PASAXEIRAS

PASAXEIRAS

Carlos Quintá Caxide / Celso Fernández Sanmartín

Autores:Celso Fernández Sanmartín e Carlos Quintá Caxide

Deseño e maquetación:Miguel Calvo e Niko Alvarellos

Asesoramento lingüístico:Teresa Seara

Edición e produción gráfica:Alvarellos, s.l.

ISBN: 978-84-150-45-10-6DL: PO 115-2012

PASAXEIRAS

5

Podía ter sido no vraue non no invernopero foi no inverno e non no vrau

6

O cazador de imaxeso garameleiroo paxareiroanda solto cos seus reclamos,igual que o magocoas súas maxias

Queda disculpado da redundante, da pesadacaza en primavera

Hai algo que ten a roupa de invernoque é como a conferencia lida en voz baixa para un mesmo

7

(a modo de diagnóstico)

Que me quere señor antropófago?Perdón, señor antropólogo,que é o que me quere?

Certas tribos de África, Oceanía, etc. — (e mira que é grande África, Oceanía, etc. — e que unha tribo ocupa — escaso — un lugar — — vén ocupar o seu sitio entre tódolos sitios — — e pode soñar coa deslocalización — pero ama, polo xeral, a súa localización — o que chamamos: — arraigo e identidade)

Diciamos: Certas tribos de calquera parte do mundovendo o resultado de que lles sacaran fotosmiraban os seus retratosrecoñecendo neles as súas almasas súas almas nesa dualidade alma-corpoas súas almas non estaban reflectidas(porque reflectidas en auga ou en espellos de vidro, movíanse canda eles)senón presasnos retratos estaban sóen apariencia de vida

A alma é ben máis aprezada que o corpoÉ principio e é o último do último

Mesmo as pinturas do corpo son adubíos da almae os exercicios do corpoacaban sendocarreiros elásticos da alma.E quérena máis á alma porque perdura(na memoria, no vocablo, no desexo, no bo, sobre a inconstancia da xustiza, )

8

fráxil e cambiantepresentada como a película na estreaun pétalo no pelo

Ela perdurae o corpo cae coma unha froitaPor iso separar a alma do corpoé triste e asusta

Non é demostrativa a fotode que hai almaque iso xa o saben, xa o din,senón da alma roubada

9

E que sería o corpo só sen a alma?Unha noz sen cascaou unha noz sen carne?

(a casca que protexe a noz que nace que non nace sen a casca que a protexe)

Pero para nós, ser é

o m bilabial de almao p bilabial de corpo

o alveolar nasal sonoro, velar medio aberto, fricativo interdental xordo de noz

10

(o procedemento)

Discretamentecoma un investigador privadoensaiando para o seu traballoco teléfono móbil con cámara,un teléfono que pode ser de tarxeta e non ter saldo para chamar,desde o que o camarógrafo apuntaa cámara e observa desde o seu ouvidoco famoso teatro do soliloquio dual:a trampa esténdea coma un pano de camuflaxecubrindo o burato ou por riba da gaiola,e inventa unha conversacon alguén ó outro lado do teléfono,alguén que é el mesmo, a colcha de dobre cara,orellas e bocas da mesma cabeza(a ninguén sorprende e ninguén miraporque dá reparoescoitar unha conversa doutras persoas ó teléfono,roubar o lume)

Este exercicio cando non tiña un fin, nin era exercicio,(armar un decorado verbal para a despreocupada vítima-Vítima?-e retratala)acababa tarde ou cedo con estes solitariosenclaustrándoseou recibindo enclaustramentoe medicación

Porque o invisiblenon pode ser visible e conversable

11

salvo Deus para quen así o dispuxeron teólogossen susto nin perplexidade,pero o normalé falar con quen che falaou parece que che fala

Sumamente discretocoma Deus, o fotógrafonon é axente uniformado pero si suficientemente armadoNon dialto aímaus abertas e por riba da cabeza!Non é axente, non é ladróné, bueno, si, ladrónque rouba pero non por oficiosenón por

12

comer

E o prato que máis lle gustaé a sorpresa, o resultado incerto, nervioso e inseguroda foto:

Por toda la hermosuranunca yo me perderésino por un no sé quéque se alcanza por ventura.

(S. Juan de la Cruz, Cántico espiritual)

13

Que sexa invernoe que respiren anonimatoson dous motivos nas fotosque fan do cazadoro oso hibernante

15

¡Apártalos, Amado, / que voy de vuelo! / Vuélvete, paloma, / que el ciervo vulnerado / por el otero asoma / al aire de tu vuelo, y fresco toma.


17

Escóndete, Carrillo, / y mira con tu haz a las montañas, / y no quieras decillo; / mas mira las compañas / de la que va por ínsulas extrañas.


19

Detente, cierzo muerto; / ven, austro, que recuerdas los amores, / aspira por mi huerto, / y corran tus olores, / y pacerá el Amado entre las flores.


21

Alma, buscarte has en mí, / y a mí buscarte has en ti. // De tal suerte pudo amor, / alma, en mí te retratar, / que ningún sabio pintor / supiera con tal primor / tal imagen estampar. // Que yo sé que te hallarás / en mi pecho retratada, / y tan al vivo sacada, / que si te ves, te holgarás, / viéndote tan bien pintada. // Y si acaso no supie-res / dónde me hallarás en mí, / no andes de aquí para allí. / Si no, si hallarme quisieres, / a mí buscarme has en ti.

(Sta. Teresa de Jesús, Poesías lírico-místicas)

23

Cuando tú me mirabas, / su gracia en mí tus ojos imprimían; /por eso me adamabas, / y en eso merecían / los míos adorar lo que en ti vían. // En soledad vivía, / y en soledad ha puesto ya su nido, / y en soledad la guía / a solas su querido / también en soledad de amor herido.


25

¡O bosques y espesuras / plantadas por la mano del Amado! / ¡o prado de verduras, / de flores esmaltado!, / decid si por vosotros ha pasado. // En la interior bodega / de mi Amado bebí, y cuando salía / por toda aquesta vega, ya cosa no sabía, / y el ganado perdí que antes seguía.


27

Nuestro lecho florido / de cuevas de leones enlazado


Impreso o día 7 de marzo de 2012día de Santa Perpetua e Felicidade

Deseñado usando Indesign, Photoshope o tipo Fontana ND Aa Os FImpreso sobre papel renovaprint de 100 gr. en interiorCapa sobre cartolina keaykolour gris antracita de 300 gr.

PASAXEIRAS

Documents

Transcript of PASAXEIRAS