VICEPRESIDENCIA SEGUNDA E CONSELLERÍA DE ECONOMÍA, EMPRESA E INNOVACIÓN

XEFATURA TERRITORIAL DE OURENSE

Rúa Curros Enríquez, 1-4º

32003 Ourense

Asunto: Alegacións ao Anuncio do 25 de febreiro de 2021, da Xefatura Territorial de Ourense, pola que se dá publicidade do proxecto de explotación, estudo de impacto ambiental e plan de restauración da solicitude de pase a concesión da explotación Mina de Penouta número 4880.1, no concello de Viana do Bolo (DOG Núm. 49, de 12 de marzo de 2021).

Don/Dona ________________________________ con DNI. Número ________________________, con domicilio a efectos de notificacións en ________________________, municipio de _______________, provincia__________________, teléfono ________________________________.

EXPÓN:

Á vista do Anuncio do 25 de febreiro de 2021, da Xefatura Territorial de Ourense, pola que se dá publicidade do proxecto de explotación, estudo de impacto ambiental e plan de restauración da solicitude de pase a concesión da explotación Mina de Penouta número 4880.1, no concello de Viana do Bolo (DOG Núm. 49, de 12 de marzo de 2021), por medio do presente escrito realiza as seguintes ALEGACIÓNS:

PRIMEIRA.- AFECCIÓN SEVERA AOS RECURSOS HÍDRICOS, ALTERACIÓN E MODIFICACIÓN SUBSTANCIAL DA CALIDADE DAS MASAS DE AUGA. INCUMPRIMENTO DA DIRECTIVA MARCO DA AUGA (DMA). CONTAMINACIÓN POR METAIS PESADOS. DRENAXE ÁCEDA DE MINA. A mina de Penouta localízase entre as concas dos ríos Bibei e Lorzas, na zona de divisoria de augas de ambas as concas hidrográficas, entre a cabeceira da conca de recepción do río Bibei III ao sur, e ao norte a conca do río Lorzas.Ambos os ríos son tributarios do río Sil.• Río Bibei III (CÓDIGO: ES437MAR001220).• Río Lorzas (CÓDIGO: ES447MAR001410).Os terreos da mina de Penouta presentan dúas vertentes. A de maior extensión é a do Oeste, dos arroios dos Mouros, Treita de Cortiñas e Rego dos Curvos, tributarios do río Bibei III.A conca que verte as súas augas cara ao Norte, drena as súas augas a través do arroio Valdafranca, ao río Corzos ou Lorzas.Un dos principais axentes involucrados na contaminación de terreos mineiros -cunha maior incidencia naquelas explotacións abandonadas- é a auga, que vai participar non só na liberación de contaminantes, senón tamén na mobilización e dispersión destes no medio (Oyarzun et ao., 2011).

No “ANEXO III: Estudio hidrológico e hidrogeológico y Sistema Integral de gestión de aguas. S.I.G.A.” propóñense niveis de referencia nas masas de auga superficiais para varias substancias perigosas e perigosas prioritarias que superan os valores máximos permitidos tabulados nas correspondentes Normas de Calidade Ambiental (NCA), segundo o Real Decreto 817/2015, de 11 de septiembre, por el que se establecen los criterios de seguimiento y evaluación del estado de las aguas superficiales y las normas de calidad ambiental. Así, por exemplo, para as masas de auga Treita de Cortiñas, Rego de Valdafranca, Balsa Frente de Explotación e Rego dos Corvos, propóñense niveis de referencia (NR) que superarían en varias ordes de magnitude os valores máximos permitidos para arsénico, mercurio, cadmio e chumbo, evidenciando o estado de contaminación grave por metais pesados actual e a ausencia de calquera previsión de tratamento para impedir a continuidade desta situación, que pretende “normalizarse” considerando estes niveis ilegais como “niveis de referencia”:

Substancia

Límite NCA NR Cortiñas NR Valdafranca NR Balsa NR Corvos

Arsénico 50 µg/L 51-109 µg/L 16-147 µg/L - -Mercurio 0,07 µg/L 0,03-1,14 µg/L 0,01-0,19 µg/L 0,01-0,21 µg/L 0,03-0,62 µg/L

1

Cadmio 0,08 µg/L - - 0,01-15.05 µg/L -Chumbo 7,2 µg/L - - 0,22-12,95 µg/L -

Unha vez que todo o “Sistema Integral de gestión de aguas. S.I.G.A.” se presenta como sendo deseñado para alcanzar estes “niveis de referencia” que superar en varias ordes de magnitude os valores máximos permitidos, o proxecto debe ser denegado, pois implicaría a continuación e perpetuación de verteduras directas con altas concentracións de metais pesados con impacto inmediato sobre espazos protexidos da Rede Natura 2000. Ilustra este feito que nas mostraxes propostas como parte deste sistema, non se pretende analizar ningún destes parámetros (p. 87, Anexo III).

A contaminación nos terreos mineiros máis frecuente e con maior incidencia, está causada pola gran abundancia de metais e arsénico. Estes elementos atópanse formando parte de minerais primarios, tanto daqueles que son os de interese económico ─os que se explotan para obter o metal “beneficiable” ─ como tamén doutros minerais que os acompañan nas formacións xeolóxicas nas que aparecen os xacementos minerais. Hai outra contaminación relacionada cos traballos mineiros, relacionada con substancias ou materiais utilizados nos procesos extractivos e metalúrxicos, como acedos, cianuro, hidrocarburos, reactivos alcalinos, mercurio, etc.

Como consecuencia da actividade mineira, moitos dos minerais que forman parte dos xacementos explotados quedan expostos á atmosfera, alterándose por acción da auga e do osíxeno atmosférico, nunha serie de procesos que forman parte da denominada alteración superxénica ou meteorización. Estes procesos de meteorización inclúen, fundamentalmente, reaccións de oxidación e hidrólisis nas que os minerais primarios van destruír, liberándose os constituíntes que os forman, entre os que se atopan metais e outros elementos de gran importancia ecotoxicológica como o arsénico. Entre os factores que condicionan a meteorización, están aqueles que teñen que ver coa reactividade química dos minerais, como é a composición e estrutura mineral, e a textura ─que á súa vez, condiciona a superficie específica e a permeabilidade─. Isto fai que, as balsas de lodos (residuos de procesos metalúrxicos de flotación, floculación, etc.) constitúan unha das fontes de emisión de contaminantes máis importantes nas contornas mineiras, ao ser acumulacións de grandes volumes de minerais que pola súa natureza son moi reactivos (por exemplo, sulfuros), e que pola súa textura (granulometría) tamén o son.Os compoñentes químicos liberados pasan a formar parte da auga -superficial e subterránea- como especies disoltas, podendo así ser transportados e dispersados no medio, mesmo en grandes distancias. A auga convértese desta maneira, en axente inductor da contaminación, pero tamén nun dos compartimentos ambientais máis afectados por esa contaminación. Pero non só os contaminantes son dispersados en solución, tamén o son naquelas partículas e coloides transportados pola auga.

