Post on 20-Jan-2016
description
Behin batean, Euskal Herriko herritxo bateko eskola baten, txapelketa bat antolatu zuten.
Izan ere, dirua behar Izan ere, dirua behar zuten kiroldegi berri bat zuten kiroldegi berri bat
egiteko, beraiena oso egiteko, beraiena oso zaharkituta baitzegoen: zaharkituta baitzegoen: ez zeukan teilaturik, bi ez zeukan teilaturik, bi horma falta zitzaizkion horma falta zitzaizkion
eta, euria egiten zuenean, eta, euria egiten zuenean, haurrek ez zeukaten non haurrek ez zeukaten non
jolastu!jolastu!
Hori dela eta, hirugarren mailako umeek dirua biltzeko lehiaketa bat egitea pentsatu
zuten. Ikusleek sarrera ordaindu eta gurasoek egindako tortila pintxoak erosiko zituzten eta,
horrela, beraiek, kiroldegi berri bat burutzeko dirua lortuko
zuten!
LasterketaTekeko partidua
Abesti lehiaketa
Honako ekintza hauek prestatu zituzten:
Denek nahi zuten jarduera guztietan parte hartzea...
Horrela bada,
Taldeka lehiatzea erabaki zuten!
Eta, talde bakoitzak,
entrenatzaile bat izango zuen, taldea antolatzeaz
arduratuko zena.
4 talde osatu zituzten:
4. PANG taldekoek, azkenik, JON aukeratu zuten eta honela esaten zuten:
1. SUPER KIROLARIAK taldekoek, ALI aukeratu zuten buru eta, honela egiten zuten deiadar:
2. IGELAK taldekoek,
aldiz, CARMEN izendatu
zuten entrenatzaile
eta honela zioten:
3. KORTXEA taldekoek, LIN TXEN
ipini zuten guztia antolatzen eta, kanta honekin
ematen zizkioten animoak elkarri:
4 talde osatu zituzten:
4. PANG taldekoek, azkenik, JON aukeratu zuten eta honela esaten zuten:
1. SUPER KIROLARIAK taldekoek, ALI aukeratu zuten buru eta, honela egiten zuten deiadar:
2. IGELAK taldekoek,
aldiz, CARMEN izendatu
zuten entrenatzaile
eta honela zioten:
3. KORTXEA taldekoek, LIN TXEN
ipini zuten guztia antolatzen eta, kanta honekin
ematen zizkioten animoak elkarri:
“Sua, Lurra, Ura, Airea,
Olinpiada da gurea! ”
“Kroak, kroak, salto! Kroak,
kroak, salto! Eta irabaziko dugu kanpeonato!”
“Ka, ka, kantatuz,da, da, dantzatuz,
txa, txa, txapelketa lortuz!”
“Pin, pan, pun, gu, txapeldun!”
Ikaragarria zen! Hurrengo asteetan, haurrek jo eta ke entrenatu zuten.
-Jonek eta bere taldekideek…
-Lin Txenek eta bere lagunek…
-Carmenek eta bere kideek…*Ikusteko egin klik esaldian!
-Alik eta bere taldeak…*Ikusteko egin klik esaldian!
-Alik eta bere taldeak…*Ikusteko egin klik esaldian!
-Carmenek eta bere kideek…*Ikusteko egin klik esaldian!
-Lin Txenek eta bere lagunek…
-Jonek eta bere taldekideek…
Egunero lau ordu ematen zituzten arineketan!
Arratsaldeko zortziak arte entrenatzen zuten!
Abestea zuten gogoko eta mila abesti ikasi zituzten,
badaezpada ere!
Tekean onenak izan nahi zuten, pelota ahalik eta urrutien botatzea lortu nahi zuten
eta, indartzeko, indartzeko, pesakpesak egiegitenn
zituzten!
Haurrek horrenbesteko garrantzia eman zioten
lehiaketari, ezen…
…beraien helburuaz ahaztu eta irabaztea
bakarrik nahi baitzuten. Besteak baino gehiago
izatea.
Eta, elkar ikusten zutenean…
-Ah, begira horiei ezin dute gehiago. Ja, ja, guk
irabaziko dugu, ikusiko duzue, onenak gara!- esaten
zuen Alik.
-Vamos, mi amol,
badakizu guk irabaziko dugula!-
erantzuten zion Carmenek.
-Goi goizetan egunon eta gauetan gauon, biharko lehiaketaan guu txaapeldun…-abesten zuten Lin Txenen taldekoek.
-Babalore halakoak, baina, benetan, gu baino hobeak
zaretela uste al duzue? Tarari! Tentelak, etorri, etorri eta
ikusiko duzue!- oihukatzen zuen Jonek.
Txapelketaren eguna iritsi zenean, Jon, Carmen, Lin
Txen, Ali eta beraien talde kideak oso urduri zeuden.
-Txikitu egingo ditugu! Benga, mugitu, arin! Lehenengoak iritsi behar gara eta-
egiten zien deiadar Jonek.
