PROGRAMACIÓN DEPARTAMENTO DE FRANCÉS · IES GONZALO TORRENTE BALLESTER Páxina 3 1.º...

IES GONZALO TORRENTE BALLESTER

PROGRAMACIÓN DEPARTAMENTO DE

FRANCÉS 2016-2017

CORBAL VIDAL, Susana RIVEIRO COLLAZO, Clara María GAVIEIRO GAVIEIRO, María Isabel

IES GONZALO TORRENTE BALLESTER Páxina 1

ÍNDICE

1. Introdución………………………………………………………………..…….....1

2. Contexto e características do centro…………………………………….…...4-5

3. Composición do departamento e distribución horaria………………….….5-7

4. Criterios xerais do departamento………………………………………......…...8

5. Libros de texto. Material curricular……………………………………....…...8-9

6. Actividades………………………………………………………………….…9-10

7. Guía básica de información ao alumnado…………………………………..10

8. Avaliación inicial…………………………………………………………...…...10

9. Atención á diversidade……………………………………………...….…..10-11

10. Sistema xeral de recuperación…………………………………………..…....11

11. Recuperación de pendentes……………………………………………....11-12

12. Perda do dereito á avaliación continua en Bacharelato…………….……..12

13. Metodoloxía didáctica…………………………………………………….….....13

14. Contribución ao plan de convivencia………………………………….....13-14

15. Elementos transversais……………………………………………………..….14

16. Contribución ao plan TIC…………………………………………………..14-15

17. Contribución ao Proxecto Lector………….…………………...................15-16

18. Avaliación da práctica docente. Indicadores de logro…………………..….17

19. Cuestionario para a avaliación anual da programación didáctica………..18

1.º ESO………………………………………………………………..……….…19

1. Referencias: elementos do currículo e Marco Común Europeo de

Referencia para as Linguas…………………………………………………...19

1.1 Obxectivos e criterios de avaliación………………...…………...…19-32

1.2 Competencias clave………………………………………..…………33-37

1.3 Metodoloxía…………………………………………………………….38-51

1.4 Avaliación………………………………………………………………52-53

2. Material didáctico……………………………………………………….……53-54

3. Contidos……………………………………………………………………....54-57

4. Temporalización dos contidos………………………………………………....58

5. Ferramentas para a avaliación……………………………………….…….59-67


2.º ESO……………………………………………………….............……….68


Referencia para as Linguas……………………………………………..........68

1.1. Obxectivos e criterios de avaliación……………………………..68-77

1.2. Competencias clave……………………………….…………………..78

1.3. Metodoloxía…………………………………………………………78-93

1.4. Avaliación…………………………………………………………….…94

2. Material didáctico……………………………………………………..….…94-95

3. Contidos……………………………………………………………………..96-99

4. Temporalización dos contidos…………………………………………….…100

5. Ferramentas para a avaliación…………………………………………...…100

3.º ESO…………………………………………………………………….…101


Referencia para as Linguas………………………………………….…….…101

1.1. Obxectivos e criterios de avaliación…………………...…….101-115

1.2. Competencias clave…………………………………….………….…115

1.3. Metodoloxía……………………………………………………….115-128

1.4. Avaliación………………………………………………...……….128-129

2. Material didáctico………………………………………………………....129-130

3. Contidos…………………………………………………………………...131-134

4. Temporalización dos contidos…………………………………………..134-135

5. Ferramentas para a avaliación……………………………………………….135

4.º ESO……………………………………………………..………..………..136

1. Referencias: elementos do Currículo e Marco Común Europeo de

Referencia para as Linguas………………………………………..………...136

1.1. Obxectivos e criterios de avaliación………………………..….136-149

1.2. Competencias clave…………………………………….…………….149

1.3. Metodoloxía……………………………………………………….149-161

1.4. Avaliación…………………………………………………………161-162

2. Material didáctico…………………………………………………...…...…….163

3. Contidos…………………………………………………………………...164-167

4. Temporalización dos contidos…………………………………..………167-168

5. Ferramentas para a avaliación……………………………...………………..168


1.º Bacharelato, 2.ª Lingua Estranxeira……………..…………………..169


Referencia para as Linguas……………………………………………….....169

1.1. Obxectivos e criterios de avaliación……………………………169-183

1.2. Competencias clave………………………………………………...…184

1.3. Metodoloxía……………………………………………………...……..184

1.4. Avaliación………………………………………………………....184-185

2. Material didáctico…………………………………………………………185-186

3. Contidos……………………………………………………………………187-191

4. Temporalización dos contidos…………………………………………….….191

5. Programación dos contidos……………………………………..………191-231


2.º Bacharelato, 1.ª Lingua Estranxeira……………………………..….232


Referencia para as Linguas……………………………………………..……232

1.1. Obxectivos e criterios de avaliación……………………………232-248

1.2. Competencias clave…………………………………………..……….249

1.3. Avaliación……………………………………………………………….249

2. Material didáctico…………………………………………………………249-251

3. Contidos……………………………………………………………..………….251

4. Planificación e temporalización…………………………………………252-258


2.º Bacharelato, 2.ª Lingua Estranxeira………………………..……….259


Referencia para as Linguas………………………………………………….259

1.1. Obxectivos e criterios de avaliación…………………………..259-275

1.2. Competencias clave………………………………………………….276

1.3. Metodoloxía……………………………………………………....276-280

1.4. Avaliación…………………………………………………………280-281

2. Material didáctico……………………………………………………..….281-284

3. Contidos…………………………………………………………….……..284-287

4. Temporalización dos contidos……………………………………………….287

5. Programación dos contidos…………………………………………….288-314

6. Ferramentas para a avaliación……………………………………………...314


1. Introdución

A Lei Orgánica para a Mellora da Calidade Educativa define currículo como a

regulación dos elementos que determinan os procesos de ensino e

aprendizaxe para cada unha das ensinanzas. Especifica ademais que estará

integrado polos seguintes elementos: obxectivos, competencias, contidos,

criterios de avaliación, estándares de aprendizaxe avaliables e metodoloxía

didáctica.

1.1. Condicionantes da programación

O público ao que vai dirixido a nosa programación é o alumnado da ESO

principiantes na aprendizaxe do francés como 2.ª LE e 1.º Bacharelato (2.ª LE)

e 2º Bacharelato (1.ª e 2.ª LE).

1.2. Condicións da aprendizaxe

A normativa respecto á aprendizaxe da 2ª LE na ESO, a razón de dous

períodos lectivos por semana, en 1º, 2º e 3º da ESO e 1º Bach. e tres períodos

en 4º da ESO e 2º Bach.

No contexto español e europeo, atopamos vantaxes ao establecer unha

relación entre as tres linguas (galego, español e francés): termos

transparentes, sonoridades próximas, proximidade xeográfica, civilización

común etc.

Tratamos de motivar ao alumnado cunha práctica inmediata da lingua

estranxeira como código de comunicación na clase. A lingua convírtese nun

medio para coñecerse, expresar emocións, realizar actividades de forma

conxunta e divertirse. É así mesmo un medio privilexiado para xerar

habilidades e estimular a curiosidade, a percepción, a reflexión e a aceptación

das diferenzas.

2. Contexto e características do centro

O IES Gonzalo Torrente Ballester de Pontevedra sitúase na bisbarra da capital

de provincia. Conta con tres centros adscritos de Educación Primaria

pertencentes a dúas parroquias rurais do concello: o CEIP A Carballeira de

Lourizán, o CEIP San Martiño e o CEIP de Cabanas de Salcedo, que recibe

alumnado en menor medida doutros centros de Primaria de Pontevedra, como


o CEIP Campolongo, CEIP Praza de Barcelos etc. No Bacharelato recibe

alumnas e/ou alumnos de concellos limítrofes como Soutomaior, Marín, Vilaboa

etc. Conta tamén con alumnas e alumnos procedentes doutros países.

A oferta educativa abrangue a Educación Secundaria Obrigatoria, e as

modalidades de Humanidades e Ciencias Sociais, e Ciencias de

Bacharelato. Impártese tamén o Ciclo formativo de Grao Superior da familia

profesional de edificación e Obra Civil: Proxectos de Edificación.

O Claustro de Profesores está formado por 61 persoas, ás que hai que engadir

dous administrativos, tres conserxes e tres persoas que se encargan da

limpeza das instalacións. O equipo directivo está formado polo director, a

vicedirectora, a xefa de estudos e o secretario. Os outros órganos de goberno

son o Consello Escolar e o Claustro do Profesores.

Relativo ao equipamento cóntase cunha Sala de Profesores, unha Sala de

Titoría, despachos de cargos directivos, Secretaría, Conserxería, Salón de

Actos, Biblioteca, dúas aulas de informática, Aula de Audiovisuais, Aula de

Música, Departamentos, Laboratorios, Ximnasio e campos deportivos.

As clases teñen lugar os luns e xoves de 8:30 a 15:00 horas e o resto dos días

de 8:30 ás 14:10 horas. Os ciclos ademais teñen horario de tarde os mércores

de 16:00 a 19:30 horas.

3. Composición do Departamento e distribución horaria

O Departamento de Francés está formado polas seguintes profesoras:

- Susana Corbal Vidal, que está de baixa por maternidade e se incorporará

no segundo trimestre

- Clara María Riveiro Collazo, que impartirá clases ata o segundo trimestre

- María Isabel Gavieiro Gavieiro, xefa de Departamento.


REPARTO DE MATERIAS E GRUPOS

Profesoras: Susana Corbal Vidal e Clara María Riveiro Collazo

Materia - Curso Núm. Grupos Horas/Grupo Horas totais/Curso

2ª Lingua Estranxeira: 1º ESO 3 2 6



1ª Lingua Estranxeira: 2º Bach. 1 3 3

Total horas: 16

1ªLingua Estranxeira Inglés: 1.º ESO 1 3 3

Total: 19 horas

Reunión Departamento Fóra do horario lectivo Venres: 10:25 – 11:15 h 1 hora


Profesora: María Isabel Gavieiro Gavieiro

Materia – Curso Núm. Grupos Horas/grupo Horas Totais/Curso

2ª Lingua Estranxeira : 2º ESO 1 2 2


2ª Lingua Estranxeira: 1º Bach. 3 2 6

2ª Lingua estranxeira: 2º Bach. 1 3 3

Total: 17 horas

Xefatura Departamento 3 horas

Total: 20 horas

Reunión Departamento Fóra do horario lectivo Venres: 10:25 – 11:15 h 1 hora


4. Criterios xerais do Departamento

O Departamento de Francés articula o seu traballo apoiándose no criterio

principal de máxima flexibilidade dentro dos cauces permitidos. Valóranse e

promóvense:

- A capacidade de integración das catro destrezas.

- A constancia, a continuidade e a formalidade na realización das tarefas.

- A calidade na produción oral e escrita.

- As actitudes de respecto e colaboración.

- A puntualidade e a asistencia.

- A corrección no tratamento do material.

- A capacidade de interacción positiva.

Estes criterios son desenvoltos e precisados no currículo e concretados nos

criterios de avaliación, podendo supoñer ata 2 puntos da nota.

5. Libros de texto. Material curricular

Curso Título Editorial

1º E.S.O.

2.ª LE

Parachute 1.

Livre de l’élève

Cahier d’exercices

CD pour la classe

Santillana

2º E.S.O.

2.ª LE

Parachute 2.



CD pour la classe

Santillana

3º E.S.O.

2.ª LE

Parachute 3.



CD pour la classe

Santillana

4º E.S.O.

2.ª LE

Parachute 4.



CD pour la classe

Santillana

1º Bach.

2.ª LE

C’est-à-dire ! Lycée A1



CD pour la classe

Santillana


2º Bach.

2.ª LE

C’est-à-dire ! Lycée A2



CD pour la classe

Santillana

2º Bach.

1.ª LE

Material diverso

Fotocopias (exercicios de

fonética, gramática e léxico)

Textos variados

Libros de consulta

Recoméndase ter un diccionario de francés.

En todos os cursos incluiranse outros recursos que, vai de seu, manterán

coherencia co resto dos elementos curriculares (obxectivos, metodoloxía e

avaliación) para facilitar o proceso de aprendizaxe. A selección ten en conta:

- A coherencia co proxecto, coas opcións metodolóxicas

- A adecuación ás necesidades do alumnado e do contexto

- A significatividade para o alumnado

- O fomento da autonomía

- A flexibilidade e adaptibilidade á multitude de variables que teñen lugar no

proceso ensino-aprendizaxe

- O equilibrio no tratamento dos contidos do currículo

- A gradación necesaria

- A maior autenticidade posible

- A contextualización e claridade na formulación

6. Actividades

Na segunda Lingua Estranxeira queda ao criterio do/a profesor/a engadir as

que se consideren convenientes unha vez tomado o pulso ao grupo. Tense en

conta a grande flexibilidade que a materia non só permite senón que procura.

O inventario é moi amplo: prensa, lecturas adaptadas, vídeos, películas libres

de dereitos (Youtube, Vimeo, etc.), música e actividades varias on line.

Tentarase tamén desprazar ao alumnado a unha representación teatral

extraescolar, a cargo dunha compañía especializada en teatro escolar en

francés.


Estas actividades contémplanse, por suposto, como soporte e instrumento de

traballo para os contidos a desenvolver durante o curso académico.

7. Guía básica de información ao alumnado

Facilitarase ás alumnas e/ou alumnos nos primeiros días/semanas de clase a

seguinte información:

- Presentación da materia: livre de l’élève, cahier d’exercices, material

curricular, libros de consulta etc.

- Material necesario para o aproveitamento das clases

- Contidos que se inclúen neste curso (incidindo nos contidos mínimos)

- Procedementos e instrumentos de avaliación

- Criterios de cualificación

- Obtención da nota nas avaliacións parciais

- Criterios de recuperación das avaliacións suspensas

- Obtención da cualificación final de xuño

- Perda do dereito á avaliación continua: 10 % das clases (Bacharelato)

- Abandono activo ou pasivo da materia

8. Avaliación inicial

O Departamento realizará unha avaliación inicial do alumnado para determinar

(agás en 1º ESO, xa que estas alumnas e/ou alumnos comezan desde cero) os

coñecementos previos na materia e/ou a disposición cara a ela. Non se propón

un modelo de proba, será o profesor ou profesora o que determine cales son as

apropiadas para o grupo e que conteñan e/ou integren as catro destrezas.

9. Atención á diversidade

A avaliación inicial e o propio desenvolvemento do curso, ao longo do ano,

proporcionan información dabondo para que xurda a necesidade de reforzos e

apoios para os diferentes grupos ou/e para algunhas alumnas e/ou alumnos

dentro da clase. Este reforzo poderá afectar á temporalización dos contidos, á

metodoloxía e, sempre que sexa necesario, aos instrumentos de avaliación.

Concretaranse as modificacións necesarias. Aínda que a LOMCE propicia un

encorsetamento considerable, o Departamento tentará traballar sempre co


criterio da flexibilidade máxima que tan bos resultados deu durante os cursos

anteriores. É necesario apuntar que os métodos empregados presentan

variedade de itinerarios para poder ofrecelos ao alumnado que o necesite sen

adaptacións significativas do currículo, respectando os diferentes estilos de

aprendizaxe e as motivacións; prevén percorridos diferentes, concretados, en

tarefas paralelas a ritmo diferente, o cal facilita o traballo do profesorado.

10. Sistema xeral de recuperación

A recuperación dunha avaliación non será obxecto dunha proba específica

senón que será tarefa persoal do alumnado. Ao aprobar unha avaliación

aprobará a anterior do mesmo curso.

A nota da avaliación extraordinaria de setembro só reflectirá o resultado da

proba proposta nesa convocatoria.

11. Recuperación de pendentes

11.1 A materia pendente de cursos anteriores pode recuperarse por dúas vías

non excluíntes:

- Aprobando as dúas primeiras avaliacións do curso inmediatamente

superior. A profesora dese curso será quen informe positivamente á Xefa

de Departamento e ela reflectirá o aprobado segundo as instruccións da

Xefatura de Estudos.

- Aprobando un dos exames específicos de recuperación que proporán no

calendario previsto pola Xefatura de Estudos.

Ao alumnado que xa non cursa Francés se lle oferta tamén dúas vías non

excluíntes:

- Presentar un Caderniño de Actividades proporcionado polo

Departamento, debidamente cuberto e entregado en tempo e forma.

- Aprobar un dos exames específicos de recuperación que se proporán no

calendario previsto pola Xefatura de Estudos.

Ademais das informacións, avisos e calendarios que a Xefatura de

Estudos e as propias profesoras darán a coñecer para estas

recuperacións, o alumnado tamén será avisado polas titorías

correspondentes, e poderá solicitar entrevistarse e reunirse coa Xefa de


Departamento para aclarar as dúbidas pertinentes. O alumnado deberá

entender que non lle corresponde ao profesorado a provisión de

apuntamentos, libros etc.

11.2 Reforzo de pendentes

En caso de ser catro ou máis alumnas e/ou alumnos coa materia pendente na

mesma clase, daráselles periodicamente exercicios individualizados. É unha

selección que tenta cubrir as lagoas propias do curso anterior, que dificultan o

mellor aproveitamento do curso actual. Entrégaselles, normalmente, cunha

frecuencia de 3 / 4 semanas; se lles corrixen e aclaran nunha reunión

específica. Esta mecánica seguiría aplicándose, no caso de que non aprobasen

a 2ª avaliación, que sería tamén o aprobado da pendente.

De darse a circunstancia de que sexan tres ou menos, coa materia pendente

na mesma clase, é sumamente doado e práctico facerlles estreito seguemento

na mesma clase e elaborarlles, no caso de necesitalo, exercicios “sur mesure”

que poden traballar e corrixir na mesma clase.

12. Perda do dereito á avaliación continua. Bacharelato

Producirase no caso de acumular un 10% de faltas de asistencia non

xustificadas ou xustificadas indebidamente e non aceptadas por non teren visos

de autenticidade.

Como sistema extraordinario de avaliación para os casos nos que se aplique,

establecerase unha proba de carácter final na que se incluirán os contidos

traballados no grupo ao que pertence a alumna e/ou alumno e integraranse as

catro destrezas lingüísticas.

Estimación

Cursos Previsión de

períodos lectivos

Porcentaxe

estimada

Cursos Previsión de períodos

lectivos

Porcentaxe

estimada

1º Bacharelato -

2ª lingua estranxeira

65 7

2º Bacharelato -


85 9

2º Bacharelato -


85 9


13. Metodoloxía didáctica

A experiencia e a reflexión lévannos a utilizar unha metodoloxía:

- Activa, na que a alumna e/ou alumno é protagonista da súa propia

aprendizaxe e o profesor/a é un coordinador/a e mediador/a, que

organiza os contidos, os proxecta e os controla. Para iso é fundamental

fomentar no alumnado o valor das ideas de autoaprendizaxe, de

aproveitamento positivo do erro e de interacción. Os diferentes

parámetros permiten persoalizar as actividades en función das

necesidades e niveis

- Inclusiva, pois atende á individualidade con estratexias e procesos

construtivos que aproveitan a diferenza e promoven a mediación, a

colaboración e o reforzo/apoio

- Eclética, porque tenta amoldarse en todo momento ás necesidades do

grupo-clase e aínda a subgrupos dentro dela

- Flexible e polivalente para, unha vez detectadas as principais

necesidades comunicativas, sistematizar o léxico, a gramática, a grafía,

a fonética, os contidos culturais, etc., para traballar a fondo a

comprensión e expresión

- Integradora, xa que busca o constante emprego das catro destrezas e a

interacción

Polo tanto, dentro dos cauces dunha selección razoada, trabállanse todo tipo

de exercicios práticos, orais e escritos, dende os clásicos estruturais aos máis

creativos, froito, da dedución e indución. Os manuais ofrecen material dabondo,

e o/a profesor/a poderá crear sobre a marcha, exercicios á medida ou recorrer

a outras fontes.

14. Contribución ao Plan de Convivencia

Ás alumnas e/ou alumnos se lles informa, detalladamente, os primeiros días do

curso, daqueles aspectos propios da convivencia e benestar de todos os

compoñentes do grupo, independentemente, da labor da Titoría.

Tal como se especifica nos apartados correspondentes, os comportamentos

que dificultan ou mesmo imposibilitan o proceso de ensino-aprendizaxe e o

clima apropiado de respecto e tranquilidade que enmarca ese proceso, son

contemplados e tratados de acordo coas normas de convivencia do centro e,


no que estritamente compete á materia, poden ser sancionados con ata dous

puntos da nota.

Fóra destas referencias puntuais sancionadoras, a contribución realmente

considerable é a propia materia, proporcionando referencias constantes para o

mellor desenvolvemento da vida de aula e centro. Trabállanse,

constantemente, contidos relacionados coa boa convivencia, a inclusión

positiva e enriquecedora na sociedade e a búsqueda de solucións pacíficas aos

conflitos. Practicamente todos os métodos de linguas estranxeiras inclúen este

tipo de material, convenientemente distribuído, e, ademais, os/as profesores/as

escollen material complementario adecuado a este fin.

15. Elementos transversais

“A programación didáctica debe abranguer, en todo caso, a prevención da

violencia de xénero, da violencia contra as persoas con discapacidade, da

violencia terrorista e de calquera forma de violencia, racismo ou xenofobia.

Evitaranse os comportamentos e contidos sexistas e os estereotipos que

supoñan discriminación por razón da orientación sexual ou da identidade de

xénero…”

Aplicamos o exposto no último parágrafo do apartado anterior. As catro

destrezas, a comunicación audiovisual, a tecnoloxía da información e

comunicación son, por suposto, traballadas en profundidade.

16. Contribución ao Plan TIC

O Departamento leva moitos anos fomentando o uso das TICS, xa que para as

Linguas Estranxeiras é unha ferramenta de enorme valor. Faino de diversas

maneiras, sempre segundo o nivel e as necesidades xeradas en cada grupo-

curso:

- Internet é un elemento constante de reforzo dos contidos, activo ou

pasivo: exercicios on line, conversas, mensaxes, cancións, vídeos

ilustrativos, diccionarios, etc. O alumnado utilízana tamén para a busca

de información requerida, realización de exercicios, nas tarefas de

autoavaliación etc.

- Para casa recoméndaselles Internet en traballos específicos,

normalmente, de tipo voluntario, ou para dispor de ferramentas


adecuadas ao que se lles demanda (diccionarios, exercicios de reforzo

etc.). Ofréceselles a posibilidade de comunicarllo previamente ás

familias nos casos de reticencias por parte delas.

Para levar todo isto á práctica, faise unha longa e laboriosa selección previa

das páxinas que o alumnado debe consultar e traballar directamente. En menor

medida teñen, ás veces, que ser eles mesmos os que fagan buscas por

obxectivos.

O Departamento dispón de dous bloques de elaboración propia, segundo

idades/niveis, que ofrecen algunha pincelada teórica pero, sobre todo,

actividades seleccionadas para o reforzo e a aprendizaxe independente.

Dispón tamén de conta de correo electrónico cada ano escolar para canalizar

tanto traballos de reforzo, voluntarios e obrigatorios, como solicitudes

individualizadas. Colabora tamén na Aula Virtual do Centro ofrecendo apoio a

cursos concretos.

17. Contribución ao Proxecto Lector

Para aprender unha lingua estranxeira hai que ler. A contribución vai de seu.

Normalmente, polo menos, unha cuarta parte da sesión, adícase a ler.

As alumnas e/ou alumnos farán pequenas lecturas seleccionadas de entre as

que o propio libro de texto ofrece, suficientes en variedade e cantidade, ou

propostas polo/a profesor/a si o xulga conveniente. Pódense propor textos

complementarios de máis profundidade e/ou extensión (artigos de prensa,

contos, Bandes Dessinées, pequenas novelas…) dependendo dos niveis e

expectativas xeradas por cada grupo ou subgrupo.

Os tipos de lectura que se practican na clase de Francés son:

- A lectura comprensiva de diálogos, de explicacións gramaticais

baseadas na deducción, de material diverso: textos introducindo a

civilización dos países francófonos, biografía de autores, relato dunha

experiencia persoal, de textos que incrementan a dificultade,

progresivamente, dentro de cada manual e de un nivel a outro.

- A lectura dramatizada de diálogos presentes no libro de texto e

interpretación oral de diálogos creados polo alumnado.

- A lectura en voz alta para adquirir unha correcta pronunciación e unha

entoación adecuada.


- A lectura silenciosa dirixida á comprensión dos diferentes documentos:

textos explicativos, diálogos, relatos, carteis informativos etc.

- A lectura comprensiva das actividades propostas.

- A lectura persoal optativa dunha obra literaria adaptada ao nivel do

alumnado con control de comprensión da mesma, ou de fragmentos

escollidos.

- Trabállase a fondo a comprensión e, a partir dela, as outras destrezas e

coñecemento da cultura francófona.

- Desde hai anos, a revista Okapi está seleccionada para a Biblioteca.


18. Avaliación da práctica docente. Indicadores de logro

Coa axuda destes parámetros pódese facer un seguimento cualitativo sobre a

práctica docente e os procesos ensino-aprendizaxe. Recoméndase levalo a

cabo, polo menos, trimestralmente.

Criterios para avaliar a práctica docente

Moi satisfactorio Satisfactorio A mellorar

Adecuación dos

obxectivos,

contidos e criterios

ás características e

necesidades do

alumnado

Grao de

información dada

ao alumnado

previa ao traballo a

realizar

Grao de

aprendizaxe

logrado polo

alumnado

Medidas de

individualización

(apoio e reforzo)

Organización da

aula e

aproveitamento

dos recursos do

centro

Relación co

alumnado (clima

de convivencia)

Coordinación co

resto de

profesores de cada

grupo eno

Departamento

Relacións co titor/a

e coas familias


19. Cuestionario para a avaliación anual da programación didáctica

Criterios: A programación… A B C NS / NC

É consensuada e sometida a acordo.

Contempla os recursos didácticos e humanos disponibles.

Amosa equilibrio entre os distintos elementos (obxectivos, contidos, procedementos, instrumentos, atención á diversidade etc.)

Axuda a desenvolver os principio metodolóxicos

Prevé os cauces de colaboración e comunicación entre os componentes da comunidade educativa

Atense ao Proxecto Educativo do Centro e contempla e facilita o desenvolvemento dos elementos común

Responde ás necesidades expostas na práctica de cursos anteriores

Permite e fomenta a autonomía dentro dos cauces establecidos

(A) Valoración: puntúase numéricamente entre 1 e 4, sendo…

1. Nunca, non, insatisfactoriamente

2. Ás veces, puntualmente

3. Case sempre, frecuentemente

4. Sempre, sí, satisfactoriamente

(B) Observacións, Se procede, Á nota numérica

(C) Propostas de mellora


1.º E.S.O

Remitímonos ao Decreto 86/2015 do DOG de 29 de Xuño de 2015.


Referencia para as Linguas






didáctica.

1.1 Obxectivos de ciclo e criterios de avaliación

Os obxectivos expostos para o primeiro ciclo da ESO na área de segunda

lingua estranxeira tradúcense nun currículo básico que, integrando todos os

aspectos que conforman a comunicación lingüística, estrutúrase en catro

bloques correspondentes ás distintas actividades da lingua, tal como estas se

describen no MCER: comprensión e produción (expresión e interacción) de

textos orais e escritos.

Como marco xeral, exponemos de maneira resumida e axeitada á nosa

realidade o desenvolvemento dos cinco bloques que se contemplan no

currículo (comprensión e produción oral e escrita (4), coñecemento da lingua e

consciencia intercultural e plurilingüe) tendo en conta os parámetros

estreitamente interconectados para desenvolvelos. Deberán acadarse os

obxectivos a, c, d, i, o:

a) Asumir responsablemente os seus deberes, coñecer e exercer os seus

dereitos no respecto ás demais persoas, practicar a tolerancia, a

cooperación e a solidariedade entre as persoas e os grupos, exercitarse

no diálogo, afianzando os dereitos humanos e a igualdade de trato e de

oportunidades entre mulleres e homes, como valores comúns dunha

sociedade plural, e prepararse para o exercicio da cidadanía democrática.


c) Valorar e respectar a diferenza de sexos e a igualdade de dereitos e

oportunidades entre eles. Rexeitar a discriminación das persoas por razón

de sexo ou por calquera outra condición ou circunstancia persoal ou

social. Rexeitar os estereotipos que supoñan discriminación entre homes

e mulleres, así como calquera manifestación de violencia contra a muller.

d) Fortalecer as súas capacidades afectivas en todos os ámbitos da

personalidade e nas súas relación coas demais persoas, así como

rexeitar a violencia, os prexuízos de calquera tipo e os comportamentos

sexistas, e resolver pacificamente os conflitos.

i) Comprender e expresarse nunha ou máis linguas estranxeiras de maneira

apropiada.

o) Coñecer e valorar a importancia do uso da lingua galega como elemento

fundamental para o mantemento da identidade de Galicia, e como medio

de relación interpersoal e expresión de riqueza cultural nun contexto

plurilingüe, que permite a comunicación con outras linguas, en especial

coas pertencentes á comunidade lusófona.


Segunda Lingua Estranxeira. 1º de ESO

Obxectivos Contidos Criterios de avaliación Estándares de aprendizaxe Competencias clave

Bloque 1. Comprensión de textos orais



a

c

d

i

B1.1. Uso de estratexias de com- prensión das mensaxes orais:

– Uso do contexto verbal e non verbal, e dos coñecementos previos sobre a situación (quen fala a quen, con que intencións, onde e cando) que dan lugar a inferencias do significado baseadas no contexto.

– Uso dos coñecementos referen- ciais sobre o tema.

– Identificación de palabras clave.

– Adaptación da escoita á súa finalidade (global e/ou específica).

– Identificación dos recursos lingü- ísticos ou temáticos adquiridos.

– Inferencia do significado probable das palabras ou das frases que descoñece, a partir do contexto e das experiencias e os coñece- mentos transferidos desde as linguas que coñece á lingua estranxeira.

B1.2. Tolerancia da comprensión parcial ou vaga nunha situación comunicativa.

B1.3. Perseveranza no logro da

B1.1. Comprender preguntas e informacións sinxelas relativas á información persoal moi básica (nome, idade, gustos, etc.), así como instrucións e peticións elementais relativas ao comportamen- to na aula.

B1.2. Usar estratexias básicas de comprensión do sentido xeral, a in- formación esencial, os puntos e as ideas principais, ou os detalles relevantes do texto: anticipación do contido xeral do que se escoita con axuda de elementos verbais e non verbais, e uso dos coñecementos previos sobre a situación (quen fala a quen, con que intencións, onde e cando) que dan lugar a inferencias do significado baseadas no contex- to, e as experiencias e os coñece- mentos transferidos desde as linguas que coñece.

B1.3. Comprender o sentido global e as informacións específicas máis relevantes de mensaxes orais sinxelas e moi básicas (por exemplo, seguir instrucións ou indicacións, identificar persoas, obxectos e lu-

SLEB1.1. Comprende preguntas básicas moi sinxelas e habituais sobre asuntos persoais ou educativos (nome, idade, enderezo, nivel de estudos, etc.) sempre que se fale de xeito pausado e ben articulado, e se repita se o necesita.

CCL

CD

CAA

CCEC

SLEB1.2. Comprende frases e expresións habituais relacionadas con necesidades inmediatas (nú- meros, datas, prezos, etc.) e temas con que teña moita familiaridade, e segue instrucións e consignas de aula.

CCL

CAA

CCEC

SLEB1.3. Comprende o sentido global e a información máis relevante de textos orais breves (ins- trucións e comunicados) con estruturas previamente traballadas, léxi- co moi común relacionado con necesidades inmediatas, procedentes de medios audiovisuais ou de internet, sempre que se fale de xeito pausado e ben articulado, e poida volver escoitar o dito.

CCL

CAA

CCEC

CD


comprensión oral, reescoitando o

texto gravado ou solicitando repeti- ción ou reformulacións do dito.

B1.4. Memorización de expresións orais breves significativas (saúdos, despedidas, consignas de aula, preguntas sobre idade, orixe, etc.).

gares descritos cun vocabulario bá- sico) emitidas cara a cara, gravadas ou en soporte multimedia, sobre situacións habituais de comuni- cación, se se fala moi amodo e con moita claridade.

B1.4. Comprender o esencial en conversas moi básicas e breves sobre temas cotiáns habituais e de

SLEB1.4. Comprende a informa- ción esencial en conversas breves e moi sinxelas nas que participa, que traten sobre temas familiares como, por exemplo, un/unha mesmo/a, a familia, a escola, o tempo libre, ou a descrición moi básica dunha persoa, un obxecto ou un

CCL

CAA

CCEC

CD



necesidade inmediata, previamente traballados, relativas ao ámbito persoal, sempre que se fale con lentitude, articulando de forma clara e comprensible.

lugar.

Bloque 2. Produción de textos orais

a

c

d

i

B2.1. Estratexias de produción:

– Planificación:

– Identificación do contexto, o destinatario e a finalidade da produción ou da interacción.

– Adecuación do texto ao destinatario, ao contexto e á canle, escollendo os expoñentes lin- güísticos necesarios para lograr a intención comunicativa

– Execución:

– Concepción da mensaxe con claridade, distinguindo a súa idea ou as ideas principais, e a súa estrutura básica.

– Activación dos coñecementos

B2.1. Pronunciar de xeito intelixible, aínda que se cometan erros de pronuncia polos que as persoas interlocutoras teñan que solicitar re- peticións para entender a mensaxe.

B2.2. Interactuar de xeito sinxelo en intercambios claramente estruturados, utilizando fórmulas moi bási- cas relativas a saúdos, despedidas, agradecementos e presentacións, colaborando para entender e facerse entender.

B2.3. Intercambiar de xeito intelixible información sobre si mesmo/a e sobre accións e nocións (horarios, datas, cantidades) moi habituais da vida diaria, usando un repertorio

SLEB2.1. Na maioría das actividades de aula, amosa unha actitude positiva polo uso da lingua estranxeira en diferentes situacións comunicativas, esforzándose por utili- zala aínda que teña que recorrer a outras linguas para pedir axuda ou aclaracións.

CCL

CD

CAA

CCEC

SLEB2.2. Fai e responde intelixiblemente e con accións colaborativas, preguntas sinxelas sobre si mesmo/a e sobre actividades moi comúns da vida diaria e do tempo libre en situacións de comunicación significativas para a súa idade e o seu nivel escolar.

CCL

CAA

CCEC

CD


previos sobre modelos e se- cuencias de interacción, e elementos lingüísticos previamente asimilados e memorizados.

– Expresión da mensaxe con claridade, coherencia básica e estrutura adecuada, e axustándo- se, de ser o caso, aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto memorizados e traballados na clase previamente.

básico de palabras e frases moi simples memorizadas, e facéndose comprender aínda que a persoa interlocutora necesite que se repita ou repetir o dito.

B2.4. Dar e obter información sobre datos básicos persoais (idade, lugar de residencia, familia, orixe, gustos, posesións, etc.), utilizando un repertorio moi básico de expre- sións moi sinxelas e habituais so-

SLEB2.3. Desenvólvese entenden- do o suficiente e facéndose entender en situacións moi habituais relacionadas con necesidades inmediatas nas que pide e se dá infor- mación sobre lugares, horarios, datas, prezos, cantidades e actividades máis comúns para a súa idade e o seu nivel escolar.

CCL

CAA

CCEC

CD

SLEB2.4. Participa en conversas CCL



– Reaxuste da tarefa (emprender unha versión máis modesta) ou da mensaxe (facer concesións no que realmente lle gustaría expresar), tras valorar as dificultades e os recursos lingüís- ticos dispoñibles.

– Compensación das carencias

bre estes datos. informais breves e moi básicas, cara a cara, nas que establece contacto social elemental, intercambia información moi básica, manifesta os seus gustos, fai invitacións elementais e ofrecementos, e pide e dá indicacións moi básicas para ir a un lugar.

CAA

CCEC


lingüísticas mediante procedementos lingüísticos e paralingü- ísticos

– Lingüísticos:

– Modificación de palabras de significado parecido.

– Definición ou paráfrase dun termo ou expresión.

– Uso da lingua materna ou "estranxeirización" de palabras da lingua meta.

– Petición de axuda.

– Paralingüísticos:

– Sinalación de obxectos, uso de deícticos ou realización de accións que aclaran o significado.

– Uso da linguaxe corporal culturalmente pertinente (acenos, expresións faciais, posturas, e contacto visual ou corporal).

– Uso de elementos cuasiléxi- cos (hum, puah, etc) de valor comunicativo.

B2.2. Actitude de respecto cara a si mesmo/a e cara ás demais persoas

SLEB2.5. Preséntase e dá e obtén información básica e sinxela sobre si mesmo/a e sobre gustos, preferencias e intereses relativos a temas moi cotiáns, en conversas moi básicas sobre temas predicibles, se pode solicitar, con preguntas sinxelas e directas, a colaboración da persoa interlocutora para entender e facerse entender.

CCL

CAA

CCEC




para comprender e facerse comprender.

B2.3. Rutinas ou modelos elementais de interacción segundo o tipo de situación de comunicación (chegada e saída do centro docente, conversa telefónica, compravenda, etc.), igualmente cotiás e moi bási- cas.

Bloque 3. Comprensión de textos escritos

a

c

d

i

B3.1. Estratexias de comprensión:

– Mobilización de información previa sobre o tipo de tarefa e o tema, a partir da información superficial: imaxes, organización na páxina, títulos de cabeceira, etc.

– Identificación do tipo de lectura demandado pola tarefa (en superficie ou oceánica, selectiva, intensiva ou extensiva)

– Distinción de tipos de compren- sión necesarios para a realiza- ción da tarefa (sentido xeral, in- formación esencial e puntos principais).

– Formulación de hipóteses sobre contido e contexto.

– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir da comprensión de elementos significativos, lingüísticos e para- textuais, e do coñecemento e as experiencias noutras linguas.

– Reformulación de hipóteses a

B3.1. Utilizar estratexias de lectura (recursos ás imaxes, títulos e outras informacións visuais, e aos co- ñecementos previos sobre o tema ou a situación de comunicación, e aos transferidos desde as linguas que coñece), identificando a infor- mación máis importante e deducindo o significado de palabras e ex- presións non coñecidas.

B3.2. Seguir instrucións básicas e comprender avisos, obrigas e pro- hibicións moi sinxelas e predicibles, e traballadas previamente.

B3.3. Comprender información relevante e previsible en textos breves, moi sinxelos e ben estruturados, con conectores moi básicos e relativos a temas da propia experiencia.

B3.4. Comprender textos propios de situacións cotiás próximas, como invitacións, felicitacións, notas, avisos, billetes de transporte, en- tradas, etiquetas ou xogos coñeci-

SLEB3.1. Comprende con fluidez textos adaptados relativos a temas do seu interese.

CCL

CAA

CCEC

CD

SLEB3.2. Comprende avisos, obrigas e prohibicións básicas e predicibles, referidas a necesidades inmediatas, de estrutura moi sinxela, especialmente se contan con apoio visual.

CCL

CAA

CCEC

SLEB3.3. Comprende información básica e sinxela de correspondencia persoal breve na que se fala de si mesmo/a e sobre gustos, preferencias e intereses referidos a temas moi cotiáns e propios da súa idade.

CCL

CAA

CCEC

SLEB3.4. Comprende información esencial e localiza información es- pecífica en material informativo sinxelo como menús, horarios, catálo-

CCL

CAA

CCEC

CD




partir da comprensión de novos elementos.

B3.2. Soletreo e asociación de grafía, pronunciación e significado a partir de modelos escritos e ex- presións orais coñecidas.

dos. gos e listas de prezos.

Bloque 4. Produción de textos escritos

a

c

d

i


– Planificación:

– Mobilización e coordinación das propias competencias xerais e comunicativas, co fin de realizar eficazmente a tarefa (repasar o que se sabe sobre o tema, o que se pode ou se quere dicir, etc.).

– Localización e uso adecuado de recursos lingüísticos ou te- máticos (uso dun dicionario ou dunha gramática, obtención de axuda, etc.).

– Uso de elementos coñecidos obtidos de modelos moi sinxelos de textos escritos, para elaborar os propios textos.

– Execución:

– Elaboración dun borrador seguindo textos modelo.

– Estruturación do contido do texto.

– Organización do texto en pará- grafos curtos abordando en cada un unha idea principal, conformando entre todos o seu

B4.1. Aplicar estratexias básicas para producir textos (elección da persoa destinataria, finalidade do escrito, planificación, redacción do borrador, revisión do texto e versión final) a partir de modelos moi estruturados e con axuda previa na aula.

B4.2. Completar documentos moi básicos nos que se solicite infor- mación persoal.

B4.3. Escribir mensaxes moi sinxelas e moi breves con información, instrucións e indicacións moi bási- cas relacionadas con actividades cotiás e de inmediata necesidade.

B4.4. Producir textos curtos a partir de modelos sinxelos e básicos, cunha finalidade determinada propia da súa idade e do seu nivel escolar, e cun formato preestablecido, en soporte tanto impreso como dixital, amosando interese pola presenta- ción limpa e ordenada do texto.

SLEB4.1. Elabora textos sinxelos a partir de modelos, empregando ex- presións e enunciados traballados previamente, para transmitir infor- mación, ou con intencións comunicativas propias da súa idade e do seu nivel escolar.

CCL

CAA

CCEC

CD

SLEB4.2. Completa un cuestionario sinxelo con información persoal moi básica e relativa ao seus datos persoais e intereses ou afeccións (nome, idade, enderezo, gustos, etc.).

CCL

CAA

CCEC

CD

SLEB4.3. Escribe notas, listaxes, tarxetas postais, felicitacións e mensaxes en soporte dixital moi sinxelas e breves, relativas a necesidades inmediatas.

CCL

CAA

CCEC

CD

SLEB4.4. Escribe correspondencia moi breve e sinxela, a partir dun modelo, substituíndo unha palabra ou expresión por outra para unha funcionalidade ou tarefa determinada (felicitar, informar, preguntar, etc.) tanto de forma manuscrita como en formato dixital, cunha pre-

CCL

CAA

CCEC

CD




significado ou a idea global.

– Expresión da mensaxe con claridade, axustándose aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto.


– Recurso aos coñecementos previos (utilizar frases feitas e locucións, do tipo "agora volvo", "paréceme ben", etc.).

– Revisión:

– Identificación de problemas, erros e repeticións.

– Atención ás convencións orto- gráficas e aos signos de pun- tuación.

– Presentación coidada do texto (marxes, limpeza, tamaño da letra, etc.).

– Reescritura definitiva.

sentación limpa e ordenada.

Bloque 5: Coñecemento da lingua, e consciencia intercultural e plurilingüe

a

c

d

i

o

B5.1. Patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación básicos.

– Sons e fonemas vocálicos.

– Sons e fonemas consonánticos e as súas agrupacións.

– Procesos fonolóxicos máis bási-

B5.1. Discriminar patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación de uso máis básico, recoñecendo o seu significado evidente, e pronunciar e entoar con razoable comprensibilidade, aínda que teña que repetir varias veces para se facer

SLEB5.1. Identifica sons e grafías de fonemas básicos, produce con suficiente intelixibilidade léxico e estruturas moi básicas, e trazos fo- néticos que distinguen fonemas (nasalización, sonorización, etc.), e iníciase no uso de patróns moi bá-

CCL

CAA

CCEC

CD




cos.

– Acento fónico dos elementos lé- xicos illados e na oración.

B5.2. Patróns gráficos e conven- cións ortográficas

– Uso das normas básicas de orto- grafía da palabra.

– Utilización adecuada da ortogra- fía da oración: coma, punto e coma, puntos suspensivos, pa- rénteses e comiñas.

B5.3. Aspectos socioculturais e sociolingüísticos:

– Recoñecemento e uso de con- vencións sociais básicas e normas de cortesía propias da súa idade e de rexistros informal e estándar, e da linguaxe non verbal elemental na cultura estranxeira.

– Achegamento a algúns aspectos culturais visibles: hábitos, horarios, actividades ou celebracións máis significativas; condicións de vida elementais (vivenda); rela- cións interpersoais (familiares, de amizade ou escolares), comida, lecer, deportes, comportamentos proxémicos básicos, lugares máis

entender.

B5.2. Recoñecer e utilizar as con- vencións ortográficas, tipográficas e de puntuación, con corrección suficiente para o seu nivel escolar.

B5.3. Utilizar para a comprensión e a produción de textos orais e escritos os coñecementos socioculturais e sociolingüísticos adquiridos relativos a relacións interpersoais, comportamento e convencións sociais, respectando as normas de cortesía máis básicas nos contextos respectivos.

B5.4. Producir textos e inferir o significado probable de palabras ou frases que descoñece a partir das experiencias e os coñecementos transferidos desde as linguas que coñece.

B5.5. Distinguir e levar a cabo as funcións demandadas polo propósi- to comunicativo, mediante os expo- ñentes básicos das devanditas fun- cións e os patróns discursivos de uso máis habitual, e utilizar un repertorio léxico suficiente para comunicar no seu nivel escolar, sempre que sexan traballados en clase previamente.

sicos de ritmo, entoación e acen- tuación de palabras e frases.

SLEB5.2. Utiliza adecuadamente as convencións orais e escritas bá- sicas propias da lingua estranxeira no desenvolvemento do proceso comunicativo oral e escrito (saúdos, despedidas, fórmulas moi básicas de tratamento, etc.), e amosa respecto polas diferenzas que poidan existir en aspectos culturais como hábitos, horarios, etc.

CCL

CAA

CCEC

CD

SLEB5.3. Nas actividades de aula, pode explicar o proceso de produ- ción de textos e de hipóteses de significados tomando en considera- ción os coñecementos e as experiencias noutras linguas.

CCL

CAA

CCEC

SLEB5.4. Comprende e comunica o propósito solicitado na tarefa ou ligado a situacións de necesidade inmediata da aula (pedir ou dar in- formación sobre datos persoais, felicitar, invitar, etc.) utilizando adecuadamente as estruturas sintácti- co-discursivas e o léxico necesarios, moi básicos e traballados previamente.

CCL

CAA

CCEC

CD




habituais, etc.; e a costumes, valores e actitudes moi básicos e máis evidentes sobre aspectos propios da súa idade nos países onde se fala a lingua estranxeira.

– Identificación dalgunhas similitudes e diferenzas elementais e máis significativas nos costumes cotiáns entre os países onde se fala a lingua estranxeira e o noso.

– Actitude receptiva e respectuosa cara ás persoas, os países e as comunidades lingüísticas que falan outra lingua e teñen unha cultura diferente á propia.

B5.4. Plurilingüismo:

– Identificación de similitudes e diferenzas entre as linguas que co- ñece para mellorar a súa aprendizaxe e lograr unha competencia comunicativa integrada.

– Participación en proxectos (ela- boración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, obras de teatro, etc.) nos que se utilizan varias linguas e relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais, e valorando as competencias que posúe como persoa plu- rilingüe.

B5.5. Funcións comunicativas:

– Iniciación e mantemento de rela- cións persoais e sociais básicas propias da súa idade.

B5.6. Participar en proxectos (ela- boración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, etc.) nos que se utilicen varias linguas, tanto curriculares como outras presentes no centro docente, relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais.

SLEB5.5. Participa en proxectos (elaboración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, obras de teatro, etc.) nos que se utilizan varias linguas e relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais, e valora as competencias que posúe como persoa plurilingüe.

CCL

CAA

CCEC

CD




– Descrición de calidades físicas e abstractas moi básicas de persoas, obxectos, lugares e actividades.

– Narración de acontecementos e descrición de estados e situa- cións presentes, e expresión moi básica de sucesos futuros.

– Petición e ofrecemento de infor- mación e indicacións, e expresión moi sinxela de opinións e advertencias.

– Expresión do coñecemento, o descoñecemento e a certeza.

– Expresión da vontade, a inten- ción, a orde, a autorización e a prohibición.

– Expresión do interese, a aproba- ción, o aprecio, a satisfacción e a sorpresa, así como os seus contrarios.

– Establecemento e mantemento básicos da comunicación e a or- ganización elemental do discurso.

B5.6. Léxico oral e escrito básico de uso común relativo a:

– Identificación persoal elemental; vivenda, fogar e contexto; actividades básicas da vida diaria; familia e amizades; traballo, tempo libre, lecer e deporte; vacacións; saúde máis básica e coidados fí- sicos elementais; educación e estudo; compras básicas; alimenta- ción e restauración; transporte,




tempo meteorolóxico e tecnoloxí- as da información e da comuni- cación.

– Expresións fixas, enunciados fra- seolóxicos moi básicos e moi habituais (saúdos, despedidas, preguntas por preferencias e expre- sión sinxelas de gustos) e léxico sobre temas relacionados con contidos moi sinxelos e predicibles doutras áreas do currículo.

B5.7. Estruturas sintáctico- discursivas propias de cada idioma.

IES Gonzalo Torrente Ballester Páxina 32

Contidos sintácticos-discursivos

Expresión de relacións lóxicas: conxunción (et) ; disxunción (ou);

oposición (mais); causa (parce que); finalidade (pour); comparación

(plus,moins); explicativas (parce que).

Relacións temporais (avant, après).

Exclamación (Oh là là ! On y va !; interxección (Oui !, Non ! Zut !)

Negación (Ne / N’ ….pas).

Interrogación (qui est-ce ?, qu’est-ce que c’est ?, quoi, quand, pourquoi,

où ; réponses (p. ex. oui, non) ; est-ce que?; adjectif interrogatif (p. ex.

quel est ton sport préféré?).

Expresión do tempo: presente; futuro (présent, futur proche); impératif.

Expresión do aspecto: puntual (frases simples); habitual (présent).

Expresión da modalidade: factualidade (phrases dé- claratives);

capacidade (pouvoir); necesidade (il faut+infinitif);obriga/prohibición (il

faut, imperativo); permiso (pouvoir : est-ce que je peux… ?);

intención/desexo (vouloir); cor- tesía (distinction tu/vous).

Expresión da existencia (presentativos, c’est, ce sont); da entidade (p.

ex. articles définis, indéfinis, noms, pronoms personnels sujet (on),

pronoms toniques); os presentativos (ex. c’est, voilà, il est); a posesión

(adxectivos posesivos dun só propietario); a existencia (ex. il y a, il

n’y a pas); a cualidade (xénero e número dos adxectivos regulares).

Expresión da cantidade: (plurais regulares; números cardinais ata 2

cifras; primeiros números ordinais;

articles partitifs). Adverbios de cantidade e medidas (un peu, trop,

assez, beaucoup, un kilo, un tube

Expresión do espazo (pré- positions et adverbes de lieu avec villes et

pays (en/au + pays, à + ville), position (ici), distance, mouvement,

direction, provenance (venir de + ville), destination (aller à +ville).

Expresión do tempo: puntual (l’heure, moments du jour (le matin, le

soir)) ; in- dicacións de tempo (aujourd’hui); duración (de… à);

secuenciación (à partir de + heure); frecuencia (d’habitude).

Expresión do modo (à/en + medios de transporte).


1.2 Competencias clave

A LOMCE lembra que o Consello Europeo reunido en Barcelona en 2002

recolle, entre as súas conclusións, a necesidade de coordinar esforzos a favor

dunha economía competitiva, baseada, no coñecemento, e insta aos Estados

membros da Unión Europea a desenvolver accións educativas conducentes á

mellora do dominio das competencias clave, en particular mediante o ensino de

polo menos dúas linguas estranxeiras desde unha idade moi temperá. No

mesmo sentido, e en relación coa aprendizaxe ao longo da vida, o Consello de

Europa sinala que a finalidade da educación lingüística, no mundo de hoxe,

non debe ser tanto o dominio dunha ou máis segundas linguas tomadas

illadamente, como o desenvolvemento dun perfil plurilingüe e intercultural

integrado por competencias diversas en distintas linguas e a diferentes niveis,

en función dos intereses e necesidades cambiantes do individuo. Así, para

fomentar e facilitar a construción dun repertorio plurilingüe e intercultural, os

currículos das etapas da ESO e do Bacharelato inclúen, con carácter

específico, a materia de segunda lingua estranxeira. Seguindo o sistema

descritivo do Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas (MCERL),

o currículo de segunda lingua estranxeira correspondente a estas etapas

recolle os criterios de avaliación e os estándares de aprendizaxe avaliables que

articularán a materia, co fin de que o alumnado poida desenvolver no segundo

idioma que escollese, en sinerxia cos ensinos da segunda lingua estranxeira na

etapa de Educación Primaria, as competencias clave que lle permitan

desenvolverse no devandito idioma con sinxeleza, pero con suficiencia, nas

situacións máis habituais en que poida atoparse nos ámbitos persoal, público,

educativo e ocupacional.

De modo que a competencia de comunicación en lingua estranxeira é de seu

unha competencia clave.

Pero, pola súa propia natureza, a materia de lingua estranxeira permite, de

maneira transversal, axudar ao desenvolvemento das demais competencias

clave e contribuír ao desenvolvemento das alumnas e/ou alumnos como

persoas, estudantes, cidadás e cidadáns, e profesionais. As competencias


garantirán a aprendizaxe ao longo de toda a vida das persoas, cuxo proceso

non debe deterse nas etapas obrigatorias da súa educación.

