296 Mércores 28 outubro 1998 Suplemento núm. 5€¦ · 1. O Goberno adoptará cantas...

296 Mércores 28 outubro 1998 Suplemento núm. 5

cenamento, a conservación, a transferencia ou a expor-tación a calquera, directa ou indirectamente, de vectoresespecificamente concibidos como medio de lanzamentoou dispersión de minas antipersoal, e de armas de efectosimilar especificadas no Protocolo emendado II da Con-vención de 1980, así como da súa tecnoloxía.

Artigo 5. Instrucción en técnicas de desminado.

Sen prexuízo do establecido no artigo 2 desta lei,permíteselle ó Ministerio de Defensa a retención ou atransferencia dunha cantidade de minas antipersoal parao desenvolvemento de técnicas de detección, limpezaou destrucción de minas e o adestramento nas ditastécnicas. A cantidade de tales minas non deberá exce-de-la cantidade mínima absolutamente necesaria pararealiza-los propósitos mencionados máis arriba.

A destrucción das minas antipersoal, á que fai refe-rencia o artigo 3 desta lei, non afectará ás que se man-teñan para os efectos sinalados no parágrafo anterior.

De acordo coas previsións establecidas polo artigo3, número 3, desta lei, o Goberno informará as CortesXerais respecto das cantidades mínimas imprescindiblesdestinadas ó desenvolvemento de técnicas de detección,limpeza ou destrucción de minas, con especial detalledas transferencias que puidesen ter sido realizadas conestes propósitos.

O Goberno modificará os documentos que conteñena doutrina de defensa española de acordo coas dispo-sicións e prohibicións desta lei.

Artigo 6. Cooperación internacional e apoio ós progra-mas para o desminado.

1. O Goberno adoptará cantas disposicións forennecesarias para seguir comprometendo o apoio finan-ceiro e a colaboración en programas e en proxectosde axuda humanitaria, no marco das campañas inter-nacionais con este fin, tanto de carácter bilateral ou mul-tilateral, que requiran a contribución e o apoio por partede España para a detección, a desactivación e o des-mantelamento das minas existentes noutros Estados.

2. O Goberno manterá a necesaria provisión dunhapartida orzamentaria anual específica en apoio do FondoFiduciario de Nacións Unidas para programas de des-minado, así como unha contribución tecnolóxica e deformación de equipos adecuados para contribuír á súatotal erradicación.

3. O Goberno adoptará cantas disposicións forennecesarias para seguir comprometendo o apoio finan-ceiro e a colaboración de España en programas de coo-peración e asistencia ás víctimas de minas antipersoal,incluíndo programas de concienciación, de prevenciónde accidentes, de educación e de rehabilitación daspoboacións afectadas.

4. Nos compromisos ou acordos de cooperaciónpara operacións de desminado que, por acordo bilateralou por solicitude dos organismos internacionais dos queforme parte o Reino de España, sexan contraídos poloGoberno español, o Ministerio de Defensa destacará enmisións específicas ó persoal militar profesional espe-cialista nas técnicas de desminado, para realiza-lascorrespondentes actuacións de detección, limpeza e eli-minación das minas antipersoal.

Disposición adicional primeira. Financiamento.

Os gastos ocasionados pola destrucción das minasantipersoal almacenadas serán financiados cos créditoscorrespondentes do Ministerio de Defensa.

Disposición adicional segunda. Sancións.

O incumprimento das obrigas establecidas nesta leiserá sancionable de acordo coa lexislación sectorialcorrespondente.

O Goberno adoptará tódalas medidas legais, admi-nistrativas e doutra índole que procedan para previr ereprimir calquera actividade prohibida por esta lei.

Disposición derrogatoria única.

Quedan derrogadas tódalas normas de igual ou infe-rior rango no que contradigan ou se opoñan ó dispostonesta lei.

Disposición derradeira primeira. Facultades de desen-volvemento e execución.

Autorízase o Consello de Ministros para dicta-las dis-posicións necesarias en desenvolvemento desta lei, porproposta dos ministros de Asuntos Exteriores, de Defen-sa e de Economía e Facenda.

Disposición derradeira segunda. Entrada en vigor.

Esta lei entrará en vigor o día seguinte ó da súa publi-cación no Boletín Oficial del Estado.

Por tanto,Mando a tódolos españois, particulares e autoridades,

que cumpran e fagan cumprir esta lei.

Madrid, 5 de outubro de 1998.

JUAN CARLOS R.

O presidente do Goberno,

JOSÉ MARÍA AZNAR LÓPEZ

23284 LEI 34/1998, do 7 de outubro, do sector dehidrocarburos. («BOE» 241, do 8-10-1998.)

JUAN CARLOS I

REI DE ESPAÑA

Saiban tódolos que a viren e a entenderen que asCortes Xerais aprobaron e eu sanciono a seguinte lei.

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS

A presente lei ten por obxecto renovar, integrar ehomoxeneiza-la distinta normativa legal vixente en mate-ria de hidrocarburos. Preténdese, por tanto, conseguirunha regulación máis aberta, na que os poderes públicossalvagarden os intereses xerais a través da propia nor-mativa, limitando a súa intervención directa nos mer-cados cando existan situacións de emerxencia. Esta regu-lación debe permitir, ademais, que a libre iniciativaempresarial amplíe o seu campo de actuación e mailaintroducción no noso ordenamento xurídico de realida-des técnicas e mercantís socialmente asumidas, perocarentes, neste momento, do encaixe legal adecuado.Así mesmo, paralelamente a esta apertura da lexislacióndébese afondar nos mecanismos da información deta-llada polos axentes do mercado ás administracións com-petentes, para permiti-la constatación da consecucióndos obxectivos propostos coa liberalización dos merca-dos.

Esta lei persegue proporcionar un tratamento inte-grado a unha industria verticalmente articulada. Desdea producción de hidrocarburos nun xacigo subterráneo

Suplemento núm. 5 Mércores 28 outubro 1998 297

ata o seu consumo no motor dun vehículo, na calefaccióndunha vivenda ou nun proceso industrial, prodúcenseou pódense producir unha serie de transaccións eco-nómicas e de procesos físicos de transformación, tra-tamento ou simplemente de transporte que merecenunha consideración global, posto que forman parte dun-ha actividade económica que, aínda que segmentable,responde a unha concepción integrada. Esta integracióndebe facilitar un tratamento equilibrado das diferentesactividades reguladas nesta lei e permitir manter unhasubstancial homoxeneidade na forma de abordar pro-blemas similares.

Ó anterior engádese a preocupación da lei por intro-ducir criterios de protección ambiental que estarán pre-sentes nas actividades obxecto dela, desde o momentoda súa planificación. Así pois, preténdese reflecti-la nece-sidade de preservar e restaura-lo ambiente como con-dición indispensable para mellora-la calidade de vida.

O primeiro bloque material que aborda a lei é o rela-tivo á exploración, investigación e explotación de hidro-carburos que viñeron sendo reguladas pola Lei 21/1974,do 27 de xuño. As principais novidades que a presentelei contén son a súa adecuación ó ordenamento cons-titucional, a supresión da reserva en favor do Estado,a regulación dos almacenamentos subterráneos, a crea-ción da figura do operador e, por último, o especial fin-capé nas obrigas de desmantelamento das instalaciónsque os concesionarios deben asumir. Mentres que a ade-cuación constitucional é unha necesidade que se explicade seu, a supresión da reserva en favor do Estado res-ponde á necesidade de configurar tal Estado como regu-lador e non como executor dunhas determinadas acti-vidades industriais. Iso non é óbice para que, se o Estadoo considera oportuno, poida promove-la investigacióndunha área concreta a través da convocatoria dos corres-pondentes concursos. Tanto os almacenamentos sub-terráneos como a figura do operador son novidades quese incorporan ó noso ordenamento a partir da obser-vación da realidade. Os almacenamentos subterráneos,carentes de regulación, constitúen un núcleo fundamen-tal tanto da seguridade do sistema de gas natural comodoutros tipos de hidrocarburos. En canto ó operador,é a entidade que actúa como responsable ante a Admi-nistración do conxunto de actividades desenvolvidas noámbito de investigación e explotación de hidrocarburoscando existe titularidade compartida.

A refinación de petróleo e o transporte, almacena-mento, distribución e comercialización de productospetrolíferos regúlanse desde unha perspectiva de maiorliberalización, suprimindo preexistentes autorizaciónspara o exercicio da actividade pola simple autorizaciónde instalacións afectas a unha actividade que pola natu-reza dos productos manexados require unha especialatención. Tan só, como excepción, se mantén a auto-rización de actividade para os operadores por xunto que,no conxunto do mercado de hidrocarburos líquidos, sonresponsables do mantemento das existencias mínimasde seguridade, garantía básica do sistema.

A subministración de gases licuados do petróleo enva-sado tamén recibe o impulso liberalizador que esta leitrata de estender a todo o sector de hidrocarburos. Suprí-mense requisitos para o exercicio da actividade, entreos cales a supresión da obrigatoriedade de distribucióna domicilio quizais constitúa o exemplo máis relevante.

A regulación do sector do gas trata de avanzar naliberalización do sector e de recolle-los avances habidosno noso país nesta industria desde a promulgación en1987 da Lei de disposicións básicas para un desenvol-vemento coordinado de actuacións en materia de com-bustibles gasosos, facéndoo compatible cun desenvol-vemento homoxéneo e coherente do sistema gasista entodo o territorio nacional.

Sobre a base da homoxeneidade xa aludida comocriterio que preside esta norma, preténdese tamén quea homoxeneidade se manteña no enfoque básico dadoó sistema de gas natural, en relación co sistema eléctrico.Trátase en ámbolos casos de subministracións que requi-ren conexións físicas entre productores e consumidores.Ó non ter sentido económico a duplicidade destas inter-conexións, o propietario da rede configúrase como unmonopolista da subministración. A separación entre apropiedade da infraestructura de transporte e o servicioque a dita infraestructura presta e a progresividade nesteproceso de separación son as dúas ferramentas que,o mesmo cá Lei 54/1997, do 27 de novembro, do sectoreléctrico, a presente lei utiliza para transforma-lo pano-rama da industria do gas natural.

Emporiso, a presente lei recolle outras posibilidadestécnicas de subministracións a partir de combustiblesgasosos distintos do gas natural, dentro dos que, polasúa incidencia, cabe destaca-las subministracións degases licuados do petróleo por canalización.

Ademais, aínda que esta lei é explícita na intenciónde liberalizar total ou parcialmente os prezos das tran-saccións mercantís dos gases combustibles por cana-lización e especialmente as referidas ó gas natural candohaxa sinais suficientes no mercado que o fagan posible,prevese que exista un réxime económico específico paraestas mercadorías, de forma que queden protexidos, des-de o primeiro momento, os intereses tanto de consu-midores como de futuros productores respecto de cal-quera situación de poder de mercado.

Resulta, así mesmo, necesario abordar tres aspectosxenéricos da Lei que supoñen unha certa novidade nonoso ordenamento:

Suprímese no sector do gas a consideración de ser-vicio público. Considérase que o conxunto das activi-dades reguladas nesta lei non requiren a presencia eresponsabilidade do Estado para o seu desenvolvemento.Nembargantes, mantívose para todas elas a considera-ción de actividades de interese xeral que xa recollía aLei 34/1992, do 22 de decembro, de ordenación dosector petroleiro.

A diferencia do sector eléctrico, no que as submi-nistracións son consideradas de carácter esencial, assubministracións do sector de hidrocarburos teñen unhaespecial importancia para o desenvolvemento da vidaeconómica que supón que o Estado debe velar pola súaseguridade e continuidade e xustifica as obrigas de man-temento de existencias mínimas de seguridade que afec-tan os productos petrolíferos e o gas.

Cómpre tamén facer referencia á Comisión Nacionalde Enerxía que se crea na presente lei. A vinculacióne interdependencia dos sectores enerxéticos, a similarproblemática dalgúns deles, especialmente, como sesinalou, do gas natural e da electricidade, e a progresivainterrelación empresarial neste ámbito económico reco-mendan atribuír a un único órgano a regulación e vixi-lancia do mercado enerxético, para garanti-la súa trans-parencia e coordinar adecuadamente os criterios de reso-lución dos asuntos que coñeza.

Por último, procede aclara-los criterios de distribuciónde competencias seguidos con esta norma, que se decla-ra de carácter básico naqueles preceptos que así o requi-ren. O artigo 149.1.25.a atribúelle ó Estado a com-petencia para dicta-las bases do réxime mineiro e enerxé-tico, previsión que se recolle no ámbito executivo coprevisto no número 22 do mesmo artigo, que lle asignaó Estado a competencia sobre infraestructuras de trans-porte de enerxía cando saian do ámbito territorial dunhacomunidade autónoma. Ó anterior, engádese a xurispru-dencia do Tribunal Constitucional no ámbito material quenos ocupa, en especial a sentencia 24/1985, do 21de febreiro, e a máis recente sentencia 197/1996, do


28 de novembro. En ámbalas sentencias pártese dunhadelimitación competencial baseada na consideración domercado de hidrocarburos como único, que inevitable-mente se ten que proxectar como unha unidade. Istoobriga a separarse do criterio de territorialidade e a deter-minar para cada instalación o seu impacto sobre un mer-cado global. Esta lei respecta as competencias das comu-nidades autónomas en todo o referente á distribuciónde hidrocarburos e fainas partícipes nos aspectos máisxerais de planificación e ordenación do sector.

TÍTULO I

Disposicións xerais

Artigo 1. Obxecto e ámbito da lei.

1. A presente lei ten por obxecto regula-lo réximexurídico das actividades relativas ós hidrocarburos líqui-dos e gasosos.

2. Considéranse incluídas no ámbito de aplicacióndesta lei as seguintes actividades:

a) A exploración, investigación e explotación dexacigos e de almacenamentos subterráneos de hidro-carburos.

b) O comercio exterior, a refinación, o transporte,o almacenamento e a distribución de cru de petróleoe de productos petrolíferos, incluídos os gases licuadosdo petróleo.

c) A adquisición, a producción, a licuefacción, aregasificación, o transporte, o almacenamento, a distri-bución e a comercialización de combustibles gasosospor canalización.

3. As actividades destinadas á subministración dehidrocarburos líquidos e gasosos exerceranse baixo osprincipios de obxectividade, transparencia e libre com-petencia.

Artigo 2. Réxime de actividades.

1. Para os efectos do artigo 132.2 da Constituciónterán a consideración de bens de dominio público estatalos xacigos de hidrocarburos e almacenamentos subterrá-neos existentes no territorio do Estado e no subsolo domar territorial e dos fondos mariños que estean baixoa soberanía do Reino de España consonte a lexislaciónvixente e os convenios e tratados internacionais dos quesexa parte.

2. Recoñécese a libre iniciativa empresarial para oexercicio das actividades a que se refiren os títulos IIIe IV da presente lei.

Estas actividades exerceranse garantíndolle-la submi-nistración de productos petrolíferos e de gas por cana-lización ós consumidores demandantes dentro do terri-torio nacional e terán a consideración de actividadesde interese económico xeral. Respecto das devanditasactividades, as administracións públicas exercerán asfacultades previstas na presente lei.

Artigo 3. Competencias administrativas.

1. Correspóndelle ó Goberno, nos termos estable-cidos na presente lei:

a) Exerce-las facultades de planificación en materiade hidrocarburos.

b) Establece-la regulación básica correspondente ásactividades a que se refire a presente lei.

c) Determina-las peaxes polo uso de instalaciónsafectas ó dereito de acceso por parte de terceiros naque-

les casos nos que a presente lei así o estableza e fixa-lostipos e prezos de subministración.

d) Establece-los requisitos mínimos de calidade ede seguridade que terán que rexe-la subministración dehidrocarburos.

2. Correspóndelle á Administración xeral do Estado,nos termos establecidos na presente lei:

a) Outorga-las autorizacións de exploración e mailospermisos de investigación a que se refire o título II, candoafecte o ámbito territorial de máis dunha comunidadeautónoma. Así mesmo, outorga-las concesións de explo-tación a que se refire o citado título da presente lei.

b) Outorgar autorizacións de exploración, permisosde investigación e concesións de explotación nas zonasde subsolo mariño a que se refire o título II da presentelei. Así mesmo, outorga-las autorizacións de exploracióne mailos permisos de investigación cando o seu ámbitocomprenda asemade zonas terrestres e do subsolo mari-ño.

c) Autoriza-las instalacións que integran a rede bási-ca de gas natural, así como aqueloutras instalacións aque se refire a presente lei cando o seu aproveitamentoafecte máis dunha comunidade autónoma ou no casodas instalacións de transporte ou de distribución candosaian do ámbito territorial dunha delas.

d) Autoriza-los comercializadores de gas naturalcando o seu ámbito de actuación vaia supera-lo territoriodunha comunidade autónoma.

e) Autoriza-la actividade dos operadores por xuntode productos petrolíferos e de gases licuados do petró-leo.

f) Impartir, no ámbito da súa competencia, instruc-cións relativas á ampliación, mellora e adaptación dasinfraestructuras de transporte e distribución de hidro-carburos en garantía dunha adecuada calidade e segu-ridade na subministración de enerxía.

g) Inspeccionar, no ámbito da súa competencia, ocumprimento das condicións técnicas e, se é o caso,económicas, que resulten esixibles.

h) Inspecciona-lo cumprimento do mantemento deexistencias mínimas de seguridade dos operadores porxunto que resulten obrigados.

i) Sancionar, de acordo coa lei, a comisión dasinfraccións establecidas na presente lei no ámbito dasúa competencia.

3. Correspóndelles ás comunidades autónomas noámbito das súas respectivas competencias:

a) O desenvolvemento lexislativo e a execución danormativa básica en materia de hidrocarburos.

b) A planificación en coordinación coa realizadapolo Goberno.

c) Outorga-las autorizacións de exploración e mailospermisos de investigación a que se refire o título II dapresente lei, cando afecte o seu ámbito territorial.

d) Autorizar aquelas instalacións cun aproveitamen-to que non afecte outras comunidades ou nas que otransporte ou a distribución non saia do seu ámbitoterritorial.

e) Autoriza-los comercializadores de gas naturalcando o seu ámbito de actuación se vaia circunscribira unha comunidade autónoma.

f) Imparti-las instruccións relativas á ampliación,mellora e adaptación das instalacións de transporte oudistribución de hidrocarburos que resulten da súa com-petencia.

g) Inspeccionar, no ámbito das instalacións da súacompetencia, as condicións técnicas, ambientais e, seé o caso, económicas das empresas titulares das devan-ditas instalacións.

h) Inspecciona-lo mantemento de existencias míni-mas de seguridade cando tal mantemento corresponda


a distribuidores a retallo ou a consumidores situadosno seu ámbito territorial.

i) Sancionar, de acordo coa lei, a comisión dasinfraccións no ámbito da súa competencia.

4. A Administración xeral do Estado poderá subs-cribir convenios de colaboración coas comunidades autó-nomas para conseguir unha xestión máis eficaz dasactuacións administrativas relacionadas coas instala-cións a que se refire a presente lei.

Artigo 4. Planificación en materia de hidrocarburos.

1. A planificación en materia de hidrocarburos terácarácter indicativo, salvo no que se refire ós gasoductosda rede básica, ás instalacións de almacenamento dereservas estratéxicas de hidrocarburos e á determinaciónde criterios xerais para o establecemento de instalaciónsde subministración de productos petrolíferos a retallo,tendo nestes casos carácter obrigatorio e de mínimoesixible para a garantía de subministración de hidrocar-buros.

2. A planificación en materia de hidrocarburos serárealizada polo Goberno coa participación das comuni-dades autónomas e será presentada ó Congreso dosDeputados.

3. A dita planificación deberase referir, polo menos,ós seguintes aspectos:

a) Previsión da demanda de productos derivadosdo petróleo e de gas natural ó longo do período esta-blecido.

b) Estimación dos abastecementos de productospetrolíferos necesarios para cubri-la demanda previstabaixo criterios de calidade, seguridade da subministra-ción, diversificación enerxética, mellora da eficiencia eprotección do ambiente.

c) Previsións relativas ás instalacións de transportee almacenamento de productos petrolíferos de acordocoa previsión da súa demanda, con especial atencióndas instalacións de almacenamento de reservas estra-téxicas.

d) Previsións de desenvolvemento da rede básicade transporte de gas natural, co fin de atende-la demandacon criterios de aproveitamento óptimo da infraestruc-tura de gas en todo o territorio nacional.

e) Definición das zonas de gasificación prioritaria,expansión das redes e etapas da súa execución, co finde asegurar un desenvolvemento homoxéneo do sistemagasista en todo o territorio nacional.

f) Previsións relativas a instalacións de transportee almacenamento de combustibles gasosos, así comodas plantas de recepción e regasificación de gas naturallicuado, co fin de garanti-la estabilidade do sistema gasis-ta e a regularidade e continuidade das subministraciónsde gases combustibles.

g) Establecemento de criterios xerais para determi-nar un número mínimo de instalacións de subministra-ción de productos petrolíferos a retallo en función dadensidade, distribución e características da poboacióne, se é o caso, da densidade de circulación de vehículos.

h) Os criterios de protección ambiental que debeninforma-las actividades obxecto da presente lei.

Artigo 5. Coordinación con plans urbanísticos e deinfraestructuras viarias.

1. A planificación de instalacións de transporte degas e de almacenamento de reservas estratéxicas dehidrocarburos, así como os criterios xerais para a loca-lización de instalacións de subministración de productospetrolíferos a retallo, deberanse ter en conta no corres-pondente instrumento de ordenación do territorio, deordenación urbanística ou de planificación de infraes-

tructuras viarias segundo corresponda, precisando asposibles instalacións, cualificando adecuadamente osterreos e establecendo as reservas de solo necesariaspara a localización das novas instalacións e a proteccióndas existentes.

A planificación de instalacións a que se refire a letrag) do número 3 do artigo 4 tamén será tomada en con-sideración na planificación de estradas.

2. Nos casos en que non se tivese en conta a pla-nificación das devanditas instalacións en instrumentosde ordenación ou de planificación descritos no puntoanterior, ou cando razóns xustificadas de urxencia ouexcepcional interese para a subministración de produc-tos petrolíferos ou gas natural aconsellen o establece-mento delas, e sempre que en virtude do establecidonoutras leis resultase preceptivo un instrumento de orde-nación do territorio ou urbanístico segundo a clase dosolo afectado, haberá que se ater ó disposto na lexis-lación sobre réxime do solo e ordenación do territorioque resulte aplicable.

Artigo 6. Outras autorizacións.

1. As autorizacións, permisos e concesións obxectoda presente lei serano sen prexuízo daqueloutras auto-rizacións que os traballos, construccións e instalaciónsnecesarios para o desenvolvemento obxecto deles pui-deren requirir por razóns fiscais, de ordenación do terri-torio e urbanismo, de protección do ambiente, de pro-tección dos recursos mariños vivos, esixencia da corres-pondente lexislación sectorial ou seguridade para per-soas e bens.

