PROGRAMAZIOA - sansebastianfestival.com · hur jin-ho • corea del sur • v.o. subtÍtulos en...

32

Transcript of PROGRAMAZIOA - sansebastianfestival.com · hur jin-ho • corea del sur • v.o. subtÍtulos en...

/ PROGRAMAZIOA PROGRAMACIÓN PROGRAMME2 Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

9:00 KURSAAL, 1LA VIDA PERRA DE JUANITANARBONIFARIDA BENLYAZID • ESPAÑA - MARRUECOS • V.O. SUBTÍTU-LOS EN CASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • 101 M.

12:00 KURSAAL, 1JE NE SUIS PAS LÀ POUR ÊTREAIMÉSTÉPHANE BRIZÉ • FRANCIA • (NUEVOS DIRECTORES) • V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • 93 M.

16:00 WARNER, 67 VÍRGENESALBERTO RODRÍGUEZ • ESPAÑA • 86 M.

16:00 KURSAAL, 1WAE CHUL (APRIL SNOW)HUR JIN-HO • COREA DEL SUR • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTE-LLANO Y EL. EN INGLÉS • 105 M.

18:00 WARNER, 6SOMMER VORM BALKON (SUMMERIN BERLIN)VERANO EN BERLÍNANDREAS DRESEN • ALEMANIA • 100 M.

19:00 KURSAAL, 1JE NE SUIS PAS LÀ POUR ÊTREAIMÉSTÉPHANE BRIZÉ • FRANCIA • (NUEVOS DIRECTORES) • V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • 93 M.

19:30 PRINCIPALILUMINADOS POR EL FUEGOTRISTÁN BAUER • ARGENTINA • SÓLO PRENSA Y ACREDITA-DOS. PRIORIDAD PRENSA • 100 M.

19:30 WARNER, 10WAE CHUL (APRIL SNOW)HUR JIN-HO • COREA DEL SUR • 105 M.

20:30 WARNER, 67 VÍRGENESALBERTO RODRÍGUEZ • ESPAÑA • 86 M.

22:00 KURSAAL, 1LA VIDA PERRA DE JUANITANARBONIFARIDA BENLYAZID • ESPAÑA - MARRUECOS • V.O. SUBTÍTU-LOS EN CASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • 101 M.

22:30 WARNER, 10WAE CHUL (APRIL SNOW)HUR JIN-HO • COREA DEL SUR • 105 M.

23:00 WARNER, 6JE NE SUIS PAS LÀ POUR ÊTREAIMÉSTÉPHANE BRIZÉ • FRANCIA • (NUEVOS DIRECTORES) • 93 M.

…ROBERT WISE

…INSUMISAS

…INSUMISAS…

ABEL FERRARA

SECCIÓN OFICIAL ZABALTEGI…PERLAS DE OTROS FESTIVALES…

…ZABALTEGI…NUEVOS DIRECTORES

…ZABALTEGI…ESPECIALES ZABALTEGI

ESPECIALES ZABALTEGI

SELECCIÓN HORIZONTES

MADE IN SPAIN

ESPECIALES HORIZONTES

…HOR. LATINOS

22:30 PRINCIPE, 6FRIED GREEN TOMATOESTOMATES VERDES FRITOSJON AVNET • EE.UU. - GRAN BRETAÑA • 130 M.

22:30 WARNER, 2AGNES BROWNEAGNES BROWNE-UN SUEÑO HECHO REALIDADANJELICA HUSTON • EE.UU. - IRLANDA • 91 M.

16:00 PRINCIPE, 7THE ADDICTIONABEL FERRARA • EE.UU. • 79 M.

19:30 PRINCIPE, 10THE FUNERALEL FUNERALABEL FERRARA • EE.UU. • 99 M.

19:30 WARNER, 1DANGEROUS GAME/SNAKE EYESABEL FERRARA • EE.UU. • V.O. SUBTÍTULOS ELECTRÓNICOSEN EUSKERA • 109 M.

22:30 WARNER, 1SUBWAY STORIES: TALES FROMTHE UNDERGROUND (TV)HISTORIAS DEL METROABEL FERRARA Y OTROS • EE.UU. • (ENTRADA LIBRE) •80 M.

23:30 PRINCIPE, 9THE BLACKOUTTHE BLACKOUT. OCULTO EN LA MEMORIA ABEL FERRARA • EE.UU. - FRANCIA • 98 M.

10:00 VELÓDROMOSPY KIDS 3D. GAME OVERSPY KIDS 3DROBERT RODRIGUEZ • EE.UU. • (ORGANIZADO A TRAVÉS DELOS CENTROS ESCOLARES) • VERSIÓN EN EUSKERA • 84 M.

10:00 AMAÑA (EIBAR)SPY KIDS 3D. GAME OVERSPY KIDS 3DROBERT RODRIGUEZ • EE.UU. • (ORGANIZADO A TRAVÉS DELOS CENTROS ESCOLARES ) • VERSIÓN EN EUSKERA • 84 M.

15:00 AMAÑA (EIBAR)SPY KIDS 3D. GAME OVERSPY KIDS 3DROBERT RODRIGUEZ • EE.UU. • (ORGANIZADO A TRAVÉS DELOS CENTROS ESCOLARES) • VERSIÓN EN EUSKERA • 84 M.

GAURHOYTODAY19

NUEVOS DIRECTORES…

16:00 KURSAAL, 2HOLY LOLABERTRAND TAVERNIER • FRANCIA • 130 M.

16:00 PRINCIPALL’ENFEREL INFIERNODANIS TANOVIC • FRANCIA - ITALIA - BÉLGICA - JAPÓN • V.O.SUBTITLES IN SPANISH, SIMULTANEOUS TRANSLATION INTOENGLISH • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDADPRENSA • 98 M.

21:00 WARNER, 5BEFORE IT HAD A NAMEGIADA COLAGRANDE • EE.UU. • 99 M.

22:30 WARNER, 3MARYABEL FERRARA • FRANCIA - ITALIA • V.O. SUBTÍTULOS ELEC-TRÓNICOS EN EUSKERA • 86 M.

23:00 PRINCIPE, 7HWAL (THE BOW)EL ARCOKIM KI-DUK • COREA DEL SUR • 90 M.

23:00 WARNER, 5HOLY LOLABERTRAND TAVERNIER • FRANCIA • 130 M.

24:00 KURSAAL, 2L’ENFEREL INFIERNODANIS TANOVIC • FRANCIA - ITALIA - BÉLGICA - JAPÓN • SESIÓNDE VOTACIÓN PARA EL PREMIO • 98 M.

9:30 KURSAAL, 2SPIELE LEBEN (YOU BET YOURLIFE)ANTONIN SVOBODA • AUSTRIA - SUIZA • V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • 95 M.

9:30 PRINCIPALDIE HOEHLE DES GELBEN HUNDES(THE CAVE OF THE YELLOW DOG)BYAMBASUREN DAVAA • ALEMANIA • V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • SÓLO PRENSA Y ACREDITA-DOS. PRIORIDAD PRENSA • 93 M.

12:00 KURSAAL, 2OYUN (THE PLAY)PELIN ESMER • TURQUÍA • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTELLANOY EL. EN INGLÉS • PROYECCIÓN EN VÍDEO • 70 M.

16:00 WARNER, 5EEN ANDER ZIJN GELUK(SOMEONE ELSE’S HAPPINESS)LA FELICIDAD DE OTROSFIEN TROCH • BÉLGICA - HOLANDA • 96 M.

16:30 PRINCIPE, 9SHADOWBOXERLEE DANIELS • EE.UU. • PROYECCIÓN EN VÍDEO • 93 M.

18:00 PRINCIPE, 7L’ICEBERGDOMINIQUE ABEL, FIONA GORDON, BRUNO ROMY • BÉLGICA• 84 M.

18:30 WARNER, 5SPIELE LEBEN (YOU BET YOURLIFE)ANTONIN SVOBODA • AUSTRIA - SUIZA • 95 M.

19:00 KURSAAL, 2JOGO SUBTERRANEOJUEGO SUBTERRÁNEOROBERTO GERVITZ • BRASIL • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTE-LLANO Y EL. EN INGLÉS • 107 M.

20:30 PRINCIPE, 7SAUF LE RESPECT QUE JE VOUSDOISCON TODOS MIS RESPETOSFABIENNE GODET • FRANCIA • 89 M.

21:30 KURSAAL, 2DIE HOEHLE DES GELBENHUNDES (THE CAVE OF THEYELLOW DOG)BYAMBASUREN DAVAA • ALEMANIA • V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • 93 M.

22:00 PRINCIPALOYUN (THE PLAY)PELIN ESMER • TURQUÍA • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTELLA-NO Y EL. EN INGLÉS • PROYECCIÓN EN VÍDEO • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA • 70 M.

23:30 PRINCIPALJOGO SUBTERRANEOJUEGO SUBTERRÁNEOROBERTO GERVITZ • BRASIL • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTE-LLANO Y EL. EN INGLÉS • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS.PRIORIDAD PRENSA • 107 M.

9:30 PRINCIPALTHE WARMTH OF THE EARTHJEAN ALEE • KURDISTAN • (CORTOMETRAJE) • PROYECCIÓNEN VÍDEO • 12 M.

16:30 PRINCIPE, 3A LETTER OF FIRELA TRAVESÍA DEL SUEÑOASOKA HANDAGAMA • SRI LANKA • 136 M.

17:00 PRINCIPE, 10BOZES LEXANASJUAN MIGUEL GUTIÉRREZ • ESPAÑA • PROYECCIÓN EN VÍDEO• 86 M.

19:30 PRINCIPE, 9PABLO G. DEL AMO, UNMONTADOR DE ILUSIONESDIEGO GALÁN • ESPAÑA • PROYECCIÓN EN VÍDEO • 64 M.

ROBERT WISE…

20:00 PRINCIPE, 3LA DOBLE VIDA DEL FAQUIRELISABET CABEZA, ESTEVE RIAMBAU • ESPAÑA • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS Y EL. EN CASTELLANO • 94 M.

21:30 KURSAAL, 2THE WARMTH OF THE EARTHJEAN ALEE • KURDISTAN • (CORTOMETRAJE) • PROYECCIÓNEN VÍDEO • 12 M.

17:00 WARNER, 3EL INMORTALMERCEDES MONCADA RODRÍGUEZ • NICARAGUA - MÉXICO -ESPAÑA • V.O. SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 80 M.

17:30 WARNER, 10COMO PASAN LAS HORASINÉS DE OLIVEIRA CÉZAR • ARGENTINA • V.O. SUBTÍTULOSEN INGLÉS • 85 M.

21:30 PRINCIPE, 9TORO NEGROPEDRO GONZÁLEZ-RUBIO, CARLOS ARMELLA • MÉXICO • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • PROYECCIÓN EN VÍDEO • 87 M.

22:45 PRINCIPE, 3CINEMA, ASPIRINAS E URUBUSCINE, ASPIRINAS Y BUITRESMARCELO GOMES • BRASIL • V.O. SUBTÍTULOS ELECTRÓNI-COS EN CASTELLANO • 99 M.

17:00 WARNER, 1VINICIUSMIGUEL FARIA JR. • BRASIL - ESPAÑA • V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO • 120 M.

19:30 WARNER, 3TAPASJOSÉ CORBACHO, JUAN CRUZ • ESPAÑA - ARGENTINA -MÉXICO • V.O. SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 95 M.

16:00 PRINCIPE, 2CRIMINAL COURTROBERT WISE • EE.UU. • 63 M.

16:00 WARNER, 9DESTINATION GOBITEMPESTAD EN ASIAROBERT WISE • EE.UU. • 89 M.

16:00 PRINCIPE, 6EXECUTIVE SUITELA TORRE DE LOS AMBICIOSOSROBERT WISE • EE.UU. • 106 M.

18:00 WARNER, 9SO BIGTRIGO Y ESMERALDAROBERT WISE • EE.UU. • 101 M.

18:00 PRINCIPE, 2HELEN OF TROYHELENA DE TROYAROBERT WISE • EE.UU. • 114 M.

20:00 WARNER, 9EXECUTIVE SUITELA TORRE DE LOS AMBICIOSOSROBERT WISE • EE.UU. • 106 M.

20:30 PRINCIPE, 2TRIBUTE TO A BAD MANLA LEY DE LA HORCAROBERT WISE • EE.UU. • 95 M.

22:30 WARNER, 9HELEN OF TROYHELENA DE TROYAROBERT WISE • EE.UU. • 114 M.

22:30 PRINCIPE, 2SOMEBODY UP THERE LIKES MEMARCADO POR EL ODIO)ROBET WISE • EE.UU. • 110 M.

17:30 WARNER, 2INCH’ALLAH DIMANCHEEL DOMINGO SI DIOS QUIEREYAMINA BENGUIGUI • ARGELIA - FRANCIA • 98 M.

18:00 PRINCIPE, 6A WOMAN REBELSUNA MUJER SE REBELAMARK SANDRICH • EE.UU. • 88 M.

20:00 PRINCIPE, 6NORMA RAEMARTIN RITT • EE.UU. • 110 M.

20:00 WARNER, 2HEROÍNAGERARDO HERRERO • ESPAÑA • 106 M.

22:00 PRINCIPE, 10MEETING TWO QUEENSENCUENTRO ENTRE DOS REINASCECILIA BARRIGA • ESPAÑA • PROYECCIÓN EN VÍDEO • 14 M.

22:00 PRINCIPE, 10NI LOCAS NI TERRORISTASNI LOCAS NI TERRORISTASCECILIA BARRIGA • ESPAÑA • PROYECCIÓN EN VÍDEO • 50 M.

VELÓDROMO

LAS PELÍCULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ÚLTIMOS PASES

…ROBERT WISESECCIÓN OFICIAL …ZABALTEGI…NUEVOS DIRECTORES …SELECCIÓN HORIZONTES

…HOR. LATINOS22:45 PRINCIPE, 10’R XMASUN CUENTO DE NAVIDADABEL FERRARA • EE.UU. - FRANCIA • 85 M.

10:00 VELÓDROMOSPY KIDS 3D. GAME OVERSPY KIDS 3DROBERT RODRIGUEZ • EE.UU. • (ORGANIZADO A TRAVÉS DELOS CENTROS ESCOLARES ) • VERSIÓN EN EUSKERA • 84 M.

10:00 ZELAI ARISTI (ZUMARRAGA)SPY KIDS 3D. GAME OVERSPY KIDS 3DROBERT RODRIGUEZ • EE.UU. • (ORGANIZADO A TRAVÉS DELOS CENTROS ESCOLARES ) • VERSIÓN EN EUSKERA • 84 M.

15:00 ZELAI ARISTI (ZUMARRAGA)SPY KIDS 3D. GAME OVERSPY KIDS 3DROBERT RODRIGUEZ • EE.UU. • (ORGANIZADO A TRAVÉS DELOS CENTROS ESCOLARES ) • VERSIÓN EN EUSKERA • 84 M.

16:30 KURSAAL, 2L’ENFEREL INFIERNODANIS TANOVIC • FRANCIA - ITALIA - BÉLGICA - JAPÓN • 98 M.

20:30 PRINCIPE, 7BEFORE IT HAD A NAMEGIADA COLAGRANDE • EE.UU. • 99 M.

23:00 PRINCIPE, 7HOLY LOLABERTRAND TAVERNIER • FRANCIA • 130 M.

23:00 WARNER, 5L’ENFEREL INFIERNODANIS TANOVIC • FRANCIA - ITALIA - BÉLGICA - JAPÓN • 98 M.

23:00 WARNER, 1HWAL (THE BOW)EL ARCOKIM KI-DUK • COREA DEL SUR • V.O. SUBTÍTULOS ELECTRÓNI-COS EN EUSKERA • 90 M.

24:00 KURSAAL, 2VERS LE SUDLAURENT CANTET • FRANCIA - CANADÁ • SESIÓN DE VOTACIÓNPARA EL PREMIO • 105 M.

9:30 PRINCIPALDREAMING LHASARITU SARIN, TENZING SONAM • GRAN BRETAÑA - INDIA • V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA • 91 M.

9:30 KURSAAL, 2DIE HOEHLE DES GELBEN HUNDES(THE CAVE OF THE YELLOW DOG)BYAMBASUREN DAVAA • ALEMANIA • V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • 93 M.

12:00 KURSAAL, 2MISTRZ (THE MASTER)PIOTR TRZASKALSKI • POLONIA • V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • 117 M.

16:00 PRINCIPE, 7SPIELE LEBEN (YOU BET YOURLIFE)ANTONIN SVOBODA • AUSTRIA - SUIZA • 95 M.

17:00 WARNER, 5JOGO SUBTERRANEOJUEGO SUBTERRÁNEOROBERTO GERVITZ • BRASIL • 107 M.

18:30 PRINCIPE, 7EEN ANDER ZIJN GELUK(SOMEONE ELSE’S HAPPINESS)LA FELICIDAD DE OTROSFIEN TROCH • BÉLGICA - HOLANDA • 96 M.

17:30 WARNER, 10CINEMA, ASPIRINAS E URUBUSCINE, ASPIRINAS Y BUITRESMARCELO GOMES • BRASIL • V.O. SUBTÍTULOS ELECTRÓNI-COS EN CASTELLANO • 99 M.

