AS TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN E DA COMUNICACIÓN

Josué García Soutelo.

1º Bach. A

Josué García 1º Bach A.

Índice

As tecnoloxías da información: evolución histórica..............................3

Telecomunicacións...............................................................................6

Intelixencia artificial (IA)....................................................................8

Tecnoloxía multimedia......................................................................8

A Globalización: Internet....................................................................10

A web 2.0............................................................................................11

Aplicacións sociais das TICS............................................................13

Valoración crítica das posibilidades e riscos das tecnoloxías da información........................................................................................15

Traballo TICS Páxina 2

Josué García 1º Bach A.

As tecnoloxías da información: evolución histórica.

As TICS xorden de maneira aproximada a raíz da invención do telégrafo (1833) e o posterior desligue de redes telegráficas pola xeografía nacional, que en España desenrolase entre os anos 1850 e 1900.  Actualmente, estamos acostumados a coexistir con todo tipo de servizos que nos facilitan a comunicación entre persoas, pero a experiencia con estes sistemas é relativamente recente. Ao longo da historia os sinais foron evolucionando en cuanto á súa variedade e complexidade, para axustarse ás necesidades de comunicación do home. Esta evolución das comunicacións entre persoas beneficiouse en boa medida dos avances tecnolóxicos experimentados en todas as épocas, que foron suprimindo as barreiras que tradicionalmente limitaron a interactividade entre as persoas: riqueza de contido, distancia das comunicacións, cantidade de información transmitida,..O uso de novos tipos de sinais e o desenvolvemento de novos medios de transmisión, adaptados ás crecentes necesidades de comunicación, foron fenómenos paralelos ao desenvolvemento da historia. Outros feitos importantes que marcaron a evolución das telecomunicacións e, polo tanto, o devir das tecnoloxías da información e comunicación foron:

1876 (10 de marzo): Grahan Bell inventa o teléfono,

en Boston, mentres Thomas Watson constrúe o primeiro

aparato.

1927 (11 de Xaneiro): Realízase a primeira transmisión de radiotelefonía de

longa distancia, entre USA e o Reino Unido, a cargo de AT&T e a British Postal

Office.

1948 (1 de Xullo): Tres enxeñeiros de Bell Laboratories inventaron o transistor,

o cal, supuxo un avance fundamental para toda a industria de telefonía e

comunicacións.

1951 (17 de Agosto): Comeza a operar o primeiro sistema transcontinental

de microondas, entre Nova York e San Francisco.

1956 (ao longo do ano): Comeza a instalarse o primeiro cable

telefónico trasatlántico.

Traballo TICS Páxina 3

Josué García 1º Bach A.

1963 (10 de Novembro): Instálase a primeira central pública telefónica, en

USA, con compoñentes electrónicos e mesmo parcialmente dixital.

1965 (11 de Abril): En Succasunna, USA, chégase a instalar a primeira oficina

informatizada, o cal, sen dúbida, constituíu o nacemento do

desenvolvemento informático.

1984 (1 de Xaneiro): Por resolución xudicial, a compañía AT&T divídese en

sete provedores (the Baby Bells), o que significou o comezo da liberación do

segmento de operadores de telecomunicacións, a nivel mundial, o cal

progresivamente foise materializando ata os nosos días. 

Dende 1995 ata o momento actual os equipos foron incorporando tecnoloxía

dixital, o cal posibilitou todo o cambio e as novas tendencias ás que

asistimos. Abandónase a transmisión analóxica e nace a Modulación por

Impulsos Codificados ou, o que é o mesmo, a frecuencia inestable

convértese en código binario, establecendo os datos como único elemento

de comunicación.

A revolución electrónica iniciada na década dos

70 constitúe o punto de partida para

o desenrolo crecente da Era Dixital. Os avances

científicos no campo da electrónica tiveron

dúas consecuencias inmediatas: a caída

vertixinosa dos prezos das materias primas e a

preponderancia das Tecnoloxías da Información que combinaban

esencialmente a electrónica e o software.

