Planeta Terra, orixe e actividade.

PLANETA TERRA, ORIXE E ACTIVIDADE

Taller de Bioloxa e Xeoloxa da 1 avaliacin:Marina e Ins, 4A

NDICE

FORMACIN DO SISTEMA SOLAR E A TERRA

Formacin do Sistema Solar

Teora da acrecin

Teora dos protoplanetas.

Teora laplaciana moderna.

Formacin do planeta terra

Teora homoxnea

Teora heteroxnea

ESTRUCTURA DO PLANETA TERRA

Modelo xeoqumico

Codia

Manto

Ncleo

Modelo xeodinmico

Litosfera

Astenosfera

Mesosfera

Endosfera

OROXNESE

Fixismo

Mobilismo

Tipos de orxenos

Andinos

De colisin

Arcos insulares

O RELEVO E OS PROCESOS ESXENOS

Factores xeolxicos esxenos

Factores do relevo

Tipos de relevo

Climticos

Sistemas morfoclimticos

Estruturais

Litolxicos

PLACAS LITOSFRICAS

Tipos de placas

Ocenicas

Mixtas

Bordos de placas

Converxentes

Diverxentes

Neutros

Distribucin das placas tectnicas no planeta

Porque se moven as placas tectnicas

TEORAS QUE EXPLICAN O MOVEMENTO DAS PLACAS TECTNICAS

Deriva continental

Probas

Consecuencias

Tectnica de placas

Teoras das que xurdiu

Probas

DEFORMACIN DAS ROCHAS

Tipos de esforzos

Tipos de defrmacins

Plsticas

Dobras

Roturas ou fracturas

Fallas

Diclases

Dobras-falla

Mantos de corremento

FORMACIN DO SISTEMA SOLAR E A TERRA.

FORMACIN DO SISTEMA SOLAR

TEORA DA ACRECIN

A nebulosa ou sistema solar, como todas as nebulosas, estivo formada por gases e po csmico que xiraban lentamente.

A medida que a nebulosa solar se a contraendo debido gravidade comezou a xirar mis rpidamente e a temperatura a aumentando polos choques entre as partculas.

A teora da acrecin a que aceptaron os cientficos como creacin do sistema solar, polo tanto. Esta teora consiste en que:

A nebulosa solar empezou a tomar forma de disco aplanado no que a maior parte da materia estaba concentrada no medio, que co paso do tempo e as altas presin pasou a formarse o Sol. O resto dos materiais do disco seguiros xirando arredor deste e pouco a pouco agrupronse en corpos maiores chamados planetesimais, que ao chocar entre si an formando corpos maiores.

Hai uns 4600 milln de creronso os planetas primitivos que xiraban en rbitas arredor do Sol formando as o sistema solar.

TEORA DOS PROTOPLANETAS

Foi desenvolveita por Gerard P. Kuiper y Thomas Chrowder Chamberlin. Conta que haba unha densa nube interestelar, e formou a nebulosa solar que entonces desenvolveu un centro denso, o protosol e a parte exterior da nube xiraba aredor del e a gravidade causou que se formasen densos cmulos dentro da nebulosa solar que se contraron en lentos protoplanetas xiratorios. De esta forma cbrense moitas das reas problemticas, pero non queda claro como os planetas foron confinados a un plano, ou por que a sas rotacins teen o mesmo sentido.

TEORA LAPLACIANA MODERNA

Laplace en 1796 suxiriu primeiro, que o Sol e os planetas formnronse nunha nebulosa de ncleo moi condensado e con altas temperaturas en rotacin arredor dun eixo fixo que se enfriou y colapsou. Condensouse en aneis que eventualmente formaron os planetas, e unha masa central que se convirtiu no Sol. A baixa velocidade de rotacin do Sol non poda explicarse.

FORMACIN DO PLANETA TERRA

TEORA HOMOXNEA

Esta teora explica que os materiais que formaron a terra eran de distinta natureza, uns ricos en ferro e outros en silicatos que se atopaban mesturados. Co tempo e debido diferencia das densidades, os materiales ricos en ferro que eran mais densos se concentrasen e pasasen a formar parte do ncleo e o resto de materias menos densos quedaronse na superficie diferenciando as o noso planeta en capas de distinta composicin.

