As transformacións nos ecosistemas

Tema 7

1. As sucesión ecolóxicas• Suc.ecolox: secuencia de cambios ordeados

que sufre unha comunidade ate acadar un estado de estabilidade.

• Se producen por:– Modificación do medio polos s.v. cambiando as

condicións, facéndoo máis apto para outras sps

– Cambios nos factores ambinetais

1.2. Sucesión primaria

Etapa pioneir

a

MeteorizaciónFísco-quimica

Sucesión ecolóxica de lago a bosque

• Etapa inicial= lagoa

• Etapa pioneira

• Estado panatanoso

• Bosque

Comunidade clímax• Una comunidade clímax é quela comunida

que que pode desenvolverse estable e sostible baixo condicións climáticas e edáficas que prevalecen nun estado avanzado de sucesión ecolóxica.

Carballeira Encinar

Sucesión secundaria

• Iníciase de novo a secuencia de sucesión debido a unha alteración drástica na comunidade provocada ou natural. Ex: un incendio

• A sucesión 2º pode iniciarse dende calqueira etapa

2. A formación do solo

2. Funcións do solo• O solo é un factor moi importante para os

organismos terrestres.

• Condicionará os seres vivos que vivan sobre él

• É a superficie sobre a cal se desplazan

• Tamén é fogar e lugar de habitáculos

• Nel teñen lugar os ciclos bioxeoquímicos

2.2. A Formación do solo• Simultáneo ao desenvolvemento dunha

sucesión primaria. Desenvólvese debido a meteorización da roca nai.

• Meteorización: Alteración e disgregación das rochas superficiais por a acción dos axentes ambientais: auga, aire, seres vivos…• Pode ser: Física (ou mecánica), química e biolóxica

Física o mecánica• por rotura o fragmentación, sin cambio químico

• XelifracciónPor acción del xeo-desxeo

• HaloclastiaPor crecemento de cristais de sales

• Expansión térmicaPor dilatación diferencial • Descompresión

Por laxamiento ao liberarse da carga superior

• Bioturbación.Por activ dos seres vivos

O quencemento e arrefriamento está fracturando estas rochas

Laxamento producido por dilatacións acontecidas por descompresión

Haloclastia debido a recristalización

Os patróns superficiais nesstas rochas son de “panal de abella” debido á meorización por haloclastia, debido á recristalización de sal .Este exemplo é de Yehliu, Taiwan.

Illa de Gozo, Malta

Meteorización Química• Por alteración na composición química ou mineralóxica• Soe intervir a agua•Tipos:

• OxidaciónSobre o Fe, en presenza de auga

• CarbonataciónPor disolución da caliza debido a presencia de ácido carbónico

• Disolución•Soe acompañar aos outros tipos de meteorización

•HidróliseLos H+ descomponen los feldespatos

A meteorización química. Implica cambios químicos está meteorizando esta escultura

hidrólise

Meteorización Biolóxica• Por alteración ou accións dos seres vivos: bacterias, fungos que poidan secretar substancias ácedas que atquen as rocgas.

Photo by A. Criminger

As raíces están

rompendo estas rochas

Estes coellos están meteorizan o terreo escavando galerías

Photo by A. Criminger

A rocha é atacada polos ácidos emitidos por estos líquenes

Etapas formación do solo

2.4.Perfil do solo

• Perfil: corte transeversal no que se aprecian os horizontes (as capas que o conforman).– O nº de horizontes, composición e espesor

dependerá do tipo e desenvolvemente do solo

Horizonte A

Horizonte B

Horizonte

C

Lixiviación

2.3.Os compoñentes do solo

• Compoñentes bióticos

• Compoñentes abióticos– Fase sólida

• 50%minerais e humus– En func. Do tamaño:

– Limos

– Arxilas

– Areas

– Fase líquida (nos poros)

– Fase gaseosa (nos poros)Humus

Fracción mineral e orgánica (restos seres vivos). Fai de adherente

6. Adaptacións dos seres vivos

• Adaptacións: características que adquiren os s.v ao longo da evolución para incrementar as súa supervivencia.

• Tipos:– Morfolóxicas ou anatómicas

– De comportamento

– Fisiolóxicas

Factores que inflúen na formación do solo

• Tipo de rocha nai

• O clima:– Tª

– Humidade

• Tempo: un solo tarda de miles a centos de miles de anos en formarse

• Topografía, sobre todo a pendente

• Tipos de organismos.– Os microoganismos son esencias na formación do

humus

Anatómicas

En función da alimentación

Formas de vo

Comportamento

• Migraciones de aves

• A hibernación

Fisiolóxicas• Exemplos:

– Regular a súa temperatura

– Algunhas plantas perden os estomas para evitar a deshidratación

– Mecanismos para evitar a deshidratación

5.2 Adaptacións dos animais ao medio acuático

• Adaptacións a salinidade:– Haberá sps moi resistentes aos cambios deste

parámetro: sps eurihalinas. • Especies de esteiros , rías e estuarios (Nereis, a alga

mariña Fucus ceranoides)

• Especies que fan migracións con fases vitais en uga doce e salgada: anguias e salmóns

– Sps Estenohalinas: pouco resistentes aos cambios de salinidade:

• Especies que habitan nos cauces altos e medios dos ríos: troita, cangrexo de río..

