Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

16

Transcript of Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

Page 1: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes
Page 2: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

O grande espello!!!

Había una vez una pequeña gatita llamada Preciosa que perdió a toda su familia cuando sólo tenía un par de

semanas.

Creció sola en un gran granero donde había varios grandes gatos viejos y bravucones. Trataban a la pequeña

Preciosa como un estorbo y la golpeaban cuando se les acercaba. Preciosa cogió un miedo atroz a esos gatos y les

evitaba tanto como podía. Finalmente, creció y se hizo más fuerte y se mudó a otros graneros y otros lugares.

Cazaba suficiente comida para alimentarse y su vida estaba bien excepto por el hecho de que se sentía muy sola.

No podía encontrar a nadie con quien jugar o hablar No había muchos gatitos donde ella estaba, y cuando veía

alguno estaba protegido por grandes gatos, y Preciosa sentía terror cuando veía un gato grande. Esto significaba que

no podía jugar o hablar con ningún gato en absoluto, y los otros animales eran diferentes a ella y no podía hablar su

idioma o sentirse cerca de ellos.

Un día estaba explorando un granero que tenía muchos muebles y se encontró con una gran hoja brillante que

estaba apoyada sobre una de las paredes del granero. Al acercarse a esta cosa brillante vio un gran gato

acercándose a ella, y, como siempre, se asustó mucho y salió corriendo. Sin embargo, esta vez le pareció diferente

-no había olido ni oído a ningún otro gato- así que se acercó a este curioso objeto, y volvió a ver a ese gran gato y a

salir corriendo. Esta maniobra se repitió varias veces hasta que Preciosa se fue acercando llena de curiosidad hasta

que prácticamente se tocó la nariz con este extraño gato tan grande. Empezó a silbarle y lo mismo hizo el extraño;

cuando paró, también lo hizo el otro. Preciosa estaba allí sentada, completamente desconcertada, hasta que un

pequeño gatito blanco y negro se acercó al objeto brillante; y Preciosa vio que había otro gatito que tenía

precisamente el mismo aspecto que el primero. Cualquier cosa que hiciera el gatito, también la hacía el otro

gatito, y cualquier cosa que hiciera Preciosa, también la hacía el extraño.

De repente Preciosa lo supo: ¡era ella misma! ¡Ese gran gato era Preciosa! Se miró a sí misma y vio lo grande que

era y de repente le vino a la mente la idea de que si ella misma era un gran gato, tal vez había otros grandes gatos

en algún otro lugar que podrían jugar y hablar con ella, y si eran malos, ahora era lo suficientemente grande como

para cuidarse a sí misma. Preciosa salió y encontró montones de amigos y nunca más volvió a sentirse sola.

Page 3: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

1.-Que son as emocións?

Reacción afectiva,Xerada por un estado complexo do organismo,Que predispón a unha acción.Generase como resposta de acontecementos

significativos dunha persoa.Pode durar segundos ou horas.

Bisquerra (2000)

Page 4: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

2.-como nos emocionamos?

ESTÍMULO

InternoExterno

INTERPRETACIÓN DO ESTÍMULO E

VALORACIÓNEMOCIÓN

Reacción neurofisiolóxica

cognitiva

Reacción actitudinal

Emoción? 1. Valoración da relevancia

+ -? 2.Valoración da congruencia

Intensidade 3. Valoración da capacidade de afrontamento

(Mireia Cabero Jounou)

Page 5: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

3.-Que ocorre nestes dous videos?

Carlos

Laura

Page 6: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

Condutas de Laura e nai

que vemos

Emocións que vive

Como poderíamos actuar neste caso?

4.-Analizamos o caso de Laura?

-Laura quédase a

pensar cal vai

mercar.

-Escolle un osiño

azul.

-Súa nai dille que

escolla outro

diferente, que ese

no.

-Laura di que quere

ese e monta unha

rabieta

-ledicia…

-ledicia

-angustia, decep

ción

-rabia, inxustiza,

ira…

-Anticiparlle a Laura

entre cales pode

escoller.

-Asegurarse de que

entendeu ben o que

lle dixemos.

- Explicándolle as

razóns polas que non

pode escoller ese

osiño azul.

Page 7: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

Condutas de Carlos e pais

que vemos

Emocións que vive

Como poderíamos actuar neste caso?

5.-Analizamos o caso de Carlos?

-Carlos empeza a

dar golpes a todo o

que se atopa polo

camiño.

-Os pais lle corrixen

a conduta e el

monta unha rabieta.

-Os pais intentan

controlar esta

conduta mediante o

control físico.

-ira, rabia…

-angustia, decepción

-rabia, inxustiza, ira, frustración…

-Lexitimar a emoción

de Carlos.

-Escoitalo

empática e

activamente

-Despois de

tranquilizarse buscar

un control da

conduta, a través do

diálogo e da

aplicación de normas

e límites claros.

Page 8: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

5.-Lexítimamos a emoción, non a conduta, por que?

1º-Comprender a emoción que sente a persoa que teño ao lado

2º-Necesito escoitar activamente á persoa.

3º-Agora xa poido correxir a conduta que vexo e que non me gusta

Page 9: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

5.-Lexítimamos a emoción, non a conduta, por

que?

“ As cousas que non son importantes para min poden selo para os demais”

“Depende de onde eu mire vou ver a situación dunha forma diferente”

“Non podemos ir en contra do que a natureza pide”

“Non me queren no cole…, non me queren na casa… dependerá de cómo @ nen@ construira o seu

sistema”

Page 10: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

Una hora do teu

tempo

Page 11: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

Papá ,Canto ganas por hora? O pai dirixiulle un xesto moi severo ao neno e repuxo:-Non me molestes, que estou canso.

Page 12: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

-Pero ... papá –insistía- dime, por favor, Canto ganas por hora? A reacción do pai foi menos severa- So contestou:Oitenta euros por hora.

Page 13: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

-Papá , Poderíasprestarme 40 euros?O pai montou en colera e dixo:

Vaite durmir e non me

molestes.

Page 14: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

Caera a noite.O pai meditara sobre o acontecido e sentíase culpable e, querendo descargar a súa conciencia doída, achegouse á habitación do seu fillo. En voz baixapreguntoulle ao neno: Durmes meu fillo?

Dime Papá.... (contestou entre sonos).

Aquí tes os cartos que me pediche. (respondeu o Pai).

Page 15: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes

O neno deulle as GRAZAS e metendo a súa man debaixoda almofada sacou unsbilletes.-Agora xa completei os cartos… teño oitenta euros.PODERÍAS DARME UNHA HORA DO TEU TEMPO?

Page 16: Emocionamonos ...., aprendemos...., son dependentes