ARGINE ETA LAIKA ZULO BELTZEAN.doc

2
ARGINE ETA LAIKA ZULO BELTZEAN Bazen behin Argiñe izeneko neska eder bat .Begi urdinak zituen itsasoa bezalakoak,ilea horoi-horia zuen limoia bezalakoa.Argiñek ere bazuen txakur bat Laika izeneko marroi marroia lokatza bezalakoa, aurpegi potxolo-potxoloak mundua bezalakoak eta aurpegiko masailak handi-handiak ziren unibertsoa bezalakoak zituen.Egun batean Argiñek beren gurasoekin joan behar zuen oporretara, Menditxo herrira.Menditxo herria mendiz inguratuta dagoen herri bat da. Iritsi ziren egunean, Argiñe eta Laika txakurra bueltatxoen bat ematera joan ziren. Ibili eta ibili ari zirela nekatu egin ziren eta zuhaitz baten ondoan eseri ziren, Argiñek erreka soinua entzuten zuen eta biratu zenean erreka erraldoi bat zegoen eta Argiñe eta Laika hainbesteko beroa zeukaten erreka aldera joan zirela ura edatera. Argiñek eskua sartu zuen eta hain fresko zegoen burua sartu zuela eta begiak ireki zituenean espazioan zegoen izar distiratsu baten gainean jiraka eta biraka.Bat batean izarrak distira egiteari utzi zion eta Argiñe eta Laika erori egin ziren eta erortzen hari ziren bitartean lo hartu zuten aaaaaaaaaaaa!!! Hainbeste tardatu zuten erortzen lo hartu zutela. Esnatu zirenean leku beltz- beltz batean zeuden eta bat-batean plater hegalari bat agertu zen. Plater hegalariaren barruan bi estralurtar zeuden, olaparra eta arraintarra. Olaparra estralurtarra buru borobil-borobila zuen , hirurogei tentakulu txiki zituen , Eta bere haragi kolorea urdina eta morea ziren. Arraintarra berriz arrainaren antzekoa zen marroia eta hori. Olaparra eta arraintarra Argiñe eta laikaren gana abiatu ziren eta galdetu zuen Olaparrak. Kaixo, laguntzarik behar al dezute eta erantzun zion Argiñek bai behar dugu, Lagunduko al diguzue? Eta erantzun zion olaparrak. Nondik zatozte eta erantzun zion Argiñek lur planetatik gatoz eta

Transcript of ARGINE ETA LAIKA ZULO BELTZEAN.doc

Page 1: ARGINE ETA LAIKA ZULO BELTZEAN.doc

ARGINE ETA LAIKA ZULO BELTZEAN

Bazen behin Argiñe izeneko neska eder bat .Begi urdinak zituen itsasoa bezalakoak,ilea horoi-horia zuen limoia bezalakoa.Argiñek ere bazuen txakur bat Laika izeneko marroimarroia lokatza bezalakoa, aurpegi potxolo-potxoloak mundua bezalakoak eta aurpegiko masailak handi-handiak ziren unibertsoa bezalakoak zituen.Egun batean Argiñek beren gurasoekin joan behar zuen oporretara, Menditxo herrira.Menditxo herria mendiz inguratuta dagoen herri bat da. Iritsi ziren egunean, Argiñe eta Laika txakurra bueltatxoen bat ematera joan ziren.Ibili eta ibili ari zirela nekatu egin ziren eta zuhaitz baten ondoan eseri ziren, Argiñek erreka soinua entzuten zuen eta biratu zenean erreka erraldoi bat zegoen eta Argiñe eta Laika hainbesteko beroa zeukaten erreka aldera joan zirela ura edatera. Argiñek eskua sartu zuen eta hain fresko zegoen burua sartu zuela eta begiak ireki zituenean espazioan zegoen izar distiratsu baten gainean jiraka eta biraka.Bat batean izarrak distira egiteari utzi zion eta Argiñe eta Laika erori egin ziren eta erortzen hari ziren bitartean lo hartu zuten aaaaaaaaaaaa!!! Hainbeste tardatu zuten erortzen lo hartu zutela. Esnatu zirenean leku beltz-beltz batean zeuden eta bat-batean plater hegalari bat agertu zen.Plater hegalariaren barruan bi estralurtar zeuden, olaparra eta arraintarra.Olaparra estralurtarra buru borobil-borobila zuen , hirurogei tentakulu txiki zituen , Eta bere haragi kolorea urdina eta morea ziren.Arraintarra berriz arrainaren antzekoa zen marroia eta hori.Olaparra eta arraintarra Argiñe eta laikaren gana abiatu ziren eta galdetu zuen Olaparrak. Kaixo, laguntzarik behar al dezute eta erantzun zion Argiñek bai behar dugu,Lagunduko al diguzue? Eta erantzun zion olaparrak. Nondik zatozte eta erantzun zion Argiñek lur planetatik gatoz eta galdetu zion olaparrak non egingo dezute lo? Argiñek erantzun zion ez daukagu logelarik ez etxerik ez dakigu non egingo dugun lo olaparrak erantzun dio nahi al dezute etorri gurekin gure etxera? Galdetu zion Olaparrak eta esan zuen Argiñek bai-bai noski baietz Olaparrak erantzun dio igo zaitezte gure plater hegalarira eta goazen etxera esan zuen Olaparrak. Eta hantxe abiatu ziren laurak.Plater hegalarira zindoazela Argiñek zera esan zuen begira-begira ikusten al dezute gauza arraro hori eta Arraintarrak esan zuen gerturatu egingo gara eta pixkanaka gerturatzen hasi ziren eta gerturatzen zijoazten martxan gauza arraro orrek zurrupatu edo erakarri egite ziotela sumatzen hasi ziren eta iritsi zen momentu bat zurrunbilo batean sartu zirela eta bueltaka-bueltaka zeudela izar uxo bat agertu zen laurak bere gainean jarri eta zurrunbilotik atera zituen Argiñe, Lika, Olaparra eta Arraintarra.Atera zirenean zurrunbilotik bi estralurtarrei etxera eraman zieten, Argiñe eta Laikari ere bai.

Oso oso ondo pasa omen zuten!!!!