Retallos 2013

52
XORNAL DO C.E.I.P. “A SOLAINA” Subvencionado pola Consellería de Educación e Ordenación Universitaria. Secretaría Xeral de Política Lingüística. Nº 6-2013 6º A

description

 

Transcript of Retallos 2013

Page 1: Retallos 2013

XORNAL DO C.E.I.P. “A SOLAINA”

Subvencionado pola Consellería de Educación e Ordenación Universitaria. Secretaría Xeral de Política Lingüística.

Nº 6-2013

6º A

Page 2: Retallos 2013
Page 3: Retallos 2013
Page 4: Retallos 2013

XORNAL DO C.E.I.P. “A SOLAINA”

Equipo de Dinamización e Normalización Lingüística

Equipo de actividades extraescolares

Nº 6-2013

6º B

Page 5: Retallos 2013

1

RETALLOS COMENTARIO EDITORIAL

Comentario editorial ........................................................................ páxina 2

Aos nosos pais góstalles vir á escola (2)

Ciencias naturais ......................................................................... páxina 3

Os escorpións (3), O crocodilo do Nilo (4), O oso panda (5), O Teide (6)

Ecoloxía ........................................................................ páxina 7

O aforro de enerxía (7)

Reportaxes ....................................................................... ....... páxina 13

Visita a Ferrol do J. S. de Elcano (9), Unhas vacacións en Galicia (10), O barrio de Santa Icía (11), A nosa primeira

marcha ciclista escolar (12), Excursión a Santiago de Compostela (13), Ponte no seu lugar (14)

Costumes e tradicións ........................................................................ páxina 16

Noite de San Xoán (16)

Escritores ........................................................................ páxina 17

O escritor Anxo Fariña visita A Solaina (17)

Libros ........................................................................ páxina 18

Na clase de primeiro góstanos ler por moitas razóns (18), Coñeces o título deste conto (19), O neno do pixama

de raias (20)

Artes plásticas ........................................................................ páxina 21

Pintores galegos (21)

Música ........................................................................ páxina 23

Tola pola música (23)

Cómic ........................................................................ páxina 24

As letras galegas (24)

Colaboracións literarias ........................................................................ páxina 26

Os poetas de 2º E P (26), Nosa escola (27), O soño de Ariadna (28)

III Concurso de contos “Pasámolo de medo” ............................................... páxina 34

A bruxa malvada (30), Os nenos do cobertizo (31), As pantasmas de Halloween (34), O medo de Anxo (37), A

cabaza do Samaín (40), Pesadelo (41), O sofá (42), A estraña vella da pedra (43), Ai que medo (44), A luz (46)

Sociedade ........................................................................ páxina 47

Sinaturas ........................................................................ páxina 48

Page 6: Retallos 2013

2

RETALLOS COMENTARIO EDITORIAL

Nenos e nenas de 1º B

Os nosos pais veñen axudar. Uns fan pasteis, outros

reciclan, píntannos, … Todos colaboran coa clase nos

traballos que facemos. Grazas a todos, e que saiban que

aprobarán porque fixeron ben os deberes …

Page 7: Retallos 2013

3

RETALLOS CIENCIAS NATURAIS

Page 8: Retallos 2013

4

RETALLOS CIENCIAS NATURAIS

O crocodilo do Nilo

Os Aligatores, os crocodilos verdadeiros e o gavial, son especies de crocodilos

que apareceron no período Triásico e Cretácico hai 225 millóns de anos.

Todas as especies de crocodilos teñen a mesma técnicas de caza.

Os crocodilos son intelixentes e teñen o corazón parecido ao noso.

Os crocodilos na épocas dos dinosauros cazaban peixes e dinosauros pero

agora todos os crocodilos cazan peixes , crustáceos, animais grandes e paxaros.

O crocodilo do Nilo non caza moluscos só caza animais con pezuños e peixes.

Algúns saltan para coller paxaros.

Teñen inimigos: as anacondas , as pirañas e nosoutros.

Quedan poucos crocodilos pero estámolos protexendo.

Javier Dacosta Felgar. 3º A

Page 9: Retallos 2013

5

RETALLOS CIENCIAS NATURAIS

O OSO PANDA

O panda xigante é un carnívoro pero

se alimenta case por completo de

caña de bambú. De vez en cando,

obteñen proteínas de insectos,

pequenos mamíferos e ovos.

O panda come durante máis de 12

horas ao día. Inxire 40 Kg de bambú

de ata 30 especies diferentes.

Ao chegar a primavera , os machos

compiten por unha femia fértil .

Despois duns 135 días de xestación,

a nai da a luz a unha cría e si ten

dúas, elixe a máis apta e abandona

a outra.

A cría vive dous anos coa súa nai

que o a aleita durante o primario

ano de vida.

Características dos osos panda

O panda xigante mide entre 1,60 e

1,90 m. O seu peso oscila entre 70 e 125

Kg.

