SEGUNDA LINGUA EXTRANXEIRA FRANCÉS...Será necesario incidir no uso consciente de estratexias e...

DEPARTAMENTO DE FRANCÉS CURSO 2018-2019 IES DE MOS

PROGRAMACIÓN EDUCACIÓN SECUNDARIA OBRIGATORIA E BACHARELATO SEGUNDA LINGUA EXTRANXEIRA

FRANCÉS

(I.E.S DE MOS, CURSO 2018-2019)

PROFESORADO: DELIA MOLEIRO BALBÁS Mª CRISTINA GARCÍA GARCÍA

�1


ÍNDICE Páxina 1. INTRODUCCIÓN……………………………………………………………………..……….3

2. CONTEXTUALIZACIÓN: ESO e BACHARELATO………………………………………………..3-5

3. CONTRIBUCIÓN DA MATERIA AO DESENVOLVEMENTO DAS COMPETENCIAS CLAVE……………………………………………………………………………5-7

4. OBXECTIVOS………………………………………………………………………………….…….7-10

4.1. OBXECTIVOS DA E.S.O…………………………………………………………………7,8

4.2. OBXECTIVOS DO BACHARELATO……………………………………………………8-10

5. CONTIDOS, ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE, CRITERIOS DE AVALIACIÓN, INDICADORES DE LOGRO E TEMPORALIZACIÓN……………………….10-33

5.1. CONTIDOS, ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE, CRITERIOS DE AVALIACIÓN E INDICADORES DE LOGRO DA ESO……………………………………………………… .10-20

5.2. CONTIDOS, ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE, CRITERIOS DE AVALIACIÓN E NDICADORES DE LOGRO DO BACHARELATO…………………………………………20-25

5.3. TEMPORALIZACIÓN…………………………. ……………………………………..…25

5.4. GRAO MÍNIMO DE CONSECUCIÓN PARA SUPERAR A MATERIA……………….26-32

5.5. PROCEDEMENTOS E INSTRUMENTOS DE AVALIACION…………………………32,33

6. METODOLOXÍA DIDÁCTICA………………………………………………………………..……33,34

7. MATERIAIS E RECURSOS DIDÁCTICOS……………………………………………………..…34,35

7.1. RECURSOS DIDÁCTICOS DA E.S.O………………………………………………….. 34

7.2. RECURSOS DIDÁCTICOS DO BACHARELATO…………………………………..….35

8. CRITERIOS DE AVALIACIÓN, CUALIFICACIÓN E PROMOCIÓN………………………….….35-39

8.1. AVALIACIÓN DA E.S.O……………………………………………………………….…35,36

8.2. AVALIACIÓN DO BACHARELATO……………………………………………….……37,38

8.2.1. ACREDITACIÓN COÑECEMENTOS PREVIOS………………………….…37

8.3. ORGANIZACIÓN DAS ACTIVIDADES DE SEGUIMENTO, RECUPERACIÓN E AVALIACIÓN DA MATERIA PENDENTE……………………………38,39

9. AVALIACIÓN INICIAL E MEDIDAS INDIVIDUAIS OU COLECTIVAS QUE SE POIDAN ADOPTAR COMO CONSECUENCIA DOS SEUS RESULTADOS………………39

10. MEDIDAS DE ATENCIÓN A DIVERSIDADE……………………………………………………..40

11. ELEMENTOS TRANSVERSAIS………………………………………………….. ……………….…41

12. ACTIVIDADES COMPLEMENTARIAS E EXTRAESCOLARES…………………………..……..41

13.MECANISMOS DE REVISIÓN, AVALIACIÓN E MODIFICACIÓN DA PROGRAMACIÓN………………………………………………………………………………..…42

�2


1. INTRODUCCIÓN

As linguas extranxeiras son hoxe una prioridade na educación; xa no párrafo XII do preámbulo da Lei Orgánica 8/2013, do 9 de decembro ( BOE do 10 de decembro de 2013), para a Mellora da Calidade Educativa, se fai referencia a necesidade de dominar, no mundo de hoxe, unha ou dous linguas extranxeiras en razón dos imparables procesos de globalización. Insiste no apoio decidido da lei ao plurilingüismo, que xa constituía un obxetivo prioritario da Unión Europea, y este apoio tradúcese na “(...) incorporación curricular dunha segunda lingua extranxeira.”( párrafo XII do preámbulo da Lei orgánica 8/2013, do 9 de decembro ( BOE do 10 de decembro de 2013).

A presente programación está argumentada e baseada no seguinte desenvolvemento e contexto legal:

• Lei Orgánica 2/2006, do 3 de maio, de Educación (LOE), modificada parcialmente pola Lei Orgánica 8/2013 do 9 de Decembro para a Mellora da Calidade Educativa ( LOMCE), de ámbito estatal.

• Real Decreto 1105/2014, do 26 de decembro, polo que se establece o currículo básico da Educación Secundaria Obrigatoria e do Bacharelato ( BOE do 3 de xaneiro de 2015).

• Orde ECD/65/2015, do 21 de xaneiro, pola que se describen as relacións entre as competencias, os contidos e os criterios de avaliación da Educación Primaria, a Educación Secundaria Obrigatoria e o Bacharelato ( BOE do 29 de xaneiro).

• Decreto 86/2015, do 25 de xuño, polo que se establece o currículo da Educación Secundaria Obrigatoria e do Bacharelato na Comunidade Autónoma de Galicia ( DOG do 29 de xuño).

• Resolución do 27 de xullo de 2015, da Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa, pola que se ditan instrucións no curso académico 2015/16 para a implantación do currículo da Educación Secundaria Obrigatoria e do Bacharelato nos centros docentes da Comunidade Autónoma de Galicia (DOG do 29 de xullo).

• Resolución do 15 de xullo de 2016, pola que se ditan instrucións para a implantación, no curso académico 2016/17, do currículo establecido no Decreto 86/2015, do 25 de xuño, da Educación Secundaria Obrigatoria e do Bacharelato nos centros docentes da Comunidade Autónoma de Galicia.

2. CONTEXTUALIZACIÓN: ESO e BACHARELATO

O departamento de francés do IES de Mos durante o curso 2018-2019 consta de dos profesoras: Delia Moreiro Balbás e María Cristina García García como Xefa do Departamento. A materia que se imparte durante o presente curso é francés segunda lingua, nos seguintes cursos: como materia obrigatoria en 1º da ESO con 4 grupos e 2º da ESO con 5 grupos, onde se impartirán 2 horas semanais e como optativa nos dos cursos de 3º da ESO ( 2 horas semanais), 4º da ESO ( 1 curso) e 1º de Bacharelato ( 2 horas semanais). A reunión do departamento sera dunha hora mensual ( os venres, as 11.15 horas). O IES de Mos é un centro de tamaño medio, sobre 630 alumnos, situado nunha contorna rural pero moi preto da cidade de Vigo. A pertenza de Galicia a unha contorna xeográfica multilingüe como é

�3


Europa e o progresivo aumento das relacións non só comerciais e económicas, senón culturais, e ata de lecer, entre nacións xustifican sobradamente e evidencian a necesidade de incluír a linguas estranxeiras no currículo dos ensinos obrigatorios. O feito de que os nosos alumnos coñezan linguas estranxeiras, ademais das propias, pon de manifesto o avance no ensino destas e o paso adiante que para esta mesmo ensino de linguas supuxeron os enfoques comunicativos; é dicir, desviar o centro da clase de lingua da aprendizaxe da gramática e da expresión escrita para centrar a atención na comunicación como factor crave para que os nosos alumnos poidan comunicarse en calquera das vertentes lingüísticas, incluída a expresión escrita, e en situacións o máis reales e habituais posible. Temos que recoñecer o papel das linguas extranxeiras como elemento clave na construcción da identidade europea: unha identidade plurilingüe e multicultural, así como un dos factores que favorece a libre circulación de persoas e facilita a cooperación cultural, económica, técnica e científica entre os países. Estas razóns levan a considerar a necesidade de que nosos alumnos coñezan, polo menos, dúas linguas extranxeiras durante a etapa educativa da ESO así como de mecanismos que lles permitan continuar a aprendizaxe de devanditas linguas durante a vida adulta. En canto ao Bacharelato, hoxe ninguén discute a conveniencia do aprender idiomas por razóns non só académicas ou laborais, senón tamén culturais, de enriquecemento persoal ou ata lecer; o alumnado deberá desenvolver unha competencia comunicativa que lle permita participar en situacións de comunicación, intercambiar opinións e informacións de forma oral e escrita; desenvolver a comprensión e expresión de textos variados que lle faciliten acceder, elaborar e ampliar información; unha competencia discursiva que proporcione coherencia e dea cohesión aos discursos e un achegamento a novas formas de interpretar o mundo que desenvolvan o espírito crítico e fomenten a tolerancia ante a diversidade. A lectura comprensiva será posiblemente unha das destrezas que máis precisen utilizar no ámbito persoal, académico ou profesional futuro. Será necesario incidir no uso consciente de estratexias e técnicas de lectura que lles permitan o acceso á información, formación e lecer, con textos orais e escritos, de distintos estilos, formatos e intencionalidade, obtidos en fontes variadas, adecuados ás súas necesidades e intereses”. É dicir, os textos e documentos reais deberán seleccionase aqueles sobre temas actuais de caracter xeral ( informativos, periodísticos ou literarios) e outros máis específicos. Os alumnos de Bacharelato terán que abordar un novo idioma ou asentar o que aprenderon durante a súa etapa anterior. Neste sentido, temos que proponer aos alumnos un material variado: aos que comezan co francés permitiralles desenvolver as facultades de comprensión e de expresión; nos que xa posúen un certo nivel de francés reforzará e consolidará os contidos aprendidos na ESO e as estratexias comunicativas. Este método desenvolverá a súa capacidade para analizar e reflexionar sobre a lingua con maior autonomía. Os intereses e a capacidade de aprendizaxe dos alumnos en Bacharelato son tan diversos como a súa motivación. Tense en conta tamén a idade do alumno e a súa maior sensibilidade para abordar temas que se relacionan co seu contorno, a vida e as culturas que o rodean. Estes temas cumpren unha dobre función: conectan con outras áreas do currículo e animan os alumnos a recoñecer e reflexionar sobre a importancia do coñecemento dunha lingua distinta á propia na sociedade actual, axudándoos así na súa incorporación futura ao mundo laboral. Nesta nova etapa trátase de desenvolver ao máximo a autonomía do alumnado respecto do seu propio progreso, de forma que poida dominar a lingua francesa con maior rigor e convertela nun instrumento personalizado de comunicación, ademais de ser autónomo no que se refire á súa capacidade para ler e comprender textos. En consecuencia, nesta etapa educativa a aprendizaxe do francés introduce as dúas finalidades básicas seguintes:

1. A finalidade instrumental, como medio de expresión e comunicación.

�4


2. A finalidade de formación intelectual xeral, de estruturación mental e de representación do mundo.

3. CONTRIBUCIÓN DA MATERIA AO DESENVOLVEMENTO DAS COMPETENCIAS CLAVE.

A razón de ser das competencias clave ( específicadas na Orde ECD/65/2015, do 21 de xaneiro, pola que se describen as relacións entre as competencias, os contidos e os criterios de avaliación da educación primaria, a educación secundaria obrigatoria e o bacharelato, BOE do 29 de xaneiro.) no currículo é por unha banda integrar as diferentes aprendizaxes para poder relacionalos cos distintos tipos de contidos e utilizalos así de xeito efectivo no momento oportuno e por outra orientar o ensino á hora de tomar decisións relativas aos procesos de ensino-aprendizaxe. O proceso funciona en ambos sentidos, pois cada unha das áreas contribúe ao desenvolvemento de diversas competencias e cada unha das competencias alcanzarase co traballo realizado conjuntamente en varias áreas ou materias. A LOMCE lembra que o Consello Europeo reunido en Barcelona en 2002 recolle entre as súas conclusións a necesidade de coordinar esforzos a favor dunha economía competitiva baseada no coñecemento, e insta os Estados membros da Unión Europea a desenvolver accións educativas conducentes á mellora do dominio das competencias clave, en particular mediante o ensino de polo menos dúas linguas estranxeiras desde unha idade moi temperá. No mesmo sentido, e en relación coa aprendizaxe ao longo da vida, o Consello de Europa sinala que a finalidade da educación lingüística no mundo de hoxe non debe ser tanto o dominio dunha ou máis segundas linguas tomadas illadamente, como o desenvolvemento dun perfil plurilingüe e intercultural integrado por competencias diversas en distintas linguas e a diferentes niveis, en función dos intereses e necesidades cambiantes do individuo. A competencia de comunicación en lingua estranxeira é de seu unha competencia clave, pero, pola súa propia natureza, a materia de lingua estranxeira permite, de maneira transversal, axudar ao desenvolvemento das demais competencias clave e contribuír ao desenvolvemento dos alumnos como persoas, estudantes, cidadáns e profesionais. As competencias garantirán a aprendizaxe ao longo de toda a vida das persoas, cuxo proceso non debe deterse nas etapas obrigatorias da súa educación. Segundo a recomendación do Parlamento Europeo e do Consello do 18 de decembro de 2006 sobre as competencias clave para a aprendizaxe permanente, identificáronse as seguintes competencias básicas ou clave:

a) Comunicación lingüística. (CLL):

No caso das linguas estranxeiras, esta competencia significa poder comunicarse nalgunha delas ( malia que cada alumno poda ter distinto nivel de dominio e formalización, especialmente na lingua escrita) e así enriquecer as relacións sociais e desenvolverse en contextos distintos ao propio. Favorécese tamén o acceso a máis e diversas fontes de información, comunicación e aprendizaxe.

b) Competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía.(CMCCT):

Tanto a competencia matemática como as competencias básicas en ciencia e tecnoloxía inducen aspectos esenciais da formación das persoas que son fundamentais para a vida; é unha competencia que os alumnos necesitarán en todas as actividades que teñan como tema os números ( unidades 0, 2), actividades nas que teñan que facer operacións ( unidades 3) nas que se require lóxica ( continuar series numéricas, adivinar a idade de varios personaxes a partir de informacións dadas; tamén en actividades de deducción non numéricas ( ¨jeux de logique¨ ou adiviñanzas).

�5


c) Competencia digital. (CD)

A competencia dixital implica o uso creativo, crítico e seguro das tecnoloxías da información e a comunicación para alcanzar os obxectivos relacionados co traballo, a empregabilidade, a aprendizaxe, o uso do tempo libre, e a inclusión e participación na sociedade. Esta competencia supón, ademais da adecuación aos cambios que introducen as novas tecnoloxías na alfabetización, a lectura e a escritura, un conxunto novo de coñecementos, habilidades e actitudes necesarias hoxe en día para ser competente nunha contorna dixital. Dita competencia está no centro do aprendizaxe no método “ Parachute”, elixido polo departamento, dado que o método ten elementos dixitais ( manexados polos propios alumnos o como parte da clase) como o manual interactivo para pizarra dixital con complementos ( xogos, banco de imaxes, etc). Dende a materia, animamos os alumnos a que utilicen as novas tecnoloxías na procura de información en Internet, comunicarse cos amigos, facer tarefas, etc. Todo iso mostra os alumnos o papel e as posibilidades das TIC na vida diaria e sensibilizalo cos posibles riscos de Internet e da comunicación a través de soportes electrónicos.

d) Aprender a aprender. (CAA)

A competencia de aprender a aprender é fundamental para a aprendizaxe permanente que se produce ao longo da vida e que ten lugar en distintos contextos formais, non formais e informais. Esta competencia é consustancial a nosa metodoloxía de aprendizaxe; para cada competencia abordada proponemos ao alumno estratexias específicas e intentamos a que recorra a ellas de forma consciente. Estas estratexias, descubertas e utilizadas na clase, requírense e adquieren o seu sentido no momento do traballo individual, en particular co caderno de exercicios. ( por exemple, rúbrica “Trucs et astuces”, trucos e astucias). En xeral, a variedade de formatos destinados a avaliación ( xogos, balances orais/escritos, avaliacións por competencias, etc.) teñen, aparte do seu valor eventual sumativo, un valor formativo xa que permite ao alumno atopar aquelas estratexias de aprendizaje que lle resulten máis útiles e os seus puntos fortes, ou mesmo débiles, das súas aptitudes e cualificacións.

e) Competencias sociais e cívicas.(CSC)

As competencias sociais e cívicas implican a habilidade e a capacidade para utilizar os coñecementos e as actitudes sobre a sociedade na súa concepción dinámica, cambiante e complexa, para interpretar fenómenos e problemas sociais en contextos cada vez máis diversificados; para elaborar respostas, tomar decisións e resolver conflitos, así como para interactuar con outras persoas e grupos conforme a normas baseadas no respecto mutuo e en conviccións democráticas. Nas clases de francés imos potenciar os códigos de conducta a respetar no aprendizaxe en grupo e que poidan transferir estes códigos a súa vida. A través das actividades, pretendemos que os alumnos aprendan a respetar as nocións fundamentais do individuo, do grupo, da organización do traballo, da igualdade homes-mulleres e da non discriminación, da sociedade e da cultura en xeral; o descubrimiento do mundo francófono dálles a oportunidade de exercer unha actitude aberta e tolerante.

�6


f) Sentido de iniciativa e espírito emprendedor. (SIE)

A competencia de sentido da iniciativa e espírito emprendedor implica a capacidade de transformar as ideas en actos o que significa: adquirir conciencia da situación a intervir ou resolver, saber elixir, planificar e xestionar os coñecementos, as destrezas ou as habilidades e as actitudes necesarias con criterio propio, co fin de alcanzar o obxectivo previsto. Co obxectivo de que poidan adquirir esta competencia e desenvolvan unha actitude positiva, as tarefas finais son un proxecto ideal para este fin; deben realizar un proxecto en grupo, organizarse e negociar para planificar a súa actividades persoal ao servizo da tarefa ( procura e selección de información, ilustracións e debuxos, procura de materual, etc.), informar os demais membros do grupo, resolver e decidir a proposta máis axeitada, etc. g) Conciencia e expresións culturais. (CECCC) A competencia en conciencia e expresión culturais implica coñecer, comprender, apreciar e valorar con espírito crítico, cunha actitude aberta e respectuosa, as diferentes manifestacións culturais e artísticas, utilizalas como fonte de enriquecemento e goce persoal e consideralas como parte da riqueza e patrimonio dos pobos. O noso obxectivo e contribuir dende a nosa materia a desenvolver unha certa sensibilidade artística; imos descubrir algúns elementos do patrimonio cultural de Francia ( monumentos, arquitectura, obras literarias, fragmentos de obras cinematográficas, expresións plásticas).

4. OBXECTIVOS. 4.1. OBXECTIVOS DA E.S.O.

A etapa educativa da ESO ten como obxectivo que los alumnos e alumnas desenvolvan unhas capacidades que lles permitan:

a) Asumir responsablemente os seus deberes, coñecer e exercer os seus dereitos no respecto ás demais persoas, practicar a tolerancia, a cooperación e a solidariedade entre as persoas e os grupos, ejercitarse no diálogo, afianzando os dereitos humanos e a igualdade de trato e de oportunidades entre mulleres e homes, como valores comúns dunha sociedade plural, e prepararse para o exercicio da cidadanía democrática.

b) Desenvolver e consolidar hábitos de disciplina, estudo e traballo individual e en equipo, como condición necesaria para unha realización eficaz das tarefas da aprendizaxe e como medio de desenvolvemento persoal.

c) Valorar e respectar a diferenza de sexos e a igualdade de dereitos e oportunidades entre eles. Rexeitar a discriminación das persoas por razón de sexo ou por calquera outra condición ou circunstancia persoal ou social. Rexeitar os estereotipos que supoñan discriminación entre homes e mulleres, así como calquera manifestación de violencia contra a muller.

d) Fortalecer as súas capacidades afectivas en todos os ámbitos da personalidade e nas súas relacións coas demais persoas, así como rexeitar a violencia, os prexuízos de calquera tipo e os comportamentos sexistas, e resolver pacificamente os conflitos.

e) Desenvolver destrezas básicas na utilización das fontes de información, para adquirir novos

�7


coñecementos con sentido crítico. Adquirir unha preparación básica no campo das tecnoloxías, especialmente as da información e a comunicación.

f) Concibir o coñecemento científico como un saber integrado, que se estrutura en asignaturas, así como coñecer e aplicar os métodos para identificar os problemas en diversos campos do coñecemento e da experiencia.

g) Desenvolver o espírito emprendedor e a confianza en si mesmo, a participación, o sentido crítico, a iniciativa persoal e a capacidade para aprender a aprender, planificar, tomar decisións e asumir responsabilidades.

h) Comprender e expresar con corrección, oralmente e por escrito, na lingua galega e na lingua castelá, textos e mensaxes complexas, e iniciarse no coñecemento, na lectura e no estudo da literatura.

i) Comprender e expresarse, nunha ou máis linguas estranxeiras, de xeito apropiado.

j) Coñecer, valorar e respectar os aspectos básicos da cultura e da historia propias e das outras persoas, así como o patrimonio artístico e cultural. Coñecer mulleres e homes que realicen achegas importantes á cultura e á sociedade galega, ou a outras culturas do mundo.

k) Coñecer e aceptar o funcionamento do propio corpo e o das outras persoas, respectar as diferenzas, afianzar os hábitos de coidado e saúde corporal, e incorporar a educación física e a práctica do deporte para favorecer o desenvolvemento persoal e social. Coñecer e valorar a dimensión humana da sexualidade en toda a súa diversidad. Valorar críticamente os hábitos sociais relacionados coa saúde, o consumo, o coidado dos ser vivos e o medio ambiente, contribuíndo á súa conservación e á súa mellora.

l) Apreciar a creación artística e comprender a linguaxe das manifestacións artísticas, utilizando diversos medios de expresión e representación.

m) Coñecer e valorar os aspectos básicos do patrimonio lingüístico, cultural, histórico e artístico de Galicia, participar na súa conservación e na súa mellora, e respectar a diversidad lingüística e cultural como dereito dos pobos e das persoas, desenvolvendo actitudes de interese e respecto cara ao exercicio deste dereito.

n) Coñecer e valorar a importancia do uso da lingua galega como elemento fundamental para o mantemento da identidade de Galicia, e como medio de relación interpersonal e expresión de riqueza cultural nun contexto plurilingüe, que permite a comunicación con outras linguas, en especial coas pertencentes á comunidade lusófona. Os obxectivos da segunda lingua extranxeira expóñense nun curriculo básico, que integra todos los elementos de la comunicación lingüística, y que se estrutura en catro bloques correspondentes as distintas destrezas comunicativas según o MCER. Estas catro destrezas son la comprensión e produción ( expresión e interacción) de textos orais e escritos.

