CCCEEEIIIPPP AAALLLTTTAAAMMMAAARRRRÚA CESÁREO GONZÁLEZ, 4 VIGO Teléfono : 986 21 37 13 Fax : 986 24 43 26 Correo electrónico : ceip.altamar@edu.xunta.es Páxina web: http://centros.edu.xunta.es/ceipaltamar

2 AS PEQUENOTICIAS DE INFANTIL

AS PEQUENOTICIAS DE INFANTIL 3

4 AS PEQUENOTICIAS DE INFANTIL

1º de Infantil NO ZOO 5

O LEÓN E AS SERPENTES

OS PAVOS REAIS MOSTRANNOS A SÚA

FERMOSURA

6 1º de Infantil NO ZOO

AS SERPENTES TOMAN O SOL

O LEÓN DURMINDO

1º de Infantil NO ZOO 7

OS MONOS XUGUETÓNS

O QUE IRIA VIU NO ZOO

8 INFANTIL

INFANTIL 9

10 1º

1º 11

12 1º

Divertinme moito, foi moi guai

1º 13

14 2º

DÍA DA PAZ

15 2º

16 3º

3º 17

18 4º

4º 19

20 5º - aVENTURA EN ONS

A todos os nenos e nenas da clase de 5º de Primaria do colexio Altamar ofrecéronnos

ir de excursión á Illa de Ons. Tíñamos que facer un traballo, pero todos estivemos de

acordo e fixemos un comic que, temos que decilo, quedounos ben, moi ben.

Os que íamos, despois dunha viaxe en autobús de Vigo a Bueu collemos o barco que

nos ía achegar a Illa. Todos estabamos moi ledos e ilusionados. Nas mochilas

levábamos a comida para todo o día e algúns a cámara fotográfica.

A nosa profesora tamén nos ía facendo fotos na viaxe do barco….

Despois dunha longa travesía en barco chegamos á Illa de Ons. Cando baixamos do

barco nos atopamos con algúns isleños os cales se alegraron moito da nosa visita.

5º - AVENTURA EN ONS 21

Escoitamos un forte estoupido e lle preguntamos os isleños se sabían qué era, eles

non nos souberon responder, pero nos dixeron que tamén escoitaban ese ruído a

miudo; a verdade era que parecian algo preocupados.

Xuntámonos e acordamos poñernos a investigar….

Emprendemos unha larga caminata dende a praia das Dornas ata o Burato do

Inferno, pero antes paramos na praia de Pereiró a repoñer forzas, tíñamos fame. O

chegar ó Burato do Inferno atopamos algunhas aves mortas: corvos mariños e

gaivotas. Tamen impresionounos unha águia ratoeira que voaba en busca de

pequenas presas para alimentarse; pero nós seguimos sen saber qué era o ruído e

continuamos na súa búsqueda.

Entón camiñamos ata o Faro e alí volvimos a oír o ruido e volveron a aparecer aves

mortas. O lonxe vimos un home cunha escopeta.

Dimos unha gran caminata pola illa seguindoo. Despois de andar dúas horas e

media perdímolo, axiña vimos unha cabaña de madeira onde non había ninguén.

Continuamos andando ata os cantís e atopamos unha cría de corvo mariño nunca

rocha na beira do camiño e pensamos que estaba abandoada; entón sacamos

provisións das nosas mochilas e lle dimos de comer, ainda que non se debe facer,

porque críamos que tiña moita fame xa que non paraba de berrar.

22 5º - AVENTURA EN ONS

De súpeto escoltamos un forte estoupido, moi cerca de nos. Cando nos achegamos

atopamos unha cova e entramos para ver o que pasaba. A cova estaba chea de animais

disecados e outros moitos en xaulas. Soltamos a todos os que poidemos. Cando

saíamos da cova vimos cegar a unha persoa armada, sería a que nos perseguíramos

antes?; mirounos con cara de non ser amigo e dixo furioso:

- Que estades facendo na miña cova?

Nos escapamos e el perseguiunos.

Chegamos o cume dunha pequena montaña, alí xa estabamos esgotados e xa

críamos que nos ía coller.

- Que podemos facer?- preguntou alarmado un dos nenos.

- Non o sei!- berrou outro.

- MÍRADE !!!!!- exclamou unha nena.

- Que lles pasa as aves?- preguntou outra nena.

