Guía de boas prácticas na implantación dunha rede de telecomunicacións municipal sen fíos

Guía de boas prácticas na implantación dunha rede de

telecomunicacións municipal sen fíos

2 Guía de boas prácticas na implantación dunha rede de telecomunicacións municipal sen fíos

ÍNDICE

1. INTRODUCIÓN .................................................................................................................. 3

2. ASPECTOS XERAIS ........................................................................................................... 5

2.1. Marco legal de aplicación ........................................................................................ 5

2.2. Competencias municipais ........................................................................................ 7

3. POSTA EN MARCHA........................................................................................................... 7

3.1. Definición da necesidade ........................................................................................ 8

3.2. Estudo da viabilidade .............................................................................................. 8

3.3. Licitación do proxecto ............................................................................................. 9

4. ELABORACIÓN DO PROXECTO TÉCNICO ............................................................................ 11

5. IMPLANTACIÓN DUNHA REDE DE TELECOMUNICACIÓNS SEN FÍOS ......................................... 12

6. EXPLOTACIÓN DUNHA REDE DE TELECOMUNICACIÓNS SEN FÍOS ......................................... 13

7. PREGUNTAS FRECUENTES .............................................................................................. 15

8. DATOS DE CONTACTO ..................................................................................................... 16

Guía de boas prácticas na implantación dunha rede de telecomunicacións municipal sen fíos 3

1. Introdución

Na actualidade, moitos dos concellos galegos co obxectivo de achegar o servizo de

banda ancha aos seus habitantes están a implantar multitude de solucións tecnolóxicas

para soportar servizos de voz e datos sen fíos.

Pero a implantación de sistemas baseados en ditas tecnoloxías conlevan consigo unha

serie de consideracións tanto legais como técnicas e administrativas a ter en conta.

É por este motivo que, dende a Oficina Técnica eConcellos liderada pola Secretaría

Xeral de Modernización e Innovación Tecnolóxica, preténdese ofrecer o apoio e

asesoramento necesario aos concellos para que, no caso de levar a cabo ditas

iniciativas no ámbito local, estas poidan desenvolverse con éxito concluíndo coa posta

en marcha de servizos de calidade ben acollidos polos seus habitantes.

Deste xeito, o obxecto do presente documento é recoller a información que se

considera de relevancia, froito da colleita de experiencias neste ámbito dende a Xunta

de Galicia, para os concellos que desexen levar a cabo a implantación dunha rede de

telecomunicacións municipal sen fíos.

Con carácter xeral, os pasos a seguir para a posta en marcha dunha rede de

telecomunicacións sen fíos municipal, dende que se detecta unha demanda do servizo

ata que a estación de telecomunicacións se pon en funcionamento, preséntanse no

seguinte gráfico:

Definición da necesidade

Análise de viabilidade

Licitación do proxecto

Elaboración do proxecto

técnico

Implantación da rede

Explotación da rede

Explotación da rede

Ilustración 1. Fases do proxecto de rede sen fíos municipal


O requisito imprescindible para que se poida levar a cabo a implantación da rede é

que se detecte unha demanda significativa do servizo. Neste caso, o concello

débese asegurar de que non existen as infraestruturas necesarias para cubrir as

demandas dos cidadáns e de que as operadoras privadas non teñen intención de

achegar o servizo ao municipio.

Chegados a este punto, será cando o concello poderá plantexar a implantación dunha

rede municipal sen fíos para o que comezará coa definición da necesidade coa que

se atopa, é dicir, o servizo que demandan, a cobertura que precisan, o número de

posibles vivendas demandantes de servizo,…

O seguinte paso será a realización por persoal cualificado do estudo de viabilidade da

rede que cumpra os requisitos definidos polo concello previamente. Se finalmente, se

conclúe que a solución da rede municipal sen fíos é viable o concello debe sacar a

concurso público as seguintes fases do proxecto que consistirán, na elaboración do

proxecto técnico, na implantación da rede seguindo as pautas do proxecto técnico

definido e finalmente na explotación da mesma para ofrecer o servizo aos usuarios

finais, aínda que, cabe destacar que se se decide que será o propio concello o que

explote a rede non será necesario realizar o concurso de dita fase.