Segundo a recomendación do Parlamento Europeo e do Consello do 18 de

decembro de 2006 sobre as competencias clave para a aprendizaxe

permanente, identificáronse as seguintes competencias:

Comunicación lingüística

A competencia en comunicación lingüística é o resultado da acción

comunicativa dentro de prácticas sociais determinadas, nas cales o individuo

actúa con outros interlocutores e a través de textos en múltiples modalidades,

formatos e soportes. Con distinto nivel de dominio e formalización

especialmente en lingua escrita, esta competencia significa, no caso das

linguas estranxeiras, poder comunicarse nalgunha delas e así enriquecer as

relacións sociais e desenvolverse en contextos distintos ao propio. Igualmente,

favorécese o acceso a máis e diversas fontes de información, comunicación e

aprendizaxe.

Competencia matemática e competencias básicas en ciencia e

tecnoloxía

A competencia matemática e as competencias básicas en ciencia e tecnoloxía

inducen e fortalecen algúns aspectos esenciais da formación das persoas que

resultan fundamentais para a vida. Nunha sociedade onde o impacto das

matemáticas, as ciencias e as tecnoloxías é determinante, a consecución e

sustentabilidade do benestar social esixe condutas e toma de decisións

persoais estreitamente vinculadas á capacidade crítica e visión razoada e

razoable das persoas. A iso contribúen a competencia matemática e

competencias básicas en ciencia e tecnoloxía: a) A competencia matemática

implica a capacidade de aplicar o razoamento matemático e as súas

ferramentas para describir, interpretar e predicir distintos fenómenos no seu

contexto. A competencia matemática require de coñecementos sobre os

números, as medidas e as estruturas, así como das operacións e as

representacións matemáticas, e a comprensión dos termos e conceptos

matemáticos.


As competencias básicas en ciencia e tecnoloxía son aquelas que

proporcionan un achegamento ao mundo físico e á interacción responsable con

el, desde accións, tanto individuais como colectivas, orientadas á conservación

e mellora do medio natural, decisivas para a protección e mantemento da

calidade de vida e o progreso dos pobos. Estas competencias contribúen ao

desenvolvemento do pensamento científico, pois inclúen a aplicación dos

métodos propios da racionalidade científica e as destrezas tecnolóxicas, que

conducen á adquisición de coñecementos, o contraste de ideas e a aplicación

dos descubrimentos ao benestar social. As competencias en ciencia e

tecnoloxía capacitan a cidadáns responsables e respectuosos que desenvolven

xuízos críticos sobre os feitos científicos e tecnolóxicos que se suceden ao

longo dos tempos, pasados e actuais. Estas competencias han de capacitar,

basicamente, para identificar, expor e resolver situacións da vida cotiá –persoal

e social– analogamente a como se actúa fronte aos retos e problemas propios

das actividades científicas e tecnolóxicas.

Competencia dixital

A competencia dixital é aquela que implica o uso creativo, crítico e seguro das

tecnoloxías da información e a comunicación para alcanzar os obxectivos

relacionados co traballo, a empregabilidade, a aprendizaxe, o uso do tempo

libre, e a inclusión e participación na sociedade. Esta competencia supón,

ademais da adecuación aos cambios que introducen as novas tecnoloxías na

alfabetización, a lectura e a escritura, un conxunto novo de coñecementos,

habilidades e actitudes necesarias, hoxe en día, para ser competente nunha

contorna dixital. Require de coñecementos relacionados coa linguaxe

específica básica: textual, numérica, icónica, visual, gráfica e sonora, así como

as súas pautas de decodificación e transferencia. Isto leva ao coñecemento

das principais aplicacións informáticas. Supón tamén o acceso ás fontes e ao

procesamento da información, e o coñecemento dos dereitos e as liberdades

que asisten ás persoas no mundo dixital.


Aprender a aprender

A competencia de aprender a aprender é fundamental para a aprendizaxe

permanente que se produce ao longo da vida e que ten lugar en distintos

contextos formais, non formais e informais. Esta competencia caracterízase

pola habilidade para iniciar, organizar e persistir na aprendizaxe. Isto esixe, en

primeiro lugar, a capacidade para motivarse por aprender. Esta motivación

depende de que se xere a curiosidade e a necesidade de aprender, de que o

estudante se sinta protagonista do proceso e do resultado da súa aprendizaxe

e, finalmente, de que chegue a alcanzar as metas de aprendizaxe propostas e,

con iso, que se produza nel unha percepción de autoeficacia. Todo o anterior

contribúe a motivalo para abordar futuras tarefas de aprendizaxe. En segundo

lugar, en canto á organización e xestión da aprendizaxe, a competencia de

aprender a aprender require coñecer e controlar os propios procesos de

aprendizaxe para axustalos aos tempos e ás demandas das tarefas e

actividades que conducen á aprendizaxe. A competencia de aprender a

aprender desemboca nunha aprendizaxe cada vez máis eficaz e autónoma.

Competencias sociais e cívicas

As competencias sociais e cívicas implican a habilidade e capacidade para

utilizar os coñecementos e actitudes sobre a sociedade, entendida desde as

diferentes perspectivas, na súa concepción dinámica, cambiante e complexa,

para interpretar fenómenos e problemas sociais en contextos cada vez máis

diversificados; para elaborar respostas, tomar decisións e resolver conflitos, así

como para interactuar con outras persoas e grupos conforme a normas

baseadas no respecto mutuo e en conviccións democráticas. Ademais de

incluír accións a un nivel máis próximo e mediato ao individuo como parte

dunha implicación cívica e social. Trátase, polo tanto, de axuntar o interese por

profundar e garantir a participación no funcionamento democrático da

sociedade, tanto no ámbito público como privado, e preparar ás persoas para

exercer a cidadanía democrática e participar plenamente na vida cívica e social

grazas ao coñecemento de conceptos e estruturas sociais e políticas e ao

compromiso de participación activa e democrática.


Sentido de iniciativa e espírito emprendedor

A competencia sentido de iniciativa e espírito emprendedor implica a

capacidade de transformar as ideas en actos. Iso significa adquirir conciencia

da situación a intervir ou resolver, e saber elixir, planificar e xestionar os

coñecementos, destrezas ou habilidades e actitudes necesarios con criterio

propio, co fin de alcanzar o obxectivo previsto. Esta competencia está presente

nos ámbitos persoal, social, escolar e laboral en que se moven as persoas, e

permítelles o desenvolvemento das súas actividades e o aproveitamento de

novas oportunidades. Constitúe igualmente o cimento doutras capacidades e

coñecementos máis específicos, e inclúe a conciencia dos valores éticos

relacionados. A adquisición desta competencia é determinante na formación de

futuros cidadáns emprendedores, e contribúe así á cultura do emprendemento.

Neste sentido, a súa formación debe incluír coñecementos e destrezas

relacionados coas oportunidades de carreira e o mundo do traballo, a

educación económica e financeira ou o coñecemento da organización e os

procesos empresariais, así como o desenvolvemento de actitudes que leven un

cambio de mentalidade que favoreza a iniciativa emprendedora, a capacidade

de pensar de forma creativa, de xestionar o risco e de manexar a incerteza.

Conciencia e expresións culturais

A competencia en conciencia e expresión culturais implica coñecer,

comprender, apreciar e valorar con espírito crítico, cunha actitude aberta e

respectuosa, as diferentes manifestacións culturais e artísticas, utilizalas como

fonte de enriquecemento e goce persoal e consideralas como parte da riqueza

e patrimonio dos pobos. Esta competencia incorpora tamén un compoñente

expresivo referido á propia capacidade estética e creadora e ao dominio

daquelas capacidades relacionadas cos diferentes códigos artísticos e

culturais, para poder utilizalas como medio de comunicación e expresión

persoal. Implica igualmente manifestar interese pola participación na vida

cultural e por contribuír á conservación do patrimonio cultural e artístico, tanto

da propia comunidade como doutras.


1.3 Metodoloxía

O currículo básico proposto pola LOMCE, que recolle as recomendacións do

Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas, está orientado á acción,

é dicir, a desenvolver no alumnado a capacidade de integrar e de pór en xogo

as actitudes, os coñecementos e as destrezas que lle permitan comunicarse en

situacións específicas no mundo real. Esta capacidade para a comunicación

efectiva en contextos reais supón, en primeiro lugar, considerar a lingua como

algo que se fai e que se aprende a facer, antes que como algo que se estuda e

simplemente se sabe. A comunicación no mundo real require, así mesmo,

abordar a aprendizaxe, o ensino e a avaliación a partir do texto como unha

unidade, en que se materializan conxuntamente todos os aspectos que nunha

análise máis teórica da lingua adoitan tratarse por separado e como

compoñentes illados. Sen que o enfoque orientado á acción desatenda en

ningún momento a análise, o estudo e a práctica das distintas competencias

que capacitarán ao alumnado para construír e decodificar textos, non debe

esquecerse que son as actividades de comprensión e produción dos

devanditos textos, en determinados contextos, o que constitúe a acción

comunicativa lingüística real. Por todo iso, e para que o alumnado poida facer

un uso da lingua que responda eficazmente ao reto comunicativo, é

conveniente que tanto a análise e a reflexión sobre a lingua como o seu estudo

e a súa práctica se deriven do que o texto oral ou escrito demande en cada

caso, e que tanto o traballo realizado na aula como na aprendizaxe autónoma

teñan como referencia os textos que as alumnas e/ou alumnos terán que ser

capaces de comprender e de producir, de maneira que as accións pedagóxicas

e as tarefas de aprendizaxe, aínda que son diversas e motivadoras, teñan

sempre como característica común a contribución á consecución dos

obxectivos específicos que establecen os estándares de aprendizaxe

avaliables para cada conxunto de actividades lingüísticas na etapa respectiva.

COMUNICACIÓN

O obxectivo do método é garantir, como mínimo, a adquisición das aptitudes

descritas polo Marco Común Europeo de Referencia (MCER) para o nivel A1.


Comprensión oral

«Comprender palabras familiares e expresións moi correntes sobre un mesmo,

a súa familia e a súa contorna máis próxima e concreta, se a xente fala lenta e

claramente» MCER.

Desta forma, escoitaranse e comprenderanse de forma global monólogos e

diálogos moi sinxelos, situados nun contexto cotián, sobre temas próximos ao

alumnado, p. ex.:

Mensaxes en continuo

Nun parque público: as intervencións moi breves de personaxes, facer un

pedido nun posto de refrescos, berros e onomatopeas (para expresar dor,

mandar calar, desculparse…).

- Na festa: un mozo presenta a súa familia.

- Na radio: consellos para utilizar o computador.

- Nun sitio web: unha adolescente conta o seu horario/a súa xornada, etc.

Cancións e cancións infantís (comptines)

En case todas as unidades, cancións moi animadas e sinxelas, escritas a

partir do vocabulario dispoñible.

Conversacións (diálogos curtos en situacións do día a día)

- Na rúa: situacións en que mozos se coñecen por primeira vez

- Na cafetería: un adolescente dá un agasallo a unha amiga

- No colexio: unhas alumnas e/ou alumnos len o seu novo horario

- No colexio, por videoconferencia: entrevista con alumnas e/ou alumnos

de intercambio ingleses

- Durante unha festa de aniversario: xogo de adiviñas

- Na piscina: uns están contentos, outros quéixanse etc.


Nivel de esixencia e estratexias

A competencia obxectivo neste nivel é a comprensión global, sobre todo a

identificación da situación e a resposta a preguntas de base, onde (se sitúa a

acción)?; Quen (fala)?; Que (de que falan?).

Non se espera que o alumnado comprenda todo, e aínda menos que o faga no

primeiro intento. Pero o adestramento na comprensión oral non será por iso

menos sistemático e incluirá a adquisición de estratexias específicas: p. ex.,

desde o principio, pediráselle ao alumnado que estea atento ás entoacións, que

lle axudarán a entender as intencións de comunicación.

Produción oral: expresión en continuo e en interacción

«Utilizar expresións e frases sinxelas para describir o lugar onde vive o

alumnado e a xente que coñece. Comunicar de forma sinxela, coa condición de

que o interlocutor estea disposto a repetir ou reformular as frases máis

lentamente e a axudarlle a formular o que quere dicir. Facer preguntas sobre

temas próximos ou sobre o que necesita de forma inmediata, así como

contestar esas mesmas preguntas>> MCER.

Deste modo, o método anima ás alumnas e/ou alumnos a que interveñan de

forma individual e tamén entre eles, dentro das súas posibilidades como

debutantes a través de:

Repetición

- Cancións e textos musicalizados

Inténtase que o alumnado cante (cancións e comptines), diga (números,

verbos…), xuntos ou individualmente e que mellore a súa pronuncia a

partir de trabalinguas inventados.

Liberados da obrigación de reflexionar para buscar as palabras ou

construír frases, do medo a cometer erros, levados polo ritmo, polos

compañeiros, as alumnas e/ou alumnos:

o Reláxanse e perden os seus complexos, e aprenden a dar unha

dimensión lúdica á lingua.

o Poden concentrarse na pronuncia e a entoación.

o Integran máis facilmente a lingua.


- Diálogos

Aprendendo de memoria e representando escenas dialogadas, as

alumnas e/ou alumnos:

o Asimilan contidos e memorízanos; os textos convértense en

referencias e mesmo modelos.

o Aprenden a enriquecer a lingua con todos os recursos non

verbais (xestos, mímica…).

Expresión en continuo

Anímase as alumnas e/ou os alumnos a, p. ex.:

- Presentarse

- Presentar os seus compañeiros e describilos

- Falar do seu horario de clase, os seus gustos e preferencias (materias,

actividades), dos seus hábitos

- Comentar ilustracións

- Imaxinar situacións en que serían o centro de atención

Interacción

- Actividades de reutilización, xogos de rol

As actividades orais de reutilización non son mecánicas, están

contextualizadas e teñen sentido. Anímase as alumnas e/ou alumnos a

que:

o Falen das situacións e das ilustracións.

o Xoguen, adiviñen.

o Adopten o papel de personaxes, ficticios ou non, e recreen

situacións utilizando as fórmulas que se presentaron.

- Tarefas finais

É na realización destas tarefas, na que as alumnas e/ou alumnos se

inician na comunicación auténtica, posto que se expresan de forma oral

no marco dun proxecto concreto:

- Certas tarefas son esencialmente orais: fabricar anuncios

publicitarios, presentar a súa cidade ou o seu pobo a uns


estudantes franceses, organizar un concurso de coñecementos

sobre Francia, etc.

- Outras materializaranse por escrito, pero desembocarán tamén

nunha presentación oral ante a clase, así como en comentarios.

- Doutra banda, aos poucos e coa axuda do profesor, falan en

francés entre eles durante a fase de preparación (procura de

ideas, intercambiar información), para organizarse e negociar o

relacionado coas tarefas que deben realizar.


O nivel de esixencia neste primeiro nivel reflectirá unha dobre prioridade:

- A comunicación será máis importante que a corrección formal. Dito

doutro xeito, o importante é que se entenda a mensaxe, mesmo se a

expresión é incorrecta ou imprecisa, ou se unha parte da mensaxe se

entende grazas a medios non verbais.

- Débese valorar cando o alumnado se arrisque a expresarse, posto que

isto é indispensable no progreso: se o alumnado non se atreve a falar

por medo a cometer faltas (de lingua ou pronuncia), se se desanima,

non teremos nada que corrixir, modelar, xa non haberá máis

aprendizaxe posible.

Non se trata de descoidar a forma: débese ter en conta e debe ser corrixida

(sobre todo se son contidos vistos na clase), porque a mellora da lingua

contribúe á eficacia da comunicación, e á motivación que vén asociada a ela.

As estratexias propostas neste método teñen como obxectivo a toma de

conciencia e a aceptación destes criterios por parte do alumnado:

desenvolvemento da motivación e preocupación pola eficacia. Citáronse

anteriormente as actividades de repetición lúdica, do mesmo xeito observarase

que numerosas consignas insisten na importancia de coidar a entoación e

mesmo de esaxerar a expresividade.


Comprensión escrita

«Comprender nomes familiares, palabras, así como frases moi sinxelas, p. ex.

en anuncios, carteis ou catálogos» MCER.

O método inicia ás alumnas e/ou alumnos na comprensión de escritos de

diversa natureza auténticos ou semiauténticos, p. ex.:

Anuncios, carteis, documentos funcionais auténticos

- Horarios, axendas, DNI, mapa xeográfico, sobre para cartas, mapa coas

diferentes zonas escolares;

- Pancarta para unha campaña solidaria para nenos de Senegal, cartel

publicitario dunhas zapatillas de deporte…;

- Anuncio publicitario en web (campamento de verán), folleto cun

programa de estancia lingüística…

Cómic

O formato cómic utilízase frecuentemente debido ao seu interese pedagóxico.

Ten un lugar de grande importancia na cultura francófona e é un medio

estratéxico para introducir a linguaxe escrita no comezo da aprendizaxe: a falta

de recursos lingüísticos compénsase grazas á imaxe que <<conta>> tanto ou

máis que o texto, ademais a lingua escrita é unha transcrición da oral. No

método, presentarase do seguinte modo nas diferentes unidades:

- Unité 0 («Eh! Comment tu t’appelles ?/Comment ça vai?»).

- Unité 1 («A trousse à réaction»).

Prensa, documentos informativos formais

A maioría dos documentos que se presentan na sección «Je lis et je découvre»

poderían atoparse nunha revista para adolescentes.

- Tests: «Éco-quiz», «Prêt(e) à voyager en péniche?».

- Reportaxe fotográfica: «L’école en France».

- Artigo ilustrado: « Les symboles de la France ».


Internet

Anímase as alumnas e/ou alumnos a que fagan procuras en Internet para

completar a información que se dá «Le lis et je découvre». Desta forma, lerán

textos auténticos para buscar información precisa de:

- Un autor literario.

- Os símbolos de Francia.

- As cidades que teñen ríos.

- Os lugares máis turísticos da cidade de Bruxelas.

- Os campamentos de verán.

Documentos comunicativos persoais

As alumnas e/ou os alumnos atoparán extractos de escritos menos formais,

p. ex.:

- Un diario (dunha moza preocupada pola proximida dunha festa).

- Un diario de viaxes con fotos comentadas (viaxe a Bruxelas).

- Testemuños de mozos sobre as súas vacacións.

- O blog de Claire que, en cada unidade (sección «Je lis et je découvre»)

se presenta ela e os seus amigos, a súa vida cotiá, os seus hábitos de

adolescente.


Como no caso oral, na lingua escrita a prioridade é a comprensión global, así

como a identificación de información xeral, da finalidade do texto. As preguntas

de comprensión dos documentos evidencian esta prioridade, p. ex.: «Associe

chaque titre à un témoignage» (unidade 6).

Por outro lado, o método exercita ao alumnado para que busque nun texto

informacións precisas importantes, p. ex.: nun folleto turístico pediráselle que

busque: «Combien de jours dure cette colonie? Où vont-ils durmir?... »

(unidade 4); nun diario deberá encontrar «Quelles sont les deux spécialités

gastronomiques da Belgique?» ou « À quelle heiure Emma arrive à Paris?

(unidade 5).

As estratexias apropiadas que o método propón ao alumnado apóianse no

formato dos documentos (iconográficos, tipográficos… rico e variado en función


do tipo de documento). Sistematízanse e lémbranse de forma explícita: lese, p.

ex.: «Devine le sens des mots difficiles: observe les photos, cherche les mots-

clés, aide-toi des mots transparents…» (unidade 6).

Produción escrita: expresión e interacción

«Escribir unha postal curta e sinxela, por exemplo sobre as vacacións. Dar

detalles persoais nun cuestionario, pór por exemplo o meu nome, a miña

nacionalidade, o meu enderezo nunha ficha de hotel» MCER.

No nivel A1, está claro que a produción escrita é a competencia de

comunicación menos desenvolvida.

Preséntanse os contidos de forma oral, e un dos obxectivos primordiais é o de

facilitar o recoñecemento oral no escrito así como o paso do escrito ao oral: é a

finalidade do «Blog de Claire» e da rúbrica: «Je lis, je dis». Con todo, iníciase o

alumnado á produción escrita.

Expresión mínima «utilitaria»

Anímase o alumnado a:

- Personalizar o seu caderno escribindo as súas palabras favoritas en

francés e a realizar un póster colectivo mantendo o mesmo espírito

(unidade 1, tarefa final).

- Confeccionar un cartel anunciando o programa de actividades dunha fin

de semana cos amigos (unidade 5, tarefa final).

- Tomar notas como apoio á hora de facer presentacións (en todas as

tarefas finais).

Expresión persoal

A iniciación á expresión persoal proponse na sección «Je lis et je découvre»,

ao final do percorrido, integrada no Blog de Claire, para destacar a vocación

comunicativa de certos escritos. O Blog de Claire servirá como referencia e

«modelo». Desta forma pediráselle ao alumnado que:

- Se presente

- Describa a súa mellor amiga ou amigo

- Conte as súas actividades cos compañeiros

- Fale das súas relacións coa xente á que quere


- Diga se a moda é importante para el/ela.

- Describa o almorzo que toma na casa.


As producións escritas deberán ser avaliadas con indulxencia. A ortografía non

forma parte das prioridades do ensino-aprendizaxe, o máis importante é que a

produción sexa comprensible e se adapte ás indicacións, aínda que non se

realice con corrección.

A «tolerancia» prevista para as palabras de uso non será a mesma que para a

ortografía gramatical. Esta é obxecto dun adestramento especial (na sección

«J’écoute et je parle – J’observe et j’analyse»): deste xeito daráselle grande

importancia ás marcas de xénero e número e ás terminacións verbais.

As estratexias propostas pasan pola toma de conciencia das diferenzas entre o

oral e o escrito: a existencia de varias grafías para un mesmo son («Je lis, je

dis»), e da significación determinante de terminacións verbais, de nomes e

adxectivos.

TRATAMENTO DAS COMPETENCIAS CLAVE

Ademais dos obxectivos lingüísticos, o método fixa deliberadamente como

finalidade a mobilización e o desenvolvemento das competencias clave. Este

compromiso non ten nada de artificial, posto que o ensino dunha lingua viva

conduce inevitablemente a abordar realidades transversais e interdisciplinares.

Ademais da competencia de comunicación, algunhas competencias clave

asócianse inevitablemente co enfoque do método (competencia dixital,

aprender a aprender, competencias sociais e cívicas), outras son menos

centrais, pero todas se abordan e se requiren do alumnado, para cada unha

delas, un mínimo de toma de conciencia e unha actitude favorable.

As competencias de base mobilizadas e desenvolvidas no método están

expresamente sinaladas en todos os elementos: libro do alumnado, caderno de

exercicios, libro do profesor, en que, ademais, se analizan sistematicamente.


Competencia matemática e competencias de base en ciencias e

tecnoloxía

Non sendo a priori fundamental no proceso da aprendizaxe do francés,

necesítase en en varias ocasións:

- En todas as actividades que teñen como tema os números, en que non

só se trata de (unidade 0, p. 7 act. 4, p. 10 act. 5 e 6; unidade 2, p. 21

act. 3; unidade 3, p. 36 act. 5, p. 41 act. 5), senón tamén de facer

operacións (unidade 3, p. 36 act. 4 );

- Nas actividades onde se require a lóxica ademais do cálculo: continuar

unha serie numérica (unidade 3, p. 40 act. 3), deducir a idade de varios

personaxes a partir de informacións relativas dadas (unidade 4, p. 50

act. 1);

- En actividades de pura dedución, non numéricas como «jeu de logique»

dos cans (unidade 2, p. 28 act. 1) ou as adiviñanzas sobre a familia de

Arthur Chevelu (unidade 4, p. 45 act. 6). Así pois, a competencia

matemática é primeiro de nada a aptitude para desenvolver e aplicar un

razoamento matemático para resolver diversos problemas. Esta actitude

requirida en PARACHUTE é practicamente a mesma que se require no

ámbito matemático e científico xeral: o respecto á verdade, a vontade de

encontrar argumentos, o rigor intelectual, así como avaliar a súa validez.

Competencia dixital

É, sobre todo, instrumental:

- O método conta con elementos dixitais que serán manexados polas

alumnas e/ou alumnos ou ante eles: o manual dixital interactivo para o

encerado dixital e os complementos para animar (banco de imaxes

dixitais, karaokes, xogos para o encerado dixital).

- PARACHUTE anima as alumnas e/ou os alumnos a que utilicen as

novas tecnoloxías para realizar as actividades de procura de información

en Internet (en «Je lis et je découvre»), para comunicarse cos seus

amigos (en «Le blog de Claire»), para preparar as súas presentacións,

como na tarefa «Je suis méga-horrible» (unidade 3, p. 30).


O método permítelles ao alumnado comprender o papel e as posibilidades das

TIC na vida diaria, privada, en sociedade e no traballo. Sensibilízao, do mesmo

xeito, cos posibles riscos de Internet e da comunicación a través de soportes

electrónicos (correo electrónico, aplicacións en rede), cos problemas de validez

e fiabilidade das informacións disponibles, e tamén cos riscos para a súa

saúde: «ter bos hábitos ante o computador» (unidade 4, act. 1 a 5).

Aprender a aprender

A competencia que permite aprender a aprender é o centro da aprendizaxe do

francés; é en si mesma consubstancial, posto que a aptitude de aprender a

aprender é a base do progreso e da motivación que leva.

O contrato de aprendizaxe que se atopa ao comezo de cada unidade axuda o

alumnado a reflexionar sobre o obxecto e finalidade da aprendizaxe.

Para cada competencia lingüística, o método proponlle ao alumnado

estratexias específicas (ver máis arriba), e adéstrao para que recorra a elas de

forma consciente.

Estas estratexias descóbrense e utilízanse na clase, requírense e

rentabilízanse no momento do traballo individual, e co caderno de exercicios en

particular. Contribuirán a que o alumnado gañe confianza nas súas propias

capacidades no momento en que se dea conta da súa utilidade.

A variedade de soportes e de actividades está destinada a facerlles

comprender ás alumnas e/ou alumnos que non hai unha soa forma de abordar

unha lingua e de aprendela.

A variedade de formatos destinados á avaliación (xogos, balances

orais/escritos, avaliacións por competencias do tipo) ten a mesma finalidade:

independentemente do valor eventual sumativo, ten un valor formativo, xa que

lle permite ao alumnado coñecer cales son as súas estratexias de aprendizaxe

favoritas, e cales son os puntos fortes e débiles das súas aptitudes e

cualificacións.



É un método destinado ao ámbito escolar, á aprendizaxe en grupo, polo que a

competencia social ten un gran valor.

Os códigos de conduta que se deben respectar na vida colectiva de forma xeral

son os mesmos que os que se deben respectar no colexio e na clase; no grupo

e nos subgrupos cando, p. ex. se realicen as tarefas finais. No día a día, o

método incítaos a respectar as regras de cortesía, a saudarse, a respectar as

quendas de palabra, a escoitar os demais, a respectar os seus esforzos para

facerse entender a pesar das dificultades da lingua…

A través das actividades, aprenden a respectar as nocións fundamentais do

individuo, do grupo, da organización do traballo, da igualdade entre homes e

mulleres e da non discriminación, de sociedade e de cultura.

O descubrimento dunha realidade diferente á súa, a do mundo francófono,

dálles a oportunidade de exercer unha actitude aberta e tolerante.

A competencia social está unida ao benestar persoal e colectivo que esixe

comprender como os individuos poden asegurarse de ter un estado óptimo de

saúde física e mental.

As tarefas finais son por si soas a ocasión perfecta de demostrar unha actitude

positiva: colaboración, valoración da diversidade e do respecto aos demais, e

aceptación de compromisos. Termínanse, á mantenta, cunha rúbrica de

reflexión «Moi et les autres».

No que respecta ás competencias cívicas, o método propón unha

sensibilización.

Preténdese, desde a primeira unidade, coa información da campaña «Un

cahier, un crayon, pour les enfants du Sénégal» (p. 17) que sexan conscientes

de que pertencen a unha sociedade occidental privilexiada.

O coñecer outro país desde o punto de vista «político» e histórico contribúe ao

desenvolvemento da competencia cívica: o método contribúe a ela cun informe

como é o de «Les symboles da France» (unidade 2, pp. 26-27).


Alí atoparán informacións básicas sobre a bandeira, o himno nacional, a festa

nacional e as orixes desta, que dan unha perspectiva histórica e pública do

país onde naceu a lingua que están aprendendo.

Lerase o lema de Francia «liberté, égalité, fraternité», que é perfecto para

lembrar as nocións de democracia, xustiza, igualdade, cidadanía e dereitos

civís.

Ao final, atoparemos unha páxina que personifica con humor algúns clichés de

Francia para que se reflexione sobre os prexuízos e dar un exemplo de «burla

cariñosa».


Dada a súa idade, as alumnas e/ou os alumnos do libro están aínda lonxe do

mundo profesional, en que deberán facer proba deste espírito emprendedor

indispensable no mundo moderno. Pero non é demasiado pronto para axudalos

a desenvolver unha actitude favorable á adquisición desta competencia. Con

este obxectivo, as tarefas finais son un contexto privilexiado: o alumnado debe

realizar un proxecto en grupo, debe organizarse e negociar para repartir as

tarefas ao principio e durante cada etapa (preparación, realización, exposición).

Cada un mobilizará as súas mellores capacidades para contribuír ao resultado

común, pero todos terán que exercer a aptitude para anticipar, para planificar a

súa actividade persoal ao servizo da tarefa (procura de información, selección

de documentación gráfica, creación de ilustracións, compra de material…),

para facer un informe para os membros do grupo ou subgrupo, para resolver

cal é a proposición máis adecuada etc.

Sensibilidade e expresión cultural

Non todos os individuos nacen cos mesmos dons artísticos, pero todos teñen

dereito a aprender a sentir as emocións estéticas e o deber de respectar as

manifestacións culturais e artísticas que enriquecen o mundo.

Deste xeito, para desenvolver a sensibilidade artística do alumnado o método

deixa ver e descubrir algúns elementos do patrimonio cultural de Francia:

«Qu’est-ce que tu connais da France?», pregúntaselle ao alumnado


convidándoo a facer unha lista de monumentos, cidades, cómics, personaxes

famosos, marcas, a partir de fotos do Arco de Triunfo, de Astérix, de Xulio

(unidade 1, p. 20 «Vive le français!»). E cando propón unha fin de semana en

París, o percorrido inclúe unha visita á torre Eiffel, ao Museo nacional de

historia natural, ao Louvre (fotos da pirámide e reprodución da Gioconda), un

paseo en barco para admirar as pontes de París, Notre Dame, unha foto de

recordo diante das estacións de metro art déco tan características (unidade 5,

pp. 60-61 «Un week-end à Paris»).

O alumnado estará preparado para organizar unha visita guiada da súa cidade,

o que lle fará valorar o seu propio patrimonio cultural (unidade 5, p. 64, tarefa

final).

A cultura popular contemporánea está tamén presente: Asterix (unidade 0, p. 9

act. 8), a baguette e o roquefort pelexan por ser os representantes de Francia

(unidade 0, unidade 1, p. 16).

O método favorece tamén a expresión cultural e artística en canto ten

oportunidade. En todas as tarefas finais, as indicacións propoñen dar unha

dimensión creativa:

- Debuxo: «Debuxa, recorta e fai un colaxe con todo o que máis che gusta

de Francia. Escribe de forma artística […] Pega etiquetas, fotos,

postais…» (unidade 1, p. 20, tarefa final).

- Música, baile: «Engadide ruídos, música, ritmos, coreografías… tanto

como queirades» (unidade 3, p. 42, tarefa final).

- Arte dramática: «Preparades: os decorados, disfraces, a música.

Imaxinades a posta en escena…» (unidade 4, p. 52, tarefa final).

En canto a Claire, declara no seu blog non ser unha «fashion victim» e decora

todas as súas cousas, co cal gaña rapidamente adeptos (unidade 5, p. 60, Blog

de Claire «Personalizo todo: o meu estoxo, a miña axenda, o meu bolso, as

miñas camisetas, os meus calcetíns»/Ten demasiado estilo. Gustaríame

regalar unha camiseta así á miña amiga!»).


1.4 Avaliación

A avaliación está no corazón do currículo proposto pola LOMCE, como se

desprende da propia tipificación dos contidos: cada un dos catro bloques de

contidos comprende, para cada conxunto de actividades, os criterios de

avaliación e os estándares de aprendizaxe avaliables, entre os que existe

unha relación non unívoca debido á especial natureza da actividade lingüística;

isto supón que, para avaliar o grao de adquisición das diversas competencias

necesarias para levar a cabo as accións recollidas en cada un dos estándares

de aprendizaxe, Deberán aplicarse todos e cada un dos criterios de avaliación

descritos para a actividade correspondente; á súa vez, dos estándares de

aprendizaxe haberán de derivarse os correspondentes contidos competenciais

(estratéxicos, socioculturais e sociolingüísticos, funcionais, sintáctico-

discursivos, léxicos, fonético-fonolóxicos, e ortográficos) cuxo grao de

consecución avaliarase coa aplicación dos criterios respectivos.

A LOMCE (artigo 2) define os estándares de aprendizaxe avaliables como

concrecións dos criterios de avaliación que permiten definir os resultados das

aprendizaxes e concretan mediante accións o que o alumnado debe saber e

saber facer en cada materia. Deben permitir graduar o rendemento ou logro

alcanzado. Teñen que ser observables, medibles e avaliables, xa que

contribúen e facilitan o deseño de probas estandarizadas e comparables.

Procedementos de avaliación

O proceso de avaliación será:

- Continuo: recupérase un trimestre superando o seguinte.

- Formativo: ao longo de todo o curso.

- Sumativo: controis, traballo na aula e actitude.


Criterios de cualificación

A nota final da avaliación obterase de acordo a

1.º ESO Porcentaxes

Exame/s

trimestral/is

Ata o 80 %

Traballo na

clase e actitude

Ata o 20 %

Caderno, constancia e esforzo nas tarefas, traer sempre o

material, calidade nas producións orais e escritas,

voluntariedade, interacción positiva….

Instrumentos de cualificación

Todo tipo de controis orais e escritos, previstos ou non, exercicios prácticos

que esixan as catro destrezas, individualizadas e/ou combinadas, tarefas para

casa, caderno de clase, traballos complementarios obrigados e/ou voluntarios,

observación directa, individualizada e constante.

2. Material didáctico

Libro do alumnado

Estrutura do manual

O libro do alumnado componse de 6 unidades, precedidas da unidade 0 de

sensibilización/reactivación dos coñecementos. Estas unidades veñen

completadas por dúas seccións finais de consulta.

UNIDADE 0

- Catro páxinas que presentan contidos elementais para comezar o

ano sen dificultade (alfabeto, números, saúdos…).

- A unidade comeza como as demais por:

Enunciado dos obxectivos, para que o alumno sinta desde

o principio que vai tomar as rendas da súa aprendizaxe.


Actividades para descubrir o vocabulario de base, de forma

oral.

6 UNIDADES

- Para todas a mesma estrutura, que constitúe un verdadeiro

percorrido de aprendizaxe: 4 leccións, unha revisión/avaliación/unha

tarefa final.

CADA DÚAS UNIDADES: «VERS LE DELF»

- Unha avaliación completa por competencias, seguindo o formato dos

exames do DELF.

- Poderá constituír unha avaliación sumativa ao finalizar o trimestre.

APÉNDICES

- Transcrición de todos os documentos gravados, contextualizados

polas ilustracións das unidades

- Resumo gramatical

- Conxugacións

- Fonética

3. Contidos

Unité 0

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Saluer. Se présenter. Compter jusqu’à 20. Dire sa couleur préférée.

Mots transparents. Les salutations. L’alphabet. Les couleurs. Les nombres de 0 à 20.

Le rythme de la phrase. Sensibilisation aux intonations interrogative et exclamative.

Compétence mathématique et compétence de base en sciences et technologie. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques.


Unité 1

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Nommer le matériel scolaire. Identifier un objet ou une personne. Décrire un objet. Parler de son emploi du temps au collège. Énoncer les jours de la semaine. Dire ses matières préférées. Communiquer en classe.

Les articles définis. Les articles indéfinis. Qu’est-ce que c’est ? C’est… La forme il ya… (passif)

Le matériel de classe. Les couleurs. Les matières scolaires. Les jours de la semaine.

Le son [ɔ ] Je lis, je dis : ai = [ɛ]

Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise. Sensibilité et expression culturelles.

Unité 2

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Demander des informations sur quelqu’un. Exprimer ses goûts. Décrire quelqu’un. Dire une date. Compter jusqu’à 31.

Verbes en –er. Le verbe être. Les adjectifs au masculin, au féminin et au pluriel.

Les mois de l’année. Les fêtes. Les nombres de 20 à 31. Sports et loisirs. Les adjectifs de description.

Le son [y] Le son [R] Je lis, je dis: ou [u] et le « e » muet.

Compétence mathématique. Compétences clés en sciences et technologies. Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise (sensibilisation). Sensibilité et expression culturelles.

https://fr.wikipedia.org/wiki/API_%C9%94%CC%83


Unité 3

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Faire des appréciations. Décrire des actions. Parler d’écologie

Verbes en –er. La négation. L’élision. On= nous

Les verbes d’action. Recyclage et écologie. Les nombres de 40 à 100.

Le son (ʒ) Le son ( ) Je lis, je dis : au, eau = (o)

Compétence mathématique. Compétences clés en sciences et technologies. Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise (sensibilisation). Sensibilité et expression culturelles.

Unité 4

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Situer dans l’espace. Demander et dire l’âge. Parler de sa famille. Donner des ordres ou des conseils. Exprimer l’appartenance.

Les prépositions de lieu. L’interrogatif où. Les adjectifs posssessifs. Le verbe avoir. L’impératif affirmatif.

Les parties du corps. La famille. Les médias.

Le son [o]. Le son [z]. La liaison. Je lis, je dis : le « s » final, la liaison.

Compétences clés en sciences et technologies. Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise (sensibilisation). Sensibilité et expression culturelles.

https://fr.wikipedia.org/wiki/API_%CA%92



Unité 5

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Faire des achats et des commentaires sur des vêtements. Demander et dire la cause. Demander et dire l’heure. Parler des tâches quotidiennes.

Les adjectifs démonstratifs. Le verbe mettre. Pourquoi …parce que … Le verbe faire.

Les vêtements. L’heure. Les formules de politesse (tu ou vous, je voudrais).

Le son [v]. Le son [œr] Je lis, je dis : oi = [wa]


Unité 6

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Proposer, demander, refuser des aliments. Parler de ses repas. Parler de ses activités quotidiennes.

Les articles partitifs. Le verbe prendre. Les verbes pronominaux.

L’alphabet (épeler). Les aliments. Les repas. Les activités quotidiennes.

Le son [ɛ ]. Le son [ ʃ ] Je lis, je dis : in, ein, ain, aim = [ ɛ ]


https://fr.wikipedia.org/wiki/API_%C5%93

https://fr.wikipedia.org/wiki/API_%C9%9B%CC%83




4. TEMPORALIZACIÓN DOS CONTIDOS

O método está previsto para cubrir 70 horas ou sesións aproximadamente,

impartidas cunha frecuencia de 2 horas semanais.

Polo tanto, a distribución horaria dos seus contidos ao longo do curso será a

seguinte:

1.

º TRIMESTRE

Mínimo: 19 horas

Máximo: 25 horas

Unidade 0 Unidade 1 Unidade 2

Avaliación por competencias

2 8 8 1

4

10 10 1

2.º TRIMESTRE

Mínimo: 17 horas

Máximo: 21 horas

Unidade 3 Unidade 4


8 8 1

10 10 1

3.

º TRIMESTRE

Mínimo: 17 horas

Máximo: 21 horas

Unidade 5 Unidade 6


8 8 1

10 10 1

*Enténdese por unidade o conxunto libro-caderno, onde o caderno é un

complemento estratéxico do libro do alumnado.

Esta proposta, evidentemente, poderá ser modificada polo profesor, tanto en

función das características do seu grupo-clase, como do propio calendario

escolar.


5. Ferramentas para a avaliación

Avaliación das destrezas: indicadores de logro

Para axudar o profesor a cualificar a avaliación dos niveis de desempeño

competenciais alcanzados polo alumnado, propomos nesta programación os

indicadores de logro, para as catro competencias.

Estes indicadores de logro inclúen rangos dirixidos á avaliación de

desempeños, que teñen en conta o principio de atención á diversidade.


ESTÁNDARES DE

APRENDIZAXE cc

BLOQUE 1: Comprensión de textos orais

INDICADORES DE LOGRO

En vías de adquisición

Adquirido Avanzado

Excelente

1. Capta a información máis

importante de indicacións,

anuncios, mensaxes e

comunicados breves e articulados

de maneira lenta e clara (p. ex. en

estacións ou aeroportos), sempre

que as condicións acústicas sexan

boas e o son non estea

distorsionado.

CC

L

Capta a información máis



comunicados breves e

articulados de maneira

lenta e clara con dificultade

e con necesidade de

repeticións e con apoio

xestual.






lenta e clara co algunha

dificultade e con

necesidade de

repeticións.






lenta e clara sen ningunha

dificultade e con

necesidade de repeticións.

Capta a información

máis importante de

indicacións, anuncios,

mensaxes e



lenta e clara sen

ningunha dificultade e

sen necesidade de

repeticións.

2. Entende os puntos principais do

que se lle di en transaccións e

xestións cotiás e estruturadas (p.

ex. en hoteis, tendas, albergues,

restaurantes, espazos de lecer ou

centros de estudos).

CC

L

Entende os puntos

principais do que se lle di

en transaccións e xestións

cotiás e estruturadas con

bastante dificultade e con

necesidade de repeticións

e con apoio xestual.

Entende os puntos


en transaccións e

xestións cotiás e

estruturadas con apoio

visual e con necesidade

de repetición.

Entende os puntos


en transaccións e xestións

cotiás e estruturadas con

apoio visual sen

necesidade de repetición.

Entende os puntos

principais do que se lle

di en transaccións e

xestións cotiás e

estruturadas sen

necesidade de

repetición.

3. Comprende, nunha conversación

informal en que participa,

descricións, narracións e opinións

formuladas en termos sinxelos

sobre asuntos prácticos da vida

diaria e sobre aspectos xerais de

temas do seu interese, cando se lle

fala con claridade, amodo e

directamente, e se o interlocutor

está disposto a repetir ou

reformular o devandito.

CC

L-

CA

A

Ten dificultade en

identificar as ideas

principais nunha

conversación informal con

apoio visual, xestos e con


Identifica as ideas

principais nunha




Identifica as ideas

principais nunha


apoio visual e xestos, sen


Identifica as ideas

principais nunha

conversación informal

sen apoio visual nin

xestos.


4. Comprende, nunha conversación

formal en que participa (p. ex. nun

centro de estudos), preguntas

sinxelas sobre asuntos persoais ou

educativos, sempre que poida pedir

que se lle repita, aclare ou elabore

algo do que se lle dixo.

CC

L

Ten dificultade en


principais nunha

conversación formal con



Identifica as ideas

principais nunha




Identifica as ideas

principais nunha


apoio visual e xestos, sen


Identifica as ideas

principais nunha

conversación formal sen

apoio visual nin xestos.

5. Identifica as ideas principais de

programas de televisión sobre

asuntos cotiáns ou do seu interese

articulados con lentitude e

claridade (p. ex. noticias ou

reportaxes breves), cando as

imaxes constitúen gran parte da

mensaxe.

CA

A

Ten dificultades en


principais de programas de

televisión sobre asuntos

cotiáns ou do seu interese

con necesidade destes

apoios: visual, xestos e

repeticións.

Sabe identificar o sentido

global e informacións

esenciais de programas

de televisión sobre

asuntos cotiáns ou do seu

interese con necesidade

destes apoios: visual,

xestos e/ou repeticións.

Sabe identificar o sentido

global e informacións

esenciais de programas de


cotiáns ou do seu interese

con necesidade de, polo

menos, un destes apoios:

visual, xestos ou

repeticións.

Sabe identificar o

sentido global e

informacións esenciais

de programas de


cotiáns ou do seu

interese sen necesidade

de apoio visual, xestos

nin repeticións.


ESTÁNDARES DE

APRENDIZAXE CC

BLOQUE 2: Produción de textos orais: expresión e interacción


En vías de

adquisición

Adquirido Avanzado

Excelente

1. Fai presentacións breves e

ensaiadas, seguindo un guión

escrito, sobre aspectos concretos

de temas xerais ou relacionados

con aspectos básicos dos seus

estudos, e responde a preguntas

breves e sinxelas dos oíntes sobre

o contido das mesmas se se

articulan clara e lentamente.

CC

L

Fai presentacións

breves e ensaiadas,

seguindo un guión

escrito, e responde a

preguntas breves e

sinxelas dos oíntes

sobre o contido das

mesmas dunha

maneira pouco clara,

con algunhas pausas,

con necesidade de

repeticións e sen

apoio de xestos.

Fai presentacións

breves e ensaiadas,

seguindo un guión


preguntas breves e


sobre o contido das

mesmas dunha maneira

clara, con algunhas

pausas, con necesidade

de repeticións e sen

apoio de xestos.

Fai presentacións

breves e ensaiadas,

seguindo un guión


preguntas breves e


sobre o contido das

mesmas dunha maneira

clara, con algunhas

pausas, sen necesidade

de repeticións e con

apoio de xestos.

Fai presentacións breves e

ensaiadas, seguindo un

guión escrito, e responde a

preguntas breves e

sinxelas dos oíntes sobre o

contido das mesmas dunha

maneira clara utilizando

expresións previamente

traballadas e apoiándose

en xestos.

2. Desenvólvese coa eficacia

suficiente en xestións e

transaccións cotiás, como son as

viaxes, o aloxamento, o transporte,

as compras e o lecer, seguindo

normas de cortesía básicas (saúdo

e tratamento).

CC

L

-

CS

C

Desenvólvese con

dificultade en xestións

e transaccións cotiás,

dunha maneira pouco

clara, con algunhas

pausas, con

necesidade de

repeticións e sen

apoio de xestos.

Participa en interaccións

sinxelas aparecendo

nelas numerosos

aspectos

sociolingüísticos básicos

comparando coa cultura

francesa dunha maneira

clara, con algunhas

pausas, con necesidade

de repeticións e sen

apoio de xestos.


sinxelas aparecendo

nelas numerosos

aspectos




clara, con algunhas

pausas, sen necesidade

de repeticións e con

apoio de xestos.


sinxelas aparecendo nelas

numerosos aspectos




clara utilizando expresións

previamente traballadas e

apoiándose en xestos.


3. Participa en conversacións

informais breves, cara a cara ou

por teléfono ou outros medios

técnicos, en que establece contacto

social, intercambia información e

expresa opinións de maneira

sinxela e breve, fai invitacións e

ofrecementos, pide e ofrece

cousas, pide e dá indicacións ou

instrucións, ou discute os pasos

que hai que seguir para realizar

unha actividade conxunta.

CC

L

Participa en

conversacións cara a

cara con algunha

dificultade na

comprensión e con

problemas no uso de

patróns sonoros,

rítmicos e de

entoación adecuados.

Participa en


cara con algunha

dificultade na

comprensión, pero cun

uso de patróns sonoros,

rítmicos e de entoación

adecuados.

Participa en


cara dunha maneira

comprensible con

patróns sonoros,

rítmicos e de entoación

adecuados.

Participa en conversacións

cara a cara dunha maneira

totalmente comprensible

con correctos patróns

sonoros, rítmicos e de

entoación.

4. Desenvólvese de maneira simple

nunha conversación formal ou

entrevista (p. ex. para realizar un

curso de verán), achegando a

información necesaria, expresando

de maneira sinxela as súas

opinións sobre temas habituais, e

reaccionando de forma simple ante

comentarios formulados de

maneira lenta e clara, sempre que

poida pedir que se lle repitan os

puntos clave se o necesita.

CL

C

-

CS

C

Desenvólvese con

dificultade nunha

conversación formal

ou entrevista dunha

maneira pouco clara,

con algunhas pausas,

con necesidade de

repeticións e sen

apoio de xestos.

Desenvólvese nunha

conversación formal ou

entrevista dunha

maneira clara, con

algunhas pausas, con

necesidade de

repeticións e sen apoio

de xestos.

Desenvólvese con

dificultade nunha


entrevista dunha

maneira clara, con

algunhas pausas, sen

necesidade de

repeticións e con apoio

de xestos.

Desenvólvese con

dificultade nunha


entrevista dunha maneira

clara utilizando expresións

previamente traballadas e

apoiándose en xestos.


ESTÁNDARES DE

APRENDIZAXE AVALIABLES CC

Bloque 3: Comprensión de textos escritos


En vías de adquisición Adquirido Avanzado Excelente

1. Identifica, coa axuda da imaxe,

instrucións xerais de

funcionamento e manexo de

aparellos de uso cotián (p. ex. unha

máquina expendedora), así como

instrucións claras para a realización

de actividades e normas de

seguridade básicas (p. ex. nun

centro de estudos).

CC

L

Identifica con dificultade

instrucións xerais, coa

axuda da imaxe.

Identifica, coa axuda da

imaxe, instrucións xerais.

Identifica, sen ningunha

dificultade, instrucións

xerais coa axuda da

imaxe.

Identifica, sen apoio de

imaxes, instrucións

xerais.

2. Comprende correspondencia

persoal sinxela en calquera formato

en que se fala dun mesmo; se

describen persoas, obxectos,

lugares e actividades; se narran

acontecementos pasados, e se

expresan de maneira sinxela

sentimentos, desexos e plans, e

opinións sobre temas xerais,

coñecidos ou do seu interese.

CC

L

Identifica con dificultade a

función comunicativa de

correspondencia persoal

sinxela en calquera

formato recoñecendo

palabras, en textos escritos

breves e sinxelos de temas

familiares ou da súa

contorna.

Identifica a función

comunicativa de


sinxela en calquera


palabras en textos

escritos breves e sinxelos

de temas familiares ou da

súa contorna.


comunicativa e

comprende


sinxela en calquera


palabras e frases en

textos escritos breves e

sinxelos de temas


contorna.


comunicativa e

comprende sen

ningunha dificultade


sinxela en calquera


palabras e frases en

textos escritos breves e

sinxelos de temas


contorna.


3. Entende a idea xeral de

correspondencia formal en que se

informa sobre asuntos do seu

interese no contexto persoal ou

educativo (p. ex. sobre un curso de

verán).

CC

L

Identifica con dificultade a

función comunicativa de

correspondencia formal

sinxela en calquera


palabras, en textos escritos

breves e sinxelos de temas


contorna.


comunicativa de


sinxela en calquera


palabras en textos

escritos breves e sinxelos

de temas familiares ou da

súa contorna.


comunicativa de


sinxela en calquera


palabras en textos

escritos breves e

sinxelos de temas


contorna.


comunicativa de


sinxela en calquera


palabras en textos

escritos breves e

sinxelos de temas


contorna.

4. Capta o sentido xeral e algúns

detalles importantes de textos

xornalísticos moi breves en

calquera soporte e sobre temas

xerais ou do seu interese se os

números, os nomes, as ilustracións

e os títulos constitúen gran parte da

mensaxe.

CC

L

Recoñece con moitas

dificultades palabras e

frases de textos

xornalísticos moi breves

tanto en soporte dixital

como impreso con moita

axuda visual e contextual

para identificar o sentido

global e o tema.

Recoñece con pouca

dificultade palabras e

frases de textos



como impreso con

bastante axuda visual e

contextual para identificar

o sentido global e o tema.

Recoñece con pouca


frases de textos



como impreso con

pouca axuda visual e

contextual para

identificar o sentido

global e o tema.

Recoñece sen ningunha


frases de textos



como impreso con

pouca axuda visual e

contextual para

identificar o sentido

global e o tema.

5. Entende información específica

esencial en páxinas web e outros

materiais de referencia ou consulta

claramente estruturados sobre

temas relativos a asuntos do seu

interese (p. ex. sobre unha cidade),

sempre que poida reler as seccións

difíciles.

CC

L

-

CA

A

-

CS

C

Identifica con bastante


frases en páxinas web e

outros materiais de

referencia ou consulta

claramente estruturados

sobre temas familiares

para a comprensión do

sentido global e

información esencial do

texto.

Entende con dificultade

información específica

esencial en páxinas web

e outros materiais de

referencia ou consulta

claramente estruturados

para a comprensión do

sentido global e

información esencial do

texto.

Identifica con pouca

dificultade información

específica esencial en

páxinas web e outros

materiais de referencia

ou consulta claramente

estruturados para a

comprensión do sentido

global e información

esencial do texto.

Identifica sen ningunha

dificultade información

específica esencial en

páxinas web e outros

materiais de referencia

ou consulta claramente

estruturados para a

comprensión do sentido

global e información

esencial do texto.


ESTÁNDARES DE

APRENDIZAXE CC

BLOQUE 4: Produción de textos escritos: expresión e interacción


En vías de adquisición Adquirido Avanzado Excelente

1. Completa un cuestionario sinxelo

con información persoal básica e

relativa aos seus intereses ou

afeccións (p. ex. para asociarse a

un club internacional de mozos).

CC

L

-

CA

A

Completa un cuestionario

sinxelo con información

persoal básica e relativa

aos seus intereses ou

afeccións marcando con

moita dificultade os datos

ou outro tipo de

información persoal.

Completa un

cuestionario sinxelo con

información persoal

básica e relativa aos

seus intereses ou

afeccións marcando con

algunha dificultade os

datos ou outro tipo de

información persoal.

