MACROMAGNITUDES:

indicadores que informan sobre o comportamento da economía

dun país.

MACROMAGNITUDES:

indicadores que informan sobre o comportamento da economía

dun país.

MACROMAGNITUDESMACROMAGNITUDES

NIVEL XERAL DE PREZOSINDICE DE PREZOS O CONSUMOINDICE DE PREZOS AGRÍCOLA

TAXA DE DESEMPREGOTAXA DE ACTIVIDADE

TAXA DE DESEMPREGOTAXA DE ACTIVIDADE

PRODUCTO INTERIOR BRUTORENDA NACIONAL

Macroeconomía: estudia o comportamento da economía no seu conxunto, trata de explicar os principais problemas económicos das nosas sociedades: produción, consumo, emprego, prezos, investimento, comercio exterior, etc.

PIB: valor monetario de todos os bens e servizos finais que se producen no interior dun país durante un período de tempo. (un ano)

Os bens e servizos finais son os bens de consumo (adquiridos directamente polos consumidores) , máis os bens de capital. (o pan , un televisor, a maquinaria dunha empresa)Os bens e servizos intermedios son os que se van usar para elaborar outros productos. ( a fariña é un ben intermedio para a produción de pan, os compoñentes electrónicos sono no caso dun televisor).O valor dos bens intermedios xa están incluidos no prezo dos bens finais

PRODUCTO INTERIOR BRUTO:Pódese calcular por tres métodos:

GASTO

PRODUCIÓN

RENDA

MÉTODO DO GASTO

PRODUCTO INTERIORBRUTO a prezos de

mercado

Consumo privado

PIBpm

= C + I + G + X - M

Sector exteriorGasto público

Investimento

PIB: C + I + G + X - M C (Bens de consumo privado) : parte dos bens finais que é consumida polos individuos.

I ( investimentos) : tamén chamado FBK, formación bruta de capital: parte dos bens finais usada polas empresas como investimento en maquinaria, instalacións, etc. O investimento tamén comprende o gasto en vivenda nova.

G gasto do estado ou gasto público comprende o valor dos servizos prestados polas distintas administracións públicas ( carreteras, soldos dos funcionaros, institutos, etc.)

X EXPORTACIÓNS: bens e servizos do noso país que se venden ó extranxeiro.

M IMPORTACIÓNS: bens e servizos que consumimos pero que foron elaborados noutros países.

MAGNITUDES A PREZOS DE MERCADO

OU A CUSTO DE FACTORES

MAGNITUDES A PREZOS DE MERCADO

OU A CUSTO DE FACTORES

PIB PM = PIB CF + Ii - S Subvencións

Os impostos indirectos como o IVA gravan os bens que consumimos. As subvencións son diñeiro percibido por productores.( agricultores)

Impostos indirectos

PRODUCTO INTERIOR OU PRODUCTO NACIONAL

PRODUCTO INTERIOR OU PRODUCTO NACIONAL

P. INTERIOR: O producido dentro de Galicia.

Rfne: rendas dos factores nacionais no exterior.Rfen: rendas dos factores extranxeiros na nación.

Actividades: exerc. 8 e 9 da páx. 259

P. NACIONAL: O producido polos galegos en calquera parte do mundo.PN = PI + rfne - rfen

PRODUCTO BRUTO OU PRODUCTO NETO

PRODUCTO BRUTO OU PRODUCTO NETO

PIB - DEPRECIACIÓN ( CONSUMO DE CAPITAL FIXO) = PIN

BRUTO - AMORTIZACIÓN = NETO

Os bens de capital perden valor, deterióranse. Para compensar esa depreciación as empresas fan fondos de amortización para, no seu momento, repoñer o capital.

MAGNITUDES A PREZOS NOMINAIS (CORRENTES)

OU REAIS (CONSTANTES)

MAGNITUDES A PREZOS NOMINAIS (CORRENTES)

OU REAIS (CONSTANTES)

1,32 €/kg110.000 kg1,2 €/kg100.000 kgPeras

1,1 €/kg220.000 kg1 €/kg200.000 kgMazás

Ano 2 prezos

Ano 2Ano 1 prezos

Ano 1Bens

O valor nominal obtense cando se calcula a produción a partir dos prezos de cada ano.O valor real obtense cando se calcula a produción tomando os prezos dun mesmo ano. ( ano base)

Atopa o pib nominal e real do ano 1 e 2

MAGNITUDES A PREZOS NOMINAIS (CORRENTES)

OU REAIS (CONSTANTES)

MAGNITUDES A PREZOS NOMINAIS (CORRENTES)

OU REAIS (CONSTANTES)

1,32 €/kg110.000 kg1,2 €/kg100.000 kgPeras

1,1 €/kg220.000 kg1 €/kg200.000 kgMazás

Ano 2 prezosAno 2Ano 1 prezosAno 1Bens

Ano 1: PIB (nominal) = 200.000*1 + 100.000*1,2 = 320.000 €

Ano 2 : PIB (nominal) = 220.000*1,1 + 110.000*1,32 = 387.200 €

Ano 2 : PIB (real) = 220.000*1 + 110.000*1,2 = 352.000 €

A produción aumentou nun 10% a prezos reais.A produción aumentou nun 21% a prezos nominais.

