BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. ·...

24
172 Aurrekontuak Birpentsatzen Ainhoa Etxaide TTIP Bateragune auzia BIDE BERRIAK JORRATZEN ALEA

Transcript of BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. ·...

Page 1: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

172

Aurrekontuak

Birpentsatzen

Ainhoa Etxaide

TTIP

Bateragune auzia

BIDE BERRIAK JORRATZEN

ALEA

Page 2: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala
Page 3: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

ERREDAKZIO BURUA:Aiora Imaz

DISEINUA ETA MAKETAZIOA:

Fidel Linazisoro

INPRIMAKETA:

mccgraphics-elkar

LEGE GORDAILUA:

SS. 734-77

IRAULTZEN ALDIZKARIAREKIN

KONTAKTUAN JARTZEKO:

Rekalde Zumarkalea 62 behea48010

TELEFONOA:944 70 69 38

POSTA ELEKTRONIKOA:[email protected]

BAIONACoursic Karrika, 13.

64100. Tf: 00 33 559 59 50 20

BILBOErrekalde Zumarkalea, 62, behea.

48010Tf: 94 470 69 00

DONOSTIASan Blas, 1 behea.

20013Tf: 943 22 44 00

GASTEIZFermin Lasuen, 13 behea. 01001

Tf: 945 25 58 77

IRUÑEAArga Ibaia kalea 12-14 behea

31014Tf: 948 22 11 30

iraultzenBIDE BERRIAK JORRATZEN

Aldaketa garaian gaude. Hauetako asko elite ekonomiko eta politikoen eskutik emanak datoz,

"dena aldatu ezer alda ez dadin" lelopean. Benetako, sakoneko aldaketa politiko, ekonomiko eta

sozialak nahi ditugunok, berriz, horiek posible izan daitezen baldintzak sortzeko lanean jarraitzen

dugu.

Zurrunbilo betean gaude, abenduaren 20ko hauteskundeen ondorengo egoera nahasia Espainiar

Estatuan, Kataluniako prozesu independentistari begirako akordioa, Nafarroako Gobernu berria-

ren ibilbidea, eta etxera begira, Ezker Abertzalearen Abian prozesuak zer esan handia eman dute.

Ari dira korapilo batzuk askatzen, baina galdera asko daude oraindik airean, espainiar Estatuan, esaterako. Bistakoa dena, 78ko eraba-

kiek eman dutela eman beharrekoa eta Estatu erreforma bat egitera derrigortuak daudela. Bien bitartean, hazkunde ekonomikoaren dis-

kurtsoa nagusitzen ari da. Erreforma ekonomikoek erreforma politikoei bide eman die orain. Hauteskundeak hauteskunde, ez dirudi inon-

dik ere Madrildik berez etorriko denik aukerarik Euskal Herriak behar duen aldaketa gauzatzeko. Aldaketa hemen, Euskal Herrian, bilatu

eta lortu behar dugu.

Garaia da herri gisa jokatzeko; gai izan beharko genuke Estatuaren aurrean gure eskakizunak zeintzuk diren adosteko eta akordio horiek

Madrilen defendatzeko, baina ez dago horrelako bide bat egiteko tamainako iniziatibarik eremu soberanistan, ezta borondaterik ere

PNVren aldetik.

Aldaketa garaia dela diogu. Abian gara, Ezker Abertzaleak prozesu sakona jarri du martxan, birdefinizio eta eraberritze estrategikoa hel-

buru duena. Zutik Euskal Herria eztabaida eman zenetik hona lortutako emaitzak balioetsi, korapiloak aztertu eta proiektu erreal eta era-

ginkorra egiteko hausnarketari ekin diogu, arnasberrituta, nagusi den egoera goitik behera aldatu eta Euskal Estatu independente, femi-

nista, euskaldun eta sozialista eraikitzeko helburuz.

Sakoneko egoera aldatzeko apustu politiko sendo bat ezinbestekoa da. Horretarako, besteak beste, mugimendu independentistak akat-

setatik ikasi eta bidean asmatu egin behar du. Ibilbide independentista egoera soziala aldatzeko borondate eta asmoaren gainean egin

behar da, eztabaida politikoan langileak protagonista bihurtuz. Borroka horretan jarraitzen du LABek.

Azken urteetan espainiar Estatuko agenda erreforma ekonomiko eta sozialek zuzendu dute eta horiek ez dute etenik. Aurrekontuak

onartu dituzte eta bizimodua garestitzen ari den bitartean pentsioak eta prestazioak murrizten jarraitzen dute. Prekarietatea eta pobrezia

olio-orbana bezala ari dira zabaltzen. Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala indartu eta

mobilizazio soziala suspertzea ere bai, lantokietan zein kalean eraginez.

Ari gara hazia ereiten eta aurten uzta aurreratua dator. Hemendik eta kurtso bukaera bitarte agenda bete-betea izango dugu: inposake-

ta, murrizketa eta erasoei erantzunez Euskal Herriak bere bidea egin dezan borrokatuko dugu; eredu sozial berri baten alde, prekarieta-

tearen eta pobreziarekin amaitzeko lanaren eta aberastasunaren banaketaren defentsan arituko gara, langileen aktibazioa eta parte hart-

zea sustatuz. Lantokietan eta kalean izango gara, ekintza sindikalean sakonduz eta mobilizazio soziala indartuz.

Ez dira makalak sindikatuak bere buruari jarritako erronkak, baina, asmatzen ari gara, hauteskunde sindikalen emaitzek erakusten digu-

ten moduan. Asmatzen eta berrasmatzen, Euskal Herriak behar duen sindikalgintza eredu berria Birpentsatzen, gaur, inoiz baino beha-

rrezkoago zaigulako langile-borroka.

LABen aldizkari nazionala 172. alea

Page 4: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

>GREBAN PAPERGINTZAKO

HITZARMENAREN ALDE

Aspaldi ekin zioten GipuzkoakoPapergintzako hitzarmenarennegoziazioari. Hasieratik argi gera-tu zen zein zen enpresaren boron-datea: sinatu arren aplikatuko ezdituzten hitzarmenak nahi dituzte.Sektoreko langileek mahai gaineanjarritako edozein proposamen atze-ra botatzen zuten. Ikusirik enpre-sek geldirik jarraitzen zutela LAB,ELA, CCOO eta UGT sindikatuek,era bateratuan grebara deitzekoerabakia hartu zuten. Langileek ez diote negoziaziokolektiborako benetako eskubidea-ri uko egingo, hori da egindakogreben jarraipenak adieraztenduena. Enpresek daukate egoeradesblokeatzeko giltza eta langileekez dute hetsiko eskariak errealitateegin arte.

>HEMEN DA ALTERNATIBA

LABek beti esan izan du badirelaalternatibak egungo eredu sozialagainditzen joateko. Pasa den urria-ren 25ean, alternatiba hauek bista-ratu egin genituen. EskubideSozialen Kartaren Asanblada osat-zen duten eragile sozial eta sindi-kalen eskutik iritsi zen

Alternatiben Herria eraikitzekoiniziatiba. Hilabete luzeetako lanaeta esku askoren bultzadari eskerBilbo Alternatiben erakusleihobilakatu zen. Egun borobila izan zen, handizen txikientzako elkargunea.Hasiera ekitaldiak ospakizunegun bati ateak zabaldu zizkioneta bertara gerturatu ziren herri-tarrek egun pasa aberasgarri bategiteko elementu guztiak topatu

zituzten egun horretarako presta-tu ziren gune ezberdinetan.

>LA PRECARIEDAD ES VIOLENCIA

La mayoría de la gente relacionala violencia sexista con violenciafísica, psicológica o sexual, perova más allá. La violencia sexistatiene mil caras, y una de ellas esla precariedad que sufrimos lasmujeres en el mercado laboral.Por ello nuestro principal objeti-

vo en el pasado 25 de noviembre,día internacional contra la violen-cia de genero, fue hacer visibleeste tipo de violencia.La precariedad es una realidadque las mujeres sufrimos desdehace tiempo. Lamentablemente seha convertido en una situaciónque nos lleva a asumir condicio-nes y realidades como normales,pero que no lo son.No es normal, por ejemplo, que

gogora ekarri

>LANEAN GURE BIZITZA ARRISKUAN EGON

EZ DADIN, MOBILIZAZIOA INDARTU

Lan munduan lan osasun eskubidea,gehiegitan, ez da errespetatzen.Kasu askotan lanera joateakheriotz arriskua dakar. Azken urte-etan hildako kopuruan emandakobeherakada ez da prenbentzioarloan urratsak eman direlako, jar-duera ekonomiko txikiagoarengatikbaizik. Horren adierazle da azken urtehonetako gorakada. 2015. urtean 54 langile hil diralan istripuren baten ondorioz. Hauek ez dira heriotzbakarrak, ASVIME elkartearen datuen arabera EAEnamiantoarengatik 19 pertsona hil ziren eta oraindikorain laneko gaixotasun askok eta askok aitortugabe jarraitzen dute. Istripuok ez dira zorte txarraren ondorio, lan baldint-za eta prebentzio neurri egokiak hartuz gero ekidinzitezkeen, horregatik, hildako bakar bat ere izugarrida. Gaixotasun profesionaletan egoera are eta larria-goa da, kasu honetan arazoaren zati txiki bat bainoez baita azaleratzen.Ezbeharren egiturazko arrazoiak lan merkatuarengero eta prekarietate handiagoa eta enpleguarenkalitate txarra dira: azpikontratazioaren maila izuga-

rri altuak, lan-erritmo itogarriak, lanaldi partzialakgora egin izana, eta prestakuntzarik eza...

Egoera okerrera doa. Hala nola azkenurteetan bizitzen ari garen atzeraldi eko-nomikoaren ondorioz, enpresa askotanprebentzio arloko inbertsioa bertanbehera geratu da edo nabarmenmurriztu, langileen osasunaren kalte-tan.