18:45 PRINCIPE, 10TORO NEGROPEDRO GONZÁLEZ-RUBIO, CARLOS ARMELLA • MÉXICO • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • PROYECCIÓN EN VÍDEO • 87 M.

19:30 WARNER, 3COMO PASAN LAS HORASINÉS DE OLIVEIRA CÉZAR • ARGENTINA • V.O. SUBTÍTULOSEN INGLÉS • 85 M.

20:00 PRINCIPE, 3MONOBLOCLUIS ORTEGA • ARGENTINA - HOLANDA • V.O. SUBTÍTULOSEN INGLÉS • 83 M.

20:30 WARNER, 10SANGREAMAT ESCALANTE • MÉXICO • V.O. SUBTÍTULOS EN INGLÉS• 90 M.

22:45 PRINCIPE, 3AMOR IDIOTAVENTURA PONS • ESPAÑA - PRINCIPADO DE ANDORRA • V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO • 104 M.

16:00 WARNER, 9TRIBUTE TO A BAD MANLA LEY DE LA HORCAROBERT WISE • EE.UU. • 95 M.

16:00 PRINCIPE, 2THIS COULD BE THE NIGHTROBERT WISE • EE.UU. • 104 M.

18:00 WARNER, 9SOMEBODY UP THERE LIKES MEMARCADO POR EL ODIOROBET WISE • EE.UU. • 110 M.

18:00 PRINCIPE, 2UNTIL THEY SAILMUJERES CULPABLESROBERT WISE • EE.UU. • 95 M.

20:00 WARNER, 9THIS COULD BE THE NIGHTROBERT WISE • EE.UU. • 104 M.

VELÓDROMO

9:00 KURSAAL, 1ILUMINADOS POR EL FUEGOTRISTÁN BAUER • ARGENTINA • 100 M. •

12:00 KURSAAL, 1STESTI (SOMETHING LIKEHAPPINESS)BOHDAN SLÁMA • REP. CHECA - ALEMANIA • (NUEVOSDIRECTORES) • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTELLANO Y EL. ENINGLÉS • 100 M.

16:00 WARNER, 6LA VIDA PERRA DE JUANITANARBONIFARIDA BENLYAZID • ESPAÑA - MARRUECOS • 101 M.

18:30 WARNER, 6JE NE SUIS PAS LÀ POUR ÊTREAIMÉSTÉPHANE BRIZÉ • FRANCIA • (NUEVOS DIRECTORES) • 93 M.

19:00 KURSAAL, 1STESTI (SOMETHING LIKEHAPPINESS)(SOMETHING LIKE HAPPINESS)BOHDAN SLÁMA • REP. CHECA • (NUEVOS DIRECTORES) •V.O. SUBTÍTULOS EN CASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • 100 M.

19:30 PRINCIPALTIDELANDTERRY GILLIAM • GRAN BRETAÑA - CANADÁ • SÓLO PRENSA YACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA • 122 M.

20:30 WARNER, 6LA VIDA PERRA DE JUANITANARBONIFARIDA BENLYAZID • ESPAÑA - MARRUECOS • 101 M.

22:00 KURSAAL, 1ILUMINADOS POR EL FUEGOTRISTÁN BAUER • ARGENTINA • 100 M.

22:30 WARNER, 10WAE CHUL (APRIL SNOW)HUR JIN-HO • COREA DEL SUR • 105 M.

23:00 WARNER, 6STESTI (SOMETHING LIKEHAPPINESS)BOHDAN SLÁMA • REP. CHECA - ALEMANIA • (NUEVOSDIRECTORES) • 100 M.

16:00 PRINCIPALVERS LE SUDLAURENT CANTET • FRANCIA - CANADÁ • V.O. SUBTITLES INSPANISH, SIMULTANEOUS TRANSLATION INTO ENGLISH •SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA • 105 M.

…ZABALTEGI…PERLAS DE OTROS FESTIVALES

19:00 KURSAAL, 2AGUA CON SALPEDRO PÉREZ ROSADO • ESPAÑA - PUERTO RICO • 94 M.

19:30 WARNER, 5DIE HOEHLE DES GELBENHUNDES (THE CAVE OF THEYELLOW DOG)BYAMBASUREN DAVAA • ALEMANIA • 93 M.

21:30 KURSAAL, 2DREAMING LHASARITU SARIN, TENZING SONAM • GRAN BRETAÑA - INDIA • V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • 91 M.

22:00 PRINCIPALMISTRZ (THE MASTER)PIOTR TRZASKALSKI • POLONIA • V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO Y EL. EN INGLÉS • SÓLO PRENSA Y ACREDITA-DOS. PRIORIDAD PRENSA • 117 M.

23:00 PRINCIPE, 9OYUN (THE PLAY)PELIN ESMER • TURQUÍA • PROYECCIÓN EN VÍDEO • 70 M.

24:00 PRINCIPALAGUA CON SALPEDRO PÉREZ ROSADO • ESPAÑA - PUERTO RICO • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA • 94 M.

9:30 KURSAAL, 2THE WARMTH OF THE EARTHJEAN ALEE • KURDISTAN • (CORTOMETRAJE) • PROYECCIÓNEN VÍDEO • 12 M.

17:00 PRINCIPE, 10PABLO G. DEL AMO, UNMONTADOR DE ILUSIONESDIEGO GALÁN • ESPAÑA • PROYECCIÓN EN VÍDEO • 64 M.

17:00 PRINCIPE, 3LA DOBLE VIDA DEL FAQUIRELISABET CABEZA, ESTEVE RIAMBAU • ESPAÑA • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS Y EL. EN CASTELLANO • 94 M.

21:00 PRINCIPE, 9DÍAS AZULESISRAEL SÁNCHEZ-PRIETO • ESPAÑA • PROYECCIÓ EN VÍDEO •75 M.

17:00 WARNER, 3LA SAGRADA FAMILIASEBASTIÁN CAMPOS • CHILE • V.O. SUBTÍTULOS EN INGLÉS• 99 M.

20:00 PRINCIPE, 2RUN SILENT RUN DEEPTORPEDOROBERT WISE • EE.UU. • 93 M.

22:30 WARNER, 9UNTIL THEY SAILMUJERES CULPABLESROBERT WISE • EE.UU. • 95 M.

22:30 PRINCIPE, 2I WANT TO LIVE!¡QUIERO VIVIR!ROBERT WISE • EE.UU. • 120 M.

17:30 WARNER, 2A WOMAN REBELSUNA MUJER SE REBELAMARK SANDRICH • EE.UU. • 88 M.

17:30 PRINCIPE, 6L’ONOREVOLE ANGELINANOBLE GESTALUIGI ZAMPA • ITALIA • 90 M.

19:30 PRINCIPE, 6RETRATO DE TERESAPASTOR VEGA • CUBA • 103 M.

20:00 WARNER, 2NORMA RAEMARTIN RITT • EE.UU. • 110 M.

22:00 PRINCIPE, 6FRANCESGRAEME CLIFFORD • EE.UU. • 140 M.

22:30 WARNER, 2FRIED GREEN TOMATOESTOMATES VERDES FRITOSJON AVNET • EE.UU. - GRAN BRETAÑA • 130 M.

17:00 WARNER, 1THE FUNERALEL FUNERALABEL FERRARA • EE.UU. • 99 M.

19:30 WARNER, 1THE BLACKOUTTHE BLACKOUT. OCULTO EN LA MEMORIAABEL FERRARA • EE.UU. - FRANCIA • 98 M.

20:45 PRINCIPE, 10DANGEROUS GAME/SNAKE EYESABEL FERRARA • EE.UU. • V.O. SUBTÍTULOS ELECTRÓNICOSEN EUSKERA • 109 M.

…ABEL FERRARA

BIHARMAÑANATOMORROW20

DÍA 2314:00 PRINCIPALVIVA ZAPATEROSABINA GUZZANTI • ITALIA • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS.PRIORIDAD PRENSA • 80 M.

DÍA 2319:00 KURSAAL, 2VIVA ZAPATEROSABINA GUZZANTI • ITALIA • 80 M.

PROYECCIONES ESPECIALES

NUEVOS DIRECTORES…

ZABALTEGI…PERLAS DE OTROS FESTIVALES…

ESPECIALES ZABALTEGI

SELECCIÓN HORIZONTES…

…HOR. LATINOS

MADE IN SPAIN

ROBERT WISE…

…INSUMISAS

ABEL FERRARA…

3Diario del festival • Lunes, 19 de septiembre de 2005 PROGRAMAZIOA PROGRAMACIÓN PROGRAMME /

PRENTSAURREKOAKRUEDAS DE PRENSAKursaal 110:50 LA VIDA PERRA DE JUANITA NARBONIParticipantes: Farida Benlyazid (directora),Mariola Fuentes y Salima BenMoumen (intér-pretes)13:45 JE NE SUIS PAS LÀ POUR ÊTRE AIMÉParticipantes: Stéphane Brizé (director), Pa-trick Chesnais (actor) 18:00 WAE CHUL (APRIL SNOW)Participantes: Hur Jin-ho (director)19:00 L’ENFER (EL INFIERNO) Participantes:Danis Tanovic (director), Emmanuelle Béart,Marie Gillain y Karin Virad (intérpretes).

SOLASALDIAK COLOQUIOSPERLAS DE OTROS FESTIVALES24:00 Kursaal 2L’ENFER (Francia) (Sólo presentación) Dtr:Danis Tanovic, Ints: Emmanuelle Béart, KarinViard, Marie Gillain

ESPECIALES ZABALTEGI16:30 Príncipe 3A LETTER OF FIRE (Sri Lanka) Dtr: Asoka Han-dagama17:00 Príncipe 10BOZES LEXANAS (España) Dtr: J. M. Gutiérrez19:30 Príncipe 9PABLO G. DEL AMO, UN MONTADOR DE ILU-SIONES (España) Dtr: Diego Galán20:00 Príncipe 3LA DOBLE VIDA DEL FAQUIR (España) Dtrs:Esteve Riambau y Elisabet Cabeza

ZABALTEGI NUEVOS DIRECTORES9:30 Kursaal 2SPIELE LEBEN (YOU BET YOUR LIFE) (Aus-tria- Suiza) Dtr: Antonin Svoboda. Int: GeorgFriedrich 12:00 Kursaal 2OYUN (THE PLAY) (Turquía) Dtra: Pelin Esmer16:00 Warner 5EEN ANDER ZIJN GELUK (SOMEONE ELSE’SHAPPINESS) (Bélgica- Holanda) Dtra: FienTroch Ints: Ina Geerts y Johanna ter Steege16:30 Príncipe 9SHADOWBOXER (EEUU) Dtr: Lee Daniels Int:Cuba Gooding Jr.18:00 Príncipe 7L´ICEBERG (Bélgica) Dtrs: Dominique Abel,Fiona Gordon y Bruno Romy18:30 Warner 5SPIELE LEBEN (YOU BET YOUR LIFE) (Austria-Suiza) Dtr: Antonin Svoboda Int: Georg Friedrich19:00 Kursaal 2JOGO SUBTERRANEO (Brasil) Dtr: RobertoGervitz21:30 Kursaal 2DIE HOEHLE DES GELBEN HUNDES (THE CA-VE OF THE YELLOW DOG) (Alemania). Dtra:Byambasuren DavaaESPECIALES HORIZONTES17:00 Warner 1VINICIUS (Brasil-España) Dtr: Miguel Jr. Faria.Con Susana Moraes y Adriana CalcanhotoSELECCIÓN HORIZONTES17:00 Warner 3EL INMORTAL (Nicaragua-México-España).Dtr: Mercedes Moncada Rodríguez17:30 Warner 10COMO PASAN LAS HORAS (Argentina). Dtr:Inés de Oliveira Cézar21:30 Príncipe 9TORO NEGRO (México). Dtrs: Carlos Armella22:45 Príncipe 3Cinema, Aspirina e urubus (Brasil). Dtr: MarceloGomes

ZABALTEGI TOPAKETAKENCUENTROS ZABALTEGI14.00 Hotel Mª Cristina -Salón ElcanoBEFORE IT HAD A NAME (EEUU)Giada Colagrande (Dtr), Willem Dafoe, GiadaColagrande (Ints)HOLY LOLA (Francia) Bertrand Tavernier (Dtr)SPIELE LEBEN (You bet your life) (Austria-Suiza) Antonin Svoboda (Dtr), GeorgFriedrich (Ints)EEN ANDER ZIJN GELUK (SOMEONEELSE’S HAPPINESS) (Bélgica- Holanda) Fien Troch (Dtra) InaGeerts y Johanna Steege (Ints)A LETTER OF FIRE (Sri Lanka) AsokaHandagama (Dtr)COMO PASAN LAS HORAS (Argentina) Inésde Oliveira Cézar (Dtr)VINICIUS (Brasil-España) Miguel Jr. Faria (Dtr)

EKITALDI PARALELOAK ACTOS PARALELOS10:30 Mesa redonda Cine y Democracia.Salón Excelsior (Hotel María Cristina)13:30 Premio Nacional de Cinematografía.Salón Excelsior (Hotel María Cristina)16:30 Presentación del rodaje de LAEDUCACIÓN DE LAS HADAS de Jose LuísCuerda. Salón Florencia (Hotel María Cristina)20:00 Presentación de Cine en Construcción.Zinemaldi Plaza21:00 Presentación de la película PABLO G.DEL AMO, UN MONTADOR DE ILUSIONES deDiego Galán. Café de la Concha

Agenda

L’ENFERFrancia. 98m. Director: Danis Tanovic. Intérpretes: Emmanuelle Béart, KarinViard, Marie Gillain, Guillaume Canet, Carole Bouquet

Irakasle bat pedofiloa delakoan kondenatu egingo dute. Gertakari horren ondo-rio tragikoak hiru alaben bizitza baldintzatuko du, amodio kontutan, batik bat.2001ean Publikoaren Saria jaso zuen No Man’s Land-en zuzendariak erregistrozaldatu du Kieslowskik idatzitako ideia bat oinarritzat duen drama intimista haufilmatzerakoan.

Un profesor es condenado por pedófilo. Las consecuencias trágicas de este he-cho marcarán la vida de las tres hijas y facilitarán sus decepciones amorosas.El realizador de No Man’s Land, Premio del Público en el Festival de San Sebas-tián de 2001, adapta una idea escrita por K. Kieslowski para construir un dramaintimista.

A teacher is convicted of paedophilia, after being reported to the police by his wi-fe when she catches him in a compromising situation with a student. The tragicconsequences that this has will profoundly mark the lives of his three daughtersand lead them to suffer disappointments in love.

OYUN (THE PLAY)Turquia. 70m. Director: Pelin Esmer. Intérpretes: Arlansköy Village TheaterGroup

Emakumeek euren aldarrikapenak islatuko dituen antzezlana prestatzeko la-guntza eskatuko diote eskolako irakasleari. Gizonek egitasmoa ez dute begionez ikusiko. Fikzioa eta dokumentala nahasten dituen film honen zuzenda-riak pertsonaien asmo eta ametsak bereak egiten ditu.

Las mujeres de un pequeño poblado piden la ayuda del maestro de la escue-la para montar una obra de teatro que refleje susreivindicaciones. Los hom-bres se muestran escépticos. La realizadora embarca al espectador en unaaventura ingeniosa, divertida y aleccionadora.

The women in a small town ask for help from the school teacher to put on a play thatreflects their problems and needs. The director of this film adopts her characters’ambitions and takes the audience on a witty, entertaining instructive adventure.

SAIL OFIZIALA SECCIÓN OFICIAL OFFICIAL SECTION

ZABALTEGI ZONA ABIERTA OPEN ZONE...

JOGO SUBTERRANEOBrasil. 107 m. Director: Roberto Gervitz. Intérpretes: Felipe Camargo, MariaLuisa Mendonça, Julia Lemmertz, Daniela Escobar, Maitê Proença

Gizon batek, metroan, erakargarriak zaizkion emakumeen atzetik joateko za-letasuna du. Cortázarren ipuinaren izaerari leialki eusten dion filma, pertso-naia erakargarriez josia eta txukun filmatua.

Un hombre se ha inventado un juego consistente en perseguir por el metro alas mujeres que le llaman la atención por algún motivo. Este juego le permiteconocer a la madre de una niña autista, a una ciega que se convierte en suconfidente y a una call girl profesional.

A man has made up a game that consists of following women on the undergroundwho attract his attention for some reason or other. An extremely soundly-madefilm that faithfully reflects the spirit of the Cortázar story that it is based on.

...ZABALTEGI ZONA ABIERTA OPEN ZONE

LA VIDA PERRA DE JUANITA NARBONIEspaña – Marruecos. 101 m. Director: Farida Benlyazid. Intérpretes: Mario-la Fuentes, Salima BenMoumen, Lou Doillon, Chete Lera, Nabila Baraka

Ángel Vázquezen (1929-1980) eleberriaren bertsioak Tanger hiri mitikoaren bi-zitza erakusten du, une oparoenak, erorialdia eta bere bakardadea barne. Ma-riola Fuentesek ederki antzezten du. Argazkia J.L. Alcainerena da, hau da Tan-gerreko beste ospetsua.

Versión de la aclamada novela de Ángel Vázquez (1929-1980) en la que el mo-nólogo de su protagonista recorre con ácido humor la vida de la mítica ciudad deTánger, sus años de esplendor y decadencia, así como su soledad personal. Ma-riola Fuentes encarna con brío tan complejo personaje, fotografiada por J. LuisAlcaine, otro ilustre tangerino.

