Documentos x congreso ccoo

Órgano de comunicación do S. N. de CCOOEspecial X Congreso - 24 e 25 de xaneiro de 2013

X Congreso do Sindicato Nacionalde CCOO de Galicia

RESPOSTAS FRONTE Á CRISE24 e 25 de xaneiro de 2013

SANTIAGO DE COMPOSTELA

n Relatorios: páxinas 2 a 20n Proxecto de estatutos: páxinas 21 a 47

DOCUMENTOS PARA DEBATER:

www.galicia.ccoo.es

relatorio 2012 _ arranxar números liñas_docs X Congreso - relatorio 27/07/2012 19:42 página 1

O X Congreso do Sindicato Nacional deComisións Obreiras de Galicia ten lugarnun contexto terriblemente complexo eadverso para o conxunto dos traballado-res e traballadoras. A crise económicainiciada no ano 2008 está tendo gravesconsecuencias sobre o emprego e sobreos dereitos laborais e sociais. Desde aUnión Europea á Xunta de Galicia, a res-posta dos Gobernos á crise cíngueseúnica e exclusivamente á redución dogasto público, o que implica menos sa-lario, menos emprego e menos protec-ción social.

Os Gobernos do Estado, con indepen-dencia da súa cor política, aplicaron tresreformas laborais e unha reforma da ne-gociación colectiva coa escusa de crearemprego, reducir a dualidade do mer-cado laboral e mellorar a competitivi-dade das empresas e da economía. Areforma laboral do PP tiña, ademais, oobxectivo ideolóxico de debilitar a clasetraballadora individualizando as rela-cións laborais e fortalecendo o poderunilateral dos empresarios e empresa-rias; en definitiva, aniquilar o actualmodelo de negociación colectiva.

Fronte a estes ataques, CCOO, en uni-dade de acción coa UGT, respondemoscos instrumentos que sempre utilizamosna nosa acción sindical: a mobilizacióne as propostas. Fixemos dúas folgas xe-rais (29 de setembro de 2010 e 29 demarzo de 2012), un proceso de mobili-zación sostida no tempo con asembleasnos centros de traballo, actos públicoscoa sociedade civil e manifestacións nasrúas e tamén con intensas mobilizaciónsde carácter sectorial; e presentamostamén propostas, desde o Pacto de Es-tado pola Economía e o Emprego ou ainiciativa lexislativa popular para com-bater a reforma laboral do PSOE, ata anegociación e asinamento do Acordopolo Emprego e a Negociación Colectiva2012-2014, do que logo renegou a patro-nal unha vez aprobada a reforma labo-ral. As nosas propostas teñen hoxe plenavixencia e tamén as nosas mobilizaciónsporque non cesaron as políticas deaxuste e de recorte de dereitos.

Seguiremos combatendo a reforma la-boral coa mobilización, as propostas, anegociación colectiva e a acción sindi-cal, dando resposta á maior agresión aosdereitos dos traballadores e traballado-ras na historia da democracia.

O Goberno da Xunta aplicou mimetica-mente as políticas de axuste, de recortena protección social, nas políticas públi-cas e nos dereitos dos seus traballadorese traballadoras.

Esa é a realidade á que temos que darresposta coa nosa acción sindical e coaestrutura organizativa adecuada paraatendermos a nosa afiliación e o con-xunto dos traballadores e traballadoras.

Pero para definir a política sindicalque o conxunto do S. N. de CCOO de Ga-licia ha aplicar nos próximos anos, de-bemos centrarnos no noso ámbito de

actuación máis directo, que é Galicia, econstatar a realidade económica e socialsobre a que queremos incidir.

Temos que afrontar unha realidadecompletamente distinta á que habíacando celebramos o IX Congreso: afonda crise económica e, posterior-mente, un Goberno en maioría do PP(non só en Galicia, senón no Estado e encase todos os ámbitos institucionais),cando daquela gobernaban aquí o PSOEe o BNG.

Tamén debemos ter en conta o con-texto sindical en que desenvolvemos anosa actividade; en Galicia, amais dossindicatos confederais, compite connós o sindicalismo nacionalista. No pe-ríodo 2007-2011, a pesar da campañade desprestixio que a dereita econó-mica e mediática exerceu contra o sin-dicalismo confederal, o sindicalismonacionalista retrocede en Galicia egaña posicións aquel.

Isto quere dicir que as nosas propos-tas e o noso modelo sindical ofrecenrespostas e alternativas de progreso árealidade da nosa nación como sindi-cato nacional de Galicia que somos—así nos definimos e recoñecemos nosnosos estatutos— e desde a autonomíae independencia respecto de calqueraopción política.

Nesta liña debemos seguir traba-llando: reforzar o sindicalismo confe-deral en Galicia pero desde a nosaidentidade nacional, reivindicando aexecución das competencias transferi-das e esixindo un maior grao de auto-goberno cun novo Estatuto de Au-tonomía que responda á realidade eco-nómica e social.

A nosa acción sindical desenvólvesenas empresas e centros de traballo,onde debemos combater a reforma la-boral e restituírlle á negociación co-lectiva o papel que lle corresponde.Cómpre manter a acción sociopolíticae continuar gañando espazos de parti-cipación, recuperar o diálogo socialpara seguir sendo interlocutores e in-tervirmos na saída da crise.

O noso papel diante da sociedade—non só da poboación traballadora noestrito senso— e diante das institu-cións e os gobernos debe reforzarse.Temos que seguir mobilizando a socie-dade na defensa do Estado de benestarpara cambiar as políticas actuais; paraiso debemos procurar o apoio da socie-dade civil e establecer con ela alian-zas e canles de comunicación máisestables.

Neste contexto de crise, no que sesuceden os ataques ao movemento sin-dical e se pretende facer desapareceros sindicatos, a unidade de acción coaUGT é indiscutible; é máis, temos queconseguir ampliala dos ámbitos xeraisao seo das empresas. A unidade sindi-cal é necesaria, así que seguiremostendendo pontes ao sindicalismo na-cionalista para dar esa resposta con-xunta que a clase traballadora esperaneste momento de especial gravidade.

Hai que recordar, por último, que o XCongreso do Sindicato Nacional de CCOOde Galicia terá lugar o 24 e 25 de xa-neiro de 2013 no marco do X CongresoConfederal, que se realizará no mes fe-breiro do mesmo ano. Nese mesmomarco desenvolveranse os procesos con-gresuais das federacións estatais derama de CCOO. De aí que o relatorio quepresentamos se limite a analizar e facerpropostas sobre o noso ámbito directode actuación, quedando as nosas respos-tas ás cuestións de alcance internacionalou estatal dirimidas nos documentoscongresuais das estruturas citadas.

O relatorio configúrase seguindo oprincipio de transversalidade, sen con-siderar ningún colectivo de maneiraillada senón como beneficiario das dife-rentes propostas ou liñas de actuaciónque se recollen no texto.

Comeza describindo o contexto en quese desenvolve o proceso congresual, cundiagnóstico da situación económica, doimpacto da crise no emprego, das polí-ticas de axuste e dos desequilibrios donoso modelo produtivo.

A seguir sintetízanse en dez compro-misos as liñas de traballo que constitui-rán o noso eixe de actuación nospróximos catro anos e que se explicanao longo dos tres bloques en que se con-creta o noso Plan de Acción. Neste defí-nense os obxectivos e as propostas queconformarán a resposta sindical á situa-ción e que asentan na defensa dun novomodelo de crecemento para o emprego—con máis recursos públicos e máis in-fraestruturas de apoio ás empresas e oemprego—, na aposta polos sectores bá-sicos e na potenciación doutros novos.

Un novo modelo no que a concertacióne a acción sociopolítica desempeñan unpapel determinante para que Galiciasaia da crise en mellores condicións dasque entrou nela e cun grande acordo dasforzas sociais e políticas.

Un modelo que poña as persoas nocentro das políticas, que recupere e for-taleza a negociación colectiva como ins-trumento para mellorar as condiciónsdos traballadores e traballadoras perotamén para afrontar as situacións de di-ficultade nas empresas e garantir o em-prego.

Abordamos a defensa do modelo socialante os recortes que aplican os diferen-tes Gobernos. Recollemos as propostasdo Sindicato Nacional de CCOO de Gali-cia para reforzar a protección social entempos de crise: a defensa do ensino, dasanidade, dos restantes servizos públi-cos, o dereito á vivenda e á atención ádependencia.

Formulamos como se ha organizar o sin-dicato para resultar máis útil e eficaz,para dar resposta aos problemas actuaise estar máis próximo ás empresas e cen-tros de traballo, á afiliación e ao con-xunto dos traballadores e traballadoras.

—

—

—

—

5

—

—

—

—

10

—

—

—

—

15

—

—

—

—

20

—

—

—

—

25

—

—

—

—

30

—

—

—

—

35

—

—

—

—

40

—

—

—

—

45

—

—

—

—

50

—

—

—

—

55

—

—

—

—

60

—

—

—

—

65

—

—

—

—

70

—

—

—

—

75

—

—

—

—

80

—

—

—

—

85

—

—

—

—

90

—

—

—

—

95

—

—

—

—

100

—

—

—

—

105

—

—

—

—

110

—

—

—

—

115

—

—

—

—

120

—

—

—

—

125

—

—

—

—

130

—

—

—

—

135

—

—

—

—

140

—

—

—

—

145

—

—

—

—

150

—

—

—

—

155

—

—

—

—

160

—

—

—

—

165

—

—

—

—

170

—

—

—

—

175

—

—

—

—

180

—

—

—

—

185

—

—

—

—

190

—

—

—

—

195

—

—

—

—

200

—

—

—

—

205

—

—

—

—

210

—

—

—

—

215

—

—

—

—

—

—

—

GALICIA SINDICAL relatorios

PRESENTACIÓN


relatorios GALICIA SINDICAL

Galicia e o conxunto de España entra-ron en 2009 nun bucle recesivo do quenon dan saído. Logo da forte caída do PIB

de 2009, apenas se logrou crecer nosdous anos seguintes para volver caer enrecesión en 2012. Esta dobre recesión,un fenómeno descoñecido na nosa histo-ria recente, conforma un escenario deenorme gravidade; unha situación eco-nómica e socialmente moi perigosa, pro-vocada por catro factores:

• a crise económica internacional,• o esgotamento dun modelo de cre-

cemento desequilibrado,• a política de axustes e de recortes, e• o ataque ideolóxico da dereita econó-

mica e política ao Estado do benestar.Sobre estes catro factores cabalga

unha crise que está provocando un gra-vísimo retroceso económico e social,concretado na perda de dereitos con-quistados pola sociedade durante dé-cadas. Dereitos económicos, dereitoslaborais e tamén sociais que parecíandefinitivamente consolidados e que, apesar das loitas e da resistencia da so-ciedade, se deterioran día a día.

Pasaron catro anos de crise, pero enGalicia retrocedemos case unha década.Recuamos en crecemento, en emprego,en renda, en converxencia, en presta-cións sociais, en gasto público, en inves-timentos, en desenvolvemento indus-trial. Aínda máis, no último ano corre-mos o risco do desmantelamento dasinstitucións financeiras galegas, instru-mentos fundamentais na estratexia eco-nómica dun territorio e que, no actual eincompleto proceso de reconversión dosector financeiro español, enfrontan operigo certo de desaparecer e ser absor-bidas por outras entidades, como xaocorreu cunha delas.

O PIB de Galicia en 2012 é mesmo infe-rior ao que tiñamos antes da crise. Defeito, está por baixo do PIB de 2007 ecase no mesmo nivel de 2006; daquela,en termos de xeración de riqueza retro-cedemos seis anos.

O número de persoas con emprego nondeixou de caer desde a metade de 2008,e en 2012 a poboación ocupada en Gali-cia equipárase á de 2002. Isto é, retro-cedemos unha década: en catro anos dacrise perdemos máis da metade do em-prego xerado nos catorce anos da faseexpansiva de crecemento.

O gasto en consumo final das familiasgalegas alcanzou o seu nivel máximo en2007 e de aí en diante non deixou decaer. Tamén retrocedemos moitos postosen termos de converxencia cos niveis derenda da Unión Europea.

Na fase expansiva 2001-2009, a rendaper cápita de Galicia aumentou en case20 puntos: pasou de representar o 65%ao 85% da media no último ano. A partirde aquí, o proceso de converxencia fré-ase primeiro e despois vólvese negativo.É dicir, non converxemos senón que di-verxemos. En 2011 o PIB per cápita deGalicia era do 80% do da zona euro, de

xeito que nos anos da crise retrocede-mos no proceso de aproximación á rendamedia da U. E.

A combinación da crise internacionalcoa fraxilidade do modelo de crece-mento da economía, tanto a de Galiciacomo a española, tivo efectos devasta-dores. En 2008 iníciase unha rápidacaída da produción e, xa que logo, doemprego, que alcanza niveis de drama apartir do cuarto trimestre dese mesmoano.

É o inicio da «gran recesión» que seestende desde o ano 2009 e que aíndaen 2012 plana ameazante sobre as nosascabezas. Fronte a un crecemento do PIB

do 4% en 2007, o ano 2008 pecha cuncrecemento anual do 1,7% pero xa convariacións negativas nos dous últimostrimestres.

Ese proceso de caída da produciónagrávase de forma vertixinosa en 2009,cando o PIB se reduce o 3,1%, e transfór-mase en estancamento en 2010 e 2011cun crecemento do PIB case nulo e quevolve caer en recesión en 2012.

Vivimos por primeira vez na nosa his-toria moderna unha dobre recesión, unbucle recesivo do que aínda non sabe-mos cando poderemos saír, en especialporque a política económica, fiscal, mo-netaria e orzamentaria que se está aaplicar, desde Europa ata Galicia pa-sando por Madrid, só consegue agravaraínda máis a caída da actividade.

Unha crise industrialNon é a construción a que explica a re-

cesión económica en Galicia, senón oafundimento industrial. No peor ano dacrise, o 2009, o PIB xerado pola constru-ción cae o 3,3% en relación co ano ante-rior, pero o PIB industrial precipítasenunha caída do 15,4% sobre o ano 2008.

Os servizos teñen unha taxa de varia-ción nula, o 0%, explicada porque o cre-cemento do 2,3% dos servizos de nonmercado dá compensado a caída dosservizos de mercado.

Pero hai que insistir: é o sector indus-trial o que máis sofre a crise, que ten asúa orixe no financeiro inmobiliario peroque, polas dificultades de financia-mento, acaba afectando o núcleo da es-trutura produtiva.

A partir de 2010 prodúcese un lixeiroxiro na evolución dos sectores. A cons-trución continúa co seu proceso deaxuste, mentres que o sector industrialdetén a súa caída á vez que os servizosde non mercado practicamente se es-tancan como consecuencia das políticasde axuste orzamentario aplicado entodos os niveis da Administración.

O drama do empregoO que caracteriza esta crise é a viru-

lencia na destrución de emprego e oconsecuente aumento do paro, tanto entermos históricos como comparados conoutros países que, experimentando caí-das do PIB iguais ou mesmo maiores ás

nosas, non sufriron a nosa desmedidacrise de emprego.

En tres anos de crise —desde o pri-meiro trimestre de 2009 ata o mesmoperíodo de 2012— en Galicia perdé-ronse 118.000 empregos, unha cifraque equivale ao 10,1% do emprego ini-cial; unha cifra escandalosa e despro-porcionada porque o PIB nese tempocaeu o 3%.

A primeira razón do esborrallamentodo emprego é, sen dúbida, sectorial. EnGalicia pérdense 32.000 empregos naconstrución, e se a estes lles engadimosas actividades industriais e de servizosdirectamente vinculadas, temos quecerca do 50% do emprego se perdeu nacrise polo estalido da burbulla inmobi-liaria.

A segunda razón sectorial é a perdade empregos industriais, non só os vin-culados á construción, senón en practi-camente todas as ramas, desde aindustria do automóbil ao téxtil-confec-ción, pasando pola metalurxia ou a in-dustria química. O factor que explica aperda de 38.500 empregos industriais éa falta de financiamento, tanto aosconsumidores para consolidaren a súademanda como ás empresas para finan-ciaren a súa actividade.

A indixestión do sistema financeiropola súa sobreexposición ao risco inmo-biliario e os procesos de reordenacióndo propio sistema están causando ungravísimo dano á economía real.

Velaquí a segunda razón que agrava anosa crise: o papel das institucións fi-nanceiras, primeiro a inflaren a burbu-lla inmobiliaria, agora restrinxindo deforma inaceptable o fluxo financeiropara resolver os seus propios proble-mas. En Galicia esta situación ten a súapropia especificidade nas dificultadesque atravesa a súa principal entidadefinanceira. Nova Galicia Banco, a caixaresultante da fusión das caixas galegas,está nunha situación de indefinición,sumida nos seus problemas internos ena súa lea co Banco de España, que de-teriora de forma grave o seu papel demediación financeira.

A terceira razón da nosa crise de em-prego, e talvez a máis determinante, éa debilidade do modelo de relacións la-borais en Galicia e en España, domi-nado pola precariedade laboral e afalta de cultura empresarial para xes-tionar os chamados recursos humanos.Porque son as persoas asalariadas concontrato temporal as que están pa-gando o maior prezo desta situación.Dos 118.000 empregos perdidos nos úl-timos tres anos, máis de 62.000 estabanocupados por traballadores e traballa-doras cun contrato precario.

Isto mostra cal foi a reacción das em-presas en Galicia, e do resto de España,ante a crise. Cando os primeiros proble-mas de caída da demanda e da produ-ción, as empresas actuaron do xeitomáis fácil, pero tamén a máis irrespon-sable: rescindiron un de cada catrocontratos temporais.

—

—

225

—

—

—

—

230

—

—

—

—

235

—

—

—

—

240

—

—

—

—

245

—

—

—

—

250

—

—

—

—

255

—

—

—

—

260

—

—

—

—

265

—

—

—

—

270

—

—

—

—

275

—

—

—

—

280

—

—

—

—

285

—

—

—

—

290

—

—

—

—

295

—

—

—

—

300

—

—

—

—

305

—

—

—

—

310

—

—

—

—

315

—

—

—

—

320

—

—

—

—

325

—

—

—

—

330

—

—

—

—

335

—

—

—

—

340

—

—

—

—

345

—

—

—

—

350

—

—

—

—

355

—

—

—

—

360

—

—

—

—

365

—

—

—

—

370

—

—

—

—

375

—

—

—

—

380

—

—

—

—

385

—

—

—

—

390

—

—

—

—

395

—

—

—

—

400

—

—

—

—

405

—

—

—

—

410

—

—

—

—

415

—

—

—

—

420

—

—

—

—

425

—

—

—

—

430

—

—

—

—

435

—

—

—

—

440

—

—

O CONTEXTO SOCIOECONÓMICO EN QUE SE DESENVOLVE O PROCESO CONGRESUAL


Os colectivos máis castigados pola criseNos tres últimos anos todo o emprego

que se perdeu, en termos netos, estabaocupado por persoas menores de 45anos: a poboación ocupada menor de45 anos caeu en case 121.000 persoase, pola contra, a maior de 45 anos au-mentou en 3.100.

Estes datos indican unha profundatransformación na estrutura de idadedos ocupados. No primeiro trimestre de2009, o 63% das persoas que traballabantiñan menos de 45 anos e tres anos des-pois esta porcentaxe caeu ata o 59%.

Estamos, polo tanto, nunha crise queafecta de forma dramática ás persoasmáis novas e que ten como consecuenciaa súa expulsión do mercado de traballo eo consecuente envellecemento na com-posición da poboación ocupada galega.

Os efectos da crise son diferentes noemprego masculino e no feminino. Aperda de emprego repercute primeironos sectores con máis emprego mascu-lino: a construción, cun 91% de homesocupados, e a industria cun 71%. O sectordos servizos, cun 55% de ocupación femi-nina, resiste mellor a crise no inicio, peroperde o 7% do emprego feminino quehabía antes do principio da crise.

Con todo, o emprego masculino tenmaior peso relativo —o 53% do totalfronte ao 47% das mulleres—, aínda queeste desequilibrio está a se corrixir len-tamente, pois o peso do emprego femi-nino aumentou en 1,2 puntos desde oprimeiro trimestre de 2009.

Unha crise da construción pero taménda industria

Desde o primeiro trimestre de 2009,todos os sectores de actividade perderonemprego, pero con diferente intensidadee características. En Galicia, a crise pó-dese cualificar de industrial e da constru-ción xa que estes dous sectores sofren o60% da destrución total do emprego.

Nos últimos tres anos, Galicia sufriuunha auténtica desfeita industrial, es-pecialmente intensa no bienio negro2009-2010, cando a crise acadou os seusefectos máis negativos. Neses anos per-déronse en Galicia 38.500 empregos, o18% dos que había no primeiro trimestrede 2009.

Das dez ramas de actividade máis im-portantes en Galicia, nove sofren unhadestrución de emprego moi intensa e sóunha, a industria da alimentación, dámantido malamente o nivel de ocupa-ción. En cifras absolutas, a industria me-talúrxica é a que máis postos de traballodestrúe: 4.955 persoas menos traballannesta actividade. A caída da ocupaciónafecta tamén de xeito significativo a ou-tras ramas tradicionais da estrutura in-dustrial galega: a construción naval per-de 2.364 empregos (27%), a industriatéxtil 2.859 (19%) e a do automóbil1.760 (11%).

Nas actividades máis ligadas á edifica-ción civil, a industria da madeira perde1.988 empregos, o que equivale a unharedución do 18% con respecto ao mes de

marzo de 2009. Pola súa parte, a industriado moble retrocede nun 26% ao perder1.410 empregos desde marzo de 2009.

Os servizos resistiron mellor a crisepero non se libraron dela. Nos tres últi-mos anos perdéronse 35.500 empregos,aínda que certamente se trata dunhacifra menor, o 5% do total, en especialao comparala coa caída do 29% da cons-trución ou do 18% da industria.

A característica común a estas ramasé pertenceren aos denominados servizosde mercado e estaren moi vinculadas aonivel de consumo nos casos do comercioe as vendas de automóbiles, e ao nivelde actividade industrial no transporte.Xa que logo, a caída no consumo e na in-dustria causan problemas de empregonestas tres ramas.

No sentido contrario evolucionan asactividades de servizos de non mercado,isto é, as vinculadas á prestación de ser-vizos públicos. Así, a sanidade e servizossociais emprega 2.364 persoas (o 3%)máis que en marzo de 2009. Pola súabanda, o ensino ocupa 1.377 persoasmáis, o que representa un incrementodo 4%. Pola contra, a Administración pú-blica reduce o seu nivel de ocupación en4.908 persoas. Tamén progresa positiva-mente, dentro das actividades incluídasnos servizos de mercado, a hostalería,que con 1.972 ocupacións máis incre-menta o 3% o seu emprego total.

A construción é o sector máis prexu-dicado pola crise e, de feito, foi o de-rrubamento desta actividade, por mordo estalido da burbulla inmobiliaria, ofactor diferencial da economía espa-ñola e galega. Desde o primeiro trimes-tre de 2009, perdéronse na construción32.400 empregos directos, o que equi-vale a unha caída do 29%. Isto é, en tresanos desapareceron 29 de cada cen em-pregos directos no sector. É un procesode axuste tremendo que, ademais,aínda non terminou, non tocou fondo,como o demostra que desde o primeirotrimestre de 2011 se perderan 15.000empregos.

Realmente, é difícil saber onde está ofondo, a que cifra de emprego se vaichegar, porque a situación é de retarda-ción extrema na actividade, tanto naconstrución de vivendas como na obrapública. Neste sentido, hai que destacarque en 2011 se acelerou a destrución deemprego como consecuencia das políti-cas de austeridade e de recorte, que setrasladan de forma directa á paraliza-ción do investimento público destinadoa infraestruturas.

Por último, cómpre destacar que oemprego no sector primario retrocedeuun 12,5% con respecto ao primeiro tri-mestre de 2009, o que equivale a unhaperda de 11.600 empregos.

Sofre a clase traballadora, e o restoNa crise, todos os colectivos perderon

ocupación, pero con algunhas diferenzasque reforzan ese proceso de transforma-ción do emprego cara a un modelo deempresarios e asalariados.

O emprego asalariado mantivo unhaprogresión positiva ata o 2008, ano enque se alcanzou a cifra máis alta de per-soas asalariadas, 922.900; porén, desdeo primeiro trimestre de 2009 perderon oseu emprego 88.600, o que supón unritmo de caída do 10%.

A evolución da poboación ocupada nasrestantes categorías tamén segue unhatendencia negativa no período anali-zado: perdéronse 6.300 postos de traba-llo ocupados por autónomos/as e hai18.000 empresarios/as menos.

Menos emprego e menos xornadaNos tres últimos anos, todo o emprego

que se perde, en termos netos, é a xor-nada completa. Pola contra, o volumede emprego a xornada parcial entre oshomes non só non cae, senón que au-menta. Isto non evita que as mulleressigan tendo un peso predominante nacontratación a tempo parcial ao supoñe-ren o 76% do total.

En cifras absolutas perdéronse 118.800postos de traballo a xornada completa:84.000 estaban ocupados por homes e osrestantes 34.800, por mulleres. No sen-tido oposto, destaca que o número dehomes ocupados a xornada parcial se in-crementou en 6.400 desde o primeirotrimestre de 2009.

A precariedade laboralNa primeira fase da crise —desde me-

diados de 2008 ata o final de 2009—,todo o emprego asalariado que se per-deu era temporal, mentres que o em-prego fixo non só non caeu, senón queaumentou ata o primeiro trimestre de2010. De feito, a cifra máis alta de em-prego fixo acadouse no cuarto trimestrede 2009 con 661.900 persoas.

Porén, esta tendencia mudou ao iniciode 2010 e dende entón a destrución doemprego está a bater xa de cheo nosasalariados con contrato indefinido,aínda que segue a ser moito máis graveno colectivo de traballadores/as concontratos temporais.

Dos 88.600 postos de traballo asalaria-dos perdidos dende o primeiro trimestrede 2009, 26.500 tiñan un contrato inde-finido e 62.100 un contrato temporal.

Unha das consecuencias deste modelode axuste é que se pode facer sen pe-ches de empresa, expedientes de resci-sión, despedimentos colectivos ou mes-mo despedimentos individuais. A partirde 2010 este modelo esgotouse; ás em-presas xa non lles chega con axustar re-ducindo a contratación temporal, asíque empezan a despedir o seu núcleoestable: despiden xa indefinidos.

Desde o primeiro trimestre de 2009perderon o emprego 99.300 persoas asa-lariadas no sector privado: 44.000 eranindefinidas e 55.300 temporais. En cifrasrelativas, o maior descenso correspondeao emprego temporal, que diminúe un28% fronte a un 9% do indefinido.

Pola contra, no sector público créaseemprego e emprego indefinido: o nú-mero de persoas asalariadas cun con-

—

—

445

—

—

—

—

450

—

—

—

—

455

—

—

—

—

460

—

—

—

—

465

—

—

—

—

470

—

—

—

—

475

—

—

—

—

480

—

—

—

—

485

—

—

—

—

490

—

—

—

—

495

—

—

—

—

500

—

—

—

—

505

—

—

—

—

510

—

—

—

—

515

—

—

—

—

520

—

—

—

—

525

—

—

—

—

530

—

—

—

—

535

—

—

—

—

540

—

—

—

—

545

—

—

—

—

550

—

—

—

—

555

—

—

—

—

560

—

—

—

—

565

—

—

—

—

570

—

—

—

—

575

—

—

—

—

580

—

—

—

—

585

—

—

—

—

590

—

—

—

—

595

—

—

—

—

600

—

—

—

—

605

—

—

—

—

610

—

—

—

—

615

—

—

—

—

620

—

—

—

—

625

—

—

—

—

630

—

—

—

—

635

—

—

—

—

640

—

—

—

—

645

—

—

—

—

650

—

—

—

—

655

—

—

—

—

660

—

—

—

—




trato indefinido aumentou en 17.500 e,pola contra, perderon o seu emprego6.800 persoas con contrato temporal.

Nos tres últimos anos redúcese a taxade temporalidade en todas as categorías(sector público ou privado, homes e mu-lleres). Esa caída explícase, no funda-mental, porque se destrúe máis em-prego temporal ca indefinido.

A taxa de precariedade ten valores di-ferentes e ata evoluciona de forma dis-tinta segundo os colectivos de asalariados.A primeira aproximación ás diferenzasmostra que a taxa é maior no sector pri-vado ca no público e que sofren máis aprecariedade as mulleres ca os homes.

As reformas laborais nin crean em-prego nin reducen a dualidade do mer-cado laboral: no primeiro trimestre de2012 formalizáronse en Galicia 129.756contratos de traballo nas oficinas doServizo Galego de Emprego, unha cifraque outra vez sinala o exceso de contra-tación porque, de se manter o ritmo, oano pecharíase con máis de 600.000 con-tratos rexistrados.

O número de contratos nos tres pri-meiros meses de 2012 é sensiblementeinferior ao do mesmo trimestre de 2009:de xaneiro a marzo concertáronse un 8%menos de contratos que no mesmo perío-do de 2009. Os contratos que máis caenson os indefinidos, que se reducen caseo 32% con relación ao primeiro trimestrede 2009, convertéronse practicamenteen irrelevantes en termos cuantitativos.

De xaneiro a marzo de 2012 formalizá-ronse case 130.000 contratos; os indefi-nidos foron só 6.896, que apenassupoñen o 5,3% do total.

O insoportable aumento do paroDesde o mes de marzo de 2009, o paro

aumentou en Galicia en 65.311 persoasata alcanzar a terrible marca negativade 276.795 persoas nas listas do paro. Ensó tres anos, esta longuísima ringleira doparo medrou un 31%. O maior incre-mento corresponde ao paro masculino,que se incrementou nun 42% fronte ao22% do paro feminino. Con todo, en ter-mos absolutos o desemprego feminino émaior: 141.165 mulleres paradas, un51% do total.

E esta cifra tan elevada contabiliza sóas persoas que se consideran oficial-mente paradas, porque hai moitas máisinscritas nas oficinas. No mes de marzo,no Servizo Galego de Emprego había ins-critas 352.773 persoas que buscabanemprego. Como algunhas teñen unhadispoñibilidade limitada por diferentesrazóns, non son consideradas desempre-gadas, pero esa cifra, máis de 350.000persoas, son demandantes de empregorexistradas nas oficinas públicas.

Os datos de 2012 son moi malos, sitúan-nos de novo nunha dinámica moi negativaporque a recaída nunha segunda recesióneconómica pódenos levar ata as 300.000persoas desempregadas neste mesmoano.

Estes datos tan nefastos, tanto en ci-fras absolutas como nos ritmos de crece-

mento, demostran que as reforma labo-rais de 2010 e de 2012 non serviron paracrear emprego nin, polo tanto, para re-ducir o insoportable nivel de paro.

A análise comparada Galicia/EspañaO resultado é abafador contra a xestión

de Feijóo como presidente da Xunta deGalicia. Desde que ten a responsabili-dade, o mercado de traballo galego fun-cionou moito peor que a media española.E fíxoo en todas e cada unha das varia-bles. Na primeira, a poboación activa, odato é negativo porque na media espa-ñola mantívose máis estable e en Galiciareduciuse máis do 1%. A regresiva diná-mica demográfica galega e a mala expec-tativa de atopar emprego provocou queesteamos entre as comunidades en quese reduce o número de activos.

Pero aínda peor é o que sucede coemprego, porque se na media espa-ñola se destruíu moitísimo, en Galiciaaínda máis. Nestes tres anos o númerode persoas con emprego reduciuse noEstado o 8,7%, unha cifra enorme, sendúbida. Pero en Galicia é aínda peor,porque nese período sufrimos unhaperda do 10%, isto é, 1,4 puntos máisque a media.

Sempre menos emprego se transformaen máis paro. Pero neste caso é en moi-tísimo máis paro. Nos últimos tres anos,o paro creceu en Galicia por riba do 63%,unha taxa de variación descoñecida entoda a nosa historia e que sinala unhaevolución dramática que nos leva ca-miño do abismo social da exclusión demoita xente.

A responsabilidade da Xunta nestacatástrofe social toma toda a súa di-mensión ao comparar o dato coa me-dia de España, porque nese período oincremento medio do Estado foi do40%. Unha cifra esaxerada, inacepta-ble, pero que está 23 puntos por baixoda galega.

Unha Galicia cada vez máis pequenaEsta evolución tan negativa do em-

prego ten consecuencias moi directassobre a dinámica demográfica e poboa-cional, o que nos leva de volta á nosainicial liña argumental, para afirmar queo proceso de converxencia no PIB per cá-pita non se explica por un maior crece-mento da actividade económica senón,por desgraza para Galicia, co que oco-rreu coa poboación.

En 2010, os galegos e galegas somos,por primeira vez desde que existen re-xistros, menos do 6% do total de habi-tantes de España. O ocorrido nos últimoscatorce anos é desolador para Galicia.Mentres que a poboación creceu en Es-paña en case 7,5 millóns de persoas, enGalicia fíxoo só en 55.031. En cifras re-lativas, o crecemento poboacional deEspaña foi do 19%, nove veces máis queo exiguo 2% de Galicia. Por expresalonunha cifra, pódese dicir que para man-ter o seu peso demográfico faltan na Ga-licia de 2010 case medio millón depersoas.

Axustes e recortes orzamentariosO argumento máis utilizado para ex-

plicar a crise que sufrimos é falso xa quefai recaer a culpa da crise no exceso degasto público para, unha vez establecidoeste diagnóstico, aplicar un único trata-mento: reducir o gasto público.

Desde hai xa case catro anos, o Go-berno central, as comunidades autóno-mas e os concellos están recortando asprestacións á cidadanía, deteriorando osservizos públicos, incluíndo os máis bási-cos, e reducindo o investimento.

Agáchano detrás dun concepto positivocomo é a «austeridade», véndeno fa-cendo referencia a recortar o gasto inútile o malgasto; pero o que fan en realidadeé recortar prestacións, reducir dereitos,deteriorar os servizos públicos, a protec-ción social, agravar as desigualdades, au-mentar a desprotección…

De forma simultánea, esas políticas derecortes e de axustes son un auténticofracaso como forma para impulsar a ac-tividade económica e, polo tanto, pararecuperar o emprego e, o que é aíndapeor, non serven para equilibrar as contaspúblicas. E tamén en Galicia, que estivoentre os primeiros territorios que reduci-ron o gasto público e, ao facelo, perde-mos o diferencial positivo que tiñamos encomparación coa media española en ac-tividade económica e en emprego.

O cambio de signo político nas elec-cións de 2009 propiciou que Galicia fosea primeira comunidade autónoma en me-terse na senda dos recortes. A Xunta deGalicia aplicou a partir de 2009 un durorecorte nas contas públicas, que se ex-presa de forma sintética nun dato: o or-zamento de 2012 foi un 20% inferior aode 2009.

Nos tres primeiros anos de mandato, oGoberno de Feijóo pasou de xestionar unvolume de gasto de 11.426 millóns deeuros a 9.135 millóns, o que supón case2.300 millóns de euros menos.

O Goberno intenta vender como unéxito da súa xestión o que, en realidade,é un fracaso. Incapaz de manter os in-gresos, reduce o gasto, o que repercuteno benestar da cidadanía e na capitali-zación do país.

Unha primeira aproximación á estrate-xia dos recortes pódese facer analizandoo orzamento por capítulos, comparandoa cifra ao comezo e ao final do período.No caso da Xunta de Galicia, esta análisedemostra que, fronte ao discurso dema-góxico da austeridade, non é no gastocorrente superfluo onde se recorta.

O capítulo II, que é o do gasto co-rrente, é o que menos se reduce: cae o0,6% fronte á caída media do 20%. Polacontra, é o gasto de capital, a suma doscapítulos VI e VII o que sofre unha maiorredución, o 40%; isto é, sesenta e seteveces máis que o gasto corrente.

Tamén é obxecto de recortes o capí-tulo IV, que son as transferencias daXunta a outros organismos públicos eprivados para apoiar a realización deproxectos de todo tipo. Este capítulo re-dúcese nos tres anos de Goberno de Fei-

665

—

—

—

—

670

—

—

—

—

675

—

—

—

—

680

—

—

—

—

685

—

—

—

—

690

—

—

—

—

695

—

—

—

—

700

—

—

—

—

705

—

—

—

—

710

—

—

—

—

715

—

—

—

—

720

—

—

—

—

725

—

—

—

—

730

—

—

—

—

735

—

—

—

—

740

—

—

—

—

745

—

—

—

—

750

—

—

—

—

755

—

—

—

—

760

—

—

—

—

765

—

—

—

—

770

—

—

—

—

775

—

—

—

—

780

—

—

—

—

785

—

—

—

—

790

—

—

—

—

795

—

—

—

—

800

—

—

—

—

805

—

—

—

—

810

—

—

—

—

815

—

—

—

—

820

—

—

—

—

825

—

—

—

—

830

—

—

—

—

835

—

—

—

—

840

—

—

—

—

845

—

—

—

—

850

—

—

—

—

855

—

—

—

—

860

—

—

—

—

865

—

—

—

—

870

—

—

—

—

875

—

—

—

—

880

—

—

—

—

885

—


jóo en 1.147 millóns de euros, o queequivale a unha caída do 34%.

Os empregados e as empregadas públi-cas tamén son vítimas, porque o gastode persoal —capítulo I— diminúe. Nestecaso, a baixada é do 2,30% en termosnominais, como consecuencia da redu-ción dos salarios dos empregados públi-cos e do número de persoas quetraballan na Administración.

