OS GREGOS NA PENÍNSULA IBÉRICA

María Esther Rabuñal Bermúdez.

A TRAVÉS DOS MITOS

A 1ª viaxe dos gregos á P. Ibérica foi a través dos mitos, cando Heracles navegou á illa Eritía para roubarlle o rebaño de bois ó tricéfalo Xerión. Logo Xerión chegou ata Punta Herminia (A Coruña) e subiu ó cumio da torre onde loitou con Heracles 3 días e 3 noites, vencendo Heracles.

Como ofrenda pola victoria acendeuse unha fogueira que daría lugar ó actual faro.

A partir deso moitas xentes se acercaron para vivir alí.

PRIMEIROS VESTIXIOS GREGOS NA PENÍNSULA IBÉRICA

Durante os séculos VIII e VII, tras a fundación de Gadir e doutros enclaves dende Málaga ata Almería os fenicios estableceron un comercio para obter prata e surtir a demanda mediterránea e asiria.

O máis antigo achado na P. Ibérica é un fragmento dunha cerámica ática (770-760), que se atopou en Huelva.

PRIMEIRAS VIAXES DOS GREGOS.

Seguindo as rutas fenicias,os Focenses foron os primeiros en vir á P. Ibérica e utilizar grandes naves para descubrir o Adriático, o Tirreno, Iberia e Tartessos.

AMPURIAS.

Os Focenses tamén fundaron o Emporión (Ampurias) na baía de Rodas. A actividade concentrouse na zona limítrofe.

Estes establecementos da costa mediterránea non foron colonias, senón establecementos indíxenas abertos ó tráfico comercial, situados cara as rutas de penetración cara ó interior.

Foron a base politica, económica e financeira do sistema comercial grego en Iberia, o punto central das importacións áticas e exportacións destinadas ó Mediterráneo .

Templo de Asclepio.

A partir do s.V a.C. os territorios cercanos a Ampurias son explotados para obter productos demandados en Atenas,o que leva a aumentar as importacións.

Atopáronse dúas esculturas en 1909, consideradas como Daimon-Serapis e Apolo.

MOEDAS DE AMPURIAS

Os gregos tamén difundiron a moeda de prata cunha amplia gama de valores.

Óbolo acuñado en Ampurias.

<<

Dracma cuñado en

Ampurias.

>>

SIMBOLISMO DA CERÁMICA NA PENÍNSULA IBÉRICA

Era de uso cotiá, pero en Iberia aparece nun contexto funerario, como recipiente de cinzas dos mortos.

A decoración máis habitual eran escenas dionísicas de Eros, de banquetes, grifomaquias e amazomaquias.

Tamén aparece Ariadna, que atinxe á inmortalidade ó aceptar o amor de deus.

A partir do s. IV os Iberos fixeron imitacións dos gregos, pero con carácter propio.

OS GREGOS EN GALICIA.

Estrabón cría que Asclepiades de Mirtea estivo en Turdetania (Andalucía), e que os compañeiros de Tucro vivían entre os galaicos. Había unha moda que inventaba a orixe dos pobos enraizándoos con Grecia.

Bartolomé Sagrario de Molina (1550)dinos que Anfíloco fundou “Ourense”, Diomedes “Tui”,etc.

Efectivamnete hai indicios en topónimos e costumes, aínda que puido ser por contacto indirecto.

FIN