TEORA HETEROXNEA

Esta teora sostn que primeiro se formou o ncleo unndose as partculas mis densas e metlicas e, mais tarde, estas atraeron partculas menos densas e silicatadas formando as capas superiors.

A
ESTRUTURA
DO PLANETA
TERRA

NCLEO INTERNO

ENDOSFERA

MANTO

NCLEO EXTERNO

LITOSFERA

MESOSFERA

ASTENOSFERA

CODIA

DESC. DE MOHOROVICIC

DESC. DE REPETTI

DESC. DE GUTENBERG

DESC. DE LEHMAN

MODELO XEOQUMICO

Un dos modelos que podemos distinguir a partir da anlise das ondas ssmicas o modelo xeo qumico, que divide a xeosfera en tres capas de diferente composicin qumica: codia, manto e ncleo.

MANTO

NCLEO INTERNO

NCLEOEXTERNO

CODIA

DESC. DE MOHOROVICIC

DESC. DE REPETTI

DESC. DE GUTENBERG

DESC. DE LEHMAN

CODIA

una capa pertencente ao modelo xeoqumico que se atopa por enriba da descuntinuidade ssmica de Mohorovicic. A codia una capa slida xa que est composta por rochas silicatafas. Hai dous tipos de codia:

A codia continental mis grosa e con rochas menos densas.

A codia ocenica, mis delgada e con rochas mis densas debido ao maior contido en ferro e magnesio.

MANTO

unha capa do modelo xeodinmico que se sita entre as descontinuidades de Mohorovicic e Gutenberg. Est por debaixo da descontinuidade de mohorovicic debido a que as rochas son mis silicatadas e un pouco mis densas ca as da codia e por iso as ondas P e S aumentan de velocidade. O manto est dividido en dous pola descontinuidade de Repetti:

Manto superior: algo menos denso que o inferior, de ah a descontinuidade.

Manto inferior: Con rochas mis densas que o superior.

NCLEO

a capa mis interna da Terra. Atpase debaixo da descontinuidade de Gutenberg debido a que moito mis denso que o manto porque est formado por metis. O ncleo est dividido en dous pol descontinuidade de Lehman

Ncleo externo lquido, por iso as ondas S se deixan de propagar e as ondas P diminen de velocidade

O ncleo interno slido de ah que as ondas P volvan a incrementar de velocidade.

MODELO XEODINMICO

O outro modelo que podemos distinguir o xeodinmico que se desenvolve a partir do comportamento mecnico dos materias fronte s deformacin producidas polas altas presins e divide a xeosfera en catro capas: litosfera, astenosfera, mesosfera e endosfera.

DESC. DE MOHOROVICIC

DESC. DE GUTENBERG

DESC. DE REPETTI

DESC. DE LEHMAN

LITOSFERA

Ten uns 100km de grosos medio.

Est formada por rochas rxidas e frxiles.

Abrangue a codia e a porcin do manto superior, dicir, entre ela atpase a descontinuidade de Mohorovicic.

MESOSFERA

Estndese entre os 670 km e os 2900km.

Prodcese un cambio de fase dos materias, que se volven mis densos sen variar as sa composicin qumica, polo que as ondas P e S aumentan a sa velocidade.

Est formada por rochas sometidas a altas temperaturas polo que presentan certa plasticidade.

Corresponde ao manto inferior.

AS PLACAS LITOSFRICAS

TIPOS DE PLACAS

MIXTAS

Estn formadas tanto por litosfera continental como por litosfera ocenica.

Son mis numerosas ca as ocenicas.

Algunhas placas mixtas son a euroasitica, a africana, a sudamericana

OCENICAS

Estn formadas nicamente por litosfera ocenica.

A placa ocenica mis destacable a pacfica debido sa gran extensin, xa que abrangue case todo o ocano Pacfico.Outros exemplos de placas mixtas son a de Nazca, a de Cocos e a de Scotia.

OS BORDOS DAS PLACAS

Son os puntos de unin que se establecen entre as placas tectnicas.