A destrución -por procesos de alteración supergénica de oxidación e hidrólisis- de minerais primarios metálicos -como son os sulfuros presentes nos xacementos e nos residuos mineiros-, non só vai xerar a incorporación de metais pesados ao auga como especies iónicas. Tal alteración tamén vai producir, como ocorre coa pirita (FES2), unha gran cantidade de ión sulfato e H+ na auga. Precisamente, a gran concentración de H+ vai reducir notablemente o pH, dando lugar ao que se coñece como “Drenaxe Aceda de Mina” ou DAM, caracterizado por unha alta concentración de metais -sobre todo de Fe, e en moitos casos tamén de arsénico-, de sulfato, e un pH extraordinariamente baixo.Ademais, hai un efecto coadxuvante, xa que as condicións excepcionais de acidez favorecen a elevada concentración de metais no DAM, ao aumentar na maioría deles a súa solubilidade. Así, os efluentes de escavacións (subterráneas e ao descuberto) e de residuos en contornas mineiras son fontes de contaminación por metais pesados nos cursos fluviais, nas augas subterráneas, e nos chans, que ademais se verán afectados por unha intensa acidificación e entrada de sulfato. Nesta contorna, como consecuencia da contaminación sumada para os efectos da alta acidez e concentración de sulfato, ten lugar unha importante perda de calidade dos recursos hídricos e edáficos. Nos chans pódense acumular os metais na fase sólida (mineral e orgánica) en procesos de absorción. Igualmente, os metais poden quedar retidos no chan, coprecipitados en sales como hidrosulfatos, en hidróxidos e oxidhidróxidos metálicos, e en carbonatos. Ambos os procesos -absorción e coprecipitación- son, fundamentalmente, os responsables da atenuación natural da contaminación nas augas, ao quedar así retidos en chans e sedimentos. Pero tamén, ao ser en moitos casos procesos reversibles, poden facilitar a incorporación de metais á auga, se as condicións fisicoquímicas do medio son adecuadas para que se produza a disolución, ou a desorción.

CONCENTRACIÓNS ANÓMALAS DE METÁIS PESADOS. FALLA DE ESTUDOS ACTUALIZADOS DE METAIS PESADOS. A PROPIA EMPRESA PROMOTORA REFERENCIA UN ESTUDO REALIZADO NO ANO 2016.

2

Indica a promotora:

“De maneira sistemática esta norma incúmprese para as concentracións de fosfatos, sólidos en suspensión, ferro e manganeso….. (). En comparación cos valores medios para as augas subterráneas da conca do Sil, as augas da mina de Penouta presentan frecuentemente concentracións superiores de amonio, ferro, manganeso, silicio e bario…”.

En realidade, no Estudo de “Determinación de los Niveles de Referencia” que se acompaña ao Anexo, evidénciase que os valores máximos detectados son verdadeiramente alarmantes, e moi máis elevando do que os xa ilegais “niveis de referencia” propostos. Así, no rego da Treita de Cortiñas, o arsénico alcanza os 128 µg/L, o cadmio os 50 µg/L, o mercurio os 1,15 µg/L, chumbo 50 µg/L e o cinc 1363 µg/L; mentres que no rego da Valdafranca, os valores de arsénico chegan a alcanzar os 283 µg/L e os de mercurio 0,30 µg/L, todos varias ordes de magnitude por riba das NCA. O propio estudio, na súa páxina 36, indica, en relación á Treita das Cortiñas, “se puede decir que, de manera continuada y sistemática, los valores de concentración de hierro, manganeso, mercurio y arsénico incumplen los límites establecidos en la normativa de calidad ambiental (RD 60/2011).” E aínda que “El mercurio presenta un límite de detección igual al límite legal en términos de concentración medio anual, superando en casi todas las muestras la concentración máxima admisible (CMA).” E, sobre o rego da Valdafranca (p. 39), admítese “que incumplen de manera sistemática este límite”, para arsénico e mercurio. O estudo conclúe (p. 43):

Se puede apreciar que en las subcuencas del arroyo Treita de Cortiñas y del arroyo Valdafranca las aguas están modificadas como consecuencia de los afloramientos, descargas subterráneas y lavados del terreno y escombreras, superando los límites establecidos en las distintas normativas para diversos elementos y compuestos.

Del mismo modo, para el arroyo Balsa del Frente de Explotación y Rego Dos Corvos, aunque con características físico-químicas mejorables, también presentan concentraciones de ciertos elementos por encima de los límites establecidos en la legislación.

SEGUNDA.- AFECCIÓN SEVERA E INCOMPATIBLE COA REDE NATURA. ZONA ZEC E ZEPA PENA TREVINCA.A zona ZEC “Pena Trevinca” atópase ademais definida como Zona de Especial Protección dos Valores Naturais (ZEPVN) da rede galega de espazos protexidos (Lei 9/2001, do 21de agosto, de conservación da natureza). Esta área protexida ubícase mesmo ao bordo da explotación con afección severa, significativa e incompatible coa explotación mineira a ceo aberto que se pretende.A explotación mineira, que non consta que fora obxecto de restauración algunha, con respecto ás antigas minas, están cubertas por cascallos e residuos mineiros e das balsas mineiras. Zonas que constituindo terras fértiles no seu momento, non recuperaron ainda o seu estado orixinario.O DECRETO 72/2004, do 2 de abril, declaraba determinados Espazos como Zonas de Especial Protección dos Valores Naturais (DOG Núm. 69, de 12 de abril de 2004).A proposta galega á Rede Europea Natura 2000 preveía nese momento unha serie de lugares para os que era necesario aplicar o marco legal previsto na Lei 9/2001, do 21 de agosto, de conservación da natureza. Esta necesidade de protección derivaba da Directiva 92/43/CEE, relativa á conservación dos hábitats naturais e da fauna e flora silvestres, transposta ao dereito español, a través do Real decreto 1997/1995 que establecía a obriga de manter -ou se é o caso restablecer- nun estado de conservación favorable, os tipos de hábitats naturais e taxones que formen parte de cada proposta, até mentres a Unión Europea non aprobara definitivamente os listados de Lugares de Importancia Comunitaria; así mesmo tamén se incluían as Zonas de Especial Protección para as Aves (ZEPA) declaradas no ámbito da Comunidade Autónoma de Galicia.