O panda xigante é un animal

pacífico, solitario e moi vulnerable.

A súa pelaxe é densa con pelos

protectores externos de 10 cm de longo.

Cor branca e negra. A súa cor é

negra nas orellas, parches dos ollos, fociño, lombo, ombros e tamén de

cor negro as súas patas. O resto do seu corpo é de cor branco.

Ten 40 dentes. Cada mandíbula aloxa oito premolares, catro molares,

seis incisivos e dous caninos.

Máis pequena : a femia ten un tamaño equivalente ao 80% do macho.

Ainhoa Bayolo Castro. 3º A

Page 10: Retallos 2013

6

RETALLOS CIENCIAS NATURAIS

O TEIDE

O Teide é un volcán situado na Illa

de Tenerife (Gran Canaria).

O Teide forma parte do Parque

Nacional do Teide, declarado

Patrimonio da Humanidade pola

UNESCO o 28 de xuño de 2007.

É un volcán de cono composto, ten

unha altitude de 3.718 m. A súa

última erupción foi en 1978.

Entre abril e maio do 2004

producíronse uns 200 pequenos

sismos na illa.

Icía Becerra González. 3º A

Page 11: Retallos 2013

7

RETALLOS ECOLOXÍA

O AFORRO DE ENERXÍA

É unha práctica empregada para

diminuír o uso da enerxía pero co

mesmo resultado.

Isto conleva un aforro económico e

mellora medioambiental.

O día de aforro da enerxía é o 5 de

marzo.

Aforrar enerxía na casa

Elixir un electrodoméstico de

baixo consumo.

Usar auga quente só cando

sexa necesario.

Manter pechada a porta da

neveira.

Utilizar a lavadora e o

lavalouzas mellor cheo para

non ter que poñelo máis

veces.

Utilizar a calefacción só cando

sexa necesario a unha

temperatura adecuada e ter

as ventás ben pechadas para

que non se escape a calor.

Usar bombillas de baixo

consumo.

Apagar a luz onde non se vaia

utilizar.

Mellor usar luz natural que a

artificial.

Utilizar o coche só cando sexa

necesario e tamén usar o

transporte público cando sexa

posible.

Page 12: Retallos 2013

8

RETALLOS ECOLOXÍA

Fontes de enerxía renovable

Existen fontes de enerxía renovables

que proveñen da natureza e non

contaminan:

Enerxía azul: a chegada de

masa de auga doce a masa de

auga salgada.

Enerxía eólica: o vento

Enerxía xeotérmica: a calor da

terra

Enerxía hidráulica: a dos rías e

as correntes de auga doce.

Enerxía maremotriz: os da

mar e océanos.

Enerxía solar: a do Sol.

Enerxía undimotriz: a das

olas.

Laura Fernández. 3º A

Page 13: Retallos 2013

9

RETALLOS REPORTAXES

VISITA A FERROL DO J. S. de ELCANO

O venres, 15 de febreiro, entrou no porto de Ferrol o Buque Escola da Armada,

o Juan Sebastían de Elcano, que é un Bergantín_Goleta que serve para instruír

aos oficiais da Armada. É un dos poucos Buques Escola a vela que ten catro

mastros e que deu a volta ao mundo varias veces.

Leva a bordo arredor de 350 persoas e ten todos os servizos de cociña,

lavandería, panadería, quirófano, etc… para poder pasar largas tempadas no

mar sen ter que entrar en porto.

Subín a bordo co meu pai e como el navegou nese barco en 1973, foime

explicando todas as cousas que íamos mirando.

Tamén, visitamos a Fragata Almirante Juan de Borbón. É moi fermosa, pero o

que min o que máis me gustou foi o J.S. de Elcano. Para min é o barco máis

fermoso que visitei nunca.

Fixen unhas fotos que gardarei como recordo da visita do barco que, creo,

levaba 16 anos sen entrar no porto de Ferrol.

Tiven moita sorte de poder visitalo xunto con outras moitas persoas que o

fixeron.

Arantxa Balanz Pita. 3º A

Page 14: Retallos 2013

10

RETALLOS REPORTAXES

Unhas vacacións en Galicia.

Eran as seis da mañá e escoitei a

miña nai. Lidia érguete que

marchamos!. E ese día nos íamos de

vacacións a Galicia. Eu estaba moi

ilusionada xa que me contaran que

Galicia era unha terra máxica.

Meus pais queríanme levar a ver

moitos sitios: as praias, os faros, os

bosques, a catedral de Santiago e

moitas cousas máis.

En Santiago visitamos a catedral.

Encantoume!. Era moi grande e moi

bonita. Despois fomos uns días a

Sanxenxo para descansar. Alí

coñecín uns nenos que eran de

Asturias e nos fixemos amigos.

Un día paseando pola praia

atopamos unha botella e dentro

había un mapa. Era o mapa da praia

de Silgar!. Tiña escritas unhas

instrucións e nós seguímolas ao pé

da letra.