En síntese, baixa o investimento o40%, as transferencias o 34%, os gastosde persoal o 2,3% e o gasto corrente o0,6%. Baixa todo pero hai unha partidaque sobe: os gastos financeiros —o capí-tulo III— que, debido ao aumento da dé-beda, se disparan nestes tres anos ecrecen o 100%

En cifras absolutas o maior recorte éna sanidade porque o gasto redúcese enmáis de 237 millóns de euros, o que setraduce nunha caída de máis de 6%sobre o orzamento de 2009.

Seguen, na orde cuantitativa, os re-cortes no gasto educativo, que diminúenestes tres anos en 194 millóns de euros,o que supón reducir o 8% o orzamentodedicado á educación.

Os recortes no gasto, nos orzamentosda Xunta, deterioraron gravemente acalidade dos servizos públicos básicos e,sobre todo, supuxeron unha diminuciónexcesiva do investimento público.

En apenas tres exercicios orzamenta-rios, o investimento público caeu en1.175 millóns de euros, o que equivale aunha redución do 43% en termos nomi-nais, porcentaxe que se dispara ata máisaló do 50% se se ten en conta a evolu-ción dos prezos medida a través do IPC.

O resultado é a caída da cifra desti-nada a financiar a capitalización do nosoterritorio, da nosa economía, dos nosossectores produtivos, do noso sistema deciencia e tecnoloxía. Axústase o orza-mento co máis doado: deixar de investir;pero co prezo máis alto, porque limitaata o extremo o noso potencial crece-mento e progreso.

A renuncia da Xunta de Galicia a apli-car unha política investidora expansivaneste exercicio e nos anteriores é, sendúbida, unha das principais razóns paraexplicar por que o noso país perdeu o di-ferencial de crecemento ao noso favoren comparación coa media de España noúltimo ano.

Un cambio produtivo que afecta acomposición da clase traballadora

A crise económica está a acelerar conintensidade o proceso de transformaciónsectorial da economía galega. Iniciadocon atraso e partindo dunha estruturaprodutiva cun forte peso das actividadesprimarias, a nosa economía estaba nunproceso de cambio na súa estruturaprodutiva que agora, coa crise, se inten-sifica. Este cambio sectorial é, funda-mentalmente, un proceso de terciariza-ción da economía, isto é, do pesocrecente dos servizos na xeración do PIB

e, polo tanto, do emprego.O preocupante desta aceleración na

transformación da nosa estrutura produ-tiva é que o aumento do peso dos servi-zos non se debe a un incremento realdestes, senón a que a industria e a cons-trución retroceden.

A construción perde peso porque o es-talido da burbulla inmobiliaria levou ásemiparalización da edificación de vi-vendas e, agora, os durísimos axustes noinvestimento público retardan ao ex-tremo a obra pública en infraestruturas.

Na industria a situación é aínda máiscomplexa e preocupante ao coincidirenmoitos factores negativos que causan unagudo proceso de desindustrialización. Enprimeiro lugar está a repercusión directada caída da construción nalgunhas ramascomo a industria da madeira ou a fabri-cación de materiais. Pero, ademais, asis-timos á deslocalización da produciónindustrial nalgunhas actividades. O ter-ceiro factor é a asfixia financeira quesofre o sector pola falta de acceso ao cré-dito, tanto das empresas industriais comodos consumidores dos seus produtos.

Para rematar, estanse a producir crisesespecíficas en ramas de actividade —cosector naval como mellor exemplo— queforon e aínda son moi relevantes na es-trutura industrial de Galicia e que, ade-mais, prexudican gravemente algúnsterritorios cun grao de dependencia ele-vado destas actividades.

O emprego reproduce eses cambios deespecialización produtiva e da nova dis-tribución sectorial da actividade quetamén teñen repercusións non só produ-tivas, tamén sociais, territoriais, labo-rais e, polo tanto, sindicais. A trans-formación sectorial orixina un cambiosignificativo na composición da clasetraballadora, que cada vez é menos in-dustrial e cada vez máis dos servizos.

Un cambio sectorial que tamén incidena forma de realizaren as persoas a súaactividade. En Galicia, ata épocas benrecentes, o peso dos autónomos era moielevado debido á procedencia das acti-vidades no sector primario. Esta condi-ción central da clase traballadora non seviu afectada no cualitativo pola crise,pero si no cuantitativo.

A gran maioría das persoas traballado-ras de Galicia están nos servizos, en es-pecial nas ramas de baixo valorengadido dentro dos servizos de mer-cado e nos de non mercado na presta-ción de servizos públicos básicos.

Está crecendo o peso do emprego pú-blico. Un aumento do peso relativomoito maior que en números absolutospois, en realidade, é a forte caída doemprego privado o que fai que suba opeso relativo do emprego público.

Os cambios no emprego asalariado ta-mén se notan na distribución por xénero.A crise golpea homes e mulleres, pero asúa distribución sectorial fai que os seuspeores efectos caian sobre a poboaciónmasculina. O resultado é unha lixeira re-distribución do emprego cun maior pesorelativo do feminino, compatible en todocaso cunha cifra absoluta de mulleres tra-ballando inferior á de antes da crise.

Unha clase traballadora que está en-vellecendo por mor dunha crise que batecon maior dureza nos asalariados máisnovos. Na actualidade, o 68% dos traba-lladores e traballadoras con empregoten máis de 35 anos, unha porcentaxeque non chegaba ao 59% en 2008.

Os nosos eixes de actuación nos pró-ximos catro anos desenvólvense aolongo do relatorio e sintetízanse endez compromisos que perseguen o ob-xectivo de poñer a nosa organizaciónen disposición de responder ao novomarco de relacións laborais e aos pro-blemas e reivindicacións dos traballa-dores e traballadoras:

• Reforzar a nosa identidade nacionale a nosa autonomía sindical.

• Intensificar a nosa presenza nos centros de traballo.

• Dinamizar a participación dos afilia-dos e afiliadas na vida do sindicato.

• Impulsar un novo modelo de crece-mento sostible e xerador de em-prego de calidade.

• Defender a protección social e os servizos públicos de calidade.

• Implicarnos no tecido social e me-llorar cualitativamente a nosa par-ticipación institucional.

• Dar resposta ás novas realidades so-ciais e laborais.

• Traballar pola igualdade no em-prego, na sociedade e no sindicato.

• Garantir unha xestión eficaz e transparente dos nosos recursos.

• Desenvolver os nosos sistemas de in-formación e comunicación con trans-parencia e rigor.

—

—

—

890

—

—

—

—

895

—

—

—

—

900

—

—

—

—

905

—

—

—

—

910

—

—

—

—

915

—

—

—

—

920

—

—

—

—

925

—

—

—

—

930

—

—

—

—

935

—

—

—

—

940

—

—

—

—

945

—

—

—

—

950

—

—

—

—

955

—

—

—

—

960

—

—

—

—

965

—

—

—

—

970

—

—

—

—

975

—

—

—

—

980

—

—

—

—

985

—

—

—

—

990

—

—

—

—

995

—

—

—

—

1000

—

—

—

—

1005

—

—

—

—

1010

—

—

—

—

1015

—

—

—

—

1020

—

—

—

—

1025

—

—

—

—

1030

—

—

—

—

1035

—

—

—

—

1040

—

—

—

—

1045

—

—

—

—

1050

—

—

—

—

1055

—

—

—

—

1060

—

—

—

—

1065

—

—

—

—

1070

—

—

—

—

1075

—

—

—

—

1080

—

—

—

—

1085

—

—

—

—

1090

—

—

—

—

1095

—

—

—

—

1100

—

—

—

—

1105

—

—

—


DEZ COMPROMISOS PARA MELLORAR ANOSA ORGANIZACIÓN E DEFINIR ANOSA ACCIÓN SINDICAL



1.1. Un novo modelo de crecementopara o emprego

A crise tivo impacto en Galicia candose esgotaba un modelo de crecementoasentado na construción de vivenda enos servizos de baixo valor engadido,provocando unha desfeita económica ede emprego sen precedentes que supuxoa destrución 141.000 empregos. As polí-ticas de axuste dos distintos gobernoscontribuíron a deteriorar aínda máis onoso feble tecido produtivo.

A destrución do emprego afectou máisá mocidade que ás persoas de máis ida-de e, inicialmente, máis aos homes queás mulleres porque incidiu con maiorforza nos sectores masculinizados e pu-xo máis en evidencia a persistencia dasegregación ocupacional e sectorial daque son obxecto as mulleres.

O modelo de crecemento que coñece-mos non é válido. Cómpre un cambiocara a outro que poña as persoas no cen-tro das políticas, aposte pola educaciónao longo da vida, pola cualificación, po-la igualdade de oportunidades real, polodesenvolvemento tecnolóxico e polapromoción de actividades de maior valorengadido. Os recursos, públicos e priva-dos, deben dirixirse a promover activi-dades innovadoras e manter os sectoresbásicos da nosa economía.

O emprego é o principal problema dosgalegos e as galegas. Cómpre empregoestable e con dereitos, en igualdade econ cualificación e formación que per-mita o desenvolvemento de carreirasprofesionais, de proxectos de vida e quesexa a base do novo modelo produtivo.A creación de emprego só virá dada polarecuperación da actividade económica,e esta por un cambio nas políticas quese están aplicando. Unhas políticas acti-vas de emprego adecuadas á nosa reali-dade socioeconómica deben acompañara creación de emprego e a adecuación ánova realidade produtiva.

Os nosos obxectivos:• A recuperación da actividade econó-

mica para a crear emprego de cali-dade con dereitos e en igualdade.

• A reivindicación de máis recursos pú-blicos e institucións máis eficaces para afrontar a saída da crise.

• A territorialización das políticas acti-vas de emprego para adecualas á rea-lidade de Galicia e apoiar o emprego.

• Garantir a formación para mellorar a empregabilidade e a cualificación profesional.

• O apoio aos sectores produtivos bá-sicos e a potenciación doutros no-

vos: políticas horizontais, políticas sectoriais e recuperación da política industrial.

• Demandar infraestruturas físicas e tecnolóxicas para a consolidación das empresas e dos empregos.

Eixes de actuación:• Un novo modelo de crecemento re-quire máis recursos públicos para fi-nanciar outras políticas coas queafrontar a saída da crise. Galicia tencapacidade normativa para aumentaros ingresos subindo os tipos impositi-vos e eliminando deducións. Por isopropoñemos: Incrementar os tipos de gravameno tramo autonómico do IRPF a partirdos 60.000 euros de base liquidable. Incrementar nun 10% os tiposimpositivos no imposto sobre o pa-trimonio, no de sucesións e doazónse no de transmisións patrimoniais eactos xurídicos documentados. Deseñar novas figuras impositi-vas que poden xirar arredor da de-nominada «imposición verde» ligadaá penalización das actividades máiscontaminantes e a fiscalidade vincu-lada aos grandes patrimonios, aosbeneficios extraordinarios, á espe-culación e, sobre todo, ás opera-cións financeiras e ao propio sistemafinanceiro. Mellorar a recadación e a loitacontra a fraude fiscal. Modificar a axencia tributariagalega para dotala de competenciasen xestión, recadación, liquidacióne inspección da totalidade dos im-postos recadados en Galicia, en co-laboración coa Axencia TributariaEspañola (AEAT).

• Propiciar un sector público autonó-mico eficaz, dimensionado, transpa-rente e sometido a control parla-mentario. Revisar o papel do IGAPEpara sexa un verdadeiro instrumentode apoio financeiro ás empresas e aotecido produtivo.• Esixirlles aos Gobernos central e au-tonómico que Galicia non perda osfondos europeos unha vez finalizado oactual período de programación. • Demandar a territorialización dosfondos das políticas activas para darresposta á nosa realidade laboral inci-dindo en: Esixir á Xunta de Galicia máisrecursos para o reforzamento doServizo Público de Emprego de Gali-cia, dotándoo de maiores recursoshumanos e económicos para: desen-volver labores de prospección, refor-zar as tarefas de mediación e aatención personalizada. Delimitar a actuación das axen-cias privadas de colocación. Dedicar parte das políticas acti-vas de emprego á recualificación denovos sectores.

• Demandar á Xunta de Galicia a crea-ción dunha mesa en que estean re-presentados os axentes sociais e a

Administración para analizaren o im-pacto da crise na mocidade galega ga-rantindo formación e atención aosmozos e mozas en paro que non aca-baron os estudos e desexan retornarao sistema educativo.• Estender o programa de incorpora-ción da mocidade ao mercado laboralpor medio da formación e o emprego,facilitando a adquisición dunha expe-riencia laboral real en empresas cuncontrato de traballo, remunerada esuxeita ás condicións do convenio co-lectivo respectivo, e combinala cunproceso de formación para o empregocertificable.• Estender o programa de reincorpo-ración ao mercado laboral das persoasdesempregadas procedentes dos sec-tores máis afectados pola crise que es-gotaron as súas prestacións pordesemprego, mediante un emprego atempo parcial e un programa persona-lizado de orientación e formación quemellore a inserción laboral e a cualifi-cación profesional.• Esixirlle á Xunta de Galicia a elabo-ración dun Plan Galego de EmpregoFeminino en cumprimento do artigo 37da Lei do traballo en igualdade dasmulleres de Galicia para incrementara participación destas no mercado la-boral e no emprego e diminuír as súastaxas de temporalidade (especial-mente no sector público); o plan de-berá contar con actuacións diferen-ciadas para as mulleres que residennas cidades e as que residen no rural,e tamén promover a incorporación demulleres a sectores tradicionalmentemasculinos co fin de reducir a segre-gación ocupacional.• Promover a plena integración nomundo do traballo das persoas con dis-capacidade, dando prioridade ao tra-ballo ordinario e facendo cumprir acota de reserva recollida na LISMI.• Apostar por novos nichos de em-prego ligados aos empregos verdes e áatención ás persoas: mobilidade sostible tanto nosservizos como na fabricación e man-temento dos medios de transporte; enerxías renovables para cum-prir os obxectivos fixados na direc-tiva 2009/28, fundamentalmente nosector solar, da enerxía eólica, dabiomasa e da enerxía mariña; plan de actuacións para a pro-tección, restauración, mellora eaproveitamento dos montes, ac-tuando de maneira directa (preven-ción, vixilancia, regulación de usos,protección e rexeneración da vexe-tación, detección precoz de lumes eactuación inmediata nos incendios)e potenciando a industria forestaltanto dos produtos como dos resi-duos forestais; plan de rehabilitación enerxé-tica para o actual parque de viven-das que favoreza un mellor illa-mento, utilización de enerxías reno-vables, climatización, cerramentos,

—

1110

—

—

—

—

1115

—

—

—

—

1120

—

—

—

—

1125

—

—

—

—

1130

—

—

—

—

1135

—

—

—

—

1140

—

—

—

—

1145

—

—

—

—

1150

—

—

—

—

1155

—

—

—

—

1160

—

—

—

—

1165

—

—

—

—

1170

—

—

—

—

1175

—

—

—

—

1180

—

—

—

—

1185

—

—

—

—

1190

—

—

—

—

1195

—

—

—

—

1200

—

—

—

—

1205

—

—

—

—

1210

—

—

—

—

1215

—

—

—

—

1220

—

—

—

—

1225

—

—

—

—

1230

—

—

—

—

1235

—

—

—

—

1240

—

—

—

—

1245

—

—

—

—

1250

—

—

—

—

1255

—

—

—

—

1260

—

—

—

—

1265

—

—

—

—

1270

—

—

—

—

1275

—

—

—

—

1280

—

—

—

—

1285

—

—

—

—

1290

—

—

—

—

1295

—

—

—

—

1300

—

—

—

—

1305

—

—

—

—

1310

—

—

—

—

1315

—

—

—

—

1320

—

—

—

—

1325

—

—

—

—

1330

OBXECTIVOS E EIXES DE ACTUACIÓN:

1. BLOQUE 1: UNHA RESPOSTA SINDICAL1.1. Un novo modelo de crecemento para

o emprego1.2. A importancia da acción territorial,

sociopolítica e a concertación1.3. A negociación colectiva e a acción sin-

dical1.4. A acción sindical na eurorrexión


novas conducións ou equipamentosmáis eficaces; potenciación da escolarizaciónde 0 a 3 anos, do sistema sanitariode atención primaria, dos servizossociais básicos e dos de atención ádependencia.

• Seguimento das actuacións en ma-teria de emprego impulsadas polosconcellos que compoñen as distintasunións comarcais e polas deputacións;establecemento de canles de colabo-ración permanente coas corporaciónslocais para o intercambio de informa-ción, experiencias, etc.• Demanda da creación dun Observa-torio do Emprego de Galicia que per-mita superar as disfuncións existentesna información estatística en materiade emprego e que sexa un verdadeiromedio de detección das necesidadesdas persoas, das empresas e do territo-rio e facilite unha adecuada planifica-ción das políticas activas de emprego.• Demanda da transferencia da Ins-pección de Traballo, con dotación su-ficiente de recursos humanos e eco-nómicos, que garanta a unidade de ac-tuación e mellore o servizo. Estudar aposibilidade de implantar un sistemade seguimento das denuncias presen-tadas que nos permita facer achegasmáis realistas á planificación anual daactividade programada. Na planifica-ción deberán ser prioritarias, ademais,as actuacións encamiñadas a comba-ter a economía somerxida, erradicar afraude na contratación, a utilizaciónfraudulenta das bolsas e o cumpri-mento das leis de Igualdade. Denun-ciaremos os atrasos ou o abandono deresponsabilidades nesta materia, cofin de que se obrigue as empresas acumprir a lexislación.• Reforzar o papel da Inspección deTraballo e dos técnicos do Issga nas ac-tuacións en materia de seguridade esaúde no traballo, promovendo a con-secución de procedementos de traba-llo homoxéneos nas catro provincias.• Definir o papel do Sindicato Nacionalcomo entidade colaboradora da Admi-nistración pública nas políticas activasde emprego. Analizar os espazos aca-dados e o valor da súa continuidade.• O actual sistema de convocatoriasanuais de formación debe ser revi-sado, na dirección de establecer unsistema aberto, flexible e estable departicipación de empresas e persoastraballadoras en procesos de forma-ción, o que permitiría aos participan-tes dispor de máis tempo para or-ganizar e planificar o seu itinerarioformativo; e aos centros impartidoresde formación, unha maior especiali-zación, cunha planificación dos in-vestimentos en instalacións e equi-pamentos que revertería na calidadedo sistema.• Promover a formación especializadapor sectores, incluíndo medidas quefavorezan a transición entre eles, im-pulsando a investigación e innovación

en materia de formación profesional.• Prestar especial atención á conside-ración das mulleres como colectivoprioritario no ámbito da formacióncontinua, con medidas que faciliten oseu acceso, buscando mecanismos decompensación dos períodos de abando-no temporal ou de redución de xorna-da para as persoas que exercen os seusdereitos de conciliación da vida per-soal, familiar e laboral.• Impulsar programas de formaciónpara a promoción da igualdade deoportunidades, elaborados coa colabo-ración da Secretaría da Muller e as fe-deracións nacionais.• Participar na planificación dunhaformación estratéxica en Galicia quedea resposta ás novas demandas decualificación a medio e longo prazo,garantindo a súa oferta, o que permi-tirá planificar itinerarios das persoastraballadoras e investimentos ás enti-dades impartidoras.• Planificar e desenvolver un plan ga-lego de avaliación da calidade, im-pacto, eficacia e eficiencia do conxun-to do subsistema de formación para oemprego, desenvolvendo as compe-tencias establecidas.• Deseñar un sistema integrado de in-formación e orientación profesional.• Revisar o financiamento da forma-ción para o emprego, de forma que asachegas que realizan tanto empresascomo traballadores/as teñan un uso fi-nalista efectivo e unha utilización in-teranual dos seus remanentes, deacordo coa súa natureza. Volver distri-buír os fondos anualmente. Incremen-tar as achegas públicas (Estado e co-munidades autónomas). Revisar os cri-terios de cofinanciamento por parte dasempresas, mellorar a información asícomo a súa transparencia e o control.• Recuperar a política industrialcomo elemento esencial do novo mo-delo de desenvolvemento, que im-pulse o noso tecido industrial asen-tado nos sectores básicos e oriente oseu desenvolvemento cara a unhamaior capacidade tecnolóxica, presteespecial atención aos sectores máisdinámicos e aos de maior contido tec-nolóxico, fomente a innovación (espe-cialmente nas PEMES) e aposte polaformación coa colaboración entre oscentros educativos e as empresas.Para acadar estes obxectivos é nece-sario modificar a actual Lei reguladorada política industrial de Galicia.• Demandar políticas sectoriais acti-vas orientadas á produción de bens eservizos de maior valor engadido queconten con orzamentos suficientes.Merecerán especial atención os secto-res agroalimentario, a construción nonresidencial, o comercio e o turismosustentable.• Demandar unha oferta suficiente desolo industrial dotado das infraestru-turas físicas e tecnolóxicas necesarias.Promover o estímulo á I+D+i en todasas actividades produtivas, esixindo un

incremento do gasto público e privadopara que o total se aproxime ao gastomedio da U. E., así como crear unhaestrutura estable de apoio á innova-ción, formada polos centros públicosde investigación e as universidades ena que poidan participar as empresasinteresadas, que permita superar a ac-tual desconexión entre os diferentesaxentes implicados.

1.2. A importancia da acción territo-rial, a sociopolítica e a concertación

CCOO apostou e segue apostando polodiálogo e a concertación social xuntocoa mobilización como instrumentospara condicionar as políticas económicase sociais e para mudar as posicións dapatronal, co obxectivo de mellorar ascondicións de vida e traballo dos traba-lladores e traballadoras.

A grave situación económica e as polí-ticas aplicadas polos Gobernos autonó-mico e central poñen en cuestión odiálogo social. Os duros axustes realiza-dos pola Xunta de Galicia nos servizospúblicos esenciais (especialmente na sa-nidade e na educación) e os sucesivosrecortes nos orzamentos, que impidencumprir os acordos alcanzados, condi-cionan a continuidade do actual procesode diálogo social en Galicia. Isto non im-plica a renuncia de CCOO ao diálogo so-cial e á procura de solucións negociadaspara saír da crise, senón todo o contra-rio: obríganos a buscar outro modelo deconcertación social menos suxeito aosavatares políticos.

Neste contexto, a participación insti-tucional convértese en ferramenta clavepara trasladarmos as nosas reivindica-cións aos diferentes ámbitos da Adminis-tración; por iso, é importante elaboraras propostas e difundilas tanto no inte-rior como no exterior do sindicato.

A acción institucional debe comple-mentarse coa creación de redes de coo-peración coas organizacións sociais noámbito autonómico e mais no comarcal,para dar respostas máis amplas ás adver-sas políticas dos gobernos.

As restricións orzamentarias teñen re-percusión, tamén, na articulación terri-torial da nosa comunidade: debemosavanzar cara a un modelo territorial quegaranta unha prestación igualitaria dosservizos nunha conxuntura de menoresrecursos e que promova a cohesión so-cial. As infraestruturas, imprescindiblespara o desenvolvemento económico des-empeñan igualmente un papel esencialna redución de desequilibrios territoriaise sociais.

Os nosos obxectivos:• Definir un novo modelo estable de

concertación social.• Converter a participación institucio-

nal na canle de transmisión das nosas reivindicacións.

• Procurar alianzas estables coas or-ganizacións da sociedade civil para dar resposta aos recortes de dereitos.

• Promover unha organización admi-

—

—

—

—

1335

—

—

—

—

1340

—

—

—

—

1345

—

—

—

—

1350

—

—

—

—

1355

—

—

—

—

1360

—

—

—

—

1365

—

—

—

—

1370

—

—

—

—

1375

—

—

—

—

1380

—

—

—

—

1385

—

—

—

—

1390

—

—

—

—

1395

—

—

—

—

1400

—

—

—

—

1405

—

—

—

—

1410

—

—

—

—

1415

—

—

—

—

1420

—

—

—

—

1425

—

—

—

—

1430

—

—

—

—

1435

—

—

—

—

1440

—

—

—

—

1445

—

—

—

—

1450

—

—

—

—

1455

—

—

—

—

1460

—

—

—

—

1465

—

—

—

—

1470

—

—

—

—

1475

—

—

—

—

1480

—

—

—

—

1485

—

—

—

—

1490

—

—

—

—

1495

—

—

—

—

1500

—

—

—

—

1505

—

—

—

—

1510

—

—

—

—

1515

—

—

—

—

1520

—

—

—

—

1525

—

—

—

—

1530

—

—

—

—

1535

—

—

—

—

1540

—

—

—

—

1545

—

—

—

—

1550

—

—




nistrativa territorial adecuada á rea-lidade actual.

• Demandar investimentos en infra-estruturas para a cohesión social e territorial.

Eixes de actuación:• Avanzar cara a un modelo de con-certación permanente que só se plas-me en acordos cando sexan de grandeentidade e abarquen un conxunto deactuacións estratéxicas.• Mellorar a coordinación e comple-mentariedade dos acordos que se aca-den nos niveis territoriais e sectoriais.• Desenvolver a Lei de participacióninstitucional na Administración auto-nómica: revisar e esixir o seu cumpri-mento en todos os organismos, garan-tir a nosa participación efectiva, a di-fusión das propostas e dos resultadosdas reunións e mellorar a coordinacióninterna.• Promover a regulación da participa-ción institucional en ámbitos inferio-res ao autonómico, mantendo os cri-terios da participación institucional naAdministración autonómica.• Actualizar e dar a coñecer a nosarepresentación, participación e pro-postas nos distintos organismos. Facerseguimento da actividade dos distintosorganismos e canalizar os resultadosdos traballos.• Na procura da igualdade real dehomes e mulleres en todos os ámbitosde intervención, promoveremos que anosa representación institucional res-ponda ao noso compromiso, estable-cendo unha presenza paritaria de ho-mes e mulleres. De xeito periódico,revisaremos as porcentaxes de xénero,efectuando as correccións oportunaspara conseguir a paridade.• Defender o mantemento do CES e doConsello de Relacións Laborais comoorganismos independentes con recursosabondos para poderen desenvolver oseu traballo de maneira efectiva.• Sistematizar o noso traballo nos or-ganismos de participación institucionalen materia de emprego, promovendoa implicación do conxunto da organi-zación. Traballar para que os ComitésTerritoriais de Emprego se constitúancomo verdadeiros instrumentos deplanificación socioeconómica nos ám-bitos locais.• Promover mecanismos de coopera-ción coa sociedade civil organizada nascuestións en que teñamos coincidencias.• Promover unha reforma tributarianos concellos para que converxan costipos tributarios do resto de España, eunha revisión do fondo de cooperaciónmunicipal e dos instrumentos comple-mentarios de financiamento para queprimen os concellos que establezanfórmulas de cooperación municipal eos que fagan un maior esforzo fiscal. • Impulsar a revisión do Pacto Localpara que a descentralización de fun-cións se acompañe da vontade políticae dos recursos orzamentarios suficien-

tes para o seu desenvolvemento pleno. • Demandar as infraestruturas físicasnecesarias para o desenvolvementoeconómico e o impulso da sociedadeda información e o coñecemento, ga-rantindo o acceso a ela do conxuntoda poboación.• Esixir o cumprimento dos prazos es-tablecidos para o remate das infraes-truturas ferroviarias, o mantementoda rede convencional e a potenciacióndo uso da rede ferroviaria no trans-porte de mercadorías. Impulsar o fo-mento do transporte público, a inter-modalidade e a loxística.• Defender a especializacións dos por-tos, o establecemento dunha liña de co-operación estratéxica entre eles, a súaconexión cos polígonos industriais, ae-roportos, ferrocarril e vías de alta ca-pacidade, e o aumento da superficieútil ao seu servizo coa creación de por-tos secos ou zonas de actividade loxís-tica debidamente conectadas.• Promover a especialización dos ae-roportos en función da súa área de in-fluencia (hinterland), cunha políticade promoción única, a conexión co fe-rrocarril e as vías de alta capacidadee a creación dunha terminal aeropor-tuaria de carga en Galicia.• Demandar a posta en valor do nosopatrimonio natural, ampliando as zonasde reserva, parques naturais, etc. e unuso racional e equilibrado do solo.

1.3. A negociación colectiva e a acciónsindical

A sucesivas reformas laborais e a re-forma da negociación colectiva supuxe-ron un cambio no modelo de relaciónslaborais que desequilibra as relacións depoder nas empresas, debilita a clase tra-balladora, cuestiona o papel das organi-zacións sindicais e rompe unha históricatradición de diálogo social e negociación.

A potenciación do convenio de em-presa supón a individualización das re-lacións laborais, atomiza a negociacióncolectiva e desprotexe moitos traballa-dores e traballadoras vinculados a con-venios sectoriais.

Estes cambios substanciais obrígannosa redefinir a nosa estratexia de negocia-ción colectiva para procurarmos unhamaior intervención sindical que nos per-mita estender a cobertura ao conxuntode traballadoras e traballadores asala-riados e atender as novas realidades la-borais derivadas da globalización daeconomía e da descentralización produ-tiva (traballo autónomo dependente, te-letraballo, traballo a domicilio, empre-sas de traballo temporal, contratas, sub-contratas, empresas de servizos…). Paraacadar estes obxectivos é necesario re-forzar a organización do sindicato na em-presa, impulsando a afiliación sindical, aparticipación de todas as persoas afilia-das na acción sindical e adecuar a for-mación sindical a esta nova realidade.

As nosas reivindicacións de incorpo-ración de medidas para eliminar as dis-criminacións directas e indirectas, me-

llorar o acceso, a formación e a promociónno emprego, garantir a seguridade e asaúde no traballo e avanzar na correspon-sabilidade de homes e mulleres na vidapersoal e familiar teñen vixencia plena.

Os contidos do Estatuto Básico do Em-pregado Público, que deberían desenvol-verse na Lei de función pública de Ga-licia, tamén están afectados polas modi-ficacións que permiten a aplicación dosprocedementos de regulación de empregono sector público cando nin sequera sedesenvolveron materias básicas daquelcomo a propia negociación colectiva.

Os nosos obxectivos:• Recuperar, fortalecer e articular a

negociación colectiva como instru-mento regulador das condicións de traballo.

• Acadar un acordo galego de ne-gociación colectiva que reforce anegociación colectiva sectorial,dinamice os convenios colectivose procure alternativas que favore-zan o mantemento e a creación deemprego de calidade.

• Dar prioridade ao mantemento doemprego e a súa estabilidade nanegociación colectiva.

• Procurar unha maior intervenciónsindical para estender a coberturados convenios.

• Desenvolver as propostas do II A-cordo polo Emprego e a Negociación Colectiva.

• Defender o Estatuto Básico do Em-pregado Público como instrumentopara desenvolver a negociación colec-tiva no sector público.• Incorporar a igualdade á negocia-ción colectiva de forma real.

Eixes de actuación:• A consolidación do emprego e redu-ción da temporalidade debe ser obxec-tivo central da negociación colectiva noactual contexto de crise e de recorte dedereitos; sen esquecer a igualdade, a se-guridade e saúde e a formación.• A recuperación do peso dos salariosno PIB para que, pola súa vez, contri-búan á reactivación da actividade eco-nómica. Garantir un salario mínimo deconvenio.• Abordar o convenio de empresadesde a perspectiva de mellorar o con-venio sectorial e atender ás distintasrealidades que conviven nun centro detraballo.• Reforzar o papel homoxeneizadordo convenio sectorial e unha adecuadaorganización da estrutura de negocia-ción en cada sector, tendo en contaque os convenios sectoriais son os quegaranten a cobertura de boa parte dostraballadores e traballadoras das pe-quenas e medianas empresas.• Fortalecer o papel das comisiónsparitarias para que realicen a xestióncotiá do convenio colectivo e do plande igualdade, se é o caso, e supoñanunha maior intervención do sindicatona empresa como contraposición ao

—

—

1555

—

—

—

—

1560

—

—

—

—

1565

—

—

—

—

1570

—

—

—

—

1575

—

—

—

—

1580

—

—

—

—

1585

—

—

—

—

1590

—

—

—

—

1595

—

—

—

—

1600

—

—

—

—

1605

—

—

—

—

1610

—

—

—

—

1615

—

—

—

—

1620

—

—

—

—

1625

—

—

—

—

1630

—

—

—

—

1635

—

—

—

—

1640

—

—

—

—

1645

—

—

—

—

1650

—

—

—

—

1655

—

—

—

—

1660

—

—

—

—

1665

—

—

—

—

1670

—

—

—

—

1675

—

—

—

—

1680

—

—

—

—

1685

—

—

—

—

1690

—

—

—

—

1695

—

—

—

—

1700

—

—

—

—

1705

—

—

—

—

1710

—

—

—

—

1715

—

—

—

—

1720

—

—

—

—

1725

—

—

—

—

1730

—

—

—

—

1735

—

—

—

—

1740

—

—

—

—

1745

—

—

—

—

1750

—

—

—

—

1755

—

—

—

—

1760

—

—

—

—

1765

—

—

—

—

1770

—

—

—

—


poder discrecional do empresariado.• A negociación colectiva debe dar res-posta aos cambios nas estruturas em-presariais e ás novas realidades laboraisxa existentes ou que poidan xurdir.• Mellorar os instrumentos de partici-pación dos traballadores e traballado-ras tanto na información que debefacilitar a empresa como nas diferen-tes comisión ou grupos de traballo quese creen. Avanzar na creación de es-pazos para exercer este dereito, enparticular nas empresas que teñen di-versos centros de traballo.• Potenciar a utilización do Acordo In-terprofesional Galego sobre procede-mentos extraxudiciais de solución deconflitos de traballo (AGA) en todos osnovos supostos engadido polas sucesi-vas reformas laborais. Na mesma liña,asinar un acordo interprofesional paraampliar a solución extraxudicial aosconflitos individuais.• Asegurar a intervención sindical nosprocedementos de regulación de empre-go. Na estratexia de manter o em-prego, defenderemos os procedemen-tos de regulación de emprego colec-tivos de suspensión ou redución dexornada como alternativa á extinciónde contratos.• Propiciar que o Observatorio da Ne-gociación Colectiva do Consello Ga-lego de Relacións Laborais teña unpapel máis activo no seguimento e ob-servación e dinamización da negocia-ción colectiva.• Promover unha maior relación entrea Comisión Autonómica para a Igual-dade na Negociación Colectiva e o Ob-servatorio.• Demandar o desenvolvemento doEstatuto Básico do Empregado Públicoen Galicia como marco para o desen-volvemento da negociación articuladana Administración pública galega.• Reivindicar a creación da mesaxeral de ámbito autonómico para oconxunto das Administración públicasgalegas, con presenza de todas elas, ena que os acordos xerais, sen invadircompetencias municipais, afecten ta-mén as Administracións locais.• Avanzar na unificación de criteriose na homoxeneización de condiciónsentre os dous marcos xurídicos exis-tentes nas Administracións públicas:funcionarial e laboral.• Garantir o dereito á formación daspersoas traballadoras a través da ne-gociación colectiva: cheque forma-ción, bolsa de horas, permisos indivi-duais de formación, definición do ac-ceso á formación, regulación do tempodedicado á formación e á participa-ción das persoas traballadoras nos pro-cesos de recoñecemento das súascompetencias profesionais adquiridasmediante experiencia laboral, regula-ción da promoción e clasificación pro-fesional e das prácticas non laborais eos contratos formativos.• Potenciar os diversos instrumentosde previsión social complementaria,

especialmente de carácter sectorial,para dar cobertura ás PEMES; potenciara participación sindical na súa xestióne nas comisións de seguimento e con-trol.• Reclamar igualdade salarial paratraballos de igual valor; prestaremosespecial atención nas plataformas dosconvenios á igualdade salarial, elimi-nando as dobres escalas salariais e ou-tras fórmulas equivalentes que pro-voquen diferenzas retributivas.• Seguimento do cumprimento dacota de reserva para as persoas condiscapacidade, a adaptación dos pos-tos de traballo e a mellora da accesi-bilidade.• Intensificar a acción sindical nossubsectores de atención e coidado depersoas dependentes, axuda a domici-lio, residencias, etc. para regularizara situación contractual das persoasque traballan neles.• Articular os plans de igualdade nanegociación colectiva aplicable na em-presa para que cumpran coa súa fun-ción; esta articulación permitirá facerfronte a situacións de desigualdadeque poidan ter a súa orixe no conveniocolectivo ou noutros acordos de apli-cación na empresa.• Incorporar homes á negociación dosplans de igualdade e mulleres ásmesas de negociación dos convenios,con criterios de transversalidade reale efectiva.• Elaborar un bo diagnóstico é im-prescindible para lograr os obxectivosde igualdade pretendidos nun plan deigualdade; polo tanto, partirase dapremisa de avanzar na súa normaliza-ción ata lograr que forme parte habi-tual da negociación colectiva. Igual-mente importantes son os mecanismosde avaliación anual para facer segui-mento do grao de cumprimento e rea-lización de novas propostas.• Vincular a comisión de seguimentoou paritaria do convenio colectivo e acomisión de igualdade co obxectivo dealcanzar unha mellor articulación doproceso de negociación e unha maiorcomplementariedade entre os conti-dos xerais do convenio e as medidasespecíficas en materia de igualdadedo plan; facer coincidir o tempo de vi-xencia e de revisión e avaliación doscontidos acordados. • Se o plan de igualdade for negociadoá marxe do convenio colectivo, pasaráa formar parte do texto do convenio encanto se inicie a negociación deste. • Todos os plans de igualdade teñenque estar rexistrados, ben a través dorexistro do convenio se se negociandentro del, ou, se non for o caso, no re-xistro de datos sobre a negociación co-lectiva (REGCON) como acordo de nego-ciación colectiva. É unha formalidadeimprescindible para lle dar a relevanciaque merece e poder establecer un con-trol oficial dos plans negociados.• Realizar un seguimento específicodos efectos da reforma laboral no em-

prego, nas condicións de traballo e nasrelacións laborais.• Intensificar o control sindical sobre acontratación, facendo seguimento dascopias básicas dos contratos, con espe-cial atención ao límite de encadea-mento de contratos, aos contratos atempo parcial concertados con mu-lleres, ás bolsas e ás contratas e sub-contratas.• Xeneralizar o uso do dereito á infor-mación económica das empresas tantopara a negociación colectiva comopara coñecer a súa situación e antici-parnos a posibles situacións de crise.• Mellorar a coordinación entre estru-turas territoriais e sectoriais no desen-volvemento da acción sindical.• Seguir o desenvolvemento e execu-ción do Plan Estratéxico para a Preven-ción de Riscos Laborais 2011-2014acordado no proceso de diálogo social,con especial atención á participación econtrol do proxecto de saúde laboral daConsellería de Sanidade para a detec-ción de enfermidades profesionais através dos servizos públicos de saúde. • Reivindicar a figura do delegado te-rritorial de prevención para garantir aparticipación de todos os traballadorese traballadoras nas actividades pre-ventivas, con independencia do ta-maño da empresa.• Promover a participación sindical noprotocolo de coordinación para a in-vestigación eficaz e rápida dos delitoscontra a vida, a saúde e a integridadefísica dos traballadores e traballadorasasí como a execución efectiva das sen-tenzas condenatorias, subscrito entrea Consellería de Traballo e Benestar ea Fiscalía de Galicia.• Seguir denunciando a situación daspersoas afectadas polo amianto paraque se lles recoñeza como enfermi-dade profesional e evitar así procesosxudiciais; propoñer a posta en marchadun fondo de compensación, mellorare controlar o plan de vixilancia sanita-ria e facer aflorar a problemática noresto de sectores industriais.• En materia de drogodependencias,debemos seguir traballando a forma-ción e concienciación dos delegados edelegadas nas empresas e procurar aparticipación efectiva do sindicato naárea laboral do Plan Drogas de Galicia.

