COMUNIDADE DE ÁRBORES E ARBUSTOS

DO PATIO DO COLEXIOCEIP XOÁN DE REQUEIXO

CHANTADA

FALSA CERDEIRA IDENTIFICACIÓN NOME COMÚN: Falsa Cerdeira, - Pruno – Falso Cerezo o Ciruelo rojo ( en

castelán)NOME CIENTÍFICO: Purnos cerasífera “ Autropurpurea “FAMILIA: RosáceasORIXE: Oeste de Asia - Cáucaso

DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 8 m de alto e 4 m de largoTALO – TRONCO: de forma esféricaFOLLAS: caducas, alternas, elípticas, de 4 a 7 cm, dentadas e de cor púrpuraFLORES – FROITO: flores de cor rosada de 2 a 3 cm de largo

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: parques e xardínsLUZ: pode ser plantado á sombra en climas calurosos; pero, o mellor é poñelo

en semisombra COIDADOS E USOS

Non necesita ningún coidado especial. Acostuma ser utilizado como patrón para inxertar ameixeiras

 

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

PRADAIRO IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Pradairo – Arce (en castelán)NOME CIENTÍFICO: Acer PseudoplatanusFAMILIA: Aceráceas ou PlatanáceasORIXE. Centro e sur de Europa e sur de Asia DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 30 metros de alturaTALO – TRONCO: talo cor pálido e tronco grosoFOLLAS: caducas, labeadas, amarelas e avermelladasFLORES – FROITO: flores unisexuais, cor verde e amarelado reunidas en inflorescencias globosas de cinco pétalos, cinco sépalos e oito estames. Non ten froito HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: nace en solos húmidos, sobre todo nas beiras dos ríosAUGA: necesita humidadeLUZ: é dependente da luz que atravesa as súas copasABONO: as súas follas serven de abono para frondosas COIDADOS E USO

Repoboacións forestais. As follas e a raíz como planta medicinal. O tronco e as pólas para infusións de primavera. A madeira para instrumentos musicais e obxectos decorativos

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

FREIXO IDENTIFICACIÓN NOME COMÚN: Freixo - Fresno ( en castelán )NOME CIENTÍFICO: Fraxinus Excelsior L.FAMILIA: OleáceasORIXE: Europa

DESCRICIÓNTAMAÑO: de 30 a 40 mTALO – TRONCO: recto coa tona de cor castaña-gris.FOLLAS: caducas, compostas e pinnadas de 20 a 25 cm de lonxitude. Formadas por 9 – 13 foliolos de forma oval-apuntada, coa beira dentada; de cor verde mate pola cara superior e máis clara pola inferior.FLORES – FROITO: as flores carecen de pétalos, están agrupadas en amentos de cor verde cos rabos longos e poden conter flores masculinas ou feminininas mesturadas ou separadas. Os froitos son secos ( sámaras) , con ás de forma lanceolada duns 3 cm de lonxitude, de cor castaña cando están maduros.

HÁBITATUBICACIÓN - AMBIENTE: solos frescos, húmidos e ricosAUGA: abundante

COIDADOS E USOSA madeira, resistente, úsase para mangos de ferramentas e pezas de carros.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

CHOPO IDENTIFICACIÓN NOME COMÚN: Chopo ou LamagueiroNOME CIENTÍFICO: Populus NigraFAMILIA: SalicaceaeORIXE: Norte de África, Europa e leste de Asia

DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 30 m de alturaTALO – TRONCO: dereito con bastantes avultamentos e fendas. Pólas ascendentes dende o pé. Tona lisa de cor gris-castaña con fendas verticais.FOLLAS: simples, co limbo triangular ou ovo-romboidal, coa punta prolongada e beira dentadas, de 5 a 9 cm. Cando nacen son de cor verde-amarela nos machos e verde-encarnada nas femias.FLORES – FROITO: flores unisexuais, separadas en distintos pés e saen antes cas follas. As femininas son amentos de cor branca-verdosa de 6 a 7 cm e as masculinas de cor gris con estames encarnados e 5 cm de lonxitude. Os froitos son cápsulas de cor verde con sementes diminutas rodeadas de peliños brancos.