No seguinte apartado, introduciranse unha serie de aspectos xerais para levar a cabo o

proxecto técnico, en concreto, as consideracións a ter en conta para que unha entidade

local poda levar a cabo un proxecto destas características e os aspectos legais

aplicables. No seguintes apartados, e dado que este documento está orientado aos

concellos recóllense as recomendacións máis relevantes a ter en conta por estes para

cada un dos pasos establecidos no esquema anterior. Concretamente, no apartado 3,

recóllense unha serie de pautas para levar a cabo a posta en marcha do proxecto:

estudo da necesidade, análise de viabilidade e licitación do proxecto. No apartado 4,

describiranse as consideracións a ter en conta para a contratación da elaboración do

proxecto técnico. No apartado 5, describiranse as consideracións a ter en conta para a

contratación da implantación da rede, no apartado 6 resumiranse as recomendacións

relacionadas coa tarefa de explotación da rede e finalmente, xa no apartado 7, pódense

atopar as respostas ás preguntas máis frecuentes neste ámbito.


2. Aspectos xerais

Segundo a Comisión de Mercado das Telecomunicacións en adiante CMT, o despregue

dunha rede pública por parte dunha Administración Pública debe realizarse cando

se esgoten previamente outro tipo de medidas ‘incentivadoras’ aos operadores

privados e se detecte un fallo de mercado1.

Deste xeito, dende os concellos débese fomentar que operadores privados implanten e

despreguen as súas propias redes, sendo unicamente no caso de que estas medidas

non resulten efectivas e que a demanda estea insuficientemente atendida cando

debería optarse pola creación de infraestruturas públicas, neste caso, de redes de

telecomunicacións sen fíos.

A continuación, recóllense os aspectos legais de aplicación a ter en conta para a posta

en marcha dun servizo neste ámbito, así como as comptencias municipais neste ámbito.

2.1. Marco legal de aplicación

Todo concello que desexe levar a cabo a implantación redes para o soporte de voz e

datos sen fíos municipal debe cumprir coa normativa asociada para o despregue deste

tipo de redes, que pode distinguirse nas seguintes categorías:

1. Normativa sanitaria e medioambiental

Toda tecnoloxía que implique emisión de ondas electromagnéticas está suxeita a

regulación.

En concreto é de aplicación o Real Decreto 133/2008, que ao non incluír este tipo de

instalacións entre as liberadas de avaliación medioambiental, obriga aos concellos a

someter a ditame da Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas

calquera proxecto nesta materia.

Por outra banda, o Real Decreto 1066/2001 do 28 de setembro de 2001 establece as

condicións de dominio público radioeléctrico, restricións ás emisións

radioeléctricas e medidas de protección sanitarias fronte a emisións

radioeléctricas.

En concreto, para a banda de frecuencias de uso común –maioritariamente empregada

nas redes municipais sen fíos - o Real Decreto 1066/2001 establece a máxima

densidade de potencia equivalente de onda plana a 10W/m2, valor que se emprega para

definir a distancia de seguridade para a saúde das persoas, distancia que varía en

función da frecuencia e potencia dos equipos empregados.

1 Considérase fallo de mercado, cando non existen infraestruturas necesarias para cubrir as demandas dos cidadáns, ou

cando estas non están cubertas a un custo asequible.


En resumo, tanto o Real Decreto 133/2008 como o Real Decreto 1066/2001 deben ser

obxecto de observación rigorosa por parte dos Concellos como promotores dunha

actuación de instalación dunha rede sen fíos.

2. Normativa reguladora do espectro radioeléctrico

Calquera uso de bandas do espectro radioeléctrico está regulado e a súa normativa

vixente, especificada pola Secretaría de Estado de Telecomunicacións e Sociedade da

Información ‘SETSI’ nas notas da utilización nacional do Cadro Nacional de Atribución

de Frecuencias (CNAF), é de obrigado cumprimento.

No Cadro Nacional de Atribución de Frecuencias (CNAF) pódense distinguir tres tipos

de frecuencias: licenciadas, reguladas e de uso común.