EAEko eta Nafarroako administrazioak ereegoeraren arduradun dira. Ez dute hartu ez

politika publikorik, ezta behar den neurririk ere,arazo horren arrazoiei behar bezala aurre egiteko. Ezhori bakarrik Administrazioak aplikatzen ari direnmurrizketak eta doikuntzak egoera larri hau areagot-zen ari dira. Egoera honen aurrean erantzuna indartzea bestebiderik ez dago. Lan ezbeharren aurkako borrokanindarrak bateratu eta erantzuna sendotu behardenez horretan ari gara LAB, ELA, ESK, STEILAS,EHNE eta HIRU sindikatuak. Hain zuzen ere lanto-kietan erantzuten jarraituko dugu lan uzteak bultza-tuz eta erantzun sindikala antolatuz. Horrez gain,gaia kalera atera eta gizarteratuko dugu herri etaeskualdeetan garatu daitezkeen mobilizazio sozialanitzetan parte hartuz.

4>5

PARA QUE VUELVAN A CASALa situación es de extrema gravedad. Las y los presos polí-ticos vascos sufren la violencia de Estado diariamente.Además, a través de la dispersión se impone un castigoañadido a sus familiares. Ante esta situación debe prevale-cer la solidaridad y la reivindicación de los derechos de laspresas y presos políticos vascos. Las razones no faltan para salir a la calle, por ello el sindi-cato LAB seguirá movilizandose hasta que todos y todasvuelvan a casa.

Page 5: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

des portes du 1 rue Jaizkibel.Pour l’occasion, Aihnoa Etxaide,la secrétaire générale de LAB, apris la parole pour remerciertoutes les personnes qui ontrendu possible cette inaugura-tion et a souligné le travail réa-lisé par les militants et militan-tes durant toutes ces années.

aussi bien dans les entreprisesque pour la constructiond’Euskal Herria. Aujourd’huinous avons fait un pas de plusen proposant aux militants etmilitantes un nouveau lieu pourla lutte. Nombreuses sont les personnesqui ont voulu fêter l’ouverture

>ACUERDO CONTRA LA PRECARIEDAD EN CEMOSA

Las reformas laborales impuestas por los diferentes gobiernos tienencomo objetivo la desregulación del mercado laboral y la individualiza-ción de las relaciones laborales. Pero no lo están haciendo de manerageneralizada por la respuesta que eso acarrearía, sinno que se está pro-duciendo de manera silenciosa, contrato a contrato. Es por ello que LABha decidido denunciar la discriminación que se está dando en las nue-vas contrataciones, en un intento de hacer frente a la precariedadempresa a empresa mediante la acción sindical. Esta era la situación que se estaba dando en Cemosa, papelera deAtxondo que emplea a 160 personas, cuando llegó el momento denegociar el convenio de empresa: por un lado un colectivo mayoritariode trabajadores y trabajadoras con unas condiciones de trabajo dignas,y por otro lado todo un abanico de subcontrataciones, ETTs, tempora-les... en situación precaria.Lo fácil hubiera sido optar por una negociación al “uso” con una actua-lización salarial y poco más, pero los y las trabajadoras decidieron queluchar por las y los más desfavorecidos era también defender el futurode todos y todas. El resultado de toda una serie de movilizaciones,incluida un huelga indefinida que duró una semana, es un acuerdo querecoge lo siguiente: límite a la subcontratación y las ETTs, conversiónen fijos de 20 contratos, garantizar inversiones de futuro y subidas sala-riales referenciadas al IPC.Ejemplos como el de Cemosa muestran que frente al discurso de quepoco se puede hacer ante el indibidualismo imperante, se puedenfomentar luchas y reivindicaciones colectivas, que dan sus frutos. Estonos muestra que con solidaridad, organización y lucha se puede conse-guir poner freno a la precariedad y defender el empleo en el centro detrabajo.

las tareas del hogar y de cuidadorecaigan sobre las mujeres, quelas medidas de conciliación quese plantean estén dirigidas prin-cipalmente a las mujeres. No esnormal que las mujeres en elmercado laboral estemos traba-jando con jornadas parciales oque estemos obligadas a desem-peñar varios trabajos de jornadaparcial para poder llegar a fin demes. No es normal cobrar menosque los hombres. Y tampoco loes cobrar salarios que no llegan a1.200 euros.Estas situaciones que sufrimoslas mujeres no son normales. Porlo tanto la lucha contra la preca-riedad debe ser una prioridadpara los agentes sociales y econó-micos. Las mujeres debemos serprotagonistas indispensables enesta lucha. Luchemos y movilicé-monos a favor de nuestros dere-chos, salir de la precariedad esnuestro derecho.

>JAI IZATEA BADA ESKUBIDE BAT

Pasa den azaroak 29an, merka-tari, kontsumitzaile eta sindikatuezberdinok deituta, merkataritza-ko ordutegien liberalizazioari

ezetz esateko manifestazioa eginzen Bilboko kaleetan.Manifestazio honen helburua,Eusko Jaurlaritzari igande eta jai-egunetako komertzioen irekiera-ren aurrean jendarteak duen kon-trako jarrera erakustea izan zen.Botere ekonomiko eta politikoekkontrakoa esan arren igande etajai-egunetako komertzioen irekie-rak ez du enplegurik sortzen,zabalera handiko zentroen jabeenonurarako dira bakarrik. Ez duere jarduera ekonomikoa handit-zen eta ez zaie kontsumitzaileeiaskatasun gehiago eskaintzen,alderantziz, eskaintza murriztuegiten da eta hiriguneen desertifi-kazioa ematen da.Honen aurrean, manifestazioanhiru eskaera plazaratu ziren: eus-kal instituzioei, merkataritzakoordutegien liberalizazioen kontraekin eta arautzeko, igande eta jai-egunetan ez dadila ireki eskatugenien; merkatariei, merkatarit-za-txikia eta honen lanpostuendefentsaren aldeko konpromisoamantendu dezaten; eta gizarteari,ekonomia jasangarriarekin batdatozen eroste ohitura eta kultu-rak har ditzan.

>LAB A OUVERT

SES PORTES À HENDAIA

Le 18 décembre, LAB a ouvertces portes à Hendaia. Le syndicata pris la décision de traverser laBidasoa il y a maintenant 15 ans.Durant toutes ces années lesyndicat a beaucoup travaillé

SISTEMA ALDATU, EZ KLIMA!Gure bizitzak eta ama-lurra mehatxu-pean daude: klima aldaketa, naturbaliabideen pribatizazioa eta xahutzea,produkzio eta kontsumo eredu jasane-zina, bazterketa sozialaren gorakada,orden patriarkalaren indartzea, zerbitzupublikoak pribatizatzea, etab. Honen aurrean alternatibak eraikibehar ditugu, sistema aldatu behar

dugu. Hau aldarrikatuz eta kapitalis-moak gure bizitzak eta ama-lurramehatxupean jartzen dituela salatzeko"Baditugu alternatibak: Sistema alda-tu, ez klima!" lelopean azaroak 28anmanifestazioa egin genuen Bilbon.Honela, Pariseko COP21 Gailurrarenbezperetan mundu mailan burutu zirenmobilizazioekin bat egin genuenEuskal Herrian ere.

Page 6: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

LOS PRESUPUESTOS PRESENTADOS POREL EJECUTIVO DE URKULLU PARA EL AÑO2016 MANTIENEN EL GRUESO DE LOSRECORTES QUE COMENZARON A APLI-CARSE EN 2010. De esta manera, el actualGobierno de la CAV reafirma su compromisocon la contención del gasto público, y da con-tinuidad a la estrategia de desgaste contra lasprestaciones sociales y los servicios públicosesenciales. El presupuesto para 2016 asciende a

10.933,3 millones de euros, lo que supone294,3 millones más que en el actual ejercicio.Pero si descontamos el reembolso de la deuda,el incremento del gasto realmente disponiblese queda en poco más de 113 millones, lo querepresenta un minúsculo 1,1% más que 2015.En definitiva, el planteamiento adoptado porel ejecutivo jeltzale equivale a prorrogar lospresupuestos vigentes.

Menos para el gasto socialSegún el Gobierno de Gasteiz, en el presu-

puesto para 2016 se han reforzado los gastos

orientados a políticas sociales; sin embargo,sería más honesto reconocer que dicho refuer-zo es insuficiente para subsanar la política deajustes. Además, en 2016 el esfuerzo presupues-tario dedicado a gastos sociales sufrirá unaconsiderable reducción. Concretamente, en2015 el 68,6% del presupuesto total de gastosestaba reservado a políticas sociales, mientrasque el próximo año este porcentaje disminuiráal 67,6%.El gasto social ha sido sometido a constan-

tes recortes desde el año 2010, cuando comen-zó a imponerse la política de sacrificios en uncontexto de crisis económica. Según los datos

de ejecución presupuestaria, el volumen degasto social realmente ejecutado alcanzó sumáximo histórico en 2009. Desde entonces elporcentaje del presupuesto asignado a pro-tección social no ha dejado de caer, pasandodel 73,9% en 2009 al 67,6% en el presupues-to para 2016.No está de más recordar que las políticas

sociales cumplen una función redistributivaesencial para poder construir una sociedadmás justa. Su principal objetivo consiste encombatir la pobreza y las desigualdades,aumentar la equidad en la distribución de larenta, garantizar el acceso a bienes y servi-cios básicos, y posibilitar el ejercicio efectivode derechos económicos, sociales y cultura-les. Pero los duros recortes aplicados durantelas últimas legislaturas están provocandoefectos muy negativos sobre las diferentespolíticas de protección social y su capacidadredistributiva. Los presupuestos presentados suponen

recortes muy importantes en los ámbitosmás importantes de la sociedad. La política

Otrospresupuestos

6>7

guregaiak

Las políticas socialescumplen una funciónredistributiva esencialpara poder construiruna sociedad más justa

para construir una alternativa

Page 7: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

Las alternativas que queremos construir sebasan en una misma constatación: en EuskalHerria hay suficientes medios y recursos paraconstruir soluciones. Debemos utilizar la rique-za que existe para construir una situaciónsocial justa y hacer frente a la crisis social.Debemos aprovechar nuestra red organizativapara crear nuevas situaciones y llegar a acuer-dos. Y debemos crear una realidad sindical dife-rente para debatir sobre una nueva reorganiza-ción del mundo laboral. El sindicato estátrabajando para alcanzar estos objetivos.Existen alternativas. Otro modelo social es

posible, un modelo que ponga en el centro elsostenimiento de la vida es posible. Hagamosque las instituciones asuman las medidas con-templadas en el programa social. Esa es nues-tra referencia. Ahora debemos seguir movili-zándonos para hacerla realidad.

educativa es una herramienta imprescindiblepara garantizar la igualdad de oportunida-des, y promover el desarrollo personal ysocial. A pesar de ello, el presupuesto deEducación para 2016 contará con 246,4 millo-nes menos que en 2009, es decir, un 9%menos en términos relativos. Y en Sanidad sehan comprometido 3.416,2 millones deeuros, lo que supone una reducción de 121,8millones respecto al presupuesto ejecutadoen 2009 (un 3,4% menos). Pero además, hay otras políticas de carác-

ter social que también han sido severamentecastigadas por los recortes realizados en com-paración con el nivel de gasto ejecutado en2009. En concreto nos referimos a: BienestarComunitario, que soporta una rebaja del -29,4% y afecta fundamentalmente a partidasrelacionadas con la protección al medio

ambiente; y Cultura, cuyo crédito se reduce enun 23,2%.