HÁBITATUBICACIÓN: todo tipo de solos, entre o nivel do mar e os 1800 m de altitudeAMBIENTE: soporta oscilacións térmicas e xeadas de ata -24 º CAUGA: resiste en climas áridos ou secos.

COIDADOS E USOSA madeira, branda e lixeira, utilízase especialmente para embalaxes

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

MOREIRA IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Moreira - Morera ( en castelán) NOME CIENTÍFICO: Morus Alba ou Morus NigraFAMILIA: MoráceasORIXE: Asia occidental

DESCRICIÓNTAMAÑO: medianoTALO – TRONCO: duro e resistente aos cambios de humidadeFOLLAS: caducas, simples, grandes, acorazonadas e coa beira serrada.Na morus nigra son máis pequenas.Nos brotes novos poden aparecer follas lobuladas.FLORES – FROITO: flores separadas en distinto pé. As masculinas formando amentos e as femininas espigas. Os froitos son secos, diminutos e están envoltos nunha estrutura carnosa de cor branca ou negra segundo sexa da morus alba ou nigra. Desenvólvense igualmente coa flor sen fecundar. Están agrupados formando unha “ amoria”

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: en calquera tipo de solosAUGA: 720 kl de auga ao anoLUZ: soporta moi ben o sol intensoABONO: en primavera e verán

COIDADOS E USOSUsos medicinais: diminúe o colesterol, os niveis de presión sanguínea, o azucre no sangue e mellora a circulación.. Gran tónico para a pel e o cabelo.As follas serven de alimento aos vermes de seda

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

FALSA ACACIA IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Falsa Acacia - RobinaNOME CIENTÍFICO: Robinia PseudoacaciaFAMILIA: FabaceáeaORIXE: centro e leste dos EE.UU. Naturalizada en Europa no século XVII

DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 25 m de alturaTALO – TRONCO: dereito, coa tona de cor gris con fendas. As pólas novas teñen espiñas. Madeira dura e de boa calidadeFOLLAS: caducas, compostas, formadas por foliolos ovais ( 8 a 18) de cor verde-griáceoFLORES – FROITO: as flores son papilonáceas, brancas, olorosas e agrupadas en acios.Os froitos son legumes de 6-8 cm de lonxitude.

HÁBITATUBICACIÓN - AMBIENTE: lugares húmidos, beiras de estradas e camiñosAUGA: de chuviaLUZ: natural

COIDADOS E USOSAs flores son comestibles. Úsase para postes, pilotes e embarcacións

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

LIGUSTRO IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Ligustro – Aligustre ( en castelán )NOME CIENTÍFICO: Ligustrum vulgareFAMILIA: OleáceasORIXE: Asia ( China, Corea e Xapón) , aínda que algunhas especies proceden de Europa e África.

DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 12 ou 15 m de alturaTALO – TRONCO: FlexibleFOLLAS: folla perenne ou caduca segundo a especieFLORES – FROITO: flores brancas ou amarelas en pequenos racimos. Froito pequeno de cor vermella, azul ou branca.

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: pode estar tanto no interior coma no exterior.AUGA: abundante durante as épocas calurosasLUZ: evitar o sol no verán e colocar a pleno sol o resto do ano.ABONO: abonar con frecuencia no outono e diminuír a cantidade no inverno e verán

COIDADOS E USOSÚsase principalmente en xardíns e para crear sebes. As follas moídas en po, usábanse par tinxir, especialmente o cabelo e as crinas das bestas.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

TILLEIRA IDENTIFICACIÓN NOME COMÚN: Tilleira - Tilo( en castelán)NOME CIENTÍFICO: Tilia Tomentosa.FAMILIA: TiliáceasORIXE: Sureste de Europa e Asia Menor

DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 30 m de alturaTALO – TRONCO: tona de cor gris verdosa con manchas claras, bastante lisa e con pequenas fisuras lonxitudianisFOLLAS: caducas, simples e alternas acorazonadas, coa beira serrada, de ata 12 cm de lonxitude, de cor verde escura, con abundante peluxe polo revés.FLORES – FROITO:Flores simples e completas con 5 pétalos estreitos e libres de cor amarela, numerosos estames e un pistilo:. Pequenas e agrupadas en corimbos. Olor característico. Os froitos son cápsulas globulares de 1 cm de diámetro que conteñen unha única semente

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: zonas de clima rústico , 28 ºCAUGA: abundante no verán e moderada no inverno.LUZ: abundante solABONO: abonalo 20 ou 30 días en primavera e outono

COIDADOS E USOSAs flores utilízanse para facer infusións

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

SALGUEIRO IDENTIFICACIÓN NOME COMÚN: Salgueiro - Sauce ( en castelán) NOME CIENTÍFICO: Salix atrocinéreaFAMILIA: SalicáceasORIXE: Asia, Norte de África e de América, Europa

DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 10 mTALO – TRONCO: delgado, coa tona de cor castaña clara-gris, con finas fisuras verticais e polas longas, finas e flexibles.FOLLAS: caducas, simples, de forma oval, lanceolada e aserradaFLORES – FROITO: flores unisexuais, agrupadas en amentos. Os froitos son cápsulas nas que se atopan as sementes diminutas rodeadas de peliños brancos.

HÁBITATUBICACIÓN - AMBIENTE: lugares húmidosAUGA: soportan moi ben as cheas xa que se atopan á beira dos ríos

COIDADOS E USOSUso ornamental en xardíns, formando sebes no cierre de fincas e as súas pólas, en cestería. Ademais, del pódese extraer a salcina coa que se obtén o ácido salicílico que ten moitos usos medicinais: como analxésico, antiinflamatorio…

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

SABUGUEIRO IDENTIFICACION

NOME COMÚN: Sabugueiro Negro, Sabugo, Birto ou Biorteiro, Saúco(castelánNOME CIENTÍFICO: Sambucus nigraFAMILIA: AdoxáceasORIXE: Europa, Asia Menor, Siberia, Norte de África

DESCRICIÓNTAMAÑO: arbusto de 2 a 4 metrosTALO – TRONCO: pequeno de pólas fráxiles por teren unha abundante médula branca e esponxosaFOLLAS: opostas e caducas, imparimpinnadas, compostas de 5 ou 7 foliolos de forma lanceolada ou oval e borde aserrado.FLORES – FROITO: flores pequenas pentámeras de cor branca ou amarelada. formada por densos carimbos terminais. Saen a finais da primavera ou no verán

HABITATUBICACIÓN – AMBIENTE: lugares frescos e húmidos. Frecuente preto dos ríos.

COIDADOS E USOSAs flores posúen propiedades diuréticas, en infusións, úsanse para gripes e catarros; e en uso externo, para feridas , queimaduras e conxuntivites. Os froitos frescos e maduros empréganse na elaboración de marmeladas, xaropes e viños. Son purgantes.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

NOGUEIRA IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Nogueira – Nogal (en castelán)NOME CIENTÍFICO: Juglans RegiaFAMILIA: JungláceasORIXE: Europa e Asia Menor

DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 30 metrosTALO – TRONCO:grisáceo ou pardo escuro con gretas moi pronunciadasFOLLAS: caducas, alternas, compostas, pimnadas e dentadasFLORES – FROITO: florece a finais da primavera ou comezos do verán. O froito é a noz que ten unha casca dura cuberta por unha funda de cor verde

HABITATUBICACIÓN – AMBIENTE: case todas as zonas temperadas do mundoAUGA: para cultivalo precísanse precipitacións mínimas de 700 mmLUZ: precisa luz solar directa para un crecemento enerxéticoABONO: nitróxeno, fósforo, potasio, calcio, magnesio e xofre

COIDADOS E USOSRegos abundantes durante o verán e lixeiros na primavera, evitando encharcamentos.Usos medicinais. A súa madeira utilízase para facer mobles e as súas follas para preparar tintes.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

CASTIÑEIRO IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Castiñeiro – Castaño (en castelán)NOME CIENTÍFICO: Castanea SativaFAMILIA: FagáceasORIXE: Sur de Europa e Asia. Introducida en Galicia polos romanos

DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 30 m de alturaTALO – TRONCO: robusto coas pólas fortes e casi horizontais. Tona gris, lisa e con algunhas fendas pequenas e verticais de cor máis escura.FOLLAS: caducas, simples, en forma de lanza coa beira desnada, de cor verde brillante por o dereito e cubertas de pelo moi fino por o revés, cos nervios moi marcados. Peciolo cilíndrico e curto.FLORES – FROITO: As flores masculinas son amentos longos de 25 a 32 cm de cor amarela. As femininas son espidas con varios ovarios agrupados no interior dunha cuberta espiñenta de cor verde. O froito é a castaña que se desenvolve no interior dunha cúpula espiñenta chamada ourizo que se abre cando madura.

HÁBITATUBICACIÓN - AMBIENTE: solos silícios, frescos, profundos e con clima algo húmidoAUGA: necesita moitaLUZ: abundanteABONO: fertilizantes ricos en nitróxeno, fósforo e potasio

COIDADOS E USOSCando son novos, débense podar as pólas A madeira é moi apreciada en ebanistaría; o froito, como alimento de persoas e animais; as follas secas, como cama do gando; e os resos de ourizos e follas, como fertilizantes.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

CARBALLO IDENTIFICACIÓN NOME COMÚN: Carballo - Roble ( en castelán )NOME CIENTÍFICO: Quercus RoburFAMILIA: FagaceaeORIXE: Europa, dende o Atlántico ata os Urais. É autóctono en España.

DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 45 m de alturaTALO – TRONCO: moi ramificado, coa tona de cor gris ou castaña con fisuras verticais.FOLLAS: simples, ovais e lobuladas, de 10-12 cm de lonxitude e 8 cm de largo,d e cor verde escura mate co peciolo curto.FLORES – FROITO: flores moi pouco aparentes. As masculinas ,amarelas agrúpanse en amentos delgados de uns 4 cm.; as feminias , son espidadas ,de forma globosa e de cor pardo cos estigmas vermellos. Nacen en gtupos de 2 a 4 nos brotes novos, de febreiro a marzo. Os froitos son as landras que miden de 3 a 4 cm de longo e entre 1,5 e 2 cm de largo. Aparecen de 2 a 4 sobre rabiños de 4 a 6 cm de lonxitude

HÁBITATUBICACIÓN - AMBIENTE: todo Galicia, especialmente en alturas inferiores a 800 m AUGA: Preferentemente humidade media alta.LUZ : Necesita boa iluminación.

COIDADOS E USOSMadeira dura, de boa calidade e resistente a putrefacción ,mesmo na auga, úsase na construción naval, para facer recipientes para viño , auga u outros produtos e para mobles. As pólas novas fendidas en tiras aprovéitanse para facer cestas. As landras como alimento para os animais.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

PIÑEIRO IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Piñeiro – Pino(en castelán)NOME CIENTÍFICO: Pinus PinasterFAMILIA: PináceasORIXE: rexión mediterránea, atópase en toda a península

DESCRICIÓNTAMAÑO : ata uns 40 metrosTALO – TRONCO: rexo, dereito, casca escura, áspera e moi agretadaFOLLAS: peremnes, aciculares, ríxidas, agudas e de 10 a 25 cm de longoFLORES – FROITO: as flores son unisexuais.; as masculinas, son grupos de pequenos cones de forma oval de 2 cm, situadas nas pólas baixas ; e as femininas, son pequenos cones leñosos de cor encarnada que aparecen nos brotes terminais . O froito son as piñas ,coas sementes dentro(piñóns, leñosos de cor negra , 1 cm de lonxitude e cunha membrana)

HÁBITATUBICACIÓS – AMBIENTE: solos pobres, areentos e ácidos.AUGA: rego soamente cando a terra está seca, evitar encharcamentosLUZ: precisan a luz do pleno solABONO: de primavera a outono, descansando no verán

COIDADOS E USOSMoitos usos. A súa madeira pódese utilizar en carpintaría , na construción, para facer taboleiros , pasta de papel e carbón vexetal.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

