17 e 18 de abril, A Vía Campesina centra o Día Mundial da ...

w w w . s i n d i c a t o l a b r e g o . c o m

17 e 18 de abril, campesiñado e cidadanía man a man contra o TTIPA Vía Campesina centra o Día Mundial da Loita

Labrega na crítica aos tratados de librecambio424

PATACA. A Limia céntrase na sementeira trasunha das peores crises de prezos no sector414

HORTA, FROITA E FLOR. O congreso sectorial será na Estrada o 31 de maio

FOUCEPeriódico labrego de información técnica e sindical - Ano XLI - Nº 307 - Marzo/Abril 2015

ESTE CONTRATO É UN ATRACO

VENDA DIRECTA.Botan a andar novos mercadosde alimentos labregos en Pon-tevedra e no Burgo (A Coruña)que estarán baseados na agro-ecoloxía e en sistemas partici-pativos de garantía. 416-17

CUNICULTURA.O galego Xosé Luís Santaclara,novo responsable do sector cu-nícola para COAG no Estado,participou nas negociacións coMinisterio para regular os mata-doiros de proximidade. 415

O 8 de marzo e o EncontroAnual da Secretaría das

Mulleres ocuparon a axendadas labregas do SLG

O 14 e o 15 de marzo, un cento de la-bregas de toda Galiza participaronno Encontro Anual da Secretaría dasMulleres do SLG, que este ano tivolugar na Illa de San Simón (Redon-dela). Unha semana antes, a VíaCampesina facía do 8 de marzo unhaxornada global de loita. 427-29

EUROPA.A Coordinadora Europea da VíaCampesina celebrou as súasasembleas xeral, de mulleres ede mocidade. 420-21/26

O1 de abril, comezou unhanova era para un sector

lácteo europeo que, dun díapara outro, espertou liberalizado, sen

ningún tipo de control sobre a produción.O inicio da primeira campaña sen cotas, a2015/2016, non podía iniciar a súa andaina

con peor pé, no contexto dunha das peorescrises de prezos dos últimos anos, con valorespor baixo dos 27 céntimos e moitos casos queandan ao redor dos 20. As industrias campanás súas anchas, ameazando e extorsionandoas granxas e impoñendo a súa lei. Segundo a

ministra e a conselleira, a culpa é dosgandeiros e das gandeiras. 43 a 8

2 Marzo/Abril 2015FOUCE Nº 307Adro

EDICIÓNEdicións Fouce, Departamento dePublicacións de Servicios Agrariose Contables SL

COORDINACIÓNXosé García Rodríguez

CONSELLO EDITORIAL:Isabel Vilalba Seivane, XabierGómez Santiso, Conchi Mogo eDaniel Rodicio.

DESEÑO E MAQUETACIÓNXosé García Rodríguez

COLABORACIÓNSIsabel Vilalba, Margarida Prieto,Daniel Rodicio, Vera Cruz Montoto,Ros Domínguez, Natalia Noguerol,Miguel Méndez e Conchi Mogo.

PECHE DE EDICIÓN 08‐05‐2015

ENDEREZOOfelia Nieto nº 13‐23. Compostela981 554 [email protected]

DEPÓSITO LEGAL C‐749/88

NACIONAL Ofelia Nieto 13‐23, Meixonfrío, Compostela. ( 981 554 147COMPOSTELA Idem Nacional. ( 981 588 532MELIDE Praza do Convento 2. ( 686 936 429ARZÚA Piñeiral 12, 2º esq. ( 981 508 177SANTA COMBA Aula 9 do Edificio Multiusos. ( 699 924 632ORDES Alfonso Senra 117. ( 981 682 908BETANZOS Cruz Verde 7, esquina praza Dona Agueda. ( 981 773 377TEIXEIRO Martínez Pardo 13, 1º esq. ( 981 789 781MOECHE Casetas da feira de Moeche. ( 981 773 377

VALDEORRAS Praza do Concello, edificio sindical 2, 1º, O Barco. ( 988 321 511VERÍN Travesía de Sousas 20, Galerías Maga. ( 988 590 438RIBADAVIA Virxe do Portal 11. ( 988 477 230XINZO San Sebastián 16, baixo. ( 988 462 547 LUGO Miguel de Cervantes 47, ent. ( 982 231 154SARRIA Bar Adaxa. Calvo Sotelo 133. ( 679 457 264CHANTADA Emilia Pardo Bazán 11, baixo. ( 982 440 804 A FONSAGRADA Bar A Lúa. Rosalía de Castro 16. ( 698 157 379RIBADEO Av. Calvo Sotelo 3, 1ºE. ( 982 130 615

LOURENZÁ Av. Fernández del Riego 5, 1º C. ( 982 121 376VILALBA Rúa do Cuartel 1, ent. A, estrada de Meira. ( 982 512 431MEIRA Xeneralísimo 47‐49. Edf. Miño, ent E. ( 982 331 714A ESTRADA Gradín 1, baixo. ( 986 573 232LALÍN Monte Faro 28, baixo. ( 986 792 268SILLEDA Av. do Parque 32, centro comercial O Parque, of. 12. ( 986 580 526PONTEAREAS Rúa Amieiros, portal 1º A, 1º C. ( 986 641 508O ROSAL Ramón Franco, Edf. Rosales. ( 986 625 394O SALNÉS Av. Bouza Matín 9, 1º. Barrantes (Ribadumia). ( 986 718 526

FFOOUUCCEETódolos contidos deste periódico publícanse baixo licenza Creative Commons Non Comercial / Atribución / Compartir igual

O desexable, o viable e o factible. Catro personaxes e catro palabras para describirun mundo en cambio por Daniel Rodicio, integrante da Dirección Nacional do SLG

Yanis Varoufakis: ministrode economía do novo gobernogrego de Tsipras. Economistagreco-australiano de gran presti-xio internacional e autor de “Ominotauro global”, publicadopola editorial Swing. Neste libroexplica como os EE.UU. e WallStreet controlan os fluxos de ca-pital global e que consecuenciasque crea este sistema insostiblee descompensado.

Amin Maaluf: escritor, econo-mista, politólogo e sociólogo li-banés que considera que a delei-va do mundo ten menos que verco “choque de civilizacións” en-tre occidente e o mundo árabe, emáis co caos económico-finan-ceiro que transforma o planetaenteiro nunha zona de turbulen-cias de consecuencias imprevisi-bles; así como o cambio climá-tico, que considera consecuenciadunha longa práctica de irres-ponsabilidades colectivas.

Jim Benham: de Indiana (EE.UU.), formaparte dun grupo reducido pero crecente delabregos estadounidenses que se afastarondas sementes biotecnolóxicas en reacción ácaída dos prezos do gran. Os seus 63 anos deidade non foron obstáculo para que se uniseao movemento antitransxénicos.

Esther Vives: xornalista e investigadorade movementos sociais e políticas agrícolasalimentarias. Acaba de publicar o libro O ne-gocio da comida. Quen controla a nosa ali-mentación? en Editorial Icaria.

Wahhadismo: unha das catro escolas doIslam Sunní e a máis integrista e conserva-

dora. Non son poucas persoas as que a con-sideran o “fascismo islámico”. As outras tresescolas son a hanafita, que é a máis liberal;a malequita, que admite a interpretaciónpersoal; e a chafita. A escola wahhadista foiminoritaria até que, no século XIX, a dinastíareinante en Arabia Saudí a fixo relixión ofi-cial e a financiou internacionalmente.

Hibridación cultural: termo acuñadopor Peter Burke co que describe o fenómenoda mestura e hibridación cultural mediantefenómenos como o xudaísmo zen, a comidaoccidental con soia, as relixións New Age, okung-fu nixeriano, os filmes de Bollywoodou música reggae o raï.

Fronteiras: existen fronteirasmáis alá das fronteiras entre es-tados. As fronteiras de non teroportunidade de integrarse ouascender socialmente os fillos eas fillas de inmigrantes. O ra-cismo e a xenofobia. A discrimi-nación cultural ou relixiosa ta-mén actúan como fronteira den-tro da propia fronteira. O espolioe o empobrecemento que o pri-meiro mundo exerce sobre o ter-ceiro tamén provoca que non sepoidan ampliar as fronteiras dosdereitos humanos.

Austeridade: idea políticaperigosa e práctica individual ra-zoable. Como idea política eco-nómica, consiste no espolio daspersoas pobres para entregarlleo meirande da riqueza a persoasricas, provocando cada vez maiordesigualdade entre clases e entreterritorios.

Utopía posible nun futuropróximo: Ler o Charlie Hebdo no

Ramadán, comendo falafel na Meca; deixarque unha labrega grega venda hortalizas emel a carón do Partenon, que poida existir aintegración social na periferia de París, quedesaparezan os mini-jobs en Alemaña ouque un mozo labrego galego poida viaxarsen ter que emigrar son cousas desexables,viables, factibles e necesarias neste mundono que vivimos se aplicamos o concepto dasoberanía alimentaria. Estes catro persona-xes e estas catro palabras axúdannos a ex-plicar mellor a soberanía alimentaria, cousaindispensable para ser maioría e conquistara hexemonía.

Marzo/Abril 2015 3 Nº 307 FOUCEAdro

Co final das cotas lácteas, a política lei-teira europea pública queda redu-cida á súa mínima expresión. A partir

de agora e se non se toman outras medidas,a administración pon nas mans da indus-tria a decisión de canto se produce, a queprezo, as calidades esixidas, ou en quegranxas ou zonas se vai recoller o leite.

Reafírmase a orientación da política lei-teira europea aos mercados internacionaise á exportación, coa idea de ter grandescantidades de leite a baixo prezo, nun nú-mero cada vez menor de granxas indus-triais de gran tamaño, con pouco emprego,man de obra precaria, un modo de produ-ción cada día máis intensivo, e concentra-das en moi poucas zonas.

Durante estes últimos anos, o sector foiasumindo xa a denominada “aterraxe suavedo final do sistema de cotas”, con incremen-tos progresivos da cota asignada e proble-mas cada vez maiores de excedentes, quexa no 2009 causaron baixos prezos.

Os contratos obrigatorios sen prezo, or-ganizacións de produtoras e produtoresque a industria non recoñece, uns baixísi-mos valores de intervención, e o resto dasmedidas do chamado “paquete leite”, amo-san a súa ineficacia para garantir uns pre-zos mínimos que cubran os custos deprodución e unha renda digna

aNon hai futuro vendendo a perdasO Ministerio de Agricultura publicou, no

mes de febreiro, un Real Decreto no que fi-xaba uns contratos obrigatorios por unano, nos que as industrias poden seguir fi-xando unilateralmente os prezos e as con-dicións, sen ningún sistema de mediaciónque garanta o dereito a non serobrigados a vender a perdas, oua regulación do papel da distri-bución, nun sistema de repartode marxes axeitados ao longo detoda a cadea.

Este primeiro mes de cam-paña, a industria, que acaba deanunciar un recurso no TribunalSupremo contra os contratos aun ano, iniciou a súa guerra par-ticular contra o Ministerio deAgricultura, empregándonos co-mo reféns ás gandeiras e gandei-ros e impoñéndonos condiciónsque supoñen na práctica a ruínadas explotacións (ameazas de

recollida individuais e a cooperativas, pre-zos miserables que chegaron aos 20 cénti-mos...).

aIncrementos de produción sen saídano mercado

Na Xuntanza do Grupo de Diálogo Civildo Sector Lácteo Europeo en Bruxelas do12 de maio, no que participou o SindicatoLabrego Galego, presentáronse os datos deincremento da produción do último ano,ata o mes de febreiro, cunha suba global do3,3%, en 27 países, coa excepción de Greza.O estado español incrementou a súa produ-ción un 4,3%, Alemaña un 2,3%, Francia3,6%, Reino Unido 5,7%, Irlanda 4,3% , Po-lonia un 5,3%... O que coincide cunha li-xeira baixa no consumo interno, o veto rusoaos produtos lácteos da UE ou o descensode compras dos principais países importa-dores como China ou Alxeria. Os principaispaíses produtores a nivel mundial taménincrementaron a súa produción nos últi-mos tempos: Estados Unidos subiu un 2%nos primeiros meses respecto ao mesmoperíodo do ano anterior, Australia subiu un3%, Nova Zelandia un 2%...

En febreiro, xa había prezos por debaixodos 30 céntimos en 10 dos 28 países mem-bros, coa media nos 31,80 céntimos (31,70de media no Estado Español, 31,60 en Por-tugal, 31,50 en Francia, 31,50 en Holanda,30,90 en Alemaña ou 29,10 en Polonia).Prezos baixos xeneralizados, que afectan apaíses nos que a recollida a fan maiorita-riamente as cooperativas como Dinamarcaou Bélxica, que denunciaron prezos de 25céntimos na actualidade.

aTorres de leite en po e baixos prezosPreocupan tamén as cantidades almace-

nadas de leite en po e de manteiga. O pri-meiro stock por cantidade de leite en po éo de Alemaña (11.805 toneladas) e o se-gundo o do Estado Español (6.193 tonela-das). A aposta da Consellería de MedioRural e do Sr. Feijóo de facer máis torres depo, cun mercado tan saturado, semellaunha auténtica tolería. O normal sería fo-mentar a produción de derivados lácteoscon maior valor engadido que permitisenpagar nas explotacións uns prezos que cu-bran os custos de produción e ter unharenda digna; e só, accesoriamente, podersacar excedentes puntuais pola vía do leiteen po.

aDesaparición de granxas e incrementoda produción nalgúns países

Na maioría dos países europeos, entreeles o Estado Español, a Comisión de Agri-cultura prognostica que, a medio prazo, aprodución de leite diminuirá bastante,aínda que fan unha lectura optimista por-que sinalan que, globalmente, vai aumentara produción (12 millóns de toneladas en 10anos). Iso si, concentrada nunhas poucaszonas e países (Francia, Alemaña, Ho-landa...). Demencial, se pensamos que o Mi-nisterio de Agricultura e a Consellería deMedio Rural presentan como oportunidadea desregulación do mercado, mentres que,dende a Comisión Europea, se prevé quedesapareza parte da produción en Galiza eno resto do Estado.

A imperiosa necesidade dunha regulación da produciónED

ITO

RIAL

4 Marzo/Abril 2015FOUCE Nº 307Agra

A industria dinamita o sector lácteo galegocon prezos inferiores aos 27 céntimos

Os gandeiros e gandeiras queviven da produción leiteira naGaliza levan varias semanas deangustia no arranque da pri-meira campaña sen cotas. O de-nominador común en todo o paísá hora de asinar contratos porun ano foron prezos medios de27 céntimos cara a abaixo, enmoitas zonas a 24 e mesmo a 20.

As condicións da industriaforon claras: ou se asina o con-trato obrigatorio nesas condi-cións ou non recollen o leite. Aindefensión das granxas está aser absoluta cunha Consellaríade Medio Rural e un Ministeriode Agricultura completamentedesaparecidos. E tal a impuni-dade coa que actúan as indus-trias, que mesmo saltan a lei aopresentarlle aos gandeiros egandeiras cartas de renuncia áduración obrigatoria de un anono contrato para que as asinen.

Por se había alguén que pen-sase que chantaxe das industriasnon ía en serio, empresas comoCelta ou Logística Alimentariaameazaron con non recoller oleite, a partir do 1 de maio, ás co-operativas Mopán (Monterroso),Codegui (Guitiriz), Tierra Llana(Castro de Rei) e Coba de Valles(Mesía e Curtis); dándolles comoalternativa vender á torre deleite en po de Reny Picot en As-turias a un prezo de 21 céntimos.Ao final, trala intervención deMedio Rural, venderanlle a Rio aun prezo de 27 céntimos.

Pola nosa banda, as tres orga-nizacións agrarias -Sindicato La-brego Galego, UUAA e XXAA-iniciamos unha campaña de con-tactos a tódolos niveis para de-

nunciar esta situación e implicará clase política na defensa dosector. Neste marco, houbo xun-tanzas cos alcaldes, alcaldesas eedís das principais comarcas lei-teiras galegas para que asinasenun documento de apoio que foiaceptado con independencia dassiglas políticas. O documentotiña seis demandas:

1. Determinar a ilegalidade doscontratos asinados até o deagora, fixados baixo a presiónda industria, que impón as con-dicións. Pedimos a interven-ción urxente da Xunta. 2. Reforzar o poder negociadordas produtoras e dos produto-res, establecendo un sistemade arbitraxe específico para oscontratos lácteos que contra-pesase o grande poder trans-nacional do que dispoñen asempresas transformadoras edistribuidoras.3. Finalizado o período decotas, debe garantirse a reco-llida en todas as granxas deleite que están a desenvolver asúa actividade. 4. Na adxudicación de licenzasde compradores, cómpre arte-llar mecanismos para evitar es-tafas nas explotacións. 5. Medidas eficaces para que asgranxas podan reducir os seuscustos de produción e mellorara súa renda, como protexer eampliar a superficie agrariaútil e dotalas de maior superfi-cie de cara a producir alimen-tos para o gando.6. Unificar criterios autonómi-cos para perseguir a venta aperdas que practica a distribu-ción co leite como reclamo.

LEITE4Ameazan con deixar de recoller o leite ás granxas que non asinen contratos cosvalores que elas impoñan diante da pasividade total do Ministerio e da Consellaría

As organizacións agrariasiniciamos unha campañapara acadar o apoio dascorporacións locais das comarcas leiteiras

Durante o mes de abril houbo varias xuntanzas con alcaldes, alcaldesase edís das comarcas leiteiras, como

a da Terra Chá e A Mariña, na que estiveron Margarida Prieto e

Xosé Ramón Cendán (arriba), ou a deLugo, coa secretaria xeral, Isabel Vilalba

Pedimos a nulidade do 100% doscontratos asinados en 2015

Outra das accións levadas a cabo foi esixir a nulidade do 100%dos contratos asinados no sector lácteo galego entre industria e gran-xas no ano 2015 por ter sido impostos mediante prácticas extorsivase ilegais. Esta denuncia foi rexistrada polas tres organizacións agra-rias o 24 de abril, e baseouse en tres feitos contrastados:

1. Os contratos son produto da imposición e non da negociación dedúas partes en pé de igualdade, e estanse a asinar, moitas veces,baixo a ameaza da industria de deixar de recoller o leite. 2. Os criterios de indexación para formar prezos, ou non aparecennos contratos ou non son obxectivos ao ser manipulables pola pro-pia empresa. Son as industrias as que marcan os criterios de cons-trución de prezos, utilizando as calidades para baixalos.3. Hai moitas industrias que están obrigando a asinar renunciasvoluntarias ás explotacións para que os contratos duren menos deun ano, o cal constitúe fraude de lei. SEGUE4

Marzo/Abril 2015 5 Nº 307 FOUCEAgra

Nunha rolda de prensa ofrecidapolas tres organizacións agrarias opasado 15 de abril, en Compostela,a secretaria xeral do SLG, Isabel Vi-lalba, denunciou que “hai unha gue-rra na que os gandeiros e as gan-deiras somos reféns: o Ministeriode Agricultura impuxo un marco decontratos obrigatorios a un ano quenon foi aceptado pola industria, acal nos está a impor unilateral-mente aos produtores e produtorasas peores condicións posibles eprezos á baixa, ou fixando calidadespara baixar aínda máis eses prezos.En definitiva, os contratos son unhaarma que se está a utilizar contranós, gandeiros e gandeiras, ao im-poñernos condicións ruinosas”.