Completa un cuestionario

sinxelo con información

persoal básica e relativa

aos seus intereses ou

afeccións marcando sen

dificultade os datos ou

outro tipo de información

persoal.

Completa un

cuestionario sinxelo con

información persoal

básica e relativa aos

seus intereses ou

afeccións marcando

case na súa totalidade

os datos ou outro tipo

de información persoal.


2. Escribe notas e mensaxes (SMS,

WhatsApp, Twitter), en que fai

comentarios moi breves ou dá

instrucións e indicacións

relacionadas con actividades e

situacións da vida cotiá e do seu

interese, respectando as

convencións e normas de cortesía

e de etiqueta máis importantes.

CC

L

-

CD

Escribe con moita

dificultade notas e

mensaxes (SMS,

WhatsApp, Twitter), en que

realiza comentarios moi

breves ou dá instrucións e

indicacións utilizando

poucas das estruturas

dadas.

Escribe notas e

mensaxes (SMS,

WhatsApp, Twitter), en

que realiza comentarios

moi breves ou dá


utilizando con algunha

dificultade as estruturas

dadas.

Escribe notas e

mensaxes (SMS,

WhatsApp, Twitter), en

que realiza comentarios

moi breves ou dá


utilizando as estruturas

dadas.

Escribe sen dificultade

notas e mensaxes

(SMS, WhatsApp,

Twitter), en que realiza

comentarios moi breves

ou dá instrucións e

indicacións utilizando na

súa totalidade as

estruturas dadas.

3. Escribe correspondencia persoal

breve en que se establece e

mantén o contacto social (p. ex.

con amigos noutros países), se

intercambia información, se

describen en termos sinxelos

sucesos importantes e experiencias

persoais, e se fan e aceptan

ofrecementos e suxestións (p. ex.

cancelar, confirmar ou modificar

unha invitación ou uns plans).

CC

L

Escribe a partir dun

modelo correspondencia

persoal breve con moita

dificultade.



persoal breve utilizando

un léxico adecuado,

pero con dificultade.



persoal breve utilizando

un léxico adecuado.



persoal breve sen

dificultade e utilizando

un repertorio de léxico

adecuado case na súa

totalidade.

4. Escribe correspondencia formal

moi básica e breve, dirixida a

institucións públicas ou privadas ou

entidades comerciais,

fundamentalmente para solicitar

información, e observa as

convencións formais e normas de

cortesía básicas deste tipo de

textos.

CC

L

-

CS

C



formal moi básica e breve

con moita dificultade.



formal moi básica e

breve utilizando un

léxico adecuado, pero

con dificultade.



formal moi básica e breve

utilizando un léxico

adecuado.



formal moi básica e

breve sen dificultade e

utilizando un repertorio

de léxico adecuado

case na súa totalidade.


2.º ESO

1. Referencias: Elementos do Currículo e Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas (Ver páxina 19)




Obxecti- vos

Contidos Criterios de avaliación Estándares de aprendizaxe Competencias clave


a

c

d

i


– Uso do contexto verbal e non verbal, e dos coñecementos previos sobre a situación (quen fala a quen, con que intencións, onde e cando) que dan lugar a inferencias do significado baseadas no contexto;

– Uso dos coñecementos referen- ciais sobre o tema.

– Identificación de palabras clave.

– Adaptación da escoita á súa finalidade (global e/ou específica)

– Identificación dos recursos lingü- ísticos ou temáticos adquiridos.

– Inferencia do significado probable das palabras ou das frases que descoñece, a partir do contexto e das experiencias e os coñecementos transferidos desde as linguas que coñece á lingua estranxeira.

B1.1. Comprender preguntas e informacións relativas á informa- ción persoal e pública moi básica (identificación persoal, gustos, etc.), así como instrucións e peti- cións elementais relativas ao comportamento e actividades na aula.

B1.2. Usar estratexias básicas de comprensión do sentido xeral, a información esencial, os puntos e as ideas principais, ou os detalles relevantes do texto: anticipación do contido xeral do que se escoita con axuda de elementos verbais e non verbais, e uso dos coñecementos previos sobre a situación (quen fala a quen, con que intencións, onde e cando) que dan lugar a inferencias do significado baseadas no contexto, e as experiencias e os coñecementos transferidos desde as linguas que coñece.

SLEB1.1. Comprende preguntas básicas moi sinxelas e habituais sobre asuntos persoais ou educativos (información básica de carác- ter persoal, solicitudes de enderezo sinxelas a lugares moi coñeci- dos, etc.) sempre que se fale de xeito pausado e ben articulado, e se repita se o necesita.

CCL

CAA

CCEC

CD

SLEB1.2. Comprende frases e expresións habituais relacionadas con necesidades inmediatas (datas, prezos, pequenas doenzas, etc.) e temas con que está moi fa- miliarizado, e segue instrucións e consignas de aula.

CCL

CAA

CCEC

CD



B1.3. Perseveranza no logro da comprensión oral, reescoitando o texto gravado ou solicitando repeti-

B1.3. Comprender o sentido global e as informacións específicas máis salientables de mensaxes orais sinxelas e moi básicas (por exemplo, onde e cando ocorre algo, seguir instrucións ou indicacións, identificar persoas que posúen algo, obxectos e lugares descritos

SLEB1.3. Comprende o sentido global e a información máis salien- table de textos orais procedentes de medios audiovisuais ou de internet, breves como instrucións e comunicados, con estruturas previamente traballadas, léxico moi común relacionado con necesidades inmediatas e accións presentes moi habituais, sempre que se fale de xeito moi pausado e ben articulado, e poida volver escoitar o dito.

CCL

CAA

CCEC

CD


Obxecti- vos


ción ou reformulacións do dito.

B1.4. Memorización de expresións orais breves significativas (saúdos, despedidas, consignas de aula, preguntas sobre idade, orixe, etc.).

cun vocabulario básico, etc.) emitidas cara a cara, gravadas ou en soporte multimedia, sobre situa- cións habituais de comunicación, se se fala moi amodo e con moita claridade.

B1.4. Comprender o esencial en conversas moi básicas e breves sobre temas cotiáns habituais e de necesidade inmediata, previamente traballados, relativas ao ámbito persoal e público moi elemental, sempre que se fale con lentitude, articulando de forma clara e comprensible.

SLEB1.4. Comprende a informa- ción esencial en conversas breves e moi sinxelas nas que participa, que traten sobre temas familiares como, por exemplo, un/unha mesmo/a, a familia, a escola, o tempo libre, a descrición moi básica dunha persoa, un obxecto ou un lugar, e estados de saúde, sensa- cións e sentimentos moi elementais.

CCL

CAA

CCEC

CD


a

c

d

i


– Planificación:

– Identificación do contexto, do destinatario e da finalidade da produción ou da interacción.

– Adecuación do texto ao destinatario, ao contexto e á canle,

B2.1. Pronunciar de xeito intelixible, aínda que se cometan erros de pronuncia polos que as persoas interlocutoras teñan que solicitar repeticións para entender a mensaxe.

B2.2. Interactuar de xeito sinxelo en intercambios claramente estru-

SLEB2.1. Na maioría das actividades de aula, amosa unha actitude positiva polo uso da lingua estranxeira en diferentes situacións comunicativas, esforzándose por uti- lizala aínda que teña que recorrer a outras linguas para pedir axuda ou aclaracións.

CSIEE

CCL

CAA

CCEC

CD


escollendo os expoñentes lin- güísticos necesarios para lograr a intención comunicativa

– Execución:

– Percepción da mensaxe con claridade, distinguindo a súa idea ou ideas principais e a súa estrutura básica.

– Activación dos coñecementos

turados, utilizando fórmulas moi básicas relativas a saúdos, despedidas, agradecementos e presen- tacións, colaborando para entender e facerse entender.

B2.3. Intercambiar de xeito intelixible información sobre si mesmo/a e sobre accións e nocións (horarios, datas e cantidades) moi habi-

SLEB2.2. Utiliza de xeito espontá- neo as formas de cortesía máis sinxelas e habituais relativas a sa- údos, despedidas, agradecementos e presentacións, colaborando para entender e facerse entender, e fai e responde intelixiblemente preguntas sinxelas sobre si mesmo/a e sobre actividades moi co-

CCL

CAA

CCEC

CD


Obxecti- vos


previos sobre modelos e se- cuencias de interacción, e elementos lingüísticos previamente asimilados e memorizados.

– Expresión da mensaxe con claridade e coherencia básica, estruturándoa adecuadamente e axustándose, de ser o caso, aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto memorizados e traballados na clase previamente.

– Reaxuste da tarefa (emprender unha versión máis modesta) ou da mensaxe (limitar o que realmente lle gustaría expresar), tras valorar as dificultades e os recursos lingüísti- cos dispoñibles.

– Compensación das carencias lingüísticas mediante procedementos lingüísticos e para- lingüísticos.

– Lingüísticos:


– Definición ou paráfrase

tuais da vida diaria, usando un repertorio básico de palabras e frases moi simples memorizadas, e facéndose comprender aínda que a persoa interlocutora necesite que se repita ou repetir o dito.

B2.4. Dar e obter información sobre datos básicos persoais e bens e servizos moi elementais, utilizando un repertorio moi básico de ex- presións moi sinxelas e habituais sobre estes datos.

múns da vida social diaria e do tempo libre, en situacións de co- municación significativas para a súa idade e o seu nivel escolar.

SLEB2.3. Desenvólvese enten- dendo o suficiente e facéndose entender en situacións moi habituais relacionadas coa xestión e tran- saccións moi sinxelas relativas a necesidades inmediatas, nas que pide e dá información sobre lugares, horarios, datas, prezos, cantidades e actividades máis comúns para a súa idade e o seu nivel escolar.

CCL

CAA

CCEC

CD

SLEB2.4. Participa en conversas informais breves e moi básicas, cara a cara, e reacciona adecuadamente para establecer contacto social elemental, intercambiar in- formación moi básica, manifestar os seus gustos, facer invitacións e ofrecementos elementais (invitar a ir a unha actividade, pedir ou ofrecer algo na clase, etc.), e pedir e dar indicacións moi básicas para ir a un lugar.

CCL

CAA

CCEC

CD


dun termo ou expresión.

– Uso da lingua materna ou

“estranxeirizar" palabras da lingua meta.



–

SLEB2.5. Preséntase e dá e obtén información básica e sinxela sobre si mesmo/a e sobre o funcionamento de bens e servizos relativos a temas moi cotiáns (horarios dun museo, maneira de chegar, etc.),

CCL

CAA

CCEC

CD


Obxecti- vos


– Sinalización de obxectos, uso de deícticos ou reali- zación de accións que aclaran o significado.

– Uso de linguaxe corporal culturalmente pertinente (acenos, expresións faciais, posturas, e contacto visual ou corporal).

– Uso de elementos cuasilé- xicos (hum, puah, etc.) de valor comunicativo.

B2.2. Actitude de respecto cara a si mesmo/a e cara ás demais persoas para comprender e facerse comprender.

B2.3. Rutinas ou modelos elementais de interacción segundo o tipo de situación de comunicación: chegada e saída do centro docente, conversa telefónica, compravenda e outras, igualmente cotiás moi básicas.

en conversas moi básicas sobre temas predicibles, se pode solicitar, con preguntas sinxelas e directas, a colaboración da persoa interlocutora para entender e facerse entender.


a

c

d

i


– Mobilización de información previa sobre o tipo de tarefa e o tema, a partir da información superficial: imaxes, organización na páxina, títulos de cabeceira, etc.

– Identificación do tipo de lectura demandado pola tarefa (en superficie ou oceánica, selectiva,

B3.1. Utilizar estratexias de lectura (recursos ás imaxes, aos títulos e a outras informacións visuais, aos coñecementos previos sobre o tema ou sobre a situación de comu- nicación, e aos transferidos desde as linguas que coñece), identificando a información máis importante e deducindo o significado de

SLEB3.1. Comprende con fluidez textos adaptados relativos a temas do seu interese.

CCL

CD

CAA

CSIEE

SLEB3.2. Comprende avisos, obrigas, prohibicións e consignas bási- cas e predicibles, referidas a necesidades inmediatas, de estrutura

CCL

CAA

CCEC



Obxecti- vos


intensiva ou extensiva).

– Distinción de tipos de compren- sión necesarios para a realiza- ción da tarefa (sentido xeral, in- formación esencial e puntos principais).



– Reformulación de hipóteses a partir da comprensión de novos elementos.

B3.2. Soletreo e asociación de grafía, pronuncia e significado a partir de modelos escritos e expre- sións orais coñecidas.

palabras e expresións non coñeci- das.

B3.2. Seguir instrucións e consignas básicas, e comprender avisos, obrigas e prohibicións moi sinxelas e predicibles e traballadas previamente, referidas a necesidades inmediatas, de estrutura moi sinxela e con apoio visual.

B3.3. Comprender información relevante e previsible en textos breves, moi sinxelos e ben estruturados, con conectores moi básicos e relativos a coñecementos e experiencias propias da súa idade.

B3.4. Comprende textos propios de situacións cotiás próximas onde se dan a coñecer bens se servizos ou acontecementos (anuncios publicitarios elementais, folletos, catálo- gos, invitacións, etc.), e con apoio visual cando teña certa dificultade.

moi sinxela, especialmente se contan con apoio visual.

SLEB3.3. Comprende información básica e moi sinxela de correspondencia persoal breve na que se fala de si mesmo/a e sobre sentimentos, preferencias e afeccións, referidos a temas moi cotiáns e propios da súa idade.

CCL

CAA

CCEC

SLEB3.4. Comprende información esencial e localiza información es- pecífica en material informativo moi sinxelo, e con apoio visual, sobre temas coñecidos como actividades escolares e de lecer, hábitos sau- dables, etc., próximos á súa idade e á súa experiencia.

CCL

CAA

CCEC

CD


a

c

d

i


– Planificación:

– Mobilización e coordinación das propias competencias xerais e comunicativas co fin de realizar eficazmente a tarefa (repasar o que se sabe sobre o tema, o que se pode ou se quere dicir, etc.).

– Localización e uso adecuado

B4.1. Aplicar estratexias básicas para producir textos (elección da persoa destinataria, finalidade do escrito, planificación, redacción do borrador, revisión do texto e ver- sión final) a partir de modelos moi estruturados e con axuda previa na aula.

B4.2. Completar documentos moi básicos nos que se solicite infor-

SLEB4.1. Elabora textos sinxelos a partir de modelos, empregando expresións e enunciados traballados previamente, para transmitir información ou con intencións comunicativas propias da súa idade e do seu nivel escolar.

CCL

CD

CAA

CSIEE

SLEB4.2. Completa un cuestionario sinxelo con información persoal moi básica e relativa aos seus da-

CCL

CAA



Obxecti- vos


de recursos lingüísticos ou te- máticos (uso dun dicionario ou dunha gramática, obtención de axuda, etc.).

– Uso de elementos coñecidos obtidos de modelos moi sinxelos de textos escritos, para elaborar os propios textos.

– Execución:



– Organización do texto en pa- rágrafos curtos abordando en cada un unha idea principal, conformando entre todos o seu significado ou a idea global.

– Expresión da mensaxe con claridade axustándose aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto.


– Recurso aos coñecementos previos (utilizar frases feitas e locucións, do tipo "agora volvo", "paréceme ben", etc.).

– Revisión:

mación persoal.

B4.3. Escribir mensaxes moi sinxelas e moi breves con información, instrucións e indicacións moi bási- cas relacionadas con actividades cotiás e de necesidade inmediata.

B4.4. Producir textos curtos a partir de modelos sinxelos e básicos, cunha finalidade determinada propia da súa idade e do seu nivel escolar, e cun formato preestablecido, en soporte tanto impreso como dixital, amosando interese pola pre- sentación limpa e ordenada do tex- to.

tos persoais, aos seus intereses ou ás súas afeccións.

CCEC

CD

SLEB4.3. Escribe avisos, notas, instrucións, tarxetas postais, felici- tacións, bandas deseñadas, tiras cómicas e mensaxes en soporte dixital moi sinxelas e breves, relativos a actividades presentes e a necesidades inmediatas.

CCL

CAA

CCEC

CD

SLEB4.4. Escribe correspondencia moi breve e sinxela, a partir dun modelo, substituíndo unha palabra ou expresión por outra para unha funcionalidade ou tarefa determinada (informar, preguntar, invitar, etc.) tanto de forma manuscrita como en formato dixital, cunha presentación limpa e ordenada.

CCL

CAA

CCEC

CD



Obxecti- vos







a

c

d

i

o

B5.1. Patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación básicos.



– Procesos fonolóxicos máis bási- cos.


B5.2. Patróns gráficos e conven- cións ortográficas.

– Uso das normas básicas de or- tografía da palabra.



– Recoñecemento e uso de con- vencións sociais básicas e normas de cortesía propias da súa

B5.1. Discriminar patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación de uso máis básico, recoñecendo o seu significado evidente, e pronunciar e entoar con razoable comprensibilidade, aínda que teña que repetir varias veces para se facer entender.

B5.2. Recoñecer e utilizar as con- vencións ortográficas, tipográficas e de puntuación, con corrección suficiente para o seu nivel escolar.

B5.3. Utilizar para a comprensión e produción de textos orais e escritos os coñecementos socioculturais e sociolingüísticos adquiridos relativos a relacións interpersoais, comportamento e convencións sociais, respectando as normas de cortesía máis básicas nos contextos respectivos.

B5.4. Producir textos e inferir o significado probable de palabras

SLEB5.1. Identifica sons e grafías de fonemas básicos, produce con suficiente intelixibilidade léxico e estruturas moi básicas, e trazos fonéticos que distinguen fonemas (nasalización, sonorización, etc.) e persevera no uso de patróns moi básicos de ritmo, entoación e acentuación de palabras e frases.

CCL

CAA

CCEC

CD

SLEB5.2. Utiliza adecuadamente as convencións orais e escritas básicas propias da lingua estranxeira no desenvolvemento do proceso comunicativo oral e escrito (saúdos, despedidas, fórmulas moi básicas de tratamento, etc.), e amosa respecto polas diferenzas que poidan existir en aspectos culturais como hábitos, horarios, etc.

CCL

CD

CAA

CCEC

SLEB5.3. Nas actividades de aula, pode explicar o proceso de produ- ción de textos e de hipóteses de

CCL

CD



Obxecti- vos


idade e de rexistros informal e estándar, e da linguaxe non verbal elemental na cultura estranxeira.

– Achegamento a algúns aspectos culturais visibles: hábitos, horarios, actividades ou celebracións máis significativas; condicións de vida elementais (vivenda); rela- cións interpersoais (familiares, de amizade ou escolares), comida, lecer, deportes, comportamentos proxémicos básicos, lugares máis habituais, etc.; e a costumes, valores e actitudes moi básicos e máis evidentes sobre aspectos propios da súa idade nos países onde se fala a lingua estranxeira.

– Identificación dalgunhas similitudes e diferenzas elementais e máis significativas nos costumes cotiáns entre os países onde se fala a lingua estranxeira e o noso.

– Actitude receptiva e respectuosa cara ás persoas, os países e as comunidades lingüísticas que falan outra lingua e teñen unha cultura diferente á propia.


– Identificación de similitudes e diferenzas entre as linguas que coñece para mellorar a súa aprendizaxe e lograr unha com-

ou frases que descoñece a partir das experiencias e os coñecemen- tos transferidos desde as linguas que coñece.

B5.5. Participar en proxectos (ela- boración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, etc.) nos que se utilicen varias linguas, tanto curriculares como outras presentes no centro docente, relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais.

B5.6. Distinguir e levar a cabo as funcións demandadas polo propó- sito comunicativo, mediante os ex- poñentes básicos de devanditas funcións e os patróns discursivos de uso máis habitual, e utilizar un repertorio léxico suficiente para comunicar no seu nivel escolar, sempre que sexan traballados en clase previamente.

significados tomando en conside- ración os coñecementos e as experiencias noutras linguas.

CAA

CCEC


CCL

CD

CAA

CCEC

SLEB5.5. Comprende e comunica o propósito solicitado na tarefa ou ligado a situacións de necesidade inmediata da aula (pedir ou dar in- formación sobre datos persoais, felicitar, invitar, etc.) utilizando adecuadamente as estruturas sin- táctico-discursivas e o léxico necesarios, moi básicos e traballados previamente.

CCL

CAA

CCEC



Obxecti- vos


petencia comunicativa integrada.

– Participación en proxectos (ela- boración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, obras de teatro, etc.) nos que se utilizan varias linguas e relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais, e valorando as competencias que se posúen como persoa plurilingüe.



– Descrición de calidades físicas e abstractas moi básicas de persoas, obxectos, lugares e actividades.


– Petición e ofrecemento de infor- mación e indicacións, e expre- sión moi sinxela de opinións e advertencias.



Contidos sintácticos-discursivos en Francés

Expresión de relacións lóxicas: conxunción (st) ; disxunción (ou); oposición

(mais); causa (parce que); finalidade (pour); comparación (plus,moins);

explicativas (parce que)

Relacións temporais (avant, après)

Exclamación (Oh là là ! On y va !; interxección (Oui !, Non ! Zut !)

Negación (Ne / N’ ….pas)

Interrogación (qui est-ce ?, qu’est-ce que c’est ?, quoi, quand, pourquoi, où ;

réponses (p. ex. oui, non) ; est-ce que?; adjectif interrogatif (p. ex. quel est ton

sport préféré?)

Expresión do tempo: presente; futuro (présent, futur proche); impératif

Expresión do aspecto: puntual (frases simples); habitual (présent)

Expresión da modalidade: factualidade (phrases déclaratives); capacidade

(pouvoir); necesidade (il faut+infinitif); obriga/prohibición (il faut, imperativo);

permiso (pouvoir : est-ce que je peux… ?); intención/desexo (vouloir); cortesía

(distinction tu/vous)

Expresión da existencia (presentativos, c’est, ce sont); da entidade (p. ex.

articles définis, indéfinis, noms, pronoms personnels sujet (on), pronoms

toniques); os presentativos (ex. c’est, voilà, il est); a posesión (adxectivos

posesivos dun só propietario); a existencia (ex. il y a, il n’y a pas); a cualidade

(xénero e número dos adxectivos regulares)

Expresión da cantidade: (plurais regulares; números cardinais ata 2 cifras;

primeiros números ordinais

Articles partitifs). Adverbios de cantidade e medidas (un peu, trop, assez,

beaucoup, un kilo, un tube

Expresión do espazo (prépositions et adverbes de lieu avec villes et pays (en/au

+ pays, à + ville), position (ici), distance, mouvement, direction, provenance

(venir de + ville), destination (aller à +ville)

Expresión do tempo: puntual (l’heure, moments du jour (le matin, le soir)) ;

indicacións de tempo (au jourd’hui); duración (de… à); secuenciación (à partir de

+ heure); frecuencia (d’habitude)

Expresión do modo (à / en + medios de transporte)



Ver da páxina 33 á 37

1.3 Metodoloxía

Comunicación


descritas polo Marco común europeo de referencia (MCER) para o nivel A1 e

comezar a desenvolver aquelas que o MECR describe para o nivel A2.

Comprensión do oral


a súa familia e a súa contorna máis próxima e concreta, se a xente fala lenta e

claramente» MCER.

Desta forma, neste método escoitaranse e comprenderanse de forma global

monólogos e diálogos moi sinxelos, situados nun contexto cotián, sobre temas

próximos ao alumno, por exemplo:


- Nun parque público: as intervencións moi breves de personaxes, facer un

pedido nun posto de refrescos, berros e onomatopeas (para expresar dor,

mandar calar, desculparse…).

- Nuns grandes almacéns, na estación de trens, no mercado: anuncios.

- Nunha serie de televisión policiaca: a protagonista cóntanos a súa xornada

habitual un terceiro confirma.

- Ao teléfono: un señor explícalle a un amigo un itinerario.

- Na televisión: receita de cociña.

- No blog dunha adolescente: un pequeno vídeo no que nos presenta a súa

habitación.

- Nun documental: a xornada dun novo turista estranxeiro.

- Na televisión: reportaxe sobre as xirafas.



O alumnado é menos infantil que en 1º da ESO, aínda podemos atopar

cancións (ou declamación con fondo musical) no nivel 2. Representan un

excelente medio para traballar a pronuncia, para facilitar a memorización de

modelos sonoros, todo dando unha cohesión ao grupo.


- Na radio: una xornalista entrevista a unha moza cantante.

- No veterinario: os donos do can Hercule van á consulta.

- En diferentes lugares da cidade (restaurante, hotel, farmacia, parada de

autobús…): micro conversacións formais.

- Nunha serie de televisión: diálogo entre o comisario e o seu adxunto.

- Á saída do colexio: dous adolescentes discuten sobre o ambiente familiar;

uns amigos dubidan que plans facer.

- Na rúa: dúas mozas convidan un amigo a unha festa.

- Na tenda de ultramarinos: dúas amigas fan a compra.

- Na casa: unha nena pequena xoga ao agocho coa súa aia.

- Na biblioteca da facultade: dúas compañeiras falan da xornada do

compañeiro.

- Na crêperie: dous adolescentes comparten un menú.

- Nunha película futurista: micro conversacións entre un neno pequeno e

varios membros da súa familia, en diversa situacións «cotiás».


A competencia obxectivo neste nivel segue sendo a comprensión global, sobre

todo a identificación da situación e a resposta a preguntas de base onde (sitúase

a acción)?; Quen (fala)?; Que (de que falan?).

Non se espera que o alumno comprenda TODO, e aínda menos que o faga ao

primeiro intento. O adestramento nesta comprensión oral é sistemático e exércese

en textos cada vez máis diversificados, ademais o número de escoitas debe

reducirse pouco a pouco.

Incluirá a adquisición de estratexias específicas: identificación sistemática de

ruídos de fondo, considerados como axuda e non como obstáculos para a


comprensión. E, como sempre, pedirase ao alumno que estea atento ás

entoacións, que lle facilitarán a interpretación das intencións de comunicación.


«Utilizar expresións e frases sinxelas para describir o lugar onde vive o alumno e

a xente que coñece. Comunicar de forma sinxela, coa condición de que o

interlocutor estea disposto a repetir ou reformular as frases máis lentamente e a

axudarlle a formular o que quere dicir. Facer preguntas sobre temas próximos ou

sobre o que necesita de forma inmediata, así como contestar a esas mesmas

preguntas». MCER

De este modo anímase aos alumnos a que interveñan de forma individual e

tamén entre eles, dentro das súas posibilidades como debutantes; por exemplo:

Repetición


Anímase ao alumnado a que canten, a que coreen, xuntos ou

individualmente, tanto letras de verdadeiras cancións como conxugacións

ou trabalinguas inventados.

Liberados da obrigación de reflexionar para buscar as palabras ou construír

frases, do medo a cometer erros, levados polo ritmo, polos compañeiros,

os alumnos:

o Reláxanse e perden os seus complexos e aprenden a dar unha

dimensión lúdica á lingua.

o poden concentrarse na pronuncia e na entoación.

o integran máis facilmente a lingua.

- Diálogos

Aprendendo de memoria e representando escenas dialogadas, os

alumnos:


referencias e mesmo modelos.

o Aprenden a enriquecer a lingua con todos os recursos non verbais

(xestos, mímica…).



Anímase aos alumnos a, por exemplo:

- Contestar preguntas de comprensión.

- Describir os membros dun grupo musical.

- Indicar un camino.

- Describir a súa habitación.

- Contar o que fixeron o día anterior; un día de recital no colexio.

- Contar un incidente.

- Falar da súa alimentación.

- Falar de animais salvaxes.

Interacción

- Actividades de reutilización

As actividades orais de reutilización non son mecánicas, están

contextualizadas e teñen sentido. Anímase aos alumnos a que:

o Falen das situacións e das ilustracións

o Inventen réplicas para completar ou diálogo;

o Adopten o papel de personaxes, ficticios ou non, e recreen

situacións utilizando as fórmulas que se presentaron,etc.

- Coversación e xogos de rol

Anímase ao alumno a que adopte o rol de personaxes, ficticios ou non, e a

recrear situacións utilizando as fórmulas presentadas:

o Entrevistar a un músico (a partir dunha ficha cos seus datos);

o Levar a unha mascota ao veterinario.

o Propor unha actividade a un compañeiro/a; tentarlle convencer se

este rexeita.

o Facer a compra nunha tenda de ultramarinos.

o Comer nun restaurante.

o Falar sobre o futuro.


- Tarefas finais

É na realización destas tarefas, nas que os alumnos se inician á

comunicación auténtica posto que se expresan de forma oral no marco dun

proxecto concreto:

- Certas tarefas son esencialmente orais: presentar un personaxe

famoso ante a clase, describir a habitación dos seus soños, explicar

unha receita de cociña.

- Outros se materializarán por escrito, pero desembocarán tamén

nunha presentación oral ante a clase, así como a comentarios.

- Doutra banda, pouco a pouco e con axuda do profesor, falan en

francés entre eles durante a fase de preparación (procura de ideas,

intercambiar información), para organizarse e negociar o relacionado

coas tarefas que deben realizar.


O nivel de esixencia neste primeiro nivel reflectirá unha dobre prioridade.

- A comunicación será máis importante que a corrección formal. Dito doutro

xeito, o importante é que se entenda a mensaxe, mesmo se a expresión é

ás veces incorrecta ou imprecisa, mesmo se unha parte da mensaxe se

entende grazas a medios non verbais.

- Débese valorar cando o alumno tome o risco de expresarse posto que isto

é indispensable no progreso: se o alumno non se atreve a falar por medo a

cometer faltas (de lingua ou pronuncia), se se desanima, non teremos nada

que corrixir, modelar, xa non haberá máis aprendizaxe posible.

Non se trata de descoidar a forma: débese ter en conta e debe ser corrixida

(sobre todo se son contidos vistos na clase) porque a mellora da lingua contribúe

á eficacia da comunicación, e á motivación que vén asociada a ela.

As estratexias propostas teñen como obxectivo a toma de conciencia e a

aceptación destes criterios por parte dos alumnos: desenvolvemento da

motivación e preocupación pola eficacia. Citáronse anteriormente as actividades

de repetición lúdica, do mesmo xeito observarase que numerosas consignas

insisten na importancia de coidar a entoación e mesmo esaxerar a expresividade.



«Comprender nomes familiares, palabras así como frases moi sinxelas, por

exemplo, en anuncios, carteis ou catálogos.» MCER

O método inicia aos alumnos na comprensión de escritos de diversa natureza

auténticos ou semiauténticos, por exemplo:


- Ficha de identidade dun cantante coñecido.

- Dedicatorias en fotos.

- Tarxetas de visita.

- Carteis dunha campaña de seguridade viaria.

- Slógans para unha campaña de comunicación.

- Programa para unha xornada; horarios.

- Plano dunha cidade; mapa xeopolítico.

- Carteis nos comercios.

- Lista de ingredientes; receita de cociña.

Cómic

O formato cómic utilízase frecuentemente debido ao seu interese pedagóxico. Ten

un lugar de gran importancia na cultura francófona e é un medio estratéxico para

introducir a linguaxe escrita en o comezo da aprendizaxe: a falta de recursos

lingüísticos compénsase grazas á imaxe que <<conta>> tanto ou máis que o

texto, además a lingua escrita é unha transcrición da oral.


A maioría dos documentos que se presentan na sección « Je lis et je découvre »

poderían atoparse nunha revista para adolescentes.

- Presentación da protagonista dunha serie policiaca.

- Información monográfica dos principais días festivos en Francia.

- Información sobre algunhas novas tendencias no tema do aloxamento.

- Información monográfica sobre a xirafa, xigante da sabana.

- Test de personalidade.

- Información monográfica sobre lugares importantes da xeografía francesa.

- Ficha enciclopédica dun animal salvaxe.


Internet

Anímase aos alumnos a que fagan procuras en Internet para completar a

información que se dá « Lle lis et je découvre ». Desta forma lerán textos

auténticos para buscar información precisa de:

- A Unión Europea.

- Campañas de seguridade viaria en Europa e no mundo enteiro.

- As principais festas en Francia e no resto do mundo.

- Vivendas «orixinais».

- Literatura francesa para mozas adaptada ao cinema.


Os alumnos atoparán extractos de escritos menos formais, por exemplo:

- Un anuncio para ofrecer unha mascota en adopción.

- Invitacións a festas.

- Mensaxes curtas (nas redes sociais).

Textos literarios

De forma progresiva, o método esperta nos alumnos outra dimensión da lingua

que vai máis aló da comunicación estritamente “útil”, a dimensión estética dos

textos literarios. No nivel A2 atoparemos:

- «Déjeuner dou matin», un poema de Jacques Prévert .

- Frases de extractos de obras emblemáticas como: Os tres Mosqueteiros

(A. Dumas), Caperucita vermella (C. Perrault), Les Fables (J. da Fontaine),

A volta ao mundo en 80 días (J.Verne), O principiño (A. de Saint-Exupéry)

e A nosa señora de París (V. Hugo).

- Unha biografía de Jules Verne.


Como no caso do oral, na lingua escrita a prioridade é a comprensión global, así

como a identificación de información xeral, da finalidade do texto.

Para mostrar o seu grao de comprensión, búscase que o alumno comente as

informacións descubertas: «Escoita e le. Que particularidades da xirafa che

sorprende máis?» (unidade 6 p.66), actúe en consecuencia «Escoita, le e


contesta o test!» (unidade 6 p. 69); intercambiar información sobre o tema:

«Pregunta aos teus compañeiros e comparade vosas respostas»

(unidade 6 p. 69).

As estratexias apropiadas que se lle propón ao alumno apóianse no formato dos

documentos (iconográficos, tipográficos… rico e variado en función do tipo de

documento). Sistematízanse e lémbranse de forma explícita: lese, por exemplo:

«1. Observa as fotos. Que informacións che dan? 2. Busca estas palabras no

texto:… 3. Atopa o significado de cada palabra (a partir das definicións dadas)»

(unidade 4).


«Escribir unha postal curta e sinxela, por exemplo sobre vacacións. Dar detalles

persoais nun cuestionario, pór por exemplo, o meu nome, a miña nacionalidade, a

miña dirección nunha ficha de hotel.» MCER

No nivel A2, a produción escrita segue sendo a menos desenvolvida das catro

competencias pero desenvólvese de forma notoria, como podemos ver na rúbrica

na lección 3 «Je lis, je découvre»: «Atelier d’écriture», que se termina co punto

«Je lis, j’écris» para a iniciación á ortografía.

Expresión mínima «utilitaria»

Anímase ao alumnado a:

- Personalizar o seu caderno.

- Tomar notas no momento das escoitas gravadas ou das lecturas, para

poder responder as preguntas de comprensión.

- Tomar notas como apoio á hora de facer presentacións (en todas as

tarefas finais).

- Completar unha ficha de identidade dun personaxe famoso, pór pés de

foto;

- Escribir a lista de ingredientes dunha receita de cociña.


Expresión persoal

A iniciación á expresión persoal proponse na sección « Je lis et je découvre », ao

final do percorrido «Atelier d’écriture». Propón documentos modelo para

diferentes tipos de escritos, e actividades de produción escrita guiada seguindo

uns modelos. Desta forma o alumno deberá producir:

- Un anuncio para propor a adopción dunha mascota.

- Slógans orixinais para unha campaña de comunicación.

- Un pequeno poema.

- Un cartel sobre a seguridade viaria.

- Unha tarxeta de invitación a unha festa.

- Pedir unha cita;

- Pés de foto para completar o plano dunha vivenda.

- Escribir a ficha dun escritor.

- Escribir unha ficha dun animal salvaxe.

Ortografía

Ao final do taller de escritura, guíase aos alumnos na observación das grafías dos

principais sons <<difíciles de transcribir>>.

- [ã] → en, an ;

- [e] → é(e)(s), er, et, ez ;

- [z] → g(e), g(i), j ;

- [s] → c(e), c(i), ç, s, ss, t(i) ;

- [ɛ] → ai, è, ê, e (ll/ rr/ ss/ tt) ;

- [ɲ] → gn.


As producións escritas enriquécense no nivel 2.

A «tolerancia» prevista para as palabras de uso non será a mesma que para a

ortografía gramatical. Esta é obxecto dun adestramento especial (na sección

«J’écoute et je parle – J’observe et j’analyse»): deste xeito darase gran

importancia ás marcas de xénero e número, ás terminacións verbais.



oral e o escrito: a existencia de varias grafías para un mismo son («Je lis, je dis»),

de significación determinante de terminacións verbais, de nomes e adxectivos.

1.3.1Tratamento das competencias clave

Ademais dos obxectivos lingüísticos,o método fíxase deliberadamente como


compromiso non ten nada de artificial posto que o ensino dunha lingua viva


As competencias de base mobilizadas e desenvolvidas están expresamente

sinaladas en todos os elementos: libro do alumnado e caderno de exercicios.


tecnoloxía

Non sendo a priori fundamental no proceso de aprendizaxe do francés,

necesítanse en PARACHUTE 2, en varias ocasións:

- En todas as actividades centradas nos números, nas que non só se trata

de contar (unidade 0, p. 8 act. 5,) senón tamén de utilizar os números cun

fin práctico, para comprender informacións nun documento sobre animais

(unidade 6, p. 66 act., 1 e 2 ) e comparar a velocidade de 8 animais da

sabana, por exemplo (unidade 6 p. 67 act. 3 e 4); para comprender

informacións nunha reportaxe de lugares turísticos en Francia (unidade 6 p.

70 e 71 act. 1 e 2 );

- Nas actividades de dedución, como aquelas en que hai que identificar un

can de entre varios por eliminación a partir de pistas (unidade 1, p. 11 act.

2 e 3), a procura dun intruso nunha ilustración (unidade 3 p. 33 act. 1) ou a

adiviña do prato volante de Kranago >> (unidade 4, p. 50 act. 2);

- Así pois, a competencia matemática é primeiro de nada a aptitude para

desenvolver e aplicar un razoamento matemático para resolver diversos

problemas.


Competencia dixital

A competencia dixital está no centro de aprendizaxe do francés.

É sobre todo instrumental:

- O método conta con elementos dixitais que serán manexados polos

alumnos ou ante eles: o manual dixital interactivo para encerado dixital, os

complementos para animar (Banco de imaxes dixitais, Karaokes, Xogos

para encerado dixital)

- O método anima aos alumnos a que utilicen as novas tecnoloxías para

realizar as actividades de procura de información en Internet de forma

sistemática e explícita en «Je lis et je découvre»

- Este libro permite aos alumnos comprender o papel e as posibilidades das

TIC na vida diaria, privada, na sociedade e no traballo. Sensibilízaos do

mesmo xeito aos posibles riscos de Internet e da comunicación a través de

soportes electrónicos

- Actualmente é imposible concibir a vida cotiá e o traballo sen a tecnoloxía

e iso maniféstase de formas diferentes no libro: o ordenador está presente

en todas as representacións de domicilios

- A comunicación nas redes sociais e o rexistro da lingua que lle está

asociado represéntase como particularmente propia dos mozos e da

expresión persoal (unidade 4 p. 4 act. 4)

- Despois da ficha final na que se pide aos alumnos que imaxinen

«a habitación dos seus soños», en «Moi et les autres» unha das frases

sobre a que deben reflexionar é a do adolescente que declara:

«A habitación dos meus soños… ten dous elementos indispensables: a

cama e o ordenador»

Aprender a aprender

A competencia que permite aprender a aprender é o centro da aprendizaxe

do francés; é consustancial posto que a aptitude de aprender a aprender é

a base do progreso e da motivación que leva.


O contrato de aprendizaxe que se atopa ao comezo de cada unidade

axuda ao alumno a reflexionar sobre o obxecto e a finalidade da

aprendizaxe.

Para cada competencia lingüística, o método propón ao alumno estratexias

específicas (ver máis arriba) e adéstrao a que recorra a elas de forma

consciente.


rentabilízanse no momento do traballo individual, e co caderno de

exercicios en particular. Contribuirán a que o alumno gañe confianza nas

súas propias capacidades no momento no que se dea conta da súa

utilidade.

Estas estratexias ven claramente no apartado específico das seccións

«Vers le DELF» baixo un subtítulo evocador: «Trucs et astuces» (trucos e

astucias).

Dentro das unidades, destácanse con regularidade certas estratexias de

aprendizaxe transversal, en particular, o adestramento do sentido da

observación e do poder de concentración e o exercicio da memoria:

- Xogos coma o dos «esquecementos en cadea» (unidade 0 p. 10),

«Tedes unha boa memoria? Pechade o libro e facédevos preguntas»

(unidade 4 p.43) ou «Teño ganas…» (unidade 5 p. 62)

- Recadros «Memoriza as expresións en azul. É útil por…» na

lección 1

A variedade dos soportes e das actividades está destinada a facer

comprender aos alumnos que non hai unha soa forma de abordar unha

lingua e de aprendela.

Ao final do libro, como tarefa final, anímase aos alumnos a que realicen o

seu propio «libro dos recordos» (unidade 6 p.74) incluíndo nel unha

selección dos seus traballos máis bonitos realizados ao longo do curso.

Deste modo reflexionarán, en «Moi et les autres», sobre os seus progresos

e os intereses de compartir a aprendizaxe e os seus resultados a partir de


testemuños tales como: «Eu non progresei moito en francés» ou «Estou

orgulloso dos meus progresos en francés».

A variedade de formatos destinados á avaliación (xogos, balances orais/

escritos, avaliacións por competencias) ten a mesma finalidade:

independentemente do valor eventual sumativo, teñen un valor formativo xa

que permite ao alumno coñecer cales son as súas estratexias de

aprendizaxe favoritas, cales son os puntos fortes e os puntos débiles das

súas aptitudes e cualificacións.


PARACHUTE é un método destinado ao ámbito escolar, á aprendizaxe en

grupo, polo que a competencia social ten un gran valor.

Os códigos de conduta que se deben respectar na vida colectiva de forma

xeral son os mesmos que os que se deben respectar no colexio e na clase;

no grupo e nos subgrupos cando, por exemplo, se realicen as tarefas finais.

No día a día o método incítalles a respectar as regras de cortesía, a

saudarse, a respectar as quendas de palabra, a escoitar aos demais, a

respectar os seus esforzos para facerse entender a pesar das dificultades

da lingua…

Danse como exemplo marcas de respecto e valoración positiva do traballo

dos demais «Despois do recital de poesía» (unidade 5 p.59).

A través das actividades, aprenden a respectar as nocións fundamentais do

individuo, do grupo, da organización do traballo, da igualdade entre homes

e mulleres e da non discriminación, da sociedade e da cultura.

O descubrimento dunha realidade diferente á súa, a do mundo francófono

dálles a oportunidade de exercer unha actitude aberta e tolerante.

En canto ás tarefas finais son en si mesmas o momento de demostrar unha

actitude positiva: colaboración, valoración da diversidade e respecto aos

demais, aceptación de compromisos. Todas elas terminan de forma

deliberada cunha rúbrica de reflexión «Moi et les autres».


Ao finalizar o curso a reflexión apunta ese aspecto directamente: «Todo o

mundo ten o seu lugar no libro e na clase», «É xenial formar parte deste

grupo!», «Gústame ensinar aos demais os traballos da miña clase»,

podemos ler en «Moi et les autres» (unidade 6 p.74).

A noción de colectividade exprésase a través das actividades festivas máis

aló do traballo escolar na «Gran festa do colexio» (unidade 3 p.65) ou na

organización dun picnic (unidade 3 p. 37).

Recálcase a importancia da familia e dos adolescentes, preocúpanse polo

futuro profesional dos seus irmáns e irmás, pola vida en parella dos seus

pais .

(«Ça te dit?», unidade 2 p. 24); coidan da súa irmá pequena («On t’invite!»,

unidade 3 p.34); aprenden a compartir o seu espazo e a convivir con tíos,

tías e curmáns durante unha fin de semana («Fête de famille»,

unidade 3 p. 41).

Vincúlanse á importancia da súa comunidade, do seu barrio (unidade 3 p.

34).

A competencia social está unida ao benestar persoal e colectivo que esixe

comprender como os individuos poden asegurarse un estado óptimo de

saúde física e mental. Nico o ecoloxista, pequeno personaxe recorrente

está aí para lembralo ao longo das leccións.

Valórase a saúde dos individuos: a preocupación vai desde o interese polo

peso da mochila (unidade 0 p. 8), a un <<percorrido da saúde>> (unidade 1

p.15), a unha alimentación equilibrada como a de Madame Juliette, unha

centenaria enérxica (unidade 5 p. 57), tamén se ve a través dun sorriso

crítico ante o adolescente «asocial» que rexeita toda actividade cos

compañeiros baixo un pretexto «Oh non!... din que non é bo andar a pleno

sol» ou «Crepes? Non, grazas, demasiado azucre para min!» (unidade 2 p.

25).

Tamén se valora o medio ambiente e a ecoloxía.


No que concierne ás competencias cívicas, o libro propón unha

sensibilización.

O coñecer outro país desde o punto de vista « político » e histórico

contribúe ao desenvolvemento da competencia cívica: o método contribúe

a ela cun dossier como é o de «Viva a Unión Europea!» (unidade 1, p. 16-

17): atoparemos información básica sobre a bandeira, a moeda, o himno, o

súa lema e o día europeo.

Tamén, o dossier «Días festivos» permite descubrir aos alumnos feitos e

tradicións de orde cultural ou político e permítelles comparar a súa

realidade coa do seu país veciño.

No día a día do mundo moderno pídese aos adolescentes o civismo nun

dossier como o de «Desprazarse en bicicleta é ecolóxico» (unidade 2 p. 26

e 27) e cando se lles pide que elaboren un cartel sobre a seguridade viaria

(unidade 2 p. 30).

Sentido da iniciativa e espírito emprendedor

Dada a súa idade, os alumnos están aínda lonxe do mundo profesional, no

cal deberán facer proba deste espírito emprendedor indispensable no

mundo moderno. Pero non é demasiado pronto para axudarlles a

desenvolver unha actitude favorable á adquisición desta competencia.

Con este obxectivo, as tarefas finais son un contexto privilexiado: os

alumnos deben realizar un proxecto en grupo, deben organizarse e

negociar para repartirse as tarefas ao principio e durante cada etapa

(preparación, realización, exposición).

Cada un mobilizará as súas mellores capacidades para contribuír no

resultado común, pero todos tendrán que exercer a aptitude para anticipar,

para planificar a súa actividade persoal ao servizo da tarefa (procura de

información, selección de documentación gráfica, creación de ilustracións,

compra de material…), para facer un informe para os membros do grupo

ou subgrupo, para resolver cal é a proposición máis adecuada, etc.


Doutra banda anímase ao adestramento da asertividade, do espírito

positivo aplicado aos demais como a un mesmo, posto que sen unha

afirmación sa da personalidade, non hai Sentido da iniciativa nin espírito

emprendedor.


Non todos os individuos nacen cos mesmos dons artísticos, pero todos

teñen dereito a aprender a sentir as emocións estéticas e o deber de

respectar as manifestacións culturais e artísticas que enriquecen o mundo.

Deste xeito, para desenvolver a sensibilidade artística dos alumnos, o

libro deixa ver e descubrir algúns elementos do patrimonio cultural de

Francia:

- Arquitectura, monumentos, obras públicas: a Torre Eiffel e os

monumentos que bordean o Sena (O domingo de Ernesto, unidade 4

p.46); a cidade fortificada de Carcassonne , o Louvre, o túnel baixo a

canle da Mancha, o viaduto de Millau (unidade 6 p. 70 e 71);

- Literatura: littérature: Jacques Prévert (unidade 5 p. 58) ; Jean da

Fontaine, Charles Perrault, Victor Hugo, Jules Verne, Alexandre

Dumas, Antoine de Saint-Exupéry (unidade 5 p. 60-61).

O método favorece tamén a expresión cultural e artística en canto ten

oportunidade.

En todas as tarefas finais, tanto se ten como obxectivo unha produción

estética (como na tarefa final da unidade 2) coma se non, as instrucións

levan a dar a todas as presentacións unha dimensión creativa ás

presentación.

Ademais, agora que os medios lingüísticos comezan a permitilo, o método

anima á expresión creativa.

- Pode inscribirse no marco dunha campaña de comunicación, para a cal

se pedirá aos alumnos crear slógans contundentes (unidade 2 p. 27).

- Pode ter unha finalidade literaria cando se pide aos alumnos que

inventen un pequeno poema a partir dun modelo e con proposicións de

rima (unidade 2 p. 28).


1.4 Procedementos de avaliación


- Continuo: recupérase un trimestre superando o seguinte

- Formativo: ao longo de todo o curso

- Sumativo: controis, traballo na aula e actitude


A nota final da avaliación obterase de acordo a:

2.º ESO

Porcentaxes

Exame/s

trimestral / is

Ata 80%

Traballo na clase

e actitude

Ata 20%

Caderno, constancia e esforzó nas tarefas, traer sempre o material,

calidade nas producións, voluntarismo, interacción positiva….


Todo tipo de controis orais e escritos, previstos ou non, exercicios prácticos que

esixan as catro destrezas, individualizadas e/ou combinadas, tarefas para casa,

caderno de clase, traballos complementarios obrigados e/ou voluntarios,



Libro do alumnado

Estrutura do manual




UNIDADE 0

- Catro páxinas que permiten revisar en situación os temas máis

importantes do nivel anterior: a lingua da clase, a conxugación en

presente de indicativo, a estrutura interrogativa e negativa, ao servizo


das funcións comunicativas para presentarse un mesmo e para a

descrición de situacións cotiás simples.

- A unidade comeza como as demais por:

- Enunciado dos obxectivos, para que o alumno senta desde o

principio que vai tomar as rendas da súa aprendizaxe.

- Actividades para descubrir o vocabulario de base, de forma

oral.

6 UNIDADES

Para todas, a mesma estrutura que constitúe un verdadeiro percorrido de

aprendizaxe: 4 leccións, unha revisión/avaliación/ unha tarefa final.

CADA 2 UNIDADES: «VERS LE DELF»


exames do DELF.


Apéndices

- Transcrición de todos os documentos gravados, contextualizados polas

ilustracións das unidades

- Resumen gramatical

- Conxugacións

- Fonética


3. Contidos

Unité 0

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Parler de la rentrée au collège. Décrire quelqu’un physiquement. Parler de ses activités extrascolaires.

Les verbes au présent (1

er

groupe). Faire du /de la / de l’/ des … Jouer au / à la / à l’ / aux … Les verbes pouvoir et vouloir.

Le matériel scolaire. Les grands nombres (jusqu’à un million). Les vêtements et les couleurs.

Révision des sons vocaliques, consonantiques et des intonations de base.

Compétence mathématique et compétences de base en sciences et technologies. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise (sensibilisation).

Unité 1

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Décrire physiquement une personne ou un animal. Faire le portrait de quelqu’un. S’informer sur l’identité de quelqu’un. Indiquer la nationalité et le pays. Décrire des sensations. Exprimer ce qu’on veut et ce qu’on peut faire.

C’est un /une …qui … Il / elle est + nationalité. Les prépositions de lieu (villes et pays). Avoir mal / à la / à l’ / aux + nom. Les verbes pouvoir et vouloir.

Les adjectifs de la description. Les pays et les nationalités. Les sensations (avoir faim, soif, mal, peur ).

Les sons ( ),( ) et ( ɛ )

Compétence mathématique et compétences de base en sciences et technologies. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise (sensibilisation). Sensibilité et expression culturelles.





Unité 2

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Indiquer un itinéraire. Indiquer où l’on va, d’où l’on vient. Faire des propositions, des suggestions. Accepter ou refuser. Parler de ses projets immédiats.

Aller au / à la / à l’ / aux … Venir du / de la / de l’ / des… On = tout le monde.

La ville : les lieux, les itinéraires… Les moyens de transport. Les professions. Les activités et les loisirs.

Les sons (b) / (v) / (f) Les sons (œ) / (ø).


Unité 3

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Inviter quelqu’un, accepter / refuser poliment une invitation. Exprimer la possession. Faire des achats dans un magasin d’alimentation. Expliquer une recette de cuisine. Préciser une quantité.

Les adjectifs possessifs (plusieurs possesseurs). Je voudrais … (politesse). Les pronoms COD avec l’impératif (affirmatif et négatif). La quantité.

Les achats et les magasins d’alimentation. Les aliments (1). Les recettes.

Les sons (s) / (z). Les sons R :((gr) / (kr) / (tr).



https://fr.wikipedia.org/wiki/API_%C3%B8


Unité 4.

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Parler de sa maison, de sa chambre et des ses objets personnels. Raconter des événements passés.

Les prépositions de lieu avec de. Le passé composé (1): formation et auxiliaires.

La maison: les pièces, les meubles, la décoration. Les objets personnels. Les expressions de lieu.

Les sons (ʃ) et (s). Les sons(ʃ) et (ʒ)


Unité 5

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Faire une commande au restaurant. Parler de ses habitudes alimentaires et de l’alimentation. Parler d’actions quotidiennes et raconter des anecdotes au passé. Découvrir la langue poétique.

Le pronom en. Le passé composé (2): les participés passés en [e], [i], [y].

Les ustensiles de table. Les expressions de temps (fréquence). Les aliments (2).

Les sons (aj)

et (ɛj). Les sons (y), (u) et (i).





https://fr.wikipedia.org/wiki/API_%C9%9B


Unité 6

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Parler des saisons, du temps qu’il fait. S’informer et donner des informations précises sur un animal. Faire des comparaisons. Parler de l’avenir (prévisions, projets).

