6. Comentario de textoLEE OS TEXTOS E CONTESTA:

1. ¿Como se descubre a imitación romana do mundo grego? ¿Que significou este descubrimento?

2. Describe a importancia da luz cenital no Panteón e defínea. ¿Por qué foi importante este edificio?

3. Explica a evolución do retrato romano.¿Cales son as características antes do Baixo Imperio?

1. A superioridade da arte grega

“A arte romana é unha copia, unha copia feita con certa liberdade, cambiando algunhas cousas; pero unha copia

nada máis. Durante moitos séculos descoñecéronse os orixinais. Ninguén sospeitaba que a arquitectura romana

procedía doutra. Ensalzábase pola beleza que posuía unicamente de segunda man. Winckelmann sinalou ao

mundo moderno a pauta para descubrir o rixinal. Cando, ao fin, se fixo a luz sobre a arquitectura grega quedou ao

descuberto a inferioridade da réplica romana”

Porter, A. K.: Más allá de la arquitectura. Madrid, 1929, pág. 24 y 25

2. O Panteón de Roma

“O máis belo exemplo da orde corintia na construcción na construcción atopámola, sen dúbida ningunha, no

Panteón de Roma; un edificio que ademais é tan único no seu xénero, que nos vemos obrigados a ocuparnos del

en primeiro lugar. Levantado orixinariamente por Agripa como pórtico principal para as súas termas, disposto

máis tarde para servir de templo e provisto de atrio, logrou salvara en esencia o seu extraordinario efecto a través

de todas as restauracións e depedracións, aínda que con dolorsas pérdidas....

O interior queda dominado pola unidade e a beleza da luz cenital, que colma maravillosamente aquel edificio

circular cos seus raios e reflexos.”

Burckhardt, J.: O Cicerone: Arquitectura. Barcelona, 1953, págs. 27-28

3. O retrato antes do baixo Imperio

“Na segunda metade do século primeiro a. de C. a arte romana imitou os modelos arcaicos do século VI (Pasiteles,

Stephanus), e o afeminado rococó alexandrino (Arcesilao e a súa escola). No periodo augusteo foi un visualismo

seudo-idealista , é dicir, que imitaba a arte idealista de Grecia no século V, pero cun especial sabor de visualismo....

Este seudo-idealismo fo reemplazado por un avanzado visualismo, impresionista, fotográfico, singularista e

ilusionista. No arco de Tito cada retrato é, como unha moderna fotografía, a reproducción dunha impresión

pasaxeira.”

Sorokin, P.A.: Dinámica social e cultural. Madrid,1962, Pág. 154