As frecuencias licenciadas son aquelas que só poden ser operadas polos

operadores que dispoñen da licenza estatal pertinente e nelas garántese a non

existencia de ningún conflito de frecuencias en todo o territorio nacional.

As frecuencias reguladas, seméllanse ás licenciadas se ben se conceden de

forma territorial, é dicir, un operador pode obter unha frecuencia regulada para

utilizala só nun certo territorio. Nembargante, o seu custo é elevado, sendo

proporcional a superficie que se desexe cubrir e ao ancho de banda solicitado.

As frecuencias de uso común que en España, coma no resto de Europa, se

atopan no rango de 2,4Ghz e de 5,4Ghz, non esixen pago polo seu uso, sen

embargo están reguladas en canto á potencia máxima que poden emitir os

equipos - o que limita a cobertura acadada de xeito considerable -, así coma

o uso das bandas, definindo o tipo de equipamento que pode ser empregado, as

frecuencias permitidas e os mecanismos que teñen que integrar os dispositivos

para controlar a potencia radiada. Existe a posibilidade de que xurdan conflitos

entre diferentes fontes de emisión ao non existir unha autoridade que regule

quen pode emitir e quen non. As frecuencias de uso común son as empregadas

pola maioría de concellos que levaron a cabo iniciativas de implantación dunha

rede sen fíos.

A potencia máxima en exteriores para a banda de 2,4GHz é de 100mW P.I.R.E.

A potencia máxima en exteriores para a banda de 5GHz dependerá da sub-

banda:

Sub-banda 5,15 a 5,35 GHz: Uso exclusivamente en interiores: 200mW

P.I.R.E. con control de potencia y 100mW P.I.R.E. sin control de potencia.

Sub-banda 5,47 a 5,725 GHz: Uso en interiores/exteriores: 1W P.I.R.E. con

control de potencia y 500mW P.I.R.E. sin control de potencia.


Por tanto, un concello que desexe implantar unha rede de telecomunicacións sen

fíos deberá asegurarse de:

i. Se o operador traballa en banda licenciada, que teña licenza de uso

ii. Se o operador traballa en banda regulada, que teña o título habilitado para

empregala e estea ao corrente do pago das cotas polo seu uso.

iii. Finalmente, se o operador traballa en banda libre, que non empregue máis

potencia da estritamente sinalada como máxima na regulación vixente.

O incumprimento de calquera destas premisas pode desembocar en conflitos con outras

operadoras e incluso, como demostran os precedentes, con denuncias aos concellos

por ser promotores da instalación.

2.2. Competencias municipais

As redes municipais sen fíos requiren da ocupación do dominio público, non só no

ámbito urbanístico senón tamén no ámbito do espectro radioeléctrico. Neste senso,

como se comentou anteriormente, a xestión do espectro radioeléctrico, así como, a

definición de requisitos para a protección sanitaria corresponde á Administración

Xeral do Estado, agora ben corresponde aos concellos velar pola ordenación das

infraestruturas urbanas, estudando a concesión de licenzas urbanísticas para a

instalación de dispositivos de emisións radioeléctricas.

Por este motivo, o concello poderá esixir á operadora a existencia dun proxecto técnico

e a certificación fin de obra da instalación, realizados por profesionais competentes e

visados, como garante do cumprimento da normativa vixente. Ademais, o concello

deberá fomentar a compartición de emprazamentos de infraestruturas de

telecomunicación co obxecto de minimizar o impacto visual.

3. Posta en marcha

Unha vez verificado o fallo de mercado e a non intención das operadoras privadas de

achegar o servizo ao municipio - tendo en conta as recomendacións da CMT - é

necesario levar a cabo unha serie de tarefas previas para a toma de decisións sobre a

implantación dunha rede de telecomunicacións municipal sen fíos como son, a

definición das especificacións do servizo que dende o concello plantéxase como

necesario e o seu estudo de viabilidade non só, para a implantación da rede, senón

tamén para o seu mantemento futuro.