Construir una alternativaEstos presupuestos no tienen ninguna inten-

ción, ni voluntad, ni capacidad de cambiar lasituación que sufrimos. Por lo tanto ha queda-do claro que la prioridad para el PNV y el PSE noes cambiar sino gestionar la situación actual.Quieren seguir llenándose los bolsillos y paraello cierran las puertas al cambio. Los presu-puestos son clave si se quiere tomar otro cami-no pero el PNV ha decidido no cambiar derumbo, seguir el camino emprendido los últi-mos años y no hacer ningún esfuerzo por crearalternativas.Nosotros y nosotras sabemos que es posible

hacer las cosas de otra manera, y lo hemoshecho visible a través de miles de iniciativas.

2016ko Nafarroako aurrekontuak ez dira nahikoanafar langileriak behar duen aldaketa soziala bideratze-ko. Aurrerapausu batzuk eman dira, esaterako, oinarriz-ko errentaren zabalpena edota Erregimeneko partaide-en pribilegioen murrizketa; alabaina, lan esparruarinahiz zerbitzu publikoei dagokionean, aldaketa gutxisomatzen dira.

Hiru dira egiturazko arazoak. Batetik, Nafarroarenburujabetza ezaren ondorioz, aurrekontu politikamugatzen duten irizpideak inposatu eta gastu antiso-zialak ordaintzeko Kupoa ezarri egiten du Madrilek.Bestetik, aurreko Gobernuek eragindako zorpetzea:zorra ordaintzeko, Eskubide Sozialen Sailerako etaGarapen Ekonomikoaren Sailerako baino diru gehiagobideratuko da. Azkenik, Patronalari mesede egiten dionpolitika fiskala: 2005etik enpresarien etekinak %24,43hazi diren bitartean, Elkarteen gaineko Zerga nabarmenmurriztu da.

Ondorioz, aurrekontuetan benetako aldaketa egote-ko, hiru neurri hartu behar dira: burujabetzan urratsakeman, zorraren gaineko auditoria eta Elkarteen gainekoZergaren igoera nabarmena. LABek mobilizazioa egindu enpresariek zerga gehiago ordain dezaten eskatzekoeta aurrekontu sozialak eskatzen dituen ParlamentuSoziala ekimenean parte hartzen ari da.

Langileriaren beharretatik urruti

Page 8: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

LABek, EUSKAL HERRIAN ZABALDU DIRENPROZESU SOZIAL ZEIN POLITIKOETANBERE EKARPENA EGITEKO BORONDATEAIZAN DU BETI. Berrogeitik gora urteko ibilbide-an, egoera ezberdinetara egokitzeko gaitasunaerakutsi dugu, hutsuneak identifikatu eta erant-zun berriak asmatzeari ez diogu sekula bizkarraeman. Jarrera hori, gaur, inoiz baino beharrezko-agoa dugu, egiturazko aldaketak gertatzen aribaitira: prekarizazioaren orokortzea, langileenfragmentazioa, langileen eskubideen kontrakoofentsiba, desaktibazioa… eta horien aurreanbestelako bideak jorratzeko beharra ikusi dugu.Aurreko kurtsoan eman genuen jauzia.

Sindikalismo eredu berria birpentsatzeko eraba-kia ez da modu arinean hartutakoa izan. Bi urtez,hau da, 2017ko Biltzar Nagusira bitarte, azkenaldi honetan agerian geratutako hainbat mugaedo oztopo gainditzeko zenbait korapilo askatueta sakoneko eztabaidei ekitea erabaki dugu.

Mila galderaEztabaidak ugariak dira eta askatu beharreko

korapiloak anitzak. Errealitate horretatik ekindio sindikatuak eredu sindikala birpentsatzekoprozesua diseinatu eta antolatzeari. Lau blokenagusitan banatu dira egin beharreko eztabai-dak: Lehen fase batean testuinguruari errepara-tu diogu, hau da, egon diren egiturazko aldake-tei eta hauek zer zentzutan interpelatzen dutensindikalismoa aztertu dugu. Bigarren blokeansubjektua definitzeari eta subjektuaren berrosa-ketarako estrategiei ekingo diegu, horien bai-tan aktibazio estrategien inguruan aritukogara, aktibaziorako ditugun zailtasun etamugei heldu eta gainditzeko. Hirugarren fase-an, eredu eta estrategia sindikala izango dituguaztergai. Aipatutako hiru blokeetako eztabaidakargitu eta korapiloak askatzen ditugun neu-rrian, zer nolako sindikatua behar dugun defi-nituko dugu, eta hala, azken blokeak sindika-tuaren egitura eta antolaketari erreparatukodio. Sindikatuak bere buruari jarritako eginkizu-

na ez da makala, ezta erraza ere. Euskal langile-ok behar dugun sindikalgintza eredua birpent-

satu, berrasmatu behar dugu. Bi urteko prozesuluze honetan gora-beherak eta zailtasunak ezdira faltako. Diagnostiko orokorrarekin guztiokados bagaude ere, gaian sakondu ahala iritziezberdinak agertuko dira. Dinamika ireki etapartehartzailea izateak balioa ematen dio proze-suari, baina aldi berean, dakartzan zailtasunakongi bideratzen asmatzea dagokigu, ahalik etajende gehienak parte hartu eta denei hitza ema-teko bitarteko eta mekanismoak martxan jarribehar baitira. Hori gutxi ez eta prozesu honetanguztian sindikatuak bere eguneroko eginkizu-nei erantzuten jarraitu beharko du.

Bidean aurrera goazAurreko kurtsoan ekin genion testuingurua-

ren inguruko azterketari. Jardunaldiak antolatuziren Euskal Herriko zein nazioarteko aditue-kin. Haiek testuinguruaz egiten zuten irakurke-ta, eta testuinguru honek beraien ustez sindika-lismoa nola interpelatzen duen jaso osteantailerrak egin dira eztabaida gurera ekarriasmoz, hau da, gure militantziarekin zer aldatu

askatzen goazKorapiloak

8>9

guregaiak

Page 9: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

behar dugun eta zer ez, zer norabidetan... par-tekatzeko. Eskualdeetan zein herrietan taile-rrak egin dira, delegatu, afiliatu zein momen-tu honetan sindikatutik kanpo egondaitekeen jende batekin ere. Bestalde, hiru tai-ler nazional antolatu dira, bata LABeko zuzen-daritzan egondako jendearekin, bestea ezkerabertzalearen baitan arlo sozioekonomikoandabilen jendearekin eta azkena herri mugi-menduetako kide ezberdinekin.

Tailer horiekin amaituko da lehen fasea.Otsailean izango du abiapuntua bigarrenak,sujetoaren berrosaketa eta aktibazio estratea-giaren inguruko atalak. Fase horretan ere, kora-piloak askatzen joateko jardunaldi zein minte-giak egingo ditu sindikatuak. Bertangonbidatutako adituek diotena entzun ahalizango da, eta era berean eztabaidatu eta norbe-rak ekarpenak egiteko tartea zabalduko da.Herrialdeka antolatuko dira mintegiak.

Gauzak betiko moduaneginez betiko emaitzaklortuko genituzke.Horregatik orain artekoformatoetatik urrunduzmetodologia berriakdefinitu ditugu

Beste modu bateraGauzak betiko moduan eginez betiko

emaitzak lortuko genituzke. Hori da LABekprozesu honetan ekidin nahi izan duen ara-zoetariko bat. Horregatik, orain arteko for-metatik urrunduz metodologia berriak defi-nitu ditugu, ahalik eta jende gehienarenganaheltzeko, sindikatuko zein kanpoko, alegia.Bestalde, talde txikietan aritzeko formatoa dabultzatu dena, denen partehartzea erraztekoasmoz eta eztabaidari bidea irekitzeko.Gainera, eskualde bakoitzak bere ezauga-rrien eta beharren arabera izango du lan-saioak definitzeko ardura: zenbat tailer, nor-aino sakondu, nori zuzenduak... Tailerraklantzeko orduan ere metodologia zehatz batprestatuko da landu beharreko elementuezberdinekin.Helburua guztion artean argazki orokor

bat osatzea eta partekatzea da, eta hartukodiren erabakiekin guztiok bat egitea.Helmuga 2017ko Biltzar Nagusia bada ere,bidea elkarrekin jorratzen ari gara jada.

Page 10: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

El sindicato comenzó el curso con las fuerzasrenovadas y con la voluntad de adaptarse alnuevo escenario impuesto por los podereseconómicos y políticos. Con este objetivo LABha decido por un lado renovar y reforzar suacción sindical, y por otro, repensar el sindi-calismo. Ainhoa Etxaide, Secretaria Generalde LAB, ha hablado con Iraultzen sobre todosestos temas.

