DOWN SINDROMEA

Nerea Virto

ZER DA DOWN SINDROMEA? 21.kromosoma parean hiru kromosoma agertzearen ondoriozko asaldura genetikoa

da. Sindromea Sir John Longdon Down-ek definitu suen lehen aldiz 1866.urtean. Anomalia kromosomiko honek zenbait organoren funtzionamendua eragiten du. 800-1.000 jaioberrietatik batean agertu ohi da Espainian gutxi gora behera 32.000 pertsona dauka Down sindromea. Gaur egun haien bizi itxaropena 60 urtekoa da. Ez dago pertsona horien gaitasun intelektuala hobetzen duen tratamendu

farmakologikorik.

OHIKO PATOLOGIAK Kardiopatiak: Heriotzarako arrazoi nagusia izan ohi da Down sindromean.

Zaintza arrunt bat nahikoa izan daiteke edo kirurgiaren beharra izan daiteke. Alterazio gastro-intestinalak: Sindromea dutenen %10 batek nozitzen du hau.

Esofagoaren atresia, malformazio anorrektalak, Hirschsprung gaixotasuna eta zeliakia dira ohikoenak.

Trastorno endokrinoak: tiroidearen alterazioa gehiago ematen da Down sindromea dutenen artean.

Ikusmena: %60 batek nozitzen du. Astigmatismoa, sortzetiko kataratak edo miopia dira ohikoenak.

Entzumena: %80 batek ez du behar bezala entzuten. Hortzak: karies gutxiago izaten dute, baina atzerapena dakarte garapenean.

EZAUGARI FISIKOAK Down Sindromea gaisotasun bat baino, sindrome genetiko bat bezala definitu dezakegu. Gainera, bihotzeko gaisotasunak ikusmen eta entzumen urritasunak, hesteetako arazoak

eta infekzioak izateko arrisku handiagoa izaten dute pertsona hauek. Down sindromea duten pertsonen ezaugarri nagusienak hauek dira: aurpegia, hipotonia

muskularra eta atzerapen mentala. DS-a duten pertsonek aurpegi borbila izaten dute, begi sudur eta belarri txikiak, ahoaren

tamaina ere txikia da mihiaren tamainarekin konparatuz gero. Eskuak eta oinak ere txikiak eta lodikoteak izaten dituzte. Hipotonia muskularrak, tonu muskular baxua dutela esan nahi du. Pertsona batek oso ezaugarri fisiko nabarmenak baditu, ez du esan nahi adimen

atzerapen handia duenik.