A version of the acclaimed novel by Ángel Vázquez (1929-1980) in which the mo-nologue by its main character takes a caustic look at life in the mythical city ofTangiers. Mariola Fuentes plays this complex character with great verve, photo-graphed by José Luis Alcaine, another distinguished figure from Tangiers.

JE NE SUIS PAS LÀ POUR ÊTRE AIMÉFrancia. 93m. Director: Stéphane Brizé. Intérpretes: Patrick Chesnais, AnneConsigny, Georges Wilson

Jean-Claude bananduta dago, aita zaharra egoitza batean bizi da eta semearen-tzat berea bezalako etorkizun kaskarra espero du. Bulego pareko dantza esko-lan Françoise ezagutuko du. Filmak tangoaren erritmo sentsual eta limurtzaile-an itxaropen izpi bat aurkituko duten pertsonaia bakarti batzuen azterketa bi-kaina egiten du.

Jean-Claude es secretario judicial. Está divorciado, tiene a su padre recluido enuna residencia y planea para su hijo el mismo porvenir mediocre. En una acade-mia de baile que conoce a Françoise. Impecable estudio de unos personajes so-litarios que descubren un rayo de esperanza gracias al ritmo sensual y envol-vente del tango.

Jean-Claude is a legal secretary, who hands out notifications and informs peopleof seizure orders. He is divorced, has an elderly father shut away in an old-peo-ple’s home and plans the same mediocre future for his son. At the dance aca-demy opposite his office Jean-Claude meets Françoise and discovers a ray of ho-pe thanks to the sensual captivating rhythm of the tango.

APRIL SNOWCorea del Sur. 105m. Director: Hur Jin-ho. Intérpretes: Bae Yong-joon, SonYe-jin, Lim Sang-hyo, Chun Kook-huan, Ryu Seung-su

Istripu baten ondorioz, gazte bat hil eta autoan zihoazen bi lagunak koma sako-nenean geratuko dira. Horien senar-emazteak ospitalean topo egin eta etorkizunzailari aurre egiteko elkartzea erabakiko dute. Amodiozko istorio eder honek me-lodramaren ohiko osagarriak ekiditen ditu.

Un accidente de tráfico sume a los dos ocupantes de un coche en un profundoestado de coma. Sus cónyuges, que eran amantes, se encuentran en el hospi-tal y se alían para enfrentarse a un porvenir problemático. Una bellísima historiade amor centrada en el drama íntimo de los personajes.

A traffic accident kills a young man and plunges the two occupants of the car in-to a deep coma. The husband and wife of the couple that were injured in the ac-cident, who were lovers, meet at the hospital and join forces to face up to a diffi-cult future. A beautiful love story that shies away from all the clichés of melodra-ma to focus on the intimate drama of its characters.

DIE HOEHLE DES GELBEN HUNDES (THE CAVE OF THE YELLOW DOG)Alemania. 93m. Director: Byambasuren Davaa. Intérpretes: Batchuluun Ur-jindorj, Buyandulam Daramdadi Batchuluun

Famili nomada bateko kideak, udan, Mongoliako bailara isolatu batean koka-tuko dira. Aita noizean behin hirira joango da lanera, amak etxea eta landazainduko ditu eta umeak jolasean ibiliko dira. The Story of the Weeping Camel-en egileek anekdota txiki bat darabilte, berriro.

Una familia nómada se traslada todos los años a un valle aislado de Mongo-lia para residir allí durante el verano. Los autores de The Story of the WeepingCamel vuelven a mostrar que en el siglo XXI hay otros modos de vida posibles.

A family of nomads move each year to a remote valley in Mongolia to spend thesummer there. The people who made The Story of the Weeping Camel onceagain use a minimalist story to show that there are other possible ways of life inthe 21st century.

LA DOBLE VIDA DEL FAQUIREspaña. 94m. Director: Elisabet Cabeza, Esteve Riambau

Filma Sant Julià de Vilatortako ikastetxe bateko eszenatokira itzuliko da, non, ge-rra zibila bitartean, klandestinitatean dagoen zinegile batek eta sultanez eta es-ploratzailez mozorrotutako haur umezurtz batzuk abenturen pelikula exotiko batfilmatu zuten. Protagonistek haurtzaroko egun haiek gogora ekarriko dituzte.

El filme regresa al escenario de un colegio de Sant Julià de Vilatorta donde en1937, en plena guerra civil, un cineasta en la clandestinidad y niños huérfanos dis-frazados de sultanes y exploradores rodaron una exótica película de aventuras.

The Magicians returns to a school in the Catalan town of Sant Julià de Vilator-ta where, in the midst of the Spanish Civil War, an amateur filmmaker in hidingmade an adventure film using the children from an orphanage as actors. Theprotagonists relive those childhood days.

Dirección: Carmen Izaga. Diseño y puesta en página: Oihana Pagola, Maku Oruezabal y JaioneUgalde. Redacción: Sergio Basurko, Jon Elizondo, Amaia Ereñaga, Mirentxu Etxeberria, CarmenRuiz de Garibay, Ane Muñoz, Allan Owen, Iker Tolosa y Miren Irastorza. Fotografía: Eli Gorostegi,Rubén Plaza y Pablo Sánchez. Impresión: El Diario Vasco. Depósito Legal: SS-832-94.www.sansebastianfestival.com

ZINEMA ZUBIAK CRUCE DE MIRADAS(Zinemaldi Pro)18.00 Carlos Armella (dir.) TORO NEGRO

Jordi Solé (dir.) EL TAXISTA FULModeradora: Nuria Vidal

PABLO G. DEL AMO, UN MONTADOR DE ILUSIONESEspaña. 64m. Director: Diego Galán

Espainiar zinemako muntatzaile ospetsuenaren bizitzaren eta obraren erre-tratua. Pablo del Amo dokumental hau amaitu aurretik hil zen, baina prozesuosoan parte-hartze erabakigarria izan zuen.

Retrato de la vida y obra del montador más prolífico del reciente cine español.En él, Diego Galán incluye testimonios directos del montador, opiniones derealizadores con los que trabajó, extractos de algunos de sus mejores filmes,material de archivo y fragmentos de homenajes que se le tributaron.

A portrait of the life and work of one of the most prolific film editors in recent Spa-nish cinema: Del Amo died before the document was finished, although he did co-llaborate in it. Diego Galán includes interviews with the editor, opinions and tributesfrom many of the filmmakers with whom he worked, and some archive material.

PREMIO DONOSTIA DONOSTIA SARIA DONOSTIA AWARD

Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

“¿Cincuenta años? A mí no meparece que sea viejo. Tambiénes cierto que no siento comosi los tuviera” reflexionabaayer con humor Willem Dafoehoras antes de recibir el Pre-mio Donostia, un galardón a to-da una carrera –de ahí su refle-xión sobre su edad– con el queel Festival quiere reconocer sutrayectoria profesional. Entrelas muchas razones alegadaspara conceder el máximo galar-dón del cer tamen, se apuntaque “con su actuación, dignifi-ca cualquier cometido”, así co-mo que es uno de los actoresmás versátiles del cine actual.“Agradezco el reconocimiento y

el aliento que supone este pre-mio y, sobre todo, me gustanlas razones que han dado paraconcedérmelo, porque son co-sas a las que yo aspiro comoactor”, explicaba este actornorteamericano apasionado dela interpretación.

Ante la prensa, el actor dioun pequeño repaso a su filmo-grafía e incluso, no sin ciertaironía, apuntó algunas clavesde su trabajo: “A veces, unbuen acento y una buena den-tadura son la clave de un per-sonaje”. Desde su par ticipa-ción en Platoon, de Oliver Sto-ne, que fue el primer papel deproyección en el cine, Willem

Dafoe ha desarrollado una ca-rrera en la que ha alternadotanto los trabajos para losgrandes estudios, como losmás arriesgados e indepen-dientes. Sin embargo, el granpúblico le relaciona con sus in-terpretaciones de villanos y suparticipación en La última ten-tación de Cristo. De hecho, po-cos pueden presumir de haberencarnado tanto a Dios comoal Demonio en el cine. Uno deellos es este actor de rostroanguloso, que se enfrentó aJesucristo “por eliminación, enun proceso que consistía enlimpiar cualquier expectativaque existiera sobre Cristo has-

ta dejarlo en cero. Es un perso-naje de reacción”.

Respecto a los “demonios”que haya podido recrear en elcine, Dafoe afirmó socarrónque “he hecho muchos villa-nos, pero no sé si al propioDemonio”, aunque reconociótambién que el inquietanteBobby Peru de Corazón Salva-je, de David Lynch, es su per-sonaje preferido. Especialmen-te amado por él es también elNosferatu de La sombra delvampiro, de Elias Merhige, unpersonaje con el que dio unaclase de interpretación a laprensa: “Con el maquillaje es-taba casi irreconocible duran-

te el rodaje y el equipo me veía caracterizado todo el día.Cuando te puedes alejar de timismo, eso te ayuda a reo-rientar las reglas del juego, abuscar una nuevas y a conver-tir te en el personaje”.

Sorprendido porque se le re-lacione con los papeles de “mal-vado” –“yo no hago distinciónentre los personajes buenos omalos”–, reconoció que quizássean “los estudios los que le venen estos papeles”. Un “encasi-llamiento” al que no dio impor-tancia alguna, porque “cualquieractor o actriz que dice que con-trola su carrera miente, porquees imposible”. Pero Dafoe es di-plomático sobre todo. A él lo quele interesa es “la aventura de fil-mar”, sea una superproducciónen Hollywood o propuestas euro-peas como Manderlay, de Larsvon Trier, porque “no hago dis-tinciones entre las películas. Evi-dentemente me pagan un sala-rio que me permite seguir ade-lante, pero no es mi motivaciónprimordial. Lo que me gusta deuna obra es trabajar con otrassensibilidades”.

“Gravito hacia personalida-des fuertes –explicó también alhablar de los directores con losque ha trabajado–. Porque mefío más de las personas que delos guiones”. Una de las últimaspersonas que le han dirigido es,precisamente, su compañeraGiada Colagrande, con quien Da-foe presenta en Zabaltegi Befo-re It Had a Name, un filme copro-tagonizado y coescrito por am-bos. “Para mí es un actor ideal,porque es muy obediente, siem-pre está dispuesto a convertirseen lo que tú quieras. Pienso en élcomo plastilina a la que mode-lar”, explicó la realizadora. Loque no se plantea el nuevo Pre-mio Donostia es pasarse “alotro lado”, a la dirección porque“el director lo ve todo desde fue-ra y mira cómo se hacen las co-sas sentado; a mí –dijo– me gus-ta estar metido en la acción, enel placer de transformarme”.

A.E.

4

To mark the fact he was to be honoured with aDonostia Award Willem Dafoe gave a press confer-ence yesterday in the Kursaal. Accompanied by hiswife, the Italian actress and director, Giada Cola-grande he answered questions to provide an overview of his impressive career as an actor on bothstage and screen.

As one of the few actors who has played both Je-sus and the Devil in films, he recalled how he had tocleanse himself of any expectations or images hehad of his character when he was preparing for hisrole in The Last Temptation of Christ, whereas toplay the devilish Bobby Peru in David Lynch’s Wild atHeart he didn’t need any preparation. “Sometimes agood costume or an accent is all you need.” He did-n’t quibble about whether he was too young to re-ceive a life-achievement award as he felt that theFestival had identified with things that he aspired to,and he didn’t distinguish between his work on stan-

dard Hollywood action movies like XXX: State of theUnion and his work in independent cinema: “it’s niceto work with a different mindset. I can’t apologisefor XXX; it’s part of my work.”On some levels heclaimed he didn’t make distinctions between playinggood guys and bad guys. He was surprised that peo-ple associated him more with the latter, although heacknowledged that these are some of his morememorable roles: “I play more bad guys becausethe studios feel more comfor table with that.”Al-though he has co-produced work by Abel Ferrara andcollaborated with his wife Giada Colagrande to writehis latest film Before it had a name, he had no plansto direct. “I like being the doer, not the watcher. Whywould I want to be a director? I’ve got a good direc-tor in the house”, he joked, referring to his wife, whostressed that Dofoe was ideal not just as a husbandbut also as an actor: “He’s a very elastic material towork with; he’s easy to model.” A. O.

«I like being the doer, not the watcher»

Willem Dafoe: «A veces, un buen acento y una buenadentadura son la clave de un personaje»

Rubén PLAZA Pablo SÁNCHEZ

Rubén PLAZA

Mila aurpegi etalanbide bakarrekoDonostia Saria

Un Willem Dafoe impecablemente traje-ado de oscuro quiso agradecer la “hos-pitalidad y generosidad” de la ciudadde San Sebastián en la ceremonia deanoche, en la que el actor norteameri-cano recibió, con el aforo del auditoriodel Kursaal en pie y en medio de unatronador aplauso, el Premio Donostia2005. La actriz vasca Najwa Nimri fuela encargada de entregar el galardón aquien definió como “un actor mágico”.

Willem Dafoe entra así a formarpar te de una larga e ilustre lista depremiados, que arranca con GregoryPeck en 1986 y se completará en estamisma edición con el premio que reci-birá el también actor norteamericano

Ben Gazzara. Nombres ya míticos delcine, como Bette Davis, Lauren Bacallo Robert Michum, o más contemporá-neos como Susan Sarandon o WoodyAllen son algunos de los muchos cuyatrayectoria ha sido reconocida por Zi-nemaldia, como se recordó en el vídeointroductorio de la gala, realizado porCarlos Rodríguez. Una ceremonia en laque, entre el público, se podía ver alar tista y realizador Julian Schnabel,quien dirigió a Dafoe en Basquiat y auna Anjelica Huston, a la cabeza delJurado de la Sección Oficial, que tam-bién ha trabajado con él en uno desus últimos títulos, The Life Aquaticwith Steve Zissou.

«Gracias por su hospitalidad y generosidad»

Berrogeita hamar film ezberdin bai-no gehiagotan jardun duen WillemDafoe aktore estatubatuarrak Zine-maldiaren edizio honetako lehen Do-nostia Saria jaso zuen bart. Edurne Ormazabalek, Zinemaldiarenunerik hunkigarritzat jo zuen Donos-tia Sarien entrega mementua. Ja-rraian, agertokiaren goialdean zintzi-likatutako pantailak Donostia Saria-ren berrikuste historikoa jaso zuen.Lehen sariduna izandako Gregor yPeckekin hasi, eta pasa den edizio-ko Woody Allen, Jeff Bridges eta An-nette Bening arte oroigarria jaso du-ten izar guztiak izan ziren present.

Willem Dafoeri Donostia Sariaemateko ardura Najwa Nimrik izanzuen. Bere ahots leunaz, aktore etakantariak Dafoe “begirada arduraga-rriz eta bizitasun bereziz jantzitakoaktore magikoa” dela gogorarazizuen; “baita samurra eta gaiztoa ba-tzutan. Eta maltzurra… are erakar-garriagoa horrela” adierazi zuen.

Ondoren, dozenaka izaera anta-gonista ezberdinetan buru-belarrisar tzen jakin izan duen aktore ho-nen ibilbidea berrikusi ahal izan zenpantailako bideoan; Dafoeren ibilbi-de zabala eta osoaren erakusle.

Goitik behera beltzez jantzitakoDafoek, zutitutako Kursaal 1-ekoikusleen txalo zaparrada luzearenharrera izan zuen eskaileran beheraazaldu zenean.

“Lan on bat daukat. Eta zinez es-kertzen dut egindako lanagatik jen-dartearen esker ona jasotzea, bere-ziki publiko hori zinemazalea bada”.Azkenik, Zinemaldia, Donostia etadonostiarrak eskertu zituen, “agur”batez adio esan aurretik.

PREMIO DONOSTIA DONOSTIA SARIA DONOSTIA AWARD WILLEM DAFOEWILLEM DAFOE

5Diario del Festival • Lunes, 19 de septiembre de 2005

Pablo SÁNCHEZ

One of thegreat icons of independentcinemaDescribed by host presenterEdurne Ormazabal as “one of thegreat icons of independent cine-ma”, Willem Dafoe was presentedwith the first of this year’s Donos-tia Awards last night in the Kur-saal. He joined the long list of il-lustrious figures who have beenhonoured in previous years suchas Gregory Peck, Robert Mitchum,Lauren Bacall, Al Pacino, VanessaRedgrave and Woody Allen.

The Spanish actress, NajwraNimri, who presented him with theaward, introduced him as a “magi-cal actor,” who had worked withmost of the great contemporary di-rectors and stressed the extraordi-nar y versatility of an ar tist whohas played roles that have rangedfrom Jesus Christ in Scorcese’scontroversial The Last Temptationof Christ to the truly devilish BobbyPeru in David Lynch’s Wild atHeart. Nominated twice for an Os-car, he has also recently co-writtenand starred in Before it had aName with his wife Giada Cola-grande.

After the screening of clipsfrom many of his films includingPlatoon, Mississippi Burning, Crybaby, The English Patient, Tom &Viv, Auto Focus and Manderlay,Willem Dafoe came on stage to astanding ovation to receive theaward. He thanked the people ofSan Sebastián and the Festival fortheir generosity and hospitalityand confessed how lucky he wasto have a job that he loved, partic-ularly when people showed thatthey appreciated what he did.