Respecto a posibles mobilizacións, IsabelVilalba explicou que “se tras esta vía de diá-logo as industrias seguen sen escoitarnos, osector está disposto a emprender acciónsmáis contundentes. Con prezos de vinte epoucos céntimos, non hai explotación queaguante a medio prazo, polo que utilizaremostódalas ferramentas que teñamos na nosaman para impedir isto”. Cando preguntaronos xornalistas respecto da posibilidade dematerializar as mobilizacións nunha folga deentregas, Isabel Vilalba dixo que se trata“dunha opción moi dura para os gandeiros egandeiras: se xa é difícil non chegar a fin demes polos baixos prezos, ter que tirar o teuproduto e deixar de ingresar o pouco quegañas é a aínda máis traumático. Pero, antesde pechar a explotación por ruína, estamosdispostos e dispostas a considerar esta op-ción. En calquera caso, será algo que teránque decidir os gandeiros e gandeiras e preci-sará o apoio maioritario do sector produtor”.

aA andrómena da multa á industriaA comezos de marzo, antes de estoupar

esta crise, a Comisión Nacional do Mercado eda Competencia (CNMC) impoñía unha multade 88 millóns de euros a varias industrias lác-teas: Danone, Peñasanta, Lactalis, Nestlé, Pu-leva, Pascual, Senoble Ibérica (fornecedora deMercadona), Central Lechera Asturiana, Gre-mio de Industrias Lácteas de Cataluña, Aso-ciación de Empresas Lácteas de Galicia(Aelga) e Central Lechera de Galicia. Taméninfrinxiron a lei Industrias Lácteas Asturia-nas, Leite Río, Feiraco, Celta e Forlactaria,pero non foron multadas porque o seu delictoxa prescribira.

Tal e como están os prezos, está claro quea sanción vana acabar pagando as propiasgranxas. Nunha rolda de prensa, o coordina-dor dos Sectores Gandeiros no SLG, XabierGómez Santiso, explicou que “unha simplebaixada de 2 céntimos no prezo do leite enorixe suponlle ás explotacións lácteas galegasdeixar de ingresar 45 millóns de euros nunano. Máis alá diso, só coa caída brutal sufridano valor do leite ao longo de 2014, as granxas

galegas deixaron de ingresar 50 millóns deeuros só no último semestre dese ano se ocomparamos co que ingresaron nos seismeses finais de 2013. Estes datos demostranque a multa vana pagar as granxas xa que, apesares da sanción, o negocio das industriasnon se veu afectado. en calquera caso, nin-guén vai devolver ás explotacións os millónsque deixaron de ingresar por esta imposiciónde prezos de miseria durante décadas”.

“Se as industrias seguen sen escoitarnos,emprenderemos accións máis contundentes”

Ministra e conselleira botan a culpada crise aos gandeiros e gandeiras

Nesta nova crise do sector lácteo, a acti-tude da ministra de Agricultura, Isabel Gar-cía Tejerina, e da conselleira de Medio Rural,Rosa Quintana, está a ser absolutamentevergonzosa. Non só permanecen totalmentepasivas diante das prácticas mafiosas da in-dustria e da indefensión de gandeiros e gan-deiras, senón que, ademais, tiveron a poucavergonza de culpar ao sector produtor da si-tuación crítica que padecen.

Nunha visita propagandística a Galiza en-marcada na campaña electoral do PP, o 21de abril, Tejerina realizou declaracións a va-rios medios de comunicación nos que, direc-tamente, botaba a culpa aos produtores eprodutoras de leite da crise de prezos queestán por non saber negociar. O 1 de maio,Rosa Quintana acusaba de deixación de fun-cións ás organizacións de produtores e pro-dutoras (OPLs), que se supón que son as quedeben negociar os prezos coa industria.

Dende o Sindicato Labrego recordámos-lle á ministra e á conselleira que as OPLs non

teñen ningunha posibilidade de negociar osprezos, pois non hai ningunha norma queobrigue á industria a aceptar ningún prezoque non sexa o que fixe ela mesma. E isto éasí grazas a leis aprobadas polo actual Go-berno do Estado e, en particular, impulsadaspolo Ministerio de Agricultura, como a Leida Cadea Alimentaria, cuxa aplicación nonestá a evitar que as granxas leiteiras esteanobrigadas a aceptar prezos por baixo doscustes de produción.

Para o Sindicato Labrego son a ministra ea conselleira as responsables últimas dacrise do sector lácteo porque as súas políti-cas demostraron ser totalmente ineficacespara as granxas e unha ferramenta máis aoservizo da extorsión das industrias. Por iso,parécenos unha auténtica frivolidade que amáximas representantes dos sectores agro-gandeiros no Estado Español e na Galiza cul-pen ao sector produtor en vez de defendelono contexto dunha das peores crises de pre-zos dos últimos anos. SEGUE4

Entre os numerosos actos de denuncia, houbo unha rolda de prensa das tres organizacións agrarias o 15 de abril (esquerda);e outra organizada polo propio SLG na que Xosé Ramón Cendán e Xabier Gómez Santiso valoraron a multa ás industrias


1984a1 de abril: a Comunidade Económica Europea(CEE) crea o sistema de cotas leiteiras para ata‐llar a crise de excedentes en varios países co‐munitarios. O sistema consiste en aplicar unhataxa ou multa sobre todo exceso de producióna maiores da cota asignada a cada país.

1985a12 de xuño: Felipe González asina a Acta deAdhesión á CEE. aAs Comisións Labregas CCLL organizan mani‐festacións contra a cota leiteira en vilas comoRibadeo, Lugo, Ourense ou Compostela.

28 de novembro: Xosé Ramón Cendán e EmilioLópez manteñen unha xuntanza co ministro deAgricultura, Carlos Romero, para falar de Galizae a produción leiteira diante da entrada na CEE.

1986a1 de xaneiro: O Estado Español entra na CEEe o sector lácteo comeza a rexerse polo sistemade cotas: 6 millóns de toneladas para o Estado,1.150.937 quilos para Galiza, o que equivale aunha media de 10.276 quilos para cada unhadas 112.000 granxas galegas.

1987aPor iniciativa das Comisións Labregas créasea Plataforma en Defensa do Sector Lácteo Ga‐lego (PDSLG) apoiada por sindicatos, coopera‐tivas, industria e mesmo polo PP contra ainxustiza da misérrima cota leiteira para Galiza.

a28 de febreiro: a PDSLG organiza unha mani‐festación masiva na Coruña na que contabilizan100.000 asistentes. Gran traballo preparatoriodas CC.LL., con máis de 300 asembleas previas.Tamén haberá unha tractorada multitudinariano Obradoiro.

aO Goberno recúa na aplicación do sistema decotas. Campaña para que as granxas recorrande xeito masivo as cotas asignadas.

1988‐89aA loita contra as cotas segue. Chamamentodas Comisións Labregas a recorrer masiva‐mente as cotas asignadas en base á produciónde 1985.

1990a18 de febreiro: o SLG celebra unha asembleahistórica do sector lácteo en Silleda á que asis‐ten 3.000 persoas.

a1 de abril: manifestación polo sector lácteona praza da Quintana. a26 de abril: unha tractorada paraliza Galizadurante 7 horas.

1991aAo longo deste ano, varias accións a nivel eu‐ropeo en colaboración con outras organizaciónsda Cornixa Cantábrica e Portugal.

1992aReforma de McSharry: prorrógase o sistemade cotas até o 31 de marzo de 2000.aQuedan 70.132 explotacións lácteas con1.515.272 toneladas de cota (21.606 quilos porgranxa).

1993a1 de abril: manifestación no Obradoiro baixoo lema “Cotas nunca máis, producir sempre”.aComo aínda non se conseguiu aplicar a super‐taxa, publican no BOE as normas para regulala,pero as fortes mobilizacións seguirán impe‐dindo a súa aplicación.

1994a1 de marzo: publícase o decreto regulador dasupertaxa e da compravenda de cota. aAgosto: o BOE publica unha orde que fai de‐finitivas as asignacións de cota. Toda a loita so‐cial liderada polo SLG acada que, en troques deaplicarlle a Galiza unha cota baseada na capa‐cidade produtiva de 1985, se lle aplique uns lí‐mites baseados na campaña 91‐92.a26 ao 31 de outubro: o SLG inmobiliza 25 va‐góns de tren con 700.000 litros de leite francésnas estacións de Lugo e Sarria camuflado baixoa marca Vega de Oro. SEGUE4

O SISTEMA DE COTAS4Dende que se comezou a falar das cotas leiteiras na Galiza, a comezos dos oitenta,pasaron moitos anos e aconteceron tantos sucesos que é case imposible reflectilo todo nestas dúas páxinas.Vaian, xa que logo, algúns dos principais fitos dunha loita que puxo en pé de guerra a Galiza en máis dunhaocasión e que ten propiciado as maiores mobilizacións agrarias da nosa historia.

As cotas lácteas na Galiza: cronoloxía dunha inxustiza


1995aAo non dar aplicado a supertaxa, os poderespúblicos fomentan o peche de explotacións coacompravenda especulativa de cota a través dasoficinas de extensión agraria. Nesta época, co‐meza a ser habitual a venda de leite “negro”,sen declarar. aA Consellaría de Agricultura dá orde de pagarparte da supertaxa ás industrias, as cales reper‐cuten no sector baixando os prezos e retendo.a2 de abril e 10 de maio: novas manifestaciónsen Compostela.

1996aLoyola de Palacio substitúe a Atienza á frontedo Ministerio de Agricultura. A nova ministraaplicará a supertaxa sen contemplacións nuncontexto de forte caída de prezos. aCota media galega: 33.000 quilos. Cota mediano Estado: 43.000. aDe Palacio oculta os datos da campaña paranon crear alarma social, ao tempo que as indus‐trias reteñen os cartos da supertaxa 95/96 , queascende a 2.800 millóns de pesetas. a6 de setembro: manifestación unitaria enCompostela.a8 de outubro: manifestación unitaria en Ma‐drid. a4 de decembro: tractorada en Compostela.

1997a15 de xaneiro: unha tractorada paraliza Ga‐liza. Novas manifestacións o 4 e 5 de abril. aLoyola de Palacio volve ocultar datos para quenon afecten as eleccións autonómicas.aSupertaxa da campaña 96/97: 3.690 millóns.aManifestación masiva en Compostela.aQuedan 47.000 explotacións lácteas na Ga‐liza. Delas, unhas 20.000 están endebedadasnuns 35.000 millóns de pesetas.

1998a20 de xaneiro: unha nova tractorada colapsaGaliza de 10:00 a 17:00 horas. Represión total:40 persoas detidas en Compostela e 4 feridasen Lalín. Multas desproporcionadas. Manifesta‐ción polas liberdades civís e contra a represión.

a4 de marzo: chegan as primeiras notificaciónsde multas. a6 e 7 de marzo: outra tractorada masiva con‐tra a supertaxa, secundada por 10.000 tracto‐res, volve paralizar Galiza durante 30 horas. aA represión en cifras: 554 multas de até150.000 pesetas (900 euros). En total:33.060.000 pesetas. Piden para un gandeiro dePrevediños (Touro), Manuel Blanco Rendo, 3anos de cadea e unha fianza de 450.000 pese‐tas. Forte campaña social para pedir a súa ab‐solución e a retirada das multas. Finalmente,Manuel é condenado a 2 anos e 7 meses de pri‐sión e a pagar multa e indemnización. a6 de abril: No novo reparto de cota, a Galizatócanlle só 23.941 toneladas. Manifestacións lo‐cais en vilas como A Estrada, Lugo ou Mesíacontra as retencións pola supertaxa.

1999a27 de marzo: manifestación en Compostela. aAsígnánselle ao Estado Español 611.663 tone‐ladas das que a Galiza lle tocarán só 207.000.aA reforma da PAC e da OCM do leite aprobaunha baixada nos prezos do 15% que se com‐pensaría con primas ás cotas en 2005‐2006dunhas 4 pesetas por quilo. As industrias apro‐veitan para baixar os prezos. aSupertaxa da campaña 98/99: 2.100 millónsde pesetas. Novas manifestacións comarcaiscontra a retención de pagos e o cobro da multaen vilas como Monforte, Vilalba ou Sarria.

2000aProrrógase o sistema de cotas por outros oitoperíodos consecutivos de 12 meses a partir do1 de abril de 2000, até o 31 de marzo de 2008.Quedan 35.661 explotacións lácteas na Galiza,con 1.682.985 toneladas de cota e unha mediade 47.194 de quilos por granxa.aA supertaxa da campaña 99/00 suporá paraGaliza o pago de 2.300 millons de pesetas, perose lle engadimos os descontos de leite negro ecomprimido poderian ascender a 6.000 millons.a11 de xullo: Unha delegacion do SLG encabe‐zada por Lidia Senra reunese co ministro deAgricultura, Miguel Arias Cañete. Pídeselle unhareforma profunda da OCM do leite, exencion dasupertaxa segundo o volume de cota por activo,reparto gratuito da cota da reserva, transparen‐cia no mercado do leite e na formacion de pre‐zos e parar o mercado de cotas. a18 de agosto e 28 de outubro: Concentracióne manifestación, ambas en Compostela.

2001‐02aEstoupa a crise das vacas tolas e a cuestióndas cotas lácteas pasa a un segundo plano.aNo debate que comeza a darse na UE sobreliberalizar ou regular o sector, o SLG defende

unha posición que leva anos mantendo: controlda producion, redistribucion de dereitos parafacer rendibles as explotacions que seguen ac‐tivas, proteccion dos mercados, potenciar unmodelo de producion en base a terra, prezosque cubran os custes de producion ligados a unvolume determinado de producion por activo.

2003aReforma da PAC de Fischler. Prorrógase o ré‐xime de cotas lácteas até 31 de marzo de 2015.

2004‐05aNa campaña 2004/2005, tras fortes investi‐mentos e endebedamento das nosas explota‐cións, Galiza supera por primeira vez os 2millóns de quilos de cota. A cota media por ex‐plotación supera os 100.000 quilos; só quedan19.030 granxas.

2005‐06aÚltima campaña con supertaxa

2008aQuedan na Galiza 14.592 explotacións con2.219.965 toneladas de cota e 152.136 quilosde media. aChequeo médico da PAC: confírmase a fin dosistema de cotas para o 31 de marzo de 2015.Para suavizar o proceso, establécense incre‐mentos de cota do 1% por campaña durantecinco anos, e un aumento extraordinario do 2%na campaña 2008/2009.

2013aQuedan na Galiza 11.662 explotacións con2.359.749 toneladas de cota. 202.345 quilos demedia por explotación.

2015aNa última campaña con sistema de cotas, Ga‐liza volve superar a asignada, polo que terá quevolver pagar supertaxa. As 9.000 explotaciónsque ficaron tras un dos procesos de reconver‐sión máis brutais da historia recente enfrón‐tanse a unha das peores crises de prezos coapantasma da sobreprodución ameazando. Aspromesas dun sector no que cadaquén poderíaproducir o que lle petase sen cotas esvaécenseao non ter capacidade a obsoleta industria ga‐lega de procesar e comercializar o aumento deprodución. Será a propia industria, de facto, aque impoña restricións produtivas baixo a ame‐aza de non recoller o leite producido por ribadas antigas cotas, o cal supón unha privatiza‐ción do control da produción sometida ao arbi‐trio das industrias. Incerteza. SEGUE4


Vídeos denuncia: Este contrato é un atracoAdemais de todo o traballo

desenvolvido coas outras orga-nizacións agrarias, o SLG puxoen marcha unha campaña dedenuncia nas redes sociais coa

gravación e publicación de ví-deos nos que damos voz aosgandeiros e gandeiras que pa-decen directamente a crise. Elese elas son testemuñas de que os

contratos son papel molladoque as industrias utilizan ao seuantollo e que os baixos prezosteñen miles de explotacións aoborde do precipicio.

O 2 de maio, con 6 vídeos pu-blicados en dúas semanas, acampaña chegara xa a 25.321persoas a través do Facebookdo SLG. Podes seguila en:

https://www.facebook.com/pages/Sindicato‐Labrego‐Galego/237745976376784 ou https://vimeo.com/user39620763

“A administración e as industrias repártense a culpa

dos contratos, pero ao finalsomos nós quen temos que

asumir os prezos baixos”

ManuelRamosGarea,Maceda(Melide)

“A este prezo é imposibleaguantar. Levamos máis deseis meses cuns prezos moibaixos, e así vai seguir, poisnon hai xeito de cambiar”

IreneVázquezAstray,Burres(Arzúa)

“Os contratos son unha ditadura, pois obrígannos a

asinar cos prezos que as industrias queren

e nos impoñen”

AmadeoFreireLabandeira,Xemerás(Vilasantar)

“Levamos cinco ou seis anoscon contratos e nunca os ne-gociamos. Os contratos porun ano a 24 ou 25 céntimosarruinarán a quen os asine”

ManuelDoportoRegueira,Fondevila(Rodeiro)

“Este ano podía incorporar omeu fillo maior, pero non o

vou facer. Como imos ampliar ou investir na

granxa con estes prezos?”

RocíoPenaRivera,Miraz(Xermade)

“Producir por baixo dos 30céntimos é como traballar

por un salario de 200 euros,o que supón a escravitude

para o sector lácteo” FIN<

AlberteLamazaresCasero,A Veiga(Rodeiro)

“Con estes prezos non temosfuturo. Cada vez traballasmáis para gañar menos. A

alternativa será marchar dopaís ou buscar outro traballo”

SantiagoFreire,Xemerás(Vilasantar)

“Asinar contratos aos prezosactuais durante doce meses

condena a moitas explotacións pequenascomo a miña ao peche”

EvaRodríguez,Dordaño(Cesuras)

“Con estes prezos vivimos aodía, pois só gañamos para

cubrir custes. Imos renunciarao contrato de un ano e

asinaremos por catro meses”

MercedesFerreiro,Nete(Vilalba)


85 soci@s de La Arzuana poden perder odereito a cobrar 700.000 € de entregas

O Sindicato Labrego Galegocelebrou, o 24 de abril, unhaxuntanza con socios e socias daCooperativa La Arzuana parainformarlles da proposta de in-forme do administrador con-cursal no concurso de acre-dores que afecta á entidade.Nesta reunión, á que asistiron ocoordinador comarcal do SLG,Xulio Fernández, e o avogadoRamón Barreiro, deuse a coñe-cer un feito gravísimo: as per-soas socias de La Arzuana foronenganadas pola xunta reitora daentidade, de maneira que per-deron boa parte dos dereitos decobro que tiñan por leite entre-gado do que non chegaron a in-gresar nin un céntimo.

