PRINCIPIOS XERAIS DA PRINCIPIOS XERAIS DA TÉCNICA ATLÉTICATÉCNICA ATLÉTICA

PRINCIPIOS TÉCNICOS XERAIS DA CARREIRAPRINCIPIOS TÉCNICOS XERAIS DA CARREIRA

CarreiraCarreira: movementos de traslación do centro de gravidade : movementos de traslación do centro de gravidade

pola sucesión de pequenos saltos efectuados polo contacto pola sucesión de pequenos saltos efectuados polo contacto

e impulsión dos pes no chan.e impulsión dos pes no chan.

Unipodal e con fase aérea(diferente da marcha) . Unipodal e con fase aérea(diferente da marcha) .

Movemento natural e instintivo.Movemento natural e instintivo.

– Probas de velocidade: 50-400Probas de velocidade: 50-400

– Probas de medio fondo: 800-1500Probas de medio fondo: 800-1500

– Probas de fondo: 3000-maratón(42.195 m)Probas de fondo: 3000-maratón(42.195 m)

Probas de fondo predomina factor cardiovascular.Probas de fondo predomina factor cardiovascular.

Locomoción humana pesada e ineficiente.Locomoción humana pesada e ineficiente.

Elementos técnicos que determinan a carreira:Elementos técnicos que determinan a carreira:

– A zancada: amplitude e frecuencia.A zancada: amplitude e frecuencia.

– A acción das pernas.A acción das pernas.

– A acción dos brazos.A acción dos brazos.

– O control do ritmo e a respiración.O control do ritmo e a respiración.

PRINCIPIOS TÉCNICOS XERAIS DA CARREIRAPRINCIPIOS TÉCNICOS XERAIS DA CARREIRA

É o salto comprendido entre dous contactos sucesivos co chan.É o salto comprendido entre dous contactos sucesivos co chan.

– A A amplitudeamplitude refírese a distancia entre o apoio da perna refírese a distancia entre o apoio da perna

retrasada e o apoio da perna adiantada.retrasada e o apoio da perna adiantada.

– A A frecuenciafrecuencia é o número de repeticións destes ciclos con é o número de repeticións destes ciclos con

respecto ao tempo.respecto ao tempo.

A velocidade horizontal dun atleta sería:A velocidade horizontal dun atleta sería:

Vh = Amp x FrecVh = Amp x Frec

Adquirir a V max supón alcanzar a máxima frecuencia posible sin Adquirir a V max supón alcanzar a máxima frecuencia posible sin

un descenso da amplitude da zancada.un descenso da amplitude da zancada.

A ZANCADAA ZANCADA

A ZANCADAA ZANCADA

O corredor de medio fondo adopta unha zancada de gran O corredor de medio fondo adopta unha zancada de gran

amplitude pero con frecuencias de apoios menores que os amplitude pero con frecuencias de apoios menores que os

velocistas.velocistas.

Os corredores de fondo reducen a amplitude para Os corredores de fondo reducen a amplitude para

aumentar a frecuencia de apoios.aumentar a frecuencia de apoios.

Os velocistas (100 m) aumentan a amplitude rapidamente Os velocistas (100 m) aumentan a amplitude rapidamente

nos primeiros 30 metros, posteriormente estabilízase ata os nos primeiros 30 metros, posteriormente estabilízase ata os

90 e despois volve a incrementarse.90 e despois volve a incrementarse.

En velocidade a frecuencia é un factor determinante.En velocidade a frecuencia é un factor determinante.

O valor máximo dase nos 20 primeiros metros, O valor máximo dase nos 20 primeiros metros,

disminuindo progresivamente. Nos últimos metros, decae disminuindo progresivamente. Nos últimos metros, decae

notablemente.notablemente.

En 100 m. Johnson daba 46 z. y C.Lewis: 43. Mujeres En 100 m. Johnson daba 46 z. y C.Lewis: 43. Mujeres

velocistas: entre 48 y 56 z.velocistas: entre 48 y 56 z.

C.Lewis hacia 263 cm en una zancada, frecuencia de 4.35 C.Lewis hacia 263 cm en una zancada, frecuencia de 4.35

por segundo y 43 zancadas en 100 m.por segundo y 43 zancadas en 100 m.

A ZANCADAA ZANCADA

2 fases: terrestre e aérea.2 fases: terrestre e aérea.

4 subfases: apoio, amortiguación, impulsión e suspensión.4 subfases: apoio, amortiguación, impulsión e suspensión.

