ÉTIMO:

Latín *fons frigida

SIGNIFICADO:

Alude a unha fonte que destacaba pola frescura das súas

augas

ÉTIMO:

Latín *fontoria < fons

SIGNIFICADO:

“Lugar abondoso en mananciais”

ÉTIMO:

Latín faucem

SIGNIFICADO:

“Boca”, referida á desembocadura dun

río

ÉTIMO:

Latín fratres

SIGNIFICADO:

“Irmáns”

Debe aludir a un lugar onde se localizaba un

mosteiro

ÉTIMO e SIGNIFICADO:

É moi inseguro. Popularmente

relaciónase con lava colea, falsa expresión

latina co hipotético significado de “lavar os testículos, en referencia a un suposto costume

dos pelegríns xacobeos. Algúns relacionan o

primeiro elemento coa raíz prerromana nava,

que presuntamente significa “chaira entre

montañas”

ÉTIMO e SIGNIFICADO:

Latín legio

O nome procede da Legio VII Gemina,

asentada no noroeste hispano co fin

principal de vixiar e controlar as

explotacións mineiras da zona. Co tempo, resultou ser a única

lexión romana presente na Península

Ibérica

ÉTIMO e SIGNIFICADO:

É de orixe incerta. Relaciónase con outros

semellantes, como LOURIDO e LOURO, por exemplo. Hai quen ve neles a palabra latina

laurus, “loureiro”, mais non se documenta

abundancia desa planta nos lugares así

chamados. Outros propoñen unha hipotética raíz

prerromana *lor-, supostamente “pedra”

ÉTIMO:

Lucus Augusti

SIGNIFICADO:

“Bosque sagrado de Augusto”

ÉTIMO:

Latín vulgar *mattianeta <

mattiana

SIGNIFICADO:

“Lugar abondoso en mazás ou maceiras”

ÉTIMO:

Latín Emerita Augusta

SIGNIFICADO:

“Cidade dos soldados veteráns de Augusto”

ÉTIMO:

Relacionado co latín miliarium

SIGNIFICADO:

Segundo parece, era un lugar onde

os peregrinos xacobeos

depositaban pedras nos lugares altos

desde onde se vían os santuarios ós que chegaban

ÉTIMO:

Latín Mindunietum

SIGNIFICADO:

Aínda que o topónimo latino

está documentado, a

súa orixe non está clara. Hai quen o

relaciona co nome latino do río Miño

(Minius)

ÉTIMO:

Amalgama de dúas palabras latinas:

mons e fortis

SIGNIFICADO:

“Monte forte”, “Monte amplo”

ÉTIMO:

Latín *ollarios

SIGNIFICADO:

Indica un lugar onde debía haber

tradición dese oficio

ÉTIMO:

Latín *urticaria, relacionado con

urtica

SIGNIFICADO:

Alude a un lugar abondoso en

ortigas

ÉTIMO:

Derivado do latín hordeum, “cebada”

SIGNIFICADO:

Topónimo abundancial

ÉTIMO:

Latín *ursaria, relacionado con

ursus

SIGNIFICADO:

Refírese a unha zona onde debeu haber presencia notable de osos

ÉTIMO:

Derivado do latín aurum

SIGNIFICADO:

Parece que o sufixo –antes se especializou en

nomes colectivos, polo que ourantes serían xentes que extraían ouro ou o

traballaban

ÉTIMO e SIGNIFICADO:

Pódense citar dúas teorías:

1)Procede de *auriense, co que aludiría á

abundancia de ouro na bisbarra onde se fundou a cidade

2) Procede de *aqua urente, que significa “auga quente”; neste

caso, referiríase á presencia de augas

termais na zona

ÉTIMO:

Latín *altarium, derivado de altus

SIGNIFICADO:

“Lugar elevado”

ÉTIMO e SIGNIFICADO:

Supostamente, vén do latín

patronem, quizais relacionado co

sustantivo petra. Así, referiríase á gran rocha sobre a que se asenta o

convento do Carme. Mais non

é seguro

ÉTIMO:

Latín *petram fictam

SIGNIFICADO:

“Pedra chantada”, co senso de

“marco”, “pedra limítrofe”

ÉTIMO:

Amalgama da palabra do látín tardío pinna

(“rocha”) e o adxetivo albus, -a, -um. Mais –alba

pode proceder dunha suposta raíz

preindoeuropea co significado de “altura”

SIGNIFICADO:

“Rocha branca” ou “Rocha alta”

ÉTIMO:

Raíz prerromana *per-, so sufixo abundancial de

procedencia latina -aria

SIGNIFICADO:

Aínda que é inseguro, “lugar

elevado”