Son zonas moi especiais que coinciden con estructuras importantes do relevo terrestre, como as dorsais ocenicas, as fosas ou as cordilleiras montaosas. Hai tres tipos de bordos:

Diverxentes: Neles, prodcese a separacin de das placas.

Converxentes: Neles, fan impacto (converxen) das placas tectnicas.

Neutros: Neles, as das placas se desprazan horizontalmente ao longo dun plano.

DISTRIBUCIN DAS PLACAS OCENICAS NO PLANETA TERRA

PORQUE SE MOVEN AS PLACAS TECTNICAS

A CONVECCIN DO MANTO: As

correntes de conveccin do manto explican o movemento pasivo das placas litosfricas.

O AFUNDIMENTO DAS PLACAS: O afundimento activo dunha placa explcase polo tirn que produce o extremo da placa que subduce con rochas mis densas.

OS MAGMAS DAS DORSAIS: Os magmas que saen polas dorsais orixnanse pola descompresin que se produceno manto superior como consecuencia da separacin das placas que diverxen.

TEORAS QUE EXPLICAN O MOVEMENTO DAS PLACAS TECTNICAS

DERIVA CONTINENTAL

Foi unha teora proposta por Alfred Wegener no seu primeiro libro durante o sculo XX.

Esta teora explicaba o movemento dos continentes. Contaba que antiguamente os continentes estaban unidos formando un supercontinente denominado Panxea.

Wegener percatouse desta situacin observando as costas de Sudamrica e frica dndose conta de que coincidan perfectamente e despois fixouse en que esto era as nas costas de tdolos continentes, poendo esta como proba da sa teora.

Para explicar a deriva, Wgener argumentou

que as forzas gravitacionais e o empuxe das mareas inducidas pola atraccin gravitacional do Sol e da La eran o que producan este fenmeno.

PROBAS DA DERIVA CONTINENTAL

La coincidencia fisiogrfica de las costas de los continentes que cercan el Atlntico.

Coinciden tambin los tipos de rocas y otras estructuras a ambos lados del atlntico.

El hbitat de ciertas especies abarca varios continentes.

Indicios de la misma glaciacin en lugares muy alejados.

CONSECUENCIAS DA DERIVA CONTINENTAL

Para o relevo:

A formacin das montaas dicindo que as cordilleiras se formaban polo enrugamento da superficie terrestre ao moverse as placas.

El origen de nuevas islas debido a que, ao separarense os continentes ban deixando algns fragmentos do marxe posterior, por exemplo , na deriva de Amrica hacia o oeste formando as o arco das illas Antillas.

Para os fenmenos xeolxicos:

Unha das principais consecuencias para a sociedade producidas pola deriva continental.

TECTNICA DE PLACAS

A teora da tectnica de placas considrase a gran teora da Terra.

Esta teora un modelo global e dinmico que explica de forma coherente a actividade xeolxica don noso planeta

A teora da tectnica de placas formouse pola unin da teora da deriva continental e da da expansin dos fondos ocenicos.

Foise consolidando ao longo de catro dcadas cos avances en tecnoloxa.

Esta teora foi a primeira nas Ciencias da Terra que formulou prediccins cuantitativas que despois se puideron comprobar.

http://recursos.cnice.mec.es/biosfera/alumno/4ESO/MedioNatural1I/contenido2.htm

TEORAS DAS QUE XURDIU A TECTNICA DE PLACAS

Deriva continental: Wegener dica que que os continentes se movan, que anteriormente eran un nico continente, a Panxea.

http://historiaybiografias.com/archivos_varios2/tectonica_placas.gif

Teora da expansin dos fondos ocenicos. Explica como, debido ao movemento das placas litosfricas e a expulsin de lava polas sas fendeduras se renova o ocano eventualmente.

http://e-ducativa.catedu.es/44700165/aula/archivos/repositorio/2500/2623/html/12_expansin_del_fondo_ocenico.html

PROBAS DA TECTNICA DE PLACAS

PALEONTOLXICAS: A aparicin de certos organismos en continentes separados.

XEODSICAS: Emisin de raios laser ao espazo.

