EMANEUSKARARI

NEGUA San Simon eta San

Juda, joan zen uda eta negua heidu da.

N eguak ez du fam a onik, gure artean behintzat. A ide batetik hotza, euria, eztula, gripea, etxean geiditu beharra..., baina elurra, sasoi honetako pozgarri ia bakarra , aspaldiko urteo tan behintzat, ia- ia agertu ere ez! B izkaia eta G ipuzkoako hirietan behinik behin.A raba, N afarroa eta Z uberoan, ordea, zorte handiagoa izaten dute, euskal herrialde horie tan ia u rterò e lurteren bat izaten delako. E ta hotza gora behera, atsegina izaten da, elurrarekin bolaka jolastu, aldapetan behera irrist egin eta elurrezko gizonak egitea; bai horixe!. B aina tira! E lurraren poztasun horien ondoan errepideak m ozturik egoten dira, autom obilak ezin dira ongi ibili e ta inoiz istripu latzak egon ere bai. E lurrak , beraz, aide ederrek in batera, aide txarrak e re izaten ditu.Bestalde, N atu ra bera ere tristeago agertzen zaigu neguan. Zuhaitzak eta landareak hosto gabe egoten dira, lorerik ez da ia inon azaltzen, eta txim eleta, txori eta intsekturik ere ez. D ena hilik dagoela esan daiteke.Baina egiaz ez da horrela. Lizardi poetak zioskunez, bizia lo dago neguan, e ta egia da. Begiak erne izanez gero, neguko egunen m oteltasun grisean ere, geure m endi, baso eta zelaietan hainbatizaki bizi ikusiko dugu, agerian edo ezkutuan, geure begirada zolien zain. Xabier Rintana: Natur ibilaldiak (Negua). Gero-Mensajero, Bilbo-1993

Coordinación: S . Calleja, con la colaboración de

CLUB JOVEN MENSAJERO, BILBAO

TABLON DE ANUNCIOSC o n m o tiv o dcl A ñ o In lc rn a c io n a l d e la F am ilia , a u sp ic ia d o p o r

N ac io n es U n id as , la F u n d a c ió n S an ia M aría h a co n v o c a d o u n a serie d e c o n cu rso s p a ra e s te a ñ o con el te m a de la fam ilia co m o m o tiv o c e n tra l.

«L as co sas d iv e r tid a s d e m i fam ilia» es u n o d e e llo s v e s tá dii ig ido a a lu m n o s d e 6". 7" y 8". cjue p o d rá n p re s e n ta r sus tra b a jo s co n una ex te n s ió n m ín im a d e 5 fo lio s (in c lu id o s p o sib les fo tos, cóm ics, co lla- g e s . ...).

L os tra b a jo s d e b e rá n te n e r un fo n d o d e a u te n tic id a d , a u n q u e p o ­d rá n c o n te n e r e le m e n to s fan tástico s . D e b e rá n p re s e n ta rs e en la F u n d a c ió n S an ta M aría . c /D o c to r E z q u e rd o . n" 125 - 3”. 28007 M a­d rid . an te s de l 28 de fe b re ro d e 1994, in d ic a n d o en el so b re : « P ara el co n c u rso " L a s co sas d iv e r tid a s de mi fam ilia"» .

Se e s ta b le c e n 3 p r im e ro s p re m io s d e un v ia je d e tre s d ías de l a u to r o a u to ra del t ra b a jo con sus p a d re s a M ad rid o B a rc e lo n a . \ isita al M u seo d e la C ien c ia , y 7 p re m io s m ás d e lo te s de

PERLAS CULTIVADAS

«Construyendo la

democracia más pequeña en

el corazón de la sociedad»

(lema de Naciones Unidas para el Año Internacional de la Familia)

LIBROS

«Indianoa»,Txiliku

Juaninixio haserretu egin da bere lagune- kin. H auen ustez abenturak joan zen men- dean bukatu ziren eta Juaninixiok, berriz, orain eta herriko tabernatik asko urrutira- tu gabe aurki daitezkeela uste du...

Bi kontinente eta bi mende hartzen di­tuen abentura-nobela bizi-bizia duzu «In­dianoa». Estilo arin et jostalariz, atal labu- rretan zehar, eta pertsonaiak etengabe al- datuz, gerrate kartista, Buenos Airesko gaizkile-giroa, kartzelaren gogorra, ohane- an zehar egindako ihesa, indioen arteko bi- zimodua eta abar agertuko dizkizu Txili- kuk, batzuetan «Mila eta bat gau» eta bes- teetan Stevenson-en «Altxor uhartea» go- goraraziko dizuten keinu eta umore-zipriz- tinak tartekatuz.

«Txiliku» (Jexux Mari Olaizola papere- tan) Zarautzen jaion zen 1951n, eta testuli- buru ugariz ginera zenbait kontakizun ere idatzi du. Hamabi urtez irakasle ibili denez. idazlan hauetako batuzk badute nolabaite* ko lotura eskola munduarekin: «Zenba- kiak ikasi ditut», «Zazpi egun ditu asteak». «Xaxarko» eta lehen irakurketarako beste zenbait liburuxka.

Baina, beste hainbat, ipuinen eta litera- turaren m unduan sartzen dira zuzen-zuze- nean: «Zozoa eta biok», «Papartxuri eta Biboteluxe», «M utiko ausarta eta neska panpoxa», «2061: antzinako kronikak». «Katixa eta Kroko»,...

Branka saila, 29 Zk. Donostia, 1993. El- kar, S.L. Argitaletxea.

EL p r ì n c i p i DE LA N IE B LA

CARLO» RUIZ ZlkFÓN

«El Príncipe de la Niebla», Carlos Ruiz Zafón

G anadora del Prim er Premio' de L iteratura Juvenil convocadc 3or la misma editorial que la pu-^ >lica, esta novela resulta un atractivo relato en el que se combinan la acción y la mtriga con la cuidada m anera de narrar de un joven autor barcelonés que se da a conocer al lector adolescente.

Una casa en la playa, un faro con su enigmático farero, un bu­que hundido con un no menos enigmático fantasma y el trío de jóvenes protagonistas Alicia, Max y Roland, constituyen los ingredientes básicos de una his­toria casi cinematográfica en su ritm o y montaje que gira en tor­no alrededor de misterioso y perverso Dr. Caín, un mago de­moníaco envuelto en una rara atmósfera de símbolos y enig­mas. En torno a él se trenza la historia, en la que la amistad y el am or tratan de enfrentarse a la maldición del Príncipe de la Niebla.

Edebé, Barcelona, 1993

1 p i n i m e p,í’ . #

'— ’ O * p

'

0 ,

lOFERT

TT O