1. KATU TXAPELADUNABazen behin,nekazari pobre bat bera hil baino lehenagobere bi semeei bere gauzak eman zizkiona. 2. Lehengo semeari pare bat galtzerdi oparitu zizkion askopaseatzen zuelako. 3. Bigarren semeari katu bat oparitu zion bakarrik sentitzenzelako. 4. Bigarren seme honek ez zekien nola atera bizimoduakatuarekin. Hurbileko herrialde batera abiatu zenkatuarekin.Bidaian,berehala ohartu zen katu hura osoazkarra zela. 5. Herrirra iritsi zirenean, semea katuari txapel bat eta bota pare baterosi zizkion.Horiek jantzita, plan bat jarri zuten abian. 6. Katuak erbi eta eper ederrak ehizatu eta egunero, erregearieskaintzera joaten zen Karabasko pobrearen izenean. 7. Arratsalde batean, katua eta Karabasko pobrea ibaian zeudela,erregea eta printzesa igaro ziren zalgurdi batean. 8. Katuak Karabasko pobreari bere arropa ezkutatu zion eta esanzion erregeari:-Arropa lapurtu diote Karabasko pobreari! 9. Erregeak izena entzun zuenean, jauregiko jantzirik zikinenakeman zizkion. Zatar jantzita zegoela, Karabasko pobreakprintzesa agurtu zuen.Neskatxak mutikoa ikusi zuenean, berarekin maiteminduzen.Egun batean printzesa eta erregea bere etxera bazkaltzeragonbidatu zituen. 10. Erregea eta printzesa bere etxea ikusitakoan, erregeakesan zuen:-Ez nuen pentsatzen horren pobrea zinenik, baina bihotzona duzu. 11. Printzesa eta Karabasko pobrea maiteminduta zeudela jakinzuenean erregeak bere baimena eman zien eta hauek ezkonduegin ziren.Ezkontza egunean Katuak printzesaren soinekoa eusten joanzen, bere txapel berria ipinita. 12. Ipuin Originala:Katu BotadunaGure ipuina:Katu txapeladunaEgileak:Sara, Maite eta Kevin.