En total, os socios e socias deLa Arzuana reclaman 743.512euros por entregas de leite sencobrar da cooperativa. O pro-blema é que a única débedacontraida que lles recoñece aproposta de informe no con-curso de acredores que se estáa tramitar ascende a 43.853euros.

aVítimas dun enganoA orixe deste engano do que

se senten vítimas os gandeirose gandeiras remóntase a setem-bro de 2014, cando nunhaasemblea de socios e socias ce-lebrada para tratar as dificulta-des polas que atravesaba aempresa, a xunta reitora -enca-bezada polo seu presidente, Eu-genio Montero, e os asesoresque trouxo-, convenceron aossocios e socias de que a únicavía para cobrar os cartos que selles debía era que convertesen a

súa débeda en capital social dacooperativa, algo semellante amercar participacións da em-presa para sanear a súa conta-bilidade e tentar reflotala. Axunta reitora convenceunos deque, se non obraban así, a coo-perativa desaparecería e, conela, toda posibilidade de cobro.O resultado disto é que talacordo implica que non se llesrecoñece como crédito as factu-ras de leite dos meses de xullo,agosto e parte de setembro de2014, é dicir, a maior parte dadébeda da cooperativa coas ex-plotacións socias produtoras.

Ao final, La Arzuana acaboucrebando e os socios e sociasque capitalizaron a súa débedaperderon o dereito a cobrar oscase 700.000 euros capitaliza-dos. En total, están afectadas 85persoas físicas ou xurídicas so-cias. Delas, 62 capitalizaron ototal do que se lles debía, queascende a 562.490 euros; e as

23 restantes capitalizaron amaior parte da súa débeda, queascende a 137.168. Son unica-

mente estas 23 as que teñen de-reito a cobrar os 43.853 euros.dos que falabamos ao comezo.

ALIMENTOS LÁCTEOS4No concurso de acredores desta cooperativa, só 23 granxaspoden reclamar unha parte do leite que se lles debe que ascende a 43.853 euros

Séntense estafad@s porunha xunta reitora que osconvenceu de converter oscartos que lles debían encapital social da empresa

Socios e socias de La Arzuana antes de entrar nas instalacións da cooperativa para celebrar unha asemblea

A Xunta e a Consellaría de MedioRural son as responsables políticas

Dende o SLG, responsabilizamos tanto á Xunta Reitora da Coo-perativa como á Consellaría de Medio Rural. A Xunta de Galicia eMedio Rural son culpables por acción, ao promover por motivospolíticos a constitución de Alimentos Lácteos para xestionar a fac-toría de Leite Pascual en Outeiro de Rei, con cooperativas como LaArzuana, un negocio que remataría por arruinalas a todas; e taméné culpable por omisión, pois a pesares de ser a ideóloga dunha ca-cicada que lle custou varios millóns de euros ao erario público, nonfixo nada por paliar a situación terminal na que deixaron a un mi-lleiro de explotacións lácteas e a varias cooperativas gandeiras. Encanto á xunta reitora e ao seu presidente, Eugenio Montero, sonculpables por enganar aos socios e socias por cuxos intereses de-bían velar.

Se a actual conselleira de Medio Rural, Rosa Quintana, ten a de-cencia que non tivo o seu predecesor no cargo, Samuel Juárez, de-bería emprender accións extraordinarias para solucionar a situa-ción límite que están a sufrir as granxas socias de La Arzuana daque, como xa dixemos, son responsables tanto a Consellaría queela dirixe como a xunta reitora da cooperativa.

©Natalia Rodríguez Noguerol


CONGRESO DE HORTA, FROITA E FLOR DO SLG4O vindeiro 31 de maio, o sector de horta, froita e flor doSindicato Labrego Galego celebrará o seu congreso na Estrada para dialogar e debater sobre a situación ac-tual neste tipo de producións, para decidir a axenda de traballo dos vindeiros catro anos e para elixir ás per-soas que coordinaran a nova directiva sectorial. Previamente, houbo asembleas preparatorias en Ponteareas,O Rosal, Compostela, Betanzos, Lourenzá, A Estrada, Ourense, Ordes e Bergantiños. De seguido, adiantamosun resume do relatorio que se someterá a debate o 31 de maio.

31 de maio: Congreso deHorta, Froita e Flor do SLGOtexto que se debaterá no

Congreso de Horta, Froitae Flor do SLG comeza ex-

plicando que “pouco ten mudadonos últimos anos”, xa que as po-líticas públicas de apoio á agri-cultura labrega seguen a serinexistentes ao tempo que só sefomentan “grandes explotaciónsorientadas ao monocultivo e áexportación”.

Isto traduciuse, na Galiza, naperda de espazos de venda di-recta como mercados, prazas de

abastos ou feiras, un xeito de co-mercializar que está a sufrirunha lexislación cada vez máisrestritiva que, por outra banda,si favorece a entrada de grandescadeas de distribución que utili-zan os alimentos labregos comoreclamo publicitario a prezosque non cobren nin os custes deprodución. Outro dos problemasdenunciados é a perda do nosopatrimonio natural, cultural e xe-nético; a homoxeneización dosalimentos nas superficies comer-

ciais; ou a eliminación dos labre-gos e labregas da cadea alimen-taria para pasar a ser simplesmanipuladores e manipuladorasde alimentos.

Esta tendencia non é algonovo, senón que se vén desenvol-vendo dende a entrada do Es-tado Español na ComunidadeEconómica Europea en 1986.Tendencia que convive cun sec-tor hortofroiteiro que soubo re-sistir este tipo de agresións conhortas de autoconsumo e redes

de labregos e labregas que coi-dan a terra e a súa contorna conprácticas máis respectuosas cásdo modelo intensivo e que, hoxeen día, está a ser un dos sectoresagrarios máis atractivos para axente moza que quere incorpo-rarse á agricultura debido, enparte, a uns custes de investi-mento máis reducidos. De se-guido, analizamos polo miúdoesta situación e expoñemos aspropostas do Sindicato LabregoGalego para o sector. SEGUE4


Situación

aMarxes abusivas da distribución, de ma-neira que os prezos finais superan sempre o100% o prezo percibido polos produtores eprodutoras; nalgúns casos, como o da pataca,poden superar o 1.000%. aAumento crecente das importacións aomercado galego, moitas veces de dubidosacalidade ao provir de países nos que non exis-ten os mesmos controis sanitarios que naUnión Europea. En alimentos como a froita, apráctica totalidade da que se consume na Ga-liza é de fóra do noso país.aO modelo de produción intensivo -dendeo punto de vista económico, social e tecnoló-xico- é maioritario no sector. A aposta poreste modelo está a xerar graves problemas:dependencia económica da distribución, pro-blemas de saúde e contaminación ambiental.aA esta situación únese unha dependenciatecnolóxica cada vez maior (sementes, adu-bos, plantas, fitosanitarios...), afondando nomodelo de integración das explotacións parapoder producir nas condicións reclamadaspolos “mercados” e reforzadas polas leis vi-xentes.aEn amplas bisbarras da Galiza, non hai po-sibilidade de mercar produtos labregos gale-gos nos mercados. Isto vén favorecidoporque non existen leis que protexan nin po-tencien as hortalizas e froitas -sexan frescas,sexan transformadas- procedentes das gran-xas familiares, nin sequera para os mercadosde proximidade. De feito, constátase unha re-dución do número de produtores e produto-ras que venden directamente alimentos nasfeiras tradicionais, amais do seu evidente ave-llentamento. aEmerxe un mercado potencial de consumi-dores e consumidoras que procuran alimen-tos locais frescos e de calidade, co con-seguinte aumento da venda directa e dos cir-cuítos de consumo responsable.aA case inexistencia de empresas de se-mentes e de viveiros de horta e de froita,crea unha dependencia obrigada e absolutada tecnoloxía xenética de híbridos e transxé-nicos. Esta dependencia vai aparellada, habi-tualmente, á compra de paquetes tecnoló-xicos completos para a produción.

aO acervo xenético-cultural de variedadese prácticas de cultivo está practicamente per-dido a nivel comercial, sendo residual e man-tido, fundamentalmente, nas pequenas explo-tacións de autoconsumo.aOs parámetros e os controis de residuosen base á calidade e salubridade dos alimen-tos responden a criterios distintos dos quedesexaríamos no sector produtor, xa que nongaranten a nosa saúde como labregos e labre-gas nin protexen o medio ambiente. aGrande confusión e descoñecemento na ci-dadanía do que é prexudicial para a súasaúde e o seu entorno. Vivimos unha reali-dade na que se nos achaca aos labregos e la-bregas, en moitas ocasións, a responsabi-lidade do emprego de agrotóxicos que entranna cadea alimentaria, cando quen promove oseu uso son os propios gobernos.aA crise económica provocou unha reduciónda venda de alimentos galegos nas grandessuperficies comerciais en beneficio de ali-mentos importados de lonxe que adoitan sermáis competitivos no prezo.aOs custes de transporte deberían de favo-recer o consumo local. Aínda que isto poderíaser unha oportunidade para o sector horto-froiteiro galego no futuro, as cifras que mane-xamos actualmente indican o contrario.aEn canto ao asesoramento e a formaciónás explotacións, tamén padecemos neste sec-tor o enfraquecemento de todo servizo pú-blico non dependente de multinacionais.Neste senso, cómpre subliñar o desmantela-mento das oficinas agrarias comarcais e doscentros de investigación.aA Xunta de Galicia desapareceu como refe-rente e non ten iniciado políticas de futuro nosector. Pola contra, moitas das leis que pro-move son unha ameaza para o sector.aAs subvencións para asesoramento diri-xidas ao sector hortofroiteiro están cada vezmáis condicionadas a que o persoal técnicocontratado polos labregos e labregas traba-llen para a Administración.aAs asociacións de defensa sanitaria(ADFs) supuxeron un fracaso total, posto quese crearon moi poucas no país pola dificul-tade burocrática e financeira para a súa postaen marcha e sostemento.aO Contrato de Explotación Sustentable(CES) non valeu para nada no sector de horta,

xa que os parámetros non están adaptados árealidade do que é unha explotación hortí-cola.aOutro dos aspectos que caracterizan a si-tuación do sector de horta, froita e flor é afalta de ordenación territorial que ocasionadificultades insalvábeis para o acceso á terraa un prezo razoábel para a práctica da agri-cultura.

En canto ao sector da flor, o escenario queatopamos vén caracterizado polos seguinteselementos:aRedución dos prezos de venda.aAumento das importacións de produtosde terceiros países que empregan man deobra barata e sen dereitos laborais. Estas im-portacións non deben cumprir as mesmasesixencias e garantías en canto á aplicaciónde fitosanitarios e adubos a que están obriga-dos e obrigadas os produtores e produtorasda Unión Europea.aDependencia total de tecnoloxía estran-xeira pertencente a poderosas multinacio-nais.aAplicación masiva de agrotóxicos, co con-seguinte risco para a saúde das persoas queos aplican.aPerda de confianza por parte dos produto-res e das produtoras na actividade coopera-tiva como vía de comercialización.aEstes factores unidos á falla de redes co-merciais alternativas, pouco investimento eninvestigación e mercadotecnia, escaso desen-volvemento tecnolóxico propio, ou carenciadun produto con valor engadido e diferen-ciado, fan que aumenten os gastos de explo-tación, reducíndose as marxes comerciaisaté o límite de poñer en perigo a viabilidadede moitas explotacións. SEGUE4

Os sectores hortícola e froiteiro galegos levan anos padecendo unha grave crise caracterizada por unha situación continuada de baixos prezosque, en moitos casos, non chegan a cubrir os custes de produción. O asociacionismo non está desenvolvido e non existen estruturas comerciaisfortes e dinámicas.

Aínda que existe unha demanda potencial importante de produtos galegos de calidade, tanto dentro como fóra de Galiza, non existe unha res-posta organizada no sector produtor, sendo moi difícil vencer certas inercias de funcionamento.

Como alternativa, aparecen novos xeitos de produción e venda baseados no comercio responsable e na produción ecoloxicamente sostible;pero, tamén, é cada vez máis difícil a participación das pequenas granxas labregas nas grandes superficies comerciais.

Flor

Horta e Froita


aSoberanía Alimentaria: só pode-remos ter asegurados os nosos in-gresos se controlamos os mercadosdando prioridade á produción da Ga-liza fronte as importacións e inva-sión de produtos foráneos. aUn dos grandes problemas na es-tabilidade das explotacións é a im-previsible flutuación dos prezos.Propoñemos a creación dunha mesade prezos de produtos de horta e florque fixe uns mínimos por debaixodos cales haxa que intervir no mer-cado. Tamén propoñemos un meca-nismo de apoio directo que poidansolicitar aquelas explotacións quepresenten facturas de venda por de-baixo dos mínimos de referencia.aFomentar a organización: ascooperativas deben servir de instru-mento comercial, técnico e finan-ceiro; amais de factor que dea esta-bilidade e de fomento da solidariedadeentre produtores e produtoras. As coopera-tivas deben ter un funcionamento democrá-tico baseado nas decisións dos seus aso-ciados e asociadas. aDemandar políticas públicas de apoio epromoción do consumo de froitas e hor-talizas producidas no noso país en primeirainstancia e, nomeadamente, na restauracióncolectiva dependente da Administración(colexios, hospitais, xeriátricos, etc..) e nosactos institucionais promovidos pola mes-ma, fomentando deste xeito a compra pú-blica de alimentos labregos.aIntroducir o consumo responsábel noscontidos educativos dos colexios galegos.aEliminar as prácticas fraudulentas eenganosas da distribución na etiquetaxe deprodutos hortofroiteiros non producidos nanosa terra, con implicación da administra-ción pública no control.aInvestigación, control e publicidade porparte da administración das marxes co-merciais existentes entre produción e con-sumo, establecendo medidas correctorase/ou sancionadoras. aApoio desde as administracións, mesmocon axudas directas, á redución de custesde produción e comercialización, mello-rando as infraestruturas comarcais (rega-dío, transportes, mercados...) e desenvol-vendo políticas propias de abastecementode insumos con recursos locais (materia or-gánica, adubos, sementes, viveiros, tecnolo-xía...) e recuperación e mellora de técnicasde traballo tradicional. Tamén demandamosque sexa subvencionable o material de se-gunda man.

aPotenciación do asesoramento públicocomo xeito imprescindible de incorporaciónde xente nova ao agro e mantemento desteasesoramento para as explotacións xa esta-blecidas.aQue nos plans de incorporación e me-llora se substitúa o contrato en notaría, quesupón uns custes adicionais importantes,por un modelo subscrito diante da adminis-tración autonómica. Os trámites para as li-cenzas de obra necesarias para estes plansde incorporación e mellora deben ser espe-cíficos para a actividade agraria, con custesreducidos.aModificación do Contrato de Explota-ción Sustentable (CES), adaptándoo á rea-lidade galega. Debería incluír unha axudadirecta ligada á produción, cun máximo porpersoa activa de 6.000 euros (contaríancomo activas as persoas cotitulares da ex-plotación e cun máximo dun traballador ouunha traballadora por explotación).aPromoción do emprego de sementes ematerial vexetal hortofroiteiro adaptado ásnosas condicións edafoclimáticas en varie-dades comerciais, dando prioridade ás va-riedades locais.aProhibición expresa do emprego e cultivode variedades manipuladas xenetica-mente no país.aApoio á diversificación das produciónshortícola e, nomeadamente, da froiteira.aEstablecer medidas que permitan a redu-ción de sistemas de produción contami-nantes, fomentando prácticas agrariassostíbeis, puxando pola eliminación de pro-dutos químicos nocivos e fomentando prác-ticas que reduzan a dependencia dopetróleo.

aControl público e exhaustivo deresiduos de agrotóxicos nos mer-cados finais, elaborando a adminis-tración galega políticas propias deinvestigación e información sobre oslímites máximos de residuos (LMR)permitidos e os produtos fitosanita-rios autorizados.aProgramas de seguimento naaplicación de pesticidas para de-terminar os riscos reais aos queestán sometidos e sometidas os la-bregos e as labregas, e ensaiar me-didas correctoras en caso de que asísexa.aFomento de medidas de apoiodecidido ás canles de comerciali-zación curtas no noso país (merca-dos locais, prazas de abastos, pe-queno comercio, restauración, hos-talería e turismo, comedores colec-tivos e/ou públicos...) poñendo a

disposición dos produtores e produtoras es-pazos dignos para os mercados.aAdaptación das normas sanitarias, hoxevalidas só para a industria, dos produtostransformados nas nosas explotacións quefagan posible a súa comercialización.aPromoción entre a cidadanía, facendofincapé na educación dos mozos e mozaspara que aprecien as vantaxes desta alimen-tación pola súa importancia para a saúde, oentorno e a economía local.aApoio con fondos públicos para o mante-mento de pequenas explotacións horto-froiteiras no territorio pola súa impor-tancia social, económica, medioambiental ecultural.aRevisión e adecuación de tódolosapoios e axudas, apostando por criteriosde sostenibilidade económica, social e am-biental.aAposta polo fortalecemento das relaciónsdas produtoras e produtores coa cidadanía.aImplicación da administración pública narecollida e xestión dos residuos plásticos efitosanitarios.aDesenvolvemento de políticas de ordena-ción do territorio para que exista terra agrí-cola con prezo agrícola. Divulgar e pro-mover o Banco de Terras. Facer efectiva aprohibición legal de forestación de terrasagrarias.aRecuperación dos centros de investiga-ción agraria para que, na práctica, sirvanpara mellorar as técnicas produtivas das ex-plotacións.aCreación de liñas de formación para pro-dutores e produtoras, orientadas cara a re-dución de custos. FIN<

Propostas

As imaxes que ilustran este adianto de relatorio pertencen ao Congresode Horta, Froita e Flor celebrado o 3 de abril de 2011 en Padrón


Dende o ano 2010, a avelaíñado tomate (Tuta Absoluta) estáa causar estragos no sector hor-tícola. Sen ir máis lonxe, as per-das estimadas no cultivo dotomate na Galiza no ano 2014polos ataques deste insectoandan entre o 50% e o 70% se-gundo a comarca.

Diante disto, a Dirección deHorta, Froita e Flor do SLG de-cidiu organizar unha xornadatécnica centrada nesta praga,que se celebrou o 27 de abril.

Nesta xornada, decidiusetamén informar á Conselleríade Medio Rural dos danos queestá a sufrir o cultivo do tomate,para que fagan un maior controlnos viveiros, posto que moitasplantas xa veñen con Tuta.Tamén se lle pedirá que creenaxudas para mercar produtosde loita biolóxica de cara a erra-dicar esta praga.

De seguido, compartimoscon vós a información técnicaimpartida na xornada.