A Lei 9/2001, do 21 de agosto, de conservación da natureza, regulaba no seu artigo 16, a Zona de Especial Protección dos Valores Naturais, definíndoa como aqueles espazos que polos seus valores ou intereses naturais, culturais, científicos, educativos ou paisaxístico sexa necesario asegurar a súa conservación e non teñan outra protección específica. O parágrafo terceiro deste artigo dispoñía ademais que nesta zona se incluirían tamén as zonas especiais de conservación que conformaban a Rede Natura 2000, creada ao abeiro das Directivas 79/409/CEE e 92/43/CEE, e que non teñan outra figura de protección das previstas nesta lei.

3

En canto aos usos e actividades nas ZEC o artigo 2 establecía:

1. De acordo co establecido no artigo 16.2º da Lei 9/2001, do 21 de agosto, de conservación da natureza, os usos e actividades que se viñan realizando nestes espazos e que non vulneren os seus valores naturais, pódense seguir levando a cabo, do xeito tradicional.

2. A realización de actividades non previstas anteriormente, e que poidan poñer en perigo os valores que xustifican a protección destes espazos requirirán autorización previa da Consellería de Medio Ambiente.

Referíase a lei ao Lic Es1130007 Pena Trevinca que abranguía os municipios de O Bolo, Carballeda de Valdeorras, Manzaneda, A Veiga e Viana do Bolo

Con posterioridade publicouse o Decreto 37/2014, do 27 de marzo, polo que se declaran zonas especiais de conservación os lugares de importancia comunitaria de Galicia e se aproba o Plan director da Rede Natura 2000 de Galicia.

O seu artigo 4 referido á “Avaliación das repercusións” establece:

1. Os procedementos de avaliación das repercusións de plans, programas e proxectos sobre os espazos protexidos incluídos no ámbito de aplicación do plan, a que fai referencia o artigo 45 da Lei 42/2007, do 13 de decembro, substanciaranse de acordo coa Lei 21/2013, do 9 de decembro, de impacto ambiental, ou norma que a substitúa. En concreto, a avaliación a que fan referencia os artigos 6.3 da Directiva 92/43/CEE e 45.4 da Lei 42/2007, do 13 de decembro, desenvolverase mediante a emisión por parte da dirección xeral competente en materia de conservación da natureza dun informe ambiental que será preceptivo e vinculante.

2. Na avaliación das repercusións sobre os espazos protexidos incluídos no ámbito de aplicación do Plan director da Rede Natura 2000, dos plans, programas ou proxectos a que se refire a Lei 21/2013, do 9 de decembro, a emisión do informe ambiental integrarase no marco do procedemento establecido para a súa autorización de acordo coa normativa específica que lle sexa de aplicación.

Para o ZEC PENA TREVINCA (ES1130007) o artigo 14 establece uns “Obxectivos dos espazos das áreas de montaña”.

1. Zonas especiais de conservación (ZEC).ES1130007 Pena Trevinca.

Prioridade: hábitats naturais.

1.1. Mellorar e completar o inventario dos tipos de hábitat naturais nos espazos protexidos Rede Natura 2000 con tipoloxía de áreas de montaña.

1.1.1. Mellorar e completar o inventario dos tipos de hábitat de auga doce, en particular das augas estancadas, así como o inventariado das súas especies características.

1.1.2. Mellorar e completar o inventario dos queirogais húmidos, en particular do tipo de hábitat prioritario 4020* Queirogais húmidos atlánticos de zonas temperadas de Erica ciliaris e Erica tetralix, así como o inventariado das súas especies características.

1.1.3. Mellorar e completar o inventario dos queirogais característicos de alta montaña, en particular dos tipos de hábitat natural 4060 Queirogais alpinos e boreais e 4090 Queirogais oromediterráneos endémicos con toxos, así como o inventariado das súas especies características.

1.1.4. Mellorar e completar o inventario dos prados húmidos e mesófilos, en particular do tipo de hábitat natural 6520 Prados de sega de montaña, así como o inventariado das súas especies características.

1.1.5. Mellorar e completar o inventario dos hábitats naturais de turbeiras altas, turbeiras baixas e áreas pantanosas, así como o inventariado das súas especies características.

4

1.1.6. Mellorar e completar o inventario dos hábitats rochosos e covas, en particular do tipo de hábitat natural 8310 Covas non explotadas polo turismo, así como o inventariado das súas especies características.

1.1.7. Mellorar e completar o inventario dos hábitats prioritarios 91D0* Turbeiras boscosas e 91E0* Bosques aluviais de Alnus glutinosa e Fraxinus excelsior (Alno-Padion, Alnion incanae, Salicion albae) así como o inventariado das súas especies características.

1.2. Definir os estados de conservación actual e favorable dos tipos de hábitat naturais e identificar as súas principais presións e ameazas nos espazos protexidos Rede Natura 2000 con tipoloxía de áreas de montaña.

1.2.1. Definir os estados de conservación actual e favorable dos sistemas lacustres, en particular dos tipos de hábitat de augas estancadas, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

1.2.2. Definir os estados de conservación actual e favorable dos queirogais húmidos, en particular do tipo de hábitat prioritario 4020* Queirogais húmidos atlánticos de zonas temperadas de Erica ciliaris e Erica tetralix, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

1.2.3. Definir os estados de conservación actual e favorable dos queirogais característicos de alta montaña, en particular dos tipos de hábitat natural 4060 Queirogais alpinos e boreais e 4090 Queirogais oromediterráneos endémicos con toxos, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

1.2.4. Definir os estados de conservación actual e favorable dos prados húmidos e mesófilos, en particular do tipo de hábitat natural 6520 Prados de sega de montaña, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

1.2.5. Definir os estados de conservación actual e favorable dos hábitats rochosos e covas, en particular do tipo de hábitat natural 8310 Covas non explotadas polo turismo, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

1.2.6. Definir os estados de conservación actual e favorable dos hábitats naturais de turbeiras altas, turbeiras baixas e áreas pantanosas, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

1.2.7. Definir os estados de conservación actual e favorable dos tipos de hábitat naturais 91D0* Turbeiras boscosas e 91E0* Bosques aluviais de Alnus glutinosa e Fraxinus excelsior (Alno-Padion, Alnion incanae, Salicion albae) identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

1.3. Mellorar o estado de conservación dos tipos de hábitat naturais así como as condicións do seu ámbito, nos espazos protexidos Rede Natura 2000 con tipoloxía de áreas de montaña.

1.3.1. Alcanzar o bo estado ecolóxico e químico dos cursos fluviais, tal e como se definiu na Directiva Marco da Auga (Directiva 2000/60/CE), por medio do incremento da calidade das súas augas, recuperación da vexetación de ribeira e eliminación de obstáculos.