∆PIB real = [(Ano 2 - Ano 1) / (Ano 1)]*100

MÉTODO DA PRODUCIÓN

Via da produción: Temos que ver canto aporta cada sector económico á produción. Para medir esa aportación úsase o concepto de valor engadido. Así por esta víateremos que sumar o valor engadido do sector primario, o do sector secundario e o dos servizos. PIBcf = Veb (I) + Veb (II) + Veb (III) . Se queremos ter o PIB a prezos de mercado deberemos sumarlle os impostos indirectos e restarlle as subvencións.

Valor engadido: valor que se engade á produción intermedia para conseguir a produción final. Ver exemplo da páxina 249.

MÉTODO DA PRODUCIÓN

= 30010090110Valor engadido

300200110Valor das vendas

Prezo final2001100Bens intermedios

Empresa CEmpresa BEmpresa A

Exercicio: A partir da seguinte táboa imos atopar o pib.

600Rendas de factores extranxeiros obtidas no país

800Rendas de factores nacionais obtidas no extranxeiro

1.600Amortización

21.400Importacións

22.100Exportacións

16.300Formación bruta decapital

12.500Gasto público

48.200Consumo privado

PIB = C + I + G + X - M= 77.700 PNB= PIB + 800 - 600 = 77.900PNN = PNB - 1.600

MÉTODO DA RENDA

Via da renda: cantidades que se pagan ós factores de produción. Salarios, alugueres, xuros e beneficios das empresas.

1. Soldos e salarios: Nómina bruta2. EBE: Excedente Bruto de explotación: inclúe impostos directos e amortización.3. Rendas Mixtas:autónomos.Sumando estes tres conceptos temos o PIB cf.Se queremos ter o PIB a prezos de mercado deberemos sumarlle os impostos indirectos e restarlle as subvencións.

- Imp. Indi.+ Subv.

-Imp. Dir.+ Transf.

-Seg. Soc.-Benef. nd+ Divide.

R.N.=

Salarios+

Alug+

Xuros+Bº

R.D=

C +A

Vía gasto Vía produción Vía renda

Exercicio:A partir da táboa.

Amortizacións:220RFE: 60RFN: 90Impostos Indir.: 180

Subvencións: 30Investimento: 500Xuros: 150Pensións: 550

Importacións: 40Consumo: 1.600Bª empresa.: 250Axudas familias: 100

Exportacións: 50Bº non distri.: 90Impostos directos: 400Desemprego: 60

Gasto público: 400Seg. Soc.: 150Alugueres: 70Salarios. 1.700

Atopa:RN = S + Alu + X + Bº RPD = RN - ( Bnd + Id + Se S.) + Transf. PIB pm PIB cf PNB cfPNN cf

Exercicio:A partir da táboa.

Amortizacións:220RFE: 60RFN: 90Impostos Indir.: 180

Subvencións: 30Investimento: 500Xuros: 150Pensións: 550

Importacións: 40Consumo: 1.600Bª empresa.: 250Axudas familias: 100

Exportacións: 50Bº non distri.: 90Impostos directos: 400

Desemprego: 60

Gasto público: 400Seg. Soc.: 150Alugueres: 70Salarios. 1.700

RN = S + Alu + X + Bº = 1.700 + 70 + 150 + 250 = 2.170RPD = RN - ( Bnd + Id + Se S.) + Transf. = 2.170 - ( 90 + 400 + 150 ) + ( 60 + 550 + 100 ) = 2.240PIB pm = 1.600 + 500 + 400 + 50 - 40 = 2.510PIB cf = 2.510 - 180 + 30 = 2.360PNB cf = 2.360 + 90 - 60 = 2.390PNN cf = 2.390 - 220 = 2.170

Por tanto RN = PNN cf

Vía rendaVía produciónVía gasto

PIBpm

= C + I + G + X - M PIB

cf + Ii + Sub = PIB

pm PIB

cf + Ii + Sub = PIB

pm

PIBcf = Veb (I) + Veb (II) + Veb (III) PIBcf =Sal. + EBE + RM

Exercicios: 7, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20.

Das páxinas: 259-60-61

Exercicio DADA A SEGUINTE INFORMACIÓN SOBRE AS MACROMAGNITUDES DUN PAÍS: PRODUCTO E RENDA

GASTO

PRODUCCIÓN TOTAL 1751 CONSUMO

PRIVADO 650

CONSUMOS INTERMEDIOS CONSUMO

PÚBLICO 137

PIB p.m. 1000 CONSUMO NACIONAL 787

IMPOSTOS INDIRECTOS 90 F.B.K.

SUBVENCIÓNS SALDO EXTERIOR 22 PIB c.f. 940 PIB p.m. 1000 CONSUMO CAPITAL FIXO

PIN c.f. 819 RRN – RRE - 16 RNN c.f. 803 PÍDESE: 1. COMPLETA O CADRO 2. RNB p.m. 3. PNB p.m.