3.1. Definición da necesidade

O primeiro paso a abordar dende o concello debe ser a especificación de requisitos e

obxectivos que inicialmente se pretenden coa implantación da rede municipal sen

fíos.

Na definición das especificacións deberán constar ao mínimo:

A acotación das zonas onde se pretende dar cobertura co novo servizo. Agora

ben, débese ter en conta o número de vivendas que en cada zona das definidas

pode estar interesada en contratar o servizo, xa que o factor demanda será

primordial para a sustentabilidade do servizo.

Ancho de banda que se pretende ofrecer por usuario, xa que é un factor decisivo

para o dimensionamento da rede. Neste senso, recoméndase non permitir

velocidades de baixada inferiores a 1Mbps e ter en conta a previsión do seu

aumento no futuro.

Así como, características máis concretas do servizo a prestar como son: O tipo de

servizo que se pretende ofrecer –acceso total ou restrinxido-, o tipo de seguridade

e autentificación e o nivel de dispoñibilidade da rede.

3.2. Estudo da viabilidade

O estudo de viabilidade virá a verificar a posibilidade ou non da implantación dunha

rede sen fíos que cumpra coas especificacións definidas inicialmente. Dito estudo,

débese realizar por persoal cualificado co que se o concello non dispón de persoal

axeitado, recoméndase a contratación de persoas especializadas.

A continuación enuméranse unha serie de recomendacións a ter en conta para o estudo

de viabilidade:

Acotar exactamente as zonas a cubrir, xa que destas dependerá o custo final da

rede. Ademais, seguindo as recomendacións da CMT só se recomenda prestar o

servizo en zonas onde non existan outros operadores que ofrezan servizo xa

que, do contrario existe a posibilidade de incorrer en competencia desleal co

resto de operadoras privadas.

Débese ter en conta que a orografía e masa forestal que caracteriza a Galicia

reducen significativamente as coberturas teóricas.

É moi importante que os anchos de banda que se utilicen para facer a

conexión entre a rede sen fíos e a Internet sexan simétricos (nunca deben

empregarse como puntos de conexión ADSLs básicos) e de alta capacidade (unha

conexión con Internet para toda a rede de menor capacidade que a que se oferta a

cada cliente nunca poderá dar unha velocidade aceptable).


É importante que os emprazamentos municipais conten con acceso á

alimentación eléctrica e eviten as zonas próximas a liñas de alta tensión ou

parques eólicos para evitar futuros problemas de sinal. Ademais, débese estudar a

posibilidade de aproveitar as infraestruturas xa existentes e buscar

emprazamentos que non requiran de permisos adicionais nin impoñan gastos

recorrentes como alugueres.

A estimación da porcentaxe que contratará o servizo debe ser o máis

axustada posible, xa que, ademais de que no futuro será a chave da amortización

da rede, o dimensionamento da rede e polo tanto o custo de despregue tamén

dependerá do número de usuarios simultáneos en cada zona.

E moi recomendable que a nova rede a crear permita a interoperabilidade, é

dicir, que estea baseada en estándares, xa que se un concello contrata unha

rede cun operador que oferta unha solución propietaria estará cautivo de dito

provedor aínda que este non responda as expectativas. De feito, existen diversos

precedentes en Galicia de operadoras que, tras instalar unha rede con

tecnoloxías propietarias non estandarizadas, solicitaron elevados

complementos anuais aos concellos para continuar co servizo.

A realización dunha estimación a grandes trazos do custo da rede coas

tecnoloxías necesarias é importante de cara a permitir ampliar ou reducir

requisitos. Aínda que, se o orzamento co que se conta non é suficiente,

recoméndase abordar o despregue por fases.

É altamente importante realizar a estimación do modelo de negocio que

conteña todos os custos e todos os ingresos, sendo moi importante

comprender a diferenza de custos de investimento e posta en marcha,

normalmente subvencionables, dos custos operacionais que conleve a

explotación da rede ou o que é o mesmo, custos recorrentes mentres dure a

explotación.