Pero, as investigacións desenvolvidas a principios dos anos 80 permitiron a

converxencia da electrónica, a informática e as telecomunicacións

posibilitando a interconexión entre redes. Desta forma, as TIC

convertéronse nun sector estratéxico para a "Nova Economía".

Dende entón, os criterios de éxito para unha organización ou empresa

dependen en boa medida da súa capacidade para adaptarse ás innovacións

tecnolóxicas e da súa habilidade para saber explotalas no seu propio

beneficio.

A Informática é a ciencia do tratamento automático da información a través

dun computador (chamado tamén ordenador ou computadora). Entre as

tarefas máis populares que facilitou esta tecnoloxía encóntranse: elaborar

documentos, enviar e recibir correo electrónico, debuxar, crear efectos

Traballo TICS Páxina 4

Josué García 1º Bach A.

visuais e sonoros, maquetar folletos e libros, manexar a información

contable nunha empresa, reproducir música, controlar procesos industriais e

xogar.

Informática é un vocábulo inspirado no francés informatique, formado á súa

vez pola conxunción das palabras information e automatique, para dar idea

da automatización da información que se logra cos sistemas

computacionais.

A informática é un amplo campo que inclúe os fundamentos teóricos, o

deseño, a programación e o uso das computadoras (ordenadores).

Información utiliza as computadoras, un compoñente indispensable na

sociedade moderna para procesar datos con aforro de tempo e esforzo.

Se nos cinguimos á definición que de tecnoloxía fan Harvey Brooks e Daniel

Bell: "o uso dun coñecemento científico para especificar modos de facer

cousas dun modo reproducible", poderiamos dicir que as Tecnoloxías de

Información, máis que

ferramentas xeradoras de

produtos finais, son procesos

científicos cuxo principal

obxectivo é a xeración de

coñecementos, que ao cabo

incidirán nos modos de vida das

sociedades, non só nun ámbito

técnico ou especializado, senón

principalmente na creación de

novas formas de comunicación e convivencia global.

Poderíase establecer un punto de semellanza entre a revolución das

Tecnoloxías da Información e a Revolución Industrial, cuxa principal

diferenza reside na materia prima da súa maquinaria, é dicir, pasamos

dunha eclosión social baseada nos usos da enerxía a unha sociedade cuxo

ben primordial pasou a ser o coñecemento e a información. Poden ser

incluídas nesta grande área das ciencias, a microelectrónica, a computación

(hardware e software), as telecomunicacións e (segundo opinión dalgúns

analistas) a enxeñaría xenética. Esta última, por descodificar, manipular e

reprogramar a información xenética da materia vivente.

Dende un punto de vista histórico, a revolución das Tecnoloxías da

Información marca un momento crucial e decisivo na sociedade mundial,

pois penetrou en todas as áreas de vida humana, non como axente externo,

senón como (moitas veces) motor

Traballo TICS Páxina 5

Josué García 1º Bach A.

que xera un fluxo activo nas interrelacións sociais.

Durante a última década do século pasado, moito falouse sobre unha nova

era de escurantismo informativo, ocasionado por esta sorte de carreira

contra reloxo pola adquisición e xeración de información e coñecementos.

Non obstante, as novas tecnoloxías da información, representan unha

oportunidade singular no proceso de democratización do coñecemento, pois

os usuarios poden coller o control da tecnoloxía, que usan e xeran, e

producir e distribuír bens e servizos. Podería pensarse que as TI abriron un

territorio no cal a mente humana é a forza produtiva directa de maior

importancia na actualidade.

Polo tanto, o ser humano é capaz de converter o seu pensamento en bens e

servizos e distribuílos non xa nunha fronteira local, senón globalmente. As TI

modificaron substancial e, irrevogablemente a forma en que vivimos,

durmimos, soñamos e morremos. Neste caso, poderiamos facernos eco das

palabras de "Jean Paul Sartre" cando di que non se trata de preguntarnos se a

historia ten un sentido, senón de que -xa que estamos metidos ata o

pescozo- debemos dar o sentido que nos pareza mellor e prestar toda a

nosa colaboración para as accións que o requiran. Isto aplícase

perfectamente á participación cidadá activa no desenvolvemento das

Tecnoloxías da Información no país, o que por ende incidirá no crecemento

económico, político, social e cultural da nación.