• Ou en zonas mariñas peláxicas: bonito, sardiñas…

• Adapatacións a Tª– Homeotermos: manteñen a Tª cte.

– Poiquilotermos: varía a Tª corporal en función da tª exterior

• Adaptacións a natación:– Forma fusiforme

– Membranas interdixitais

– Estruturas para a natación: • Aletas

• Cilios

• Formas planas para evitar o afundimento..

• Adaptacións a respiración:– Branquias

– Respiración por difusión en invertebrados

– Espiráculos en vertebrados mariños

– Capturar burbullas de aire

• Adaptacións aos cambios de presión debidos a profundidade (cada 10 m: 1 atm de P máis):– Vexiga natatoria:

• A menor profundidad se expande

• A maior profundidad se comprime para axeitar a densidade de peixe adensidade da agua

• Localización:– Ultrasóns emitidos por golfiños e cetáceos

– Emisión de sons que son transmitidos na auga a ducias de km.

Vídeo. LINK

Adaptacións de plantas• Ausencia ou pouco desenvolvemento de sistema radicular. Ex:

lentella de auga

• Follas grandes con parénquimas porosos cheos de aire. Ex o loto

• Estomas abundantes ne epiderme exterior e ausencia nas follas somerxidas

• Talos flexibles para evitar a resistencia a uga

6. Adaptacións dos seres vivos ao medio aéreo e terrestre

• Todos os seres vivos tiveron que facer adaptacións para poder vivir no medio terrestre cando colonizaron a terra no Devónico hai 400 millóns de anos

• Adapatacións fisiolóxicas enatómicas:

– Cobertas e tegumentos protectores:

• Escamas

• Cunchas

• Pelos

– Sistemas respiratorios:

• Sistema traqueal de insectos

• Sistema pulmonar de vertebrados

– Sistemas de transporte e extremidades

– Esqueletes internos (vertebrados) e exosqueletes

– Adaptacións reproductivas

• Ovos con casca

• Placenta

– Cambios na Tª corporal:• Letargo invernal

snail

O medio aéreo• Adaptacións das aves ao vo:

– Osos máis lixeiros

– Extremidades anteriores modificadas

– Pulmóns con expansións chamados sacos aéreos

– Perda dos osos da cola

– Aparición de plumas:• Voo

• Mantemento Tª

• Insectos:– Expansións membranosas

• Vídeo: Adaptacións do voo

Archaeopteryx

6.2. Adapatacións das plantas• Desenvolvemento de vasos conductores:

xilema e floema para transportar o zume bruto e elaborado

• Sistemas de fixación e captación nutrintes: raíces

• Talos para manterse erguidos e comunicar raíces con follas

• Estructuras lignificadas que lles confiren rixidez

• Estomas nas follas para o intercambio gaseoso

• Adaptacións a temperatura:

– Temperaturas elevadas:

• Acumulación de auga en follas e talos

• Reducción do nº de estomas e cambio no momento de apertura

• Transformación de follas en espiñas

• Desenvolvemento de raíces longas

• Permanecer as épocas desfovarebles en formas de resistencia : sementes

• Vídeo:http://www.youtube.com/watch?v=kR0QarFsN-o

• Adaptacións a Tª baixa:

– Perda de follas na época desfavorable: plantas caducifolias

– Desenvolvemento de estruturas subterráneas: bulbos, rizomas, tubérculos

– Follas apuntadas e protexidas por capas céreas

ADAPTACIONS PLANTAS

Luz escasa: Follas grandes

ADAPTACIÓNS A Tª ELEVADA DUTANTE DÍA

Hábitos nocturnos. Especie de rata canguro do deserto

ADAPTACIONES A LA TEMPERATURA

ADAPTACIONES VEGETALES A TEMPERATURAS BAJAS:

• Hoja caduca (Pérdida de hojas en invierno)

ADAPTACIONES A TEMPERATURAADAPTACIONES VExETALES A TEMPERATURAS BAJAS:

• Hojas aciculares (En forma de aguja) o escamosas

ADAPTACIÓNS A TEMPERATURA

ADAPTACIONES ANIMAIS A TEMPERATURAS BAIXAS:

• Presencia de groso pelaxe e capas de graxa abundante.

• Extremidades curtas e redondeadas

• Migración: os animais viajan seguindo migracións estacionais en función da Tª, alimento, zonas de cría…

• Migración: los animales viajan hacia donde hay mejores temperaturas.

Mariposas monarca: fan unha migración N-S de América

Migración

• Hibernación: o metabolismo se ralentiza (marmotas, lirones, osos, lagartos…)

• Hibernación: o metabolismo se ralentiza (marmotas, lirones, osos, lagartos…)

ADAPTACIONES A LA TEMPERATURA

ADAPTACIONES ANIMAIS A TEMPERATURAS ALTAS:

• Presencia de escaso pelaxe, cores clara.

• Extremidades longas e extensas para perder calor.

Fénec (raposo do deserto)

Raposo polar

Raposo europeo