1.4. A acción sindical na eurorrexiónA eurorrexion Galicia/Norte de Portu-

gal estase a configurar como un espazocada vez máis dinámico na creación emobilidade de empresas e, polo tanto,unha área de gran mobilidade de traba-lladores e traballadoras.

A importancia da eurorrexión reflíc-tese nos seguintes datos: Galicia repre-senta o 6% de España e a Rexión Norteun 35,3% de Portugal, o que dá como re-sultando que a eurorrexión supón o11,5% do conxunto dos Estados (Españae Portugal).

A creación de novas figuras xurídicaspara a cooperación transfronteiriza, as

1775

—

—

—

—

1780

—

—

—

—

1785

—

—

—

—

1790

—

—

—

—

1795

—

—

—

—

1800

—

—

—

—

1805

—

—

—

—

1810

—

—

—

—

1815

—

—

—

—

1820

—

—

—

—

1825

—

—

—

—

1830

—

—

—

—

1835

—

—

—

—

1840

—

—

—

—

1845

—

—

—

—

1850

—

—

—

—

1855

—

—

—

—

1860

—

—

—

—

1865

—

—

—

—

1870

—

—

—

—

1875

—

—

—

—

1880

—

—

—

—

1885

—

—

—

—

1890

—

—

—

—

1895

—

—

—

—

1900

—

—

—

—

1905

—

—

—

—

1910

—

—

—

—

1915

—

—

—

—

1920

—

—

—

—

1925

—

—

—

—

1930

—

—

—

—

1935

—

—

—

—

1940

—

—

—

—

1945

—

—

—

—

1950

—

—

—

—

1955

—

—

—

—

1960

—

—

—

—

1965

—

—

—

—

1970

—

—

—

—

1975

—

—

—

—

1980

—

—

—

—

1985

—

—

—

—

1990

—

—

—

—

1995

—




eurocidades de Verín-Chaves, Valen-ça-Tui, a Axencia Europea de CooperaciónTerritorial, redes, mestrados comúns,prácticas en empresas, etc., precisan quese articulen políticas que fagan máis per-meable o espazo fronteirizo.

Os nosos obxectivos:• Converter a Axencia Europea de Coo-

peración Territorial nun verdadeiro ente de cooperación dotado de ca-pacidade política propia.

• Incrementar a nosa participación en todas as estruturas transfronteiri-zas, ampliando os convenios de co-laboración que temos asinados como CSIr (Eixo Atlántico, Comuni-dade de Traballo, etc.), na procura de acordos que regulen as condi-cións de traballo nas empresas con sede non dous países (Galicia/Norte Portugal).

• Potenciar as relacións sindicais bi-laterais nas macrorrexións e a pre-sentación de iniciativas sindicais.

• Avanzar no estudo da realidade dos países lusófonos, facendo efectiva a participación do Sindicato Nacional nas súas estruturas sindicais.

Eixes de actuación:• Actualización dos estudos de obstá-culos á mobilidade, elaboración dunhaguía do traballador e traballadora móbileuropeo, facer publicidade das boasprácticas, realización de campañas es-pecíficas de información sobre as con-dicións de vida e traballo en relacióncoa mobilidade na eurorrexión, etc.• Colaborar coas federacións nacionaispara promover a negociación colectivano ámbito transfronteirizo, a creaciónde comités de empresa europeos nasempresas multinacionais galegas, a par-ticipación nos plans de responsabilidadesocial e a creación dun grupo de traba-llo específico coas empresas que xa oteñen.• Dar continuidade ao proxecto de coo-peración para a negociación colectivano ámbito transfronteirizo aprobadopola CES.• Desenvolver proxectos no marco damacrorrexión RESOE (constituída porGalicia-Castela León, Beiras e Norte dePortugal), única en Europa na que nonparticipan os Estados e na que está re-gulada a participación sindical.• Intensificar as relacións sindicais bi-laterais nas rexións do norte de Portu-gal, Bretaña francesa, País de Gales,etc., na perspectiva de conseguir a par-ticipación sindical na creación da ma-crorrexión atlántica así como napresentación de iniciativas sindicais.• Traballar na consecución dun pro-xecto liderado polo Sindicato Nacional,con implicación confederal, que per-mita a presentación de proxectos eunha maior cohesión entre as comuni-dades autónomas fronteirizas con Por-tugal, mediante a creación dun ins-tituto de estudos sindicais transfrontei-rizo con sede en Galicia.

2.1. Defensa do modelo socialO grao de benestar alcanzado na nosa

sociedade nos últimos trinta anos e máisca relevante: servizos como o sistemapúblico de pensións, unha sanidade in-tegral e especializada universal, un en-sino público de calidade e uns servizossociais e de dependencia que ata agoraían en aumento así o certifican.

O agravamento da crise económica ede emprego está a botar por terra esteestado de benestar e provoca o aumentodas situacións de exclusión social. O re-corte do gasto público —traducido enprivatizacións, recortes na sanidade, noensino e nos servizos sociais— incide nasdesigualdades. Os servizos públicos sonesenciais para garantir o principio deigualdade, polo que debemos esixir oseu fortalecemento e manter as inicia-tivas encamiñadas á súa defensa.

Tanto o Goberno central como o ga-lego teñen a obriga de garantir a protec-ción social das persoas que residen enGalicia, poñendo neste momento espe-cial esmero na atención ás clases máisdesfavorecidas, e dispoñendo de capa-cidade fiscal coa que obter recursospara financiar uns servizos sociais equi-tativos e que favorezan a cohesión so-cial. Nunha comunidade autónoma comoGalicia, cunha poboación tan envelle-cida, a atención á dependencia é unhacuestión de xustiza social á que non selle está a dar o seu verdadeiro valor enin sequera se cumpre a Lei de promo-ción da autonomía persoal e atención apersoas en situación de dependencia.

A atención primaria sanitaria e a redede atención sociosanitaria son impres-cindibles; máis se cabe en Galicia, tan-to polo envellecemento da poboacióncomo pola súa dispersión xeográfica.Pese a isto, as áreas de saúde están su-frindo modificacións baseándose en cri-terios de aforro, o que obriga a cida-danía a desprazarse ás cidades para re-cibir asistencia. Se a isto lle engadimosos últimos recortes do actual Gobernono transporte sanitario non urxente, ocopagamento en próteses e ortoprótesese o repagamento de medicamentos, odereito universal e accesible á asisten-cia sanitaria apártase aínda máis dosusuarios.

Non podemos rematar esta introdu-ción sen falar do sistema financeiro.Cando o sistema financeiro internacionalquebra e frea en seco a circulación cre-diticia, explota a burbulla inmobiliaria ea actividade económica entra en rece-sión. O resultado: desemprego, desi-gualdade e pobreza como consecuenciadas políticas que se aplicaron para au-mentar a competitividade pola vía do

descenso dos custos laborais e a loitacontra o déficit mediante a redución dogasto social público. Unha minoría socialque se beneficiou dos anos de bonanzae detén os mecanismos de poder está aaproveitar a crise para reverter os de-reitos sociais e laborais que tiveron queceder outrora. Preténdese desmontar omodelo de estado de benestar e avanzarcara á individualización das relacións la-borais, mercantilizando e convertendoen negocio os dereitos sociais.

Hoxe é evidente que detrás da criseeconómica están o sector financeiro e aburbulla inmobiliaria, e non os salariosnin as condicións laborais nin os servizospúblicos.

Hai que esixir unha verdadeira re-forma do sistema financeiro. Regular ofuncionamento das entidades para ga-rantir a súa función social en relación coacceso ao crédito de familias e empre-sas, promovendo a economía produtivae gravando as transaccións de capital es-peculativas.

Doutra banda, a reforma do sistemafinanceiro e a conversión das antigascaixas de aforros en bancos atacafrontalmente unha parte da funcióndas caixas. As caixas de aforros empe-zaron atendendo os segmentos de po-boación economicamente débiles e,aínda que co tempo se integrou na súaclientela un segmento de poboaciónsemellante á dos bancos, aínda man-tiñan unha obra social da que, normal-mente, estes carecían. Ademais, ascaixas situaban entidades en poboa-cións pequenas e de difícil acceso queresultaban menos rendibles para ou-tras entidades financeiras e, coa súadesaparición, créanse zonas de exclu-sión financeira.

Por todo o devandito, desde CCOOtraballaremos para conseguir que os re-cursos públicos destinados a rescatar asentidades financeiras se destinen aconstruír un potente sector financeirobaixo titularidade pública con vocaciónde permanencia no tempo, que actúe decontrapeso ao actual oligopolio finan-ceiro e que vele para que non existanestas zonas de exclusión financeira quesinalabamos.

Os nosos obxectivos:• Defender e fortalecer o papel dos

servizos públicos.• Defender o noso sistema de sani-

dade pública.• Defender o ensino público.• Reforzar a protección social.• Garantir a atención á dependencia

como un dereito subxectivo.• Garantir o acceso á vivenda para

evitar a exclusión.

Eixes de actuación:• Defender e fortalecer o papel dosservizos públicos. Esixir a dotación dun financia-mento suficiente a todas as Admi-nistracións para o bo exercicio dosdereitos da cidadanía, achegando

—

—

—

2000

—

—

—

—

2005

—

—

—

—

2010

—

—

—

—

2015

—

—

—

—

2020

—

—

—

—

2025

—

—

—

—

2030

—

—

—

—

2035

—

—

—

—

2040

—

—

—

—

2045

—

—

—

—

2050

—

—

—

—

2055

—

—

—

—

2060

—

—

—

—

2065

—

—

—

—

2070

—

—

—

—

2075

—

—

—

—

2080

—

—

—

—

2085

—

—

—

—

2090

—

—

—

—

2095

—

—

—

—

2100

—

—

—

—

2105

—

—

—

—

2110

—

—

—

—

2115

—

—

—

—

2120

—

—

—

—

2125

—

—

—

—

2130

—

—

—

—

2135

—

—

—

—

2140

—

—

—

—

2145

—

—

—

—

2150

—

—

—

—

2155

—

—

—

—

2160

—

—

—

—

2165

—

—

—

—

2170

—

—

—

—

2175

—

—

—

—

2180

—

—

—

—

2185

—

—

—

—

2190

—

—

—

—

2195

—

—

—

—

2200

—

—

—

—

2205

—

—

—

—

2210

—

—

—

—

2215

—

—

—


2. BLOQUE 2: EQUIDADE E COHESIÓN SOCIAL

2.1.Defensa do modelo social: Reforzar eampliar o noso estado de benestar

2.2. Migracións2.2. Cooperación ao desenvolvemento.


fondos de cohesión suficientespara as Administracións locais. Esixir a consolidación dunha xus-tiza gratuíta, áxil e próxima á cida-danía, potenciando a súa coordina-ción e organización, acercando assedes aos cidadáns, cuns procede-mentos simplificados. Esixir o investimento en trans-portes e comunicación; fomentar oacceso a un transporte público, queconecte axeitadamente as poboa-cións e barrios das nosas cidades. Mellorar e organizar a coordina-ción de funcións e competenciasentre as diferentes Administracións. Traballar con vistas a que os con-cellos das principais cidades e vilasfagan plans de mobilidade sostiblesque prevexan, entre outros aspectos,a accesibilidade aos polígonos indus-triais para que o transporte colectivosexa unha verdadeira alternativa aotransporte privado. Esixir un número suficiente deempregados e empregadas públicos,ben formados e cunhas condiciónsde traballo dignas para asegurar acalidade e eficiencia dos servizosque se prestan a toda a cidadanía,tendo en conta que son un factorfundamental para a cohesión sociale a igualdade de oportunidades. Apostar por unha reforma fiscalmáis xusta e progresiva, que asegureos ingresos necesarios para soster osgastos que demanda unha saída dacrise e consolide o estado do benestar. Defender o servizo público de em-prego para evitar a súa privatización. Preservar os consensos políticose sociais en relación co sistema depensións, que se manteñen desde1996 no marco do Pacto de Toledo,ofrecendo alternativas aos retos quese lle presentan ao dito sistema.Desde o sindicato, temos seguir tra-ballando para evitar a exclusión domercado laboral de mulleres e mo-cidade. Tamén cómpre destacar quea integración no réxime xeral do ré-xime especial agrario e do réximeespecial de empregados e emprega-das do fogar deu cabo da discrimina-ción de miles de traballadores etraballadores e achegou, así mesmo,cotizantes ao réxime xeral. Contodo, debemos seguir encarrilando onoso traballo para que, tanto unscomo outros, acaden a igualdade nassúas condicións coas de todas traba-lladoras e traballadores. Reforzar o papel da Administra-ción pública como provedora de ser-vizo de xestión pública directa,mostrando en todo momento a nosaoposición á privatización do público.

• Defender o noso sistema de sani-dade pública traballando nos seguintesaspectos: Destacar a calidade do noso sis-tema público sanitario, resaltando oefecto negativo que terá o sistemade copagamento para as persoas con

menos ingresos ou máis enfermida-des. Tamén hai que resaltar o efectopositivo que tería sobre a sanidadeo maior investimento en prevención.Os Gobernos deben garantir a sosti-bilidade financeira do sistema nacio-nal de saúde, así como o dereito áasistencia sanitaria en condicións deequidade, sen recortar os investi-mentos en investigación. Esixir o cumprimento do PlanMellora de Atención Primaria do-tando de recursos os centros desaúde. Rexeitar a entrada de capitalprivado na construción de infraes-truturas a cambio da privatizaciónde servizos sanitarios e non sanita-rios do sistema. Conseguir a derrogación dasnormas impostas desde a Conselleríapara o acceso á tarxeta sanitaria. Incidir na implantación de polí-ticas de saúde preventiva e nosplans específicos de saúde para amuller, con equidade no acceso. Implantar a rede de atención so-ciosanitaria pública. Esixir o crecemento dos disposi-tivos de hospitalización a domicilio,coidados paliativos e hospitais de díapara unha mellora atención. Esixir o cumprimento estrito dalei de incompatibilidades. Controlar os concertos coa redesanitaria privada que debe ser sem-pre complementaria da pública enon substitutiva. Esixir a transparencia na xestióndas listas de espera, controlando aautoconcertación nos centros. Esixir a conversión dos consellosda área de saúde de órganos pura-mente informativos a consellos converdadeira participación social pro-positiva e resolutiva. Esixir a conservación dos postosde traballo, con plans de estabilidadepara os profesionais a través de ofer-tas públicas de emprego e interinida-des nas contratacións, abandonandoas prácticas dos contratos lixo. Rexeitar os peches dos servizossanitarios por motivos economicistas.

• Defender o ensino público traba-llando nos seguintes aspectos: Desenvolver a dimensión socialda educación e incrementar a parti-cipación da comunidade educativa esocial na adecuación da educaciónás necesidades da sociedade; conse-guir darlle á formación profesional aimportancia que merece. Os Gober-nos deben garantir o dereito a unhaeducación pública de calidade. Na educación infantil apostare-mos por unha rede pública que ten-da á universalización do servizo e ásúa gratuidade, polo menos paraaqueles sectores cuxo nivel de rendaasí o requira. Para iso demandare-mos que as Administracións públicasrecoñezan e corrixan as deficienciasde escolarización de este alumnado.

Traballaremos para que se recoñezao carácter educativo desta etapa. Na educación primaria e secun-dara, esixir a corrección dos proble-mas de planificación, xa endémicos,para garantir a creación de centrose a apertura de unidades escolaresna periferia das cidades. Esixir a confección duns plansde calidade para previr o fracaso es-colar e o abandono prematuro dosistema; centrarémonos na atencióná diversidade e no alumnado inmi-grante, opoñéndonos á segregacióndo alumnado desde 3.º da ESO quese pretende ca reforma educativa. Esixir que os cadros de persoalsexan adecuados ás necesidades doalumnado: integrar todos aquelesnovos perfís profesionais necesarios etraballar pola desaparición das baixastaxas de reposición do persoal paravolver ás ofertas públicas de empregoe recuperar os cadros de persoal quetiñamos antes dos recortes. Nos servizos educativos, garan-tir a extensión e gratuidade paraaqueles que o necesiten, prestandoespecial atención aos menores quesexan dependentes e precisen aten-ción polas súas dificultades de inte-gración social. Para a formación profesional,esixir a dotación económica sufi-ciente para os centros e a formacióncontinuada do profesorado, o quegarantiría unha rede de centros pú-blica, dinámica e completa. Rexei-tamos o modelo de FP dual que nonresponde á realidade da economíado noso país, co que se pretendedesregular a formación profesionalno sistema educativo e precarizar asrelacións laborais das persoas en pe-ríodo de aprendizaxe. Na universidade, esixir un finan-ciamento preciso das nosas tres uni-versidade coa perspectiva da postaen marcha do proceso de Boloña,adaptando coa maior rapidez posibleas titulacións ao espazo europeo deeducación superior. Neste ámbitotemos que consolidar os marcos denegociación. Combateremos a subadas taxas e a redución das bolsas,pois fan parte dunha política de eli-tización das ensinanzas superiores. Nos servizos socioeducativos tei-maremos na consolidación e amplia-ción dos comedores escolares, ac-tividades extraescolares, lecer etempo libre. Demandarémoslles ásautoridades educativas que tomenas rendas deste sector para que osfondos públicos que se invistan seempreguen en asegurarlles a exten-sión e gratuidade do servizo a aque-les que o necesiten. Esixir investimentos públicos su-ficientes —e facer o seu segui-mento— para atender o alumna-do con necesidades específicas deapoio educativo, e que non ten po-sibilidade de integración no ensino

—

2220

—

—

—

—

2225

—

—

—

—

2230

—

—

—

—

2235

—

—

—

—

2240

—

—

—

—

2245

—

—

—

—

2250

—

—

—

—

2255

—

—

—

—

2260

—

—

—

—

2265

—

—

—

—

2270

—

—

—

—

2275

—

—

—

—

2280

—

—

—

—

2285

—

—

—

—

2290

—

—

—

—

2295

—

—

—

—

2300

—

—

—

—

2305

—

—

—

—

2310

—

—

—

—

2315

—

—

—

—

2320

—

—

—

—

2325

—

—

—

—

2330

—

—

—

—

2335

—

—

—

—

2340

—

—

—

—

2345

—

—

—

—

2350

—

—

—

—

2355

—

—

—

—

2360

—

—

—

—

2365

—

—

—

—

2370

—

—

—

—

2375

—

—

—

—

2380

—

—

—

—

2385

—

—

—

—

2390

—

—

—

—

2395

—

—

—

—

2400

—

—

—

—

2405

—

—

—

—

2410

—

—

—

—

2415

—

—

—

—

2420

—

—

—

—

2425

—

—

—

—

2430

—

—

—

—

2435

—

—

—

—

2440




regulado, en centros asistenciais,ocupacionais e centros especiais deemprego ou centros que atendanmenores baixo tutela xudicial.

• Reforzar a protección social nas se-guintes liñas de actuación: Esixir o establecemento dunharede pública nos servizos sociais quelle permita á poboación utilizalos asícomo diminuír as diferenzas existen-tes entre a Galicia rural e a urbana. Controlar e vixiar o cumpri-mento da Lei de inclusión saída dodiálogo social de Galicia. Esixir a dotación de recursos or-zamentarios suficientes que posibi-liten a existencia de servizos sociais. Esixir que os Gobernos rectifi-quen a orientación das súas políticassociais para recuperar o mante-mento e mellora do estado do be-nestar como eixe fundamental donoso modelo social e en defensa daigualdade de oportunidades dehomes e mulleres. Esixir un aumento do orzamentodestinado a previr e combater a vio-lencia machista. Traballar na consecución dunhaverdadeira rede de asistencia de ti-tularidade pública que poida com-plementarse coa iniciativa social eque garanta a información, o aseso-ramento e a dispoñibilidade de pra-zas en centros de acollemento atoda muller vítima de violencia ma-chista que o necesite. Crear xulga-dos específicos de violencia dexénero e tamén un protocolo de coor-dinación entre os equipamentos re-sidenciais e o Servizo Galego de Co-locación, co fin de fomentar ainserción laboral das mulleres víti-mas. Establecer un protocolo de ac-tuación entre os corpos e forzas deseguridade e as casas e pisos de aco-llida, e insistir na urxente necesi-dade de pór en marcha o ConselloGalego das Mulleres e o Observatorioda Violencia. Continuar traballando na de-fensa do dereito das mulleres a to-maren libremente a súa decisiónsobre a interrupción voluntaria doembarazo garantido na rede pública.Reclamamos unha axeitada educa-ción sexual no ensino para previrembarazos non desexados e a regu-larización da obxección de concien-cia do persoal sanitario, que garantao dereito das mulleres. Esixir á comunidade autónomaun plan demográfico de loita contrao proceso de envellecemento da co-munidade que sexa factible e inclúamedidas de conciliación familiar.

• Esixir que a atención á dependen-cia se converta nun dereito real,para o que traballaremos nos seguin-tes aspectos: Impulsar a coordinación sociosa-nitaria como medio de prevenciónda dependencia e garante dunhaatención integral.

Creación dun plan de empregoligado ás necesidades do sistema,tendo en conta tanto o emprego di-recto como o indirecto. Facer un plan de relanzamentodos PIA que permita unha integraciónreal das persoas con dependencia nosistema. Traballar na consolidación darede de centros e servizos, am-pliando a oferta pública e reducindoo volume das prestacións económi-cas aos termos de excepcionalidadeque recolle a Lei 39/2006. Avogar por un sistema de parti-cipación económica realmente pro-gresivo, que considere o nivel derecursos de cada persoa con depen-dencia para aqueles casos en que fornecesario, e sempre tendo en contaque hai colectivos que non partici-parían no financiamento pola súafalta de capacidade económica. Redobrar os esforzos para me-llorar a transparencia na xestión dosistema, dando continuidade á crea-ción do Sistema de Información paraa dependencia. Traballar, nos ámbitos onde fornecesario, para eliminar o desequi-librio entre o financiamento estatalque reciben as prestacións económi-cas de coidado familiar e as presta-cións de servizos. Seguir manifestándonos en con-tra do criterio do Goberno centralde financiar por igual os coidados fa-miliares e os servizos. Cumpre aca-bar con este desequilibrio. Acadar a coordinación entre todasas CC. AA. e a Administración centralpara garantir a implantación harmoni-zada do sistema en todo o Estado econseguir, así mesmo, a plena e co-rrecta posta en marcha dos acordos doConsello Territorial en materia deacreditacións e o desenvolvementodas materias que aínda restan poracordar ao respecto. Establecer e definir a carteiracomún de prestacións de cada undos servizos que inclúe o catálogo. Esixir unha dotación de recursosorzamentarios suficientes que posi-biliten o cumprimento da LAPAD asícomo o coidado e atención das per-soas con dependencia, tanto dentrocomo fóra do seu domicilio, pres-tado por persoal especializado. Abrir un proceso de reafirma-ción do compromiso político e socialco desenvolvemento da Lei e a im-plantación do sistema, insistindo narecuperación da LAPAD en todo o seuespírito.

• Garantir o acceso á vivenda paraevitar a exclusión: Aplicar políticas decididas enca-miñadas a activar un uso máis racio-nal da vivenda e que garantan oacceso a unha vivenda digna queevite a especulación e os abusos. Instar o pulo do mercado de alu-gamento, especialmente dirixido a

xente nova, persoas maiores e ás ren-das máis baixas, co fin de activar unuso máis racional da vivenda e así ab-sorber unha parte considerable doparque excedente actual. Esixir quese poña no mercado, cun aluguer so-cial, o parque de vivendas das entida-des financeiras intervidas polo Estado. Promover accións que axuden aconseguir unha regulamentación di-ferente da dación en pagamento,que protexa os máis débiles Esixirlles ás distintas Adminis-tracións recursos orzamentarios paraa rehabilitación das vivendas que onecesiten e implantar as InspecciónsTécnicas de Vivenda.

2.2. MigraciónsA situación de crise financeira e de

emprego, sumada ás políticas europeasdos últimos anos de limitación da librecirculación de poboación inmigrante,minora a entrada de persoas doutros paí-ses e produce efectos de irregularidadesobrevida para aquelas persoas que nonpoden anovar o seu permiso de traballoe pasan a considerarse «irregulares».

A situación irregular non pode privaras persoas nin da súa dignidade humananin dos seus dereitos, tal e como se re-colle na declaración aprobada poloGrupo Mundial sobre Migración.

Sentimentos e actuacións de racismoe xenofobia, xunto coa «aporofobia»(actitudes de medo, rexeitamento e dis-criminación que se exercen sobre os in-dividuos e poboacións que viven ensituacións de pobreza), agudízanse enmomentos de dificultades e desigualda-des económicas.

Cada vez máis, as nosas actuacións di-rixidas á poboación inmigrante debenestar vinculadas ao emprego, ás presta-cións por desemprego, ao afloramentoda economía informal, ao control dafraude na contratación e á vixilancia esanción da explotación laboral, situandoo emprego con dereitos como o ele-mento básico de integración.

Os nosos obxectivos:• Promover a integración laboral, so-

cial e cultural das persoas inmigran-tes mediante unha intervención in-tegral e adaptada ás necesidades particulares de cada colectivo.

• Defender, para garantilo, o acceso das persoas inmigrantes aos servizos públicos en condicións de igualdade, á marxe da súa situación ad-ministrativa.

• Sensibilizar a poboación en xeral eos traballadores e traballadoras en particular dos valores beneficiosos da inmigración e promover un cam-bio de actitude positivo, loitando contra actitudes xenófobas e racis-tas minoritarias.

Eixes de actuación:• Fomentar a igualdade de trato e orespecto aos dereitos laborais e sindi-cais a través da negociación colectiva

—

—

—

—

2445

—

—

—

—

2450

—

—

—

—

2455

—

—

—

—

2460

—

—

—

—

2465

—

—

—

—

2470

—

—

—

—

2475

—

—

—

—

2480

—

—

—

—

2485

—

—

—

—

2490

—

—

—

—

2495

—

—

—

—

2500

—

—

—

—

2505

—

—

—

—

2510

—

—

—

—

2515

—

—

—

—

2520

—

—

—

—

2525

—

—

—

—

2530

—

—

—

—

2535

—

—

—

—

2540

—

—

—

—

2545

—

—

—

—

2550

—

—

—

—

2555

—

—

—

—

2560

—

—

—

—

2565

—

—

—

—

2570

—

—

—

—

2575

—

—

—

—

2580

—

—

—

—

2585

—

—

—

—

2590

—

—

—

—

2595

—

—

—

—

2600

—

—

—

—

2605

—

—

—

—

2610

—

—

—

—

2615

—

—

—

—

2620

—

—

—

—

2625

—

—

—

—

2630

—

—

—

—

2635

—

—

—

—

2640

—

—

—

—

2645

—

—

—

—

2650

—

—

—

—

2655

—

—

—

—

2660

—

—


e os marcos de negociación coas Admi-nistracións.• Loitar contra á discriminación noámbito laboral, facilitando informa-ción e formación ás persoas inmigran-tes e ao conxunto de traballadores etraballadoras.• Traballar a vinculación sindical dapoboación inmigrante e a súa afilia-ción e participación no sindicato.• Coordinar os nosos servizos especia-lizados en atención á inmigración coasfederacións nacionais e as unións co-marcais, para facilitar o achegamentoá poboación inmigrante e establecer anecesaria colaboración entre as orga-nizacións e os instrumentos.

2.3. Cooperación e desenvolvementoA cooperación sindical representa o

compromiso dos sindicatos dos paísesdesenvolvidos coas organizacións homó-logas dos países en vías de desenvolve-mento. Como podemos verificar na nosapropia historia, as organizacións sindi-cais somos axentes imprescindibles parao fortalecemento democrático e o bogoberno; somos parte indispensable dodiálogo social e da loita para acadarmaiores investimentos sociais que favo-rezan e melloren a calidade de vida dapoboación, contribuíndo a frear os efec-tos nocivos da deslocalización industrial.

A cooperación sindical fomenta que asempresas transnacionais cumpran as le-xislacións vixentes e favorece a apariciónde normas en prol dunhas condicións la-borais decentes, tanto salariais como desaúde no traballo, de igualdade de xé-nero ou de respecto polas poboacións lo-cais e polo medio natural.

Os nosos obxectivos:• Fortalecemento das organizacións

sindicais nos países en vías de de-senvolvemento.

• Implicación das empresas a través da responsabilidade social empresarial.

• Sensibilización da sociedade galega.

Eixes de actuación:• Desenvolvemento da Fundación Paze Solidariedade, como instrumento doSindicato para intervir na cooperacióninternacional e na información e for-mación da nosa afiliación.• Presentación de proxectos de coo-peración sindical e de sensibilización.• Fomento da educación para o de-senvolvemento, dirixida á afiliación eao conxunto de traballadores e traba-lladoras, que posibilite unha mellorcomprensión do proceso de globaliza-ción e as súas consecuencias para omundo do traballo. • Xestión da páxina web da Fundación(www.pesgalicia.org) como elementode denuncia e de reivindicación, cola-borando coas organizacións amigasdoutras partes do mundo para difundira súas denuncias e demandas e comoespazo común de encontro e de de-nuncia de todas as persoas colabora-doras da Fundación.

• Participación nas redes de coopera-ción a través da pertenza á Coordina-dora de ONG de Galicia e da cola-boración coa rede de Fundacións Paze Solidariedade do conxunto da Con-federación.• Avanzar en Galicia, xunto coas fede-racións nacionais, na implicación dasempresas galegas mediante acordos deresponsabilidade social corporativa.

3.1. Axeitar o Sindicato Nacional ásnovas realidades sociais e ao tecidoeconómico de Galicia

Asistimos a profundos cambios, produtodo modelo de globalización económica ne-oliberal; cambios no eido social, econó-mico, político, institucional e ideolóxico,que están a transformar as formas de pro-dución, o concepto e modo de organiza-ción das empresas e as formas de traballo.

O rexurdir das políticas neoliberais, ofortalecemento da dereita política e afonda crise económica e financeira, queserve como coartada para aplicar recorteseconómicos e de dereitos políticos e labo-rais, esixen un sindicato nacional máis pró-ximo ás persoas afiliadas, aos traballadorese traballadoras dentro e fóra da empresa,un sindicato nacional máis aberto á socie-dade galega, máis forte, máis solidario,máis confederal.

O Sindicato Nacional de CCOO de Ga-licia é unha confederación que agrupa,

en igualdade de dereitos e obrigas, es-truturas territoriais e federativas. Estasestruturas articulan a confederalidade.

O S. N. de CCOO de Galicia, dende asúa autonomía e compromiso, é unhadas maiores organizacións sociais de Ga-licia, e está decontino obrigada á me-llora da súa constitución orgánica, en-tendida esta como estrutura pero taméncomo cultura e como conxunto de colec-tivos e persoas.

No S. N. apostamos por unha estruturaterritorial comarcal, dadas as caracterís-ticas propias de Galicia: concentraciónempresarial (e demográfica) na costa,despoboamento (empresarial e humano)no interior, dispersión xeográfica, etc.

A experiencia acumulada dende queconformamos a estrutura comarcal enGalicia levounos a proceder a algunhasfusións en congresos anteriores. Tendo enconta esta experiencia e a aposta queneste proceso congresual se está a facerpara racionalizar e optimizar os recursosde que dispoñemos, de acordo coas posi-bilidades reais, tanto en medios humanoscomo materiais, cómpre un novo esforzode simplificación nas estruturas en queo S. N. ten a potestade de decidir; asunións comarcais e intercomarcais.

Os nosos obxectivos:• Impulsar a confederalidade, a soli-

dariedade no seo do Sindicato Nacio-nal no ámbito interfederal e entre ramas e territorios.

• Integrar a transversalidade de xé-nero no conxunto da organización e no traballo sindical.

• Impulsar a coordinación e a cooperación, evitando baleiros e duplicidades.

• Impulsar medidas organizativas nos centros de traballo complexos.

• Impulsar a organización dos colectivos que non organizamos dende a em-

presa.• Axeitar as estruturas de participa-ción das persoas afiliadas.• Simplificar e reducir os órganos dedirección.

Eixes de actuación:• Establecer plans de traballo que re-forcen a solidariedade no seo das fede-racións entre os distintos sectores.• Elaborar un mapa de recursos orga-nizativos que se recollerá no SIC (sis-tema informático confederal), median-te o cal se propicie un maior coñece-mento e racionalidade na súa asigna-ción, vinculándose sempre a obxectivosprecisos e avaliables, co criterio de pa-ridade entre homes e mulleres.• Implantar medidas de carácter coer-citivo aplicables ás organizacións quenon actualicen os datos organizativos dasestruturas da súa competencia no SIC.• Os recursos humanos que emanan docrédito horario e dos acordos coas em-presas e Administracións xestiónanos asfederacións nacionais. Estas teñen queser especialmente sensibles ás necesida-des das organizacións territoriais. Cóm-pre acadar acordos —en aplicación dos

—

—

2665

—

—

—

—

2670

—

—

—

—

2675

—

—

—

—

2680

—

—

—

—

2685

—

—

—

—

2690

—

—

—

—

2695

—

—

—

—

2700

—

—

—

—

2705

—

—

—

—

2710

—

—

—

—

2715

—

—

—

—

2720

—

—

—

—

2725

—

—

—

—

2730

—

—

—

—

2735

—

—

—

—

2740

—

—

—

—

2745

—

—

—

—

2750

—

—

—

—

2755

—

—

—

—

2760

—

—

—

—

2765

—

—

—

—

2770

—

—

—

—

2775

—

—

—

—

2780

—

—

—

—

2785

—

—

—

—

2790

—

—

—

—

2795

—

—

—

—

2800

—

—

—

—

2805

—

—

—

—

2810

—

—

—

—

2815

—

—

—

—

2820

—

—

—

—

2825

—

—

—

—

2830

—

—

—

—

2835

—

—

—

—

2840

—

—

—

—

2845

—

—

—

—

2850

—

—

—

—

2855

—

—

—

—

2860

—

—

—

—

2865

—

—

—

—

2870

—

—

—

—

2875

—

—

—

—

2880

—

—

—

—



3. BLOQUE 3: Ser máis sindicato, máis pró-ximo ás persoas afiliadas, aos traballado-res e traballadoras na empresa e na socie-dade3.1. Axeitar o Sindicato Nacional ás novasrealidades sociais e ao tecido económicode Galicia3.2. Sindicalismo de proximidade3.3. A comunicación, a participación e aextensión afiliativa3.4. Mellorar a xestión dos nosos recursos3.5. Os instrumentos do Sindicato



códigos de utilización de dereitos sindi-cais aprobados polas diferentes federa-cións— que establezan a mobilidade des-tes recursos humanos entre estruturas.• Establecer protocolos de coordina-ción entre as ramas e territorios dexeito que, no exercicio diario das com-petencias de cada estrutura, evitemosduplicidades e consigamos encher osbaleiros que poidan producirse.• Fixar fórmulas organizativas que fa-ciliten a incorporación da mocidade nosindicato, intensificando o traballo noscentros educativos (FP e universidade),e establecer protocolos de cooperacióncon organizacións de estudantes e demozos e mozas cos que compartamosobxectivos.• A prioridade do S. N. con respectoaos diferentes colectivos de traballoautónomo será con TRADE, para o que secrearán agrupacións sectoriais no eidofederal. Adaptar a carta de servizos conaqueles aspectos relacionados coa ac-tividade propia dos TRADE.• Propostas formativas específicaspara os TRADE, tanto na vertente sindi-cal como na profesional.• Compatibilizar a Federación dePensionistas e Xubilados coa dobreadscrición.• Nas empresas e centros de traballo,o ámbito principal e esencial de parti-cipación é a sección sindical.• Simplificar os órganos de dirección.Propoñemos reducir o número de mem-bros, establecendo criterios nas distin-tas estruturas e organizacións quegarantan os elementos centrais do tra-ballo sindical, isto é, acción sindical edesenvolvemento organizativo, obxec-tivando un número mínimo e máximode persoas nestes órganos e garantindoa paridade ou proporcionalidade dehomes e mulleres.• Tendo en conta as dimensións, cantoa afiliación e número de delegados edelegadas, así como unha mellor racio-nalización dos recursos, propoñemos afusión da U. C. de Arousa coa de Pon-tevedra, e a da Mariña coa de Lugo. AComisión Executiva Nacional presen-tará ao Consello Nacional, no prazomáximo de seis meses desde a celebra-ción do X Congreso, unha proposta queincluirá a metodoloxía para efectuar asfusións propostas, así como a denomi-nación das estruturas territoriais doSindicato Nacional.• Os órganos de dirección do SindicatoNacional, que se rexerán polo principiode redución significativa dos seus com-poñentes, serán os seguintes: Congreso Nacional Conferencia Nacional Consello Nacional: máximo ór-

gano de dirección entre congresos Comité de Dirección Nacional:

órgano de dirección que estará composto pola Secretaría Xeral do S. N., a Comisión Executiva Nacional e as secretarías xerais das federacións nacionais e uniónscomarcais ou intercomarcais.

