MEMORIAS DUN NENO LABREGO

XOSE NEIRA VILAS

PORTADA

Chamabase XOSÉ NEIRA VILAS .Naceu no 1928 nunha aldea de Pontevedra, Vila de Cruces e faleceu o 27 de novembro de 2015. En 1949 emigra a Bos Aires onde desempeña distintos labores: Realiza estudos sobre a música o xornalismo e a literatura. Casa en 1957 con Anisia Miranda, cubana. Xuntos fundan a organización libreiro-editorial "Follas Novas" para difundir o libro galego en América. Publica en 1960 o poemario Dende lonxe, e en 1961 a novela Memorias dun neno labrego. Nese mesmo ano, 1961, Neira e Anisia van residir a Cuba. Traballa na Administración e fai xornalismo literario. En 1969 funda a Sección Galega do Instituto de Literatura e Lingüística, que dirixiu durante vintedous anos. Dende 1983 ata que se xubilou, desempeñouse como redactor-xefe da revista infantil Zunzún.

O AUTOR

PRESENZA GALEGA EN CUBA

CANTAROLAS

O XARDÍN DE IRENE

ALGUNHAS DAS OBRAS

Titulase Memorias Dun Neno Labrego porque:

relata os recordos dun neno labrego

TITULO

O libro esta dividido en 17 capítulos os que mais

me gustaron son:

EU SON…

ELADIA

PACHIN

AMÉRICA

OS CAPITULOS QUE MAIS ME GUSTARON

Aquí presentase o persoaxe Balbino un rapaz

de aldea pobre un ninguén. El escribe nun caderno e algún día quere

chegar a escribir un libro e ser famoso, pero non quere que lle atopen o caderno porque nel reflexa todos os seus sentimentos. Aunque algún día chegara a escribir un libro non tería nada interesante que contar non como o señor Smith que foi a guerra.

EU SON…

Un Domingo Balbino foi a feira coa súa tía Carme e vé a

Eladia, a antiga mestra da que el estaba namorado. Naquel momento recorda os seus primeiros días de escola. Balbino era moi bo estudante e enseguida lle pasou por diante a os outros alumnos da escola. O primeiro profesor que tivo chamabase Don Alfonso pero tiverono que regresar a Andalucía porque quería introducir a súa lingua aos alumnos. Deseguida chegou Eladia, e moi logo colleulle cariño a Balbino porque era o máis avanzado da clase, el namorou dela.

Un día veu a profesoracollida da man cun mozo e enfadouse e enfermou durante uns días e cando foi a casa da súa profesora u n veciño dixolle que se marchara para casar e que non ía volver.

ELADIA

Pachín era o can de Balbino, llo dera o Zoqueiro de

Ribán a o seu pai por un pago. O can era pequeno e amarelo e tiña unha penca no fuciño e gustaballe barullar.Moitos sentían enjvexa do Balbino polo seu can. Un día a súa tía chegou a casa dicindo que o ferrador lle entrara o raposo e lle comera oito galiñas.

Balbino foi pasear polo monte e veu as galiñas mortas entón decidiron matar duas galiñas e introducirlle veneno para que o raposo morrera pero quen morreu foi Pachín

PACHIN

Aquí Balbino conta cando o seu irmán Miguel marcha

para a América, súa irmán e súa madriña non paraban de chorar pero o seu pai nin ría nin choraba. Balbino quería que seu irmán marchase porque así contarialle cousas que el diría no colexo.

Dalí a un tempo de marchar recibiron unha carta de Miguel que dicía que todo lle iba moi ben.

E Balbino decidiu que de maior quería marchar para a America pero non o deixaron.

AMÉRICA

OPINIÓN

TRABALLO REALIZADO POR:

LARA TUBÍO TARRÍO