PROBAS XEOGRFICAS: A coincidencia da lia de costas dalgn continentes.

BASEADAS NOS FOCOS SSMICOS: A distribucin dos focos ssmicos no plano de Benioff demostra que hai unha placa activa que subduce.

OCENICAS: Aspectos relacionados coa expansin do fondo ocenico e o paleomagnetismo.

PALEOCLIMTICAS: Bsanse na glaciacins e nos climas do pasado.

DEFORMACIN DAS ROCHAS

A dinmica das placas tectnicas orixina unhas presins elevadas, denominadas esforzos tectnicos, que son os procesos que producen cambios importantes nas rochas, coecidos como deformacins tectnicas.As rochas poden estar sometidas a varios tipos de esforzos.

TIPOS DE ESFORZOS

Compresivos: Provocan o acurtamento e engrosamento das rochas. Estas presons orixnanse nos bordos converxentes de placas e nas fallas transformantes.

Distensivos: Producen o estiramento e adelgazamento das rochas. Xranse nos bordos diverxentes ou por descompresin das rochas cando deixan de estar sometidas a esforzos compresivos.

De cizalla: Presins que actan en sentido oposto sobre unha superficie determinada. Desenvlvense nas fallas transformantes e nos bordos converxentes.

TIPOS DE DEFORMACINS

DEFORMACIN PLSTICA: Prodcese cando as rochas teen un comportamento dctil e se pregan debido sa plasticidade. Son deformacins continuas.

Dobras

FRACTURA OU ROTURA:Cando as rochas teen un comportamento frxil e se fracturan ao superar o seu lmite de resistencia. Son deformacins descontinuas.

Fallas

Diclases

Dobras-falla

Mantos de corremento.

DEFORMACIN PLSTICA

DOBRA

Son deformacins plsticas e continuas nas que non se rompe a estrutura das rochas. Prodcense por esforzos compresivos que provocan a curvatura de estruturas.

ELEMENTOS DUNHA DOBRA

Charneira: Zona de mxima curvatura da dobra.

Direccin: ngulo que forma o eixe da dobracoa direccinxeogrfica

norte-sur.

Plano axial: Plano que contn todas

as lias de charneira e que divide a dobra en dous flancos.

Buzamento: ngulo que forman as

superfciesde cada un dos flancos cun plano horizontal.

Ncleo: Parte mis interna e

apertada da dobra.

TIPOS DE DOBRAS

Segundo a forma do perfil poden ser:

Antiformes: perfil convexo cara arriva.

Cando no ncleo se atopan as rochas mis antigas, denomnanse anticlinais.

Sinformes: Perfil cncavo cara arriba.

Reciben o nome de sinclinais cando os materiais mis modernos se atopan no ncleo.

Segundo a sa simetra con respecto plano axial:

Simtricas: Con simetra respecto ao plano axial.

Asimtricas: sen simetra respecto ao plano axial.

ROTURAS OU FRACTURAS

AS FALLAS

Son deformacins descontinuas nas que se produciu movemento entre bloques separados pola fractura.

ELEMENTOS DUNHA FALLA

Plano de falla: Plano de fractura que

divide a falla en dous labios: levantado e afundido.

Direccin da falla: o ngulo que forma

unha lia horizontal do plano de falla coa direccin xeogrfica norte-sur.

Buzamento: ngulo que forma o plano

de falla cun plano horizontal imaxinario.

Salto de falla: Distancia que separa dous

puntos que se atopaban unidos antes de producirse a fractura.

TIPOS DE FALLAS

Normal: Causada por esforzos distensivos que producen a extensin e adelgazamento do terreo.

Inversa: Producida por esforzos compresivos ou de cizalla que acurtan e engrosan o terreo.

Esgazadura: Producida por esforzos compresivos ou de cizalla. Os bloques mvense no plano horizontal, polo que o salto de falla paralelo sa direccon.

DICLASES

Son fracturas nas que non se produce movemento relativo entre bloques que separan o plano de rotura, causadas por calquer tipo de esforzo tectnico. dicir, son como fallas pero sen salto de falla.