1.3.2. Coñecer a calidade da auga dos diversos tipos de zonas húmidas, tanto nos seus aspectos fisicoquímicos como biolóxicos, así como as súas variacións no tempo.

Prioridade: especies de interese comunitario.

2.1. Mellorar e completar o inventario das especies de interese comunitario nos espazos protexidos Rede Natura 2000 con tipoloxía de áreas de montaña.

5

2.1.1. Mellorar a información relativa á distribución e abundancia poboacional de Eryngium viviparum.

2.1.2. Mellorar a información relativa á distribución e abundancia poboacional das especies de flora ameazada, en particular de Culcita macrocarpa, Festuca elegans, F. summilusitanica, Narcissus asturiensis, N. cyclamineus, N. pseudonarcissus nobilis, Petrocoptis grandiflora, Sphagnum pylaesii, Santolina semidentata, Vandenboschia speciosa, Veronica micrantha e Woodwardia radicans.

2.1.3. Mellorar a información relativa á distribución e abundancia poboacional do mexillón de río Margaritifera margaritifera.

2.1.4. Mellorar a información relativa á distribución e abundancia poboacional dos odonatos presentes nas zonas húmidas e cursos fluviais das áreas de montaña, con especial atención ás especies Coenagrion mercuriale, Gomphus graslinii, Macromia splendens e Oxygastra curtisii.

2.1.5. Mellorar a información relativa á distribución e abundancia poboacional do cangrexo de río autóctono Austropotamobius pallipes.

2.1.6. Mellorar a información relativa á distribución e abundancia poboacional de morcegos cavernícolas.

2.1.7. Mellorar a información relativa á distribución e abundancia poboacional do oso pardo Ursus arctos.

2.2. Definir os estados de conservación actual e favorable das especies de interese comunitario e identificar as súas principais presións e ameazas nos espazos protexidos Rede Natura 2000 con tipoloxía de áreas de montaña.

2.2.1. Definir os estados de conservación actual e favorable de Eryngium viviparum, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

2.2.2. Definir os estados de conservación actual e favorable das especies de flora ameazada, en particular de Culcita macrocarpa, Festuca elegans, F. summilusitanica, Narcissus asturiensis, N. cyclamineus, N. pseudonarcissus nobilis, Petrocoptis grandiflora, Sphagnum pylaesii, Santolina semidentata, Vandenboschia speciosa, Veronica micrantha e Woodwardia radicans, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

2.2.3. Definir os estados de conservación actual e favorable do mexillón de río Margaritifera margaritifera, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

2.2.4. Definir os estados de conservación actual e favorable dos odonatos presentes nas zonas húmidas e cursos fluviais das áreas de montaña, con especial atención ás especies Coenagrion mercuriale, Gomphus graslinii, Macromia splendens e Oxygastra curtisii, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

2.2.5. Definir os estados de conservación actual e favorable do cangrexo de río autóctono Austropotamobius pallipes, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

2.2.6. Definir os estados de conservación actual e favorable das especies de morcegos cavernícolas, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

2.2.7. Definir os estados de conservación actual e favorable do oso pardo Ursus arctos, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

2.3. Mellorar o estado de conservación das especies de interese comunitario así como as condicións do seu ámbito, nos espazos protexidos Rede Natura 2000 con tipoloxía de áreas de montaña.

2.3.1. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat e reducir os factores de ameaza de Eryngium viviparum.6

2.3.2. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat e reducir os factores de ameaza das especies de flora ameazada, en particular de Culcita macrocarpa, Festuca elegans, F.summilusitanica, Narcissus asturiensis, N. cyclamineus, N. pseudonarcissus nobilis, Petrocoptis grandiflora, Sphagnum pylaesii, Santolina semidentata, Vandenboschia speciosa, Veronica micrantha e Woodwardia radicans.

2.3.3. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat e reducir os factores de ameaza do mexillón de río Margaritifera margaritifera.

2.3.4. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat e reducir os factores de ameaza das especies de odonatos Coenagrion mercuriale, Gomphus graslinii, Macromia splendens e Oxygastra curtisii.

2.3.5. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat e reducir os factores de ameaza do cangrexo de río autóctono Austropotamobius pallipes.

2.3.6. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat e reducir os factores de ameaza de morcegos cavernícolas.

2.3.7. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat e reducir os factores de ameaza do oso pardo Ursus arctos.

2.3.8. Establecer un programa de seguimento e erradicación de especies de flora e fauna exótica invasora no ámbito das áreas de montaña dos espazos da Rede Natura 2000.

Prioridade: procesos ecolóxicos.

3.1. Potenciar a conectividade ecolóxica das áreas de montaña co fin de previr a perda de biodiversidade, facilitar o intercambio xenético e o desprazamento das especies de fauna e flora.

3.1.1. Mellorar a conectividade e permeabilidade dos hábitats boscosos, establecendo os mecanismos necesarios para reducir a súa fragmentación.

3.2. Potenciar a conectividade ecolóxica dos cursos fluviais co fin de previr a perda de biodiversidade, facilitar o intercambio xenético e o desprazamento das especies de fauna e flora.

3.2.1. Colaborar co organismo de bacía para establecer ou favorecer a conectividade ecolóxica nos tramos en que esta non exista e mellorala nas zonas en que se poida considerar deficiente.

Prioridade: aproveitamento sustentable dos recursos.

4.1. Fomentar o aproveitamento racional dos recursos, compatibilizándoo cos valores de conservación das áreas de montaña, e que permitan garantir o equilibrio dos procesos naturais.

4.1.1. Promover a implantación de boas prácticas profesionais no desenvolvemento das actividades agrícolas, gandeiras e forestais que teñan lugar no ámbito da ZEC.

4.1.2. Promover tratamentos silvícolas que favorezan a heteroxeneidade das masas forestais.

4.1.3. Fomentar o mantemento da agricultura e gandaría extensiva tradicionais e da xestión forestal sustentable mediante a sinatura de acordos ou convenios contractuais con profesionais, asociacións de profesionais ou comunidades de montes que se comprometan á aplicación de medidas compatibles coa conservación dos tipos de hábitat naturais e especies de interese comunitario.

4.1.4. Establecer un seguimento sobre os usos tradicionais que incidan sobre as breixeiras húmidas, en particular do tipo de hábitat natural 4020* Queirogais húmidos atlánticos de zonas temperadas de Erica ciliaris e Erica tetralix.

Prioridade: uso público.

7

5.1. Promover un uso público ordenado e compatible coa conservación dos tipos de hábitat naturais e especies de interese comunitario.