2. No tocante á seguridade e á calidade industriaisdos elementos técnicos e materiais para as instalaciónsobxecto da presente lei, observarase o disposto na Lei21/1992, do 16 de xullo, de industria, e nas demaisdisposicións aplicables na materia.

3. Cando os traballos, construccións e instalaciónsobxecto desta lei estean localizados ou teñan que rea-lizarse dentro das zonas e instalacións de interese paraa defensa nacional, requirirase autorización do Ministeriode Defensa, de acordo co disposto na Lei 8/1975, do12 de marzo, de zonas e instalacións de interese paraa defensa nacional, e a súa normativa de desenvolve-mento.

TÍTULO II

Exploración, investigación e explotaciónde hidrocarburos

CAPÍTULO I


Artigo 7. Actividades obxecto de regulación.

O presente título establece o réxime xurídico:

a) Da exploración, investigación e explotación dosxacigos de hidrocarburos.

b) Da exploración, investigación e explotación dosalmacenamentos subterráneos para hidrocarburos.

c) Das actividades de transporte, almacenamentoe manipulación industrial dos hidrocarburos obtidos, can-do sexan realizadas polos propios investigadores ouexplotadores de maneira accesoria e mediante instala-cións anexas ás de producción.

Artigo 8. Titulares.

1. As persoas xurídicas, públicas ou privadas, pode-rán realizar calquera das actividades a que se refire este


título, mediante a obtención das correspondentes auto-rizacións, permisos e concesións.

As autorizacións, permisos e concesións a que serefire o presente artigo serán outorgados de acordo cosprincipios de obxectividade, transparencia e non-discri-minación.

2. Os permisos de investigación e as concesiónsde explotación só lles poderán ser outorgados, indivi-dualmente ou en titularidade compartida, a persoas xurí-dicas públicas ou privadas que acrediten a súa capa-cidade técnica e financeira para levar a cabo as ope-racións de investigación e, se é o caso, de explotacióndas áreas solicitadas.

3. No caso de titularidade compartida de permisosde investigación ou concesións de explotación, o conxun-to de titulares deberá designar un deles como operador,sen prexuízo da súa responsabilidade solidaria fronte áAdministración por tódalas obrigas que se deriven deles.

O operador será o representante do conxunto de titu-lares ante a Administración para os efectos de presen-tación de documentación, xestión de garantías e res-ponsabilidades técnicas dos labores de prospección, ava-liación e explotación.

Artigo 9. Réxime xurídico das actividades.

1. A autorización de exploración faculta o seu titularpara realizar traballos de exploración en áreas libres,entendendo por tales aquelas áreas xeográficas sobreas que non exista un permiso de investigación ou unhaconcesión de explotación en vigor.

2. O permiso de investigación faculta o seu titularpara investigar, en exclusiva, na superficie outorgada,a existencia de hidrocarburos e de almacenamentos sub-terráneos para eles, nas condicións establecidas nestetítulo. O outorgamento dun permiso de investigación con-fírelle ó titular o dereito a obter concesións de explo-tación, en calquera momento do prazo de vixencia dopermiso, logo do cumprimento das condicións a quese refire o capítulo III do presente título.

3. A concesión de explotación faculta o seu titularpara realiza-la explotación dos recursos descubertos, benpor extracción dos hidrocarburos, ben pola utilizacióndas estructuras como almacenamento subterráneo decalquera tipo daqueles, na área outorgada.

O titular dunha concesión de explotación terá dereitoás autorizacións pertinentes para a construcción e uti-lización das instalacións que sexan necesarias para odesenvolvemento da súa actividade, sempre que se axus-ten á lexislación vixente e ó plan de explotación pre-viamente presentado.

Artigo 10. Investimento por non-nacionais.

Para os efectos deste título o investimento de capitalpor persoas xurídicas domiciliadas no estranxeiro serálibre, e deberá axustarse ó disposto na normativa vixentesobre investimentos estranxeiros.

Artigo 11. Transmisibilidade de permisos de investiga-ción e concesións de explotación.

A transmisión total ou parcial de permisos de inves-tigación e de concesións de explotación, así como osconvenios de colaboración que os seus titulares levena cabo para o desenvolvemento das súas actuacións,estarán sometidos á autorización da Administración com-petente logo de acreditación dos requisitos esixidos paraser titular deles.

Artigo 12. Obriga de información.

1. Os titulares de autorizacións de exploración, per-misos de investigación e concesións de explotación esta-rán obrigados a lle proporcionar ó órgano competenteque os outorgase a información que lle solicite respectodas características do xacigo e verbo dos traballos, pro-duccións e investimentos que realicen, así como os infor-mes xeolóxicos e xeofísicos referentes ás súas autori-zacións, permisos e concesións, así como os demaisdatos que regulamentariamente se determinen.

2. Os datos facilitados terán a consideración de con-fidenciais e non lles poderán ser comunicados a terceirossen autorización expresa do titular durante a vixenciado permiso de investigación ou da concesión de explo-tación.

Exceptúanse desta confidencialidade os datos rela-tivos a recursos minerais distintos dos regulados poresta lei e as informacións de carácter xeral técnico oususceptibles de explotación estatística que periodica-mente poderá facer públicas o Ministerio de Industriae Enerxía ou o órgano competente da comunidade autó-noma na forma que se determine regulamentariamente.

No suposto de autorizacións de exploración, o carác-ter confidencial manterase durante o prazo de cinco anosdesde a data de terminación dos traballos de campo.

3. Toda información e documentación técnica xera-da por programas de prospección en autorizacións deexploración, permisos de investigación e concesións deexplotación deberalle ser remitida á Administración com-petente que os outorgase.

4. As comunidades autónomas remitirán pola súavez a información referida a autorizacións de exploracióne permisos de investigación que concedesen, así comoa información e documentación técnica, á que se refireo número 3 deste artigo, que se incorporará ó ArquivoTécnico Especial.

CAPÍTULO II

Exploración e investigación

Artigo 13. Actividades libres.

A exploración superficial terrestre de mero carácterxeológico poderase efectuar libremente en todo o terri-torio nacional.

Artigo 14. Autorizacións de exploración.

1. O Ministerio de Industria e Enerxía, ou o órganocompetente da comunidade autónoma cando afecte oseu ámbito territorial, poderá autorizar en áreas librestraballos de exploración de carácter xeofísico ou outrosque non impliquen a execución de perforacións profun-das definidas así regulamentariamente.

2. Os solicitantes de autorizacións de exploracióndeberán acredita-los seguintes extremos nos termos quenas correspondentes normativas de desenvolvementose establezan:

a) Capacidade legal, técnica e financeira do solici-tante.

b) Programa de exploración, con indicación das téc-nicas que se empregarán e medidas de protecciónambiental.

c) Situación dos lugares onde se vaia acomete-loplan de exploración.

3. En ningún caso se autorizarán estas exploraciónscon carácter de monopolio nin se crearán dereitos exclu-sivos.


Artigo 15. Permisos de investigación.

1. Os permisos de investigación serán outorgadospolo Goberno ou polos órganos de goberno das comu-nidades autónomas cando afecten o seu ámbito terri-torial e conferirán o dereito exclusivo de investiga-lasáreas a que vaian referidas durante un período de seisanos.

Con carácter excepcional, este período poderá serprorrogado, a petición do interesado, por un prazo detres anos. O outorgamento de prórroga suporá a reduc-ción da superficie orixinal do permiso nun 50 por 100e estará condicionada ó cumprimento polo titular dopermiso das obrigas establecidas para o primeiro períodode vixencia.

2. As superficies dos permisos de investigaciónterán un mínimo de 10.000 hectáreas e un máximo de100.000 hectáreas.

3. As superficies dos permisos delimitaranse porcoordenadas xeográficas, admitíndose en cada permisode investigación desviacións ata do 4 por 100 dos límitesmáximos establecidos.

Artigo 16. Solicitude e rexistro.

1. O permiso de investigación solicitaráselle ó Minis-terio de Industria e Enerxía ou ó órgano correspondenteda comunidade autónoma cando afecte o seu ámbitoterritorial. No citado ministerio deberá haber un rexistropúblico especial, sen prexuízo dos posibles rexistros terri-toriais, no que se fará consta-la identidade do solicitante,o día de presentación, o número de orde que corres-ponda á solicitude e as demais circunstancias.

Regulamentariamente establecerase o procedementode comunicación ó citado rexistro da información relativaós permisos de investigación outorgados polas comu-nidades autónomas.

2. O solicitante do permiso de investigación deberáacreditar ante o órgano competente os seguintes extre-mos nos termos en que se dispoña en cada normativade desenvolvemento:

a) Capacidade legal, técnica e económico-financeirado solicitante.

b) Superficie do permiso de investigación, que sedelimitará polas súas coordenadas xeográficas.

c) Proxecto de investigación, que comprenderá oplan de labores anual, o plan de investimentos, as medi-das de protección ambientais e o plan de restauraciónadecuado ó plan de labores proposto.

d) Xustificante acreditativo de que se ingresou agarantía a que se refire o artigo 21 da presente lei.

Artigo 17. Ofertas en competencia.

1. Dentro dos trinta días seguintes á entrada da soli-citude no correspondente rexistro, o órgano competentecomprobará se o solicitante reúne os requisitos esixidosneste título.

2. No caso de que o solicitante non reúna os ditosrequisitos, denegarase a solicitude. Se os cumpre, orde-narase a publicación no «Boletín Oficial del Estado» ouno «Boletín Oficial da Comunidade Autónoma» dos datostécnicos indicados no artigo 16 da presente lei, e dunanuncio na forma que estableza o regulamento quedesenvolva o presente título, co fin de que no prazode dous meses poidan presentarse ofertas en compe-tencia ou de que poidan formular oposición os que con-sideren que o permiso solicitado invade outro ou algunhaconcesión de explotación de hidrocarburos, vixente ouen tramitación. Tamén se poderá alegar, por vía de opo-

sición, a concorrencia de calquera das circunstanciaslimitativas detalladas neste título.

Este procedemento non será de aplicación ás dema-sías que cada Administración poderá outorgar libremen-te a favor dos titulares de permisos de investigaciónestremeiros que a súa normativa de desenvolvementoestableza.

3. Unha vez publicada a petición no «Boletín Oficialdel Estado» ou no «Boletín Oficial da Comunidade Autó-noma», o seu titular e os que presenten ofertas en com-petencia poderán presentar, dentro do prazo de dousmeses, un prego selado que conteña unha proposta demellora das condicións previas ofertadas, e que só seráaberto unha vez terminado o indicado prazo.

4. Transcorrido o prazo de dous meses non se admi-tirán novas solicitudes sobre a mesma superficie entre-mentres non recaia resolución.

Artigo 18. Procedemento.

1. Regularase regulamentariamente o procedemen-to para a adxudicación, a forma de presentación dasofertas e os investimentos mínimos que se vaian realizaren cada período de vixencia.

2. A resolución sobre o outorgamento do permisode investigación adoptarase por real decreto ou na formaque cada comunidade autónoma estableza para oscorrespondentes ó seu ámbito territorial, e deberá resol-ver expresamente as eventuais oposicións que se for-mulasen.

3. Na resolución de outorgamento fixaranse os tra-ballos mínimos que deberán realiza-los adxudicatariosdos permisos, incluídos os labores de protección ambien-tal, ata o momento da súa extinción ou da renunciaa eles.

Artigo 19. Concorrencia de solicitudes.

En caso de concorrencia de dúas ou máis solicitudessobre a mesma área, o órgano competente, por razóndo ámbito territorial, resolverá ponderando conxunta-mente como causas de preferencia as circunstanciasseguintes:

a) Maior contía dos investimentos e rapidez de exe-cución do programa de investimento.

b) Maior capacidade técnica e financeira para levara cabo o programa de exploración proposto.

c) Titularidade dun permiso ou permisos limítrofes.d) Prioridade na data de presentación das solicitu-

des.

Artigo 20. Concurso para áreas non concedidas.

O Consello de Ministros, por proposta do ministrode Industria e Enerxía, ou os órganos de goberno dascomunidades autónomas, poderán no ámbito das súascompetencias, cando o consideren necesario paraobte-la oferta que mellor conveña ó interese xeral, abrirun concurso sobre determinadas áreas non concedidasnin en tramitación mediante anuncio publicado no «Bo-letín Oficial del Estado» ou no «Boletín Oficial da Comu-nidade Autónoma», e adxudicarllas ó concursante que,reunindo os requisitos esixidos, ofreza as mellores con-dicións.

Artigo 21. Garantía.

1. A garantía esixida no artigo 16 fixarase en funcióndo plan de investimentos e do plan de restauración pre-sentados polo solicitante e responderá ó cumprimentodas obrigas fiscais, da Seguridade Social e de restau-ración, así como do pagamento de multas e sancións.


2. A garantía que se deba constituír a favor da Admi-nistración actuante consistirá nalgunha das previstas noartigo 3 do Regulamento da Caixa Xeral de Depósitos,aprobado polo Real decreto 161/1997, do 7 de febreiro,ou norma autonómica que, se é o caso, corresponda.

3. O valor da garantía esixida fixarase regulamen-tariamente e actualizarase de forma periódica para osnovos permisos e concesións outorgados, considerandoprincipalmente os valores de mercado das operaciónsno sector.

4. O titular ou o operador de cada permiso de inves-tigación ou concesión de explotación será responsableda presentación e mantemento, ante o Ministerio deIndustria e Enerxía ou ante o órgano correspondenteda comunidade autónoma, nos permisos do seu ámbitoterritorial, do 100 por 100 da garantía.

5. En caso de denegación ou renuncia do permisoou de extinción del, sempre que o titular cumprise assúas obrigas, o depósito seralle devolto ó interesado oua garantía deixada sen efecto nos prazos que regula-mentariamente se determinen.

6. No caso de que se execute total ou parcialmentea garantía por incumprimento das obrigas a que se refireo número 1 deste artigo, o titular estará obrigado a repo-ñer aquela dentro do prazo que para o efecto se sinaleno regulamento e no suposto de incumprimento o per-miso quedará anulado.

Artigo 22. Desenvolvemento de labores e traballos.

1. O titular dun permiso de investigación estará obri-gado a desenvolver, en todo caso, o programa de labores,os traballos de recoñecemento e os investimentos dentrodos prazos que se especifiquen nas resolucións de outor-gamento do órgano competente.

2. Excepcionalmente, e en casos de forza maior,o órgano competente poderá modifica-los prazos a quese refire o número 1 deste artigo, o programa de laborese o plan de investimentos, e incluso transferir obrigasdo plan de investimentos duns permisos a outros, logode renuncia dos primeiros e sempre que sexan dun mes-mo titular e fosen outorgados polo mesmo órgano com-petente.

3. O titular dun permiso de investigación que des-cubrise hidrocarburos estará obrigado a informar sobreiso a Administración que concedese o permiso de inves-tigación e, en todo caso, o Ministerio de Industria eEnerxía, e poderá utilizalos na medida que esixan asoperacións propias da investigación e en calquera daszonas que lle fosen ou lle sexan adxudicadas.

Artigo 23. Concorrencia de dereitos mineiros.

1. Poderanse outorgar permisos de investigación dehidrocarburos mesmo nos casos en que sobre a tota-lidade ou parte da mesma área existan outros dereitosmineiros outorgados de acordo coa normativa que resul-te aplicable.

2. O outorgamento de permisos de investigaciónconsonte a presente lei non impedirá a atribución sobreas mesmas áreas de autorizacións, permisos ou con-cesións relativos a outros xacigos minerais e demaisrecursos xeolóxicos.

3. Regulamentariamente, determinarase o modo deresolve-las incidencias que se poidan presentar por coin-cidir nunha área permisos de investigación ou conce-sións de explotación de hidrocarburos e doutras subs-tancias minerais e demais recursos xeolóxicos. No casode que os labores sexan incompatibles, definitiva ou tem-poralmente, o Ministerio de Industria e Enerxía ou o órga-no competente da comunidade autónoma, se ámbalas

actividades teñen que se desenvolver dentro do seuámbito territorial, resolverá sobre a substancia ou o recur-so que resulte de maior interese explotar. O titular aquen se lle conceda a prioridade terá que lle aboar aaquel a quen se lle denegue a indemnización que pro-ceda polos danos que se lle ocasionen. Se a incom-patibilidade for temporal, os labores suspendidos pode-ranse continuar unha vez desaparecida aquela.

CAPÍTULO III

Explotación

Artigo 24. Concesión de explotación de xacigos e alma-cenamentos subterráneos.

1. A concesión de explotación confírelles ós seustitulares o dereito a realizaren en exclusiva a explotacióndo xacigo de hidrocarburos nas áreas outorgadas porun período de trinta anos, prorrogable por dous períodossucesivos de dez, cando a actividade realizada polo seutitular sexa a explotación de xacigos de hidrocarburos.

Os titulares dunha concesión de explotación terándereito a continua-las actividades de investigación nasditas áreas e á obtención de autorizacións para activi-dades previstas neste título.

2. Os titulares dunha concesión de explotaciónpoderanlles vender libremente os hidrocarburos obtidosós suxeitos autorizados para a súa adquisición e tra-tamento de acordo co disposto na presente lei.

3. A concesión de explotación confírelles ós seustitulares o dereito en exclusiva a almacenar hidrocar-buros de producción propia ou propiedade de terceirosno subsolo da área outorgada e outorgarase por un perío-do de cincuenta anos, prorrogable por dous períodossucesivos de dez anos, cando a actividade realizada poloseu titular sexa o almacenamento de hidrocarburos.

4. Naqueles casos en que os titulares dunha con-cesión de explotación almacenen hidrocarburos nunxacigo, que sexa ou fose productor de hidrocarburos,a duración de tal concesión será de ata noventa e noveanos.

Artigo 25. Solicitude dunha concesión de explotación.

1. As concesións de explotación só poderán ser soli-citadas polos titulares de permisos de investigaciónsobre as mesmas áreas destes e serán resoltas polaAdministración Xeral do Estado nun prazo de tres meses.

2. O titular do permiso de investigación, nos termosque regulamentariamente se establezan, deberá acre-ditar ante o Ministerio de Industria e Enerxía os seguintesextremos:

a) Situación, extensión e datos técnicos da conce-sión de explotación que xustifiquen a súa solicitude.

b) Plan xeral de explotación, programa de investi-mentos, un estudio de impacto ambiental e, se é o caso,estimación de reservas recuperables e perfil de produc-ción.

c) Plan de desmantelamento e abandono das ins-talacións unha vez finalizada a explotación, así comorecuperación do medio.

d) Xustificante acreditativo de ter ingresada a garan-tía na Caixa Xeral de Depósitos.

3. O Goberno autorizará, logo de informe da comu-nidade autónoma afectada, o outorgamento da conce-sión de explotación mediante real decreto. O real decretofixará as bases do plan de explotación proposto, o segurode responsabilidade civil que terá que ser subscrito obri-gatoriamente polo titular da concesión e a provisión eco-


nómica de desmantelamento. Cando razóns de interesexeral o aconsellen o plan de explotación poderá ser modi-ficado por real decreto, logo de informe da comunidadeautónoma afectada.

Malia o establecido no parágrafo anterior, cando aconcesión de explotación se refira a almacenamentossubterráneos de gas natural que polas súa característicasnon teñan a condición de almacenamentos estratéxicos,a autorización do Goberno deberase realizar logo deinforme favorable da comunidade autónoma afectada.

4. O concesionario presentaralle ó Ministerio deIndustria e Enerxía, tres meses antes do comezo de cadaano natural, un plan anual de labores que se axustaráó plan de explotación en vigor.

5. Se vencese o prazo dun permiso de investigaciónantes de se outorga-la concesión de explotación soli-citada, aquel entenderase prorrogado ata a resolucióndo expediente de concesión.

Artigo 26. Superficie afecta e non afecta a unha con-cesión de explotación.

1. As superficies que sexan obxecto de concesiónde explotación poderán te-la forma que solicite o peti-cionario, pero terán que quedar definidas pola agrupa-ción de cuadriláteros dun minuto de lado, en coincidenciacon minutos enteiros de latitude e lonxitude, unidos polomenos por un dos seus lados.

2. A superficie dunha concesión de explotaciónadaptarase ás dimensións mínimas que sexan necesariaspara a súa protección.

3. A parte da superficie afecta a un permiso deinvestigación que non resulte cuberta polas concesiónsde explotación outorgadas será declarada franca e rexis-trable.

Artigo 27. Condicións e garantía.

1. Os concesionarios nos seus labores de explota-ción deberán cumpri-las condicións e requisitos técnicosque se determinen regulamentariamente.

2. A garantía esixida no artigo 16 da presente leifixarase en función do programa de investimentos pre-sentado polo solicitante e responderá ó cumprimentodas obrigas fiscais, da Seguridade Social, de desman-telamento e de recuperación, así como do pagamentode multas que procedan de conformidade co réxime san-cionador previsto no título VI.

3. A garantía do permiso de investigación poderaseadaptar á esixible para a concesión de explotación, nostermos que se establezan regulamentariamente.

Artigo 28. Prórroga das concesións de explotación.

1. As prórrogas de concesións de explotación dexacigos e de almacenamentos subterráneos, de acordoco disposto no artigo 24 desta lei, solicitaránselle ó órga-no que outorgase a concesión para a cal se solicita aprórroga.

2. A prórroga outorgarase sempre que o titular cum-prise as obrigas comprometidas no período de vixenciaanterior e manteña a súa actividade de acordo co seuplan de explotación.

Artigo 29. Reversión de instalacións.

1. A anulación ou extinción dunha concesión deexplotación dará lugar á súa inmediata reversión ó Esta-do, que lle poderá esixir ó titular o desmantelamentodas instalacións de explotación.

No caso de que non se solicite o desmantelamentoreverterán gratuitamente ó Estado os pozos, equipamen-tos permanentes de explotación e de conservación

daqueles e calquera obra estable de traballo incorporadade modo permanente ós labores de explotación.

2. A Administración poderalle autorizar ó titular du-nha concesión de explotación e por solicitude deste autilización das instalacións de calquera clase e das obrasestables situadas dentro da concesión de explotacióne incorporadas de modo permanente ós labores de explo-tación e que, conforme o disposto neste artigo, revertanó Estado, se no momento da reversión se estivesen uti-lizando para o servicio de concesións de explotaciónou permisos de investigación do mesmo titular, nas con-dicións que se establezan regulamentariamente.

3. Cando unha concesión de explotación se extingapor vencemento do seu prazo e sexa obxecto de con-curso para a súa ulterior adxudicación, terá preferenciapara adquirila, en igualdade de condicións, o concesio-nario cesante.

CAPÍTULO IV

Autoridade e xurisdicción

Artigo 30. Xurisdicción.

Os titulares de autorizacións de exploración, permisosde investigación ou concesións de explotación some-teranse en cantas cuestións se susciten en relación coneles, ás leis e ós tribunais españois.

Artigo 31. Inspección administrativa.

1. O Ministerio de Industria e Enerxía, ou o órganocompetente da comunidade autónoma nos permisos deinvestigación que outorgue cando afecte ó seu ámbitoterritorial, poderá, en calquera momento, inspeccionartódolos traballos e actividades regulados neste título,para comproba-lo cumprimento das obrigas que llesresulten esixibles ós titulares.