Comenzamos el curso con las fuerzas renova-das gracias a los magníficos resultados delperiodo concentrado de las elecciones sindi-cales. ¿Cómo valoras estos resultados?Si ponemos como referencia el 2008 pasamosdel 17 al 19% en EAE y del 12 al 15% enNafarroa. Y más importante aún, hemosempezado a consolidarnos en sectores dondeteníamos muchas dificultades para entrar,que son los sectores más fragmentados, másprecarios, donde la mayoría son mujeres. Aesto le damos mucho valor porque nuestroprincipal objetivo es hacer un sindicalismocapaz de dar respuestas reales a la precarie-dad extrema que ha impuesto la reformalaboral. Y no me quiero olvidar de Ipar Euskal Herria.Tenemos cuatro representantes en los tribu-

nales Prud´hommes, cuando antes teníamosuno. Estamos abriéndonos paso en centros delsector publico y hemos dado el salto definitivopara extendernos en el sector privado.Empezamos a sumar representantes, y sobretodo, estamos consolidando base social dentrodel mundo laboral. Por lo tanto, aquí tambiéncrece el ámbito sindical alternativo, de con-frontación y soberanista, gracias a un sindica-to abertzale independentista como LAB.

¿Qué conclusiones debemos sacar del apoyoofrecido por quienes han confiado en LAB enestas elecciones?

Ha sido determinante a la hora de hacer la pla-nificación para los próximos años. Nos hemospodido centrar en el análisis que hacemos de loque está pasando en el mercado laboral y lasociedad. El debate lo ha marcado la acción sin-dical que queremos impulsar para transformaresa realidad, estamos debatiendo sobre inver-siones para dotarnos de más instrumentos deintervención social para incrementar nuestracapacidad de movilización. Hablando muy gráficamente, el sindicalismoestá en crisis y eso afecta directamente a LAB.Pero LAB no es un sindicato en crisis. Y eso vaa ser clave para abordar este momento históri-co para el movimiento sindical.

LAB ha decidido renovar y reforzar su acciónsindical en los centros de trabajo. ¿Por qué ypara qué?Nos quieren hacer jugar un partido en sucampo, con reglas de juego amañadas y juecescomprados. Ellos con sus astronómicos presu-puestos. Y nosotras con las manos atadas, losojos vendados y a la pata coja. Si esto fuerapoco, los que retransmiten el partido nodenuncian lo injusto de la situación sino todolo contrario. Teníamos dos opciones: resignarnos y amoldar-

“Buscamos estrategias sindicalespara mejorar la correlación de fuerzas yrecuperar la capacidadde negociar”

“Es el momento de exigir capacidadpara decidir y desarrollar políticas propias en materia sociolaboral”

elkarrizketa Ainhoa Etxaide

Ainhoa Etxaide:LABeko

Idazkari Nagusia

10>11

Page 11: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

nos a este escenario, o hacer una reflexiónprofunda sobre nuestro modelo sindical y bus-car alternativas. Hemos optado por este últi-mo dando un paso al frente con un plantea-miento nuevo.Vamos a organizar la acción sindical en fun-ción de las situaciones que queremos transfor-mar, no en función de los convenios. Vamos aactuar con agenda propia, marcándonos obje-tivos concretos y desarrollando diferentes ini-ciativas. Se acabó el guión que se limita a unanegociación colectiva bloqueada por la patro-nal. No podemos seguir dándonos contra lamisma pared. Hemos establecido nuestras reivindicacionesen función de la situación de la clase trabaja-dora y no mirando a las propuestas que lapatronal está poniendo en las mesas de nego-

ciación. 1200 euros de salario mínimo y las 35horas como referencia para repartir el trabajo,garantizar a las mujeres el acceso a estosderechos, garantizar la salud laboral y el dere-cho a trabajar en euskera. Son cuestiones quehoy no están en las mesas, pero son medidasque transformaran la realidad sociolaboral yconseguiremos que estén sobre la mesa siacumulamos y movilizamos las fuerzas sufi-cientes.

¿Se acabó la negociación colectiva?En absoluto. Buscamos estrategias sindicalespara mejorar la correlación de fuerzas y recu-perarla capacidad de negociar. Modelos deactuación que nos permitan organizar y acti-var a los sectores más precarios para incre-mentar la capacidad de confrontar contra la •••

“Estamos tejiendo complicidades, construyendo

marcos de actuación conjunta, generando formas

para hacer visible las alternativas”

patronal. Y este modelo de acción sindical nostiene que dar la posibilidad de asumir nuevasiniciativas políticas en el objetivo de construirnuestro propio marco de negociación colecti-va. No podemos olvidarnos que las reglas dejuego las han establecido desde el ámbitopolítico. No estamos ante un problema sola-mente laboral, que va a solucionarse en elámbito de la empresa. Decidir qué tipo derelaciones laborales tenemos es una cuestiónpolítica. Para recuperar los convenios y parahacer que estos sean parte fundamental en ladefensa de nuestros derechos laborales, hayque hacer esta pelea. Esto es fundamental enel modelo sindical de LAB.

Y mas allá de las empresas. Seguimos defen-

Page 12: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

diendo que hay alternativas. Y lo hacemos conel Programa Social en la mano.En enero se ha celebrado la Asamblea Nacionalde la Carta de Derechos Sociales. Han partici-pado decenas de organismos sociales, algunosde ámbito nacional, muchos de ámbito local.Hemos participado sindicatos, agentes socialesque luchan contra la pobreza, organismos queimpulsan el cooperativismo y la autogestión,organizaciones feministas y juveniles. Estamostejiendo complicidades, construyendo marcosde actuación conjunta, generando formas parahacer visible un montón de alternativas quelos medios de comunicación ocultan. Antes nos unía la respuesta a su agenda neoli-beral, ahora estamos generando un espaciodesde el que impulsar alternativas socioeconó-micas para construir otra Euskal Herria. ParaLAB esto es fundamental, estamos invirtiendomucho trabajo y tenemos muchas expectativas.

Pero parece que no conseguimos que la movili-zación social despegue de nuevo.Y así es. Pero nos equivocamos si culpamos deeso a la Carta Social. Dejemos a la Carta hacer

“No vamos a aceptar queELA menosprecie y cuestione permanentemente lalabor de LAB en los centros de trabajo y enEuskal Herria”

la necesidad de recuperar la inciativa desde elámbito sindical. Hicimos un decálogo y junta-mos más de 120.000 firmas, hemos hechohuelgas, fuimos capaces de situar el debatesobre alternativas en el centro de la política. Ylo hicimos haciendo operativa la mayoría sin-dical que existe en Euskal Herria y que es unagarantía para cualquier proceso de cambiopolítico y social.Si no hay un agenda movilizadora es porqueno hay acuerdos suficientes en el ámbito sindi-cal, en concreto entre ELA y LAB. Es esto lo quehay que solucionar.

En medio de una ofensiva económica y laboralcomo la que estamos viviendo, en plena recon-figuración territorial en el Estado, cuatro añosdespués del cese definitivo de la lucha armadade ETA... ¿qué impide a la mayoría sindicalvasca jugar otro papel más determinante? Que Txiki haya utilizado argumentos basadosen la mentira para justificar el no acuerdo esmuy significativo. Esta vez se justifica en lafalta de crítica por parte de LAB al Gobierno deNafarroa, achacando una vez más a nuestrasupuesta subordinación a Bildu y Sortu. Esabsurdo. Lo cierto es que somos el único sindi-cato que ha salido a la calle movilizando anuestros delegados y delegadas para denunciarla decepcionante reforma fiscal del actualgobierno. Y más grave aún, la verdad es que enNafarroa ELA y LAB hemos respondido conjun-tamente a los presupuestos participando deforma acordada en las dinámicas sociales con-cretadas en este herrialde. Parece que ser unsindicato grande e histórico no es sinónimo demadurez política. Esta actitud no es lógica conla que está cayendo. O desde luego, no respon-de a la lógica de alguien que quiere recuperarel trabajo conjunto.

¿Pero la posición de LAB sobre ELA cuál es?Tenemos que dar valor a todo el trabajo queestá haciendo nuestra militancia. No vamos acaer en el “y tu más”. Pero no vamos aceptarque ELA menosprecie y cuestione permanente-

elkarrizketa

12>13

Ainhoa Etxaide

su camino para consolidar un espacio alter-nativo desde el que impulsar nuevas dinámi-cas sociales. La Carta presentará en breveuna agenda para el cambio social en EuskalHerria. Está dando pasos para convertirse enun proceso social capaz de forzar cambios enlas políticas y generar unas mejores condicio-nes sociales para construir alternativas.Y en cuanto a la movilización, hablemos de

Page 13: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

mente la labor de LAB en los centros de traba-jo y en Euskal Herria en general porque tienedificultades a la hora de explicar a su gente loque está haciendo. LAB no es el responsable delos males de ELA. Y LAB no es la explicación alas dificultades de ELA.Es cierto que no estamos de acuerdo en la res-puesta que hay que dar a la reforma laboral.El desacuerdo es grande en la acción sindical yen la negociación colectiva. Y este desacuerdoes determinante. Abordemos de una vez estedebate. LAB hizo una propuesta con una agen-da, temario y metodología. Y hoy es el día queno hay fecha para la reunión porque ELA no lapone.Y en segundo lugar, no creemos que sea acer-tado hipotecar y ahogar en ese desacuerdo lapotencialidad de la unidad sindical entre ELAy LAB en el resto de las cuestiones. Podemos ydebemos movilizarnos para forzar un cambioen las políticas socioeconómicas. Hay razonesy posibilidades para el acuerdo en este ámbito.ELA sabe que si hoy nos imponen una nuevareforma y es necesario salir a la calle lo vamosa tener que hacer conjuntamente. Perdemoscredibilidad si unimos nuestras fuerzas cuan-do lo necesitamos nosotros, pero no lo hace-mos cuando se nos esta demandando constan-temente desde los agentes que luchan contrala exclusión.