Le comparatif et le superlatif. Le futur simple: formation et verbes irréguliers. Les pronoms COD.

Les saisons et la météo. Les animaux et la savane. Les grands nombres (mesures et quantités). Les expressions de temps (futur).

Les sons (k) / (g). Les sons (d) / (t).



4. Temporalización dos contidos

O método está previsto para cubrir 70 horas /sesións aproximadamente,

impartidas con frecuencia de 2 horas semanais.

Polo tanto, unha distribución dos seus contidos ao longo do curso sería a

seguinte:

1.º TRIMESTRE

Mínimo: 19 horas

Máximo: 25 horas



2 8 8 1

4

10 10 1

2.º TRIMESTRE

Mínimo: 17 horas

Máximo: 21 horas

Unidade 3 Unidade 4


8 8 1

10 10 1

3.º TRIMESTRE

Mínimo: 17 horas

Máximo: 21 horas

Unidade 5 Unidade 6


8 8 1

10 10 1

*Enténdese por unidade o conxunto libro-caderno, sendo o caderno un


5. Ferramentas para a avaliación. Avaliación das destrezas:

indicadores de logro

Ver da páxina 59 á 67.


3.º ESO








didáctica.

1.1 Obxectivos de ciclo e criterios de avaliación.



3.º ESO


Obxecti- vos



a

c

d

i


– Mobilización de información previa sobre o tipo de tarefa e o tema.

– Identificación do tipo textual, adaptando a comprensión a el.

– Distinción de tipos de compren- sión (sentido xeral, información esencial e puntos principais).


– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir da comprensión de elementos significativos, lingüísticos e para- lingüísticos (acenos, entoación, etc.)

– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir do coñecemento doutras linguas e de elementos non lingüísticos (imaxes, música, etc.).



B1.3. Perseveranza no logro da comprensión oral, reescoitando o

B1.1. Coñecer e saber aplicar as estratexias máis adecuadas para a comprensión do sentido xeral, os puntos principais ou a información máis importante do texto.

B1.2. Identificar o sentido xeral, os puntos principais e a información máis importante en textos orais breves e ben estruturados, transmitidos de viva voz ou por medios técnicos e articulados a velocidade lenta, nun rexistro formal, informal ou neutro, e que versen sobre asuntos habituais en situacións co- tiás ou sobre aspectos concretos de temas xerais ou do propio campo de interese nos ámbitos persoal, público e educativo, sempre que as condicións acústicas non distorsionen a mensaxe e se poida volver escoitar o dito.

B1.3. Comprender instrucións moi básicas pronunciadas lenta e claramente, e seguir indicacións sinxelas e breves.

B1.4. Comprender transaccións moi básicas de bens e servizos elementais na vida cotiá, transmiti- das de viva voz ou por medios téc- nicos, e moi ben articuladas e lentamente, sempre que as condi-

SLEB1.1. Nas actividades de aula, persevera no seu proceso de com- presión, axustándoo ás necesidades da tarefa (de comprensión global, lectiva ou detallada) e mello- rándoo, de ser o caso: saca con- clusións sobre a actitude do falante e sobre o contido baseándose na entoación e na velocidade da fala; deduce intencións a partir do vo- lume da voz do falante; fai antici- pacións do que segue (palabra, frase, resposta, etc.), e infire o que non se comprende e o que non se coñece mediante os propios coñe- cementos e as experiencias noutras linguas.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB1.2. Capta a información máis importante de indicacións, anuncios, mensaxes e comunicados breves e articulados de maneira lenta e clara, sempre que as condicións acústicas sexan boas e o son non estea distorsionado.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB1.3. Entende os puntos principais do que se lle di en transac- cións e xestións cotiás e estruturadas (por exemplo, en hoteis, tendas, albergues, restaurantes, espazos de lecer ou centros docen-

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD



Obxecti- vos


texto gravado ou solicitando repeti- ción do dito.

cións acústicas sexan boas e se se poden escoitar máis dunha vez.

B1.5. Comprender o sentido xeral e a información específica predicible de conversas básicas sobre temas cotiáns que se desenvolvan na súa presenza, nas que se des- criban, de xeito moi breve e sinxelo, persoas, lugares e obxectos, e se narren acontecementos elementais, sempre que poida solicitar que se repita o dito.

B1.6. Seguir un texto breve articulado con claridade e pausadamen- te, no que se utilicen expresións sinxelas e habituais previamente traballadas e referidas a temas moi coñecidos dos ámbitos persoal e educativo (datos persoais, gustos e hábitos, materias que cursa, etc.), adecuado ao seu nivel escolar, actuando, de ser o caso, como me- diación lingüística.

B1.7. Comprender a información esencial de pasaxes curtas gravadas, que conteñan conversas, na- rracións e/ou descricións predicibles, e de presentacións moi sinxelas emitidas con estruturas e léxico moi básico, e o apoio de imaxes

moi redundantes, que traten sobre asuntos da vida cotiá e de necesidade inmediata, previamente traballados, e que estean pronunciadas con lentitude e claridade, aín- da que sexa necesario escoitalas máis dunha vez.

tes) nas que se utilicen frases feitas e estruturas sinxelas e previamente traballadas sobre datos persoais, horarios, prezos, números e preguntas sinxelas, e que se desenvolvan con lentitude e boa arti- culación.

SLEB1.4. Comprende, nunha conversa informal na que participa, descricións, narracións e opinións formulados en termos sinxelos sobre asuntos prácticos da vida diaria e sobre aspectos xerais de temas do seu interese, cando se lle fala con claridade, amodo e directamente, e se a persoa interlocutora está disposta a repetir ou reformular o dito.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB1.5. Comprende, nunha conversa formal na que participa (por exemplo, nun centro docente), preguntas sinxelas sobre asuntos persoais ou educativos (datos persoais, intereses, preferencias e gustos persoais, etc.), sempre que poida pedir que se lle repita, aclare ou elabore algo do que se lle dixo.

CCL

CAA

CSC

CSIEE

CCEC

SLEB1.6. Identifica as ideas principais de programas de televisión e de presentacións moi sinxelas e ben estruturadas sobre asuntos co- tiáns predicibles ou do seu interese, previamente traballados,

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD



Obxecti- vos


articulados con lentitude e claridade (por exemplo, noticias ou reportaxes breves), cando as imaxes constitú- en grande parte da mensaxe.


a

c

d

i


– Planificación:


– Adecuación do texto ao destinatario, ao contexto e á canle, escollendo os expoñentes lin- güísticos necesarios para lograr a intención comunicativa.

– Execución:

– Concepción da mensaxe con claridade, distinguindo a súa idea ou ideas principais, e a súa estrutura básica.

– Activación dos coñecementos previos sobre modelos e se- cuencias de interacción, e elementos lingüísticos previamente asimilados e memoriza-

B2.1. Pronunciar de maneira intelixible, aínda que se cometan erros de pronuncia polos que as persoas interlocutoras teñan que solicitar repeticións para entender a mensaxe.

B2.2. Coñecer e saber aplicar as estratexias máis adecuadas para producir textos orais monolóxicos ou dialóxicos breves e de estrutura moi simple e clara, utilizando, entre outros, procedementos como a adaptación da mensaxe aos recursos dos que se dispón, ou a reformulación ou explicación de elementos.

B2.3. Intercambiar de xeito intelixible información sobre transaccións e xestións cotiás moi elementais, usando un repertorio básico de palabras e frases simples memoriza-

SLEB2.1. Fai presentacións breves e ensaiadas, seguindo un guión escrito, sobre aspectos concretos de temas xerais ou relacionados con aspectos básicos dos seus estudos, e responde a preguntas breves e sinxelas de oíntes sobre o contido destas se se articulan clara e lentamente.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CSIEE

CD

SLEB2.2. Desenvólvese coa eficacia suficiente en xestións e tran- saccións cotiás, como son as viaxes, o aloxamento, o transporte, as compras e o lecer (horarios, datas, prezos, actividades, etc.), seguindo normas de cortesía básicas (saúdo e tratamento), facéndose comprender aínda que a persoa interlocutora necesite que se lle repita ou repetir o dito.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

CSIEE


dos.

– Expresión da mensaxe con claridade e coherencia básica, estruturándoa adecuadamente e axustándose, de ser o caso, aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto memoriza-

das, e facéndose comprender aín- da que a persoa interlocutora necesite que se repita ou repetir o di- to.

B2.4. Interactuar de xeito simple en intercambios claramente estruturados, utilizando fórmulas ou xestos

SLEB2.3. Participa en conversas informais breves, cara a cara ou por teléfono, ou por outros medios técnicos, nas que establece contacto social, se intercambia infor- mación e se expresan opinións de xeito sinxelo e breve, se fan invita-

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

CSIEE


Obxecti- vos


dos e traballados en clase previamente.

– Reaxuste da tarefa (emprender unha versión máis modesta) ou da mensaxe (limitar o que realmente lle gustaría expresar), tras valorar as dificultades e os recursos lingüísti-

simples para tomar ou manter a quenda de palabra, aínda que poidan darse desaxustes na adapta- ción ao interlocutor.

B2.5. Dar información sobre datos básicos persoais, expectativas ou gustos, utilizando un repertorio moi básico de expresións memorizadas

cións e ofrecementos, se piden e se ofrecen cousas, se piden e se dan indicacións ou instrucións, ou se discuten os pasos que hai que seguir para realizar unha actividade conxunta, expresando o acordo ou o desacordo de xeito moi bási- co.


cos dispoñibles.

– Compensación das carencias lingüísticas mediante procedementos lingüísticos, e para- lingüísticos.

– Lingüísticos:


– Definición ou reformula- ción dun termo ou expre- sión.

– Uso da lingua materna ou "estranxeirización" de palabras da lingua meta.



– Sinalación de obxectos, uso de deícticos ou realizar accións que aclaran o significado.

– Uso da linguaxe corporal culturalmente pertinente (acenos, expresións faciais, posturas, e contacto visual ou corporal).

– Uso de elementos cuasilé-

–

sinxelas e habituais sobre estes datos, sempre que poida pedir con- firmación da comprensión á persoa interlocutora ou que se lle repita o dito.

SLEB2.4. Desenvólvese de maneira simple nunha conversa formal ou entrevista (por exemplo, para realizar un curso de verán), achegando a información necesaria, expresando de maneira sinxela as súas opinións sobre temas habituais, e reaccionando de forma simple ante comentarios formulados de maneira lenta e clara, sempre que poida pedir que se lle repitan os puntos clave se o necesita.

CCL

CAA

CSC

CCEC



Obxecti- vos


xicos (hum, puah, etc.) de valor comunicativo.

B2.2. Actitude de respecto cara a si mesmo/a e cara ás demais persoas para comprender e facerse comprender.

B2.3. Rutinas ou modelos elementais de interacción segundo o tipo de situación de comunicación: sa- údos e despedidas, felicitacións, invitacións, expresións da dor, conversa telefónica, compravenda, e outras igualmente cotiás e bási- cas.


a

c

d

i


– Mobilización de información previa sobre o tipo de tarefa e o tema, a partir da información superficial: imaxes, organización na páxina, títulos de cabeceira, etc.

– Identificación do tipo de lectura demandado pola tarefa (en superficie ou oceánica, selectiva, intensiva ou extensiva).

– Distinción de tipos de compren- sión necesarios para a realiza- ción da tarefa (sentido xeral, in- formación esencial e puntos principais).


– Inferencia e formulación de hipó-

B3.1. Utilizar estratexias de lectura (recursos ás imaxes, a títulos e outras informacións visuais, aos co- ñecementos previos sobre o tema ou a situación de comunicación, e aos transferidos desde as linguas que coñece), identificando a infor- mación máis importante e deducindo o significado de palabras e expresións non coñecidas polo contexto e mediante os coñece- mentos e as experiencias noutras linguas.

B3.2. Seguir instrucións e consignas básicas e comprender avisos, obrigas e prohibicións moi básicas e predicibles, traballadas previamente, referidas a necesidades

SLEB3.1. Capta o sentido xeral e algúns detalles importantes de textos xornalísticos moi breves en calquera soporte e sobre temas xerais ou do seu interese e moi co- ñecidos, se os números, os nomes, as ilustracións e os títulos constitú- en gran parte da mensaxe.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB3.2. Identifica, con axuda da imaxe, instrucións xerais breves e sinxelas de funcionamento e manexo de aparellos de uso cotián (por exemplo, unha máquina expendedora), así como instrucións sinxelas para a realización de actividades e normas de seguridade básicas (por exemplo, nun centro

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD



Obxecti- vos


teses sobre significados a partir da comprensión de elementos significativos, lingüísticos e para- textuais, e do coñecemento e as experiencias noutras linguas.


inmediatas, de estrutura moi sinxela e con apoio visual.

B3.3. Comprender información relevante e previsible en textos informativos ou narrativos breves, moi sinxelos e ben estruturados, relativos a esxperiencias e a coñe- cementos propios da súa idade.

B3.4. Identificar a idea xeral, os puntos máis relevantes e a infor- mación importante en textos, tanto en formato impreso como en soporte dixital, breves e ben estruturados, escritos nun rexistro neutro ou informal, que traten de asuntos habituais en situacións cotiás, de aspectos concretos de temas de interese persoal ou educativo, e que conteñan estruturas sinxelas e un léxico de uso frecuente.

docente).

SLEB3.3. Comprende correspondencia persoal sinxela en calquera formato na que se fala de si mesmo/a; se describen persoas, obxectos, lugares e actividades; se narran acontecementos pasados, e se expresan de maneira sinxela sentimentos e desexos, plans e opinións sobre temas xerais, coñe- cidos ou do seu interese.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB3.4. Entende a idea xeral de correspondencia formal na que se informa sobre asuntos do seu interese no contexto persoal ou educativo (por exemplo, sobre un curso de verán).

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB3.5. Entende información específica esencial en páxinas web e outros materiais de referencia ou consulta claramente estruturados sobre temas relativos a asuntos do seu interese (por exemplo, sobre unha cidade), sempre que poida reler as seccións difíciles.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD


a

c

d

i


– Planificación:

– Mobilización e coordinación das propias competencias xe-

B4.1. Aplicar estratexias básicas para producir textos (elección da persoa destinataria, finalidade do escrito, planificación, redacción do borrador, revisión do texto e ver-

SLEB4.1. Escribe correspondencia persoal breve na que se establece e mantén o contacto social (por exemplo, con amigos/as noutros países), na que se intercambia in-

CCL

CAA

CSC

CCEC



Obxecti- vos


rais e comunicativas, co fin de realizar eficazmente a tarefa (repasar o que se sabe sobre o tema, o que se pode ou se quere dicir, etc.).


– Uso de elementos coñecidos obtidos de modelos moi sinxelos de textos escritos, para elaborar os propios textos.

– Execución:



– Organización do texto en pa- rágrafos curtos abordando en cada un unha idea principal, conformando entre todos o seu significado ou a idea global.

– Expresión da mensaxe con claridade axustándose aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto.


sión final), a partir de modelos moi estruturados e con axuda previa na aula.

B4.2. Completar documentos moi básicos nos que se solicite infor- mación persoal.

B4.3. Escribir mensaxes moi sinxelas e moi breves con información, instrucións e indicacións moi bási- cas relacionadas con actividades cotiás e de necesidade inmediata.

B4.4. Producir textos curtos a partir de modelos sinxelos e básicos, actuando, de ser o caso, como me- diación lingüística (adecuada ao seu nivel escolar) e cun formato preestablecido, en soporte tanto impreso como dixital, amosando interese pola presentación limpa e ordenada do texto.

formación, se describen en termos sinxelos sucesos importantes e experiencias persoais, e se fan e se aceptan ofrecementos e suxes- tións (por exemplo, cancelación, confirmación ou modificación dunha invitación ou duns plans).

CD

SLEB4.2. Completa un cuestionario sinxelo con información persoal básica e relativa aos seus intereses ou ás súas afeccións (por exemplo, para asociarse a un club internacional de xente nova).

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB4.3. Escribe notas e mensaxes (mensaxes instantáneas, chats, etc.), onde fai comentarios moi breves ou dá instrucións e in- dicacións relacionadas con actividades e situacións da vida cotiá e do seu interese, respectando as convencións e as normas de corte- sía máis importantes.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB4.4. Escribe correspondencia formal moi básica e breve, dirixida a institucións públicas ou privadas, ou a entidades comerciais, fundamentalmente para solicitar infor- mación, respectando as conven- cións formais e as normas de cor- tesía básicas deste tipo de textos, e fai unha presentación do texto limpa e ordenada.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD



Obxecti- vos


– Recurso aos coñecementos previos (utilizar frases feitas e locucións, do tipo "éme igual", "sóame", etc.).

– Revisión:






a

c

d

i

o

B5.1. Patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación básicos:





B5.2. Patróns gráficos e conven- cións ortográficas:

– Uso das normas básicas de or- tografía da palabra.


B5.1. Discriminar patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación de uso máis básico, recoñecendo o seu significados evidente, e pronunciar e entoar con razoable comprensibilidade, aínda que teña que repetir varias veces para se facer entender.

B5.2. Recoñecer e utilizar as con- vencións ortográficas, tipográficas e de puntuación, con corrección suficiente para o seu nivel escolar.

B5.3. Utilizar para a comprensión e a produción de textos orais e escritos os coñecementos socioculturais e sociolingüísticos adquiridos relativos a relacións interpersoais, comportamento e convencións so-

SLEB5.1. Produce con suficiente intelixibilidade léxico e estruturas moi básicas, e trazos fonéticos que distinguen fonemas (nasalización, sonorización, etc.) e persevera no uso de patróns moi básicos de ritmo, entoación e acentuación de palabras e frases.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB5.2. Utiliza adecuadamente as convencións orais e escritas básicas propias da lingua estranxeira no desenvolvemento do proceso comunicativo oral e escrito (saúdos, despedidas, fórmulas moi básicas de tratamento, etc.), e amosa respecto polas diferenzas culturais que poidan existir.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD



Obxecti- vos



– Recoñecemento e uso de con- vencións sociais básicas e normas de cortesía propias da súa idade e de rexistros informal e estándar, e da linguaxe non verbal elemental na cultura estranxeira.

– Achegamento a algúns aspectos culturais visibles: hábitos, horarios, actividades ou celebracións máis significativas; condicións de vida elementais (vivenda); rela- cións interpersoais (familiares, de amizade ou escolares), comida, lecer, deportes, comportamentos proxémicos básicos, lugares máis habituais, etc.; e a costumes, valores e actitudes moi básicos e máis evidentes sobre aspectos propios da súa idade nos países onde se fala a lingua estranxeira.

– Identificación dalgunhas similitudes e diferenzas elementais e máis significativas nos costumes cotiáns entre os países onde se fala a lingua estranxeira e o noso.

– Actitude receptiva e respectuosa cara ás persoas, os países e as comunidades lingüísticas que falan outra lingua e teñen unha cultura diferente á propia.

ciais, respectando as normas de cortesía máis básicas nos contextos respectivos.

B5.4. Producir textos e inferir o significado probable de palabras ou frases a partir das experiencias e os coñecementos transferidos desde as linguas que coñece.

B5.5. Participar en proxectos (ela- boración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, etc.) nos que se utilicen varias linguas, tanto curriculares como outras presentes no centro docente, relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais.

B5.6. Distinguir e levar a cabo as funcións demandadas polo propó- sito comunicativo, mediante os ex- poñentes básicos das devanditas funcións e os patróns discursivos de uso máis habitual, e utilizar un repertorio léxico suficiente para comunicar no seu nivel escolar, sempre que sexan traballados na clase previamente

SLEB5.3. Nas actividades de aula, pode explicar o proceso de produ- ción de textos e de hipóteses de significados tomando en conside- ración os coñecementos e as experiencias noutras linguas.

CCL

CAA

CSC

CCEC


CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

CSIEE

SLEB5.5. Comprende e comunica o propósito solicitado na tarefa ou ligado a situacións de necesidade inmediata da aula (pedir ou dar in- formación, agradecer, desculparse, solicitar algo, invitar, etc.) utilizando adecuadamente as estruturas sintáctico-discursivas e o léxico necesarios, propios do seu nivel escolar e traballados previamente.

CCL

CAA

CSC

CCEC



Obxecti- vos



– Identificación de similitudes e diferenzas entre as linguas que coñece para mellorar a súa aprendizaxe e lograr unha competencia comunicativa integrada.

– Participación en proxectos nos que se utilizan varias linguas e relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais, e valorando positivamente as competencias que posúe como persoa plurilingüe.



– Descrición de calidades físicas e abstractas moi básicas de persoas, obxectos, lugares e actividades.


– Petición e ofrecemento de infor- mación e indicacións, e expre- sión moi sinxela de opinións e advertencias.


– Expresión da vontade, a inten- ción, a orde, a autorización e a



Obxecti- vos


prohibición.


– Establecemento e mantemento básicos da comunicación e a or- ganización elemental do discurso.


– Identificación persoal elemental; vivenda, fogar e contexto; actividades básicas da vida diaria; familia e amizades; traballo, tempo libre, lecer e deporte; va- cacións; saúde máis básica e coidados físicos elementais; educación e estudo; compras básicas; alimentación e restau- ración; transporte, tempo meteo- rolóxico e tecnoloxías da infor- mación e da comunicación.

– Expresións fixas, enunciados fraseolóxicos moi básicos e moi habituais (saúdos, despedidas, preguntas por preferencias, ex- presións sinxelas de gustos), e léxico sobre temas relacionados con contidos moi sinxelos e predicibles doutras áreas do currícu- lo.

B5.7. Estruturas sintáctico- discursivas propias de cada idioma.


Contidos sintáctico-discursivos en Francés:

Expresión de relacións lóxicas: conxunción (et); disxunción (ou); oposición

(par contre); causa (comme); finalidade (afin de + Inf.); comparación

(plus/moins que); consecuencia (donc); explicativas (parce que)

Relacións temporais (de…à, dans, il y a, en)

Exclamación (Oh là là! On y va! Quel+nom !); locutions adverbiales (Tout

fait ! Bien sûr!)

Negación (negación nos tempos compostos)

Interrogación (que, quoi; inversión (V + Suj.); réponses (si, pron. tonique +

oui/non, pron. tonique + aussi/non plus)

Expresión do tempo: presente; pasado (passé récent, passé composé:

participes passés avec les accords); futuro (futur proche). Introdución do

condicional (fórmula de cortesía: j’aimerais)

Expresión do aspecto: puntual (frases simples); habitual (frases simples +

Adv. (ex: toujours, d’habitude); incoativo;terminativo (venir de + Inf.)

Expresión da modalidade: factualidade (phrases déclaratives); capacidade

(être capable de); posibilidade/probabilidade (peut-être); necesidade (avoir

besoin de + infinitif, il faut); obriga/prohibición (il faut, verbe devoir,

imperativo); permiso (pouvoir, demander); intención/desexo (avoir envie de);

cortesía

Expresión da existencia (presentativos); a entidade (articles, noms

composés, pronoms réfléchis, adjectifs démonstratifs; proposicións

adxectivais (qui/que)); a cualidade (posición dos adxectivos, facile/ difficile

à…); a posesión (adxectivos posesivos)

Expresión da cantidade: (plurais irregulares; números cardinais ata catro

cifras; números ordinais ata dos cifras; articles partitifs). Adverbios de

cantidade e medidas (un (tout petit) peu, trop, (beaucoup) trop, pas assez +

Adj., un pot, kilomètres…); o grao

Expresión do espazo (prépositions et adverbes de lieu, position, distance,

mouvement, direction, provenance, destination)

Expresión do tempo: puntual (moments du jour (le matin, le soir), demain

matin, jeudi soir) ; divisións (au…siècle, en (année)); indicacións de tempo

(après-demain, avant-hier, tout de suite); duración (maintenant);


anterioridade (l y a…que); posterioridade (plus tard); secuenciación

(finalement); simultaneidade (au moment où, en même temps); frecuencia

(d’habitude, une/deux/… fois par…)

Expresión do modo



1.3 Metodoloxía

As competencias de comunicación


descritas polo Marco Común Europeo de Referencia (MCER) para o nivel A2.



a súa familia, as compras, a súa contorna máis próxima e concreta; pode

entender o fundamental de anuncios e mensaxes sinxelas e claras» MCER.

Desta forma, no libro escoitarán e comprenderán de forma global monólogos e

diálogos moi sinxelos, situados nun contexto cotián, sobre temas próximos aos

alumnos, pero tamén sensibilizaranse con intercambios orais situados fóra do

marco familiar (televisión, radio) e escoitarán algúns testemuños de adultos,

adaptados á súa madurez. Do mesmo xeito, hai un lixeiro inicio ao contacto

coas variacións de acentos e co rexistro literario.


Mozas e mozos que:

- Se contan entre eles unha viaxe (itinerario)

- Se describen ou lle escriben aos seus amigos/as ou persoas

coñecidas

- Expresan as súas emocións (onomatopeias, exclamacións)

- Deixan unha mensaxe nun contestador automático

- Dan consellos nun vídeo dunha páxina web

- Falan dos seus amigos, da súa familia


Persoas adultas que:

- Falan das súas emocións: unha muller fala do medo que sentiu

cando un ladrón entrou na súa casa; unha actriz fala dos seus

nervios antes de saír a escena

- Deixan mensaxes nun contestador automático

- Falan da súa cidade

- Evocan a súa mocidade

- Un narrador africano


- Xa non aparecen de forma sistemática, só como unha anécdota

- Serven como modelo no que inspirarse


- Entrevista de adolescentes: sobre a súa aparencia, a súa forma de

xestionar as emocións

- Discusión entre adolescentes sobre a moda

- Conversación entre un pai e o seu fillo (colaboración na casa), unha

avoa e a súa neta (recordos)

- Na rúa: 2 mozos coñécense; alguén pregunta por un camiño

- Unha persoa conta o que lle sucedeu no metro

- Xogos culturais: radiofónico e televisado

- Faladoiro sobre o futuro da televisión

- Extracto dialogado da Chèvre de Monsieur Seguin


A competencia obxectivo neste nivel é a comprensión global, como nos dous

primeiros niveis, sobre todo a identificación da situación e a resposta a

preguntas de base como onde (se sitúa a acción)?; Quen (fala)?; Que (de que

falan?). Agora que os alumnos adquiriron as estratexias básicas, accederán a

esta comprensión de forma cada vez máis rápida, e a miúdo desde a primeira

escoita, no caso dos documentos máis curtos.


Neste nivel, esta capacidade exercerase non só en pequenas conversacións

familiares, senón tamén en intercambios orais progresivamente máis longos.

Pediráselles que escoiten e que saiban apreciar documentos sinxelos de

contido literario e artístico (p. ex.: contos gravados con fondo musical).

A esixencia da comprensión das informacións clave é maior que nos niveis

precedentes, posto que os alumnos deben xa contestar a outra pregunta máis

sutil: por que?

Ademais, pediráselles que extraian destes documentos informacións precisas,

o que require unha comprensión máis fina.

Así, o proceso de comprensión faise cada vez máis persoal e os alumnos

deben reaccionar ao que escoitaron para mostrar que comprenderon a

información, que son capaces de situarse e expresarse con relación a esta.


«Comunicar nas tarefas sinxelas e habituais que só requiren un intercambio de

información sinxelo e directo sobre temas e actividades que lle son familiares.

Ter intercambios moi breves, mesmo se, en xeral, non entende o suficiente

para seguir unha conversación>>.

O método anima aos alumnos a que interveñan de forma individual e tamén

entre eles, dentro das súas posibilidades.

Repetición


Inténtase que os alumnos canten (cancións e comptines), digan (números,

verbos…), xuntos ou individualmente e que melloren a súa pronuncia a partir

de trabalinguas inventados.

Liberados da obrigación de reflexionar para buscar as palabras ou construír

frases, do medo a cometer erros, levados polo ritmo, polos compañeiros, os

alumnos:


o Reláxanse e perden os seus complexos, e aprenden a dar unha

dimensión lúdica á lingua

o Poden concentrarse na pronuncia e a entoación

o Integran máis facilmente a lingua

No entanto, dáse un paso máis, pídese agora que os alumnos se impliquen de

forma máis persoal e máis consciente.

- Diálogos

Aprendendo de memoria e representando escenas dialogadas, o alumnado:


referencias e mesmo modelos


verbais (xestos, mímica…)


Anímase a que o alumnado se exprese sobre temas familiares, para pasar da

información obxectiva á subxectiva, e así enriquecer a comunicación a través

da expresión de sentimentos, de opinións persoais, p. ex.:

- Comentar un horario e comparalo co seu

- Dar a súa opinión sobre a moda

- Xustificar unha opinión

- Imaxinar a continuación dunha historia

- Contar unha anécdota persoal

- Contar as súas reaccións persoais

- Dar consellos

- Falar da súa cidade

- Xustificar as súas respostas


Interacción

- Actividades de reutilización, xogos de rol

As actividades orais de reutilización «Je m’entraîne» non son mecánicas,

están contextualizadas e teñen sentido. Son o obxecto de prolongacións

persoais máis ou menos libres.

Os xogos de rol ancóranse nunha realidade cotiá.

Os intercambios multiplícanse e incorporan unha visión cada vez máis

persoal.

- Tarefas finais

É na realización destas tarefas, en que os alumnos se inician á comunicación

auténtica, posto que se expresan de forma oral no marco dun proxecto

concreto:

- Certas tarefas son esencialmente orais: preparar unha exposición

e debater as súas maneiras de mellorar o futuro ou presentar

unha asociación solidaria.

- Outras materializaranse por escrito, pero desembocarán tamén

nunha presentación oral ante a clase, así como en comentarios.

- Doutra banda, aos poucos e coa axuda do profesor, falan en

francés entre eles durante a fase de preparación (procura de

ideas, intercambiar información), para organizarse e negociar o

relacionado coas tarefas que deben realizar.


O nivel de esixencia neste nivel reflectirá unha dobre prioridade.



expresión é incorrecta ou imprecisa.


- Terase cada vez máis en conta a preocupación pola corrección, sobre

todo se se trata de contidos presentados na clase, na medida na que se

supón que os alumnos deben asimilar un certo número de recursos e

porque a mellora da lingua contribúe á eficacia da comunicación e á

motivación que está asociada a ela.

Tratarase tamén do grao de implicación dos alumnos e o esforzo para lograr

unha comunicación persoal auténtica.

Débese fomentar a asunción de riscos, xa que esta é un testemuño do desexo

real de comunicar e de avanzar na aprendizaxe.

As estratexias propostas no libro teñen como obxectivo a toma de conciencia e

a aceptación dos criterios por parte dos alumnos. Entre estas estratexias,

citamos máis arriba as actividades de repetición lúdica, observarase de igual

modo que numerosas consignas insisten na importancia de coidar as

entoacións, mesmo esaxerar a expresividade.


«Ler textos curtos moi simples. Atopar unha información previsible en

documentos correntes como folletos de publicidade, prospectos, menús e os

horarios e comprender cartas persoais curtas e sinxelas» MCER.

O método inicia aos alumnos na comprensión de escritos auténticos de diversa

natureza:


- Horarios

- Informe policial

- Plano de cidade

- Cartel dunha película

Cómic


Ten un lugar de grande importancia na cultura francófona e é un medio

estratéxico para introducir a linguaxe escrita ao comezo da aprendizaxe: a falta

de recursos lingüísticos compénsase grazas á imaxe que <<conta>> tanto ou

máis que o texto, ademais a lingua escrita é unha transcrición da oral.


Os documentos son semiauténticos, concibidos para o método ou

completamente auténticos.

Textos literarios

O libro deixa sitio progresivamente a textos sinxelos e curtos, pero


- Poemas: Blaise Cendras, Jacques Prévert, Jean Tardieu, Philippe

Saupault, Paul Éluard

- Extractos de novelas: A chèvre de Monsieur Seguin d’Alphonse

Daudet, Le Hussard sur le toit de Jean Giono

- Extracto dun conto


A maioría dos documentos que se presentan na sección «Je lis et je découvre»

poderían atoparse nunha revista para adolescentes:

- Horóscopo

- Historia da roupa

- A alimentación do futuro, texto + mapa + enquisa

- Test sobre a amizade

- Testemuños de mozos que colaboran con asociación

- Érase unha vez… a arte da palabra

Internet

Anímase a que os alumnos fagan procuras en Internet para completar a

información que se dá en «Le lis et je découvre». Desta forma lerán textos

auténticos para buscar información precisa de:

- Os territorios de ultramar

- A historia dunha peza de vestir

- Restaurante que propoñen insectos no menú

- Cézanne e outros artistas inspirados pola Provenza

- As asociacións júnior

- Kirikou



O alumnado atoparán extractos de escritos menos formais, p. ex.:

- Anuncios persoais

- Fotos con pé de foto

- A mensaxe de Patricia contándolle as súas vacacións a Julie

- Recordatorios

- Postais

- Cartas e mensaxes de agradecemento

- Mensaxes en rede


Como no caso da oral, na lingua escrita a prioridade é a comprensión global,

así como a identificación de información xeral, da finalidade do texto. As

preguntas de comprensión dos documentos evidencian esta prioridade.

Doutra banda,o método exercita ao alumno para que busque nun texto

informacións precisas importantes. Neste nivel, a verificación da comprensión

faise a través da expresión libre.

As estratexias apropiadas que o libro lle propón ao alumno apóianse no

formato dos documentos (iconográficos, tipográficos… rico e variado en función

do tipo de documento).


«Escribir notas e mensaxes sinxelas e curtas. Escribir unha carta persoal moi

sinxela, por exemplo de agradecemento» MCER.

Intégrase nas leccións 1 e 2 e exercítase, xeralmente, a partir de modelos.

Está dirixida para dar maior facilidade, pero tamén para animar ao alumno á

utilización de novas estruturas e á corrección formal. Apóiase nos documentos

escritos, pero faise cada vez máis persoal.

Expresión mínima «utilitaria» comunicativa persoal

No marco das tarefas finais anímase o alumno a:


- Encher unha ficha de presentación para contestar a un anuncio.

- Presentar un lugar que lle guste.

- Realizar un cartel para presentar a súa asociación.

A sección obradoiro de escritura leva os alumnos a producir diferentes tipos

de textos;

- Ficha de presentación

- Correo electrónico para contar unha viaxe

- Cuestionario (test) para facer unha sondaxe na clase

- Mensaxe de agradecemento

- Historia de carácter literario

Ao final desta sección unha rúbrica especial de ORTOGRAFÍA, co fin de

axudar os alumnos a evitar as faltas recorrentes.

- Non se para nas palabras de uso, é demasiado pronto para esixirlles aos

alumnos unha verdadeira corrección neste ámbito

- Chámase a atención sobre as principais dificultades ortográficas de

ámbito gramatical, sobre as marcas portadoras de sentido

- Concordancia de xénero e número, adxectivos e participios pasados;

interrogativos

- Terminacións verbais

- Diferenciación gráfica de homónimos entre os determinantes, entre

algunhas formas verbais e preposicións


Deberase ter en conta o rexistro e a coherencia formal co tipo de texto escrito.

Do mesmo xeito, será avaliada de forma prioritaria a organización do texto en

función da súa tipoloxía.

Finalmente, a creatividade dos escritos será valorada, para compensar os

defectos formais.



oral e o escrito: a existencia de varias grafías para un mesmo son, a

importancia determinante das terminacións de nomes, adxectivos e verbos.

Apóianse na observación guiada de textos e non en frases illadas.

Tratamento das competencias clave

Ademais dos obxectivos lingüísticos, o método fixa deliberadamente como


compromiso non ten nada de artificial, posto que o ensino dunha lingua viva



tecnoloxía


necesítase non só nas actividades centradas nos números, senón tamén

nas actividades de dedución non numéricas, posto que a competencia

matemática é tamén a aptitude para desenvolver e aplicar un

razoamento matemático para chegar a resolver diferentes problemas.

Competencia dixital

A competencia dixital está no centro da aprendizaxe do francés con

PARACHUTE.

É, primeiro de nada, instrumental:

- O método conta con elementos dixitais que serán manexados polos

alumnos ou ante eles: o manual dixital interactivo para o encerado

dixital, os complementos para animar (banco de imaxes dixitais,

karaokes, xogos para o encerado dixital).

- O método anima aos alumnos a que utilicen as novas tecnoloxías

para realizar as actividades de procura de información en Internet

(en «Je lis et je découvre»), para preparar as súas presentacións.


En case todas as leccións 1 e 2, os elementos de activación dan

exemplos de ferramentas dixitais:

- Vídeos titoriais

- Páxinas web de intercambio de servizos

- Facebook e redes sociais

No obradoiro de escritura, os alumnos inícianse nas regras estilísticas

propias do modo de expresión do soporte dixital. Finalmente, inténtase

que reflexionen e exerzan o seu espírito crítico sobre o papel e os

perigos das ferramentas dixitais no día a día:

- As mensaxes

- O móbil

Aprender a aprender

A competencia que permite aprender a aprender é o centro da

aprendizaxe do francés; é en si mesma consubstancial, posto que a

aptitude de aprender a aprender é a base do progreso e da motivación

que leva.

- O contrato de aprendizaxe que se atopa ao comezo de cada

unidade axúdalle ao alumno a reflexionar sobre o obxecto e

finalidade da aprendizaxe.

- A variedade de formatos destinados á avaliación (xogos, balances

orais/escritos, avaliacións por competencias do tipo) ten a mesma

finalidade: independentemente do valor eventual sumativo, ten un

valor formativo, xa que lle permite ao alumno coñecer cales son as

súas estratexias de aprendizaxe favoritas, cales son os puntos

fortes e débiles das súas aptitudes e cualificacións.


Este é un método destinado ao ámbito escolar, á aprendizaxe en grupo,

polo que a competencia social ten un gran valor.

- Os códigos de conduta que se deben respectar na vida colectiva de

forma xeral son os mesmos que os que se deben respectar no


colexio e na clase; no grupo e nos subgrupos cando, p. ex. se

realicen as tarefas finais. No día a día, o método incítaos a respectar

as regras de cortesía, a saudarse, a respectar as quendas de

palabra, a escoitar os demais, a respectar os seus esforzos para

facerse entender a pesar das dificultades da lingua…

- A través das actividades, aprenden a respectar as nocións

fundamentais do individuo, do grupo, da organización do traballo, da

igualdade entre homes e mulleres e da non discriminación, de

sociedade e de cultura. O descubrimento dunha realidade diferente á

súa, a do mundo francófono, dálles a oportunidade de exercer unha

actitude aberta e tolerante.

- As tarefas finais son por si soas a ocasión perfecta de demostrar

unha actitude positiva: colaboración, valoración da diversidade e do

respecto aos demais, e aceptación de compromisos. Termínanse, á

mantenta, cunha rúbrica de reflexión «Moi et les autres».

- A competencia social está unida ao benestar persoal e colectivo que

esixe comprender como os individuos poden asegurarse un estado

óptimo de saúde física e mental. Deste xeito os documentos de

PARACHUTE relativos á saúde e á ecoloxía contribúen ao

desenvolvemento desta competencia clave.

De forma xeral, a afirmación sa da personalidade no seo da sociedade

convértese nunha verdadeira prioridade, tendo en conta a idade dos

alumnos e a súa madurez.

No que respecta ás competencias cívicas, o libro propón unha

sensibilización de diferentes puntos de vista:

- Personaxes que fan reflexionar sobre o mundo e a historia;

- Compromiso na vida pública;

- Espírito cívico no día a día;

- Realidade social nunha comisaría de policía;


- Reflexión sobre a evolución do mundo e invitación ao compromiso

activo.


Dada a súa idade, os alumnos están aínda lonxe do mundo profesional,

en que deberán facer proba deste espírito emprendedor indispensable

no mundo moderno. Pero non é demasiado pronto para axudalos a

desenvolver unha actitude favorable á adquisición desta competencia.

Con este obxectivo, as tarefas finais son un contexto privilexiado: os

alumnos deben realizar un proxecto en grupo, deben organizarse e

negociar para repartir as tarefas ao principio e durante cada etapa

(preparación, realización, exposición).

Cada un mobilizará as súas mellores capacidades para contribuír ao

resultado común, pero todos terán que exercer a aptitude para anticipar,


información, selección de documentación gráfica, creación de

ilustracións, compra de material…), para facer un informe para os

membros do grupo ou subgrupo, para resolver cal é a proposición máis

adecuada etc.

Doutra banda, no resto das unidades abundan os exemplos que

recalcan a importancia desta competencia.




respectar as manifestacións culturais e artísticas que enriquecen o

mundo.

Deste xeito, para desenvolver a sensibilidade artística dos alumnos, o

librodeixa ver e descubrir algúns elementos do patrimonio cultural de

Francia:


- A chèvre de Monsieur Seguin d’Alphonse Daudet, Le Hussard sur le

toit de Jean Giono, Le golfe de Marseille vu de l’Estaque de Paul

Cézanne, A Provence, terre d’inspiration.

- Historia dos bardos, trobadores, narradores e fabulistas, rapeiros e

narradores de contos populares africanos.

Neste nivel os elementos culturais non se expoñen simplemente nunha

sección cultural específica, están incorporados nas actividades e forman

parte do día a día da clase como o fan na vida.

- Poesía

- Teatro

- Música

- Pintura

1.4 Avaliación
















aprendizaxes e concretan mediante accións o que o alumno debe saber e











A nota final da avaliación obterase de acordó a:

3.º ESO

Porcentaxes

Exame/s

trimestral / is

Ata 80%

Traballo na

clase e actitude

Ata 20%

Caderno, constancia e esforzó nas tarefas, traer sempre o

material, calidade nas producións, voluntarismo, interacción

positiva…







Libro do alumnado

O libro do alumnado componse de 6 unidades, precedidas da unidade 0

de sensibilización/reactivación dos coñecementos. Estas unidades

veñen completadas por dúas seccións finais de consulta.


UNIDADE 0

- 4 páxinas que retoman o esencial dos contidos dos niveis

precedentes, «as bases imprescindibles» que permitirán abordar

unha nova etapa de aprendizaxe.

- Máis aló do simple traballo a partir da unidade 0 do caderno de

exercicios, ao profesor serviranlle de avaliación inicial das

competencias adquiridas e para a detección dunha necesidade de

revisión.

- A unidade comeza como as demais polo enunciado dos obxectivos,

para que o alumno sinta desde o principio que vai continuar tomando

as rendas da súa aprendizaxe.

6 UNIDADES

Para todas a mesma estrutura, que constitúe un verdadeiro percorrido de

aprendizaxe: 4 leccións, unha revisión/avaliación/unha tarefa final.



exames do DELF.


APÉNDICES



- Resumo gramatical

- Conxugacións

- Fonética


3. CONTIDOS

Unité 0

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Parler de la rentrée au collège. Parler de son emploi du temps. Connaître ses camarades. Parler de ses goûts et de ses habitudes.

Les temps : présent et passé composé. Les mots interrogatifs.

Les sentiments. La vie quotidienne: le collège, les activités extrascolaires, les goûts.

Les intonations du français.

Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise (sensibilisation). Sensibilité et expression culturelles.

Unité 1

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Se présenter et dire sa nationalité. Présenter et décrire quelqu’un. Parler de la personnalité de quelqu’un. Donner des précisions sur une personne. Insister sur quelque chose.

Les présentatifs: il 7 elle est, c’est, c’est une… Il / Elle est + nationalité. Les pronoms relatifs 8qui, que). Révision: à, en, au(x) + ville / pays. Le genre des adjectifs.

Les pays et les nationalités. Les adjectifs de personnalité (qualités et défauts). Les signes du zodiaque.

Les sons (o)/ ( ), (a)/( ). Les sons (p)/(b), (d)/(t).





Unité 2

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Décrire l’aspect de quelqu’un. Parler des styles vestimentaires, de la mode chez les jeunes. Exprimer ses goûts avec passion. Participer à un casting. Exprimer ses nuances, l’intensité. Raconter des anecdotes au passé.

La négation (1): ne … rien, ne … jamais. Les adverbes d’intensité. Le passé composé (affirmatif/ négatif, verbes pronominaux).

Les vêtements. Les adverbes d’intensité. Les connecteurs de temps (chronologie).

Les sons (f) /

/s) / (ʃ). Les sons(i)

/(y)/ (v) / (ɥi)


Unité 3.

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Exprimer des sensations et des émotions. Faire des recommandations. Donner son opinion et parler de l’avenir de la planète. Parler de ses projets.

Avoir besoin de + nom / infinitif. Le verbe devoir. Le futur simple (formation, verbes irréguliers).

Les sensations et les émotions. Les expressions de temps (futur). L’environnement. Le langage SMS.

Le son (f) / (v), (ʃ) / (ʒ) / (s) / (z). Le son (ɛ ) et ses composés (wɛ ) /(jɛ )

Compétence mathématique et compétences de base en sciences et technologies. Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise. Sensibilité et expression cult.


https://fr.wikipedia.org/wiki/API_%C9%A5




https://fr.wikipedia.org/wiki/API_w


https://fr.wikipedia.org/wiki/API_j



Unité 4

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

S’orienter dans une ville et décrire des lieux. Demander et indiquer un chemin. Décrire une situation au passé. Raconter des actions au passé.

Le pronom y. L’imparfait et le P. composé (situer une action / décrire des actions successives).

La ville. Les prépositions de lieu. Les expressions pou planter le décor d’un récit.

Les sons (e) / (ø) / (o). Le son (R)


Unité 5

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Parler des tâches ménagères et de petits services. Exprimer sa colère, son indignation. Exprimer la fréquence. Parler de ses relations avec les autres. Remercier. Parler de quelqu’un sans dire son nom.

La négation (2) : ne … plus, ne…personne. La construction des verbes et les pronoms personnels directs (révision) et indirects.

Les tâches ménagères. Les relations personnelles. La fréquence. Les expressions de la colère.

Les sons (ɛ) /

(œ) (ɔ).

Les sons (aj) /

(œj) (uj) (ɛj).













Unité 6

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Explorer l’univers numérique. Parler des réseaux sociaux. Faire des comparaisons (comparer des objets). Participer à un jeu télévisé. Parler du temps passé et des ses souvenirs d’enfance. Comparer les styles de vie d’hier et d’aujourd’hui.

Le comparatif. Le superlatif. L’imparfait (formation).

Les réseaux sociaux. Les outils numériques. L’école autrefois. Les styles de vie : hier et aujourd’hui. Les expressions de temps (passé).

Les sons (y)

(ø) (œ) (ə). Les sons (bR) (kR) (tR) (gR) (pR) (dR) (fR). Les sons (sk) / (sp) / (st).



O método está previsto para cubrir 70 horas/sesións aproximadamente,

impartidas cunha frecuencia de 2 horas semanais.

Por tanto, o método cunha distribución «estándar» dos seus contidos ao longo

do curso será a seguinte:

1.º TRIMESTRE

Mínimo: 19 horas

Máximo: 25 horas



2 8 8 1

4

10 10 1

2.º TRIMESTRE

Mínimo: 17 horas

Máximo: 21 horas

Unidade 3 Unidade 4


8 8 1

10 10 1





3.º TRIMESTRE

Mínimo: 17 horas

Máximo: 21 horas

Unidade 5 Unidade 6


8 8 1

10 10 1

5. Ferramentas para a avaliación. Avaliación das destrezas: indicadores de logro.



4.º ESO

1. Referencias: elementos do Marco Común Europeo de referencia para

as linguas






didáctica.


Os contidos previstos concrétanse en criterios de avaliación, que son

referentes específicos para avaliar a aprendizaxe do alumnado. Describen

aquilo que se quere valorar e que o alumnado debe lograr, tanto en

coñecementos como en competencias; responden ao que se quere conseguir

en cada materia.



4.º ESO



– Formulación de hipóteses sobre o contido e o contexto.

– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir da comprensión de elementos significativos, lingüísticos e para- lingüísticos (acenos, entoación, etc.).

– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir do coñecemento doutras linguas, e de elementos non lingüísticos

levantes do texto.

B1.2. Identificar a información esencial, os puntos principais e os detalles máis relevantes en textos orais breves e ben estruturados, transmitidos de viva voz ou por medios técnicos e articulados a velocidade lenta ou media, nun rexistro formal, informal ou neutro, e que versen sobre asuntos cotiáns en situacións habituais ou sobre temas xerais ou do propio campo de interese nos ámbitos persoal, público e educativo, sempre que as condi- cións acústicas non distorsionen a mensaxe e se poida volver escoitar o dito.

rándoo, de ser o caso: facendo an- ticipacións do que segue (palabra, frase, resposta, etc.) e inferindo o que non se comprende e o que non se coñece mediante os propios co- ñecementos e as experiencias doutras linguas.

SLEB1.2. Capta os puntos principais e os detalles salientables de indicacións, anuncios, mensaxes e comunicados breves, articulados de xeito lento e claro (por exemplo, por megafonía, ou nun contestador au- tomático), sempre que as condi- cións acústicas sexan boas e o son non estea distorsionado.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




a

c

d

i



B1.1. Coñecer e saber aplicar as estratexias máis adecuadas para a comprensión do sentido xeral, a in- formación esencial, os puntos e as ideas principais, ou os detalles re-

SLEB1.1. Nas actividades de aula, persevera no seu proceso de com- prensión, axustándoo ás necesidades da tarefa (de comprensión global, selectiva ou detallada) e mello-

CCL

CAA

CSC

CCEC


(imaxes, música, etc.).



B1.3. Perseveranza no logro da comprensión oral, reescoitando o texto gravado ou solicitando repeti- ción do dito.

B1.3. Comprender o esencial en situacións que impliquen a solicitude de información xeral (datos persoais básicos, lugares, horarios, datas, prezos, cantidades e actividades cotiás, etc.), sempre que se fale con lentitude e con claridade.

B1.4. Comprender o esencial en conversas sinxelas, básicas e breves sobre descricións, narracións, puntos de vista e opinións relativos a temas frecuentes e de necesidade inmediata relativas ao ámbito persoal, sempre que se fale con lentitude, articulando de forma clara e comprensible, e se a persoa interlocutora está disposta a repetir ou reformular o dito.

B1.5. Comprender o sentido xeral e

SLEB1.3. Comprende, nunha conversa formal ou nunha entrevista na que participa (por exemplo, nun centro docente), preguntas sobre asuntos persoais ou educativos (datos persoais, intereses, preferencias e gustos persoais e educativos, coñecemento ou descoñece- mento, etc.), así como comentarios sinxelos e predicibles relacionados con estes, sempre que poida pedir que se lle repita, aclare ou elabore algo do que se lle dixo.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB1.4. Entende información relevante do que se lle di en tran- saccións e xestións cotiás e estruturadas (por exemplo, en hoteis, tendas, albergues, restaurantes,

CCL

CAA

CSC

CCEC



información moi relevante e sinxela de presentacións sinxelas e ben estruturadas sobre temas familiares e predicibles, previamente traballados, e de programas de televisión tales como boletíns meteorolóxicos ou informativos, sempre que as imaxes porten gran parte da mensaxe.

espazos de lecer ou centros docentes), sempre que se fale amodo e con claridade.

SLEB1.5. Comprende, nunha conversa informal na que participa, descricións, narracións, puntos de vista e opinións formulados de xeito simple sobre asuntos prácticos da vida diaria e sobre temas do seu interese, cando se lle fala con claridade, amodo e directamente, e se a persoa interlocutora está disposta a repetir ou reformular o dito.

CCL

CAA

CSC

CCEC


SLEB1.6. Identifica a información esencial de programas de televisión e presentacións sinxelas e ben estruturadas sobre asuntos cotiáns ou do seu interese familiares e predicibles articulados con lentitude e claridade (por exemplo, noticias, documentais ou entrevistas), cando as imaxes portan gran parte da mensaxe.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD


a

c

d

i


– Planificación:

– Identificar o contexto, o destinatario e a finalidade da produ- ción ou da interacción.

– Adecuar o texto ao destinatario, ao contexto e á canle, esco-


B2.2. Coñecer e saber aplicar as estratexias máis adecuadas para producir textos orais monolóxicos

SLEB2.1. Fai presentacións breves e ensaiadas, seguindo un esquema lineal e estruturado, sobre aspectos concretos de temas do seu interese ou relacionados cos seus estudos, e responde a preguntas previsibles breves e sinxelas de oíntes sobre o contido destas.

CCL

CAA

CSC

CCEC




llendo os expoñentes lingüísti- cos necesarios para lograr a in- tención comunicativa.

– Execución:

– Concibir a mensaxe con claridade, distinguindo a súa idea ou ideas principais e a súa estrutura básica.

– Activar os coñecementos previos sobre modelos e secuen- cias de interacción, e elementos lingüísticos previamente asimilados e memorizados.

– Expresar a mensaxe con claridade e coherencia básica, es- truturándoa adecuadamente e axustándose, de ser o caso, aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto memorizados e traballados en clase previamente.

– Reaxustar a tarefa (emprender unha versión máis modesta) ou da mensaxe (limitar o que realmente lle gustaría expresar), tras valorar as dificultades e os recursos lingüísticos dispoñi- bles.

– Compensar as carencias lingü- ísticas mediante procedementos lingüísticos e paralingüísti- cos.

– Lingüísticos:

– Modificar palabras de significado parecido.

– Definir ou parafrasear un

ou dialóxicos breves e de estrutura simple e clara, utilizando, entre outros, procedementos como a adap- tación da mensaxe a patróns da primeira lingua ou outras, ou o uso de elementos léxicos aproximados, se non se dispón doutros máis pre- cisos.

