O CONTO DO VERME VERDE

Patricia Pena Barbeito, mestre de AL, dos contos que Nieves lle conta a María…

Érase unha vez un verme que vivía nun

fermoso prado…

Pero sucedeu que un día que ía de

paseo o verme verde quedou

atrapado nunha tea de araña…

O verme verde estaba moi asustado

porque pensaba que a araña o ía

comer!! AAAAAHHH!! Socorro!! Berraba

o verme verde.

Unhas abellas que pasaban por alí

escoitaron os berros e acudiron a

axudar ao verme verde.

Co seu aguillón as abellas desfixeron

a tea da araña e o verme caeu ao

chan.

O verme caeu enriba dunha folla,

porque era outono e as follas caian

dos árbores…

Un elefante que pasaba por alí veu

unha folla no chan e dispúxose a

comela…

Pero unha formiga forte que estaba debaixo da

folla emprendeu o camiño cara o formigueiro co

verme verde subido enriba.

Cando o verme verde veu que pasara

o perigo baixou da folla e doulle as

grazas á formiga.

O verme verde veu unha flor moi bonita

e como xa estaba moi canso decidiu que

ese era un bo lugar para durmir un

pouco.

Pero cando o verme despertou notou

algo raro… agora tiña alas.. E antenas…

Era unha fermosa bolboreta!!!

Polo ceo atopou unha xoaniña da que

se fixo amiga

E as dúas decidiron que ían ser mestres

par ensinarlles a voar aos paxariños,

igual que nos vos ensinamos moitas

cousas!

E colorín colorete

este conto marchou

como un foguete!!