4.2. OBXECTIVOS DO BACHARELATO

O bacharelato contribuirá a desenvolver no alumnado as capacidades que lle permitan:

�8


a) Exercer a cidadanía democrática, desde unha perspectiva global, e adquirir unha conciencia cívica responsable, inspirada polos valores da Constitución española e do Estatuto de autonomía de Galicia, así como polos dereitos humanos, que fomente a corresponsabilidad na construción dunha sociedade xusta e equitativa e favoreza a sostenibilidad.

b) Consolidar unha madurez persoal e social que lle permita actuar de forma responsable e autónoma e desenvolver o seu espírito crítico. Ser capaz de prever e resolver pacíficamente os conflitos persoais, familiares e sociais.

c) Fomentar a igualdade efectiva de dereitos e oportunidades entre homes e mulleres, analizar e valorar críticamente as desigualdades e discriminaciones existente e, en particular, a violencia contra a muller, e impulsar a igualdade real e a non discriminación das persoas por calquera condición ou circunstancia persoal ou social, con atención especial ás persoas con discapacidad.

d) Afianzar os hábitos de lectura, estudo e disciplina, como condicións necesarias para o eficaz aprovechamiento da aprendizaxe e como medio de desenvolvemento persoal.

e) Dominar, tanto na súa expresión oral como na escrita, a lingua galega e a lingua castelá.

f) Expresarse con fluidez e corrección nunha ou máis linguas estranxeiras.

g) Utilizar con solvencia e responsabilidade as tecnoloxías da información e da comunicación.

h) Coñecer e valorar críticamente as realidades do mundo contemporáneo, os seus antecedentes históricos e os principais factores da súa evolución. Participar de xeito solidario no desenvolvemento e na mellora da súa contorna social.

i) Acceder aos coñecementos científicos e tecnolóxicos fundamentais, e dominar as habilidades básicas propias da modalidade elixida.

l) Comprender os elementos e os procedementos fundamentais da investigación e dos métodos científicos. Coñecer e valorar de forma crítica a contribución da ciencia e da tecnoloxía ao cambio das condicións de vida, así como afianzar a sensibilidade e o respecto cara ao medio ambiente e a ordenación sostenible do territorio, con especial referencia ao territorio galego.

m) Afianzar o espírito emprendedor con actitudes de creatividade, flexibilidad, iniciativa, traballo en equipo, confianza nun mesmo e sentido crítico.

n) Desenvolver a sensibilidade artística e literaria, así como o criterio estético, como fontes de formación e enriquecimiento cultural.

ñ) Utilizar a educación física e o deporte para favorecer o desenvolvemento persoal e social, e impulsar condutas e hábitos saudables.

o) Afianzar actitudes de respecto e prevención no ámbito da seguridade vial.

p) Valorar, respectar e afianzar o patrimonio material e inmaterial de Galicia, e contribuír á súa

�9


conservación e mellora no contexto dun mundo globalizado.

En canto aos obxectivos lingüísticos, preténdese que o alumnado utilice estratexias de comunicación de forma natural e sistemática co fin de facer eficaces os actos de comunicación. As destrezas que se desenvolverán serán: productivas (expresión oral e escrita), receptivas (comprensión oral, escrita e interpretación de códigos non verbais) e baseadas na interacción ou na mediación. No caso da segunda lingua extranxeira, o currículo estrutúrase ao redor dos cinco bloques de coñecementos e busca o desenvolvemento das destrezas comunicativas básicas para que o alumno poida expresarse nesta segunda lingua extranxeira nas situacións comunicativas máis habituales ( nos ámbitos persoal, educativo, público e mesmo laboral) de xeito sinxelo pero efectivo.

5. CONTIDOS, ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE, CRITERIOS DE AVALIACIÓN, INDICADORES DE LOGRO E TEMPORALIZACIÓN.

5.1. CONTIDOS, ESTÁNDARES, CRITERIOS DE AVALIACIÓN, INDICADORES DE LOGRO E TEMPORALIZACIÓN DA ESO.

Os contidos, criterios de avaliación, estándares de aprendizaxe ( e no seu caso, as actividades) deste currículo están distribuídos por cursos, cunha gradación de nivel de logro que segue as recomendacións do Marco Común Europeo de Referencia. Esta especificación de contidos para cada curso debe ser interpretada como un continuo de partes unidas entre si no que se irán construíndo progresivamente as aprendizaxes das distintas habilidades comunicativas. En canto aos obxectivos lingüísticos, preténdese que o alumnado utilice estratexias de comunicación de forma natural e sistemática co fin de facer eficaces os actos de comunicación. As destrezas que se desenvolverán serán: productivas (expresión oral e escrita), receptivas (comprensión oral, escrita e interpretación de códigos non verbais) e baseadas na interacción ou na mediación. Cada bloque, dos catro antes explicados, inclúe os contidos, os criterios de avaliación e os estándares de aprendizaxe avaliables; os obxectivos previstos concrétanse en criterios de avaliación, que son referentes específicos para avaliar a aprendizaxe do alumnado pois describen aquilo que se quere valorar e que os alumnos deben lograr, tanto en coñecementos como en competencias; responden ao que se quere conseguir en cada materia. Debido a especial natureza das actividades lingüísticas, a relación que se establece entre estes elementos é singular pois para avaliar o grado de adquisición das competencias que permitirán ao alumnado efectuar as accións especificadas nos estándares de aprendizaxe, deberán aplicarse todos os criterios de avaliación correspondientes a cada unha das actividades; do mesmo xeito os contenidos competenciais ( sintáctico-discursivos, léxicos, pragmáticos, situacionais, estratéxicos, socioculturais, sociolingüísticos e fonéticos) derivaránse dos estándares de aprendizaxe, e o seu grado de consecución habrá de ser avaliado aplicando os respectivos criterios. Nos seguintes cuadros establecemos, por curso, a relación entres todos os elementos correspondientes aos actividades lingüísticas.

CONTIDOS DE 1º DE ESO: UNITÉ 0: - Saudar. - Presentarse, presentar a alguén. - Dicir cal é a cor favorita. - Os saúdos.

�10


- O alfabeto. - As cores. - Os números do 0 ao 20. Patróns sintácticos e discursivos: - Comment tu t’appelles? - S’appeler: je, tu, il/elle. - Comment ça va? - Qui est-ce? C’est…

UNITÉ 1: -Nomear o material escolar. -Identificar unha persoa ou obxecto. /-Describir un obxecto. -Falar do horario escolar (d.as da semana, materias) e das súas materias favoritas. -O material escolar -As materias -Os días da semana Patróns sintácticos e discursivos: -Os artigos definidos e indefinidos. -Qu’est-ce que c’est? C’est… -Il / Elle a / est…

UNITÉ 2: -Pedir información sinxela a alguén como o seu nome, clase… -Expresar os gustos, describir a alguén, saber dicir a data. -Meses e números do 20 ao 31. -Deportes e tempo libre. -Adxectivos para a descrición Patróns sintácticos e discursivos: -Verbos en –er: je, tu, il, elle.; verbo être. -Formación do feminino e do plural dos adxectivos.

UNITÉ 3: -Facer valoracións. -Describir accións. -Falar de ecoloxía. -Verbos de acción ( danser, sauter, chanter, écouter, etc.) -Reciclaxe e ecoloxía. -Os números do 40 ao 100. Patróns sintácticos e discursivos: -Verbos en –er: nous, vous, ils/elles. -Oracións negativas. -A elisión. -On=nous.

UNITÉ 4: -Situarse no espazo.

�11


-Preguntar e dicir a idade. -Falar da familia. -Dar ordes ou consellos. -Expresar a posesión. -As partes do corpo. -A familia. -Os medios de comunicación. Patróns sintácticos e discursivos: -As preposicións de lugar. -Os determinantes posesivos. -O verbo avoir. -O imperativo afirmativo.

UNITÉ 5: -Facer compras e comentarios sobre a roupa. -Preguntar e expresar a causa. -Preguntar e dicir a hora. -Falar das tarefas cotiás. -A roupa. -A hora. -As fórmulas de cortesía (tu ou vous, je voudrais). Patróns sintácticos e discursivos: -Os determinantes demostrativos. -O verbo mettre. -Pourquoi… parce que… -O verbo faire.

UNITÉ 6: -Propor, pedir e rexeitar alimentos e falar das comidas. -Falar das actividades cotiás. -O alfabeto. -Os alimentos. -As comidas. -As actividades cotiás. Patróns sintácticos e discursivos: -Os artigos partitivos. -O verbo prendre. -Os verbos pronominais.

CONTIDOS DE 2º DE ESO:

UNITÉ 0: - Falar da volta ao cole. - Describir a alguén fisicamente. - Comunicar na clase e falar das actividades extraescolares. - O material escolar. - Números altos (ata un millón). - A roupa e as cores.

�12


Patróns sintácticos e discursivos: - Os verbos en presente (primeiro grupo –er) - Faire du / de la / de l’ / des; Jouer du / de la / de l’ / des; Jouer au / à la / à l’ / aux - Os verbos pouvoir et vouloir.

UNITÉ 1: -Describir fisicamente unha persoa ou un animal. -Facer o retrato de alguén. -Informarse da identidade de alguén. -Indicar a nacionalidade e o país. -Describir sensacións. -Expresar o que se quere ou o que se pode facer. -Os adxectivos de descrición. -Os países e as nacionalidades. -As sensacións (ter fame, sede, medo, doer). Patróns sintácticos e discursivos: -C’est un / une… qui… -Il / elle est + nationalidad. -As preposicións de lugar (cidades e países). -Avoir mal au / à la / à l’ / aux +nome. -Os verbos pouvoir e vouloir.

UNITÉ 2: -Indicar un itinerario. -Indicar onde vai e de onde ven. -Facer proposicións, suxestións.; aceptar e rexeitar. -Falar de proxectos inmediatos. -A cidade: lugares, itinerarios. -Os medios de transporte. -As profesións. -As actividades e o tempo libre Patróns sintácticos e discursivos: -Aller au / à la / à l’ / aux. -Vir du / de la / de l’ / des. -Le futur proche. -On = tout le monde.

UNITÉ 3: -Facer a compra de alimentos. -Convidar a alguén, aceptar/ rexeitar educadamente unha invitación. -Expresar a posesión. -Facer a compra nunha tenda de alimentación. -Explicar unha receita de cociña; precisar unha cantidade. -A compra e as tendas de alimentación. -Os alimentos (1). -As receitas. Patróns sintácticos e discursivos:

�13


-Adxectivos posesivos (varios posuidores). -Je voudrais… (cortesía). -O imperativo e os pronomes de CD. -A cantidade.

UNITÉ 4: -Describir a s.a casa ou o seu apartamento. -Falar da súa habitación e dos seus obxectos persoais. -Contar acontecementos do pasado. -O aloxamento: as habitacións, os mobles, a decoración. -Os obxectos persoais. -As expresións de lugar. Patróns sintácticos e discursivos: -As preposicións de lugar con de. -O passé composé (1): formación e auxiliares

UNITÉ 5: -Pedir a comida nun restaurante. -Informarse sobre os costumes de alguén. - Falar das accións cotiás e contar anécdotas en pasado. - Expresar emocións. - Os utensilios da mesa. - Expresións de tempo (frecuencia). - Os alimentos (2). Patróns sintácticos e discursivos: -O pronome en. -O passé composé (2) : participios pasados en [y], [i], [e]

UNITÉ 6: -Falar das estacións, do tempo que vai. -Informarse e dar informacións precisas dun animal. -Facer comparacións. -Falar dos proxectos do futuro. -As estacións e o tempo. -Os animais da sabana. -Os grandes números (medidas e cantidades). -Expresións de tempo (futuro).