ESCAMBRÓN IDENTIFICACIÓN NOME COMÚN: Escambrón – Endrino(en castelán)NOME CIENTÍFICO: Prunus espinosaFAMILIA: RosáceasORIXE: Europa

DESCRICIÓNTAMAÑO: ata 2 metros de alturaTALO – TRONCO: libre de altura variableFOLLAS: caducasFLORES – FROITO: flores pequenas ,acabadas en punta e co borde serrado.O froito é o endrino, de cor negro azulado, que madura en outono

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: bosques e montes de climas moi variadosAUGA: non necesita un rego moi abundante; pero, tamén soporta unhas condicións húmidas moi elevadas.LUZ: necesita sol se se quere que floreza e dé bos froitosABONO: terreo moi drenado rico en arcilla. Non soporta un terreo rico en turba

COIDADOS E USOSDébese protexer de fríos tardíos, especialmente cando ten a flor. Úsase como planta medicinal e alimenticia

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

CARQUEIXAIDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Carqueixa – Lavacuncas, en castelán ( Carqueja, Carquexa, Engordatoro)NOME CIENTÍFICO: Genista TridentaeFAMILIA:l Leguminosas- Chamaespartium Tridentatum ORIXE: Centro e metade occidental da península Ibérica e noroeste de África ( Marrocos). DESCRICIÓNTAMAÑO: dende 15 a 20 cm ata 1 metro de alto.TALO – TRONCO: talo aladoFOLLAS: carece de follas, facendo o talo e as ás a función fotosintéticaFLORES – FROITO:Flores con cálice peludo, abolboretadas, amarelas e alaranxadas ,en grupos de 2 a 15. Florece de febreiro a xuño ou xullo. HÁBITATUBICACIÓN-AMBIENTE: adáptase moi ben ao frío e ao vento, achaparrando as súas matas coa altitude e o vento forte. Solos ácidos

COIDADOS E USOSPropiedades medicinais.: en xarope ou cocido,como depuratorio do sangue e diurético; e as flores, para catarros e bronquites. É un excelente combustible.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

TUIA IDENTIFICACIÓN NOME COMÚN: Tuia - Tuya( en castelán)NOME CIENTÍFICO: Thuja StndadisuFAMILIA: CupresáceasORIXE: rexións temperadas do hemisferio Norte

DESCRICIÓNTAMAÑO: de 3 a 18 metros de altoTALO – TRONCO: casca parda avermellada e fibrosaFOLLAS: sempre verdes, escuaniformes de 1 a 10 mm, dispostas en paresFLORES – FROITO: flores de cor vermello e amarelo, non ten froito

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: terreos calizos non moi encharcadosAUGA: morre en condicións de sequíaLUZ: non son excesivamente sombríosABONO: normal

COIDADOS E USOSA madeira para facer cabanas e as follas para vitamina C, aceites e perfumes

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

TUIA “ÁUREA NANA” IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Tuia, Árbore da vida, Tuya (en castelán)NOME CIENTÍFICO:Thuya Orientalis Piramidalis “Áurea nana”FAMILIA: CupresáceasORIXE: Asia

DESCRICIÓNTAMAÑO: Frecuentemente ten porte arbustivo, non supera os12 mTALO – TRONCO: Cortiza delgada marrón roxizaFOLLAS: Perennes, en outono é frecuente que caian as insteriors, escamosas,aplanadas en planos verticais de cor amarelo ouro, con matices vermellos no inverno.FLORES – FROITO: globosas ou ovoides, florece na primavera

HÁBITATUBICAC.IÓN – AMBIENTE: Adáptase a todo tipo de chans arxilosos e calizos . Soporta baixas temperaturas.AUGA: Resiste a sequía LUZ: Pleno sol ou semisombra

COIDADOS E USOSOrnamental para parques e xardíns. Aplicacións medicinais: as pólas son astrinxentes, antihemorroidais, eliminan verrugas e papilomas; sendo velenosa a inxesta do seu aceite.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