Arriba, as diversasfases de evolución da

Tuta: ovo, larva, individuo adulto e,

finalmente, o estadodun tomate afectado

pola praga. Abaixo,xuntanza técnica aoredor da avelaíña do

tomate no local nacional do SLG

Medidas culturais e demanexo do tomateaEliminar as partes da plantadanadas pola Tuta.aEliminar os restos de collei-tas de forma que non continúeo ciclo de larvas e crisálidas.aDeixar que pasen polo me-nos 4 semanas entre dous cul-tivos sensibles á Tuta.aEstablecer rotacións de cul-tivo entre cultivos sensibles enon sensibles á Tuta.

Prevención e controlaTrampas de auga: 20 a 40trampas / ha. Pódeselles en-gadir aceite e/ou feronomas.aTrampas tipo delta con fe-ronomas.aBacillus thuringiensis (Bt):inimigo natural da Tuta. Axu-da a controlar os vermes.aDepredadores: o Macrolo-phus e o Nesidiocoris son in-imigos naturais da Tuta. Co-men até 100 ovos ao día.aXofre: administrar a pri-meira ou última hora do día.Este tratamento de control émoi importante porque atrasaa posta de ovos.

Tratamento para as plantas afectadasaExtracto de allo + extractode karanja: Son repelentesnaturais. Podemos repetir aaplicación cada 10 ou 14 días.aXofre + Bt (Bacillus thurin-giensis): podemos utilizar estamateria activa nos primeirosestadios da larva e repetircada 7 días.aComo último recurso, candoa poboación de Tuta sexa ele-vada e o risco de danos impor-tante, así como cando se xereresistencia, podemos aplicar aseguintes materias activas:

-Spinosad: aplicar 1 ou 2 se-manas antes da solta de in-sectos auxiliares. Non sepoden utilizar máis de 2 ou3 tratamentos por períodovexetativo, espaciados en 7-14 días.-Aceite de Neem puro: apli-car na fase larvaria da Tuta.

Todas estas materias activasson permitidas en agriculturaecolóxica.

A avelaíña do tomate, ou Tuta Absoluta, é unhapraga orixinaria de Sudamérica. Apareceu no Es-tado Español por primeira vez no Levante, no ano2007. Na Galiza comezamos a sufrila no verándo 2009, sobre todo en zonas costeiras.

A Tuta é unha avelaíña duns 7mm. e a súa actividade na idadeadulta é máis intensa no amencerou no solpor, ficando agachadas oresto do día.

aO ciclo biolóxico da Tuta Absoluta.Ten unha alta taxa de reprodución. A femia

pode chegar a pór máis de 240 ovos, cunha fertili-dade próxima ao 100%, tendo entre 10 e 12 xera-cións ao ano e unha lonxevidade entre 24 e 27días.

Os ovos teñen un aspecto ovalado cun tamañomedio de 0.3 mm, cunha cor branca cremosa emesmo amarelecida, e adoitan a ser depositados

de forma individual e non en grupo.A larva é a que produce o dano no

cultivo. Pódese atopar en follas, talose froitos, cun tamaño que vai dos0.9 mm. a 7.5 mm. no seu últimoestadio. A larva é de cor verde ao

principio, pero vai escurecendo atéadoptar unha cor marrón escura.

aDanos e cultivos afectados.Os danos prodúcense en follas, flores e froitos.

O cultivo máis sensible é o tomate, pero taménpode afectar berenxenas, patacas, cogombrosdoces e pementos.

Xornada técnica sobre a Tuta Absolutada Dirección de Horta, Froita e Flor

HORTA4Esta praga orixinaria de Sudamérica chegou a Galiza en 2009 e, o anopasado, provocou perdas no cultivo do tomate entre o 50% e o 70%

O SLG dirixirase a MedioRural para que poña osmedios de cara a controlar e erradicareste insecto alóctono

Xeneralidades


Tal e como adiantabamos enpasados números do Fouce, acampaña de pataca deste ano naLimia caracterizouse por acadarunha excelente colleita, que che-gou aos 120 millóns de quilos, euns pésimos prezos, que anda-ron entre os 3 e os 7 céntimospor quilo. As patacas baixo con-trato acadaron prezos mediossuperiores, entre 12 e 15 cénti-mos, pero aparte de cubrir sóparte da colleita, dende o SLG xatemos denunciado que, coa es-

cusa da selección de calidades(proceso de destrío), os almace-nistas rebaixan os prezos pacta-dos ao seu antollo para que llescadren as contas. Avanzada acampaña, fomos coñecendomáis detalles do porque destesvalores de miseria.

Segundo explica un dos res-ponsables do SLG na comarcada Limia, Anxo Pérez Rúa,diante do peche do mercadoruso, Alemaña colocou os seusexcedentes de pataca en Portu-gal e no Estado Español a prezode dumping, isto é, con valorespor baixo dos custes de produ-ción. Que as principais cadeasde distribución sexan de capitalfrancés (Carrefour, Alcampo...) ealemán (Lidl), fai que estas

opten tamén polo produto forá-neo, sempre máis barato; cousaque tamén fan empresas esta-tais como DIA ou Mercadona.

En marzo, o prezo da patacaexperimentou unha leve mello-ría debido á perda de parte dacolleita en Castela e León polomildiu, ao aumento dos custesde almacenamento dos exce-dentes franceses que levan ennaves frigoríficas alugadas den-de outubro, e pola proximidadede Semana Santa, que aumen-tou a demanda. Sen embargo,tal e como nos explica Anxo, “naLimia non se notou melloría noprezo porque a pataca xa estabavendida nesa época, que é can-do se comeza a traballar na se-menteira da seguinte campaña”.

A Limia céntrase na sementeira para esquecer un dos peores anos no sector

PATACA4Aínda que os prezos repuntaron lixeiramente en marzo, o meirandeda pataca xa fora vendida a valores medios entre os 3 e os 7 céntimos por quilo

O embargo ruso propiciouque Alemaña puxese osseus excedentes en Portugal e no Estado Español facendo dumping

Xosé Manuel Gómez Estévez cultiva cereais epatacas en Xinzo. A pesares da boa colleita, “osprezos foron malos”. Aínda que Xosé Manuel con-seguiu valores algo mellores que a media, “entre9 e 15 céntimos”, quéixase de que unha boa partedas patacas que vendeu “nin sequera cubriu oscustes de produción”. Este labrego limiao apuntaás importacións a baixo prezo de países como Ma-rrocos ou Exipto “onde os custes de produción sonmoito máis baixos”. Aínda que prevé que o ano quevén será mellor, “seguirá sen ser un bo ano”. Res-pecto das posibles solucións a este problema en-démico do sector pataqueiro, Xosé Manuel tenoclaro: “a única solución pasa por regularizar oprezo, regulalo de maneira que non teñamos anoscoa pataca a 40 céntimos o quilo, e outros a 4. Pre-cisamos uns prezos mínimos estables que nos per-mitan sacar ganancia para poder vivir. Eses prezospoderían estar entre 15 e 25 céntimos”.

A Rosalía, produtora de cereais e patacas na pa-rroquia da Abeleda (Xunqueira de Ambía), acon-teceulle algo semellante a Xosé Manuel e ao restodo sector: “tivemos unha boa produción, pero enprezos non puido ser peor. Os cartos que nos pa-garon non deron nin para cubrir custes e imos terserios problemas financeiros para afrontar os gas-tos a vindeira campaña”.

Rosalía asinou contrato co almacenista e, enefecto, “o prezo respectárono”. O problema é que“tralo proceso de destrío, rebaixáronnos á metadeo que tiñamos que ingresar. Por exemplo, se ti ven-des un remolque con 5.000 quilos de pataca, os al-macenistas seleccionan e acaban pagándoche só2.000”. Din que a esperanza é o último que se debeperder, e Rosalía agarda “que a seguinte campañasexa mellor, senón non sementaría”. Tal e como ex-puxo Xosé Manuel, para ela a solución tamén pasapor ter “un prezo estable”.

Rosalía Sánchez Barrio,A Abeleda (Xunqueira de Ambía)Xosé Manuel

GómezEstévez,Xinzo de

Limia

Novos ataques delobos sobre ascabanas gandeirasde Maceda

Na noite do 31 de marzo ao 1de abril, o lobo volveu facerlleunha nova desfeita a ÁngelRivas na súa cabana gandeira devacas de raza Vienesa en Escua-dro (Maceda). Desta vez, a ví-tima foi un becerro de 30 quilosacabado de nacer. Este é o se-gundo ataque que sofre no quevai de ano; se mira para máisatrás, Ángel perde a conta dasreses que ten perdido por causados lobos.

Ángel comeza a estar farto.Sabe que as indemnizaciónsnunca cobren os danos que checausan os ataques e, ademais,traen canda si unha grande can-tidade de papelame, trámites emolestias que tamén custantempo e cartos. E iso se tes asorte de que apareza o cadáverdo animal atacado pois, en casocontrario, non hai indemniza-ción. Así lle pasou a comezos deano, cando lle desapareceu o be-cerro dunha vaca que acababade parir. Este episodio viviunoÁngel varias veces, polo quemoitos dos ataques que pade-ceu a súa cabana gandeira nonpuideron solicitar nin recibir in-demnización ningunha.

Ángel quéixase de que nin aConsellaría de Medio Rural nina de Medio Ambiente fan nadapara tentar solucionar ou paliareste problema. “Hai medidasque poderían axudar como, porexemplo, que nos autorizasen adeixar no monte as reses quemorren na explotación, comosempre se fixo, para que se ali-menten delas os lobos e outrosanimais salvaxes. Sen embargo,estamos obrigados a subscribirun seguro e unha empresa en-cárgase de levar os animaismortos. Pódese dicir que aXunta nos quita as reses mortasna explotación para que oslobos se alimenten das vivas”.

FAUNA SALVAXE4ÁngelRivas leva perdidos dousxatos no que vai de ano


COAG pon ao galego Luís Santaclara áfronte do sector cunícola no Estado

Xosé Luís Santaclara levatres décadas como produtor decoellos e rexenta dúas granxasn'A Estrada e Moaña. Ademais, ésecretario da Cooperativa Cuni-galicia, con presenza na inter-profesional do sector (Intercun)onde, a partir de agora, repre-sentará a COAG. Aínda que nonestaba nos seus plans facersecargo desta responsabilidade,vírono como a persoa idóneapola súa experiencia e tras terhabido problemas de represen-tatividade cos anteriores res-ponsables.

O 16 de abril, Santaclara xarepresentou a COAG na xun-tanza sectorial mantida no Mi-nisterio de Agricultura coa sub-directora xeral de ProdutosGandeiros, Josefa Lueso. Unhadas cuestións tratadas foi a dosmatadoiros de proximidade,que son departamentos na pro-pia explotación para sacrificar ecomercializar directamenteparte da produción de cara aobter mellores rendas.

Santaclara recorda que, “en2004, aprobouse unha lei naUnión Europea que permitía ásgranxas avícolas e de lagomor-fos sacrificar aos animais napropia granxa e vendelos direc-tamente. Dende aquela, esta-mos a dar a batalla para queautoricen os matadoiros de pro-ximidade no Estado Español”.

No caso de Galiza, sería im-portante que esta lexislaciónfose cara a adiante, pois “coadistribución de poboación quetemos, sería máis doado quenoutras comunidades do Es-tado comercializar directamen-

te en pequenos comercios dacontorna. Iso contribuiría a re-ducir o poder que teñen os ma-tadoiros tradicionais e nós te-riamos máis control sobre o fu-turo das nosas explotacións”.

Xosé Luís Santaclara cualifi-cou a xuntanza con Josefa Luesode “positiva”, pois no Ministerioestán de acordo en autorizar eregular os matadoiros de proxi-midade, cuestión da que só fal-tan “os detalles técnicos”.

aCrise de prezosComa outros sectores gan-

deiros, o cunícola está a sufrirunha forte crise debido aos bai-xos prezos. Para indagar as súasorixes temos que remontarnosun par de anos atrás, cando em-presas chinas comezaron amercar pel de coello, pagándoaa 2 euros a peza. “Como estescartos foron un gran ingresoextra para os matadoiros co quenon contaban”, lembra Santa-

clara”, iniciaron unha guerra co-mercial entre eles baixando osprezos e cedendo diante dasgrandes superficies comerciais,que se aproveitaron do enfron-tamento, utilizando o coello co-mo produto reclamo. O proble-ma é que, agora, pola pel sópagan 25 céntimos, pero nonrecuperamos os prezos deantes”.

En cifras, “os custes de pro-dución do coello vivo estánentre 1'85 e 1'95 euros o quilo,e a cotización durante o mes deabril na Lonxa de Silleda an-daba en 1'47 euros. Por parteda distribución, a finais de abril,Carrefour fixo ofertas de coelloscun prezo final de 2'45 euros oquilo en Portugal. Tamén oGrupo Hermi, matadoiro líderno Estado co 24% da producióncunícola, estaba a vender namesma época carne de coello a2'45 o quilo a comercios de Ca-taluña e Aragón. Se a estes pre-zos lle restas IVE, gastos detransporte e produción, etc,perdes cartos”. Por se non abon-dase, esta crise de prezos veuseagravada, nos últimos tempos,por unha caída no consumo decarne de coello.

CUNICULTURA4A súa primeira tarefa foi participar nunha xuntanza no Ministerio deAgricultura, o 16 de abril, para falar da legalización dos matadoiros de proximidade

Desenvolverá o seu labornun contexto de crise sistémica na que os prezosen orixe están lonxe de cubrir sequera os custes

Xosé Luís Santaclara (esquerda) representou a COAG na xuntanza que o sector man-tivo coa directora xeral de Produtos Gandeiros, Josefa Lueso, no Ministerio de Agri-cultura, para falar de cuestións como os matadoiros de proximidade

A necesidade dun gran pacto do sectorpara enfrontarse ao poder da distribución

Para Xosé Luís Santaclara, o principal pro-blema dos produtores e produtoras de coellos é aposición de dominio e abuso das multinacionaisda distribución na cadea comercial: “gozan duninmenso poder e son as amas do mercado, poisteñen a capacidade para dobregar a empresa máisdura cun único argumento: se non me vendes nascondicións que che esixo, mércolle a outro. Diantedisto, cando tes que dar saída a calquera produtoperecedoiro, non hai máis que falar”.

“As solucións xa non dependen nin dos mata-doiros nin das granxas, nin eles nin nós sabemoscomo resolver esta situación. Trátase dun pro-

blema estrutural de tódolos sectores gandeiros”.E a axuda da administración non é moita, cando aConsellaría de Medio Rural non fai nada para so-lucionar o problema e a única política para co sec-tor cunícola do Ministerio de Agricultura “limí-tase a buscar mercados exteriores”.

Para facer fronte a esta problemática “precisa-riamos un pacto común de tódalas organizaciónsprofesionais posibles para obrigar ao Goberno aregular e controlar a enorme forza que teñenestas grandes cadeas multinacionais que domi-nan o mercado. O noso problema non son os ma-tadoiros; o noso problema está máis arriba”.

Abren dous novos mercados de alimentoslabregos en Pontevedra e n’A Coruña

Dous novos mercados paraque os labregos e labregas ven-dan directamente os alimentosque producen inauguraranse,previsiblemente, entre finais demaio e comezos de xuño. Undeles será no Burgo (Culleredo),no entorno metropolitano da ci-dade da Coruña; e o outro, enPontevedra.

Para saber máis do primeirofalamos con Mauro Álvarez, hor-ticultor ecolóxico de Carral que,xunto a outra trintena de agricul-tores e agricultoras, forma parteda Asociación Labrega Natura.Todos e todas teñen as súas lei-ras en concellos limítrofes coacapital herculina como Neda, Be-tanzos, Bergondo; e mesmo nou-tros algo máis afastados, comoMalpica, Laracha ou Cesuras. Xahai tempo que a idea de crear unmercado n'A Coruña lles roldabapola cabeza, e foron moitas asxuntanzas nas que, paseniño,foron perfilando o que querían.

De primeiras, acordaronconstituírse como unha asocia-ción aberta, de tal maneira quecalquera que queira formarparte de Labrega Natura e ven-der alimentos neste mercado po-dería facelo sempre e candorespecte unha premisa funda-mental: a súa granxa debe re-xerse polos principios da agro-ecoloxía. É dicir, os alimentosque vendan os labregos e labre-gas deberán ter sido producidosa través de métodos de cultivoecolóxicos, aínda que non é ne-cesario que estean certificadospolo Consello Regulador de Agri-cultura Ecolóxica de Galiza(Craega).

“Ás pequenas explotaciónssáenos moi caro custear a certi-ficación que nos proporciona o

Craega”, explica Mauro Álvarez,“polo que estamos traballandonun sistema de certificación par-

ticipativa no que tamén teñanimplicación consumidores e con-sumidoras”.

VENDA DIRECTA4Medio cento de labregos e labregas implícanse para impulsar ambasexperiencias que teñen en común a súa aposta decidida pola agroecoloxía

Trátase de proxectosautoxestionados que contaron, dende o comezo,co apoio do Sindicato Labrego Galego

Os mercados do Burgo e Pontevedra ampliarán a oferta que existe na Galiza para achegar alimentos labregos directamente a per-soas que viven en entornos urbanos. Na imaxe, Mercado do Alimento Labrego de Teo na véspera do Nadal

Produtos que deben ser respectuosos coprincipio da soberanía alimentaria

Aínda que este sistema de certificación parti-cipativa está aínda por desenvolver, en principiocontarán co asesoramento da cooperativa de con-sumo responsable Zocamiñoca. A idea inicial éfacer un grupo cuxos membros vaian rotandopara visitar as fincas. Estaría formado por douslabregos e labregas, e dous consumidores e con-sumidoras. A maiores, o concello de Culleredo,que é onde se vai celebrar o mercado, está intere-sado en incluír persoal técnico no grupo, “o cal évalorado positivamente polas persoas que pro-movemos o proxecto, pois dálle un aquel de ofi-cialidade”.

En canto aos produtos a vender serán, funda-mentalmente, de horta “cultivados na propia

granxa, agás coa excepción daqueles que non sedean con facilidade na Galiza, como aceites ouazucre”. En calquera caso, “o concepto clave quedeben respectar os produtos que se vendan nestemercado é o de soberanía alimentaria”.

Se todo vai ben, dende a Asociación LabregaNatura agardan inaugurar o mercado a finais demaio ou comezos de xuño, aínda que non se podeasegurar pois están agardando a que o Concellode Culleredo aprobe unha ordenanza que o regulee “a cousa igual sofre algún atraso polas elecciónsmunicipais”. Se non hai cambios de última hora,sería un mercado de periodicidade semanal quese celebraría os sábados pola mañá na praza deGalicia. SEGUE4


A idea de facer un mercado de vendadirecta en Pontevedra xurdiu do diálogoentre a asociación de consumo ecolóxicoA Gradicela e os labregos e labregas quelles fornecen habitualmente de alimen-tos. Precisamente, A Gradicela é o únicogrupo de consumo nesta cidade que po-sibilita a comercialización de produtosecolóxicos sen intermediarios.