Patróns sintácticos e discursivos: -O comparativo e o superlativo. -O futuro simple: formación e verbos irregulares. -Os pronomes de CD.


UNITÉ 0: -Falar da volta ao colexio e dos horarios de clase.

�14


-Coñecer os compañeiros. -Falar dos seus gustos e costumes. -Os sentimentos. -Vida cotiá: o colexio, as actividades extraescolares, os gustos. Patróns sintácticos e discursivos: -Os tempos verbais: présent e passé composé. -Palabras interrogativas.

UNITÉ 1: -Presentarse e dicir a nacionalidade. -Presentar e describir a alguén, falar da personalidade de alguén, dar datos precisos de alguén. -Dicir cales son as calidades e os defectos de alguén. -Os países e as nacionalidades. -Os adxectivos de personalidade (calidades e defectos). -Os signos do zodíaco. Patróns sintácticos e discursivos: - Os adxectivos de personalidade. - Il/elle est,c’est/c’est un(e)… - Il/elle est + nacionalidade. - Os pronombres relativos (qui, que). - Revisión: à, en, au(x). - Os adxectivos cualificativos, o xénero dos adxectivos.

UNITÉ 2: -Describir a alguén. -Falar dos diferentes estilos na hora de vestir, da moda nos mozos. -Falar con paixón dos seus gustos. -Participar nun casting. -Expresar matices, intensidade. -Contar unha actividade en pasado. -A roupa. -Os adverbios de intensidade. -Os conectores de tempo (cronoloxía). Patróns sintácticos e discursivos: -Os adverbios de intensidade. -A negación (1): ne…rien, ne…jamais. -El passé composé (afirmativo/ negativo, verbos pronominais). -Os conectores de tempo.

UNITÉ 3: -Expresar sensacións e emocións. -Facer recomendacións. -Dar a súa opinión sobre o futuro do planeta. -Falar do futuro. -Falar das súas intencións e roxectos. -As sensacións e as emocións. -A expresión da opinión. -A expresión do tempo.

�15


-O medio ambiente. -A linguaxe SMS. Patróns sintácticos e discursivos: -Avoir besoin de + nome/ + infinitivo. -Il fait/ on doit + infinitivo. -O verbo devoir. -O futuro simple (formación, verbos irregulares).

UNITÉ 4: -Orientarse nunha cidade, describir lugares. -Preguntar e indicar un camiño. -Construir unha narración no pasado. -A cidade. -Preposicións de lugar. -Expresións para plantar o decorado dunha acción nunha narración. Patróns sintácticos e discursivos: -O pronombre en -O imparfait e o passé composé (situar unha acción/describir accións sucesivas).

UNITÉ 5: -Falar das tarefas do fogar e de pequenos servizos. -Expresar o seu enfado, a súa indignación. -Expresar a frecuencia. -Dar as grazas. - As tarefas do fogar. - As relacións persoais. - A frecuencia. Patróns sintácticos e discursivos: -A negación (2): plus, personne. -Construcións verbais con pronomes de complemento directo e indirecto.

UNITÉ 6: -Explorar o universo dixital. -Participar nun concurso televisivo. -Comparar obxectos. -Falar do pasado e dos recordos da infancia. -As redes sociais. -As ferramentas dixitais. -Expresións de tempo (pasado). -A escola de outrora. Patróns sintácticos e discursivos: -O comparativo e o superlativo. -O imparfait (construción).


UNITÉ 0: -Expresión das emocións, dos sentimentos e das sensacións.

�16


-Descrición e comentario de fotografías. -Expresión de instrucións, da necesidade, da obriga. -Narración de actividades cotiás. -Descricións físicas. -As emocións, os sentimentos e as sensacións. -A vida cotiá: colexio, actividades extraescolares, gustos. -O corpo. -Maquillaxe e disfraces. Patróns sintácticos e discursivos: -Os tempos: présent, passé composé, futur simple e imparfait. -O imperativo. -A necesidade e a obrigación.

UNITÉ 1: -Narración de feitos presentes e pasados. -Descrición de hábitos. -Os medios de transporte. -Cidades e países. -Expresións de tempo para elaborar un relato. Patróns sintácticos e discursivos: -O passé composé e o imparfait -O imparfait habitual. -Os pronomes relativos.

UNITÉ 2: -Descrición da personalidade. -Descricións físicas. -Expresión da pertenza. -Os trazos de carácter. -Os verbos introductores do discurso. -Refráns con animais. Patróns sintácticos e discursivos: -Os adxectivos demostrativos e os pronomes tónicos. -Os pronomes posesivos. -O estilo indirecto en presente.

UNITÉ 3: -Petición de información. -Descrición de accións. -Descrición da climatoloxía. -Expresión de vantaxes e desvantaxes. -O clima e algúns fenómenos naturais. -As profesións. -O medio ambiente e a ecoloxía. -Refráns relacionados co clima. Patróns sintácticos e discursivos: -As diferentes formas interrogativas. -Adxectivos e pronomes interrogativos.

�17


-Os momentos da acción: venir de, être en train de, aller.

UNITÉ 4: -Expresión da reclamación, da restrición, do consello, da obrigación, da prohibición. -As tarefas domésticas. -A vida cotiá. -O deporte. -O mundo do circo. -Expresións idiomáticas. Patróns sintácticos e discursivos: -Énfase (C’est moi qui... / C’est à moi de...). -A negación (ne... que). -A formación do subjonctif. -A obrigación e a prohibición: Il ne) faut (pas) que + subxuntivo / outras estruturas + infinitivo.

UNITÉ 5: -Descrición física. -Expresión da causa. -Expresión do ánimo. -Os adxectivos descritivos (trazos faciais). -As historias policíacas e outros feitos diversos. Patróns sintácticos e discursivos: -O pretérito plus-que-parfait. -Expresión da causa (parce que, comme). -Os pronomes demostrativos.

UNITÉ 6: -Descrición dun obxecto. -Expresión de hipóteses, da finalidade, do desexo e da opinión. -As caracter.sticas dos obxectos. -A psicoloxía (interpretación dos soños, os problemas persoais). Patróns sintácticos e discursivos: -O conditionnel (formación e uso). -Os usos do subjonctif: finalidade, desexo, opinión.

INDICADORES DE LOGRO NA ESO

1.En vías de adquisición 2.Adquirido 3.Avanzado 4.Excelente

Para poder determinar e avaliar o proceso de ensino e a práctica docente, o departamento realizará as seguintes accións que formentaran a mellora continuada na adquisición dos aprendizaxes e a suba do nivel no seu grao de consecución. Estas accións que permitirán avaliar poderán ser, entre outras:

�18


• Test de valoración do alumnado sobre as actividades e probas propostas , o proceso de ensino e a prácticandocente; estes test, tentarán recoller información sobre o nivel de satisfacción do alumnado. • Evolución do propio alumnado: ao longo dos ciclos: recolleremos os test e resultados das probas escritasnrealizadas durante todos os cursos; isto permitirá, tanto ao alumno como ao profesor, comprobar se as aprendizaxes teñen unha continuidade no tempo e o nivel de mellora.

�19


5.2. CONTIDOS, ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE, INDICADORES DE LOGRO E CRITERIOS DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO.

O currículo básico proposto pola LOMCE que, recordemos, recolle as recomendacions do MARCO COMÚN EUROPEO DE REFERENCIA PARA AS LINGUAS, está orientado á acción, é dicir, a desenvolver no alumnado a capacidade de integrar e de poner en xogo as atitudes, os coñecementos e as destrezas que lle permitan comunicarse en situacións específicas no mundo real. É importante sinalar que para progresar na súa competencia e no uso da lingua estranxeira que estamos a estudar, o alumno debe desenvolver un determinado número de estratexias cognitivas e sociais, e é tarefa do profesor saber cales son as estratexias máis axeitadas para cada caso e cando tales estratexias se deben utilizar e por que. As estratexias que desenvolve o alumno son o resultado

�20


práctico dunha serie de actividades que o profesor deseña en función dos distintos momentos e dos diversos contidos do currículo: actividades que dependerán de que aspecto da lingua estranxeira se estea a tratar e que, en liñas xerais, atenden ás catro facetas da comunicación lingüística. Para a obtención destas competencias deberemos, ademais, ter en conta os problemas que se derivan da pronunciación, así como os que inciden na adquisición do vocabulario e no feito de que as estruturas gramaticales sexan suficientemente correctas para que a comunicación sexa fluída.

INDICADORES DE LOGRO

1. En vías de adquisición 2.Adquirido 3.Avanzado 4.Excelente

Para poder determinar e avaliar o proceso de ensino e a práctica docente, o departamento realizará as seguintes accións que formentaran a mellora continuada na adquisición dos aprendizaxes e a suba do nivel no seu grao de consecución. Estas accións que permitirán avaliar poderán ser, entre outras:

• Test de valoración do alumnado sobre as actividades e probas propostas , o proceso de ensino e a práctica docente; estes test tentarán recoller información sobre o nivel de satisfacción do alumnado. • Evolución do propio alumnado ao longo dos ciclos: recolleremos os test e resultados das probas escritas realizadas durante todo os cursos; isto permitirá, tanto o alumno como ao profesor comprobar se as aprendizaxes teñen unha continuidade no tempo e o nivel de mellora.

5.2.1. 1º DE BACHARELATO

No 1º curso de bacharelato intentamos que os alumnos, despois de haber cursado francés na ESO, pasen do seu nivel A2 a un nivel B1; ao redor de estes niveles fixados por o MECR ( ou Marco Europeo Común de Referencia) organizaremos a materia; o bacharelato e un nivel delicado pois pódense atopar na mesma aula alumnos con diferentes niveis de lingua en función das destrezas e competencias lingüísticas acadadas nos cursos da ESO ( e que poden ir do avanzado ao falso debutante). A planificación de estes cursos farase de xeito que os alumnos podan traballar a distintos niveis dentro da mesma aula. Os obxectivos, contidos, estándares de aprendizaxe y criterios de avaliación tradúcense nun currículo básico estructurado nos catro bloques correspondientes as distintas actividades da lingua. O curso comeza con unha Unidade 0, nos primeiros días de clase, que axuda a consolidar os contidos, básicos, vistos na ESO.

UNIDADE 1: “PORTRAITS”. Contidos: • Funcións comunicativas: describir unha persoa, formular definicións, chamar a atención de alguén, expresar a ignorancia/certeza, felicitar, consolar, animar a alguén. • Estruturas sintácticas: presente de indicativo, futuro simple, imperativo, colocación dos adverbios. • Léxico: apariencia física, roupa, carácter e personalidade. • Patróns sonoros, acentuales, rítmicos e de entonación: patróns sonoros ( intonacións e acento de insistencia, acento fonético / acento tónico.)