ELEMENTOS DUNHA DICLASE

Direccin: ngulo que forma unha lia horizontal do plano da fractura coa direccin xeogrfica norte-sur.

Buzamento: ngulo que forma o plano da fractura cun plano horizontal imaxinario.

Dobras-falla

Son estructuras descontinuas que se forman cando os esforzos compresivos superan a resistencia mecnica das rochas e se rompe a continuidade da dobra.

O plano da falla aparece no punto de inflexin das das dobras afectadas pola fractura.

Poden ter un tamao moi diverso.

Mantos de corremento

Son fallas inversas co plano de fractura moi tendido e o salto de falla moi grande.

ELEMENTOS DUN MANTO DE CORREMENTO

Alctono: bloque de rochas que se despraza sobre o autctono( conxunto

de rochas baixo o alctono).

Vents tectnicas: Estructuras dun

autctono deixado ao descuberto pola erosin dun manto de corremento.

Illote: Estructura resultante da

erosin que, en ocasins, illa pequenos bloques de alctono.

OROXNESE

o conxunto de procesos xeolxicos que orixinan as grandes cordilleiras montaosas ou orxenos.

Antes do desenvolvemento da teora da tectnica de placas, propuxronse diversas hipteses para explicar a orixe das cordilleiras:

A OROXNESE ANTES DA TECTNICA DE PLACAS: O FIXISMO

Estas hipteses non consideraban a mobilidade das masas continentais.

Segundo o fixismo, a distribucin de continentes e ocanos sempre foi a mesma.

As hipteses fixistas mis importantes foron a teora contraccionista e do xeosinclinal, ambas as das elaboradas no sculo XIX.

A OROXNESE ANTES DA TECTNICA DE PLACAS: O MOBILISMO

Xurdiu da man de Alfred Wegener e a sa teora da deriva continental.

Segundo esta teora, as montaas orixinbanse por un repregamento frontal dos continentes e dos sedimentos depositados nas cuncas marias que os bordean, causado polo movemento dos continentes sobre a codia ocenica.

TIPOS DE ORXENOS

ORXENOS DE TIPO ANDINO

Son cordilleiras marxinais que se forman por subduccin dunha placa ocenica baixo unha mixta, situadas nos bordos dos continentes e caracterizadas pola sa grande actividade ssmica.

Frmase por una converxencia ocano-continente.

Un exemplo desta oroxnese son os Andes.

FORMACIN DUN ORXENO DE TIPO ANDINO

1. SEDIMENTACIN: Os sedimentos depostanse de forma masiva na marxe continental.

2. DOBRAMENTO: A subduccin provoca o dobramento dos sedimentos, atopndose sometidos a elevadas presins e temperaturas, metamorfizndoas.

3. LEVANTAMENTO: Cando cesan os movementos compresivos, a cordilleira empuxadalentamente cara arriba polas rochas parcialmente fundidas do manto superior, denominndose isostase.

ORXENOS DE COLISIN

Son cordilleiras que se orixinan por unha converxencia de tipo continente-continente, polo que tamn se lles chama cordilleira intracontinental.

A colisin de ambos continentes implica a desaparicin do ocano que mediaba entre eles.

Algns exemplos son os Alpes, o Himalaia ou os Pireneos

FORMACIN DUN ORXENO DE COLISIN

1. SEDIMENTACIN: Depositacin dunha importante cantidade de sedimentos entre os dous continentes que se aproximan.2. DOBRAMENTO: O achegamento dos dous bloques continentais orixina presins elevadas que repregan os sedimentos depositados na cunca ocenica.3. OBDUCCIN: Cando a codia ocenica desaparece por subduccin, a colisin dos dous bloques reslvese por obduccin.

Tipos de orxenos: Arcos insulares

Son illas que se orixinan pola converxencia de tipo ocano-ocano.

As illas dos arcos insulares desenvlvense sobre o fondo ocenico por acumulacin dos produtos volcnicos.

A maiora dele atpanse no Pacfico occidental. Non se coece a razn da forma arqueada destes orxenos.

Na parte convexa dos arcos insulares sitase a fosa ocenica, que adoita ser asimtrica.