¿Y en lo político?Ahora es el momento para demandar el marcovasco de relaciones laborales y protecciónsocial, para exigir capacidad para decidir ydesarrollar políticas propias en materia socio-laboral. Ahora es cuando tenemos que dispu-tar a la élite económica vasca y navarra elpoder de decidir el marco político para las pró-ximas décadas.Podemos hacer una lista sobre las “razones”por las que no hay unidad de acción en esteámbito: desacuerdos en acción sindical, eldebate esta demasiado mediatizado por la dis-puta partidista, la situación laboral nos exigepriorizar la respuesta a los ataques de lapatronal… Pero ninguna por si misma, nitodas en su conjunto justifican esta situación.ELA y LAB podríamos condicionar posicionespolíticas, debemos primar la defensa de losintereses de los y las trabajadoras en el debate

sobre modelo político. Estamos obligadas aapostar por la mejor estrategia y eso pasa porunir nuestras fuerzas. No podemos conformar-nos con esta situación y LAB trabajará paragenerar escenarios hagan posible la unidad.

Precisamente porque hoy más que nunca nece-sitamos la lucha sindical, LAB ha decididorepensar el sindicalismo.El capitalismo ha abierto un nuevo ciclo en elque nuestros derechos laborales y sociales noexisten. Tampoco tienen cabida nuestros dere-chos nacionales. La involución democrática esun escándalo. El sindicalismo que hemos des-arrollado necesita de unas reglas de juegomínimamente democráticas para ser un instru-mento efectivo en manos de la clase trabajado-ra. Y ahora no las hay. Si no existe democracia en el ámbito sociolabo-ral, si las políticas socioeconómicas no se deci-den de manera democrática y nos roban ins-trumentos básicos para defender nuestrosintereses (como por ejemplo la negociacióncolectiva), no podemos pretender dar la vueltaa la situación haciendo el mismo sindicalismoque antes de todo esto. Hay que abordar estedebate.Y tenemos que hacerlo en Euskal Herria, desdey para Euskal Herria. ¿Se puede transformar larealidad social sin estructuras de Estadoimprescindibles para construir un nuevomodelo socioeconómico? ¿Se puede recuperarderechos sin avanzar en la recuperación depoder político ante la élite económica quemanda hoy? ¿Hay alternativas en la subordina-ción al Estado español? La respuesta es no. Ynuestra conclusión es que tenemos que redi-

“Vamos a organizar laacción sindical en funciónde las situaciones que queremos transformar, no en función de los convenios”

mensionar la estrategia por el cambio políti-co en la lucha del sindicalismo vasco. Alrepensar el sindicalismo hay que hablar demodelo y sobre todo de estrategias sindicalespara hacer frente a este momento.Hemos puesto en marcha todo un procesopara abordar con tranquilidad y en profundi-dad estos debates. Volviendo al principio, losresultados en las elecciones sindicales sonuna garantía para poder recorrer este cami-no. ELA ha dicho hace poco que LAB prima lacompetencia electoral a la unidad acción. Noes cierto. Pensamos que el crecimiento cons-tante de LAB es bueno para el sindicalismoabertzale en su conjunto. Es bueno para con-solidar y ampliar la base social de un sindica-lismo de confrontación que está en condicio-nes de disputar poder a la patronal.

Page 14: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

VERSUS derechos

<14

VS.libre comercio

El TTIP, Tratado de libre comercio entre Estados Unidos y la Unión Europea, será el mayor acuerdo de libre comercio del

mundo, está hecho a medida de las multinacionales, pero afectará en todos los sectores de nuestra vida: derechos

laborales, servicios públicos, medio ambiente, en el sector agrario... Es mucho más que un tratado comercial.

El TTIP, tratado de libre comercio entreEstados Unidos y la Unión Europea, suponecrear la mayor área comercial del planetacon 850 millones de consumidores. “En un

momento de desaceleración económica, este Tratado activará el crecimien-to” según Rajoy.

Para los promotores del TTIP, como la CEOE, “se necesita un acuerdo ambiciosopara eliminar todo tipo de trabas que dificultan las relaciones comerciales”. Por unlado, la supresión de las barreras arancelarias, que siguen siendo muy elevadas ensectores concretos (agricultura, ganadería, ...). Por otro, la eliminación de barrerasreglamentarias y administrativas, simplificando las operaciones comerciales y redu-ciendo los costes de exportación.

La mayor actividad comercial tendría su reflejo en la creación de empleo. Uno delos objetivos es conseguir que el PIB de la UE generado por la industria pase del15% al 20%. En el Estado español empresas consultoras al servicio del PP han cal-culado la creación de 144.000 empleos derivados del acuerdo en los próximosaños.

Según Izaskun Bilbao, europarlamentaria del PNV “el TTIP es necesario, para mejo-rar las posibilidades de las PYMES en el mercado global y estimular competencia,innovación e internacionalización. Las PYMEs serán quienes más se beneficien, aúnmás que las multinacionales y grandes empresas, que ya trabajan a nivel trans-atlántico. Hasta ahora la pequeña y mediana empresa se encontraba sin suficientesrecursos para enfrentar obstáculos administrativos y regulaciones inconexas queotros actores más potentes, como las multinacionales, sortean con facilidad”.

Por último, el TTIP generará más gobernanza global. A estas alturas, “desglobali-zar” el planeta es una “insensatez”. Hay que apostar por avanzar en la creación deáreas de entendimiento global que hagan del planeta un puzzle más organizado ycoherente. Ante el estancamiento de instituciones como el FMI y la creación denuevas áreas de comercio como la “Ruta de la Seda” asiática o Mercosur, “EEUU yEuropa deben jugar sus propias bazas en esta recolocación de poder y economía aescala global”. Dicho por Obama y Merkel. Además, la apertura comercial haciaEEUU disminuirá las “injusticias” internas a las que da pie el propio sistema de laUnión Europea, que suele beneficiar siempre a los estados más fuertes.

Se trata de un acuerdo que se está nego-ciando en el más absoluto de los secretos,al margen del control democrático. Así lohan denunciado cientos de organizacionessociales y sindicales de Europa y Estados

Unidos. Lo que se conoce es debido a filtraciones. A través de ellas se ha sabidoque hay un intento de igualar los derechos laborales, de consumo, medioambien-tales, sanitarios, de protección de datos, tomando como referencia las normativasmás débiles de Estados Unidos y Europa. La lógica del capital se impone: las nor-mas y derechos garantistas suponen costes adicionales para las empresas, todolo cual es una pérdida de potencial económico para las distintas economías.

Allí donde se han implantado este tipo de acuerdos comerciales, los resultados nohan podido ser más nefastos. Lo ocurrido en Méjico, Estados Unidos y Canadá conel NAFTA es un ejemplo. Pérdida acelerada de todo tipo de derechos, desregula-ción laboral, crecimiento de la desigualdad, olas de privatizaciones, descuido dela salud, agresiones medio ambientales, desaparición de pequeñas y medianasempresas...Y con ello, aumento del poder de las multinacionales y desaparición dela democracia y la soberanía de los pueblos.

El TTIP va a suponer la aceleración de procesos de competitividad, de concentra-ción de empresas, y de deslocalización. Ello va asuponer una reestructuración deactividades, donde los sectores menos competitivos van a reducirse, cuando nodesaparecer, siendo las PYMEs las principales víctimas. La misma Unión Europeapronostica que la pérdida de empleo en el conjunto europeo oscilará entre los600.000 y los 1,3 millones de puestos de trabajo.

La prueba más evidente de que los objetivos del TTIP van más allá es el interés yel peso que tienen en las negociaciones el establecimiento de mecanismos lega-les que permiten a las multinacionales escaparse del control democrático. Con elConsejo de Cooperación regulatoria pretenden legislar en la sombra, decidiendopreviamente y en secreto cuáles son las leyes que deben ser aprobadas, sin parti-cipación de parlamentos, movimientos sociales y sindicales. Con el ISDS, preten-den establecer un “tribunal” privado entre multinacionales y estados, donde sonlas grandes compañías quienes pueden pleitear, reclamando indemnizacionesmultimillonarias, cuando sus intereses privados han sido cuestionados por deci-siones políticas que puedan perjudicar a sus beneficios.

diogu...diote...

Page 15: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

Langileon eskubideen gainetik patrona-laren ahalmena eta pribilegioak ziurtatzendituzten arauak gailendu dira.Patronalaren erasoek ez dute etenik.Prekarietatea normalizatzeko asmoz, haz-kunde ekonomikoaren diskurtsoa baliat-zen dute erreforma berriak justifikatzekoeta eskatzeko. Erreformek, bata bestearenatzetik, lan harremanen erabateko des-arauketa ekarri dute, eta horrekin bateraetorri da enpresarien aldebakartasuna lan

Indartu eta eraberritu

prekarietatea gainditzeko

15>

•••

Langabezia izugarria da, prekarietatea olio-orbana

bezala zabaltzen ari da langileon artean eta laneko

babesgabetasun egoera gero eta nabarmenagoa da.

Azken batean, pobrezia areagotzen ari da. Sinestarazi

nahi digute dagoena onartu beste erremediorik ez

dugula lan bat izateko, baina ez da hala. Gertatzen ari

dena ez da normala eta aldatu beharra dago.

erreporgaia

Page 16: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

harremanak nahieranegin eta desegiteko; orain,hori guztia nahikoa ezbalitz bezala, negoziaziokolektiborako eskubidealapurtu nahi digute.Prekarietatean sakontze-ko erabili nahi duPatronalak negoziaziokolektiboa.

Legeak aldeko dituzte eta gobernu zeineragile politiko nagusien babesa eta laguntzaere badute. Gainera, sindikatu batzuren jarre-rak, patronalaren neurrira egindako hitzar-menak sinatuz edota elkarrizketa sozialeanparte hartuz, zilegitasuna ematen diotepatronalari.

Negoziazio kolektiboa ezinbestekoa etaordezkaezina da, horregatik, defendatzenjarraituko dugu. Prekarizazioari mugak jar-tzeko bitarteko izan beharko lukeela ustedugu, baina errealitateak erakusten digu ez

dela horrela. Beraz, ezin gara negoziaziomahaiek egun eskaintzen dituzten aukeramugatuetara lotuak geratu.