�21


• Estratexias de aprendizaxe (comprensión e producción): comprender de xeito global un documento extenso, identificar nun texto as estructuras e formulacións que sirven para determinados actos de fala. • Producción: aprender a autoavaliarse (avaliación inicial). • Aspectos culturais e sociolingüísticos: saúdos nos diferentes países francófonos, historia dos apelidos franceses, normativa. • Comprensión de textos orais: comprender globalmente un programa radiofónico: tipoloxía, obxectivo, contido xeral; afinar a comprensión para poder comentar a personalidade das persoas descritas no programa . • Producción de textos orais: describir (físico e personalidade) a una persoa da contorna familiar; describir problemas interpersonales e pedir/dar consellos. • Comprensión de textos escritos: identificar a natureza de varias testemuñas personais publicadas na Internet e extraer as informacións principais. • Actitudes: desenvolver unha actitude positiva ante o traballo colaborativo. • Competencias clave: CL, CSC, CAA, SIE, CD.

UNIDADE 2: “PÉRIPÉTIES” Contidos: • Funcións comunicativas: pedir a alguén que conte algo, contar algo, pedir e dar precisións; manifestar preocupación; propoñer e prestar axuda. • Estruturas sintácticas: le passé composé (I), pronombres relativos: qui, que, où, dont. • Léxico: actividades cotiás, incidentes, resolución de problemas. • Patróns sonoros, acentuales, rítmicos e de intonación: acentuales, rítmicos y de entonación, relación son / grafía, patróns sonoros (as vogais). • Estratexias de aprendizaxe (comprensión e producción): identificar nun texto as estruturas e formulacións que sirven para determinados actos de fala. • Producción: compensar a falta de vocabulario, co-avaliar as produccións de grupo. • Aspectos culturais e sociolingüísticos: a afición dos franceses polo bricolaxe. • Comprensión de textos orais: comprender unha anécdota, o sentido literal e a comicidad da situación. • Producción por teléfono, pedir explicacións /explicar un retraso, pedir/ofrecer axuda, pedir desculpas, pedir cita nun taller. • Comprensión de textos escritos: comprender un artículo de prensa dixital sobre o reparto das tareas do fogar, a partir dunha testemuña. Comprender a testemuña de dúas persoas nun correo de lectores. • Producción de textos escritos: contestar a correos de dúas persoas nunha revista. • Actitudes: manifestar espírito crítico ante os estereotipos. • Competencias clave: CL, CSC, CAA, SIE, CD.

UNIDADE 3: “SOUVENIRS” Contidos: • Funcións comunicativas: facer descripcións, situar feitos no pasado. Contar feitos pasados, facer un relato. Dar a súa opinión. Facer unha apreciación. Felicitar a alguén. • Estruturas sintácticas: L'imparfait. A oposición imparfait / passé composé. Le plus-que-parfait. • Léxico: As idades da vida. Parentescos. Lecer. Vida escolar. • Patróns sonoros, acentuales, rítmicos e de intonación: Os sons [b], [d], y [g] e as grafías correspondentes. • Estratexias de aprendizaxe (comprensión e producción): identificar nun texto as estruturas e

�22


formulacións que sirven para determinados actos de fala. • Producción: mellorar a producción escrita. Co-avaliar as produccións dos compañeiros ( con criterios claros). • Aspectos culturais e sociolingüísticos: os ritmos escolares en Francia. O “baccalauréat” • Comprensión de textos orais: comprender unha conversa, as informacións principais e algúns detalles. • Producción de textos orais: evocar a súa infancia, contar cómo era uno(a). A partir dunha foto de viaxe, recordar a situación e os acontecementos. Contar a historia persoal dun reencuentro Felicitar a alguén por teléfono. Comparar con un(ha) compañeiro(a) a formación académica recibida. • Comprensión de textos escritos: comprender a entrevista dunha actriz publicada nunha revista: información principal e detalles. • Producción de textos escritos: facer unha entrevista a una persoa real o ficticia, redactando preguntas e respostas. • Atitudes: adoptar unha actitude xenerosa ante as produccións dos compañeiros. • Competencias clave: CL, CSC, CAA, SIE, CD.

UNIDADE 4: “TRANSFORMATIONS” Contidos: • Funcións comunicativas: interromper a alguén. Pedir consellos. Facer recomendacións. Pedir e dar precisións. Expresar emocións e sentimentos. • Estruturas sintácticas: a expresión de lugar. A negación. A restricción. • Léxico: ordenación urbana. Cambios persoais. • Patróns sonoros, acentuales, rítmicos e de intonación: consonantes en posición final. Fundamental diferenza entre oral/escrito, francés/castelán (por exemplo: consonantes finais escritas que poden sonar o no; vogais finales escritas que puede sonar o no). • Estratexias de aprendizaxe (comprensión): identificar nun texto as estruturas e formulacións que sirven para determinados actos de fala. Cómo sacar o significado de palabras novas. • Producción: cómo co-avaliar as produccións de grupo. • Aspectos culturais e sociolingüísticos: a cidade belga de Liège. La evolución do papel dos pais. A evolución dos medios de comunicación (teléfono, redes sociais…) • Comprensión de textos orais: identificar diferentes tipos de documentos, comprendelos globalmente e avaliar o estado de ánimo dos locutores. • Producción de textos orais: presentar unha proposta na asamblea dunha ONG dedicada a pensar no futuro. Xogos de rol: - nunha visita guiada do instituto, do barrio… desenvolver o papel de guía ou de turista. -preguntar por teléfono a un(ha) amigo(a) polo seu lugar de residencia e as características do mesmo, antes de mudase ao mesmo. Pedir e dar consellos. Contar unha experiencia de cambio de vida radical, persoal o dun(ha) coñecido(a). • Comprensión de textos escritos: comprender un extracto literario: comprender as informacións principais e interpretar os sentimentos da narradora. • Producción de textos escritos: facer propostas para sometelas a unha asociación non

gubernamental. • Escribir un texto persoal, presentando un lugar ligado a infancia, analizando os sentimentos

pasados e actuais ligados ao mesmo. • Competencias clave: CL, CSC, CAA, SIE, CD.

UNIDAD 5 : “QUE D’ÉMOTIONS!” Contidos:

�23


• Funcións comunicativas: expresar emocións e sentimentos. Compadecerse de alguén, consolarlle e animarlle. • Estruturas sintácticas: le subjonctif présent. A comparación. • Léxico: emocións. Defectos e virtudes. O sentimento amoroso. • Patróns sonoros, acentuales, rítmicos e de intonación: as vogais nasais. Transcripción dos sonidos nos que se centra a unidade. • Estratexias de aprendizaxe (comprensión): identificar nun texto as estruturas e formulacións que sirven para determinados actos de fala. • Producción: cómo expresar sentimentos. Cómo co-avaliar as produccións de grupo. • Aspectos culturais e sociolingüísticos: representantes da canción francesa, de hoxe e de onte. • Comprensión de textos orais: comprender as respostas de 3 persoas entrevistadas sobre as calidades e os defectos da xente: comprensión global e fina. Comprender globalmente a letra de cancións, apreciar as correspondencias letra/música/ritmo… • Producción de textos orais: expresar a súa propia opinión sobre calidades e defectos da xente. • Contar unha experiencia persoal de ledicia ou felicidade. Tarefa final: redactar unha mensaxe de

petición de axuda ante un problema persoal. Animar a un(ha) amigo(a) que está deprimido(a). • Telefonear a un(ha) amigo(a) para pedirlle perdón por un momento de intransixencia. Contar a

un(ha) compañero(a) unha experiencia persoal de medo. Falar da súa familia e comparar cos compañeros. Entrevistar aos compañeiros / Contestar a preguntas sobre o arte de gozar da vida.

• Comprensión de textos escritos: comprender un extracto literario: información principal e detalles.

• Comprender letras de cancións, apreciando as características do estilo • Producción de textos escritos: relatar unha experiencia persoal de malentendido causado polas diferencias culturais. • Actitudes : adoptar criterios obxectivos para avaliar as produccións dos compañeiros. • Competencias clave: CL, CSC, CAA, SIE, CD.

UNIDADE 6 : “CÔTÉ CUISINE” Contidos: • Funcións comunicativas: facer apreciacións. Dar a súa opinión. Manifestar sorpresa, estrañeza. Dicir que se comparte unha opinión pero con matices. • Estruturas sintácticas: formas interrogativas. Pronombres interrogativos. Pronombres demostrativos. • Léxico: cociña, pratos e receitas. • Patróns sonoros, acentúais, rítmicos e de intonación: as nasais [an] y [ein] / o /n/ sonora en [Ɛn]. Paso do oral ao escrito e viceversa. • Estratexias de aprendizaxe (comprensión): identificar nun texto as estruturas e formulacións que sirven para determinados actos de fala. Cómo utilizar un diccionario bilingüe. • Producción: cómo utilizar un diccionario bilingüe. Cómo co-avaliar as produccións de grupo. • Aspectos culturais e sociolingüísticos: importancia da comida en Francia na vida cotiá. Tradicións: consumo de certos alimentos, guías gastronómicas. Costumes culinarias en Suiza. • Comprensión de textos orais: comprender unha entrevista relativamente longa (xantar en Suiza): informacións principais e algúns detalles. • Producción de textos orais: falar dos seus gustos e preferencias en materia culinaria, do seu perfil

de gastrónomo(a). Nun xantar entre amigos, comentar os pratos, as costumes de cada un cuando fai a compra para preparar un xantar. Xogo de rol (3 personas): nun programa radiofónico sobre alimentación, o/a animador(a) recibe a un(ha) especialista en nutrición que contesta as preguntas dun(ha) auditor(a).

�24


• Tarefa final: comprender artículos (prensa xeral ou especializada, Internet) relacionados coa alimentación, para sacar información e atopar modelos de redacción.

• Comprensión de textos escritos: comprender un artículo xornalístico, relativamente extenso, sobre a alimentación do futuro: informacións principais e algúns detalles, a pesar da riqueza do léxico. • Producción de textos escritos: participar nun foro sobre alimentación: dar receitas, consellos… • Tarefa final: redactar un artículo para un dossier monográfico sobre alimentación nunha revista. • Atitudes: adoptar criterios obxectivos para avaliar as produccións dos compañeiros. • Competencias clave: CL, CSC, CAA, SIE, CD.

5.3. TEMPORALIZACIÓN

Os contidos ( as 6 unidades do libro elixido, método “Parachute” de Santillana) da nosa proposta están pensados para desenvolverse ao longo de unas 70 horas/sesións aproximadamente, sendo a carga lectiva de 2 horas semanais en 1º, 2º e 3º da ESO polo que a distribución ao longo dos trimestres podería ser a seguinte ( incluíndo dúas estimacións de sesións de mínimos e máximos). Trátase só dunha proposta de exemplo, quedando a temporalización definitiva a criterio da profesora que imparte a materia:

No caso de 4º da ESO, a carga lectiva é de 3 sesións semanles, a proposta quedaría a criterio das profesoras. Esta planificación é susceptible de adaptarse a cada grupo e variará en función dos resultados. Tamén se terá en conta, especialmente nos grupos de 1º que presumiblemente nunca viron a materia, que durante o primeiro trimestre é conveniente ir máis amodo para logo gañar ritmo conforme se vaia avanzando en contidos e adquirindo competencias.

�25


En canto ao Bacharelato, no 1º curso, a carga lectiva é de duas horas por semana, o que nos da unha medía de 23 horas de clase por trimestre; adicaremos tres ou catro semanas, aproximadamente, a cada unidade e veremos dous unidades por trimestre ata completar as seis. Este reparto repetirase ao longo do curso, nas tres avaliacións.