5.1.1. Difundir, entre a poboación local e os visitantes, os valores naturais existentes en cada ZEC, o contido e propostas do plan de xestión e a súa relación cos usos tradicionais.

5.1.2. Promover a creación e adecuación en cada ZEC das infraestruturas de uso público necesarias para achegar a poboación local e os visitantes aos valores do espazo natural, de forma ordenada e compatible cos obxectivos de conservación.

Prioridade: investigación, educación e participación cidadá.

6.1. Favorecer liñas de investigación que permitan a mellora do coñecemento dos recursos naturais, así como do efecto que teñen sobre o medio natural os diferentes tipos de usos e aproveitamentos establecidos no espazo.

6.1.1. Promover proxectos de investigación nas ZEC como instrumento de apoio á xestión da Rede Natura 2000.

6.2. Favorecer o coñecemento e implicación social na conservación das ZEC.

6.2.1. Deseñar programas específicos de educación ambiental e sensibilización sobre os problemas e solucións dos valores naturais e paisaxísticos das ZEC.

6.2.2. Fomentar a participación, a través de campañas de voluntariado ambiental, na erradicación de especies invasoras e, en xeral, en todas aquelas actuacións que supoñan unha mellora na conservación das ZEC.

2. Zonas de especial protección para as aves (ZEPA).

ES0000437 Pena Trevinca.

Prioridade: hábitats das especies de aves do anexo I e migratorias.

1.1. Mellorar e completar o inventario dos hábitat das especies de aves do anexo I e migradoras nas ZEPA con tipoloxía de áreas de montaña.

1.1.1. Identificar e establecer de forma precisa a localización e superficie dos tipos de hábitat da comunidade de aves forestais.

1.1.2. Identificar e establecer de forma precisa a localización e superficie dos tipos de hábitat da comunidade de aves rupícolas.

1.2. Definir os estados de conservación actual e favorable dos hábitats das especies de aves a que se refire o artigo 4 da Directiva 2009/147/CE, así como das súas principais presións e ameazas.

1.2.1. Definir os estados de conservación actual e favorable dos hábitats da comunidade de aves forestais, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

1.2.2. Definir os estados de conservación actual e favorable dos hábitats da comunidade de aves rupícolas, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

1.3. Mellorar o estado de conservación dos hábitats das especies de aves a que se refire o artigo 4 da Directiva 2009/147/CE así como as condicións do seu ámbito, nas ZEPA con tipoloxía de áreas de montaña.

1.3.1. Conservar e aumentar a superficie de bosque autóctono, buscando un grao máximo de diversidade estrutural e específica acorde cos requirimentos ecolóxicos dunha maioría de especies de aves.

8

1.3.2. Alcanzar o bo estado ecolóxico e químico dos cursos fluviais, tal e como se definiu na Directiva Marco da Auga (Directiva 2000/60/CE), por medio do incremento da calidade das súas augas, recuperación da vexetación de ribeira e eliminación de obstáculos.

1.3.3. Coñecer a calidade da auga dos diversos tipos de zonas húmidas, tanto nos seus aspectos fisicoquímicos como biolóxicos, así como as súas variacións no tempo.

Prioridade: Especies de aves do anexo I e migratorias.

2.1. Mellorar e completar o inventario das especies de aves a que se refire o artigo 4 da Directiva 2009/147/CE nas ZEPA con tipoloxía de áreas de montaña.

2.1.1. Mellorar e completar a información relativa á distribución e abundancia poboacional das especies da comunidade de aves forestais.

2.1.2. Mellorar e completar a información relativa á distribución e abundancia poboacional das especies da comunidade de aves rupícolas.

2.2. Definir os estados de conservación actual e favorable das especies de aves a que se refire o artigo 4 da Directiva 2009/147/CE, así como das súas principais presións e ameazas.

2.2.1. Definir os estados de conservación actual e favorable das especies da comunidade de aves forestais, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

2.2.2. Definir os estados de conservación actual e favorable das especies da comunidade de aves rupícolas, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

2.2.3. Mellorar o sistema de vixilancia das poboacións de aves acuáticas invernantes na rede de ZEPA, identificar os seus principais factores de ameaza e establecer e desenvolver un protocolo de seguimento do seu estado de conservación.

2.3. Mellorar o estado de conservación das especies de aves a que se refire o artigo 4 da Directiva 2009/147/CE nas ZEPA con tipoloxía de áreas de montaña.

2.3.1. Reducir a incidencia dos factores limitantes sobre as especies de aves a que se refire o artigo 4 da Directiva 2009/147/CE e sobre os seus hábitats.

2.3.2. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat de cría e reducir os factores de ameaza do voitre branco Neophron percnopterus.

2.3.3. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat de cría e reducir os factores de ameaza da águia real Aquila chrysaetos.

2.3.4. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat de cría e reducir os factores de ameaza da pita do monte Tetrao urogallus cantabricus.

2.3.5. Mellorar a dispoñibilidade de hábitat de cría e reducir os factores de ameaza da perdiz charrela Perdix perdix hispaniensis.

2.3.6. Establecer un programa de seguimento e erradicación de especies de flora e fauna exótica invasora.

Prioridade: procesos ecolóxicos.

3.1. Potenciar a conectividade ecolóxica das áreas de montaña co fin de previr a perda de biodiversidade, facilitar o intercambio xenético e o desprazamento das especies de fauna e flora.

9

3.1.1. Mellorar a conectividade e permeabilidade dos hábitats boscosos, establecendo os mecanismos necesarios para reducir a súa fragmentación.

3.2. Potenciar a conectividade ecolóxica dos cursos fluviais co fin de previr a perda de biodiversidade, facilitar o intercambio xenético e o desprazamento das especies de fauna e flora.

3.2.1. Colaborar co organismo de bacía para establecer ou favorecer a conectividade ecolóxica nos tramos en que esta non exista e mellorala nas zonas en que se poida considerar deficiente.

Prioridade: aproveitamento sustentable dos recursos.

4.1. Fomentar o aproveitamento racional dos recursos, compatibilizándoo cos valores de conservación das áreas de montaña, e que permitan garantir o equilibrio dos procesos naturais.

4.1.1. Promover a implantación de boas prácticas profesionais no desenvolvemento das actividades agrícolas, gandeiras e forestais que teñan lugar no ámbito da ZEPA.

4.1.2. Promover tratamentos silvícolas que favorezan a heteroxeneidade das masas forestais.

4.1.3. Fomentar o mantemento da agricultura e gandaría extensiva tradicionais e da xestión forestal sustentable mediante a sinatura de acordos ou convenios contractuais con profesionais, asociacións de profesionais ou comunidades de montes que se comprometan á aplicación de medidas compatibles coa conservación das especies de aves a que se refire o artigo 4 da Directiva 2009/147/CE e sobre os seus hábitats.

