1.O ESTADO: O Estado é o conxunto das institucións creadas para regular a vida e mais a actividade das persoas que

viven nun territorio delimitado e común, e que están

gobernadas por unhas mesmas leis baixo un mesmo poder.

O TERRITORIO

É o elemento físico do Estado sobre o que este exerce o seu poder. O territorio debe ser delimitado por unhas

fronteiras, que o distinguen doutros estados.

A POBOACIÓN

As persoas que viven no territorio dun Estado est´ñan

sometidas ao seu poder e as súas leis.É habitual que nun

Estado convivan persoas de diferentes culturas e de diversas

nacionalidades.

O PODER

No exercicio de poder o Estado debe realizar diversas funcións:

Establecer as leis que regulan as relacións sociais da

poboación do Estado.

Viaxar polo cumprimento das leis e administrarlle a xustiza á

sociedade a través do poder xudicial.

Manter a orde no interior no interior do seu territorio e responsabilizarse tamén da súa protección exterior.

Desenvolver a política exterior.

Recadar impostos.

Dirixir a economía mediante leis que regulan a actividade

empresarial e o mercado laboral.

Administrar os servizos públicos e xestionar as infraestruturas e

os equipamentos colectivos.

A administración é o conxunto de organismos necesarios para

que o Estado exerza as súas funcións. As persoas que

traballan para o Estado están integradas en corpos ou

grupos dedicados a labores relacionados coa xustiza, a sanidade, o ensino, a seguridade, a economía, as obras

públicas, etc.

Os funcionarios de carreira son os que acceden ao seu posto

de traballo por oposición.

Unha parte moito máis reducida dos labores administrativos

está desempeñada por persoas da confianza do Goberno

que ocupa o poder nese momento.

Ao longo da historia, os Estados exerceron o poder de moi

diversas formas. A miúdo considerouse que o poder lle

corresponde a unha soa persoa.

Nos Estados democráticos actuais, a elección dos

gobernantes realízana todos os cidadáns e cidadás que

sexan maiores de idade xa que a soberanía reside

unicamente no pobo.

EXERCICIO DO PODER DA CIDADANÍA

O referendo e as eleccións son os mecanismos a través dos

cales os cidadáns e as cidadás,mediante o seu voto,

participan no exercicio do poder.

No referendo consúltase unha cuestión concreta que os

cidadáns aceptan, rexeitan ou votan en branco.

Nunhas eleccións os cidadáns maiores de idade elixen os seus

representantes políticos.

Un estado é democrático cando os cidadáns e cidadás

participan nos labores de goberno.

A democracia é directa cando os cidadáns e cidadás toman

decisións. A democracia adoita ser representativa.

As persoas elixidas forman o Parlamento, que elaboran e aproban as leis, e elixe ao Presidente do Goberno e os titulares doutras

institucións.

AS ELECCIÓNS

Para que sexan democráticas deben cumprir catro requisitos:

Deben ser libres

Deben ser plurais

Deben realizarse por sufraxio universal

Deben ser periódicas

Nunha democracia existe liberdade de opinión e non hai

acordo sobre como gobernar.

Os partidos políticos preséntanlles aos cidadáns os seus

programas electorais, nos que recollen os obxectivos que se

propoñen acadar se acceden ao poder.

Os cidadáns ,co seu voto,escollen unha das opcións políticas ou

votan en branco. Segundo os resultados obtidos, a cada

partido político corresponderalle un número determinado de

deputados.

A DIVISIÓN DE PODERES

Nos réximes democráticos existe a división de poderes, para

que ningunha institución acapare todo o poder:

O parlamento elabora e vota as leis.

O Goberno determina a política que debe seguir o Estado, e

aplícaa.

O poder xudicial aplica as leis.

Representan diversas modalidades.

MONARQUÍAS E REPÚBLICAS

Algúns Estados democráticos son monarquías parlamentarias. Nelas

a máxima autoridade é a Raíña ou o Rei, pero a soberanía tena

o pobo.

Outros países democráticos son repúblicas parlamentarias. Nelas as funcións de xefe do Estado desempéñaas o Presidente da

República, que é elixido por toda a cidadanía.

ESTADOS LIBERAIS E ESTADOS SOCIAIS

Un Estado liberal procura non interferir na economía das empresas

nin nas relacións sociais.

Un Estado social defende a necesidade de intervir nalgúns ámbitos

económicos e sociais. A súa finalidade é conseguir a maior igualdade posible entre todos os cidadáns e cidadás.