A Comisión Executiva Nacional:que poderá elixir no seu seo un se-cretariado, para o desenvolvementoe aplicación dos acordos do Comitéde Dirección Nacional e do ConselloNacional.

3.2. Sindicalismo de proximidadeDesenvolver o sindicalismo de proximi-

dade require fortalecer a estrutura derama máis próxima ao centro de traballoe á empresa.

Temos que partir da base de que o te-cido produtivo galego se basea na pe-quena empresa, e que cómpre que o sin-dicato se sitúe con forza e protagonismona empresa e no centro de traballo.

As dificultades dalgunhas federaciónsnacionais para atenderen as PEMES nal-gunhas comarcas obrigan á cooperacióninterfederal e territorial, por exemplono sostemento de locais de atención áspersoas afiliadas.

Os nosos obxectivos:• Impulsar a presenza do sindicato

nos centros de traballo.• Impulsar a organización para a

atención ás PEMES.• Impulsar a consolidación das sec-

cións sindicais.• Impulsar a participación das persoas

afiliadas nas estruturas do sindicato na empresa.

• Incrementar a representatividade do S. N. conseguindo ser o primeiro sindicato de Galicia nas eleccións sin-dicais.

Eixes de actuación:• Articular nas PEMES fórmulas organi-zativas flexibles e funcionais, coordi-nando a acción sindical e a par-ticipación naqueles centros onde pres-ten servizos empresas de diferentesfederacións. Subcontrata. Cooperación inter-federal e, se for preciso, coordina-ción coa organización territorial. Aestrutura do sindicato na empresaprincipal é determinante. Franquías. Teñen escasa rele-vancia en Galicia. Tenderase a crearunha sección sindical única. Para o resto de PEMES, as federa-cións nacionais establecerán redesde atención sindical. No caso daque-las federacións nacionais que mani-festen limitacións, articularansemecanismos de cooperación interfe-deral e, se for preciso, de coordina-ción coa organización territorial, cofin de evitar baleiros de atenciónsindical. O criterio para abrir ou mantera actividade de atención a travésdos locais sindicais basearase na súarendibilidade sindical e que poidanser atendidos en aplicación do reco-llido nos códigos de utilización dedereitos sindicais. A apertura de novos locais deberáser aprobada polo Consello Nacional.

• As seccións sindicais

Manter a constitución obrigatorianaqueles centros de traballo e empre-sas con 25 ou máis persoas afiliadas. Estará nos plans de traballodas federacións nacionais, por serda súa competencia, a incorpora-ción no SIC de todas as secciónssindicais constituídas. Aprobar un regulamento de fun-cionamento das seccións sindicais.Incorporar ás seccións sindicais aobriga establecida nos estatutos dosindicato con respecto á presenzaparitaria ou proporcional de homese mulleres na súa composición, narepartición de responsabilidades ede crédito horario. Sistematizar o vínculo dos ob-xectivos particulares cos máis xeraisdo sindicato, polo que cómpre fixara realización de asembleas de sec-cións sindicais.

• As eleccións As eleccións sindicais non só consti-

túen a mellor expresión da participacióndos traballadores e traballadoras e aconstatación da lexitimación democrá-tica dos sindicatos, senón que son unhavía de extensión do sindicalismo.

Os resultados do período 2007-2011foron claramente positivos para CCOOen Galicia, pois superamos a posiciónnegativa da que partiamos reducindo adiferenza coa UGT a menos do un porcento e recuperamos unha diferenzasubstancial ao noso favor en relacióncoa CIG. Estes resultados colócannos namellor posición que nunca tivemos paraacadarmos a primacía sindical en Gali-cia, para sermos o primeiro sindicato deGalicia.

É importante salientar o incrementode delegadas con respecto ao de dele-gados, consecuencia dos efectos da criseeconómica e tamén dunha maior parti-cipación das mulleres e da súa implica-ción co noso sindicato.

Un elemento esencial na consecucióndestes resultados foi que todas as nosasestruturas consideraron as eleccións sin-dicais como unha tarefa permanente ehabitual do noso traballo. Isto, sumadoao importante esforzo realizado dendetodas as estruturas no período de espe-cial concentración electoral, explican osexcelentes resultados acadados.

• Ser o primeiro sindicato en Galicia Manter esa consideración detarefa permanente. O traballo electoral é respon-sabilidade das organizacións derama que, para racionalizar esfor-zos e recursos, aprobaremos plansde traballo federais comarcaliza-dos e con obxectivos avaliables. Os plans de traballo garantirána presenza do sindicato en todosos procesos electorais. Se as estruturas de rama nonpuidesen garantir a presenza entodos os procesos electorais, a tra-vés da CEN estableceranse ele-mentos de coordinación e coo-peración interfederal coa participa-

2885

—

—

—

—

2890

—

—

—

—

2895

—

—

—

—

2900

—

—

—

—

2905

—

—

—

—

2910

—

—

—

—

2915

—

—

—

—

2920

—

—

—

—

2925

—

—

—

—

2930

—

—

—

—

2935

—

—

—

—

2940

—

—

—

—

2945

—

—

—

—

2950

—

—

—

—

2955

—

—

—

—

2960

—

—

—

—

2965

—

—

—

—

2970

—

—

—

—

2975

—

—

—

—

2980

—

—

—

—

2985

—

—

—

—

2990

—

—

—

—

2995

—

—

—

—

3000

—

—

—

—

3005

—

—

—

—

3010

—

—

—

—

3015

—

—

—

—

3020

—

—

—

—

3025

—

—

—

—

3030

—

—

—

—

3035

—

—

—

—

3040

—

—

—

—

3045

—

—

—

—

3050

—

—

—

—

3055

—

—

—

—

3060

—

—

—

—

3065

—

—

—

—

3070

—

—

—

—

3075

—

—

—

—

3080

—

—

—

—

3085

—

—

—

—

3090

—

—

—

—

3095

—

—

—

—

3100

—

—

—

—

3105

—


ción das organizacións territoriais. Cada federación nacional regu-lará o procedemento de elaboracióndas candidaturas para concorrer áseleccións sindicais, de xeito quequede garantida a presenza de mu-lleres con criterios de paridade, ou,como mínimo, de xeito proporcionalao nivel de afiliación en cada em-presa. Garantirase a presenza demulleres nos primeiros postos decada candidatura. Integrar estruturalmente nas lis-tas electorais os afiliados e afiliadasinmigrantes, en número acorde áporcentaxe da afiliación que repre-sentan. Incrementar a nosa presenzanas empresas brancas.

3.3. A comunicación, a participación ea extensión afiliativa

É necesaria unha ben definida políticade comunicación, pois somos conscientesde que o obxectivo prioritario da comu-nicación está ao servizo do desenvolve-mento organizativo do sindicato. Portanto, a comunicación non pode estarvinculada unicamente á conxuntura,senón que ha transcendela, dotándoadunha dimensión inequivocamente sindi-cal que incorpore, en consecuencia, oselementos que conforman a nosa culturaorganizativa: identidade, imaxe, princi-pios e valores do Sindicato Nacional deCCOO de Galicia.

A comunicación é unha ferramentapara que participen as persoas afiliadasnas estruturas en que se encadran (sec-ción sindical, asemblea de delegados edelegadas de sector, sindicato comar-cal). As asembleas xerais de delegados edelegadas non son as estruturas de basedo sindicato, non son instrumentos paraa participación, senón actos de informa-ción e mobilización.

Os nosos obxectivos:• Definir e coidar mellor a nosa polí-tica de comunicación.• Potenciar a participación das per-soas afiliadas nas estruturas en que seencadran.• Impulsar o crecemento afiliativo.• Impulsar a fidelización das persoasafiliadas.• Fomentar unha política de comuni-cación que utilice unha linguaxe inclu-siva, con imaxes e contidos que pro-movan a igualdade de xénero.

Eixes de actuación:• Definir mellor a nosa política de co-municación: Temos que destacar pola trans-parencia informativa, tanto para axente que participa da organizacióncomo para a que queremos organi-zar, e para outras organizacións, ins-titucións e o resto de xente coa quetemos relación (e, como organiza-ción sindical, a nosa vocación é re-lacionarnos con todas as persoastraballadoras).

Información non é o mesmo quecomunicación. A comunicación éunha responsabilidade transversal,pero non é a información. A comuni-cación culmina os procesos de infor-mación interna e externa, da quepodemos participar, e defínenos decara ao exterior. Non todo é infor-mación nin toda a información é co-municación. Mentres que da infor-mación participamos todos e todas,interna e externamente, a comuni-cación —como aquilo que trasladacara a fóra o resultado do procesode información— só se debe desen-volver desde as responsabilidadessindicais adecuadas. Daquela, a información debe in-corporarse plenamente no conxuntode factores e tarefas que compoñena acción sindical, en todos os niveis,e non limitarse a «acompañala». Sobre todo, debe establecersecomo ferramenta para a participa-ción, co fluxo bidireccional necesario,e sempre referíndonos á información. Para a comunicación é impres-cindible a maior coordinación posi-ble, así como a planificación e se-guimento permanente das nosas re-lacións cos medios. Tamén debemos coidar ao má-ximo a comunicación non dirixida aosmedios: todos os soportes e canlesque o sindicato utilice para informardeben ser coherentes, rigorosos, coi-dados, e deben comunicar, non sófacer ruído. Así mesmo, as Secreta-rías de Muller e Comunicación elabo-rarán un protocolo de comunicacióncon perspectiva de xénero para queutilice o conxunto da organización.

• O próximo período debemos organi-zar coordinada e eficientemente os so-portes e canles de comunicación, con-figurando un auténtico sistema de co-municación integral. Para iso cómpre: Seguir optimizando a páxinaweb para dotala de máis utilidade,máis servizos e tamén de máis infor-mación, de xeito que se reflicta neladunha maneira global todo o rele-vante que ocorre no sindicato e nassúas estruturas e organizacións emais na vida sociolaboral de Galicia. Establecer o sistema de comuni-cación interna do noso sindicato, fi-xando unha «árbore de distri-bución», acordada coas estruturase con indicación clara dos emisorese receptores, así como das can-les intermedias. Potenciar o labor de comunica-ción en todas as estruturas. Nondebe haber ningunha estrutura fede-ral nin comarcal do sindicato senunha persoa que asuma a tarefa dacomunicación. Reforzarase a coordi-nación destes responsables e po-ranse en marcha actuacións espe-cíficas de formación para elas. O Gabinete de Comunicación re-dimensionará a súa actividade, con-solidando as relacións cos medios e

a incidencia neles das nosas comu-nicacións; contará para iso coa coor-dinación e a corresponsabilidadedas federacións nacionais e uniónscomarcais. Coidar a posta en escena dasconferencias de prensa: trasladare-mos aos medios e á cidadanía a imaxede CCOO de sindicato de homes emulleres, fomentando unha participa-ción paritaria nas conferencias deprensa e presentacións públicas. Desenvolver a canle Galicia Sin-dical Televisión, unha vez realizadoo estudo pertinente e resoltas as ne-cesidades loxísticas e militantes,como unha autentica televisión porInternet e asemade unha ferramentamáis da política de comunicación dosindicato. Dotarase dunha progra-mación estable e dun contido emi-nentemente informativo. Galicia Sindical manterá a súaperiodicidade e consolidará a súa fun-ción como órgano de comunicación dosindicato. Isto esixe reforzar a súa di-fusión e a coordinación da súa redac-ción e edición, para poder incorporaras noticias laborais máis importantes,así como coa posición de CCOO nostemas da actualidade económica esocial. O reto fundamental debe serchegar ao máximo de centros de tra-ballo a través do correo electrónico,sen menosprezar a súa difusión noresto de estruturas sindicais, afilia-ción e todas aquelas persoas intere-sadas e simpatizantes. Redes sociais: temos que conso-lidar a nosa acción nas novas tecno-loxías e nas redes sociais, mantendoo rigor e coidado necesarios paraque realmente nos sirvan como can-les para a comunicación. Por iso oSindicato Nacional e as súas organi-zacións terán un único perfil oficialen Twitter e en Facebook (e nestecaso será no formato de web queesta rede social destina para organi-zacións, e non en perfís persoais),amais do seu espazo correspondentena web do Sindicato Nacional. Ou-tras webs e blogs de estruturas tantofederais (seccións sindicais incluí-das) como comarcais han conter in-formación oficial desas organiza-cións. Toda a información que se di-funda nestes espazos será en galego,tal e como establecen os estatutosdo Sindicato Nacional para a súa co-municación externa. Elaborarase e aprobarase noConsello do Sindicato Nacional unprotocolo que rexerá a apertura exestión de webs, blogs e espazosnas redes sociais das estruturassindicais, tanto federais (secciónssindicais incluídas) como comar-cais, sen que ningunha delas poidaactuar á marxe do devandito pro-tocolo, dada a importancia queten este asunto; polo tanto, esta-rán suxeitas ao disposto nas nosasnormas e regulamentos no referen-

—

—

—

3110

—

—

—

—

3115

—

—

—

—

3120

—

—

—

—

3125

—

—

—

—

3130

—

—

—

—

3135

—

—

—

—

3140

—

—

—

—

3145

—

—

—

—

3150

—

—

—

—

3155

—

—

—

—

3160

—

—

—

—

3165

—

—

—

—

3170

—

—

—

—

3175

—

—

—

—

3180

—

—

—

—

3185

—

—

—

—

3190

—

—

—

—

3195

—

—

—

—

3200

—

—

—

—

3205

—

—

—

—

3210

—

—

—

—

3215

—

—

—

—

3220

—

—

—

—

3225

—

—

—

—

3230

—

—

—

—

3235

—

—

—

—

3240

—

—

—

—

3245

—

—

—

—

3250

—

—

—

—

3255

—

—

—

—

3260

—

—

—

—

3265

—

—

—

—

3270

—

—

—

—

3275

—

—

—

—

3280

—

—

—

—

3285

—

—

—

—

3290

—

—

—

—

3295

—

—

—

—

3300

—

—

—

—

3305

—

—

—

—

3310

—

—

—

—

3315

—

—

—

—

3320

—

—

—

—

3325

—

—

—




te a incumprimentos de acordos. Debemos explorar as posibilida-des de conseguir intervencións perió-dicas nos medios de comunicación,tanto no ámbito nacional como noslocais, en forma de tribunas naprensa, participación en coloquios,etc. Ademais, debemos consolidar oscontactos e a coordinación con com-pañeiros e compañeiras que partici-pan habitualmente nos medios decomunicación pola súa actividadeprofesional, para que se fagan ecodas nosas propostas.

• Impulsar o crecemento afiliativo: Os efectos da crise económica, espe-

cialmente o desmesurado incremento donúmero de persoas que perderon o seuposto de traballo, fixéronse notar nos ni-veis de afiliación ao S. N. de CCOO deGalicia. Se analizamos a evolución dosniveis de afiliación por sexos nestes úl-timos anos, comprobamos que crece aafiliación de mulleres, mentres quebaixa entre os homes.

Ao igual que conseguimos que as elec-cións sindicais se converteran nunha ta-refa prioritaria e ordinaria, toca agoraconseguir o mesmo no eido da afiliación.Hai un importante consenso no sindicatosobre a necesidade de reforzar a nosaautonomía ante as empresas, os partidospolíticos e as institucións. E unha dasvías máis importantes é mellorar a pro-porción entre os ingresos por cotas e oscustos ordinarios do sindicato. O obxec-tivo ten que ser, ineludiblemente, queas cotas abonden para garantir a activi-dade ordinaria do sindicato: negociacióncolectiva, atención á afiliación, elec-cións sindicais, concertación social…

Ademais, a afiliación ao sindicato tenun valor engadido porque significa ocompromiso dos traballadores e traba-lladoras cos nosos obxectivos e princi-pios. O actual momento en que osindicato está a soster unha intensa loitacontra da política dos Gobernos, de re-cortes de dereitos laborais e sociais,debe servir para que as persoas traba-lladoras tomen conciencia da necesi-dade de soster o sindicato, da utilidadedeste como bastión das conquistas dosdereitos laborais e, polo tanto, ser unelemento máis para afiliar.

Por iso cómpre: Ampliar o plan de traballo, queten como primeiro obxectivo frear acaída que se está a producir ao longode 2012. Posteriormente, establecerplans de traballo para recuperar ocrecemento afiliativo. Os plans de traballo establece-rán obxectivos netos de federaciónpor comarcas e sectores. Os plans de traballo establece-rán o número neto de delegados edelegadas que se pretende afiliar asícomo sistemas de avaliación. Incidir na importancia que tenestar afiliado/a. Incrementar a nosa presenzanas empresas brancas. Incorporar a afiliación á vida do

sindicato, nas estruturas de partici-pación e toma de decisións. Promover a afiliación ao Sindi-cato das persoas inmigrantes me-diante campañas específicas, ata nor-malizar o nivel con respecto ao con-xunto de traballadores e traballado-ras, especialmente nos ámbitos enque a afiliación é inferior á media.

• Fidelización das persoas afiliadas: Unha das grandes eivas que sufrimostradicionalmente no eido da afiliacióné a taxa de rotación: a afiliación máisestable, a que máis permanece, é aque se produce na sección sindical ouno seo dos órganos de participaciónsindical na empresa, velaí a importan-cia do sindicalismo de proximidade.Pola contra, a máis volátil é a que seafilia cando acode á organización conalgún problema concreto.Os avances dos últimos catro anos naordenación e racionalización dos ser-vizos xurídicos cremos que son un ele-mento importante que dará os seusfroitos na fidelización da afiliación. Ovalor da antigüidade na afiliación paraacceder aos servizos xurídicos con cus-tos máis baixos, ata chegar á gratui-dade, vai producir efectos positivos enpouco tempo.Cómpre:• Mellorar os servizos de asesoría xu-rídica, económica, saúde laboral, etc.difundindo as vantaxes que teñen aspersoas afiliadas.• Garantir nas nosas asesorías a cober-tura de todas as especialidades do de-reito relacionadas co mundo do traballo.• Trasladar ao conxunto da afiliacióno traballo das Secretarías da Muller eas súas propostas, boletíns de informa-ción, campañas, etc., co fin de vincu-lar as persoas afiliadas aos nososobxectivos de igualdade.• Mellorar as guías de servizos dasunións comarcais, como un servizomáis que lle ofrece o sindicato ás per-soas afiliadas e un xeito de recuperara cota.• Reforzar a Unidade de Atención Te-lefónica do S. N., que é unha das máisefectivas de España en canto a recu-peracións consolidadas.• Impulsar o funcionamento de GESTEL

en coordinación cos equipos de aten-ción sindical.• Dar prioridade ás persoas afiliadas naformación. (Convén facer un estudo doimpacto da formación na afiliación.)• Cada ano faremos unha avaliación eseguimento afiliativo de homes e mu-lleres, establecendo medidas de co-rrección naqueles ámbitos onde aafiliación feminina é menor ou medramenos.

3.4. Mellorar a xestión dos nosos recursosA profunda crise económica que pade-

cemos e o sostido ataque da dereita po-lítica e social contra do movementosindical, a través dunha campaña dedesprestixio e cuestionamento da lexiti-midade do sindicalismo confederal e de

clase, co obxectivo estratéxico de debi-litar o movemento sindical mediante anotable redución de recursos materiaise humanos está a producir efectos sobreo Sindicato Nacional.

Isto obriga a xestionar os recursos,tanto os económicos como os humanosou técnicos, con transparencia e efica-cia. Hai facer máis cousas con menos re-cursos e nun escenario máis hostil,garantindo a total autonomía na tomade decisións do Sindicato Nacional conrespecto dos Gobernos, partidos políti-cos, patronais e demais institucións.

O S. N. ten a obriga que xestionar osrecursos coa maior eficiencia, transpa-rencia, solidariedade e cooperaciónentre as súas estruturas, posto que estesrecursos proceden das cotas das persoasafiliadas, dos ingresos por prestación deservizos (especialmente as asesorías), aactividade das fundacións e os progra-mas subvencionados. Temos, por tanto,unha gran responsabilidade coa afilia-ción e coa sociedade en xeral.

Neste sentido, dende o S. N. aplica-mos unha serie de iniciativas de carácterconfederal que, polo seu sentido instru-mental, son a mellor garantía de funcio-namento eficaz e transparente.

• Actualización e aplicación do manual de procedementos

• Posta en marcha dos sistemas infor-máticos SIC

• As ferramentas contables confede-rais (Dimoni DCA)

• As auditorías internas, a Comisión de Control Administrativo e Finan-ceiro (CCAF)

• Auditorías externas• Posta en marcha do portal do em-

pregado/aAsí mesmo, producíronse melloras no

funcionamento e financiamento das ase-sorías xurídicas, co desenvolvemento doServijur e mais coa creación dun proce-demento centralizado de xestión de co-bramentos nas asesorías do SindicatoNacional.

Todas estas ferramentas poden mello-rar o funcionamento do sindicato e fa-celo máis eficaz e transparente, pero énecesaria a súa aplicación por parte dasorganizacións.

O novo fondo de atención federal nascomarcas establece un sistema de soli-dariedade entre as organizacións terri-toriais, xa que, por unha banda libera degasto de persoal aquelas unións territo-riais que apenas poden afrontalo sen unexcesivo déficit, cubrindo este gasto cosexcedentes de cada unha das unións te-rritoriais de Galicia, así como o exce-dente, se o houber, da repartición dacontía correspondente ao Fedoga ex-traordinario destinado aos territorios.Por outra banda, a CEN, no canto defacer achegas extraordinarias, dota estefondo co seu excedente orzamentario,de xeito que o resultado da CEN, unhavez afrontados os déficits dos gabinetes,sexa cero.

Noutro nivel (posto que este fondoestá destinado a impulsar e reforzar o

—

3330

—

—

—

—

3335

—

—

—

—

3340

—

—

—

—

3345

—

—

—

—

3350

—

—

—

—

3355

—

—

—

—

3360

—

—

—

—

3365

—

—

—

—

3370

—

—

—

—

3375

—

—

—

—

3380

—

—

—

—

3385

—

—

—

—

3390

—

—

—

—

3395

—

—

—

—

3400

—

—

—

—

3405

—

—

—

—

3410

—

—

—

—

3415

—

—

—

—

3420

—

—

—

—

3425

—

—

—

—

3430

—

—

—

—

3435

—

—

—

—

3440

—

—

—

—

3445

—

—

—

—

3450

—

—

—

—

3455

—

—

—

—

3460

—

—

—

—

3465

—

—

—

—

3470

—

—

—

—

3475

—

—

—

—

3480

—

—

—

—

3485

—

—

—

—

3490

—

—

—

—

3495

—

—

—

—

3500

—

—

—

—

3505

—

—

—

—

3510

—

—

—

—

3515

—

—

—

—

3520

—

—

—

—

3525

—

—

—

—

3530

—

—

—

—

3535

—

—

—

—

3540

—

—

—

—

3545

—

—

—

—

3550


sindicalismo de proximidade), de existi-ren achegas da Confederación para con-tratacións destinadas a este obxectivo,intégranse neste fondo baixo o principiode cofinanciamento, de xeito que cadaunha das contratacións se financia naporcentaxe que estableza a ComisiónExecutiva Confederal, e o resto a partesiguais pola Comisión Executiva Nacionale aquelas federacións nacionais para asque van traballar estas persoas segundoo plan de traballo que por consenso de-berá establecerse. Na actualidade, estasporcentaxes son do 25% cada unha.

Os nosos obxectivos:• Mellorar a transparencia da xestión

dos nosos recursos.• Racionalizar os recursos humanos e

financeiros, garantindo a autonomía do Sindicato Nacional.

• Aplicar o código de utilización dos dereitos sindicais.

• Crear un código de boas prácticas (o/a permanente sindical).

• Impulsar a formación sindical.Eixes de actuación:• Mellorar a transparencia da xestióndos nosos recursos Coñecemento recíproco portodos os órganos de dirección da to-talidade de recursos dispoñibles decada unha das organizacións, tantoeconómicos como os humanos e téc-nicos. Procedemento áxil de elabora-ción e seguimento orzamentario. Establecemento de mecanismosáxiles e seguros para os procesos deliquidación dos gastos e ingresos co-múns, avanzando na súa integraciónna UAR, co seguimento e participa-ción da Comisión de Gastos e Ingre-sos Comúns do S. N. Mantemento, racionalizando ogasto, das auditorías externas comoinstrumento de transparencia.

• Racionalizar os recursos humanos efinanceiros, garantindo a autonomíado Sindicato Nacional Avanzar nunha xestión integradae integral dos recursos que nos per-mita, por unha banda, optimizar eracionalizar os escasos recursos hu-manos e económicos cos que imoscontar e, por outro, minimizar ogasto. Mellorar o procedemento de ela-boración do orzamento integrado,como ferramenta de planificacióndos recursos do conxunto da organi-zación. O orzamento equilibrado co-mo garantía de autosuficiencia. Elaborar o plan de tesourería, oplan de investimentos e a potencia-ción de políticas de aforro e tempo-ralización dos esforzos económicos. Establecer o cumprimento deratios máximas e mínimas con refe-rencia aos ingresos propios, aplica-bles aos gastos de persoal, servizosprofesionais independentes, forma-ción, subvencións e investimentos,así como as ratios de solvencia.

Regulamentar o aspecto de re-distribución de recursos que supo-ñen os fondos de solidariedade(FEDOGA e FATT).

• Aplicar o código de utilización dosdereitos sindicais Impulsar acordos en aplicación doCódigo de utilización de dereitos sin-dicais; ten especial relevancia estable-cer un código de boas prácticas dapersoa permanente sindical (liberada). A fórmula habitual de conseguirpersoas que teñan unha dedicaciónexclusiva a un determinado órganopara desempeñar responsabilidadessindicais, sexa este comarcal ou sec-torial, será a liberación sindical concargo aos dereitos sindicais que xe-ramos (crédito horario, bolsa dehoras, liberacións institucionais…). En consecuencia, a vía da con-tratación directa por parte do sindi-cato será excepcional, e supeditadaá garantía da solvencia financeirapor parte do órgano correspondente. Acordar a estrutura de persoallaboral que cada ámbito debe ter,con atención especial á dimensióndo cadro de persoal da dirección na-cional e das unións comarcais e ase-sorías xurídicas. Aplicar os acordos que se poidanacadar con relación aos códigos deutilización de dereitos sindicais.

• Formación sindicalTradicionalmente, a formación sindi-

cal veu sendo entendida, en liñas xerais,como o simple traslado de certos coñe-cementos técnicos, legais, funcionais eoutros, necesarios e propios para o me-llor aproveitamento da representativi-dade e a acción sindical dos nosos de-legados e delegadas e ata dos nosos afi-liados e afiliadas. Todo isto a través demódulos illados ou plans formativos,máis ou menos elaborados, e financiadosna súa maior parte por fondos de forma-ción autonómicos ou estatais, pero casenunca propios das distintas estruturas danosa organización. Así mesmo unha granparte desta formación sindical viña eaínda vén sendo trasladada e impartidaaos nosos delegados e delegadas por per-soas e profesionais alleos á organizaciónou, cando menos, pouco ou nada ideolo-xizados; daquela, aínda sendo tecnica-mente impecable, carece en demasiadasocasións da máis que necesaria ideoloxi-zación ou pegada sindical de CCOO.

Os novos tempos que nos toca vivirveñen dados con profundos cambios ide-olóxicos, sociais e culturais, que afectandirectamente ao noso carácter repre-sentativo e de organización de clase, epor iso faise máis necesario ca nuncaadoptar e aplicar procesos adaptativosque garantan a continuidade e a super-vivencia dos valores que desde CCOOdefendemos, como «sindicato reivindi-cativo e de clase, unitario, participativoe de masas, de homes e mulleres, socio-político, internacionalista, interculturale diverso».

A formación sindical xa non pode ser

unicamente a impartición de coñece-mentos: debe estar plenamente ideolo-xizada e dirixida a estender e transmitirvalores, antes ca simples coñecementostécnicos. A nosa formación sindical debeser crítica, facer pensar e valorar; debepropiciar o sentido crítico co establecidoe debe servir para mellorarmos como or-ganización ao tempo que axude a enca-rreirar os cambios que nos esixan otempo e as circunstancias. E tamén debeconsistir en dotar o Sindicato e os e assindicalistas dun método de traballo e deestudo grupal que permita revisar o quefacemos, como o facemos e para que ofacemos; detectar problemas, analizalose, tras un proceso de investigación, es-tablecer un plan para volver á prácticacon novos coñecementos e actuaciónscapaces de transformar a realidade.

Por todo o dito, a concreción dun pro-grama de formación de formadores, queconcorde co da Confederación, planifi-cado e con calendario, coa colaboraciónde todas as estruturas territoriais comofederais dentro do S. N., deberá ser opunto de partida dun proceso de adap-tación da nosa formación sindical ás ne-cesidades futuras da organización.

A formación sindical básica, como res-ponsabilidade directa do S. N., xuntocoa súa definición, deben adquirir unprotagonismo maiúsculo dentro da pla-nificación xeral, e debe ser asumidamaioritariamente cos nosos recursos,tanto humanos como económicos; paraiso, a concreción e creación dun grupode formadores de noso será peza clave.

A partir de aí, desenvolveranse osplans de formación sindical cos módulosnecesarios para satisfacer as necesida-des de reciclaxe, formación específica,perfeccionamento e actualización de co-ñecementos que precisemos nas distin-tas estruturas.

• Definir as nosas prioridades en ma-teria formativa, planificando dende oSindicato Nacional coa maior coordina-ción e cooperación das organizacións te-rritoriais e de rama.

• Deseñar un Plan Integral de Forma-ción con criterios comúns e que cheguea todos os nosos delegados e delegadas,así como ás persoas afiliadas que parti-cipan nas actividades do sindicato, convocación de itinerario, de xeito que nesepercorrido os vaiamos dotando dos co-ñecementos, valores e habilidades quelles permitan intervir con eficacia no seuámbito sindical e participar plenamentena vida do sindicato.

• Na formación sindical cómpre ter enconta tres clases de accións diferentesque trataremos por separado: a forma-ción básica dirixida a todos os delegadose delegadas; a formación para cadros e aformación de formadores/as.

• Crear un equipo de formadores eformadoras sindicais con persoas propiasdo Sindicato, en consonancia co pro-grama confederal de formación de for-madores, planificado e con calendario.Implicación de todas as estruturas.

• A Secretaría de Formación Sindical

—

—

—

—

3555

—

—

—

—

3560

—

—

—

—

3565

—

—

—

—

3570

—

—

—

—

3575

—

—

—

—

3580

—

—

—

—

3585

—

—

—

—

3590

—

—

—

—

3595

—

—

—

—

3600

—

—

—

—

3605

—

—

—

—

3610

—

—

—

—

3615

—

—

—

—

3620

—

—

—

—

3625

—

—

—

—

3630

—

—

—

—

3635

—

—

—

—

3640

—

—

—

—

3645

—

—

—

—

3650

—

—

—

—

3655

—

—

—

—

3660

—

—

—

—

3665

—

—

—

—

3670

—

—

—

—

3675

—

—

—

—

3680

—

—

—

—

3685

—

—

—

—

3690

—

—

—

—

3695

—

—

—

—

3700

—

—

—

—

3705

—

—

—

—

3710

—

—

—

—

3715

—

—

—

—

3720

—

—

—

—

3725

—

—

—

—

3730

—

—

—

—

3735

—

—

—

—

3740

—

—

—

—

3745

—

—

—

—

3750

—

—

—

—

3755

—

—

—

—

3760

—

—

—

—

3765

—

—

—

—

3770

—

—




deberá contar con instrumentos de in-formación e seguimento para o que oSindicato Nacional porá en marcha o FOR-SIN como ferramenta de carácter confe-deral.

• Ter en conta a formación específicade cada federación: a súa organizacióncorrerá a cargo das federacións, senprexuízo da colaboración que necesitenpor parte do Sindicato Nacional.

3.5. Os instrumentos do SindicatoDenominamos xenericamente «instru-

mentos do sindicato» aquelas estruturasque non están formalmente recoñecidasou encadradas segundo o título VI dos Es-tatutos. Acudimos a eles pola posibili-dade que nos ofrecen de facermos máiseficaz a nosa actividade sindical e a nosaxestión, ampliando e optimizando osnosos recursos. Trátase, en todo caso,dunha posibilidade recoñecida polospropios Estatutos do Sindicato e os acor-dos congresuais.

O aproveitamento e a boa utilizacióndos instrumentos por parte do Sindicatopode e debe contribuír ao seu fortalece-mento e ao incremento da súa capaci-dade de intervención; en definitiva, aser máis útil na defensa dos traballado-res e traballadoras. Pero a utilización derecursos públicos, o feito de estaren fi-nanciados ou cofinanciados por subven-cións procedentes das Administraciónspúblicas con carácter finalista, obríga-nos a ser máis coidadosos e a cumprir ri-gorosamente os requisitos legais, tantono que compete á utilización e xustifi-cación dos recursos económicos, mate-riais ou humanos como no que respectaá legalidade asociativa á que quedamosobrigados en función da específica es-truturación.

Teríamos tres bloques de instrumentos:• Fundacións creadas polo Sindicato• Instrumentos creados sobre a base

de contratos programa• Asesorías e gabinetes• Outros instrumentos

FUNDACIÓNS CREADAS POLO SINDICATOSon as fundacións FOREM, Paz e Solida-

riedade e 10 de Marzo. Todas contan conCIF propio e están sometidas á Lei de fun-dacións. Á parte disto, cada unha delasresponde ás seguintes características:

FOREM (Fundación Formación e Emprego)Creada para xestionar a formación

para desempregados/as en busca de em-prego ou para traballadoras/es en ac-tivo. Gobérnase cun padroado, con per-soas elixidas pola Comisión Executiva deGalicia. Conta cun Consello Asesor com-posto por unha persoa en representaciónde cada unha das unións comarcais e fe-deracións de Galicia.

O/A presidente/a e o persoal executivoson nomeados polo Padroado tras a pro-posta da Comisión Executiva Nacional.

FUNDACIÓN PAZ E SOLIDARIEDADECreada para impulsar a solidariedade

con países e poboacións subdesenvolvidos

ou marxinados, fundamentalmente a tra-vés do apoio e o fomento do desenvolve-mento sindical e das liberdades sindicais.Está recoñecida como organismo homo-logado pola Xunta de Galicia para a coo-peración internacional. O Sindicato Na-cional como tal tamén figura nestemesmo rexistro.

Gobérnase cun padroado nomeado polaComisión Executiva. O/A presidente/a eo/a director/a son nomeados polo padro-ado tras a proposta da Comisión Execu-tiva Nacional.

FUNDACIÓN 10 DE MARZOA Fundación 10 de Marzo é un dos ins-

trumentos do Sindicato Nacional deCCOO de Galicia, que ten unha longa tra-xectoria e conta cun recoñecido prestixiono marco das institucións galegas. Esteprestixio vén dado tanto polo rigor comopola calidade dos traballos e actividadesdesenvolvidas na Área de Historia e naÁrea Socioeconómica.

Un dos seus cometidos é dar a coñecero seu arquivo e os traballos de cataloga-ción, exposicións e actividades didácticasen colaboración con universidades e ins-titutos, co obxectivo de poñer en comúna nosa historia que, en definitiva, é a his-toria do movemento obreiro galego.

Cómpre ter en conta que a Fundación10 de Marzo conta co protectorado quedepende da Xunta, polo que segue a serdeterminante o financiamento para po-der acometer con garantías o mante-mento dos fondos e do arquivo, e que,sendo conscientes de que neste mo-mento os recortes son enormes, temosque insistir no recoñecemento da nosahistoria de clase e non esquecer que éun legado obrigado para as xeraciónsvindeiras.

Os nosos obxectivos son:• Seguir avanzando e potenciando os

traballos e actividades das nosas fundacións, para conseguir a colabo-ración das distintas estruturas.

• Pór en valor a nosa identidade cul-tural e a nosa longa traxectoria, para saírmos reforzados en momentos como o que estamos a vivir.

• Intensificar e difundir o coñecemen-to dos traballos de investigación daF10M nos espazos culturais dasuniversidades, centros culturais, con-cellos e aqueloutros ámbitos onde se potencie e difunda a historia da clase obreira e do sindicalismo, na que Comisións Obreiras conta cun prestixio recoñecido.

