Correspóndese coas zonas dos dominios climáticos mediterráneo e interior.

Ocupa a maior parteda península.

REXIÓN MEDITERRÁNEA:

A formación vexetal característica é o BOSQUE ESCLERÓFILO, PERENNIFÓLIO

Constituído por especies arbóreasadaptadas á sequedade.

Folla perenne, de pequeno tamaño,Duras ( “ coriáceas “ ) espiñosas.

Árbores de crecemento lento.

Troncos non rectilíneos.

Madeira dura.Raíces moi desenvoltas

ACIÑEIRA(QUERCUS ILEX)

Árbore máis característica e extendida doclima mediterráneo.

Moi resistente á seca. Adáptase a todo

tipo de solos.De madeira moi dura e resistente.

O seu froito, a landra, serve para alimentar o gando.

Moi ramificadas, formando copas altas epechadas.

Serra Morena, Serra do Guadarrama e

Estremadura

Os bosques mellor conservado

atópanse en:

A súa capacidade de adaptación permítelle colonizar altitudes desde o nivel do mar ata os 2000 m, zonas con

escasas precipitacións

SOBREIRA(QUERCUS SUBER)

Necesita invernos suaves, certahumidade (superior a 500 mm/ano),

De madeira moi dura.

A súa codia utilízase para a

obtención de cortiza.

e solos silíceos.

Suroeste da península

Distribución xeográfica:

Sur de Andalucía

Norleste de Cataluña e sur de Castellón

Outras especies asociadas e secundarias

Sabina albar

Oliveira silvestre

Algarrobeira

O bosque mediterráneo presenta unha relativa falta de especies arbóreas

Os piñeiros tipicamente mediterráneos son o piñoneiro e o carrasco

sendo os dous heliófilos e termófilos

O piñoneiro exténse polos areais costeiros desde Cataluña a Portugal e o carrasco coloniza as terras do leste peninsular

Piñeiro

NA ACTUALIDADE O BOSQUE MEDITERRÁNEO VIU REDUCIDA A SÚA EXTENSIÓN

As roturacións, a introducción doutras especies, os incendiós

forestais estarían entre as causas do retroceso do

bosque esclerófilo mediterráneo

Consiste en aclarar o bosque, limpalo e

combinar o aproveitamento do froito, da

leña e da madeira coa agricultura e o pastoreo

A dehesa máis típica está formada pola aciñeira,

pero tamén se desenvolve coa sobreira e o quejigo

Na actualidade inténtase conservalo

mediante o sistema da DEHESA

Exténse sobre todo nas penichairas estremeñas e

salmantinas e nalgunhas zonas de Serra Morena

O SOTOBOSQUE Vexetación arbustiva e herbácea

É o resultado da degradacióndo bosque pola acción

humana.

Presenta tres tipos característicos

Formación de matogueira esclerófila, densa e pechada que se desenvolve sobre terreos silíceos

está composta por especies que chegan a superar os 2 m de altura e na que poden aparecer árbores dispersos

madroño

jarauces retama

Maquia ouMaquis

lentisco

Cando a maquia se degrada aparece sobre terreos máis secos a Garriga

formación menos densa de porte máis baixo e con menos variedade de especies que o maquis

Coscoja ou chaparra

Romero

Tomillo

Lavanda

Jara

Estepa

Desenvólvese como como formación regresiva da maquia e

da garriga

Tomillo

PalmitoEspárrago silvestre

Esparto

Carateriza, en particular, ás rexións de clima semiárido do surleste e algunhas zonas moi secas e degradadas do interior ( Monegros, e a Mancha )

Está composta por plantas que resisten a calor e a ausencia de auga. Forma masas de arbustos espiñentos,

con nós e baixos,discontínuos, que deixan ao descuberto solos pobres.