- Parece como se se estivesen reunido- percatouse outro rapaz.

Por sorte as aves que axudamos a escapar viron o que pasaba e viñeron na nosa

axuda.

Atacaron ó cazador ata que estivo moi mareado, nese momento aproveitamos para

atalo a unha árbore. Parte do noso grupo marchou a avisar ós gardas do parque

mentras que outros vixiabamos o home coa axuda das nosas amigas as aves.

5º - aVENTURA EN ONS 23

O chegar os gardas fixéronse cargo del e dixéronnos despois de mostrarlles a cova:

- Levamos moito tempo na procura deste furtivo. Teredes unha boa recompensa.

Estabamos esgotados.

Cando poidemos pensar o fixemos e acordamos que con parte da recompensa

faríamos unha gran festa na Illa con todos os compañeiros da nosa escola e todos os

que quixeran participar. Todos estarían invitados.

O resto o daríamos para facer un centro veterinario na Illa.

Esta foi a nosa gran aventura.

Sonou o despertador e miña nai dixo moi apurada:

- Levántate rápido que hoxe tes a túa excursión á Illa de Ons, non podes chegar

tarde.

Levanteime correndo e almorcei a toda prisa, despertei a miña irmá para que se

apurara e zahiramos correndo para o colexio.

Ó chegar á escola conteille ós meus compañeiros o que tiña soñado. Todos

escoitaron e me dixeron que que soñaran o mesmo que eu.

Será verdade o que pasou?

Teremos que descubrilo na excursión…….

24 5º - A RAPA DAS BESTAS

5º - A RAPA DAS BESTAS 25

26 5º

5º 27

28 EXCURSIÓN A MADRID – 6º A primeira sensación ó subir ó avión foi fascinante, pois pensar que

iamos a Madrid ilusionounos a todos nós, aínda que estaba moi claro pois xa no aeroporto demostramos o interese e as ganas pola viaxe.

Cando o avión despegou era unha sensación fascinante, se ti

querías ir para adiante a forza votábate para atrás e o aterraxe foi o máis alucinante, cando as rodas tocaban o chan foi estupendo.

Ó chegar ó hotel, encantounos ter unha fachada fermosísima e un interior

moi lindo e ben decorado. Pouco despois fomos ata a estación de Atocha e a profe Lourdes explicounos moitísimas cousas. Logo fomos a comer e de volta ó hotel para descansar para logo ir a coñecer Madrid.

Nada máis despegar o avión entráronme as ganas de chegar o máis rápido a

Madrid. O chan baixo o avión parecía un tapiz. Ó chegar a Madrid visitamos o sistema de refrixeración de Átocha, comemos e despois senteime nunha mesa a escribir isto. Despois fomos a descansar ó hotel, descansamos unha hora e o autobús foinos buscar. Tivemos que esperar un rato a que o autobús saira.

EXCURSIÓN A MADRID – 6º 29

Hoxe fomos á Warner, ás oito nos levantamos para almorzar e ás dez e ás once, máis ou menos, chegamos. Había montóns de xogos para divertirse. Cada un foise con quen quería e a unha e media había que estar nun banco para comer e as sete e media fúmonos.

¿Sabedes o que é a Warner? Moreas de nenos e nenas correndo coma tolos, dun lado para outro. Iso si, todas absolutamente empapados nos xogos de auga. Esta noite pasada durmimos “algo”.

Había un gorila que era moi curioso: gustáballe ver os pés da xente coñecida. O gorila petaba no cristal para ver os pés da nosa guía. Miramos os espectáculos dos delfíns, leóns mariños, aves rapaces e aves exóticas.

En istos últimos tres días vimos un montón de cousas. Primeiro os monumentos

de Madrid: a Porta do Sol, a Praza Maior, a Porta de Alcalá, a Torre de Picasso, a Praza Cibeles, o Paseo de Prado, ... O segundo día o pasamos enteiro na Warner e hoxe fomos ó Zoo – Aquarium con koalas, tigres, flamencos, gorilas, lemures e moitos animais máis. Tamén vimos os espectáculos dos leóns mariños, das aves rapaces, as aves exóticas e os dos golfiños. Por último voltamos a sentir esa sensación tan estraña ó despegar e aterrar nun avión.

30 6º Este ano a clase de alternativa á relixión foi diferente á dos outros anos.