2. O Ministerio de Industria e Enerxía, ou o órganocompetente da comunidade autónoma nas autorizaciónse permisos de investigación que outorgue cando afecteo seu ámbito territorial, poderá solicita-la presentaciónpolos titulares de permisos e concesións das contasanuais, podendo esixirse que as contas estean debida-mente auditadas, así como a práctica de auditorías com-plementarias sobre aqueles extremos que se considerennecesarios da actividade de explotación de hidrocarbu-ros en territorio nacional da empresa de que se trate.

Artigo 32. Actividades no subsolo mariño.

As actividades obxecto do presente título que se rea-licen no subsolo do mar territorial e nos demais fondosmariños que estean baixo a soberanía nacional rexeransepola presente lei, pola lexislación vixente de costas, marterritorial, zona económica exclusiva e plataforma con-tinental, e polos acordos e convencións internacionaisdos que o Reino de España sexa parte.

Cando o ámbito destas actividades comprenda ó mes-mo tempo zonas terrestres dunha soa comunidade autó-noma e do subsolo mariño requirirase informe previoda comunidade autónoma afectada.

CAPÍTULO V

Anulabilidade, caducidade e extinción

Artigo 33. Anulabilidade de autorizacións, permisos econcesións.

1. As autorizacións, permisos e concesións a quese refire o presente título serán nulos cando se outorguencontravindo o disposto na presente lei.


2. Os permisos e concesións que se superpoñana outros xa outorgados serán nulos. A nulidade só afec-tará a extensión superposta cando quede no resto dopermiso ou concesión área suficiente para que se cum-pran as condicións esixidas neste título.

Artigo 34. Extinción.

1. As autorizacións, permisos e concesións regula-dos no presente título extinguiranse:

a) Por incumprimento das condicións do seu outor-gamento.

b) Por caducidade ó vencemento dos seus prazos.c) Por renuncia, total ou parcialmente do titular,

unha vez cumpridas as condicións en que foron outor-gados.

d) Pola disolución ou a liquidación da empresa titu-lar.

e) Por calquera outra causa establecida polas leis.

2. Ó se extinguir un permiso ou concesión devol-veráselle ó seu titular a garantía ou a parte desta quecorresponda no caso de extinción parcial, salvo que pro-ceda a súa execución de acordo co establecido no artigo21 da presente lei.

3. Cando unha concesión de explotación se extingapor vencemento do seu prazo e sexa obxecto de con-curso para a súa ulterior adxudicación, terá preferenciapara adquirila, en igualdade de condicións, o concesio-nario cesante.

Artigo 35. Paralización do expediente.

1. Cando por causa imputable ó solicitante se para-lice a tramitación dun expediente, a autoridade com-petente advertiralle a este que, transcorridos tres meses,se producirá a súa caducidade, e no caso de que setrate dun permiso de investigación ou concesión deexplotación, como das súas prórrogas, o titular perderáa favor da Administración competente a fianza ou garan-tía depositada.

2. Cando a suspensión se acorde por unha causanon imputable ó titular, o permiso ou concesión prorro-garase polo prazo de duración daquela.

Artigo 36. Normativa xeral.

O disposto no presente capítulo enténdese sen prexuí-zo do establecido con carácter xeral na Lei 30/1992,do 26 de novembro, de réxime xurídico das adminis-tracións públicas e do procedemento administrativocomún, e nas disposicións que a desenvolven.

TÍTULO III

Ordenación do mercado de productos derivadosdo petróleo

CAPÍTULO I


Artigo 37. Réxime das actividades.

1. As actividades de refinación de cru de petróleo,o transporte, almacenamento, distribución e venda deproductos derivados do petróleo, incluídos os gaseslicuados do petróleo, poderán ser realizadas librementenos termos previstos na presente lei, sen prexuízo dasobrigas que se poidan derivar doutras disposicións, dacorrespondente lexislación sectorial, en especial, das fis-

cais, das relativas á ordenación do territorio e ó ambientee de protección dos consumidores e usuarios.

2. As actividades de importación, exportación eintercambio intracomunitario de cru de petróleo e pro-ductos petrolíferos realizarase sen máis requisitos cósque se deriven da aplicación da normativa comunitaria,sen prexuízo da normativa fiscal aplicable.

Artigo 38. Prezos.

Os prezos dos productos derivados do petróleo seránlibres.

CAPÍTULO II

Hidrocarburos líquidos

Artigo 39. Refinación.

1. A construcción, posta en explotación ou cerra-mento das instalacións de refinación, estará sometidaó réxime de autorización administrativa previa nos ter-mos establecidos na presente lei e nas súas disposiciónsde desenvolvemento.

A autorización administrativa de cerramento dunhainstalación de refinación poderalle impoñer ó seu titulara obriga de proceder ó seu desmantelamento.

A transmisión ou modificación substancial destas ins-talacións deberalle ser comunicada á autoridade con-cedente da autorización orixinal.

2. Para a obtención de tales autorizacións, os soli-citantes deberán acredita-los seguintes extremos:

a) As condicións técnicas e de seguridade das ins-talacións propostas.

b) O adecuado cumprimento das condicións de pro-tección do ambiente.

c) A adecuación da localización da instalación ó réxi-me de ordenación do territorio.

3. As autorizacións a que se refire o presente artigoterán carácter regrado e serán outorgadas polo Minis-terio de Industria e Enerxía, de acordo cos principiosde obxectividade, transparencia e non-discriminación.

Artigo 40. Transporte e almacenamento.

1. A construcción e explotación das instalacións detransporte ou almacenamento de productos petrolíferos,cando estas últimas teñan por obxecto prestaren servicioa operadores ós que se refire o artigo 42 da presentelei, estará sometida ó réxime de autorización adminis-trativa previa nos termos establecidos nesta lei e nassúas disposicións de desenvolvemento.

A transmisión ou cerramento destas instalaciónsdeberalle ser comunicada á autoridade concedente daautorización orixinal.

2. Os solicitantes de autorización para instalaciónsde transporte ou parques de almacenamento de pro-ductos petrolíferos deberán acredita-los seguintes extre-mos:



c) A adecuación da localización da instalación ó réxi-me de ordenación de territorio.


3. As autorizacións a que se refire o presente artigoterán carácter regrado e serán outorgadas pola Admi-nistración competente, de acordo cos principios deobxectividade, transparencia e non-discriminación,tomando en consideración os criterios de planificaciónque se deriven do artigo 4 da presente lei.

Artigo 41. Acceso de terceiros ás instalacións de trans-porte e almacenamento.

1. Os titulares de instalacións fixas de almacena-mento e transporte de productos petrolíferos, autoriza-das conforme o disposto no artigo 40 da presente lei,deberán permiti-lo acceso de terceiros mediante un pro-cedemento negociado, en condicións técnicas e econó-micas non discriminatorias, transparentes e obxectivas,aplicando prezos que deberán facer públicos. Nembar-gantes, o Goberno poderá establecer peaxes de accesopara territorios insulares e para aquelas zonas do terri-torio nacional onde non existan infraestructuras alter-nativas de transporte e almacenamento ou estas se con-sideren insuficientes.

Regulamentariamente, establecerase o procedemen-to de comunicación á Comisión Nacional de Enerxía dosconflictos que se poidan suscitar na negociación doscontratos de acceso a instalacións de transporte oualmacenamento.

2. Cando o solicitante de acceso teña obriga demantemento de existencias mínimas de seguridade, deacordo co artigo 50 da presente lei, poderá solicita-laprestación do servicio de almacenamento para as ditasexistencias, que lle será concedido en función da uti-lización operativa contratada. Se non existe capacidadedispoñible para tódolos demandantes do servicio, asig-narase a existente cun criterio de proporcionalidade.

3. Terán dereito de acceso ás instalacións de trans-porte e almacenamento os operadores por xunto, asícomo os consumidores e comercializadores de produc-tos petrolíferos que regulamentariamente se determinenatendendo ó seu nivel de consumo anual.

4. Os titulares das instalacións poderán denega-loacceso de terceiros nos seguintes supostos:

a) Que non exista capacidade dispoñible duranteo período contractual proposto polo potencial usuario.

b) Que o solicitante non se encontre ó corrente nopagamento das obrigas derivadas de utilizacións ante-riores.

5. Así mesmo, poderase denega-lo acceso á redecando a empresa solicitante ou aquela á que se lle adqui-ra o producto, directamente ou por medio de acordoscon outras empresas subministradoras, ou aquelas ásque calquera delas estea vinculada, radiquen nun paísno que non estean recoñecidos dereitos análogos e con-sidere que poida resultar unha alteración do principiode reciprocidade para as empresas ás que se requireo acceso. Todo iso, sen prexuízo dos criterios que sevaian seguir respecto de empresas de estados membrosda Unión Europea conforme a lexislación uniforme namateria que se estableza.

Artigo 42. Operadores por xunto.

1. Serán operadores por xunto os titulares de refi-nerías, as súas filiais maioritariamente participadas eaqueles suxeitos que obteñan a autorización de activi-dade a que se refire o presente artigo.

2. Corresponderalles ós operadores por xunto a ven-da de productos petrolíferos para a súa posterior dis-tribución a retallo.

3. Os solicitantes de autorizacións para actuar comooperadores por xunto deberán acredita-lo cumprimentodas seguintes condicións:

a) A súa capacidade legal, técnica e económico-fi-nanceira para a realización da actividade.

b) Garanti-lo cumprimento das obrigas de mante-mento de existencias mínimas de seguridade, de acordoco previsto no artigo 50 da presente lei.

4. Créase un rexistro, no Ministerio de Industria eEnerxía, de operadores por xunto de productos petro-líferos.

Artigo 43. Distribución a retallo de productos petro-líferos.

1. A actividade de distribución a retallo de produc-tos petrolíferos comprenderá:

a) A subministración de combustibles e carburantesa vehículos en instalacións habilitadas para o efecto.

b) A subministración a instalacións fixas para con-sumo na propia instalación.

c) A subministración de queroseno con destino áaviación.

d) A subministración de combustibles a embarca-cións.

e) Calquera outra subministración que teña por fina-lidade o consumo destes productos.

2. A actividade de distribución a retallo de carbu-rante e combustibles petrolíferos poderá ser exercidalibremente por calquera persoa física ou xurídica.

As instalacións utilizadas para o exercicio desta acti-vidade deberán contar coas autorizacións administrati-vas preceptivas para cada tipo de instalación, de acordocoas instruccións técnicas complementarias que esta-blezan as condicións técnicas e de seguridade das ditasinstalacións, así como cumprir co resto da normativavixente que en cada caso sexa de aplicación, en especiala referente a metroloxía e metrotecnia e a proteccióndos consumidores e usuarios.

3. Os acordos de subministración en exclusiva quese subscriban entre os operadores por xunto e os pro-pietarios de instalacións para a subministración de vehí-culos, recollerán nas súas cláusulas, se os devanditospropietarios o solicitan, a venda en firme dos mencio-nados productos.

As empresas que distribúan ou subministren a retallocarburantes e combustibles petrolíferos deberanllesesixir ós titulares das instalacións receptoras fixas paraconsumo na propia instalación a documentación e acre-ditación do cumprimento das súas obrigas.

Cando en virtude dos vínculos contractuais de sub-ministración en exclusiva, tanto en réxime de venda enfirme como de comisión, as instalacións para a submi-nistración de combustibles ou carburantes a vehículosse subministren dun só operador que teña implantadaa súa imaxe de marca na instalación, este estará facul-tado, sen prexuízo das demais facultades recollidas nocontrato, para establece-los sistemas de inspección ouseguimento adecuados para o control da orixe, volumee calidade dos combustibles entregados ós consumido-res e para comprobar que se corresponden cos sub-ministrados á instalación.

Os operadores deberanlles dar conta ás autoridadescompetentes, se comprobaren desviacións que puiderenconstituír indicio de fraude ó consumidor e da negativaque, se é o caso, se produza ás actuacións de com-probación.

Nestes supostos, a Administración competente debe-rá adopta-las medidas necesarias para asegura-la pro-tección dos intereses dos consumidores e usuarios.


4. As actuacións de inspección e seguimento dosoperadores por xunto, a que se refire o punto anterior,deberanse realizar cun procedemento que asegure aposibilidade dos propietarios ou xestores da instalaciónde contrastaren por ámbalas partes as probas realizadas.

Artigo 44. Rexistro de instalacións de distribución aretallo.

1. As comunidades autónomas constituirán unrexistro de instalacións de distribución a retallo no caldeberán estar inscritas todas aquelas instalacións quedesenvolvan esta actividade no seu ámbito territorial,logo de acreditación do cumprimento polas ditas ins-talacións dos requisitos legais e regulamentarios queresulten esixibles.

2. Créase no Ministerio de Industria e Enerxía unrexistro de instalacións de distribución a retallo que per-mita o exercicio das competencias que lle correspondaná Administración xeral do Estado.

Regulamentariamente, establecerase o procedemen-to de comunicación dos datos das instalacións que foseninscritas polas comunidades autónomas nos seus res-pectivos rexistros.

CAPÍTULO III

Gases licuados do petróleo

Artigo 45. Operadores por xunto.

1. Serán operadores por xunto de gases licuadosdo petróleo aqueles suxeitos que obteñan a autorizaciónde actividade a que se refire o presente artigo.

2. Corresponderanlles ós operadores por xunto degases licuados do petróleo as actividades de envasadoe a súa posterior distribución por xunto, así como a dis-tribución por xunto dos ditos gases a granel.

No envase que conteña gas licuado do petróleo debe-rá figurar unha marca ou identificación suficiente do ope-rador por xunto que leva a cabo a súa distribución.

3. Para a obtención das autorizacións a que se refireo número 1 os solicitantes deberán acredita-lo cumpri-mento das seguintes condicións:

A súa capacidade legal, técnica e económico-finan-ceira para a realización da actividade.

Contar cos medios necesarios para cumprir coas obri-gas de mantemento de existencias mínimas de segu-ridade, de acordo co previsto no artigo 50 da presentelei.

O cumprimento polas súas instalacións de almace-namento e, se é o caso, de envasado, das condiciónstécnicas e de seguridade que se establezan regulamen-tariamente.

4. Os suxeitos autorizados para realizar estas acti-vidades deberán ter á disposición dos comercializadoresa retallo de gases licuados de petróleo envasado, e, seé o caso, dos seus clientes, un servicio de asistenciatécnica permanente das instalacións dos seus usuariosque garanta o correcto funcionamento delas.

5. Cando a instalación receptora da subministraciónde gases licuados do petróleo a granel teña por obxectoa súa distribución por canalización seralle de aplicacióno réxime xurídico establecido no capítulo V do títuloIV.

6. Os distribuidores a retallo de gases licuados dopetróleo a granel e os comercializadores a retallo degases licuados do petróleo envasados serán responsa-bles de que as súas instalacións cumpran as condicións

técnicas e de seguridade que regulamentariamente resul-ten esixibles así como do seu correcto mantemento.

Os operadores por xunto deberanlles esixir ós dis-tribuidores e comercializadores ós que subministren, adocumentación acreditativa do cumprimento das obrigasanteriores.

Artigo 46. Distribuidores a retallo de gases licuadosdo petróleo a granel.

1. Serán distribuidores a retallo de gases licuadosdo petróleo a granel aqueles suxeitos que obteñan aautorización de actividade a que se refire o presenteartigo.

2. Para a obtención de tales autorizacións, os soli-citantes deberán acredita-lo cumprimento das seguintescondicións:

A súa capacidade legal, técnica e económico-finan-ceira para a realización da actividade.

O cumprimento polas súas instalacións de almace-namento das condicións técnicas e de seguridade quese establezan regulamentariamente.

3. Os titulares de instalacións receptoras de gaseslicuados do petróleo a granel para consumo serán res-ponsables de que as súas instalacións cumpran as con-dicións técnicas e de seguridade que regulamentaria-mente resulten esixibles, así como do seu correcto man-temento.

As empresas que subministren gases licuados dopetróleo a granel deberanlles esixir ós titulares das ins-talacións a documentación acreditativa do cumprimentodas obrigas anteriores.

4. Non será necesaria a autorización a que se refireo presente artigo para a venda de gases licuados dopetróleo a granel para subministración a vehículos quese realice desde as instalacións fixas de distribución aretallo de productos petrolíferos reguladas no artigo 43da presente lei.

Artigo 47. Comercialización a retallo de gases licuadosdo petróleo envasados.

1. A comercialización a retallo de gases licuadosdo petróleo envasados será realizada libremente por cal-quera persoa física ou xurídica.

As instalacións que se destinen ó almacenamentoe comercialización dos envases de gases licuados dopetróleo envasados, deberán cumpri-las condicións téc-nicas e de seguridade que regulamentariamente llessexan esixibles.

2. Non se poderán establecer pactos de subminis-tración en exclusiva de gases licuados do petróleo enva-sados entre os operadores e comercializadores ós quese refire o presente artigo, sen máis excepción que osque se concerten entre aqueles e os axentes a comisiónintegrados nas súas redes de distribución.

As redes de distribución con axentes en exclusivadeberanlles garantir ós usuarios que o soliciten a sub-ministración domiciliaria de gases licuados do petróleoenvasados.

3. Os comercializadores a retallo de gases licuadosdo petróleo envasados deberán ter á disposición dosseus clientes un servicio de asistencia técnica perma-nente de instalacións de consumo en por si ou a travésdun operador por xunto, de maneira que se garanta unadecuado servicio a tódolos usuarios.

4. Os titulares de instalacións de consumo de gaseslicuados do petróleo envasados serán responsables deque as súas instalacións cumpran as condicións técnicase de seguridade que regulamentariamente resulten esixi-bles, así como do correcto mantemento delas.


Artigo 48. Rexistro de operadores por xunto de gaseslicuados do petróleo.

Créase no Ministerio de Industria e Enerxía o rexistrode operadores por xunto de gases licuados do petróleo,no cal deberán estar inscritos os suxeitos autorizadospara realizaren as actividades a que fai referencia o artigo45 da presente lei.

Regulamentariamente, establecerase o procedemen-to de comunicación dos datos que teñan que figurarno citado rexistro.

CAPÍTULO IV

Garantía de subministración

Artigo 49. Garantía de subministración.

1. Tódolos consumidores terán dereito á subminis-tración de productos derivados do petróleo no territorionacional, nas condicións previstas na presente lei e nassúas normas de desenvolvemento.

2. En situacións de escaseza de subministración, oConsello de Ministros, mediante acordo, poderá adoptar,no ámbito, coa duración e coas excepcións que se deter-minen, entre outras, algunha ou algunhas das seguintesmedidas:

a) Limitacións da velocidade máxima do tránsitorodado en vías públicas.

b) Limitación da circulación de calquera tipo devehículos.

c) Limitación da navegación de buques e aeronaves.d) Limitación de horarios e días de apertura de ins-

talacións para a subministración de productos derivadosdo petróleo.

e) Suspensión de exportacións de productos enerxé-ticos.

f) Sometemento a un réxime de intervención dasexistencias mínimas de seguridade a que se refire o arti-go seguinte.

g) Limitación ou asignación das subministracións aconsumidores de todo tipo de productos derivados dopetróleo, así como restriccións no uso deles.

h) Impoñerlles ós titulares de concesións de explo-tación de hidrocarburos a que se refire o título II a obrigade subministra-lo seu producto para o consumo nacional.

i) Intervi-los prezos de venda ó público dos produc-tos derivados do petróleo.

j) Outras medidas que poidan ser recomendadaspolos organismos internacionais dos que o Reino deEspaña sexa parte, que se determinen en aplicacióndaqueles convenios en que se participe ou aqueles queteña subscrito nos que se recollan medidas similares.

En relación con tales medidas determinarase, así mes-mo, o réxime retributivo aplicable a aquelas actividadesque se visen afectadas polas medidas adoptadas, garan-tindo, en todo caso, un reparto equilibrado dos custos.

Artigo 50. Existencias mínimas de seguridade.

1. Todo operador autorizado a distribuír por xuntoproductos petrolíferos en territorio nacional, e todaempresa que desenvolva unha actividade de distribucióna retallo de carburantes e combustibles petrolíferos nonadquiridos ós operadores regulados nesta lei, deberánmanter en todo momento existencias mínimas de segu-ridade dos productos na cantidade, forma e localizaciónxeográfica que o Goberno determine regulamentaria-mente, ata un máximo de cento vinte días das súas ven-das anuais. Este máximo poderá ser revisado polo Gober-

no cando os compromisos internacionais do Estado orequiran.

Os consumidores de carburantes e combustibles, naparte non subministrada polos operadores reguladosnesta lei, deberán igualmente manter existencias míni-mas de seguridade na cantidade que regulamentaria-mente resulte esixible atendendo ó seu consumo anual.

Para efectos do cómputo das existencias mínimasde seguridade, que terá carácter mensual, consideraran-se a totalidade das existencias almacenadas polos ope-radores e empresas a que se refire o parágrafo primeirono conxunto do territorio nacional.

2. Cando se trate de gases licuados do petróleo osdistribuidores por xunto deste producto, así como oscomercializadores ou consumidores que non adquirano producto a distribuidores autorizados, estarán obriga-dos a manter existencias mínimas de seguridade ataun máximo de trinta días das súas vendas ou consumosanuais.

3. A inspección do cumprimento da obriga de man-temento de existencias mínimas de seguridade corres-ponderalle ó Ministerio de Industria e Enerxía cando osuxeito obrigado sexa un operador por xunto e ás admi-nistracións autonómicas cando a obriga afecte a dis-tribuidores a retallo ou a consumidores.

Regulamentariamente, establecerase o procedemen-to de comunicación de información entre a Administra-ción pública competente para a inspección e a Corpo-ración de Reservas Estratéxicas de Productos Petrolíferosa que se refire o artigo 52.

Artigo 51. Existencias estratéxicas.

1. Regulamentariamente, determinarase a parte dasexistencias mínimas de seguridade cualificable comoexistencias estratéxicas, e corresponderalle á corpora-ción a que se refire o artigo 52 a súa constitución, man-temento e xestión.

2. Non existirán existencias estratéxicas dentro dasexistencias mínimas de seguridade correspondentes ósgases licuados do petróleo.

Artigo 52. Entidade para a constitución, mantementoe xestión das existencias de seguridade.

1. A Corporación de Reservas Estratéxicas de Pro-ductos Petrolíferos terá por obxecto a constitución, man-temento e xestión das reservas estratéxicas e o controldas existencias mínimas de seguridade previstas nos arti-gos anteriores. Así mesmo, como corporación de dereitopúblico con personalidade xurídica propia, actuará enréxime de dereito privado e rexerase polo disposto napresente lei e nas súas disposicións de desenvolvemento.A corporación estará suxeita, no exercicio da súa acti-vidad, á tutela da Administración xeral do Estado, quea exercerá a través do Ministerio de Industria e Enerxía.

2. A Corporación estará exenta do imposto sobresociedades respecto da renda derivada das das achegasfinanceiras realizadas polos seus membros.

