento de darlle a cruz e/ou responder cruz teño.

Ter as mans ocupadas con algo, como por exemplo un pau ou unha pedra

Deitarse no chan boca abaixo. O desafortunado liberarase da cruz, pero se cadra o Acompañamento pasa por riba del e o esmaga.

Trazar unha cruz un círculo no chan.Levar consigo unha vacaloura e dentes de alloAfastarse do camiño polo que vai si se ve vir de lonxe

O SAMAÍN E O CINECRENZAS:É de noite,a rúa estaba escura e non había ninguén nela, máis que un pequeno grupo de adolescentes disfrazados en camiño a unha festa de Halloween. Estaban sos? Non,porque detrás dunha matogueira escondíase a pantasma dun asasino en serie morto fai tempo que xurou volver, empuñando coas súas osudas mans un longo e afiado coitelo e na outra man a macabra recompensa dos dentes das súas anteriores víctimas Esta pantasma, ou morto vivente, estaba a piques de tranquilizar un pouco a súa sede de vinganza, xusto nesa noite...'' Seguramente vos soa esta historia, non porque se fixo en película, senón porque é máis ben unha especie de tópico. O pronunciar a palabra Halloween, para algúns e sinónimo de morte, terror e sangue. E isto, a que se debe?Fundamentalmente ao cine e á televisión. A noite de Halloween foi punto de partida para innumerables películas de terror e suspense, e dende aí, punto de apoio para infinitas lendas urbanas. Por suposto, non todas esas lendas veñen do cine, nin moito menos. En case todos os puntos do planeta existen moitas historias e lendas ao redor desta noite e, sen ir máis lonxe, en España, as lendas están relacionadas co Día de Todos os Santos, e tamén cos mortos, as ánimas, procesións espectrais (como pode ser a Santa Compaña, país galego), etc

.