Este ano aprendimos que o futuro que o futuro créase pouco a pouco, día

a día,que todos ecada un de nós axudda acrear ó futuro, que calquera couasa,

grande ou pequena ten valor, que o amor non se compra consíguese facendo

o ben e que a mistade é moi importante. Como dixo Cicerón:

‘Se a amistade desaparecese da vida

sería o mesmo que se se apagase o Sol’ Este curso ratou, sobre todo, para que nos concienciemos de que o ano que

vén imos estar no institutoe que todo é diferente enre oinstituto e a escola.

Aprendemos a valoraro noso pasado, a valorar ás persoas, plantexarse o

futuro con ilusión e de forma positiva, temos que valorar as cousas pequenas.

Sen dúbida son cousas que que temos que aprender e que creo que todo

isto vese reflexado nestes versos de Pedro Salinas.

‘Ti vives sempre nos teus actos,

ca punta dos teus dedos,

pulsas o mundo, arráncaslle

auroras, triangular, cores,

alegría: é a túa música.

A vida é o que ti tocas.’

MAURO BORRAZÁS & YERAY LAGE. 6º

A.N.P.A. 31

Un curso máis toca o seu fin. As vacacións están ao virar a esquina, aínda

que o bo tempo, este verán, non nos quere acompañar.

Deste curso o que podemos resaltar é o bo funcionamento que tivo o tan

desexado COMEDOR.

A xestión deste, para o próximo curso escolar, pasa de ser do A.N.P.A. a

ser da Dirección do Centro.

Outra novidade é que o 23 deste mes imos participar no 1er. Escolar

Open Club Natación Galaico-Sercaysa.

E, sen máis, desde a A.N.P.A., desexarvos que pasedes unhas felices

vacacións.

32 CONTO COLECTIVO

Hai tempo, non moito, Roi e Mara querían ir ó bosque pero os seus pais non lles deixaban porque había unha lenda dunha bruxa que vivía alí. Roi e Mara pensaron que tiñan que irigualmente, así que unha noite escaparon. Os dous amigos entráronse no bosque pero Mara tiña un pouco de medo, Roi convenceuna e cando chegaron ó medio do bosque... (6º)

Atoparon un castelo tenebroso e vello. Entraron e descubriron unha habitación que era moi semellante a unha biblioteca. Cando estaban ollando a habitación, Mara atopou un libro que lle parecía interesante, colleuno e abriuse un pasadizo que conducía a unha cova na que había un caldeiro. Miraron dentro do caldeiro e... (5º)

¡Que sorpresa levaron! Non era tal, so parecía un caldeiro. Ó asomarse puideron contemplar con asombro como ante os seus ollos se amosaba toda unha cidade. O caldeiro era a entrada secreta a esa fermosa cidade. Despois de sometelo a debate, decidiron entrar... (4ª)

AVENTURAS DE ROI E MARA

CONTO COLECTIVO 33 Caeron e caeron, e ó pisar o

chan, fixeron tanto ruído que a bruxa que estaba no castelo escoitounos e púxolle a tapa ó caldeiro. Roi e Mara abrazáronse porque tiñan moito medo, xa que era unha cidade onde non viron a ningún neno coma eles... (3º)

Decidiron camiñar e ó percorrer a cidade, de súpeto comezou a chover e refuxiáronse nunha gran cova de pedra na cal pasaron parte da noite. Alí atoparon un bo mago que

vendo a desesperación dos amigos decidiu axudalos e concedeulles unha chave mestra que abría a tapa do caldeiro. Era preciso que saíran da cidade antes de que amañecera para que a bruxa non os vira. Unha vez fora, apareceu a bruxa e os nenos prometeron vingarse... (2º)

Así que levaron a cabo un plan para acabar con ela, dixéronlle que había outros nenos dentro do caldeiro e cando a bruxa meteu a cabeza no caldeiro os rapaces déronlle un empuxón no cu para que caira dentro. Unha vez dentro pecharon o caldeiro coa chave e botárono ó rio que remata nunha gran fervenza.

Pero aínda estaban atrapados dentro do libro e non sabían como saír. De súpeto apareceu o mago outra vez e deulles un conxuro máxico para saír do libro. Os nenos dixeron: “Alacabú, alacabá, quero saír deste libro xa”. E os nenos apareceron de novo na biblioteca. (1º)

DEBUXOS: 6º