As achegas realizadas polos membros, en canto con-tribúan á dotación de reservas da Corporación, non seránfiscalmente deducibles para os efectos de determina-lassúas bases impoñibles polo imposto sobre sociedades.Tales achegas computaranse para determina-los incre-mentos ou diminucións de patrimonio que lles corres-pondan ós membros da corporación, por efecto da súabaixa nela ou por modificación da contía das súas exis-tencias obrigatorias, segundo a regulación destes supos-tos.

As rendas que se poñan de manifesto nas operaciónsa que se refire o parágrafo anterior non darán dereitoá deducción por dobre imposición de dividendos na parte


que corresponda a rendas non integradas na base impo-ñible do imposto sobre sociedades da Corporación.

Igualmente, estará exenta do imposto sobre socie-dades a renda que puidese obte-la Corporación comoconsecuencia das operacións de disposición de existen-cias estratéxicas, renda que non poderá ser obxecto dedistribución entre os membros, nin de préstamos ou ope-racións financeiras similares con eles.

3. Para asegura-lo cumprimento da obriga de man-ter existencias estratéxicas, a Corporación poderá adqui-rir crus e productos petrolíferos e concertar contratoscos límites e condicións que se determinen regulamen-tariamente.

Toda disposición de existencias estratéxicas por parteda corporación requirirá a autorización previa do Minis-terio de Industria e Enerxía e deberá realizarse a un prezoigual ó custo medio ponderado de adquisición ou ó demercado, se fose superior, agás as excepcións deter-minadas regulamentariamente. Así mesmo, a Corpora-ción contabilizará as súas existencias ó custo e medioponderado de adquisición desde a creación dela.

Os membros deberán contribuír ó financiamento daCorporación, cederlle ou arrendarlle existencias e faci-litarlle instalacións na forma que se determine regula-mentariamente.

A achega financeira de cada membro estableceraseen función dos custos en que a Corporación incorra paraa constitución, almacenamento e conservación das exis-tencias estratéxicas que veña obrigado a manter, asícomo do custo das demais actividades dela. Ademais,a devandita achega financeira deberá permiti-la dotaciónpola Corporación, nos termos determinados regulamen-tariamente, das reservas necesarias para o adecuadoexercicio das súas actividades.

As operacións de compra, venda e arrendamento dereservas estratéxicas, así como as referentes ó seu alma-cenamento, axustaranse a contratos tipo, o modelo doscales será aprobado polo Ministerio de Industria eEnerxía.

4. A Corporación terá igualmente por obxecto con-trola-lo cumprimento da obriga de mante-las existenciasmínimas de seguridade segundo o disposto no artigo50 da presente lei. Para iso, poderá solicita-la informa-ción e realiza-las inspeccións que sexan precisas, asícomo promover, se é o caso, a iniciación do expedientesancionador cando proceda.

Quen estea obrigado a manter existencias mínimasde seguridade, porque no exercicio da súa actividadese subministren con carburantes e combustibles petro-líferos non adquiridos ós operadores regulados nestalei, poderá, nas condicións e casos determinados regu-lamentariamente e en función do volume das súas acti-vidades, satisface-la obriga establecida no artigo 50 dalei mediante o pagamento dunha cota por tonelada deproducto importado ou adquirido para o seu consumo,destinada a financia-los custos de constitución, alma-cenamento e conservación das existencias mínimas deseguridade que lle correspondan, incluídas as estratéxi-cas.

Esta cota será determinada polo Ministerio de Indus-tria e Enerxía coa periodicidade necesaria e será per-cibida pola Corporación na forma que se determineregulamentariamente.

5. Regulamentariamente, desenvolveranse as fun-cións da Corporación e establecerase a súa organizacióne réxime de funcionamiento. Nos seus órganos de admi-nistración estarán suficientemente representados osoperadores por xunto a que se refire o artigo 42 dapresente lei, así como representantes do Ministerio deIndustria e Enerxía e da Comisión Nacional de Enerxía.

Os representantes dos operadores membros da Cor-poración formarán parte da súa asemblea e o seu voto

nela graduarase en función do volume da súa achegafinanceira anual.

O presidente da Corporación e a parte de vocais doseu órgano de administración que regulamentariamentese determine serán designados polo ministro de Industriae Enerxía. O titular do dito departamento poderallesimpoñe-lo seu veto a aqueles acordos da Corporaciónque infrinxan o disposto na presente lei e disposiciónsde desenvolvemento.

Artigo 53. Obrigas xerais.

Quen en virtude do artigo 50 da presente lei esteaobrigado a manter existencias mínimas de seguridade,así como toda aquela compañía que preste servicios deloxística de productos petrolíferos, quedan obrigados acumpri-las directrices dictadas polo Ministerio de Indus-tria e Enerxía respecto das súas instalacións e mante-mento, seguridade, calidade dos productos e achega deinformación. Igualmente, quedarán obrigados a poñerá disposición as subministracións prioritarias que se sina-len por razóns de estratexia ou dificultade no abaste-cemento.

TÍTULO IV

Ordenación da subministración de gases combus-tibles por canalización

CAPÍTULO I


Artigo 54. Réxime de actividades.

1. As actividades de fabricación, regasificación,almacenamento, transporte, distribución e comercializa-ción de combustibles gasosos para a súa subministraciónpor canalización, poderán ser realizadas libremente nostermos previstos neste título, sen prexuízo das obrigasque se poidan derivar doutras disposicións, e en especialdas fiscais e das relativas á ordenación do territorio eó ambiente e de defensa dos consumidores e usuarios.

2. As actividades de importación, exportación eintercambios comunitarios de combustibles gasosos rea-lizaranse sen máis requisitos cós que deriven da nor-mativa comunitaria.

Artigo 55. Réxime de autorización de instalacións.

1. Requirirán autorización administrativa previa nostermos establecidos na presente lei e nas disposiciónsque a desenvolvan, as seguintes instalacións destinadasá subministración ós usuarios de combustibles gasosospor canalización:

a) As plantas de regasificación e licuefacción de gasnatural e de fabricación de gases combustibles manu-facturados ou sintéticos ou de mestura de gases com-bustibles con aire.

b) As instalacións de almacenamento, transporte edistribución de gas natural.

c) O almacenamento e distribución de gases licua-dos do petróleo, combustibles gasosos manufacturados,e sintéticos e mesturas de gases e aire para subminis-tración por canalización.

As actividades relativas ós gases licuados do petróleoque se distribúan ós consumidores finais, envasados oua granel, rexeranse polo disposto no título III.

2. Poderán realizarse libremente, sen máis requisi-tos cós relativos ó cumprimento das disposicións téc-


nicas de seguridade e ambientais, as seguintes insta-lacións:

a) As que se relacionan no número anterior candoo seu obxecto sexa o consumo propio, non podendosubmistrar a terceiros.

b) As relativas á fabricación, mestura, almacena-mento, distribución e subministración de combustiblesgasosos desde un centro productor no que o gas sexaun subproducto.

c) As de almacenamento, distribución e subminis-tración de gases licuados do petróleo e de gas naturaldun usuario ou dos usuarios dun mesmo bloque devivendas.

d) As liñas directas consistentes nun gasoductopara gas natural que teña por obxecto exclusivo aconexión das instalacións dun consumidor cualificadoco sistema de gas.

3. Non requirirán autorización administrativa osproxectos de instalacións necesarias para a defensanacional consideradas de interese militar, conforme aLei 8/1975, do 12 de marzo, de zonas e instalaciónsde interese para a defensa nacional, e a súa normativade desenvolvemento.

Artigo 56. Fabricación de gases combustibles.

1. Para os efectos establecidos na presente lei teráa consideración de fabricación de gases combustibles,sempre que estes se destinen á subministración finala consumidores por canalización, as seguintes activida-des:

a) A fabricación de combustibles gasosos manufac-turados ou sintéticos.

b) A mestura de gas natural, butano ou propanocon aire.

2. A fabricación de gases combustibles deberaseaxustar ós criterios de planificación en materia de hidro-carburos.

3. En relación coa autorización administrativa sera-lle de aplicación o establecido ó respecto no artigo 73da presente lei.

Artigo 57. Garantía da subministración.

A subministración de combustibles gasosos por cana-lización realizarase a tódolos consumidores que o deman-den, comprendidos nas áreas xeográficas pertencentesó ámbito da correspondente autorización e nas condi-cións de calidade e seguridade que regulamentariamenteestableza o Goberno, logo de consulta ás comunidadesautónomas.

CAPÍTULO II

Sistema de gas natural

Artigo 58. Suxeitos que actúan no sistema.

As actividades destinadas á subministración de gasnatural por canalización serán desenvolvidas polosseguintes suxeitos:

a) Os transportistas, que son aquelas persoas xurí-dicas titulares de instalacións de regasificación de gasnatural licuado, de transporte ou de almacenamento degas natural.

As instalacións dos transportistas constituirán un sub-sistema de transporte cando o abastecemento a travésdelas supere o 3 por 100 do consumo do mercado.

b) Os distribuidores, que son aquelas personas xurí-dicas titulares de instalacións de distribución que teñena función de distribuí-lo gas natural por canalización,así como construír, manter e realizar operacións nas ins-talacións de distribución destinadas a situa-lo gas nospuntos de consumo.

c) Os comercializadores son as sociedades mercan-tís que, accedendo ás instalacións de terceiros nos ter-mos establecidos no presente título, adquiren o gas natu-ral para a súa venda ós consumidores ou a outros comer-cializadores.

Artigo 59. Sistema gasista e rede básica de gas natural.

1. O sistema gasista comprenderá as seguintes ins-talacións: as incluídas na rede básica, as redes de trans-porte secundario, as redes de distribución e demais ins-talacións complementarias.

2. Para os efectos establecidos na presente lei, arede básica de gas natural estará integrada:

a) Polos gasoductos de transporte primario de gasnatural a alta presión. Consideraranse como tales aque-les cunha presión máxima de deseño igual ou superiora 60 bares.

b) Polas plantas de regasificación de gas naturallicuado que poidan abastece-lo sistema gasista e as plan-tas de licuefacción de gas natural.

c) Polos almacenamentos estratéxicos de gas natu-ral, que poidan abastece-lo sistema gasista.

d) Polas conexións da rede básica con xacigos degas natural no interior ou con almacenamentos.

e) Polas conexións internacionais do sistema gasistaespañol con outros sistemas ou con xacigos no exterior.

3. As redes de transporte secundario están forma-das polos gasoductos de presión máxima de deseñocomprendida entre 60 e 16 bares.

4. As redes de distribución comprenderán os gaso-ductos con presión máxima de deseño igual ou inferiora 16 bares e aqueloutros que, con independencia dasúa presión máxima de deseño, teñan por obxecto con-duci-lo gas ó consumidor partindo dun gasoducto darede básica ou de transporte secundario.

Artigo 60. Funcionamento do sistema.

1. As actividades realizadas polos suxeitos a quese refire o artigo 58 desenvolveranse en réxime de librecompetencia, conforme o disposto na presente lei e nasdisposicións que a desenvolvan.

A regasificación, o almacenamento estratéxico, otransporte e a distribución teñen carácter de actividadesreguladas; o seu réxime económico e de funcionamentoaxustarase ó previsto na presente lei.

2. A comercialización exercerase libremente nos ter-mos previstos na presente lei e o seu réxime económicovirá determinado polas condicións que se pacten entreas partes.

3. Para os efectos da adquisición de gas, os con-sumidores clasifícanse en:

Consumidores cualificados, entendendo por talesaqueles con instalacións situadas nun mesmo lugar queteñan en cada momento o consumo previsto na dis-posición transitoria quinta. Estes consumidores adqui-riránlle-lo gas ós comercializadores en condicións libre-mente pactadas ou directamente.

Terán en todo caso a condición de consumidores cua-lificados os titulares de instalacións de producción deenerxía eléctrica para o consumo destas cando entrenen competencia de acordo coa Lei 54/1997, do 27 denovembro, do sector eléctrico.


Consumidores non cualificados, que lles adquiriráno gas ós distribuidores en réxime de tarifas.

Para atende-los consumos a tarifa que se realicenno ámbito da súa rede, os distribuidores adquiriranllesgas ós transportistas.

4. Garántese o acceso de terceiros ás instalaciónsda rede básica e ás instalacións de transporte e dis-tribución nas condicións técnicas e económicas esta-blecidas na presente lei. O prezo polo uso destas ins-talacións virá determinado pola peaxe aprobada poloGoberno.

5. Salvo pacto expreso en contrario, a transmisiónda propiedade do gas entenderase producida no momen-to en que este teña entrada nas instalacións do com-prador.

No caso dos comercializadores, a transmisión da pro-piedade do gas entenderase producida, agás pacto encontrario, cando teña entrada nas instalacións do seucliente.

6. As actividades para a subministración de gasnatural que se desenvolvan nos territorios insulares eextrapeninsulares serán obxecto dunha regulación regu-lamentaria singular, logo de acordo coas comunidadese cidades autónomas afectadas, e atenderá ás especi-ficidades derivadas da súa situación territorial.

Artigo 61. Adquisicións de gas.

1. Poderán adquirir gas natural para o seu consumoen España:

Os transportistas para a súa venda a outros trans-portistas, así como ós distribuidores que estivesen conec-tados ás súas redes para atender subministracións a tari-fa a consumidores non cualificados.

Os comercializadores para a súa venda ós consumi-dores cualificados ou a outros comercializadores.

Os consumidores cualificados.

2. Os suxeitos autorizados para adquirir gas naturalterán dereito de acceso ás instalacións de regasificación,almacenamento, transporte e distribución nos termosque regulamentariamente se establezan.

Artigo 62. Contabilidade e información.

1. As entidades que desenvolvan algunha ou algun-has das actividades a que se refire o artigo 58 da pre-sente lei, levarán a súa contabilidade de acordo co capí-tulo VII da Lei de sociedades anónimas, mesmo candonon tivesen tal carácter.

O Goberno regulará as adaptacións que fosen nece-sarias para o suposto de que o titular da actividade nonsexa unha sociedade anónima.

2. As entidades deberán explicar na memoria dascontas anuais os criterios aplicados no reparto de custosrespecto ás outras entidades do grupo que realicen acti-vidades gasistas diferentes.

Estes criterios deberanse manter e non se modifi-carán, agás circunstancias excepcionais. As modifica-cións e a súa xustificación deberán ser explicadas namemoria anual do correspondente exercicio.

3. As entidades que actúen no sistema gasista debe-ranlle proporcionar á Administración a información quelles sexa requirida, en especial en relación cos contratosde abastecemento e subministración de gas que subs-cribisen e cos seus estados financeiros, debendo estesúltimos estar verificados mediante auditorías externasá propia empresa.

Cando estas entidades formen parte dun grupoempresarial, a obriga de información estenderase, asímesmo, á sociedade que exerza o control da que realiza

actividades gasistas sempre que actúe nalgún sectorenerxético, e a aqueloutras sociedades do grupo queleven a cabo operacións coa que realiza actividades nosistema gasista.

Tamén lle deberán proporcionar á Administracióncompetente todo tipo de información sobre as súas acti-vidades, investimentos, calidade de subministración,medido segundo os estándares indicados pola Adminis-tración, mercados servidos e previstos co máximo deta-lle, prezos soportados e repercutidos, así como calqueraoutra información que a Administración competente creaoportuna para o exercicio das súas funcións.

4. As entidades proporcionarán no seu informeanual información sobre as actividades realizadas enmateria de aforro e eficiencia enerxética e de proteccióndo ambiente.

Artigo 63. Separación de actividades.

1. As sociedades mercantís que desenvolvan algu-nha ou algunhas das actividades reguladas a que serefire o artigo 60.1 da presente lei deben ter como obxec-to social exclusivo o desenvolvemento delas, sen quepoidan, por tanto, realizar actividades de comercializa-ción.

2. As sociedades dedicadas á comercialización degas natural deberán ter como único obxecto social nosector gasista a dita actividade, e non poderán realizaractividades de regasificación, almacenamento, transpor-te ou distribución.

3. Nun grupo de sociedades poderanse desenvolveractividades incompatibles conforme os puntos anterio-res, sempre que sexan exercidas por sociedades dife-rentes. Para ese efecto, o obxecto social dunha entidadepoderá comprender tales actividades sempre que se pre-vexa que unha soa actividade sexa exercida de formadirecta e as demais mediante a titularidade de acciónsou participacións noutras sociedades.

4. As empresas de gas natural que exerzan máisdunha das actividades relacionadas no artigo 60.1 dapresente lei levarán na súa contabilidade interna contasseparadas para cada unha delas, tal e como se lles esixiríase tales actividades fosen realizadas por empresas dis-tintas, co fin de evitar discriminacións, subvencións entreactividades distintas e distorsións da competencia.

Os transportistas deberán, así mesmo, levar contasseparadas das súas operacións de compra e venda degas e os distribuidores, da súa actividade de comercia-lización a tarifa.

5. Aquelas sociedades mercantís que desenvolvanactividades reguladas poderán tomar participacións ensociedades que leven a cabo actividades noutros sec-tores económicos distintos do sector de gas natural, logode obtención da autorización a que se refire a disposiciónadicional undécima, terceiro 1, décimo terceira destalei. En todo caso, as sociedades a que se refire o presenteartigo deberán levar contabilidades separadas de todasaquelas actividades que realicen fóra do sector do gasnatural e daquelas de calquera natureza que realicenno exterior.

CAPÍTULO III

Xestión técnica do sistema de gas natural

Artigo 64. Normas de xestión técnica do sistema.

1. O Ministerio de Industria e Enerxía, logo de infor-me da Comisión Nacional de Enerxía e do Comité deSeguimento do Sistema Gasista, aprobará a normativade xestión técnica do sistema que terá por obxecto pro-picia-lo correcto funcionamento técnico do sistema gasis-


ta e garanti-la continuidade, calidade e seguridade dasubministración de gas natural, coordinando a actividadede tódolos transportistas.

2. A normativa de xestión técnica do sistema a quese refire o punto anterior regulará, polo menos, os seguin-tes aspectos:

a) Os mecanismos para garanti-lo necesario nivelde abastecemento de gas natural do sistema a curtoe medio prazo e o mantemento das existencias mínimasde seguridade.

b) Os procedementos de coordinación que garantana correcta explotación e mantemento das instalaciónsde regasificación, almacenamento e transporte, de acor-do cos criterios de fiabilidade e seguridade necesarios,recollendo especificamente a previsión de plans deactuación para a reposición do servicio en caso de fallosxerais na subministración de gas natural.

c) Os procedementos de control das entradas e saí-das de gas natural cara ó ou desde o sistema gasistanacional.

d) O procedemento de cálculo do balance diario decada suxeito autorizado a introducir gas natural no sis-tema.

e) O procedemento de xestión e uso das interco-nexións internacionais.

f) O procedemento sobre as medidas que se adop-tarán no caso de situacións de emerxencia e desabas-tecemento.

3. Os transportistas, e en especial os titulares dossubsistemas de transporte, proporán as normas de xes-tión técnica do sistema a que se refire o número 1 desteartigo, e aplicaranas respectando, en todo caso, os prin-cipios de obxectividade, transparencia e non-discrimina-ción.

Artigo 65. Comité de Seguimento do Sistema Gasista.

Para velar pola transparencia das variables básicasdo sistema, créase un Comité de Seguimento do SistemaGasista, do que formarán parte os transportistas, os dis-tribuidores, os comercializadores e os consumidores.

A organización, composición e funcións do citadoComité de Seguimento do Sistema Gasista estableceraseregulamentariamente.

CAPÍTULO IV

Regasificación, transporte e almacenamento de gasnatural

Artigo 66. A rede de transporte secundario de com-bustibles gasosos.

1. A rede de transporte secundario de gas naturalestá constituída polos gasoductos de presión máximade deseño comprendida entre 60 e 16 bares, as esta-cións de compresión as estacións de regulación e medi-da.

Así mesmo, considéranse elementos constitutivos darede de transporte todos aqueles activos de comuni-cacións, proteccións, control, servicios auxiliares, terreos,edificacións e demais elementos auxiliares, necesariospara o adecuado funcionamento das instalacións espe-cíficas da rede de transporte antes definida.

2. Os transportistas serán responsables do desen-volvemento e ampliación da rede de transporte definidaneste artigo, de tal maneira que garanta o mantementoe mellora dunha rede configurada baixo criterioshomoxéneos e coherentes.

3. Estableceranse cantas normas técnicas sexanprecisas para garanti-la fiabilidade da subministraciónde gas e das instalacións da rede de transporte e dasconectadas a ela. Estas normas tenderán a garanti-laprotección e seguridade das persoas e dos seus bens,a calidade e fiabilidade no seu funcionamiento, a uni-ficación das condicións dos subministracións, a presta-ción dun bo servicio e serán obxectivas e non discri-minatorias.

Artigo 67. Autorizacións administrativas.

1. Requiren autorización administrativa previa, nostermos establecidos nesta lei e nas súas disposiciónsde desenvolvemento, a construcción, explotación, modi-ficación e cerramento das instalacións da rede básicae redes de transporte indicadas no artigo 59, sen prexuí-zo do réxime xurídico aplicable ós almacenamentos sub-terráneos de acordo co título II da presente lei.

A transmisión destas instalacións deberalle ser comu-nicada á autoridade concedente da autorización orixinal.

A autorización administrativa de cerramento dunhainstalación poderalle impoñer ó seu titular a obriga deproceder ó seu desmantelamento.

As autorizacións de construcción e explotación dosgasoductos de transporte obxecto de planificación obri-gatoria, de acordo co artigo 4 da presente lei, deberánser outorgadas mediante un procedemento que asegurea concorrencia, promovido e resolto pola autoridadecompetente.

2. Os solicitantes de autorizacións para instalaciónsde gas relacionadas no número 1 deste artigo deberánacreditar suficientemente os seguintes requisitos:




d) A súa capacidade legal, técnica e económico-fi-nanceira para a realización do proxecto.

Os solicitantes deberán revesti-la forma de sociedademercantil de nacionalidade española ou, se é o caso,doutro Estado membro da Unión Europea con estable-cemento permanente en España.

3. As autorizacións a que se refire o número 1 desteartigo serán outorgadas pola Administración competen-te, sen prexuízo das concesións e autorizacións sobreprotección do dominio público que sexan necesarias,de acordo con outras disposicións que resulten aplica-bles, a correspondente lexislación sectorial e en especialas relativas á ordenación do territorio, ó urbanismo eó ambiente.

O procedemento e outorgamento da autorizaciónincluirá o trámite de información pública.

Outorgada autorización e para os efectos de garanti-locumprimento das súas obrigas, o titular deberá constituírunha garantía arredor dun 2 por 100 do orzamento dasinstalacións.

A autorización en ningún caso se entenderá conce-dida en réxime de monopolio nin concederá dereitosexclusivos.

A falta de resolución expresa das solicitudes de auto-rización a que se refire o presente artigo terá efectosdesestimatorios. En todo caso, poderase interpoñerrecurso ordinario ante a autoridade administrativa corres-pondente.