INSTRUMENTOS CREADOS SOBRE A BASEDE CONTRATOS PROGRAMA/SUBVENCIÓNSGabinete de Saúde Laboral

Creado a partir da asignación de recur-sos da Fundación para a Prevención deRiscos, constituíuse cumprindo o previstona disposición adicional quinta da Lei deprevención de riscos laborais, e adscritaá Comisión Nacional de Seguridade eSaúde no Traballo, que ten como finali-dade promover a mellora condicións de

seguridade e saúde no traballo, especial-mente nas pequenas empresas.

Para o cumprimento dos seus fins dó-tase con patrimonio ao cargo do Fondo dePrevención e Rehabilitación procedentedos excedentes da xestión das mutuas deaccidentes de traballo e enfermidadesprofesionais da Seguridade Social.

Os orzamentos que a Fundación asignaaos ámbitos territoriais autonómicos atri-búense, para a súa xestión, aos órganostripartitos e de participación institucio-nal, que no caso de Galicia é o ConselloGalego de Seguridade e Saúde Laboralcomposto por CCOO, UGT, CIG, CEG eConsellería de Traballo.

REDE Técnicas/os de saúde laboralCreada a partir dunha subvención da

Consellaría de Traballo da Xunta de Galiciaco obxectivo de dinamizar, a través dunprograma de información, a implantaciónda prevención de riscos nas PEMES, espe-cialmente naquelas empresas con maioresíndices de sinistralidade, entre elas as daconstrución. Dependen da secretaría deSaúde Laboral e Medio Ambiente.

ASESORÍAS E GABINETESAsesoría xurídica

Os Servizos Xurídicos do S. N. de CCOOdesenvolvéronse dende o inicio canda osindicato e, non en poucas ocasións, fo-ron o principal soporte da nosa acciónsindical. O noso equipo de profesionaissempre foi unha referencia social na de-fensa das liberdades e os dereitos dostraballadores e as traballadoras.

É vontade do S. N. de CCOO de Galiciapotenciar un servizo xurídico de cali-dade, que atenda con eficacia as nece-sidades técnico-xurídicas do Sindicato eas de todos os traballadores e traballa-doras que nolo demanden, e que cumpraasemade a función de instrumento deacción sindical, defendendo e ampliandoos espazos de dereito e de liberdade.

Á hora de introducir os cambios nece-sarios para avanzar nestes obxectivos,temos que prestar especial atención áevolución das relacións laborais e do te-cido sociolaboral ao longo destes anos,especialmente no que se refire á preca-riedade, á igualdade de oportunidades eá sinistralidade laboral, que esixen unhamaior coordinación e cooperación das or-ganizacións e secretarías do sindicato cosservizos xurídicos.

Por último, debemos sinalar que ascondicións de acceso ao servizo as esta-blecerá o Consello do Sindicato Nacional,tendo en conta que se trata dun instru-mento de acción sindical e, polo tanto,ha ser accesible para todos os traballa-dores e traballadoras no exercicio da de-fensa dos seus dereitos, e con condiciónsespecialmente favorables para a afilia-ción e os colectivos máis desfavorecidos:mozos e mozas no primeiro emprego, tra-balladores e traballadoras precarios, etc.

Todo isto ten que ser necesariamentecompatible cun financiamento do servizosuficiente e na liña de austeridade quenos marcamos. Os recursos que se desti-

—

—

3775

—

—

—

—

3780

—

—

—

—

3785

—

—

—

—

3790

—

—

—

—

3795

—

—

—

—

3800

—

—

—

—

3805

—

—

—

—

3810

—

—

—

—

3815

—

—

—

—

3820

—

—

—

—

3825

—

—

—

—

3830

—

—

—

—

3835

—

—

—

—

3840

—

—

—

—

3845

—

—

—

—

3850

—

—

—

—

3855

—

—

—

—

3860

—

—

—

—

3865

—

—

—

—

3870

—

—

—

—

3875

—

—

—

—

3880

—

—

—

—

3885

—

—

—

—

3890

—

—

—

—

3895

—

—

—

—

3900

—

—

—

—

3905

—

—

—

—

3910

—

—

—

—

3915

—

—

—

—

3920

—

—

—

—

3925

—

—

—

—

3930

—

—

—

—

3935

—

—

—

—

3940

—

—

—

—

3945

—

—

—

—

3950

—

—

—

—

3955

—

—

—

—

3960

—

—

—

—

3965

—

—

—

—

3970

—

—

—

—

3975

—

—

—

—

3980

—

—

—

—

3985

—

—

—

—

3990

—

—

—

—


nen a acción sindical dende os servizosxurídicos detráense doutras necesidadessindicais.

Gabinete técnicoEstá composto por dous economistas.

Desenvolve a súa actividade na área eco-nómica para o conxunto de organizaciónsque compoñen o Sindicato Nacional: desdeas de base, como é a sección sindical, ataos órganos de dirección. Depende organi-camente da Secretaría Xeral.

As tarefas básicas do Gabinete son deasesoramento da propia Comisión Executi-va, das unións e federacións e mesmo dasseccións sindicais e delegados e delegadassindicais, atendendo as diferentes necesida-des e demandas de cada nivel do sindicato.

Gabinete de Normalización LingüísticaO idioma é un destacado sinal de iden-

tidade e do carácter «nacional» do sindi-cato e, en consecuencia, debe empre-garse en todo o material escrito que seelabore no ámbito galego. Esta é a razónpola que no seu día nos decidimos acrear o Gabinete de Normalización Lin-güística, coa función de axudar á norma-tivización da documentación que ela-boramos e de impulsar na organización oemprego da nosa lingua. Aínda que hoxeconstatamos importantes avances, esta-mos lonxe de poder dicir que o uso doidioma no S. N. está normalizado; polacontra, semella que dende hai uns anosfica estancado, sen acabar de comple-tarse a normalización no conxunto da or-ganización ou naqueles eidos onde seproduce maior resistencia.

Elaborar un plan de normalización doidioma no S. N., coa ambición de esten-delo ao conxunto da organización, é un

importante obxectivo que debemos im-poñernos. Para isto cómpre sensibilizar oconxunto dos órganos de dirección e re-cuperar a defensa do idioma para oacervo reivindicativo do S. N. Sen idiomanon hai identidade nacional.

OUTROS INSTRUMENTOSFNR (Formación Non Regrada)

Trátase da única empresa creada dendeo Sindicato Nacional de Galicia. A súa ac-tividade céntrase na subministración e noarrendamento de equipos e aulas paraFOREM, no asesoramento e mantementoinformático, no desenvolvemento tecno-lóxico, no traballo para a Fundación 10de Marzo, etc.

FNR depende da Comisión Executiva deGalicia, e dúas persoas desta aparecencomo administradoras da empresa. De-pende da Secretaría de Finanzas.

3995

—

—

—

—

4000

—

—

—

—

4005

—

—

—

—

4010

—

—

—

—

4015

—

—

—

—

4020

—

—

—

—

4025

—

—

—

—

4030

—

—

—

—

4035

—

—

—

—

4040

—

—

—

—

4045

—

—

—

—

4050

—

—

—

—

4055

—

—



estatutos GALICIA SINDICAL

Estatutos 9.º Congreso Proxecto Estatutos 10.º Congreso

DEFINICIÓN DE PRINCIPIOSOs principios nos que se inspira o sindicalismo de CCOO son:

REIVINDICATIVO E DE CLASEDefende as reivindicacións dos traballadores e traballadoras,

e no seu seo poden participar todos os traballadoras e traba-lladoras sen discriminación ningunha. Oriéntase cara á supre-sión da sociedade capitalista e a construción dunha sociedadesocialista en liberdade.

UNITARIONo seu seo poden coexistir distintas concepcións políticas,

ideolóxicas e relixiosas. Mantén como obxectivo irrenunciablea procura da unidade sindical libremente decidida polos tra-balladores e traballadoras. Neste sentido, promoverá e incen-tivará toda iniciativa encamiñada a favorecer a unidade deacción das centrais sindicais representativas e de clase, e pro-moverá e xeneralizará a construción de formas unitarias de re-presentación dos traballadores e traballadoras, a partir dasasembleas e dos organismos que os propios traballadores e tra-balladoras elixan democraticamente.

DEMOCRÁTICO E INDEPENDENTEA independencia do S. N. de CCOO de Galicia exprésase e ga-

rántese, fundamentalmente, por medio do máis amplo exer-cicio da democracia e da participación dos traballadores etraballadoras na vida interna do sindicato.

As asembleas de afiliados e afiliadas, o funcionamento de-mocrático de todos os órganos do Sindicato Nacional e o res-pecto ás decisións acordadas por maioría son a base destaindependencia, o que nos caracteriza como sindicato asemble-ario. O S. N. de CCOO asume as súas responsabilidades e arti-cula a súa liña de acción con independencia dos podereseconómicos, do Estado, dos partidos políticos e de calqueraoutro interese alleo aos seus fins.

PARTICIPATIVO E DE MASASConsiderando que a conquista das reivindicacións sociais e

políticas das persoas esixen participación directa, o S. N. deCCOO de Galicia proponse organizar a maioría delas co fin deincorporalas á loita de clases pola súa propia emancipación.

O S. N. de CCOO promoverá en todas as súas estruturas a par-ticipación da diversidade social existente na clase traballadora.

DE HOMES E MULLERESO S. N. de CCOO de Galicia ten entre os seus principios o de

impulsar e desenvolver a igualdade de oportunidades, así comocombater a discriminación que por razón de sexo se produza.

Para isto, CCOO propón: incorporar o específico a todos osámbitos da política sindical (transversalidade), desenvolver ac-cións positivas nas relacións laborais e condicións de traballo,así como na consecución dunha representación equilibrada dehomes e mulleres en todos os niveis, removendo todos os obs-táculos para avanzar cara á paridade en todos os órganos dedirección do sindicato.

DEFINICIÓN DE PRINCIPIOSOs principios en que se inspira o sindicalismo do Sindicato

Nacional de CCOO de Galicia son:

REIVINDICATIVO E DE CLASEDefende as reivindicacións dos traballadores e traballadoras,

e no seu seo poden participar todos os traballadoras e traba-lladoras sen discriminación ningunha. Oriéntase cara á supre-sión da sociedade capitalista e a construción dunha sociedadesocialista en liberdade.

UNITARIONo seu seo poden coexistir distintas concepcións políticas,

ideolóxicas e relixiosas. Mantén como obxectivo irrenunciablea procura da unidade sindical libremente decidida polos tra-balladores e traballadoras. Neste sentido, promoverá e incen-tivará toda iniciativa encamiñada a favorecer a unidade deacción das centrais sindicais representativas e de clase, e pro-moverá e xeneralizará a construción de formas unitarias de re-presentación dos traballadores e traballadoras, a partir dasasembleas e dos organismos que os propios traballadores e tra-balladoras elixan democraticamente.

DEMOCRÁTICO E INDEPENDENTEA independencia do S. N. de CCOO de Galicia exprésase e ga-

rántese, fundamentalmente, por medio do máis amplo exer-cicio da democracia e da participación dos traballadores etraballadoras na vida interna do sindicato.

As asembleas de afiliados e afiliadas, o funcionamento de-mocrático de todos os órganos do Sindicato Nacional e o res-pecto ás decisións acordadas por maioría son a base destaindependencia, o que nos caracteriza como sindicato asemblea-rio. O S. N. de CCOO asume as súas responsabilidades e arti-cula a súa liña de acción con independencia dos poderes eco-nómicos, do Estado, dos partidos políticos e de calquera outrointerese alleo aos seus fins.

PARTICIPATIVO E DE MASASConsiderando que a conquista das reivindicacións sociais e

políticas das persoas esixen participación directa, o S. N. deCCOO de Galicia proponse organizar a maioría delas co fin deincorporalas á loita de clases pola súa propia emancipación.

O S. N. de CCOO promoverá en todas as súas estruturas a par-ticipación da diversidade social existente na clase traballadora.

DE HOMES E MULLERESO S. N. de CCOO de Galicia ten entre os seus principios o de

impulsar e desenvolver a igualdade de oportunidades, asícomo combater a discriminación por razón de sexo.

Para isto, CCOO propón: incorporar a transversalidade dexénero a todos os ámbitos da política sindical, promover edesenvolver accións positivas nas relacións laborais e nas con-dicións de traballo, así como remover os obstáculos para avan-zar nunha representación paritaria de homes e mulleres entodos os niveis e en todos os órganos de dirección do S. N. deCCOO.


GALICIA SINDICAL estatutos


SOCIOPOLÍTICOAdemais de reivindicar a mellora das condicións de vida e de

traballo de todos os traballadores e traballadoras, asume a de-fensa de todo aquilo que lles afecta como clase, na perspec-tiva da supresión de toda opresión nacional e de calquera tipode explotación.

Así mesmo, o S. N. de CCOO de Galicia exercerá unha espe-cial defensa das reivindicacións das mulleres, da xuventude,das persoas maiores, da saúde laboral, do medio ambiente edo pacifismo, co fin de eliminar calquera tipo de discrimina-ción baseada no sexo, na idade, a raza, a orixe étnica e as con-vicións políticas e relixiosas, así como por calquera outracondición ou circunstancia persoal ou social.

O S. N. de CCOO defenderá na súa práctica sindical os prin-cipios de solidariedade entre os traballadores e traballadoras,e no seu funcionamento interno rexerase polo sentimento so-lidario entre as súas diversas organizacións.

INTERNACIONALISTAAnte a esencia internacionalista da clase traballadora afírmase:- Establecer e reforzar as relacións solidarias con todos

os sindicatos de clase democráticos e representativos.- Apoiar as reivindicacións específicas das persoas emi-

grantes e dos traballadores e traballadoras de orixe estran-xeira que traballan en Galicia.

Do mesmo xeito, o S. N. de CCOO comprométese a manterde forma activa a súa solidariedade cos pobos que loitan polasliberdades democráticas e coas persoas refuxiadas e traballa-dores e traballadoras perseguidos polo exercicio dos seus de-reitos democráticos.

Recollendo as ensinanzas da experiencia histórica do move-mento obreiro galego, proponse romper todas as barreirasexistentes entre persoas afiliadas e non afiliadas, institucio-nalizar a asemblea como un soporte principal para a acciónsindical e unir todos os asalariados e asalariadas na defensados seus intereses de clase. Así mesmo, tratará de fortalecercada vez máis os nexos que unen a clase obreira galega coaclase obreira de todo o Estado e de Europa.

I. DEFINICIÓN DO SINDICATO NACIONALArtigo 1

O Sindicato Nacional de CCOO de Galicia adopta a forma xu-rídica de sindicato ao amparo e consonte o estipulado na Leiorgánica 11/85 do 2 de agosto, de liberdade sindical, e dispónde plena autonomía para exercer libremente a súa actividadesindical en Galicia, aténdose, naturalmente, aos Estatutos daConfederación.

O Sindicato Nacional (S. N.) de CCOO de Galicia é unha or-ganización sindical nacional e de clase con personalidade xu-rídica propia e ten por tarefa súa esencial a decidida defensados intereses de clase dos traballadores e traballadoras e maisos dereitos nacionais de Galicia, sempre na perspectiva do so-cialismo democrático e de abolir todo tipo de opresión e ex-plotación. O S. N. de CCOO de Galicia é, por propia vontade,parte integrante da Confederación Sindical (C. S.) de CCOO e,consecuentemente, parte tamén da Confederación Europea deSindicatos (CES) e insire a súa acción na loita do conxunto dos

SOCIOPOLÍTICOAdemais de reivindicar a mellora das condicións de vida e de

traballo de todos os traballadores e traballadoras, asume a de-fensa de todo aquilo que lles afecta como clase, na perspec-tiva da supresión de toda opresión nacional e de calquera tipode explotación.

Así mesmo, o S. N. de CCOO de Galicia exercerá unha espe-cial defensa das reivindicacións das mulleres, da xuventude,das persoas maiores, da saúde laboral, do medio ambiente edo pacifismo, co fin de eliminar calquera tipo de discrimina-ción baseada no sexo, na idade, a raza, a orixe étnica e as con-vicións políticas e relixiosas, así como por calquera outracondición ou circunstancia persoal ou social.

O S. N. de CCOO defenderá na súa práctica sindical os prin-cipios de solidariedade entre os traballadores e traballadoras,e no seu funcionamento interno rexerase polo sentimento so-lidario entre as súas diversas organizacións.

INTERNACIONALISTAAnte a esencia internacionalista da clase traballadora afírmase: Establecer e reforzar as relacións solidarias con todosos sindicatos de clase democráticos e representativos. Apoiar as reivindicacións específicas das persoas emi-grantes e dos traballadores e traballadoras de orixe estran-xeira que traballan en Galicia.

Do mesmo xeito, o S. N. de CCOO comprométese a manterde forma activa a súa solidariedade cos pobos que loitan polasliberdades democráticas e coas persoas refuxiadas e traballa-dores e traballadoras perseguidos polo exercicio dos seus de-reitos democráticos.

Recollendo as ensinanzas da experiencia histórica do move-mento obreiro galego, proponse romper todas as barreirasexistentes entre persoas afiliadas e non afiliadas, institucio-nalizar a asemblea como un soporte principal para a acciónsindical e unir todos os asalariados e asalariadas na defensados seus intereses de clase. Así mesmo, tratará de fortalecercada vez máis os nexos que unen a clase obreira galega coaclase obreira de todo o Estado e de Europa.

I. DEFINICIÓN DO SINDICATO NACIONALArtigo 1

O Sindicato Nacional de CCOO de Galicia adopta a forma xu-rídica de sindicato ao amparo e consonte o estipulado na Leiorgánica 11/85 do 2 de agosto, de liberdade sindical, e dispónde plena autonomía para exercer libremente a súa actividadesindical en Galicia, aténdose, naturalmente, aos Estatutos daConfederación.

O Sindicato Nacional (S. N.) de CCOO de Galicia é unha or-ganización sindical nacional e de clase con personalidade xu-rídica propia e ten por tarefa súa esencial a decidida defensados intereses de clase dos traballadores e traballadoras e maisos dereitos nacionais de Galicia, sempre na perspectiva do so-cialismo democrático e de abolir todo tipo de opresión e ex-plotación. O S. N. de CCOO de Galicia é, por propia vontade,parte integrante da Confederación Sindical (C. S.) de CCOO e,consecuentemente, parte tamén da Confederación Europea deSindicatos (CES) e insire a súa acción na loita do conxunto dos




traballadores e traballadoras dos pobos de España e de Europacontra a explotación e polo socialismo, sen recuar nunca naloita do pobo galego contra todo tipo de opresión nacional.Neste sentido, orienta a súa actividade cara a:

a) O exercicio efectivo do dereito de todos os traballado-res e traballadoras a un emprego estable e con dereitos.

b) A plena protección social das persoas traballadoras.c) A mellora das condicións de emprego e de traballo da

poboación activa.d) A solidariedade internacional coas persoas traballadoras

de todos os países.e) A integración social e laboral de todos os traballadores

e traballadoras en xeral e, en especial, dos colectivos suxeitosa condicións de exclusión.

f) A mellora das condicións de vida e a promoción socio-cultural das persoas traballadoras.

g) A consecución da igualdade de trato e oportunidadesentre mulleres e homes, en particular mediante a loita polaeliminación da discriminación da muller na sociedade, e contratodo tipo de violencia de xénero, con especial atención aoacoso sexual e ao acoso por razón de sexo en calquera ámbitolaboral.

Para isto, o S. N. de CCOO de Galicia desenvolve a súa acti-vidade a través de:

a) A negociación colectiva.b) A concertación social.c) A participación institucional e social.d) A asistencia, asesoramento e defensa individual e co-

lectiva das persoas traballadoras.e) A promoción e a xestión de actividades e servizos diri-

xidos á integración e á promoción social, cultural, profesionale laboral das persoas traballadoras e especialmente das per-soas afiliadas.

f) Cantas accións e actividades considere axeitadas paraque se cumpran os seus obxectivos.

Artigo 2. Domicilio socialO S. N. de CCOO de Galicia terá o seu domicilio social en

Santiago de Compostela, rúa de Miguel Ferro Caaveiro, 8, SanLázaro, sen prexuízo de que os órganos competentes acordeno cambio a outro lugar, así como o establecemento das dele-gacións e representacións que se consideren convenientestanto no eido nacional coma no comarcal ou local.

Artigo 3. EmblemaO emblema do S. N. de CCOO de Galicia, que debe recollerse

nas publicacións, documentos públicos, propaganda, etc., foiaprobado nun Consello do Sindicato Nacional. É un rectángulovermello, coas letras CCOO en branco e un segundo rectánguloazul encima do primeiro.

Non obstante, poderá ser modificado polo Consello Nacionalpor proposta da Comisión Executiva de Galicia.

traballadores e traballadoras dos pobos de España e de Europacontra a explotación e polo socialismo, sen recuar nunca naloita do pobo galego contra todo tipo de opresión nacional.Neste sentido, orienta a súa actividade cara a:

a)O exercicio efectivo do dereito de todos os traballadorese traballadoras a un emprego estable e con dereitos.

b)A plena protección social das persoas traballadoras.c)A mellora das condicións de emprego e de traballo da po-

boación activa.d)A solidariedade internacional coas persoas traballadoras

de todos os países.e)A integración social e laboral de todos os traballadores e

traballadoras en xeral e, en especial, dos colectivos suxeitosa condicións de exclusión.

f)A mellora das condicións de vida e a promoción sociocul-tural das persoas traballadoras.

g)A consecución da igualdade de trato e oportunidades entremulleres e homes, en particular mediante a loita pola elimi-nación da discriminación da muller na sociedade, e contratodo tipo de violencia de xénero, con especial atención aoacoso sexual e ao acoso por razón de sexo en calquera ámbito.

h)A protección do medio ambiente e a consecución dun mo-delo de desenvolvemento sostible.

i)O apoio ás demandas sociais sobre seguridade e soberaníaalimentaria, que esixe garantir en Galicia, en España e a es-cala internacional o dereito fundamental a alimentos de cali-dade.

Para isto, o S. N. de CCOO de Galicia desenvolve a súa acti-vidade a través de:

a)A negociación colectiva.b)A concertación social.c)A participación institucional e social.d)A asistencia, asesoramento e defensa individual e colectiva

das persoas traballadoras.e)A promoción e a xestión de actividades e servizos dirixidos

á integración e á promoción social, cultural, profesional e la-boral das persoas traballadoras e especialmente das persoasafiliadas.

f)Cantas accións e actividades considere axeitadas para quese cumpran os seus obxectivos.

Artigo 2. Domicilio socialO S. N. de CCOO de Galicia terá o seu domicilio social en

Santiago de Compostela, na rúa de Miguel Ferro Caaveiro, 8,San Lázaro, sen prexuízo de que os órganos competentes acor-den o cambio a outro lugar, así como o establecemento dasdelegacións e representacións que se consideren convenientestanto no eido nacional coma no comarcal ou local.

Artigo 3. EmblemaO emblema do S. N. de CCOO de Galicia, que debe recollerse

nas publicacións, documentos públicos, propaganda, etc., foiaprobado nun Consello do Sindicato Nacional. É un rectángulovermello, coas letras CCOO en branco e un segundo rectánguloazul encima do primeiro.

Non obstante, poderá ser modificado polo Consello Nacionalpor proposta do Comité de Dirección Nacional.




Artigo 4. Ámbito territorialO ámbito territorial da actividade do Sindicato Nacional de

CCOO de Galicia será o da Comunidade Autónoma de Galicia.

Artigo 5. Ámbito profesionalO ámbito profesional de actuación do S. N. de CCOO de Ga-

licia abranguerá:a) Os traballadores e traballadoras activos, en paro ou á

procura do seu primeiro emprego, e os pensionistas e xubiladose xubiladas.

b) Os traballadores e traballadoras autónomos, sempreque non teñan empregados ao seu cargo para desenvolverenservizos relacionados coa súa actividade como autónomos.

c) Quen preste o seu servizo baixo o control e a direccióndoutra persoa, calquera que sexa a forma xurídica que adopteesta relación laboral.

II. AFILIACIÓN AO SINDICATO NACIONAL. DEREITOS E DEBERESArtigo 6. O idioma

O galego é o idioma oficial do S. N. de CCOO de Galicia.

Artigo 7. AfiliaciónA afiliación ao S. N. de CCOO de Galicia é un acto voluntario

sen máis límites que a aceptación e a práctica dos obxectivossinalados na definición de principios, os que establecen os ám-bitos profesionais do artigo 5 e, en xeral, os obrigados polorespecto aos presentes Estatutos e demais normas e resolu-cións do Consello Confederal que os desenvolvan.

A afiliación realizarase á Confederación Sindical de CCOO através das súas organizacións segundo o encadramento orga-nizativo que acorden os órganos competentes e mais a situa-ción laboral da persoa.

Artigo 8O carné é o documento que acredita a afiliación. Os carnés

do S. N. de CCOO de Galicia serán editados pola ConfederaciónSindical de CCOO.

O S. N. de CCOO de Galicia garantirá a entrega do carné atodos os afiliados e afiliadas. No acto da afiliación expediraseun documento provisorio que lle acredite á persoa a súa afi-liación a CCOO e que perderá a súa validez no momento enque reciba o carné.

Artigo 9. Dereitos dos afiliados e afiliadasToda persoa afiliada ao S. N. de CCOO de Galicia ten dereito a:a) Participar en todas as actividades sindicais e decisións

que se realicen dentro do seu ámbito de afiliación e calqueraoutros para os que fose elixida.

b) Elixir e ser elixida nas votacións para os órganos de di-rección e representación da sección sindical na empresa oucentro de traballo, a presentarse como candidata tanto aosórganos do Sindicato Nacional coma a calquera outro da estru-tura sindical de CCOO, dentro do seu ámbito de encadra-mento, cunha antigüidade de afiliación acreditada de novemeses. As únicas restricións indícanse nestes Estatutos e nasnormas que se acorden en cada caso.

c) Recibir o carné, como máximo, no prazo dos tres meses

Artigo 4. Ámbito territorialO ámbito territorial da actividade do Sindicato Nacional de

CCOO de Galicia será o da Comunidade Autónoma de Galicia.

Artigo 5. Ámbito profesionalO ámbito profesional de actuación do S. N. de CCOO de Ga-

licia abranguerá:a)Os traballadores e traballadoras activos, en paro ou á pro-

cura do seu primeiro emprego, a mocidade e os pensionistas exubilados e xubiladas.

b)Os traballadores e traballadoras autónomos, sempre quenon teñan empregados ao seu cargo para desenvolveren servi-zos relacionados coa súa actividade como autónomos.

c)Quen preste o seu servizo baixo o control e a direccióndoutra persoa, calquera que sexa a forma xurídica que adopteesta relación laboral.

II. AFILIACIÓN AO SINDICATO NACIONAL. DEREITOS E DEBERESArtigo 6. O idioma

O galego é o idioma oficial do S. N. de CCOO de Galicia.

Artigo 7. AfiliaciónA afiliación ao S. N. de CCOO de Galicia é un acto voluntario

sen máis límites que a aceptación e a práctica dos obxectivossinalados na definición de principios, os que establecen os ám-bitos profesionais do artigo 5 e, en xeral, os obrigados polorespecto aos presentes Estatutos e demais normas e resolu-cións do Consello Confederal que os desenvolvan.

A afiliación realizarase á Confederación Sindical de CCOO através das súas organizacións segundo o encadramento orga-nizativo que acorden os órganos competentes e mais a situa-ción laboral da persoa.

Artigo 8O carné é o documento que acredita a afiliación. Os carnés

do S. N. de CCOO de Galicia serán editados pola ConfederaciónSindical de CCOO.

O S. N. de CCOO de Galicia garantirá a entrega do carné atodos os afiliados e afiliadas. No acto da afiliación expediraseun documento provisorio que lle acredite á persoa a súa afi-liación a CCOO e que perderá a súa validez no momento enque reciba o carné.

Artigo 9. Dereitos dos afiliados e afiliadasToda persoa afiliada ao S. N. de CCOO de Galicia ten dereito a:a)Participar en todas as actividades sindicais e decisións que

se tomen dentro do seu ámbito de afiliación e calquera outrospara os que fose elixida.

b)Ser electora e elixible nas votacións para os órganos dedirección e representación da sección sindical na empresa oucentro de traballo.

c)Presentarse como delegado ou delegada para asistir aasembleas congresuais, congresos e/ou conferencias que seconvoquen no seu ámbito de encadramento.

d)Presentarse como candidato ou candidata tanto aos órga-nos do Sindicato Nacional como de calquera outro da estruturasindical de CCOO dentro do seu ámbito de encadramento.




seguintes á súa afiliación, e ter á súa disposición os Estatutose Regulamentos confederais vixentes.

d) A liberdade de expresión e a manifestar opinións dife-renciadas ou críticas sobre as decisións tomadas en calqueraámbito da organización, sen prexuízo do deber de respectar ecumprir os acordos orgánicos adoptados.

e) En ningún caso o dereito á liberdade de expresión po-derá amparar condutas irrespectuosas ou descualificadoraspara cos seus órganos ou membros. Tampouco aqueloutras quecausen grave prexuízo á imaxe pública do sindicato ou atentencontra a dignidade persoal dos seus representantes, afiliadosou afiliadas.

f) O respecto ás súas opinións políticas, convicións relixio-sas e á súa vida privada.

g) Solicitar a intervención dos órganos competentes queentenden das reclamacións dos afiliados e afiliadas contra ac-tuacións de membros do sindicato e, en especial, contra asmedidas disciplinarias que lles afecten directamente.

h) As prestacións de asesoramento sindical, técnico e asis-tencial no seu ámbito de encadramento e na forma que sexaestablecida polos órganos competentes. Este dereito non in-clúe o asesoramento para reclamar ou tramitar accións contraCCOO nin contra as fundacións ou entidades similares creadaspolo sindicato.

Os datos persoais serán confidenciais e o acto da afiliaciónconstitúe o consentimento inequívoco para o seu tratamentoinformatizado e con fins estatísticos, de xestión e sindicais porparte da C. S. de CCOO e do Sindicato Nacional de CCOO comoorganización confederada. En ningún caso poderán cederse osditos datos —salvo que medie autorización expresa do afiliadoou afiliada— a persoas físicas ou xurídicas diferentes das queintegran o conxunto das organizacións confederadas.

Os dereitos descritos exerceranse sempre que a persoa afi-liada estea ao día do pagamento das súas cotizacións.

Contrariamente ao indicado no apartado g, as persoas afilia-das que teñan relación laboral, non suxeita a mandato congre-sual —técnica, administrativa ou de servizos— co S. N., terángarantido o dereito ao asesoramento e á defensa xurídica na-quelas cuestións derivadas da súa relación asalariada. Noscasos de defensa xurídica, esta realizarana os servizos xurídi-cos externos ao sindicato que a federación determine.

Artigo 10. Elección dos órganos do sindicatoOs membros dos órganos de dirección e representación e das

asembleas congresuais serán electivos. Poderán ser revogadospolos órganos que os escolleron ou polas restantes causas si-naladas nos estatutos, incluídas as causas disciplinarias ou asderivadas dalgunha incompatibilidade.

Para exercer os dereitos establecidos no apartado c requiri-ranse seis meses de afiliación, salvo que expresamente se in-dique outra antigüidade.

As únicas restricións indícanse nestes estatutos e nas normasque para cada caso se acorden.

e)Recibir o carné, como máximo, no prazo dos tres mesesseguintes á súa afiliación, e ter á súa disposición os Estatutose Regulamentos confederais vixentes.

f)A liberdade de expresión e a manifestar opinións diferencia-das ou críticas sobre as decisións tomadas en calquera ámbitoda organización, sen prexuízo do deber de respectar e cumpriros acordos orgánicos adoptados. En ningún caso o dereito á li-berdade de expresión poderá amparar condutas irrespectuosasou descualificadoras para cos seus órganos ou persoas que oscompoñen. Tampouco aqueloutras que causen grave prexuízo áimaxe pública do sindicato ou atenten contra a dignidade per-soal dos seus representantes, afiliados ou afiliadas.

g)O respecto ás súas opinións políticas, convicións relixiosase á súa vida privada.

h)Solicitar a intervención dos órganos competentes que en-tenden das reclamacións dos afiliados e afiliadas contra actua-cións de integrantes do sindicato e, en especial, contra asmedidas disciplinarias que lles afecten directamente.

i)Recibir o oportuno asesoramento sindical gratuíto así comoo técnico, xurídico e asistencial no seu ámbito de encadra-mento na forma en que establezan os órganos competentes.Este dereito non inclúe o asesoramento para reclamar ou tra-mitar accións xudiciais contra o S. N. de CCOO de Galicia, asorganizacións nela integradas ou contra os seus órganos res-pectivos, nin fronte ás fundacións ou entidades similares porel creadas. Non obstante o anterior, as persoas afiliadas queteñan relación laboral co sindicato, as súas fundacións ou en-tidades similares creadas por el, terán dereito de asesora-mento con cargo ás asesorías xurídicas das organizacións dosindicato naquelas cuestións derivadas da súa relación asala-riada. A regulación do dito dereito levarase a cabo mediantea aprobación do correspondente regulamento do Consello Con-federal da C. S. de CCOO.

j)A confidencialidade dos datos persoais comunicados ao sin-dicato. O acto de afiliación constitúe o consentimento expresopara o seu tratamento, coa finalidade sindical e de xestión,así como con fins estatísticos e históricos por parte do S. N.de CCOO de Galicia e a C. S. de CCOO e das súas organizaciónsconfederadas. En ningún caso poderá realizarse a cesión desesdatos, salvo que medie autorización expresa da persoa afi-liada a persoas físicas ou xurídicas diferentes do conxunto dasorganizacións confederadas.

Os dereitos anteriormente descritos, agás os recollidos nasletras f, g e j, exerceranse sempre que a persoa afiliada esteaao día do pagamento das súas cotizacións.

Artigo 10. Elección dos órganos do sindicatoAs persoas que compoñen os órganos de dirección e repre-

sentación e das asembleas congresuais serán electivas. Pode-rán ser revogadas polos órganos que as escolleron ou polasrestantes causas sinaladas nos estatutos, incluídas as causasdisciplinarias ou as derivadas dalgunha incompatibilidade.




Como norma xeral, as persoas candidatas a formaren partede órganos de dirección e representación da estrutura do S.N. distintos da sección sindical acreditarán unha antigüidademínima de seis meses na data da convocatoria da elección,agás naqueles órganos para os que se estableza outra normanestes Estatutos.

En todos os casos deberá constar de xeito indubidable aaceptación da persoa para a súa inclusión na candidatura.

No desenvolvemento do Sindicato Nacional de CCOO de Ga-licia como sindicato de homes e mulleres, e para lograr a par-ticipación de ambos os sexos en todos os órganos electos e nasdelegacións que corresponde elixir nos congresos e/ou asem-bleas de segundo nivel e sucesivos, as candidaturas das orga-nizacións nas que a afiliación de mulleres sexa igual ousuperior ao 30 % do total da afiliación gardarán a proporcióndo 60/40 % para cada un dos sexos. Naquelas organizacións nasque a afiliación de mulleres sexa inferior ao 30 %, as candida-turas incorporarán como mínimo un número de mulleres pro-porcional ao número de afiliadas na dita organización,incrementado nun 10 % do total da afiliación feminina.

Nos congresos e/ou asembleas congresuais do primeiro nivel,o número de homes e mulleres que integrarán as candidaturas,tanto para os órganos electos como para as delegacións quese elixan para os outros niveis congresuais, será proporcionalá afiliación de cada sexo na circunscrición congresual corres-pondente.

Cando da dita operación resulte unha fracción superior ao 40%, esta computarase como unidade. Polo menos a metade donúmero de candidatas que corresponda incorporar na candi-datura deberán estar localizadas no primeiro terzo dela e polomenos nos tres primeiros postos.

Con respecto á localización das candidatas e candidatos naconfiguración das candidaturas, rexerá o que dispoñan as nor-mas que se aproben para a celebración de cada proceso con-gresual, asegurando, tanto no conxunto da candidatura comonos primeiros postos dela, o equilibrio porcentual de cada sexosinalado anteriormente para cada nivel congresual.

Nos casos en que se presente máis dunha lista, seguiranse asseguintes regras:

a) Cada candidatura deberá presentar como mínimo tantoscandidatos e candidatas coma postos haxa que escoller.

b) Só se admitirán as candidaturas presentadas co apoio,polo menos, do 10 % dos delegados e delegadas presentes.

c) Mediante o sistema de representación proporcional atri-buirase a cada candidatura o número de postos que lle corres-ponda, consonte o cociente que resulte de dividir o númerode votos válidos non brancos polo de postos que se deben cu-brir. Os postos sobrantes atribuiránselles ás listas segundo osrestos de cada unha delas. En caso de empate en enteiros ourestos para a asignación do último posto para cubrir, resultaráelixida a persoa de maior antigüidade; de ser a mesma, faraseao chou.

d) Dentro da mesma lista resultarán elixidas pola orde naque figuran na candidatura.

e) Nos casos de eleccións para as comisións de Garantías

Como norma xeral, as persoas candidatas a formaren partede órganos de dirección e representación da estrutura do S.N.distintos da sección sindical acreditarán unha antigüidade mí-nima de seis meses na data da convocatoria da elección, agásnaqueles órganos para os que se estableza outra norma nestesEstatutos.

En todos os casos deberá constar de xeito indubidable aaceptación da persoa para a súa inclusión na candidatura.