Rubén PLAZA

7 VÍRGENES • ESPAÑA

Alberto Rodríguez (director) • Juan José Ballesta, Alba Rodríguez y Jesús Carroza (actores) • José Antonio Félez (productor)

6 / SAIL OFIZIALA SECCIÓN OFICIAL OFFICIAL SECTION Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

El realizador sevillano AlbertoRodríguez presentó junto conJuan José Ballesta, el produc-tor Juan Antonio Félez y los nó-veles intérpretes Jesús Carro-za y Alba Rodríguez, su últimotrabajo 7 vírgenes, con el queopta a la Concha de Oro a laMejor Película.

La cinta narra la historiade un joven recluido en un re-formatorio al que conceden unpermiso de fin de semana pa-ra acudir a la boda de su her-mano. Durante dos días, devuelta al barrio obrero y margi-nal del que procede, el indo-mable ímpetu del joven lo lan-zará en busca de un atracónde libertad; ésa misma que leniegan en el centro: emborra-charse, drogarse, amar, fundir-se en la amistad y transgredirlas normas sociales y legalescon el impulso de la adoles-cencia. Serán 48 horas de li-bertad que también van a sig-nificar un viaje impuesto haciala madurez, mucho más dolo-rosa.

Alber to Rodríguez cuentaen su haber con dos largome-trajes, El traje y El factor Pil-grim, que le valió una MenciónEspecial del Jurado de NuevosDirectores en la edición delFestival de 2000. Durante lapresentación ante los medios,ayer por la mañana, el realiza-dor aseguró que el objetivo dela película no es lanzar ningúnmensaje, sino “mostrar la rea-lidad a través de una películavitalista”.

Rodríguez relató cómo a tra-vés del trabajo de su hermanaen un centro de acogida tuvola posibilidad de acercarse ajóvenes como los que muestra

su filme. “En este país no sólohay gente de clase media queviva bien. También existe otrarealidad oculta tras estos per-sonajes. Y al que le parezcauna película dura, que sepaque la realidad es aún peor;ésta es una versión light de loque hay en la calle”, dijo.

Actores inexpertosEsa búsqueda del testimonioes la que le ha llevado a elegiractores no profesionales paradar vida a alguno de los perso-najes. Organizaron un cástingentre estudiantes de institutosde Sevilla en el que participa-ron alrededor de 3.400 jóve-nes.

A excepción de Juan JoséBallesta, conocido por El Bolao Planta 4º, y Vicente Romero,Mejor Actor Revelación por suinterpretación en la teleseriePadre Coraje, buena parte delpeso de la historia recae enJesús Carroza y Alba Rodrí-guez, dos jóvenes sin expe-riencia previa en el cine.

Jesús Carroza, que inter-preta en el filme a Richi, com-pañero inseparable del prota-gonista, aseguraba que el mo-delo en el que inspiró su ca-rácter no le era en absolutoajeno. “No me identifico conél –dijo– pero mi barrio estálleno de personajes como elmío”.

Esa búsqueda de la co-tidianidad y naturalidad obligóa Alberto Rodríguez a modifi-car buena parte de los diálo-gos para adaptarlos a la inme-diatez expresiva de los intér-pretes. Esto provoca que, enocasiones, el cerrado acentosevillano dificulte la compren-

sión de algunas de las conver-saciones. El realizador lo asu-me como parte de ese esfuer-zo por mantener la frescura.“Es verdad que puede perder-se parte de los diálogos, perolo principal se entiende per-fectamente”. Lo justifica comoparte del intento por construiruna película en dos niveles.“Una cosa es lo que hablan, loevidente, lo que se ve; y otra loque realmente está pasando,lo que queda fuera del diálogo.Siempre hay algo subterráneoque, si alcanzas a leerlo, enri-quece la película”.

El peso de la famaUn Juan José Ballesta ya creci-do para aquéllos que lo recuer-den por El Bola, con el que ob-tuvo en 2001 un Goya al MejorActor Revelación, explicó su in-tento por evitar el encasilla-miento sacudiéndose el estig-ma heredado de sus sufridospersonajes. De hecho, rebelóque acaba de rodar una TV mo-vie en la que interpreta un per-sonaje radicalmente distinto.

El joven actor declaró quela popularidad es el aspectoque peor lleva. Hasta el puntode haberse planteado su futu-

ro en el cine. “No me gusta irpor la calle y que la gente memire y me conozca, quiero ca-minar tranquilo con mis cole-gas, sin tener que encerrarmeen mi casa de Parla”. El pro-ductor, José Antonio Félez, seencargó de puntualizar que “apesar de lo incómodo que leresulta la par te de la promo-ción, el rodaje de 7 vírgenes leha servido a Juanjo para darsecuenta de que sí le gusta esto.Una buena noticia para el cineespañol”.

I.T.

Alberto Rodríguez: «Al que le parezca una películadura, que sepa que la realidad es aún peor»

Yesterday Sevillian director Alber to Ro-dríguez presented his latest film, 7Vírgenes, which is competing for the GoldenShell for Best Film, accompanied by actorsJuan José Ballesta, Jesús Carroza and AlbaRodríguez, and producer Juan Antonio Félez.

The film tells the story of Tano, a young-ster doing time in a remand home who re-ceives a special 48-hour pass to attend hisbrother’s wedding. During this time, back inthe working-class slum district that hecomes from, Tano throws himself into havingas much fun as he can in such a short time,doing everything he is forbidden to do at thecentre: he gets drunk, takes drugs, steals,and makes love. But the longer he spendsoutside of the centre, the more Tano’s refer-ence points tumble around him: the neigh-bourhood, the family, love, friendship, every-thing has changed. More than a 48-hour pe-riod of leave, Tano’s freedom becomes acompulsory journey towards maturity.

Alberto Rodríguez has already made twofeature films, El traje and El factor Pilgrim,which was given a Special Mention from the

New Directors Award Jury at this Festival in2000. During the press conference thattook place after the screening of the filmyesterday morning, the filmmaker claimedthat the aim of the film is not to convey amessage, but “to show reality through a filmthat is full of life”.

Rodríguez told how the work of his sisterin a remand home had given him the oppor-tunity to get in touch with youngsters likethe ones in his film. “In this country therearen’t only middle-class people who livewell; there is another reality that’s hiddenbehind these characters. And whoeverthinks this is a hard-hitting film, let me tellthem reality is even worse; this is a light ver-sion of what you can find in the street”, heexplained.

This search for realism led the directorto look for non-professional actors to playsome of the roles. Except for Juan JoséBallesta, known for his work in El Bola orPlanta 4ª, and Vicente Romero, two inexperi-enced youngsters, Jesús Carroza and AlbaRodríguez, play the other leading roles.

The price of freedom

Pablo SÁNCHEZEl realizador Alberto Rodríguez, segundo por la izquierda junto con los actores Juan José Ballesta, Alba Rodríguez y Jesús Carroza.

Berlindik zuzenean DonostiakoSail Ofizialeko lehiaketara hel-du den pelikula honen adieraz-garri nagusia xalotasuna da.Izan ere, zuzendariak goranahihandirik gabe eta bere pertso-naiekiko samurtasunez heldubaitio eguneroko istorio berlin-dar honi. “Filmeak ironia kutsunarbarmena du -dio errealiza-dore alemanak-, baita pertso-naia protagonistak islatzekomoduan ere. Umore oso berlin-darra duela esango nuke nik”.

Ur taro eta hiri jakin bat:udara Berlinen. Bi emakumegazte: lagun eta auzokide, egu-neroko oztopoak ugari izanarren, bizitzaz gozatzen saia-tzen direnak. Batak, adinez za-harrago denak, seme bat dueta arazoak ditu alkoholarekin;bestea gazte ausarta da, agu-reak zaintzen ditu eta bizitza el-karrekin pasatzeko, gizon ba-ten bila dabil. “Dramatismorikgabe, tonu arinez eta protago-nistak samurki erakusten di-tuen Berlin hurbil baten erretra-tu malenkoniatsua erakustensaiatu gara”, gaineratzen duWolfgang Kohlhaase gidoilaribeteranoak.

Inplikatzea ezinbestekoaPeter Rommel ekoizlearen abu-ruz: “Gozamena da Andreasbezalako zuzendariekin lan egi-tea. Dena azkar joan da, bainahorrek ez du esan nahi kontsu-mo azkarreko zinea denik.Esan nahi dudana zera da: pro-dukzioa-lanak oso azkar gauza-tu zirela, hots, filma egiteko di-rua aise lor tu genuela, filma-ren kokalekua ere -Berlin eze-zagun, baina aldi berean hurbilbat- arazo handirik gabe eraba-ki genuen”. “Filmaketa beraere -gaineratzen du zuzenda-riak- hilabete eskas batean,abuztu par tean, burutu ge-nuen. Lan-mar txa bizia izanzen, baina oso atsegina bestal-de”. “Familiar teko giroa izandugu -hitza urratzen dio InkaFriedrich aktoreak-, lan-taldetxikia ginen eta horrek arraserrazten ditu harremanak. No-labait esateko, filmaketan bu-ru-belarri inplikatu ginen. Ez dazure lana amaitu eta platotikahalik eta azkarren alde egitenduzun filmaketa horietakoaizan, denak bertan gelditzen gi-nen jardunaldia amaitu ar te.Sormenerako primerako giroazegoen, lasaia, presiorik ga-bea, eta hori oso atsegina dalanerakoan”.

“Protagonisten arazoak go-rabehera, ez genuen dramatis-moan erori nahi -irizten du Dre-senek. Begi bistakoa da bi nes-ken egoera dela eta, depresio-rako joera argia dutela. Bainanik zerbait freskoa nahi nuen,

arina, sortzailea, näif samarraagian. Eta hori lor tzeko, bidebakarra, egunez egun inprobi-satzea zen”.

Tapizaren teoriaInprobisazioa egon dela onartuarren, Wolfgang Kohlhasee gi-doilariaren ustez, “inprobisa-zioa baino gehiago pertsonaie-kiko nolabaiteko identifikatzeagertatu da. Modu metaforikoa-go batean esanda, tapiz batipintzea bezala da. Hasierandena bilduta dago, baina pixka-naka-pixkanaka tapiza zabalduzzoazezen heinean, zoruan al-fonbra eder bat sortuz doa. Az-ken finean, pelikula bat bata-bestearen atzetik metatzen do-azen sekuentziak dira”.

Uda Berlinen pelikulak umo-rez islatzen du eguneroko bizi-tzaren latza, “bakardadeari bu-ruzko komedia bat da -adieraz-ten du zuzendariak-, xalotasu-nez eta umorez kontatua, or-

dea. Berlin bezalako hiri han-dietan oso garrantzitsua da, lurjota zaudenean, norbaiten es-kua oratzea. Horren modukokeinu xaloek, hondamenik han-diena leundu dezake”.

Antzinako Ekialde Berlingousna malenkoniatsua azpima-rratzeko funtsezko elementuada, ezbairik gabe, soinu-bandadoinu jolastiez jantzi duen Pas-cal Comeladeren musika. “Pas-cal Comelade musikari fran-tses bat da, orain dela ur temodoa Kataluniako Pirinioetanbizi dena. Normalean, film ba-ten muntaketari ekitera noane-an, askotariko musika erama-ten dut inspirazio moduan-edo–azaltzen du zuzendariak-, kon-paktu horien guztien ar teanPascalen lehen diskoetako batzegoen, eta hura entzutean, fil-mari primeran egokitzen zitzaio-la erabaki nuen”.

S. B.

Andreas Dresen: «Berezkotasuna dapertsonaiengandik lortu nahi nuena»

7Diario del Festival • Lunes, 19 de septiembre de 2005 SAIL OFIZIALA SECCIÓN OFICIAL OFFICIAL SECTION /

SOMMER VORM BALKON (UDA BERLINEN) • ALEMANIA

Andreas Dresen (zuzendaria) • Inka Friedrich, Nadja Uhl eta Andreas Schmidt (aktoreak) • Wolfgang Kohlhaase (gidoilaria) • Peter Rommel (ekoizlea)

Andreas Schmidt, Nadja Uhl, Andreas Dresen eta Inka Friedrich. Eli GOROSTEGI

El director Andreas Dresenparticipa por primera vez enel Festival con SommerVorm Balkon, que muestrauna imagen de Berlín dife-rente a la que estamosacostumbrados. La película,marcada por el carácter pro-pio de la antigua Alemaniadel Este, narra la historiade dos amigas que intentandisfrutar de la vida a pesarde los muchos problemasque ésta les plantea.

Esta “metáfora de cómovivir”, tal y como consideraeste filme el guionista Wolf-gang Kohlhaase, trata de labúsqueda de la felicidad yde encontrar la mejor mane-ra para sobrevivir. Dresenopina que “cuando uno vela vida con distancia todoparece trágico, pero la vidasigue y hay que aprender asuperar los obstáculos”.

Para transmitir este opti-mismo, nada mejor que lamúsica de Pascal Comela-de, que recopila los éxitosde los años 70 en contras-te con las tristes vidas delos personajes protagonis-tas. Así, el filme adquiereun tono ligero, fresco y sindramatismo.

En cuanto a la proceden-cia del relato, Kohlhaaseconfesó que “cuando seescribe un guión se haceen base a las propias expe-riencias, ya que no merecela pena inventarse un per-sonaje para denunciar unasituación”. Además, consi-dera importante que cadauno de ellos tenga un pun-to de inflexión en la histo-ria, en el que pueda llegara dar pena ya que le “gustadenunciar situaciones perosin señalar con el dedo aninguno en concreto”.

Todo el equipo de la pe-lícula coincide en señalarque el de Sommer VormBalkon fue un rodaje espe-cial porque se desarrollómuy rápido. Tanto el guióncomo la filmación se reali-zaron en muy poco tiempoy esto, además de la at-mósfera familiar y el climade entusiasmo que se res-piraba en el set de rodaje,dio como resultado “unapelícula fresca”, que cuen-ta una historia que se vaacumulando, como una al-fombra que se construye alritmo de los pasos de lospersonajes.

Sommer Vorm Balkon, una metáfora de cómo vivir

Director Andreas Dresen istaking part in the Festival forthe first time this year withSommer vorm Balkon (Sum-mer in Berlin), which shows aquite different image of Berlinto the one that we are usedto. The film, that is heavilymarked by the distinctive char-acter of what was once East-ern Germany, tells the story oftwo friends that tr y to enjoylife despite the many prob-lems they have to face.

This “metaphor of how tolive”, which is what script-writer Wolfgang Kohlhaaseconsiders the film to be, dealswith searching for happinessand trying to find the best wayto sur vive. According toDresen, “when you look at lifefrom a distance, ever ythingseems tragic; but life goes onand what we need to do islearn how to get over all theobstacles”.

To transmit this optimism,there is no better choice thanthe music by Pascal Come-lade, which compiles a seriesof musical hits from the1970s to provide such a stark

contrast with the stars’ sadlives and give the film a light-hear ted, fresh, non-dramatictone.

As for the origin of the sto-ry, Kohlhaase confessed that“when writing a script, youbase it on your own experi-ences, as it isn’t worth mak-ing up a character just to pro-vide a critique of a given situa-tion”. As well as this, he con-siders it to be important foreach character to reach theirown personal turning point inthe story, but he does not liketo lay the blame for society’sproblems on specific charac-ters in his film.

All the representatives ofthe film agree on the fact thatthe shooting process for Som-mer vorm Balkon was ver yspecial since it took placevery quickly. Both the scriptand the shooting were carriedout in a very short period oftime, which together with thefamily atmosphere and the en-thusiastic ambience that youcould feel on the set, resultedin a really “fresh film”.

Life seen from a balcony in Berlin«Bakardadeari

buruzko komedia bat da…»

«…xalotasunezeta umorezkontatua»

8 / ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

El realizador francés Ber trandTavernier acompaña a una pare-ja que viaja a Camboya paraadoptar una niña, en su rosariode trámites, problemas, miedosy cambios que habrán de supe-rar para conver tirse en padresde la pequeña Lola. Tavernier di-jo que nunca hasta ahora se ha-bía planteado la cuestión de laadopción, y sin embargo, “ha si-do una experiencia que no olvi-daré mientras viva. Todos los ar-gumentos contrarios a la adop-ción me parecen ridículos si locomparamos con el desamparode estos niños y a la intensidaddel deseo, del amor, de las per-sonas que quieren adoptar. De-seo que se construye a vecespor encima del dolor, y, cómo no,por encima de los trámites len-tos e interminables, de la resis-tencia a los obstáculos, comomuestra la película”.

En un encuentro con la pren-sa tras la proyección de su pelí-cula, Tavernier comentó que tra-bajar con su hija, guionista de lapelícula, “ha sido muy fácil. Esverdad que en ocasiones discu-tíamos y nos chillábamos; perome ha aportado mucho, y me haobligado a afrontar ciertas situa-ciones de frente”.Después de dudar mucho en-tre Haití, Bolivia, Vietnam yCamboya, Tavernier se decantó

por rodar en este último país,decisión de la que no se arre-piente en absoluto: “Me heenamorado realmente de esepaís, Camboya ha llegado a lomás profundo de mi ser, por elvalor de sus gentes, que fue-ron víctimas de un auténticogenocidio del que los occiden-tales fuimos cómplices, y sinembargo, tienen un sentido dela hospitalidad exquisito”.