B2.3. Intercambiar de xeito intelixible información sobre transaccións e xestións cotiás moi habituais, usando un repertorio básico de palabras e frases simples memorizadas, e facéndose comprender aínda que a persoa interlocutora necesite que se lle repita ou repetir o dito.

B2.4. Producir textos breves e comprensibles, tanto en conversa cara a cara como por teléfono ou por outros medios técnicos, nun rexistro neutro ou informal, cunha linguaxe sinxela.

B2.5. Dar, solicitar e intercambiar información sobre temas de importancia na vida cotiá e asuntos co- ñecidos ou de interese persoal, educativo ou ocupacional, e xustificar brevemente os motivos de determinadas accións e plans, aínda que ás veces haxa interrupcións ou vacilacións, resulten evidentes as pausas e a reformulación para organizar o discurso e seleccionar expresións e estruturas, e a persoa interlocutora teña que solicitar ás veces que se lle repita o dito.

SLEB2.2. Participa en conversas informais breves e sinxelas, cara a cara ou por teléfono, ou por outros medios técnicos, nas que establece contacto social básico, intercambia información e expresa de xeito sinxelo opinións e puntos de vista, fai invitacións e ofrecementos, pide e ofrece cousas, pide e dá indica- cións ou instrucións, ou discute os pasos que hai que seguir para realizar unha actividade conxunta, fa- céndose comprender aínda que a persoa interlocutora necesite que se repita ou repetir o dito.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB2.3. Desenvólvese coa debida corrección en xestións e transac- cións cotiás, como son as viaxes, o aloxamento, o transporte, as compras e o lecer (horarios, datas, prezos, actividades, etc.), seguindo normas de cortesía básicas (saúdo e tratamento), facéndose comprender aínda que a persoa interlocutora necesite que se repita ou repetir o dito.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB2.4. Desenvólvese de xeito simple pero suficiente nunha conversa formal, nunha reunión ou nunha entrevista (por exemplo, para realizar un curso de verán), achegando información relevante, expresando de xeito sinxelo as súas ideas sobre temas habituais, dando a súa opinión sobre problemas

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




termo ou expresión.

– Usar a lingua materna ou "estranxeirizar" palabras da lingua meta.

– Pedir axuda.


– Sinalar obxectos, usar de- ícticos ou realizar accións que aclaran o significado.

– Usar linguaxe corporal culturalmente pertinente (xestos, expresións faciais, posturas, contacto visual ou corporal).

– Usar elementos cuasiléxi- cos (hum, puah…) de valor comunicativo.

B2.2. Actitude de respecto cara a si mesmo/a e cara ás demais persoas para comprender e facerse comprender.

B2.3. Rutinas ou modelos básicos de interacción segundo o tipo de situación de comunicación.

prácticos cando se lle pregunta directamente, e reaccionando de forma simple ante comentarios, sempre que poida pedir que se lle repitan os puntos clave, se o necesita.


a

c

d

e

i



– Identificación do tipo de lectura

B3.1. Utilizar estratexias de lectura (recurso ás imaxes, títulos e outras informacións visuais, e aos coñe- cementos previos sobre o tema ou a situación de comunicación, e aos transferidos desde as linguas que coñece), identificando a información máis importante e deducindo o sig-

SLEB3.1. Capta o sentido xeral e algúns detalles importantes de textos xornalísticos breves, en calquera soporte e sobre temas xerais ou do seu interese e moi coñecidos, se os números, os nomes, as ilustra- cións e os títulos constitúen grande parte da mensaxe.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




demandado pola tarefa (en superficie ou oceánica, selectiva, intensiva ou extensiva).

– Distinción de tipos de compren- sión necesarios para a realiza- ción da tarefa (sentido xeral, in- formación esencial e puntos principais).


– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir da comprensión de elementos significativos, lingüísticos e para- textuais, e do coñecemento e experiencias noutras linguas.


B3.2. Soletreo e asociación de grafía, pronuncia e significado a partir de modelos escritos e expre- sións orais coñecidas.

nificado de palabras e expresións non coñecidas.

B3.2. Seguir instrucións e consignas básicas sinxelas e predicibles, referidas a necesidades inmediatas, e con apoio visual.

B3.3. Comprender información relevante e previsible en textos descritivos ou narrativos breves, sinxelos e ben estruturados, relativos a experiencias e a coñecemen- tos propios da súa idade e do seu nivel escolar.

B3.4. Identificar a información esencial, os puntos máis relevantes e detalles importantes en textos, tanto en formato impreso como en soporte dixital, breves e ben estruturados, escritos nun rexistro formal ou neutro, que traten de asuntos cotiáns, de temas de interese ou relevantes para os propios estudos e as ocupacións, e que conteñan estruturas sinxelas e un léxico de uso común.

SLEB3.2. Identifica, con axuda da imaxe, instrucións xerais breves e sinxelas de funcionamento e manexo de aparellos de uso cotián, así como instrucións claras para a rea- lización de actividades e normas de seguridade básicas.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB3.3. Comprende correspondencia persoal sinxela, en calquera formato, na que se fala de si mesmo/a; se describen persoas, obxectos, lugares e actividades; se narran acontecementos presentes, pasados e futuros, e se expresan de xeito sinxelo sentimentos, desexos e opinións sobre temas xerais, coñecidos ou do seu interese.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB3.4. Entende o esencial de correspondencia formal na que se informa sobre asuntos do seu interese no contexto persoal ou educativo (por exemplo, sobre unha bolsa para realizar un curso de idiomas).

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB3.5. Entende información específica esencial en páxinas web e outros materiais de referencia ou consulta claramente estruturados sobre temas relativos a asuntos do seu interese, sempre que poida reler as seccións difíciles.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

Bloque 4: Produción de textos escritos




a

c

d

i


– Planificación:

– Mobilización e coordinación das propias competencias xerais e comunicativas, co fin de realizar eficazmente a tarefa (repasar o que se sabe sobre o tema, o que se pode ou se quere dicir, etc.).



– Execución:


– Estruturación do contido do tex- to.

– Organización do texto en pará- grafos curtos abordando en cada un unha idea principal, conformando entre todos o seu significado ou a idea global.

B4.1. Aplicar estratexias básicas para producir textos (elección da persoa destinataria, finalidade do escrito, planificación, redacción do borrador, revisión do texto e versión final), a partir de modelos ben estruturados e traballados previamente.

B4.2. Completar documentos bási- cos nos que se solicite información persoal ou relativa aos seus estudos ou á súa formación.

B4.3. Escribir mensaxes sinxelas e breves con información, instrucións e indicacións moi básicas relacionadas con actividades cotiás ou do seu interese.

B4.4. Producir textos curtos a partir de modelos sinxelos e básicos, actuando como mediación lingüística, de ser o caso (adecuado ao seu nivel escolar), e amosando interese pola presentación limpa e ordenada do texto.

B4.5. Escribir, en papel ou en soporte electrónico, textos breves, sinxelos e de estrutura clara sobre temas cotiáns ou do propio interese, nun rexistro formal ou neutro,

SLEB4.1. Escribe correspondencia persoal breve na que se establece e mantén o contacto social (por exemplo, con amigos/as noutros países); se intercambia informa- ción; se describe en termos sinxelos sucesos importantes e experiencias persoais, de dan instru- cións e se fan e aceptan ofrecementos e suxestións (por exemplo, cancelación, confirmación ou modi- ficación dunha invitación ou duns plans) e se expresan opinións de xeito sinxelo.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB4.2. Completa un cuestionario sinxelo con información persoal e relativa á súa formación, aos seus intereses ou ás súas afeccións (por exemplo, para subscribirse a unha publicación dixital).

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB4.3. Escribe notas e mensaxes en diferentes soportes, nos que fai comentarios moi breves ou dá instrucións e indicacións relacionadas con actividades e situacións da vida cotiá e do seu interese, respectando as convencións e as normas de cortesía máis importantes.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




– Expresión da mensaxe con claridade axustándose aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto.


– Recurso aos coñecementos previos (utilizar frases feitas e locucións, do tipo "agora volvo", "botar unha man", etc.).

– Revisión:



– Presentación coidada do texto (marxes, limpeza, tamaño da letra, etc.)


utilizando adecuadamente os recursos básicos de cohesión, as convencións ortográficas básicas e os signos de puntuación máis co- múns, cun control razoable de ex- presións e estruturas sinxelas e un léxico de uso frecuente.

SLEB4.4. Escribe correspondencia formal básica e breve, dirixida a ins- titucións públicas ou privadas ou entidades comerciais, fundamentalmente para solicitar información, respectando as convencións formais e as normas de cortesía bási- cas deste tipo de textos, cunha pre- sentación limpa e ordenada.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD


a

c

d

i

o





B5.1. Discriminar patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación de uso máis común, recoñecendo os seus significados evidentes, e pronunciar e entoar de xeito claro e intelixible con razoable comprensibilidade, malia o acento estranxeiro moi evidente ou erros de pronuncia

SLEB5.1. Produce léxico e estruturas básicas intelixibles no oral e na escrita, e trazos fonéticos que distinguen fonemas (nasalización, so- norización, etc.), e utiliza con eficacia comunicativa patróns básicos de ritmo, entoación e acentuación de palabras e frases.

CCL

CD

CAA

CCEC









– Recoñecemento e uso de con- vencións sociais básicas e normas de cortesía propias da súa idade e de rexistros informal e es- tándar, e da linguaxe non verbal elemental na cultura estranxeira.

– Achegamento a algúns aspectos culturais visibles: hábitos, horarios, actividades ou celebracións máis significativas; condicións de vida elementais (vivenda); rela- cións interpersoais (familiares, de amizade ou escolares), comida, lecer, deportes, comportamentos proxémicos básicos, lugares máis habituais, etc.; e a costumes, valores e actitudes moi básicos e máis evidentes sobre aspectos propios da súa idade nos países onde se fala a lingua estranxeira.

– Identificación dalgunhas similitudes e diferenzas elementais e máis significativas nos costumes cotiáns entre os países onde se

que non interrompan a comunica- ción, e que as persoas interlocutoras teñan que solicitar repeticións de cando en vez.

B5.2. Recoñecer e utilizar as con- vencións ortográficas básicas, tipo- gráficas e de puntuación, así como abreviaturas e símbolos de uso común, e os seus significados asociados, con corrección suficiente para o seu nivel escolar.

B5.3. Utilizar para a comprensión e a produción de textos orais e escritos os coñecementos socioculturais e sociolingüísticos adquiridos relativos á vida cotiá (hábitos de estudo e de traballo, actividades de lecer, incluídas manifestacións artísticas como a música ou o cine), condi- cións de vida e contorno, relacións interpersoais (entre homes e mulleres, no traballo, no centro docente, nas institucións, etc.), e conven- cións sociais (costumes e tradi- cións), respectando as normas de cortesía e máis básicas nos contextos respectivos.


B5.5. Participar en proxectos (ela- boración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, etc.) nos que se utilicen

SLEB5.2. Utiliza adecuadamente as convencións orais e escritas bási- cas propias da lingua estranxeira no desenvolvemento do proceso comunicativo oral e escrito (saúdos, despedidas, fórmulas básicas de tratamento, etc.), e amosa respecto e interese polas diferenzas culturais que poidan existir.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD


CCL

CAA

CSC

CCEC


CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

CSIEE

SLEB5.5. Comprende e comunica o propósito solicitado na tarefa ou ligado a situacións de necesidade inmediata da aula (pedir ou dar in- formación, agradecer, desculparse, solicitar algo, invitar, etc.) utilizando adecuadamente as estruturas sin- táctico-discursivas e o léxico necesarios, propios do seu nivel escolar

CCL

CAA

CSC

CCEC




fala a lingua estranxeira e o noso.




– Participación en proxectos nos que se utilizan varias linguas e relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais, e valorando positivamente as competencias que posúe como persoa plurilingüe.





– Petición e ofrecemento de infor- mación e indicacións, e expresión moi sinxela de opinións e adver-

varias linguas, tanto curriculares como outras presentes no centro docente, relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais.

B5.6. Distinguir e levar a cabo as funcións demandadas polo propósi- to comunicativo, mediante os expo- ñentes básicos de devanditas fun- cións e os patróns discursivos de uso máis habitual, así como os seus significados asociados (por exemplo, utilizar unha estrutura interrogativa para facer unha suxes- tión); utilizar un repertorio léxico suficiente para comunicar no seu nivel escolar, e empregar para comunicarse mecanismos sinxelos bastante axustados ao contexto e á inten- ción comunicativa (repetición léxica, elipse, deíxe persoal, espacial e temporal, xustaposición, e conectores e marcadores discursivos moi frecuentes), sempre que sexan traballados na clase previamente.

e traballados previamente.




tencias.




– Establecemento e mantemento básicos da comunicación e a or- ganización elemental do discurso.


– Identificación persoal elemental; vivenda, fogar e contexto; actividades básicas da vida diaria; familia e amizades; traballo, tempo libre, lecer e deporte; vacacións; saúde máis básica e coidados fí- sicos elementais; educación e estudo; compras básicas; alimenta- ción e restauración; transporte, tempo meteorolóxico e tecnoloxí- as da información e da comuni- cación.

– Expresións fixas, enunciados fra- seolóxicos moi básicos e moi habituais (saúdos, despedidas, preguntas por preferencias, expre- sión sinxelas de gustos) e léxico sobre temas relacionados con contidos moi sinxelos e predicibles doutras áreas do currículo.

B5.7. Estruturas sintáctico -discursivas propias de cada idioma.


Contidos sintáctico-discursivos en francés:

Expresión de relacións lóxicas: conxunción (non seulement…mais aussi);

disxunción (ou bien); oposición/concesión (cependant); causa (car);

finalidade (de façon à, de manière à + Inf.); comparación (le meilleur, le

mieux, le pire, aussi + Adj. /Adv. que; (ex: Il n’est pas aussi intelligent que

toi); consecuencia (alors, donc); explicativas (ainsi, car)

Relacións temporais (puis, finalement, tout de suite, enfin, pendant, pendant

que + Indic.)

Exclamación (Comment, Quel/Quelle/Quels/Quelles, C’est parti!)

Negación (ne…jamais, ne… rien, ne… personne, ne…plus)

Interrogación (Et alors? À quoi bon…? Quel, quelle, quels, quelles, pronomes

interrogativos (ex. lequel, laquelle, etc.), Ah bon? Moi non, Moi non plus)

Expresión do tempo: presente (verbos irregulares), pasado (passé composé,

imparfait), futuro (futur proche, futur simple), condicional (fórmulas de

cortesía e consello)

Expresión do aspecto: puntual (frases simples), durativo (en + date), habitual

(parfois, jamais), incoativo (futur proche), terminativo (passé récent)

Expresión da modalidade: factualidade; capacidade (arriver à faire);

posibilidade/probabilidade (il est probable que, probablement); necesidade;

obriga/prohibición (c’est à qui de…? c’est à+pron. tonique/nom+ de + Inf.,

interdit de); permiso; intención/desexo (décider de faire qqch., j’aimerais

beaucoup faire qqch.) ; cortesía

Expresión da existencia (presentativos); a entidade (artigos, morfoloxía

(prefixos (anti, hyper) e sufixos (-ette, -elle), pronomes persoais, pronomes

demostrativos; pronomes persoais OD e OI, "en", "y", proposicións

adxectivais (où, dont); a cualidade, a posesión (adxectivos posesivos)

Expresión da cantidade: (plurais irregulares; números cardinais; números

ordinais; artigos partitivos). Adverbios de cantidade e medidas (beaucoup de,

quelques, quelques-uns, tout le monde, plein de, plusieur(s)); o grao


mouvement, direction, provenance, destination; pronome " y ")

Expresión do tempo: puntual (tout à l’heure, à ce moment-là, au bout de);


divisións (semestre, période, au moment où); indicacións de tempo (la

semaine dernière, le mois dernier,); duración (encore / ne…plus);

anterioridade (déjà, ça fait…que); posterioridade (ensuite, puis);

secuenciación (puis, enfin); simultaneidade (pendant, alors que); frecuencia

(toujours, souvent, pas souvent, par fois, jamais)

Expresión do modo: (Adv. de manière en –ment)



1.3 Metodoloxía

As competencias de comunicación


descritas polo Marco común europeo de referencia (MCER) para o nivel A2.



a súa familia, as compras, a súa contorna más próxima e concreta; pode

entender o fundamental de anuncios e mensaxes sinxelas e claras» MCER.

Desta forma no libro, escoitarán e comprenderán de forma global monólogos e

diálogos moi sinxelos, situados nun contexto cotián, sobre temas próximos ao

alumno, pero empézase tamén a sensibilizar aos alumnos aos intercambios

orais situados fóra do marco familiar (televisión, radio) e a facerlles escoitar

algúns testemuños de adultos, adaptados á súa madurez. Do mesmo xeito, hai

un lixeiro inicio ao contacto coas variacións de acentos e co rexistro literario.


Mensaxes funcionais:

- Diversos anuncios e consignas na estación.

- Instrucións colectivas para executar os movementos de ximnasia.

- Partes meteorolóxicos.

- Retratos-robot.

- Adiviñanzas.


Mozas e mozos que:

- Contan unha viaxe (Constancia publicou un vídeo no seu blog)

- Describen a personalidade

- Comentan un cuestionario sobre o planeta

Persoas adultas que:

- Contan experiencias persoais (Cyprien explica como coñeceu á súa

muller)

- Presentan os seus traballos

- Deixan unha mensaxe nun contestador para pospor unha invitación

Cancións

- Xa non aparecen de forma sistemática, só como unha chiscadela

- Serven como modelo de inspiración


- Na estación: uns adolescentes chegan tarde e axúdanse

mutuamente para comprar os billetes etc.

- No colexio: no patio, o primeiro día de clase; despois dunha

excursión

- Na radio: entrevista a un cantante; entrevista a un deportista de elite;

un programa « La clé des songes » coa participación dos oíntes

- Nun banco na rúa: dúas mozas intercambian opinións; dous avós

critican os nenos dos vecinos

- Na clase: o profesor comproba que os seus alumnos están

preparados para a exposición

- No edificio: dous veciños discuten; dous mozos falan coa súa nai

sobre as tarefas do fogar

- Na rúa: un inspector de policía interroga as testemuñas

- Nun mercadillo: uns mozos buscan un agasallo



A competencia obxectivo neste nivel é a comprensión global, como nos tres

primeiros niveis, sobre todo a identificación da situación e a resposta a

preguntas de base onde (sitúase a acción)?; Quen (fala)?; Que (de que falan?).

Agora que os alumnos adquiriron as estratexias básicas, accederán a esta

comprensión de forma cada vez máis rápida, e a miúdo desde a primeira

escoita no caso dos documentos máis curtos.

Neste nivel, esta capacidade exercerase non só en pequenas conversacións

familiares senón tamén en intercambios orais progresivamente máis longos.

Pediráselles que escoiten e que saiban apreciar documentos sinxelos de

contido literario e artístico.

A esixencia da comprensión das informacións clave é maior que nos niveis

precedentes posto que os alumnos deben xa contestar a outra pregunta máis

sutil: por que?

Ademáis anímase que os alumnos extraian destes documentos informacións

precisas, requirindo unha comprensión máis fina.

Así, o proceso de comprensión faise cada vez máis persoal e os alumnos

deben reaccionar ao que escoitaron para mostrar que comprenderon a

información, que son capaces de situarse e expresarse con relación a esta.


« Comunicar nas tarefas sinxelas e habituais que só requiren un intercambio de

información sinxelo e directo sobre temas e actividades que lle son familiares.

Ter intercambios moi breves, mesmo se, en xeral, non entende o suficiente

para seguir unha conversación ».

Anímase aos alumnos a que interveñan de forma individual e tamén entre eles,

dentro das súas posibilidades.

Repetición


No entanto, dáse un paso máis, pídese agora aos alumnos que se

impliquen de forma máis persoal e máis consciente.


- Diálogos

Aprendendo de memoria e representando escenas dialogadas, os

alumnos:


referencias e modelos


verbais (xestos, mímica…)


Anímase aos alumnos a que se expresen sobre temas familiares, pasando da

información obxectiva á subxectiva, enriquecendo a comunicación a través da

expresión de sentimentos, de opinións persoais.

Interacción

- Actividades de reutilización, xogos de rol e intercambios persoais

As actividades orais de reutilización « Je m’entraîne » non son

mecánicas, están contextualizadas e teñen sentido. Son o obxecto de

prolongacións persoais máis ou menos libres.

Os intercambios lúdicos mantéñense en certos momentos da

aprendizaxe, como a principio das unidades para espertar a motivación.

Os xogos de rol ancóranse cada vez máis nunha realidade cotiá.

Pídese aos alumnos:

Os intercambios multiplícanse e incorporan unha visión cada vez máis

persoal.

- Tarefas finais

É na realización destas tarefas, como os alumnos se inician á

comunicación auténtica posto que se expresan de forma oral no marco

dun proxecto concreto.



O nivel de esixencia neste nivel reflectirá unha dobre prioridade.



expresión é incorrecta ou imprecisa.

- Terase cada vez máis en conta a preocupación pola corrección, sobre

todo se se trata de contidos presentados na clase, na medida en que se

supón que os alumnos deben asimilar un certo número de recursos e

porque a mellora da lingua contribúe á eficacia da comunicación e á

motivación que está asociada a ela.

Tratarase tamén, do grao de implicación dos alumnos e o esforzo para lograr

unha comunicación persoal auténtica.

Débese fomentar a toma de riscos xa que esta é un testemuño do desexo real

de comunicar e de avanzar na aprendizaxe.


«Ler textos curtos moi simples. Atopar unha información previsible en

documentos correntes como folletos de publicidade, prospectos, menús e os

horarios e comprender cartas persoais curtas e sinxelas» MCER.

O método inicia aos alumnos na comprensión de escritos de diversa natureza

auténticos:


Cómic


Ten o seu lugar de gran importancia na cultura francófona e é un medio

estratéxico para introducir a linguaxe escrita no comezo da aprendizaxe: a falta

de recursos lingüísticos compénsase grazas á imaxe que «conta » tanto ou

máis que o texto, ademais a lingua escrita é unha transcrición da oral.

Os documentos son semiauténticos, concibidos para o método ou



Textos literarios

O libro deixa sitio progresivamente a textos sinxelos e curtos de diferentes

xéneros:

- Poemas: «Pour faire le portrait d’un oiseau» (Jacques Prévert)

- Extractos de novelas: Exercises de style (Raymond Queneau)

- Fábulas: «Le Corbeau et le renard», «A Cigale et a fourmi» (A

Fontaine)

- Canción: «Celui-ci ou celui-là»


A maioría dos documentos que se presentan na sección « Je lis et je

découvre » poderían atoparse nunha revista para adolescentes.

Internet

Anímase aos alumnos a que fagan procuras en Internet para completar a

información que se dá en « Je lis et je découvre »: medio ambiente, o mundo

do circo, inventos.


Os alumnos atoparán 4 extractos de escritos menos formais, por exemplo:

- Un diario dunha viaxe (notas e fotos nun blog)

- Un anuncio para compartir unha viaxe (Internet)

- Cartas semi-formais e formais (pedindo información, ofrecendo un

servizo)

- Testemuños e mensaxes nas redes sociais etc.


Como no caso do oral, na lingua escrita, a prioridade é a comprensión global,

así como a identificación de información xeral, da finalidade do texto. As

preguntas de comprensión dos documentos evidencian esta prioridade.

Doutra banda, o método exercita ao alumno para que busque nun texto

informacións precisas importantes. Neste nivel, a verificación da comprensión

faise a través da expresión libre.



«Escribir notas e mensaxes sinxelas e curtas. Escribir unha carta persoal moi

sinxela, por exemplo de agradecemento» MCER.

Expresión «utilitaria» comunicativa, expresión persoal

Nas seccións «Je m’entraîne», diríxese a fomentar o uso de novas estruturas e

a corrección formal.

No marco das tarefas finais anímase ao alumnado a:

- Elaborar un póster sobre o medio ambiente, escribir unha introdución

para presentar a situación actual e anunciar os cambios propostos.

- Realizar unha caricatura, describila e xustificala por escrito punto por

punto.

- describir por escrito os mellores momentos do ano mediante a

consolidación dun póster ou un mapa mental publicados nun blog.

A sección obradoiro de escritura leva aos alumnos a producir diferentes tipos

de textos:

- Un anuncio dunha viaxe

- Unha carta solicitando información

- Unha carta de presentación

- A petición de consello nun foro

- Un rexistro de lectura

- Unha carta formal para presentar un proxecto para o instituto

Ao final desta sección haberá unha rúbrica especial de ORTOGRAFÍA, co fin

de axudar aos alumnos a evitar as faltas recorrentes.

- Non se para nas palabras de uso, é demasiado pronto para esixir aos

alumnos unha verdadeira corrección neste ámbito.

- Chámase a atención sobre:

o As múltiples grafías correspondentes ao son [s]

o A diferenza (ou non) entre as grafías dos sons próximos como [ou] e

[ ]

o A alternancia -s/-x como marca de plural


- Chámase a atención sobre as principais dificultades ortográficas de

ámbito gramatical, sobre as marcas portadoras de sentido:

o Concordancia de xénero e número dos substantivos, adxectivos e

participios pasados; interrogativos

o Terminacións verbais (futuro / condicional)

o Diferenciación gráfica de homónimos entre os determinantes, entre

algunhas formas verbais e preposicións ou adverbios


Deberase ter en conta o rexistro e a coherencia formal co tipo de texto escrito.

Do mesmo xeito, será avaliada de forma prioritaria a organización do texto en

función da súa tipoloxía.

Finalmente, a creatividade dos escritos será valorada, para compensar os

defectos formais.


oral e o escrito: a existencia de varias grafías para un mesmo son, a

importancia determinante das terminacións de nomes, adxectivos e verbos.

Apóianse na observación guiada de textos e non en frases illadas.

As competencias clave

Ademais dos obxectivos lingüísticos, o método fíxase deliberadamente como


compromiso non ten nada de artificial posto que o ensino dunha lingua viva


Ademais da competencia de comunicación, algunhas competencias clave

asócianse inevitablemente ao enfoque do método (Competencia dixital,

Aprender á aprender, Competencias sociais e cívicas), outras son menos

centrais, pero abórdanse e requírense do alumno todas, para cada unha delas,

un mínimo de toma de conciencia e unha actitude favorable.


Competencia matemática e competencias básicas en ciencias e

tecnoloxía


necesítase non só nas actividades centradas nos números senón tamén

nas actividades de dedución, non numéricas, posto que a competencia

matemática é tamén a aptitude para desenvolver e aplicar un razoamento

matemático para chegar a resolver diferentes problemas.

Competencia dixital

É ante todo instrumental:

- O método conta con elementos dixitais que serán manexados

polos alumnos ou ante eles: o manual dixital interactivo para o

encerado dixital, os complementos para animar a clase (Banco de

imaxes dixitais, Karaokes, Xogos para o encerado dixital).

- O método anima aos alumnos a que utilicen as novas tecnoloxías

para realizar as actividades de procura de información en Internet

(en «Je lis et je découvre»), para preparar as súas presentacións.

En case todas as leccións 1 e 2, os elementos de activación dan

exemplos de ferramentas dixitais:

- Páxinas web de intercambio de servizos

- Facebook e redes sociais

No obradoiro de escritura iníciase aos alumnos ás regras estilísticas propias

do modo de expresión do soporte dixital. Finalmente, anímase aos alumnos

a que reflexionen e exerzan o seu espírito crítico sobre o papel e os perigos

das ferramentas dixitais no día a día:

- As redes sociais;

- O móbil.


Aprender a aprender

A competencia que permite aprender a aprender é o centro da

aprendizaxe do francés. É en si mesma consustancial posto que a

aptitude de aprender a aprender é a base do progreso e da motivación

que leva.

- O contrato de aprendizaxe que se atopa ao comezo de cada

unidade axuda ao alumno a reflexionar sobre o obxecto e

finalidade da aprendizaxe.

- Para cada competencia lingüística, o método propón ao alumno

estratexias específicas (ver máis arriba) e adéstrao a que recorra

a elas de forma consciente.


rendibilizan no momento de traballo individual, e co caderno de

exercicios en particular. Contribuirán a que o alumno gañe

confianza nas súas propias capacidades no momento en que se

dea conta da súa utilidade.

- A variedade de materiais e actividades están destinados a facer

que os alumnos comprendan que non hai unha soa forma de

entender a linguaxe e aprender.

- A variedade de formatos destinados á avaliación (xogos, balances

orais/ escritos, avaliacións por competencias do tipo DELF) ten a

mesma finalidade: independentemente do valor eventual

sumativo, ten un valor formativo xa que permite ao alumno

coñecer cales son as súas estratexias de aprendizaxe favoritas,

cales son os puntos fortes e os puntos débiles das súas aptitudes

e cualificacións.


É un método destinado ao ámbito escolar, á aprendizaxe en grupo polo

que a competencia social ten un gran valor.

- Os códigos de conduta que se deben respectar na vida colectiva de

forma xeral son os mesmos que os que se deben respectar no


colexio e na clase; no grupo e nos sub-grupos cando, por exemplo,

se realicen as tarefas finais. No día a día o método incítalles a

respectar as regras de cortesía, a saudarse, a respectar as

quendas de palabra, a escoitar aos demais, a respectar os seus

esforzos para facerse entender a pesar das dificultades da lingua…

- A través das actividades, aprenden a respectar as nocións

fundamentais do individuo, do grupo, da organización do traballo,

da igualdade entre homes e mulleres e da non discriminación, de

sociedade e de cultura. O descubrimento dunha realidade diferente

á súa, a do mundo francófono dálles a oportunidade de exercer

unha actitude aberta e tolerante.

- As tarefas finais son por si soas a ocasión perfecta de demostrar

unha actitude positiva: colaboración, valoración da diversidade e do

respecto aos demais, aceptación dos compromisos. Termínanse

cunha rúbrica de reflexión « Moi et les autres ».

- A competencia social está unida ao benestar persoal e colectivo

que esixe comprender como os individuos poden asegurarse un

estado óptimo de saúde física e mental.

- Dase un paso máis ao pedir aos alumnos non só que asimilen as

normas sociais relevantes para a súa propia saúde e a saúde da

comunidade, senón que reflexionen sobre a historia destes a través

da literatura, en particular nas fábulas como as de Jean da

Fontaine.

De forma xeral, a súa afirmación da personalidade no seo da

sociedade convértese nunha verdadeira prioridade no libro, tendo

en conta a idade dos alumnos e a súa madurez.

No que respecta ás competencias cívicas, o método propón unha

sensibilización de diferentes puntos de vista:

- Personaxes que fan reflexionar sobre o mundo e a historia.

- Compromiso na vida pública.

- Espírito cívico no día a día.

- A realidade social e o papel da policía.

- A evolución do mundo.



Dada a súa idade, os alumnos do método están aínda lonxe do mundo

profesional, no cal deberán facer proba deste espírito emprendedor

indispensable no mundo moderno. Pero non é demasiado pronto para

axudarlles a desenvolver unha actitude favorable á adquisición desta

competencia. Con este obxectivo, as tarefas finais son un contexto

privilexiado: os alumnos deben realizar un proxecto en grupo, deben

organizarse e negociar para repartirse as tarefas ao principio e durante

cada etapa (preparación, realización exposición).

Cada un mobilizará as súas mellores capacidades para contribuír no

resultado común, pero todos terán que exercer a aptitude para anticipar,


información, selección de documentación gráfica, creación de

ilustracións, compra de material…), para facer un informe para os

membros do grupo ou subgrupo, para resolver cal é a proposición máis

adecuada etc.

Doutra banda, no resto das unidades abundan os exemplos que

recalcan a importancia desta competencia: inventores dados como

modelos, proxectos escolares defendidos polos mesmos adolescentes,

candidaturas para pequenos traballos...




respectar as manifestacións culturais e artísticas que enriquecen o

mundo.

Deste xeito, para desenvolver a sensibilidade artística dos alumnos

deixa ver e descubrir algúns elementos do patrimonio cultural de

Francia, como vimos anteriormente (textos literarios).

Neste nivel os elementos culturais non se “expoñen” simplemente nunha

sección cultural específica, están incorporados nas actividades e forman

parte do día a día da clase como o fan na vida:


- Literatura e cómic

- Poesía

- Teatro

- Música

- Pintura

O método favorece realmente a expresión cultural e artística persoal

cada vez que iso é posible; é o caso das tarefas finais, cuxas consignas

incitan a dar unha dimensión creativa ás súas presentacións, mesmo

cando éstas non teñan unha vocación cultural ou artística.

1.4. Avaliación
















aprendizaxes e concretan mediante accións o que o alumno debe saber e












4.º ESO

Porcentaxes

Exame/s

trimestral / is

Ata 80%

Traballo na

clase e actitude

Ata 20%

Caderno, constancia e esforzó nas tarefas, traer sempre o

material, calidade nas producións, voluntarismo, interacción

positiva…











UNIDADE 0

Catro páxinas que retoman o esencial dos contidos dos niveis precedentes, «

as bases imprescindibles » que permitirán abordar unha nova etapa de

aprendizaxe.

6 UNIDADES

Todas as unidades teñen a mesma estrutura, que constitúe un verdadeiro

percorrido de aprendizaxe: 4 leccións, unha revisión/avaliación/ unha tarefa

final.



exames do DELF

- Poderá constituír unha avaliación sumativa ao finalizar o trimestre

APÉNDICES



- Resumen gramatical

- Conxugacións

- Fonética


3. CONTIDOS

Unité 0

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Mesurer où en est son français. Exprimer des émotions, sentiments et sensations. Décrire et commenter des photos. Réveiller son corps et son cerveau. Développer sa sensibilité poétique.

Les temps à l’oral et à l’écrit : présent, passé composé, futur simple, imparfait. L’impératif. Le besoin et l’obligation.

Les émotions, sentiments et sensations. La vie quotidienne: collège, activités extra-scolaires, goûts. Le corps. Maquillage et déguisement.

Les intonations du français.

Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise. Sensibilité et expressions culturelles.

Unité 1

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Donner une appréciation positive sur un voyage. Caractériser quelque chose de façon détaillée. Construire un récit au passé. Raconter l’évolution de ses habitudes.

Le passé composé et l’imparfait. L’imparfait d’habitude. Les pronoms relatifs.

Les transports. Les villes et les pays. Expressions de temps pour construire un récit.

Les sons (o) /( ), (a) /( ) Les sons (p) / (b) / (d) / (t)

Compétence mathématique et compétences de base en sciences et techonologies. Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Sensibilité et expression culturelles.




Unité 2

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Parler de son caractère. Décrire quelqu’un. Exprimer l’appartenance. Rapporter des faits et des paroles.

Les adjectifs démonstratifs et les pronoms toniques. Les prnoms possessifs. Les discours indirect au présent.

Les traits de caractère. Les verbes introducteurs du discours. Expressions imagées avec des animaux.

Les sons (f) / (s) / (ʃ) Les sons (i) / (y) / (u) / (ɥi)

Compétence mathématique et compétences de base en sciences et technologies. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise. Sensibilité et expression culturelles.

Unité 3

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Se renseigner, demander des informatinos précises.

Poser des questions sur l’environnement.

Parler d’avantages et d’inconvénients.

Décrire les différents moments d’une action.

Les différentes formes de l’interrogation.

Les adjectifs et les pronoms interrogatifs.

Les moments de l’action (venir de, être en train de, aller).

La météo et certains phénomènes naturels.

Les professions.

L’environnement et l’écologie.

Expressions imagées (météo).

Les sons (f) / (v),( ʃ ) / (ʒ), (s) / (z) Le son (ɛ ) et ses composés (wɛ ), (jɛ )

Compétence mathématique et compétences de base en sciences et technologies. Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise. Sensibilité et expression culturelles.


https://fr.wikipedia.org/wiki/API_%C9%A5








Unité 4

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Protester,se défendre d’une accusation.

Parler de la répartition des tâches ménagères.

Exprimer une restriction.

Donner des conseils.

Exprimer l’obligation et l’interdiction.

La mise en relief (C’est moi qui …/ C’est à moi de …).

La restriction (ne ….que).

La formation du subjonctif.

L’obligation et l’interdiction : Il (ne) faut (pas) que + subjonctif / autres structures + infinitif.

Les tâches ménagères.

La vie quotidienne.

Le sport.

Le monde du cirque.

Expressions imagées.

Les sons (e) / (ø) / (o)

Compétence mathématique et compétences de base en sciences et technologies. Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise.

Sensibilité et expression culturelles.

Unité 5

COMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Décrire quelqu’un de façon détaillée.

Marquer l’hésitation avant de répondre.

Indiquer une action antérieure. A une autre dans le passé.

Exprimer la cause.

Encourager quelqu’un à prendre une décision.

Le plus-que-parfait.

L’expression de la cause (parce que et comme).

Les pronoms démonstratifs.

Les adjectifs de description (traits du visage).

Les intrigues policières et les faits divers.

Quelques éléments constitutifs de l’article de presse.

Les sons (ɛ) (œ) / ( )

Les sons (aj) / (œj) /(uj) / (ɛj)

Compétence mathématique et compétences de base en sciences et technologies. Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise.

Sensibilité et expression culturelles.








Unité 6

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Décrire un objet.

Négocier un prix.

Parler de ses rêves.

Parler de faits ou d’actions hypothétiques.

Formuler poliment une demande.

Parler de quelque chose qu’on a du mal à définir.

Exprimer le but, le souhait, l’opinion.

Le conditionnel.

Quelques emplois du subjonctif : but, souhait, opinion.

Les caractéristiques des objets.

La psychologie (interprétation des rêves, problèmes personnels).

Les sons (y) / (ø ) / (œ) / (ə) / (a)

Les sons (bR) / (kR) / (tR) / (gR) / (pR) / (dR) / (fR)

Compétence mathématique et compétences de base en sciences et technologies. Compétence numérique. Apprendre à apprendre. Compétences sociales et civiques. Esprit d’initiative et d’entreprise. Sensibilité et expression culturelles.


A flexibilidade do método permite adaptarse para cubrir as tres horas

semanais establecidas.

Unha distribución dos contidos do método ao longo do curso podería ser a

seguinte:

1.º TRIMESTRE

Mínimo: 19 horas

Máximo: 25 horas



2 8 8 1

4

10 10 1

2.º TRIMESTRE

Mínimo: 17 horas

Máximo: 21 horas

Unidade 3 Unidade 4


8 8 1

10 10 1





3.º TRIMESTRE

Mínimo: 17 horas

Máximo: 21 horas

Unidade 5 Unidade 6


8 8 1

10 10 1

*Enténdese por unidade o conxunto libro-caderno, sendo o caderno un


Esta proposta, evidentemente, poderá ser modificada polo profesor, tanto en

función das características do seu grupo-clase, como do propio calendario

escolar.

5. Ferramentas para a avaliación. Avaliación das destrezas: indicadores

de logro



1.º DE BACHARELATO, 2.ª LINGUA ESTRANXEIRA



A Lei Orgánica para a Mellora da Calidade Educativa define currículo

como a regulación dos elementos que determinan os procesos de ensino e

aprendizaxe para cada unha das ensinanzas. Especifica ademais que

estará integrado polos seguintes elementos: obxectivos, competencias,

contidos, criterios de avaliación, estándares de aprendizaxe avaliables e

metodoloxía didáctica.

1.1 Obxectivos de bacharelato e criterios de avaliación

Os obxectivos prantexados para bacharelato na área de Segunda Lingua

Estranxeira tradúcense nun currículo básico que, integrando todos os

aspectos que conforman a comunicación lingüística, esrtutúrase en catro

bloques correspondentes ás distintas actividades da lingua, tal e como

estas se describen no MCER: comprensión e produción (expresión e

interacción) de textos orais e escritos.



aquilo que se quere avaliar e que o alumnado debe lograr, tanto en

coñecementos como en competencias; responden ao que se quere

conseguir en cada asignatura.

No relativo á competencia comunicativa, que constitúe o corazón da

asignatura SEGUNDA LINGUA ESTRANXEIRA, os criterios de avaliación

para o primeiro curso de bacharelato son os seguintes:



1º DE BACHARELATO, 2.ª LINGUA ESTRANXEIRA

Segunda Lingua Estranxeira I. 1º de bacharelato



a

b

c

f


– Mobilización de información pre-

via sobre o tipo de tarefa e o tema.





– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir do coñecemento doutras linguas, e de elementos non lingüísticos (imaxes, música, etc.).

B1.1. Coñecer e saber aplicar as estratexias máis adecuadas para a

comprensión do sentido xeral, a in- formación esencial, os puntos e as ideas principais ou os detalles relevantes do texto.

B1.2. Identificar o sentido xeral, a información esencial, os puntos principais e os detalles máis relevantes en textos orais breves ou de lonxitude media, transmitidos de viva voz ou por medios técnicos, claramente estruturados e articulados a unha velocidade lenta ou media, nun rexistro formal, informal ou neutro, e que traten de aspectos concretos de temas xerais, sobre asuntos cotiáns en situacións correntes ou menos habituais, ou sobre os propios intereses nos ámbitos persoal, público, educativo e ocupacional, sempre que as condicións acústicas non distorsionen a men-

SLEB1.1. Nas actividades de aula, persevera no seu proceso de com-

prensión, axustándoo ás necesidades da tarefa (de comprensión global, selectiva ou detallada) e mello- rándoo, de ser o caso, facendo an- ticipacións do que segue (palabra, frase, resposta, etc.) e inferindo o que non se comprende e o que non se coñece mediante os propios co- ñecementos e as experiencias doutras linguas.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB1.2. Capta os puntos principais e os detalles salientables de mensaxes, gravadas ou de viva voz, que conteñan instrucións, indi- cacións ou outra información claramente estruturada, sempre que poida volver escoitar o dito ou pedir confirmación.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




sensacións e sentimentos básicos, claramente estruturados e articulados a unha velocidade lenta ou media, e se a persoa interlocutora está disposta a repetir ou reformular o dito.

B1.5. Comprender o sentido xeral e a información moi relevante e sinxela de presentacións ben estrutura-

truturadas (por exemplo, en bancos, tendas, hoteis, restaurantes, transportes ou centros docentes), e os puntos principais e a información relevante cando se lle fala directamente en situacións menos habituais, pero predicibles (por exemplo, a perda dun obxecto), sempre que poida volver escoitar o dito.

CSC

CCEC

CD


B1.2. Tolerancia da comprensión parcial ou vaga nunha situación comunicativa, e conciencia da importancia de chegar a comprender textos orais sen precisar entender todos e cada un dos seus elementos.

B1.3. Constancia no logro da com- prensión oral, reescoitando o texto gravado ou solicitando repetición do dito.

saxe e se poida volver escoitar o dito.

B1.3. Comprender o esencial e a información relevante en situacións que impliquen a solicitude de infor- mación xeral (datos persoais, lugares, horarios, datas, prezos, formas de pagamento, actividades, etc.), sempre que lle poidan repetir o dito.

B1.4. Comprender o esencial en conversas sinxelas, básicas e breves sobre argumentacións básicas, puntos de vista e opinións relativos a temas frecuentes do ámbito persoal ou público, estados de saúde,

SLEB1.3. Comprende, nunha conversa formal ou entrevista na que participa, información relevante de carácter habitual e predicible sobre asuntos prácticos no ámbito educativo (datos persoais, intereses, preferencias, e gustos e proxectos persoais e educativos, coñecemento ou descoñecemento, acordo e desacordo, etc.), sempre que poida pedir que se lle repita ou que se reformule, aclare ou elabore algo do que se lle dixo.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB1.4. Entende o que se di en transaccións e xestións cotiás e es-

CCL

CAA


das sobre temas familiares e predicibles, e de programas de televisión tales como informativos, entrevistas ou anuncios, sempre que as imaxes sexan suficientemente redundantes para facilitar a comprensión.

SLEB1.5. Comprende, nunha conversa informal na que participa, opinións xustificadas e claramente articuladas a unha velocidade lenta ou media, sobre diversos asuntos cotiáns ou de interese persoal, así como a expresión de sentimentos sobre aspectos concretos de temas habituais ou de actualidade, e se a persoa interlocutora está disposta a repetir ou reformular o dito.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB1.6. Identifica os aspectos máis importantes en presentacións sobre temas coñecidos ou do seu interese nos ámbitos persoal e educativo; e de programas informativos, documentais, entrevistas en televisión, anuncios publicitarios e programas de entretemento, cando o discurso está ben estruturado e articulado con claridade nunha variedade estándar da lingua, e con apoio da imaxe.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD





a

b

c

f


– Planificación:

– Identificar o contexto, o destinatario e a finalidade da produ- ción ou da interacción.

– Adecuar o texto ao destinatario, ao contexto e á canle, escollendo os expoñentes lingüísti- cos necesarios para lograr a in- tención comunicativa.

– Execución:

– Concibir a mensaxe con claridade, distinguindo a súa idea ou ideas principais, e a súa estrutura básica.

– Activar os coñecementos previos sobre modelos e secuen- cias de interacción, e elementos lingüísticos previamente asimilados e memorizados.

– Expresar a mensaxe con claridade e coherencia básica, es- truturándoa adecuadamente e axustándose, de ser o caso, aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto memorizados e traballados na clase previamente.

– Reaxustar a tarefa (emprender unha versión máis modesta) ou da mensaxe (limitar o que realmente lle gustaría expresar), tras valorar as dificultades e os recursos lingüísticos dispoñi- bles.


B2.2. Coñecer e saber aplicar as estratexias máis adecuadas para producir textos orais monolóxicos ou dialóxicos breves ou de lonxitude media, e de estrutura simple e clara, recorrendo, entre outros, a procedementos como a reformula- ción, en termos máis sinxelos ou de significado aproximado, do que se quere expresar cando non se dis- pón de estruturas ou léxico máis complexos en situacións comunicativas máis específicas.

B2.3. Intercambiar con pronuncia clara e intelixible, información en situacións de comunicacióalumnado e menos habituais, pero predicibles, nas que teña que expresar o acordo, o desacordo, o interese, a posibilidade e a imposibilidade, usando un repertorio de expresións frecuentes no ámbito público (doenzas, pequenas reclamacións, etc.), así como na expresión básica dos sentimentos e os intereses persoais, tales como satisfacción, desgusto, admiración e sorpresa.

B2.4. Producir textos de extensión breve ou media, tanto cara a cara como por teléfono ou por outros medios técnicos, nun rexistro for-

SLEB2.1. Fai presentacións ensaiadas previamente, breves e con apoio visual, sobre aspectos concretos de temas educativos sinxelos do seu interese, organizando a in- formación básica nun esquema coherente e ampliándoa con algúns exemplos, e respondendo a preguntas sinxelas de oíntes sobre o tema tratado.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB2.2. Toma parte en conversas formais ou entrevistas de carácter educativo ou ocupacional, sobre temas moi habituais nestes contextos, intercambiando información relevante sobre feitos concretos, pedindo instrucións ou solucións a problemas prácticos, suscitando de xeito sinxelo e con claridade os seus puntos de vista, e xustificando brevemente as súas accións, opi- nións e plans.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB2.3. Desenvólvese coa suficiente eficacia en situacións cotiás e menos habituais pero predicibles que poden xurdir durante unha viaxe ou estadía noutros países por motivos persoais ou educativos (transporte, aloxamento, comidas, compras, estudos, relacións coas autoridades, saúde ou lecer), e utiliza estratexias de comunicación lin- güísticas (uso de exemplos e palabras de significado próximo) e xestos apropiados.

CCL

CAA

CSC

CCEC




– Compensar as carencias lingü- ísticas mediante procedementos lingüísticos e paralingüísti- cos.

– Lingüísticos:

– Modificar palabras de significado parecido.

– Definir ou parafrasear un termo ou unha expresión.

– Usar a lingua materna ou "estranxeirizar" palabras da lingua meta.

– Pedir axuda.


– Sinalar obxectos, usar deícticos ou realizar accións que aclaran o significado.

– Usar linguaxe corporal culturalmente pertinente (acenos, expresións faciais, posturas e contacto visual ou corporal).

– Usar elementos cuasiléxicos (hum, puah, etc.) de valor comunicativo.

B2.2. Actitude de respecto cara a si mesmo/a e cara ás demais persoas, para comprender e facerse comprender.

B2.3. Rutinas ou modelos comúns de interacción segundo o tipo de situación de comunicación.

mal, neutro ou informal, cun discurso comprensible e adecuado á si- tuación, e utilizando as estratexias necesarias para iniciar, manter e facer progresar a comunicación.

B2.5. Intercambiar información e opinións, dar instrucións, describir e narrar acontecementos sinxelos, xustificar brevemente os motivos de accións e planos, formular hipóte- ses, facer suxestións e argumentar de xeito sinxelo, aínda que se pro- duzan pausas para planificar o que se vai dicir e, en ocasións, haxa que formular a mensaxe en termos máis sinxelos e repetir ou reelabo- rar o dito para axudar á compren- sión da persoa interlocutora.

SLEB2.4. Participa en conversas informais, cara a cara ou por teléfo- no, ou por outros medios técnicos, sobre asuntos cotiáns, nas que intercambia información e se expresan e xustifican opinións brevemente; narra e describe feitos sinxelos ocorridos no pasado ou expresa brevemente plans de futuro; fai su- xestións; pide e dá indicacións ou instrucións; expresa e xustifica sentimentos de xeito sinxelo, e describe con certo detalle aspectos concretos de temas de actualidade moi coñecidos ou de interese persoal ou educativo.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD


a B3.1. Estratexias de comprensión: B3.1. Utilizar estratexias de lectura SLEB3.1. Identifica a información CCL




b

c

f


– Identificación do tipo de lectura demandado pola tarefa (en superficie ou oceánica, selectiva, intensiva ou extensiva).

– Distinción de tipos de compren- sión necesarios para a realización da tarefa (sentido xeral, informa- ción esencial e puntos principais).


– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir da comprensión de elementos significativos, lingüísticos e para- textuais, e do coñecemento e experiencias noutras linguas.


B3.2. Recoñecemento da estrutura das cartas formais (remitente, cabeceira, lugar e data; asunto, saúdo á persoa destinataria, corpo da carta, despedida e sinatura).

(recurso ás imaxes, títulos e outras informacións visuais, e aos coñe- cementos previos sobre o tema ou a situación de comunicación, e aos transferidos desde as linguas que coñece), identificando a información máis importante e deducindo o significado de palabras e expresións non coñecidas.

B3.2. Seguir instrucións e consignas básicas, sinxelas e predicibles, de carácter público, institucional ou corporativo.

B3.3. Comprender información relevante e previsible en textos descritivos ou narrativos breves e ben estruturados nos que se informa de acontecementos, se describen accións, persoas, obxectos e lugares, e se manifestan opinións con expresións sinxelas, relativos a experiencias e a coñecementos propios da súa idade e do seu nivel escolar.

B3.4. Recoñecer a estrutura das cartas formais (remitente, cabeceira, lugar e data; asunto, saúdo á persoa destinataria, corpo da carta, despedida e sinatura), e comprender un repertorio elemental e básico de expresións fixas de confirmación ou denegación, obriga, coñecemen- to, necesidade e permiso utilizadas para a concesión dunha bolsa, a confirmación dun pedimento, a re-

máis importante en textos xornalís- ticos do xénero informativo, en calquera soporte, breves e ben estruturados e que traten temas xerais e coñecidos ou traballados previamente, e capta as ideas principais de artigos divulgativos sinxelos, cunha linguaxe moi clara e un uso moi limitado de tecnicismos, sobre temas do seu interese.

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB3.2. Entende o sentido xeral e os puntos principais de anuncios e comunicacións sinxelos de carácter público, institucional ou corporativo, que conteñan instrucións e indica- cións de carácter previsible, claramente estruturados, relacionados con asuntos do seu interese persoal ou educativo (por exemplo, sobre cursos, prácticas ou becas).

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB3.3. Identifica a información máis importante en instrucións sobre o uso de aparellos ou de programas informáticos de uso habitual, e sobre a realización de actividades e normas de seguridade ou de convivencia no ámbito público e educativo.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB3.4. Identifica en lecturas adaptadas as liñas xerais do argu- mento, o carácter dos personaxes e as características do lugar e o tempo en que se desenvolven.

CCL

CAA

CSC

CCEC




serva dun hotel, etc.

B3.5. Identificar a información esencial, os puntos máis relevantes e detalles importantes en textos, en formato impreso ou en soporte dixital, ben estruturados e de curta ou media extensión, escritos nun rexistro formal, informal ou neutro, que traten asuntos cotiáns, temas de interese ou relevantes para os propios estudos ou as ocupacións e que conteñan estruturas frecuentes e un léxico xeral de uso común.

SLEB3.5. Comprende correspondencia persoal, breve e sinxela, en calquera soporte incluíndo foros en liña ou blogs, na que se describen e narran feitos e experiencias, impre- sións e sentimentos, e se intercambian información e opinións sobre aspectos concretos de temas xerais, coñecidos ou do seu interese.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB3.6. Entende o esencial de correspondencia formal institucional ou comercial sobre asuntos que poden xurdir, por exemplo, mentres organiza ou realiza unha viaxe ao estranxeiro (concesión dunha bolsa, confirmación dun pedimento, reserva dun hotel, etc.).