Telecomunicacións

Traballo TICS Páxina 6

Josué García 1º Bach A.

Unha telecomunicación é toda transmisión e recepción de sinais de calquera natureza, tipicamente electromagnéticos, que conteñan signos, sons, imaxes ou, en definitiva, calquera tipo de información que se desexe comunicar a certa distancia.Por metonimia, tamén se denomina telecomunicación (ou telecomunicacións, indistintamente) á disciplina que estuda, deseña, desenvolve e explota aqueles sistemas que permiten as devanditas comunicacións; de forma análoga, a enxeñaría de telecomunicacións resolve os problemas técnicos asociados a esta disciplina.

As telecomunicacións son unha infraestrutura básica do contexto actual. A capacidade de poder comunicar calquera orde militar ou política de forma case instantánea foi radical en moitos acontecementos históricos da Idade Contemporánea -o primeiro sistema de telecomunicacións moderno aparece durante a Revolución Francesa-. Pero ademais, a telecomunicación constitúe hoxe en día un factor social e económico de gran relevancia. Así, estas tecnoloxías adquiren unha importancia propia se valoramos a súa

utilidade en conceptos como a globalización ou a sociedade da información e do coñecemento; que se complementa coa importancia destas en calquera tipo de actividade mercantil, financeira, bolsista ou empresarial. Os medios de comunicación de masas tamén se valen das telecomunicacións para compartir contidos ao público, de

grande importancia á hora de entender o concepto de sociedade de masas.

A telecomunicación inclúe moitas tecnoloxías como a radio, televisión, teléfono e telefonía móbil, comunicacións de datos, redes informáticas ou Internet. Gran parte destas tecnoloxías, que naceron para satisfacer necesidades militares ou científicas, converxeu noutras enfocadas a un consumo non especializado chamadas tecnoloxías da información e a comunicación, de grande importancia na vida diaria das persoas, as empresas ou as institucións estatais e políticas.

Ao longo da historia desenvolvéronse distintos aparellos que aceleraron o proceso da evolución das telecomunicacións, entre eles destacan:

Traballo TICS Páxina 7

Josué García 1º Bach A.

O telégrafo

O telégrafo eléctrico, que se desenrolou na primera metade do século XIX,

ten a súa orixe na multitude de experimentos e das novas tecnoloxías, polo

que non se pode mencionar un só inventor aínda que haxa algúns nomes

importantes.

Non obstante non foi ata a primeira patente dun telégrafo cando este saíu

dos laboratorios. Foi en 1837, cando William Fothergill Cooke, quen se

asociou co profesor de física Charles Wheatstone,

patentou un telégrafo de cinco condutores eléctricos

que facían mover outras cinco agullas imantadas

coas que sinalar unha das 20 letras que tiña o

aparato.

O teléfono.

Un dos inventos máis exitosos do século XIX, que aínda é moi usado nos nosos días, foi o teléfono. Este invento fixo posible comunicarse utilizando a voz, aínda que nun principio non se apostou polo seu desenvolvemento debido ao éxito e o poder que xa tiña o telégrafo. Como en moitos outros casos, o invento e desenvolvemento do teléfono non se debe a unha soa persoa, e foron varios os inventores que desenvolveron tecnoloxías relacionadas coa telefonía. De feito, as primeiras especulacións sobre a posibilidade de transmitir a voz a distancia son moi anteriores á invención do teléfono. A primeira patente dun sistema telefónico foi a que obtivo o estadounidense Alexander Graham Bell en 1876, coa que obtivo a

explotación en exclusiva do invento ata 1893 e logrou chegar a monopolizar o mercado en Estados Unidos. Outro inventor, o tamén estadounidense Elisha Gray presentou unha solicitude de patente dun sistema telefónico o mesmo día que Bell -en realidade que o seu investidor, Hubbard-, pero chegou tarde por unhas horas. Cabe destacar que Bell se viu envolvido ata en 600 litixios pola autoría do

teléfono, incluídos Meucci, Gray, Edison ou a entón todopoderosa Western Union, pero gañou todos os xuízos. A autoría do teléfono segue sendo aínda motivo de controversia e difire segundo o país.