5.4. GRAO MÍNIMO DE CONSECUCIÓN PARA SUPERAR A MATERIA

Os contidos mínimos, por cursos, son os seguintes:

�26


�27


2º ESO

Engádense os contidos de primeiro de ESO; os contidos de segundo curso son os seguintes:

�28


3º ESO Engádense os dos cursos precedentes:

�29


�30


4º ESO

Engádense os dos cursos anteriores:

�31


BACHARELATO

Engádense os contidos lingüísticos e de civilización dos cursos anteriores ( da ESO). 1º BACHARELATO

Os contidos mínimos (especificos do primeiro curso do bacharelato) da materia son os seguintes:

5.5. PROCEDEMENTOS E INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN

Os instrumentos de avaliación poden ser diversos e utilizados en diversos contextos: probas escritas, proxectos, etc. O enfoque orientado cara ás competencias básicas supón integrar diversas dimensións da aprendizaxe tanto nas prácticas da aula como nas probas o calquera outro

�32


instrumento de avaliación nos que vamos basear a avaliación. É unha boa práctica integrar exercicios e actividades en tarefas ( comunicativas no caso da lingua extranxeira) e estas nos proxectos cando sexa posible. Ademais de avaliar o resultado, avaliaremos tamén o proceso de resolución e os procedementos e estratexias empregados de forma explícita, e no caso de lingua extranxeira, dado que o erro posúe un papel fundamental no aprendizaxe de linguas extranxeiras pois é unha mostra de que a interlengua ( estadio transitorio entre o comezo da aprendizaxe da lingua e un estadio final máis ou menos perfeccionado) vaise construíndo, polo que tamén se ha de avaliar autoreflexión sobre os propios erros. Tamén se avaliarán as actitudes, a iniciativa e o traballo en equipo e a cooperación entre os alumnos.

6. METODOLOXÍA DIDÁCTICA

O currículo básico proposto pola LOMCE, que recolle as recomendacións do Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas, está orientado á acción, é dicir, a desenvolver no alumnado a capacidade de integrar e de pór en xogo as actitudes, os coñecementos e as destrezas que lle permitan comunicarse en situacións específicas no mundo real. Esta capacidade para a comunicación efectiva en contextos reais supón, en primeiro lugar, considerar a lingua como algo que se fai e que se aprende a facer, antes que como algo que se estuda e simplemente se sabe. Para que o alumnado poida facer un uso da lingua que responda eficazmente ao reto comunicativo, é conveniente que tanto a análise e a reflexión sobre a lingua como o seu estudo e a súa práctica se deriven do que o texto oral ou escrito demande en cada caso, e que tanto o traballo realizado na aula como na aprendizaxe autónoma teñan como referencia os textos que os alumnos haberán de ser capaces de comprender e de producir, de maneira que as accións pedagóxicas e as tarefas de aprendizaxe, aínda que son diversas e motivadoras, teñan sempre como característica común a contribución á consecución dos obxectivos específicos que establecen os estándares de aprendizaxe avaliables para cada conxunto de actividades lingüísticas na etapa respectiva. A metodoloxía e o deseño curricular da Educación Secundaria está fundado no principio da aprendizaxe significativa, de modo que as novas adquisicións do estudante enlacen cos coñecementos previos, para dar lugar a reestruturacións mentais cada vez máis inclusivas, amplas e ricas; así como no principio da aprendizaxe funcional, segundo a cal as actividades de ensinanza-aprendizaxe parten de situacións reais, académicas e sociais, e retornan a elas en formas diversas de aplicación científica, técnica, social, etcétera.

• As interaccións profesor-alumno e alumno-alumno así como alumno-recursos materiais na clase de francés lingua extranxeira, requiren gran variedade de situacións de aprendizaxe e tipos de agrupamento discente, que poden sintetizarse nas seguintes: expositivo-mostrativa, dialogal-coloquial, microgrupal-cooperativa, individualizada, de estudo independente ou traballo autónomo, que alcanza o seu logro óptimo na formulación aprender a aprender.

• Para o enriquecemento das interaccións didácticas utilizarase un material didáctico que considere todos os recursos dos que se poidan servir tanto o alumno coma o profesor para cumprir o obxectivo de comunicación pretendido e que formule perfectamente o que se denomina tarefas de comunicación ( que configuran un conxunto de accións que teñen unha finalidade comunicativa concreta dentro dun ámbito específico). Polo tanto, as actividades nas que se usa a lingua estranxeira están enmarcadas en ámbitos que poden ser de tipo público (todo o relacionado coa interacción social cotiá), persoal (relacións familiares e prácticas sociais individuais), laboral ou educativo.

�33


• A competencia comunicativa, que se desenvolverá no proceso de realización de tarefas de comunicación, incluirá as seguintes subcompetencias: lingüística (elementos semánticos, morfosintácticos e fonolóxicos), pragmática ou discursiva (funcións, actos de fala, conversa, etc.), sociolingüística (convencións sociais, intención comunicativa, rexistros, etc.) e estratéxica. O alumnado utilizará estratexias de comunicación de forma natural e sistemática co fin de facer eficaces os actos de comunicación realizados a través das destrezas comunicativas; estas destrezas que se desenvolverán serán: produtivas (expresión oral e escrita), receptivas (comprensión oral e escrita e interpretación de códigos non verbais) e baseadas na interacción ou mediación. A nosa orientación metodolóxica pola que optamos neste departamento é coherente co exposto anteriormente, e terá como obxectivo fundamental contribuír a que os alumnos desenvolvan a competencia comunicativa.

O proceso de ensino-aprendizaxe do francés contribuirá á formación educativa do alumnado desde unha perspectiva global que favoreza o desenvolvemento da súa personalidade, a integración social, as posibilidades de acceso a datos de interese, etc. Desta forma, a Educación Secundaria Obrigatoria propiciará que os alumnos que hoxe se están formando coñezan formas de vida e organizacións sociais diferentes ás súas, melloren a súa capacidade de empatía, diversifiquen as súas canles de información e establezan relacións caracterizadas pola tolerancia social e cultural nun mundo no que a comunicación internacional está cada vez máis presente.

7. MATERIAIS E RECURSOS DIDÁCTICOS

7.1. RECURSOS DIDÁCTICOS DA E.S.O.

Método: “Parachute” 1, 2, 3 e 4 (Ed. Santillana, Francés Lingua Extranxeira). Os materiais impresos son: libros de texto, libro de exercicios, guía de recursos didácticos, materiais didácticos ( fichas e fotocopias), dicionarios, libros de lecturas en francés, mapas, revistas e xornais en francés ( tamén as edicións dixitais nas aulas do canón). Os materiales de aula son o lector de DVDs, CDs, a pizarra e o canón, para acceso a Internet co ordenador portatil do departamento. Os instrumentos para a aprendizaxe do francés como lingua estranxeira que podemos atopar no texto Parachute propóñense como un conxunto de materiais comunicativos para adolescentes da ESO, que lles aprenden a utilizar a lingua estranxeira en situacións reais máis que a aprender cousas que se esquecen en pouco tempo, é un curso estruturado que trata os temas de forma clara e concisa. Con este enfoque, os materiais buscan desenvolver destrezas lingü.sticas fundamentais, para permitir aos alumnos comunicarse con corrección e fluidez. O curso está deseñado para conseguir que a aprendizaxe sexa agradable, e asegura o éxito de acordo co nivel de capacidade e intereses de cada alumno.

7.2. RECURSOS DIDÁCTICOS DO BACHARELATO

As metodoloxías utilizadas na clases de linguas extranxeiras son as metodoloxías comunicativas adoptadas polo Marco Común Europeo de Referencia para as linguas. O enfoque comunicativo busca que o alumno identifique o fin da aprendizaxe da lingua estranxeira, é dicir, o uso da lingua en situacións reais de comunicación e cos seus falantes, nativos ou non, e aplíqueo no aula; intentaremos que o alumno utilice todos os recursos, lingúísticos e non lingüísticos, co obxectivo de comunicarse desde o aula e para mais adiante facelo na súa vida de adulto ou jóven que participa das posibilidades culturais, laborais ou de lecer que se lle ofrecen. Ou curriculo oficial

�34


para o bacharelato insiste na necesidade de que o ensino de lingua estranxeira, e as estratexias de aprendizaxe por parte do alumno, deben basearse na acción e uso de devandita lingua e así mesmo, a elección de contidos lingüísticos virá determinada polas actividade programadas e non ao revés. Os contidos iranse introducindo progresivamente entón en función das necesidades do proceso de aprendizaxe dunha lingua estranxeira como instrumento de comunicación; a gramática ou os contidos lingüísticos presentaranse segundo as tarefas ou actividades comunicativas a realizar, buscando a comunicación satisfactoria utilizando a lingua estranxeira. Como texto de apoio utilizamos “C´est à dire (Lycée)” ( A2, Ed. Santillana) e o material audiovisual do método.

Selección de textos e apoios visuais: co propósito de favorecer todo o anterior, seleccionáronse unha serie de textos que presentan distintas estruturas organizativas con fines diversos: información, adquisición de coñecementos en determinadas áreas de interese, diversión e lecer, etc. Isto faise co fin de que os alumnos poidan lelos de maneira autónoma e de que contribúan a consolidar unha maneira de actuar persoal, responsable, social e moral.

Os textos escollidos relaciónanse con situacións da vida diaria dos alumnos e tocan temas de interese para as persoas desta idade: o carácter, o lecer, a familia, as festas, os hábitos alimentarios, os medios de comunicación, etc. Ademais, son de moi distintos tipos: diálogos, descricións (de persoas, cosas, lugares…), artigos de interese xeral (a moda, a familia, a saúde, as novas tecnoloxías…), poemas, extractos de libros, cartas, currículo, enquisas, etc. Material utilizado:

• Artigos , xornais e revistas. • Material audio-visual ( DVD, películas). • Documentos reais ( cuestionarios, carteis, folletos informativos, etc.).

8. CRITERIOS DE AVALIACIÓN, CUALIFICACIÓN E PROMOCIÓN

Cada un dos catro bloques de contidos comprende, para cada conxunto de actividades, os criterios de avaliación e os estándares de aprendizaxe avaliables, entre os que existe unha relación non unívoca debido á especial natureza da actividade lingüística; isto supón que, para avaliar o grao de adquisición das diversas competencias necesarias para levar a cabo as accións recollidas en cada un dos estándares de aprendizaxe, haberán de aplicarse todos e cada un dos criterios de avaliación descritos para a actividade correspondente; á súa vez, dos estándares de aprendizaxe haberán de derivarse os correspondentes contidos competenciais (estratéxicos, socioculturais e sociolingüísticos, funcionais, sintáctico-discursivos, léxicos, fonético-fonolóxicos e ortográficos) cuxo grao de consecución se avaliará coa aplicación dos criterios respectivos. A LOMCE ( no seu artigo 2) define os estándares de aprendizaxe avaliables como concrecións dos criterios de avaliación que permiten definir os resultados das aprendizaxes e concretan mediante accións o que o alumno debe saber e saber facer en cada materia; teñen que ser observables, medibles e avaliables, xa que contribúen e facilitan o deseño de probas estandarizadas e comparables.