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB3.7. Entende información específica relevante en páxinas web e outros materiais de referencia ou consulta (glosarios, diciona- rios, enciclopedias e revistas) claramente estruturados, que conte- ñan mapas, fotografías, imaxes, ví- deos ou animacións que axuden á comprensión sobre temas relativos a materias educativas ou asuntos relacionados coa súa especialidade ou cos seus intereses.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD


a

b

B4. Estratexias de produción:

– Planificación:

B4.1. Coñecer, seleccionar e aplicar as estratexias máis adecuadas para

SLEB4.1. Escribe correspondencia persoal, en calquera formato, na

CCL

CAA




c

f

– Mobilización e coordinación das propias competencias xerais e comunicativas co fin de realizar eficazmente a tarefa (repasar o que se sabe sobre o tema, o que se pode ou se quere dicir, etc.).



– Execución:





– Reaxuste da tarefa (emprender unha versión máis modesta) ou da mensaxe (facer concesións

elaborar textos escritos sinxelos de lonxitude breve ou media (elección da persoa destinataria, finalidade do escrito, planificación, redacción do borrador, revisión do texto e ver- sión final), incorporando esquemas e expresións de textos modelo con funcións comunicativas similares ao texto que se quere producir.

B4.2. Completar documentos bási- cos nos que se solicite información persoal ou relativa aos seus estudos ou á súa formación.

B4.3. Escribir mensaxes sinxelas e breves con información, instrucións e indicacións básicas e opinións sinxelas, relacionadas con actividades cotiás ou do seu interese.

B4.4. Producir correspondencia formal para solicitar ou dar informa- ción relativa a bens e servizos, a partir de modelos sinxelos e bási- cos, actuando como mediación lin- güística (adecuada ao seu nivel escolar), de ser o caso, cunha presen- tación do texto limpa e ordenada.

B4.5. Escribir, en papel ou en soporte dixital, textos de estrutura clara, breves ou de extensión media, sobre asuntos cotiáns ou temas de interese persoal ou educativo, nun rexistro formal, neutro ou informal, utilizando os recursos de cohesión,

que describe experiencias e sentimentos; narra, de forma lineal, actividades e experiencias presentes e pasadas; e intercambia información e opinións sobre temas concretos nas súas áreas de interese persoal ou educativo.

CSC

CCEC

CD

SLEB4.2. Completa un cuestionario con información persoal, educativa ou ocupacional (nivel de estudos, materias que cursa, preferencias, etc.) cunha finalidade específica, como inscribirse nun curso ou solicitar un campamento de verán.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB4.3. Escribe notas, anuncios, mensaxes e comentarios breves, en calquera soporte, nos que solicita e transmite información e opinións sinxelas, respectando as conven- cións e as normas de cortesía.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB4.4. Escribe correspondencia formal básica e breve, dirixida a ins- titucións públicas ou privadas ou entidades comerciais, na que pide ou dá información, ou solicita un servizo, respectando as conven- cións formais e normas de cortesía máis comúns neste tipo de textos, cunha presentación limpa e ordenada do texto.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD


no que realmente lle gustaría expresar), tras valorar as dificultades e os recursos lingüísti-

cos dispoñibles.

– Recurso aos coñecementos previos (utilizar frases feitas e locucións, do tipo "agora volvo", "botar unha man", etc.).

– Revisión:





B4.2. Elaboración de cartas formais respectando a súa estrutura: remitente, cabeceira, lugar e data; asun- to, saúdo á persoa destinataria, corpo da carta, despedida e sinatura.

B4.3. Elaboración de informes expositivos elementais e breves, organizados nunha estrutura básica que inclúa unha introdución, o corpo do informe, a conclusión e a bi- bliografía.

as convencións ortográficas e os signos de puntuación máis comúns, e amosando un control razoable de estruturas e un léxico de uso fre-

cuente de carácter xeral.

SLEB4.5. Escribe, nun formato convencional, informes expositivos moi breves e sinxelos nos que dá información esencial sobre un tema educativo, facendo breves descri- cións e narrando acontecementos seguindo unha estrutura esquemá- tica moi sinxela (título, corpo do tex- to e, de ser o caso, conclusión e bi- bliografía).

CCL

CAA

CSC

CCEC



a

b

c

f

p




B5.1. Expresarse coa suficiente fluidez para que poida seguirse sen moita dificultade o fío do discurso, aínda que poidan producirse pausas para planificar o que se vai dicir e, en ocasións, haxa que interrom-

SLEB5.1. Produce léxico e estruturas básicas intelixibles no oral e na escrita, e trazos fonéticos que distinguen fonemas (nasalización, so- norización, etc.), e utiliza con eficacia comunicativa patróns básicos de

CCL

CAA

CSC

CCEC




– Acento fónico dos elementos léxi- cos illados e na oración.



– Utilización adecuada da ortogra- fía da oración: coma, punto e coma, puntos suspensivos, parén- teses e comiñas.


– Recoñecemento e uso de con- vencións sociais básicas e normas de cortesía propias da súa idade e de rexistros informal e es-

per e reiniciar a mensaxe para re- formulala en termos máis sinxelos e máis claros para a persoa interlocutora.

B5.2. Utilizar as convencións orto- gráficas, de puntuación e de forma- to de uso moi frecuente, en textos escritos en diferentes soportes, coa corrección suficiente para non dar lugar a serios malentendidos, aínda poidan cometerse erros que non interrompan a comunicación.

B5.3. Utilizar para a comprensión e produción de textos orais e escritos os coñecementos socioculturais e sociolingüísticos adquiridos relativos á vida cotiá (hábitos e actividades de estudo, traballo e lecer), condicións de vida e contorno, rela-

ritmo, entoación e acentuación de palabras e frases.

SLEB5.2. Utiliza adecuadamente as convencións orais e escritas bási- cas propias da lingua estranxeira no desenvolvemento do proceso comunicativo oral e escrito (saúdos, despedidas, fórmulas básicas de tratamento, etc.), e amosa respecto e interese polas diferenzas culturais que poidan existir.

CCL

CAA

CSC

CCEC


CCL

CAA

CSC

CCEC


tándar, e da linguaxe non verbal elemental na cultura estranxeira.

– Achegamento aos hábitos e ás actividades de estudo, traballo e lecer, condicións de vida e rela- cións interpersoais (no ámbito educativo, ocupacional e institucional); o contorno xeográfico bá- sico (clima, rexións) e referentes artístico-culturais (feitos históricos e personaxes salientables).

– Recoñecemento de valores, crenzas, actitudes e tradicións fundamentais, e calquera outro aspecto cultural de interese, así como os aspectos culturais bási- cos que permitan comprender os

cións interpersoais (entre homes e mulleres, no ámbito educativo, ocupacional e institucional), comportamento (posturas, expresións faciais, uso da voz, contacto visual e pro- xémica), e convencións sociais (actitudes e valores), axustando a mensaxe á persoa destinataria e ao propósito comunicativo, e amosando a propiedade e a cortesía debidas.


SLEB5.4. Participa en proxectos (elaboración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, obras de teatro, etc.) nos que se utilizan varias linguas e relacionados cos elementos transversais, evita estereotipos lin- güísticos ou culturais, e valora as competencias que posúe como persoa plurilingüe.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB5.5. Comprende e comunica o propósito solicitado na tarefa ou ligado a situacións de necesidade inmediata da aula (pedir ou dar in- formación, agradecer, desculparse, solicitar algo, invitar, etc.), utilizando

CCL

CAA

CSC

CCEC



países onde se fala a lingua estranxeira e actuar neles adecuadamente.

– Identificación dalgunhas similitudes e diferenzas elementais e máis significativas nos costumes

B5.5. Participar en proxectos (ela- boración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, etc.) nos que se utilicen varias linguas, tanto curriculares como outras presentes no centro

adecuadamente as estruturas sin- táctico-discursivas e o léxico necesarios, propios do seu nivel escolar suficientes para comunicar con eficacia.


cotiáns entre os países onde se fala a lingua estranxeira e o noso.




– Participación en proxectos nos que se utilizan varias linguas e relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lin- güísticos ou culturais, e valorando positivamente as competencias que posúe como persoa plurilin- güe.




–

– Narración de acontecementos e

docente, relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais.

B5.6. Distinguir e levar a cabo as funcións demandadas polo propósi- to comunicativo, mediante os expo- ñentes básicos das devanditas fun- cións e os patróns discursivos de uso máis habitual, así como os seus significados asociados (por exemplo, utilizar unha estrutura interrogativa para facer unha suxes- tión), e empregar para comunicarse mecanismos sinxelos bastante axustados ao contexto e á intención comunicativa (repetición léxica, elipse, deíxe persoal, espacial e temporal, xustaposición, e conectores e marcadores discursivos moi frecuentes), sempre que sexan traballados na clase previamente.

B5.7. Recoñecer e utilizar un repertorio léxico de uso común relativo a asuntos cotiáns e a temas xerais ou relacionados cos propios intereses, os estudos e as ocupacións, e un repertorio limitado de expresións de uso moi frecuente suficiente para comunicar no seu nivel escolar.




descrición de estados e situa- cións presentes, e expresión moi básica de sucesos futuros.






B5.6. Léxico oral e escrito básico de uso común relativo a aspectos culturais variados:

– Vida cotiá: alimentación (pratos e produtos típicos, costumes ali- mentarios, tabús, convencións sociais, horarios etc.); familia e amizades; actividades de lecer; viaxes e transportes; festas e ce- lebracións; saúde e educación; compras e actividades comerciais.

– Bens e servizos básicos.

– Contorno: clima, campo, cidade e lugares máis representativos.

– Tecnoloxía: aparellos de uso co-




tián.

– Calquera outro que se considere de interese.

– Expresións fixas e enunciados fraseolóxicos básicos e moi habituais.




Ver da páxinas 33 á 37.

1.3 Metodoloxía

Ver a páxina 13.

1.4. Avaliación


desprende da propia tipificación dos contidos: cada un dos catro bloques

de contidos comprende, para cada conxunto de actividades, os criterios

de avaliación e os estándares de aprendizaxe avaliables, entre os que

existe unha relación non unívoca debido á especial natureza da actividade

lingüística; isto supón que, para avaliar o grao de adquisición das diversas

competencias necesarias para levar a cabo as accións recollidas en cada

un dos estándares de aprendizaxe, deberán aplicarse todos e cada un dos

criterios de avaliación descritos para a actividade correspondente; á súa

vez, dos estándares de aprendizaxe haberán de derivarse os

correspondentes contidos competenciais (estratéxicos, socioculturais e

sociolingüísticos, funcionais, sintáctico-discursivos, léxicos, fonético-

fonolóxicos, e ortográficos) cuxo grao de consecución avaliarase coa

aplicación dos criterios respectivos.


concrecións dos criterios de avaliación que permiten definir os resultados

das aprendizaxes e concretan mediante accións o que o alumno debe

saber e saber facer en cada materia. Deben permitir graduar o rendemento

ou logro alcanzado. Teñen que ser observables, medibles e avaliables, xa

que contribúen e facilitan o deseño de probas estandarizadas e

comparables.









1º de Bach.

Porcentaxes

Exame/s

trimestral/is

Ata 80%

Traballo na

clase e

actitude

Ata 20%

Caderno, constancia e esforzó nas tarefas, traer

sempre o material, calidade nas producións,

voluntarismo, interacción positiva….






2 . Material didáctico

Libro do alumnado

Páxinas de introdución:

o Bases metodolóxicas do proxecto

o Estructura das unidades didácticas


o Presentación esquemática da secuencia dos contidos, por categorías

Unidade 0, atípica:

o Para reflexionar sobre os obxectivos da aprendizaxe

o Sensibilizar ás diferencias oral/escrito

o Facilitar a adquisición de contidos de primeira necesidade: saúdos,

números etc.

Nove unidades cunha estrutura regular:

o Portadilla

o “Ouverture”

o “Situations”

o “Grammaire”

o “Lexique et prononciation”

o “Compétences”

o “Tâche finale”

Cada dúas unidades société

Avaliacións

Compendio gramatical.

Cadro de conxugacións.

Transcripcións.

Co libro do alumnado, un DVD


3. Contidos

Unité 0

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

LEXIQUE-PRONONCIATION

CULTURE

COMPÉTENCES COMMUNICATIVES

COMPÉTENCES-CLÉS

Saluer. Compter. Communiquer en classe. Épeler

L’alphabet. Les nombres. Les jours de la semaine. Les mois de l’année.

Salutations. Sigles. Villes françaises.

Compréhension orale. Production orale: expression et interaction. Compréhension écrite. Production écrite.

Communication linguistique. Compétences sociales et civiques. Apprendre à apprendre. Esprit d’initiative et d’entreprise.

Unité 1

COMMUNICATION

GRAMMAIRE


CULTURE


COMPÉTENCES-CLÉS

Saluer, prendre congé. Se présenter, présenter quelqu’un. Donner, demander des informations sur quelqu’un. S’exprimer poliment.

Le présent : verbes en –er (1), être et avoir. Les pronoms personnels sujets. Les articles définis. Le genre des noms. Le nombre des noms.

L’école. Les personnes. Les nationalités. Finale des mots.

Le restaurant universitaire. Le français du Québec. « La France : vous connaissez ? »

Compréhension orale. Production orale : expression et interaction. Compréhension écrite. Production écrite.

Communication linguistique. Compétences sociales et civiques. Apprendre à apprendre. Esprit d’initiative et d’entreprise. Compétence numérique.

Unité 2

COMMUNICATION

GRAMMAIRE


CULTURE


COMPÉTENCES-CLÉS

Donner des informations sur quelqu’un.

Les articles indéfinis. Le genre des noms. Le genre des adjectifs. Le présent : verbes en –er (2). La négation. (1). C’est …Il/ Elle est

Le visage. Les couleurs. L’apparence physique et le caractère. Rythme et accent.

Pôle emploi. Tours et le Val-de Loire. Société: « Ah, ces Français ».


Communication linguistique. Compétences sociales et civiques. Apprendre à apprendre. Esprit d’initiative et d’entreprise. Compétence numérique.


Unité 3

COMMUNICATION

GRAMMAIRE


CULTURE


COMPÉTENCES-CLÉS

Poser des questions. Décrire des activités quotidiennes. Exprimer le temps (heure, moment de la journée, fréquence). Prendre contact par téléphone.

Les articles partitifs. L’interrogation. Le présent : verbes en –ir ou –ire, en –dre/ -tre, faire. Les pronoms personnels toniques.

Les activités et le rythme de vie. Les rythmes alimentaires. Les tâches ménagères et les loisirs. Intonation affirmative/interrogative.

Les rythmes scolaires en France. Les travailleurs frontaliers (Suisse). «De l’histoire au petit déjeuner» Jours ouvrables.


Communication linguistique. Compétences sociales et civiques. Sensibilité et expression culturelles. Apprendre à apprendre. Esprit d’initiative et d’entreprise. Compétence numérique.

Unité 4

COMMUNICATION

GRAMMAIRE


CULTURE

COMPÉTENCES-COMMUNICATIVES

COMPÉTENCES-CLÉS

Exprimer une intention. Décrire des activités de loisir. Demander, donner des informations (famille, profession, habitudes). Féliciter quelqu’un.

Les adjectifs possessifs. Le présent : venir, prendre, pouvoir, verbes en – evoir. Les articles contractés. Le futur proche. Le pluriel des noms (2) et des adjectifs.

Les professions. La famille. Le temps libre, les vacances. Voyelles orales et voyelles nasales.

Des jardins en ville. Aurillac. «La lecture». «F comme France, f comme famille».




Unité 5

COMMUNICATION

GRAMMAIRE


CULTURE


COMPETENCE-CLÉS

Demander et indiquer un chemin. Demander des renseignements sur un lieu, le décrire. Situer dans l’espace. Donner des conseils.

Le passé récent. Les prépositions et adverbes de lieu. L’impératif. Le pronom on impersonnel.

La ville. Les services et les commerces. Les loisirs. Les moyens de transport. Prononciation: (i) – (y) – (u).

Albi. La libération. «En pays francophone: souvenirs de voyage».



Unité 6

COMMUNICATION

GRAMMAIRE


CULTURE


COMPÉTENCES- CLÉS

Demander, donner des informations sur un logement. Décrire un logement. Situer un lieu. Exprimer une obligation. Donner son accord.

Les adjectifs démonstratifs. Les pronoms COD. Les prépositions + villes /régions /pays. La forme impersonnelle : il faut.

Le logement. Les meubles. Les appareils électroménagers. Prononciation

Gîtes de France. L’Île de France. « Curiosités immobilières. « Quelques informations utiles pour séjourner en France ».




Unité 7

COMMUNICATION

GRAMMAIRE


CULTURE


COMPÉTENCES-CLÉS

Demander et donner des informations (sur le passé). Faire une invitation. Accepter ou refuser. Exprimer des sentiments. Situer dans le temps.

Le passé composé (forme affirmative). La négation (2). Être sur le point de / Être en train de + infinitif.

Les âges de la vie. Les études. La vie professionnelle. Prononciation

La mobilité en France. Clermont-Ferrand. «Quelques événements importants de la vie à travers le monde franco-phone».



Unité 8

COMMUNICATION

GRAMMAIRE


CULTURE


COMPÉTENCES-CLÉS

Demander et donner des informations (sur le passé). Décrire des personnes (physique, tenue vestimentaire). Demander et donner des opinions. Manifester son accord / désaccord.

Le passé composé (forme négative). L’accord du participe passé avec avoir. Les pronoms COI.

Le climat. Les vêtements. Le corps humain. Prononciation.

Les maisons de quartier. Le jumelage en Europe. «Dans l’air du temps». «Les Parisiennes et le pantalon».




Unité 9

COMMUNICATION

GRAMMAIRE


CULTURE


COMPÉTENCES-CLÉS

Commander au restaurant. Demander et donner des informations sur des aliments, faire des commentaires. Parler de ses goûts. Demander le prix, le moyen de paiement.

L’expression de la quantité. Le pronom en. Les adverbes en –ment.

Les aliments. Les boissons. Prononciation.

Du producteur au consommateur. La bavette. «À retenir pour manger et boire en France» «Le bio dans les cantines scolaires».




1.º Trimestre Unidades 0, 1 ,2 e 3

2.º Trimestre Unidades 4, 5 e 6

3.º Trimestre Unidades 7, 8 e 9

5. Programación dos contidos

UNIDADE 0: PREMIERS CONTACTS

Coñecementos

5.1 Funcións comunicativas

- Saudar

- Deletrear

- Contar (números)

- Dar un número de teléfono

5.2 Estruturas sintácticas

- Ça va?

- Comment ça s’écrit ?

- Je m’appelle


- Quelle est la date de…?

- C’est le…

5.3 Léxico

- Alfabeto francés

- Días da semana

- Meses do ano

- Palabras da clase

5.4 Patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación – Relación

sonido/grafía

- Patróns sonoros:

A “música” xeral do francés

Entoación afirmativa / Entoación interrogativa

- Relación sonido / grafía:

Os acentos franceses

Signos ortográficos (guión, diérese, apóstrofo)

Unha letra especial: Ç

Paso do escrito ao oral (e viceversa): os números, os nomes

dalgunhas cidades de Francia

5.5 Estratexias de aprendizaxe (comprensión)

- Relacionar o francés e a lingua propia:

- Tomar consciencia da proximidade de ambos idiomas: léxico

común “transparente”

- Identificar diferencias e apoiarse nelas para memorizar e evitar

errores: os números

- Tomar consciencia da grande distancia que existe en francés

entre oral he escrito

- Cómo fixarse obxectivos de aprendizaxe


5.6 Aspectos culturais e sociolingüísticos

- Saúdos e fórmulas de cortesía francesas

- Siglas de institucións e servizos franceses/xerais

- Cidades francesas

- Como chamar por teléfono

5.7 Aptitudes e destrezas comunicativas

a. Comprensión de textos orais

- Identificar o francés entre outros idiomas

- Identificar saúdos (en rexistro neutro ou familiar), nomes e

apelidos de persoas

- Recoñecer o nome das letras do alfabeto e entender cando se

deletrea unha palabra

- Identificar e anotar un número de teléfono

- Comprender as principais instrucións de clase (as do

profesorado)

- Identificar as principais mensaxes útiles para a clase

(preguntas ao profesorado)

b. Produción de textos orais: expresión e interacción

o Expresión

- Presentarse

- Deletrear un apelido: o seu propio, o de personaxes

franceses etc.

o Interacción

- Saudar en diferentes rexistros, contestar a un saúdo.

- Contestar a preguntas sobre horarios e datas (día da

clase de francés, data de aniversarios etc.)

- Dar un número de teléfono.


c. Comprensión de textos escritos

- Ler un calendario

- Identificar fórmulas correntes e útiles na clase (para dirixirse

ao profesor)

- Comprender as instrucións das actividades do Libro.

- Interpretar siglas corrientes

- Comprender un documento sobre motivacións posibles para

aprender francés, para poder elixir unha opción e situarse

persoalmente

d. Produción de textos escritos

- Escribir ao ditado un nome deletreado

- Escribir uns números de teléfono de lugares concretos ao

ditado

- Escribir respostas sinxelas no Caderno de exercicios

e. Actitudes

- Demostrar unha actitude positiva cara a aprendizaxe do

francés e a comunicación en xeral

- Entender a necesidade de comprender e de utilizar a lingua

dunha maneira positiva e socialmente responsable

Competencias clave


- Comprobar que a aprendizaxe será útil: aprender os números para

contar, aprender o nome das letras para deletrear o seu nome…

- Comprobar que non se pode facer cousas, comunicar sen adquirir

coñecementos nin pararse en aspectos formais.

Ver enrriba a descripción dos obxectivos desta unidade 0:

- Coñecementos

- Competencias comunicativas, destrezas

- Actitude (reforzo da actitude positiva, aberta e responsable cara o

papel das palabras e da comunicación)



- Afianzar a confianza nun mesmo: aceptar o proceso de

aprendizaxe, considerar a clase como un lugar no que un pode

aportar tanto como recibir e, polo tanto, ver reforzada a auto-

estima.

- Participar e compartir a experiencia colectiva da aprendizaxe:

aceptar obxectivos comúns, traballar en parella ou nun grupo

pequeno, respectar as opinións (motivacións para estudar francés).

- Respectar as normas de clase e fomentar a sociabilidade dentro da

aula: saúdos, fórmulas de cortesía (entre alumnas e alumnos, co

profesorado)

- Aceptar a diversidade cultural: comprender outros códigos sociais

(saúdos e rexistros)

Aprender a aprender

Ver punto 5: estratexias.


Reflexionar sobre varias razóns para estudar francés ligadas á

mellora da situación profesional: aumentar as posibilidades de

atopar un empregoo, obter un posto no estranxeiro, estudar nun

país francófono, integrar un sector internacional.

UNIDADE 1: RENCONTRES

Coñecementos

a. Funcións comunicativas

- Saudar e despedirse

- Presentarse, presentar a alguén

- Dar, pedir informacións sobre persoas

- Expresarse con cortesía


b. Estruturas sintácticas

- Pronomes persoais suxeito

- On = Nous

- Vous = Usted / Ustedes

- Presente de indicativo: verbos en –er (1), verbos être y avoir

- Artículos determinados

- Xénero e número (nomes)

c. Léxico

- Instituto

- As nacionalidades

- Descrición física psicolóxica

- Fórmulas de cortesía

d. Patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación - Relación

sonido/grafía

- Patróns sonoros

Acento tónico.

Entoacións expresivas para os saúdos.

- Sonido / Grafía

Sílabas finais.

e. Estratexias de aprendizaxe (comprensión e produción)

- Comprensión

• Aprender a captar indicios (verbais e non verbais) que

axuden á comprensión: imaxes, ruidos de fondo, tipos de

voces, palabras transparentes...

• Identificar nun texto as estruturas e formulacións que

serven para determinados actos de fala.


- Produción

• Como prepararse para interactuar: deterse nas instrucións,

observar modelos; comprender a importancia das

entoacións e de toda a linguaxe non verbal.

• Como coavaliar as producións de grupo.

f. Aspectos culturais e sociolingüísticos

- Os restaurantes universitarios.

- Francofonía: Canadá, o francés en Quebec.

- Francia: superficie, poboación, xeografía.

Aptitudes e destrezas comunicativas


- Comprender globalmente diálogos breves en contexto escolar

(restaurante universitario, biblioteca)

- Identificar rasgos de rexistro familiar (léxico)

- Comprender algunha información de detalle nunha conversación

grabada: nome dos personaxes, por exemplo

b. Produción de textos orais: expresión e interación

- Expresión

Presentarse, presentar a un compañeiro ante o grupo.

- Interacción

• Xogo de rol: crear unha nova situación dialogada seguindo

un guión e inspirándose dun modelo (saúdos e

presentacións)

• Tarefa final: Presentarse a outra persoa e quedar para un

encontro


- Comprender un cuestionario con preguntas e respostas para elixir

sobre as posibles relacións do alumno co francés e a francofonía.

- Tarefa final

Comprender anuncios de particulares



- Redactar un texto persoal que presente as relacións dun co

francés e a francofonía

- Tarefa final: redactar unha ficha de identidade persoal. Redactar

un anuncio para presentarse e ofrecer/pedir servizos

Actitudes

Valorar a importancia da atención e concentración na escoita de

documentos orais

Desenvolver unha actitude positiva ante o traballo colaborativo (tarefa

final)

Competencias clave


- Comprobar que a aprendizaxe serve para desenvolver habilidades

sociais: entablar relación con persoas, preguntar por unha persoa,

darse a coñecer…


coñecementos nin pararse en aspectos formais.

Ver máis arriba a descripción dos obxectivos desta unidade 1:

Coñecementos

Competencias comunicativas, destrezas

Actitude (reforzo da actitude positiva, abirta e responsable cara o papel

das palabras e da comunicación


- Afianzar a confianza nun mesmo: considerar a clase como un lugar no

que un pode aportar tanto como recibir e, polo tanto, ver reforzada a

auto-estima.

- Participar e compartir a experiencia colectiva da aprendizaxe: aceptar

obxectivos comúns, traballar en parella ou nun grupo pequeno,

respectar as opinións (motivacións para estudar francés). Participar

de maneira positiva nunha tarefa final colaborativa.



aula: saúdos, fórmulas de cortesía (entre alumnos, co profesor).



Aprender a aprender

Ver punto 5: estratexias


- Reflexionar sobre varias razóns para estudar francés

- Exercer o sentido da organización, dentro do grupo e para un mesmo,

nunha tarefa colaborativa final.

- Valorar os activos duno mesmo e ser capaz de rentabilizalos nunha

situación de intercambio de servizos

Competencia dixital

- Dentro da aprendizaxe, tanto nas actividades de recepción como para

as de produción, apreciar e respectar as características dos textos e

mensaxes segundo o canal e formato

- Para realizar as actividades de produción, sistematizar a búsqueda de

información e documentación en Internet: diferenciando con criterio

sitios persoais de opinión (blogs, por exemplo) e sitios oficiais

UNIDAD 2: PROFILS

Coñecementos


- Dar informacións sobre unha persoa

- Describir a unha persoa (físico e carácter)

- Expresar os seus gustos

- Expresar os seus sentimentos


- Artículos indeterminados

- Xénero dos adxectivos

- Presente dos verbos en –er (2)


- Negación (1)

- C’est / il est

c. Léxico

- O rostro

- A aparencia física

- O carácter

- As cores


sonido/grafía

- Patróns sonoros

Ritmo e acento


- Comprensión

• Comprender o valor de vous como tratamento de respecto

• Comprender o valor de on = nous como propio da lingua oral

• Aprender a recoñecer pola entoación o estado de ánimo dun

locutor

• Identificar nun texto as estruturas e formulacións que serven para

determinados actos de fala

- Produción

• Aprender a identificar o rexistro que corresponda ao interlocutor e

á situación para utilizar correctamente os pronomes on, nous et

vous

• Desenvolver estratexias persoais para memorizar máis facilmente

diálogos e situacións

• Como coavaliar as producións de grupo


Aspectos culturais e sociolingüísticos

- Aprender a identificar o rexistro que corresponda ao interlocutor e á

situación para utilizar correctamente os pronomes on, nous et vous

- Centro de atención a desempregados (Pôle emploi)

- Tours e a rexión do Loira

- Estereotipos sobre os franceses



- Comprender globalmente un diálogo en contexto profesional (centro

de axuda aos desempregados)

- Comprender globalmente unha conversación entre amigos


- Expresión

• Presentarse (estado civil, dirección, gustos) a un compañeiro.

• Presentar a un compañeiro ao resto da clase

• Describir unh escena ilustrada: os personaxes, as súas emocións

etc.

- Interacción

• Xogo de rol: crear unha nova situación dialogada seguindo un

guión e inspirándose dun modelo (preguntar por alguén nun sitio

público)

• Xogo: describir a unha persoa famosa para que os demais

adiviñen a súa identidade

• Tarefa final: inventar personaxes marcados polo seu nome de pila

e facer o seu retrato, completar esta presentación de maneira

colectiva


Comprender un test de personalidade para poder contestar elixindo

entre respostas dadas; e para entender a interpretación dos resultados.



Presentar a unha persoa partindo do seu retrato fotográfico.

Actitudes

Manifestar espírito crítico ante os estereotipos.

Competencias clave


- Comprobar que a aprendizaxe serve para desenvolver as

habilidades sociais máis variadas: desenvolverse nun ámbito

profesional, xogar etc.


coñecementos nin pararse en aspectos formais

- Ver máis arriba a descrición dos obxetcivos desta unidade 2

UNIDADE 3: AU QUOTIDIEN

Coñecementos


- Facer preguntas

- Describir actividades cotiás

- Expresar o tempo (hora, momento do día, frecuencia)

- Contactar a alguén por teléfono


- Artículos partitivos

- Interrogación

- Presente dos verbos en –ir o -ire, en -dre o –tre, y de faire

- Pronomes persoais tónicos

c. Léxico

- Actividades e ritmos de vida

- Ritmos de comidas

- Tarefas do fogar

- Lecer



sonido/grafía

- Patróns sonoros

Entoación afirmativa/interrogativa.

- Sonido/grafía

Signos de puntuación.


- Comprensión

• Aprender a recoñecer diferentes tipos de textos orais.


determinados actos de fala.

- Producción

• Aprender a recoñecer diferentes tipos de textos escritos.

• Trucos para memorizar o léxico.

• Coavaliar as producións dos compañeiros, con criterios claros.


- Os ritmos escolares en Francia

- Os traballadores que cruzan a fronteira a diario para traballar

(Francia/Suiza)

- Os horarios comerciais en Francia

- A historia da baguette



- Identificar mensaxes curtos de diferente natureza (en contestador,

por un altavoz nun lugar público, conversación telefónica, monólogo

público…).

- Comprender unha entrevista (a un neno sobre os seus costumes

cotiáns).

- Comprender un xogo radiofónico.



- Expresión

Tarefa final: Ler en voz alta un texto literario, de maneira expresiva.

- Interacción

• Contar as súas actividades cotiás, o seu horario habitual.

• Invitar a alguén por teléfono, contestar.

• Entrevistar a un personaxe famoso.

• Adoptar o papel dun personaxe famoso nunha entrevista e

contestar.

• Tarefa final: adoptar o papel dun personaxe dun extracto literario

e darlle vida, imaxinando as súas motivacións e estados de

ánimo, para contestar a preguntas sobre os mesmos; adoptar o

papel do narrador que sae da novela para facerlle preguntas á

protagonista. Escenificar o encontro e a conversación.


- Identificar varios tipos de documentos escritos breves: carta formal,

postal, guía turística, recorte de xornal, anuncio inmobiliario etc.

- Comprender un artículo de revista: o testemuño de tres persoas

sobrea súa vida

- Tarefa final: comprender un pequeno extracto literario


- Redactar a presentación dunha persoa (real ou ficticia) representativa

da sociedade real

Actitudes

Adoptar actitude xenerosa ante as producións dos compañeiros.

Competencias clave


- Comprobar que a aprendizaxe serve para aprender a desenvolver

competencias lingüísticas en diversos soportes: cara a cara / teléfono,

radio, correspondencia/ prensa/literatura etc.


- Comprobar que non se poden facer cousas, comunicar sen adquirir


- Coñecementos





- Afianzar a confianza nun mesmo e na súa capacidade de

aprendizaxe: progreso rápido en comprensión oral global


obxectivos comúns, traballar en parella ou nun grupo pequeno.

- Participar de maneira positiva nunha tarefa final colaborativa.

- Adoptar actitude xenerosa ante as producións dos compañeiros, pero

seguindo criterios: por exemplo, no momento de coavaliar unha tarefa

final



profesorado)

Conciencia e expresións culturais

Valorar a calidade dun texto literario, aprender a transmitir os valores

do mesmo e a súa expresividade ao lelo en voz alta.

Aprender a aprender



- Valorar a iniciativa e o anticonformismo no ámbito laboral: traballar no

país veciño, saber organizarse para compatibilizar a vida persoal e

laboral




Competencia dixital







UNIDAD 4: LE TEMPS DE VIVRE

Coñecementos


- Expresar unha intención

- Describir actividades de lecer

- Pedir e dar informacións (familia, profesión, costumes)

- Felicitar a alguén


- Adxectivos posesivos

- Presente de indicativo: venir, prendre, pouvoir, verbes en –evoir.

- Artículos contractos

- Futuro inmediato (futur proche)

- Plural dos sustantivos e adxectivos

c. Léxico

- Profesións

- Familia

- Tempo libre

- Vacacións

d. Patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación – Relación

sonido/grafía

- Patróns sonoros

Vocais orais/vocais nasais


- Sonido/Grafía

Correspondencias escritas das nasais.


- Comprensión

• Como aprender a fixarse nos elementos non verbais nunha

grabación (ruidos de fondo)

• Como comprender globalmente un documento oral relativamente

extenso



- Producción

Cómo coavaliar as producións de grupo


- Os xardíns comunitarios dentro da cidade

- Unha cidade de provincias, no centro de Francia: Aurillac

- A familia: novas realidades

- A lectura en Francia



- Comprender globalmente diferentes monólogos curtos de persoas

falando da súa profesión, e poder asocialos á foto correspondente

- Comprender globalmente diferentes diálogos curtos grabados en

contextos moi diferentes e poder asocialos á foto correspondente

- Comprender un diálogo e poder contestar a preguntas de

comprensión global (Quen? Onde? Cando? Que)

- Comprender un xogo televisado grabado en directo e poder

contestar a preguntas de comprensión global: estrutura do diálogo,

temas principais abordados

- Tarefa final: comprender preguntas de cultura xeral, para poder

contestar sobre a marcha



- Expresión

• Presentar a profesión dun coñecido (vantaxes e inconvenientes)

• Presentar a súa familia

• Tarefa final: redactar preguntas de cultura xeral

- Interacción

• Comprender e participar nunha conversación telefónica: pedir

axuda para organizar unha celebración familiar, pedir información

• Comprender e participar nunha conversación telefónica: contar

os seus proxectos para o fin de semana e preguntar polos do

interlocutor

• Tarefa final: contestar a preguntas de cultura xeral


- Comprender as mensaxes deixadas nun foro virtual relacionado

coas actividades de lecer. Sacar a información principal e algúns

detalles

- Comprender preguntas escritas de comprobación da comprensión


Escribir unha mensaxe nun foro virtual, informando sobre as posibilidades

de lecer na rexión dun

Actitudes

Adoptar criterios obxectivos para avaliar as producións dos compañeiros.

Competencias clave



competencias lingüísticas en diversos soportes e diversas situacións:

cara a cara / teléfono, televisión, foros virtuais etc.



- Coñecementos









obxectivos comúns, traballar en parella ou nun grupo pequeno


- Adoptar actitude xenerosa pero tamén obxectivamente racional ante

as producións dos compañeiros, pero seguindo criterios: por exemplo,

no momento de coavaliar unha tarefa final



profesorado)

Consciencia e expresión artísticas

Valorar a calidade da expresión desde un punto de vista dramático e

teatral (ao dramatizar unha escena, crear un xogo cultural sobre un

modelo televisivo).

Aprender a aprender



Exercer o sentido da organización, dentro do grupo e para un mesmo,


Competencia dixital








UNIDADE 5 : VOUS ÊTES ICI

Coñecementos


- Preguntar por un lugar, indicar o camiño

- Pedir información sobre un lugar, describilo

- Situar no espacio

- Dar consellos


- Pasado recente

- Preposicións e adverbios de lugar

- Imperativo

- Pronome on impersoal

c. Léxico

- Organización e espacios dunha cidade

- Servizos e comercios

- Lecer

- Medios de transporte e tráfico


sonido/grafía

- Patróns sonoros

[y] / [u] / [i]

- Sonido / Grafía

Transcrición dos sonidos nos que se centra a unidade.


- Comprensión

Identificar nun texto as estruturas e formulacións que serven para



- Producción

• Como crear e representar un diálogo



- Unha cidade do suroeste de Francia: Albi

- Unha época da historia recente de Francia: 2.ª Guerra Mundial

(sinais na cidade).

- Francofonía: unha pincelada de variados territorios francófonos

(a través dos souvenirs que se poden comprar alí)



- Comprender unha conversación nunha oficina de turismo e contestar

a preguntas de comprensión global: información principal e detalles

importantes

- Comprender un programa radiofónico grabado ao aire libre nunha

cidade, sobre os lugares desta cidade: o concepto e as regras do

concurso, o desenvolvemento do xogo


- Expresión

• Resumir as regras dun concurso radiofónico.

• Describir o seu barrio: características, direccións útiles, modo de ir

aos lugares principais.

• Tarefa final: presentar un plan de viaxe de maneira convincente.

- Interacción

• Describir o seu barrio: características, direccións útiles, modo de ir

aos lugares principais. Contestar a preguntas sobre o mesmo

• Conversar sobre os diferentes barrios onde viven os compañeiros

• Xogos de rol: nunha oficina de turismo, preguntar e

informar/aconsellar

• Xogar a adiviñar un lugar, imitando o concurso da unidade



- Identificar como tal unha páxina dunha guía turística: identificar a

tipoloxía xeral, a presentación dos diferentes tipos de contidos

- Comprender globalmente as informacións, saber onde buscar as

diferentes informacións

- Observar diferentes formatos para un mesmo tipo de mensaxe:

“correspondencia” vacacional: mail, postal, blog en Internet, SMS

- Tarefa final: comprender un cuestionario, para establecer o seu

perfil como turista. Comprender información en Internet ou

enciclopedia sobre países francófonos


- Pasar un SMS ao formato postal.

- Escribir unha postal de vacacións.

Actitudes


Competencias clave



competencias lingüísticas en diversos soportes e diversas

situacións: cara a cara / teléfono, radio; e por escrito, para buscar

información (guías turísticas, Internet…) ou comunicar (postais, SMS

etc.)











pequeno

- Participar de maneira positiva nunha tarefa final colaborativa

- Adoptar actitude empática á vez que rigorosa ante as producións

dos compañeiros, compartindo todos os mesmos criterios: por

exemplo, no momento de coavaliar unha tarefa final


- Valorar a calidade da expresión desde un punto de vista dramático e

teatral (ao dramatizar unh escena), imitar un xogo sobre un modelo

radiofónico

- Na preparación dunha viaxe, informarse e valorar todas as opcións

culturais e artísticas para fixar o itinerario

Aprender a aprender




nunha tarefa colaborativa final: na tarefa desta unidade, con maior

motivo, pois trátase de facer varias propostas de viaxes moi diferentes;

e de defender a súa para que a viaxe se chegue a realizar

Competencia dixital

- Dentro da aprendizaxe, tanto nas actividades de recepción como

para as de produción, apreciar e respectar as características dos

textos e mensaxes segundo o canal e formato

- Para realizar as actividades de produción, sistematizar a búsqueda

de información e documentación en Internet: diferenciando con

criterio sitios persoais de opinión (blogs, por exemplo) e sitios oficiais


UNIDADE 6 : À LOUER

Coñecementos


- Pedir e dar información sobre unha vivenda

- Describir unha vivenda ou aloxamento de vacacións

- Situar un lugar

- Expresar unha obrigación

- Dar a súa conformidade


- Adxectivos demostrativos

- Pronomes COD

- Preposicións + cidade/rexión/país

- Forma impersoal: il faut

- Adxectivos numerais ordinais

c. Léxico

- Vivenda

- Mobles

- Electrodomésticos


sonido/grafía

- Patróns sonoros

[ε] - [e] – [θ]

- Sonido / Grafía

Transcrición dos sonidos nos que se centra a unidade


- Comprensión



• Trucos para inferir o significado dunha palabra descoñecida


- Produción

• Como crear e representar un diálogo



- Os Gîtes de France (aloxamentos rurais)

- A rexión de l’Ile-de-France

- Información útil para viaxar a Francia (aloxamentos)

- Diferentes tipos de vivendas en Francia



- Comprender unha conversación telefónica: unha persoa quere

reservar unha estancia nun aloxamento rural. Contestar a preguntas

sobre a información principal e detalles importantes

- Comprender unha conversación telefónica amistosa: unha moza

chama a unha amiga no seu lugar de traballo para preguntarlle por

un piso. Comprender as informacións principais para poder

comunicarllas a un terceiro


- Expresión

• Comentar un artículo dunha revista sobre as regras para

compartir un piso en alquiler: dar a súa opinión persoal

• Tarefa final: expor de forma ordenada as regras acordadas para o

proxecto

- Interacción

• Describir un aloxamento a outra persoa para elixir o máis

conveniente para unhas vacacións

• Pedir consello por teléfono a un amigo para elixir entre dous

campings

• Pedir información a unha axencia inmobiliaria ou a un particular a

partir duns anuncios (vivendas principais)

• Tarefa final: negociar as regras que deberían respectar as

persoas que van compartir un piso alugado



- Comprender uns anuncios inmobiliarios (varios formatos)

- Comprender un artículo dunha revista: as regras para compartir un

piso en alquiler: clasificar os distintos tipos de información

- Ler un anuncio (oferta de vivenda para intercambio internacional) e

unha resposta en formato carta

- Identificar os rasgos da correspondencia escrita bastante formal


- Apuntar as informacións principais sacadas dunha conversación

telefónica para poder comunicarllas a un terceiro

- Tarefa final: redactar con coidado un regulamento (dez regras) para

as persoas que van a compartir un piso alugado

- Escribir unha carta para contestar a un anuncio con oferta de

intercambio de vivendas

Actitudes


Competencias clave




situacións: cara a cara / teléfono, e por escrito, para buscar /dar

información (anuncios en prensa, Internet etc.) ou comunicar (blog,

carta formal)









aprendizaxe: progreso constante en comprensión oral global;

familiarización con numerosos tipos de documentos escritos



pequeno





- Reflexionar sobre as regras que permiten (ou non) compartir unha

vivenda: durante as vacacións (aluguer ou intercambio), de forma

permanente (aluguer, aluguer compartido) etc.


Valorar a calidade da expresión desde un punto de vista dramático e

teatral: dramatizacións, xogos de rol.

Aprender a aprender



- Explorar as maneiras máis variadas de atopar un aloxamento, sexa

como aloxamento vacacional ou como residencia principal

- Exercer o sentido da organización, dentro do grupo e para un

mesmo, nunha tarefa colaborativa final: na tarefa desta unidade, con

maior motivo, pois trátase de establecer regras de convivencia

comúns, que conveñan a cada un

Competencia dixital








UNIDADE 7: C’EST LA VIE!

Coñecementos


- Pedir e dar informacións sobre feitos pasados

- Invitar a alguén

- Aceptar ou rexeitar

- Expresar sentimentos

- Situar no tempo


- Pasado composto (forma afirmativa)

- Negación: ne… rien/plus/jamais/personne

- Être en train de + infinitivo

- Être sur le point de + infinitivo

c. Léxico

- As épocas da vida

- Os estudos

- A vida profesional


sonido/grafía

- Patróns sonoros

[ε ] - [oe] – [ּפ ]

- Sonido / Grafía



e. Estratexias de aprendizaxe (comprensión e producción)

- Comprensión



- Producción

Claves para redactar un texto: presentación escrita dun personaxe

de ficción


- A movilidade das persoas en Francia

- Unha cidade do centro de Francia: Clermont-Ferrand

- Como se inventou a meteoroloxía

- A indumentaria: unha lei curiosa relativa aos pantalóns



- Comprender un diálogo informal: dous amigos reencóntranse

despois de algún tempo, pregúntanse e póñense ao día.

Comprender toda a información: xeral e de detalle

- Comprender un programa de radio no que se entrevista a unha

persoa para que fale da súa vida familiar (monólogo). Comprender

as informacións principais e detalles relevantes, así como o estado

de ánimo do locutor

- Comprender unha canción: o contido xeral da letra


- Expresión

• Contar a un amigo como un pasou o último fin de semana

• Tarefa final: Presentar oralmente a presentación-biografía dunha

persoa, coidando a dicción e a entoación


- Interacción

• Contar a un amigo como pasou o último fin de semana.

Preguntarlle sobre o seu

• Intervir nunha entrevista de traballo: entrevistar e ser entrevistado.

• Participar nunha conversación amistosa: pedir desculpas, dar e

pedir explicacións

• Participar nunha conversación amistosa con alguén que non se

viu desde hai tempo: preguntar e contar polas experiencias

vividas, invitar


persoas que van a compartir un piso alugado


Comprender pequenas biografías en forma de adiviñanzas: acertar cos

personaxes descritos e contestar a preguntas sobre cada un

d. Producción de textos escritos

- Redactar a presentación dun personaje de ficción

- Tarefa final: presentar un personaxe e redactar a súa biografía; en

terceira persoa e en primeira persoa, como se fora unha

autobiografía

Actitudes

- Participar nas actividades de produción con creatividade

- Adoptar criterios obxectivos para avaliar as producións dos

compañeiros

Competencias clave




situacións: cara a cara / teléfono, e por escrito, para buscar /dar

información (anuncios en prensa, Internet etc.) ou comunicar (blog,

carta formal)




Ver más arriba a descrición dos objetivos desta unidad 7:

- Coñecementos










pequeno







teatral (dramatizacións, xogos de rol)

- En todas as actividades de produción, as escritas tamén,

desenvolver a creatividade: para ampliar a posibilidade de efectos

estilísticos, enriquecendo as situacións comunicativas con

imaxinación

Aprender a aprender




mesmo, nunha tarefa colaborativa final


- En todos os xogos e actividades, procurar adoptar papeis diferentes

para potenciar diferentes facetas da personalidade

Competencia dixital







UNIDADE 8: LE FIL DES SAISONS

Coñecementos


- Dar e pedir informacións sobre feitos pasados

- Describir o tempo atmosférico

- Describir persoas (físico, forma de vestir)

- Pedir e dar opinións

- Expresar acordo ou desacordo


- Pasado composto (forma negativa)

- Concordancia do participio pasado no pasado composto con avoir

- Pronomes COI

c. Léxico

- O clima

- A roupa

- O corpo



sonido/grafía

- Patróns sonoros

[p]-[b] – [f]-[v]

- Sonido/grafía



- Comprensión



- Producción

Claves para intervir con eficacia nunha discusión ou debate


- Les maisons de quartier

- As cidades europeas jumelées

- Tradicións nalgúns países francófonos (relacionados cos grandes

acontecimentos da vida)



- Comprender un debate semi-informal sobre a moda: contestar a

preguntas de comprensión global e asociar a cada participante cos

argumentos que defende

- Comprender uns argumentos atopados, dados en desorde, como

xorden na discusión e saber clasificalos, opoñendo pros e contras

- Comprender partes meteorolóxicos: para poder saber a que rexión

de Francia corresponden (mapas).

- Comprender unha conversación-debate sobre o tema das pausas no

traballo: identificar quen defende que e comprender con que

argumentos



- Expresión

• Dar a súa opinión sobre as previsións meteorolóxicas e a

importancia que se lles pode conceder ou non

• Explicar que estilo de roupa lle gusta a un

• Tarefa final: Presentar (parte de) un proxecto profesional de

director de vestuario nunha produtora audiovisual: describir con

precisión a vestimenta dun personaxe, xustificando o que se

escolleu.

- Interacción

• Participar nunha conversación telefónica amistosa: de cara a un

fin de semana compartido, preguntar, contestar e comentar sobre

o tempo previsto, da roupa que convén levar

• Dar consellos, asesorar durante unha compra, nunha tenda de

roupa / facer unha apreciación, dar unha opinión e xustificala para

convencer

• Participar nun debate sobre un tema a elixir: programas

lingüísticos, vivir en casa dos pais ou compartir un piso alugado


persoas que van compartir un piso alugado


- Comprender un mail familiar pero bastante extenso. O suficiente

para entender a situación, a información xeral e os detalles

relevantes

- Comprender un artículo de revista sobre moda e relacionar o contido

con afirmacións moi marcadas que o resumen (ou non)

d. Producción de textos escritos

- Redactar o guión dun programa ficticio onde se presente o tempo un

día de outono típico na súa rexión

- Poñéndose no papel dun personaxe presentado na unidade (Muriel,

que pasa o verán na casa dunha familia londinense) redactar un


segundo mail para os avós, seguindo un guión: contestar a unha

carta deles, falar do tempo, das actividades e preguntar pola familia

- Tarefa final: redactar apuntes, que poderán ser consultados durante

a presentación oral do proxecto

Actitudes

- Participar nas actividades de produción con creatividade: moi en

particular durante a tarefa final, que o require explicitamente


compañeiros

Competencias clave




situacións: cara a cara / teléfono, ver a televisión…; e por escrito,

para distraerse ou informarse nunha revista, para buscar información

en Internet…), ou para comunicar (blog, carta formal)



Ver máis arriba a descrición dos obxectivos desta unidade 8:

- Coñecementos










pequeno








teatral (dramatizacións, xogos de rol etc.)

- En todas as actividades de produción, as escritas tamén,

desenvolver a creatividade: para ampliar a posibilidade de efectos

estilísticos, enriquecendo as situacións comunicativas con

imaxinación

- Tarefa final: potenciar a faceta creativa, meténdose no papel dun

director artístico de vestiario

Aprender a aprender







Competencia dixital








UNIDADE 9: À TABLE!

Coñecementos


- Pedir nun restaurante

- Pedir e dar información sobre alimentos e facer comentarios

- Falar dos gustos

- Preguntar polo precio, polo medio de pago


- A cantidade

- pronome en

- Os adverbios en –ment

c. Léxico

- Alimentos

- Bebidas


sonido/grafía

- Patróns sonoros

[∫ ] - [z ( j)]

- Sonido/grafía


e. Estratexias de aprendizaxe (comprensión e producción)

- Comprensión



• Utilizar de maneira cada vez máis fina as estratexias de

comprensión oral, diferenciando con seguridade comprensión

global / comprensión da información principal / comprensión dos

detalles relevantes / comprensión de todos os detalles: primeira

escoita → comprender a situación e a información principal;

segunda escoita → comprender o detalle


• Reflexionar sobre as claves para utilizar un diccionario

monolingüe

- Producción

Utilizar un diccionario, pero con criterio


- Tendas e mercados

- A carne na comida francesa

- Horarios de comidas e especialidades

- A comida sana nos colexios



- Comprender unha situación de compra no mercado (clientes e

vendedora nun posto de verduras): entender a información principal

e os detalles relevantes (prezos, p. e.)

- Comprender unha situación nun restaurante: conversación familiar

(pai-fillo) e intercambios co camareiro. Comprender o contido da

información e diferenciar os dous tipos de intercambios que

coexisten (comentarios / peticións; rexistro informal / formal)

- Comprender unha conversación familiar (nai-fillo): a filla fai a compra

por Internet seguindo instrucións da nai. Primeira escoita:

comprender a situación e a información principal. Segunda escoita:

comprender o detalle


- Expresión

Convidar a amigos en casa ou nun restaurante? Expor as súas

preferencias e explicar as razón

- Interacción

• Simular unha acción de compra nun mercado e asumir calquera

dos dous papeis no diálogo comprador – vendedor


• Idem, nun supermercado: diálogo entre dúas persoas que fan a

compra e comentan; diálogo coa caixeira no momento de pagar

• Nun restaurante, diálogo cliente – camareiro: preguntar polos

pratos- aconsellar

• Tarefa final: pedir complementos de información sobre as receitas

de cociña presentadas nun blog


- Comprender toda a información que aporta un diccionario

monolingüe: distinguindo e aproveitando as diferentes categorías da

mesma

- Comprender unhas receitas de cociña. Observar o formato (os

diferentes tipos de información) e sacar a información útil para

realizar a receita

- Tarfea final: buscar en Internet blogs de cociña e observar formatos

e contidos


- Relatar para publicar nunha revista unha comida-celebración

- Tarefa final: analizar “modelos” auténticos en blogs de cociña e

adoptar/adaptar unha modalidade para crear o seu

- Tarefa final: redactar o texto dunha receita e a súa presentación-

comentario

Actitudes

- Participar nas actividades de produción con creatividade: moi en

particular durante a tarefa final, que o require explícitamente.


compañeiros.

Competencias clave


- Comprobar que a aprendizaxe serve para aprender a desenvolverr



situacións: cara a cara / teléfono, debates organizados en vivo; e por

escrito, para buscar información ou facer a compra en Internet…,

para descubrir novas receitas de cociña, para colaborar cunha

revista etc.



Ver máis arriba a descrición dos obxectivos desta unidade 9:

- Coñecementos


- Actitude (reforzo da actitude positiva, aberta e responsablecara o








pequeno





- En accións como a de facer a compra, valorar as diferentes

posibilidades e comparar o tipo de relacións sociais que implica cada

unha



teatral (dramatizacións, xogos de rol etc.)