Bide berriak eraikitzera goazJoko-arauak aldatu egin dira, langileen

defentsarako bitarteko izan beharko lukeennegoziazio kolektiborako eskubidea indarga-betu da, indar korrelazioa patronalaren aldedesorekatu da erabat. Beraz, langileen posizioaeta indar harremanak hobetu nahi baditugu,egun, ez du zentzurik, ohiko negoziazio kolekti-

CONFEBASKEK BETIKO LEPOTIK BURUA

Azaroan bildu zen elkarrizketa sozialeko mahaianConfebaskek abantaila gehiago emango dizkion lanharreman eredu berri baterako proposamena aurkeztuzuen. Proposamen honekin Confebaskek kontsolida-tuak dauden eskubideak eta egoerak txikitzeko ahal-mena eskatzen du. Enpresaren diktadura ezarri nahidu, alegia.

Proposamena adarjotze bat da, astakeria itzela.Horren atzean helburua argia dago: egungo lan harre-man eredua egonkortu eta sakontzea. Inposaketa etaaldebakartasunaren bidetik jarraitu nahi du eta propo-samen honekin horretarako abantaila berriak eskuratunahi ditu. Uzten bazaio, lan harreman guztiz antide-mokratikoak ezarriko ditu.

Lan harreman eredu horrek ez luke enplegu berririksortuko; prekarietatean sakonduko duen lan harremaneredua da. Euskal jendartearen gehiengoak pobretzenjarraitzen duen bitartean, gutxi batzuen etekinak han-dituko ditu Confebaskek. Proposamena ez da negozia-garria eta bertan behera geratzeko borrokatuko daLAB. Horretarako iniziatiba desberdinak hartu ditugu,besteak beste, langileen artean Confebasken proposa-menaren berri eman dugu eta lantokietan proposame-nari harresiak jartzeko, hainbat lekutan mozioak aur-keztu ditugu.

Horrez gain, Eusko Legebiltzarreko alderdi politikoguztiei eskutitza bidali diegu, Elkarrizketa Sozialekomahaia bertan behera uztearen aldeko jarrera hardezaten. Mahai hori defizit demokratiko argiarekin jaiozen, gutxiengo sindikalarekin eta gehiengoa garensindikatuak lan mundutik kanpora utzi nahi dituenpatronalarekin. Bere momentuan salatu genuenaegiaztatu egin da. Gainera bere ordezkaritza neurtuaez duen patronala da mahai horretan esertzen dena.Gogoratu behar da, beste patronal bat sortu berri delaeta geroz eta premiazkoagoa dela Confebasken ordez-karitza neurtzea.

Negoziazio kolektiboak

prekarizazioari mugak jartzeko

bitarteko izan beharko luke, baina

errealitateak erakusten du ez dela hala

Page 17: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

zabalduko dizkiegu, galdetegi baten bidez.Galdetegiak emandakotik partituta errealitatea-ren diagnosi zehatza egin eta egoerak eskatzendituen ekimenak martxan jarriko ditugu.

Azpikontraten kasuan lanketa ezberdinaegingo da. Klausula sozialen aldeko lanketanzentratuko gara. Erakundeetan ateratzen direnpleguetan klausula sozialak sartzeko eskaeraegingo dugu. Aldarrikapen horren alde langileakaktibatzea dugu helburu, sinadura bilketa etaekimen ezberdinen bidez.

Enpresa txiki eta handietan dauden erreali-tate ezberdinen arabera arituko gara. Enpresatxikietan gure ordezkariekiko harremanetansakontzea dugu helburu, inkesta, bilerak eta lansaioak antolatuko ditugu langileek bizi dutenerrealitatearen berri jasotzeko. Era berean, sek-toreko hitzarmena blokeatuta eta enpresa hit-zarmenik ez duten langileentzat plangintzaberezitua prestatuko dugu.

Enpresa haundien kasuan desarauketarenkontra egingo dugu. Besteak beste, kontratazioberrietan ematen den diskriminazioaren kontraariko gara. Halaber, enpleguaren aldeko lerrooso bat zabalduko dugu, ordu estren eta malgu-tasunaren kontra eginez eta lanaldi murrizketakaldarrikatuz. Era berean, negoziazioak etendadauden tokian akordioak lortzeko borrokak piz-teko ahaleginak egingo ditugu.

Azkenik, sektore publikoan euskal esparrua-ren defentsa irmoa egiten jarraitzen dugu.Horrez gain, hitzarmenak eta zerbitzu publikoahobetzeko borrokak bultzatuko ditugu. Horigutxi balitz, zerbitzu publikoetako sektorerikprekarioenekin lanketa espezifikoak sustatukoditugu. Eremu honetan aipamen berezia merezidu sektore soziokomunitarioak. Erratioak hobe-tzeko lerro berezitua landuko dugu eta alderdipolitikoekin bilerak eskatuko ditugu.

Prekarietatearen aurkako borrokak guztioninplikazioa eskatzen du. Denok batera lortukodugu prekarietatea gainditzea. Hori da LABenapustua.

boaren eskemetan jarraitzeak. Egoera berriakerantzun berriak eskatzen ditu. Horregatikeragin eta egoerari buelta eman nahian ekin-tza sindikala indartzea eta eraberritzea era-baki dugu, negoziazio kolektiboa baldintzahobeagoetan berreskuratzeko asmoz.

Langile guztiok gaude modu batean edobestean prekarietatearen jopuntuan. Inor ezdago salbu. Gaur lanpostu bat izateak ez gaitupobrezia arriskutik salbuesten, atera kontuak.1200 euroz azpiko soldatak, egonkortasun eza,lanaldi partzialen ugaritzea, lan ordutegienetengabeko aldaketa, ordu estrak egin beha-rra... prekarietatera garamatzaten baldintzakdira guztiak eta prekarietateari aurre egitekomodu bakarra dago, langileok antolatzea.

Antolatu eta aktibatu. Hor dago gakoa.Prekarietatearekin amaitu eta lan baldintzaduinak lortzeko, lantokietan martxan jarridugu “Zure ESKUbideak, actívate por tus dere-chos” dinamika iraunkorra, prekarietatearenkontrako borrokari zentralitate osoa emanez.

Helburu horrekin kalitateko enplegua sortzekooinarrizko diren bost ardatz markatu ditugu:enpleguaren defentsa, 35 orduen aldarri nagu-siarekin; soldatena, 1200 euroko gutxieneko sol-datak ardatz hartuta; aukera berdintasuna; lanosasunaren aldeko borroka eta euskara, lanmunduan ere euskara eskubidea dela aldarrikat-zen baitugu.

Aldarrikapenetik praktikaraLangileak hitzarmenenez hitzarmen antola-

tu ordez, bizi ditugun errealitate ezberdinenarabera antolatzeko beharra ikusi dugu: sektorefeminizatuak, azpikontratak, enpresa txikiak,enpresa handiak eta sektore publikoa. Argidugu eremu bakoitzak arazo espezifikoak ditue-la eta horrek erantzun espezifikoak eskatzendituela. Horregatik eremu bakoitzarentzat lan-keta berezituak prestatu ditu sindikatuak.

Sektore feminizatuei dagokionean, lan bal-dintza prekarioetan lan egiten duten langileeiegoeraren diagnostikoan parte hartzeko bideak

Langileak bizi ditugun

errealitate ezberdinen

arabera antolatzeko

beharra ikusi dugu

Page 18: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

MARTXOAK 8, BERDINTASUNA HELBURUIristear da martxoaren 8a.Emakume langileen nazioartekoegunean, urteko borrokori jarrai-pena emanez, emakume eta gizo-nezkoen berdintasunaz gain, jen-darte eredu parekide bataldarrikatuko dugu. Aurten, gai-nera, arreta berezia ipiniz indar-keria matxistaren salaketan.Krisiari aurre egiteko aitzakipeanaplikatutako “errezetek” prekarie-tate laborala eta soziala izan duteemaitza gisa. Erreformen ondo-rioek jendarte osoa unkitu badu-te ere modu larriagoan kolpatuditu emakumeak.LABen erronka nagusietariko batda emakumeek bizi duten diskri-minazioa gainditzea. Horregatikmartxan den ekintza sindikalekodinamika berriaren erdiguneankokatu dugu gizon eta emakume-en arteko ezberdintasunak gain-ditzea. Honetarako, martxoaren8an, ez ezik urtea osoan zehar,iniziatibak burutuko ditugu.

40 AÑOS DESPUÉS3 de marzo de 1979. Tan solohabían pasado unos meses desdela muerte de Franco, era unaépoca carente de libertades en lacual se negaban los derechos dehuelga, manifestación, reunión…Aquel día Gasteiz sufrió la mayoragresión contra la clase obreravivida en su historia. La policíaarmada asesinó a Pedro MartinezOcio, Francisco Aznar, RomualdoBarroso, Jose Castillo yBienvenido Pereda e hirió a otrascien personas al desalojar unaiglesia en la que se celebraba unaasamblea de trabajadores enhuelga.Este año se cumplen 40 años deaquella masacre que llevaron acabo los poderes fácticos delEstado. Hoy debemos seguirrecordando a los cinco trabajado-res asesinados y las decenas deheridas y heridos y exigiendo elreconocimiento pleno y total alas víctimas de aquellos terribleshechos.

SEGUIMOS REPENSANDOEn Euskal Herria el sindicalis-mo vasco además de tener unpapel fundamental en el des-arrollo de muchos procesos polí-ticos y sociales, ha sido unmovimiento que se ha adaptadoa las necesidades de cadamomento. Han pasado más de 40 añosdesde la creación de LAB y cons-cientes de que la sociedad estácambiando, el sindicato decidióemprender un debate internosobre como debe ser el nuevomodelo sindical. No es un debate fácil. Muchaspreguntas están sin respuesta.Por ello se han habilitado dife-rentes espacios de reflexión. Elpasado curso la Fundación IparHegoa organizó unas jornadaspara empezar a repensar el sin-dicalismo. En este curso dare-mos nuevos pasos. Con esteobjetivo se organizarán tallerespara debatir y jornadas paraaprender.