Traballo TICS Páxina 8

Josué García 1º Bach A.

Sexa como sexa, a realidade é que o mercado non soubo ver o potencial do invento, calíficado de "xoguete", pois todas as necesidades de comunicación eran resoltas co telégrafo, que ademais deixaba testemuño escrito do transmitido. Así, o verdadeiro fito de Bell e os seus asociados foi iniciar, e logo tido monopolizado, un mercado tan importante como é o telefónico, que chegou a estar controlado case por completo pola American Telephone & Telegraph Company -inicialmente Bell Telephone Company-. Por suposto, iso pasou nos Estados Unidos, pero o desenvolvemento no resto do mundo fíxose a imaxe e semellanza do caso estadounidense.Bell, profesor de fillos xordomudos e coñecedor da fisionomía do oído humano, buscaba a forma de construír un teléfono -o pensou nun "oído eléctrico" -, pero todos os experimentos da época trataban de inventar a telegrafía harmónica coa que transmitir multitude de conversacións telegráficas nun mesmo fío, cada unha cunha nota. Os esforzos de Bell fixeron que perdese a maioría dos seus alumnos para dedicar tempo aos seus experimentos, polo que os pais dos dous únicos alumnos que lle quedaban, o seu futuro sogro Gardiner Hubbard e Thomas Sanders, empezaron a financialo se se centraba en buscar un telégrafo harmónico. Bell, non obstante, seguiu investigando o seu oído mecánico xunto con Thomas Watson, un hábil construtor que cubría a torpeza de Bell cos cacharros eléctricos. En xuño de 1875 lograron identificar un son metálico a través do invento, e o 14 de febreiro de 1876 Hubbard pediu a patente baixo a denominación de "melloras en telegrafía", na que se mencionaba que serviría para enviar voz ou outros sons telegraficamente. O 10 de marzo Bell recibiu a patente 174 465 e tres días despois pronunciaría a famosa frase «Señor Watson, veña aquí, necesítoo» a través do seu teléfono.

Intelixencia artificial (IA)

A intelixencia artificial (IA) é unha área multidisciplinaria que, a través de ciencias como a informática, a lóxica e a filosofía, estuda a creación e deseño de entidades capaces de razonar por sí mesmas utilizando como paradigma a intelixencia humana.

John McCarthy acuñóu a expresión «intelixencia artificial» en 1956, e definiuna así: “É a ciencia e inxenio de facer máquinas intelixentes, especialmente programas de cómputo intelixentes”.

Traballo TICS Páxina 9

Josué García 1º Bach A.

Varios exemplos atópanse na área de control de sistemas, planificación automática, a habilidade de responder a diagnósticos e a consultas dos consumidores, recoñecemento da escrita, recoñecemento da fala e recoñecemento de patróns. Os sistemas de IA actualmente son parte da rutina en campos como economía, medicina e da inxeniería, e usouse nunha gran variedade de aplicacions de software, xogos de estratexia, como o xadrez de computador, e oturos videoxuegos.

Tecnoloxía multimedia.O termo multimedia utilízase para referirse a calquera obxecto ou sistema que utiliza múltiples medios de expresión físicos ou dixitais para presentar ou comunicar información. De alí a expresión multimedios. Os medios poden ser variados, dende texto e imaxes, ata animación, son, video, etc. Tamén se pode cualificar como multimedia aos medios electrónicos ou outros medios que permiten

almacenar e presentar contido multimedia. Multimedia é similar ao emprego tradicional de medios mixtos nas artes plásticas, pero cun alcance máis amplo.

As presentacións multimedia poden verse nun escenario, proxectarse, transmitirse, ou reproducirse localmente nun dispositivo por medio dun reprodutor multimedia. Unha transmisión pode ser unha presentación multimedia en vivo ou

gravada. As transmisións poden usar tecnoloxía tanto analóxica coma dixital. Multimedia dixital en liña pode descargarse ou transmitirse en fluxo (usandostreaming). Multimedia en fluxo pode estar dispoñible en vivo ou por demanda.