O mapa levounos ata unhas rochas e

alí…

SORPRESA!

Había un bote e dentro había

cunchas, pedriñas, unha estrela de

mar e outra nota:

“Quen atope este bote e sexa tan

valente de abrilo será feliz para

sempre”.

Teño que dicir que o que poñía a

nota era verdade, xa que os meus

amigos e mais eu fomos moi felices

ese verán.

Hei de recoñecer que meus pais

tiñan razón…

GALICIA É UNHA TERRA MÁXICA!

Amada Molina Toimil. 3º B.

Page 15: Retallos 2013

11

RETALLOS REPORTAXES

O BARRIO DE SANTA ICÍA

Santa Icía é un barrio do concello de

Narón, situado preto da Ría de

Ferrol. As rúas son estreitas e

curtas. Algunhas teñen beirarrúas

amplas . Os seus edificios son altos,

pero non superan as alturas de

cinco vivendas. Son construcións de

bloques de formas e cores

diferentes.

En Santa Icía destaca o seu colexio,

o C.E.I.P. A Solaina, un edificio

grande con pavillón , tamén destaca

o colexio Ayala. Este barrio ten

tamén unha gardería municipal.

Os primeiros domingos do mes faise

o feirón onde se pode mercar roupa,

calzado, alimentos e tamén se pode

comer o polbo, churrasco e churros.

Santa Icía ten un apeadeiro de tren

que se chama Santa Icía onde se

sobe bastante xente.

Dende a miña casa vese un río

chamado río Inxerto. Nel fixeron un

paseo e este inverno como choveu

tanto o río desbordouse e fíxose un

pequeno lago onde viñeron uns

patos silvestres. Toda a xente que

pasaba por alí miraba para eles. Eu

baixei un día co meu avó a tirarlles

unhas migas de pan. Os patos eran

de cor branco e marrón. Coa

chegada do bo tempo, apenas hai

auga.

Gústame moito o meu barrio!

Icía Becerra González. 3ºA

Page 16: Retallos 2013

12

RETALLOS REPORTAXES

A NOSA PRIMEIRA MARCHA CICLISTA ESCOLAR

Erguinme da cama e o primeiro que fixen

foi asomarme á fiestra. Que ben! Facía bo

día!

Na fila estábamos todos moi contentos

porque para nós era a primeira saída en

bicicleta cun montón de nenos doutros

colexios como o Ayala e o Virxe do Mar.

Saímos os nenos de terceiro a sexto da

Solaina e fomos cos nosos mestres e

mestras e con algúns familiares ata o

centro comercial Alcampo para reunirnos

cos demais colexios. Tamén nos

acompañaron o Clube de Fogeteiros e a

Policía Local.

A marcha foi ata o paseo de Xubia. Alí

aparcamos as nosas bicicletas e déronnos

un bocadillo e un refresco para coller

forzas para a volta. O alcalde deunos un

discurso dándonos as grazas por participar

na educación viaria e animounos a seguir

estudando para ter un futuro mellor.

Despois, puxéronnos música para bailar.

Estabámolo pasando moi ben e de súpeto

empezou a chover e tivemos que volver ao

colexio.

De volta ao colexio estabamos todos

mollados pero a min non me importou

porque paseino xenial. Ademais, regresar

ao colexio custounos un pouco máis

porque había máis costas pero aínda así

conseguímolo.

Ao longo do paseo tivemos algún

accidentes e caeron algúns nenos, mesmo

a algún lle rompeu a bici.

Foi un día moi divertido e xa me tarda que

chegue a Sétima Marcha Ciclista de Narón.

Alumnos e alumnas de 3º C

Page 17: Retallos 2013

13

RETALLOS REPORTAXES

EXCURSIÓN A SANTIAGO DE COMPOSTELA

O pasado martes 30 de marzo de 2013

foi un día inesquecible. Fomos visitar

Santiago de Compostela.

Saímos ás nove da mañá para o

autobús e, unha vez dentro, falamos

cos amigos e escoitamos música ata

chegar a Bonaval. Alí merendamos

rapidamente e dirixímonos ao C.G.A.C

(Centro Galego de Arte

Contemporáneo) e visitámolo cunha

guía.

Pouco despois , fomos comer na

Alameda e mercamos xeados.

Dirixímonos logo á catedral e

visitámola por dentro e por

fora.Despois, algúns, mercaron

recordos para eles e para os seus

familiares.

Despois de visitar a catedral, decidimos

pasear polas rúas que estaban preto.

Ao final, fomos ao Museo do Pobo

Galego e subimos polas famosas

escaleiras de caracol.

Despois de facer todo isto, saímos no

autobús ás seis da tarde e chegamos a

Narón as sete e cuarto. En resumo: foio

un día moi especial.