8.1. AVALIACIÓN, CUALIFICACIÓN E PROMOCIÓN: ESO

A avaliación do proceso de aprendizaxe na ESO será continua, formativa e integradora; para acadar os obxectivos e que os/as alumnos/as acaden as competencias que ller permitan completar o seu proceso educativo, haberán de arbritarse medidas de reforzo educativo no momento en que se detecte algunha dificultade, e isto será independentemento do momento do curso no que se apliquen. Como a avaliación será ademáis de continua, formativa, en calquera momento da

�35


aprendizaxe ( antes de que se enquiste calquesra posible problema e polo menos despois de cada avaliación) os alumnos que non acaden as competencias e os obxectivos haberán de seguir un plan de reforzo das súas competencias, a través das actividades que o departamento considere axeitadas. Para consultar os criterios de aviación ver as tablas de contados, estándares e criterios de aviación desglosadas por cursos no apartado 5 ( CONTIDOS E TEMPORALIZACIÓN) da presente programación. Canto as probas objetivas, haberá dúas probas por avaliación ( 6 probas en total, una proba o control cara á metade da avaliación e un examen ao final da mesma) como mínimo. Salvo justificación documental ( co certificado o justificante dun servizo médico ou do Ministerio de Xustiza) non se repetirán probas por ausencia e a nota da aviación será a da única proba realizada. Estas probas deberán ser superadas o acabar polo menos un 3 nunha delas para poder aplicar as seguintes porcentaxes para calcular a nota das avaliacións:

1ª proba: 40% da nota final da avaliación 2ª proba: 60% da nota final da avaliación

A nota da avaliación calcúlase tendo en contra, amén do traballo, a actitude pósitiva frente a materia; a actitude é un apartado máis e poderá redondear ao alza a nota final ( ata un máximo de 1 punto sobre 10). A baremación será ( sobre 10 puntos): ➔ prueba obxetiva: 7 puntos ➔ exercicios propostos na aula, actitud fronte á lingua, participación e oralidade na aula: ata 3 puntos. ➔ Habrá que ter un mínimo de 3 puntos na proba obxectiva para poder ser avaliado e aplicar os porcentaxes correspondentes as probas en cada avaliación.

➔ As calificacións son: 1) Sobresaliente: + 85 puntos. 2) Notable: 70 a 85 puntos. 3) Bien: 60 a 69 puntos. 4) Suficiente: 50 a 59 puntos. 5) Insuficiente: - de 50 puntos. (Criterios de avaliación extractos do decreto 133/2007, do 5 de xullo , que establece o currículo da educación secundaria obrigatoria (DOG do 13 de xullo).

Una vez superadas as probas objetivas, obtenedremos a nota da avaliación ordinaria ( xuño) aplicando as porcentaxes correspondentes as tres avaliacións do curso:

1ª avaliación: 30% da nota da avaliación ordinaria. 2ª avaliación: 30% da nota da avaliación ordinaria. 3ª avaliación: 40% da nota da avaliación ordinaria.

Estas porcentaxes aplicarán cando os alumnos acaden una nota mínima de 3 ( sobre 10) na 3ª avaliación; en virtud da avaliación continua aplicada polo departamento, un(ha) alumno(a) non poderá aprobar o curso con una nota inferior (á devandito 3) na 3ª avaliación, independientemente de que superase a materia nas días avaliacións anteriores.

�36


8.2. AVALIACIÓN, CUALIFICACIÓN E PROMOCIÓN DO BACHARELATO

A avaliación non é unha actividade illada que pecha un proceso, senón un traballo constante ao longo da aprendizaxe cuxo fin é comprobar en que medida se conseguiron os obxectivos propostos na programación dos contidos. De aí a necesidade de ter moi presentes a organización e a planificación das tarefas e das actividades que nos permitan, ao mesmo tempo que os nosos alumnos aprenden, ir verificando o grao de éxito da consecución de tales obxectivos. O obxectivo primordial da avaliación dunha lingua estranxeira, e no noso caso o francés, é comprobar se os alumnos son quen, segundo o momento da etapa, do ciclo ou do curso, de utilizar o francés como instrumento de comunicación, tanto oral como escrita, trátase de comprobar a capacidade das alumnas e dos alumnos para comprender informacións sobre temas da vida cotiá o temas relacionados coa súa experiencia, en intercambios orais dentro da aula ou escoitando textos preparados previamente. Para a avaliación do proceso de ensinanza-aprendizaxe aconséllase utilizar a observación directa na aula, cuestionarios, análises de tarefas, diarios, cadernos de traballo, etc. O aconsellable, en principio, é que sexan os propios alumnos quen corrixan os seus erros. De existir só unha versión correcta, poden comparala coa súa propia versión; poden comparar tamén as súas respectivas versións coas dos compañeiros. Os instrumentos de avaliación poden ser diversos e utilizados en diversos contextos: as probas escritas e as participacións orais espontáneas serán o principal instrumento de avaliación. O enfoque orientado cara ás competencias básicas supón integrar diversas dimensións da aprendizaxe: conceptual, procedimental e actitudinal tanto nas prácticas da aula como nas probas, o calquera outro instrumento de avaliación, nos que vamos basear a avaliación. É unha boa práctica integrar exercicios e actividades en tarefas ( comunicativas no casa da lingua extranxeira) e estas nos proxectos cando sexa posible. Ademais de avaliar o resultado, avaliaremos tamén o proceso de resolución e os procedementos e estratexias empregados de forma explícita, e no caso de lingua extranxeira, dado que o erro posúe un papel fundamental no aprendizaxe de linguas extranxeiras pois é unha mostra de que a interlengua ( estadio transitorio entre o comezo da aprendizaxe da lingua e un estadio final máis ou menos perfeccionado) vaise construíndo, polo que tamén se ha de avaliar a autoreflexión sobre os propios erros. Tamén se avaliará as actitudes, a iniciativa e o traballo en equipo e a cooperación entre os alumnos. A avaliación será continua e integral, constará dunha proba obxetiva, na que se comprobarán os coñecementos adquiridos polo/a alumno/a, e a valoración sobre os exercicios propostos na clase. En caso de pérdida da avaliación continua o alumno fará un exame extraordinario único, cos contidos programados da asignatura. Probas escritas Sirven para coñecer a capacidade do alumnado de comprender as ideas esenciais dun texto escrito. Ao finalizar as unidades utilizarase o Bilan do libro do alumno e o Test do caderno de exercicios para avaliar os coñecementos. Pódense distribuír tamén á clase les ¨feuilles¨ que se atopan no libro do profesor. Ao finalizar a unidade 0 e o resto das unidades, realizarase unha proba de avaliación, a criterio do profesor, de carácter integrador de certos contidos. Así mesmo, pódense utilizar as avaliacións previstas no caderno de avaliación. Con este criterio, preténdese avaliar a capacidade do alumnado para elaborar textos sinxelos que respondan a situacións propias da vida cotiá ou relacionadas coas actividades da clase (cartas, enquisas, notas, resumos, receitas, instrucións, textos para móbiles ou correo electrónico, etc.), así como a súa capacidade para seleccionar e utilizar materiais de consulta que os axuden a producir textos ordenados e coherentes, respectando as características propias do código escrito.

�37


Probas orais Sistematicamente, realizaranse preguntas en clase referidas a aqueles contidos de maior carácter conceptual e que sexan básicos para poder realizar as actividades. Avaliarase a capacidade dos alumnos de comprender textos gravados. Deberanse entender aspectos clave tales como de que trata o texto, o rol dos interlocutores, o seu estado de ánimo e a súa actitude. Antes de se enfrontar ao texto, o profesor indicaralles que información concreta deben identificar e extraer.

Outros instrumentos Trátase de avaliar a actitude dos alumnos de se esforzar e arriscar a usar a lingua estranxeira, utilizando todos aqueles recursos dos que dispoñan e perdendo o medo a cometer erros, participar en actos de comunicación facendo uso das estratexias necesarias para asegurar unha correcta comprensión e expresión. Teranse en contan aspectos como o comportamento en clase, a puntualidade, a presentación das actividades no tempo previsto, a participación das actividades grupais, o interese polo traballo en grupo…

Autoavaliación Poderanse utilizar os Portfolio situados ao final das Guías pedagóxicas ( ou libro do profesor) para que o alumno poida avaliar os seus coñecementos do idioma e da cultura franceses.

A baremación será: ➔ proba obxetiva: 70 puntos ➔ exercicios propostos na aula, actitude fronte á lingua e participación oral: ata 30 puntos. ➔ Habrá que ter un mínimo de 20% en cada parte, para poder ser avaliado.

➔ As calificacións son: 1) Sobresaliente: + 85 puntos. 2) Notable: 70 a 85 puntos. 3) Bien: 60 a 69 puntos. 4) Suficiente: 50 a 59 puntos. 5) Insuficiente: - de 50 puntos.

8.2.1. PROCEDEMENTOS QUE LLE PERMITEN AO ALUMNADO DE BACHARELATO ACREDITAR OS COÑECEMENTOS PREVIOS.

No caso de que algún alumno queira matricularse na materia de francés como segunda lingua estranxeira, no 2º curso de Bacharelato, sen cursar a materia no primeiro curso, este deberá someterse a unha proba de acreditación de coñecementos de francés para que poida alcanzar os obxectivos da materia en 2º de Bacharelato. Devandita proba consistira nunha serie de actividades lingüísticas sobre os contidos mínimos de 1º de Bacharelato, os contidos linguísticos e habilidades comunicativas do último curso da etapa educativa anterior ( ver contidos e obxetivos de 4º curso de la ESO na programación da ESO e de Bacharelato) proba que se realizará cando o IES de Mos determine e que posibilitará, previa superación, que o alumno curse a materia elixida.

8.3. ORGANIZACIÓN DAS ACTIVIDADES DE SEGUIMENTO , RECUPERACIÓN E AVALIACIÓN DA MATERIA PENDENTE.

As profesoras do departamento de francés do IES de Mos acordan realizar as seguintes actividades co obxetivo da recuperación do alumnado coa materia pendente do curso 2017-2018.

�38


As actividades divídense en tres partes: - Actividades para os meses de novembro e nadal. - Actividades para os meses de xaneiro e febreiro. - Actividades para os meses de marzo e abril. A profesora encargada de establecer e avaliar devanditas actividades é Mª Cristina García García que establecerá cos alumnos os horarios de recreo para facer as consultas relacionadas coa resolución das actividades. Devanditas actividades serán de caracter voluntario e establecénse as seguintes datas de entrega: - 1ª entrega: decembro - 2ª entrega: febreiro - 3ª entrega: maio Estas actividades voluntarias supoñerán unha puntuación máxima de 4 puntos na nota final e non eximen de presentarse a proba final. Os alumnos que non se acollan a este sistema terán dereito a presentarse á proba de recuperación de pendentes no mes de maio ( convocatoria ordinaria) e deberán acadar un mínimo de 5 puntos na devandita proba. A convocatoria extraordinaria de setembro consiste tamén nunha proba escrita sobre os contidos mínimos pormenorizados no apartado 7 da programación. Sendo a 2ª lingua extranxeira unha materia con contidos progresivos, a cualificación progresiva da materia pertenecente ao curso no que está matriculado, como consecuencia da avaliación continua, implicará a superación da materia pendente. Por ser materia optativa en 3º y 4º da ESO, o alumno/a que non curse a materia deberá presentarse a proba escrita de maio ( convocatoria ordinaria) o setembro ( convocatoria extraordinaria) de recuperación de pendentes, se non se acolle á realización das actividades de reforzo.