No desenvolvemento do Sindicato Nacional de CCOO de Ga-licia como sindicato de homes e mulleres, e para lograr a par-ticipación de ambos os sexos en todos os órganos electos e nasdelegacións que corresponde elixir nos congresos e/ou asem-bleas de segundo nivel e sucesivos, as candidaturas das orga-nizacións nas que a afiliación de mulleres sexa igual ousuperior ao 30 % do total da afiliación gardarán a proporcióndo 60/40 % para cada un dos sexos. Naquelas organizacións enque a afiliación de mulleres sexa inferior ao 30 %, as candida-turas incorporarán como mínimo un número de mulleres pro-porcional ao número de afiliadas na dita organización,incrementado nun 10 % do total da afiliación feminina.

As proporcións mencionadas deberán respectarse nas listasnos dous niveis: titulares e suplentes.

Nos congresos e/ou asembleas congresuais do primeiro nivel,o número de homes e mulleres que integrarán as candidaturas,tanto para os órganos electos como para as delegacións quese elixan para os outros niveis congresuais, será proporcionalá afiliación de cada sexo na circunscrición congresual corres-pondente.

Cando da dita operación resulte unha fracción superior ao40%, esta computarase como unidade. Polo menos a metadedo número de candidatas que corresponda incorporar na can-didatura deberán estar localizadas no primeiro terzo dela epolo menos nos tres primeiros postos.

Con respecto á localización das candidatas e candidatos naconfiguración das candidaturas, rexerá o que dispoñan as nor-mas que se aproben para a celebración de cada proceso con-gresual, asegurando, tanto no conxunto da candidatura comonos primeiros postos dela, o equilibrio porcentual de cada sexosinalado anteriormente para cada nivel congresual.

Nos casos en que se presente máis dunha lista, seguiranse asseguintes regras:

a)Cada candidatura deberá presentar como mínimo tantoscandidatos e candidatas coma postos haxa que escoller.

b)Só se admitirán as candidaturas presentadas co apoio, polomenos, do 10 % dos delegados e delegadas presentes.

c)Mediante o sistema de representación proporcional atri-buirase a cada candidatura o número de postos que lle corres-ponda, consonte o cociente que resulte de dividir o númerode votos válidos non brancos polo de postos que se deben cu-brir. Os postos sobrantes atribuiránselles ás listas segundo osrestos de cada unha delas. En caso de empate en enteiros ourestos para a asignación do último posto para cubrir, resultaráelixida a persoa de maior antigüidade; de ser a mesma, faraseao chou.

d)Dentro da mesma lista resultarán elixidas pola orde na quefiguran na candidatura.

e)Nos casos de eleccións para as comisións de Garantías e




e de Control Administrativo e Finanzas, a forma de atribucióndos postos será polo sistema maioritario.

f) Nos casos de eleccións para os órganos de representa-ción institucional, a forma de distribución de postos será polosistema maioritario.

g) Nos casos de eleccións para delegados ou delegadas aoscongresos ou asembleas congresuais, rexerá o que se dispoña nasnormas aprobadas para o proceso congresual correspondente.

Artigo 11. Deberes dos afiliados e afiliadasOs afiliados e afiliadas deberán cumprir os Estatutos do S. N.

de CCOO de Galicia e as normas e regulamentos do ConselloNacional que os desenvolvan e procurar a consecución dos finse obxectivos que este propugna, mais a posta en práctica dosacordos do S. N.

Deberán cumprir as decisións democraticamente adoptadaspolo S. N. en cada un dos seus órganos e niveis da estruturasindical, e defenderán as orientacións e decisións tanto do ór-gano no que se desenvolve a súa actividade como dos superio-res.

Os acordos adoptados por calquera órgano do S. N. de CCOOde Galicia obrigan, en canto á súa aceptación, defensa e cum-primento, a todos os membros dese órgano. Respectarase odereito a expresar libremente, na acta onde se plasme oacordo, a opinión contraria ou distinta da acordada.

Deberán satisfacer a cota que establezan os órganos compe-tentes.

Deberán aceptar a actuación das comisións de garantías ecomprometerse a esgotar tales vías internas de recurso antesde exercer as accións xudiciais que puidesen corresponder.

As persoas afiliadas que acorden presentarse a algún cargopúblico non poderán facer uso na propaganda electoral da res-ponsabilidade que exerzan en calquera órgano de CCOO.

Artigo 12. Medidas disciplinariasElaborarase un regulamento que deberá estar en concordan-

cia co adoptado pola Confederación Sindical de CCOO, queserá distribuído entre os órganos de dirección das organiza-cións territoriais e de rama e entre os afiliados e afiliadas queo soliciten.

Artigo 13. Baixa no Sindicato NacionalDeixarase de pertencer ao S. N. de CCOO de Galicia por:a) Libre decisión do afiliado ou afiliada.b) Resolución sancionadora dos órganos competentes.c) Falta de pagamento inxustificada de seis mensualidades

ou dous recibos trimestrais consecutivos, tras o aviso previo ápersoa interesada.

d) Pasamento da persoa afiliada.e) Presentación ás eleccións sindicais nunha candidatura

de Control Administrativo e Finanzas, a forma de atribucióndos postos será polo sistema maioritario.

f)Nos casos de eleccións para os órganos de representacióninstitucional, a forma de distribución de postos será polo sis-tema maioritario.

g)Nos casos de eleccións para delegados ou delegadas aos con-gresos ou asembleas congresuais, rexerá o que se dispoña nasnormas aprobadas para o proceso congresual correspondente.

Artigo 11. Deberes dos afiliados e afiliadasa)Os afiliados e afiliadas deberán cumprir os Estatutos do

S. N. de CCOO de Galicia e os regulamentos, normas e resolu-cións do Consello Nacional que os desenvolvan; procurarán aconsecución dos fins e obxectivos que a C. S. e o Sindicato Na-cional de CCOO de Galicia propugnan e a posta en prácticados acordos

b)Deberán cumprir as decisións democraticamente adop-tadas polo S. N. en cada un dos seus órganos e niveis da es-trutura sindical, e defenderán as orientacións e decisiónstanto do órgano en que se desenvolve a súa actividade comodos superiores.

c)Os acordos adoptados por calquera órgano do S. N. deCCOO de Galicia obrigan, en canto á súa aceptación, defensae cumprimento, a todas as persoas que integran ese órgano.Respectarase o dereito a expresar libremente, na acta ondese plasme o acordo, a opinión contraria ou distinta da acor-dada.

d)Deberán satisfacer a cota que establezan os órganoscompetentes.

e)Deberán aceptar a actuación das comisións de garantías ecomprometerse a esgotar tales vías internas de recurso antesde exercer as accións xudiciais que puidesen corresponder.

f)As persoas afiliadas que acorden presentarse a algún cargopúblico non poderán facer uso na propaganda electoral da res-ponsabilidade que exerzan en calquera órgano de CCOO.

g)Os afiliados e afiliadas deben participar nas votacións paraa elección de representantes de persoal dos seus ámbitos detraballo.

h)Deberán facer bo uso dos dereitos sindicais que lles co-rresponden, conforme ao Código de utilización destes.

Artigo 12. Medidas disciplinariasElaborarase un regulamento que deberá estar en concordan-

cia co adoptado pola Confederación Sindical de CCOO, queserá distribuído entre os órganos de dirección das organiza-cións territoriais e de rama e entre os afiliados e afiliadas queo soliciten.

Artigo 13. Baixa no Sindicato NacionalDeixarase de pertencer ao S. N. de CCOO de Galicia por:a)Libre decisión do afiliado ou afiliada.b)Por resolución sancionadora dos órganos competentes do

S. N. de CCOO de Galicia, logo da tramitación do expedienteoportuno.

c)Falta de pagamento inxustificada de seis mensualidadesconsecutivas, tras o aviso previo á persoa interesada.

d)Pasamento da persoa afiliada.




distinta á avalada por CCOO, agás pola autorización expresapor parte do órgano de dirección competente no ámbito co-rrespondente.

f) Circunstancias sobrevidas que supoñan a exclusión doafiliado ou afiliada do ámbito profesional do sindicato.

III. ESTRUTURA DO SINDICATO NACIONALArtigo 14. Ámbitos de estruturación ou integración

O S. N. de CCOO de Galicia estrutúrase en dous niveis:a) En sentido vertical, integra as persoas traballadoras

desde o seu lugar de traballo atendendo á rama na que estánencadradas. Basicamente, este nivel articúlase así:

• Sección sindical de empresa ou centro de traballo• Sindicato comarcal ou, de ser o caso, intercomarcal• Federación nacional de rama

b) En sentido horizontal, integra as persoas traballadorasatendendo ao seu criterio de agrupación, no territorio do quese trate. Basicamente, este nivel articúlase en:

• Unións comarcais e/ou intercomarcais

Artigo 15. Configuración do Sindicato Nacional1. O Sindicato Nacional está integrado polas seguintes fe-

deracións nacionais e unións comarcais ou intercomarcais:a) FEDERACIÓNS NACIONAIS DE RAMAA federación nacional de rama agrupa as persoas afiliadas

dunha mesma rama de produción ou servizos de Galicia, orga-nizadas nos sindicatos comarcais ou intercomarcais e nas sec-cións sindicais de empresa; son parte integrante da federaciónestatal da súa rama respectiva. A Federación de Pensionistas eXubilados, pola súa parte, é un colectivo de afiliados e afiliadasque teñen a característica común de abranguer todas as ramas,sectores e colectivos do Sindicato Nacional, que deixaron de terlegalmente unha vida laboral activa. No S. N. de CCOO de Ga-licia actualmente están integradas as seguintes federacións:

• Federación de Actividades Diversas• Federación Agroalimentaria• Federación de Comercio, Hostalería e Turismo (FE-COHT)• Federación de Servizos á Cidadanía (FSC)• Federación de Construción, Madeira e Afíns (FECOMA)• Federación do Ensino• Federación de Industria• Federación de Pensionistas e Xubilados• Federación de Sanidade e Sectores Sociosanitarios deCCOO• Federación de Servizos Financeiros e Administrativos(COMFÍA)• Federación de Industrias Téxtil, Pel, Químicas e Afíns(FITEQA)

b) UNIÓNS COMARCAIS E INTERCOMARCAIS

e)Presentación ás eleccións sindicais nunha candidatura dis-tinta á avalada por CCOO, agás pola autorización expresa porparte do órgano de dirección competente no ámbito corres-pondente. Neste caso, a baixa será automática e non poderáproducirse a reincorporación mentres persista o feito que mo-tivou a baixa. Para iso será necesaria unha resolución favora-ble do órgano sindical competente ou da Comisión deGarantías.

f)Circunstancias sobrevidas que supoñan a exclusión do afi-liado ou afiliada do ámbito profesional do sindicato.

g)Cando exista unha sentenza firme e condenatoria sobreacoso laboral, violencia de xénero ou acoso sexual.

III. ESTRUTURA DO SINDICATO NACIONALArtigo 14. Ámbitos de estruturación ou integración

O S. N. de CCOO de Galicia estrutúrase en dous niveis:a)En sentido vertical, integra as persoas traballadoras desde

o seu lugar de traballo atendendo á rama en que están enca-dradas. Basicamente, este nivel articúlase así:

• Sección sindical de empresa ou centro de traballo• Sindicato comarcal ou, de ser o caso, intercomarcal• Federación nacional de rama

b)En sentido horizontal, integra as persoas traballadorasatendendo ao seu criterio de agrupación, no territorio de quese trate. Basicamente, este nivel articúlase en:

• Unións comarcais e/ou intercomarcais

Artigo 15. Configuración do Sindicato Nacional1.O Sindicato Nacional está integrado polas seguintes fede-

racións nacionais e unións comarcais ou intercomarcais:a)FEDERACIÓNS NACIONAIS DE RAMAA federación nacional de rama agrupa as persoas afiliadas

dunha mesma rama de produción ou servizos de Galicia, orga-nizadas nos sindicatos comarcais ou intercomarcais e nas sec-cións sindicais de empresa; son parte integrante da federaciónestatal da súa rama respectiva. A Federación de Pensionistas eXubilados, pola súa parte, é un colectivo de afiliados e afiliadasque teñen a característica común de abranguer todas as ramas,sectores e colectivos do Sindicato Nacional, que deixaron de terlegalmente unha vida laboral activa. No S. N. de CCOO de Ga-licia actualmente están integradas as seguintes federacións:

• Federación de Actividades Diversas (AADD)• Federación Agroalimentaria (FA)• Federación de Comercio, Hostalería e Turismo

(FECOHT)• Federación de Servizos á Cidadanía (FSC)• Federación de Construción, Madeira e Afíns (FECOMA)• Federación do Ensino (FE)• Federación de Industria (FI)• Federación de Pensionistas e Xubilados (PPeXX)• Federación de Sanidade e Sectores Sociosanitarios deCCOO (FSS)• Federación de Servizos Financeiros e Administrativos(COMFÍA)• Federación de Industrias Téxtil, Pel, Químicas e Afíns(FITEQA)

b)UNIÓNS COMARCAIS E INTERCOMARCAIS




Territorialmente, integran o S. N. de CCOO de Galicia asunións comarcais e intercomarcais de:

• Unión Comarcal da Coruña• Unión Comarcal de Ferrol• Unión Intercomarcal de Santiago-Barbanza• Unión Comarcal de Lugo• Unión Comarcal da Mariña• Unión Intercomarcal de Ourense• Unión Comarcal de Arousa• Unión Comarcal de Pontevedra• Unión Comarcal de Vigo

O Consello Nacional, por proposta da Comisión Executiva deGalicia ou das unións afectadas, poderá acordar. por maioríaabsoluta dos seus membros, procesos de fusión, disociación eredistribución territorial das unións comarcais ou intercomar-cais.

2. Os sindicatos comarcais ou intercomarcais de rama sonorganizacións a partir das cales se forman as organizacións queintegran o Sindicato Nacional: federacións e unións. Estes sin-dicatos agrupan as seccións sindicais de empresa ou centro detraballo e, en xeral, o conxunto das persoas afiliadas no seuámbito.

3. A sección sindical está formada polo conxunto de per-soas afiliadas no centro de traballo ou na empresa e é a re-presentación do sindicato no seu ámbito.

A constitución de seccións sindicais farase ademais acatandoo disposto na Lei 11/85 do 2 de agosto, os convenios colectivose demais acordos, o cumprimento destes estatutos e o seusdesenvolvementos regulamentarios nos acordos congresuaisdas federacións estatais, sempre e cando non contradigan asdisposicións que sobre esta materia recolle a mencionada Leiorgánica de liberdade sindical.

Artigo 16. Dereitos e deberes das Federacións Nacionais eas Unións Comarcais e Intercomarcais

1. Teñen a responsabilidade da dirección sindical no seuámbito respectivo. Naqueles temas que pola súa especialtranscendencia revistan un interese sindical xeral ou se cons-tate unha inhibición xeral, os órganos nacionais poderán soli-citar a súa intervención e asumir a responsabilidade da súadirección sindical, sen prexuízo do establecido no título VIIdestes Estatutos sobre acción sindical. As federacións e uniónspoderán relacionarse directamente con todas as organizaciónsda súa estrutura.

Territorialmente, integran o S. N. de CCOO de Galicia asunións comarcais e intercomarcais de:

• Unión Comarcal da Coruña• Unión Comarcal de Ferrol• Unión Intercomarcal de Santiago-Barbanza• Unión Comarcal de Lugo• Unión Comarcal da Mariña• Unión Intercomarcal de Ourense• Unión Comarcal de Arousa• Unión Comarcal de Pontevedra• Unión Comarcal de Vigo

O Consello Nacional, por proposta da Comisión Executiva deGalicia ou das unións afectadas, poderá acordar, por maioríaabsoluta da súa composición, procesos de fusión, disociacióne redistribución territorial das unións comarcais ou interco-marcais.

2.As organizacións de rama concrétanse en federacións na-cionais. Poderán organizarse en sindicatos provinciais, comar-cais ou intercomarcais e en seccións sindicais. No suposto deque non exista suficiente afiliación para constituílos, elixi-ranse coordinadores ou coordinadoras en asemblea congre-sual.

3.A organización territorial concrétase en unións comar-cais e unións intercomarcais. Así mesmo, integrarán a estru-tura de rama correspondente no seu ámbito. Para o supostode que non exista suficiente afiliación para constituílas,elixiranse coordinadores ou coordinadoras en asemblea con-gresual.

4.Os sindicatos comarcais ou intercomarcais constitúen a or-ganización a partir da cal se forman as organizacións que in-tegran o Sindicato Nacional de CCOO: federacións nacionais,unións comarcais e intercomarcais. Nestes sindicatos inté-granse as seccións sindicais de empresa ou centro de traballoe, en xeral, o conxunto de afiliados e afiliadas do seu ámbito.As súas competencias e dependencia orgánica serán as defini-das nos artigos 14 e 15 destes Estatutos.

5.A sección sindical está formada polo conxunto de afiliadose afiliadas no centro de traballo, empresa ou grupo de em-presas, e constitúe a representación do sindicato nos seus ám-bitos. Na súa constitución e funcionamento observarase odisposto no regulamento de seccións sindicais aprobado poloConsello Confederal.

6.A Federación de Pensionistas e Xubilados de Galicia rexe-rase, na súa composición e funcionamento, polo establecidonos Estatutos Confederais.

Artigo 16. Dereitos e deberes das federacións nacionais e asunións comarcais e intercomarcais

1. Teñen a responsabilidade da dirección sindical no seuámbito respectivo. Naqueles temas que pola súa especialtranscendencia revistan un interese sindical xeral ou se cons-tate unha inhibición xeral, os órganos nacionais poderán in-tervir neles e asumir a responsabilidade da súa direcciónsindical, sen prexuízo do establecido no título VII destes Es-tatutos sobre acción sindical. As federacións e unións poderánrelacionarse directamente con todas as organizacións da súaestrutura.




2. As federacións e unións comarcais e intercomarcaisteñen autonomía de xestión económica no seu ámbito de ac-tuación. Deberán cumprir os acordos en materia de financia-mento e patrimonio que adopten os órganos competentes doS. N. Só poderán adquirir bens e contraer obrigas dentro doslímites dos seus recursos económicos autónomos. Calqueraacto ou contrato que exceda destes límites requirirá a apro-bación expresa dos órganos nacionais. En todo caso, a creaciónde fundacións e de sociedades para a prestación de servizosrequirirá a aprobación expresa do Consello Confederal.

3. Teñen o deber e o dereito de participar na elaboraciónda política sindical do S. N. de CCOO a través dos órganos dedirección dos que forman parte, así como o deber da súa apli-cación e execución na rama ou no ámbito territorial respectivo.

4. As federacións e unións, así como as organizacións eentidades nelas integradas, aceptan os estatutos da Confe-deración Sindical de CCOO e do Sindicato Nacional e o seuprograma, a política sindical aprobada nos congresos nacio-nais e nos seus órganos de dirección e a súa política de admi-nistración e finanzas, e están vinculadas aos regulamentos,resolucións e decisións que se adopten polos Consellos Con-federal e Nacional.

5. As federacións e unións, así como as organizacións e en-tidades nelas integradas, aceptan expresamente a actuaciónda Comisión de Garantías Nacional nos seus ámbitos de actua-ción respectivos así como as medidas disciplinarias que os ór-ganos estatutarios competentes poidan impoñer, comprome-téndose a esgotar as vías internas de recurso antes de exerceras accións xudiciais que poidan corresponder. No que concirneás federacións de nacionalidade, deberanse ter en conta ascompetencias que corresponden ás comisións de garantías dassúas respectivas federacións estatais.

6. Os representantes legais das federacións e unións co-marcais e intercomarcais serán, para todos os efectos, os seussecretarios ou secretarias xerais no ámbito da súa competenciae durante a vixencia do seu mandato. Se entre congreso e con-greso, o secretario ou a secretaria xeral de calquera organiza-ción do S. N. de CCOO dimitise ou falecese, poderá elixirse unnovo secretario ou secretaria por maioría absoluta no conselloda organización correspondente, ata o congreso ordinario ouextraordinario convocado para tal efecto, se así o decidise oórgano de dirección mencionado.

Os secretarios e secretarias xerais das federacións nacionais,das unións comarcais ou intercomarcais e dos sindicatos co-marcais ou intercomarcais non se poderán reelixir por máis dedous mandatos consecutivos, prorrogables a un terceiro.

Artigo 17. Responsabilidade do S. N. de CC OO1. O S. N. de CCOO non responderá dos actos e das obrigas

contraídos polas organizacións que se relacionan no artigo 15dos presentes Estatutos se estas non cumprisen os acordos queen materia financeira e patrimonial adoptaran os órganos com-petentes do S. N. Tampouco responderá se as ditas organiza-cións se exceden nos seus recursos económicos autónomos, seno coñecemento e a aprobación expresa dos órganos confede-rais competentes.

2. O S. N. de CCOO non responderá da actuación sindical

2.As federacións e unións comarcais e intercomarcais teñenautonomía de xestión económica no seu ámbito de actuación.Deberán cumprir os acordos en materia de financiamento epatrimonio que adopten os órganos competentes do S. N. Sópoderán adquirir bens e contraer obrigas dentro dos límitesdos seus recursos económicos autónomos. Calquera acto oucontrato que exceda destes límites requirirá a aprobación ex-presa dos órganos nacionais. En todo caso, a creación de fun-dacións e de sociedades para a prestación de servizos requiriráa aprobación expresa do Consello Confederal.

3.Teñen o deber e o dereito de participar na elaboración dapolítica sindical do S. N. de CCOO a través dos órganos de di-rección de que forman parte, así como o deber da súa aplicacióne execución na rama ou no ámbito territorial respectivo.

4.As federacións e unións, así como as organizacións e en-tidades nelas integradas, aceptan os estatutos da Confede-ración Sindical de CC OO e do Sindicato Nacional e o seuprograma, a política sindical aprobada nos congresos nacio-nais e nos seus órganos de dirección e a súa política de admi-nistración e finanzas, e están vinculadas aos regulamentos,resolucións e decisións que adopten os Consellos Confederale Nacional.

5.As federacións e unións, así como as organizacións e enti-dades nelas integradas, aceptan expresamente a actuación daComisión de Garantías Nacional nos seus ámbitos de actuaciónrespectivos así como as medidas disciplinarias que os órganosestatutarios competentes poidan impoñer, comprometén-dose a esgotar as vías internas de recurso antes de exercer asaccións xudiciais que poidan corresponder. No que concirne ásfederacións de nacionalidade, deberanse ter en conta as com-petencias que corresponden ás comisións de garantías das súasrespectivas federacións estatais.

6.Os representantes legais das federacións e unións comar-cais e intercomarcais serán, para todos os efectos, os seus se-cretarios ou secretarias xerais no ámbito da súa competenciae durante a vixencia do seu mandato. Se, entre congreso econgreso, o secretario ou a secretaria xeral de calquera orga-nización do S. N. de CCOO dimitise ou falecese, poderá elixirseun novo secretario ou secretaria xeral por maioría absoluta noconsello da organización correspondente, ata o congreso ordi-nario ou extraordinario convocado para tal efecto, se así o de-cidise o órgano de dirección mencionado.

Os secretarios e secretarias xerais das federacións nacionais,das unións comarcais ou intercomarcais e dos sindicatos co-marcais ou intercomarcais non se poderán reelixir por máis detres mandatos consecutivos.

Artigo 17. Responsabilidade do S. N. de CC OO1.O S. N. de CCOO non responderá dos actos e das obrigas

contraídos polas organizacións que se relacionan no artigo 15dos presentes Estatutos se estas non cumprisen os acordos queen materia financeira e patrimonial adoptaran os órganos com-petentes do S. N. Tampouco responderá se as ditas organiza-cións se exceden nos seus recursos económicos autónomos, seno coñecemento e a aprobación expresa dos órganos confede-rais competentes.

2.O S. N. de CCOO non responderá da actuación sindical das




das federacións e unións, adoptada por estas no ámbito dassúas respectivas competencias, agás nos supostos previstos nosartigos 16.1 e 31 (acción sindical) destes estatutos nos que me-diase a intervención dos órganos nacionais.

Artigo 18. Medidas disciplinarias referidas aos órganos dasorganizacións integradas no S. N. de CCOO

O incumprimento dos Estatutos, da política financeira, a vul-neración da política sindical aprobada polo Congreso e das de-cisións adoptadas polo Consello, do programa e dos principiosinspiradores do S. N. de CCOO poderán dar lugar á adopciónde medidas disciplinarias.

O Consello Confederal aprobará un regulamento no que sedefinan as faltas, distinguindo a súa cualificación, así como assancións verbo da súa gravidade e os órganos competentes queas han sancionar. Na necesidade de aplicar medidas discipli-narias antes de adoptar algunha sanción, respectarase o de-reito de audiencia do órgano interesado.

Artigo 19. Autodisolución dos órganos1. Nos casos de autodisolución ou dimisión dos órganos co-

lexiados de dirección de organizacións integradas no S. N. deComisións Obreiras, a Comisión Executiva do ámbito inmedia-tamente superior designará unha dirección provisional quesubstituirá o dito órgano; esta dirección provisional convocaráun congreso ou unha asemblea extraordinarios do ámbito quecorresponda para que proceda á elección da nova dirección.O prazo máximo que terá a dirección provisional para convocare realizar o congreso ou asemblea extraordinaria será de docemeses. A data de convocatoria deberá ser ratificada polo Con-sello do ámbito correspondente ao órgano que designou a di-rección provisional.

Durante o período de actuación da dirección provisional que-darán en suspenso as funcións do Consello correspondente aoámbito do órgano de dirección autodisolto ou dimitido, asícomo as de todos os seus membros derivadas das súa pertenzaao dito órgano de dirección.

2. Considerarase dentro do suposto de dimisión o feito deque o órgano colexiado vexa reducidos a menos da metade osseus membros elixidos directamente no Congreso.

3. Previamente á designación da dirección provisional, oórgano competente para facelo deberá tratar de consensuar onomeamento daquela.

4. Non se considerará como dimisión para estes efectos,cando un ou varios membros do órgano colexiado teñan queabandonalo por ser elixidos para o desempeño de cargos nou-tro órgano de dirección superior en calquera das estruturas derama ou territorio confederadas.

5. Os membros da dirección provisional poderán ser mem-bros natos ao Congreso, dentro dos límites dispostos nas nor-mas congresuais aprobadas para a súa celebración.

federacións e unións, adoptada por estas no ámbito das súasrespectivas competencias, agás nos supostos previstos nos ar-tigos 16.1 e 31 (acción sindical) destes estatutos nos que me-diase a intervención dos órganos nacionais.

3.O S. N. de CC OO de Galicia non responderá das actua-cións dos seus afiliados ou afiliadas cando estas se efec-túen a título persoal e non representativas do sindicato,todo isto con independencia das medidas sancionadoras queo S. N. de CC OO poida adoptar respecto ao seu afiliado ouafiliada.

Artigo 18. Medidas disciplinarias referidas aos órganos dasorganizacións integradas no S. N. de CCOO

O incumprimento dos Estatutos, da política financeira, a vul-neración da política sindical aprobada polo Congreso e das de-cisións adoptadas polo Consello, do programa e dos principiosinspiradores do S. N. de CCOO poderán dar lugar á adopciónde medidas disciplinarias.

O Consello Confederal aprobará un regulamento no que sedefinan as faltas, distinguindo a súa cualificación, así como assancións verbo da súa gravidade e os órganos competentes queas han sancionar. Na necesidade de aplicar medidas discipli-narias antes de adoptar algunha sanción, respectarase o de-reito de audiencia do órgano interesado.

Artigo 19. Autodisolución dos órganos1.Nos casos de autodisolución ou dimisión dos órganos cole-

xiados de dirección de organizacións integradas no S. N. de Co-misións Obreiras, a Comisión Executiva do ámbito inme-diatamente superior designará unha dirección provisional quesubstituirá o dito órgano; esta dirección provisional convocaráun congreso ou unha asemblea extraordinarios do ámbito quecorresponda para que proceda á elección da nova dirección.O prazo máximo que terá a dirección provisional para convocare realizar o congreso ou asemblea extraordinaria será de docemeses. A data de convocatoria deberá ser ratificada polo Con-sello do ámbito correspondente ao órgano que designou a di-rección provisional.

Durante o período de actuación da dirección provisional que-darán en suspenso as funcións do Consello correspondente aoámbito do órgano de dirección autodisolto ou dimitido, asícomo as de todas as persoas que o integrasen derivadas dassúa pertenza ao dito órgano de dirección.

2.Considerarase dentro do suposto de dimisión o feito de queo órgano colexiado vexa reducidas a menos da metade as per-soas que o compoñen elixidas directamente no Congreso.

3.Previamente á designación da dirección provisional, o ór-gano competente para facelo deberá tratar de consensuar onomeamento daquela.

4.Non se considerará como dimisión, para estes efectos,cando unha ou varias que compoñen o órgano colexiado teñanque abandonalo por ser elixidos para o desempeño de cargosnoutro órgano de dirección superior en calquera das estruturasde rama ou territorio confederadas.

5.As persoas que integran a dirección provisional poderánser natas ao Congreso, dentro dos límites dispostos nas normascongresuais aprobadas para a súa celebración.




Artigo 20. Acordos dos órganosAs decisións de calquera órgano adoptaranse por maioría sim-

ple, agás cando se estableza outra maioría nestes Estatutos.Existe maioría simple cando os votos afirmativos dos membrospresentes son máis ca os negativos.

Para establecer as maiorías cualificadas previstas nos esta-tutos, contaranse as persoas efectivamente elixidas para com-poñer o órgano colexiado que vaia tomar tal decisión. Noscongresos contaranse os delegados e delegadas acreditados.Entenderase que hai maioría absoluta cando os votos afirma-tivos sexan máis da metade do reconto resultante.

Nos congresos contaranse os delegados e delegadas acredi-tados para os efectos de quórum.

As decisións serán inmediatamente executivas. Vinculan osmembros do órgano que as adopta e obrigan na súa aceptacióna estes e a afiliación do ámbito afectado.

IV. ÓRGANOS DE DIRECCIÓN, COORDINACION E REPRESENTA-CIÓN DO S. N. DE CCOOArtigo 21. Órganos de dirección, coordinacion e cargos derepresentación do S. N. de CCOO

Os órganos de dirección do S. N. de CCOO son:a) o Congreso Nacionalb) a Conferencia Nacionalc) o Consello Nacionald) a Comisión Executiva NacionalOs órganos de coordinación do S. N. de CCOO son:a) O Comité NacionalO cargo de representación do S. N. de CCOO é o secretario

ou a secretaria xeral coas funcións e competencias de direc-ción que se expresan no artigo 27.

Artigo 22. O Congreso NacionalO Congreso Nacional é o máximo órgano deliberante e deci-

sorio do S. N. de CCOO.a) Composición: o Congreso Nacional, unha vez fixado o

número de delegados e delegadas, estará composto polo se-cretario ou secretaria xeral, a Comisión Executiva Nacional e,a partes iguais, por representantes das federacións, por unhabanda, e das unións, pola outra, en proporción ás cotizaciónsacumuladas nos catro anos naturais anteriores á convocatoriado Congreso. Os delegados e delegadas para o Congreso Na-cional serán elixidos segundo a normativa que regule a súaconvocatoria e funcionamento.

b) Funcionamento:1. O congreso ordinario convocarase cada catro anos.2. O congreso extraordinario poderá ser convocado cando

así o aprobe o Consello Nacional por maioría absoluta ou as or-ganizacións territoriais e/ou federativas que sumen, polomenos, dous terzos das cotizacións.

3. Os congresos ordinarios serán convocados con seismeses de antelación, e os relatorios e documentos que sirvande base para a discusión enviaranse con tres meses de antela-ción; o regulamento e o informe xeral, con un mes; e as emen-das, no prazo que se estableza nas normas de convocatoria doCongreso.

4. Todos os acordos do Congreso se adoptarán por maioría

Artigo 20. Acordos dos órganosAs decisións de calquera órgano adoptaranse por maioría sim-

ple, agás cando se estableza outra maioría nestes Estatutos.Existe maioría simple cando os votos afirmativos de persoasintegrantes presentes son máis ca os negativos.

Para establecer as maiorías cualificadas previstas nos esta-tutos, contaranse as persoas efectivamente elixidas para com-poñer o órgano colexiado que vaia tomar tal decisión. Noscongresos contaranse os delegados e delegadas acreditados.Entenderase que hai maioría absoluta cando os votos afirma-tivos sexan máis da metade do reconto resultante.

Nos congresos contaranse os delegados e delegadas acredi-tados para os efectos de quórum.

As decisións serán inmediatamente executivas. Vinculan aspersoas que compoñen o órgano que as adopta e obrigan nasúa aceptación a estes e a afiliación do ámbito afectado.

IV. ÓRGANOS DE DIRECCIÓN, COORDINACION E REPRESENTA-CIÓN DO S. N. DE CCOOArtigo 21. Órganos de dirección, coordinacion e cargos derepresentación do S. N. de CCOO

Os órganos de dirección do S. N. de CCOO son:a)Congreso Nacionalb)Conferencia Nacionalc)Consello Nacionald)Comité de Dirección Nacionale)Comisión Executiva Nacional

O cargo de representación do S. N. de CCOO é o secretarioou a secretaria xeral coas funcións e competencias de direc-ción que se expresan no artigo 27.

Artigo 22. O Congreso NacionalO Congreso Nacional é o máximo órgano deliberante e deci-

sorio do S. N. de CCOO.a)Composición: o Congreso Nacional, unha vez fixado o nú-

mero de delegados e delegadas, estará composto polo secre-tario ou secretaria xeral, a Comisión Executiva Nacional e, apartes iguais, por representantes das federacións, por unhabanda, e das unións, pola outra, en proporción ás cotizaciónsacumuladas nos catro anos naturais anteriores á convocatoriado Congreso. Os delegados e delegadas para o Congreso Na-cional serán elixidos segundo a normativa que regule a súaconvocatoria e funcionamento.

b)Funcionamento:1.O congreso ordinario convocarase cada catro anos.2.O congreso extraordinario poderá ser convocado cando así

o aprobe o Consello Nacional por maioría absoluta ou as orga-nizacións territoriais e/ou federativas que sumen, polo menos,dous terzos das cotizacións.

3.Os congresos ordinarios serán convocados con seis mesesde antelación, e os relatorios e documentos que sirvan de basepara a discusión enviaranse, como mínimo, cun mes de ante-lación ao inicio das asembleas congresuais do nivel I; o regu-lamento e o informe xeral, como mínimo, cun mes deantelación ao inicio do congreso e as emendas no prazo quese estableza nas normas de convocatoria do Congreso.




simple, agás os que teñan por obxecto a modificación dos Es-tatutos do Sindicato nos apartados de definición de principiose definición do sindicato, que requirirán unha maioría de dousterzos.

5. A normativa de convocatoria, composición e funciona-mento do Congreso será establecida polo Consello Nacional.

6. Articularanse os procesos congresuais tomando comobase o establecido no documento aprobado polo Consello Con-federal sobre novo modelo de congresos.

c) Funcións do Congreso Nacional:1. Determinar a liña xeral, a actividade sindical, a política

de organización e finanzas e a política internacional do S. N.de CCOO.

2. Aprobar e modificar o programa do S. N. de CCOO.3. Aprobar e modificar os Estatutos do Sindicato.4. Aprobar a composición do Consello Nacional.5. Elixir o secretario ou a secretaria xeral do sindicato me-

diante sufraxio libre e secreto.6. Elixir a Comisión de Control Administrativo e Finanzas

e a Comisión de Garantías do sindicato mediante sufraxio libree secreto.

7. Elixir a Comisión Executiva mediante sufraxio libre esecreto

8. Decidir por acordo de 4/5 do Congreso sobre a disolu-ción do Sindicato Nacional e/ou a súa fusión con outra organi-zación sindical.

9. Recoñecer o carácter de corrente sindical.

Artigo 23. As conferencias nacionaisEntre congreso e congreso, e cando por proposta da Comisión

Executiva Nacional o considere oportuno o Consello Nacional,poderán convocarse conferencias nacionais para debater e es-tablecer a posición do sindicato con relación a cuestións es-pecíficas ou xerais de especial interese para a política sindicaldo S. N. de CCOO na liña do aprobado nos congresos nacionais.Os acordos adoptados terán carácter de decisións para o con-xunto do S. N. de CCOO e non poderán contradicir os acordosaprobados polo Congreso Nacional.

En cada convocatoria realizada polo Consello Nacional esta-bleceranse os criterios de asistencia e funcionamento da con-ferencia, coa participación do Consello Nacional e, polomenos, tantos delegados e delegadas como membros domesmo Consello Nacional. Estes delegados e delegadas seránelixidos de maneira proporcional polos Consellos das organi-zacións do artigo 15.

Artigo 24. O Consello NacionalO Consello Nacional é o máximo órgano de dirección e repre-

sentación entre congreso e congreso.a) Composición. O Consello Nacional estará composto por:1. A Comisión Executiva Nacional, incluído o secretario ou

a secretaria xeral do S. N. de CCOO.2. O resto estará composto en igual número por represen-

tantes das federacións nacionais por unha parte e das uniónscomarcais e intercomarcais doutra parte, e en proporción áscotizacións. A dita composición actualizarase cada dous anospor medio do Regulamento do Consello Nacional cos mesmos

4.Todos os acordos do Congreso adoptaranse por maioría sim-ple, agás os que teñan por obxecto a modificación dos Estatu-tos do Sindicato nos apartados de definición de principios edefinición do sindicato, que requirirán unha maioría de dousterzos.