3.3. Licitación do proxecto

Se o resultado do estudo de viabilidade conclúe en que o proxecto pode levarse a cabo,

o que significaría chegar a obter un compromiso entre as funcionalidades desexadas, a

viabilidade técnica das mesmas e o orzamento dispoñible, os seguinte pasos serán - por

orde -:

Realización do proxecto técnico: Deberá ser levado a cabo por persoal

especializado dado que debe definir a solución concreta tendo en conta os

requisitos iniciais. Neste senso, é moi recomendable que o proxecto técnico estea

visado polo Colexio Oficial de Enxeñeiros de Telecomunicación, que garanta ao

concello que o proxecto está ben deseñado, que cumpre a normativa vixente e

que está realizado por persoal competente na materia como son os enxeñeiros de

telecomunicación.


Implantación da rede: Deberá levarse a cabo, seguindo as pautas do proxecto

técnico definido previamente, por unha empresa instaladora acreditada pola

SETSI para a instalación de equipos radio.

Explotación da rede en cuestión: Soamente poderán levar a cabo está acción

operadoras de telecomunicación dadas de alta para tal no rexistro da CMT.

Dado que o habitual é que nos concellos non se dispoña de persoal cualificado para

levar a cabo ditas tarefas, deberán realizarse as contratacións públicas necesarias.

Neste senso, recoméndase, sempre que sexa posible e dado que os perfís de

empresas necesarios para cada unha das tarefas son moi dispares, dividir a

licitación en tres:

Concurso para a redacción do proxecto técnico.

Concurso de instalación.

Concurso de explotación da rede.


4. Elaboración do proxecto técnico

O proxecto técnico deberá contemplar a solución técnica completa da rede a despregar

para o que, como anteriormente se comentou, é recomendable que estea visado polo

Colexio Oficial de Enxeñeiros de Telecomunicación, que garanta ao concello que

o proxecto está ben deseñado, que cumpre a normativa vixente e que está

realizado por persoal competente na materia como son os enxeñeiros de

telecomunicación.

Débese facer fincapé na importancia dunha boa planificación da rede, a cal debe

implicar visitas aos posibles emprazamentos e realización de comprobacións en

campo, xa que, no caso de non estar ben planificada a rede, moitas veces son

necesarias adaptacións aos proxectos mediante replanteos que retardan o proceso de

instalación ou, no peor dos casos tradúcense en errores futuros de funcionamento do

servizo. Recoméndase que se é necesario realizar un replanteo ao proxecto, se realice

un anexo que deberá visarse no que se detallen as devanditas modificacións.

A continuación, detállanse os aspectos máis importantes que deberanse incluír no

proxecto técnico:

Estudo de requisitos iniciais e xustificación da solución proposta.

Memoria: Na que se describan as características xerais da rede troncal e de

acceso: como son os emprazamentos elixidos, os canais radioeléctricos de

traballo, as características técnicas de deseño da rede –cálculo de radioenlaces,

estimación do ancho de banda obtido, potencias emitidas,…-, o cumprimento

dos requisitos de seguridade, as zonas de cobertura, o cumprimento da

normativa vixente de redes de telecomunicación sen fíos,…

Mapas e planos: mapas topográficos da localización exacta das estacións base

e puntos de acceso, así como os planos de alzado e planta das estacións.

Descrición das características máis relevantes dos equipos, materiais e demais

elementos da instalación.

Orzamento desglosado para cada elemento. Para cada elemento custo unitario,

custo da man de obra e total.

Follas de características técnicas dos equipos e materiais.


5. Implantación dunha rede de

telecomunicacións sen fíos

Nesta fase, levaranse a cabo as labores de instalación de todo o equipamento

definido no proxecto técnico. Como se comentou anteriormente, dito traballo debe

executarse obrigatoriamente por unha empresa instaladora inscrita no Rexistro de

Empresas Instaladoras de Telecomunicación da SETSI, que a acredite para realizar

ditas instalacións.

É moi recomendable que a empresa que realizou o proxecto técnico se lle esixa

supervisar a instalación de rede, xa que pode ser necesario realizar replanteos no

proxecto por imprevistos que poidan xurdir.

Do mesmo xeito, á empresa instaladora débeselle esixir que entregue no concello

unha documentación que certifique a instalación levada a cabo, e que comprenda

ao menos os seguintes aspectos:

Listaxe do equipamento instalado.