9. AVALIACIÓN INICIAL E MEDIDAS INDIVIDUAIS OU COLECTIVAS QUE SE POIDAN ADOPTAR COMO CONSECUENCIA DOS SEUS RESULTADOS.

A avaliación inicial permítelle á profesora establecer o perfil da súa clase e axustar o seu proxecto pedagóxico. - A unidade 0 do libro do alumno e do caderno de exercicios contribúen a este fin, na ESO, esta unidade axuda a activar ou a reactivar coñecementos e competencias e, no seu caso, a determinar as medidas de reforzo e recuperación para os alumnos que o necesiten ( ver punto 5, CONTIDOS). - No nivel 1, o que mide a unidade 0 son fundamentalmente perfís e actitudes. Nos niveis seguintes, mide ademais o «nivel» das competencias adquiridas en fases anteriores. Haberá unha unha avaliación inicial para medir o nivel de execución e dominio dos contidos a traballar. Os resultados da avaliación inicial darán información ao profesor do nivel inicial do grupo e individual de cada alumno e permitiran adoptar medidas xerais ou individuais de adaptación como son: Adaptacións xerais • Considerar a posibilidade de variar os estándares de aprendizaxe ao nivel xeral do grupo (tanto por arriba como por abaixo). • Se o desfase non é demasido grande como para unha modificación da programación, pódense deseñar criterios de avaliación máis axustados ao nivel ou realizar adaptacións facilitadoras ou dificultadoras das aprendizaxes. • Aumentar ou diminuir a exixencia no grao de cumplimento dos estándares de aprendizaxe

adaptándoos ó nivel xeral do grupo.

�39


Adaptacións individuais • Ante alumnado que presente desfase no nivel acadado na proba inicial, recibirá por parte do profesor reforzo ou ampliación mediante actividades deseñadas para eles, nos que os alumnos implicados poidan, dependendo do caso, conseguir acadar o grao mínimo de aprendizaxe ou mellorar igualmente o seú nivel. En tódolos casos, estas adaptacións terán que ser recollidas polo departamento para poder tomar medidas correctoras da programación e modificala adecuadamente no futuro.

10 . MEDIDAS DE ATENCIÓN A DIVERSIDADE

É un feito que imos atopar alumnos con distintas habilidades dentro da clase. Este material ten en conta o alumno con certas dificultades para acadar as capacidades especificadas nos obxectivos da etapa, e tamén o que desenvolve con facilidade as capacidades expresadas nos obxectivos e necesita realizar outras tarefas para non perder interese pola lingua estranxeira. Tense presente tamén que nesta etapa se van diferenciando os intereses e necesidades para avanzar no coñecemento e dominio da lingua estranxeira e, por iso, selecciónanse tipos de textos diversos nos seus contidos e formatos, así como tarefas variadas. Teremos en conta a singularidade de cada alumno, en tanto que como persoa e en proceso de formación permanente pode achegarlle ao grupo elementos positivos, factores de enriquecemento e de variedade na clase. Todo isto axúdanos: os alumnos en tanto que individualidades por separado progresan a ritmos distintos e teñen formas diferentes de aprendizaxe (ademais das súas vivencias persoais, familiares o sociais). O enfoque metodolóxico que imos utilizar ten en conta o anteriormente descrito, e dálle un tratamento globalizado ao traballo por medio de: ● A adaptación de obxectivos, contidos e actividades propostas na programación das unidades. ● As propostas de traballo graduadas e diversificadas para facer que a clase sexa agradable e produtiva para os alumnos. ● O método de traballo propón exercicios repetitivos, cancións, xogos, pequenas redaccións, debuxos, etc. ● A planificación de actividades con obxectivos comunicativos e extralingüísticos que fomentan a comunicación para que poidan ser traballados polos alumnos con diferentes niveis. ● O fomento da participación e a colaboración entre os alumnos con diferentes capacidades, xa que posibilita o traballo en parellas e, sobre todo, en equipo. unha actitude positiva de traballo e unha boa participación nas actividades de grupo serán moi importantes en o seu rendemento posterior. O profesor axudará a que os alumnos sexan conscientes disto. Independentemente de que certos alumnos da clase experimenten dificultades, e de que outros se poidan adaptar a un ritmo máis sostido, é recomendable proporlle á clase (ou a parte da mesma) actividades diferentes. Para dinamizar o grupo e ampliar horizontes, recalcamos o interese de: - Os vídeos que están incrustados na VERSIÓN DIXITAL de PARACHUTE. - Os recursos adicionais <<PLUS>>: o BANCO DE IMAXES DIXITAIS, para facer mil xogos ou actividades creativas baseadas en vocabulario; o XOGOS PARA TBI, para repasar de maneira lúdica os contidos de vocabulario e gramática; o CANCIÓNS TRADICIONAIS, con karaoke , para traballar a fonética e compartir

�40


cos nenos franceses un legado sociocultural imprescindible.

11. ELEMENTOS TRANSVERSAIS

Dentro dos distintos cursos e a través do desenvolvemento das unidades didácticas se traballarán os elementos transversais que dotarán ao alumno de elementos claves para a súa educación. 1. A compresión lectora, a expresión oral e escrita, a comunicación audiovisual, as TICs , o emprendemento e a educación cívica e constitucional. O alumno terá que realizar traballos, exposicións, verbalizacións e utilizar as TICs como fonte de información nas que fomentaremos estás capacidades. No centro existe un proxecto lector no que o departamento participará de forma activa para favorecer os hábitos de lectura no alumnado. 2. En todas as accións educativas levadas a cabo nas sesións o profesorado terá especial atención en amosar actitudes que fomenten a igualdade efectiva entre homes e mulleres( tarefas conxuntas, plantexar actividades de convivencia entre sexos), e a prevención da violencia de xénero ou contra persoas con discapacidade intelectual. 3. Fomentarase nas sesións a importancia dos valores de liberdade, xustiza, igualdade, pluralismo politico, a paz, a democracia, o respecto aos valores humanos. 4. Nas sesións fomentarase o espíritu emprendedor do alumnado mediante o deseño de tarefas de resolución de problemas, organización de actividades de forma autómoma e creativa que den o alumno compentencias de aprender por sé mesmo. 5. No ámbito da seguridade vial realizaranse en todas as situacións posibles accións que promovan a mellora da convivencia e prevención de accidentes de tráfico dando ao alumno pautas para moverse con seguridade no medio urbano, dando a coñecer as sinais que favorecen a seguridade e fomentando actitudes de tolerancia e prudencia.

12. ACTIVIDADES COMPLEMENTARIAS E EXTRAESCOLARES

3º e 4º da ESO: teatro ou otras actividades culturais relacionadas coa lingua francesa na EOI de Vigo ou na Alianza Francesa no 2º ou 3º trimestre de 2019. 1º de Bacharelato : teatro ou otras actividades culturais relacionadas coa lingua francesa na EOI de Vigo ou na Alianza Francesa no 1º ou 2º trimestre de 2019.

13. MECANISMOS DE REVISIÓN, AVALIACIÓN E MODIFICACIÓN DAS PROGRAMACIÓNS DIDÁCTICAS EN RELACIÓN COS RESULTADOS ACADÉMICOS E PROCESOS DE MELLORA.

A avaliación, os datos ou informacións que obteñamos ao analizar de xeito sistemático e de cerca nosa propia práctica docente, servirán sen dúbida para optimizar o proceso de ensino- aprendizaxe que como profesores diriximos na materia que nos corresponde, e en ultima instancia para mellorar a calidade do ensino e os resultados do alumnado. Tamén constitúe un inmellorable instrumento de formación permanente como profesores. Neste apartado pretendo marcar unhas directrices para que o seminario de francés poida aplicar á súa práctica diaria cos fins antes mencionados. O primeiro paso sería identificar as auténticas necesidades do alumno e formular as hipóteses de traballo para elaborar as ferramentas que nos permitan aos membros de seminario

�41


avaliar a nosa práctica docente. Pretendemos elaborar un cuestionario que conteña os seguintes parámetros:

● A primeira parte dos indicadores versarán sobre as decisións de programación de curso e de aula ( atendendo aos Obxectivos Xerais., as condicións ou aspectos prácticos de espazo, tempo, número de alumnos, carga lectiva, nivel de lingua de principiantes a avanzado; criterios, procedementos e instrumentos de avaliación; estratexias e recursos). ● Outro campo será o da análise da clase de segunda lingua estranxeira, atendendo a catro aspectos: a organización e secuenciación do proceso de ensino -aprendizaxe, a motivación para a aprendizaxe, orientación do traballo do alumno para que a aprendizaxe sexa efectivo e seguimento do proceso de aprendizaxe ( con posibles actividades de reforzo, repaso, etc.). ● A avaliación, como revisión da práctica e proceso continuo de recollida da información relevante para o reaxuste, se procede, e mellora da aprendizaxe ( unha vez tidos en canta como figuran nesta programación os criterios, instrumentos e ata momentos de avaliación como instrumentos principal para transmitir a información ao alumno e familias). ● A metodoloxía tamén será obxecto de análise ( adecuación de actividades e contidos, inclusión das TICS, variedade dos métodos, etc). ● A relación entre o equipo docente ( traballo en equipo e coordinación profesores-titores -

departamento de orientación, etc.).

Unha vez recollida a información e procesada axudaranos a decidir ou rectificar aqueles aspectos do proceso ( por exemplo son adecuados os criterios de avaliación seleccionados?, creamos un ambiente propicio para a aprendizaxe?, as deficiencias ou desaxustes proceden da inadecuación dos obxectivos ou a unha metodoloxía ineficaz?), a reorientar a nosa práctica docente en aras da excelencia e os bos resultados. Non pretendemos circunscribir esta autoevaluación a un único aspecto do proceso ou a un único grupo de alumnos, nin sequera a un só nivel educativo; pretendemos abarcra todo o proceso educativo, pois só así garantimos que dea resultado. En resumo, a autoevaluación supón asumir a responsabilidade e reflexionar de xeito sistemático e crítica sobre a propia práctica docente para mellorala, reconducila ou implementarla. O departamento de francés tamén fará uso doutras técnicas de autoevaluación, como:

● Solicitude de retroacción informal: preguntas e interacción con compañeiros e estudantes. ● “Portfolios”: ferramenta que se adecúa moi ben ás programación de aula de segunda lingua. estranxeira ( colección de materiais que reflicten o progreso da actuación docente). ● Análise de datos de actuación do alumno: calquera material ou instrumento de avaliación e observación directa do alumno no aula. ● Diálogo entre compañeiros, da mesma ou distintas áreas. ● Análise da práctica: conectado cos cuestionarios de autorreflexión ( diario persoal). ● Estudos dos cuestionarios de autoevaluación do alumno ( que poden incluírse no portfolio). ● Implicación en formación permanente: formación educativa continua, cursos, seminarios permanentes.

�42


Como exemplo dos cuestionarios de control, podemos someter á aprobación dos membros do departamento un exemplo de cuestionario ( baseado na Guía para a reflexión e a avaliación da

propia práctica docente C.P.R.s - E.Ou.E.P.s - S.I.T.E. ,Badajoz, 1.997):

�43


�44


Mos, 8 de Outubro de 2018

Delia Moleiro Balbás Mª Cristina García García (Xefa do departamento)

�45

SEGUNDA LINGUA EXTRANXEIRA FRANCÉS...Será necesario incidir no uso consciente de estratexias e...

Documents

Transcript of SEGUNDA LINGUA EXTRANXEIRA FRANCÉS...Será necesario incidir no uso consciente de estratexias e...