O ángulo do xeonllo da perna adiantada é maior no sprinter O ángulo do xeonllo da perna adiantada é maior no sprinter

que no maratoniano. Tamén se modifica o movemento de que no maratoniano. Tamén se modifica o movemento de

brazos.brazos.

A ACCIÓN DAS PERNASA ACCIÓN DAS PERNAS

Fase terrestre: subfase de apoio.Fase terrestre: subfase de apoio.

O pe do atleta contacta co chan, por diante do CDG, co

antepe ou co retrope (fondistas/velocistas), tras a fase de

suspensión.

Finaliza cando se apoia o mediope.

A pisada iníciase coa parte externa do pe e con este

lixeiramente desviado cara afora.

Correxir desviacións na colocación dos apoios na horizintal

A ACCIÓN DAS PERNASA ACCIÓN DAS PERNAS

Fase terrestre: subfase de amortiguación.Fase terrestre: subfase de amortiguación.

Tras a fase de apoio e remata cando coincide o CDG coa vertical

do apoio, cando se inicia a impulsión.

Defínese como o periodo no que o CDG deixa de descender e

comeza de novo a subir.

Evitar cadeira baixa, pérdida de rendemento por disipación de e.

elástica.

En fondistas maior duración da fase = perdida de velocidade pero

postura máis económica

A ACCIÓN DAS PERNASA ACCIÓN DAS PERNAS

Fase terrestre: subfase de impulsión.Fase terrestre: subfase de impulsión.

O CGD supera a liña vertical procedente do apoio.

Remata cando o pe perde o contacto co chan.

Contracción concéntrica da musculatura flexora e

extensora.

O xeonllo da perna libre avanza cara adiante e arriba

mantendo o talón cerca do gluteo.

Fase máis activa da zancada, xa que se xeneran as forzas

que provocan a aceleración.

A ACCIÓN DAS PERNASA ACCIÓN DAS PERNAS

Fase aérea.Fase aérea.

Comeza cando o pe perde o contacto co chan e finaliza cando este toma

contacto de novo.

A perna de impulso comeza a recollerse ata que o talón se aproxima ao

gluteo.

A fase non debe ser nin excesiva nin moi corta. Maior duración = perdida

de V.

Ten maior duración que a fase terrestre.

É recomendable que o CDG describa unha traxectoria o máis paralela

posible ao chan.

A ACCIÓN DAS PERNASA ACCIÓN DAS PERNAS

A súa función é a de colaborar coa acción das pernas e A súa función é a de colaborar coa acción das pernas e

evitar/controlar as rotacións no corpo.evitar/controlar as rotacións no corpo.

Deben ir paralelos ao eixe da carreira con movimentos Deben ir paralelos ao eixe da carreira con movimentos

anteroposteirores e converxendo cara o peito.anteroposteirores e converxendo cara o peito.

Flexión de codos 90º.Flexión de codos 90º.

Dedos das mans relaxados.Dedos das mans relaxados.

Intensidade e amplitude do movemento proporcional a Intensidade e amplitude do movemento proporcional a

velocidade.velocidade.

A ACCIÓN DOS BRAZOS.A ACCIÓN DOS BRAZOS.

RITMO: elemento esencial a traballar con nenos.RITMO: elemento esencial a traballar con nenos.

Require moito adestramento.Require moito adestramento.

Utilizar referencias externas.Utilizar referencias externas.

A respiración varia en función da modalidade: velocidade A respiración varia en función da modalidade: velocidade

brusca e rápida, con poucas respiracións. En mediofondo e brusca e rápida, con poucas respiracións. En mediofondo e

fondo enfocase a inspirar nariz e boca e espirar pola boca.fondo enfocase a inspirar nariz e boca e espirar pola boca.

Necesario buscar relaxación de musculos faciais.Necesario buscar relaxación de musculos faciais.

CONTROL DO RITMO E RESPIRACIÓNCONTROL DO RITMO E RESPIRACIÓN

2 momentos: defectos durante o adestramento e defectos en competición.2 momentos: defectos durante o adestramento e defectos en competición.

En categorias inferiores máis atención aos primeiros. Logo, solucionados En categorias inferiores máis atención aos primeiros. Logo, solucionados

estes, centrarse nos erros en competición.estes, centrarse nos erros en competición.

Con esforzos intensos o SN fatígase e téndese a errar na técnica de Con esforzos intensos o SN fatígase e téndese a errar na técnica de

carreira.carreira.