A miña opinión persoal: o C.G.A.C. Non

me gustou moito, xa que era un pouco

aburrido. Pero alí gustoume facer o

obradoiro de churros de

gomaespuma.Tamén me gustou o

Museo do Pobo Galego, pero, sen

dúbida, o que máis me gustou desta

excursión foi estar cos meus amigos,

falar e xogar con eles. Eu fun con Iván,

Cecilia e Saray.

Alumnos e alumnas de 5º B

Page 18: Retallos 2013

14

RETALLOS REPORTAXES

PONTE NO SEU LUGAR

Hai unas semanas, chegou a

Solaina, como cada ano, o grupo

``PONTE NO SEU LUGAR´´.

Este grupo esta formado por

persoas cunha discapacidade, que

coa axuda dunha charla e tamén de

diferentes probas fixéronnos

comprender mellor cal é a vida e as

dificultades destas persoas.

Os nenos de 6º saíron ao patio. Alí

esperábanos os compoñentes do

grupo, con todo xa listo para

comezar. Comezaron cunha charla,

nela contáronnos a vida de

diferentes persoas e a súa rutina

diaria, facéndonos comprender que

o noso contorno non esta moi

preparado, por exemplo, para

persoas que van en cadeiras de

rodas, tamén limos unas normas,

por así chamalas, e dereitos que ten

esta xente con algunha dificultade,

cando acabaron puxéronlle ao nos

profesor un traxe que simulaba ter

80 anos, tiña que telo posto todo o

tempo.

Despois da charla, dividíronnos en

grupos, uns irían as cadeiras de

rodas e outros poñerían vendas e

serían cegos por uns intres, despois

cambiaríanse.

Page 19: Retallos 2013

15

RETALLOS REPORTAXES

Despois de poñerlles as vendas os

nenos elixirían a un compañeiro

para que lles axudase, como un

guía, entramos no colexio e subimos

as escaleiras ata chegar a nosa clase,

xa alí fixéronnos poñer no encerado

o noso nome e tamén identificar uns

obxectos simplemente empregando

o tacto, unha tarefa bastante

complicada, xa abaixo quitámonos

as vendas e fomos ás cadeiras de

rodas, montamos nelas e fixemos un

percorrido polo patio do recreo,

pola rúa, o pavillón e o interior do

colexio.

Finalmente xuntámonos cos outros

compañeiros e subimos á clase, nela

escribimos a nosa opinión do

sucedido, fixemos chapas

personalizadas e déronnos uns

bonitos agasallos, finalmente limos

un poema e despedíronse de nós,

todos tiñamos un sorriso no beizo

polo ben que o pasaramos, foi algo

inesquecible.

Ana Hernández. 6º A

Page 20: Retallos 2013

16

RETALLOS COSTUMES E TRADICIÓNS

NOITE DE SAN XOÁN

Un neno chamado Xoan foi a

casa dos seus avós e cando

escoitou o nome da festa de

San Xoán dixo : que coincidencia

porque el tamén se chamaba

Xoán. E que se deixaran de dar

voltas para poder prender o lume.

E cando o lume prendeu o

empezaron a saltar cantando esta

canción: “Salto o lume de San

Xoán para que non me trabe nin

cobra nin can”. Tocoulle ao neno

e ao saltar esvarou, fíxose dano

e comezou a chorar. A súa avoa

cando rematou de curarlle a ferida

díxolle : ``para que esas lagrimiñas

paren de caer iremos a recoller

as flores e herbas que lle dean

cheiro a auga como: as rosas, a

raíña Luísa, o romeu , lavanda …``

Pola noite Xoán puxo a auga nun

sitio onde lle dera a lúa chea.

Ergueuse cedo porque quería

lavar a cara con todo o que

collera . Cando lavou a cara

quedoulle o cheiro tan

marabilloso todo o día.

Icía López Ramudo. 3ºB

Page 21: Retallos 2013

17

RETALLOS ESCRITORES

O ESCRITOR ANXO FARIÑA VISITA A SOLAINA

O día 17 de abril de 2013 ,ás nove e

media, Anxo Fariña, escritor e

debuxante, veu ao colexio da

Solaina a dar unha charla aos nenos

de 5º e 6º. Foi na nova biblioteca da

escola onde estivo cos rapaces e

rapazas , e os seus titores e titoras.

Anxo é un ilustrador,

ademais de escritor,

moi bo. Xa publicou

mais de corenta

libros. Anxo parecía

moi simpático ( a

moitos nenos

caeulles ben).

Aparentaba ter

arredor de corenta

anos de idade. Este

escritor vigués

estudou na Facultade de Belas

Artes.Contounos que publicou o

seu primeiro libro aos once anos de

idade.

Ao colexio veu porque todos limos o

seu libro “Os Megatoxos e o

Aprendiz de Druída“ e gustounos

moito. Este libro xurdiu porque

nunha aposta cun amigo (a que se

podía escribir un libro de calquera

cousa ) este amigo mandoulle unha

foto dun toxo.

