HISTORIA

DISCURSO

Todo aquilo que se conta, osacontecementos relatados

Transformación literaria da historia,“novelización” dos feitos narrados

É a “materia prima” literaria

É a forma que se lle dá a

esa “materia prima”

Unha mesma historia pode ser narrada de xeitos radicalmente diferentes, segundo sexa o discurso que se adopte

O estudo dunha novela require descubrir cales son os mecanis-mos do discurso literario, isto é, interpretar a súa estrutura

Para recoñecer a estrutura dunha novela é necesario:

Analizar a disposición TEMPORAL dos feitos

Interpretar a funcionalidade dos ESPAZOS nos que se producen

Descubrir a PERSPECTIVA adoptada polo autor para a narración

Estudar a esencia, funcionalidade e interrelación entre os PERSO-NAXES que desenvolven a acción

Exposición lineal (ordenado cronoloxicamente)Exposición non lineal (desordenado cronoloxicamente)

ANALEPSES PROLEPSES

A./ DISPOSICIÓN CRONOLÓXICA

Procedementos de ruptura cronolóxica

O TRATAMENTO DO TEMPO

B./ RITMO NARRATIVO

TEMPO DA HISTORIA Continuo e uniforme

TEMPO DO DISCURSO Descontinuo e non uniforme

Elipses temporais Resumos temporais

Procedementos de supresión do tempo

Normalmente, o tempo do discurso é menor que o tempo da historia.Canto máis se aproxime aquel a este máis rápido será o ritmo narrativo

Localización da acción nos lugares nos que transcorre

file:///home/pptfactory/temp/M-3%20(IMPRESS)/M-3%20(IMPRESS)/rura.jpg

O TRATAMENTO DO ESPAZO

Funcionalidade dos espazos no conxunto da obraNatureza dos escenarios e vinculación coa

acción

interiores / exteriores urbanos / rurais locais / exóticos

abertos / fechados desertos / poboados

Vinculación dos personaxes cos diferentes espazos

É o punto de vista que o autor adopta para narrar o relato

Dúas actitudes básicas- Narrar mostrando

- Narrar explicando

1. OMNISCIENCIA EDITORIAL

2. OMNISCIENCIA NEUTRAL3. OMNISCIENCIA SELECTIVA

4. EU PROTAGONISTA

5. EU TESTEMUÑA

6. MODO DRAMÁTICO

OS PUNTOS DE VISTA

DANARRACIÓN

:TIPOS

A PERSPECTIVA NARRATIVA

O ESTUDO DOS PERSONAXES

TIPOS

PLANOS- Nula ou escasa evolución - Escasa caracterización psicolóxica- Personaxes arquetípicos

ESFÉRICOS- Evolución psicolóxica- Riqueza de matices- Caracterización individualizada

É importante destacar, ademais das características de cada personaxe (descrición física, caracterización psicolóxica, evolución),

as relacións creadas entre eles, identificando as forzas que os moven (poder, medo, amor, odio, atracción, respecto, desprezo, indiferenza...)