BASOKO ANIMALIAKBazan behin baso bat oso handia eta polita zana. Baso horretan hainbat animali bizi ziran. Guztiek ondo eramaten ziran euren artean. Basoan ez egoan buruzagirik ezta naguzirik, danak bardin tratatzen ziran euren artean; baina, koloretsu andrea hontza izan ezik, beti erakusten egoan zelako begi politak eukazan edo zelako luma koloretsuak eta beti esaten eban bera zala politena; gainera ezin eban minutu bat ere ez isilik egon.

Egun baten, eguzkia egoana eta basoko animalitxoak pozik, lurrean argitxo bat agertu zan eta bapatean...Lehoi bat agertu zan! Animaliak, ez sekiten zer zan lehoi bat, euren bizi guztian ez eben ikusi halakorik, orduan animali guztiak lehoiaren inguruan jarri ziran; lehoiak orro egin eutson animali guztieei.Animaliak ikaratuta, korrika joan ziran euren etxera.Lehoia ez eban jakin non egoan eta zergaitik egoan hor. Lehoia arratsalde guztian ibil eta ibilka egoan, oso zoratuta. Iluntzerakoan, koloretsu andrea, lehoiarengana hurbildu zan; eta esan eutson: Nor zara zu? Zelan etorri zara? Ikusi dozu zelango begi politak daukadaz?Eta lehoiak erantzun zion:Ni ohianeko erregea naz, ez dakit zelan etorri naz eta oso harrigarria da zelango begi politak daukazun.

Lagunduko didazu nire etxera itzultsera? - lehoiak Zelan ez, oso jatorra zara! - hontzak

Hontzak hauxe esan eutson: lehoi jauna, baina lehenen esan behar didazu zer egin duzun baso honetara heldu baina lehenago.Eta lehoiak: ba egon nintzen nire semeei erakusten zelan izan behar da harrapari on bat...Baina, oraindik ez dut ulertzen gauza bat...Hontzak: zer?Lehoiak: hona heldu baino ordu bat lehenago, tximino zahar batek esan deustan: “Ohianeko animaliak

errespetatu eurek errespetatzen zaituen bezala”

Hontzak egunak, asteak eta hilabeteak, laguntzen egoan lehoiari baina alferrik; hontza azkenean errenditu zan, eta lehoia oso triste eta negarrez esan zuen:Ez dut inoiz nire semeei eta nire emazteari ikusiko!

Urte bat igaro zan, lehoia eta basoko animali guztiak hainbat bihurrikeri egiten eben, baina bihurrikeriak ez jarrera txarrean, jarrera onean baizik, basoa barrez eta txistez beteta egoan.

Baina egun baten eguraldi txarra eta iluntsua, ehiztari bat etorri zan; eta bapatean, lehoiari emon eutson pistola batekin.Lehoia lurrean egoanean, argitxo bat agertu zan eta lehoia bapatean desagertu egin zan.Lehoi jauna, arrokeria izatetik eskuzabala bihurtu da! -hontzak

Hurrengo egunean egun eguzkitsu eta zoragarria egiten eban: animali guztiak pozik, danak alkartuta lehoia bere etxera itzuli zalakon poz-pozik, …

Horrek nahi dau esan danak errespetatu behar garala!

Hala bazan ala ez bazan sartu dadila Bermioko plazan!

EGILEA: DAYANNARA