Tipos de información multimedia:

-Texto: sen formatar, formateado, lineal e hipertexto.-Gráficos: utilizados para representar esquemas, planos, debuxos lineais...-Imaxes: son documentos formados por pixeis. Poden xerarse por copia do ámbito (escanear, fotografía dixital) e tenden a ser ficheiros moi voluminosos.-Animación: presentación dun número de gráficos por segundo que xera no observador a sensación de movemento.

Traballo TICS Páxina 10

Josué García 1º Bach A.

-Vídeo: Presentación dun número de imaxes por segundo, que crean no observador a sensación de movemento. Poden ser sintetizadas ou captadas.-Son: pode ser fala, música ou outros sons.

O traballo multimedia está actualmente á orde do día e un bo profesional debe seguir uns determinados pasos para elaborar o produto.

Definir a mensaxe clave. Saber que se quere dicir. Para iso é necesario coñecer o cliente e pensar na súa mensaxe comunicacional.

É o propio cliente o primeiro axente desta fase comunicacional.Coñecer o público. Buscar que lle pode gustar ao público para que interactuar coa mensaxe. Aquí hai que formular unha estratexia de ataque forte. Trabállase co cliente, pero é a axencia de comunicación a que ten o protagonismo. Nesta fase crea un documento que os profesionais do multimedia denominan "ficha técnica", "concepto" ou "ficha de produto". Este documento baséase en 5 ítemes: necesidade,

obxectivo da comunicación, público, concepto e tratamento.Desenvolvemento ou guión. É o momento da definición da Game-play: funcionalidades, ferramentas para chegar a ese concepto. Nesta etapa só intervén a axencia que é a especialista.Creación dun prototipo. En multimedia é moi

importante a creación dun prototipo que non é senón unha pequena parte ou unha selección para testear a aplicación. Deste xeito o cliente ve, olla, interactúa... Ten que conter as principais opcións de navegación.

A Globalización: Internet."Globalización" é unha palabra contemporánea para unha teoría que frecuentemente é debatida nos medios e nos círculos políticos e académicos. Unha definición do termo é que representa a dominación global da cultura occidental e os valores económicos, mentres que outros a interpretan con maior benignidade como un punto de quebre das fronteiras culturais e económicas. Internet é visto por algúns comentaristas socioeconómicos como unha forza de condución central para crear unha comunidade global unificada.

-Fundamentos:Sen a tecnoloxía, a globalización probablemente non sería un tema para discutir. En particular, a tecnoloxía das comunicacións, nas que

Traballo TICS Páxina 11

Josué García 1º Bach A.

Internet xoga un papel principal, revolucionou a forma en que as persoas traballan, expandindo a base de coñecemento global e proporcionado unha variedade de maneiras de unir ás persoas e as culturas. Internet proporciona unha plataforma onde as compañías que están a miles de millas de distancia poden comunicarse compartir información. Nun nivel social e cultural, proporciona acceso á mesma música sen importar se estás en Beijin, en Boston ou en Bayrut, e as persoas poden facer novos amigos arredor do globo por medio dos sitios de redes sociais.

-Negocios:Internet cambiou radicalmente o mundo dos negocios. Permitido que as compañías melloren as súas extensións corporativas e incrementen a súa produtividade, simplemente debido á velocidade do acceso á información e ás transaccións electrónicas. Permite que unha compañía con base en Estados Unidos teña un centro de chamadas de servizo ao cliente en Bangalore, con persoal altamente adestrado, pero con custos de salario menor. Por outro lado, o crecemento en Internet utilizado polos negocios globalmente tamén abre novos mercados para os profesionais de tecnoloxía de información de Estados Unidos e os enxeñeiros, cuxa experiencia é buscada fóra do mercado local.