El realizador insistió en que,“yo quería hacer esencialmenteuna historia de amor, tambiénuna película sobre la aventuraque supone la adopción en unpaís remoto, pero sobre todoquería comprender lo que ocurreen la cabeza de las parejas queviven un verdadero infierno paraconseguir adoptar un hijo. Ese eltipo de amor que me interesabaexplorar”.

“Para mí, el Festival de SanSebastián significa un ánimo yun aprecio del que estoy muyagradecido. Siempre me han tra-tado tan bien, que en cuanto mellaman, vengo corriendo -apuntóel director- es un festival que meha dado suerte, y soy muy su-persticioso en ese aspecto”.

S. B.

Bertrand Tavernier vuelve a disfrutar del Festival de Donostia.

Tavernier: «Quería rodaren Asia una películasobre el amor»

HOLY LOLA

PERLAS DE OTROS FESTIVALES / ZINEMALDIEN GAILURRA

French director Bertrand Ta-vernier accompanies a cou-ple travelling to Cambodiato adopt a girl in the long se-ries of procedures, pro-blems, fears and changesthey have to undergo in or-der to become the parentsof little Lola. According to Ta-vernier, who had neverthought about the adoptionissue before, “it’s been anexperience I’ll never forget.All the arguments againstadoption are ridiculouscompared with the helpless-ness of these children andthe intensity of the desireand love of the people whowant to adopt a child”.

In the press conferenceafter the screening of HolyLola, Tavernier explainedthat working with his daugh-ter, the scriptwriter of thefilm, “was very easy. It istrue that on some occa-sions we argued and shou-ted at each other, but she’staught me a lot and mademe face up to certain situa-tions”. He insisted on thefact that “what I wanted tomake was essentially a lovestory and a film about theadventure of adopting achild in a remote country,but above all I wanted to un-derstand what happens inthe minds of the coupleswho go through a real night-mare so that they can adopta child”.

LoveTranscends

Pain inCambodia

Eli GOROSTEGI

«Camboya ha

llegado a lo más

profundo de mi

ser»

10 / ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

“Zorionak. Hasieratik amaiera-ra oso intentsua da eta une ba-tzuetan arnastea ere ahaztuegin zait”. Fien Troch zuzendariflandiarrak hunkituta jaso zi-tuen Kursaal 2ko eguerdikoemanaldiaren ondorengo sola-saldian ikusle batek Een anderzijn geluk-i buruz aipatutako hi-tzok. Belgika eta Holandarenartean ekoiztutako drama hauTrochek idatzi eta zuzendutakolehen luzea da. Istorioaren ara-bera, herri bateko biztanle guz-tiak kezkatuta dabiltza, autobatek ume bat harrapatu etalarriki zauritu ondoren ihes eginduela jakingo dutenez geroztik.Inork ez daki nor izan den, bai-

na aldi berean, edonor izan dai-teke erruduna. Trochek dramahutsa dela argi badauka ere,egoera tentsuok umorezko une-ez apaindu nahi izan ditu. “Al-de batetik, nire bizitzan ere,une larrienak umorez har tzensaiatzen naizelako, eta beste-tik, zein egoeratan egin daite-keen barre ikertu nahi izan du-dalako”, azaltzen du. Altadis-zuzendari Berriak eta GidoilariBerrien Montblanc Sarietarakohautagaia den errealizadoregazte honek, tragediak ger ta-tzen direnean bizitzak aurreradarraiola eta, ondorioz, une ko-mikoak sor daitezkeela gehi-tzen du, “nahiz eta egoera larri

horretan inplikatutakoek ez du-ten umore hori harrapatzen”.

Istorio tragiko honetan bil-tzen dituen pertsonaiak ez dirazoriontsuak eta euren bizitzanahikoa tristea da. Horiek Tro-chek asmatutakoak badira ere,ez omen dute bere bizitzarekinzerikusirik, nahiz eta egunerokobizitzan “samurtasun pixka batgehiago” faltan botatzen duen.

Fimean azaltzen diren auzo-lagun aberats hotz horien arte-an, guztiek erotzat duten gizoninozo bat azaltzen da. “Bere gi-sara mundu berezi bat eraikiduen pertsonaia da, eta hala-koxea dela adierazi ahal izate-ko, botilak biltzeko zaletasuna

izan zezan interesgarria irudituzitzaidan”. Trochen ustez, bikti-ma bilakatuko den gizarajo ho-ri, azken finean, guztien arteanorekatuena da, eta dudarik ga-be, gizatiarrena”.

Ina Geerts eta Johanna terSteege antzele ilehoriak ereDonostiara etorri dira, zuzenda-riarekin eta Antonino Lombardoekoizlearekin batera Een anderzijn geluk ordezkatzera.

A.M.

EEN ANDER ZIJNGELUK (SOMEONE ELSE’S HAPPINESS

Antonin Svoboda, uno de losproductores del documentalDarwin´s Nightmare, de HubertSauper, presentado el año pa-sado en Zabaltegi, par ticipadentro del apartado Nuevos Di-rectores con su primer largo-metraje como director, SpieleLeben (You Bet Your Life).

El guión, escrito por el pro-pio director, cuenta la historiade un joven ludópata cuya vidadepende “al cien por cien” delas decisiones de un dado. “Elpunto de partida fue, por un la-do, la búsqueda de un persona-je que se ajustara a Georg Frie-drich, actor con el que teníaclaro que quería trabajar”, ex-plica el realizador, y añade queotro de los factores que lo con-dujeron a escribir esta historiafue el hecho de tener un amigomuy aficionado al juego. Al con-trario que éste, Svoboda odiael juego y puntualiza que “noes precisamente un filme so-bre el juego, sino acerca de laadicción a la vida”.

Por su parte, Friedrich, queha visto por primera vez la pelí-cula en San Sebastián, conside-ra muy especial la experiencia dehaber trabajado con Svoboda:“He interpretado muchos pape-les en diferentes películas, peroen ninguna he disfrutado tanto”.Destaca la liber tad con la quepudo combinar la improvisacióncon las escenas ensayadas.Siendo un gran admirador de ci-neastas como Cassavetes, cuyapelícula Gloria se proyecta den-tro del ciclo Rebeldes e Insumi-sas, el realizador austriaco pre-fiere contar con la colaboraciónde los actores y enriquecer el tex-to con las improvisaciones quepuedan surgir durante el propiorodaje.

Spiele Leben opta a los Pre-mios Altadis-Nuevos Directo-res, Montblanc de NuevosGuionistas y Premio Volkswa-gen de la Juventud.

A.M.

Un filme sobrela adicción a la vida

SPIELE LEBEN (YOU BET YOUR LIFE)

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

Yesterday two new directorspresented their films in Zabal-tegi. On the one hand, we hadthe opportunity to watch Flem-ish director Fien Troch’s Eenander zijn geluk (SomeoneElse’s Happiness), a Belgianand Dutch co-production,which has been written by thedirector himself. Even though itis a dramatic film, Troch want-ed to introduce some humourin it: “On the one hand, be-cause I myself tr y not to takethe most difficult moments inmy life too seriously and, on theother hand, because I wantedto do some research on the mo-ments you can laugh at”.

On the other hand, AntoninSvoboda presented his firstfeature film, Spiele Leben (YouBet Your Life), which he has al-so written. “The starting pointwas the search for a characterthat fitted Georg Friedrich, anactor I wanted to work with”, thefilmmaker explains, adding thatthe other factor that led him towrite this story was the fact thathe had a friend who likes gam-bling a lot.

Both directors are compet-ing for the Altadis-New DirectorAward and the MontblancAward for New Scriptwriters.

Always Looking onthe Bright Side

of Life

Some guests and presspeople seem to thinkthat a fi lm festival ismerely restricted to thestars that show up andthe films in the of ficialcompetition. That wouldbe a big mistake in aplace like the San Sebas-tian Festival, where theytake great care in orga-nizing Retrospec-tivesand where one of thestrongest sections is therenowned Zabaltegi,which has grown to in-clude several subsec-tions.

The get-togethers withthe Press and guests follow a different systemin this section. The Festi-val established a traditionmany years ago: it bringspeople together aroundlunch time (that will betwo in the afternoon) forthe well-known Zabaltegi“aperitif”, which takesplace daily in the ElcanoSalon in the Maria Cristi-na Hotel. Since the sheerquantity of films screenedat the event makes it im-possible to schedulepress conferences for allof them, these get-togethers provide an opportunity for the officialpublic presentation of thefilms and the talent attending the festival. Itis also possible to visitthe Salon to request per-sonal interviews, to tapethem sitting around onethe tables in the Salon orto take photos of thear tists on one of the terraces at the hotel. Theoccasion also provides ameeting point betweenthe filmmakers them-selves, especially theones included in the Hori-zontes Latinos section.

The general atmos-phere is rather casualand open, and is enlivened by the drinksand catering: with a glassof white wine in yourhand, one can listen toEdgardo Cozarinsky or Ro-drigo García commentingon the films theyscreened the night be-fore, or attend a spaced-out speech by Abel Ferrara “pitching” his newfilm, after which QuimCasas, the editor of thebook published by thefestival on Ferrara, will inturn introduce the publi-cation. All in all, the“aperitif” is a great set-ting for meeting filmmakers and col-leagues far from the madrush that prevails at otherbranches of this big festi-val. Of course, the list ofpresentations and partici-pants is published everyday on page 3 of thismagazine.

A. W.

Zabaltegi get-togethers

Een ander zijn geluk filmeko taldekideak K2ko solasaldia. Pablo SÁNCHEZ

Fien Troch eta besteen zoriona

AntoninSvoboda(director) yGeorg Friedrich(actor) ante elcartel de sufilme.Rubén PLAZA

Tres años después de estre-nar Tani Tatuwen Piyabanna(Flying With One Wing) en es-te Festival, el director AsokaHandagama, procedente deSri Lanka, vuelve a Zabaltegicon su nuevo y recién estre-nado proyecto, A Letter of Fi-re, uno de los siete Especia-les de esta edición en cuyapresentación y posterior colo-quio participó el propio direc-tor.

El guión ha sido escritopor Handagama y narra la his-toria de un niño de doceaños, el único hijo de un ma-trimonio bien posicionado eco-nómica y socialmente, queasesina a una mujer involun-tariamente. Esa inesperadatragedia provocará un cambioradical en la vida y relacionesde esa familia. Ayudado porsu madre, cuya vida está to-talmente condicionada por suestrecha relación que ambosmantienen, el niño se refugiaen el apartamento del guardade un museo, con quien lamadre establecerá una extra-ña vinculación. “Es la historiade un trauma, aunque en rea-lidad trato muchos temas”,

explica Handagama, conscien-te de la dureza del conjuntode la historia.

Rodado con más mediosque en su anterior trabajo, ALetter Of Fire presenta unospersonajes interpretados prin-cipalmente por Piyumi Sama-raweera, Ravindra Randeniyay Saumya Liyanage. Éstos sonbilingües, hablan tanto en in-glés como en el idioma tamil.

A Letter of Fire arranca suandadura en San Sebastián,aunque, incluso antes de po-der mostrarlo, “haya dadoque hablar en su país”. Dehecho, Handagama es uno delos cineastas vetados en SriLanka, donde tanto éste co-mo sus anteriores trabajoshan sido considerados polé-micos por su “osadía y carác-ter provocativo” en la formade retratar la sociedad de supaís. “En realidad lo que re-trato es la evolución de la so-ciedad”.

Handagama entró en elmundo del cine a través delteatro y la televisión, mediosen los que trabajó en compro-miso con la situación políticade su país. Rodó su primer

largometraje de ficción en elaño 1994, Moon Lady, y reali-zó tres películas más antesde esta cinta de más de doshoras de duración que ofreceal público de San Sebastiánuna nueva opor tunidad paraintroducirse en una cinemato-grafía hasta ahora práctica-mente desconocida, además

de mostrar la visión que su di-rector tiene de la evolución dela sociedad de su país.

La última proyección de ALetter of Fire tendrá lugar estamisma tarde, a las 16.30 h.,en la sala Príncipe 3.

A.M.

Diario del Festival • Lunes, 18 de septiembre de 2005 ZABALTEGI ZONA ABIERTA OPEN ZONE /

A. Handagama, entre el público, en la proyección de A Letter of Fire.

A LETTER OF FIRE

11

A. Handagama: «El filme retrata laevolución de la sociedad de Sri Lanka»

ESPECIALES / BEREZIAK

Three years after the pre-mier of Flying With One Wingat this Festival, the SriLankan director AsokaHandagama is back at Za-baltegi with his recently pre-miered project A Letter ofFire. After the screening ofthe film, the director himselftook part in one of the tradi-tional discussions with theaudience. The script hasbeen written by Handagamahimself and tells the storyof a twelve-year-old boy froma wealthy family who acci-dentally kills a woman. “It’sthe stor y of a trauma, al-though in actual fact itdeals with many issues”,Handagama explains.

Just like his previouswork, the fi lm has beenver y controversial in SriLanka because of the dar-ing and provocative waythat he portrays society inhis country. “In actual factwhat I am portraying is theway society evolves”, hestresses.

The final screening of ALetter of Fire will take placethis afternoon at 4:30 atthe Principe cinema.

A Letter That Burns

Rubén PLAZA

/ ZABALTEGI ZONA ABIERTA OPEN ZONE12 Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

NUEVOS DIRECTORES /ZUZENDARI BERRIAK

ESPECIALES / BEREZIAK

Es de justicia poética sacardel anonimato a los grandesprofesionales del cine que tra-bajan en la sombra y, de entretodos ellos, tal vez sean losmontadores los menos cono-cidos, a pesar de ser impres-cindibles para la articulaciónde la narrativa cinematográfi-ca. Si no fuera porque PabloG. Del Amo salió en un par deocasiones a recoger el Goyade la especialidad, y ya se sa-be que los premios técnicosson los que menos atenciónconcitan por parte de los te-lespectadores, muy pocos po-drían reconocerle fuera de sureducido ámbito de trabajo. ADiego Galán le debemos, porirónico que pueda parecer, laprimera película dedicada aun hombre que ha sido cola-borador necesario en tantas ytantas películas ajenas.

El ex-director del Zinemal-dia saca partido de su expe-riencia en programas especia-lizados de televisión para ha-cer un documental muy riguro-so, que combina el materialde filmoteca y las entrevistaspara desarrollar los temas

fundamentales en torno al ho-menajeado, resumidos en sucompromiso político de iz-quierdas y en la dedicación ar-tesanal a su profesión. Resul-ta aleccionador escuchar laadmiración con la que hablanlos cineastas, no digamos yalos que le conocieron durantesu exilio portugués, de la inte-gridad de este hombre con unfuerte carácter heredado desu paso por las cárceles fran-

quistas. Escrupuloso en lamanipulación del celuloide esunánimemente reconocidocomo el mejor que ha habidodentro del cine español, aun-que sus dos contribucionespredilectas fueran las que hi-zo a las obras maestras La ca-za y El espíritu de la colmena.

M. INSAUSTI

El hombre de los guantes blancos PABLO G. DEL AMO, UN MONTADOR DE ILUSIONES

LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS /

Shadow boxer-ek pelikula guz-tiek izan behar luketen, bainatamalez, uste baino gutxiagokizan ohi duten horixe dauka:batetik, istorio on bat du kon-tatzeko, eta bestetik, istoriohori neurtu, planifikatu eta do-sifikatzen duen gidoi sendobat. Lehen eszenatik, sendota-sun hori antzematen zaio LeeDaniels-en opera prima honi,eta alde horretatik, ekoizle la-netatik zuzendaritzara saltoegiterakoan, irudi du Daniels-ek Monster´s ball (Marc Fos-ter, 2001) gogorraren espirituaxurgatu nahi izan duela.

Bihotz hotzeko hiltzaile pro-fesional parea euren biktimazkupidatzea, eta haren haurdu-naldiaz arduratzea ez da ohikogertakizuna; baina are gutxiago,hiltzaile horietako bat (HellenMirren) minbiziak jota egotea.Zentzu horretan, apriorismoguztiak hausten ditu dramabeltz honek, heriotza eta bizi-tza, ongia eta gaizkia, iraganaeta patuaren ar teko solasaldiaberatsa planteatuz. Aldeak al-de, Helen Mirren-ek antzeztuta-ko pertsonaia honek, De zaakalzheimer (Eric Van Looy, 2003)thriller beltzean Jan Decleirekbikain antzeztutako sikario oina-zetu hura gogorazten digu, edobai behintzat, hark ere nagu-sien aginduei muzin egin, etabizitzaren azken aldapan, bakeaerdietsi nahi zuen neurrian.

Bere konplexutasunean,txapela kentzeko moduko an-tzezpena da Helen Mirrenena.Zakur zaharrek soilik dakitenmodu horretan –barkatuko ahaldigu esamoldea!–, begiradak,keinuak eta hitzak neurtzen di-tu Mirrenek, heriotza aurrez au-rre paratu zaion emakume min-beratua indar tsu hezur-haragi-tuz. Bere ondoan, ez da atzeangeratzen Cuba Gooding jr. Biakbikain ari dira, pelikula honeta-ko gainontzeko aktore guztiakbezala.