4. As autorizacións de instalación de transporte con-terán tódolos requisitos que deban ser observados nasúa construcción e explotación.


Cando as instalacións autorizadas teñan que seconectar a instalacións xa existentes de distinto titular,este deberá permiti-la conexión nas condicións que regu-lamentariamente se establezan.

5. O incumprimento das condicións e requisitosestablecidos nas autorizacións ou a variación substancialdos orzamento que determinaron o seu outorgamentopoderán dar lugar á súa revogación.

A Administración competente denegará a autoriza-ción cando non se cumpran os requisitos previstos legal-mente ou a empresa non garanta a capacidade legal,técnica e económica necesarias para acomete-la acti-vidade proposta.

Artigo 68. Obrigas dos titulares de autorizacións paraa regasificación, transporte e almacenamento de gasnatural.

Os titulares de autorizacións administrativas para aregasificación de gas natural licuado e para o transportee almacenamento de gas natural terán as seguintesobrigas:

a) Realiza-las súas actividades na forma autorizadae conforme as disposicións aplicables, prestando o ser-vicio de forma regular e continua, cos niveis de calidadeque se determinen e mantendo as instalacións nas ade-cuadas condicións de conservación e idoneidade técnica,seguindo, se é o caso, as instruccións impartidas polaAdministración competente.

b) Realiza-las adquisicións de gas natural necesariaspara atende-las peticións de subministración doutrostransportistas, así como dos distribuidores conectadosás súas redes.

c) Facilita-lo uso das súas instalacións para os move-mentos de gas resultantes do disposto na presente lei,e admiti-la utilización de tódalas instalacións por tódolossuxeitos autorizados, en condicións non discriminatorias,de acordo coas normas técnicas.

d) Estar inscritos no Rexistro Administrativo de Ins-talacións de Transportistas de Gas.

e) Subscribi-los contratos de regasificación, alma-cenamento e transporte con quen teña dereito de accesoás súas instalacións.

f) Proporcionarlle a calquera outra empresa que rea-lice actividades de almacenamento, transporte e distri-bución, suficiente información para garantir que o trans-porte e almacenamento de gas se poida producir demaneira compatible co funcionamento seguro e eficazda rede interconectada.

g) Proporciona-la información co detalle e frecuen-cia coa que sexa requirida por parte da Administracióncompetente e comunicarlle ó Ministerio de Industria eEnerxía os contratos de acceso ás súas instalacións quesubscriban. Así mesmo, deberanlles comunicar ás admi-nistracións autonómicas os contratos de acceso ás súasinstalacións cando estas instalacións estean situadastotal ou parcialmente nesa comunidade autónoma e ocontratante deses servicios sexa un consumidor cuali-ficado, un comercializador ou un transportista con ins-talacións nesa comunidade autónoma.

Artigo 69. Dereitos dos titulares de instalacións deregasificación, transporte e almacenamento de gasnatural.

Os titulares de instalacións de regasificación, trans-porte e almacenamento terán dereito ó recoñecementopor parte da Administración dunha retribución polo exer-cicio das súas actividades dentro do sistema gasista nostermos establecidos no capítulo VII deste título da pre-sente lei.

Así mesmo, poderán esixir que as instalacións conec-tadas ás da súa propiedade reúnan as condicións téc-nicas establecidas e sexan usadas en forma adecuada.

Artigo 70. Acceso ás redes de transporte.

1. Os titulares das instalacións deberanlles permi-ti-la súa utilización ós consumidores cualificados, óscomercializadores e ós transportistas que cumpran ascondicións esixidas, mediante a contratación separadaou conxunta dos servicios de transporte, regasificacióne almacenamento, sobre a base de principios de non-dis-criminación, transparencia e obxectividade. O prezo polouso das redes de transporte estará determinado polaspeaxes regulamentariamente aprobadas.

2. Regulamentariamente, regularanse as condiciónsde acceso de terceiros ás instalacións, as obrigas e derei-tos dos titulares das instalacións relacionadas co accesode terceiros, así como as dos consumidores cualificados,comercializadores e transportistas. Así mesmo, defini-rase o contido mínimo dos contratos.

3. Poderase denega-lo acceso á rede en caso decapacidade insuficiente ou cando o acceso á rede impe-da cumpri-las obrigas de subministración que se impuxe-sen ou debido a dificultades económicas e financeirasgraves que se puidesen derivar da execución dos con-tratos de compra obrigatoria, nas condicións e co pro-cedemento que regulamentariamente se establezaseguindo os criterios da lexislación uniforme comunitariaque se dispoñan.

4. Poderá, así mesmo, logo de conformidade daComisión Nacional da Enerxía, denegarse o acceso árede, cando a empresa subministradora de gas, direc-tamente ou por medio de acordos con outras empresassubmistradoras, ou aquelas ás que calquera delas esteavinculada, radique nun país no que non estean reco-ñecidos dereitos análogos e se considere que poida resul-tar unha alteración do principio de reciprocidade paraas empresas ás que se lles require o acceso, iso senprexuízo dos criterios que se vaian seguir respecto deempresas de estados membros da Unión Europea con-forme a lexislación uniforme na materia que esta esta-bleza.

Artigo 71. Rexistro Administrativo de Instalacións deTransportistas de Gas.

Créase no Ministerio de Industria e Enerxía un Rexis-tro Administrativo de Instalacións de Transportistas deGas, no cal terán que estar inscritas todas aquelas ins-talacións de transporte, almacenamento e regasificaciónque fosen autorizadas e as condicións das ditas auto-rizacións. Regulamentariamente, logo de informe dascomunidades autónomas, establecerase a súa organi-zación, así como o procedemento de inscrición e comu-nicación de datos ó Rexistro Administrativo de Insta-lacións de Transportistas de Gas.

As comunidades autónomas con competencias namateria poderán crear e xestiona-los correspondentesrexistros territoriais nos que deberán estar inscritas tóda-las instalacións localizadas no ámbito territorial daquelas.

CAPÍTULO V

Distribución de combustibles gasosospor canalización

Artigo 72. Regulación da distribución.

1. A distribución de combustibles gasosos rexerasepola presente lei, polas súas normas de desenvolvemen-


to e pola normativa que dicten as comunidades autó-nomas no ámbito das súas competencias. O Gobernoestablecerá, así mesmo, a normativa que se requira enmateria de coordinación, funcionamento e retribucióndo sistema.

2. A ordenación da distribución terá por obxectoestablecer e aplicar principios comúns que garantan asúa adecuada relación coas restantes actividades gasis-tas, determina-las condicións de tránsito de gas polasditas redes, establece-la suficiente igualdade entre osque realizan a actividade en todo o territorio e a fixaciónde condicións comúns equiparables para tódolos usua-rios.

Artigo 73. Autorización de instalacións de distribuciónde gas natural.

1. Considéranse instalacións de distribución de gasnatural os gasoductos con presión máxima de deseñoigual ou inferior a 16 bares e aqueloutros que, con inde-pendencia da súa presión máxima de deseño, teñan porobxecto conduci-lo gas ó consumidor partindo dun gaso-ducto da rede básica ou de transporte secundario,incluíndo as instalacións existentes entre a rede de trans-porte e os puntos de subministración.

2. Estarán suxeitas a autorización administrativaprevia, nos termos establecidos nesta lei e nas súas dis-posicións de desenvolvemento, a construcción, modifi-cación, explotación e cerramento das instalacións de dis-tribución de gas natural con independencia do seu des-tino ou uso.

A transmisión destas instalacións deberalle ser comu-nicada á autoridade concedente da autorización orixinal.

A autorización administrativa de cerramento dunhainstalación poderalle impoñer ó seu titular a obriga deproceder ó seu desmantelamento.

3. Os solicitantes de autorizacións para instalaciónsde gas relacionadas no punto anterior deberán acreditarsuficientemente o cumprimento dos seguintes requisi-tos:




d) A súa capacidade legal, técnica e económico-fi-nanceira para a realización do proxecto.

e) Os solicitantes deberán revesti-la forma de socie-dade anónima de nacionalidade española ou, se é o caso,doutro Estado membro da Unión Europea con estable-cemento permanente en España.

4. As autorizacións a que se refire o número 2 desteartigo serán outorgadas pola Administración competen-te, sen prexuízo das concesións e autorizacións quesexan necesarias, de acordo con outras disposicións queresulten aplicables, a correspondente lexislación secto-rial, e en especial, as relativas á ordenación do territorioe ó ambiente.

O procedemento de autorización incluirá o trámitede información pública e a forma de resolución no supos-to de concorrencia de dous ou máis solicitudes de auto-rización.

Outorgada a autorización e para os efectos de garan-ti-lo cumprimento das súas obrigas, o titular deberá cons-tituír unha garantía arredor dun 2 por 100 do orzamentodas instalacións.

A autorización en ningún caso se entenderá conce-dida en réxime de monopolio nin concederá dereitosexclusivos.

A falta de resolución expresa das solicitudes de auto-rización a que se refire o presente artigo terá efectosdesestimatorios. En todo caso, poderá interpoñerserecurso ordinario ante a autoridade administrativa corres-pondente.

5. As autorizacións de instalacións de distribuciónconterán tódolos requisitos que deban ser observadosna súa construcción e explotación, a delimitación da zonana que se debe presta-la subministración, os compro-misos de expansión da rede na dita zona que debe asu-mi-la empresa solicitante e, se é o caso, o prazo paraa execución das ditas instalacións e a súa caracteriza-ción.

Cando as instalacións autorizadas teñan que seconectar a instalacións xa existentes de distinto titular,este deberá permiti-la conexión nas condicións que regu-lamentariamente se establezan.

6. O incumprimento das condicións, requisitos esta-blecidos nas autorizacións ou a variación substancial dosorzamentos que determinaron o seu outorgamento pode-rán dar lugar á súa revogación.

A Administración competente denegará a autoriza-ción cando non se cumpran os requisitos previstos legal-mente ou a empresa non garanta a capacidade legal,técnica e económica necesarias para acomete-la acti-vidade proposta.

7. As autorizacións de construcción e explotaciónde instalacións de distribución poderán ser outorgadasmediante un procedemento que asegure a concorrencia,promovido e resolto pola Administración competente.

Artigo 74. Obrigas dos distribuidores de gas natural.

Serán obrigas dos distribuidores de gas natural:

a) Efectua-la subministración a tarifa a todo peti-cionario del e ampliarllo a todo abonado que o solicite,sempre que exista capacidade para iso e sempre queo lugar onde se deba efectua-la entrega do gas se encon-tre comprendido dentro do ámbito xeográfico da auto-rización, subscribindo para o efecto a correspondentepóliza de abono ou, se é o caso, contrato de submi-nistración.

b) Realiza-las adquisicións de gas necesarias pararealiza-la subministración.

c) Realiza-las súas actividades na forma autorizadae conforme as disposicións aplicables, submistrándollesgas ós consumidores de forma regular e continua,seguindo as instruccións que dicte a Administracióncompetente en relación co acceso de terceiros ás súasredes de distribución, cando este proceda, cos niveisde calidade que se determinen e mantendo as insta-lacións nas adecuadas condicións de conservación e ido-neidade técnica.

d) Proceder á ampliación das instalacións de dis-tribución, no ámbito xeográfico da súa autorización, can-do así sexa necesario para atender novas demandas desubministración de gas, sen prexuízo do que resulte daaplicación do réxime que regulamentariamente se esta-bleza para as acometidas.

Cando existan varios distribuidores con instalaciónssusceptibles de ampliación para atender novas submi-nistracións e ningún deles decidise acometela, a Admi-nistración competente determinará cál destes distribui-dores a deberá realizar, atendendo ás súas condicións.

e) Efectua-los contratos de acceso a terceiros á redede gas natural nas condicións que se determinen regu-lamentariamente.

f) Proporcionarlles ás empresas de transporte,almacenamento e comercialización de gas natural infor-mación suficiente para garantir que o transporte de gas


se poida producir de forma compatible co funcionamentoseguro e eficaz do sistema.

g) Comunicarlle á Administración competente queoutorgase as autorizacións de instalacións, as modifi-cacións relevantes da súa actividade para que esta lleremita a información ó Ministerio de Industria e Enerxía,para os efectos de determinación das tarifas e a fixacióndo seu réxime de retribución.

h) Comunicarlle á Administración competente paraque esta lla remita ó Ministerio de Industria e Enerxíaa información que se determine sobre prezos, consumos,facturación e condicións de venda aplicables ós con-sumidores, e volume correspondente por categorías deconsumo, así como calquera información relacionadacoa actividade que desenvolvan dentro do sector gasista.Así mesmo, deberanlle comunicar a cada comunidadeautónoma toda a información que lles sexa requiridapor esta, relativa ó seu ámbito territorial.

i) Estar inscritos no Rexistro Administrativo de Dis-tribuidores, Comercializadores e Consumidores Cualifi-cados de Combustibles Gasosos por Canalización a quese refire o presente título.

j) Realiza-las acometidas e o enganche de novosusuarios de acordo co que regulamentariamente se esta-bleza.

k) Proceder á medición das subministracións na for-ma que regulamentariamente se determine, preserván-dose, en todo caso, a exactitude dela e a accesibilidadeós correspondentes aparellos facilitando o control dasadministracións competentes.

Artigo 75. Dereitos dos distribuidores.

1. Os distribuidores terán dereito a adquirir gas natu-ral do transportista á rede do cal estean conectadosó prezo de cesión que será establecido conforme o dis-posto no capítulo VII do presente título para a submi-nistración a clientes a tarifas autorizadas.

2. Igualmente, terán dereito a obte-la remuneraciónque corresponda conforme o disposto no capítulo VIIdo presente título.

Artigo 76. Acceso ás redes de distribución de gasnatural.

1. Os titulares das instalacións de distribución debe-ranlle permiti-la súa utilización ós consumidores cuali-ficados e ós comercializadores que cumpran as condi-cións esixidas, sobre a base de principios de non-dis-criminación, transparencia e obxectividade. O prezo polouso de redes de distribución estará determinado polaspeaxes administrativamente aprobadas.

2. O distribuidor só poderá denega-lo acceso á redeen caso de que non dispoña da capacidade necesaria.A denegación deberá ser motivada. A falta de capacidadenecesaria só se poderá xustificar por criterios de segu-ridade, regularidade ou calidade das subministracións,atendendo ás esixencias que para estes efectos se esta-blezan regulamentariamente.

3. Regulamentariamente, regularanse as condiciónsdo acceso de terceiros ás instalacións, as obrigas e derei-tos dos titulares das instalacións relacionadas co accesode terceiros, así como dos consumidores cualificados,comercializadores e distribuidores. Así mesmo, defini-ranse os criterios dos contratos.

Artigo 77. Distribución doutros combustibles gasosos.

1. Considéranse instalacións de distribución doutroscombustibles gasosos as plantas de fabricación de gasescombustibles a que fai referencia o artigo 56, as ins-

talacións de almacenamento de gases licuados do petró-leo destinadas á subministración destes por canalizacióne os gasoductos necesarios, para a subministración des-de as plantas ou almacenamentos anteriores ata os con-sumidores finais.

2. A autorización destas instalacións rexerase polodisposto no artigo 73, valorándose a conveniencia dedeseñar e construí-las instalacións compatibles para adistribución de gas natural, e terán as obrigas e dereitosque se recollen nos artigos 74 e 75 da presente lei,coa excepción das obrigas relativas ó acceso de terceirosás instalacións e o dereito a adquirir gas natural ó prezode cesión.

3. As empresas titulares das instalacións que regulaeste artigo terán dereito a transformalas, cumprindo ascondicións técnicas de seguridade que sexan de apli-cación, para a súa utilización con gas natural, para ocal lle deberán solicita-la correspondente autorizacióná Administración concedente da autorización, sometén-dose en todo o disposto para as instalacións de dis-tribución de gas natural.

Artigo 78. Liñas directas.

1. Enténdese por liña directa un gasoducto para gasnatural complementario da rede interconectada, parasubministración a un consumidor.

2. Os consumidores cualificados poderán construírliñas directas pero o seu uso quedará excluído do réximeretributivo que para as actividades de transporte e dis-tribución se establecen na presente lei.

3. A construcción de liñas directas queda excluídada aplicación das disposicións en materia de expropia-ción e servidumes establecidas na presente lei, some-téndose ó ordenamento xurídico xeral.

A apertura a terceiros do uso da liña esixirá que estaquede integrada no sistema gasista conforme o que regu-lamentariamente se dispoña.

CAPÍTULO VI

Subministración de combustibles gasosos

Artigo 79. Subministración.

1. A subministración de combustibles gasosos serárealizada polos distribuidores cando se trate de consu-midores en réxime de tarifa, ou polos comercializadoresno caso dos consumidores cualificados.

2. As subministracións ós consumidores en réximede tarifa rexeranse por unha póliza de abono ou contratoaprobados mediante real decreto, que poderá ter en con-ta a situación daqueles que polo seu volume de consumoou condicións de subministración requiran un tratamentocontractual específico.

3. A subministración a consumidores regularaseregulamentariamente atendendo, polo menos, ós seguin-tes aspectos:

a) As modalidades e condicións de subministraciónós consumidores.

b) Os termos en que se fará efectiva a obriga desubministración, as causas e procedemento de dene-gación, suspensión ou privación dela.

c) O réxime de verificación e inspección das ins-talacións receptoras dos consumidores.

d) O procedemento de medición do consumomediante a instalación de aparellos de medida e a veri-ficación destes.

e) O procedemento e condicións de facturación ecobramento das subministracións e servicios efectuados.


Artigo 80. Comercializadores de gas natural.

Aquelas persoas xurídicas que queiran actuar comocomercializadoras terán que contar con autorizaciónadministrativa previa, que terá carácter regrado e seráoutorgada pola Administración competente, atendendoó cumprimento dos requisitos que se establezan regu-lamentariamente, entre os que se incluirán, en todo caso,a suficiente capacidade legal, técnica e económica dosolicitante. A solicitude de autorización administrativapara actuar como comercializador especificará o ámbitoterritorial no cal se pretenda desenvolve-la actividade.

En ningún caso a autorización se entenderá conce-dida en réxime de monopolio, nin concederá dereitosexclusivos.

Artigo 81. Obrigas dos comercializadores.

Serán obrigas dos comercializadores as seguintes:

a) Estar inscritos no Rexistro Administrativo de Dis-tribuidores, Comercializadores e Consumidores Cualifi-cados, que para o efecto se establece na presente lei.

b) Cumpri-las obrigas de mantemento de existen-cias mínimas de seguridade e diversificación de submi-nistracións establecidas no capítulo VIII.

c) Realiza-lo desenvolvemento da súa actividadecoordinadamente co transportista ou distribuidor.

d) Garanti-la seguridade da subministración de gasnatural ós seus clientes subscribindo contratos de rega-sificación de gas natural licuado de transporte e de alma-cenamento que sexan precisos.

e) Remiti-la información periódica que se determineregulamentariamente á Administración competente paraque cando proceda se lle comunique ó Ministerio deIndustria e Enerxía. Así mesmo, remitirlles ás comuni-dades autónomas a información que especificamentelles sexa reclamada relativa ó seu ámbito territorial.

Artigo 82. Dereitos dos comercializadores.

Os comercializadores terán os seguintes dereitos:

a) Realizar adquisicións de gas nos termos estable-cidos no capítulo II deste título.

b) Vender gas natural ós consumidores cualificadose a otros comercializadores autorizados en condiciónslibremente pactadas.

c) Acceder ás instalacións de terceiros nos termosestablecidos neste título.

Artigo 83. Obrigas e dereitos dos distribuidores ecomercializadores en relación coa subministración.

1. Serán obrigas dos distribuidores, en relación coasubministración de combustibles gasosos, as seguintes:

a) Atender, en condicións de igualdade, as deman-das de novas subministracións de gas nas zonas en queoperen e formaliza-los contratos de subministración deacordo co establecido pola Administración.

Regulamentariamente, regularanse as condicións eo procedemento para o establecemento de conexiónse o enganche de novos usuarios ás redes de distribución.

b) Proceder á medición das subministracións na for-ma que regulamentariamente se determine, preserván-dose, en todo caso, a súa exactitude, e a accesibilidadeós correspondentes aparellos, facilitando o control dasadministracións competentes.

c) Aplicarlles ós consumidores a tarifa que llescorresponda.

d) Informa-los consumidores na elección da tarifamáis conveniente para eles, e en cantas cuestións pui-desen solicitar en relación coa subministración de gas.

e) Poñer en práctica os programas de xestión dademanda aprobados pola Administración.

f) Procurar un uso racional da enerxía.g) Adquiri-lo gas necesario para o desenvolvemento

das súas actividades.h) Manter un sistema operativo que asegure a aten-

ción permanente e a resolución das incidencias que, concarácter de urxencia, poidan presentarse nas redes dedistribución e nas instalacións receptoras dos consumi-dores a tarifa.

i) Realiza-las probas previas á subministración quese definan regulamentariamente.

j) Realizar visitas de inspección ás instalaciónsreceptoras existentes, coa periodicidade definida regu-lamentariamente.

2. Serán obrigas dos comercializadores en relacióncoa subministración:

a) Proceder directamente ou a través do correspon-dente distribuidor á medición das subministracións naforma que regulamentariamente se determine, preser-vándose, en todo caso, a súa exactitude e a accesibi-lidade ós correspondentes aparellos, facilitando o controldas administracións competentes.

b) Poñer en práctica os programas de xestión dademanda aprobados pola Administración.

c) Procurar un uso racional da enerxía.d) Adquiri-lo gas necesario para o desenvolvemento

das súas actividades.e) Facilitarlles ós seus clientes a información e o

asesoramento que puidesen solicitar en relación coa sub-ministración de gas.

f) Realiza-las probas previas á subministración quese definan regulamentariamente.

g) Realizar visitas de inspección ás instalaciónsreceptoras existentes, coa periodicidade definida regu-lamentariamente.

3. Os distribuidores e comercializadores terán derei-to a:

a) Esixir que as instalacións e aparellos receptoresdos usuarios reúnan as condicións técnicas e de cons-trucción que se determinen, así como o bo uso delase o cumprimento das condicións establecidas para quea subministración se produza sen deterioración ou degra-dación da súa calidade para outros usuarios.

b) Facturar e cobra-la subministración realizada.c) Solicita-la verificación do bo funcionamento dos

equipos de medición de subministracións.

4. Sen prexuízo da responsabilidade que se derivadas obrigas que corresponden ós distribuidores e comer-cializadores de conformidade co previsto no presenteartigo, os titulares de instalacións receptoras de gas natu-ral ou instalacións para consumo, serán responsablesdo seu correcto mantemento nas condicións técnicase de seguridade que resulten esixibles.

5. Créase no Ministerio de Industria e Enerxía oRexistro Administrativo de Distribuidores, Comercializa-dores e Consumidores Cualificados de combustiblesgasosos por canalización. Regulamentariamente, logo deinforme das comunidades autónomas, establecerase asúa organización, así como os procedementos de ins-crición e comunicación de datos a este rexistro.

As comunidades autónomas con competencias namateria poderán crear e xestiona-los correspondeentesrexistros territoriais.