Prioridade: uso público.

5.1. Promover un uso público ordenado e compatible coa conservación das especies de aves a que se refire o artigo 4 da Directiva 2009/147/CE e dos seus hábitats.

5.1.1. Difundir, entre a poboación local e os visitantes, os valores naturais existentes en cada ZEPA, o contido e propostas do plan de xestión e a súa relación cos usos tradicionais.

5.1.2. Promover a creación e adecuación en cada ZEPA das infraestruturas de uso público necesarias para achegar a poboación local e os visitantes aos valores do espazo natural, de forma ordenada e compatible cos obxectivos de conservación.

Prioridade: investigación, educación e participación cidadá.

6.1. Favorecer liñas de investigación que permitan a mellora do coñecemento dos recursos naturais, así como do efecto que teñen sobre o medio natural os diferentes tipos de usos e aproveitamentos establecidos no espazo.

6.1.1. Promover proxectos de investigación nas ZEPA como instrumento de apoio á xestión da Rede Natura 2000.

6.1.2. Promover e regular a marcación de aves silvestres na rede de ZEPA como instrumento de apoio á xestión das especies de aves e os seus hábitats.

6.2. Favorecer o coñecemento e implicación social na conservación das ZEPA.

6.2.1. Deseñar programas específicos de educación ambiental e sensibilización sobre os problemas e solucións dos valores naturais e paisaxísticos das ZEPA.

6.2.2. Fomentar a participación, a través de campañas de voluntariado ambiental en todas aquelas actuacións que supoñan unha mellora na conservación das ZEPA.

O artigo 22 do citado Decreto establece como DIRECTRICES para estos espazos:10

1. A xestión dos espazos e compoñentes da biodiversidade comprendidos no ámbito de aplicación deste decreto t erá como obxectivo alcanzar un nivel de protección elevado, tendo presente a diversidade de situacións existentes nos distintos espazos e territorios. Basearase nos principios de cautela e de acción preventiva. Cando haxa perigo de dano grave ou irreversible, a falta de certeza científica absoluta non deberá utilizarse como razón para postergar a adopción de medidas eficaces en función dos custos para impedir a degradación do medio.

2. Fomentarase a utilización dos compoñentes naturais do espazo dun modo e a un ritmo que non ocasione a diminución a longo prazo da biodiversidade, de modo que se aseguren as posibilidades de satisfacer as necesidades e as aspiracións das xeracións actuais e futuras.

3. Velarase polo mantemento dos procesos ecolóxicos esenciais e dos ecosistemas.

4. Velarase pola preservación da variedade, singularidade e beleza dos ecosistemas naturais e da paisaxe, evitando ou, se é o caso, minimizando, a degradación destes por elementos ou construcións que supoñan un elevado impacto visual, derivado da súa localización, materiais empregados ou das relacións de texturas e cores utilizadas.

5. Darase preferencia ás medidas de conservación, preservación e restauración dos hábitats naturais e seminaturais, facendo especial fincapé naqueles considerados como prioritarios ou de interese comunitario.

6. Darase preferencia ás medidas de conservación, preservación e recuperación das especies silvestres de flora e fauna, facendo especial fincapé naquelas consideradas como protexidas por normativas internacionais, comunitarias, nacionais ou galegas.

7. Concederase prioridade ás especies de interese para a conservación, ás especies endémicas ou que posúan unha área de distribución limitada, así como ás especies de fauna migratoria.

8. Darase preferencia á conservación da diversidade xenética das poboacións silvestres de flora e fauna, así como ao mantemento ou, se é o caso, á recuperación de razas, variedades e cultivos tradicionais que formen parte dos sistemas tradicionais de aproveitamento agrícola, gandeiro ou forestal.

9. Evitarase a introdución e proliferación de especies, subespecies, razas xeográficas, ou organismos xeneticamente modificados, distintos dos autóctonos, na medida en que poidan competir con estas, alterar a súa pureza xenética ou provocar desequilibrios ecolóxicos sobre os hábitats naturais e seminaturais.

10. As actividades e actuacións que se desenvolvan no espazo natural buscarán o mantemento dos reservorios naturais de carbono existentes no espazo natural, a redución das emisións de gases de efecto invernadoiro, así como unha maior eficiencia no gasto dos recursos renovables e no control integral dos residuos e produtos contaminantes.

11. Evitarase a realización de calquera tipo de actividade que poida supoñer un risco de contaminación das augas, tanto superficiais como subterráneas.

12. Manteranse as actividades e usos que sexan compatibles coa conservación da biodiversidade e o uso sustentable dos recursos naturais.

13. Mellorarase a calidade de vida dos habitantes do espazo natural mediante a adopción de medidas de dinamización e desenvolvemento económico, dirixidas especialmente ás actividades relacionadas co uso público, o turismo e o aproveitamento sustentable dos recursos naturais.

14. Elaborarase un programa de seguimento da realidade económica, sociolóxica e natural do espazo natural co fin de poder avaliar axeitadamente a repercusión de programas e proxectos sobre as características naturais do espazo.

15. Farase promoción do coñecemento dos valores naturais e culturais do espazo natural a través da coordinación con outras administracións, a comunidade científica e a poboación local.

11

TERCEIRA.- AUSENCIA DUN PLAN SECTORIAL DE ACTIVIDADES EXTRACTIVAS QUE IDENTIFIQUE A ZONA CON POTENCIAL MINEIRO E FALLA DE RESTURACIÓN AMBIENTAL MINEIRA.

O artigo 23 do Decreto 37/2014, do 27 de marzo, polo que se declaran zonas especiais de conservación os lugares de importancia comunitaria de Galicia e se aproba o Plan director da Rede Natura 2000 de Galicia refírese á “Exclusión de actividades na Rede Natura 2000” e indica:

1. O territorio delimitado polo ámbito comprendido neste decreto considérase como área de exclusión á hora de planificar e autorizar novas actividades e aproveitamentos mineiros a ceo aberto. Con carácter excepcional poderanse autorizar novas actividades extractivas a ceo aberto naquelas áreas incluídas no ámbito de aplicación deste decreto que sexan identificadas como zonas con potencial mineiro polo Plan sectorial de actividades extractivas de Galicia, definido ao abeiro do artigo 11 da Lei 3/2008, do 23 de maio, de ordenación da minaría de Galicia, ou que queden incluídas nun concello mineiro declarado ao abeiro do artigo 45 da Lei 3/2008, do 23 de maio.

As explotacións en activo no momento da entrada en vigor do presente plan poderán continuar coa súa actividade dentro das condicións da súa autorización ou outorgamento.