18>19

gogoan izan AGEN“Ser mujer ya

es una

desventaja en

esta sociedad

siempre

machista;

imaginen ser

mujer y ser

negra. Ahora

hagan un

esfuerzo mayor,

cierren los ojos

y piensen, ser

mujer, ser

negra y ser

comunista.

¡Vaya

aberración!”

Angela Davis

Page 19: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

AURRERANTZ DOA ESKUBIDE SOZIALEN KARTA

Urratsez urrats Euskal Herriko Eskubide Sozialen Karta bere ibilbidea egiten

ari da. 2013an prozesu hau martxan jarri zenetik gaur arte lana asko egin da,

hor dugu, besteak beste, herritarren parte hartzeari esker osatutako programa

soziala. Baina aldi berean asko da egiteko geratzen dena.

Urte berriarekin batera, 2015. urtean egindakoa baloratu eta hurrengo urratsak

zehazteko tartea hartzeko beharra ikusten zen. Helburu honekin urtarrilaren

23an Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartaren IX. Asanblada Nazionala egin

genuen. Bertan martxoaren 14ko manifestaldiek zein urriaren 24ko Alternatiben

Herriak utzitako arrakasta eta irakaspenak buruan, eta bidailagun berriak albo-

an, datozen urteetako erronkak zehaztu genituen.

Helburua argi dugu, pertsonak zein natura erdigunean izango dituen eredu

sozial berria lortzea, eta horretan jardungo gara. Orain arte jorratutako bidean,

hau da, sistema eraldatzeko bidean, aurrera egiten jarraituko dugu eragile

sozial eta sindikalok.

Urte osoan zehar, bestelako eredu bat posible dela aldarrikatzeko eta eraikitze-

ko mobilizazio eta ekimenak ez dira faltako. Beraz, adi eta parte hartu zeuk ere.

MARTXOAREN 19an DENOK IRUÑEARAAzken urteetan erreformaz erre-forma langile eta pentsiodunenegoerak okerrera egin du. Orain,botere politiko eta ekonomikoenahotan krisiak susperraldiarilekua utzi diola entzuten dugu,baina ezkutuan gorde nahi dutesusperraldi hori gure bizkar lortunahi dutela. Egoera hau errotikaldatu beharra dago eta horreta-rako aukerak badaude, Nafarroan,esaterako, transizio-bide horretanekarpena egitera goaz LABetik.Alternatiba badagoela aldarrika-tuz sindikatuak, Iruñean, martxo-aren 19an, 17.30etan manifesta-zioa egingo du “AldaketaLantokietara! Por un marco labo-ral propio” lemapean. Bertan alda-rrikapen zehatzak plazaratukoditu sindikatuak, hala nola 35orduak, 1200 euroko gutxienekosoldata, 1080 euroko gutxienekopentsioa, Lan Erreforma atzerabotatze eta aukera berdintasuna.Han ikusiko gara.

DA

Page 20: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

<20

DENBORAK ESANA...

Azken urteetan Espainiako Auzitegi Nazionalak hamaika operazioegin ditu ezker abertzalearen kontra. 2009ko urriaren 13an izan zenBateragune auziko operazioa Baltasar Garzon epailearen aginduz.Batasunaren Mahai Nazional berria osatzea egozten die atxilotuei.Bilerak maiz egiten zituztela-eta, Arnaldo Otegi, Rufi Etxeberria, RafaDiez Usabiaga, Sonia Jacinto, Arkaitz Rodriguez, Amaia Esnal, TxeluiMoreno, Miren Zalabeta eta Mañel Serra atxilotu zituen egun hartanEspainiako Poliziak. Baita Ainara Oiz ere. Egun hartan, Estatu españolak, beste askotan egin duen moduan,

gatazkaren konponbiderako proposamenei ordezkari politikoak atxilo-tuz erantzun zien. Espainiako Auzitegi Nazionaleko epailearen arabe-ra, ezker abertzaleko buruzagiak Batasunaren zuzendaritza berrosatunahian zebiltzan, eta «Bateragune» izeneko organo bat eratua zuten.Egun hartan bertan egin zuten azken bilera.18.30ak aldera sartu zen polizia LABen Donostiako Igarako egoitzan,

eta han burutu zituzten atxiloketen erdiak. Bertan zirenak identifika-tu eta sindikatuko kideak gela batean sartu zituzten. Han izan zituz-ten, 20:00ak aldera arte. Rafa Diez LABeko idazkari nagusi ohia ereidentifikatu zuten beste kideekin batera, baina handik piskatera, poli-ziak berriz ere beregana itzuli, eta Otegi, Etxeberria, Rodriguez etaJacinto zituzten gelara eraman zuten. Detenituak egoitzan zirelamiatu zituzten bulegoak. 21:00ak zirenean atera zituzten egoitzatik atxilotuak, banan banan,

eskuak eskuburdinez lotuta. Polizia LABeko bulegoetan sartu zenaren

mezua zabaltzen hasi bezain pronto herritarrak egoitzaren inguruanbilduz joan ziren eta atxilotuak autoetan polizia-etxera eramatekoatera zituztenerako, multzoa osatua zegoen. 50 bat lagunek animooihuekin agurtu zituzten detenituak. Handik Espainiako Poliziarenegoitzara eraman zituzten atxilotuak.Atxiloketa hauek salaketa uholde bat ekarri zuten. Besteak beste,

euskal gehiengo sindikalak bere kezka larria adierazi zuen espainiarEstatuaren jardunbide antidemokratiko, autoritario eta errepresiboa-ren aurrean eta atxilotuak aske uzteko eskatuz manifestazio erraldoiaantolatu zuten. Hurrengo egunetan atxilotuek herriaren mobilizaio gaitasuna

goraipatu zuten, “poza sentitu dugu, ikusirik nolako erantzun antola-tu itzela eman zaioan sektore politiko independentistak zapaltzekohamaikagarren saioari”. Horrez gain, espetxetik, Arnaldo Otegik, RafaDiezek, Arkaitz Rodriguezek, Miren Zabaletak eta Sonia Jacintok gutunbaten bidez ezker abertzalearen borondatea azaldu nahi izan zutenmezu argi baten bidez: «beste fase bat, beste estrategia batzuk, bestetresna batzuk. Horra hor Ezker Abertzalearen apustua, erreferentziaeta konpromisoa». Gaur, sei urte geroago, Ezker Abertzaleak hasitako bideari eusten

dio, baina ordaindutako prezioa altua izan da. Egun hartan atxilotuzituzten Sonia Jacinto, Arkaitz Rodriguez eta Miren Zalabeta, kondenaosorik bete ostean, gure artean dira berriro ere. Arnaldo Otegi eta RafaDiez Usabiagak aldiz kartzelan jarraitzen dute.

Independentismoa itotzeko hamaikagarren saiakera

Page 21: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

hizpide, Marta Vera kontseilaria-ren agintepean egindako politi-kak eta horiek sortutako erantzu-netan sakonduz. Euskal Herritikkanpoko ahotsak ere entzutekoaukera izan zen, hala nola,Catalunya eta Madrilgo esperient-zien berri jaso genuen. Adibidez,Toño Gómezek, CASekoak,Madrilgo kasua konpartitu zuenbertaratutakoekin, PPren aginte-pean egindako pribatizazio saiobortitzak eta sektore ezberdineta-tik emandako erantzunak,“marea” deitutakoetan amaitudirenak. Arlo ezberdinetan egiten ari

diren borrokak aipatzeko paradaere izan zen. Hala nola, euskal-gintzaren ikuspegia baita emaku-me zein pentsiodunena ere ent-zun ziren, ahaztu gabe presogaixoek sufritzen duten egoera.Asko dago hobetzeko herritarrenmesedetara egongo den osasun-gintza sistema bat nahi badugueta argi dago elkarrekin lan egi-nez borrakak indar handiagoahartuko lukela. Jardunaldi hauekgogoetarako espazio bat zabaltze-ko asmoa zuten.

ERNAI eta LABen elkarlanazgazteontzako lan eskubideen gida

aurkeztu genuen aurreko kurtso-an. Aurten urrats berri bat emannahi izan dugu eta herriz herrieta lantokiz lantoki borrokak piz-teko eta esplotaziarik gabekoEuskal Herriaren eraikuntzanaurrera egin ahal izateko gazteenprekarietatearekin amaitzekoaldarrikapen taula adostu dugu. Gazteon egoera bereziki larria

da. Aldi baterako kontratuak, lan-gabezia, kanpora enplegua lortze-ko emigrazio behartua, lan prak-tiketako baldintza eskasak...Gehienetan kontraturik gabe,segurtasun neurririk gabe eta sol-data miserableekin.Ez gaude egoera inposatu hau

onartzeko prest. Esplotaziorikgabeko espazioak irabaztekoborrokari ekingo diogu argi dugu-lako ezer ez digutela oparitukoeta soilik borrokaz eta gure arte-ko elkartasunez lortuko dugulalapurtu nahi digutena: etorkizunduina izatea.Prekarietateari aurre egin

behar diogu eta horretarako tres-nak behar ditugu. Helburu hone-kin zabaldu dugu aldarrikapentaula. 7 bloke nagusitan banatutadago: Enplegu duina langabeziariaurre egiteko, praktikaldia ikaste-ko, beharturiko enigraziorik ez,aukera berdintasuna, gure lanal-diaren jabe, euskara lan hizkunt-za eta hemen lan egin hemenerabaki.

La Fundación Ipar Hegoa y laComisión Socioeconómica de LABhan preparado un nuevo proyectodenominado Talaia. Esta publica-ción es una herramienta para ayu-dar a observar nuestro entorno conmirada crítica y transformar nues-tras prácticas. Es, a fin de cuentas,un instrumento formativo paraayudar a desarrollar el movimientode trabajadores y trabajadoras y elsindicalismo desde un nuevo pris-ma.En el primer número monográfi-

co de Talaia se ha puesto la miradaen el reto del cambio climático. Lacumbre Paris COP21 ha sido unabuena razón para abordar estetema que de por sí es de vitalimportancia. Además de ser noto-rias las consecuencias ecológicas denuestro modelo económico, políticoy social, por un lado precisamos deun análisis más profundo y, por

otro, de una práctica transforma-dora.Para ayudar en el análisis y en

la definición de los retos, se hanrecogido las experiencias de losmovimientos sociales de EuskalHerria y se han incluido las aporta-ciones de personalidades de reco-nocimiento internacional como elmilitante ecosocialista DanielTanuro o la profesora ItalianaStefania Barca.