CIMBRO IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Cimbro, Junípero Azul , enebro ( castelán)NOME CIENTÍFICO:Juniperus Sabina, variedade“blue star”·FAMILIA: CupresáceasORIXE: Europa e Asia

DESCRICIÓNTAMAÑO:Pode superar 1 m de altura, aínda que medra máis de largo ca de altoTALO – TRONCO:Pólas tendidas polo chan, de cor pardo avermellado ou cincenta, que se desprende en placas.FOLLAS: Dispostas en 4 rengleiras, algo aquilladas, de cor azul e posúen unha glándula ovalada resinosa no dorso, que desprende olor penetante FLORES – FROITO: Florece a partir de setembro ata a primavera.

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: Todo tipo de solos en zonas próximas ao mar ata altitudes de 3.700mAUGA:Resiste en zonas de pouca humidadeLUZ: Pleno sol, resiste calor intenso.ABONO: Dende inicio da primavera ata final do outono

COIDADOS E USOSOrnamental en parques e xardíns, como tapizante en taludes, borduras e escalinatas

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

CIMBRO RASTREIRO REPEAL IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Cimbro,Junípero rastrero, enebro rastrero (castelán)NOME CIENTÍFICO: Juniperus Horizontalis “ Repanda”FAMILIA:CupresáceasORIXE:Europa e Asia

DESCRICIÓNTAMAÑO: Só acada 15 cm de alto, pero esténdese ata 1,5 m sobre o chanTALO – TRONCO: Pólas avermelladas.FOLLAS: Azul grisáceas no verán e case malvas no invernoFLORES – FROITO:

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: Non é esixente co tipo de solo, pode vivir en terreos calizos, pobres, húmidos ou pedregosos. Tolera a calor e as xeadas. AUGA: Pouca. Resiste as secas pero non os encharcamentos, que lle poden producir fungos. LUZ: Pleno sol ou semisombraABONO: Non é necesario, pero pódeselle botar un pouco de materia orgánica en outono

COIDADOS E USOSOrnamental en parques e xardíns, como tapizante. Afoga as malas herbas

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

BERBERIS IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Agracejo rojo, agracejo púrpuraNOME CIENTÍFICO:Berberis thubergii “ Atropurpúrea”FAMILIA: BerberidaceaeORIXE: Xapón

DESCRICIÓNTAMAÑO: Ata 2 m, sendo o habitual de 0,5 a 1 mTALO – TRONCO:FOLLAS: Caducas, pequenas, ovaladas e de cor púrpuraFLORES – FROITO:Amarelas pálidas, tinxidas de vermello, que aparecen na primavera e dan lugar a froitos vermellos no outono.

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: Todo tipo de solos, pero frecuentemente calizos. Calquera situación climática, aínda que prefiren ambientes frescos e pouco calurosos no verán.AUGA: ModeradaLUZ: Pleno sol ou semisombra.

COIDADOS E USOSOrnamental,principalmente formando sebes

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

BUXO IDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Buxo, Boj ( en castelán)NOME CIENTÍFICO: Buxus SempervirensFAMILIA: BuxaceaeORIXE: Europa, norte de África e oeste de Asia

DESCRICIÓNTAMAÑO: 1 m por 1,5 m, non sobrepasa os 5 m de alturaTALO – TRONCO: Moitas pólas ríxidas, cortiza pardo-clara e polo xeral agretada profundamente.FOLLAS: Perennes, enteiras. Opostae e coriáceas, de cor verde escura lustrosa máis pálidas polo envés, cos bordes lixeiramente enrolados.FLORES – FROITO: Flores pequenas, branqueciñas, de olor desagradable. Froito verde e logo pardusco do tamaño dun garavanzo con tres corniños e sementes negras lustrosas metidas en cápsulas

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: Solos húmidos con ph neutro e algo calizos. Resiste frío e vento. AUGA: Soporta sequías.LUZ: Tolera o sol, aínda que prefire semisombra

COIDADOS E USOSOrnamental, fundamentalmente facendo sebes. Propiedades medicinais homeopáticas e contra os procesos réumáticos.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

ESCALONIA IDENTIFICACIÓN NOME COMÚN: Escalonia - Sete CamisasNOME CIENTÍFICO: Escalonia RubraFAMILIA:SaxifagraceaeORIXE:América do sur, sobre todo Chile, e en xeral os Andes

DESCRICIÓNTAMAÑO:Ata 2 m de alturaTALO – TRONCO:FOLLAS: Perennes, simples, alternas con marxe dentado, de cor verde escuro, máis claras na parte posterior.FLORES – FROITO: Flores en forma de campaíña, moi perfumadas, de cor rosa ou carmesí, que saen a comezos do verán.