A viabilidade das explotacións mineiras solicitadas con anterioridade á entrada en vigor do presente plan, así como a ampliación das explotacións que se atopen en activo no dito momento, quedará supeditada ao procedemento de avaliación ambiental.

No ano 2012 publicábase no DOG Núm. 171, de 7 de setembro, a Resolución do 14 de agosto de 2012, da Dirección Xeral de Industria, Enerxía e Minas, pola que se somete a información pública o Proxecto de aproveitamento de recursos da sección B Penouta, no cal se inclúe estudo de impacto ambiental e plan de restauración, situado no concello de Viana do Bolo, da provincia de Ourense, e promovido por Pacific Strategic Minerals Spain, S.L.U. A esta parte non lle consta a publicidade da resolución de autorización de tal aproveitamento.

Con anterioridade a esa data, no DOG Núm. 65, de 1 de abril de 2011 publicábase o Acordo do 14 de marzo de 2011, da Xefatura Territorial de Ourense, pola que se sometía a información pública a petición do aproveitamento dos residuos mineiros das antigas Minas de Penouta sitos no concello de Viana do Bolo (Ourense), tamén sen resolución algunha. A esta parte non lle consta a publicidade da resolución de autorización de tal aproveitamento.

CUARTO.- DEREITOS MINEIROS CADUCADOS POLO TRANSCURSO DO TEMPO E FALLA DE EXPLOTACIÓN DESTES MÁIS DE 35 ANOS. NON CONSTA NO DIARIO OFICIAL A AUTORIZACIÓN DO DEREITO MINEIRO SOLICITADO O 29/06/2012.A mina da Penouta foi abandonada en 1985 sen facer ningún tipo de restauración ambiental polo que, 36 anos despois, a ferida de 184,2 ha (uns 250 campos de fútbol) é ben visible nas fotos do SIGPAC.A esta parte non lle consta publicación algunha oficial sobre do outorgamento do dereito mineiro solicitado o 29/06/2012. Aínda así, e no caso de existir tal publicación, esta quedaba suxeita á condición especial de cumprimento das condicións impostas na DIA de 01/04/2013.A Declaración de impacto ambiental de 01/04/2013 puidera ser obxecto de incumprimento flagrante no relativo ao parágrafo II.2 das condicións xerais da Declaración de impacto ambiental.De feito así se deduce da concentración anómala dos metáis pesados. Ao anterior hai que engadir que segundo consta no Boletín Oficial da provincia de Ourense de 26 de agosto de 2013, Pacific Estrategic Minerals Spain, S.L. e o seu representante Francisco García Polonio solicitaban a derivación da auga da balsa de Roldán para uso industrial ante a Confederación Hidrográfica do Miño –Sil. Sen embargo, a derivación da auga dunha balsa mineira debérase facer con moita cautela ao tratarse dunha balsa mineira abandonada con posible presencia de augas sulfurosas e concentracións anómalas de metáis pesados que puideran acabar, no caso de realizarse sen previo tratamento de metáis pesados, no medio natural e nos cursos de auga tanto superficiais como soterrados.

Achégase imaxe dos parágrafos relativos ás condicións que deberan cumprir as augas segundo a Declaración de Impacto ambiental para o aproveitamento de recursos da sección B "Penouta" de Pacific Strategic Minerals Spain, S.L, expediente 2012/0113, con data de resolución de 01-04-2013.

12

QUINTA.- AFECCIÓN MOI SEVERA AOS VALORES DA REDE NATURA, AOS OBXECTIVOS DE CONSERVACIÓN DESTA, Á CONECTIVIDADE ECOLÓXICA E AOS HÁBITATS NATURAIS PRESENTES NA ÁREA DE AFECCIÓN QUE PODEN VERSE SERIAMENTE AFECTADOS E EN RISCO POLAS ALTERACIÓNS ECOLÓXICAS DERIVADAS DA DRENAXE ÁCEDA DE MINAS.

É posible atopar certa representación de hábitats protexidos moi interesantes como o 3170* (Estanques temporais mediterráneos), 4020* (Queirogais húmidos atlánticos de zonas tépedas de Erica ciliaris e Erica tetralix) e 6430 (Megaforbios eutrofos higrófilos das orlas de chaira e dos pisos montano a alpino). Entre as especies de fauna especificamente vinculadas ao ecosistema ribeirego detectadas débese prestar especial atención ao Galemys pyrenaicus, en perigo de extinción e completamente ligado a hábitats fluviais moi específicos. Ademais entre os invertebrados, ten especial relevancia a Margaritifera margaritifera, con distribución moi limitada na península actualmente. Pero tamén se atopan especies pertencentes a outros grupos, como o merlo acuático europeo (Cinclus cinclus) e a londra (Lutra lutra).

Ademais o Río Bibei III constitúe un refuxio potencial para especies e comunidades ligadas ao ámbito fluvial que poidan verse gravemente ameazadas polas alteracións ecolóxicas ligadas á drenaxe áceda de minas e os sulfuros derivados da actividade extractiva a ceo aberto, dos refugallos mineiros amoreados na zona (non obxecto de restauración) e das balsas de lodos presentes tamén na área.

SEXTA.- FALLA DE UTILIDADE PÚBLICA, E AUSENCIA DE LICENCIA SOCIAL PARA A ACTIVIDADE EXTRACTIVA QUE SE PRETENDE. INCOMPATIBILIDADE COA “MAXIA VERDE” DE GALICIA E O TURISMO.

Esta comarca, coñecida como a Maxia Verde de Galicia, forma parte das serras sur-orientais galegas, caracterizadas polas súas altas montañas e os seus profundos vales, percorridos por numerosos ríos como o río Bibey, o Camba ou o Conso, que en moitos casos forman encoros e canóns.

É un pobo eminentemente agrícola e gandeiro. A agricultura, limitada polo clima e o minifundio, é principalmente para o consumo particular, se exceptuamos a castaña, con gran expansión e demanda no mercado. Trátase dunha forma de agricultura altamente ecolóxica, que permite manter a paisaxe no seu estado orixinal, o que converte a esta zona nun foco turístico moi demandado. En canto á gandería, predomina o vacún, seguido polo ovino, o caprino e o porcino. O seu aproveitamento en fundamentalmente cárnico, cunha gran tradición nos procesos de transformación autóctonos.

A actividade forestal viuse incrementada notablemente, a pesar dos incendios sufridos nos últimos anos.

13

A actividade industrial céntrase nas empresas de transformación agraria e na produción de enerxía hidroeléctrica nos vales de Bibey, Camba e Conso.