Localización exacta de cada un dos equipos instalados.

Documentación gráfica da instalación.

Diagrama de rede.

Parámetros máis relevantes da configuración dos equipos.

Niveis de sinal e de interferencia obtidos.

Probas de conectividade para a verificación da cobertura teórica.

Xa que a certificación é un documento importante de cara a futuras revisións ou

consultas como por exemplo, por mor de caídas de sinal, sería de interese a

protocolorización das medidas nela reflectidas.

As coordenadas exactas do lugar da toma de medidas, para iso é recomendable

a posesión dun GPS.

A altura coa que se toman as medidas con respecto ao chan.

O equipo co que se toman as medidas.

Tipo de medidas tomadas, medias ou máximas.

As condicións climatolóxicas no momento da medida (despexado, nubrado, moi

nubrado, cuberto, orballo, choiva, chuvasco, tormenta, saraiba, neve, néboa;

temperatura; vento).


6. Explotación dunha rede de

telecomunicacións sen fíos

Finalmente, unha vez despregada a rede chegaría a fase de explotación da mesma ou o

que é o mesmo ofrecer o novo servizo aos cidadáns, así como xestionar as altas,

baixas, modificacións de usuarios e ofrecer o soporte técnico aos usuarios. Como

se comentou anteriormente, esta tarefa soamente poderá levarse a cabo por

operadoras de telecomunicación dadas de alta para tal no rexistro da CMT.

Resulta fundamental resaltar que a grande variedade de títulos existentes pode levar a

confusión. En última instancia a propia CMT pode responder sobre se un operador está

facultado para realizar a explotación que se pretende ante a consulta do concello.

Por outra banda, é recomendable que o concello impoña unha serie de condicións

a cumprir polas empresas interesadas, como poden ser:

Establecer un canón anual polo uso da rede, co obxecto de que non se

financien con diñeiro público os custos recorrentes da rede como o

mantemento,…

Establecer prezos máximos para a cota de acceso ao servizo. En varios

concellos de Galicia, déronse casos de operadoras que plantexaban elevadas

cotas de instalación do equipamento de usuario, converténdose nun grave

problema para os usuarios que non podían facer fronte a un pago tan elevado

pola alta do servizo.

Esixir uns niveis mínimos de calidade de servizo e soporte técnico aos

usuarios.

Existe tamén a posibilidade de que sexa o propio concello ou unha empresa

pública asociada a que se encargue da explotación da rede, ben porque o propio

concello decide que quere ter o control da rede –para o que neste caso, como é lóxico,

non é necesario sacar a concurso dita fase do proxecto-, ou ben porque ningunha

operadora está interesada no concurso da explotación da rede existindo un fallo de

mercado e converténdose a explotación da rede por parte do concello na única forma de

ofrecer o servizo aos cidadáns.

Cabe destacar que, segundo as recomendacións da CMT, o axeitado é que o

concello en primeiro lugar intente que sexa a operadora privada a que explote a

rede, preservando deste xeito a libre competencia no mercado.

Se se dá o caso de que non haxa ningunha empresa interesada en explotar a rede,

pode ser o propio concello o que leve a cabo esa tarefa, a través da propia entidade

municipal ou dunha empresa pública municipal sempre mantendo a separación de

contas.


Do mesmo xeito que para as empresas privadas, a entidade pública que explote a

rede debe darse de alta como operador na CMT, para o que deberán presentar2 con

carácter previo ao inicio da actividade, a notificación á que se refire o artigo 6.2 da Lei

32/2003 – Lei Xeral de Telecomunicacións.

Neste senso, débese ter presente ademais doutros custos recorrentes, a Taxa Xeral de

Operadores que está fixada nun 1,5 por mil dos ingresos brutos de explotación restando

a cantidade que se paga a outros operadores de telecomunicación pola saída a Internet.