Distribución funcional:De toda a renda dun país establecer como se distribúe entre o factor traballo e o factor capital. É dicir entre os asalariados e os empresarios.

Como se pode distribuir a renda

Distribución sectorial: distribuir a renda segundo as actividades ousectores nos que se produce:agricultura, industria, servizos.

PIB por habitante ou renda per cápita: obtense dividindo o pib polo número de habitantes dun país.

Distribución espacial:segundo áreas ou zonas xeográficas.

Curva de Lorenz:informa como está distribuida a renda entre os grupos de poboación dun país.

A curva de Lorenz é unha forma gráfica de mostrar a distribución da renda nunha poboación. Nela relacionanse as porcentaxes acumuladas de poboación con porcentaxes acumuladas da renda que esta poboación recibe. Nas abcisas representase a poboación. Nas ordeadas representase as rendas. Na gráfica vese a representación de dous países, un en azul e outro en vermello. A distribución da renda no país azul é máis desigual que no país vermello. No caso do país azul, o cuarenta por cento máis pobre da poboación recibe unha renda inferior ó vinte por cento do total do país. En cambio, no país vermello, o cuarenta por cento máis pobre recibe máis do vinte por cento da renda.

Para ver esta película, debedisponer de QuickTime™ y de

un descompresor .

A diagonal negra mostra a situación dun país na que todos e cada un dos individuos obtuvese exactamente a mesma renda; sería a equidade absoluta. Canto máis próxima esté a curva de Lorenz da diagonal, máis equitativa será a distribución da renda dese país.

Outra forma de observar a curva de Lorenz é estimando a área da superficie que se atopa entre a curva e a diagonal. Esa superficie chámase área de concentración. Na gráfica da esquerda de cor rosado.

Canto maior sexa esta área máis concentrada estará a riqueza; canto máis pequena sexa esta área, máis equitativa será a distribución da renda do país representado.

Para ver esta película, debedisponer de QuickTime™ y de

un descompresor .

CICLOS ECONÓMICOS

RECOLLEN AS OSCILACIÓNS DA ACTIVIDADE ECONÓMICA A TRAVÉS DAS VARIACIÓNS DO PIB.

NO MOMENTO ACTUAL ESTAMOS NUNHA ETAPA DE CRISE ECONÓMICA.O NIVEL DE PRODUCIÓN DISMINÚE.

SE BAIXA A PRODUCIÓN, DESCENDE O NIVEL DE EMPREGO, O CONSUMO, E REDÚCENSE OS PREZOS.

A PRODUCIÓN DOS PAÍSES PASA POR DISTINTAS FASES: RECESIÓN, CRISE, EXPANSIÓN E AUXE

BULL MARKET: Período de optimismo cando se esperan incrementos nos prezos do mercado. Mercado alcista.CAPITAL GOODS: bens de capital. OIL SHOCKS: crise do petroleo

Para ver esta película, debedisponer de QuickTime™ y de

un descompresor .

Teoría das manchas solares

Foi formulada polo economista británico William Jevons e chegou a ser aceptada por case todo o mundo. Segundo Jevons, as manchas solares inflúen sobre as condicións meteorolóxicas. Jevons pensaba que as manchas solares determinaban a cantidade e calidade das colleitas, e deste xeito influían sobre a economía.

Teoría sicolóxica

Foi formulada polo economista británico Arthur Pigou. Establecía que o optimismo ou pesimismo dos dirixentes económicos podía influír nas tendencias da economía.

Teoría do subconsumo

Atribúeselle ao economista británico John Hobson. Di que a desigualdade nos ingresos provoca o declive económico. Os mercados vense inundados con bens que os pobres non poden comprar, ao tempo que os ricos non poden consumir todo o que está ao seu alcance. Polo tanto, os ricos acumulan os seus aforros sen reinvertelos na produción, posto que existe unha demanda insuficiente de bens. Esta acumulación do aforro rompe o equilibrio económico e provoca un ciclo de cortes na produción.

Teoría da innovación

Foi formulada polo economista austriaco-americano Joseph Schumpeter. Relacionaba o auxe dos ciclos económicos coa aparición de novos inventos que estimulaban a inversión nas industrias produtoras de bens de consumo. Posto que estes novos inventos se desenvolven de xeito desigual, as condicións da economía teñen que ser alternativamente expansivas e recesivas.

Teoría monetaria

Destaca a importancia da oferta de diñeiro dentro do sistema económico. Posto que moitos negocios teñen que pedir diñeiro prestado para funcionar ou para aumentar a produción, a dispoñibilidade e o custo deste inflúe nas súas decisións. Sir Ralph George Hawtrey, que subscribiu esta teoría, suxería que os cambios dos tipos de interese determinaban que os empresarios incrementasen ou reducisen os seus investimentos de capital e deste xeito afectaban aos ciclos económicos.

dicionario http://es.mimi.hu/economia/index_economia.html