Anxo púxose a escribir no seu

estudio, pero non lle saía nada. Foi

nunha cafetería ,con todo o ruído,

onde empezou a xurdir a idea e alí

seguiu escribindo, porque no seu

escritorio non lle saían as ideas. E

así fixo os Megatoxos.

Durante a súa

exposición no cole, fixo

algúns debuxos para o

cole e tamén díxonos

dunha páxina web para

ver debuxos. Pensamos

que debuxa XENIAL!!!

Deunos consellos e dixo

que para escribir só

había que ter moita

imaxinación. Un dos

seus debuxos asinado xa

está enmarcado na

biblioteca nova.

Anxo rematou logo dunha hora e

cuarto, aproximadamente, e antes

de se ir, asinou nun libro moi

especial que hai no cole , onde

todos os autores que veñen deixan a

súa dedicatoria.

Este acontecemento foi moi

agradable para todos , ata para

Anxo( que recibiu un regalo)

Pensamos que Anxo é un escritor e

un ilustrador moi bo.

Alumnos e alumnas de 5º B

Page 22: Retallos 2013

18

RETALLOS LIBROS

Alumnos e alumnas de 1º B

Page 23: Retallos 2013

19

RETALLOS LIBROS

Page 24: Retallos 2013

20

RETALLOS LIBROS

O neno do pixama a raias

Esta historia trata dun neno de 9 anos chamado Bruno, e a súa irma Gretel de

12 anos. Viven coas seus pais os que Bruno chama "Madre e Padre" e María e

Lars (a criada e o mordomo)

Na historia tamén inflúen Martín, Karl e Daniel, os amigos da alma de Bruno o

protagonista.

Todo comezou unha mañá na que Bruno volvía da escola cara a casa... de

súpeto viu a María remexendo nos seu cuarto; Lars estaba moi nervioso,e

madre ia sentarse no comedor. Padre estaba traballando e Gretel aínda non

volvera da escola.

Todo iso lle parecíalle tan raro a Bruno que foi a falar coa súa nai (moi furioso e con ton desagradable xa que ninguén tiña dereito a remexer nas súas cousas) e menos María, esa criada que sempre andaba coa cabeza baixa.

Despois dunha longa charla con Bruno, Madre intenta convencer ao seu fillo de que... tiñan que mudarse a Ouvichs e era boa idea, xa que o seu pai tiña que facelo por problemas de traballo.

A verdade e que... toda a familia viaxaba a "Ouvichs", esa cidade tan descoñecida. Bruno estaba moi triste xa que tiña que deixar atrás aos seus mellores amigos, a súa aburrida escola (porque aínda que fora aburrida tiña moitos recordos alí) e sobre todo a súa casa, a súa bonita casa na que dende unha grande ventá podíase ver todo Berlín.

Pero ante todo estaba orgulloso, respectaba o traballo do seu pai e calou a boca.

Finalmente, xa en Ouvichs Bruno coñeceu a nova cidade e a Shmuel un novo amigo co que no futuro desenvolvería unha amizade plena. E aínda que pola ventá só se vise unha granxa chea de granxeiros cun pixama a raias e un valado todo ao redor, aínda que non houbera con que xogar, Ouvichs e esa estraña granxa ocultaban algo...

Nerea Cendán López e Antía Corral Casas. 6º A

Page 27: Retallos 2013

23

RETALLOS MÚSICA

TOLA POLA MÚSICA

Había unha vez unha nena que se

chamaba María e estaba tola pola

música! porque tocaba a gaita e a

zanfona.

O seu pai practicaba con ela e lle

ensinaba as pezas dos instrumentos.

Un día o seu pai mandoulle ao

gaiteiro máis famoso un vídeo sobre

María no que tocaba a zanfona. E ao

final escolleuna para o concerto.

María foi ao concerto e pasouno

moi ben. E o 17 de xaneiro foi a que

lle fixeran unha entrevista no diario

de Ferrol. Agora está desexando que

chegue o fin de curso para o estreo

da banda de gaitas dirixida por

Daniel Bellón.

María. 3º A

Page 28: Retallos 2013

24

RETALLOS CÓMIC

Page 29: Retallos 2013

25

RETALLOS CÓMIC

Zaira Piñeiro. 6º B

Page 30: Retallos 2013

26

RETALLOS COLABORACIÓNS LITERARIAS

OS POETAS DE 2º E P

NOSA TERRA

Nosa terra é Galicia,

nela nós vivimos.

Noso pobo é Santa Icía,

cheo de paz e ledicia.

En Galicia hai moitos bosques,

cheos de animais.

Prados, praias, ríos e montes

que a diferenzan das demais.

A comida en Galicia

é moi popular,

comemos o polbo

e o marisco do mar.

As grandes festas desta terra

son moi especiais,

as gozamos con ledicia

e cada día veñen máis!