Segundo nos contou un dos promoto-res da experiencia, Nacho Carballal,agora mesmo son unha quincena de la-bregos e labregas de concellos comoPontevedra, Soutomaior, Redondela, Vi-laboa ou Cambados, quen están a levar oproxecto cara a adiante dende o sectorprodutor; aínda que tamén está intere-sada en unirse xente de comarcas máisafastadas, como Compostela que, na ac-tualidade, xa están a participar en mer-cados semellantes como o Lusco e Fusco.Neste caso, ao igual que no mercado doBurgo, o meirande dos alimentos que sevenderán serán de horta -tanto frescoscomo elaborados- aínda que tamén ha-berá produtos artesanais como xabrónse produtos de cosmética natural; e seránalimentos ecolóxicos aos que non se llesesixirá o selo do Craega. Aínda que oteñen sen desenvolver, van crear un sis-tema de certificación participativa noque o control estaría xestionado por la-bregos e labregas, consumidores e con-sumidoras, e axentes sociais da cidade,todos e todas integrados na AsociaciónCatro Pólas.

Trátase dunha experiencia autoxes-tionada que, puntualmente, recibirá oapoio do Concello de Pontevedra paramercar a infraestrutura necesaria para odesenvolvemento do mercado tal comoas carpas.

Se todo vai ao ritmo previsto, estenovo mercado de alimentos ecolóxicosde Pontevedra inaugurarase na primeirafin de semana de xuño e a intención éque sexa de periodicidade quincenal.Aínda que, ao principio, se quería facerna praza Méndez Núñez, estase bara-llando outra localización máis amplapara poder acoller tódolos postos inte-resados en participar, que aumentaronnos últimos tempos. FIN<

O xerme do mercadode Pontevedra naceudo diálogo entre A Gradicela e os labregos e labregas

Campaña “Stop Vespa Velutina” daAsociación Galega de Apicultura

A Asociación Galega deApicultura comezou, coarranque da primavera,unha campaña que, baixo onome “Stop Vespa Velutina”,pretende informar e con-cienciar a institucións e á ci-dadanía en xeral da nece-sidade de manter controladaa poboación deste insecto fo-ráneo que está a ser letalpara as nosas colmeas e moiperigoso para as persoas.Dende AGA afirman que “ainvasión da Vespa Velutinapode derivar nunha redu-ción da biodiversidade e cau-sar serios prexuízos econó-

micos para os sectores apí-cola e froiteiro, creando ade-mais riscos de picaduras entraballos forestais e insegu-ridade cidadá”.

Neste contexto, a Asocia-ción Galega de Apiculturavén organizando conferen-cias dende o mes de febreironas zonas máis afectadas poresta praga, nomeadamentena Mariña (O Vicedo, Mon-doñedo e Ourol), no entornoda Coruña (Culleredo) e noBaixo Miño (Gondomar, To-miño e Vigo); está previstaunha charla en San Sadur-niño o 22 de maio e a delega-ción de AGA en Ortegal or-ganizará unha xornada espe-cial ao remate do ciclo en Or-tigueira.

Trátase de palestras deacceso libre nas que persoasexpertas falan da vida e com-

portamento da velutina, depor que é unha ameaza, doscolectivos afectados pola súaproliferación e de como com-portarse diante da súa pre-senza. En canto a vixilancia econtrol, nestas charlas ta-mén ensinan a elaborartrampas, cunha demostra-ción práctica, e a eliminarniños no verán e no outono,así como recomendaciónssobre a quen avisar parafacer estes labores.

Se estás interesado ou in-teresada en ter máis infor-mación sobre a avespa velu-tina, denunciar a presenzade niños na túa zona ou reci-bir asesoramento para elimi-nar colonias, podes poñerteen contacto con AGA cha-mando ao 981 508 142 ouno enderezo electró[email protected]

APICULTURA4Organiza un ciclo de conferencias en concellos de variascomarcas afectadas como A Mariña, Baixo Miño ou A Coruña

A delegación de AGA en Ortegal organizaráunha xornada nacionalpara pechar estas actividades formativas

Trampa para avespas en 4 pasos

1

2 3 4


Para completar atrampa, é necesarioincorporar un líquido atraentepara as avespas,como bebidas conazucre ou zumes.Tamén se aconsellafacer un par de buratiños para quepoidan liscar insectos atrapadosmáis pequenos quea Velutina, como asabellas

18 Marzo/Abril 2015FOUCE Nº 307Galiza

Os concellos tamén poden ter políticaspara promover a soberanía alimentaria

O vindeiro 24 de maio, cele-braranse eleccións municipaisen tódolos concellos do Estado.

Aínda que moitas veces se nospon como escusa que as admi-nistracións locais non teñen ca-pacidade para impulsar políti-cas agrarias propias, dende oSindicato Labrego Galego nonestamos de acordo. A experien-cia de concellos que están a de-senvolver con éxito programasque favorecen a súa soberanía

alimentaria demostran xusto ocontrario.

Neste Fouce, recuperamosun texto escrito por AssumptaAyerdi y Marc Badal e publicadono número 19 da revista Sobe-ranía Alimentaria en base a unestudo da Fundación SocialEmaus titulado “Soberanía Ali-mentaria, Comercio Xusto e Ad-

ministracións Públicas Locais.Un espazo para a construción dealternativas”. Nesta investiga-ción, analízanse doce experien-cias desenvolvidas en concellosvascos para apoiar a produciónlocal de alimentos das que oautor e a autora extraen seis xei-tos para desenvolver este tipode experiencias.

ELECCIÓNS MUNICIPAIS4Un estudo da Fundación Emaus analiza experiencias reaisen Euskadi para apoiar a produción de alimentos dende as administracións locais

Axudas directas, comprapública de alimentos ounormas que protexan aterra agraria son algunhasdas vías para facelo

1. Pequenas axudas á produciónlocal: Algúns exemplos destas medidaspoderían ser a exención do pago detaxas (auga, venda ambulante,...), a visi-bilización diferenciada dos postos deprodutos locais nos mercados munici-pais, a asesoría e o apoio xurídico ás pe-quenas explotacións familiares, a cesiónde espazos ou infraestruturas munici-pais de forma gratuíta, etc.

2. Compra pública alimentaria deproximidade: As administracións pú-blicas son un gran consumidor de pro-dutos alimentarios. Entre as súas com-petencias atópanse a xestión de escolas,centros de día ou residencias, nas quepersoas traballadoras e usuarias reali-zan algunha das comidas diarias no cen-tro público. Algunhas das melloras con-cretas a introducir na normativa exis-tente pasarían por:

a) Adecuar á produción labrega os volu-mes de contratación, as condicións sanita-rias dos produtos e as cociñas, etc. b) Introducir criterios sociais, éticos e me-dioambientais nos pregos de contratación.c) Fomentar a autoxestión nos comedorescolectivos. Para lograr introducir alimen-tos locais nos comedores públicos é im-prescindible realizar un labor de forma-ción, acompañamento e seguimento aolongo de todo o proceso.

3. Promoción e visibilización de produtoslocais: O labor que pode realizar unha ad-ministración local a este respecto consisteen axudar a consolidar ou crear circuítoscurtos de comercialización como estratexia

de distribución de produtos agrarios. Estapromoción inclúe tamén accións que perse-guen a visibilización: dar a coñecer determi-nados produtos emblemáticos da culturagastronómica local, poñer énfase nas explo-tacións familiares que comercializan a tra-vés de distintas canles curtas na propialocalidade ou sensibilizar sobre as avantaxeseconómicas, sociais e ecolóxicas do con-sumo de produtos locais.

4. Dinamización do sector primario: Osconcellos teñen a capacidade de incidirsobre o estado en que se atopa o sector pri-mario da súa localidade. Existen algúnscasos, especialmente en zonas rurais, nosque desde o goberno municipal emprende-ron proxectos de dinamización do sector coobxectivo de fomentar unha transición cara

a novos modelos de produción e distri-bución. Este tipo de proxectos inclúenvarias liñas de actuación que se cruzane enriquecen mutuamente: asesoría téc-nica integral (agronómica, económica,comercial,...), investigación e extensiónagraria, creación de estruturas coopera-tivas, promoción e diversificación dascanles de distribución, etc.

5. Acceso á terra: Poderían distin-guirse dous tipos de iniciativas: as agro-aldeas e as hortas municipais para auto-consumo. No primeiro caso, o obxectivoé poñer terras a disposición de persoasou colectivos que inician unha activi-dade agraria de xeito profesional. Trá-tase, polo tanto, de superficies relati-vamente grandes que deben estar dota-das dunha serie de infraestruturas quepermitan o desenvolvemento da activi-

dade cun mínimo de condicións (acceso,auga, espazos de almacenamento, etc.).

6. Plans para a conservación de espazosagrarios en zonas periurbanas: Unha daspolíticas máis importantes nun concello é aplanificación urbanística, posuíndo sufi-ciente marxe de actuación para incidir na or-denación dos usos do solo no seu términomunicipal. Desde hai anos, algunhas admi-nistracións locais crearon plans de protec-ción da terra agraria. Trátase de proxectosemprendidos, xeralmente, por mancomuni-dades de municipios que acordan un planestratéxico para conservar o solo agrario,manter as actividades agrícolas e gandeirase, nalgúns casos, fomentar os circuítos cur-tos de comercialización.

Seis camiños para un mesmo destino

En vésperas das eleccións municipais, estanse a realizar nume-rosos actos para que os partidos políticos introduzan a agricul-tura e o medio rural nos seus programas. Na imaxe, IsabelVilalba intervindo na xornada “Do campo ás urnas”, organizadaen Madrid, o pasado 15 de marzo, por Amigos da Terra, Veteri-narios sen Fronteiras, Plataforma Rural e COAG

Marzo/Abril 2015 19 Nº 307 FOUCEGaliza

O 20 de abril, representantesde varios colectivos da TerraChá presentaron no rexistroxeral da Xunta en Lugo 1.500 si-naturas pedindo que se man-teña operativo ao 100% o cen-tro médico de Muimenta con 1médico ou médica e 1 ATS nohorario de atención habitualdos últimos anos. A maiores, aspersoas que asinaron denun-cian a redución do horario deatención neste centro de saúde.

O centro médico de Mui-menta estivo varios meses ino-

perativo pola baixa da súa mé-dica titular sen que o Sergas lleasignase unha persoa parasubstituíla. Aínda que a doutorade Muimenta vén de incorpo-rarse á súa praza, dende os co-lectivos que estamos a desen-volver esta campaña pediuse,coa presentación das sinaturas,que esta situación non se volvarepetir e que as baixas laboraisda médica, sexan por enfermi-dade sexan por descanso ou va-cacíóns, se cubran, de aquí endiante, de maneira efectiva esen privar á poboación de Mui-menta e das localidades veciñasdo seu dereito a unha atenciónsanitaria digna.

Entre as persoas que presen-taron as sinaturas, atopábase anosa compañeira Margarida

Prieto Ledo, na esquerda daimaxe, coordinadora do Sindi-cato Labrego na Terra Chá. Osoutros colectivos que apoian acampaña son: Asoaciación Cul-tural e Veciñal Aquilino IglesiaAlvariño; Asociación de Comer-ciantes, Empresarios, Profesio-

nais, Gandeiros e Autónomos deMuimenta; Asociación Cultural,Veciñal e Deportiva dos XogosTradicionais de Muimenta (XO-TRAMU); Carabullo, AsociaciónCultural e Xuvenil de Muimenta;Club de Tenis de Muimenta; eS.D. Muimenta.

1.500 sinaturas reclamanuns servizos sanitariosdignos en MuimentaA entrega fíxose no rexistro da Xunta en Lugoo 20 de abril tras unhacampaña na que taméncolaborou o SLG

RECORTES EN SANIDADE4O centro de saúde da vilachairega botou varios meses sen médica por unha baixa

Margarida Prieto Ledo, primeira pola esquerda, foi unha das representantes de co-lectivos sociais que fixo entrega das sinaturas no rexistro da Xunta en Lugo

Os recortes matan: Lugo á cabeza en mortespor infarto na Galiza, duplica a media estatal

A cidadanía de Lugo e, sobretodo, do medio rural da provin-cia, leva anos reclamando que onovísimo Hospital UniversitarioLucus Augusti (HULA) sexa do-tado cunha unidade de hemodi-námica, indispensable paraatender infartos e doenzas car-díacas. En concreto, esta de-manda data dende que o presi-dente da Xunta, Alberte NúñezFeijóo, prometera o servizo xun-to a outros, como radioterapia,na inauguración do centro hos-pitalario en febreiro de 2011.

A pesares da indignación edas protestas dos e das lucen-ses, o único que se conseguiunestes catro anos foi que se preste o servizode hemodinámica en horario de oficina, de8 a 3. Fóra dese horario, convén non ter uninfarto na provincia de Lugo (ver Fouce 305,

páx. 14). Por desgraza, os datos publicadospolo Instituto Nacional de Estatística veñenavalar as críticas de colectivos coma o Sindi-cato Labrego Galego: a taxa de mortalidade

por infarto de miocardio deLugo duplica á media estatal. Enconcreto, e con datos corres-pondentes ao ano 2013, en Lugohai 76 mortes por cada 100.000habitantes por infarto, fronte ás46 da media galega e as 35 damedia estatal.

O xefe do servizo de cardiolo-xía do HULA, Carlos GonzálezJuanatey, afirmou que a aper-tura da unidade de hemodiná-mica as 24 horas tería un indu-bidable impacto nas taxas demortalidade xa que, nas condi-cións actuais, só un terzo daspersoas que sofren un infarto enLugo poden ser atendidas a

tempo. A única resposta da Xunta, até o deagora, foi ocultar as cifras sobre falecemen-tos por infarto a pesares de que se lle teñenreclamado en numerosas ocasións.

A pesares das numerosas protestas cidadás, o HULA segue sen prestar servizosesenciais como radioterapia, medicina nuclear ou hemodinámica as 24 horas.

20 Marzo/Abril 2015FOUCE Nº 307Aldea Global

ASEMBLEA XERAL DA ECVC4Do 3 ao 5 de marzo, a Coordinadora Europea da Vía Campesina celebrou asúa asemblea xeral en Bruxelas, máis a da Mocidade e a das Mulleres. Isabel Vilalba -que asistiu á cita xuntoa Daniel Rodicio e Conchi Mogo- escribiu un artigo para a revista Etxalde rememorando estes tres días nosque se compartiron “informacións, soños e ideas, e a firme determinación de conectar loitas e resistencias”

Asemblea da ECVC en Bélxica:semente de futuroChegaron ao Centro Water-

man de Bruxelas co desexode compartir informa-

cións, soños e ideas, e a firme de-terminación de conectar loitas eresistencias. Desde o norte edesde o sur, o leste e o oeste, endiferentes linguas, pero co com-promiso común de participar noproceso de mozos e mozas daCoordinadora Europea Vía Cam-pesina (ECVC), mellorar a comu-nicación, facilitar espazos deintercambio sobre temas como aterra e a substitución xeracional,e articular accións de loita contrao TTIP ou as falsas solucións dachamada “agricultura intelixen-te”, coincidindo coa XXI Confe-rencia das Partes (COP21) daConvención Marco das NaciónsUnidas sobre o Cambio Climá-tico, que terá lugar en París.

Cun tempo escaso e moita ilu-sión, comezaba a asemblea demulleres da ECVC, recordandoos acordos tomados en novem-bro en Porto, durante o Encontroda Articulación Internacional deMulleres da Vía Campesina: a ne-cesidade de afianzar espazospropios nas distintas organiza-cións e nas asembleas, a organi-zación das mulleres na ECVC, aparticipación, a formación, aloita contra o patriarcado e a vio-lencia, contra o feminicidio...

As compañeiras máis novasachegaron moita forza e novasinquietudes, como a proposta deiniciar unha reflexión profundasobre a construción das diferen-tes identidades de xénero e os lí-mites dun binarismo asentadoen estereotipos discriminatoriose excluíntes.

Cultivamos sementes de cam-bio para que naza outro mundo epara iso temos unha axenda moiambiciosa (campesiñado, clima,sociedade, terra, reforma agra-ria, feminismo, biodiversidade...),

pero tamén numerosos retos nohorizonte: a necesidade de queas xeracións máis novas e a cida-danía en xeral se apropien daspolíticas públicas, como a PAC, edo sistema agroalimentario; oincremento da participación docampesiñado, en particular dospaíses do leste de Europa; asalianzas; a sostenibilidade eco-nómica; o aumento da correla-ción de forzas para conseguirque propostas como a soberaníaalimentaria, a agroecoloxía ou oincremento do número de per-soas campesiñas pasen de gozarda simpatía social a convertersenunha realidade. A nosa identi-dade labrega e a certeza de quea Coordinadora Europea VíaCampesina é unha organizaciónindispensable en Europa son osnosos valores.

No plan de traballo anual des-tacan algunhas prioridades co-

mo a agroecoloxía, as sementes,a Declaración de Dereitos Labre-gos, os dereitos das persoas tra-balladoras agrícolas e migrantes,a política agraria que necesita-mos ou a defensa do modelo la-brego de produción, a campañacontra os acordos bilaterais decomercio e investimentos comoo TTIP con EEUU ou o CETA conCanadá, e contra o acapara-mento de terras.

Un tema central para o 2015é, sen dúbida, a loita contra ocambio climático, con propostasde mobilizacións, como a cele-bración dun Cume dos Pobos pa-ralela á a conferencia oficial deParís, e tamén descentralizadas,que desenmascaren as falsas so-lucións como os transxénicos, osfertilizantes e agrotóxicos de úl-tima xeración, o fracking, ou ou-tras feitas a medida dos grandesintereses xeopolíticos, desde a

lóxica do crecemento e da acu-mulación de capital. Tanto naasemblea como na conferenciaposterior, na que participou An-dreas Gumbert, en representa-ción da Comisión Europea, ou aeurodeputada Lidia Senra(GUE/NGL) e os eurodeputadosJosé Bové (Os Verdes) e EricAdrieu (S&D), entre outras per-soas, os e as representantes daECVC visibilizaron verdadeirasexperiencias e propostas labre-gas contra o cambio climático: aresiliencia e adaptación dasnosas sementes, as evoluciónstécnicas en agroecoloxía, a pro-dución de enerxía nas granxasou as vantaxes da economíalocal. Recollendo as palabras docompañeiro Unai Aranguren:“Temos que cambiar o sistema,non o clima”. O modelo labregode produción de alimentos siarrefría o planeta. SEGUE4

Marzo/Abril 2015 21 Nº 307 FOUCEAldea Global

O pasado 4 de marzo, no marco daasemblea xeral da Coordinadora Europeada Vía Campesina (ECVC), medio centode labregos e labregas, eurodeputados eeurodeputadas e representantes da CE,déronse cita tamén en Bruxelas para par-ticipar na conferencia “Cambio climá-tico: as voces labregas”.