Neste intre cabe destacar, a importancia da definición do modelo de negocio que

conteña os custos operacionais e garanta a sustentabilidade futura do servizo na

fase de análise de viabilidade inicial, xa que, ás veces contase con subvencións para

acometer grandes despregues, sen ter en conta que, canto maior sexa o despregue

maiores serán os custos de operación, e aínda que as redes sexan explotadas polo

concello sen obxectivos de beneficios non serán sostibles.

Segundo a CMT, como mínimo o axente que explota a rede débese asegurar que

os ingresos compensen os custos operacionais e a amortización do investimento.

No caso de entrar en competencia con outros operadores na zona, a CMT podería

solicitar que se obtivera un beneficio de operación similar aos que teñen a media do

sector para evitar a competencia desleal.

2 A documentación a presentar pode consultarse en

http://www.cmt.es/es/registros_publicos/operadores/anexos/notificacion_CMT.pdf


7. Preguntas frecuentes

¿Qué é a Comisión de Mercado das Telecomunicacións ‘CMT’?

A Comisión de Mercado das Telecomunicacións é un Organismo Público dotado de

personalidade xurídica e plena capacidade pública e privada, así como de patrimonio

propio, independente do patrimonio do Estado, que ten por obxecto o establecemento e

supervisión das obrigas específicas que haxan de cumprir as operadoras nos mercados

de telecomunicacións e o fomento da competencia nos mercados dos servizos

audiovisuais, conforme ao previsto pola súa normativa reguladora, a resolución dos

conflitos entre as operadoras e, no seu caso, o exercicio como órgano arbitral das

controversias entre os mesmos (Artigo 48.2 da Lai 32/2003).

¿Cales son as recomendacións principais da CMT referentes ao despregue de redes

sen fíos polos concellos?

Segundo recomendacións da CMT, dende os concellos débese fomentar que

operadores privados implanten e despreguen as súas propias redes, sendo unicamente

no caso que estas medidas non resulten efectivas e que a demanda estea

insuficientemente atendida cando debería optarse pola creación de infraestruturas

públicas.

Neste senso, aínda que o concello ou unha empresa pública pode levar a cabo a

explotación da rede se non existe interese por parte de operadores privados por facelo

ou baixo certas circunstancias de interese público, as recomendacións da CMT din que

o axeitado é que o concello en primeiro lugar intente que sexa a operadora privada a

que explote a rede. De ser o caso de que sexa unha entidade pública a que explote a

rede, esta deberá comportarse como se fose unha empresa privada xa que deberá

autoxestionarse e garantir a libre competencia, non podendo abusar do dominio de

poder nin financiarse mediante as partidas de fondos públicos, co que para garantilo

deberán xestionar os servizos coa debida separación de contas.

¿Pode ofrecerse o servizo gratis?

Segundo recomendacións da CMT, o concello non pode ofrecer o servizo por debaixo

do custo nun mercado de libre competencia, de feito, debe aspirar a obter un beneficio

normal como calquera empresa privada. Así, en ningún caso un operador público

debería neutralizar perdas con transferencias de fondos públicos, salvo no caso de

ofrecer un servizo por un período de tempo limitado en fase de probas ou pilotaxe a un

número restrinxido de usuarios, aínda que débese informar disto á CMT.

Nembargante, si existe a posibilidade de ofrecer un servizo gratuíto cumprindo á súa

vez coas condicións da CMT, tal é o caso do uso de mecanismos de financiamento da

operación das redes como poden ser a visualización de publicidade mentres se accede

ao servizo.


8. Datos de contacto

Para calquera dúbida que poida xurdir ao respecto contacte coa

Oficina eConcellos:

Oficina eConcellos

[email protected]

Tlf. 981 95 75 95

Da mesmo xeito, para calquera consulta referida á Comisión de

Mercado das Telecomunicacións (CMT) pode dirixirse a:

Comisión do Mercado das Telecomunciacións

Carrer de la Marina, 16-18

Edificio Torre Mapfre

08005 Barcelona

www.cmt.es

Tlf. 93 603 62 00

mailto:[email protected]

Guía de boas prácticas na implantación dunha rede de telecomunicacións municipal sen fíos

Documents

Transcript of Guía de boas prácticas na implantación dunha rede de telecomunicacións municipal sen fíos