Artigo 84. Programas de xestión da demanda.

1. Os distribuidores e comercializadores, en coor-dinación cos diversos axentes que actúan sobre a deman-


da, poderán desenvolver programas de actuación que,mediante unha adecuada xestión da demanda de gas,melloren o servicio prestado ós usuarios e a eficienciae aforro enerxéticos.

2. Sen prexuízo do anterior, as administraciónspúblicas poderán adoptar medidas que incentiven amellora do servicio ós usuarios e a eficiencia e o aforroenerxético, directamente ou a través de axentes eco-nómicos que teñan por obxecto o aforro e a introducciónda maior eficiencia no uso final do gas natural.

Artigo 85. Plans de aforro e eficiencia enerxética.

A Administración xeral do Estado e as comunidadesautónomas, no ámbito das súas respectivas competen-cias territoriais, poderán, mediante plans de aforro e efi-ciencia enerxética, establece-las normas e principiosbásicos para potencia-las accións encamiñadas a con-seguir que sexan óptimos os rendementos dos procesosde transformación da enerxía, inherentes a sistemas pro-ductivos ou de consumo.

Cando os ditos plans de aforro e eficiencia enerxéticaestablezan accións incentivadas con fondos públicos, ascitadas administracións poderanlles esixir ás persoas físi-cas ou xurídicas participantes a presentación dunha audi-toría enerxética dos resultados obtidos.

Artigo 86. Calidade da subministración de combusti-bles gasosos.

1. A subministración de combustibles gasososdeberá ser realizada polas empresas titulares de auto-rizacións previstas na presente lei, de forma continuadacando así sexa contratada e coas características queregulamentariamente se determinen.

Para iso, as empresas de gas contarán co persoale cos medios necesarios para garanti-la calidade do ser-vicio esixida polas regulamentacións vixentes.

As empresas de gas e, en particular, os distribuidorese comercializadores promoverán a incorporación de tec-noloxías avanzadas na medición e para o control da cali-dade da subministración de combustibles gasosos.

2. Se a baixa calidade da distribución dunha zonaé continua, ou puidese producir consecuencias gravespara os usuarios, ou concorresen circunstancias espe-ciais que poidan poñer en perigo a seguridade no serviciode gas, a Administración competente establecerá regu-lamentariamente as directrices de actuación, establecén-dose a súa execución e posta en práctica, que deberánser levadas a cabo polos distribuidores para restablece-lacalidade do servicio.

3. Se se constatase que a calidade do servicio indi-vidual prestado pola empresa é inferior á esixible, apli-caranse as reduccións na facturación aboada polos usua-rios, de acordo co procedemento regulamentariamenteestablecido para o efecto.

Artigo 87. Potestade inspectora.

1. Os órganos da Administración competente dis-porán, de oficio ou por instancia de parte, a prácticade cantas inspeccións e verificacións se precisen paracomproba-la regularidade e continuidade na prestaciónda subministración, así como para garanti-la seguridadedas persoas e dos bens.

2. As inspeccións a que alude o parágrafo anteriorcoidarán, en todo momento, de que se manteñan ascaracterísticas dos combustibles gasosos subministra-dos dentro dos límites autorizados oficialmente.

Artigo 88. Suspensión da subministración.

1. A subministración de combustibles gasosos ósconsumidores só poderá suspenderse cando conste adita posibilidade no contrato de subministración, quenunca poderá invocar problemas de orde técnica ou eco-nómica que o dificulten, ou por causa de forza maiorou situacións das que se poida derivar ameaza certapara a seguridade das persoas ou as cousas, salvo odisposto nos puntos seguintes.

No caso de subministración a consumidores cuali-ficados aplicaranse as condicións de garantía de sub-ministración ou suspensión que pactasen.

2. Poderá, non obstante, suspenderse temporal-mente cando iso sexa imprescindible para o mantemen-to, a seguridade da subministración, a reparación de ins-talacións ou a mellora do servicio. En todos estes supos-tos, a suspensión requirirá autorización administrativaprevia e comunicación ós usuarios na forma que regu-lamentariamente se determine.

3. Nas condicións que regulamentariamente sedetermine poderá ser suspendida a subministración decombustibles gasosos por canalización ós consumidoresprivados suxeitos a tarifa cando transcorresen dousmeses desde que se lles requirise fidedignamente o paga-mento, sen que este se fixese efectivo. Para estes efectoso requirimento realizarase por calquera medio que per-mita ter constancia da recepción polo interesado ou poloseu representante, así como da data, a identidade e ocontido del.

No caso das administracións públicas, transcorridosdous meses desde que lles requirise fidedignamente opagamento sen que este se efectuase, comezarán adevengarse xuros que serán equivalentes ó xuro legaldo diñeiro incrementado en 1,5 puntos. Se transcorridoscatro meses desde o primeiro requirimento o pagamentonon se fixese efectivo, poderá interromperse a submi-nistración.

En ningún caso poderá ser suspendida a subminis-tración de combustibles gasosos por canalización a aque-las instalacións os servicios das cales fosen declaradoscomo esenciais. Regulamentariamente, estableceranseos criterios para determinar qué servicios deben serentendidos como esenciais. Emporiso, as empresas dis-tribuidoras ou comercializadoras poderán afecta-lospagamentos que perciban daqueles dos seus clientesque teñan subministracións vinculadas a servicios decla-rados como esenciais en situación de morosidade, óaboamento das facturas correspondentes ós ditos ser-vicios, con independencia da asignación que o cliente,público ou privado, lles atribuíse a estes pagamentos.

4. Unha vez que o consumidor ó que se lle sus-pendeu a subministración realice o pagamento do quedebe, aquela seralle reposta de inmediato.

Artigo 89. Normas técnicas e de seguridade das ins-talacións.

1. As instalacións de producción, regasificación,almacenamento, transporte e distribución de combus-tibles gasosos, as instalacións receptoras dos usuarios,os equipos de consumo, así como os elementos técnicose materiais para as instalacións de combustibles gasososdeberán axustarse ás correspondentes normas técnicasde seguridade e calidade industriais, de conformidadeco previsto na Lei 21/1992, do 16 de xullo, de industria,sen prexuízo do previsto na normativa autonómicacorrespondente.

2. As regulamentacións técnicas na materia teránpor obxecto:

a) Protexe-las persoas e maila integridade e funcio-nalidade dos bens que poidan resultar afectados polasinstalacións.


b) Consegui-la necesaria regularidade nas subminis-tracións.

c) Establecer regras de normalización para facilita-lainspección das instalacións, impedir unha excesiva diver-sificación do material e unifica-las condicións da sub-ministración.

d) Obte-la maior racionalidade e aproveitamentoeconómico das instalacións.

e) Incrementa-la fiabilidade das instalacións e amellora da calidade das subministracións de gas.

f) Protexe-lo ambiente e mailos dereitos e interesesde consumidores e usuarios.

g) Consegui-los niveis adecuados de eficiencia nouso do gas.

3. Sen prexuízo das restantes autorizacións regu-ladas no presente título e para os efectos previstos nesteartigo, a construcción, ampliación ou modificación deinstalacións de gas requirirá a correspondente autori-zación administrativa nos termos que regulamentaria-mente se dispoña.

As ampliacións das redes de distribución, dentro decada zona autorizada, poderán ser obxecto dunha auto-rización conxunta para tódalas proxectadas no ano.

Artigo 90. Cobertura de riscos.

O Goberno, de acordo co previsto no artigo 30 daLei 26/1984, do 19 de xullo, xeral para a defensa dosconsumidores e usuarios, adoptará as medidas e inicia-tivas necesarias para que se estableza a obrigatoriedadeda cobertura dos riscos que, para as persoas e bens,poidan derivarse do exercicio das actividades reguladasno presente título.

CAPÍTULO VII

Réxime económico

Artigo 91. Réxime das actividades reguladas na lei.

1. As actividades destinadas á subministración decombustibles gasosos serán retribuídas economicamen-te na forma disposta na presente lei con cargo ás tarifas,ás peaxes e ós canons que determine o Goberno e ósprezos aboados polos clientes cualificados, se é o caso.

2. Regulamentariamente, establecerase o réximeeconómico dos dereitos por acometidas, aluguer de con-tadores e outros custos necesarios vinculados ás ins-talacións. Os dereitos que se pagarán polas conexiónsserán únicos para todo o territorio do Estado en funcióndo caudal máximo que se solicite e da situación da sub-ministración. Os ingresos por este concepto considera-ranse, para tódolos efectos, retribución da actividade dedistribución.

3. As comunidades autónomas, respecto dos dis-tribuidores que desenvolvan a súa actividade no seuámbito territorial, establecerán o réxime económico dosdereitos de alta, así como os demais custos derivadosde servicios necesarios para atende-los requirimentosde subministracións dos usuarios.

Artigo 92. Criterios para determinación de tarifas,peaxes e canons.

1. As tarifas, as peaxes e os canons deberán esta-blecerse de forma que a súa determinación respondano seu conxunto ós seguintes criterios:

a) Asegura-la recuperación dos investimentos rea-lizados polos titulares no seu período de vida útil.

b) Permitir unha razoable rendibilidade dos recursosfinanceiros investidos.

c) Determina-lo sistema de retribución dos custosde explotación de forma que se incentive unha xestióneficaz e unha mellora da productividade que deberárepercutirse en parte ós usuarios e consumidores.

d) Non producir distorsións entre o sistema de sub-ministracións en réxime de tarifas e o excluído del.

2. O sistema para a determinación das tarifas,peaxes e canons fixarase para períodos de catro anos;no último ano de vixencia procederase a unha revisióne adecuación, se é o caso, á situación prevista para opróximo período.

3. As empresas que realicen as actividades regu-ladas no presente título facilitaranlle ó Ministerio deIndustria e Enerxía canta información sexa necesaria paraa determinación das tarifas, peaxes e canons. Esta infor-mación estará tamén á disposición das comunidadesautónomas que o soliciten, no relativo ó seu ámbitoterritorial.

Artigo 93. Tarifas de combustibles gasosos.

O ministro de Industria e Enerxía mediante orde minis-terial, logo de acordo da Comisión Delegada do Gobernopara Asuntos Económicos, dictará as disposicións nece-sarias para o establecemento das tarifas de venda dogas natural, gases manufacturados e gases licuados dopetróleo por canalización para os consumidores finais,así como os prezos de cesión de gas natural para osdistribuidores, establecendo os valores concretos dasditas tarifas e prezos ou un sistema de determinacióne actualización automática delas. As tarifas de vendaós usuarios terán o carácter de máximas e serán únicaspara todo o territorio nacional, sen prexuízo das súasespecialidades.

Artigo 94. Peaxes e canons.

1. O ministro de Industria e Enerxía mediante ordeministerial, logo de acordo da Comisión Delegada doGoberno para Asuntos Económicos, dictará as disposi-cións necesarias para o establecemento das peaxes ecanons dos servicios básicos de acceso por terceiros,establecendo os valores concretos das ditas peaxes ouun sistema de determinación e actualización automáticadeles. As citadas peaxes e canons dos servicios básicosde acceso por terceiros terán o carácter de máximos.

2. As peaxes e os canons correspondentes ó usodas plantas de regasificación, almacenamento e redesde transporte serán únicos, sen prexuízo das súas espe-cialidades por niveis de presión e uso que se faga darede.

3. As peaxes correspondentes ó uso das redes dedistribución serán únicas e determinaranse atendendoós niveis de presión e ás características dos consumos.

4. As empresas transportistas e distribuidoras debe-ranlle comunicar ó Ministerio de Industria e Enerxía aspeaxes que efectivamente apliquen. Esta informaciónestará tamén á disposición das comunidades autónomasque o soliciten no relativo ó seu ámbito territorial.

As diferencias entre as peaxes máximas aprobadase as que, se é o caso, apliquen os transportistas e dis-tribuidores por debaixo delas serán soportadas por estes.

5. O procedemento de imputación das perdas degas natural en que se incorra no seu transporte e dis-tribución determinarase regulamentariamente tendo enconta niveis de presión e formas de consumo.


Artigo 95. Impostos e tributos.

1. As tarifas e peaxes aprobadas pola Administra-ción para cada categoría de consumo non incluirán oimposto sobre o valor engadido.

En caso de que as actividades de gas fosen gravadascon tributos de carácter autonómico ou local, a cotados cales se obtivese mediante regras non uniformespara o conxunto do territorio nacional, ó prezo do gasresultante, ou á tarifa, poderáselle incluír un suplementoterritorial, que poderá ser diferente en cada comunidadeautónoma.

2. Co fin de que exista a maior transparencia nosprezos da subministración de gas, detallaranse na fac-turación ó usuario, na forma que regulamentariamentese determine, polo menos os importes correspondentesá tarifa e os tributos que graven o consumo de gas,así como os suplementos territoriais cando correspon-dan.

Artigo 96. Cobramento e liquidación das tarifas e pre-zos.

As tarifas de combustibles gasosos serán cobradaspolas empresas que realicen as actividades de distribu-ción de gas mediante a súa venda ós consumidores.Ás cantidades ingresadas deberanlles da-la aplicaciónque proceda de acordo co previsto nesta lei.

Regulamentariamente establecerase o procedementode pagamento que deberán segui-los consumidores cua-lificados polas súas adquisicións de gas natural. En todocaso, os consumidores cualificados deberán aboar, ade-mais, os custos derivados das actividades necesariaspara a subministración de combustibles gasosos e oscustos da diversificación e seguridade de abastecemen-to, se é o caso, na proporción que lles corresponda.

Artigo 97. Liberalización de prezos.

1. Cando a situación do mercado o faga recomen-dable, o Goberno poderá acorda-la liberalización, totalou parcial, das tarifas, peaxes e canons regulados nopresente capítulo.

2. Excepcionalmente, o Goberno poderá establecerprezos máximos de gas aplicables polos comercializa-dores ás vendas realizadas ós consumidores cualificados,cando a falta de desenvolvemento do mercado de gasou situacións de dominio de mercado o fagan aconse-llable.

CAPÍTULO VIII

Seguridade de subministración

Artigo 98. Seguridade de subministración.

1. Os transportistas que incorporen gas ó sistemaestarán obrigados a manter unhas existencias mínimasde seguridade equivalentes a trinta e cinco días das súasvendas firmes a distribuidores para a subministracióna clientes en réxime de tarifas.

Os comercializadores de gas natural deberán manterunhas existencias mínimas de seguridade equivalentesa trinta e cinco días das súas vendas firmes.

Os consumidores cualificados que fagan uso do derei-to de acceso e non se fornezan dun comercializadorautorizado, deberán manter unhas existencias mínimasde seguridade correspondentes a trinta e cinco días dosseus consumos firmes.

2. Esta obriga poderá ser cumprida polo suxeitoobrigado con gas da súa propiedade ou arrendando e

contratando, se é o caso, os correspondentes serviciosde almacenamento. O Ministerio de Industria e Enerxíapoderá, en función das dispoñibilidades do sistema,incrementa-lo número de días de almacenamento estra-téxico ata un máximo equivalente a sesenta días de ven-das en firme.

Artigo 99. Diversificación dos abastecementos.

1. Os transportistas que incorporen gas ó sistemae os comercializadores deberán diversifica-los seus apro-visionamentos cando na suma de todos eles a proporcióndos provenientes dun mesmo país sexa superior ó 60por 100.

O Ministerio de Industria e Enerxía desenvolverá regu-lamentariamente as condicións para o cumprimento des-ta obriga atendendo á situación do mercado e poderámodifica-la porcentaxe a que se refire o parágrafo ante-rior, á alza ou á baixa, en función da evolución dos mer-cados internacionais de gas natural.

2. Nos termos que regulamentariamente se deter-minen, o Ministerio de Industria e Enerxía poderá esixirobrigas de diversificación de aprovisionamento similaresás establecidas no punto anterior ós consumidores cua-lificados pola parte do seu consumo non adquirida acomercializadores cando, polo seu volume e orixe, poi-dan incidir negativamente no balance de abastecemen-tos ó mercado nacional.

3. Estará eximido da obriga de diversificación oabastecemento do gas adquirido para atende-lo consu-mo de instalacións que conten con subministraciónsalternativas garantidas doutro combustible.

Artigo 100. Control pola Administración.

A Administración competente poderá inspecciona-locumprimento dos requisitos e condicións de seguridadee diversificación establecidos nos artigos anteriores, soli-citando, se é o caso, canta información sexa necesaria.

Artigo 101. Situacións de emerxencia.

1. O Goberno establecerá para situacións deemerxencia as condicións en que se poderá facer usodas reservas estratéxicas de gas natural a que se refireo presente título, polos obrigados ó seu mantemento.

2. O Goberno, en situacións de escaseza de sub-ministración ou naquelas en que poida estar ameazadaa seguridade de persoas, aparellos ou instalacións oua integridade da rede, poderá adoptar, no ámbito, coaduración e coas excepcións que se determinen, entreoutras, algunha ou algunhas das seguintes medidas:

a) Limitar ou modificar temporalmente o mercadodo gas.

b) Establecer obrigas especiais en materia de exis-tencias mínimas de seguridade de gas natural.

c) Suspender ou modificar temporalmente os derei-tos de acceso.

d) Modifica-las condicións xerais de regularidade nasubministración con carácter xeral ou referido a deter-minadas categorías de consumidores.

e) Someter a autorización administrativa as vendasde gas natural para o seu consumo no exterior.

f) Outras medidas que poidan ser recomendadaspolos organismos internacionais, dos que España sexaparte ou que se determinen en aplicación daqueles con-venios en que se participe.

En relación con tales medidas determinarase, así mes-mo, o réxime retributivo aplicable a aquelas actividadesque se visen afectadas polas medidas adoptadas garan-tindo, en todo caso, un reparto equilibrado dos custos.


Artigo 102. Ocupación do dominio público, patrimoniale das zonas de servidume pública.

1. Os titulares de concesións, permisos ou autori-zacións, ós que se refire o artigo 103.2 da presentelei e nos mesmos casos cós alí recollidos, terán dereitoá ocupación do dominio público, patrimonial e das zonasde servidume pública.

2. A autorización de ocupación concreta do dominiopúblico, patrimonial e das zonas de servidume públicaserá acordada polo órgano competente da Administra-ción pública titular daqueles bens ou dereitos.

As condicións e requisitos que establezan as admi-nistracións titulares dos bens e dereitos para a ocupacióndaquel deberán ser, en todo caso, transparentes e nondiscriminatorios.

3. Sen prexuízo da aplicación do sinalado nos pun-tos anteriores, nas autorizacións de ocupación de bensou dereitos de titularidade local será de aplicación odisposto na lexislación de réxime local.

TÍTULO V

Dereitos de ocupación do dominio público, expro-piación forzosa, servidumes e limitacións á pro-

piedade

Artigo 103. Declaración de utilidade pública.

1. Decláranse de utilidade pública para os efectosde expropiación forzosa e exercicio da servidume de pasoas seguintes instalacións:

a) As instalacións e servicios necesarios para odesenvolvemento das actividades de investigación eexplotación a que se refire o título II.

b) As instalacións de refinación, tanto de nova cons-trucción como as ampliacións das existentes, as insta-lacións de transporte por oleoducto e de almacenamentode productos petrolíferos, así como a construcción dou-tros medios fixos de transporte de hidrocarburos líquidose as súas instalacións de almacenamento.

c) As instalacións a que se refire o título IV destalei.

2. Os titulares de concesións, permisos ou autori-zacións para o desenvolvemento das citadas actividadesou para a construcción, modificación ou ampliación deinstalacións necesarias para elas gozarán do beneficiode expropiación forzosa e ocupación temporal de bense dereitos que esixan as instalacións e servicios nece-sarios, así como a servidume de paso e limitacións dedominio, nos casos en que sexa preciso para vías deacceso, liñas de conducción e distribución dos hidro-carburos, incluíndo as necesarias para atender á vixi-lancia, conservación e reparación das instalacións.

Artigo 104. Solicitude de recoñecemento de utilidadepública.

1. Para o recoñecemento da utilidade pública dasinstalacións a que se refire o artigo anterior, será nece-sario que a empresa interesada o solicite, incluíndo unharelación concreta e individualizada dos bens ou dereitosque o solicitante considere de necesaria expropiaciónou ocupación.

2. A petición someterase a información pública erecadarase informe dos órganos afectados.

3. Concluída a tramitación, o recoñecemento da uti-lidade pública será acordado polo Ministerio de Industria

e Enerxía, se a autorización da instalación correspondeó Estado, sen prexuízo da competencia do Consello deMinistros en caso de oposición de órganos ou outrasentidades de dereito público, ou polo organismo com-petente das comunidades autónomas nos demais casos.

Artigo 105. Efectos da declaración de utilidade pública.

A declaración de utilidade pública levará implícita entodo caso a necesidade de ocupación dos bens ou deadquisición dos dereitos afectados e implicará a urxenteocupación para os efectos do artigo 52 da Lei de expro-piación forzosa, do 16 de decembro de 1954.

Artigo 106. Dereito supletorio.

No relativo á materia regulada neste título será deaplicación supletoria o disposto na lexislación xeral sobreexpropiación forzosa e no Código civil cando proceda.

Artigo 107. Servidumes e autorizacións de paso.

1. As servidumes e autorizacións de paso que con-forme o disposto no presente capítulo se establezan gra-varán os bens alleos na forma e co alcance que se deter-minan na presente lei e rexeranse polo disposto nela,nas súas disposicións de desenvolvemento e na norma-tiva a que se refire o artigo anterior.

2. As servidumes e autorizacións de paso abran-guerán, cando proceda, a ocupación do subsolo por ins-talacións e canalizacións á profundidade e coas demaiscaracterísticas que sinalen regulamentos e ordenanzasmunicipais.

3. As servidumes e autorizacións comprenderánigualmente o dereito de paso e acceso, e a ocupacióntemporal do terreo ou outros bens necesarios para aten-der á vixilancia, conservación e reparación das instala-cións e conduccións.

4. As condicións e limitacións que deberán impo-ñerse en cada caso por razóns de seguridade aplicaransede acordo cos regulamentos e coas normas técnicasque para os efectos se dicten.

TÍTULO VI

Infraccións e sancións

Artigo 108. Infraccións.

1. Son infraccións administrativas as accións e omi-sións que se tipifican nos artigos seguintes.

2. As infraccións administrativas establecidas nestalei entenderanse sen prexuízo das responsabilidadescivís, penais ou doutra orde en que poidan incorrer ostitulares das empresas que desenvolven as actividadesa que se refiren.

Artigo 109. Infraccións moi graves.