O acto foi organizado pola ECVC que,neste ano 2015, ten intención de centrarparte dos seus esforzos na denuncia das“falsas solucións para o cambio climáticoque representan a agricultura intelixentee a economía verde”, propoñendo comosolución á crise climática a agroecoloxíae o labor dos labregos e das labregas.

As diversas intervencións na confe-rencia puxeron en evidencia as contradiciónsentre os acordos mundiais que pretenden loi-tar contra o cambio climático e as políticas delibrecambio, que descansan sobre a destru-ción dos medios de intervención públicos enmateria de mercados e de produción.

As solucións para o cambio climático fre-cuentemente propostas a nivel internacional

forman, en realidade, parte do problema. Así,os países industrializados acaparan as terrase recursos naturais de países do sur co fin deresponder ás necesidades en créditos car-bono que implican a silvicultura intensiva eas plantacións destinadas á produción deagrocarburantes. Estes procedementos des-trúen ecosistemas e obrigan ás comunidadesrurais e indíxenas a abandonar as súas terras.

Tamén a agricultura "intelixente fron-te ao clima" proposta polo capitalismochamado verde, co seu novo abano deprodutos provenientes das tecnoloxíasagrícolas (OXMs, abonos, pesticidas),constitúe unha falsa solución e só agu-diza o quecemento climático pola indus-trialización do modelo de produción.

Para Andrea Ferrante, un labrego deItalia: "Nós, os labregos e as labregas,temos as solucións. As políticas actuaiscondúcennos cara a unha dirección inco-rrecta. Somos os labregos e as labregasquen, grazas á agroecoloxía, constituí-mos a solución para a crise climática. Nóspodemos alimentar ao planeta e arrefriara súa temperatura." En resume, nesta

conferencia a ECVC reafirmouse na necesi-dade dun sistema alternativo que se apoiesobre a pequena agricultura e a agroecoloxía,un modelo que non dependa dos carburantesfósiles e que sexa quen de arrefriar o planeta.Somos nós quen debemos cambiar o sistemae loitar para que non sexa o sistema quencambie o clima. FIN<

Cambio climático: as voces labregas


Bruxelas ceiba o Estado Español paraser o sumidoiro transxénico de Europa

O pasado 13 de marzo, publi-cábase a directiva europea quepermite aos estados membrosrestrinxir ou prohibir o cultivode organismos xeneticamentemanipulados (OXMs) no seu te-rritorio. En vigor dende o 2 deabril, trátase dunha boa novapara os países comunitarios quemanteñen prohibicións parciaisou totais sobre os transxénicos:Francia, Alemaña, Austria, Lu-xemburgo, Bulgaria, Greza, GranBretaña, Irlanda, Hungría e Polo-nia. Porén, é unha mala novapara os estados que si apostanpolos cultivos tranxénicos, no-meadamente o Español, pois adirectiva autorízalles a utilizaloslibremente.

Cómpre lembrar que o EstadoEspañol, con independencia dopartido gobernante, sempreapostou fortemente polos trans-xénicos, sendo dende hai anos oprimeiro usuario de organismosmanipulados en agricultura naUnión Europea, mesmo candoexistía unha moratoria na que,dende Bruxelas, non se autoriza-ban OXMs aplicando o principiode precaución.

Así, coa nova directiva, é cadaestado o que decide se cultivatransxénicos ou non, e terán estepoder de decisión malia que asindustrias do sector sexan as en-cargadas de facer unha primeiravaloración sobre a autorización.Esa liberdade permitiralle aosestados, por unha banda, prohi-bir grupos de cultivos transxéni-cos por variedades ou tipoloxías;e, por outra, levantar prohibi-cións sen previo aviso ou autori-zar os cultivos que desexen.

TRANSXÉNICOS4A directiva que regula dende o 2 e abril os Organismos XeneticamenteManipulados (OXMs) na UE dá liberdade de elección a cada un dos 28 países membros

A aposta decidida de PP ePSOE polo millo MON 810demostra a vocación doMinisterio de Agriculturapor estes perigosos cultivos

Dende Galiza, xa foron numerosos colectivos e institucións as que temos expresado o noso rexeitamento aos transxénicos. Naimaxe, participantes galegos e galegas nunha manifestación contra os OXMs celebrada en Madrid o 17 de abril de 2010

Mesmo as prohibicións estatais poderíanficar anuladas se o TTIP vai cara a adiante

Cos antecedentes que temos, sabemos que, apartir de agora, o Ministerio de Agricultura terávía libre para abrir completamente as cancelas áentrada masiva de transxénicos no Estado Espa-ñol. O peor de todo é que a directiva europea noncontempla ningunha medida de protección paraevitar a contaminación transxénica nos cultivosconvencionais e ecolóxicos, algo especialmentegrave nestes últimos, pois a presenza de OXMs po-dería custarlle a certificación ás granxas bio. Aúnica medida desta caste na directiva contempla“prestar especial atención á contaminación trans-fronteiriza” cando un país onde estean autorizadosos OXMs comparta lindeiros con outro onde es-tean prohibidos.

Agora mesmo, no Estado Español estanse a cul-tivar unhas 70.000 hectáreas de millo MON-810(136.000 segundo as estatísticas infladas do Mi-nisterio de Agricultura). Calquera destas estima-

cións sitúa a España moi por diante dos outros trespaíses comunitarios que tamén apostan polosOXMs: Portugal (en segunda posición con ás penas1.000 hectáreas), República Checa e Eslovaquia.Aínda que agora mesmo só está autorizado estemillo manipulado na UE, coa nova directiva vanseaxilizar os trámites de autorización e poderánaprobarse máis variedades.

Outra ameaza que aboia para os nosos sectoresagrarios é que se, finalmente, vai para adiante oTratado de Libre Comercio cos Estados Unidos(TTIP), transnacionais estadounidenses da mani-pulación xenética como Monsanto ou Pioneer po-derían denunciar os estados que aposten polaprohibición de OXMs no seu territorio por poñeratrancos á libre circulación de mercadorías ou porfacer minguar o negocio, podendo esixir indemni-zacións millonarias, polo que nin os países libresde transxénicos estarían protexidos. SEGUE4


Anova directiva sobre transxénicos daComisión Europea deixa en mans dosestados a decisión de prohibir ou non

os OXMs. No Estado Español saímos moi da-nados porque sempre se apostou pola im-plantación dos transxénicos, unha opciónfavorecida pola carencia dunha opinión pú-blica concienciada para enfrontarse a esteproblema. Con estes vimbios, o Estado Es-pañol pódese conver-ter no coadoiro dostransxénicos de Eu-ropa.

No sector de horta,froita e flor, temos o pe-rigo directo de sufrircontaminación non de-sexada. A directiva nonprevé protexer as va-riedades locais e tradi-cionais, moi abondosasno noso pais, tanto nahorta como na froita.Polo tanto, si o EstadoEspañol autoriza osOXMs nalgún produto, imos ter moi difícilque non nos contaminen as nosas propiasvariedades, verdadeiramente adaptadas.Isto suporía a perda de biodiversidade, porunha banda; e maiores custes, por outra,porque, a medio e longo prazo, cos nososprodutos propios contaminados, depende-remos das variedades que nos vendan os la-boratorios que se dedican a crear e patentartransxénicos e híbridos.

Todo o devandito suporía a perda danosa soberanía alimentaria ao deixar unhapeza clave da produción de alimentos, comoson as sementes, nas mans das empresasbiotecnolóxicas, xa que dependeriamosdelas para poder producir. Ademais das se-mentes, venderíannos o resto do paqueteque levan asociado, como adubos e trata-mentos. Nese horizonte, os labregos e labre-gas de Galiza seriamos dependentes e nonpoderiamos tomar decisións sobre que mo-delo de produción elixir.

En canto ao consumo, encamiñámonoscara á estandarización da produción. Tódo-los alimentos serán iguais. Se implantan os

transxénicos nos nosos campos, e se estescontaminan as nosas leiras e os alimentosque producimos, establecerase socialmentea sensación de que todo é igual, co que ir aosmercados locais na procura de calidade vaiperder argumentos. A implantación dostransxénicos abriría aínda máis a porta paraconsumir produtos en grandes areas comer-ciais, veñan de onde veñan; ou o que é o

mesmo, máis perda desoberanía alimentariae de produción de cali-dade.

As variedade das de-nominacións de orixe edos produtos ecolóxi-cos tamén pode verseafectada pola contami-nación non desexada,co que corremos o pe-rigo de perder taménestas opcións comoprodutores e produto-ras de hortalizas e froi-tas. A nova directiva

non establece distancias para protexer pro-ducións destas características, polo que cal-quera podería plantar transxénicos enfincas veciñas ás nosas, por moito que teña-mos rexistradas variedades como, porexemplo, Grelo de Galicia.

Cómpre lembrar que moitas variedadestransxénicas están deseñadas para poderaplicarlles herbicidas sen problema, é dicir,creadas para tolerar grandes cantidades deagrotóxicos. E ben sabemos, á luz das as ul-timas informacións publicadas, os proble-mas graves de saúde nas persoas e na faunaque causan os herbicidas. Autorizar estetipo de cultivos, deseñados para soportar oimpacto masivo de agrotóxicos, sometera-nos ás persoas labregas a un verdadeiro pe-rigo no noso traballo diario.

En definitiva, esta nova directiva abre asportas dos estados europeos aos transxéni-cos, o cal supón un desastre medioambien-tal, un perigo para saúde e un ataque áspequenas fincas e á soberanía alimentaria,ademais dunha ameaza real para as produ-cións con selo de calidade. FIN<

En perigo a nosa saúde, as nosas sementes eos nosos alimentos de calidade diferenciada

por Miguel Méndez,responsábel da Dirección de Horta, Froita e Flor do Sindicato Labrego Galego

“Esta nova directiva abreas portas dos estados

europeos aos transxénicos, ocal supón un desastre

medioambiental, un perigopara saúde e un ataque ás

pequenas fincas e á soberaníaalimentaria, ademais dunha

ameaza real para tódalas variedades e producións con

selo de calidade.”

Recompensa de 3.000euros por un Sem Terra“vivo ou morto”

Os compañeiros e compañeiras do Movi-mento dos Trabalhadores Rurais Sem Terrado Brasil (MST) seguen a sumar novas agre-sións no historial de represión que -tanto po-deres públicos como policía e terratenentes-exercen contra eles. O 13 de marzo, porexemplo, un sicario disparou varias vecescontra Gene Santos, asesor de comunicacióndo MST. Ademais, un dos principais líderesdeste movemento e da Vía Campesina, JoãoPedro Stedile, sufriu unha ameaza consis-tente na publicación dunha oferta en Internetna que se ofrecían 10.000 reais (3.131 euros)por “Stedile vivo ou morto”.

Sen saírmos de América Latina, o dirixentedo Comité de Unidade Campesiña de Guate-mala (CUC), Daniel Pascual, enfróntase aunha acusación de terrorismo, instigación adelinquir, coacción e delitos contra a Consti-tución en base a unha demanda do partido ul-tradereitista Liga Prol Patria. Cómpre lem-brar que, antes desta campaña contra Pas-cual, o líder labrego guatemalteco foi agre-dido o 24 de xaneiro nun contexto represivocontra a loita campesiña no que se ten decla-rado o estado de sitio nas comunidades ru-rais de San Juan Sacatepéquez, coa milita-rización da zona, o arresto indiscriminado delabregos e a condena de catro deles a 40 anosde prisión.

Dende a Vía Campesina, condenáronse“firmemente estas agresións e ameazas con-tra os nosos compañeiros e representantes, ávez que esiximos que os culpables sexan xul-gados. Protestamos contra todo intento decriminalizar as loitas labregas. Rexeitamosos actos violentos contra o noso movementoe outras organizacións e actores que cons-truímos un proxecto popular e labrego afavor da terra, a soberanía alimentaria e a re-forma agraria con iniciativas políticas quebuscan mellorar a vida dos labregos e das la-bregas no campo”.

REPRESIÓN4Ameazas e agresiónscontra líderes labregos en América

João Pedro Stedile Daniel Pascual


Na celebración do Día Mun-dial da Loita Labrega, o 17 deabril, as organizacións que inte-gramos a Vía Campesina leva-mos a cabo ducias de accións entodo o mundo que, desta vez,estiveron centradas en denun-ciar os tratados de libre comer-cio e o seu efecto destrutor so-bre a agricultura labrega e a so-beranía alimentaria dos pobos.

Como era de agardar, na UEtódalas protestas estiveron diri-xidas contra o acordo de libre-cambio que están a negociar aComisión Europea e os EstadosUnidos, o coñecido como TTIP(Transatlantic Trade and Inves-tment Partnership). Na Galiza, asecretaria xeral do Sindicato La-brego Galego, Isabel Vilalba Sei-vane, rexistrou, o 16 de abril, nasede da Delegación do Gobernoen Galiza (A Coruña), un docu-mento pedíndolle ao GobernoEspañol unha postura contrariaá sinatura deste tratado.

O escrito rexistrado denun-ciaba “a ameaza real que supo-ría a consecución do TTIP paraa agricultura, a gandería e a se-guridade alimentaria de Galiza”(ver Fouce 201, páxs. 22 e 23).

A case 2.000 quilómetros, enBruxelas, a Coordinadora Euro-pea da Vía Campesina e o Cor-porate Europe Observatory or-ganizaron un acto denominadoLobby Tour no que participou onoso compañeiro Xosé RamónCendán. A acción consistiununha visita guiada polo barrioeuropeo de Bruxelas na que sederon exemplos da influenciados lobbistas da industria agrí-cola sobre o TTIP e do trato pri-vilexiado que lles dá a ComisiónEuropea. Trala rota, o LobbyTour rematou coa ocupación dasede da Dirección Xeral de Agri-cultura da CE e cunha entrevistaforzada co xefe das negocia-cións en materia agraria desteorganismo, John Clarke. Ade-mais, o Sindicato Labrego Ga-lego tamén apoiou as concen-tracións de protesta, como a deLugo ou Vigo, que se fixeron naGaliza o 18 de abril, data elixidaa nivel global para protestarcontra o TTIP.

A principal acción na UE foiun percorrido de denunciapolas oficinas dos lobbies enBruxelas e a ocupación daDirección de Agricultura

A Vía Campesina centra o17 de abril na loita contraos tratados de librecambio

DÍA DA LOITA LABREGA4O SLG pediu ao Goberno doEstado unha posición contraria ao TTIP con Estados Unidos

A pesares da choiva, as Mar-chas da Dignidade volveron en-cher as rúas de Madrid o 21 demarzo para esixir a fin dos re-cortes, a defensa dos servizospúblicos e dos dereitos sociaisou a negativa a pagar a débedados bancos. Baixo o lema “Pan,traballo e teito”, centos de miles

de persoas, entre as que se ato-paba un grande continxente degalegos e galegas, encheron porcompleto a praza de Colón e asrúas adxacentes.

Nas intervencións orais, aencargada de falar en nome daColumna Galega foi Mónica Caa-maño, que denunciou as políti-

cas de recortes e a “devastadoraacción dun sistema capitalistaao que xa non lle cómpren más-caras para mutilar os dereitosconquistados”. “Están afogandoa cidadanía con miseria e inxus-tiza”, proseguiu a voceira galega,“amordazan a liberdade e o de-reito ao saber. Están saqueandoa sanidade e a educación públi-cas ao tempo que a súa corrup-ción rega as rúas de desigual-dade”.

Caamaño rematou chaman-do a atención sobre o “lingüici-dio” que se está a perpetrar naGaliza co idioma galego, e po-

ñendo o punto e final cuns ver-sos de Celso Emilio: «A miñaterra é aquelada coma unhamazá, pro a mocedá fuxe dela enbusca de outra terra onde o panse pode comer sin bágoas».

aFolga xeral en outubro.Trala marcha sobre Madrid,

e despois de ter participado nasmanifestacións contra o TTIP o18 de abril e na celebración do1 de maio, as Marchas da Digni-dade xa están traballando na or-ganización dunha folga xeral enoutono, probablemente o 22 deoutubro.

Nova enxurrada en Madriddas Marchas da Dignidade

21 M4Miles de galegos e galegas regresaron á capital doEstado para oporse ás políticas de recortes e austeridade

De arriba a abaixo: XoséRamón Cendán no Lobby Tour,

toma da Dirección Xeral deAgricultura da Comisión

Europea e conversa con JohnClarke, e Isabel Vilalba

despois de entregar o escritocontra o TTIP na Delegación

do Goberno en Galiza


A secretaria xeral do Sindicato LabregoGalego, Isabel Vilalba Seivane, e Charo Arre-dondo, da Executiva de COAG, participaron,o 24 de febreiro, na xuntanza do Observato-rio Europeo do Mercado do Leite (MilkMarket Obserbatory-MMO) en calidade derepresentantes da Coordinadora Europea daVía Campesina (ECVC). A maiores, Isabel Vi-lalba participou nunha nova xuntanza desteforo o 29 de abril. En ambas ocasións, saíroná luz datos moi preocupantes sobre a situa-ción do mercado que constatan a caída xe-neralizada dos prezos provocada, en grandemedida, a un constante incremento da pro-dución que comeza a estar fóra de control.

Respecto da baixada dos prezos do leite,estase a dar a nivel xeral, especialmente nosPaíses Bálticos, aínda que tamén noutrosprodutores importantes como Holanda, Ale-maña ou Bélxica, con caídas superiores ao20% en 2014. Esta caída de prezos que, noEstado Español, lideran Galiza seguida porCantabria e Asturias, contrasta coa leve re-cuperación de prezos que experimentaronos produtos vendidos pola industria. Conestes datos na man, Isabel Vilalba e CharoArredondo avogaron no MMO por trasladar

esa recuperación do valor dos produtos lác-teos ao prezo do leite en orixe que, no mei-rande dos casos, cotiza a valores que noncobren nin os custes de produción.

Outro dos problemas denunciados polasrepresentantes da ECVC foi o dos excedentesde leite. Só na Unión Europea, na campaña2014-2015, levábamos acumulado un incre-mento de produción en novembro do 4'7%.Nos outros grandes produtores mundiais delácteos acontece algo semellante: nos Esta-dos Unidos, un incremento do 2'4% en2014; en Australia e Nova Zelandia a produ-ción aumentou o 2'6% e o 4'1%, respectiva-mente, no segundo semestre de 2014. Estasuba global da produción de lácteos unida ábaixada do consumo provocada por factorescomo a contracción da demanda na China-que mantén un acordo comercial prefe-rente con Nova Zelandia á hora de mercarleite- ou o veto ruso, é unha das principaiscausas de que o prezo do leite estea a des-cender a nivel global.

Esta tendencia seguirá en 2015, cando seprevé un incremento combinado na produ-ción de lácteos a nivel internacional do 3,7%(na UE sería do 2'5%, nos EEUU do 2'8%, enNova Zelandia do 2'7%, e en Australia do2,6%); fronte a isto, agárdase que a de-manda de lácteos só aumente un 2%. Conestes datos, só podemos agardar que o des-equilibrio entre a oferta e a demanda deprodutos lácteos se agudice aínda máis.