5.A normativa de convocatoria, composición e funciona-mento do Congreso así como a articulación do proceso congre-sual estableceraos o Consello Nacional.

c)Funcións do Congreso Nacional:1.Determinar a liña xeral, a actividade sindical, a política

de organización e finanzas e a política internacional do S. N.de CCOO.

2.Aprobar e modificar o programa do S. N. de CCOO.3.Aprobar e modificar os Estatutos do Sindicato.4.Aprobar a composición do Consello Nacional.5.Elixir o secretario ou a secretaria xeral do sindicato me-

diante sufraxio libre e secreto.6.Elixir a Comisión de Control Administrativo e Finanzas e a

Comisión de Garantías do sindicato mediante sufraxio libre esecreto.

7.Elixir a Comisión Executiva mediante sufraxio libre e se-creto

8.Decidir por acordo de 4/5 do Congreso sobre a disolucióndo Sindicato Nacional e/ou a súa fusión con outra organizaciónsindical.

9.Recoñecer o carácter de corrente sindical.

Artigo 23. As conferencias nacionaisEntre congreso e congreso, e cando por proposta da Comisión

Executiva Nacional o considere oportuno o Consello Nacional,poderán convocarse conferencias nacionais para debater e es-tablecer a posición do sindicato con relación a cuestións es-pecíficas ou xerais de especial interese para a política sindicaldo S. N. de CCOO na liña do aprobado nos congresos nacionais.Os acordos adoptados terán carácter de decisións para o con-xunto do S. N. de CCOO e non poderán contradicir os acordosaprobados polo Congreso Nacional.

En cada convocatoria realizada polo Consello Nacional esta-bleceranse os criterios de asistencia e funcionamento da con-ferencia, coa participación do Consello Nacional e, polomenos, tantos delegados e delegadas como integrantes domesmo Consello Nacional. Estes delegados e delegadas seránelixidos de maneira proporcional polos Consellos das organi-zacións do artigo 15.

Artigo 24. O Consello NacionalO Consello Nacional é o máximo órgano de dirección entre

congreso e congreso.a)Composición. O Consello Nacional estará composto por:1.O Comité de Dirección Nacional, incluído o secretario ou

secretaria xeral.2.O resto estará composto en igual número por represen-

tantes das federacións nacionais por unha parte e das uniónscomarcais e intercomarcais doutra parte, e en proporción áscotizacións previstas no artigo 22.a, que se elixirán no seu res-pectivo consello necesariamente e conforme ás previsións es-




criterios anteriores. Os secretarios e secretarias xerais das fe-deracións e unións son membros do Consello Nacional e formanparte da cota de delegados e delegadas que lles corresponda.O resto dos delegados e delegadas serán elixidos necesaria-mente no seu respectivo consello e de acordo coas previsiónsestablecidas no artigo 10 destes Estatutos.

O Consello Nacional, por proposta da Comisión Executiva Na-cional, incorporará nas súas reunións, con voz pero sen voto,membros do S. N. de CCOO cando se considere oportuna a súapresenza ou asesoramento, pola súa responsabilidade en de-terminados servizos ou comisións de carácter permanente outemporal.

b) Funcionamento1. O Consello será convocado pola Comisión Executiva

catro veces ao ano, polo menos, con carácter ordinario e, concarácter extraordinario, cada vez que o solicite un terzo dosseus membros. Neste último caso, deberase realizar nun prazonon superior a quince días, incluíndo na orde do día o motivoda convocatoria.

2. As resolucións e decisións do Consello adoptaranse pormaioría simple, agás nos casos previstos nestes Estatutos.

c) Funcións1. Discutir e decidir sobre a política xeral do sindicato

entre dous congresos sucesivos e controlar a súa aplicaciónpola Comisión Executiva.

2. Convocar o Congreso Nacional. Aprobar as normas queregulan o proceso congresual previo e o regulamento de fun-cionamento do Congreso.

Os principios e as regras establecidos nas ditas normas e re-gulamentos deben ser respectados e observados polas respec-tivas normas e regulamentos de que se doten as organizaciónsintegradas no S. N. de CCOO.

3. Aprobará anualmente o orzamento de gastos e ingresospor proposta da Comisión Executiva Nacional.

4. Coñecerá anualmente os informes sobre as súas activi-dades, elaborados pola Comisión de Control Administrativo eFinanzas e pola Comisión de Garantías.

5. Elixirá a persoa encargada de dirixir o Galicia Sindical.6. O Consello Nacional, por maioría absoluta, poderá re-

vogar ou elixir os membros da Comisión Executiva, entre con-greso e congreso, sempre e cando non supere un terzo do totaldos seus compoñentes, nin supoña a ampliación do seu númeroinicial en máis dun dez por cento.

7. Aprobar os seguintes regulamentos:— O Regulamento de funcionamento do Consello Nacio-nal e as regras básicas de funcionamento dos órganos dedirección.— O Regulamento de funcionamento da Comisión de Ga-rantías e da Comisión de Control Administrativo e Finan-zas.— O Regulamento de desenvolvemento do artigo 15.3sobre a Sección Sindical.— Os regulamentos necesarios para ordenar a xestióneconómica do S. N. de CCOO e das súas organizacións.— O regulamento dos fondos financeiros.— Os que o propio Consello, no desenvolvemento da po-

tablecidas no artigo 10 destes Estatutos. A dita composiciónactualizarase cada dous anos por medio do Regulamento doConsello Nacional, cos mesmos criterios anteriores.

As mulleres que resulten elixidas para formar parte do CDN,de acordo co artigo 25, non xerarán vacante no Consello Na-cional; permanecerá, por tanto inalterado o número de inte-grantes deste órgano.

O Consello Nacional, por proposta da Comisión Executiva Na-cional, incorporará nas súas reunións, con voz pero sen voto,integrantes do S. N. de CCOO cando se considere oportuna asúa presenza ou asesoramento, pola súa responsabilidade endeterminados servizos ou comisións de carácter permanenteou temporal.

b)Funcionamento1.O Consello será convocado polo Comité de Dirección Na-

cional tres veces aos ano, polo menos, con carácter ordinario,e con carácter extraordinario cada vez que o solicite un terzode integrantes do Consello Nacional. Neste último caso, de-berase realizar nun prazo non superior a quince días, incluíndona orde do día o motivo da convocatoria.

2.As resolucións e decisións do Consello adoptaranse pormaioría simple, agás nos casos previstos nestes Estatutos.

c)Funcións e competencias1.Discutir e decidir sobre a política xeral do sindicato entre

dous congresos sucesivos e controlar a súa aplicación polo Co-mité de Dirección Nacional e pola Comisión Executiva.

2.Convocar o Congreso Nacional. Aprobar as normas que re-gulan o proceso congresual previo e o regulamento de funcio-namento do Congreso.

Os principios e as regras establecidos nas ditas normas e re-gulamentos deben ser respectados e observados polas respec-tivas normas e regulamentos de que se doten as organizaciónsintegradas no S. N. de CCOO.

3.Aprobar anualmente o orzamento da Comisión ExecutivaNacional de gastos e ingresos así como as contas anuais, porproposta da Executiva Nacional e do Comité de Dirección Na-cional.

4.Aprobar anualmente os plans de traballo do S. N. e os ba-lances de actividade.

5.Coñecerá anualmente os informes sobre as súas activida-des, elaborados pola Comisión de Control Administrativo e Fi-nanzas e pola Comisión de Garantías.

6.Elixirá a persoa encargada de dirixir o Galicia Sindical.7.O Consello Nacional, por maioría absoluta, poderá revogar

ou elixir as persoas que compoñen a Comisión Executiva, entrecongreso e congreso, sempre e cando non supere un terzo dototal dos seus compoñentes nin supoña a ampliación do seunúmero inicial en máis dun dez por cento elixidos no X Con-greso Nacional.

8.Aprobar os seguintes regulamentos:— O Regulamento de funcionamento do Consello Nacio-

nal e as regras básicas de funcionamento dos órganosde dirección.

— O Regulamento de funcionamento da Comisión de Garan-tías e da Comisión de Control Administrativo e Finanzas.

— O Regulamento de desenvolvemento do artigo 15.3sobre a Sección Sindical.




lítica sindical, considere convenientes.8. Convocar as conferencias nacionais.9. Cantas outras competencias se lle asignen nestes Esta-

tutos.10. Os acordos e resolucións do Consello Nacional son de

obrigado cumprimento para todas as organizacións que com-poñen a estrutura do S. N. de CCOO.

11. Na súa primeira xuntanza de cada ano aprobará, porproposta da Comisión Executiva Nacional, os temas que deberátratar o Comité Nacional nas súas xuntanzas ordinarias.

12. Modificar as denominacións das organizacións do S. N.recollidas no artigo 15, 1 a) e b), cando por calquera circuns-tancia estatutaria cambien o nome recollido no dito artigo, asícomo modificar e incluír as disposicións necesarias que, porimperativos legais, sexa necesario adaptar nos regulamentosvixentes.

13. No caso de fusión de federacións recollidas no artigo15.1 a), o Consello Nacional respectará a decisión tomada polocongreso de constitución da nova federación, sempre que res-ponda ao acordado polo Consello Confederal e/ou Consello Na-cional cando este aprobou o inicio do proceso de fusión.Modificar as denominacións no artigo antes mencionado asícomo modificar ou incluír as disposicións necesarias que, porimperativos legais, sexa necesario adaptar nos regulamentosvixentes.

Artigo 25. O Comité NacionalÉ o órgano para a dirección e a coordinación nacional, com-

posto polos membros da Executiva Nacional e polos secretariose secretarias xerais das organizacións que se relacionan no ar-tigo 15, nos que concorren as máximas responsabilidades nadirección do sindicato.

Este órgano participará na elaboración de propostas de polí-tica sindical e organizativa de carácter estratéxico e avaliaráos seus resultados e a súa aplicación.

Preparará as reunións do Consello Nacional e manterá unhaperiodicidade polo menos bimestral nas súas reunións.

— Os regulamentos necesarios para ordenar a xestióneconómica do S. N. de CCOO e das súas organizacións.

— O regulamento dos fondos financeiros.— Os que o propio Consello Nacional, no desenvolve-

mento da política sindical, considere convenientes.— O regulamento que desenvolva o artigo 9, apartado j

de dereito do afiliado ou afiliada a solicitar a inter-vención dos órganos competentes da estrutura, así como o procedemento de acceso a información eco-nómica e financeira, o estado das súas contas e a orixe dos recursos do sindicato, en concordancia co disposto no artigo 35 destes Estatutos.

9.Convocar as conferencias nacionais.10.Aprobar, de conformidade co artigo 24.a, a porcentaxe

de ampliación do Comité de Dirección Nacional e elixir as mu-lleres que se incorporarán a el.

11.Os acordos e resolucións do Consello Nacional son de obri-gado cumprimento para todas as organizacións que compoñena estrutura do S. N. de CCOO.

12.Modificar as denominacións das organizacións do S. N. re-collidas no artigo 15, 1 a e b, cando por calquera circunstanciaestatutaria cambien o nome recollido no dito artigo, así comomodificar e incluír as disposicións necesarias que, por impe-rativos legais, cumpra adaptar nos regulamentos vixentes.

13.No caso de fusión de federacións recollidas no artigo 15.1a, o Consello Nacional respectará a decisión tomada polo con-greso de constitución da nova federación, sempre que res-ponda ao acordado polo Consello Confederal e/ou ConselloNacional cando este aprobou o inicio do proceso de fusión. Mo-dificar as denominacións no artigo antes mencionado así comomodificar ou incluír as disposicións necesarias que, por impe-rativos legais, cumpra adaptar nos regulamentos vixentes.

14.Cantas outras competencias se lle asignen nestes Estatutos.

Artigo 25. O Comité de Dirección NacionalO Comité de Dirección Nacional constitúese como órgano de

dirección e coordinación do S. N. de CCOO de Galicia. Está in-tegrado polo secretario ou secretaria xeral, polas persoas quecompoñen a Comisión Executiva e os secretarios e secretariasxerais das federacións nacionais e das unións comarcais e in-tercomarcais.

No caso de que o resultado da composición do Comité nongaranta o cumprimento do establecido no referente ao sindi-cato de homes e mulleres, como medida de acción positiva asúa composición será ampliada nunha porcentaxe de ata o10%. As mulleres que se incorporen ao CDN mediante este sis-tema serán escollidas polo Consello Nacional de entre as mu-lleres que o integran.

O Comité de Dirección Nacional será convocado un mínimode seis veces ao ano con carácter ordinario, e con carácter ex-traordinario cada vez que a Executiva o crea necesario ou osolicite un terzo de integrantes do Comité de Dirección Na-cional; neste caso terase que facer nun prazo non superior aquince días. Para garantir o seu funcionamento regular, dota-rase dun regulamento interno.

As xuntanzas ordinarias do Comité de Dirección Nacionalserán convocadas polo secretario ou secretaria xeral, e con




Artigo 26. A Comisión Executiva NacionalA Comisión Executiva é o órgano de dirección do sindicato

que leva á práctica as decisións e directrices adoptadas poloConsello e polo Congreso.

Funcionará colexiadamente, convocada polo secretario ou se-cretaria xeral ou por unha terceira parte dos seus compoñentes.

O Congreso Nacional fixará o seu número e elixirá os seuscompoñentes.

A Comisión Executiva creará todas as secretarías, comisiónse departamentos que considere convenientes para o mellordesenvolvemento das funcións que ten encomendadas.

Elixirá os responsables de área e secretarías de entre os seusmembros, e configurarán estes, xunto co secretario ou secre-taria xeral, un secretariado ou comisión permanente da Comi-sión Executiva Nacional para atender a dirección e as decisiónscotiás entre as reunións da Executiva Nacional.

Nas estruturas federais e territoriais constituirase a secreta-ría da muller, e a persoa responsable desta integrarase na co-misión executiva correspondente.

Asegurarase un tempo mínimo de catro anos de afiliaciónpara poder ser membro da Comisión Executiva Nacional.

Os membros da Comisión Executiva Nacional poderán parti-cipar, delegados por esta, nas reunións de calquera dos órganosdas organizacións agrupadas no S. N. de CCOO, do que seráninformadas as estruturas intermedias.

Co fin de garantir o seu funcionamento regular, a ComisiónExecutiva terá un regulamento interno.

Funcións da Comisión Executiva Nacional:a) Levar á práctica as decisións adoptadas polo Consello

Nacional e polo Congreso.

carácter extraordinario por un terzo da Comisión ExecutivaNacional.

Funcións e competencias:1.Asegurar a dirección permanente da actividade do S. N.

de CCOO, tomando as decisións pertinentes entre as xuntanzasdo Consello Nacional.

2.Participar na definición dos obxectivos de política sindical,en especial no tocante ás estratexias de diálogo e concertaciónsocial e a negociación colectiva.

3.Participar no deseño e na xestión de políticas organizati-vas de carácter xeral.

4.Aprobar, se for o caso, a proposta do Secretariado ou aComisión Permanente que poida elevar a Comisión Executiva.O Comité de Dirección Nacional poderá aprobar e remover asresponsabilidades da Comisión Executiva.

5.Preparar as xuntanzas do Consello Nacional e velar polodesenvolvemento e aplicación dos seus acordos e resolucións.

6.Facer o seguimento das actividades da Comisión Executiva.7.Participar na xestión dos recursos económicos do conxunto

do S. N., para o cal coñecerá os orzamentos e os balances in-tegrados.

8.Fixar os criterios orientadores da política laboral para opersoal asalariado do S. N. de CCOO no marco do orzamentointegrado.

9.Todas as materias que lle poidan ser atribuídas regulamen-tariamente polo Consello.

Artigo 26. A Comisión Executiva NacionalA Comisión Executiva é o órgano de dirección do sindicato

que leva á práctica as decisións e directrices adoptadaspolo Congreso, o Consello Nacional e o Comité de DirecciónNacional.

Funcionará colexiadamente, convocada polo secretario ou se-cretaria xeral ou por unha terceira parte dos seus compoñentes.

O Congreso Nacional fixará o seu número e elixirá os seuscompoñentes.

A Comisión Executiva creará todas as secretarías, comisiónse departamentos que considere convenientes para o mellordesenvolvemento das funcións que ten encomendadas.

Elixirá os responsables de área e secretarías de entre os seusmembros, e configurarán estes, xunto co secretario ou secre-taria xeral, un secretariado ou comisión permanente da Comi-sión Executiva Nacional para atender a dirección e as decisiónscotiás entre as reunións da Executiva Nacional.

Asegurarase un tempo mínimo de catro anos de afiliaciónpara poder ser integrante da Comisión Executiva Nacional.

As persoas que compoñen da Comisión Executiva Nacionalpoderán participar, delegados por esta, nas reunións de cal-quera dos órganos das organizacións agrupadas no S. N. deCCOO, do que serán informadas as estruturas intermedias.

Co fin de garantir o seu funcionamento regular, a ComisiónExecutiva terá un regulamento interno.

Responderá ante o Congreso ao remate da súa actuación, anteo Consello Nacional e ante o Comité de Dirección Nacional.

Funcións da Comisión Executiva Nacional:a)Levar á práctica as decisións adoptadas polo Consello Na-

cional e polo Congreso.




b) Asegurar a dirección permanente da actividade do sin-dicato, levando á práctica as decisións do Consello Nacional,asegurando a dirección diaria do Sindicato e deliberando e to-mando decisións sobre cuestións urxentes entre reunións doConsello Nacional.

c) Asegurar a organización e funcionamento de todos osservizos centrais do sindicato.

d) Nomear e destituír o persoal técnico e administrativodos servizos do sindicato.

e) Coordinar as actividades do Consello Nacional, das se-cretarías e dos servizos técnicos do sindicato.

f) Manter contactos periódicos con todas as federacións eunións.

g) Levar a responsabilidade das publicacións oficiais cen-trais do sindicato.

h) Responder ante o Congreso ao remate da súa actuacióne ante o Consello Nacional entre congreso e congreso.

i) Nomear e destituír os membros dos órganos de direccióndas sociedades e servizos dependentes do S. N. de CCOO.

j) Coñecer a situación patrimonial e financeira do con-xunto das organizacións nacionais, a través das contas anuais,impostos de sociedades, auditorías internas e externas e cal-quera outro procedemento legal ou convencional, amais de re-coller información nas entidades financeiras sobre os seusactivos e pasivos.

Artigo 27. O secretario ou secretaria xeral do sindicatoa) É quen representa legal e publicamente o sindicato.

Actúa baixo o acordo colexiado do Consello Nacional e da Co-misión Executiva, seguindo o principio de dirección e repre-sentación colectivas, e ten como misión a de cohesionar eimpulsar as funcións dos ditos órganos. Terá as facultades quea lei lle outorga, como representante legal e público do Sindi-cato Nacional.

b) Terá as facultades legais que expresamente se recollenno anexo dos presentes estatutos. No regulamento de funcio-namento da Comisión Executiva poderase regular a forma deexercer estas facultades.

c) Poderá delegar e revogar as funcións e facultades quelle recoñecen estes Estatutos nos membros e órganos compe-tentes do sindicato.

d) No caso de estar ausente, a Executiva Nacional, cole-xiadamente, asumirá as funcións recoñecidas para o secretarioou secretaria xeral durante o período que dure a ausencia.

e) Se entre congreso e congreso o secretario ou a secreta-ria xeral do S. N. de CCOO dimitise ou finase, procederase aunha nova elección por maioría absoluta no Consello Nacional.O seu mandato chegará ata o seguinte congreso ordinario ouata o congreso extraordinario convocado para a elección dunsecretario xeral ou dunha secretaria xeral, se así o decide oórgano de dirección devandito.

f) Presidirá as reunións da Comisión Executiva Nacional eas do Consello Nacional.

g) O secretario ou a secretaria xeral non poderá ser reeli-xido por máis de dous mandatos consecutivos.

h) Presentará un informe ao Congreso Nacional no nomedo Consello Nacional e informes periódicos aos consellos na-

b)Asegurar a dirección permanente da actividade do sindi-cato, levando á práctica as decisións do Consello Nacional edo Comité de Dirección Nacional, asegurando a dirección dia-ria do Sindicato e deliberando e tomando decisións sobre cues-tións urxentes entre reunións do Consello Nacional.

c)Asegurar a organización e funcionamento de todos os ser-vizos centrais do sindicato.

d)Nomear e destituír o persoal técnico e administrativo dosservizos do sindicato.

e)Coordinar as actividades do Consello Nacional e do Comitéde Dirección Nacional, das secretarías e dos servizos técnicosdo S. N. de CCOO.

f)Manter contactos periódicos con todas as federacións eunións.

g)Levar a responsabilidade das publicacións oficiais centraisdo sindicato.

h)Nomear e destituír integrantes dos órganos de direccióndas sociedades e servizos dependentes do S. N. de CCOO.

i)Potenciar a creación de secretarías da muller nas organi-zacións territoriais e federais, e impulsar as que xa existan.As secretarías da muller integraranse nos órganos de direcciónrespectivos con plenos dereitos.

j)Potenciar as secretarías de xuventude.k)Cantas outras competencias se lle asignen nestes Estatutos

no seu desenvolvemento regulamentario.

Artigo 27. O secretario ou secretaria xeral do sindicatoa)É quen representa legal e publicamente o S. N. de CCOO

de Galicia. Actúa baixo o acordo colexiado do Consello Nacio-nal e o Comité de Dirección Nacional e da Executiva Nacional,seguindo o principio de dirección e representación colectivas,e ten como misión dar cohesión e impulsar as funcións dosditos órganos. Terá as facultades que a lei lle outorga, comorepresentante legal e público do S. N. de CCOO.

b)Terá as facultades legais que expresamente se recollen noanexo destes estatutos. No regulamento de funcionamento daComisión Executiva poderase regular a forma de exercer estasfacultades.

c)Poderá delegar e revogar as funcións e facultades que llerecoñecen estes Estatutos en compoñentes e órganos compe-tentes do sindicato.

d)No caso de estar ausente, a Executiva Nacional, colexia-damente, asumirá as funcións recoñecidas para o secretarioou secretaria xeral durante o período que dure a ausencia.

e)Se entre congreso e congreso o secretario ou a secretariaxeral do S. N. de CCOO dimitise ou finase, procederase a unhanova elección por maioría absoluta no Consello Nacional. O seumandato chegará ata o seguinte congreso ordinario ou ata ocongreso extraordinario convocado para a elección dun secre-tario xeral ou dunha secretaria xeral, se así o decide o órganode dirección devandito.

f)Presidirá as reunións do Consello Nacional, do Comité deDirección Nacional e da Comisión Executiva Nacional.

g)O secretario ou a secretaria xeral non poderá ser reelixidopor máis de tres mandatos consecutivos.

h)Presentará un informe ao Congreso Nacional no nome doConsello Nacional e informes periódicos ao Consello Nacional




cionais en nome da Comisión Executiva, agás que se adopteoutro acordo para sesións concretas.

Artigo 28. Incompatibilidades dos membros dos órganos dedirección nacionais

O cargo de membro da Comisión Executiva do S. N., das co-misións executivas das federacións e das comisións executivasdas unións serán incompatibles, debido ás tarefas que estescargos implican, co desempeño das seguintes funcións:

• alcalde, alcaldesa, concelleiro ou concelleira;• membro das Cortes Xerais (Congreso dos Deputadose Senado);• membro dos parlamentos das comunidades autóno-mas e do Parlamento Europeo;• membro do Goberno do Estado ou dos gobernos dascomunidades autónomas;• membro de equipos de goberno dos concellos;• membro das xuntas xerais e/ou institucións provinciais;• calquera cargo de designación directa por parte doGoberno do Estado, ou dalgunha das administracións ouempresas públicas;• Secretaría xeral ou outra denominación que impliquea representación unipersoal legal e pública de toda or-ganización cidadá no ámbito social, político ou laboral;• responsable directo dunha secretaría ou área de tra-ballo permanente nun partido político.• Será incompatible presentarse como candidato oucandidata a algún dos cargos públicos antes sinalados edesempeñar a responsabilidade dunha secretaría xeraldo S. N., federación nacional, unión comarcal ou inter-comarcal, así como desempeñar o cargo de membro daComisión Executiva do S. N.• Dirixir e/ou formar parte do consello de administra-ción ou órganos de dirección ou xestión de empresas,fundacións, etc. cuxos fins sexan colaborar ou levar acabo actividades empresariais relacionadas coas activi-dades e servizos do sindicato ou dependentes deste,salvo en caso de ser o representante nomeado polo Sin-dicato Nacional de CCOO.• Incorrer en calquera das incompatibilidades descritasanteriormente implicará o cesamento automático nocargo e funcións que estea desempeñando a persoa im-plicada, co único requisito da comunicación previa porparte do órgano onde estivera encadrado.

Ser responsable dunha secretaría nacional do S. N. de CCOOe exercer unha secretaría nunha comisión executiva de unióncomarcal e/ou intercomarcal ou federación son incompatiblesentre si.

Ser membro da Comisión de Garantías ou da Comisión deControl de Administración e Finanzas é incompatible co des-empeño de calquera outra responsabilidade noutro rango ounivel do Sindicato.

en nome do Comité de Dirección Nacional, agás que se adopteoutro acordo para sesións concretas.

Artigo 28. Incompatibilidades dos membros dos órganos dedirección nacionais

O cargo de integrante da Comisión Executiva do S. N., dascomisións executivas das federacións e das comisións executi-vas das unións serán incompatibles, debido ás tarefas queestes cargos implican, co desempeño das seguintes funcións:

• alcalde, alcaldesa, concelleiro ou concelleira;• integrante das Cortes Xerais (Congreso dos Deputados

e Senado);• integrante dos parlamentos das comunidades autóno-

mas e do Parlamento Europeo;• integrante do Goberno do Estado ou dos gobernos das

comunidades autónomas;• integrante de equipos de goberno dos concellos;• integrante das xuntas xerais e/ou institucións provinciais;• calquera cargo de designación directa por parte do Go-

berno do Estado, ou dalgunha das administracións ou empresas públicas;

• secretaría xeral ou outra denominación que implique a representación unipersoal legal e pública de toda orga-nización cidadá no ámbito social, político ou laboral;

• responsable directo dunha secretaría ou área de traba-llo permanente nun partido político.

• Será incompatible presentarse como candidato ou can-didata a algún dos cargos públicos antes sinalados e de-sempeñar a responsabilidade dunha secretaría xeral do S. N., federación nacional, unión comarcal ou interco-marcal, así como desempeñar un cargo na Comisión Executiva do S. N.

• Dirixir e/ou formar parte do consello de administración ou órganos de dirección ou xestión de empresas, funda-cións, etc. cuxos fins sexan colaborar ou levar a cabo actividades empresariais relacionadas coas actividades e servizos do sindicato ou dependentes deste, salvo en caso de ser o representante nomeado polo Sindicato Na-cional de CCOO.

• Incorrer en calquera das incompatibilidades descritas anteriormente implicará o cesamento automático no cargo e funcións que estea desempeñando a persoa im-plicada, co único requisito da comunicación previa por parte do órgano onde estivera encadrado.

Ser responsable dunha secretaría nacional do S. N. de CCOOe exercer unha secretaría nunha comisión executiva de unióncomarcal e/ou intercomarcal ou federación son incompatiblesentre si.

Ser parte da Comisión de Garantías ou da Comisión de Con-trol de Administración e Finanzas é incompatible co desem-peño de calquera outra responsabilidade noutro rango ou niveldo Sindicato.

Estas incompatibilidades estenderanse aos secretarios ousecretarias xerais das seccións sindicais das diferentes ad-ministracións públicas do ámbito local, provincial, autonó-mico ou xeral do Estado con relación a cargos oucandidaturas das indicadas no parágrafo anterior que sexan




V. ÓRGANOS DE GARANTÍAS E CONTROLArtigo 29. A Comisión de Garantías do S. N. de CCOO

1. A Comisión de Garantías é o órgano supremo de controldas medidas disciplinarias internas, tanto de carácter indivi-dual sobre os afiliados e afiliadas como de carácter colectivosobre as organizacións, segundo prevén os artigos 12 e 18 des-tes estatutos. Intervén, así mesmo, en cantas reclamaciónslles presenten os afiliados e afiliadas ás organizacións integra-das no S. N. de CCOO de Galicia sobre a violación dos princi-pios de democracia interna recoñecidos nos estatutos. Istoxerará, se é o caso, as oportunas esixencias de responsabili-dade ante os órganos de dirección nacionais.

2. A competencia da Comisión de Garantías do S. N. abran-gue calquera conflito ou situación susceptible de reclamacióndiante dela e que se suscite no ámbito territorial de Galicia,salvo que tal situación exceda do dito ámbito ou afecte ou poidaafectar a outros ámbitos territoriais máis amplos que o propiode aplicación dos estatutos do S. N. de CCOO de Galicia

3. A Comisión de Garantías será elixida polo Congreso Na-cional e estará composta por cinco membros titulares e dousmembros suplentes, que non poderán ser, asemade, membrosdos órganos nin do sindicato nin das organizacións integradaspor el. Os membros electos no Congreso manterán os seus car-gos (salvo finamento ou dimisión) ata o seguinte congreso, noque presentarán un balance da súa actuación durante ese pe-ríodo. O balance publicarase nos órganos de expresión nacio-nais. Anualmente elaborará un informe que presentará aoConsello Nacional e que se publicará nos órganos de expresiónnacionais.

4. No suposto de falecemento, dimisión ou incapacidadefísica ou psíquica, oficialmente declarada, dalgún membro ti-tular da Comisión de Garantías, pasará automaticamente aocupar a vacante temporal ou definitiva un membro suplente.Se a vacante for definitiva, o membro pasará a ser titular.

No caso de que a Comisión de Garantías chegase a ter menosde cinco membros titulares, as vacantes que, por calquera cir-cunstancia, se poidan producir entre congreso e congresoserán cubertas con carácter provisorio ata un novo congresomediante unha elección do Consello Nacional.

5. As decisións e resolucións da Comisión de Garantíasteñen carácter executivo e deberán ditarse no prazo máximodun mes desde que conten coa documentación completa. Estaspoden ser recorribles por órganos sindicais e afiliados e afilia-das diante da Comisión de Garantías Confederal. Para o casoespecífico dos procesos congresuais, establecerase un proce-demento extraordinario de urxencia co obxectivo de reducirao máximo posible os prazos de resolución. Este procedementode urxencia será obxecto do seu desenvolvemento regulamen-tario aprobado polo Consello Confederal.

6. A Comisión de Garantías Nacional dotarase dun regula-mento, que aprobará o Consello Nacional, para o seu funciona-mento e relacións coas outras comisións de garantías constituídas.

7. A Comisión de Garantías é un órgano sindical facultadopara elaborar propostas e suxestións de carácter estatutario,

da mesma administración en que ocupa as responsabilida-des sindicais.

V. ÓRGANOS DE GARANTÍAS E CONTROLArtigo 29. A Comisión de Garantías do S. N. de CCOO

1.A Comisión de Garantías é o órgano supremo de control dasmedidas disciplinarias internas, tanto de carácter individualsobre os afiliados e afiliadas como de carácter colectivo sobreas organizacións, segundo prevén os artigos 12 e 18 destes es-tatutos. Intervén, así mesmo, en cantas reclamacións lles pre-senten os afiliados e afiliadas ás organizacións integradas noS. N. de CCOO de Galicia sobre a violación dos principios dedemocracia interna recoñecidos nos estatutos. Isto xerará, seé o caso, as oportunas esixencias de responsabilidade ante osórganos de dirección nacionais.

2.A competencia da Comisión de Garantías do S. N. abranguecalquera conflito ou situación susceptible de reclamación diantedela e que se suscite no ámbito territorial de Galicia, salvo quetal situación exceda do dito ámbito ou afecte ou poida afectara outros ámbitos territoriais máis amplos que o propio de apli-cación dos estatutos do S. N. de CCOO de Galicia

3.A Comisión de Garantías será elixida polo Congreso Nacionale estará composta por cinco persoas titulares e dúas suplentes,que non poderán ser, asemade, integrantes dos órganos nin dosindicato nin das organizacións integradas por el. A súa compo-sición gardará a proporción do 60/40 % para cada un dos sexos.As persoas electas no Congreso manterán os seus cargos (salvofinamento ou dimisión) ata o seguinte congreso, no que presen-tarán un balance da súa actuación durante ese período. O ba-lance publicarase nos órganos de expresión nacionais. Anual-mente elaborará un informe que presentará ao Consello Nacionale que se publicará nos órganos de expresión nacionais.

4.No suposto de falecemento, dimisión ou incapacidade fí-sica ou psíquica, oficialmente declarada, de persoas titularesda Comisión de Garantías, pasará automaticamente a ocupara vacante temporal ou definitiva alguén suplente. Se a vacantefor definitiva, pasará a ser titular.

No caso de que a Comisión de Garantías chegase a ter menosde cinco integrantes titulares, as vacantes que, por calqueracircunstancia, se poidan producir entre congreso e congresoserán cubertas con carácter provisorio ata un novo congresomediante unha elección do Consello Nacional.

5.As decisións e resolucións da Comisión de Garantías teñencarácter executivo e deberán ditarse no prazo máximo dunmes desde que conten coa documentación completa. Estaspoden ser recorribles por órganos sindicais e afiliados e afilia-das diante da Comisión de Garantías Confederal. Para o casoespecífico dos procesos congresuais, establecerase un proce-demento extraordinario de urxencia co obxectivo de reducirao máximo posible os prazos de resolución. Este procedementode urxencia será obxecto do seu desenvolvemento regulamen-tario aprobado polo Consello Confederal.

6.A Comisión de Garantías Nacional dotarase dun regulamento,que aprobará o Consello Nacional, para o seu funcionamento e re-lacións coas outras comisións de garantías constituídas.

7.A Comisión de Garantías é un órgano sindical facultadopara elaborar propostas e suxestións de carácter estatutario,




funcional e teórico aos órganos de dirección nacionais.8. A Comisión de Garantías non é un órgano sindical

consultivo.9. Requirirase un tempo mínimo de catro anos de afiliación

para poder ser membro da Comisión de Garantías.

Artigo 30. A Comisión de Control Administrativo de Finanzasdo S. N. de CCOO

A Comisión de Control Administrativo e Finanzas, elixida poloCongreso Nacional, estará composta por cinco membros, queteñen como función controlar o funcionamento administrativoe financeiro dos órganos do Sindicato Nacional; os seus mem-bros non formarán parte dos órganos da Confederación nin dasorganizacións confederadas.

Terá dereito a auditar calquera organización en colaboracióncoa Comisión de Control correspondente, así como a solicitarcalquera tipo de información contable ou administrativa queconsidere necesaria para desenvolver o seu labor en calqueraámbito nacional.

Coordinará a súa actuación coa Comisión de Garantías se,como consecuencia dalgún procedemento aberto na organiza-ción, for precisa a actuación de ambas as dúas, preservandocada comisión o seu ámbito competencial.

Revisará os estados de contas e a súa adecuación ás normascontables no seu momento aprobadas, e controlará o funcio-namento administrativo nacional.

Elaborará anualmente un informe que se presentará ao Conse-llo Nacional e que, posteriormente, se publicará. Someterá aoCongreso Nacional correspondente o balance da súa xestión.

O regulamento da Comisión de Control Administrativo e Fi-nanzas será aprobado polo Consello Nacional.

VI. ACCIÓN SINDICALArtigo 31. Principios xerais da acción sindical do S. N. deCCOO

A acción sindical do S. N. de CC OO acórdana os órganos dedirección nacionais. A iniciativa da acción sindical corres-póndelle a cada organización no seu ámbito, que a desen-volverá de acordo coas orientacións fixadas polo SindicatoNacional.

Deberán ser consultadas e debatidas previamente polo Con-sello Nacional e, de non existir, pola Comisión Executiva do S.N. de CCOO:

a) Aquelas propostas de acción sindical que, pola súatranscendencia e repercusión, poidan afectar o desenvolve-mento do S. N. de CCOO, a súa implantación entre os traba-lladores e as traballadoras, ou poidan supoñer unha variaciónda súa política sindical.

b) Aquelas que afecten gravemente aos servizos públicosesenciais de repercusión galega.

O S. N. de CCOO de Galicia, como membro integrante da C.S. de CCOO, pertence de seu á CES, e participa, polo tanto,no Comité Sindical Interfronteirizo con aqueloutros sindicatosque, tanto en Galicia coma en Portugal, pertencen á mesmaorganización internacional. As federacións do S. N. de CCOOde Galicia integraranse, ao mesmo tempo, en todas as comi-

funcional e teórico aos órganos de dirección nacionais.8.A Comisión de Garantías non é un órgano sindical con-

sultivo.9.Requirirase un tempo mínimo de catro anos de afiliación

para poder ser parte da Comisión de Garantías.

Artigo 30. A Comisión de Control Administrativo de Finanzasdo S. N. de CCOO

A Comisión de Control Administrativo e Finanzas, elixida poloCongreso Nacional, estará composta por cinco persoas, queteñen como función controlar o funcionamento administrativoe financeiro dos órganos do Sindicato Nacional; non formaránparte dos órganos da Confederación nin das organizacións con-federadas. A súa composición gardará a proporción do 60/40%para cada un dos sexos.

Terá dereito a auditar calquera organización en colaboracióncoa Comisión de Control correspondente, así como a solicitarcalquera tipo de información contable ou administrativa queconsidere necesaria para desenvolver o seu labor en calqueraámbito nacional.

Coordinará a súa actuación coa Comisión de Garantías se,como consecuencia dalgún procedemento aberto na organiza-ción, for precisa a actuación de ambas as dúas, preservandocada comisión o seu ámbito competencial.

Revisará os estados de contas e a súa adecuación ás normascontables no seu momento aprobadas, e controlará o funcio-namento administrativo nacional.