1. Son infraccións moi graves:

a) A realización de actividades reguladas na pre-sente lei ou a construcción, ampliación, explotación oumodificación de instalacións afectas a elas sen a nece-saria concesión, autorización administrativa ou inscriciónno rexistro correspondente cando proceda ou o incum-primento de prescricións e condicións delas cando sepoñan en perigo manifesto as personas ou os bens.

b) A utilización de instrumentos, aparellos ou ele-mentos suxeitos a seguridade industrial sen cumpri-lasnormas e as obrigas técnicas que por razóns de segu-


ridade deban reuni-los aparellos e instalacións afectosás actividades obxecto da presente lei cando comportenperigo ou dano grave para persoas, para os bens oupara o ambiente.

c) A negativa a subministrar gases por canalizacióna consumidores en réxime de tarifa conforme o título IV.

d) A negativa a admitir inspeccións ou verificaciónsregulamentarias acordadas en cada caso pola Adminis-tración competente ou a obstrucción á súa práctica.

e) A aplicación irregular de prezos, tarifas ou peaxesdos regulados na presente lei.

f) Calquera manipulación fraudulenta tendente aaltera-lo prezo ou a calidade dos productos petrolíferosou dos gases combustibles ou a medición das cantidadessubministradas.

g) O incumprimento por parte dos operadores porxunto de productos petrolíferos das obrigas que se dedu-cen do establecido no punto 3 do artigo 43.

h) A realización de actividades incompatibles deacordo co disposto na presente lei.

i) A denegación ou alteración inxustificadas doacceso de terceiros a instalacións nos supostos que apresente lei regula.

j) O incumprimento das instruccións impartidaspola Administración competente cando resulte prexuízopara o funcionamento do sistema.

k) O incumprimento da normativa sobre existenciasmínimas de seguridade establecida nos títulos III e IVe o incumprimento da normativa sobre diversificaciónde subministracións establecida no título IV cando supo-ñan unha alteración significativa dos citados réximes deexistencias ou diversificación, considerados tales incum-primentos en períodos mensuais.

l) As accións ou omisións que supoñan incumpri-mento das medidas establecidas polo Goberno en apli-cación do previsto na presente lei sobre situacións deescaseza de subministración nos títulos III e IV polosque realizan actividades reguladas na presente lei e teñanincidencia apreciable na citada subministración.

2. Igualmente, serán infraccións moi graves asinfraccións graves do artigo seguinte se durante os tresanos anteriores á súa comisión lle foi imposta ó infractorunha sanción firme polo mesmo tipo de infracción.

Artigo 110. Infraccións graves.

Son infraccións graves:

a) A realización de actividades reguladas na pre-sente lei ou a construcción, ampliación ou modificaciónde instalacións afectas a elas sen a necesaria concesiónou autorización administrativa ou o incumprimento deprescricións e condicións destas que non teñan a con-sideración de infracción moi grave conforme o artigoanterior.

b) A interrupción ou suspensión inxustificada daactividade que se veña realizando mediante concesiónou autorización administrativa.

c) A utilización de instrumentos, aparellos ou ele-mentos suxeitos a seguridade industrial sen cumpri-lasnormas e as obrigas técnicas que por razóns de segu-ridade deban reuni-los aparellos e instalacións afectosás actividades obxecto da presente lei cando non teñana consideración de infracción moi grave conforme o arti-go anterior.

d) A negativa inxustificada a subministrar productospetrolíferos ou gases combustibles ós consumidores eusuarios ós que non lles sexan de aplicación tarifas admi-nistrativamente aprobadas.

e) O incumprimento de cantas obrigas formais selles impoñan ós que realicen actividades de subminis-tración ó público de productos petrolíferos ou gases com-

bustibles por canalización en garantía dos dereitos dosconsumidores e usuarios.

f) A comercialización de hidrocarburos líquidosbaixo unha imaxe de marca que non se correspondacoa auténtica orixe e identidade destes.

g) O incumprimento da normativa sobre existenciasmínimas de seguridade establecida nos títulos III e IVe o incumprimento da normativa sobre diversificaciónde subministracións establecida no título IV cando nonconstitúa infracción moi grave conforme o artigo ante-rior, considerados tales incumprimentos en períodosmensuais.

h) As accións ou omisións que supoñan incumpri-mento das medidas establecidas polo Goberno en apli-cación do previsto na presente lei sobre situacións deescaseza de subministración nos títulos III e IV polosque realizan actividades reguladas na presente lei e nonteñan incidencia apreciable na citada subministración.

i) O incumprimento das instruccións impartidaspola Administración competente cando non resulteprexuízo para o funcionamento do sistema.

j) A negativa ocasional e illada a facilitarlle á Admi-nistración ou á Comisión Nacional de Enerxía a infor-mación que se reclame de acordo co previsto na presentelei.

k) Os incumprimentos reiterados nas obrigas deremisión de información e documentación.

Artigo 111. Infraccións leves.

Constitúen infraccións leves aquelas infraccións depreceptos de obrigada observancia abranguidas na pre-sente lei que non constitúan infracción grave ou moigrave, conforme o disposto nos dous artigos anteriores.

Artigo 112. Graduación de sancións.

Para a determinación das correspondentes sanciónsteranse en conta as seguintes circunstancias:

a) O perigo resultante da infracción para a vida ea saúde das persoas, a seguridade das cousas e oambiente.

b) A importancia do dano ou deterioración causa-dos.

c) Os prexuízos producidos na continuidade e regu-laridade da subministración a usuarios.

d) O grao de participación e o beneficio obtido.e) A intencionalidade ou reiteración na comisión da

infracción.f) A reiteración por comisión no prazo dun ano de

máis dunha infracción da mesma natureza, cando asífose declarado por resolución firme.

Artigo 113. Sancións.

1. As infraccións tipificadas nos artigos anterioresserán sancionadas:

a) As infraccións moi graves, con multa desde100.000.001 ata 500.000.000 de pesetas.

b) As infraccións graves, con multa desde10.000.001 ata 100.000.000 de pesetas.

c) As infraccións leves, con multa de ata10.000.000 de pesetas.

2. Cando como consecuencia da infracción se obte-ña un beneficio cuantificable, a multa poderá alcanzarata o dobre do beneficio obtido.

3. A contía das sancións graduarase atendendo acriterios de proporcionalidade e ás circunstancias espe-cificadas no artigo anterior.


4. A comisión dunha infracción moi grave poderálevar implícita a revogación ou suspensión da autoriza-ción administrativa e a consecuente inhabilitación tem-poral para o exercicio da actividade por un período máxi-mo dun ano. A revogación ou suspensión das autori-zacións será acordada, en todo caso, pola autoridadecompetente para outorgalas.

5. A aplicación das sancións previstas no presenteartigo entenderase sen prexuízo doutras responsabilida-des legalmente esixibles.

6. As sancións impostas por infraccións moi graves,unha vez firmes, serán publicadas na forma que se deter-mine regulamentariamente.

Para tal efecto, a Administración actuante porá osfeitos en coñecemento da competente.

Artigo 114. Multas coercitivas.

A autoridade competente, con independencia dassancións que correspondan, poderá impoñer multascoercitivas cando proseguise a conducta infractora e nocaso de non atende-lo requirimento de cesamento nela.

As multas imporanse por un importe que non supe-rará o 20 por 100 da multa fixada para a infraccióncometida.

Artigo 115. Procedemento sancionador.

O procedemento para a imposición de sancións axus-tarase ós principios dos artigos 127 a 138 da Lei30/1992, do 26 de novembro, de réxime xurídico dasadministracións públicas e do procedemento adminis-trativo común, e ó disposto no Real decreto 1398/1993,do 4 de agosto, polo que se aproba o Regulamento doprocedemento para o exercicio da potestade sanciona-dora ou norma autonómica correspondente, sen prexuízode que regulamentariamente se establezan especialida-des de procedemento para a imposición de sanciónsprevistas nesta lei.

Artigo 116. Competencias para impoñer sancións.

1. A competencia para a imposición das sanciónsvirá determinada pola competencia para autoriza-la acti-vidade no exercicio da cal se cometeu a infracción, oupola competencia para autoriza-las correspondentes ins-talacións.

2. No ámbito da Administración xeral do Estado,as sancións moi graves serán impostas polo Consellode Ministros e as graves polo ministro de Industria eEnerxía. A imposición das sancións leves corresponde-ralle ó director xeral da Enerxía.

3. No ámbito das comunidades autónomas aplica-rase o previsto na súa propia normativa.

Artigo 117. Prescrición.

As infraccións moi graves previstas neste capítuloprescribirán ós tres anos da súa comisión; as graves,ós dous anos, e as leves, ós seis meses.

As sancións impostas por faltas moi graves prescri-birán ós tres anos; as impostas por faltas graves, ósdous anos e as impostas por faltas leves, ó ano.

Disposición adicional primeira. Canon de superficie.

Os titulares de permisos de investigación e de con-cesións de explotación regulados no título II estarán obri-gados a paga-lo canon de superficie.

a) O canon esixirase por hectárea e ano de acordocoas seguintes escalas:

Escala primeira Pesetas

Permisos de investigación

1. Durante o período de vixencia do permiso . 102. Durante cada prórroga . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20

Escala segunda Pesetas

Concesións de explotación

1. Durante os cinco primeiros anos . . . . . . . . . . . . 2502. Durante os seguintes cinco anos . . . . . . . . . . . . 7003. Durante os seguintes cinco anos . . . . . . . . . . . . 1.8504. Durante os seguintes cinco anos . . . . . . . . . . . . 2.3005. Durante os seguintes cinco anos . . . . . . . . . . . . 1.8506. Durante os seguintes cinco anos . . . . . . . . . . . . 9507. Durante as prórrogas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 700

b) Os canons de superficie especificados anterior-mente devengaranse a prol do títular do dominio público,o día primeiro de xaneiro de cada ano natural, en cantoa tódolos permisos ou concesións existentes nesa data,e deberán ser pagados durante o primeiro trimestredaquel.

c) Cando os permisos de investigación ou conce-sións de explotación se outorguen despois do primeirode xaneiro, no ano do outorgamento aboarase comocanon a parte das cotas anuais que proporcionalmentecorresponda ó tempo que medie desde a data do outor-gamento ata o final do ano natural. Nestes casos, o canondevengarase o día do outorgamento do permiso ou con-cesión e deberá ser pagado no prazo de noventa días,contados desde esta data.

d) A modificación dos canons de superficie efec-tuarase por real decreto conxunto dos Ministerios deIndustria e Enerxía e de Economía e Facenda. A modi-ficación efectuarase en función da evolución do mercadono sector da investigación e explotación de hidrocar-buros.

Disposición adicional segunda. Extinción das conce-sións do Monopolio de Petróleos.

Quedan extinguidas definitivamente as concesións doMonopolio de Petróleos para a subministración de gaso-linas e gasóleos de automoción mantidas ó abeiro dodisposto na disposición adicional primeira da Lei34/1992, do 22 de decembro. As actividades obxectodas ditas concesións continuaranse desenvolvendo naforma regulada no título III.

Disposición adicional terceira. Axentes de aparellossubministradores de gasolina e xestores de estaciónsde servicio.

1. Os antigos axentes de aparellos subministradoresde gasolina e xestores de estacións de servicio a que


se refiren as disposicións adicionais segunda e terceirada Lei 34/1992, do 22 de decembro, para os que quedaextinguida a relación de dereito público, poderán man-terse na explotación do punto de venda, en réxime desubministración de dereito privado coa entidade que asu-ma a titularidade dominical da instalación e os dereitosde exclusiva de subministración.

2. Mentres non se formalice por escrito un acordosobre as condicións da explotación do punto de vendae a subministración de productos petrolíferos co titulardominical da instalación, seguirán aplicándose as con-dicións vixentes no momento da extinción da relaciónde dereito público.

3. En todo caso, os antigos axentes e xestores terándereito a manterse na explotación polo prazo restanteó inicialmente concedido e percibirán unha comisiónpola venda dos productos por conta do titular da ins-talación nunha contía que non poderá ser inferior á esta-blecida nas relacións entre o dito titular e os comisio-nistas que exploten como arrendatarios outras instala-cións da súa propiedade.

4. O cónxuxe e os fillos poderán subrogarse naexplotación nos casos e condicións previstos na nor-mativa aplicable ás relacións transformadas.

Disposición adicional cuarta. Autorizacións concedidasó abeiro da Lei 34/1992, do 22 de decembro.

As autorizacións concedidas en virtude do establecidona Lei 34/1992, do 22 de decembro, ou declaradas«ex lege» por ela manteranse e producirán plenos efectossen necesidade de ratificación, no que non se opoñanó disposto na presente lei.

Disposición adicional quinta. Instalacións petrolíferaspara uso das Forzas Armadas.

As inspeccións e revisións das instalacións petrolí-feras para uso das Forzas Armadas, que estean situadasdentro da zona e instalacións de interese para a defensanacional, serán realizadas polos órganos corresponden-tes das Forzas Armadas.

Disposición adicional sexta. Extinción de concesións.

1. Á entrada en vigor desta lei, tódalas concesiónspara actividades incluídas no servicio público de sub-ministración de gases combustibles por canalizaciónquedan extinguidas.

As ditas concesións quedan substituídas de plenodereito por autorizacións administrativas das estableci-das no título IV da presente lei que habilitan o seu titularpara o exercicio das actividades, mediante as corres-pondentes instalacións, que constituísen o obxecto dasconcesións extinguidas.

2. As citadas autorizacións serano por tempo inde-finido e quedará expresamente extinguida a reversiónde instalacións á que se refire o artigo 7.c) da Lei10/1987, do 15 de xuño.

Disposición adicional sétima. Transporte marítimo dehidrocarburos líquidos e sólidos.

O transporte marítimo de hidrocarburos axustaraseen todo caso ó réxime establecido pola Lei 27/1992,do 24 de novembro, de portos do Estado e da MariñaMercante, así como o disposto na súa normativa dedesenvolvemento.

Disposición adicional oitava. Desestimación de resolu-cións.

As solicitudes de resolucións administrativas quedeban dictarse conforme o disposto na presente lei pode-ranse entender desestimadas, se non recae resoluciónexpresa no prazo que para o efecto se estableza ou sedetermine nas súas disposicións de desenvolvemento.

Disposición adicional novena. Actualización do importedas sancións.

O Goberno, por real decreto, actualizará periodica-mente o importe das sancións establecidas no título VItendo en conta as variacións dos índices de prezos óconsumo.

Disposición adicional décima. Intervención dunhaempresa.

1. Cando o incumprimento das obrigas das empre-sas que realizan as actividades e funcións reguladas napresente lei poida afecta-la continuidade e seguridadeda subministración de hidrocarburos, e co fin de garan-ti-lo seu mantemento, o Goberno poderá acorda-la inter-vención da correspondente empresa de acordo co pre-visto no artigo 128.2 da Constitución, adoptando asmedidas oportunas para iso.

Para estes efectos serán causas de intervención du-nha empresa as seguintes:

a) A suspensión de pagamentos ou a quebra daempresa.

b) A xestión irregular da actividade cando lle sexaimputable e poida dar lugar á súa paralización.

c) A grave e reiterada falta de mantemento ade-cuado das instalacións que poña en perigo a súa segu-ridade.

2. Nos supostos anteriores, se as empresas quedesenvolven actividades e funcións a que se refire apresente lei o fan exclusivamente mediante instalaciónsque lle competa autorizar a unha comunidade autónoma,a intervención será acordada por esta.

Disposición adicional décimo primeira. ComisiónNacional de Enerxía.

Primeiro. Natureza xurídica e composición.

1. Suprímese a Comisión Nacional do Sistema Eléc-trico como ente regulador do sistema eléctrico, ó entraren vigor a presente lei.

2. Créase a Comisión Nacional de Enerxía comoente regulador do funcionamento dos sistemas enerxé-ticos, que terá por obxecto velar pola competencia efec-tiva neles e pola obxectividade e a transparencia do seufuncionamiento, en beneficio de tódolos suxeitos queoperan nos ditos sistemas e dos consumidores.

Para os efectos do previsto no punto anterior enten-derase por sistemas enerxéticos o mercado eléctrico,así como os mercados de hidrocarburos tanto líquidoscomo gasosos.

A Comisión configúrase como un organismo públicocon personalidade xurídica e patrimonio propio, así comoplena capacidade de obrar. A Comisión suxeitará a súaactividade ó disposto na Lei 30/1992, do 26 de novem-bro, de réxime xurídico das administracións públicas edo procedemento administrativo común, cando exerzapotestades administrativas, e á lexislación de contratosdas administracións públicas a súa contratación de bense servicios. No resto da súa actividade someterase ódereito privado.


O persoal que preste servicios na Comisión Nacionalde Enerxía estará vinculado a ela por unha relación suxei-ta ás normas de dereito laboral. A súa selección, conexcepción do de carácter directivo, farase mediante con-vocatoria pública e de acordo con procedementos basea-dos nos principios de igualdade, mérito e capacidade.O dito persoal estará suxeito ó réxime de incompati-bilidades establecido con carácter xeral para o persoaló servicio das administracións públicas.

A Comisión Nacional de Enerxía elaborará anualmen-te un anteproxecto de orzamento coa estructura quesinale o Ministerio de Economía e Facenda e remitiralloa este para a súa elevación ó acordo do Goberno e pos-terior remisión ás Cortes Xerais integrado nos orzamen-tos xerais do Estado.

O control económico e financeiro da Comisión Nacio-nal de Enerxía levarao a cabo a Intervención Xeral daAdministración do Estado, sen prexuízo das funcións quelle correspondan ó Tribunal de Contas.

A Comisión Nacional de Enerxía estará adscrita óMinisterio de Industria e Enerxía, o cal exercerá o controlde eficacia sobre a súa actividade, e rexerase polo dis-posto na presente lei e nas normas de desenvolvementoque se dicten, polas disposicións da Lei xeral orzamen-taria que lle sexan de aplicación e pola Lei 6/1997,do 14 de abril, de organización e funcionamento daAdministración xeral do Estado.

3. A Comisión estará rexida por un Consello deAdministración, composto polo presidente, que exerceráa representación legal da comisión, por oito vocais epor un secretario que actuará con voz pero sen voto.

O ministro de Industria e Enerxía, o secretario de Esta-do de Enerxía e Recursos Minerais, ou alto cargo doministerio no que deleguen, poderán asistir ás reuniónsdo Consello de Administración, con voz pero sen voto,cando o xulguen preciso á vista dos asuntos incluídosna correspondente orde do día.

4. O presidente e os vocais serán nomeados entrepersoas de recoñecida competencia técnica e profesio-nal, mediante real decreto, por proposta do ministro deIndustria e Enerxía, logo da comparecencia deste e deba-te na comisión competente do Congreso dos Deputados,para constata-lo cumprimento por parte dos candidatosdas condicións indicadas neste punto.

O presidente e mailos vocais da Comisión Nacionalde Enerxía serán nomeados por un período de seis anos,e poderán ser renovados por un período da mesmaduración.

Non obstante, a Comisión Nacional de Enerxía reno-vará parcialmente os seus membros cada tres anos. Arenovación afectará alternativamente a cinco ou catrodos seus membros segundo corresponda.

Se durante o período de duración do seu mandatose producise o cesamento dun dos seus membros, oseu sucesor cesará ó termo do mandato do seu ante-cesor. Cando este último cesamento se produza antesde transcorrer un ano desde o nomeamento, non seráde aplicación o límite previsto no segundo parágrafodeste punto, podendo ser renovado o mandato en dúasocasións.

5. O presidente e mailos vocais cesarán polasseguintes causas:

a) Expiración do termo do seu mandato, continuan-do en funcións ata o nomeamento dos novos membrosque procedan á súa substitución.

b) Renuncia aceptada polo Goberno.c) Incapacidade permanente para o exercicio das

súas funcións, incompatibilidade producida con poste-rioridade ó seu nomeamento como membro da comisiónou condena por delicto doloso logo de instrucción deexpediente polo Ministerio de Industria e Enerxía, incum-primento grave das súas obrigas e cesamento polo

Goberno, por proposta motivada do ministro de Industriae Enerxía.

6. O presidente e mailos vocais da Comisión Nacio-nal de Enerxía estarán suxeitos ó réxime de incompa-tibilidades establecido para os altos cargos da Admi-nistración xeral do Estado. Ó cesaren no cargo e duranteos dous anos posteriores, non poderán exercer ningunhaactividade profesional relacionada cos sectores enerxé-ticos. Regulamentariamente determinarase a compen-sación económica que corresponda percibir en virtudedesta limitación.

7. Os recursos da Comisión Nacional de Enerxíaestarán integrados:

a) Polos bens e valores que constitúan o seu patri-monio e os productos e rendas deste.

b) Polos ingresos xerados de acordo co previsto nanormativa sectorial aplicable.

c) Se é o caso, polas transferencias efectuadas concargo ós orzamento xerais do Estado.

Segundo. Órganos de asesoramento da Comisión.

1. Como órganos de asesoramento da Comisiónconstituiranse dous consellos consultivos presididos polopresidente da Comisión Nacional de Enerxía, cun númeromáximo de 36 membros, o Consello Consultivo de Elec-tricidade, e de 34 membros, o Consello Consultivo deHidrocarburos.

O Consello Consultivo de Electricidade estará inte-grado por representantes da Administración xeral doEstado, o Consello de Seguridade Nuclear, as comuni-dades autónomas, as compañías do sector eléctrico, osoperadores do mercado e do sistema, os consumidorese usuarios e outros axentes sociais e de defensa da pre-servación do ambiente.

O Consello Consultivo de Hidrocarburos estará inte-grado por representantes da Administración xeral doEstado, as comunidades autónomas, as compañías dosector petroleiro e do gas, os distribuidores e titularesde instalacións de venda ó público, a Corporación deReservas Estratéxicas de Productos Petrolíferos, os con-sumidores e usuarios e outros axentes sociais e de defen-sa da preservación do ambiente.

2. Os consellos consultivos poderán informar res-pecto ás actuacións que realice a Comisión Nacionalde Enerxía no exercicio das súas funcións. Este informeserá pola súa vez preceptivo sobre as actuacións quese vaian desenvolver en execución das funcións segun-da, terceira, cuarta e sexta.

3. No seo de cada un dos consellos consultivos crea-rase unha Comisión Permanente que terá por obxectofacilita-los traballos dos consellos consultivos.

A Comisión Permanente do Consello Consultivo deElectricidade estará composta por 12 membros, de acor-do coa seguinte participación: seis representantes dascomunidades autónomas, un representante das empre-sas productoras, un representante das empresas distri-buidoras, así como un representante do operador domercado e un representante do operador do sistema,un representante da Administración xeral do Estado eun representante dos consumidores cualificados.

Os representantes das comunidades autónomasserán designados da seguinte maneira: dous, das comu-nidades autónomas con maior nivel de producción eléc-trica; dous, das comunidades autónomas con maior nivelde consumo eléctrico por habitante, e os dous restantesdesignados, para períodos de dous anos, de entre aque-las comunidades autónomas que non estean represen-tadas de acordo cos criterios anteriores, segundo a ordeque se derive do seu maior nivel de producción e doconsumo eléctrico.


A Comisión Permanente do Consello Consultivo deHidrocarburos estará composta por 13 membros, deacordo coa seguinte participación: un representante daAdministración xeral do Estado, seis representantes dascomunidades autónomas, un representante dos opera-dores por xunto de productos petrolíferos, un represen-tante dos distribuidores a retallo de productos petro-líferos, un representante dos transportistas de gas, unrepresentante dos distribuidores de gas, un represen-tante dos comercializadores de gas e un representantedos consumidores cualificados.