Baina antzezpen kalibratuhoriek ezerezean geratuko lira-teke Lee Daniels gezurrezko sufestetan erori balitz. Ez da ha-lakorik ger tatzen, ordea. Da-nielsek ez du alferrikako kame-ra mugimendurik egiten, ez al-ferrikako enkuadrerik bilatzen,ez tonu bortxatzailerik inposa-tzen. Badaki zer tan ari den,eta horrexegatik ari da hain do-tore. A. I.

Badakienarendotorezia

SHADOW BOXER

Bertrand Tavernier zuzendari fran-tziarrak abilezia berezia du ingu-rua behatu, ñabardurak usaindu,xehetasunak arnastu, eta gizarte-an jazotzen ari diren gertaerei ten-peratura hartzeko. Garaian garai-ko gertaerak igarri eta kalibratzenjakitea gutxi batzuen bertutea da,baina are gutxiago dira, igarritakogertaera horiei buruzko galderakpantailaratzen dakitenak. Taver-nierrek badaki.

Holy Lola honetan, ostera ere,garaian garaikoa harrapatzen ja-kin du Tavernierrek. Hain zuzen,XXI. mendeak gordea zigun para-doxa horietako batez dihardu fil-mak: alegia, nola mendebaldeaberats honetan, izugarri ugari-tzen ari diren umerik munduratuezin duten bikoteak, eta aldiz, pla-netaren gehiengo txiroan, nola da-biltzan gorriak ikusten, jaioberrieijateko ezer eman ezinik. Gertaerahorrek bi aldeetatik dakar ezinta-suna, eta badakigu zeintzuk izanohi diren ezintasunaren bidaiala-gunak: interesa, merkantzia, be-rekoikeria … eta sufrimendua.

Iaz, John Sayles.zuzendariakCasa de los babys film zorrotzaegin zuen adopzioaren gai berahizpide hartuta. Sayles-ek, ameri-kar emakumezko aberatsak erre-tratatu zituen luxuzko egoitzetan,txirotasunetik oparotasunera sal-to egin behar zuten ume haiek, be-soetara noiz helduko zain…

Aldiz, Tavernier Kanbodiaraabiatu zen, eta Kanbodia puskabat barruan daraman Holy Lola ho-nekin etxeratu zitzaigun. Filmak tu-nelaren antzeko ikuspuntu bat es-kaintzen du: bideo formatuanegindako bidaia gogor bat da, nonfrantziar bikote batek gorriak etabi ikusten dituen hango umetxobat adoptatzeko. Baina, gaia osokonplexua dela erakutsiz, Taver-nierrek ez ditu kritikatik aske uz-ten atzerrira ume bila abiatzen di-ren bikoteak. Umeak nork lortukoborrokan, mendebaldetarrek argibaitute etxeko txikiak polita beharduela, indartsua, GIB birusik etaB-hepatitis gabea!

Khmer Gorrien ehor tzitakoKanbodia umezur tz-etxe erral-doia bihurtu da. Umeak jolaseanari diren inguru bat, erosketa-gu-nearen antzeko zerbait bihur dai-teke, tokian tokiko broker azka-rrak eta bikote etsituek bertan to-po eginez gero. Kamera sorbaldaedo eskuan duela, mugimen-duan, garaian garaikoari heldudio berriro Tavernierrek. Eta poz-tekoa da. A. I.

Kanbodia,umezurtz-etxe

HOLY LOLA

“Ba al dakizue zer den ge-rra?”, galdetzen die onitxurako gizon batek, bereaurrean eseritako haurrei.Eta gerra zein gauza maku-rra den modu naif sama-rrean deskribatu ondoren,gizonaren bigarren galde-ra dator: ba ote dakiten,oasia zer den. Azken bate-an, testuinguru idorrene-tan sor daitezkeen oasiezari baita Elisabet Cabeza etaEsteve Rimbauk zuzendutakodokumental polit hau, etahaurtzaroa da oroimenean se-kula lehortzen ez den oasi ho-rietako bat, palmera eta guzti.

Hain zuzen, 1937 urtean,gerra zibila lehertu berritan,Sant Julia de Vilatortako ume-zur t-etxe bat ezusteko oasiabihurtu zen bertan bizi zirenehundik gora umeentzat. Sa-gues izeneko jaun zinemazalebatek, sultanez eta esplora-tzailez mozorrotu zituen ume-

zurtz haiek, eta egun batzue-tan, han ibili ziren durbanteakjantzita eta muturrak ikatzazbelztuta –batzuk bai, behin-tzat-. Ume haientzako, EmilioSalgari eta Miguel Strogoff-enabenturak hezur-haragizkoakbihurtu ziren, beraz.

Dokumental honetan,klandestinitatean egindakofilm haren gorabeherak konta-tzen dira, ezustean aktorebihurtutako ume moko haiek,eta haien ingurukoak elkarriz-ketatuta. Solasaldi horien bi-

tartez jakingo dugu, Sant Juliade Vilatortako umezurtz-etxeerraldoi hartan bazela zineareto ttiki bat, eta ume haiek,han ikusi zituztela UFA ekoizte-

txearen film mitikoetako ba-tzuk: Fritz Lang handiarenNibelungen: krienhilds ra-che, die (1924) eta Metro-polis (1927), besteak bes-te.

Dena den, La doble vidadel faquir ez da metazine-ma hutsa. Izan ere, hori ar-datzetako bat izanagatik,askoz gauza gehiago konta-tzen dituzte Elisabet Cabe-zak eta Esteve Rimbauk.

Besteak beste, ume haiek bi-zitako testuinguru afektiboa-ren, eta bizileku izan zutenumezurtz-etxe haren historia-ren kronika ere bada. Eta ala-bak aita ezagutzen duenekoa.Gerra zibilaren danbatekoakbigarren mailan entzuten dire-la –azkenean, nazionalak oasihartara heldu ziren, baina-,oroitzapen samurren tonuadario zeluloide puska honi.

A. IRAZU

LA DOBLE VIDA DEL FAQUIR

PERLAS DE OTROS FESTIVALES/ZINEMALDIEN GAILURRAK

Sant Julia deVilatortako oasian

14 / HORIZONTES LATINOS Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

El realizador Adán Aliaga deci-dió un día filmar sobre San Vi-cente de Raspeig, el pueblo ali-cantino donde nació, a travésde un proyecto elaborado “deforma muy independiente: Yosólo con mi cámara, a caballoentre el documental y lo poéti-co”. Pero casualmente se cru-zó Marita, su abuela materna,“y sin querer comencé a grabarsu vida cotidiana”. Al fin y alcabo ella es el hilo conductorde La casa de mi abuela, laúnica película que se estrenaen el apartado Made in Spain.

A lo largo de este documen-tal, en el que Adán Aliaga hainvertido más de tres años, semuestra el día a día de estamujer de 75 años, y la relaciónque establece con su nieta Ma-rina de seis años. Desde elmomento en que Marita sedespierta, la cámara le acom-paña en todo momento y refle-ja los aspectos más importan-tes de su vida. Como iban sur-giendo muchos temas adicio-nales y el material filmado re-sultaba muy extenso (para seishoras), “tuvimos que cor tarmucho en la sala de montaje”,explica Aliaga. Reconoce quela colaboración del montadorNacho Ruiz-Capillas fue muy

valiosa, “su visión nos ayudómucho”.

La casa de mi abuela estáfragmentada por varios capítu-los (televisión, ratas, humo,flores…) que ayudan a conocermejor el carácter y costumbresde esta mujer. Aunque por en-cima de todo, la casa es el hiloconductor de este documental,porque la mayor parte de laspreocupaciones y conversacio-nes de Marita giran en torno asu casa, que va a ser demoli-da, y que tiene que abandonar

a su pesar para irse a vivir aun piso de nueva construcción.Como Adán apunta, “la casaes la protagonista”.

En la película aparecen es-cenas de gran emotividad -co-mo la del cementerio- de sole-dad, (la abuela comenta queprefiere estar sin comer antesque quedarse sin televisor), eincluso cómicas, como la se-cuencia de las amigas cele-brando el cumpleaños de Mari-ta. Al fin y al cabo, como seña-la Adán Aliaga, “se refleja una

forma de vida de una mujermayor sola, en un tipo de casaque ya no existe en las ciuda-des”.

Adán Aliaga no tuvo proble-mas al rodar a su abuela y asu sobrina, hasta en situacio-nes muy íntimas; la naturalidadde estos personajes es paten-te en el filme, y salvo “algunasindicaciones por mi parte paraque la niña hiciera algo deter-minado, sin embargo no tuveque provocar a Marita para quellorara en un momento concre-to”, señala. La mayor dificultadque experimentó este directorfue la del tiempo transcurrido,“la demora del proyecto. Cuan-do empecé no pensaba queiba a tardar tanto”, confiesa.En lo que respecta a las esce-nas rodadas en la iglesia y enla escuela, tampoco surgieronproblemas “salvo que tuvimosque esperar hasta que nosconcedieran la autorización”.

La casa de mi abuela seproyectará el próximo día 30en un pase privado en el pue-blo y la distribución en las sa-las comerciales está asegura-da a partir de noviembre.

M.E

LA CASA DE MI ABUELA [MADE IN SPAIN]

Adán Aliaga: entre el documental y lo poético

Adán Aliaga, director de La casa de mi abuela. Rubén PLAZA

One day, inspired by his mater-nal grandmother, the directorAdán Aliaga decided to shoot afilm in San Vicente deRoscabuig, the small townwhere he was born. The docu-mentar y, La casa de miabuela, which took more thanthree years to make, showsthe peculiar relationship be-tween a six-year-old girl andher 75-year-old grandmother.From the moment that Maritawakes up, the camera followsthis elderly woman around andreflects the most important as-pects of her life. They graduallyfilmed about six hours of mate-rial so they had to cut a lot outin the editing room, and the di-rector stressed how much edi-tor Nacho Ruiz Campillo hadhelped them with this.

The thread that runsthrough the documentar y isthe house that Marita lives in,as most of the conversationsin the film revolve around thefact that it is going to beknocked down and that she isgoing to have to move to anew flat. As Aliaga himselfpoints out, “The house is theleading character.”

The film shows a way of lifein a kind of house that nolonger exists in cities nowa-days and will be shown on the30th of September at a privatescreening in the village whereit was made.

A film in which a houseplays the leading role

16 / HORIZONTES LATINOS Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

La película Vinicius. Quién pa-gará el entierro y las flores siyo me muero de amores sepresentó ayer con la asisten-cia de su director Miguel FaríaJr., la productora e hija de Vini-cius, Susana de Moraes y laactriz y cantante Adriana Cal-canhoto. Este documental na-rra la vida y obra del músicobrasileño, “pero no es sólouna película biográfica, sinoun filme creativo, tal y como lehubiera gustado a él. Todoslos brasileños nos sentimosdeudores de su legado”, co-mentó Miguel Faría Jr.

A lo largo de dos horas semuestra la esencia de estepolifacético artista y las trans-formaciones sociales de Ríode Janeiro, en las que tantotuvo que ver el propio Vinicius.Faría Jr. utilizó para su películararas imágenes de archivo, en-trevistas e interpretaciones demuchos de sus temas clási-cos. Adriana Calcanhoto inter-viene en el largometraje can-tando una de las cancionesmás conocidas, y confesó sen-tirse “muy contenta” por ha-

ber par ticipado en este pro-yecto, porque “la canción bra-sileña está hoy muy influencia-da por Vinicius y su revolución.Siempre es una alegría partici-par en homenajes, eventos opelículas en torno a su figura.Es muy gracioso y me gustamucho estar cerca de su espíri-tu” explicó.

Esta puesta en escena dela obra de Vinicius parte de unpequeño espectáculo que orga-nizan dos actores en homenajeal ar tista brasileño, y recons-truye su trayectoria, que siguesiendo muy impor tante en elpanorama cultural de Brasil.

Manuel Faría Jr. confesóque le resultó muy difícil mos-

trar la esencia de la obra deeste músico en sólo dos ho-ras, porque “abarcó muchasdisciplinas artísticas” como lapoesía, la música, teatro…Este director brasileño recordóque “Vinicius defendía unos va-lores como la amistad, la locu-ra o el amor que ya no estánde moda. Era como un padrejesuita que defendía unos valo-res cristianos, pero que perdióel dogma del pecado”. Su hijaSusana comentó que “el amory la muerte son dos temas re-currentes en la obra de mi pa-dre”, y para ella representanla esencia de todo el trabajodel artista brasileño.

Vinicius. Quién pagará elentierro y las flores si yo memuero de amores es una co-producción hispano-brasileña,porque, según Miguel Faría Jr.,“es muy importante de cara almercado internacional, y la úni-ca salida viable para la distri-bución de las películas deAmérica Latina en Europa”.

M.I

VINICIUS. QUIÉN PAGARÁ EL ENTIERRO Y LAS FLORES SI YO ME MUERO DE AMORES [ESPECIAL HORIZONTES]

Miguel Faría Jr.: «Vinicius defendía unos valores que ya no están de moda»

Susana de Moraes, Miguel Faría Jr. y Adriana Calcanhoto.

The film Vinicius was pre-sented yesterday at the fes-tival by its director MiguelFaria Jr., the producer Su-sana de Moraes, (who is al-so Vinicius’s daughter), andthe actress and singer, Adri-ana Calcanhoto. This docu-mentary tells the stor y ofthe life and work of thegreat Brazilian ar tist, “butit’s not just a biographicalfilm; it’s also a creativepiece of work. It’s just thesort of thing that he wouldhave liked. Ever yone inBrazil feels indebted to hislegacy,” Miguel Faria Jr.claimed.

Over the two hours thatit lasts, through archivefootage, interviews and per-formances of many of hisclassic songs, the film re-veals the essence of thisversatile artist and the so-cial changes that took placein Rio de Janeiro in whichVinicius himself played suchan important role.

Miguel Faria Jr. hadaimed to capture the essen-ce of Vinicius’s work al-though he admiotted that ithad proved to be very diffi-cult to do this in just twohours, because he coveredso many artistic disciplinessuch as poetry, music the-atre.”

Everyone in Brazil is indebted to Vinicius

Rubén PLAZA

17Diario del Festival • Lunes, 19 de septiembre de 2005 RETROSPECTIVA ATZERA BEGIRAKOAK RETROSPECTIVES /

En su sinuoso camino de perfec-ción, Abel Ferrara alcanza conMary (2005) el equilibrio de laforma particular en la que ha ve-nido aplicando el esquema delcine dentro del cine, al combinarel lento proceso del rodaje fílmi-co con la urgencia de la cámaradigital, según una confrontaciónentre el director de cine y el re-portero periodístico, con susrespectivas preocupaciones porla reflexión interior y el debatepúblico. En Juego peligroso(1993) el hecho de rodar se con-vertía en una búsqueda de la ver-dad, presente sobre todo en lautilización del método Cassave-tes para dirigir a sus intérpretesa partir de la idea de que actuar

es sentir, y por extensión hacerpelículas también lo es. La críti-ca ha dicho que el filme contienelos únicos momentos salvablesen la carrera de Madonna comoactriz, gracias a que fue utilizadapor Ferrara, quien aprovechó lastomas de los ensayos a fin de ob-tener la sinceridad que se pierdeen el momento mismo de gritar“¡acción!”.

Fue Isabella Rossellini laque, a propósito de su participa-ción en El funeral (1996), dijoque los rodajes de Ferrara sontan caóticos como creativos. EnThe Blackout (Oculto en la me-moria) esa regla fija se cumplehasta extremos que bordean loautodestructivo, en cuanto que,

lo que vemos en pantalla, es di-recta consecuencia de la propiaconfusión del autor. Ferrara es-cribió el guión en colaboracióncon Marla Hanson, cuyas expe-riencias como modelo abocadaal descenso a los infiernos tam-bién terminan de completar elgrave cuadro psicoanalítico. Laslagunas del actor personificadopor Matthew Modine, relativasal abuso de las drogas, implica-ron al propio equipo de rodaje,cuando en las noticias aparecióla detención de Beatrice Dallepor posesión de sustanciasprohibidas.

Mikel INSAUSTI

Creación surgida del caos

Robert Wise no hablaba mal denadie. Tuvo sus más y sus me-nos con algunas personas, se-guro, pero tenía una tendencianatural a ver lo positivo de cadacual. Pero como al mismo tiem-po era franco, a veces se cola-ban entre sus anécdotas las fla-quezas de algunas personascon las que trabajó. Como Spen-cer Tracy. En realidad no tuvomucho tiempo de trabajar conél, porque el actor iba a ser elprotagonista de Tribute to a BadMan (La ley de la horca, 1956)pero duró poco en el rodaje. Wi-se eligió escenarios de altura,situados en la montaña, paraque el paisaje tuviera una pre-sencia especial, expresando elalcance de los territorios delprotagonista. Spencer Tracy noestaba, al parecer, en su mejormomento anímico. Y además,aseguraba que le afectaba mu-cho la presión atmosférica en lamontaña. Después de rodar unaescena a caballo, quería aban-donar el lugar, y el productor de-cidió prescindir de él. “Cuandole dije a Tracy que estaba fuerade la película, casi se pone a llo-rar. Pero era así, habíamos ter-minado”, nos contaba Rober t

Wise. “Tuvimos que parar el ro-daje, bajar de las montañas pa-ra varias semanas, hasta queconseguimos a Jimmy Cagney,que estaba ocupado con otro ro-daje. Tracy era bastante frío ydistante con el equipo y con Ire-ne Papas. Cagney era todo locontrario. Cálido, adorable,siempre dispuesto a ayudar”.