Un exemplo desta oroxnese o arco insular de Xapn.

Arco insular

Fosa

Manto superior non rxido

O RELEVO E OS PROCESOS ESXENOS

O relevo terrestre o conxunto de irregularidades que presenta a superficie do noso planeta.

Os procesos esxenos prodcense na superficie terrestre ou a moi pouca profundidade. Levan a cabo das accins moi importantes:

A transformacin da superficie terrestre.

A formacin de sedimentos.

METEORIZACIN

Conxunto de procesos que alteran e descompoen as rochas superficiais pola accin da atmosfera, da auga e da actividade dos seres vivos

EROSIN

Desgaste que sofren as rochas da superficie terrestre pola accin dos axentes xeomorfolxicos.

TRANSPORTE

SEDIMENTACIN

Final do transporte no que os sedimentos se acumulan no fondo dos medios sedimentarios e forman estratos.

Percorrido que realizan os produtos resultantes da meteorizacin e da erosin das rochas da superficie terrestre.

FACTORES DO RELEVO

CLIMA: un dos factores predominantes nos procesos de meteorizacin. Controla a distribucin dos axentes xeomorfolxicos, nas zonas glaciares importante a accin do xeo, nas temperadas as augas de escorrenta superficialUn sistema morfoclimtico o conxunto de axentes e procesos xeolxicos que actan nunha determinada zona climtica como son a glaciar, periglaciar, temperada, rida e subrida, e ecuatorial.Cada zona climtica presentan unha paisaxe caracterstica na que o clima borrou as marcas doutros factores do relevo.

A ESTRUTURA DAS ROCHAS: Pode ser un fsctor primordial. Por exemplo, as rocha resistentes s erosin adoitan formar resaltes no terreo. Nas terreos constitudos por rochas fcilmente erosionables adoitanse desenvolver chairas ou relevos suaves.

COMPOSICIN DAS ROCHAS: Algunhas rochas inflen no modelado do relevo. Por exemplo : as calcarias dan lugar a paisxes crsticas ou os granitos que forman penedas.

TIPOS DE RELEVOS

Climticos

Estruturais

Litolxicos

RELEVOS CLIMTICOS

O factor predominante foi o clima que debeu manterse estable durante un longo perodo de tempo para imponerse a outros factores do modelado terrestre.

Un exemplo de relevos climticos un campo de dunas.

SISTEMAS MORFOCLIMTICOS

EN ZONAS TEMPERADAS:

Procesos gravitacionais: Actan nas ladeiras dos vales, barrancos e corgas.

Desprendementos: Cada de rochas.

Desprazamentos: Bloques rocosos que se desprazan pola ladeira.

Fluxo: Lingua de barro que se despraza rpido pola ladeira.

Reptacin: Movemento descendente moi lento das rochas.

As augas de escorrenta superficial: Estas augas proceden da chuvia, da fusin da neve e dos sucos crsticos das augas subterrneas. Erosionan o terreo e transportan detritos cara os ocanos.

A arroiada: Orixnase en pocas chuviosas

cando o subsolo non pode absorver mis auga e estea discorrre velozmente pola superficie formando estructuras como chemineas de fadas por rochas duras que protexen s brandas.

Os torrentes: Correntes de auga irregulares

que discorren por un leito curto e con moita pendente. Teen tres partes: cunca de recepcin,canal de desaugadoiro e cono de dexeccin.

Ros: Son correntes de auga de rxime

permanente que flen por un leito fixo e cun longo percorrido. Teen tres partes: Curso alto(1), medio(2) e baixo(3) con diferentes velocidades da auga.

EN ZONAS RIDAS E SUBRIDAS

ZONAS RIDAS: Con pretipitacins inferiores a 200mm/ano. Estn en rexins tropicais secas ou en zonas de sombra pluviomtrica, que son reas de interior rodeadas de relevos s que s chega aire quente.

ZONAS SUBRIDAS: Con precipitacin inferiores a 400mm/ano. Son os bordos das zonas ridas. En Espaa localzanse no sueste da pennsula e nas illas Canarias.