-Medios masivos:

Internet alterou a estrutura dos medios masivos. A maioría das cadeas de noticias eran locais ou nacionais antes da revolución do Internet e unicamente un par de compañías, como CNN, tiñan transmisións noutros países. Agora as noticias de todas as cadeas están dispoñibles constantemente, en calquera lugar do mundo, e son actualizadas conforme acontecen os eventos. Algúns ven o aspecto dos medios masivos da globalización de Internet como algo negativo, porque se dixo que os países anglo falantes dominan os medios e isto popularizou a cultura estadounidense a expensas das culturas locais.

-Aspectos negativos:

Non todas as persoas son capaces de unirse á comunidade global. Os países no mundo en vías de desenvolvemento non son capaces de tomar vantaxe do interna da mesma forma que as nacións desenvolvidas. Socyberty suxire que unha razón disto é que os usuarios de Internet son receptores de información en lugar de

Traballo TICS Páxina 12

Josué García 1º Bach A.

creadores de información. Nalgúns lugares, o control político do Internet significa que o goberno censura Internet e prohibe o acceso a certos sitios web. En efecto, non hai un acceso equitativo universalmente a este medio, e isto dálle desvantaxes ás persoas e aos negocios en nacións en desenvolvemento que son incapaces de tomar vantaxe do potencial global de Internet.

A web 2.0O termo Web 2.0 comprende aqueles sitios web que facilitan compartir información, a interoperabilidade, o deseño centrado no usuario1 e a colaboración na World Wide Web. Un sitio Web 2.0 permite aos usuarios interactuar e colaborar entre si como creadores de contido xerado por usuarios nunha comunidade virtual, a diferenza de sitios web estáticos onde os usuarios se limitan á observación pasiva dos contidos que se crearon para eles. Exemplos da Web 2.0 son as comunidades web, os servizos web, as aplicacións Web, os servizos de rede social, os servizos de aloxamento de videos, as wikis, blogs, mashups e folcsonomías. É a Evolución das aplicacións estáticas a dinámicas onde a colaboración do usuario é necesaria.

A Web 2.0 non é máis que a evolución da Web ou Internet no que os usuarios deixan de ser usuarios pasivos para converterse en usuarios activos, que participan e contribúen no contido da rede sendo capaces de dar soporte e formar parte dunha sociedade que se informa, comunica e xera coñecemento.

A Web 2.0 caracterízase principalmente pola participación do usuario como contribuidor activo e non só como espectador dos contidos da Web (usuario pasivo). Isto queda reflectido en aspectos como:

-O auxe dos blogs.-O auxe das redes sociais.-As webs creadas polos usuarios, usando plataformas de auto-edición.-O contido agregado polos usuarios como valor clave da Web.-A etiquetaxe colectiva (folcsonomía, marcadores

sociais...).-A importancia do long tail.-O beta perpetuo: a Web 2.0 invéntase permanentemente.

Aplicacións web dinámicas.

Traballo TICS Páxina 13

Josué García 1º Bach A.

Para compartir na Web 2.0 utilízanse unha serie de ferramentas, entre as que se poden destacar:

-Blogs: Un blog é un espazo web persoal no que o seu autor (pode haber varios autores autorizados) pode escribir cronoloxicamente artigos, noticias... (con imaxes videos e enlaces), pero ademais é un espazo colaborador onde os lectores tamén poden escribir os seus comentarios a cada un dos artigos (entradas/post) que realizou o autor. A blogosfera é o conxunto de blogs que hai en internet. Como servizo para a creación de blogs destacan Wordpress.com e Blogger.comWikis: En hawaiano "wiki" significa: rápido, informal. Unha wiki é un espazo web corporativo, organizado mediante unha estrutura hipertextual de páxinas (referenciadas nun menú lateral), onde varias persoas elaboran contidos de xeito asíncrono. Abonda pulsar o botón "editar" para acceder aos contidos e modificalos. Adoitan manter un arquivo histórico das versións anteriores e facilitan a realización de copias de seguridade dos contidos. Hai diversos servidores de wikis gratuítos.Redes sociais: Sitios web onde cada usuario ten unha páxina onde publica contidos e se comunica con outros usuarios. Exemplos:Facebook, Twitter, Tuenti, Hi5, Myspace,instagram, entre outras. Tamén existen redes sociais profesionais, dirixidas a establecer contactos dentro do mundo empresarial (LinkedIn, Xing, eConozco, Neurona...).