As rexións nas que se centran os erros son:As rexións nas que se centran os erros son:

– A cabezaA cabeza

– Os brazosOs brazos

– O troncoO tronco

– A cadeiraA cadeira

– As pernasAs pernas

– A coordinación brazos-pernasA coordinación brazos-pernas

DEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRADEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRA

A cabeza:A cabeza:

Tense que manter alineada de forma natural cos ombros e coa

vista dirixida ao frente.

Os defectos máis comúns:

– Con movimentos laterais.

– Con movimentos de atras – adiante.

– Cuello agarrotado e meixelas tensas.

– Mirada cara o chan, cuello hiperflexionado.

– Mirada ao ceo, cuello hiperextendido (típico de atletas fatigados,

especialmente nos últimos metros de carreira)

DEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRADEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRA

Os brazos:Os brazos:

– Articulación do cóbado moi flexionada.

– Articulación do cóbado extendida.

– Braceo demasiado cruzado por diante do peito.

– Braceo demasiado aberto por diante do peito.

– Braceo con percorrido moi corto.

– Ombros elevados.

– Mans agarrotadas.

– Mans moi relaxadas.

DEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRADEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRA

O tronco:O tronco:

Moi inclinado cara adiante.

Moi inclinado cara atrás.

Marcada rotación do tronco.

A cadeira:

Cadeira baixa.

Excesivo desprazamento do CDG.

DEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRADEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRA

As pernas:As pernas:

Sóense atopar numerosos defectos, ben por factores biomecánicos,

anatómicos innatos ou ben por erros ou vicios dos adestramentos.

Angulación articular, pes cavos-planos, pisadas pronadoras, genus

recurvatum/valgus/varum,...

Destacan:

– Movementos laterais externos/internos na fase aérea.

– Excesiva flexión/extensión xeonllos na amortiguación.

– Elevación de xeonllo insuficiente: deficiente impulsión...

Falta de forza musculatura extensora.

Falta flexibilidade de cadeira.

Falta de asimilación da fase de impulso e suspensión

DEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRADEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRA

– Elevación de xeonllo excesiva.

– Excesiva/escasa elevación de talón, tocando o

glúteo/rozando o chan.

– Excesivo apoio do talón/antepe contra o chan.

– Excesivo apoio interior/exterior da planta pe no

chan.

DEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRADEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRA

Coordinación de brazos e pernas:Coordinación de brazos e pernas:

Non é moi frecuente, de producirse ocasionaría

un gran gasto enerxético.

En escolares débense traballar estes aspectos

coordinativos básicos.

O maior defecto correspóndese co movemento

asincrónico de brazos e pernas

DEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRADEFECTOS FRECUENTES NA TC DE CARREIRA

Ejercicios para mejorar la frecuencia:Skipping en todas sus variantes (con un pie, con dos, alternando,

etc), Saltos verticales de poca altura en todas sus variantes (con un pie,

con dos, alternando, etc), Carreras en el lugar (con y sin elástico),

Subidas en escaleras, Carreras en escalera pliométrica (de uno y dos cuadros)

Ejercicios para mejorar la amplitud:Saltos en escalera pliométrica (de dos y

tres cuadros), Carreras en pendiente,

Saltos horizontales en todas sus variantes (con un pie, con dos,

alternando, etc)

Ejercicios para el braceo:Trabajos de fuerza para la musculatura

de brazos y hombros, Carreras en el lugar con elástico, focalizando la acción de brazos,

Carreras a media velocidad con pesos ligeros en las manos,

Batidas (pique y salto), exagerando la acción de los brazos,

Trabajos de propiocepción comparando sensaciones de gestos correctos e

incorrectos

Ejercicios para la posición del tronco y la cabeza:

Trabajo de fuerza orientado a la musculatura de zona media (abdominales y espinales), Carreras a media velocidad fijando la vista en el horizonte, Carreras variando el tipo de desplazamiento (frontal, lateral, con giros, etc)

Ejercicios generales para el desarrollo de la velocidad:Carreras de aceleración pura Carreras de aceleración y desaceleración Carreras con cambios de ritmo (por etapas) Carreras en cuestas (de poca inclinación) Carreras con saltos (y saltos con carreras) Ejercicios de fuerza y potencia para el inferior:Cuestas Escalera pliométrica y cuadrilátero Trineo Multisaltos

Ejercicios de fuerza y potencia para el tren superior:Multilanzamientos