Nenos e nenas de 2º A

Page 31: Retallos 2013

27

RETALLOS COLABORACIÓNS LITERARIAS

Nosa escola

Nosa escola de Narón, mola mogollón;

ten un director chamado Antón e nenas e nenos “a montón”.

Nosa clase é divertida

e tamén algo “movida”, pero aprendemos un montón

con ledicia e ilusión.

Nosa profe nos aprende, nos dirixe e nos corrixe, xuntos somos un equipo que pode quitarche o hipo.

Limos lemos,

debuxos facemos, decoramos a clase

con actividades e arte.

Noso cole é A Solaina, nosa clase a de segundo e ningún a cambiaría por nada do mundo.

Nenos e nenas de 2º B

Page 32: Retallos 2013

28

RETALLOS COLABORACIÓNS LITERARIAS

O SOÑO DE ARIADNA

Xoves 31 de xaneiro de 2013

Ola, son Ariadna Lorenzo Serantes e esta noite tiven un soño do máis peculiar.

Personaxes: Ari, Olga, Iara, Ana H, Antía A, Antía C, e Claudia.

Éramos unhas cazadoras de monstros, estábamos na estrada de Castela

buscando unha casa que dicían que estaba encantada. Cando a encontramos

instalamos no chan un detector para detectar monstros, de repente deunos

unha sinal.

Iara buscando detrás duns arbustos deu coa porta que levaba ao sitio de onde

viña a sinal, abriu a porta, estaba todo escuro.

Ana mirou o plano da casa e viu que nese soto había un símbolo de morte, Ana

chamoume:

-Ari, mira isto.

-¿Qué pasa?- respondinlle eu.

Fun e vin o signo, e empecei a gritar:

-Iara, Iara, non entres aí, é perigoso.

-Non vai pasar nada, confía en min.- díxome.

E entrou, sentamos a esperar. E mentres tanto...

Iara camiñaba polo soto á luz da súa lanterna, pero do que non se deu conta foi

de que alguén a seguía.

Seguíaa ¡un vampiro!

Mentres no exterior...

Estábamos preocupadas por Iara, así que decidimos chamala ao móbil, pero o

único que oímos foi un grito de socorro, pero ese non era o noso maior

problema, rodearanos un exército de vampiros, entón instalamos un chip no

Page 33: Retallos 2013

29

RETALLOS COLABORACIÓNS LITERARIAS

chan que formou unha cúpula da que podían saír os nosos disparos pero non

podían entrar os seus. De repente soou o teléfono... era Iara. Descolguei.

Se queredes volver a ver a vosa amiga entregádevos, cazadoras. dixo o

misterioso vampiro que seguía a Iara.

Que che dean. dixo Olga.

De pronto saíu un tornado da cheminea da casa, era o vampiro que nunha das

súas mans levaba a Iara maniatada, que atou á cheminea da casa e cun xesto

desvaneceuse o exército de vampiros.

Lanzamos un gancho a unha ventá entreaberta e empezamos a trepar, a

primeira que subiu foi Olga, que inmediatamente se escondeu detrás da

cheminea.

Despois subiron Antía C, Ana e Claudia.

Cando intentamos subir Antía A. e eu, cortounos a corda unha gárgola que se

foi a durmir á súa mecedora, pero Antía e eu quedáramos K.O. e Ana esvarou

no tellado e por pouco cae, de non ser por Antía C. e Claudia tería caído, o

vampiro deu a volta para tiralas e Olga aproveitou para desamarrar a Iara,

Antía A, e eu espertamos e lanzamos outro gancho, subimos e axudamos a

subir a Ana. Iara que tiña calor desabrochou o abrigo e deixou á vista o escudo

do Madrid, o vampiro empezouse a derreter, Olga intentou facer o mesmo co

escudo do Barça pero reviviuno, e volveuse a derreter ao ver o escudo do

Madrid, que acabou con el, igual que co seu exército, que volvera. Gañáramos!

Ariadna Lorenzo Serantes. 6º A

Page 34: Retallos 2013

30

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

4 anos A

Page 35: Retallos 2013

31

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

OS NENOS DO COBERTIZO

Page 36: Retallos 2013

32

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

Page 37: Retallos 2013

33

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

4 anos B

Page 38: Retallos 2013

34

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

Page 39: Retallos 2013

35

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

Page 40: Retallos 2013

36

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

5 anos A

Page 41: Retallos 2013

37

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

Page 42: Retallos 2013

38

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

Page 43: Retallos 2013

39

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

5 anos B

Page 44: Retallos 2013

40

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

A CABAZA DO SAMAÍN

Había unha vez unha nena chamada Isabella que quería facer unha cabaza para

o Samaín. Quería facela moi fea e saíulle horrorosa.

Foise a durmir moi contenta coa súa cabaza rematada.

Pola noite espertou e viu diante dela a súa cabaza dun xeito que metía medo:

ha... ha... ha.

Isabella estaba moi asustada e comezou a chamar a seus pais a berros:

mamá...! papá...!