LABek, “Esperientziak batuzeuskal osasun sistema publikoarenalde - Alternativas en defensa de lasanidad pública vasca” izenburupe-an, antolatutako jardunaldietanhamarnaka lagun batu zirenBilbon, joan den azaroaren 26an.Jardunaldi hauen helbura bikoitzazen, alde batetik osasungintzapublikoaren defentsan sakontzea,eta bestetik, erronka honi begira,sektore desberdinetatik sor daitez-keen ekimenen indarrak batzea,hala nola, sektoreko langileak etaerabiltzaileak. Bertan osasungintzaren egoera

izan zen aztergai, alde batetikEAEko osasungintza publikoanematen ari diren pribatizazioenberri eman zen eta bestetikNafarroako Osasunbidea izan zen

iraultzen

21>OsakidetzaJardunaldiak

GazteakAldarrikapen taula

PublicacionesTalaia-googoetarako gunea

info

Page 22: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

<22

tartea hartu

IHESLARIAK. EUSKAL ERBESTEA (1936-2015)

Euskal Memoriak argitaratu duen azkenlan honetan askotan isilpean geratzen denerrealitate bat azalarazi nahi izan da, ihesla-riena hain zuzen ere. "Iheslariak. Euskalerbestea (1936-2015)" izeneko liburuan1936tik gaur arteko iheslarien historia bildudute; besteak beste, azken 50 urteetan ihe-sera jo behar izan duten 3.000 lagunen

datuak jasotzen dira. Lan "kolektiboa" izan da: artxiboetako ikerke-taz gain, iheslarien testigantzak ere jaso dituzte.

Iñaki Egaña, liburuaren egileak, kalkulatzen du 1936 gaur arteihes egin behar izan duen “herri migrante” hau 170.000 pertsonekosatzen dutela. 1936ko gerran bakarrik, 151.000 euskal herritarrekegin behar izan zuten ihes beren herritik, biztanleria osoaren %15a.Horrek tragediaren tamaina erakusten du.

Zenbaki guzti hauen atzean tragedia asko daude. Askotan ahaz-tuta egon dira iheslari eta deportatuak, ukatuta ez bada. Liburuhonekin merezi duten aitortza eman nahi izan zaie.

AMETSEN LIBURUA

“Ametsen liburua” es el último proyecto dela editorial Astero, el más ambicioso hasta lafecha. ¿Qué sueñan las personas que hanestado o están privadas de libertad? Partiendode esa pregunta tan sencilla como profunda,se han recogido cartas, poemas y fotografíascon anhelos y deseos, pequeños y grandes,

que los hacen sentirse libres.‘‘Ametsen liburua’’ es un testimonio. Según Munarriz, editor del libro,

el libro cubre un vacío: «Se habla mucho de los presos y presas, pero nose les escucha. Y qué decir de los refugiados y refugiadas...». Por ellodecidieron preguntar «con qué sueñan» quienes han pasado o pasantodavía por esa situación. Esta pregunta dio lugar a un torrente intermi-nable de respuestas, llegaron 426 sueños a los que debemos sumar 47aportaciones de artistas vascos, entre los que están José Luis Zumeta,Dora Salazar, Judas Arrieta, José Antonio Sistiaga, Juan Gorriti...

En el libro hay mucho sufrimiento acumulado, pero muy poco lamen-to. Ha sido un trabajo de hormiga que ha durado más de año y medio,con mensajes que iban y venían de las prisiones o que cruzaban fronte-ras.

Ezkerretik eskuinera

4- Ze hitzarmenen alde hartu dute greba egiteko erabakia

8- Europa eta Estatu Batuen arteko merkataritza askeko

hitzarmena

9- Ze patronalek jarraitzen du abantaila gehiago eskatzen

10- Bertan, 1976ko martxoaren 3an, bost lagun hil zituzten

Goitik behera

1- Ze askatuko ditu birpentsatzen prozesuak

2- Ipar Euskal Herriko ze derritan ireki du egoitza berria LABek

3- Enpresa honetan prekarietatearen kontrako akordioa lortu da

5- Zer irudikatu zen urriaren 24ean Bilbon

6- Rafa Diez Usabiaga auzi honen baitan kartzeleratu zuten

7- Zenbat ardatz ditu Zure ESKUbideak dinamikak

8- Gure inguruan gertatzen dena aztertzeko gogoetarako gunea

Page 23: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

Lehenengo, bigarren eta hirugarren mailako hiritarrak sortzen dituenVascuence Legeak 29 urte bete ditu. Oraingoan egoera politiko eta sozialberriaren nahiak eragindako gobernu aldaketak piztu dituen itxaropenhaizeak badabiltza ere, aho guztietan dagoen aldaketa hori errealitateannola gauzatuko den ikusteke dago.

Lege honek hizkuntz-eskubideen ikuspuntutik sekulako zatiketa etabazterketa suposatu du. Legeak Nafarroako zonalde diskriminatuko biz-tanleak guztiz mespretxatu ditu hizkuntz-apartheid bat sortuz. Seme-alabak euskaldundu nahi dituen familiak sekulako dirutzak gastatu etaberaien haurrak milaka kilometro urtean egitera zigortzen ditu. Zergatikmendialdean bizi diren nafarrei eskubide gehiago aitortzen zaie (nahizeta gero ez bete) hegoaldekoei baino? Lege honen baliogabetzeari buruzez da tutik ere esaten gobernuari eusten dioten lau alderdiek sinatutakoakordio programatikoan, eta ez da azaltzen jarrera irmorik lege baztert-zaile hau bertan behera uzteko. Gobernuaren epelkeria ikusita euskal-gintzak gidatuta nafar jendarteak behartu beharko du egoeraVascuenceren Legearen 30. urteurrena ikusi ez dezagun.

Hala ere, ezin dugu ukatu honezkero keinu batzuk ikusi ditugula:Euskalerria Irratiari aspalditik merezitako lizentzia ematea, ETBren kate-ak era digitalean ikusi ahal izatea edota helduen euskalduntzeak etaeuskarazko komunikabideek diru-laguntzak jasotzen hasi dira berriz. Ezdago gaizki, baina azaleko itxura aldatzen duten pausuak baino ez dira.Esate baterako, euskalgintzari emanen zaizkien diru-laguntzak jadaUPNrekin jasotzen zirenak eta alderdi honek desagerrarazitakoak dira,hutsaren hurrengoak alegia. Ogi apurrak bizirauteko eta inolaz ere ezeuskararen bilakaera positiboa ahalbidetuko duten diru-laguntzak.

Beste bi datu: aldaketaren gobernua deritzanak irakaskuntzan lanegiten duten milaka irakasleak euskalduntzeko 42.000 euroko partidaaurreikusi du, 5 € administraziopean lan egiten duen irakasle bakoitze-

txokoazure

23>

ko. Horrela nekez birziklatuko da langile taldea. Beste aldetik, euskara sus-tatzeko eta normalizatzeko politikak aurrera eraman behar dituenEuskarabiderako aurrekontuaren %0,1 soilik bideratuko da. Ez da bitartekoekonomiko nahikorik bermatzen hizkuntza-politika eraginkorrak gauzatze-ko.

D eredua zonalde diskriminatuan zabaltzeko bideak martxan jarri dira.Hau da zortzi matrikulua baina gehiago lortzen diren lekuetan D ereduazabalduko da, beste kasuetan eskualdeka elkartuko dira haurrak. Honek ezditu sakoneko arazoak konpontzen, alde batetik erabaki honek ez baituzonaldekako zatiketa gainditzen, bestetik ez baitzaie haur guztiei era pare-kidean D eredurako sarbidea ziurtatzen eta baldin eta zabalpena ez badaera ordenatu eta adostuan egiten euskarazko lerro ezberdinen biziaraupenakolokan jarri dezake.

Gainera, euskara eta bere hiztunen eskubideen zapalketa bultzatu,diseinatu eta babestu duten lobbyak erabat aztoratuta eta harroturik dabilt-za nafar hizkuntzaren kontrako gurutzaldian. Edozein aitzakia ona da eleba-kartasunaren diktadura ezartzeko eta gobernu berria presionatzeko beraieneskakizun zokoratzaileen aurrean men egin dezan. Urteetan ezarritako ele-bakarren pribilegioak eta elebidunen zapalketa alda daitezkenaren susmo-aren aurrean, beraien alderdirik bortitzena azaleratu dute.

Hau guztia kontuan hartuta, beste esparruetan bezala, euskararen ingu-ruan ere benetako eraldaketa aldarrikatu egin nahi dugu. Ez dugu oraingoegoera betikotuko duen baldintzarik nahi, hots, euskara, gaixo terminalbalitz bezala, bizirik mantendu bai baina benetako bizitza kalitatea galara-ziko dion egoera. Euskararentzat benetako ofizialtasuna nahi dugu, berenormaltasuna eta garapena %100ean bermatuko duena eta bigarren mai-lako hizkuntza izatera kondenatuko ez duena.

Nafarroako LAB Irakaskuntza

Euskara eskubidea, nafar jendarteak behartu beharko du aldaketa

✍✉ ✍✉ ✍✉ ✍✉

Page 24: BIDE BERRIAK JORRATZENbiltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/172.pdf · 2017. 6. 26. · Aldaketaren beharra nabarmena da eta bide horretan aurrera egiteko ekintza sindikala

LAB. 1987

Duela 40 urte, 1976ko martxoaren 3an, Gasteizen, Espainiako

Polizia Armatuak bost lagun hil eta 150 zauritu zituen. Greba

orokor batean langileak Zaramagako Asisko San Frantzisko eli-

zaren barruan biltzarra egiten ari zirenean jazo ziren gertakari

ilun hauek.