O principal axente que acta en ambas zonas o vento.Un exemplo de relevo destas zonas son os desertos, que son zonas da terra con modelados moi peculiares. Distnguense dous tipos:

De latitudes baixas: Son abertos. Con amplas variedades de paisaxes (desertos de pedras, campos de dunas)

De latitudes medias: En zonas de sombra pluviomtrica polo que non chegan precipitacins. Poden ser areosos, campos de dunas ou pedregosos.

RELEVOS ESTRUTURAIS

Son aqueles nos que a estrutura das rochas se impn a outros factores do modelado.

Por exemplo, as cristas formadas por capas verticias de rochas resistentes erosin.

TIPOS DE RELEVOS ESTRUCTURAIS

TABULARES: Capas horizontais de rochas duras sobre outras menos resistentes erosin. As formas deste relevo son as mesas, son cerros de cumio plano, e os cerros testemua, formados pola erosin dunha mesa.

DE FRACTURA: Dbense a fracturas poducidas pola elevacin ou afundimento dunha rexin.

Horts: Delimitados por fallas normais.

Fosas tectnicas: Afundimento do terreo.

DOBRAMENTO: A sa orixe condicionase polo dobramento das rochas.

Conforme: A curvatura coincide co

terreo

Invertido: A superficie non coincide

co terreo

RELEVOS LITOLXICOS

O factor que mis influu foi a composicin das rochas.

Un exemplo son as paisaxes crsticas producidas pola disolucin das calcarias.

Poden ser volcnicos, granticos ou crsticos.

Relevos volcnicos:

Destacan os conos volcnicos formados pola acumulacin dos productos botados polos volcns.

Os roques son uns relevos caractersticos das Illas Canarias orixinados pola erosin dun volcn deixando ao descuverto as rochas do interior da cheminea volcnica.

As caldeiras volcnicas frmanse debido s explosins violentas dun volcn ou ao afundimento de parte do cono volcnico nun volcn inactivo.

Os relevos granticos:

Os pans de azucre, que son domos de forte pendente formados en climas hmidos debido meteorizacin do granito, como os pans de azucre de Ro de Xaneiro (Brasil).

En climas temperados, ao meteorizar o granito frmase unha paisaxe de bloquees redondeados (penedas).

Relevos crsticos:
Frmanse debido carbonatacin das rochas calcarias.As formas crsticas pdense clasificar en dous tipos:

De formas exorcsticas

De disolucin:

Lenar, lapis ou karren: sucos acanalados.

Embudes ou torcas. Depresins circulares

Canns crsticos: Depresins alongadas de paredes verticais

Polxes. Depresins recheas de arxilas residuais.

De precipitacin

Travertinos e tufos. Rochas

calcarias formadas pola precipitacin de carbonato de calcio

Pilas. (Panulakkale) Pola

precipitacin de CaCO3.

De formas endorcrsticas

De disolucin:

Simas: Conductos verticais.

Galeras: Conductos horizontais.

Cavernas ou covas: Disolucin de simas e galeras

De precipitacin:

Estalactitas. Estructuras de forma de cono que se forman no teito de covas polo bicarbonato de calcio das fisuras.

Estalagmitas. Desenvlvese no solo e son mis curtas e grosas ca as estalagmitas. Frmanse polas gotas de auga con bicarbonato de calcio que cae ao chan.

Coadas. Precipitacins de carbonato de calcio das paredes das cavernas.

BIBLIOGRAFAS

Libro de bioloxa e xeoloxa 4 ESO, ANAYA

http://jorgelealyconstanzafernandez.blogspot.com.es

https://es.wikipedia.org/wiki/Expansi%C3%B3n_del_fondo_oce%C3%A1nico

http://es.slideshare.net/geopress/el-relieve-espaol-unidades-morfoestructurales

https://prezi.com/lxt0gxgdtnk6/los-relieves-estructurales-y-litologicos/

http://es.slideshare.net/alejandrita1993/tectonica03-24316836

http://www.mardechile.cl/index.php?Itemid=66&id=41&option=com_content&task=view

http://roble.pntic.mec.es/afep0032/tecntonicaconsecuenciasambientales.html