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: Lugares senlleiros protexidos do frío extremo. Case todo tipo de solos exceptuando os calcáreos.AUG A:Moi resistente á sequíaLUZ : Moita luz solarABONO: Outono e inverno con fertilizante orgánico.

COIDADOS E USOSPodar despois da floración. Ornamental, illada ou formando sebes.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

LIGUSTRO ARBÓREO DE XAPÓNIDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Ligustro Arboreo de Xapón – Aligustre del Japón, Troana(castelán)NOME CIENTÍFICO: Ligustrum Japonicum ThunbFAMILIA: OleaceaeORIXE: Xapón, introduciuse na China e dende alí a Europa no ano 1845

DESCRICIÓNTAMAÑO: Ata 4 m de alturaTALO – TRONCO: Cor gris escuro, liso e con pólas flexibles.FOLLAS: perennes de cor verde intenso menos brillante polo envés, opostas, ovadas de 4-10 cm de lonxitude e 2-5 cm de largo.FLORES – FROITO: Flores hermafroditas, pequenas, numerosas ,de coloración lixeiramente verdosa, amarela ou branca, algo olorosas, agrupadas en acios. Froito tamén en acios, formado por drupas de cor negro azulado, de forma esférica irregular de 5 mm de diámetro

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: Dáse ben en todos os solos, aínda que prefire terreos frescos e areosos. Ambientes máis ben húmidos. Resiste o clima mariño e a contaminación.Soporta ben o frío e as xeadas.AUGA: Tolera algo a sequía.LUZ : Sol, semisombra e sombra

COIDADOS E USOSNon require excesivos coidados. As pólas úsanse para elaborar cestos e gaiolas; a madeira dura e elástica, para fabricar obxectos torneados; as follas e demais partes verdes, teñen propiedades astrinxentes; os froitos, ás veces, utilízanse como colorante en viños; e as sementes, en algunhas zonas do Xapón, como sucedáneo do café.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA

PLÁTANO DE SOMBRAIDENTIFICACIÓN

NOME COMÚN: Plátano de sombra - Plátano de paseoNOME CIENTÍFICO: Platanus X HispanicaFAMILIA: PlatanaceaeORIXE: Non está claro, xa que provén do cruce entre o Platanus Orientalis L, nativo do suroeste de Asia, e o Platanus Occidentalis L , nativo da zona atlántica dos EEUU. Hai quen o localiza en Londres, España, ou mesmo en Turquía.

DESCRICIÓNTAMAÑO: Pode sobrepasar os 40 m de alturaTALO – TRONCO: Erecto e con casaca que se desprende en placas cremoso-verdosas ou amarelentasFOLLAS: Caducas, grandes, alternas e palmeadas de 3-6 lóbulos.FLORES – FROITO: Flores insignificantes sobre pedúnculos longos, que saen en abril. Froito a modo de castañas cubertas dunha pel con púas, que maduran no verán e moitos permanecen na árbore ata a primavera seguinte.

HÁBITATUBICACIÓN – AMBIENTE: Moi resistente e lonxevo ( ata 300 anos ) soporta ben a polución. Prefire solos lixeiros e frescos.AUGA : cómprelle certa humidade.LUZ : necesita moita

COIDADOS E USOSRequire poda de formación e mantemento. A madeira úsase para utensilios de carpintería ademais de ser un bo combustible. Utilízase en ornamentación de bulevares, paseos, parques... A casca e as follas teñen propiedades astrixentes.

OUTONO

INVERNO

PRIMAVERA