- En toda as actividades de produción, as escritas tamén, desenvolver

a creatividade: para ampliar a posibilidade de efectos estilísticos,

enriquecendo as situacións comunicativas con imaxinación


- Na tarefa final: potenciar a faceta creativa, dándolle a súa dimensión

estética a unha receita e realización culinaria, así como a

presentación dunha receita nun blog

Aprender a aprender







- Ter confianza nos recursos persoais: por exemplo, non lanzarse sen

criterio a consultar un diccionario antes de reflexionar

Competencia dixital



textos e das mensaxes segundo o canal e formato




6. Ferramentas para a avaliación. Avaliación das destrezas: indicadores

de logro



2.º Bachalerato, 1.ª Lingua Estranxeira

1. Referencias: elementos do Marco Común Europeo de Referencia para

as Linguas

A Lei Orgánica para a Mellora da Calidade Educativa define currículo

como a regulación dos elementos que determinan os procesos de ensino e

aprendizaxe para cada unha das ensinanzas. Especifica ademais que

estará integrado polos seguintes elementos: obxectivos, competencias,

contidos, criterios de avaliación, estándares de aprendizaxe avaliables e

metodoloxía didáctica.


Os obxectivos prantexados para bacharelato na área de Primeira lingua

estranxeira tradúcense nun currículo básico que, integrando todos os

aspectos que conforman a comunicación lingüística, esrtutúrase en catro

bloques correspondentes ás distintas actividades da lingua, tal e como estas

se describen no MCER: comprensión e produción (expresión e interacción)

de textos orais e escritos.



aquilo que se quere avaliar e que o alumnado debe lograr, tanto en

coñecementos como en competencias; responden ao que se quere

conseguir en cada asignatura.

No relativo á competencia comunicativa, que constitúe o corazón da

asignatura PRIMEIRA LINGUA ESTRANXEIRA, os criterios de

avaliación para o primeiro curso de bacharelato son os seguintes:



2.º Bacharelato, Primeira Lingua Estranxeira

Primeira Lingua Estranxeira II. 2º de bachillerato



a

b

c

f


– Mobilización de información previa sobre o tipo de tarefa e o tema.

– Identificación do tipo de escoita necesario para realizar a tarefa (global, selectiva, detallada, etc.).


– Distinción de tipos de compren- sión (sentido xeral, información esencial, puntos principais, detalles relevantes e implicacións).


– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir da comprensión de elementos significativos, lingüísticos e para- lingüísticos.

– Reformulación de hipóteses a partir da comprensión de novos elementos.

B1.2. Recoñecemento dos marcadores conversacionais máis habituais: verificadores, expresivos, apelativos e fáticos.

B1.2. Coñecer e saber aplicar as estratexias adecuadas para comprender o sentido xeral; a información esencial; os puntos principais; os detalles relevantes; información, ideas e opinións tanto implícitas como explicitas

do texto, formuladas de maneira clara; e matices como a ironía ou o humor, ou o uso poético ou es- tético da lingua cando a imaxe facilita a comprensión.

B1.3. Distinguir e aplicar á com- prensión do texto oral as fun- cións e os significados específi- cos xeralmente asociados a diversas estruturas sintácticas de uso común segundo o contexto de comunicación (por exemplo, estrutura interrogativa para expresar admiración).

B1.4. Comprender o esencial de conversas ou debates sobre temas educativos ou profesionais da súa área de interese, desen- volvidos nunha linguaxe sen usos idiomáticos, e extraer in- formación específica relevante aínda que non se comprenda a totalidade dos textos.

PLEB1.1. Comprende instru- cións, anuncios, declaracións e mensaxes detalladas, dados cara a cara ou por outros medios, sobre temas concretos, en linguaxe estándar e a velocidade normal (por exemplo, declaración ou mensaxes institucionais).

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

PLEB1.2. Identifica as ideas principais, os detalles relevantes e as implicacións xerais de conversas e debates relativamente extensos e animados entre varias persoas interlocutoras que teñen lugar na súa presenza, sobre temas xerais, de actualidade ou do seu interese, sempre que o discurso estea estruturado e non se faga un uso moi idio- mático da lingua.

CCL

CCA

CSC

CCEC


B1.5. Recoñecer os significados e intencións comunicativas ex- presas de patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoa- ción de uso común e máis espe- cíficos, así como algunhas de ca- rácter implícito (incluíndo a ironía e o humor), cando a articulación é clara.

B1.6. Ientificar as ideas principais, información detallada e im- plicacións xerais de textos de certa lonxitude, ben organizados

PLEB1.3. Comprende, en debates e conversas informais sobre temas habituais ou do seu interese, a postura ou punto de vista das persoas interlocutoras, así como algúns sentidos implícitos e matices como a ironía ou o humor.

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB1.4. Comprende, nunha conversa formal na que participa, no ámbito educativo ou ocupacional, información detallada e puntos de vista e opinións sobre temas da súa especialidade e relativos a liñas de actuación e outros procedementos abstractos, sempre que poida confirmar o que o interlocutor quixo dicir e conseguir aclaracións sobre os aspectos ambiguos.

CCL

CCA

CSC

CCEC




e lingüisticamente complexos, nunha variedade de lingua es- tándar e articulados a velocidade normal, que traten temas tanto concretos como abstractos, incluso se son de carácter técnico cando estean dentro do propio campo de especialización ou de interese nos ámbitos persoal, público, educativo e laboral/profesional, sempre que as condicións acústicas sexan boas e se poidan confirmar certos detalles.

B1.7. Comprender as ideas principais e as específicas máis relevantes de textos gravados ou audiovisuais emitidos en lingua estándar, con claridade na fala, e sen condicións externas que difi- culten a comprensión.

PLEB1.5. Comprende a liña argumental, as ideas principais, os detalles relevantes e as impli- cacións xerais en presentacións, conferencias ou seminarios de certa extensión e complexidade sobre temas educativos ou profesionais da súa área de interese, tanto concretos como abstractos, sempre que haxa marcadores que estruturen o discurso e guíen a comprensión.

CCL

CCA

CSC

CCEC

PLEB1.6. Comprende o contido da información da maioría do material gravado ou retransmiti- do nos medios de comunicación, relativo a temas de interese persoal, identificando o estado de ánimo, o ton e mesmo o humor do falante, sempre que o discurso estea articulado con claridade, nunha variedade de lingua estándar e a velocidade normal.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

Bloque 2. Producción de textos orais: expresión e interacción

a

b

c

f


– Planificación:

– Identificación do contexto, do destinatario e da finalidade da produción ou da interacción.

– Percepción da mensaxe con claridade, distinguindo a súa idea ou ideas principais e a súa estrutura básica.

B2.1. Coñecer, seleccionar con coidado e saber aplicar eficazmente e con certa naturalidade as estratexias adecuadas para producir textos orais de diversos tipos e de certa lonxitude, planifi- cando o discurso segundo o pro- pósito, a situación, os interlocutores e a canle de comunicación; recorrendo á paráfrase ou a cir-

PLEB2.1. Diferencia adecuadamente a produción do texto oral espontáneo (sintaxe limitada, estratexias de compensación, ne- gociación do significado co interlocutor, etc.) do planificado, e considera as características que este comparte coa lingua escrita (planificación, redundancia in- formativa, elementos de cohe-

CCL

CAA

CSC

CCEC




– Adecuación do texto ao destinatario, ao contexto e á canle, aplicando o rexistro e a estrutura de discurso adecuados a cada caso, e escollendo os expo- ñentes lingüísticos necesarios para lograr a intención comunicativa.

– Activación dos coñecementos previos sobre modelos e se- cuencias de interacción, e elementos lingüísticos previamente asimilados e memorizados.

– Execución:

– Expresión da mensaxe con claridade e coherencia, estruturán- doa adecuadamente e axustán- dose, de ser o caso, aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto.

– Reaxuste da tarefa (emprender unha versión máis modesta desta) ou da mensaxe (facer con- cesións no que realmente lle gustaría expresar), tras valorar as dificultades e os recursos lin- güísticos dispoñibles.

– Aproveitamento dos coñece- mentos previos sacándolle o maior partido (utilizar linguaxe "prefabricada", etc.).

– Cooperación na interacción con outras persoas, verificando a comprensión propia e das demais persoas, e cooperando ac-

cunloquios cando non se atopa a expresión precisa, e identificando e corrixindo os erros que poidan provocar unha interrupción da comunicación.

B2.2. Construír textos claros e co detalle suficiente, ben organizados e adecuados ao interlocutor e ao propósito comunicativo, sobre temas diversos, xerais e máis específicos dentro do propio campo de especialidade ou de interese, e defender un punto de vista sobre temas xerais ou relacionados coa propia especialidade, indicando os proles e os contras das opcións, así como tomar parte activa en conversas formais ou informais de certa lonxitude, desenvolvéndose cun grao de corrección e fluidez que permita manter a comunicación.

B2.3. Utilizar correctamente, sen erros que conduzan a malentendidos, as estruturas morfosintác- ticas, os patróns discursivos e os elementos de coherencia e de cohesión de uso común e máis específico, seleccionándoos en función do propósito comunicativo no contexto concreto (por exemplo, o uso da voz pasiva en presentacións de carácter educativo, ou de frases de relativo para facer unha descrición detallada).

B2.4. Ler en voz alta con énfase

sión, etc.).

PLEB2.2. Fai presentacións de certa duración sobre temas do seu interese educativo ou relacionados coa súa especialidade (por exemplo, o desenvolvemen- to dun experimento científico, ou unha análise de aspectos histó- ricos, sociais ou económicos), cunha estrutura clara que axuda os oíntes a fixárense nos aspectos máis importantes, e demostrando seguridade á hora de contestar preguntas do auditorio formuladas con claridade e a velocidade normal.

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB2.3. Participa con soltura en conversas informais cara a cara ou por teléfono, ou por outros medios técnicos, nas que describe con detalle feitos, experiencias, sentimentos e reac- cións, soños, esperanzas e am- bicións, e responde adecuadamente aos sentimentos que expresan os seus interlocutores; describe con detalle experiencias persoais e as súas reac- cións ante elas; expresa con convicción crenzas, acordos e desacordos, e explica e xustifica de maneira persuasiva as súas opinións e proxectos.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

PLEB 2.4. Toma parte adecua- CCL




tivamente na realización das tarefas de comunicación.

– Compensación das carencias lingüísticas mediante procedementos lingüísticos ou paralin- güísticos:

– Lingüísticos:


– Definición ou parafrase dun termo ou dunha expresión.

– Produción de autocorrec- ción, falsos comezos, repe- ticións e circunloquios.

– Paralingüísticos.

– Petición de axuda ou clarifi- cación.

– Sinalización de obxectos, uso de deícticos ou realiza- ción de accións que aclaran o significado.

– Uso de linguaxe corporal culturalmente pertinente (xestos, expresións faciais, posturas, contacto visual ou corporal, e proxémica).

– Uso de sons extralingüísti- cos e calidades prosódicas convencionais.

– Uso dos elementos prosó- dicos (pausas, ritmo e ento- ación) como substitutos dos marcadores discursivos para indicarlle á persoa destinataria ou oínte as partes

expresiva de xeito que poidan recoñecerse as ideas clave, utilizando o ritmo e as pautas para facer a lectura comunicativa, en- gadindo algún comentario persoal ao texto (aclaración de palabras, algún novo exemplo, unha alusión a experiencias comparti- das, etc.) e corrixíndose con naturalidade no caso dalgunha equivocación.

B2.5. Planificar e articular o texto oral segundo a función ou as funcións comunicativas principais e secundarias en cada caso, se- leccionando os expoñentes das devanditas funcións segundo os seus matices de significación, e os patróns discursivos dos que se dispón para presentar e organizar a información, deixando claro o que se considera importante (por exemplo, mediante estruturas enfáticas), ou os con- trastes ou as digresións con respecto ao tema principal.

B2.6. Expresarse con relativa facilidade e naturalidade, e cun grao de fluidez que permita desenvolver o discurso sen moita axuda do interlocutor, aínda que poidan darse algúns problemas de formulación que retarden algo o discurso ou que requiran expor de maneira distinta o que se quere dicir.

B2.7. Xestionar a interacción de

damente en conversas formais, entrevistas, reunións e debates de carácter educativo ou ocupacional, achegando e pedindo in- formación relevante e detallada sobre aspectos concretos e abstractos de temas cotiáns e menos habituais nestes contextos; explicando os motivos dun problema complexo e pedindo e dando instrucións ou suxestións para resolvelo; desenvolvendo argumentos de forma comprensible e convincente e comentando as contribucións dos interlocutores; opinando e facendo propostas xustificadas sobre futuras actuacións.

CAA

CSC

CCEC

PLEB2.5. Participa na interac- ción verificando a comprensión propia e das demais persoas, e cooperando activamente na rea- lización das tarefas de comuni- cación, cun bo grao de fluidez e claridade, malia algúns erros es- porádicos.

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB2.6. Realiza unha entrevista cun patrón estruturado de preguntas establecido con anterioridade, formulando preguntas complementarias ou respondendo a elas, reaccionando ante unha resposta que non entenda, e interactuando para pedir repe- ticións e confirmar a compren-

CCL

CAA

CSC

CCEC




do discurso que deben ser cointerpretadas.

B2.2. Rutinas ou modelos de inte- racción segundo o tipo de situación de comunicación en contextos informais e formais máis habituais.

maneira eficaz en situacións habituais, respectando e tomando a quenda de palabra con amabili- dade e cando se desexa, e axustando a propia contribución á dos interlocutores, percibindo as sú- as reaccións, e defenderse en situacións menos rutineiras, e mesmo difíciles (por exemplo, cando a persoa interlocutora acapara a quenda de palabra, ou cando a súa contribución é esca- sa e hai que encher as lagoas comunicativas ou animala a participar).

sión mutua.


a

b

c

f


– Mobilización de información previa sobre o tipo de tarefa e o tema a partir da información superficial e paratextual: proveniencia do texto, imaxes, organización na páxina, títulos de cabeceira, etc.

– Identificación do tipo de lectura demandado pola tarefa (en superficie ou oceánica, selectiva, intensiva ou extensiva).


– Distinción de tipos de compren- sión (sentido xeral, información esencial, puntos principais, detalles relevantes e implicacións).

– Formulación de hipóteses sobre o

B3.1. Uso de diferentes estratexias de lectura como a identifica- ción da intención comunicativa, a anticipación da información a partir dos elementos textuais e non textuais, o uso do contexto, a aplicación de regras de forma- ción de palabras para inferir significados e a organización da in- formación e o tipo de texto.

B3.2. Coñecer e saber aplicar as estratexias adecuadas para comprender o sentido xeral, a información esencial, os puntos principais, os detalles relevantes; información, ideas e opinións tanto implícitas como explícitas do texto, se están claramente si-

PLEB3.1. Entende detalles relevantes e implicacións de anuncios e material de carácter publicitario sobre asuntos do seu interese persoal (por exemplo, carteis, folletos, pancartas ou grafitti), educativo (por exemplo, carteis científicos) ou profesional (por exemplo, boletíns informativos ou documentos oficiais).

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB3.2. Comprende a informa- ción, a intención e as implica- cións de notas e correspondencia persoal en calquera soporte, incluídos foros e blogs, nos que se transmiten e se xustifican de xeito detallado información, ideas e opinións sobre temas con-

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




contido e o contexto.

– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir da comprensión de elementos significativos, lingüísticos e para- textuais.

– Reformulación de hipóteses a partir da comprensión de novos elementos.

nalizadas; e matices como a iro- nía ou o humor, ou o uso poético ou estético da lingua, formulados de xeito claro.

B3.3. Seguir instrucións de certa complexidade e extensión tanto do ámbito público como do propio da especialidade, aínda que sexa necesario apoiarse para a comprensión en soportes visuais como debuxos, bosquexos e outros.

B3.4. Identificar as ideas principais, información detallada e im- plicacións xerais de textos de certa lonxitude, ben organizados e lingüisticamente complexos, nunha variedade de lingua es- tándar e que traten de temas tan- to concretos como abstractos, mesmo se son de carácter técni- co, cando estean dentro do propio campo de especialización ou de interese, nos ámbitos persoal, público, educativo e laboral ou profesional, sempre que se poidan reler as seccións difíciles.

B3.5. Recoñecer globalmente e con detalle a liña argumental no tratamento do asunto presentado en xornais, revistas, guías, páxi- nas web e novelas, e distinguir entre información, opinión e per- suasión, así como comprender en textos literarios as relacións entre os personaxes e os moti-

cretos e abstractos de carácter persoal e dentro da súa área de interese.

PLEB3.3. Comprende instru- cións extensas e complexas dentro da súa área de interese ou a súa especialidade, incluín- do detalles sobre condicións e advertencias, sempre que poida volver ler as seccións difíciles (por exemplo, sobre instrumentos de medición ou de procedementos científicos).

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB3.4. Comprende os detalles relevantes e as implicacións de correspondencia formal de institucións públicas ou entidades privadas como universida- des, empresas ou compañías de servizos, sobre temas concretos e abstractos de carácter persoal e educativo, dentro da súa área de interese ou a súa especialidade.

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB3.5. Entende, en textos de referencia e consulta, en soporte tanto impreso como dixital, in- formación detallada sobre temas da súa especialidade nos ámbi- tos educativo ou ocupacional, así como información concreta relacionada con cuestións prác- ticas en textos informativos oficiais, institucionais ou corporati-

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




vos que os impulsan a actuar.

B3.6. Ler con fluidez textos de ficción e literarios contemporá- neos e relacionados cos propios intereses e as necesidades nos ámbitos persoal, público, educativo e laboral ou profesional, ben estruturados, en rexistro están- dar da lingua e escritos sen modismos pouco frecuentes.

vos.

PLEB3.6. Comprende a informa- ción, as ideas e as opinións im- plícitas en noticias e artigos xor- nalísticos e de opinión ben estruturados e de certa lonxitude que tratan dunha variedade de temas de actualidade ou máis especia- lizados, tanto concretos como abstractos, dentro da súa área de interese, e localiza con facilidade detalles relevantes neses textos.

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB3.7. Comprende os aspectos principais, detalles relevantes, algunhas ideas implícitas e o uso poético da lingua en textos literarios que presenten unha estrutura accesible e unha linguaxe non moi idiomática, e nos que o desenvolvemento do tema ou da historia, os personaxes centrais e as súas relacións, ou o motivo poético, estean claramente sina- lizados con marcadores lingüís- ticos doadamente recoñecibles.

CCL

CAA

CSC

CCEC

Bloque 4. Produción de textos escritos: expresión e interacción

a

b

c

f

B4.1.Estratexias de produción:

– Planificación:

– Mobilización e coordinación das propias competencias xerais e comunicativas, co fin de realizar

B4.1. Utilizar estratexias que faciliten un estilo de escritura sinxelo e fluído, evitando o uso de palabras ou estruturas das que non se estea seguro e seguindo adecuadamente o proce-

PLEB4.1. Escribe informes en formato convencional e de estrutura clara relacionados coa súa especialidade (por exemplo, o desenvolvemento e as conclu- sións dun experimento, sobre un

CCL

CAA

CSC

CCEC




eficazmente a tarefa (repasar o que se sabe sobre o tema, o que se pode ou se quere dicir, etc.)

– Localización e uso adecuado de recursos lingüísticos ou temáti- cos (uso dun dicionario ou dunha gramática, obtención de axuda, etc.)

– Execución:

– Elaboración dun borrador.


– Organización do texto en pará- grafos abordando en cada un unha idea principal, conformando entre todos o seu significado ou a idea global.

– Discriminación das propiedades textuais de coherencia, cohe- sión e adecuación.


– Reaxuste da tarefa (emprender unha versión máis modesta desta) ou da mensaxe (facer con- cesións no que realmente lle gustaría expresar), tras valorar as dificultades e os recursos dispoñibles.

– Aproveitamento dos coñece- mentos previos sacándolles o maior partido (utilizar linguaxe

so de escritura: planificación do texto, selección das ideas pertinentes ao propósito comunicativo, presentación das ideas segundo o tipo de texto, organiza- ción adecuada en parágrafos, e revisión da coherencia, a cohe- sión, a ortografía, a puntuación e as concordancias.

B4.2. Coñecer, seleccionar e aplicar as estratexias máis adecuadas para elaborar textos escritos ben estruturados e de certa lonxitude; por exemplo, integrando de maneira apropiada in- formación relevante procedente de fontes diversas, ou reaxus- tando o rexistro ou o estilo (inclu- índo léxico, estruturas sintácticas e patróns discursivos) para adaptar o texto ao destinatario e ao contexto específicos.

B4.3. Escribir, en calquera soporte, textos ben estruturados sobre unha ampla serie de temas relacionados cos propios intereses ou a especialidade, facendo des- cricións claras e detalladas; sin- tetizando información e argumentos extraídos de diversas fontes e organizándoos de maneira lóxica; e defendendo un punto de vista sobre temas xerais, ou máis específico, indicando os proles e os contras das opcións, utilizando para iso os

intercambio lingüístico, unhas prácticas ou un traballo de inves- tigación), ou menos habituais (por exemplo, un problema xur- dido durante unha estadía no estranxeiro), desenvolvendo un ar- gumento, razoando a favor ou en contra dun punto de vista concreto, explicando as vantaxes e as desvantaxes de varias opcións, e achegando conclu- sións xustificadas.

PLEB4.2. Describe un tema, un texto, un suceso ou un evento dando unha idea xeral que permita recoñecelo con claridade, explicando as súas partes ou circunstancias, e ofrecendo unha opinión persoal argumentada.

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB4.3. Completa un cuestionario detallado con información persoal, educativa ou laboral (por exemplo, para matricularse nunha universidade, solicitar un traballo, abrir unha conta banca- ria ou tramitar un visado).

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

PLEB4.4. Escribe, en calquera soporte ou formato, un currículo detallado, xunto cunha carta de motivación (por exemplo, para ingresar nunha universidade estranxeira, ou presentarse como candidato/a a un posto de traballo).

CCL

CAA

CSC

CCEC




"prefabricada", etc.).

– Revisión:


– Verificación da progresión e da coherencia.



– Presentación coidada do texto (marxes, limpeza, tamaño da letra adecuado, uso normativo de maiúsculas e minúsculas, etc.).

elementos lingüísticos adecuados para dotar o texto de cohe- sión e coherencia, e manexando un léxico adaptado ao contexto e ao propósito comunicativo que se persegue.

B4.4. Planificar e articular o texto escrito segundo a función ou as funcións comunicativas principais e secundarias en cada caso, se- leccionando os expoñentes das devanditas funcións segundo os seus matices de significación, e os patróns discursivos dos que se dispón para presentar e organizar a información, deixando claro o que se considera importante (por exemplo, mediante estruturas enfáticas), ou os con- trastes ou as digresións con respecto ao tema principal.

B4.5. Elaborar resumos e notas recapitulativas, con claridade, exactitude, coherencia e fidelida- de ao texto orixinal.

B4.6. Presentar os textos escritos de maneira coidadosa (con atención a marxes, riscaduras, liñas dereitas, letra clara, letras maiúsculas e minúsculas cando corresponda, etc.), en soporte impreso e dixital, adecuados aos fins funcionais e valorando a importancia da presentación nas comunicacións escritas.

PLEB4.5. Toma notas co suficiente detalle durante unha con- ferencia, unha charla ou un se- minario, e elabora un resumo con información relevante e as conclusións adecuadas, sempre que o tema estea relacionado coa súa especialidade e o discurso estea ben estruturado.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

PLEB4.6. Escribe notas, anuncios, mensaxes e comentarios, en calquera soporte, nos que transmite e solicita información detallada, explicacións, reac- cións e opinións sobre temas persoais, educativo ou ocupacionais, respectando as conven- cións e as normas de cortesía.

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB4.7. Escribe correspondencia persoal, en calquera soporte, e comunícase con seguridade en foros e blogs, transmitindo emoción, resaltando a importancia persoal de feitos e experiencias, e comentando de maneira persoal e detallada as noticias e os puntos de vista das persoas ás que se dirixe.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

PLEB4.8. Escribe, en calquera soporte, cartas formais de carác- ter educativo ou profesional diri- xidas a institucións públicas ou privadas e a empresas, nas que dá e solicita información, descri-

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




be a súa traxectoria educativa ou profesional e as súas competencias, e explica e xustifica co suficiente detalle os motivos das súas accións e dos seus plans (por exemplo, carta de motiva- ción para matricularse nunha universidade estranxeira, ou para solicitar un posto de traballo), respectando as convencións formais e de cortesía propias deste tipo de textos.

Bloque 5. Coñecemento da lingua e consciencia plurilingüe e intercultural

a

b

c

f

p

B5.1. Patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación:

– Discriminación e uso dos trazos fonéticos que distinguen fonemas (trazos distintivos como sonorida- de, nasalidade e apertura de vogais).

– Recoñecemento e produción de unidades maiores do nivel fónico (secuencia acentual das palabras).

– Recoñecemento e uso comprensible dos elementos prosódicos (acento, ritmo e entoación das oracións).

– Recoñecemento de palabras e frases de uso coloquial común emitidas con procedementos bási- cos da redución fonética.

B5.2. Patróns gráficos e conven- cións ortográficas.

B5.1. Discriminar e reproducir patróns sonoros, acentuais, rít- micos e de entoación de uso común e máis específicos, axus- tándose debidamente a algunha variedade estándar da lingua, e seleccionalos en función das propias intencións comunicativas, incluíndo a expresión sinxela da ironía e do humor.

B5.2. Axustarse con consistencia aos patróns ortográficos, de pun- tuación e de formato de uso co- mún, e algúns de carácter máis específico.

B5.3. Distinguir a función ou as funcións comunicativas principais e secundarias do texto, como implicacións facilmente discernibles, e apreciar as diferenzas de significación de distintos expo-

PLEB5.1. Comprende e faise comprender con certa confianza e fluidez en situacións de comu- nicación informais e formais habituais, con matices como a iro- nía e o humor, sempre que as persoas interlocutoras pronun- cien con claridade e eviten un uso moi idiomático.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

PLEB5.2. Relaciónase oralmente e por escrito comunicando con eficacia información, noticias, ideas e puntos de vista sobre temas tanto abstractos como concretos; ou solicitando ou transmitindo información relacionada con servizos ou outros ámbitos das relacións sociais, adaptando a súa expresión e os medios de expresalo á situación de comunicación.

CCL

CAA

CSC

CCEC





– Convencións sociais.

– Recoñecemento das normas e as variacións sociais, as convencións sociais e as formas, normas de cortesía e rexistros; costumes, valores, crenzas e actitudes; carac- terísticas básicas do sentido do humor; usos lingüísticos adecuados ao contexto; referencias relativas á identidade nacional ou cultural; linguaxe non verbal e diferenzas específicas entre a propia cultura e a cultura portada pola lingua obxecto de estudo.



– Consciencia das habilidades me- talingüísticas adquiridas durante as aprendizaxes lingüísticas, e transferencia destes coñecemen- tos e estratexias dunha lingua a outra para avanzar no seu dominio.

– Participación en proxectos nos que se utilizan varias linguas e relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lin- güísticos ou culturais, e valorando positivamente as competencias que posúe como persoa plurilin-

ñentes destas, así como distinguir os significados e os propósi- tos xerais asociados ao uso de patróns discursivos típicos polo que respecta á presentación e á organización da información (entre outros, o reforzo ou a recupe- ración do tema; a topicalización, pondo o tema da oración ao principio, como por exemplo en "Diso non quero falar"; contraste, digresión ou recapitulación).

B5.4. Integrar na propia competencia intercultural, para producir textos orais e escritos ben axustados ao contexto específico, os aspectos socioculturais e socio- lingüísticos máis relevantes da lingua e culturas meta relativos a costumes, usos, actitudes, valores e crenzas, e superar as diferenzas con respecto ás linguas e culturas propias, e os estereotipos, demostrando confianza no uso de diferentes rexistros ou outros mecanismos de adaptación contextual, e evitando erros serios de formulación ou presenta- ción textual que poidan conducir a malentendidos ou situacións potencialmente conflitivas.

B5.5. Coñecer e saber seleccionar e utilizar léxico oral e escrito común e expresións e modismos de uso habitual, e máis especializado segundo os propios intereses e as necesidades no ámbi-

PLEB5.3. Intervén oralmente con distintos propósitos comunicativos, con eficacia intercultural.

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB 5.4. Entende os detalles do que se lle di en transaccións e xestións que xorden mentres viaxa, organiza a viaxe ou trata coas autoridades, así como en situacións menos habituais en hoteis, tendas, axencias de viaxes, centros de saúde, traballo ou estudos (por exemplo, para recibir asistencia sanitaria como turista ou como residente, cambiar unha reserva de hotel, anu- lar billetes ou cambiar un artigo defectuoso), sempre que poida pedir confirmación.

CCL

CSC

CCEC

PLEB5.5. Desenvólvese con seguridade en transaccións e xestións cotiás e menos habituais, cara a cara, por teléfono ou por outros medios técnicos, solicitando información detallada, ofrecendo explicacións claras e detalladas, e desenvolvendo a súa argumentación de xeito satisfactorio na resolución dos problemas que xurdan.

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB5.6. Exprésase oralmente e por escrito, en diferentes soportes, con certa densidade léxi- ca, evitando repeticións innece-

CCL

CAA

CSC




güe.


– Xestión de relacións sociais no ámbito persoal, público, educativo e profesional.

– Descrición e apreciación de calidades físicas e abstractas de persoas, obxectos, lugares, actividades, procedementos e procesos.

– Narración de acontecementos pasados puntuais e habituais, des- crición de estados e situacións presentes, e expresión de predi- cións e de sucesos futuros a cur- to, a medio e a longo prazo.

– Intercambio de información, indi- cacións, opinións, crenzas e puntos de vista, consellos, advertencias e avisos.

– Expresión da curiosidade, o coñe- cemento, a certeza, a confirma- ción, a dúbida, a conxectura, o escepticismo e a incredulidade.

– Expresión da vontade, a intención, a decisión, a promesa, a orde, a autorización e a prohibición, a exención e a obxección.

– Expresión do interese, a aproba- ción, o aprecio, o eloxio, a admi- ración, a satisfacción, a esperan- za, a confianza e a sorpresa, así como os seus contrarios.

– Formulación de suxestións, desexos, condicións e hipóteses.

– Establecemento e xestión da co-

to persoal, público, educativo e laboral ou profesional, así como un reducido repertorio de palabras e expresións, e as connota- cións máis discernibles, que permita un uso humorístico, poé- tico ou estético sinxelo do idioma.

B5.6. Coñecer coa profundidade debida e aplicar eficazmente á comprensión do texto os coñe- cementos sociolingüísticos relativos á estruturación social, ás re- lacións interpersoais en diversos contextos (desde informal ata institucional) e as convencións sociais (incluíndo crenzas e estereotipos) predominantes nas culturas en que se utiliza a lingua meta, así como os coñecemen- tos culturais máis relevantes (por exemplo, históricos, xeográficos, literarios ou artísticos), que permitan captar as alusións máis directas sobre estes aspectos que poida conter o texto.

B5.7. Resumir ou parafrasear un texto para facelo intelixible a quen necesite desta mediación por descoñecemento ou coñe- cemento insuficiente da lingua meta.

B5.8. Utilizar o coñecemento sociocultural sobre o modo de vida da comunidade que é obxecto de estudo e as diferenzas esenciais entre as prácticas, os

sarias co uso de sinónimos e palabras de significado próximo, e recoñece un léxico máis especializado se conta con apoio visual ou contextual.

CCEC

PLEB5.7. Comprende textos extensos en lingua estándar transmitidos por canles, enten- dendo (aínda que non os com- parta) os matices de sentido e de opinión ante puntos de vista e posturas concretas e actitudes que responden a crenzas, costumes e valores propios da cultura da lingua meta.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

PLEB5.8. Explica valores e comportamentos propios dunha cultura a membros doutra diferente, consciente da importancia desta actividade de mediación intercultural.

CCL

CAA

CSC

CCEC

PLEB5.9. Participa en proxectos (elaboración de materiais multimedia, folletos, carteis, recen- sión de libros e películas, obras de teatro, etc.) nos que se utilizan varias linguas e relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísti- cos ou culturais, e valora as competencias que posúe como persoa plurilingüe.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




municación e organización do discurso.

B5.6. Léxico:

– Recoñecemento e uso de léxico oral e escrito común e máis especializado dentro das propias áreas de interese nos ámbitos persoal, público, educativo e ocupacional, relativo á descrición de persoas e obxectos, tempo e espazo, estados, eventos e acontecementos, actividades, procedementos e procesos; relacións persoais, sociais, educativas e profesionais; educación e estudo; traballo e emprendemento; bens e servizos; lingua e comunicación intercultural; ciencia e tecnoloxía; historia e cultura.

– Recoñecemento e uso de expre- sións fixas frecuentes (locucións idiomáticas, esquemas fraseolóxi- cos, colocacións, frases feitas e léxico propio de temas relativos a feitos de actualidade).

– Recoñecemento e uso de antóni- mos, sinónimos e de procedementos de formación de palabras mediante recursos de derivación e de composición, e recoñecemento de "falsos amigos".


valores e as crenzas desa comunidade e as propias, para facer un texto comprensible a unha persoa interlocutora que desco- ñece a lingua estranxeira, e resolver posibles malentendidos e conflitos interculturais.

B5.9. Participar en proxectos (elaboración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, etc.) nos que se utilicen varias linguas, tanto curriculares como outras presentes no centro, relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais.


Contidos sintáctico-discursivos en Francés:

Expresión de relacións lóxicas: conxunción; disxunción; oposición/concesión

(quoique, malgré que + Subj. (para un feito real), si... que; que... ou que +

Subj., avoir beau être + nom/Adj./Adv., loin de, sans); causa (du fait que);

finalidade (de peur que, de crainte que, que + Subj. (ex: Viens que je te

voie!)); comparación (c’est le meilleur/pire… que + Subj., autant/tant que,

d’autant plus/moins que…); consecuencia (aussi… que); condición (gérondif,

ex: En faisant du sport vous vous sentirez mieux), pourvu que, à condition

que); estilo indirecto (rapporter des informations, suggestions, ordres,

questions)

Relacións temporais (auparavant, dorénavant, alors que en attendant, tant

que)

Exclamación (Comme si…!)

Negación (ne…que (ne explétif), omisión de " ne ", uso de " ne " solo

(registre soutenu, ex: Si je ne me trompe, nous sommes arrivés))

Interrogación (Question rapportée, ex: Il me demande à quelle heure

commence le film?)

Expresión do tempo: presente; pasado; futuro (futur antérieur).

Expresión do aspecto: puntual (frases simples); durativo (de ces temps-

ci…); habitual; incoativo (être prêt à…); terminativo

Expresión da modalidade: factualidade; capacidade;

posibilidade/probabilidade; necesidade; obriga/prohibición (n’avoir qu’à…, il

n’y a qu’à…); permiso (Puis-je…?); intención/desexo; voix passive;

condicional (oracións condicionales (les 3 types d´hypothèse); conditionnel

passé); cortesía

Expresión da existencia: os presentativos; a entidade (artigos, sustantivos,

pronomes persoais, adxectivos y pronomes demostrativos; pronomes

persoais OD e OI, "en", "y", proposicións adxectivais (mise en relief con ce

qui, ce que, ce dont, ce à quoi; pron. relativos compostos (sur laquelle, grâce

auquel, avec/sans lequel, entre/parmi lesquels, à qui, à côté duquel)); a

cualidade; a posesión


Expresión da cantidade: environ, à peu près, plus ou moins, le double, le

triple…, un/ des tas de; artigos partitivos, Adv. de cantidade e medidas; e de

grao (extrêmement, tellement, suffisamment)


mouvement, direction, provenance, destination)


2. Competencias clave


3. Avaliación

Mínimos esixibles e criterios de cualificación

Sendo global o proceso de aprendizaxe dunha lingua, as súas partes non

poden disociarse polo que realizaremos unha avaliación continua, global e

formativa ao longo de todo o proceso. O alumnado deberá, en todo

momento, poder utilizar o aprendido nas avaliacións anteriores. É preciso

esixir unha rigorosa progresión para que a aprendizaxe do francés non

sexa un continuo empezar.

Os tipos das probas variarán en función do obxectivo que pretendamos

avaliar para comporobar si foi alcanzado. Nalgúns casos será unha proba

común e obxectiva de gramática, que poderán ser obxecto de exames

especiais.

O profesor comprobará se o alumnado é capaz de comprender e de utilizar

a lingua como instrumento de comunicación coa corrección e adecuación

debidas en cada situación, en cada fase de aprendizaxe e, sobre todo,

valorará a atención en clase e a participación nas actividades propostas, o

traballo individual ben feito e constante na casa e na clase, o esforzo

realizado para superar as dificultades e os erros, para facer o mellor posible

un exercicio proposto e o progreso na consecución dos obxectivos. Tamén

se valorará o esforzó por falar sempre en francés durante a clase, incluso

cando xurda alguna dúbida. Valorarase a responsabilidade e a calidade no

traballo e a madurez para afrontar as dificultades.

A cualificación final será un balance de todos estes factores e non unha

simple media aritmética. O alumnado que asista a clase puntual e

regularmente, traballe con regularidade e esforzo, con interese por superar

os erros, que amose unha actitude positiva fronte á materia, desexo por

aprender e que presente todos os traballos escritos esixidos polo profesor

(feitos responsablemente e na data convida).


Respecto ao NIVEL MÍNIMO esixido ao alumnado para superar a materia,

establecerase en función de todos os factores anteriormente expostos

(damos moita importancia á asistencia, puntualidade, ao traballo diario e á

participación na clase) e terase en conta a facilidade do alumnado para o

idioma e o grao de coñecementos que foi capaz de acadar ao final do curso

de acordó coas súas capacidades.

A alumna ou alumno que sexa capaz de extraer a información principal dun

documento oral ou escrito e de sintetizar esa información, que sexa capaz

de producir mensaxes orais coa corrección fonética suficiente para ser

comprensibles para o interlocutor, que sexa capaz de participar

interactivamente en conversacións da vida cotiá, que sexa capaz de ler coa

corrección suficiente como para que o seu interlocutor capte a mensaxe e

que sexa capaz de redactar correctamente mensaxes coherentes co grao

de complexidade que require o seu nivel, que sexa capaz de uitilzar

correctamente os tempos verbais, que sexa capaz de resumir, describir ou

narrar por escrito mediante frases complexas, cunha sintaxe correcta e un

léxico rico e preciso, usando articuladores adecuados e organizando

coherentemente o seu discurso, terá cubertos os obxectivos mínimos.

O alumnado terá que haber desenvolto e adquirido unha competencia

comunicativa (gramatical, discursiva, socio-lingüística, estratéxica e

sociocultural) que lle permita progresar nos seus estudos posteriores e

haber desenvolto a súa capacidade de reflexión, haber madurado no seu

comportamento en clase vis à vis do traballo, do estudo, do profesorado e

das compañeiras e compañeiros.

A recuperación dunha avaliación pendente non será obxecto dunha proba

específica senón que se realizará na clase e na cas ao longo do seguinte

período de avaliación: será tarefa persoal do alumnado, que co seu esforzo

e traballo extra que lle poderemos fixar, e coa nosa axuda e orientación

deberá superar as deficiencias que o profesor detectara. Ao aprobar unha

avaliación terase aprobada a anterior si esta estivese suspensa.


Todas as medicións faranse de acordo a:

2.º Bacharelato 1.ª LE Porcentaxes

Exame trimestral 80 %

Traballo persoal e actitude diarios 20%

Vid. Instrumentos de cualificación


- Controis orais e escritos, previstos ou non

- Exercicios prácticos que esixan as catro destrezas, individualizadas

e/ou combinadas

- Tarefas para casa

- Traballos complementarios obrigados e/ou voluntarios

- Observación directa individualizada constante na que se atenderá a:

• Voluntarismo e esforzo por mellorar

• Calidade na presentación das producións

• Grao de sistematización das catro destrezas

• Grao de adecuación da produción ao nivel

• Grao de interaccion positiva no grupo

• Cumprimento dos prazos


Neste curso utilizaranse libros de consulta, prensa escrita, textos de distinto

tipo, películas (libres de dereitos) que permitan mellorar o coñecemento da

lingua francesa actual, así como ampliar a visión dunha cultura tan cercana e

ao mesmo tempo tan diferente á nosa. Sen embargo, é necesario ter moi

presente que o obxectivo final da 1ª LE é a proba da Reválida, polo que haberá

que articular e traballar materiais adecuados e a profesora, despois de detectar

as necesidades reais do grupo-clase, establecerá o ritmo, organización e modo

de traballo que considere necesario en cada momento e circunstancia.

Hai que facer constar que será a profesora a que achegue o material necesario

para o desenvolvemento dos contidos.


3. Contidos

Grammaire

1. Le genre et le nombre:

- Le nom

- L’adjectif

- Les pronoms personnels sujets

2. Les déterminants:

- Les articles définis/indéfinis

- Les partitifs

- Les adjectifs possessifs

- Les adjectifs démonstratifs

- Les adjectifs exclamatifs

- Les adjectifs interrogatifs

- Les adjectifs indéfinis

- Les adjectifs numéraux cardinaux et ordinaux

3. Les pronoms:

- Les possessifs

- Les démonstratis (simples et composés)

- Les indéfinis

- Les interrogatifs (simples et composés)

- Les relatifs (simples et composés)

4. Les prépositions:

- Le lieu / le temps

- Caractérisation

- Verbes + préposition

- Noms géographiques + préposition

5. Les interjections


6. Les conjonctions:

- Coordination

- Subordination

7. Les verbes:

- L’indicatif: présent, imparfait, futur simple, futur antérieur, passé

composé et plus-que-parfait

- Le conditionnel: présent et passé

- Le subjonctif: le présent

- L’infinitif

- L’impératif

- Le participe présent et le gérondif

- Le participe passé et l’accord

- Le passif

8. La négation:

- Ne … pas ou n’ …. pas

- Ne … pas + changement de déterminant

- Ne … rien, ne … personne, ne … jamais, ne … aucun

- La négation avec le passé composé

- La négation avec deux verbes consécutifs

- La négation et l’impératif

9. Les fonctions grammaticales:

- Le sujet

- Les COD, COI, en et y.

- Le CC de lieu et temps

10. Les pronoms personnels compléments:

- COD, COI, en et y.

- Place des pronoms


11. Les comparatifs/les superlatifs

12. Les adverbes:

- Construction et place

- Adverbes en –ment

- Autres adverbes

13. Le discours rapporté:

- Le discours direct et indirect.

14. Les relations dan la phrase:

- Le but

- La cause

- La conséquence

- La coordination

- L’opposition

- L’ajout d’argument

- La concession

- La condition et l’hypothèse

- Le souhait

- La nécessité

- Le manque

Phonétique

- Les voyelles non nasalisées

- Prononciation et rythme des phrases avec pronoms anteposés

- Prononciation et rythme des groupes avec (ə)

- Les voyelles nasalisées

- Les marques du féminin

- Le (j)

- Intonation des questions

- Finales des participes passés

- Prononciation des pronoms indéfinis

- (ʃ) – (ʒ)






- (s) – (z)

- (k) et (g), (kr) et (gr), etc.

- Oppositions (o) - ( )

- Prononciation des pronoms possessifs: (iɛ ), (œr), etc.

- (t) et (d), (tr) et (dr)

- Groupes difficiles avec (r) (arbre)

- Groupes avec ( ) (en chantant)

- Enchaînement des voyelles

- Prononciation de quelques suffixes (-age, -ude, etc.)

- (p) et (b) – (pr) et (br), etc.

- Groupes avec s + consonne et consonne + s

- (ɲ) et (n)

- Les marques du pluriel

- (v) et (f) – (vr) et (fr), etc.

- Oppositions (p) – (v) – (f) – (b)

- Intonation à certains moments de l’intonation

- Prononciation des mots d’origine étrangère

- Intonation des sentiments

Vocabulaire et civilisation

- L’apprentissage des langues

- L’importance des langues

- La publicité

- Les moyens de communication

- La politesse et les incivilités

- Les droits des enfants

- Les rencontres : lieux et comportements

- Comportements et relations entre jeunes

- Les loisirs des jeunes

- Les drogues.

- Le travail : métiers, professions, recherche d’emploi, CV, lettre de

motivation…)

- La télévision (nouveaux types d’émissions)


https://fr.wikipedia.org/wiki/API_i

https://fr.wikipedia.org/wiki/API_i





- La musique (quelques succès)

- Les sports

- Les rapports à l’intérieur du lycée

- Le harcèlement scolaire

- Répercussions sociales de l’éducation

- Formé et santé

- Image de soi

- Les habitudes alimentaires

- L’anorexie

- Les sentiments

- Passe-temps, passions et aventures

- La mode. Les modes vestimentaires

- Événements marquants en France et dans le monde

- Les problèmes sociaux dans le monde

- Les organisations internationales

- La guerre. Les réfugiés

- Le racisme

- Sciences et progrès

- Évolutions et changements (le climat)

- La défense de l’environnement dans les villes

- Les problèmes des grandes villes

- Paris, capitale culturelle

- L’écologie

- Les animaux (disparition des espèces en Afrique)

- Les catastrophes naturelles

- Faits divers : accidents et délits

- La violence de genre

- La présence des femmes dans la société

- Les nouvelles technologies. (Internet, robotique, transports)

- Les rapports à travers l’informatique

- Quelques moments de l’histoire de la France illustrés par la peinture

- L’avenir de l’homme

- Les journées d’action (journées sans voiture, sans tabac…)


Communication orale et écrite

- Argumenter

- Résumer des idées exposées

- Exprimer des idées personnelles

- Comparer avec des réalités proches

- Exprimer droits et devoirs

- Repérer un lexique spécifique

- Donner son avis

- Exprimer le préférence

- Exprimer la cause

- Résumer le contenu d’un texte

- Repérer des éléments de grammaire

- Exprimer des attitudes sociales

- Exprimer l’obligation

- Comparer des situations déterminées avec celles d’autres pays

- Donner son point de vue

- Parler de ses expériences

- Comparer avec son expérience personnelle

- Comparer deux cultures

- Exprimer l’accord et le désaccord

- Construire une réclame publicitaire

- Faire des descriptions

- Exprimer ses préférences

- Exprimer le besoin

- Extraire des renseignements

- Établir des rapports sémantiques

- Exprimer les avantages et les inconvénients


4. Planificación e temporalización

Toda a programación esta estruturada, partindo dos coñecementos adquiridos

polo alumnado en primeiro, como unha progresión desde o repaso das funcións

comunicativas máis simples cara ao afianzamento doutras máis complexas e

que van requerir unha maior reflexión sobre a propia lingua, e tamén sobre as

estruturas sintácticas máis complexas e sobre un vocabulario máis rico e tamén

máis especializado, o que fará posible afrontar con certa seguridade a Proba

da Reválida.

Insistiremos neste curso no feito de que a aprendizaxe dunha lingua

estranxeira quedaría incompleta si prestásemos atención, de maneira

exclusiva, á función comunicativa.

Optamos por non presentar os contidos secuenciados por trimestres; cada

profesora, dependendo das características e condicionamentos do seu grupo-

clase, poderá impartilos na orde que considere conveniente, dadas as

características e a función preparatoria da Reválida.

Atendendo ao criterio de flexibilidade na Programación, queda tamén ao

criterio da profesora correspondente a priorozación ampliación e/ou redución.

5. Ferramentas para avaliación. Avaliación das destrezas: indicadores de

logro



2º BACHARELATO, 2.ª LINGUA ESTRANXEIRA




regulación dos elementos que determinan os procesos de enseñanza e

aprendizaxe para cada unha das Enseñanzas. Especifica ademais que estará



didáctica.


Remitímonos ao Decreto 86/2015 do DOG de 29 de Xuño de 2015


2.º de Bacharelato, 2.º LE

Segunda Lingua Estranxeira II. 2º de bacharelato.



a

b

c

f







– Inferencia e formulación de hipó- teses sobre significados a partir

B1.1. Coñecer e saber aplicar as estratexias máis adecuadas para a comprensión do sentido xeral, a in- formación esencial, os puntos e as ideas principais, ou os detalles relevantes do texto.

B1.2. Identificar o sentido xeral, a información esencial, os puntos principais e os detalles máis relevantes en textos orais breves ou de lonxitude media, claramente estruturados, e transmitidos de viva voz ou por medios técnicos e articulados a unha velocidade media, nun rexistro formal, informal ou neutro, e que traten de aspectos concretos ou abstractos de temas xerais, sobre asuntos cotiáns en situacións correntes ou menos habituais, ou sobre os propios intereses nos ám-

SLEB1.1. Nas actividades de aula, persevera no seu proceso de com- prensión, axustándoo ás necesidades da tarefa (de comprensión global, selectiva ou detallada) e mello- rándoo, de ser o caso, facendo an- ticipacións do que segue (palabra, frase, resposta, etc.), e inferindo o que non se comprende e o que non se coñece mediante os propios co- ñecementos e as experiencias doutras linguas.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB1.2. Capta os puntos principais e os detalles salientables de mensaxes gravadas ou de viva voz, claramente articuladas, que conte- ñan instrucións, indicacións ou outra información, mesmo de tipo téc- nico, sempre que poida volver escoitar o dito ou pedir confirmación.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




do coñecemento doutras linguas, e de elementos non lingüísticos (imaxes, música, etc.).


B1.2. Tolerancia da comprensión parcial ou vaga nunha situación comunicativa, e conciencia da importancia de chegar a comprender textos orais sen precisar entender todos os seus elementos.

B1.3. Constancia no logro da com- prensión oral, reescoitando o texto gravado ou solicitando repetición do dito.

bitos persoal, público, educativo e ocupacional ou laboral, sempre que as condicións acústicas non distorsionen a mensaxe e se poida volver escoitar o dito.

B1.3. Comprender o esencial e a información relevante en situacións comúns, aínda que poidan necesitar unha xestión ou transacción menos habitual (explicacións a unha reclamación, cancelación dun servizo, etc.) que impliquen a solicitude de datos, realización de ac- cións, formas de pagamento, etc.), sempre que lle poidan repetir o dito.

B1.4. Comprender o esencial en conversas sinxelas, sobre argu- mentacións básicas, puntos de vista e opinións relativos a temas frecuentes do ámbito persoal ou públi- co, suposicións e hipóteses, sensa- cións e sentimentos básicos, claramente estruturados e articulados

a unha velocidade lenta ou media, e se a persoa interlocutora está disposta a repetir ou reformular o dito.

B1.5. Comprender o sentido xeral e información esencial en presenta- cións ben estruturadas sobre temas coñecidos e predicibles, e de programas de televisión tales como informativos, entrevistas ou anuncios e películas, sempre que as imaxes sexan suficientemente redundantes para facilitar a comprensión.

SLEB1.3. Comprende, nunha conversa formal ou entrevista na que participa, información relevante e detalles sobre asuntos prácticos relativos a actividades educativas ou ocupacionais de carácter habitual e predicible (datos persoais, forma- ción, gustos, intereses e expectativas ou plans de futuro), sempre que poida pedir que se lle repita, ou que se reformule, aclare ou elabore algo do que se lle dixo.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB1.4. Entende o que se lle di en transaccións e xestións cotiás e estruturadas (por exemplo, en bancos, tendas, hoteis, restaurantes, transportes e centros docentes), ou menos habituais pero referidas a necesidades inmediatas en situa- cións de comunicación comúns se pode pedir confirmación dalgúns detalles.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB1.5. Comprende, nunha conversa informal e sinxela na que participa, explicacións ou xustificacións básicas de puntos de vista e opi- nións, sobre diversos asuntos de interese persoal, cotiáns ou menos habituais, articulados de maneira clara, así como a formulación de hipóteses, a expresión de sentimentos e a descrición de aspectos abstractos de temas como a músi- ca, o cine, a literatura ou os temas de actualidade, se a persoa interlo-

CCL

CAA

CSC

CCEC




cutora está disposta repetir ou reformular o dito.

SLEB1.6. Identifica, con apoio visual, as ideas principais e informa- ción relevante en presentacións ou charlas ben estruturadas e de ex- posición clara sobre temas coñeci- dos ou do seu interese relacionados co ámbito educativo ou ocupacional, e os aspectos máis significativos de noticias de televisión claramente articuladas, así como o esencial de anuncios publicitarios, series e películas ben estruturados e articulados con claridade, nunha variedade estándar da lingua e cando as imaxes faciliten a com- prensión.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD


a

b

c

f


– Planificación:


– Adecuación do texto ao destinatario, ao contexto e á canle, escollendo os expoñentes lin- güísticos necesarios para lograr a intención comunicativa.

– Execución:

– Concepción da mensaxe con claridade, distinguindo a súa idea ou ideas principais, e a

B2.1. Aplicar as estratexias máis adecuadas para producir textos orais breves ou de lonxitude media, aínda que poidan producirse pausas, vacilacións ocasionais ou re- formulacións do que se quere expresar en situacións menos habituais ou en intervencións máis lon- gas.