-Irabazi egin behar dugu, ezin dugu galdu, bestela…ZER
ESANGO DUTE GUTAZ?-esaten zioten Aliri bere taldekoek.
Halako batean, andereño hitz egiten hasi zen:
-Umeak, adi! Egunon guztioi. Gaur Olinpiadak ospatuko ditugu. Badakit asko entrenatu duzuela
eta, azkenean, iritsi da eguna. Baina, lasai!
-Hasteko, lasterketa ospatuko dugu.
-Ondoren, tekean jolastuko gara eta,
-azkenik, abestu egingo duzue!
Ados? Ondo ulertu duzue egin beharrekoa?
Beraz, gehiago luzatu gabe, has gaitezen!
Animo!
BAAA
AAAAAAAA
AAAAAAAA
AAAAAAAA
AI
Eta batzuk hasi ziren:“Sua, lurra, ura, airea…”
Beste asko, aldiz:“Kroak, kroak, salto…”
Hainbatek honela zioten:“Ka, ka, kantatuz, da, da,…”
Eta beste askok, horrela:“Pin, pan, pun…”
Ai ama, hau da kaka larria, ooooooo!
Denok prest???
Lasai, lagun,
irabaziko dugu eta!
Bai, onenak gara,
besteek ez dute
ezertarako balio!Denok batera, SUA,
LURRA, URA, AIREA, OLINPIADA DA GUREA!
Ekin!
Eta Eta hasi ziren lasterkahasi ziren lasterka. . Lehenengo, talde bakoitzeko Lehenengo, talde bakoitzeko
bat, ondoren, horrek beste bati bat, ondoren, horrek beste bati errelebua eman eta bigarrena…errelebua eman eta bigarrena…
Baina…
Ah, irabaziko dugu, begira, dordoka bat
ematen duzu eta! Kar, kar, kar!- esan zion
Jonek Aliri.OHHHHHH, EZZZZZZZZZZZZ!
KAR, KAR, KAR, tentel halakoa, erori egin zara! KAR, KAR,
KAR!
Ali min hartuta zegoen, baina inork ez zion
lagundu…Orain lasterketa
gurea da!-oihukatzen zuten beste talde kideek poz-pozik.
0 50 100
J on
Carmen
Lin Txen
Al i
Ali
Lin Txen
Carmen
Jon
Jon lehenengo zihoan…
Eta Carmenen taldekide bat bigarren
BAT-BATEAN
Eh, nora zatoz zu? Ez didazu irabaziko, ez
horixe!
Ah, ez! Ikusiko duzu errelebua Carmeni ematen diodanean,
bera zure taldekideak baino askoz
azkarragoa da!
Jonek bazekien hori egia zela eta…bere taldekidea ikusi
zuenean…
Lasterka jarraitu zuen!!!
Baina, nora zoaz?!
Ez didazu irabaziko, ez horixe! Ikusiko duzu!Pamm!!!!
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!
Jonek Carmen bultzatu eta KAKTUS ERRALDOI baten
gainera bota zuen!
Oraingoan, guztiak joan ziren Carmenengana lasterka eta
andereñok erizainarengana eraman behar izan zuen kubatar gaixoa!
Ipurdi guztia arantzaz beteta zeukan!
-Txapeldunak, txapeldunak, oe, oe, oe!!!!!- oihukatzen zuen
Jonek.
Baina inork ez zion jaramonik ere egiten,
nekatuta eta haserre bizian zeuden,
baita Jonen taldekoak ere.
Carmen oso gaizki dago zure erruz!
Jon, zergatik egin duzu hori?
Zergatik ez diguzu parte hartzen utzi?
Txapelketa hau kaka bat
da!
-Ei, compañeros! Pero, ¿Qué
andan?- agertu zen halako
batean Carmen, errenka.
Pues claro, mi amol!Me duele in poquitito el culete,
pero, un poquitito bakarrik!Benga, goazen jolastera!
Ez, ez dugu nahi,nekatuta gaude gaizki pasatzeaz.Batzuk, ezin izan dute parte hartu.
Beste batzuk,…
Baina, dirua behar dugu.Ume txikiek kiroldegi bat behar dute!
Ondo zaude?- galdetu zioten.
Zergatik ez dugu txapelketa bertan behera utzieta guztiok batera abesten?
Horrela dirua lortu eta ondo pasatuko dugu!Benga!
¿Qué más da lo que hicimos?Denok jokatu dugu txarto!
Ahaztu gertatutakoak!-esan zuen CARMENEK.
BADAKIT!
Todos juntos, guztiok batera hobeto arituko gara, ezta? Denok egin dugu gaizki,
baina, berdin dio, vamos, amigos! Lehiketa ez da
garrantzitsuena!- azaldu zien Camenek.
BAAAA……. Elkarri begiratu eta…
Zergatik ez?
Etorri zu ere Jon!
Bale! Baaaaaaai!
Eta, guztiek batera, besarkaturik, abestu zuten…