Pero ninguén acudía á súa chamada. Estaba soa, e a cabaza acercábase cada

vez máis a ela cos ollos vermellos, a boca moi aberta e cuns dentes afiados e

enormes. Isabella estaba morta de medo pero aínda tivo máis medo cando viu

un esqueleto ao lado da cabaza movendo todos os ósos.

Berrou moi forte e pechou os ollos. Entón notou uns golpes na cara e, cando

abriu os ollos, viu a súa nai dicíndolle: Isabella, esperta que estás tendo un

pesadelo.

Isabella Casas Cándida. 1º A

1º Ciclo de Educación Primaria: 1º Premio

Page 45: Retallos 2013

41

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

PESADELO

Unha vez eu paseaba polas rúas e, de súpeto, do chan, saíu... un esqueleto

vivinte!

Veu cara min e corrín á miña casa. Entrei no portal, e, cando pensaba que xa

estaba a salvo, o esqueleto atravesou a porta e dixo: ha... ha... ha!

Eu levei un susto de morte!

De súpeto comecei a escoitar un pitido moi molesto: pi... pi... pi... Cada vez

máis forte e máis molesto.

Que sería ese estridente son?

Entón caín na conta de que... era o meu espertador!

Todo fora un pesadelo.

Ángel García López. 1º A

1º Ciclo de Educación Primaria: Accésit

Page 46: Retallos 2013

42

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

O SOFÁ

Había unha vez un neno que nunca quería estudar. Unha tarde que os seus pais

tiñan que saír a facer un recado, dixéronlle:

-Carlos, tes que ser responsable e estudar este anaco porque mañá tes un

control e bastantes deberes.

-Si mamá. Vouno facer.

Os seus pais confiaron nel e marcharon tranquilos, pero Carlos tan pronto

pecharon a porta acendeu a tele e sentouse no sofá.

Un anaco despois Carlos, alucinado cos debuxos, quedou paralizado cando os

brazos do sofá o rodearon. Apertábano cada vez máis forte e notaba que o sofá

o tragaba. Quería erguerse pero non podía. Entón Carlos comezou a berrar.

Cando xa estaba morto de medo escoitou como os seus pais abrían a porta.

Entraron no salón e tirando polas pernas lograron sacalo.

Carlos prometeu estudar sempre, e ao día seguinte tiraron o sofá.

Noel Ferreira Balsa. 3º A

2º Ciclo de Educación Primaria: 1º Premio

Page 47: Retallos 2013

43

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

Anxo era un neno dunha pequena aldea que sempre voltaba do colexio polo mesmo camiño.

Un día, chegando a unha pedra que se atopaba na beira do camiño, viu unha vella co pelo branco e moi longo que berraba:

-Atrás, atrás ou a morte atoparás!!!!!

Anxo saíu correndo ata chegar a casa e, mentres contaba o que lle pasara aos seus pais, choraba co corazón preto de saírlle do peito.

Ao día seguinte, o pai de Anxo foi buscalo ao colexio. Facía moito vento e chovía. As árbores facían ruídos moi estraños e a noite escurecía o camiño.

Cando se atoparon preto daquela pedra escoitaron un berro que lles puxo a pel de galiña. Detivéronse, viraron a cabeza cara atrás e ... alí non se atopaba ninguén!!!!! Nese mesmo intre o vento arrincou unha árbore que caeu xusto diante deles.

Menos mal que non seguiran adiante porque ... estarían mortos!!!!!

Acercáronse moi despacio ata alí. Un estraño ruído saía da árbore...

A vella atopábase debaixo, morta, mais cos ollos moi abertos e fixos en Anxo, e que parecían dicir:

-ATRÁS, ATRÁS OU A MORTE ATOPARÁS!!!!!!!!!!!!!!!!!

Alejandro Rodríguez Fernández. 4º B 2º Ciclo de Educación Primaria: Accésit

Page 48: Retallos 2013

44

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

AI, QUE MEDO!!!

Un día calquera, de inverno, con frío e vento e moita brétema, en Santiago de Compostela, un venres 13, que din que da mala sorte, pero non creo.

Miña nai ese día tiña ganas de ir ver unha “peli” coas súas compañeiras de piso, María e Maica, e os compañeiros quedaran na casa estudando.

Despois de estar escollendo a “peli” durante un intre, decidíronse por... “Entrevista con el vampiro“.

Cando acabaron de ver a “peli”, viñan cheas de medo, respiraban forte do medo que tiñan. Despois de saír do cine foron comer a un restaurante Indio, e para ver se así se lles pasaba o medo, comeron guindillas!, así que agora non só tiñan medo, senón que lles picaba moitísimo a lingua!

Despois de beber auga, auga, e máis auga para que lles deixara de picar a lingua, decidiron ¡r para a casa.

