RAMÓN DE VALENZUELA (1914-80)

María Framiñán Davila 4º A

“NON AGARDEI POR NINGUÉN”1957

• Escrita dende una perspectiva republicana en Galiza, na que se pode observar a recensión autobiográfica do autor, aparecendo na novela co pseudónimo de D. Gonzalo Ozores de Ulloa. Nesta novela, Ramón recrea Galiza no levantamento militar do 1936, onde o protagonista foxe da represión con compañeiros do ideal pasándose ao bando republicano.

“BAGOAS DO DEMO” 1964

• Esta obra mostra ao espectador emigrante galego unha Galiza tanxible e recoñecible visualizada nas terras do TrasDeza. O mundo rural, coa súa propia dinámica, pouco esperanzadora para cambios sociais, impón a súa propia lei. “As bagoas do demo” queda reflectida como unha peza significativa do teatro da emigración. Aporta una visión do mundo rural, coas contradicións en confrontación coas aspiracións do propio autor, cun punto de vista existencial e cultural, construído dende a loita e a emigración.

“ O NARANXO” 1974

Neste libro, Valenzuela xoga coas perspectivas dun tolo e dun cordo , contrapoñéndoas, na procura dunha reflexión filosófica, mesturada de afecto e humanidade.

“ HISTORIA DO GALEGUISMO POLÍTICO”1976

• Onde desatou unha forte polémica tanto como no propio como posteriormente na prensa. Foi a consideración histórica de que foron os galegos e non os estranxeiros quen liquidaron a cultura e a personalidade galega.

“ERA TEMPO DE APANDAR” 1980

• Segunda e última novela do noso autor que complementa os aspectos máis novelescos da súa biografía. Ambas novelas son narradas nun escenario Trasdezano, así como case todos os protagonistas son do contorno da Bandeira, merecedores do estudo.