Acadar a democracia foi unha tarefa longa e difícil, e supuxo numerosos conflitos políticos e sociais. Existen países onde o

poder o exerceu ou o exerce unha soa persoa ou un grupo

privilexiado, que decide segundo os seus intereses. Isto

acontece:

Na monarquía absoluta. Exemplos de monarquía absoluta: Arabia Saudita e Omán.

Na ditadura. Exemplos de ditadura: América Latina e, na

actualidade,sono en numerosos Estados de África e de Asia.

É a gran potencia

militar que tende a

dirixir o espazo

político internacional

O seu crecente poder

militar ocasiona

inquietude e esixe a

toma de acordos

Países de economías emerxentes

O Estado cedeulles parte do seu poder a institucións

supranacionais, para resolver problemas que superan o

ámbito de acción estatal.

As rexións e mais as grandes cidades tratan de destacar a súa importancia económica, histórica e cultural, e reclaman

administrar competencias a compartir parte do poder.

O ESTADO E A GLOBALIZACIÓN

Os factores do Estado tradicional foron:

A globalización da economía

A xeneralización das novas tecnoloxías da información

A globalización orixinou un sistema mundial do que forman

parte os Estados.

A Unión Europea é a institución supranacional que asumiu unha parte maior de soberanía dos seus Estados membros.

Enténdese por local ou rexional, aquel territorio que ten unha

actividade económica ben desenvolta e unha

personalidade cultural e social ben diferenciada.

TIPOS DE REXIÓNS

Algúns espazos rexionais son:

• Nacións sen Estado, como Quebéc

• Nacións consolidadas e diferenciadas

• Grandes áreas urbanas ou cidades globais

SUBSIDIARIEDADE:é o principio polo cal as institucións máis

próximas á cidadanía toman determinadas decisións

O PAPEL DO ESTADO NA ACTUALIDADE

Os Estados son coordinadores das rexións e cidades que

integran o seu territorio

Os Estados garanten a creación e o mantemento das

infraestruturas básicas.

Os Estados coordinan a loita contra o terrorismo mundial.

Algúns dos obxectivos da ONU son:

Manter a paz e seguridade nacinais

Fomentar entre as nacións relacións de amizade

Desenvolver e estimular o respecto aos dereitos humanos

ORGANIZACIÓNS DEPENDENTES DA ONU

Dúas das axencias máis destacadas son:

UNICEF:creada para protexer a infancia e a xuventude

UNESCO:cuxos fins son acadar a paz mais o benestar social a

travás da cultura.

Son as entidades de carácter público con fins humanitarios e

sociais que non dependen dos gobernos.

As ONG están integradas por sociedades, empresas, centros de

investigación,etc.

A súa forza chegou a ser tan grande que non soamente actúan

nos lugares onde hai problemas senón que tamén funcionan como grupos de presión sobre os gobernos e as empresas.

AS ONG COMO REDES INTERNACIONAIS

Moitas das ONG que existen actualmente convertéronse en

poderosas organizacións especializadas:

Algunhas dedícanse a promover accións humanitarias

Outras promoven os dereitos humanos e denuncian os

lugares onde non seon resetados.

Tamén existen ONG cuxa finalidade é a protección da

natureza e a denuncia da destrucción do medio rural.

Moitos Estados do mundo ven ás ONG un xeito de solucionar

problemas de urxencia e necesidade.

A actuación das ONG vai máis alá e afrontan o

desenvolvemento integral das persoas.

As ONG tamém serven para que os cidadáns e cidadás

adquiran conciencia e responsabilidade respecto das causas que hai que defender e das que as autoridades

públicas , nalgunhas ocasións, se desentenderon

A cultura é o conxunto de costumes, de coñecementos e de

formas de vivir que un grupo de persoas sente como propio e ,ao mesmo tempo, diferente dos outros grupos.

Normalmente as mersoas da mesma cultura viven no mesmo

territorio.

As diferenzas culturais non se deben ás características físicas

das persoas senón á educación, ao modo de vivir e de pensar…Todas as culturas teñen dereito a desenvolvérense

de forma libre e dignamente.

O pluralismo cultural defende a coexistencia de grupos

humanos diversos e considera que o outro non ten por que

ser visto coma un competidor, aínda que posúa unha cultura diferente á propia.

Na actualidade imponse de xeito progesivo por todo o planeta

a chamada cultura de masas.

Unha das súas principais características é a xeneralización

dunhas mesmas pautas de consumo.

Esta homoxenización contribúen tanto os medios de

comunicación. As súas consecuencias son inmediatas en

todo o planeta.

Este proceso de uniformar e estender a cultura do consumo, en

ocasións orixina tensións e contradiccións fronte ás culturas

locais ou tradicionais.