FALLA DE AVALIACIÓN DOS IMPACTOS DA ACTIVIDADE EXTRACTIVA SOBRE O TURISMO E O ÉXODO POBOACIONAL QUE PODE PROVOCAR A CONTAMINACIÓN MINEIRA POR METAIS PESADOS Na parroquia de Penouta, en concreto a poboación maior de 65 anos representa un 36.90%, situándose por encima de Ourense e Galicia. Aínda así, a poboación predominante na parroquia de Penouta queda comprendida entre os 16 e 64 anos, pero a baixa porcentaxe de mulleres fai que o nivel de substitución xeracional decreza. A comparativa coa provincia e comunidade autónoma reflicte unha poboación envellecida na parroquia, cuxo cálculo do índice de envellecemento estimado é dun 636%. A actividade mineira non vai a supor ningún revulsivo no tocante ao crecemento da poboación en tanto que non supón mellora ou oportunidade laboral para as mulleres, que se supón precisan estas parroquias para fixar poboación.A parroquia de Ramilo, do mesmo xeito que Penouta, atópase dentro da comarca “Maxia Verde" de Galicia, no partido xudicial de Viana do Bolo, a 4,4 km de Penouta.En canto á evolución poboacional na parroquia, do mesmo xeito que en Penouta, a diferenza de presenza de homes e mulleres nesta parroquia é máis significativa.

SÉTIMA.- VULNERACIÓN FLAGRANTE DA DIRECTIVA 92/43/CEE, RELATIVA Á CONSERVACIÓN DE HÁBITATS NATURAIS E DA FAUNA E FLORA SILVESTRES.

“Artigo 2

1. A presente Directiva ten por obxecto contribuír a garantir a biodiversidade mediante a conservación dos hábitats naturais e da fauna e flora silvestres no territorio europeo dos Estados membros ao que se aplica o Tratado.

2. As medidas que se adopten en virtude da presente Directiva terán como finalidade o mantemento ou o restablecemento, nun estado de conservación favorable, dos hábitats naturais e das especies silvestres da fauna e da flora de interese comunitario”.

“Artigo 6

1. Con respecto ás zonas especiais de conservación, os Estados membros fixarán as medidas de conservación necesarias que implicarán, no seu caso, adecuados plans de xestión, específicos aos lugares ou integrados noutros plans de desenvolvemento, e as apropiadas medidas regulamentarias, administrativas ou contractuais, que respondan as esixencias ecolóxicas dos tipos de hábitats naturais do Anexo I e das especies do Anexo II presentes nos lugares.

2. Os Estados membros adoptarán as medidas apropiadas para evitar, nas zonas especiais de conservación, a deterioración dos hábitats naturais e dos hábitats de especies, así como as alteracións que repercutan nas especies que motivasen a designación das zonas, na medida en que ditas alteracións poidan ter un efecto apreciable no que respecta a os obxectivos da presente Directiva.

3. Calquera plan ou proxecto que, sen ter relación directa coa xestión do lugar ou sen ser necesario para a mesma, poida afectar de forma apreciable aos citados lugares, xa sexa individualmente ou en combinación con outros plans e proxectos, someterase a unha adecuada avaliación das súas repercusións no lugar, tendo en cuenta os obxectivos de conservación do devandito lugar. Á vista das conclusións da avaliación das repercusións no lugar e supeditado ao disposto no apartado 4, as autoridades nacionais competentes só se declararán de acordo con devandito plan ou proxecto tras asegurarse de que non causará prexuízo á integridade do lugar en cuestión e, se procede, tras sometelo a información pública”.

A PREVALENCIA DA PROTECCIÓN AMBIENTAL DA LEI 42/2007, DO 13 DE DECEMBRO, DO PATRIMONIO NATURAL E DA BIODIVERSIDADE.

“Artigo 2. Principios.

14

Son principios que inspiran esta lei:

a) O mantemento dos procesos ecolóxicos esenciais e dos sistemas vitais básicos, apoiando os servizos dos ecosistemas para o benestar humano.

b) A conservación e restauración da biodiversidade e da geodiversidad mediante a conservación dos hábitats naturais e da fauna e flora silvestres. As medidas que se adopten para ese fin terán en conta as esixencias económicas, sociais e culturais, así como as particularidades rexionais e locais.

c) A utilización ordenada dos recursos para garantir o aproveitamento sostible do patrimonio natural, en particular, das especies e dos ecosistemas, a súa conservación, restauración e mellora e evitar a perda neta de biodiversidade.

d) A conservación e preservación da variedade, singularidade e beleza dos ecosistemas naturais, da diversidade xeolóxica e da paisaxe (…).

f) A prevalencia da protección ambiental sobre a ordenación territorial e urbanística e os supostos básicos da devandita prevalencia.

g) A precaución nas intervencións que poidan afectar a espazos naturais ou especies silvestres”.

En virtude do anterior,

SOLICITA:

1.- O rexeitamento do proxecto de explotación, estudo de impacto ambiental e plan de restauración da solicitude de pase a concesión da explotación Mina de Penouta número 4880.1, no concello de Viana do Bolo (DOG Núm. 49, de 12 de marzo de 2021) e a súa retirada definitiva pola súa incompatibilidade cos valores ambientais, patrimoniais e paisaxísticos presentes na área de afección do proxecto e a falla de licencia social. O proxecto implica un prexuizo significativo para o medio ambiente.

2.-SIRVAN AS PRESENTES ALEGACIONS COMO NOTIFICACION PREVIA DESTE ASUNTO, QUE VAI A SER OPORTUNAMENTE RATIFICADA PARA O CASO DE PROGRESO DA SOLICITUDE RELATIVA AO PROXECTO DE EXPLOTACIÓN, ESTUDO DE IMPACTO AMBIENTAL E PLAN DE RESTAURACIÓN DA SOLICITUDE DE PASE A CONCESIÓN DA EXPLOTACIÓN MINA DE PENOUTA NÚMERO 4880.1 E PROGRESO DA MESMA, DEBENDO OS PROMOTORES ENFRENTARSE AOS PROCEDEMENTOS XUDICIAIS QUE SE INICIEN (CONTENCIOSO-ADMINISTRATIVOS E PENAIS), ASI COMO, ÁS INDEMNIZACIONS QUE PROCEDAN, CON RESPONSABILIDADE SUBSIDIARIA DE QUEN AUTORIZA SEN TER EN CONTA OS DEFECTOS DOS QUE SE LLE PON EN COÑECEMENTO.

3.- Téñase a esta parte como interesada neste procedemento entendéndose con ela os sucesivos actos de trámite e definitivos que del se deriven.

4.- Infórmase a esta parte sobre da identificación do empregado público responsable de informar neste procedemento e da autoridade pública responsable da correspondente resolución.

Penouta, 19 de abril de 2021

Asdo.- ___________________

15