B2.2. Interactuar, en situacións reais ou simuladas, con eficacia suficiente para narrar e describir experiencias, acontecementos, sentimentos, reaccións, desexos e aspi-

SLEB2.1. Participa activamente en intercambios comunicativos na aula, utilizando a maioría das veces a lingua estranxeira, producindo mensaxes adecuadas ás situacións de comunicación reais ou simuladas, e colaborando para entender e facerse entender.

CCL

CAA

CSC

CCEC

SLEB2.2. Fai presentacións breves, con certa fluidez, ben estruturadas, ensaiadas previamente e con apoio visual, sobre aspectos concretos de temas educativos ou ocupacionais do seu interese, organizando a in-

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD




súa estrutura básica.

– Activación dos coñecementos previos sobre modelos e se- cuencias de interacción, e elementos lingüísticos previamente asimilados e memorizados.

– Expresión da mensaxe con claridade e coherencia básica, es- truturándoa adecuadamente e axustándose, de ser o caso, aos modelos e ás fórmulas de cada tipo de texto memorizados e traballados na clase previamente.

– Reaxuste da tarefa (emprender unha versión máis modesta) ou da mensaxe (limitar o que realmente lle gustaría expresar), tras valorar as dificultades e os recursos lingüísticos dispoñi- bles.

– Compensación das carencias lingüísticas mediante procedementos lingüísticos e paralingü- ísticos.

– Lingüísticos:

– Modificación de palabras de

significado parecido.

racións e plans ou proxectos; e intercambiar información pouco complexa, pedir e dar indicacións ou instrucións sinxelas con certo detalle, xustificar brevemente opinións e puntos de vista; formular hipóteses e facer suxestións, e expresarse sobre temas algo abstractos, como películas, música, libros, etc.

B2.3. Intercambiar de xeito sinxelo pero eficaz, con pronuncia clara e intelixible, información en situacións de comunicacióalumnado e menos habituais, pero predicibles, nas que teña que expresar o acordo, o desacordo, o interese, a posibilidade e a imposibilidade, usando un repertorio de expresións frecuentes no ámbito público (doenzas, pequenas reclamacións, menús alternativos, accidentes, etc.), así como a expre- sión básica dos sentimentos e os intereses persoais, tales como sa- tisfacción, desgusto, admiración e sorpresa.

B2.4. Producir textos de extensión

breve ou media, tanto cara a cara como por teléfono ou por outros medios técnicos, nun rexistro for-

formación básica de maneira coherente, explicando as ideas principais brevemente e con claridade, e respondendo a preguntas sinxelas de oíntes articuladas de maneira clara e a velocidade media.

SLEB2.3. Participa adecuadamente en conversas informais cara a cara ou por teléfono, ou por outros medios técnicos, sobre asuntos co- tiáns ou menos habituais, nas que intercambia información e se expresa e xustifica brevemente opi- nións e puntos de vista; narra e describe de forma coherente feitos ocorridos no pasado ou plans de futuro reais ou inventados; formula hipóteses; fai suxestións; pide e dá indicacións ou instrucións con certo detalle; expresa e xustifica sentimentos, e describe aspectos concretos e abstractos de temas como, por exemplo, a música, o cine, a literatura ou os temas de actualidade.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD


– Definición ou reformulación dun termo ou expresión.

– Uso da lingua materna ou "estranxeirización" de palabras da lingua meta.


mal, neutro ou informal, cun discurso comprensible e adecuado á si- tuación e utilizando as estratexias necesarias para iniciar, manter e facer progresar a comunicación.

B2.5. Participar en situacións de comunicación formais que impli-

SLEB2.4. Desenvólvese adecuadamente e utiliza estratexias de comunicación lingüísticas e xestos apropiados para facerse entender, en situacións cotiás e menos habituais que poden xurdir durante unha viaxe ou estadía noutros paí- ses por motivos persoais, educativos ou ocupacionais (transporte, aloxamento, comidas, compras, es-

CCL

CAA

CSC

CCEC




– Sinalación de obxectos, usando deícticos ou reali- zando accións que aclaran o significado.

– Uso da linguaxe corporal culturalmente pertinente (acenos, expresións faciais, posturas e contacto visual ou corporal).

– Uso de elementos cuasilé- xicos (hum, puah, etc.) de valor comunicativo.

B.2.2. Actitude de respecto cara a si mesmo/a e cara ás demais persoas para comprender e facerse comprender.

B2.3. Rutinas ou modelos comúns de interacción segundo o tipo de situación de comunicación.

quen intercambios claramente estruturados, utilizando fórmulas ou indicacións habituais para tomar ou ceder a quenda de palabra, aínda que se poida necesitar a axuda da persoa interlocutora, e sendo quen de intercambiar información e opi- nións, dar instrucións, xustificar brevemente os motivos de accións e plans, e argumentar de xeito sinxelo pero eficaz.

tudos, traballo, relacións coas autoridades, saúde e lecer), e sabe solicitar atención, información, axuda ou explicacións, e facer unha re- clamación ou unha xestión formal de maneira sinxela pero correcta e adecuada ao contexto.

SLEB2.5. Toma parte en conversas formais, entrevistas e reunións de carácter educativo ou ocupacional, sobre temas habituais nestes contextos, intercambiando informa- ción pertinente sobre feitos concretos, pedindo e dando instrucións ou solucións a problemas prácticos, expondo os seus puntos de vista de maneira sinxela e con claridade, e razoando e explicando brevemente e de maneira coherente as súas accións, as súas opinións e os seus plans.

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD



a

b

c

f



– Identificación do tipo de lectura demandado pola tarefa (en superficie ou oceánica, selectiva, intensiva ou extensiva).

– Distinción de tipos de compren-

B3.1. Utilizar estratexias (recurso ás imaxes, a títulos e outras infor- macións visuais, e aos coñecemen- tos previos sobre o tema ou a si- tuación de comunicación, e aos transferidos desde as linguas que coñece), identificando a información máis importante e deducindo o significado de palabras e das expre- sións non coñecidas.

B3.2. Seguir instrucións e consig-

SLEB3.1. Localiza con facilidade información específica de carácter concreto en textos xornalísticos do xénero informativo, en calquera soporte, ben estruturados e de exten- sión media, tales como noticias glo- sadas; recoñece ideas significativas de artigos divulgativos sinxelos, e identifica as conclusións principais en textos de carácter claramente argumentativo, adecuados ao seu nivel escolar, sempre que poida re-

CCL

CAA

CSC

CCEC



sión necesarios para a realiza- ción da tarefa (sentido xeral, in- formación esencial e puntos principais).




B3.2. Recoñecemento da estrutura das cartas formais (remitente, cabeceira, lugar e data, asunto, saúdo á persoa destinataria, corpo da carta, despedida e sinatura).

nas básicas de carácter público, institucional ou corporativo.

B3.3. Comprender información relevante en textos do seu interese, descritivos ou narrativos, de certa lonxitude e ben estruturados, nos que se informa de acontecementos, se describen accións, persoas, obxectos e lugares, e se manifestan opinións, crenzas ou valores con expresións sinxelas.

B3.4. Comprender en textos formais un repertorio básico de expre- sións fixas para rexeitar (agrade- cendo ou xustificando), acceder (con reservas ou condicións); expresar posibilidade, imposibilidade ou obriga de facer algo; conceder e denegar (con ou sen obxeccións); aconsellar, recomendar ou animar a facer algo.

ler as seccións difíciles.

SLEB3.2. Entende o sentido xeral, os puntos principais e información relevante de anuncios e comunica- cións de carácter público, institucional ou corporativo claramente estruturados, relacionados con asuntos do seu interese persoal, educativo ou ocupacional (organi- zación de grupos de traballo, infor- mación sobre actividades de forma- ción específicas, etc.).

CCL

CAA

CSC

CCEC

CD

SLEB3.3. Identifica información relevante en instrucións detalladas sobre o uso de aparellos, dispositi- vos ou programas informáticos, e sobre a realización de actividades e normas de seguridade ou de convivencia (por exemplo, nun evento cultural).

CCL

CD


B3.5. Identificar a información esencial, os puntos máis relevantes e detalles importantes en textos, tanto en formato impreso como en soporte dixital, breves ou de lonxitude media e ben estruturados, escritos nun rexistro formal, informal ou neutro, que traten de asuntos cotiáns ou menos habituais, de temas de interese ou relevantes para os propios estudos, a ocupación ou o traballo, e que conteñan estruturas e un léxico de uso común, tanto de carácter xeral como máis espe- cífico.

SLEB3.4. Identifica en lecturas adaptadas as liñas xerais do argu- mento, o carácter dos personaxes e as súas relacións, e as característi- cas do lugar e o tempo en que se desenvolven.

CCL

CCEC

CAA

CSC

SLEB3.5. Comprende correspondencia persoal, en calquera soporte incluíndo foros en liña ou blogs, na que se describen con certo detalle feitos e experiencias, impresións e sentimentos; nas que se narran feitos e experiencias, reais ou imaxi-

CCL

CD

CAA



narios, e se intercambian informa- ción, ideas e opinións sobre aspectos tanto abstractos como concretos de temas xerais, coñecidos ou do seu interese.

SLEB3.6. Entende o suficiente de cartas, faxes ou correos electróni- cos de carácter formal, oficial ou institucional como para poder reaccionar en consecuencia (por exemplo, se se lle solicitan documentos para unha estadía de estudos no estranxeiro).

CCL

CCEC

CD


SLEB3.7. Entende información específica importante en páxinas web e outros materiais de referencia ou consulta (glosarios, diciona- rios, enciclopedias e revistas) claramente estruturados, que conte- ñan mapas, fotografías, imaxes, ví- deos ou animacións que axuden á comprensión sobre temas relativos a materias educativas ou asuntos ocupacionais relacionados coa súa especialidade ou cos seus intereses.

CCL

CD

CSC

CAA


a

b

c

f


– Planificación:

– Mobilización e coordinación das propias competencias xerais e comunicativas co fin de

B4.1. Coñecer, seleccionar e apli- caras estratexias máis adecuadas para elaborar textos escritos sinxelos de lonxitude breve ou media (elección da persoa destinataria, finalidade do escrito, planificación,

SLEB4.1. Escribe correspondencia persoal e participa en foros, blogs e chats nos que describe experiencias, impresións e sentimentos; narra, de xeito lineal e coherente, feitos relacionados co seu ámbito de

CCL

CD

CSC



realizar eficazmente a tarefa (repasar o que se sabe sobre o tema, o que se pode ou se quere dicir, etc.).

– Localización e uso adecuado de recursos lingüísticos ou te- máticos (uso dun dicionario ou

redacción do borrador, revisión do texto e versión final), incorporando esquemas e expresións de textos modelo con funcións comunicativas similares ao texto que se quere producir.

B4.2. Completar documentos bási-

interese, actividades e experiencias pasadas ou feitos imaxinarios, e intercambia información e ideas sobre temas concretos, sinalando os aspectos que lle parecen importantes e xustificando brevemente as súas opinións sobre eles.


dunha gramática, obtención de axuda, etc.).


– Execución:






– Recurso aos coñecementos

cos nos que se solicite información persoal ou relativa aos seus estudos ou á súa formación.

B4.3. Escribir mensaxes breves, en calquera soporte, con información, instrucións e indicacións básicas e opinións sinxelas, destacando os aspectos que resulten importantes ou do seu interese para o tema que se trate.

B4.4. Producir correspondencia formal básica para solicitar ou dar información relativa a bens e servizos, a partir de modelos sinxelos e básicos, actuando como mediación lingüística, de ser o caso, cunha presentación do texto limpa e ordenada.

B4.5. Escribir, en papel ou en soporte electrónico, textos breves ou de lonxitude media, coherentes e de estrutura clara, sobre temas de interese persoal, ou asuntos cotiáns ou menos habituais, nun rexistro formal, neutro ou informal, utilizando adecuadamente os recursos de cohesión, as convencións ortográfi- cas e os signos de puntuación máis comúns, e amosando un control ra-

SLEB4.2. Completa un cuestionario detallado con información persoal, educativa ou laboral (nivel de estudos, materias que cursa, preferencias, etc.), cunha finalidade especí- fica, como solicitar unha bolsa.

CCL

CD

CAA

SLEB4.3. Escribe notas, anuncios, mensaxes e comentarios breves, en calquera soporte, nos que solicita e transmite información e opi- nións sinxelas e nos que resalta os aspectos que lle resultan importantes, respectando as convencións e as normas de cortesía, tamén nas redes socias.

CCL

CD

CAA

SLEB4.4. Escribe correspondencia formal básica, dirixida a institucións públicas ou privadas ou entidades comerciais, fundamentalmente destinada a pedir ou dar información, solicitar un servizo ou realizar unha reclamación ou outra xestión sinxela, respectando as convencións formais e as normas de cortesía usuais neste tipo de textos, cunha presentación limpa e ordenada do texto.

CCL

CCEC

CD

CSC




previos (utilizar frases feitas e locucións, do tipo "agora volvo", "botar unha man", etc.).

– Revisión:



– Presentación coidada do texto (marxes, limpeza, tamaño da letra, etc.)


B4.2. Elaboración de cartas formais respectando a súa estrutura: remitente, cabeceira, lugar e data, asun- to, saúdo á persoa destinataria, corpo da carta, despedida e sinatura.

B4.3. Elaboración de informes expositivos elementais e breves, organizados nunha estrutura básica que inclúa unha introdución, o corpo do informe, a conclusión e a bi- bliografía; e prestando atención ás estruturas sintáctico-discursivas que adoitan predominar neste tipo de texto (subordinacións relativas, finais, causais, etc.).

zoable de expresións e estruturas, e un léxico de uso frecuente, tanto de carácter xeral como máis espe- cífico dentro da propia área de es- pecialización ou de interese.

SLEB4.5. Escribe, nun formato convencional, informes expositivos breves e sinxelos, atendendo á súa estrutura básica e particularidades sintáctico-discursivas elementais, nos que dá información esencial sobre un tema educativo, ocupacional ou menos habitual, descri- bindo brevemente situacións, persoas, obxectos e lugares; narrando acontecementos nunha clara secuencia lineal, e explicando de maneira sinxela os motivos de certas accións.

CCL

CCSC

CD





a

b

c

f

p










– Recoñecemento e uso de con- vencións sociais básicas e normas de cortesía propias da súa idade e de rexistros informal e es- tándar, e da linguaxe non verbal elemental na cultura estranxeira.

– Achegamento aos hábitos e ás actividades de estudo, traballo e lecer, condicións de vida e rela- cións interpersoais (nos ámbitos educativo, ocupacional e institucional); o contorno xeográfico bá- sico (clima, rexións) e referentes artístico-culturais (feitos históricos e personaxes relevantes).

– Recoñecemento de valores,

B5.1. Expresarse de xeito claro e comprensible e coa suficiente fluidez para facerse entender, aínda que poidan producirse pausas e mesmo se as persoas interlocutoras poden necesitar repeticións cando se trata de palabras e estruturas pouco frecuentes, en cuxa ar- ticulación poden cometerse erros que non interrompan a comunica- ción.

B5.2. Recoñecer e utilizar as con- vencións ortográficas, de puntua- ción e de formato máis frecuentes con razoable corrección de modo que se comprenda a mensaxe, aín- da que pode darse algunha influen- cia da primeira ou doutras linguas; e saber manexar os recursos bási- cos de procesamento de textos para corrixir os erros ortográficos dos textos que se producen en formato electrónico, e adaptarse ás conven- cións comúns de escritura de textos en internet.

B5.3. Utilizar, para a comprensión e a produción de textos orais e escritos, os coñecementos socioculturais e sociolingüísticos adquiridos relativos á vida cotiá (hábitos e actividades de estudo, traballo e lecer), condicións de vida e contorno socioeconómico, relacións interpersoais (xeracionais ou nos ámbitos educativo, ocupacional e institucional), e convencións sociais (actitu-

SLEB5.1. Produce léxico e estruturas básicas intelixibles no oral e na escrita, e trazos fonéticos que distinguen fonemas (nasalización, so- norización, etc.), e utiliza con eficacia comunicativa patróns de ritmo, entoación e acentuación de palabras e frases.

CCL

CAA

CCEC

SLEB5.2. Utiliza adecuadamente as convencións orais e escritas bási- cas propias da lingua estranxeira no desenvolvemento do proceso comunicativo oral e escrito, e amosa respecto e interese polas diferenzas culturais que poidan existir, adecuando a súa produción ás convencións sociolingüísticas da lingua meta.

CCL

CCEC

CSC

CAA


CCL

CCEC

CSC

CAA


CCL

CCSC

CCEC




crenzas, actitudes e tradicións fundamentais, e calquera outro aspecto cultural de interese, así como os aspectos culturais bási- cos que permitan comprender os países onde se fala a lingua estranxeira e actuar neles adecuadamente.

– Identificación dalgunhas similitudes e diferenzas elementais e máis significativas nos costumes cotiáns entre os países onde se fala a lingua estranxeira e o noso.



– Identificación de similitudes e diferenzas entre as linguas que co- ñece, para mellorar a súa aprendizaxe e lograr unha competencia comunicativa integrada.

– Participación en proxectos nos que se utilizan varias linguas e relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais, e valorando positivamente as competencias que posúe como persoa plurilingüe.

– Recurso aos coñecementos e ás experiencias lingüísticas noutras linguas que coñece (patróns discursivos para a organización e

des e valores), así como os aspectos culturais xerais que permitan comprender e expresar adecuadamente información e ideas presentes nos textos.


B5.5. Participar en proxectos (ela- boración de materiais multimedia, folletos, carteis, recensión de libros e películas, etc.) nos que se utilicen varias linguas, tanto curriculares como outras presentes no centro docente, relacionados cos elementos transversais, evitando estereotipos lingüísticos ou culturais.

B5.6. Distinguir e levar a cabo as funcións requiridas polo propósito comunicativo e un repertorio dos seus expoñentes máis comúns, así como patróns discursivos habituais para iniciar e concluír o texto adecuadamente, organizar a informa- ción de xeito claro, ampliala con exemplos ou resumila.

B5.7. Coñecer e utilizar léxico escri- to de uso común relativo a asuntos cotiáns e a temas xerais ou relacionados cos propios intereses, os estudos e as ocupacións, e un repertorio limitado de expresións e modismos de uso frecuente.

SLEB5.5. Comprende e comunica o propósito solicitado na tarefa ou ligado a situacións de necesidade inmediata da aula (pedir ou dar in- formación, organizar unha tarefa, etc.), utilizando adecuadamente as estruturas sintáctico-discursivas e o léxico necesarios, propios do seu nivel escolar, suficientes para comunicar con eficacia.

CCL

CCSC

CAA




ampliación ou restruturación da información; elementos adecuados de coherencia e de cohesión textual para organizar o discurso, facer progresar o tema, etc.).










B5.6. Léxico oral e escrito básico de uso común relativo a aspectos




culturais variados:

– Vida cotiá: alimentación (pratos e produtos típicos, costumes ali- mentarios, tabús, convencións sociais, horarios, etc.); familia e amizades; actividades de lecer; viaxes e transportes; festas e ce- lebracións; saúde; educación; compras e actividades comerciais; bens e servizos básicos; contorno (clima, campo, cidade e lugares máis representativos); tecnoloxía (aparellos de uso co- tián), e e calquera outro que se considere de interese.

– Expresións fixas e enunciados fraseolóxicos básicos e moi habituais.



Contidos sintáctico-discursivos en francés:

Expresión de relacións lóxicas: conxunción; disxunción;

oposición/concesión (seulement si, même si, quoique, malgré que + Subj.

(para un feito real)); causa (étant donné que); finalidade (pour que, dans le

but que, de façon/manière à ce que, afin que + Subj.); comparación (c’est le

meilleur/pire… que + Subj., autant/tant); consecuencia (si bien que);

condición (à condition de + Inf., à moins de + inf., au/dans le cas où (+

conditionnel)); estilo indirecto

Relacións temporais (auparavant, alors que, en attendant, tant que,

aussitôt, dès, tandis que)

Exclamación (Comme ci…!)

Negación (pas question, pas du tout)

Interrogación (Question rapportée, ex: Il me demande à quelle heure

commence le film?)

Expresión do tempo: presente; pasado (plus-que- parfait); futuro (futur

antérieur)

Expresión do aspecto: puntual (frases simples); durativo (à cette époque

là…); habitual (nº fois par… mois/an…); incoativo (être prêt à…);

terminativo (arrêter de)

Expresión da modalidade: factualidade; capacidade;

posibilliade/probabilidade(il est possible que, il se peut que); necesidade;

obriga/prohibición (n’avoir qu’à…, il n’y a qu’à…); permiso (Puis-je…?);

intención/desexo (exprimer le souhait qui concerne un autre: j'aimerais

que/ je voudrais que/ j’aurais envie que/ ça me plairait que + Subj.); voix

passive; condicional; cortesía

Expresión da existencia: presentativos; a entidade (artigos, substantivos,

pronomes persoais, adxectivos e pronomes demostrativos; pronomes

persoais OD e OI, “en”, “y”, proposicións adxectivais (lequel, laquelle,

lesquels, lesquelles, auquel, duquel) ; a cualidade ; a posesión (pronomes

posesivos)

Expresión da cantidade (environ, à peu près, plus ou moins, le double, le

triple…, artigos partitivos, adverbios de cantidade e medidas) e do grao



mouvement, direction, provenance, destrination)

Expresión do tempo: puntual (demain à cette heure- là, hier à cette heure-

ci,); divisións (hebdomadaire, mensuel, annuel…); indicacións de tempo,

duración (toujours (ex: Il travaille toujours á Paris ?) ; anterioridade (en

attendant) ; posterioridade (à peine … que, aussitôt que) ; secuenciación

(pour conclure, pour faire le bilan, si on fait le point, comme conclusion) ;

simultaneidade (le temps de + Inf., une fois que) ; frecuencia (de temps en

temps)

Expresión do modo (Adv. de manière en –emment, -amment)




1.3 Metodoloxía

- O método pretende que as alumnas e alumnos consigan a bo ritmo, pero

de forma segura desenvolver competencias lingüísticas e

sociolingüísticas; e que poida certificar ditas competencias

- O desenvolvemento das competencias é progresivo

- Comprensión de textos orais

As actividades propostas nas seccións Situations et Compétences céntranse na

comprensión de:

o Monólogos curtos, relacionados con temas cotiáns:

Relatos de experiencias persoais

Discursos públicos

Anuncios

Instruccións orais

Boletíns radiofónicos

o Diálogos e inteaccións de diferente tipo:

Intervencións das alumnas e alumnos e do profesorado,

dentro do grupo-clase e dous sub-grupos

Conversacións semi-auténticas e auténticas (entre 2, 3 ou 4

interlocutores) nas situacións de cada unidade, tendo en

conta lixeiros cambios de rexistro, contidos pragmáticos e

culturais

Enquisas e entrevistas, en directo e en diferido

Debates radiofónicos semi-auténticos

Cancións


As estratexias que acompañan as actividades de comprensión oral son as

seguintes:

o Reflexión sobre oproceso de comprensión: global, selectiva, fina

o Observación das marcas de afectividade e da expresión dos

sentimentos

o Identificación do fío condutor de textos relativamente longos e

complexos

O nivel de esixencia requerido contempla:

o A comprensión global de documentos relativamente longos e

complexos, relacionados con temas cotiáns

o A comprensión selectiva de documentos informativos (informacións

turísticas, comerciais…) útiles para os estudantes

o A comprensión global é para disfrutar de certos textos literarios e de

contos

o A comprensión de certos aspectos culturais e pragmáticos

- Produción de textos orais (expresión e interacción)

Expresión

As actividades propostas céntranse na produción de:

o Monólogos espontáneos, para describir, contar, expor…

o Monólogos preparados, para contar unha anécdota, describir unha

foto…

o Lectura en voz alta de textos poéticos e/ou expresivos, a

interpretación de cancións

As estratexias correspondentes axudan a:

o Preparar e realizar debates

o Estruturar textos


o Comprender o bo funcionamento do discurso (pedir a palabra,

interromper para solicitar unha aclaración, reformular…)

Interacción

As actividades propostas céntranse na:

o Participación en conversacións espontáneas dentro do grupo-clase

ou de sub-grupos, en relación con temas cotiáns ou de interese máis

xeral

o Participación en xogos de rol preparados, cunha situación básica

fixada de antemán pero liberdade de expresión

o Participación en xogos e actividades lúdicas diversas

o Participación en debates, para dar opinións e argumentos

o Elaboración de debates relativamente complexos, relacionados con

situacións concretas e realistas, que levan a propor, negociar,

decidir…

As estratexias correspondentes céntranse na:

o Avaliación e coavaliación da expresión oral

o Preparación dos xogos de rol

o Elaboración de monólogos estruturados

o Adaptación do discurso ao contexto

O nivel de esixencia toma en conta os criterios seguintes:

o A comunicación: extensión, precisión e riqueza do discurso

o O vocabulario: control, riqueza, variacións

o A gramática: corrección, riqueza sintáctica, variacións

o A pronunciación: intelixibilidade, entoación, ritmo, errores e

representación dos mesmos

- Comprensión dos textos escritos

Os obxectivos no que respecta á comprensión dos textos escritos son

paralelos aos da comprensión de textos orais.



o Tarxetas postais, felicitacións, invitacións diversas…

o Anuncios, folletos, planos da cidade…

o Enquisas, extractos de prensa, de guías turísticas…

o Extractos de textos literarios

As estratexias correspondentes céntranse na:

o Reflexión sobre a comprensión de palabras novas

o Reflexión sobre a utilización de diccionarios

o Lectura de artículos periodísticos

O nivel de esixencia requerido ten en conta:

o A comprensión global de textos bastante curtos, de tipoloxía diversa

–incluindo artículos periodísticos-, relacionados con temas cotiáns

o A comprensión selectiva de informacións contidas en mensaxes,

impresas, guías, artículos periodísticos, relacionadas coas

situacións de comunicación correspondentes

- Produción escrita

A produción escrita neste nivel segue sendo máis limitada que a produción

oral.


o Diferentes tipos de cartas e mensaxes

o Notas para resumir un documento oral

o Diferentes documentos: parte de accidente, crítica cultural…

o Escritos creativos para presentar, comentar, relatar…

As estratexias asociadas céntranse na:

o Memorización do léxico

o Consulta de diccionarios

o Elaboración de documentos ben estruturados


O nivel de esixencia requerido toma en consideración:

o A produción de textos comunicativos progresivamente máis libres,

de extensión media, ben estruturados e de rexistro estándar.

1.4 Avaliación







necesarias para levar a cabo as accións recollidas en cada un dos estándares de

aprendizaxe, Deberán aplicarse todos e cada un dos criterios de avaliación



(estratéxicos, socioculturais e sociolingüísticos, funcionais, sintáctico-discursivos,

léxicos, fonético-fonolóxicos, e ortográficos) cuxo grao de consecución avaliarase

coa aplicación dos criterios respectivos.



aprendizaxes e concretan mediante accións o que o alumnado debe saber e


alcanzado. Teñen que ser observables, medibles e avaliables, xa que contribúen

e facilitan o deseño de probas estandarizadas e comparables.








A nota final da avaliación obterase de acordo a:

2.º Bach., 2.ª LE

Porcentaxes

Exame/s trimestral / is

Ata 80%

Traballo na clase e

actitude

Ata 20%

Caderno, constancia e esforzó nas tarefas, traer

sempre o material, calidade nas producións,

voluntarismo, interacción positiva…


Todo tipo de controis orais e escritos, previstos ou non, exercicios prácticos que

esixan as catro destrezas, individualizadas e/ou combinadas, tarefas para casa,

caderno de clase, traballos complementarios obrigados e/ou voluntarios,



Libro do alumnado

Páxinas de introdución

o Bases metodolóxicas do proxecto

o Estrutura das unidades didácticas

o Presentación esquemática da secuencia dos contidos, por categorías

Unidad 0, atípica

o Para reflexionar sobre os obxectivos da aprendizaxe

o Evaluar e auto-evaluar as competencias adquiridas durante o curso

anterior e con outras experiencias previas


Seis unidades cunha estrutura regular:

o Portadilla con ilustración temática e contidos: competencias, actos de

fala, tarefa final e estratexias. Trátase dun verdadeiro contrato de

aprendizaxe

o Situations: documentos grabados para presentar os contidos en

contexto; documentos escritos relacionados co mesmo tema.

o Grammaire: para observar os fenómenos lingüísticos en contexto,

analizar e interiorizar as regras, antes de poñelas en práctica mediante

exercicios.

o Lexique et prononciation: descubrimento activo do vocabulario por

campos semánticos, reutilización con actividades comunicativas;

prácticas de discriminación fonéticas.

o Société: integra a sección Société dentro de cada unidade, para resaltar

formalmente a súa importancia no itinerario pedagóxico. Os vídeos que

ilustran a páxina son algo máis longos e ricos, para adecuarse ao nivel.

o Compétences: actividades para “apropiarse” o idioma, para desenvolver

cada unha das competencias nomeadas como o fan as alumnas ou

alumnos: “escoitar”, “falar” (monólogo e interacción), “ler” “escribir”; con

axudas para recordar todo o aprendido en relación con cada situación e

acto de fala; con pistas de reflexión sobre as mellores estratexias.

o Tâche finale: un proxecto auténtico para desenvolver a capacidade de

traballo colaborativo, integrar contidos e personalidades, cun fin

concreto.

Un proxecto final

o O Projet final ten características específicas. Trátase de repasar e

integrar as adquisicións das seis unidades anteriores, e practicar nun

contexto auténtico ou semi-auténtico as destrezas lingüísticas

o O tema xeral é a cultura francófona e a organización dun festival

francófono, de acordo coas datas de fin de curso


o En grupo: o alumnado establece un proxecto común (un festival

francófono)

o Individualmente/en grupo: Adquírense os coñecementos necesarios

para levar a cabo o proxecto. Prepárase unha enquisa sobre a cultura

para o resto do grupo e preséntanse os resultados

O vídeo

o O libro lanza unha mensaxe capital: desde a perspectiva do Marco

Europeo Común para as Linguas, canto máis se avanza na

aprendizaxe e progrese nas escalas previstas, tanto máis débese

engadir ao puro estudo dos materiais escolares, á práctica de clase, o

traballo autónomo e as experiencias persoais en francés (conferencias,

espectáculos, películas, lectura…)

o A explotación de dito vídeo, que consta de dous tipos de documentos:

ficcións e documentais

Avaliacións

o Preséntanse agrupadas ao final do libro

o Son 4 e corresponden aos contidos das unidades 1-2, 3-4, 5-6 e á

totalidade deste nivel

Compendio gramatical

o Os puntos gramaticais fundamentais recóllense de forma independiente

ao final do libro

Cadro de conxugacións

o Os verbos máis usuais, por orde alfabética, para unha consulta cómoda

Transcripcións

o Textos das grabacións que non figuran nas leccións

o Transcripcións dos vídeos Voyage, para “oficializar” a importancia deste

elemento e facilitar a súa explotación


Co libro do alumnado, un DVD-ROM.

Caderno de exercicios, cun CD audio.

3. Contidos

Unité 1

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Décrire une personne. Formuler des définitions. Attirer l’attention de quelqu’un. Exprimer l’ignorance, la certitude. Féliciter, consoler, encourager quelqu’un.

Le futur simple. L’impératif. La place des adverbes.

L’apparence physique, les vêtements. Le caractère.

L’intonation et l’accent d’insistence.

Communication linguistique. Compétences sociales et civiques. Sensibilité et expressions culturelles. Apprendre à apprendre. Esprit d’initiative et d’entreprise. Compétence numérique.

Unité 2

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Demander de raconter et raconter des faits. Demander et donner des précisions. Manifester son inquiétude. Proposer et demander de l’aide. Prendre et donner rendez-vous.

Le passé composé. Les pronoms relatifs simples: qui, que, où, dont.

Les activités quotidiennes. Les incidents. Les réparations.

Les voyelles.



Unité 3

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Décrire, situer dans le passé. Raconter des évènements passés. Donner son opinion. Faire une appréciation. Féliciter quelqu’un.

L’imparfait. L’opposition passé composé / imparfait. Le plus-que-parfait.

Les âges de la vie. Les liens de parenté. Les loisirs et la scolarité.

Les sons (b), (d) et (g).


Unité 4

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Interrompre quelqu’un. Demander des conseils, faire des recommendations. Demander et donner des précisions. Exprimer des émotions et des sentiments.

L’expression de lieu. Les pronoms compléments de lieu en et y. La négation. La restriction.

L’aménagement urbain. Les changements personnels.

Les consonnes en position finale.



Unité 5

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Exprimer des émotions et des sentiments. Plaindre, consoler, encourager et réconforter quelqu’un. Conseiller quelqu’un. Présenter des excuses.

Le subjonctif présent. L’expression de la comparaison.

Les émotions. Les défauts. L’amour.

Les voyelles nasales( ), ( ) et (ɛ ) . (ɛ ) ( ) (ɛn)


Unité 6

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Faire des appréciations. Donner son opinion.

Manifester sa surprise, son étonnement. Demander et donner des précisions. Exprimer un accord mitigé.

L’interrogation. Les pronoms interrogatifs. Les pronoms démonstratifs.

Les voyelles nasales (ɛ ) ( ) et (ɛn)














Projet. Festival Francophone

COMMUNICATION

GRAMMAIRE

VOCABULAIRE

PHONÉTIQUE

COMPÉTENCES

Exprimer une opinion. Mettre en valeur une idée. Attirer l’attention sur quelque chose. Exprimer des goûts et des préférences. Parler de ses habitudes.

La littérature. Les beaux-arts. La photopgraphie. La musique. Les arts de la scène.

Poème


4. Temporalización

UN LIBRO, 1 CURSO, 3 HORAS SEMANAIS

o Primeiro trimestre

- Unidades 1 a 2 (ambas inclusive)

o Segundo trimestre

- Unidades 3-4 (ambas inclusive)

o Terceiro trimestre

- Unidades 5-6 + Projet


5. Programación dos contidos

UNIDAD 0: RETROUVAILLES

Coñecementos


- Comunicar en francés na aula.

- Facer preguntas.

- Presentarse.

- Presentar a alguén.


Reutilización de contidos

c. Léxico


d. Patróns sonoros, acentuaiss, rítmicos e de entoación - Relación

sonido/grafía


e. Estratexias de aprendizaxe (comprensión)

- Relacionar o francés e a lingua propia

- Retomar a consciencia da grande distancia que existe en francés entre

oral e escrito

- Valorar esta primeira unidade atípica como medio de autoavaliación,

coavaliación e avaliación inicial


- Saúdos e fórmulas de cortesía

- Personaxes franceses coñecidos (espectáculo)




- Comprender globalmente unha conversación telefónica (dúas amigas

pregúntanse polas suás vacacións)

- Comprender mensaxes grabadas nun contestador telefónico:

diferenciar a súa natureza (profesional ou non, pregrabado ou deixado

por un particular nunha ocasión particular)


- Expresión

Facer o seu auto-retrato en tres frases

- Interacción

• Facer preguntas aos interesados e detectar inexactitudes

• Presentarse e preguntar aos compañeros de clase por aspectos da

súa personalidade, para detectar afinidades

• Interactuar para resolver un enigma


- Comprender correos electrónicos para poder asociar unha mensaxe

inicial e a resposta correspondente

- Comprender retratos de persoas coñecidas redactados en forma de

adiviñanza e poder identificar a foto do personaxe descrito


Escribir un auto-retrato-adiviñanza sobre os modelos anteriores.

Actitudes

- Demostrar unha actitude positiva cara á aprendizaxe do francés e á

comunicación en xeral

- Entender a necesidade de comprender e de utilizar a lingua dunha

maneira positiva e socialmente responsable


Competencias clave

Competencia lingüística

- Comprobar que a aprendizaxe será útil para facer cousas: relacionarse

na aula e fóra, ler mensaxes para informarse ou para comunicarse




- Afianzar a confianza nun mesmo: aceptar o proceso de aprendizaxe,

considerar a clase como un lugar no que un pode aportar tanto como

recibir e, polo tanto, ver reforzada a auto-estima



respectar as opinións (motivacións para estudar francés)

- Respectar as normas de clase e fomentar a sociabilidade dentro da aula:

saúdos, fórmulas de cortesía (entre alumnas ou alumnos, co

profesorado)



Aprender a aprender

Sacar proveito dunha (co)avaliación inicial


Reflexionar sobre varias razóns para estudar francés ligadas á mellora

da situación profesional: aumentar as posibilidades de atopar un

emprego, obter un posto no estranxeiro, estudar nun país francófono,

integrar un sector internacional


Unidade 1: Portraits

Coñecementos


- Describir unha persoa

- Formular definicións

- Chamar a atención de alguén

- Expresar a ignorancia ou a certeza

- Felicitar, consolar, animar a alguén


- Presente de indicativo

- Futuro simple

- Imperativo

- Colocación dos adverbios

c. Léxico

- Aparencia física

- Roupa

- Carácter


sonido/grafía

- Patróns sonoros

Entonacións e acento de insistencia

- Sonido/grafía

Acento fonético/acento tónico


- Comprensión

• Comprender de maneira global un documento relativamente

extenso




- Produción

Aprender a autoavaliarse (avaliación inicial)


- Saúdos en diferentes países francófonos

- Historia de apelidos franceses, normativa



- Comprender globalmente un programa radiofónico: tipoloxía, obxectivo,

contido xeral

- Afinar a comprensión para poder comentar a personalidade das persoas

descritas no programa


- Expresión

Describir (físico e personalidade) a unha persoa do entorno familiar

- Interacción

• Describir a persoas sen dicir a súa identidade/resolver as

adiviñanzas

• Describir problemas interpersoais e pedir/dar consellos

• Tarefa final: Descubrir a personalidade dos demais a través de

xogos


Identificar a natureza de varios testimonios persoais publicados en

Internet e extraer as informacións principais


Redactar e ilustrar unha ficha descritiva dun personaxe famoso


Actitudes

- Valorar a importancia da atención e concentración na escoita de

documentos orais

- Desenvolver unha actitude positiva ante o traballo colaborativo (tarefa

final)

Competencias clave


- Comprobar que a aprendizaxe serve para desenvolverr habilidades

sociais: entablar relación con persoas, preguntar por unha persoa,

darse a coñecer…




- Afianzar a confianza nun mesmo: considerar a clase como un lugar no

que un pode aportar tanto como recibir e, polo tanto, ver reforzada a

auto-estima



respectar as opinións. Participar de maneira positiva en xogos e tarefas

colaborativas



profesorado)



Aprender a aprender




nunha tarefa colaborativa final


Competencia dixital







Unidad 2: Péripéties

Coñecementos


- Pedir a alguén que conte algo

- Contar algo

- Pedir e dar precisións

- Manifestar a súa preocupación

- Propor e prestar axuda


- Pasado composto

- Pronombres relativos: qui, que, où, dont

c. Léxico

- Actividades cotiás

- Incidentes

- Resolución de problemas


sonido / grafía

- Patróns sonoros

As vogais (repaso)

e. Estratexias de aprendizaxe (comprensión e/ou producción)

- Comprensión




- Produción

• Compensar a falta de vocabulario

• Coavaliar as producións de grupo


A afición dos franceses pola bricolaxe



Comprender unha anécdota, o sentido literal e a comicidade da situación


- Expresión

Contar unha anécdota de vacacións a unha veciña ou a un veciño

- Interacción

• Xogo de rol:

Por teléfono, pedir explicacións /explicar un retraso,

pedir/ofrecer axuda

Por teléfono, pedir explicacións /explicar un retraso, pedir

desculpas

Pedir cita nun taller de bicicletas

• Tarefa final: interactuar para organizar a tarefa, presentar os

traballos de maneira colectiva, avaliar conxuntamente


- Comprender un artículo de prensa dixital sobre o reparto das tarefas do

fogar, a partir dun testemuño

- Comprender o testemuño de dúas persoas nun correo de lectores


- Contestar a correos de dúas persoas nunha revista

- Tarefa final: crear un folleto, con informacións prácticas sobre a súa

cidade


Actitudes

Manifestar espírito crítico ante os estereotipos.

Competencias clave


- Comprobar que a aprendizaxe serve para desenvolver as habilidades

sociais máis variadas: resolver problemas, informar…



- Ver máis arriba a descrición dos obxectivos desta unidade 2


- Repartir as tarefas e obligacións no fogar.



- Participar de maneirapositiva nunha tarefa final colaborativa.

Aprender a aprender



- Desenvolver actitudes positivas ante situacións adversas, resolver

problemas.



Competencia dixital








Unidade 3: Souvenirs

Coñecementos


- Facer descricións, situar feitos no pasado

- Contar feitos pasados, facer un relato

- Dar a súa opinión

- Facer unha apreciación

- Felicitar a alguén


- O imperfecto

- A oposición imperfecto/pasado composto

- O pluscuamperfecto

c. Léxico

- As idades da vida

- Parentescos

- Lecer

- Vida escolar


sonido/grafía

- Patróns sonoros

Os sonidos [b], [d], y [g]

- Sonido / Grafía

As grafías correspondentes

e. Estratexias de aprendizaxe (comprensión e/ou produción)

- Comprensión




- Produción

• Mellorar a produción escrita

• Coavaliar as producións dos compañeiros, con criterios claros


- Os ritmos escolares en Francia

- Baccalauréat

Aptitudes-Destrezas comunicativas


Comprender unha conversación: as informacións principais e algúns

detalles


- Expresión

• Evocar a súa infancia, contar cómo era un/unha

• A partir dunha foto de viaxe, recordar a situación e os

acontecementos

• Contar a historia persoal dun reencontro

- Interacción

• Felicitar a alguén por teléfono

• Comparar cunha compañeira ou compañeiro a formación

académica recibida e comentar

• Tarefa final: a partir dunha foto de viaxe, recordar a situación e os

acontecementos e contestar a preguntas


Comprender a entrevista dunha actriz publicada nunha revista:

información principal e detalles


Facer unha entrevista a unha persoa real o ficticia, redactando

preguntas e respostas


Actitudes

Adoptar actitude xenerosa ante as producións dos compañeiros

Competencias clave



competencias sociais en diversos soportes, oralmente ou por escrito,

de maneira informal ou a través da literatura, para darse a coñecer,

coñecer mellor a alguén…



- Ver a descrición dos obxectivos desta unidade 3





- Adoptar actitude xenerosa ante as producións dos compañeiros, pero

seguindo criterios: por exemplo, no momento de coavaliar unha tarefa

final

Conciencia e expresión artísticas

Valorar a calidade dun texto literario

Aprender a aprender





Competencia dixital








Unidade 4: Transformations

Coñecementos


- Interromper a alguén

- Pedir consellos

- Facer recomendacións

- Pedir e dar precisións

- Expresar emocións e sentimentos


- A expresión do lugar

- A negación

- A restrición

c. Léxico

- Ordenación urbana

- Cambios persoais

d. Patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación – Relación

sonido/grafía

- Patróns sonoros

Consoantes en posición final

- Sonido / Grafía

Fundamental diferencia entre oral/escrito, francés/castelán, por

exemplo: consoantes finais escritas que poden sonar ou non; vocais

finais escritas que poden sonar ou non


- Comprensión



• Como sacar o significado de palabras novas


- Produción

Cómo coavaliar as producións de grupo


- A cidade belga de Liège

- A evolución do papel dos pais e nais

- A evolución dos medios de comunicación (teléfono, redes sociais etc.)

Aptitudes - Destrezas comunicativas


Identificar diferentes tipos de documentos. Comprendelos globalmente

e avaliar o estado de ánimo dos locutores


- Expresión

Tarefa final: Presentar unha proposta na asamblea dunha ONG

dedicada a pensar no mañá

- Interacción

• Xogos de rol:

Nunha visita guiada do instituto, do barrio… desempeñar o

papel de guía ou de turista

Preguntar por teléfono a unha amiga ou amigo polo seu lugar

de residencia e as características do mesmo, antes de

mudarse ao mesmo. Pedir e dar consellos

Consultar a unha perruqueira ou perruqueiro sobre un cambio

de corte de pelo

Contar unha experiencia de cambio de vida radical, persoal ou

dunha coñecida ou coñecido

• Tarefa final: reflexionar e debater sobre o futuro, facer propostas

para sometelas a unha asociación non gubernamental



Comprender un extracto literario: comprender as informacións

principais e interpretar os sentimentos da narradora


Escribir un texto persoal, presentando un lugar ligado á infancia,

analizando os sentimentos pasados e actuais ligados ao mesmo

Actitudes


Competencias clave




cara a cara/teléfono, televisión, foros virtuais…



- Ver máis arriba a descripción dos objetivos desta unidade 4

Competencias sociais y cívicas

- Desenvolver compromiso con ONG ou outros foros de reflexión sobre o

futuro, o das cidades en particular




- Adoptar actitude xenerosa pero tamén obxectivamente racional ante as

producións dos compañeiros, pero seguindo criterios: por exemplo, no

momento de coavaliar unha tarefa final

Aprender a aprender




Exercer o sentido da organización, dentro do grupo e para un mesmo, nunha

tarefa colaborativa final.

Competencia dixital







Unidade 5: Que d’emotions!

Coñecementos


- Expresar emocións e sentimentos.

- Compadecerse de alguén, consolarlle e animarlle.

b. Estructuras sintácticas

- Presente de subxuntivo

- A comparación

c. Léxico

- Emocións

- Defectos e virtudes

- Amor.


sonido/grafía

- Patróns sonoros

As vocais nasais

- Sonido/grafía




- Comprensión



- Producción

• Como expresar sentimentos



Representantes da canción francesa, de hoxe e de onte



- Comprender as respostas de 3 persoas entrevistadas sobre cualidades

e defectos da xente: comprensión global e fina

- Comprender globalmente a letra de cancións, apreciar as

correspondencias letra/música/ritmo…


- Expresión

• Expresar a súa propia opinión sobre cualidades e defectos da

xente.

• Contar unha experiencia persoal de alegría ou felicidade.

• Tarefa final: redactar unha mensaxe de petición de axuda ante un

problema persoal.

- Interacción

Xogos de rol:

Animar a unha amiga ou amigo que está deprimida ou deprimido

Telefonear a unha amiga ou amigo para pedirlle perdón por un

momento de intransixencia


Contar a unha compañeira ou compañeiro unha experiencia

persoal de medo e comentala

Falar da súa familia e comparar cos compañeiros e compañeiras

Entrevistar aos compañeiros e compañeiras

Contestar a preguntas sobre a arte de disfrutar da vida


- Comprender un extracto literario: información principal e detalles

- Comprender letras de cancións, apreciando as características de estilo

- Tarfea final: comprender mensaxes nun blog de axuda psicolóxica


Relatar unha experiencia persoal de malentendido causado por diferencias

culturais.

Actitudes

Adoptar criterios obxectivos para avaliar as producións das compañeiras e

compañeiros.

Competencias clave




cara a cara / teléfono, radio; e por escrito, para buscar información

(guías turísticas, Internet…) ou comunicar (blogs, postais, SMS…)



- Ver a descrición dos obxectivos desta unidade 5


- Descubrir diferenzas de comportamento (lingüístico entre outros) entre

diferentes países e sociedades. Respectalas e valorar a importancia de

coñecelas para unha boa interpretación do discurso e asegurar unha

boa comunicación

- Valorar as iniciativas de cualquera grupo ou rede que se implique na

axuda aos demais





- Adoptar actitude empática á vez que rigorosa ante as producións dos

compañeiros, compartindo todos os mesmos criterios: por exemplo, no



Valorar as producións dalgúns representantes da canción francesa.

Aprender a aprender




nunha tarefa colaborativa final: na tarefa desta unidade, con maior motivo,

pois trátase de facer varias propostas de viaxes moi diferentes; e de

defender a súa para que a viaxe se chegue a realizar.

Competencia dixital

- Apreciar a utilidade de blogs e demais sitios de intercambio para

desenvolver servizos de axuda persoal e/ou social








Unidade 6: Côté cuisine

Coñecementos


- Facer apreciacións

- Dar a súa opinión

- Manifestar sorpresa, extrañeza

- Dicir que se comparte unha opinión pero con matices


- Formas interrogativas

- Pronomes interrogativos

- Pronomes demostrativos

c. Léxico

- Cociña

- Pratos, recetas


sonido/grafía

- Patróns sonoros…

As nasais [an] y [ein] / a n sonora en [Ɛn]

- Sonido / Grafía

Paso do oral ao escrito e viceversa.

e. Estratexias de aprendizaxe (comprensión e/ou producción)

- Comprensión



• Como utilizar un diccionario bilingüe

- Produción

• Como utilizar un diccionario bilingüe




- Importancia da comida en Francia na vida cotiá

- Tradicións: consumo de certos alimentos, guías gastronómicas

- Costumes culinarias en Suiza



Comprender unha entrevista relativamente longa (comida en Suiza):

informacións principais e algúns detalles


- Expresión

Falar dos seus gustos e preferencias en materia culinaria, do seu perfil

de gastrónoma ou gastrónomo

- Interacción

• Nunha comida entre amigos, comentar os pratos

• Comentar entre amigos os costumes de cada un /unha cando fai a

compra para preparar unha comida

• Xogo de rol (para tres persoas): nun programa radiofónico sobre

alimentación, o animador ou animadora recibe a un ou unha

especialista en nutrición que contesta ás preguntas dun auditor ou

auditora

• Tarefa final: negociar para elixir temas e repartir tarefas


- Comprender un artículo periodístico, relativamente extenso, sobre a

alimentación do futuro: informacións principais e algúns detalles, a

pesar da riqueza do léxico

- Tarefa final: comprender artículos (prensa xeral ou especializada,

Internet) relacionados coa alimentación, para sacar información e

atopar modelos de redacción



- Participar nun foro sobre alimentación: dar receitas, consellos…

- Tarefa final: redactar un artículo para un dossier monográfico sobre

alimentación nunha revista

Actitudes


Competencias clave




cara a cara / teléfono; e por escrito, para buscar /dar información

(anuncios en prensa ou Internet…) ou comunicar (blog, foros…)



- Ver a descrición dos obxectivos nesta unidade (unidade 6)


- Valorar a comida elaborada na casa e compartida coa familia, amigos,

como elemento de convivialidade

- Afianzar a confianza nun mesmo e na súa capacidade de aprendizaxe:

progreso constante en comprensión oral e, cada vez, máis compresión

de numerosos tipos de documentos escritos








Aprender a aprender




nunha tarefa colaborativa final: na tarefa desta unidade, con maior motivo,

pois trátase de establecer regras de convivencia comúns, que conveñan a

cada un.

Competencia dixital







PROJET: FESTIVAL FRANCOPHONE

Coñecementos


- Dar unha opinión

- Resaltar unha idea

- Chamar a atención sobre algo

- Expresar gustos e preferencias

- Falar de hábitos


- Adxecivos e pronomes indefinidos

- Estilo indirecto

c. Léxico

- Literatura

- Belas artes

- Fotografía


- Música

- Artes escénicas


sonido/grafía

- Patróns sonoros

Prosodia

e. Aspectos culturais e sociolingüísticos

- Tendencias culturais en Francia. Representantes do mundo da música,

do cine, teatro… Festivais importantes en Francia (teatro en Avignon,

música, BD en Angoulême, cine en Cannes…)

- Robert Desnos



- Comprender un poema grabado, valorando a expresividade da

prosodia

- Comprender mini entrevistas realizadas a pé de rúa sobre preferencias

culturais

b. Producción de textos orais: expresión e interacción

- Expresión

Explicar a situación cultural do seu país (música)

- Interacción

• Tarefa final:

Elaborar un proxecto común: un festival francófono

Debater dentro do grupo para elixir actividades, duración,

público, programa, nome

Elaborar as distintas actividades do festival

Realizar e presentar o cartel



- Comprender textos pequenos para poder contestar ás preguntas dun

quiz cultural

- Comprender un artículo sacado dun libro sociolóxico: informacións

principais e algúns detalles


Facer o retrato dun artista ao que se admira.

Actitudes

- Participar en actividades de simulación coa convicción de que son unha

preparación para situacións da vida real


compañeiros

Competencias clave




cara a cara, teléfono, radio ou televisión…; comprobar que, a medida

que se progresa, tamén se alcanza a disfrutar da dimensión estética da

lingua (canción, teatro, cine…); tamén por escrito, comprobar

progresivamente que, ademais de para informarse ou para comunicar,

a lingua serve para disfrutar desde o punto de vista cultural e estético

(poesía, literatura)



- Ver a descrición dos obxectivos deste proxecto



- Afianzar a confianza nun mesmo e na súa capacidade de aprendizaxe:

non só o progreso constante en comprensión e expresión orais e

escritas permite ser cada vez máis eficaz (preciso e expresivo), senón

que dá acceso a manifestacións culturais e desenvolve a sensibilidade

estética








- Valorar a calidade da expresión desde un punto de vista estético:

poesía, teatro, literatura en xeral

- Informarse sobre famosos festivais que teñen lugar en Francia

- En todas as actividades de produción, as escritas tamén, desenvolver a

creatividade: para ampliar a posibilidade de efectos estilísticos,

enriquecendo as situacións comunicativas con imaxinación

Aprender a aprender








Competencia dixital







6. Ferramentas para a avaliación. Avaliación das destrezas: indicadores de

logro


PROGRAMACIÓN DEPARTAMENTO DE FRANCÉS · IES GONZALO TORRENTE BALLESTER Páxina 3 1.º...

Documents

Transcript of PROGRAMACIÓN DEPARTAMENTO DE FRANCÉS · IES GONZALO TORRENTE BALLESTER Páxina 3 1.º...