Isabel Vilalba e Charo Arredondo representaron á Coordinadora Europea da Vía Campesina no MMO

A ECVC advirte dos prezos ruinosospolo aumento da produción láctea

POLÍTICA LEITEIRA EUROPEA4A secretaria xeral do SLG participounas últimas xuntanzas do Observatorio Europeo do Mercado do Leite

As previsións apuntan a un fortedesequilibrio do mercado debido aoincremento da oferta e ao estancamento da demanda

Resposta do sector á desidia política: sacrificiomasivo de vacas e controisprivados da produción

Hai que ter en conta que o medo á su-pertaxa fixo que na Unión Europea secontraese a produción a finais de 2014, ocal significa que, de non haber cotas, o in-cremento da produción tería sido moitomaior. Este feito debería animar ás auto-ridades comunitarias a establecer novosmecanismos de control da produción quesubstitúan ao finado sistema de cotas.

Mais, lonxe de que os poderes públicosadopten medidas de control de mercadopara equilibrar a oferta á demanda, o sec-tor fai fronte a esta situación con saídas ádesesperada como o sacrificio de vacasque, ademais reducir a capacidade deproducir leite xera uns cartos extra nun-has granxas que viron os seus ingresosdrasticamente reducidos debido aos bai-xos prezos. Sen ir máis lonxe, no EstadoEspañol incrementáronse os sacrificiosde vacas nun 10%; en Polonia, eses sacri-ficios disparáronse un 47%. Para IsabelVilalba “é unha barbaridade que a xestiónda produción leiteira se faga a través dopeche de explotacións por bancarrota aonon poder resistir uns prezos tan baixos,ou a través do sacrificio masivo de vacas”.

A parálise dos poderes públicos nestacuestión exprésase en feitos como que xahai industrias francesas que comezan aimpor controis privados á produción,como penalizacións de 5 ou máis cénti-mos no prezo do leite a aquelas explota-cións que superan as cantidades de leiteque teñen asignadas. Segundo explicaronrepresentantes destas industrias, prefi-ren adaptarse ao mercado real que teñenen troques de meterse en grandes inves-timentos para poder producir máis.

Finalmente, os representantes da Co-misión Europea confirmaron que a super-taxa se vai cobrar integramente e que adata límite para que os Estados membrospaguen a multa que lles corresponda, encaso de superar a súa cota láctea asig-nada, será o 30 de novembro. Respectodisto, estase a debater a proposta doGrupo de Comisarios e Comisarias deAgricultura a posibilidade de que os Es-tados poidan fraccionar o pago da super-taxa ás industrias e primeiros compra-dores, pero tendo sempre como referen-cia que o abono da multa por parte decada estado o 30 de novembro é algo in-negociable.

26 Marzo/Abril 2015FOUCE Nº 307Mocidade

ASEMBLEA DA MOCIDADE DA ECVC4Unha vez máis, Daniel Rodicio, membro da Dirección Nacional, ea técnica Conchi Mogo, representaron ao Sindicato Labrego Galego na Asemblea da Mocidade da Coordi-nadora Europea da Vía Campesina. Como vén sendo habitual, o traballo dos mozos e das mozas precedeuá asemblea xeral, desenvolvéndose do 28 de febreiro ao 1 de marzo, tamén en Bruxelas. O seguinte texto,escrito por Daniel Rodicio, tenta expresar o espírito que impregnou estes dous días de intenso traballo.

Alternativas, emancipación, lucidez e inspiraciónda mocidade labrega nunha Europa rural sen folgos

Para entendermos os pro-blemas dos mozos labre-gos e das mozas labregas

a nivel europeo é preciso que seencontren a varios niveis e que,pouco a pouco, se vaian am-pliando en círculos concéntri-cos as microxeografías que nosunen, e se vaian diluíndo asfronteiras de cristal e prexuízosque nos separan.

Na Europa neoliberal-chauvi-nista de distintas velocidades écerto que configurar esa frater-nidade entre pobos é complexo,máis cando a Europa do centromira con prepotencia a periferiae, á vez, esta mira con receo aocentro e cada estado mira o seuembigo defendendo os intere-ses das súas oligarquías. Moitose moitas temos tendencia, porconfusións creadas, a confundiro continente xeográfico que vaido Finisterre aos Urais coaconstrución política. Pero todaconstrución política está pro-vista de institucións que obede-cen unhas determinadas corre-lacións de forzas sociais, políti-cas e económicas.

A tarefa que nos ocupou naAsemblea da Mocidade da ECVCtranscendeu os marcos dunhaUnión Europea que compartemoeda pero non harmonía fis-cal, mercado pero non democra-cia económica, e que ten unparlamento puramente simbó-lico. Por extensión, tamén trans-cendemos unha política agrariadespreocupada polas xentesdos diferentes e plurais agroseuropeos cheos de riqueza ebiodiversidade cultural, natural,paisaxística e de recursos; unhapolítica agraria só preocupadapolos intereses económicos eegoístas das grandes transna-cionais do agronegocio. A nosa

tarefa foi outra, e foi alén daxeografía, da economía ou dapolítica, aínda que bebeu destasciencias para avanzar no obxec-tivo común da asemblea: crearinternacionalismo labrego paraa xuventude rural que vive enEuropa, compartir experienciasque nos axuden a aprender aunhas persoas das outras, cre-ando lazos de solidariedade nasalternativas cribles e sólidas aoneoliberalismo e nas distintasemancipacións con creativida-de, lucidez e inspiración.

Nesta asemblea visualizousea necesidade da creación de re-des de intercambio de coñece-mentos e experiencias, de axu-da mutua, de lazos, que nos axu-den a camiñar mellor cara unmundo mellor. Se Europa estásen folgos, entón Galiza, que éunha nación periférica dun es-tado periférico, parece camiñar

co único rumbo certo da emi-gración e o envellecemento;moito máis despois dunha criseque axudou a desmantelarnosmáis do que estabamos e queaxudou a baleirarnos aíndamáis de poder financeiro, agra-rio e industrial, pois só hai quemirar o que pasou coas caixasde aforro, con Pescanova, conBazán ou co sector lácteo.

O rural galego necesita xentemoza, pois se no ano 2003 tiña-mos 100.000 explotacións agra-rias, hoxe só quedan 76.000.Destas, só o 5%, é dicir 3.600,teñen titulares menores de 40anos. A xente moza que vive norural necesita ideas, alternati-vas, solucións que lle axuden avivir con dignidade no agro ga-lego do século XXI. Por iso, é tanimprescindible construír e par-ticipar nestes foros internacio-nais que tanto nos poden

axudar a importar ideas novaspara desenvolver, e exportarenormes experiencias e saberespropios, que tamén os temos.

Agora falta construír os cír-culos máis imprescindibles enecesarios para que todo fun-cione, os alicerces da casa pro-pia. Por iso é tan importanteempezar a organizarnos comomocidade, tanto a nivel comar-cal como a nivel de país.

Por iso o Sindicato LabregoGalego fai un chamamento áxente moza para unirse ao tra-ballo colectivo, á ACCIÓN, á PAR-TICIPACIÓN, a soñar e moldearGaliza para que o seu rural teñafuturo e para que a súa xuven-tude teña dignidade e, ao mes-mo tempo, para axudar a crearunha Europa social e dos pobosque traballe na dirección da fra-ternidade humana e dun mun-do mellor.

Marzo/Abril 2015 27Nº 307 FOUCE Mulleres

8 de marzo4A Vía Campesina fixo do Día Internacional das Mulleres un mosaico multicolor que levoudun cabo a outro do mundo a denuncia contra as lacras do patriarcado e a demanda dunha sociedadeigualitaria. Como mostra, o manifesto que fixo a Vía en Europa e algunhas imaxes de latitudes dispares.

Labregas pola soberanía alimentaria,contra a violencia e o agronegocio

Neste 8 de marzo, Día Internacional das Mu-lleres, as labregas da Coordinadora EuropeaVía Campesina, creadoras historicamente de

vida, gardiás das sementes tradicionais, coidadorasda diversidade de paisaxes e da alimentación, trans-misoras de coñecementos, levantamos a nosa vozpara dicir:

NON ao patriarcado.NON ás políticas neoliberais.NON ao agronegocio, responsable da expulsión demiles de labregas e labregos dos nosos territorios,da industrialización da agricultura e o cambio cli-mático.NON aos chamados tratados de libre comercio,como o CETA ou o TTIP, con procesos totalmenteopacos e antidemocráticos, cuxa única pretensióné a maior obtención de beneficios para as multi-nacionais a costa dos dereitos da cidadanía (ali-mentación, saúde, equidade social, dereitos labo-rais, políticas públicas, medio natural...)NON ao acaparamento de terras e recursos natu-rais nin en Europa nin en ningunha outra parte doplaneta.NON á precarización das condicións de traballo.NON á violencia e á opresión.

Nós, mulleres labregas, dicimos:SI a que se garantan os nosos dereitos sexuais ereprodutivos, e o respecto a todo tipo de identida-des de xénero.SI á visibilización do papel das mulleres labregas.SI ao noso necesario recoñecemento legal na es-fera social, política e profesional (cotización á Se-guridade Social, acceso á terra e á titularidade dasnosas granxas, dereitos de persoas migrantes etraballadoras sen terra, a debida protección so-cial...)SI á corresponsabilidade da sociedade no seu con-xunto nos coidados e demais tarefas da esfera re-produtiva.SI a tódalas mulleres que loitan tódolos días porun mundo rural máis xusto e máis sustentable.SI á Soberanía Alimentaria e ao Feminismo La-brego Popular.

QUE TÓDOLOS DÍAS SEXAN 8 DE MARZO!

VIVA A LOITA LABREGA, VIVA A LOITA DAS MULLERES!

GLOBALICEMOS A LOITA! GLOBALICEMOS A ESPERANZA!

De arriba a abaixo, e de esquerda a dereita: cartaz do 8de marzo da Vía Campesina enColombia, manifestacións enXapón e Honduras, e ocupacióndun viveiro de eucaliptos transxénicos en Brasil realizadopor mulleres Sem Terra.

28 Marzo/Abril 2015FOUCE Nº 307Mulleres

Do 14 ao 15 de marzo, coa Illade San Simón como escenario,máis dun cento de labregas detoda Galiza participaron no En-contro Anual da Secretaría dasMulleres do SLG, que desta vezcelebraba a súa undécima edi-ción. Esta ocasión foi especial,pois neste 2015 cumpríronse 25anos dende que se crease, no seodo Sindicato Labrego Galego,este órgano de participación dasafiliadas que ten sido pioneiro natoma de iniciativas e na loitapolos dereitos das labregas e dasmulleres que viven no rural. Pre-cisamente, co gallo desta efemé-ride, as participantes no Encon-tro fixeron memoria e percorre-ron as teimas e reivindicaciónspolas que estiveron a traballar

durante un cuarto de século:dende a loita pola titularidadecompartida nas explotaciónsagrarias; até a demanda dunhaSeguridade Social ao alcance detodas e con pensións dignas; pa-sando pola enriquecedora cama-radería á hora de compartirsingradura con labregas de todoo mundo, a través da Vía Campe-sina, ou a coas compañeiras daMarcha Mundial das Mulleres.

Esta mirada cara a atrás ser-viu tamén para fixar a vista dian-te e comprometerse a seguir es-tando xuntas no futuro nese ca-miño de aprendizaxe, loita e ir-mandade, xa que, a pesares dosavances que houbo en cuestiónde igualdade nos últimos anos,aínda queda moito por facer.Unha boa proba disto é que, tresanos despois de aprobarse a Leide Titularidade Compartida, o 5de xaneiro de 2012, tan só solici-taron a titularidade 13 mulleresna Galiza das 35.000 que se es-tima poderían facelo.

aSavia nova na agriculturaen feminino plural

Unha das primeiras activida-des do Encontro da Secretaríadas Mulleres do SLG foi escoitara testemuña de varias labregas-tres do Baixo Miño e unha deLugo- que compartiron as súasexperiencias á fronte de proxec-tos agrarios novidosos que íandende a elaboración de viño bio-dinámico á cría en réxime exten-sivo de vacas de raza Vienesa,pasando pola comercializacióndirecta de alimentos e a transfor-mación de hortalizas e froitas enconservas, marmeladas, etc.

Estas iniciativas profesionaisforon a porta de entrada paraanalizar as problemáticas ás quese deben enfrontar as labregasque queren levar adiante proxec-tos coma os devanditos, e queadoitan a ser moito maiores queno caso dos homes: dificultadespara ter acceso á Seguridade So-cial nos momentos iniciais dosproxectos, cando hai serios pro-

blemas de liquidez; as triplasxornadas laborais das mulleresque, amais do seu traballo comoprofesionais, teñen que facer ta-refas no fogar e coidar da rapa-zada e das persoas maiores; acase nula oferta de formación decalidade para poder poñer estetipo de iniciativas en marcha; acarencia de servizos na maiorparte do rural que case sempreteñen que suplir elas; ou a faltade apoios e mesmo atrancospara a comercialización outransformación de produtosagrarios a pequena escala. Estesson algúns dos obstáculos aosque se deben enfrontar as labre-gas na súa vida laboral.

No plano positivo, a activi-dade profesional e humana des-tas mulleres no seu entorno pro-picia a produción de alimentosde calidade, xera riqueza, axudaa revitalizar o medio rural, emesmo desenvolve servizos queos poderes públicos non están aprestar nesas zonas. SEGUE4

25 anos de loita e iniciativas pola igualdade das mulleres no medio rural

XI ENCONTRO DA SECRETARÍA DAS MULLERES4A Illa de San Simón, en Redondela,acolleu a undécima edición deste foro no que participaron máis de 100 labregas

Tras un cuarto de século deandaina, esta secretaría doSLG segue na avangardada defensa dos dereitosdas labregas galegas

Ao longo da fin de semana, un cento de labregas participaron nas diversas actividades do Encontro da Secretaría das Mulleres do SLG na Illa de San Simón (Redondela)

Marzo/Abril 2015 29 Nº 307 FOUCEMulleres

Nesta ocasión, estiveroninvitadas ao Encontro repre-sentantes da Marcha Mun-dial das Mulleres para falarda Caravana Feminista 2015;e a Rede Galega de Semen-tes, cuxa actividade foi expli-cada pola nosa compañeira evicerresponsable da Direc-ción de Horta, Froita e Flordo SLG, Belén Fervenza.

No primeiro caso, dende aMarcha Mundial das Mulle-res faláronnos da caravanafeminista que partiu do Kur-distán, o pasado 8 de marzo,e que realizará un periplopercorrendo toda Europa até chegar a Portugalo 17 de outubro, tras pasar por Galiza na súaetapa final. Con esta caravana, a Marcha Mundialquere pór en contacto mulleres e colectivos fe-ministas de todo o continente “que loitan e resis-ten nas súas cidades e pobos contra a violencia,a austeridade, a pobreza, o racismo, o fascismo,a lesbofobia e todas as opresións que fan a vidadas mulleres máis difícil. O noso obxectivo é do-cumentar e visibilizar as loitas das mulleres quese enfrontan a problemas similares, en contextosdiferentes”.

Pola súa banda, Belén Fervenza explicou o in-dispensable labor da Rede Galega de Sementesnun contexto como o actual no que a FAO ten de-nunciado a desaparición de miles de especies dehortalizas e froitas que se cultivaban de xeito tra-dicional por mor do desprazamento sufridopolas sementes de orixe industrial. Dende as ins-titucións e os diversos gobernos non se fixo prac-ticamente nada para defender e conservar estepatrimonio xenético, polo que, unha vez máis,tivo que ser unha iniciativa cidadá a que se ocu-pase desta importante e imprescindible tarefaque, na Galiza, está a ser desenvolvida pola RedeGalega de Sementes. Trátase de persoas que, dexeito voluntario e desinteresado, traballan paralocalizar, identificar, conservar e reproducir asnosas sementes tradicionais coa intención depoder compartilas con outras labregas e outroslabregos para o seu uso. Como xa é habitual nes-tes encontros, as asistentes aproveitaron a xun-tanza para intercambiar sementes traídas dendetoda a xeografía galega, do mesmo xeito quecompartiron alimentos cultivados e preparadospor elas mesmas.

Xa o domingo, as labregas do SLG participaronnun obradoiro impartido pola facilitadora Ta-reixa Ledo Regal1 baixo o título “Nin son máis,nin son menos: son eu”, no que levou da man ásasistentes nun percorrido que foi dende as rela-

cións de poder ás relacións do bo trato. Nesteobradoiro, e a través dunha serie de exerciciosmoi sinxelos, as participantes experimentaroncomo, na vida real, vivimos as relacións de poder,ben dende abaixo, que é o máis xeneralizadopara as mulleres, e ás veces tamén dende arriba.Di Tareixa que “colocándonos desa maneira, oque estamos a construír e reproducir son as re-lacións de poder que están instauradas na nosasociedade, marcadamente neoliberal e patriar-cal, que dá valor a algunhas persoas e quítallo aoutras. A alternativa a iso non é colocarse ninarriba nin abaixo, pois iso suporía perpetuaresas relacións de poder; senón situarnos, dendeo corpo da dignidade, nunha posición horizontalde igualdade baseada no respecto ás diferenzasde cadaquén”.

Deste xeito, chegaba á súa fin o XI EncontroAnual da Secretaría das Mulleres. En palabras dasecretaria xeral do SLG, Isabel Vilalba Seivane,“este encontro ratificou o incremento de partici-pación de labregas ano tras ano dende que se ce-lebrou por primeira vez en Allariz, en novembrode 2004. Grazas a estes encontros, poñemos encomún experiencias que mulleres están a desen-volver en distintas comarcas e falamos de cues-tións que nos atinxen ás labregas.

Durante estes anos houbo unha evolución.Amais de termos mesas de traballo ao redor dediversos temas, algo básico para manternos in-formadas e para aprender; tentamos que haxaunha participación activa das participantes paraque as actividades non consistan só en simplesrelatorios pasivos nos que unha muller fala e asdemais escoitan. Polo demais, estes encontrosforon e son fundamentais para abordar a nosapropia articulación dentro do Sindicato LabregoGalego de cara a facer real a paridade de xéneroen tódolos órganos de dirección que figura nosnosos estatutos, e a nosa participación activa navida sindical” . FIN<

Un paseo pola memoriada represión franquista edo legado insustituibledas mulleres labregas

Compartindo coa Marcha Mundial das Mulleres e coa Rede Galega de Sementes

Xa pola tarde, tralo xantar, houbounha visita guiada pola Illa de SanSimón na que as asistentes puide-ron coñecer a historia de represiónligada a este entorno. As labregasparticipantes no Encontro renderonhomenaxe ás persoas que estiveronrecluídas, por motivos políticos, nocampo de concentración que a dita-dura franquista instalou nesta illa epolo que pasaron unhas 6.000 per-soas, das cales morreron 700. “Nonpodemos consentir que este episo-dio negro da nosa historia recentevolva a repetirse. Un pobo que nonrecoñece a súa historia está conde-nado a repetila”, manifestaría, pos-teriormente, a secretaria xeral doSindicato Labrego.