-Ámbitos para compartir recursos: Ámbitos que nos permiten almacenar recursos ou contidos en Internet, compartilos e visualizalos cando nos conveña. Constitúen unha inmensa fonte de recursos e lugares onde publicar materiais para a súa difusión mundial. Existen de diversos tipos, segundo o contido que albergan ou o uso que se lles dá:

-Documentos: Google Drive e Office Web Apps (OneDrive), nos cales podemos subir os nosos documentos, compartilos e modificalos.-Videos: Youtube, Vimeo, Dailymotion, Dalealplay... Conteñen miles de vídeos subidos e compartidos polos usuarios.-Fotos: Picasa, Flickr, Instagram... Permiten gozar e compartir as fotos tamén temos a oportunidade de organizar as fotos con etiquetas, separándoas por grupos coma se fosen álbums, podemos seleccionar e gardar á parte as fotos que non queremos publicar.-Agregadores de noticias: Digg, Reddit, Menéame, Divoblogger... -Almacenamento online: Dropbox, Google Drive, SkyDrive

Traballo TICS Páxina 14

Josué García 1º Bach A.

-Presentacións: Prezi, Slideshare.

-Consecuencias:

A Web 2.0 orixinou a democratización dos medios facendo que calquera teña as mesmas posibilidades de publicar noticias que un xornal tradicional. Grupos de persoas crean blogs que ao día de hoxe reciben máis visitas que as versións online de moitos xornais. A Web 2.0 reduciu considerablemente os custos de difusión da información. Ao día de hoxe podemos ter gratuitamente a nosa propia emisora de raio online, o noso xornal online, a nosa canle de vídeos, etc. Ao aumentar a produción de información aumenta a segmentación desta, o que equivale a que os usuarios poidan acceder a contidos que tradicionalmente non se publican nos medios convencionais.

-Debilidades:

Cada un dos internautas da Web 2.0 son "autores" dos contidos que envorcan na Rede, sempre que se trate de "creacións originales".Sin embargo, nada obsta para que unha obra de "nova creación" poida incluír, total ou parcialmente, unha obra previa doutro autor. Isto é o que se denomina "obra compuesta".Para evitar problemas tipificados legalmente sería necesario contar coa autorización do autor da obra previa ou ben usar esta dentro dunha das excepcións recoñecidas na propia Lei (ver Lei de Propiedade Intelectual).Ser autor dunha web 2.0 supón, nin máis nin menos, ter a plena disposición e o dereito exclusivo á explotación da devandita obra, sen máis limitacións que as establecidas na Lei. Polo tanto, a primeira consecuencia xurídica da Web 2.0 é que todos, máis que nunca, somos "propietarios" de Internet e, en todo caso, dos contidos concretos que creamos e introducimos diariamente en servizos como Blogger, Flickr, Facebook, Twitter ou o xa mencionado Youtube. É dicir, cada vez máis, a Lei de Propiedade Intelectual non só aplícasenos para limitar o noso acceso e uso de contidos alleos senón tamén para protexer e defender os nosos propios contidos envorcados na Rede. Falta implementar estratexias de seguridade informática, o constante intercambio de información e a carencia dun sistema axeitado de seguridade provocou o roubo de datos e identidade xerando perdas económicas e propagación devirus.La seguridade é fundamental na tecnoloxía, as empresas invisten na seguridade dos seus datos e quizais o feito de que a web aínda non sexa tan segura, crea un leve rexeitamento á transición dalgunhas persoas con respecto á automatización dos seus sistemas.

Traballo TICS Páxina 15

Josué García 1º Bach A.

Aplicacións sociais das TICSAs Tecnoloxías da Información e as Comunicación (TIC) son incuestionables e están aí, forman parte da cultura tecnolóxica que nos rodea e coa que debemos convivir. Amplían as nosas capacidades físicas e mentais. E as posibilidades de desenvolvemento social.