Elaborará anualmente un informe que se presentará ao Conse-llo Nacional e que, posteriormente, se publicará. Someterá aoCongreso Nacional correspondente o balance da súa xestión.

O regulamento da Comisión de Control Administrativo e Fi-nanzas será aprobado polo Consello Nacional.

VI. ACCIÓN SINDICALArtigo 31. Principios xerais da acción sindical do S. N. deCCOO

A acción sindical do S. N. de CC OO acórdana os órganos dedirección nacionais. A iniciativa da acción sindical corres-póndelle a cada organización no seu ámbito, que a desen-volverá de acordo coas orientacións fixadas polo SindicatoNacional.

Deberán ser consultadas e debatidas previamente polo Con-sello Nacional e, a falta deste, polo Comité de Dirección Na-cional do S. N. de CCOO.

a)Aquelas propostas de acción sindical que, pola súa trans-cendencia e repercusión, poidan afectar o desenvolvementodo S. N. de CCOO, a súa implantación entre os traballadores eas traballadoras, ou poidan supoñer unha variación da súa po-lítica sindical.

b)Aquelas que afecten gravemente aos servizos públicosesenciais de repercusión galega.

O S. N. de CCOO de Galicia, como membro integrante daC.S. de CCOO, pertence de seu á CES, e participa, polo tanto,no Comité Sindical Interfronteirizo con aqueloutros sindicatosque, tanto en Galicia coma en Portugal, pertencen á mesmaorganización internacional. As federacións do S. N. de CCOOde Galicia integraranse, ao mesmo tempo, en todas as comi-




sións e organismos sectoriais derivados do Comité Sindical In-terfronteirizo que se puidesen crear.

VII. ÓRGANO DE PRENSA, FUNDACIÓNS E SERVIZOS TÉCNICOSArtigo 32. Órgano de prensa do S. N. de CCOO

O medio de expresión e difusión do S. N. de CCOO é o GaliciaSindical, baixo a responsabilidade do Consello Nacional. Todosos órganos das organizacións integradas no S. N. de CCOO re-cibirán esta publicación. Así mesmo, o Galicia Sindical serálugar de debate e reflexión. Promoveranse desde as súas páxi-nas a expresión das problemáticas sindicais e laborais e dasopinións distintas que coexistan no seo do Sindicato Nacional.

Artigo 33. As fundaciónsO S. N. de CCOO creou e poderá crear fundacións coas fina-

lidades e obxectivos declarados na súa acta constitutiva. Es-tableceranse estreitos vínculos entre as fundacións e oSindicato Nacional para poder cumprir mellor as finalidadesprevistas.

Artigo 34. Servizos técnicos de asesoramento, asistencia eoutros

O S. N. de CCOO, na forma que considere oportuna, disporádos servizos técnicos de asesoramento e asistencia, e doutrosque considere necesarios de índole editorial, distribución cul-tural, ocio, etcétera, tanto para os traballadores e traballa-doras afiliados coma para os que non o sexan; para istoestablecerá os criterios diferenciados que se consideren opor-tunos para un caso ou outro.

VIII. FINANZAS E ADMINISTRACIÓNArtigo 35. Principios da actuación económica

A actividade económica do S. N. de CCOO, das súas organi-zacións e daquelas nas que estas se estruturan e articulan des-envolverase de acordo cos seguintes principios:

Autonomía de xestión: o S. N. de CCOO e as federacións na-cionais ás que se refire o artigo 15 disporán de autonomía dexestión económica e de patrimonio no seu ámbito de actua-ción, dentro dos límites dos seus recursos propios e dentro dosprocedementos e criterios establecidos nestes Estatutos e osacordos que, no seu desenvolvemento, establezan os órganoscompetentes.

Esta autonomía implica:A capacidade para aprobar os seus orzamentos, que incluirán

os das organizacións nas que se estruture e articule.A xestión e disposición dos bens e dereitos dos que sexa titu-

lar e o cumprimento das obrigas contidas nos presentes Esta-tutos e nas súas normas de desenvolvemento.

Xestión orzamentaria: o orzamento das distintas organiza-cións que integran o S. N. de CCOO constitúe o instrumento bá-sico para o desenvolvemento da súa xestión económica.

sións e organismos sectoriais derivados do Comité Sindical In-terfronteirizo que se puidesen crear.

VII. ÓRGANO DE PRENSA, FUNDACIÓNS E SERVIZOS TÉCNICOSArtigo 32. Órgano de prensa do S. N. de CCOO

O medio de expresión e difusión do S. N. de CCOO é o GaliciaSindical, baixo a responsabilidade do Consello Nacional. Todosos órganos das organizacións integradas no S. N. de CCOO re-cibirán esta publicación. Así mesmo, o Galicia Sindical serálugar de debate e reflexión. Promoverase desde as súas páxi-nas a expresión das problemáticas sindicais e laborais e dasopinións distintas que coexistan no seo do Sindicato Nacional.

Artigo 33. As fundaciónsO S. N. de CCOO creou e poderá crear fundacións coas fina-

lidades e obxectivos declarados na súa acta constitutiva. Es-tableceranse estreitos vínculos entre as fundacións e oSindicato Nacional para poder cumprir mellor as finalidadesprevistas.

Artigo 34. Servizos técnicos de asesoramento, asistencia eoutros

O S. N. de CCOO, na forma que considere oportuna, disporádos servizos técnicos de asesoramento e asistencia, e doutrosque considere necesarios de índole editorial, distribución cul-tural, ocio, etcétera, tanto para os traballadores e traballa-doras afiliados coma para os que non o sexan; para istoestablecerá os criterios diferenciados que se consideren opor-tunos para un caso ou outro.

VIII. FINANZAS E ADMINISTRACIÓNArtigo 35. Principios da actuación económica

A actividade económica do S. N. de CCOO, das súas organi-zacións e daquelas en que estas se estruturan e articulan de-senvolverase de acordo cos seguintes principios:

Autonomía de xestión: o S. N. de CCOO e as federacións na-cionais ás que se refire o artigo 15 disporán de autonomía dexestión económica e de patrimonio no seu ámbito de actua-ción, dentro dos límites dos seus recursos propios e dentro dosprocedementos e criterios establecidos nestes Estatutos e osacordos que, no seu desenvolvemento, establezan os órganoscompetentes.

Esta autonomía implica:A capacidade para aprobar os seus orzamentos, que incluirán

os das organizacións en que se estruture e articule.A xestión e disposición dos bens e dereitos de que sexa titular

e o cumprimento das obrigas contidas nos presentes Estatutose nas súas normas de desenvolvemento.

Xestión orzamentaria: o orzamento das distintas organiza-cións que integran o S. N. de CCOO constitúe o instrumentobásico para o desenvolvemento da súa xestión económica.

Anualmente, o Comité de Dirección Nacional do S. N. deCCOO e o órgano de dirección correspondente de cada unhadas organizacións do S. N. presentarán ao seu Consello un or-zamento que integre as previsións de ingresos e gastos para odesenvolvemento da súa actividade e das estruturas que as in-tegren, así como as súas contas anuais coa aplicación dos re-




Xestión non lucrativa: os eventuais beneficios da actividadeeconómica desenvolvida reverterán obrigatoriamente na melloradas actividades, servizos sindicais e situación patrimonial da or-ganización, sen que, en ningún caso, poidan destinarse aquelesá repartición de beneficios en ningunha das súas formas.

As retribucións percibidas, de ser o caso, polos membros dosórganos de dirección e cargos de representación terán a consi-deración de salario pola prestación de servizos profesionais porconta allea, ou a de compensación de gastos, suxeita ao réximede incompatibilidades establecido nos presentes Estatutos.

Información e transparencia: o S. N. de CCOO e as súas or-ganizacións están obrigadas ao cumprimento das obrigas con-tidas no presente capítulo e a:

Informar periodicamente e dar a máxima difusión aos seusorzamentos e contas anuais, polo menos nos seus elementosbásicos, a través dos seus órganos de difusión.

Dispor de:a. Un rexistro de contabilidade onde figuren os seus esta-

dos de ingresos-gastos e o seu balance xeral.b. Un rexistro de afiliados e afiliadas.c. Un rexistro de delegados, delegadas e persoal sindical.d. Un rexistro de apoderamentos.O Consello Nacional aprobará un regulamento que regule o

acceso dos afiliados e das afiliadas aos rexistros de contabili-dade e a utilización exclusivamente sindical dos ficheiros deafiliación e de delegados e delegadas.

Artigo 36. Patrimonio e financiamento do S. N. de CCOO edas súas organizacións

Os recursos e bens propios do S. N. de CCOO e das súas or-ganizacións están integrados por:

1. A parte proporcional das cotas da afiliación que se llesaplique. O seu importe, periodicidade e formas de aboamentodeterminaraas o Consello Confederal.

2. As doazóns e legados a favor destas polo capital queacumulen ao longo da súa xestión.

3. As subvencións que poidan serlles concedidas, asícomo os ingresos procedentes de acordos sindicais, incluídosos non monetarios derivados das leis e convenios en vigor.Os ingresos ou compensacións de gastos por representaciónsindical en institucións públicas ou organizacións privadas,aínda cando aquela se exerza mediante representación no-minal delegada.

4. Os bens e valores dos que sexan titulares e as súas rendas.5. Calquera outro recurso obtido consonte as disposicións

legais e preceptos estatutarios.6. Todos os bens mobles e inmobles adquiridos, doados ou

sultados do exercicio. O Comité de Dirección Nacional presen-tará, conxuntamente co orzamento da Comisión Executiva Na-cional, as súas contas anuais, a consolidación destesinstrumentos cos das distintas organizacións do S. N.

Xestión non lucrativa: os eventuais beneficios da actividadeeconómica desenvolvida reverterán obrigatoriamente na melloradas actividades, servizos sindicais e situación patrimonial da or-ganización, sen que, en ningún caso, poidan destinarse aquelesá repartición de beneficios en ningunha das súas formas.

As retribucións percibidas, de ser o caso, por integrantes dosórganos de dirección e cargos de representación terán a consi-deración de salario pola prestación de servizos profesionais porconta allea, ou a de compensación de gastos, suxeita ao réximede incompatibilidades establecido nos presentes Estatutos.

Información e transparencia: o S. N. de CCOO e as súas or-ganizacións están obrigadas ao cumprimento das obrigas con-tidas no presente capítulo e a:

Informar periodicamente e dar a máxima difusión aos seusorzamentos e contas anuais, polo menos nos seus elementosbásicos, a través dos seus órganos de difusión.

Dispor de:1.Un rexistro de contabilidade onde figuren os seus estados

de ingresos-gastos e o seu balance xeral.2.Un rexistro de afiliados e afiliadas.3.Un rexistro de delegados, delegadas e persoal sindical.4.Un rexistro de apoderamentos.O Consello Nacional aprobará un regulamento que regule o

acceso dos afiliados e as afiliadas á información económica efinanceira, o estado das súas contas e a orixe dos recursos dosindicato, así como a utilización dos ficheiros das persoas afi-liadas e delegadas nos termos establecidos no artigo 9 h destesEstatutos.

Toda empresa, entidade ou organismo que realice traballospara calquera estrutura do S. N. de CCOO deberá cumprir anormativa laboral e os convenios colectivos correspondentes,en especial no referente aos dereitos sindicais.

Artigo 36. Patrimonio e financiamento do S. N. de CCOO edas súas organizacións

Os recursos e bens propios do S. N. de CCOO e das súas or-ganizacións están integrados por:

1.A parte proporcional das cotas da afiliación que se lles apli-que. O seu importe, periodicidade e formas de aboamento de-terminaraas o Consello Confederal.

2.As doazóns e legados a favor destas polo capital que acu-mulen ao longo da súa xestión.

3.As subvencións que poidan serlles concedidas, así comoos ingresos procedentes de acordos sindicais, incluídos osnon monetarios derivados das leis e convenios en vigor. Osingresos ou compensacións de gastos por representación sin-dical en institucións públicas ou organizacións privadas,aínda cando aquela se exerza mediante representación no-minal delegada.

4.Os bens e valores de que sexan titulares e as súas rendas.5.Calquera outro recurso obtido consonte as disposicións le-

gais e preceptos estatutarios.6.Todos os bens mobles e inmobles adquiridos, doados ou




legados ao S. N. de CCOO ou a cada unha das organizaciónsfederadas.

Para a xestión dos servizos e actividades establecidos nestesEstatutos, poderá solicitar e obter subvencións finalistas dasadministracións públicas.

A aceptación de ingresos e a súa formalización correspon-den exclusivamente ao S. N. de CCOO e a cada unha das súasorganizacións.

Anualmente, a Comisión Executiva do S. N. de CCOO e maisdas súas organizacións presentarán ao Consello correspondenteun orzamento que integre as previsións dos ingresos e os gastospara o desenvolvemento da súa actividade e das demais orga-nizacións nas que estas se estruturan amais das súas contasanuais. A Comisión Executiva Nacional presentará diante doConsello Nacional, conxuntamente co seu orzamento e as súascontas anuais, a consolidación destes instrumentos cos das dis-tintas organizacións.

O S. N. de CC OO e as súas organizacións, referidas no ar-tigo 15, poderán establecer nos correspondentes orzamen-tos fondos patrimoniais dirixidos a asegurar o desen-volvemento e consolidación organizativa ou á mellora e po-tenciación dos servizos básicos. O funcionamento destesfondos estará suxeito ao regulamento que acorde o órganocompetente.

7. O patrimonio histórico documental: a propiedade dosfondos documentais de todo tipo (escritos, sonoros, gráficos,fotográficos, adhesivos e tamén os editados nos diversos so-portes informáticos) que xera a organización nos seus dife-rentes niveis (seccións sindicais, unións, federacións,gabinetes técnicos, Executiva do Sindicato Nacional e fun-dacións, e calquera organización creada polo S. N.) pertenceao Sindicato Nacional e deben ser remitidos automatica-mente aos cinco anos da súa emisión á Fundación 10 deMarzo, por ser a institución creada polo Sindicato Nacionalpara a conservación, custodia, utilización e difusión do seupatrimonio histórico-documental.

Artigo 37. Ordenamento da xestión económicaO Consello Nacional, para ordenar a súa xestión económica

e a das súas organizacións, aprobará:1. Un plan de contas e un manual de procedementos de

xestión, aplicable obrigatoriamente no conxunto das organi-zacións que integran o S. N. de CCOO.

2. Os criterios anuais de xestión e orzamento, segundo adiferente natureza dos ingresos e gastos.

3. O orzamento e as contas anuais e as consolidadas coassúas organizacións.

4. O regulamento e o informe de xestión dos fondos patri-moniais existentes.

5. O regulamento do persoal ao servizo do S. N. de CCOOe das súas organizacións.

6. As liñas xerais da política de recursos humanos.7. Os proxectos de iniciativa económica do S. N. de CCOO

e das súas organizacións.8. Cantas normas básicas resulten necesarias para orde-

nar a actividade sen afectar a autonomía de xestión das or-ganizacións.

legados ao S. N. de CCOO ou a cada unha das organizaciónsfederadas.

Para a xestión dos servizos e actividades establecidos nestesEstatutos, poderá solicitar e obter subvencións finalistas dasadministracións públicas.

A aceptación de ingresos e a súa formalización correspon-den exclusivamente ao S. N. de CCOO e a cada unha das súasorganizacións.

Anualmente, a Comisión Executiva do S. N. de CCOO e maisdas súas organizacións presentarán ao Consello correspondenteun orzamento que integre as previsións dos ingresos e os gastospara o desenvolvemento da súa actividade e das demais orga-nizacións nas que estas se estruturan amais das súas contasanuais. A Comisión Executiva Nacional presentará diante doConsello Nacional, conxuntamente co seu orzamento e as súascontas anuais, a consolidación destes instrumentos cos das dis-tintas organizacións.

O S. N. de CC OO e as súas organizacións, referidas no ar-tigo 15, poderán establecer nos correspondentes orzamen-tos fondos patrimoniais dirixidos a asegurar o desen-volvemento e consolidación organizativa ou á mellora e po-tenciación dos servizos básicos. O funcionamento destesfondos estará suxeito ao regulamento que acorde o órganocompetente.

7.O patrimonio histórico documental: a propiedade dosfondos documentais de todo tipo (escritos, sonoros, gráficos,fotográficos, adhesivos e tamén os editados nos diversos so-portes informáticos) que xera a organización nos seus dife-rentes niveis (seccións sindicais, unións, federacións, ga-binetes técnicos, Executiva do Sindicato Nacional e funda-cións, e calquera organización creada polo S. N.) pertenceao Sindicato Nacional e deben ser remitidos automatica-mente aos cinco anos da súa emisión á Fundación 10 deMarzo, por ser a institución creada polo Sindicato Nacionalpara a conservación, custodia, utilización e difusión do seupatrimonio histórico-documental.

Artigo 37. Ordenamento da xestión económicaO Consello Nacional, para ordenar a súa xestión económica

e a das súas organizacións, aprobará:1.Un plan de contas e un manual de procedementos de xes-

tión, de aplicación obrigatoria no conxunto das organizaciónsque integran oS. N. de CCOO.

2.Os criterios anuais de xestión e orzamento, segundo a di-ferente natureza dos ingresos e gastos.

3.O orzamento e as contas anuais e as consolidadas coas súasorganizacións.

4.O regulamento e o informe de xestión dos fondos patrimo-niais existentes.

5.O regulamento do persoal ao servizo do S. N. de CCOO edas súas organizacións.

6.As liñas xerais da política de recursos humanos.7.Os proxectos de iniciativa económica do S. N. de CCOO e

das súas organizacións.8.Cantas normas básicas resulten necesarias para ordenar

a actividade sen afectar a autonomía de xestión das organi-zacións.




Artigo 38. Obrigas das organizacións integradas no S. N.de CC OO

Aquelas organizacións que non teñan actualizados os seus pa-gamentos, segundo os prazos establecidos polo Consello Na-cional, non poderán exercer o dereito de voto naquel mentresnon regularicen a situación.

Todas as organizacións elaborarán anualmente os balances eorzamentos de gastos e ingresos, que deberán ser remitidosaos órganos de rama e territorios inmediatamente superiores.A través dos mecanismos establecidos na Executiva Nacional,poderanse realizar as auditorías oportunas no conxunto da es-trutura nacional.

O incumprimento inxustificado destas obrigas dará lugar áadopción de medidas disciplinarias.

O S. N. de CCOO procurará as medidas necesarias para ga-rantir a redistribución dos recursos económicos entre os diver-sos órganos que a integran, cos criterios de solidariedade ecorrección dos desequilibrios financeiros que, derivados dascondicións obxectivas, poidan poñer en perigo a presenza enCCOO de federacións de rama ou unións comarcais ou inter-comarcais que non poidan autofinanciarse.

Artigo 39. Persoal ao servizo do S. N. de CCOOAs funcións daquelas persoas que manteñan unha relación la-

boral, non suxeita a un mandato congresual, co S. N. de CCOOdefiniranse e clasificaranse a través do Convenio Colectivo doPersoal Laboral do S. N. de CCOO de Galicia.

IX. DISOLUCIÓN DO SINDICATO NACIONAL DE CCOOArtigo 40. Disolución do S. N. de CCOO

Por acordo de 4/5 dos votos das persoas afiliadas ao S. N.,este poderá disolverse. As formas de disolución establécensemediante un congreso extraordinario convocado exclusiva-mente para tal fin.

Artigo 38. Obrigas das organizacións integradas no S. N.de CC OO

Aquelas organizacións que non teñan actualizados os seus pa-gamentos, segundo os prazos establecidos polo Consello Na-cional, non poderán exercer o dereito de voto naquel mentresnon regularicen a situación.

Todas as organizacións elaborarán anualmente os balances eorzamentos de gastos e ingresos, que deberán ser remitidosaos órganos de rama e territorios inmediatamente superiores.A través dos mecanismos establecidos no Comité de DirecciónNacional, poderanse realizar as auditorías oportunas no con-xunto das organizacións do S. N. de CCOO.

O incumprimento inxustificado destas obrigas dará lugar áadopción de medidas disciplinarias.

O S. N. de CCOO procurará as medidas necesarias para ga-rantir a redistribución dos recursos económicos entre os diver-sos órganos que a integran, cos criterios de solidariedade ecorrección dos desequilibrios financeiros que, derivados dascondicións obxectivas, poidan poñer en perigo a presenza enCCOO de federacións de rama ou unións comarcais ou inter-comarcais que non poidan autofinanciarse.

Artigo 39. Persoal ao servizo do S. N. de CCOOAs funcións daquelas persoas que manteñan unha relación la-

boral, non suxeita a un mandato congresual, co S. N. de CCOOdefiniranse e clasificaranse a través do Convenio Colectivo doPersoal Laboral do S. N. de CCOO de Galicia.

Así mesmo, quen se dedique preponderadamente a tare-fas sindicais non suxeitas a un control de horario fixo e,polo tanto, con flexibilidade no tempo de dedicación e nadispoñibilidade, e que desempeñe, entre outras activida-des, as que a continuación se enumeran non terá unha re-lación laboral coa organización sindical que as retribúa,compense e as dea de alta no réxime xeral da seguridadesocial, senón que manterá unha relación de mandato ou deasociación sindical, e non laboral, de conformidade co es-tablecido na Lei 37/2006 que declara excluídos a respon-sables sindicais na acción protectora do réxime xeral daseguridade social.

Segundo o establecido no estatuto dos sindicalistas deCC OO, estas persoas non incluídas na relación laboral coSindicato, senón que manteñen unha relación de mandatocongresual, son as que se dedican preponderadamente atarefas tipicamente sindicais de atención a afiliados e afi-liadas, visitas a empresas, realización de eleccións sindi-cais, participación en negociacións colectivas, parti-cipación institucional, participación en ERE, elaboración deplataformas reivindicativas, entre outras, aínda cando nonsexan parte de executivas ou órganos de dirección regula-res de CC OO.

IX. DISOLUCIÓN DO SINDICATO NACIONAL DE CCOOArtigo 40. Disolución do S. N. de CCOO

Por acordo de 4/5 dos votos das persoas afiliadas ao S. N.,este poderá disolverse. As formas de disolución establécensemediante un congreso extraordinario convocado exclusiva-mente para tal fin.




Artigo 41. Disposición do desenvolvemento do procesocongresual

Para os efectos de aplicación do artigo, non se considerará di-misión cando un ou varios membros do órgano colexiado teñanque abandonalo por ter sido elixidos para desempeñar cargosnoutro órgano de dirección superior en calquera das estruturasde rama e territorio do Sindicato Nacional ou Confederación, seesta se produce dentro dos prazos establecidos nas normas con-gresuais para o desenvolvemento dos congresos.

Para estes efectos, os novos membros incorporados ao órganopara cubrir estas dimisións terán o mesmo tratamento que oselixidos directamente no congreso correspondente.

ANEXO AOS ESTATUTOS DO S. N. DE CCOO APROBADOS NO8.º CONGRESO NACIONAL

En relación co artigo 27, apartado b dos Estatutos, o secre-tario ou secretaria xeral terá as seguintes facultades:

Tomar parte en concursos e poxas, facer propostas e aceptaradxudicacións; aceptar, con ou sen beneficio do inventario; re-pudiar e manifestar herdanzas e liquidacións de sociedades;entregar e recibir legados; aceptar, liquidar e extinguir fidei-comisos; pagar, cobrar, fixar, garantir e depositar lexítimas ecancelar ou renunciar ás súas garantías legais; facer ou captardoazóns. Dividir bens comúns; exercer o comercio; outorgarcontratos de todo tipo, incluídos de traballo, de transporte ede arrendamentos; retirar e remitir xéneros, envíos e xiros;retirar e levar correspondencia de calquera clase.

Constituír, disolver, extinguir, modificar e xestionar funda-cións e sociedades de todo tipo, incluídas laborais, civís e mer-cantís, conten ou non con participación pública; nomear,aceptar e desempeñar cargos nelas e intervir nos seus conse-llos de administración e xuntas xerais.

Operar con bancos, caixas de aforro e demais organismose entidades bancarias de todo tipo, sexan públicas ou priva-das, nacionais, europeas ou internacionais, incluso co Bancode España, o Banco Central Europeo e o Fondo Monetario In-ternacional, e as súas sucursais, e facer todo canto a lexis-lación e as prácticas bancarias lle permitan. Abrir, seguir ecancelar contas e contas de aforro, contas correntes e decrédito, e constituír e solicitar avais bancarios, fondos de in-vestimento e de caixas de seguridade. Librar, aceptar, avalar,endosar, cobrar, intervir e negociar letras de cambio e outrosefectos. Comprar, vender, trocar ou peñorar valores e cobraros seus xuros, dividendos e amortizacións, concretar pólizasde crédito, xa sexan persoais ou con peñoramento de valo-res, con entidades bancarias e sucursais, asinando os opor-tunos documentos. Modificar, transferir, cancelar, retirar econstituír depósitos de efectivos ou valores, provisionais oudefinitivos.

Afianzar operacións mercantís, singularmente os créditos quecalquera entidade financeira, banco ou caixa de aforro conce-dan ao S. N. de CCOO, ou ás sociedades, empresas e funda-cións con capital no que participe o S. N. de CCOO e asorganizacións relacionadas nestes Estatutos, así como solicitare obter calquera información relacionada coas contas, move-mentos bancarios e relacións coas entidades financeiras, dassociedades, empresas, fundacións con participación do S. N.

Artigo 41. Disposición do desenvolvemento do procesocongresual

Para os efectos de aplicación do artigo, non se considerará di-misión cando unha ou varias persoas do órgano colexiado teñanque abandonalo por ter sido elixidos para desempeñar cargosnoutro órgano de dirección superior en calquera das estruturasde rama e territorio do Sindicato Nacional ou Confederación, seesta se produce dentro dos prazos establecidos nas normas con-gresuais para o desenvolvemento dos congresos.

Para estes efectos, as novas incorporacións ao órgano paracubrir estas dimisións terán o mesmo tratamento que os elixi-dos directamente no congreso correspondente.

ANEXO AOS ESTATUTOS DO S. N. DE CCOO APROBADOS NO8.º CONGRESO NACIONAL

En relación co artigo 27, apartado b dos Estatutos, o secre-tario ou secretaria xeral terá as seguintes facultades:

Tomar parte en concursos e poxas, facer propostas e aceptaradxudicacións; aceptar, con ou sen beneficio do inventario; re-pudiar e manifestar herdanzas e liquidacións de sociedades;entregar e recibir legados; aceptar, liquidar e extinguir fidei-comisos; pagar, cobrar, fixar, garantir e depositar lexítimas ecancelar ou renunciar ás súas garantías legais; facer ou captardoazóns. Dividir bens comúns; exercer o comercio; outorgarcontratos de todo tipo, incluídos de traballo, de transporte ede arrendamentos; retirar e remitir xéneros, envíos e xiros;retirar e levar correspondencia de calquera clase.

Constituír, disolver, extinguir, modificar e xestionar funda-cións e sociedades de todo tipo, incluídas laborais, civís e mer-cantís, conten ou non con participación pública; nomear,aceptar e desempeñar cargos nelas e intervir nos seus conse-llos de administración e xuntas xerais.

Operar con bancos, caixas de aforro e demais organismose entidades bancarias de todo tipo, sexan públicas ou priva-das, nacionais, europeas ou internacionais, incluso co Bancode España, o Banco Central Europeo e o Fondo Monetario In-ternacional, e as súas sucursais, e facer todo canto a lexis-lación e as prácticas bancarias lle permitan. Abrir, seguir ecancelar contas e contas de aforro, contas correntes e decrédito, e constituír e solicitar avais bancarios, fondos de in-vestimento e de caixas de seguridade. Librar, aceptar, avalar,endosar, cobrar, intervir e negociar letras de cambio e outrosefectos. Comprar, vender, trocar ou peñorar valores e cobraros seus xuros, dividendos e amortizacións, concretar pólizasde crédito, xa sexan persoais ou con peñoramento de valo-res, con entidades bancarias e sucursais, asinando os opor-tunos documentos. Modificar, transferir, cancelar, retirar econstituír depósitos de efectivos ou valores, provisionais oudefinitivos.

Afianzar operacións mercantís, singularmente os créditosque calquera entidade financeira, banco ou caixa de aforroconcedan ao S. N. de CC OO, ou ás sociedades, empresas efundacións con capital no que participe o S. N. de CC OO eas organizacións relacionadas nestes Estatutos, así como so-licitar e obter calquera información relacionada coas contas,movementos bancarios e relacións coas entidades financei-ras, das sociedades, empresas, fundacións con participación



de CCOO e do propio Sindicato Nacional mais das súas organi-zacións.

Instar e outorgar actas notariais de todas as clases; promovere seguir expediente de dominio e liberación de cargas; solicitarasentos en rexistros públicos, incluídos mercantís, de publici-dade e da propiedade; facer, aceptar e contestar notificaciónse requirimentos notariais e outorgar poderes. Comparecerdiante do Consello Económico e Social, Valedor do Pobo, De-fensor do Menor e centros e organismos do Estado, comunida-des autónomas, provinciais, municipais ou locais,supranacionais e internacionais, xuíces, tribunais, fiscalías,sindicatos, organizacións empresariais, delegacións, comités,xuntas, xurados e comisións, e neles instar, seguir e terminarcomo demandante, demandado, executante, terceiro, execu-tado ou calquera outro concepto, toda clase de expedientes,xuízos ou procedementos civís, penais, administrativos, con-tencioso-administrativos, laborais e eclesiásticos, de todos osgraos, xurisdicións e instancias, elevando pedimentos e exer-cendo accións legais e excepcións en calquera procedemento,trámite e recurso; prestar canto se requira para a ratificacióne absolver posicións.

Comparecer diante dos organismos da Administración de Tra-ballo, de calquera ámbito territorial que fose, servizos de me-

do S. N. de CC OO e do propio Sindicato Nacional mais dassúas organizacións.

Crear, xestionar, extinguir, liquidar e efectuar todo tipo deoperacións que permita a lexislación en relación con plans efondos de pensións, estean ou non constituídos con participa-ción de CCOO ou as súas organizacións, empresas e fundacións.

Instar e outorgar actas notariais de todas as clases; promovere seguir expediente de dominio e liberación de cargas; solicitarasentos en rexistros públicos, incluídos mercantís, de publicidadee da propiedade; facer, aceptar e contestar notificacións e re-quirimentos notariais e outorgar poderes. Comparecer diante doConsello Económico e Social, Valedor do Pobo, Defensor doMenor e centros e organismos do Estado, comunidades autóno-mas, provinciais, municipais ou locais, supranacionais e interna-cionais, xuíces, tribunais, fiscalías, sindicatos, organizaciónsempresariais, delegacións, comités, xuntas, xurados e comisións,e neles instar, seguir e terminar como demandante, demandado,executante, terceiro, executado ou calquera outro concepto,toda clase de expedientes, xuízos ou procedementos civís, pe-nais, administrativos, contencioso-administrativos, laborais eeclesiásticos, de todos os graos, xurisdicións e instancias, ele-vando pedimentos e exercendo accións legais e excepcións encalquera procedemento, trámite e recurso; prestar canto se re-quira para a ratificación e absolver posicións.

Administrar nos máis amplos termos bens mobles e inmo-bles, facer declaracións de edificación e planificación/deslin-des, marcaxes, agrupacións e segregacións. Contratar aexecución de obras de calquera clase. Recoñecer e pagar dé-bedas e aceptar e cobrar créditos, dar e admitir bens en pa-gamento ou para pagamentoo, dar ou tomar diñeiro apréstamo ou crédito facer e recibir préstamos, pagar e cobrarcantidades, facer efectivos libramentos; dar ou aceptar bensen ou para pagamento; outorgar transaccións, compromisos,renuncias; avalar e afianzar. Comprar, vender, retraer, per-mutar pura ou condicionalmente, con prezo confesado, apra-zado ou pagado ao contado, toda clase de bens inmobles oumobles, dereitos reais e persoais.

Constituír, aceptar, dividir, allear, gravar, redimir e extinguirusufrutos, servidumes, censos, arrendamentos inscribibles eademais dereitos reais, exercitando todas as facultades deri-vadas destes, entre elas cobrar pensións e laudemios, asinarpor dominio, autorizar traspasos e cobrar a participación legaldestes. Constituír, aceptar, modificar, adquirir, allear, pospo-ñer e cancelar, total ou parcialmente, antes ou despois do seuvencemento, cumprírase ou non a obriga asegurada, hipote-cas, peñores, anticrises, prohibicións, condicións e toda clasede limitacións ou garantías. Contratar activa ou pasivamenterendas, pensións ou prestacións periódicas, temporais ou vi-talicias e o seu aseguramento real.

Solicitar, instar, reclamar e percibir axudas, subvencións ecalquera outras cantidades que por calquera concepto ou tí-tulo correspondan, ben sexa directamente ou a través de en-tidades bancarias e de crédito; asinando para tales fins osrecibos, cheques, tíckets e demais documentos que se lle poi-dan esixir para ese efecto.

Comparecer diante dos organismos da Administración de Tra-ballo, de calquera ámbito territorial que for, servizos de me-




diación, arbitraxe e conciliación e de solución de conflitos, Di-rección Xeral de Traballo, delegacións e subdelegacións do Go-berno, xulgados, tribunais superiores de xustiza, AudienciaNacional, Tribunal Supremo, Tribunal Constitucional, Tribunalde Xustiza das Comunidades Europeas, Tribunal Europeo de De-reitos Humanos e neles instar, seguir e terminar como deman-dante, como demandado, executante, terceiro, executado ouen calquera outro concepto, todo tipo de expedientes, xuízos,trámites e procedementos, recursos e execucións; facer cantofor mester para ratificarse e absolver posicións. Instar, seguir,tramitar e terminar, en calquera ámbito que for, convenios co-lectivos, conflitos colectivos, folgas e calquera outra medidade conflito colectivo, denuncias, elevar peticións, exercer ac-cións e excepcións e recursos.

Comparecer, participar e efectuar calquera trámite perti-nente en calquera procedemento ou expediente relacionadocoa materia social, económica ou sociopolítica, co exerciciodos dereitos de manifestación e reunión, folga e conflito co-lectivo, regulacións de emprego, despedimentos e extinciónsindividuais, plurais e colectivas, reconversións sectoriais outerritoriais, eleccións sindicais, incluídas de delegados e de-legadas de persoal, comités de empresa e xuntas de persoal,diante das empresas, as súas organizacións, a Administraciónpública e os institutos ou organismos dependentes dos minis-terios, incluídos o Ministerio de Traballo e Asuntos Sociais, oMinisterio de Economía, o Ministerio para as AdministraciónsPúblicas e Ministerio de Cultura así como nos da Unión Euro-pea, Organización Internacional do Traballo, comunidades au-tónomas ou de calquera outro ámbito territorial inferior.

Así mesmo, está expresamente facultado para, sexa a favorde terceiras persoas ou sexa a favor de organizacións do S. N.de CCOO, in e facer apoderamentos, e efectuar substituciónse delegacións, totais ou parciais, das facultades anteriores ede calquera outra que estea atribuída ao secretario xeral nes-tes Estatutos.

diación, arbitraxe e conciliación e de solución de conflitos, Di-rección Xeral de Traballo, delegacións e subdelegacións do Go-berno, xulgados, tribunais superiores de xustiza, AudienciaNacional, Tribunal Supremo, Tribunal Constitucional, Tribunalde Xustiza das Comunidades Europeas, Tribunal Europeo de De-reitos Humanos e neles instar, seguir e terminar como deman-dante, como demandado, executante, terceiro, executado ouen calquera outro concepto, todo tipo de expedientes, xuízos,trámites e procedementos, recursos e execucións; facer cantofor mester para ratificarse e absolver posicións. Instar, seguir,tramitar e terminar, en calquera ámbito que for, convenios co-lectivos, conflitos colectivos, folgas e calquera outra medidade conflito colectivo, denuncias, elevar peticións, exercer ac-cións e excepcións e recursos.

Comparecer, participar e efectuar calquera trámite perti-nente en calquera procedemento ou expediente relacionadocoa materia social, económica ou sociopolítica, co exerciciodos dereitos de manifestación e reunión, folga e conflito co-lectivo, regulacións de emprego, despedimentos e extinciónsindividuais, plurais e colectivas, reconversións sectoriais outerritoriais, eleccións sindicais, incluídas de delegados e de-legadas de persoal, comités de empresa e xuntas de persoal,diante das empresas, as súas organizacións, a Administraciónpública e os institutos ou organismos dependentes dos minis-terios, incluídos o Ministerio de Emprego e Seguridade Social,o Ministerio de Economía e Competitividade, o Ministerio Fa-cenda e Administracións Públicas e Ministerio de Educación,Cultura e Deporte así como nos da Unión Europea, Organiza-ción Internacional do Traballo, comunidades autónomas ou decalquera outro ámbito territorial inferior.

Facer públicos e certificar ante calquera organismo, Admi-nistración pública ou entidade privada os acordos aprobadospolos órganos de dirección do Sindicato.

Así mesmo, está expresamente facultado para, sexa a favorde terceiras persoas ou sexa a favor de organizacións do S. N.de CCOO, instar e facer apoderamentos, e efectuar substitu-cións e delegacións, totais ou parciais, das facultades anterio-res e de calquera outra que estea atribuída ao secretario ousecretaria xeral nestes Estatutos.



ESpECial X CONGrESO - 24 E 25 dE XaNEirO dE 2013

Órgano de comunicación do S. N. de CCOO

www.galicia.ccoo.es


Documentos x congreso ccoo

Documents

Transcript of Documentos x congreso ccoo