De volta ao auditorio da Illa deSan Simón, as protagonistas datarde foron as mulleres de máisidade que, dende a Mesa de Sabias,falaron da súa longa experienciacomo labregas, toda unha vida deduro traballo sempre agachadotrala invisibilidade. As mulleres la-bregas mantiveron, ao longo dos sé-culos, bens de valor incalculableque, grazas a elas, hoxe conserva-mos: coñecementos e prácticasagrarias transmitidas xeración trasxeración; biodiversidade en formade sementes; ou actividades funda-mentais para a economía agraria ea economía rural como acudir a fei-ras e mercados a vender, moitasveces en condicións durísimas. Apesares da súa importancia funda-mental, ese traballo non estivoacompañado de recoñecemento le-gal, nin social, nin dunha remunera-ción axeitada; máis ben todo ocontrario: invisibilizouse de ma-neira sistemática. Escoitar a traxec-toria vital destas mulleres foi unhadas partes máis emotivas do encon-tro; lonxe do derrotismo, elas taménsouberon erguerse sobre todos es-tes atrancos e ser protagonistas deexperiencias pioneiras que apostanpor prácticas anovadoras como a di-versificación de cultivos, a biocons-trución ou a acollida de voluntariose voluntarias de todo o mundo a tra-vés da rede WWOOF. SEGUE4

30 Marzo/Abril 2015FOUCE Nº 307Eira

Asegura a recollida do teu caballo cun se‐guro de responsabilidade civil de 300.000euros a partir de 20 € por animal.

Tramita o teu seguro de equinosno Sindicato Labrego Galego

CONGRESO SECTORIAL DADIRECCIÓN DE HORTA,FROITA E FLOR DO SLG

31 de maio

na antiga escola unitaria de Tabeirós

Horario: 11:00-14:00 / 16:00-18:30

O Sindicato Labrego Galego, no marco do convenio de colaboración co Ins‐tituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral (ISSGA), vén de dar comezo ácampaña 2015 de recoñecementos médicos gratuítos para labregos e labregas,que se levarán a cabo nos centros provinciais do ISSGA. Estes recoñecementosmédicos estruturaranse do seguinte xeito:

aAnamnese e historia clínica individualizada do traballador ou traballadora. aHistoria laboral.aExploración física específica.aEstudos complementarios:aControl‐visión.aTonometría.aProbas de funcionalismo pulmonar.aAudiometría tonal liminar por vía aérea e ósea.aImpedanciometría.aElectrocardiograma.aAnálise clínica:

4Bioquímica.4Hematoloxía e fórmula leucocitaria.4Velocidade de sedimentación.4Reacción antibrucela (Rosa de Bengala); no caso de positividade, rea‐lizarase a seroaglutinación en tubo para Brucela Abortus.4PSA (a homes de 45 ou máis anos de idade).4Análise de ouriños.

aOutras probas que sexan necesarias, a criterio do médico e en función dorisco no traballo.aElaboración e envío do informe médico coa impresión diagnóstica.aRecomendacións.Para mais información e para concretar a participación nos recoñecementos

debes dirixirte ao teu local do SLG, onde se formalizará a solicitude e se espe‐cificara a documentación que debes achegar.

Actividade financiada por:

Revisións médicas gratuítaspara persoas afiliadas ao SLG

Estas axudas son complementarias ás convoca‐das na orde publicada en xaneiro de 2015 para aconcesión de indemnizacións por sacrificio obriga‐torio de animais dentro dos programas de sanea‐mento gandeiro oficiais.

A particularidade desta convocatoria é que seestablecen compensacións complementarias porlucro cesante nos casos de inactividade nunha ex‐plotación de gando bovino, ovino e cabrún, rexis‐

trada en Galicia, por motivo da vixilancia, loita, con‐trol ou erradicación de enfermidades destas espe‐cies, levados a cabo no marco de programas ouactuacións sanitarias oficiais

Por outra banda, establécense axudas para acompra de animais das especies bovina, ovina e ca‐brúa que teña por obxecto a reposición de efectivos,naquelas explotacións rexistradas en Galicia en quese ordenasen sacrificios despois do diagnóstico

dunha enfermidade sometida a un programa ou aunha actuación de saneamento gandeiro.

Tamén se incluirán os casos de animais desas es‐pecies que morresen neses marcos sanitarios ofi‐ciais citados, e os casos de morte/sacrificio desesanimais a consecuencia dun programa oficial obri‐gatorio de vacinación.

O prazo para solicitar estas axudas estará abertoaté o 30 de novembro.

Axudas complementarias para reposición de gando

ASESORÍA PARA AS MULLERES DO RURAL.

Infórmate en calquera oficina do SLG

C o m p r a - Ve n d a - T r o c o

Véndese ‐Remolque esterqueiro de 10

m³. Varias velocidades de des‐carga e marcha atrás.Porta tra‐seira hidráulica. Moi bo estado.Zona de Tordoia (A Coruña)(679 509 588 / 616 552 180

Véndense‐Bolos de silo e de herba seca.

Prezo económico. (680 107 271

Véndense‐Vacas de carne Limousine

paridas e preñadas. En Castro‐verde (Lugo).(699 993 843

Véndense‐Cisterna de 3.500 litros Co‐

ruxo, con peche hidráulico.‐Vacas e xovencas.En Moar (Frades).(981 695 542 / 648 118 865

Véndense‐2 invernadoiros tipo túnel de

500 m² cada un (están desmon‐tados e gardados).

‐Transplantadora Checchi&MagliFox‐Drive R‐14, para planta encepellón ou raíz.(628 841 340

Véndese‐Rotoempacadora Carraro,

con documentación. ‐Desensilador.Todo en moi bo estado. (982 176 085 (chamar á

noite).

Véndese ‐Rotoempacadora sistema

Welger RP12 en bo estado. (676 268 464 (preguntar

por Vítor)

Véndese ‐Sala de muxido de 8 puntos. ‐Bañeira de 1.600 litros. ‐Cornadizas. (608 551 543

Véndese ‐Ribeira de 400 metros, con

adega e bo acceso. En Pedrafita(Chantada).(646 054 000

Véndense‐2 vacas de raza Rubia Galega

de 5 a 6 anos, moi mansas.(689 752 400

Véndese‐Remolque para transporte

de animais.(982 505 755

Véndese‐Autocargador en bo estado.(648 718 864

Véndese‐Autocargador Galagri rota‐

tivo, con tódolos extras: des‐carga hidráulica, freo hidráulicoe electroválvulas. (981 418 423 / 686 666 032

(preguntar por Antonio).

Véndense‐2 tanques de leite, un de 500

litros e outro de 300 litros. Zonade Chantada. (657 397 499

Véndese‐Remolque autocargador‐pi‐

cador Claas Sprint 324K. Eixetándem, 32 coitelas. Con docu‐mentación e en bo estado. (981 786 610 (preguntar

por Xosé Antonio, a partir das21:30 horas).

Véndense‐10 cabritas de 5‐6 meses

para criar, a maior parte delasbrancas. Prezo: 100 € / animal. (648 714 898 (preguntar

por Antonio).

Véndense‐3 tenreiras de Rubia Galega,

de 1 ano de idade. Marcadas enAcruga.(629 163 901

Véndese‐Remolque distribuidor de es‐

terco, modelo AFMR Uracan RT1/4 para 5.500 Kg. con freo hi‐dráulico.(650 019 275

Véndese‐Coche Peugeot 106, con en‐

ganche para remolque. 80.000Km. Prezo: 1.000 €. Zona deMonfero (A Coruña).(634 655 361

Véndense‐Rolos de herba seca de boa

calidade en Baroncelle (Abadín,Lugo).(982 178 970

Véndese‐Casa de pedra en Herbes (Ca‐

rral, A Coruña).(981 196 489 / 626 806 590

Véndese‐Casa no casco antiguo de As

Pontes.(646 964 335

Véndese ‐Viño do país e augardente.

N'A Estrada. (986 689 486

Véndense ‐Invernadoiro tipo capela de

500 m2 Prezo:1.000 € ‐Chimpín con reixa, arado,

fresa e remolque. 1.000 € ‐Casa con finca de 5.000 m2

en Cora (A Estrada). 90 m2 porplanta, ten 3 plantas. Tamén tenpozo de mina, calefacción, la‐reira e outros. Prezo: 180.000 € (653 960 162

Véndese ‐Furgoneta Citröen JUMPY

110 CV, mixta, do ano 2002. ‐Furgoneta NISSAN PRIMA

START 115 CV ano 2007. ‐Motosegadora BCS. (636 269 488

Véndese‐Tractor John Deere 2140.‐Cisterna de 3.000 litros docu‐

mentada.‐Rotoempacadoras Wolwo e

Lerda.‐Tractor Ebro Super 55‐Fresas

de 1.60 m e 1.35 m(620 171 952

Véndense ‐Tractor New Holland 7740

con 5.900 horas de uso, pa Te‐nias B3 e 3 funcións con mono‐mando. Rodas de adiante novase as de atrás a medio usar.

‐Ringleirador de herba MURde 2 norias e 5,5 metros deancho, peche hidráulico, sus‐pendido nos brazos.

‐Batedor de zurro.En Paradela (Sarria).(686 596 260

Véndense‐Rolos de silo e herba.(659 213 085

Véndense‐Vacas preñadas ou paridas. ‐Xovencas preñadas ou pari‐

das con carta e control sanitarioda ADSG.

‐80 rolos encintados de pri‐meiro corte de F4.

En Olas (Mesía).(659 927 961

Véndese ‐Máquina malladora de cereal

Campeba. Serve Limpa todaclase de cereais. Zona de Touro. (981 191 327

Véndense‐Vaca con cría e unha xovenca

Rubia Galega marcadas deACRUGA. (689 752 400

Véndese ‐Herba seca en rolos na zona

de Lugo. (617 564 440

Véndese ‐Becerro limousín. En Lugo.(685 884 257 e 982 207 733

Véndensepor peche de explotación:

‐Segadora Bertoline.‐Rotativa.‐Empacadora John Deere mo‐

delo 339 E.‐Aboadora completa.‐Emboladora Feraboli FF20‐Estendedor.‐Tractor Ebro 160 E.‐Cisterna de zurro de 3.000 l.‐Remexedor de zurro.(650 911 778

Véndese‐Alpacadora Batlle. Moi bo es‐

tado Zona: O Corgo.(659 341 116

Véndense‐Rolos de herba seca en Cas‐

tro de Rei.(659 643 489

Véndese‐Remolque para rolos e pacas

con basculante. Iso inox, chasisgalvanizado. Medidas 5.70 x2.20 e capacidade para 16 rolos.(650 158 948

Véndese‐Cisterna de xurro de 3.000 li‐

tros con documentación enChantada. (687 806 352 (Xosé Manuel)

Véndese‐Pa para tractor Fiat (4 bote‐

llas dobre efecto con terceirafunción).(610 362 674

Véndese‐Viño do país. En San Miguel

da Barcala (A Estrada).(986 689 486

Véndense ‐Land Rover Freelander. ‐Limpadora e muíño de trac‐

tor. No Corgo (Lugo). (648 718 864

Véndese ‐Camión de gando (PMA

3.500 kg) en bo estado. (628 579 310

Véndense‐Vacas de leite e xovencas con

carta xenealóxica e tódalas ga‐rantías sanitarias da ADSG deMesía.(659 927 961

Véndese ‐Seat Marbella en bo estado.

Zona Betanzos.(626 194 490

Véndense‐29 vacas de carne e un touro.

Por cese de actividade. En Xer‐made.(620 364 344 982 501 074

Véndense ‐80 Rolos de herba seca.Zona de Baralla(630 906 599

Arréndanse‐14 de ferrados de terras de

labor en San Román (Oroso).(981 271 228 / 676 725 202

Mércase‐Remolque usado para o

transporte de animais con tu‐rismo particular. (626 915 873 (preguntar

por Xosé).

Mércase‐Chimpín que teña remolque.

En Teo (A Coruña).(627 087 795 (preguntar

por Dolores)

Mércase‐Encintadora arrastrada.(639 503 210

Mércase‐Silo usado de penso a partir

de 6.000 quilos. (689 752 400

Mércase‐Cadeira de montar. En Vila‐

martin de Valdeorras. Preguntarpor Sindo.(988 300 030 / 606 672 781

Mércanse ‐Becerros de recria de 2 a 6

meses.(689 752 400

Ofrécese‐Peón agrícola e gandeiro con

experiencia. Dispoñibilidade pa‐ra mudar de domicilio. (643 331 397 / 642 257 413

Necesítase‐Persoa empregada para ex‐

plotación na zona de Xermade(Lugo). (627 950 681

Cédese ‐Viñedo en plena produción

(2.000 m2) n’O Rosal. Albariño75% , Loureiro e Tinto. (667 559 806 (Isabel)

Para poder anunciarse nesta sección cómpre estar afiliad@ no SLG e comunicar o anuncio a través da súa oficina sindical máis achegada. Os anunciospublícanse durante tres números consecutivos, ao cabo dos cales quitaranse. En caso de que @ anunciante quixera seguir mantendo o seu anuncio,ou para realizar calquera modificación do mesmo, debe poñerse en contacto de novo coa súa oficina sindical para facelo.

VENDAS

COMPRAS

Marzo/Abril 2015 31 Nº 307 FOUCEEira

EMPREGO

aPor que as vosas familiasderon o paso a producir enecolóxico en 1994?

Porque así era a súa idea. Asnosas familias criaron as vacascomo se criaron toda a vida enunca lles gustou telas pecha-das na corte nin mantelas nunréxime intensivo. A maiores, na-quela época o sector lácteo es-taba en crise, con prezos baixose a loita polas cotas lácteas noseu punto álxido, polo que, ade-mais de defender o noso, que-riamos buscar unha alternativa.aInfluíu que o leite ecolóxicoestivese mellor pagado?

Iso é relativo. Se analizas oscustes de producir en ecolóxico,está igual ou peor pagado que oleite convencional. Nós temosgastos especiais, xa que a mate-ria prima que utilizamos tenque ser ecolóxica tamén. Porexemplo, temos que traer omillo importado de Italia, poisno Estado Español é case todotransxénico. Ademais, unha va-ca en ecolóxico produce unhamedia de 18 litros, cando asconvencionais se moven hoxenunha produtividade entre 35 e40. A nosa elección foi porquenos convencía o modelo en si,non por motivos económicos. aPor que destes o paso decrear Ecoleia?

Foi en 2012, e a razón foibuscarlle un valor engadido aonoso traballo, a un produto queelaboramos con toda a con-fianza e todo o cariño. Poñemosmoito de nós no leite que pro-ducimos, e cáeseche a alma aospés cando, despois de pagár-nolo a menos de 40 céntimos,velo nos supermercados a 1'60euros. Este foi o principal mo-tivo polo que decidimos envasara nosa propia marca de leite.

aQue parte da vosa produ-ción envasades e comerciali-zades directamente?

Agora mesmo, envasamos evendemos baixo a marca Eco-leia o 20% da nosa produción. Oresto segue a levalo a industriaa un prezo, hoxe en día, de 39céntimos por litro. Para garantira frescura do leite, repartimosen días alternos, levando uns350 litros en cada reparto, o quesupón vender algo máis de1.000 litros de leite por semana.aÉ rendible?

Cando elixes ser gandeiro,non buscas rendibilidade, senónque apostas por un xeito devida. Se calquera de nós parasea botar contas, non daría o pasode rexentar unha granxa. Máisalá desta aclaración, no con-texto actual, cando se están aasinar contratos a 27 céntimose menos, vender directamente oque produces é moi rendible. Eucalculo que nos poden quedar

uns 50 céntimos por cada litrode leite que envasamos e vende-mos, que son 10 céntimos máisque o que nos paga a industria.aE foi difícil o proceso depoñer no mercado Ecoleia?

Difícil, non. Horrible. aHorrible por que?

Pola burocracia. Nós chega-mos a un punto no que, tendo aplanta de envasado montada epagada, cando a demos estrea-do xa lle caducara a garantía ásmáquinas. Papel para aquí, pa-pel para alá, como a nosa eraunha actividade novidosa, conbaleiros legais, ninguén sabíanada e nos mandaban dunhaoficina a outra.aCres que o voso modelosería unha boa opción comoalternativa aos prezos de mi-seria que hai no sector?

Non creo que sexa unha boaalternativa: é a única alterna-tiva. Os prezos do leite son demiseria, vergonzosos, dan au-

téntica pena. O leite que comer-cializamos coa etiqueta Ecoleiaten as mesmas garantías sanita-rias que calquera pero, ademais,quen o consume sabe que nonvai atopar restos de antibióti-cos, hormonas ou químicos, ocal é un plus engadido. Eu creoque a alternativa é esa: darlleaos consumidores e consumido-ras, polo mesmo prezo que ve-ñen pagando e coas mesmasgarantías, un produto de maiorcalidade. E o único xeito de dar-llo é producilo un mesmo. Encaso contrario, os consumidorese consumidoras, ao final, sem-pre son enganados.aComo vos afecta a vós a findo sistema de cotas?

Estou convencido ao 100%que unha explotación como anosa está en mellores condi-cións para sobrevivir á fin dosistema de cotas. Unha explota-ción convencional ten que estar,hoxe en día, con moito medo.Unha explotación convencionaldo tamaño da nosa, cunhas 100vacas, está abocada a pecharporque non vai dar competidonin en prezos nin en produciónco resto da Unión Europea. Euintúo que, dentro dun ano ouano e medio, ou mudan moito ascousas, ou para sobrevivir nosector lácteo en convencionalvas poder facelo se tes un mí-nimo de 500 vacas, pois a ten-dencia é a producir cada vezmáis con menos explotacións.Todo o mundo fala disto.

Por iso, a única alternativaque lle vexo a ese modelo co quenon imos competir é optar polacalidade, pois a cidadanía ta-mén rematará por decatarseque a súa saúde está intima-mente relacionada cos alimen-tos que consume.

“Estamos en mellores condicións parasobrevivir á fin do sistema de cotas”

Marcos Quintás Rodríguez4produtor de leite ecolóxico da SAT Torneiros FOUCEA SAT Torneiros (Allariz) naceu en 1989 da unión das familias Quintas Rodríguez eCid Álvarez. Aínda que comezaron en convencional, en 1994 deron o paso a producirleite ecolóxico. Hoxe, a xente máis nova -Marcos con 30 anos, e Carme de 26-, colleronas rendas da granxa e, en 2012, decidiron ir máis alá creando e envasando a súa pro-pia marca de leite, Ecoleia (Leite Ecolóxico de Allariz), como alternativa aos prezos“vergonzosos e de miseria” que predominan no sector lácteo.

Marzo/Abril 15307

17 e 18 de abril, A Vía Campesina centra o Día Mundial da ...

Documents

Transcript of 17 e 18 de abril, A Vía Campesina centra o Día Mundial da ...