Cando chegaron á casa entraron para dentro comentando o que pasara na película, de súpeto, miña nai ollou para o salón e viu unha figura dun home pendurada na porta como se estivese colgada, respiraban aínda máis forte, o medo paralizounas, empezaron a berrar, cada vez máis forte, pero nada, ninguén as socorría, así que se encerraron na cociña. De vez en cando ollaban para ver se pasara algo, pero nada, aquel home pendurado balanceábase un pouco cara os lados e elas seguían encerradas morrendo de medo, non se atrevían a mirar a ver que era aquilo, nin a saír ao pasillo e ir para os seus cuartos, nin a facer nada. Naqueles anos non había teléfono móbil, así que non podían pedir axuda. Ollaban pola fiestra, pero nada, ninguén pala rúa. Non sabían que facer... Que era aquilo? ... E os rapaces? ... onde estaban? ... Estaban durmindo? ...Ou? ... Aquel home pendurado, quen sería? Ai Deus! ... Que podían facer?...

Estiveron horas e horas cavilando, buscando unha explicación, sentadas no chan, coa espalda contra a porta da cociña para que ninguén puidera abrir desde fóra, acurrunchadas as tres, unha contra a outra. E así foi pasando a noite, ata que de madrugada deberon adormecer porque as espertou o ruído que facían os seus compañeiros mentres que se duchaban coa música a todo volume. E alí estaban elas, tras a noite en vela, sen saber se sufriran un espellismo. Ata que apareceu Mino, un dos compañeiros, que lles preguntou que facían alí, por que non foran a durmir para a cama. Elas comezaron a explicarse falando as tres á vez, así que o rapaz non entendía nada de nada. Por fin miña nai atreveuse a ollar para o salón, ademais agora había luz solar,

Page 49: Retallos 2013

45

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

Jajajajajajaja, botouse a rir. Resulta que o “home pendurado” era unha gabardina que un dos compañeiros puxera alí a secar.

Como se riron os rapaces delas, e elas tan enfadadas con eles...

Está demostrado que o medo pódeche facer ver cousas que non son verdade. Agora, no 2012, cóntamo miña nai e aínda se ri, e así será de xeneración en xeneración.

Ana Fernández Dosil. 6º A

3º Ciclo de Educación Primaria: 1º Premio

Page 50: Retallos 2013

46

RETALLOS III CONCURSO DE CONTOS “PASÁMOLO DE MEDO”

A LUZ

Isto é una historia real que ocorreu en Castela e León hai moito tempo:

Érase una vez unha rapaza universitaria chamada Carla, que vivía nun apartamento coa súa compañeira preto do centro da cidade.

Unha noite Carla quedou co seu noivo Xoán para ir a cear e despois a unha festa. Ela maquillouse, peiteouse, vestiuse, colleu o bolso e saíu a fóra, onde a esperaba Xoán.

Xa no restaurante deuse de conta de que non levaba a carteira e decidiu ir a buscala, colleu un taxi e dirixiuse ao apartamento. Cando chegou, Carla colleu as chaves e abriu a porta, a luz estaba apagada e ela supuxo que a súa compañeira estaba durmida e para non espertala non acendeu a luz, simplemente acercouse á cómoda, colleu a carteira e foise.

Ao día seguinte, xa pola mañá, Carla chegou ao apartamento, pero ao chegar alí deuse de conta de que estaba todo acordoado e cheo de policías. Ela acercouse a un e preguntoulle:

¿Qué ocorre aquí? Pasou algo?

Si, á súa compañeira asasinárona.

Pero como pode ser iso!!! Exclamou ela.

Aínda non o sabemos, pero unha pregunta. ¿Estivo vostede aquí á noite?

Si, pero non vin nada raro...

Antes de que puidera acabar un policía interrompeuna:

Podería acompañarme? Dixo. Ela seguiu ao home, conduciuna ata dentro do dormitorio, xa alí díxolle:

Alguén deixou esta mensaxe escrita na parede para vostede.

Ela leuno e poñía:

“MENOS MAL QUE NON ACENDICHES A LUZ” Ana Hernández Rodríguez. 6º A

3º Ciclo de Educación Primaria: Accésit

Page 51: Retallos 2013

47

RETALLOS SOCIEDADE

Coma todos os anos, aproveitamos o número anual da revista

do cole, a nosa RETALLOS, para despedirnos dos alumnos e alumnas de 6º. Ata sempre rapaces/as!

Ademais, e como recoñecemento especial, ilustramos a cuberta da revista coas fotos dos dous grupos de sexto.

Rapaces/as, moita sorte no instituto e na vida!

Tamén despedimos a varios Mestres e mestras: Lucía, Marian, Tamara, Iván, Vanesa, Chus, María e Nacho, que, despois de pasar este curso connosco, marchan, por suposto que de mala gana, a outro colexio.

Page 52: Retallos 2013

48

RETALLOS SINATURAS

Nesta páxina podes gardar as sinaturas dos teus amigos e amigas.