Wise era incapaz de hablarmal de nadie, pero no podíaocultar su desagrado ante al-guien que no fuera amable y co-laborador con el equipo de roda-je. De hecho, uno de los mejoresrecuerdos que tenía de otra delas películas que se pueden verhoy, Helen of Troy (Helena deTroya, 1955), era lo bien que ha-bían congeniado, durante el ro-daje de la película en Cinecittá,la veintena de técnicos que él sehabía llevado de Hollywood y lostécnicos italianos, que en un díaya eran como una familia. La leyde la horca es un western inu-sual, centrado en un hombreirascible y vengador que cuelgade un árbol a quien ose robarleun caballo, pero enamorado deuna ex cantante de saloon. Ire-ne Papas es el vértice principalde un triángulo insólito, con un

jovenzuelo inexperto que apren-de mucho de la vida y el amor.Helen of Troy cobra ahora un in-terés especial: frente a la Troyade Wolfgang Petersen, gana enautenticidad; o cuando las ma-sas de extras eran de carne yhueso y las naves verdaderas, yno cortapegas informáticos.

Pero la estrella hoy es So-mebody Up There Likes Me(Marcado por el odio, 1956), la

segunda película de boxeo deWise, bastante distinta a TheSet-up, pero igualmente absor-bente. Tiene una media horainicial de pura adrenalina narra-tiva, y eso antes de que co-mience la ascensión hacia lagloria de un Rocky Grazianoque encuentra la per fecta en-carnación en un Paul Newmanen su más gloriosa juventud.La primera secuencia es un au-

téntico puñetazo, físico y mo-ral. Y de ahí para arriba. Hayque prestar atención al Romoloque hace Sal Mineo, y sobre to-do descubrir a Steve McQueenen el papelito que le otorgó Ro-bert Wise, cuando le sacó de lacola de un casting, y le abriólas puertas de Hollywood.

Ricardo ALDARONDO

Spencer Tracy y las alturas

Robert Wise

Abel Ferrara y el cine dentro del cine

El funeral.

Helena de Troya

18 / REBELDES E INSUMISAS Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

Debut en la realización de JonAvnet, nacido en 1949 en Nue-va York y dedicado a la produc-ción desde 1976. Tras muchosaños de trabajo en esta espe-cialidad se inició en la escritu-ra de guiones y decidió colocar-se tras la cámara para poneren escena una novela de Fan-nie Flagg. Su terminante éxitono propició un ascenso en sucarrera ya que mantuvo suspautas de trabajo habituales.Volvió a la realización con TheWar (1994), Up Close & Perso-nal (1996) y Red Corner(1997).

Tomates verdes fritos esuna historia de mujeres conta-da por mujeres. El método na-rrativo no es simplista ni ado-cenado sino que fluye a travésde una perspicaz mixtura decomponentes diversos tantoen lo que cuenta como en laforma en que lo hace.

Parece que va a tratarsede las andanzas, con el dibujotípico de la ironía, de un amade casa cansada de la rutinamatrimonial, pero pronto el en-cuentro fortuito de esta mujercon una anciana residente enuna clínica de reposo va a darpaso a un recuerdo nostálgicoy cargado de realismo de laépoca compleja vivida durantela Depresión en los años 30.

El sistema descriptivo estáen la serie de historias que laanciana (Jessica Tandy) lecuenta a su reciente amiga(Kathy Bates) sobre dos muje-res jóvenes que vivieron en laGeorgia rural de aquel tiempo(Mary Stuart Materson y Mary-Louise Parker).

Estas dos chicas consiguie-ron montar un bar restaurante(cuya especialidad eran los to-mates verdes fritos) e intenta-ron organizar sus vidas comomiembros normales de la so-ciedad de su pequeño puebloenfrentándose a las dificulta-des propias de su tiempo y si-tuación, como el racismo, la in-

tromisión de los vecinos porcontrolar sus vidas, los chis-mes y las dificultades económi-cas.

Hemos dicho que la pelícu-la es una historia de mujerescontada por mujeres. No es,en absoluto, únicamente paramujeres. El hecho de que lascuatro protagonistas lo seanno significa que el espectadormasculino permanezca ausen-te de lo que se está contando.Plantea y expone razonamien-tos sociales de ámbito univer-sal.

J. M. de AMÉZKETA

Katharine Hepburnek emaku-me hezigaitz, lehiatsu eta in-dependentearen izakera sor-tu zuen. Eta halakoxea izanzen errealitatean eta fikzio-an, ondoko filmetan erakutsizuen bezala: George Cuko-rrek zuzendutako Bringing UpBaby (1938) eta The Phila-delphia Stor y (1940), Wo-man of the Year (1942), Ge-orge Stevensek zuzendua,edota Adam’s Rib (1949),berriro Cukorren aginduetaraantzeztua. Baina komedia os-petsu horiek guztiek egin au-rretik, Hepburnek gizarte-ohi-turei aurre egingo dien ema-kumea antzeztua zuen, hainzuzen askoz gutxiago ezagu-tzen den A Woman Rebels fil-mean. Hartan, pertsonaiarenazalean, bere garairako au-rreratua zen aktorearen izae-ra gogor eta inkonformistanabarmen utzi zuen.

A Woman Rebels Kathari-ne Hepburnek RKOrentzat ja-rraian egindako hiru film his-torikoetako bat da. Bestebiak John Forden Mar y ofScotland (1936) eta GeorgeStevensen Quality Street(1937) izan ziren. Honetan,komedia musikal arinak egi-tera ohitua zegoen Mark San-drichek zuzendu zuen. Hauda, The Gay Divorcee (1934)eta Top Hat (1935) bezalako-etan Fred Astaire eta GingerRogers bikotearen magia etaglamour guztia islatzen adi-tua zen zuzendaria. A WomanRebels-eko per tsonaiak ezzuen zerikusirik garrantzi gu-txiko arintasun harekin. Bes-talde, Sandrichek Pamelarennortasuna arazorik gabe be-rreraiki zuen. Hemeretziga-rren Mendearen amaieran,den bezalakoa izaten, hau dagizarteak eta aita autoritario-ak agindu bezala maila one-ko senarra bilatzeari uko egi-nez emakume bezala garatuahal izaten saiatuko dena.Nahiago ditu liburuak, nagu-siki debekatutakoak, josteabaino. “Emakumea naizenarren, adimena dut eta berauerabiliko dut. Emakumeok,zeu bezala gizakiak gara”,

esango dio nerabe zenetikaurre egingo dion aita ma-txista harrituari. Lehen amo-dioak min handia emangodio, lur-jota geratuko baitasenargaiak ezkonduta dagoe-la aitortuko dionean. Beran-duegi da. Pamela haurdundago eta garai har tan pen-tsaezina zena egingo du. Ale-gia, alaba bere kontura etabakar-bakarrik hezitzea. Bes-talde, gidoiaren izaera melo-dramatikoari eutsiz, istorioaridramatismo handiagoa emanasmoz, emakumeak usteka-beko arazo bat izango du.Halere, film honetan garran-tzitsuena inposaturiko arauguztiak urratsez-urrats hau-tsiz joango den Pamelarenibilbidea da. Lan egiten saia-tuko da, aldizkari batean lan-postua lortuko du, eta sukal-dearen eta etxearen zainke-taren inguruko errepor taiakgizonezkoen eta emakumez-koen ar teko berdinatsunarieta haurrek lan egitearen bi-degabekeriari buruzko artiku-luengatik ordezkatuko ditu.Pamelak Hogeigarren Mende-ak emakumezkoen sufragioaaldarrikatu eta gizonengana-ko menpekotasuna apurtze-ko ekarritako emakume bo-rrokalaria ordezkatzen du.Horixe bera eginez, KatharineHepburn aktore mota berribaten aitzindaria izan zen,bai fisikoki eta bai pentsa-moldeari zegokionez ere, be-re nortasuna ezarritako ema-kumeen eredura egokitzekoinposaketaren gainetik jarribaitzuen. Emakume hau piztueta gaiztotu egingo da bizi-tzak aurkako zartakoa eman-go dionero, emakumea izana-gatik soilik burugabekeria ba-ten aurrean aurkituko dene-ro, alegia. Katharine Hepburnhamar film besterik egin ezzuen gaztetxoa zen eta ezzuen izar handiek zuten bote-rea. Bestalde, Pamelak eginzuen bezala, nor zen erakus-teko prest zegoen.

Ricardo ALDARONDO

TOMATES VERDES FRITOS (JON AVNET) A WOMAN REBELS (MARK SANDRICH)

Con 22 años se inicióen el cor tometraje yseis años despuésaccedió a los largoshasta completar unafilmografía de 14 tí-tulos. Aunque trató varios géneros, será siemprerecordado por haber dirigido a la mítica pareja FredAstaire y Ginger Rogers en The Gay Divorcee (La alegredivorciada, 1934), Top Hat (Sombrero de copa, 1935),Follow the Fleet (Sigamos la flota, 1936), Shall WeDance (Ritmo loco, 1937) y Carefree (Amanda, 1938).Durante nueve años fue presidente de la ScreenDirectors Guild.

J.M. de AMÉZKETA

MARK SANDRICH

La jurado de Nuevos Di-rectores Melanie Tebb vi-sitó por primera vez elFestival en 2001. Espe-cialista en cine clásico,

tenía hace tiempo planeadoacercarse a San Sebastian du-rante la presente edición, aun-que sólo fuera para pasar el finde semana. Le hubiera gustadotener más días pero compromi-sos laborales se lo impedían.Con la plaza de avión reservada,una llamada de teléfono le pro-puso venir para participar en elJurado Nuevos Directores. “Mijefe estaba de vacaciones, y yode trabajo hasta arriba. ¡Pero nosabes lo feliz que me hizo queme llamaran!”.

Comenzó su carrera en eldepartamento de distribucióndel British Film Institute, en elque participó en varios proyec-tos de restauración y adquisi-ción de cintas. Desde haceocho años es parte del equipode Hollywood Classics, dondetrabaja como responsable dela exhibición en salas fuera deEE.UU de cintas originales orestauradas. Su trabajo consis-te en lograr que esos filmes si-gan llegando hasta las grandespantallas.

Contactar con los estudiosen Estados Unidos, negociarcon interesados en la comprade derechos, encargarse delos contratos, en caso de quealguna cinta haya sido dañadalidiar con los seguros… formaparte de sus actividades coti-dianas.

Gusto por la diversidadMás allá de lo estrictamenteprofesional, su forma de ha-blar de los clásicos irradia unaura de romanticismo. “Soyuna apasionada de los clási-cos, es cierto. No se trata só-lo de trabajo. Amo estas pelí-culas”. Reconoce una espe-cial debilidad por el cine ne-gro, aunque también por elwestern y los musicales: “Yanadie hace este tipo de pelícu-las”, añade. Finalmente, admi-te que mientras lo proyectenen la gran pantalla, se confor-ma con cualquier clásico.

A pesar de esta afición porlos precursores del celuloide,asegura que fuera de su traba-jo aprecia todo el cine, sin ce-rrar las puer tas a ningún gé-nero. Por ello, a pesar de laaparente contradicción queencierra el que una experta encine clásico par ticipe en unJurado de Nuevos Directores,asegura que lo que espera en-contrarse es “una película queno haya visto antes. Algo real-mente novedoso, con imagina-ción, original. En el Reino Uni-do apenas hay directores quesorprendan. Cuando se pusie-ron de moda las películas degángsteres todos hacían pelí-culas de gángsteres. Ahoraocurre lo mismo: empiezo aver una película y presientoque ya la he visto”.

Reconoce que el suyo noes un negocio con el que ha-cerse rico; de hecho, segúncuenta, no siempre se obtie-ne lo suficiente para cubrirlos gastos. Sin embargo, afir-

ma que tiene sus compensa-ciones. “Todos nuestros clien-tes son verdaderos amantesdel cine, y a pesar de lo pocorentable que pueda resultar aveces, el aprecio que nos

transmiten los espectadoreses suficiente”.

Tiene la convicción de que elcine clásico sobrevivirá graciasa los nuevos formatos digitales.El precio del DVD, unido a loscontenidos extras que se aña-den al comercializarlos los con-vier ten en objetos atractivospara el cinéfilo. Según añade,algunos aficionados prefierencomprar el DVD antes que ir auna proyección en la que la co-pia tiene en muchas ocasionespeor calidad. “El DVD es unbuen sistema porque mantieneel cine clásico vivo, pero no tie-ne nada que ver con una proyec-ción de cine. Hay películas queestán irremediablemente he-chas para ser vistas en público,

no en la pantalla de un ordena-dor. Ver una película en la sole-dad de casa puede estar bienpara el porno, pero no para losclásicos”.

Por eso asegura que el cineclásico proyectado tiene que

reinventarse para hacerse unhueco en el mercado y atraer aun público más joven. “Son losespectadores del futuro y hayque llegar a ellos”. Cree firme-mente que el placer comparti-do de ver cine en sala se man-tendrá en el futuro, pero ase-gura que cada vez hay másobstáculos para que la luz delos clásicos alcance el lienzoblanco.

I.T.

«Soy unaapasionada delos clásicos,

pero aquí buscoalgo nuevo»

«El cine clásicoproyectado ha de

reinventarsepara acercarseal público joven»

A specialist in classic cine-ma, Melanie Tebb star tedher career in the distributiondepartment of the BritishFilm Institute, where she to-ok part in several film pur-chase and restoration pro-jects. For eight years nowshe has formed part of theHollywood Classics teamwhere she has been in char-ge of screening original orrestored works outside theStates. Her job consists ofgetting those films shownon the big screen, that is,getting in touch with theAmerican studios, negotia-ting with the people interes-ted in acquiring the rights tothese films, dealing withcontracts, fighting againstthe insurance companies incase a film has been dama-ged, etc.

However, beyond thestrictly professional realm,the way she talks about theclassics exudes a rather ro-mantic aura. “I’m really keenon the classics, but it’s notjust work; I love those films”.Melanie Tebb acknowledgeshaving a special weaknessnot only for film noir but alsofor westerns and musicals,“even though nobody makesthose kinds of films anymo-re”, she adds. Finally, sheadmits that she doesn’tmind watching any classicfilm as long as it is shown onthe big screen.

Despite her liking forthe classics, Tebb claimsthat outside her job she ap-preciates all kind of filmsand is open to any genre.As a result, despite the ap-parent contradiction betwe-en an expert in classic cine-ma forming par t of a NewDirectors Jury, she claimsthat what she expects is tofind “a film I haven’t seenbefore; something reallynew, imaginative, original.In the United Kingdom youcan hardly find any surpri-sing directors. Whengangster films were in vo-gue, everybody made filmsabout gangsters. Now it’sexactly the same: when Istart watching a film, I feelI’ve seen it before”.

A love of the olddoesn’t stop you

from judging the new

/ EPAIMAHAIA JURADO JURY20 Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

«Ver una película en la soledadde casa puede estar bien para elporno, pero no para los clásicos»

Rub

én P

LAZA

nuev

os d

irect

ores

MEL

AN

IE T

EBB

Dentro de poco nos loencontraremos en lapantalla grande trans-formado en GualterioMalatesta, el espada-

chín enemigo acérrimo de Ala-triste (en la versión de la novelade Pérez Reverte rodada porAgustín Díaz Yanes), y en un FidelCastro que baja de Sierra Maes-tra para hacer la Revoluciónacompañado por el Che encar-nado por el español Eduardo No-riega (en Che Guevara, una pro-ducción estadounidense deJosh Evans). Pero que nadie selleve a duda: estos dos títulosson sólo una muestra de la am-plia “cosecha” de esta tempora-da de Enrico Lo Verso, un actor alque descubrimos en las pelícu-las de Gianni Amelio.

Enrico Lo Verso tiene un ai-re relajado, de hecho se “dejahacer” sin protestar durante lasesión fotográfica, y cuando sele pregunta si a estas alturasdel Festival comienza a notarel estrés, responde con humorque “esto es como estar de va-caciones”. No es que ser jura-do de la Sección Oficial dejede provocar una sensación deresponsabilidad, pero este sici-liano de Palermo se explica:“Generalmente vas a un festi-val a presentar una película.Ves esa misma película, queya conoces, y nada más. En elpoco tiempo libre que queda,te vas a comer o a tomar algocon el equipo, pero aquí digoque tengo que ver una películay no hay discusión que valga.Lo único que echo de menoses no poder discutir de las pelí-culas con mis amigos”

Actuar es jugarLa larga carrera cinematográfi-ca de este actor está unida alnombre de Gianni Amelio, el re-alizador con el que ha trabaja-do en títulos como Il ladro dibambini, Lamerica y Cosi ride-vano, filmes que han recibidopremios en los festivales deCannes y Venecia. Sin embar-go, su trabajo estuvo inicial-mente unido al teatro, al clási-co concretamente. Pero se lenota más enamorado del ci-ne... y tiene ideas que rompenesquemas. “En el teatro, tie-nes un mes de preparación ycuando el espectáculo está ter-minado, lo presentas y lo repi-tes noche tras noche. Es comosi un fotógrafo tuviera una horapara buscar una foto. Una vezque está hecha, decide si lapone en un sitio u otro, simple-mente”. ¿Y la relación directacon el público que da el esce-nario? “Para mí –responde– seproduce en el cine, no en el teatro. La gente, que podríaestar trabajando o leyendo, pa-ga su entrada, te escucha, temira, y respira contigo... Esono pasa en el teatro. En el tea-tro, el actor sabe perfectamen-te qué está sintiendo el públi-co. Por ejemplo, si hago ungesto grandilocuente, sé cómova a reaccionar el espectador.Es un mecanismo preciso. Encambio, en el cine no, porquehasta que se estrena la pelícu-la no sabes qué va a pasar.Cada secuencia tiene que ser

redonda, porque no tienes laposibilidad de repetirla, quedagrabada así”.