Incluímos no concepto TIC non soamente a informática e as súas tecnoloxías asociadas, telemática e multimedia, senón tamén os medios de comunicación de todo tipo: os medios de comunicación social ("mass media") e os medios de comunicación interpersoais tradicionais con soporte tecnolóxico como o teléfono, fax...

- Doado acceso a todo tipo de información.- Instrumentos para todo tipo de proceso de datos.- Canles de comunicación- Almacenamento de grandes cantidades de información- Automatización de tarefas- Interactividade.- Homoxeneización dos códigos- Instrumento cognitivo

De todos os elementos que integran as TIC, sen dúbida o máis poderoso e revolucionario é Internet. Internet proporciónanos un terceiro mundo no que podemos facer case todo o que facemos no mundo real e ademais nos permite desenvolver novas actividades.

CIRCUNSTANCIAS QUE LIMITAN A EXPANSIÓN DAS TICAs TIC, froito do desenvolvemento científico, inflúen á súa vez na súa evolución, contribuíndo ao desenvolvemento socioeconómico e modificando o sistema de valores vixente.A expansión das TIC en todos os ámbitos e estratos da nosa sociedade produciuse a gran velocidade, e é un proceso que continua xa que van aparecendo sen cesar novos elementos tecnolóxicos. A progresiva diminución dos custos da maioría dos produtos tecnolóxicos, froito do incremento dos volumes de produción e da

Traballo TICS Páxina 16

Josué García 1º Bach A.

optimización dos procesos fabrís, déixase sentir nos prezos e permítenos dispoñer de máis prestacións polo mesmo diñeiro, facilitando a introdución destas potentes tecnoloxías en todas as actividades humanas e en todos os ámbitos socioeconómicos.Non obstante, a pesar destas magníficas credenciais que fan das TIC instrumentos altamente útiles para calquera persoa, e por suposto imprescindibles para toda empresa, existen diversas circunstancias que dificultan a súa máis ampla difusión entre todas as actividades e capas sociais.

PROBABLE EVOLUCIÓN DAS TICA partir das tendencias actuais, a evolución das TIC nos próximos anos pode estar caracterizada polos seguintes aspectos:- Progresivo aumento dos sistemas informáticos portátiles- Progresiva difusión das pantallas planas (TFT)- Implantación das tecnoloxías inalámbricas: rato, teclado, impresoras, redes LAN...- Uso xeneralizado dos sistemas de banda ancha para as conexións a Internet.- Multiplicación das actividades que realizaremos dende o ciberespacio: telebanco, telemedicina, ocio...- Xeneralización da "lousa dixital" nas aulas presenciais.

Valoración crítica das posibilidades e riscos das tecnoloxías da información.O emprego das TIC e a súa evolución ao longo dos anos favoreceu a distintas partes da sociedade mundial no aspecto da comunicación, da educación, etc. A modernización das TIC acelerou os procesos mencionados anteriormente xa que estas constitúen una poderosa

Traballo TICS Páxina 17

Josué García 1º Bach A.

ferramenta. Axudan na búsqueda de información, facilitan a comunicación rápida e directa, automatiza os procesos que antes se facían a man, etc.

Pola contra, este avance fixo que a información de carácter individual e privado poida estar ao alcance de calquera, e o peor desta situación é que ás persoas non lles importa que os demáis saiban cousas da súa vida privada, faendo que cada vez exista menos privacidade.

Tamén, grazas á modernización das TIC todo o mundo pode saber con facilidade o estado no que se atopa o mundo.

Como consecuencia, este feito pode favorecer que una filtración de información confidencial se extenda enseguida e que todo o mundo se entere, xurdindo así numerosos escándalos políticos e outros en relación cos famosos.

Noutros aspectos, como nunha situación de emerxencia, o feito de que os medios de comunicación estén tan desenrolados pode facilitar a evacuación ou a prevención de situación perigosas.

En definitiva, as TIC convertéronse nuha ferramenta moi útil pero que á vez é moi perigosa polo que deberíamos ter cuidado á hora de usala e saber cando nos convén dicir una cousa e cando non.

Traballo TICS Páxina 18