Este actor de mirada pro-funda, que se define como unartesano –de hecho, lleva unamedalla con la imagen grabadadel dios griego de los artesa-nos– y reconoce que “actuares jugar, como cuando era ni-ño”, está que no para. Acabade estrenar en el Festival deVenecia The grooming, de JohnIrvin; posteriormente se veráen el cer tamen de Tokio Tregiorni de anarchia, de Vito Za-garrio y acaba de terminar suparte del rodaje de Che Gueva-ra, del nor teamericano JoshEvans. Enrico Lo Verso encarnaaquí a Fidel Castro en su juven-

tud, cuando baja de Sierra Ma-estra, aunque no da demasia-dos datos sobre el plantea-miento de este filme. “Yo hagomis secuencias, pero no sé có-mo queda en conjunto”, –expli-ca– aunque sí de su personaje,al que ve como una especie de

“Gran Hermano”. Preguntadosobre la dificultad de interpre-tar a un personaje vivo y tancontrover tido, explica que“cuando he interpretado a per-sonajes históricos, nunca heleído sobre el personaje, sinosobre la época en la que vivió.Aquí tenía una responsabilidadparticular al interpretar a Fidel,porque está vivo y porque es elúnico líder del mundo que haconocido a Mao, Bresniev oThatcher... Toda la historia deeste siglo la ha vivido en pri-mera persona. Yo he trabajadosobre las secuencias, sobre lapelícula, sobre el momento his-tórico. Pero soy actor, no unimitador; doy mi visión del per-sonaje”.

A quien ha tenido que inven-tarse totalmente es al espada-chín Gualterio Malatesta, el“malo” de Alatriste, el filme deAgustín Díaz Yanes que, se le ve,le apasiona. “He estado tres ocuatro meses de rodaje conellos trabajando la espada y es-tudiando las novelas de Rever-te, y sé que la historia de Alatris-te es un pretexto para contar elSiglo de Oro, porque hay muchosniveles en la película: la aventu-ra, el amor, las batallas, la épo-ca... la historia tiene muchos ni-veles de lectura”.

Además de todo, se ha di-ver tido. “Viggo Mor tensen(quien encarna el héroe creadoen la literatura por Arturo PérezReverte) me llamaba caro ene-migo, “querido enemigo” (seríe). Ha sido toda una fiestaactuar en esta película, porquelo hacíamos como creo quetrabajaban los obreros quecontruyeron la torre Eiffel: pen-sando que están haciendo algoque va a quedar para la poste-ridad”.

I.T.

«A Fidel Castro lo interpretocomo un Gran

Hermano»

Soon to appear in Ala-triste by Agustín DíazYanes’s adaptation of thenovel by Pérez Rever teand as Fidel Castro inJosh Evan’s Che Guevara,the Italian actor Enrico LoVerso is forming par t ofthe Of ficial Jur y at SanSebastián this year.

He claims that he’snot noting the stress ofhis responsibilities: “it’sjust like being on holiday.The only thing I miss isnot being able to argueabout the films with myfriends.”

During his long careerin films he has wonawards at festivals inCannes and Venice forfilms such as Il ladro dibambini, L’america andCosì ridevano. Althoughhe originally began in thetheatre, cinema seems tobe his real love. “In the-atre, you’ve got a monthto rehearse and when theshow’s over you repeat itagain night after night.”He claims that the directrelationship with the audi-ence is something that hefeels more in cinema, notin th3e theatre. “Peoplepay to get in, they listento you, they watch you,and breathe with you. Thisdoesn’t happen in the the-atre. In the theatre, ac-tors know exactly whatthe audience is feeling.On the other hand, in thecinema they don’t, be-cause until the film is re-leased you don’t knowwhat’s going to happen”.

Being a juror is just like being

on holiday

/ EPAIMAHAIA JURADO JURY22 Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

«Para mí, la relación másdirecta con el espectador se da en el cine, no en el teatro»

sección oficial ENRICO LO VERSO

Eli GOROSTEGI

Con el objetivo de analizar los di-versos parámetros en que se hamovido el cine español duranteestos treinta años, se va a cele-brar esta mañana -10.30 horas,Salón Excelsior del María Cristi-na- una mesa redonda bajo el tí-tulo “Cine y Democracia”.

Se trata también de refle-xionar sobre el importante re-levo generacional que se haproducido tanto entre los cine-astas como entre los especta-dores, per tenecientes ahora

unos y otros a una mentalidadaudiovisual diferente, así co-mo la llegada de fenómenosnuevos como la expansión delDVD e Internet y la pirateríaque les ha acompañado.

La mesa estará presididapor la ministra de Cultura, Car-men Calvo, y moderada por elcrítico y ensayista Carlos F. He-redero. Tomarán parte: ElíasQuerejeta, Enrique GonzálezMacho, Fernando Trueba, Ge-rardo Herrero, Imanol Uribe,

Manuel Gutiérrez Aragón, Ma-nuel Pérez Estremera, Pilar Bar-dem y Ventura Pons.

Premio a Gutiérrez AragónA las 13.30 horas, también en elSalón Excelsior, la ministra deCultura entregará el Premio Na-cional de Cine 2005 al realizadorManuel Gutiérrez Aragón. Al reci-bir la noticia, el director confesósu “melancolía” por un galardónque le llegaba en el “ecuador” desu trayectoria.

La ministra de Cultura preside hoyla mesa redonda “Cine y Democracia”

/ BERRIAK NOTICIAS NEWS24 Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

Hoy arranca la primera edi-ción de Cine en Movimiento.Este nuevo espacio para pro-fesionales y acreditados tienepor objeto que proyectos y pe-lículas aún inacabadas delMagreb y de países de Áfricade habla portuguesa logren elimpulso necesario para llegara la gran pantalla. El programacomienza a las 11:30 horascon un diálogo a tres bandasen la Sala 8 del Sales Office,en el que participarán cineas-tas y profesionales africanos,europeos y latinoamericanos.Durante la tarde, los respon-sables de cada proyecto, pro-cedentes de Marruecos, Tú-nez, Argelia y Mozambiquepresentarán sus trabajos alos profesionales de la indus-tria e instituciones. De losocho que concurren a estaprimera edición de Cine enMovimiento, cuatro se presen-tan como proyecto mientrasque los otros cuatro se en-cuentran ya en fase de roda-je. Mañana por la tarde, a las14:30 horas, se hará públicoel nombre de los proyectosgalardonados con los PremiosCine en Movimiento, consis-tentes en una conversión deformato digital a película en35mm y la ayuda del CNC a lapostproducción.

Primera jornada deCine en Movimiento

Punto de Vista, el Festival Inter-nacional de Cine Documental deNavarra, presentó ayer en el mar-co de este Festival de San Sebas-tián su segunda edición que secelebrará en Pamplona del 17 al25 de febrero de 2006. Al igualque la anterior, esta edición esta-rá conformada por una secciónoficial competitiva de cortos y lar-gometrajes, de ámbito interna-cional, además de retrospecti-vas, homenajes y eventos forma-tivos.

Hasta el 30 de septiembreEl plazo para presentar los traba-jos que competirán el próximo fe-brero finaliza el 30 de septiem-bre y deberán ser de no-ficción yrealizados con posterioridad al 1de octubre de 2004.

No existen limitaciones encuanto a la temática, la duración,o el idioma, pero no se admitiránpelículas institucionales o publi-citarias, ni reportajes o trabajosde naturaleza periodística. De-pendiendo de la duración de lasobras, las que superen la mediahora se clasificarán en la catego-ría de largometrajes y el resto for-mará parte de la categoría de cor-tometrajes.

Segunda edición de Punto de Vista, el Festival de CineDocumental navarro

Manuel Gutiérrez Aragónjunto a Karra Elejalde,

Emma Suárez y EduardoNoriega en la presenta-

ción de Visionarios en laedición de 2001.

/ SALES OFFICE26 Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

salesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesales

¿En qué circunstancias se efec-tuó la producción del filme?El proyecto empezó con un pro-ceso de escritura complejo, hacetres años. El guión sufrió variasreescrituras hasta que estuvoterminado. Finalmente, el INCAAlo premió con un crédito para surealización. La película está fil-mada en Monte Hermoso, a 700kms. de Buenos Aires, donde en-contramos las diversidad de lo-calizaciones necesarias, comoel bosque y la playa; así que ar-mamos un equipo reducido degente y nos instalamos allí du-rante mes y medio.

¿Cómo ha sido recibida la pelícu-la en su país?

Se estrenó en Argentina hacedos semanas con buenos núme-ros de taquilla y esto nos ha ani-mado a continuar con un nuevoproyecto que también realizare-mos desde Barakacine y su pro-ductor Marcelo Schapces.

¿Qué importancia le da a los fes-tivales internacionales?Enorme. Sobre todo por la posibi-lidad de cotejar con públicos ex-tranjeros y ver que la respuesta esgrata hacia la película; además delas posibilidades que abre. Noso-tros hemos tenido la suerte departicipar en tres Clase A: Berlín,Mar del Plata y, ahora, San Sebas-tián y, para nosotros, son un esca-parate muy importante.

COMO PASAN LAS HORAS[Inés de Oliveira Cézar SELECCIÓN HORIZONTES ]

CINÉ ARGENTINO

En mayo pasado se cumplierondiez años del estreno de Historiasbreves, filme que presentó en so-ciedad a la primera camada de rea-lizadores salidos de las escuelasargentinas de cine.Daniel Burman(El abrazo partido) y Jorge Gaggero(Cama adentro) fueron dos deellos. En esta década se han incor-porado dos generaciones más derealizadores jóvenes (como JuanVillegas y Ezequiel Acuña), a unosy a otros, se les sumaron los direc-tores que debutaron en los 80(Carlos Sorín y Eliseo Subiela, en-tre otros). Cada uno da su color aesa pantalla indefinible y vigorosaque es el cine argentino hoy.

Si a fines de 2001 parecíaque el colapso alcanzaba al au-

diovisual de aquel país, la Ley delCine (1994) y la consecuente au-tarquía de fondos que esta pre-veía (2002) le permite tanto a lasproducciones más comercialescomo a las independientes ase-gurarse su rentabilidad. Si El hijode la novia de Campanella, el éxi-to de 2001, tuvo un costo de pro-ducción de 530.000 euros y re-caudó 503.000 euros es fácil decomprender lo necesario de loscréditos del Instituto Nacional deCine (INCAA) para hacer viablecada proyecto.

Para una pantalla ocupada enun 90 por ciento por el cine de Holly-wood, superar la barrera de los100.000 espectadores es todo unéxito. En 2004, frente a 70 estre-

nos nacionales sólo algunos filmesrebasaron esa marca, entre ellosLuna de Avellaneda superó el me-dio millón de espectadores.En este2005 habrá 40 estrenos y en lo queva del año Whisky Romeo Zulú deEnrique Piñeyro rondó los 150.000y la coproducción argentino-espa-ñola Elsa y Fred los 400.000 asis-tentes.Está pendiente qué acepta-ción tendrán los filmes que se pre-sentan en la Sección Oficial de SanSebastián, El aura de Fabián Bie-linsky e Iluminados por el fuego deTristán Bauer. Este último, en su pri-mer fin de semana, ya vendió50.000 entradas.

Ricardo de YAÑEZ

Las nuevas generaciones

¿En qué circunstancias se efec-tuó la producción del filme?Edgardo Cozarinsky me trajo suguión hacia fines del año 2002.Comenzamos a partir de allí un lar-go camino que terminó cuando lapelícula tuvo su estreno interna-cional en el Festival Internacionalde Rotterdam.

Esta película es el resultadode una coproducción con la pro-ductora francesa Les films d’ici, yrecibió el aporte además de lafundación Hubert Bals Fund, delFonds Sud Cinema siendo selec-cionada para participar el año pa-sado en la sección Cine en Cons-trucción del Festival de San Se-bastián. Este esfuerzo conjuntoal que se le suma el apoyo delInstituto Nacional de Cine y ArtesAudiovisuales más algunos apor-tes privados, conforman el anda-miaje sobre el cual pude concre-tar su realización.

He trabajado durante más deveinte años en la producción defilmes documentales y RondaNocturna significa mi primera in-cursión en el cine de ficción.

¿Como productor, qué impor-tancia le da usted a los festiva-les internacionales?Sin ninguna duda los festivales in-ternacionales siguen siendo lapantalla que proyecta nuestro tra-bajo a públicos muy diversos. Sig-nifican un momento de confronta-ción necesaria con otras cinema-tografías y de donde surgen lasposibilidades de encuentro condistribuidores que buscan tam-bién extender su área de trabajo anuevos filmes, nuevos autores,nuevos cines.

Alejandro ISRAEL Barakacine Producciones

Eduardo Cozarinsky.

Reunión de trabajo del Club de Productores Europeos. Treinta profesionales de la industriase reunieron en el 20 Encuentro de Productores Europeos que tuvo lugar ayer en el espacio del Sales Office.En este encuentro de trabajo, además de productoras europeas tan importantes como North West Production,Sant-Tropez, Sinta Film o Studio Canal, hubo una amplia representación española y acudieron representantesde otros países como Turquía, Chile o EE.UU. Esta iniciativa representa para los profesionales la posibilidad deestudiar en común futuros proyectos.

RONDA NOCTURNA [E. Cozarinsky ESP. HORIZONTES ]Marcelo CÉSPEDES Productora CINE-OJO

28 / FILMEMETROA EL TERMÓMETRO THE FILMOMETER Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

1 2 3 Ptos.

PUBLIKOAREN KUTTUNA SARIA / PREMIO PERLA DEL PÚBLICO /PEARL OF THE AUDIENCE AWARD

NINE LIVES

MARY

BATALLA EN EL CIELO

INSIDE DEEP THROAT

HWAL (THE BOW)

BEFORE IT HAD A NAME

HOLY LOLA

L’ENFER

VERS LE SUD

PARADISE NOW

BROKEN FLOWERS

ME AND YOU AND EVERYONE WE KNOW

MATCH POINT

3,0612,6661,6873,1783,225

ALEX

BATALLA EN EL CIELO

EL AURA

STONED

L’ICEBERG

SAUF LE RESPECT QUE JE VOUS DOIS

EEN ANDER ZIJN GELUK (SOMEONE...)

SHADOWBOXER

SPIELE LEBEN (YOU BET YOUR LIFE)

OYUN (THE PLAY)

JE NE SUIS PAS LÀ POUR ÊTRE AIMÉ

JOGO SUBTERRANEO

DIE HOEHLE DES GELBEN HUNDES (THE CAVE ...)

MISTRZ (THE MASTER)

L’ENFER

STESTI (SOMETHING LIKE HAPPINESS)

AGUA CON SAL

EL TAXISTA FUL

ODGROBADOGROBA (GRAVEHOPPING)

LOOK BOTH WAYS

LOS SUICIDAS

AUPA ETXEBESTE!

SA-KWA

ME AND YOU AND EVERYONE WE KNOW

DREAMING LHASA

FASLE MAMNOUEH (THE FORBIDDEN...)

MALAS TEMPORADAS

5,016

3,030

4,307

6,290

5,761

5,662

5,062

22 44 66 PPttooss..88

4

(Stoned pelikula ikusi ondoren)(A la salida de Stoned)

"Zinemaldiaren materian dentsitate berezia du"

"Sauf le respect...una pelicula llena dehumanidad"

"Pelikulak amaitzean txalotu!? edozein zine-aretotan egin beharko genuke, ez soilikzinemaldian!!! Plas-Plas-Plas

"Mi película es rara. Y es que el mundo quenos ha tocado vivir es raro. (KIM KI-DUK EN LAPRESENTACIÓN DE EL ARCO)

EL JURADO OPINA / EPAILEEN IRITZIAK

PREMIO VOLKSWAGEN DE LA JUVENTUD / GAZTER IAREN VOLKSWAGEN SAR IA / VOLKSWAGEN YOUTH AWARD

4

2

5

1

3

1. Una imagen que lo dice todo: el saludo cariñoso de Tomatito al actor que interpreta en la ficción asu amigo Camarón de la Isla. Eli GOROSTEGI

2. Los protagonistas de Camarón, Oscar Jaenada y Verónica Sánchez, brindan con Martín Bello, quieninterpreta al hermano del cantaor en el filme. Eli GOROSTEGI

3 y 4. Tomatito y su grupo posan para las cámaras y en plena actuación en el escenario delVelódromo. Eli GOROSTEGI

5. La emoción era palpable anoche en la sesión doble del Velódromo: música y cine se dieron lamano en el estreno de Camarón, la película de Jaime Chávarri. Eli GOROSTEGI

30 / ARGAZKIAK FOTOS PICTURES Zinemaldiaren egunkaria • Astelehena, 2005eko irailaren 19a

CAMARÓN Y TOMATITO