Os representantes das comunidades autónomas naComisión Permanente do Consello Consultivo de Hidro-carburos serán designados da seguinte maneira: dous,das comunidades autónomas con maior nivel de con-sumo de gas natural, dous das comunidades autónomascon maior nivel de consumo de productos petrolíferose os dous restantes serán designados, para períodosde dous anos, de entre aquelas comunidades autónomasque estean representadas sobre a base dos criterios ante-riores, segundo a orde inversa que se derive de aplica-loscriterios anteriores.

Terceiro. Funcións da Comisión Nacional de Enerxía.

1. A Comisión Nacional de Enerxía terá as seguintesfuncións:

Primeira: actuar como órgano consultivo da Admi-nistración en materia enerxética.

Segunda: participar, mediante proposta ou informe,no proceso de elaboración de disposicións xerais queafecten os mercados enerxéticos e, en particular, nodesenvolvemento regulamentario da presente lei.

Terceira: participar, mediante proposta ou informe,no proceso de planificación enerxética.

Cuarta: participar, mediante proposta ou informe, noproceso de elaboración dos proxectos sobre determi-nación de tarifas, peaxes e retribución das actividadesenerxéticas.

Quinta: emitir informe nos expedientes de autoriza-ción de novas instalacións enerxéticas cando sexan com-petencia da Administración xeral do Estado.

Sexta: emiti-los informes que lle sexan solicitadospolas comunidades autónomas cando o consideren opor-tuno no exercicio das súas competencias en materiaenerxética.

Sétima: dicta-las circulares de desenvolvemento eexecución das normas contidas nos reais decretos e nasordes do Ministerio de Industria e Enerxía que se dictenen desenvolvemento da normativa enerxética, sempreque estas disposicións a habiliten de modo expreso paraiso.

Estas disposicións recibirán a denominación de cir-culares e serán publicadas no «Boletín Oficial del Estado».

Oitava: inspeccionar, a pedimento da Administraciónxeral do Estado ou das comunidades autónomas com-petentes, as condicións técnicas das instalacións, o cum-primento dos requisitos establecidos nas autorizacións,as condicións económicas e as actuacións dos suxeitosen canto poidan afectar á aplicación das tarifas e criteriosde remuneración das actividades enerxéticas, así comoa efectiva separación destas actividades cando sexaesixida.

Novena: actuar como órgano arbitral nos conflictosque se susciten entre os suxeitos que realicen actividadesno sector eléctrico ou de hidrocarburos.

O exercicio desta función arbitral será gratuíto e nonterá carácter público.

Esta función de arbitraxe, que terá carácter voluntariopara as partes, exercerase de acordo coa Lei 36/1988,do 5 de decembro, de arbitraxe, e coa norma regula-

mentaria aprobada polo Goberno que se dicte sobre ocorrespondente procedemento arbitral.

Décima: determina-los suxeitos á actuación dos calessexan imputables deficiencias na subministración ósusuarios propoñendo as medidas que haxa que adoptar.

Décimo primeira: acorda-la iniciación dos expedientessancionadores e realiza-la súa instrucción, cando sexanda competencia da Administración xeral do Estado eemitir informe, cando sexa requirida para iso, naquelesexpedientes sancionadores iniciados polas distintasadministracións públicas, sen prexuízo das competenciasatribuídas á Corporación de Reservas Estratéxicas de Pro-ductos Petrolíferos no artigo 52.4 da presente lei.

Décimo segunda: velar para que os suxeitos queactúan nos mercados enerxéticos leven a cabo a súaactividade respectando os principios de libre competen-cia. Para estes efectos, cando a comisión detecte a exis-tencia de indicios de prácticas restrictivas da compe-tencia prohibidas pola Lei 16/1989, do 17 de xullo,de defensa da competencia, porao en coñecemento doServicio de Defensa da Competencia, e achegará tódoloselementos de feito ó seu alcance e, se é o caso, undictame non vinculante da cualificación que lle merecenos ditos feitos.

Décimo terceira: resolve-los conflictos que lle sexanformulados respecto ós contratos relativos ó acceso deterceiros ás redes de transporte e, se é o caso, distri-bución, nos termos que regulamentariamente se esta-blezan.

Décimo cuarta: autoriza-las participacións realizadaspor sociedades con actividades que teñen a conside-ración de reguladas en calquera entidade que realiceactividades de natureza mercantil. Só poderán denegarseas autorizacións como consecuencia da existencia deriscos significativos ou efectos negativos, directos ouindirectos, sobre as actividades reguladas nesta lei,podendo por estas razóns dictarse autorizacións queexpresen condicións nas cales poidan realizarse as men-cionadas operacións.

Décimo quinta: informar preceptivamente sobre asoperacións de concentración de empresas ou de tomade control dunha ou varias empresas enerxéticas poroutra que realice actividades no mesmo sector candoestas teñan que ser sometidas ó Goberno para a súadecisión, de acordo coa lexislación vixente en materiade competencia.

Décimo sexta: acorda-la súa organización e funcio-namento interno, seleccionar e contrata-lo seu persoalcumprindo os requisitos establecidos na normativa vixen-te ó respecto no ámbito da Administración xeral doEstado.

Décimo sétima: elaborar anualmente unha memoriade actividades que se elevará ó Goberno para a súaremisión ás Cortes Xerais.

Décimo oitava: realizar aqueloutras funcións que lleatribúan as leis ou que regulamentariamente lle enco-mende o Goberno por proposta do ministro de Industriae Enerxía.

Os informes da Comisión Nacional de Enerxía pre-vistos nas funcións segunda, terceira, cuarta e quintadeste punto terán carácter preceptivo.

Por razóns de probada excepcionalidade poderaseaplica-lo procedemento de tramitación de urxencia, polocal se reducirán os prazos á metade.

2. En relación co sector eléctrico corresponderalleá comisión, ademais das funcións a que se refire o puntoanterior, as seguintes:

Primeira: realiza-la liquidación dos custos de trans-porte e distribución de enerxía eléctrica, dos custos per-manentes do sistema e daqueles outros custos que se


establezan para o conxunto do sistema cando a súa liqui-dación lle sexa expresamente encomendada.

Así mesmo, informará semestralmente ó Ministeriode Industria e Enerxía sobre a liquidación da enerxíaque leve a cabo o operador do mercado en colaboraciónco operador do sistema.

Segunda: resolve-los conflictos que lle sexan formu-lados en relación coa xestión económica e técnica dosistema e o transporte.

3. En relación co sector do gas, corresponderalleá Comisión, ademais das funcións a que se refire o punto1 anterior, a resolución dos conflictos que lle sexan for-mulados en relación coa xestión do sistema.

4. A Comisión Nacional de Enerxía poderá recadardos suxeitos que actúan nos mercados enerxéticos cantainformación requira no exercicio das súas funcións. Paraiso, a Comisión dictará circulares, que deberán ser publi-cadas no «Boletín Oficial del Estado», nas cales se exporáde forma detallada e concreta o contido da informaciónque se vaia solicitar, especificando de maneira xustifi-cada a función para o desenvolvemento da cal é precisatal información e o uso que pretende facerse dela.

A Comisión Nacional de Enerxía poderá realiza-lasinspeccións que considere necesarias co fin de confir-ma-la veracidade da información que en cumprimentodas súas circulares lle sexa achegada.

Os datos e informacións obtidos pola Comisión Nacio-nal de Enerxía no desempeño das súas funcións, queteñan carácter confidencial por tratarse de materias pro-texidas polo segredo comercial, industrial ou estatístico,só poderán ser cedidos ó Ministerio de Industria e Enerxíae ás comunidades autónomas no ámbito das súas com-petencias. O persoal da Comisión Nacional de Enerxíaque teña coñecemento destes datos estará obrigado agardar sixilo respecto deles.

As entidades que deben subministrar eses datos einformacións poderán indicar qué parte deles considerande transcendencia comercial ou industrial, a difusión doscales podería prexudicalas, e para a que reivindican aconfidencialidade fronte a calquera persoa ou entidadeque non sexan a propia Comisión Nacional de Enerxía,o Ministerio de Industria e Enerxía ou as comunidadesautónomas, logo da oportuna xustificación.

A Comisión Nacional de Enerxía decidirá, de formamotivada, sobre a información que, segundo a lexislaciónvixente, estea exceptuada do segredo comercial ouindustrial e sobre a amparada pola confidencialidade.

Así mesmo, a Comisión Nacional de Enerxía terá acce-so ós rexistros regulados pola lexislación estatal en mate-ria enerxética.

5. Contra as resolucións adoptadas pola ComisiónNacional de Enerxía no exercicio das funcións a quese refiren os números 1 e 2 do presente punto, e contraos seus actos de trámite nas mesmas materias que deter-minen a imposibilidade de continua-lo procedemento ouproduzan indefensión, poderá interpoñerse recurso ordi-nario perante o ministro de Industria e Enerxía.

Exceptúanse do disposto no parágrafo anterior asresolucións que se dicten no exercicio da función segun-da do número 2 do presente punto e das circulares quese refiran a materia de información, que porán fin á víaadministrativa.

Disposición adicional décimo segunda. Financiamentoda Comisión Nacional de Enerxía.

1. A Comisión Nacional de Enerxía asumirá as obri-gas e a xestión daqueles expedientes que estivesen pen-dentes na Comisión Nacional do Sistema Eléctrico a quese refire a Lei 54/1997, do 27 de novembro, do sector

eléctrico, así como a retribución que corresponde, deacordo coa citada lei, á dita Comisión.

2. Para os efectos do previsto na presente lei, ofinanciamento da Comisión Nacional de Enerxía integraráos seguintes conceptos:

a) A cantidade unitaria que para estes efectos sedetermine para os productos vendidos no mercadonacional polos operadores a que se refire o artigo 42da presente lei.

b) A recarga que para estes efectos se establezasobre as peaxes ou tarifas correspondentes, que no casodo sector eléctrico terán a consideración de custo per-manente do sistema.

Disposición adicional décimo terceira. Modificación daLei 6/1997, do 14 de abril.

Modifícase o paragráfo primeiro do punto 1 da dis-posición adicional décima da Lei 6/1997, do 14 de abril,de organización e funcionamento da Administraciónxeral do Estado:

«1. A Comisión Nacional do Mercado de Valo-res, o Consello de Seguridade Nuclear, o ente públi-co RTVE, as universidades non transferidas, a Axen-cia de Protección de Datos, o Consorcio da ZonaEspecial Canaria, a Comisión Nacional de Enerxíae a Comisión do Mercado das Telecomunicaciónsrexeranse pola súa lexislación específica e suple-toriamente por esta lei.»

Disposición adicional décimo cuarta. Réximes fiscaisforais.

As regulacións contidas na presente lei enténdensesen prexuízo dos réximes tributarios forais vixentes nosterritorios históricos do País Vasco e na ComunidadeForal de Navarra.

Disposición adicional décimo quinta. Sociedades coo-perativas.

As sociedades cooperativas só poderán realiza-lasactividades de distribución a retallo de productos petro-líferos a que se refire o artigo 43 da presente lei conterceiros non socios, mediante a constitución dunha enti-dade con personalidade xurídica propia á que lle sexaaplicable o réxime fiscal xeral.

Disposición adicional décimo sexta. Biocombustibles.

1. Considéranse biocombustibles os productos quea continuación se relacionan e que se destinen ó seuuso como carburante, directamente ou mesturados concarburantes convencionais:

a) O alcohol etílico producido a partir de productosagrícolas ou de orixe vexetal (bioetanol) xa se utilicecomo tal ou logo de modificación química.

b) O alcohol metílico (metanol), obtido a partir deproductos de orixe agrícola ou vexetal, xa se utilice comotal ou logo de modificación química.

c) Os aceites vexetais.

d) O aceite vexetal, modificado quimicamente.

2. Para os efectos da presente lei, a distribucióne venda destes productos rexerase polo disposto no seutítulo III.


Disposición adicional décimo sétima. Lei 54/1997, do27 de novembro, do sector eléctrico.

1. Modifícase o punto 1 do artigo 12 da Lei54/1997, do 27 de novembro, do sector eléctrico, quequeda redactado nos seguintes termos:

«1. As actividades para a subministración deenerxía eléctrica que se desenvolvan nos territoriosinsulares ou extrapeninsulares serán obxecto dun-ha regulamentación singular que atenderá ás espe-cificidades derivadas da súa localización territorial,logo de acordo coas comunidades ou cidades autó-nomas afectadas.»

2. Inclúese unha «disposición adicional décimoquinta. Sistemas eléctricos insulares e extrapeninsula-res», na Lei 54/1997, do 27 de novembro, do sectoreléctrico, que queda redactada nos seguintes termos:

«1. A planificación eléctrica, que terá carácterindicativo salvo no que se refire a instalacións detransporte, en canto afecte a territorios insularesou extrapeninsulares, realizarase de acordo coascomunidades ou cidades autónomas afectadas.

2. No caso de que nos territorios insulares ouextrapeninsulares se producisen situacións de riscocerto para a prestación da subministración deenerxía eléctrica ou situacións das que se poidaderivar unha ameaza para a integridade física oua seguridade das persoas, de aparellos ou insta-lacións ou para a integridade da rede de transporteou distribución de enerxía eléctrica, a adopción dasmedidas previstas no artigo 10 da presente leicorresponderalle ás comunidades ou cidades autó-nomas afectadas, sempre que tal medida só afecteó seu respectivo ámbito territorial. As ditas medidasnon terán repercusións económicas no sistemaeléctrico, agás que mediase acordo previo do Minis-terio de Industria e Enerxía.

3. A determinación do xestor ou xestores darede das zonas eléctricas situadas en territoriosinsulares e extrapeninsulares corresponderá á res-pectiva Administración autonómica.»

3. Inclúese un terceiro parágrafo na disposición tran-sitoria décimo quinta. Sistemas insulares e extrapenin-sulares, da Lei 54/1997, do 27 de novembro, do sectoreléctrico, que queda redactado nos seguintes termos:

«O período de transición á competencia a quese refiere o parágrafo primeiro non impedirá ooutorgamento pola Administración competente deautorizacións de instalacións de producción deenerxía eléctrica previstas no artigo 21 da presentelei.»

Disposición adicional décimo oitava. Consello de Segu-ridade Nuclear.

Modifícase o artigo 6 da Lei de creación do Consellode Seguridade Nuclear, nos seguintes termos:

«Os cargos de presidente, conselleiros e secre-tario xeral do Consello de Seguridade Nuclear sonincompatibles con calquera outro cargo ou función,retribuída ou non, e percibirán exclusivamente, portoda a duración do seu mandato ou cargo, a retri-bución que se fixe en atención á importancia dasúa función. Ó cesar no cargo e durante os dousanos posteriores, non poderá exercer ningunha acti-

vidade profesional relacionada coa seguridadenuclear e a protección radiolóxica. Regulamenta-riamente determinarase a compensación económi-ca que corresponda percibir en virtude desta limi-tación.»

Disposición adicional décimo novena. Servidumes depaso.

A servidume de paso constituída a prol da rede básicade transporte, redes de transporte e redes de distribuciónde gas, inclúe aquelas liñas e equipos de telecomuni-cación que poidan transcorrer por elas, tanto se sonpara o servicio propio da explotación de gas, coma parao servicio de telecomunicacións públicas, e sen prexuízodo prezo xusto que, se é o caso, puidese corresponder,de agravarse esta servidume.

Igualmente, as autorizacións existentes a que se refireo artigo 103.2 da presente lei, inclúen aquelas liñas eequipos de telecomunicación que poidan transcorrer porelas, co mesmo alcance obxectivo e autonomía que resul-ten do parágrafo anterior.

Disposición transitoria primeira. Aplicación da Lei21/1974, do 27 de xuño.

Os permisos de investigación e as concesións deexplotación outorgados ó abeiro da Lei 21/1974, do27 de xuño, sobre réxime xurídico da investigación eexplotación de hidrocarburos, ou anteriores, rexeransepola dita lei, agás manifestación expresa dos titularesdo seu desexo de se acolleren á regulación que paraos ditos permisos e concesións establece a presentelei.

Disposición transitoria segunda. Disposicións regula-mentarias aplicables.

Non obstante o disposto na disposición derrogatoriaúnica, mentres non se dicten as disposicións de desen-volvemento da presente lei continuarán en vigor, no quenon se opoñan a ela, as disposicións regulamentariasaplicables en materias que constitúen o seu obxecto.

Disposición transitoria terceira. Instruccións técnicas.

O Goberno, no prazo máximo dun ano, mediante realdecreto, aprobará as instruccións técnicas complemen-tarias a que se refire o parágrafo segundo do artigo 43.2da presente lei, e mentres tanto serán de aplicación acalquera persoa física ou xurídica que realice as acti-vidades previstas no dito precepto as instruccións téc-nicas complementarias actualmente vixentes, segundoo tipo de actividade de que se trate.

Para estes efectos, as futuras instruccións técnicascomplementarias estarán referidas respectivamente adous supostos diferenciados, dunha banda aquelas ins-talacións sen subministración a vehículos e, doutra ban-da, aquelas instalacións nas que se efectúen subminis-tracións a vehículos, sen prexuízo de que en cada undestes supostos se traten de forma diferenciada, de acor-do con criterios obxectivos, os distintos tipos de ins-talación en función dos diversos elementos técnicos con-correntes en cada caso. Non obstante, durante esteperíodo transitorio, a instrucción técnica complementariaMI-IP 03, «Instalacións petrolíferas para uso propio»,aprobada por Real decreto 1427/1997, do 15 de setem-bro, será de aplicación ás entidades de base asociativade transportes, considerándoas incluídas no punto 2.1.K)da citada instrucción técnica complementaria, sempreque as subministracións que realicen correspondan a


un único tipo de carburante ou combustible, se efectúenexclusivamente en vehículos dos seus asociados afectosá súa actividade de transporte público e nas súas ins-talacións non poidan repostar asemade máis de dousvehículos.

Disposición transitoria cuarta. Prezos de gases licuadosdo petróleo envasado.

O Goberno, a través dunha fórmula que se determineregulamentariamente, poderá establece-los prezos máxi-mos de venda ó público de gases licuados do petróleoenvasado, mentres as condicións de concorrencia e com-petencia neste mercado non se consideren suficientes.O prezo máximo incorporará o custo da distribución adomicilio.

Disposición transitoria quinta. Consumidores cualifica-dos.

1. Para os efectos do previsto no artigo 60, terána consideración de consumidores cualificados aquelesconsumidores nas instalacións dos cales, localizadas nunmesmo sitio, o consumo se adecúe en cada momentoó seguinte calendario:

Aqueles cun consumo igual ou superior a 20 millónsde Nm3, á entrada en vigor da presente lei.

Aqueles cun consumo igual ou superior a 15 millónsde Nm3, o 1 de xaneiro do ano 2000.



2. A partir do 1 de xaneiro do ano 2013, tódolosconsumidores, independentemente do seu nivel de con-sumo, terán a consideración de cualificados.

3. Durante o período dos tres anos seguintes ómomento en que un consumidor accedese á condiciónde cualificado, o dito consumidor poderá optar por seguiradquirindo o gas ó distribuidor a tarifa ou adquirilo duncomercializador nas condicións libremente pactadas.

Disposición transitoria sexta. Termo de conexión eseguridade.

Durante dez anos desde a entrada en vigor da pre-sente lei, as tarifas, peaxes e canons regulados nelaincluirán un termo de conexión e seguridade do sistema,que será pagado por tódolos consumidores de gas natu-ral e que terá por obxecto asegurar unha rendibilidaderazoable a aqueles investimentos en instalacións da redebásica e de transporte secundario destinadas a dotarda adecuada seguridade o sistema de gas natural, quefosen obxecto de concesión antes da entrada en vigordesta norma.

Disposición transitoria sétima. Separación de activida-des.

1. As sociedades que á entrada en vigor da presentelei viñesen realizando actividades que conforme o dis-posto no artigo 63 deban estar separadas contablemen-te, farán efectiva a dita separación contable no prazodun ano desde a citada entrada en vigor.

2. As sociedades que á entrada en vigor da presentelei realizasen actividades incompatibles dentro do sectordo gas, procederán á separación xurídica das ditas acti-vidades, de acordo co previsto no artigo 63, no prazode dous anos desde a entrada en vigor da presente lei.

3. As sociedades que inicien actividades de comer-cialización de gases combustibles, farano mediantesociedades que teñan como único obxecto social no sec-tor do gas a dita actividade.

4. Ás achegas de activos afectos a actividades degas que se efectúen en cumprimento da esixencia deseparación de actividades prevista no artigo 63 destalei seralles de aplicación o réxime establecido para asachegas de ramas de actividade no capítulo VIII do títuloVIII da Lei 43/1995, do 27 de decembro, do impostosobre sociedades.

Os aranceis de notarios, rexistradores mercantís eda propiedade correspondentes ós actos necesarios deadaptación á citada esixencia de separación de activi-dades quedarán reducidos ó 10 por 100.

Disposición transitoria oitava. Expedientes de autoriza-cións e concesións en tramitación.

Os expedientes de autorizacións e concesións refe-rentes a actividades obxecto de regulación no título IVe que se encontren en trámite á entrada en vigor destalei resolveranse conforme o disposto nela.

Disposición transitoria novena. Tarifas, peaxes ecanons.

Con obxecto de avaliar correctamente a aplicacióndo novo sistema de peaxes, tarifas e canons, e evitarposibles distorsións na regulación do dereito de accesoás instalacións de terceiros, o disposto no artigo 92.2da presente lei aplicarase nun prazo superior a dousanos contados desde o exercicio efectivo do dereito deacceso.

Disposición transitoria décima. Comisión Nacional doSistema Eléctrico.

1. Non obstante o disposto no punto primerio, 1,da disposición adicional décimo primeira desta lei, aComisión Nacional do Sistema Eléctrico continuará noexercicio das súas funcións ata que remate o períodode cinco anos para o que foron designados os membrosque, á entrada en vigor da presente lei, compoñan oseu Consello de Administración.

Durante este período de tempo, poderase exercersimultaneamente o cargo de membro da ComisiónNacional do Sistema Eléctrico e de membro da ComisiónNacional de Enerxía, sempre e cando resultasen elixidospolo procedemento previsto na disposición adicionaldécimo primeira, punto primeiro, número 4, desta Lei,percibindo soamente remuneración por un deles.

2. Regulamentariamente establecerase o traspasodos medios materiais e persoais da Comisión Nacionaldo Sistema Eléctrico á Comisión Nacional de Enerxíagarantindo, en todo caso, a máxima economía de recur-sos.

Disposición transitoria décimo primeira. Membros daComisión Nacional de Enerxía.

No prazo de tres meses desde a entrada en vigorda presente lei, procederase á designación do presidentee dos vocais membros da Comisión Nacional de Enerxía.

Disposición transitoria décimo primeira. Contratos desubministración en exclusiva.

Os propietarios das instalacións para o subministra-ción de vehículos que, á entrada en vigor da presentedisposición transitoria, tivesen concertado en réxime de


comisión un acordo de subministración en exclusiva decarburantes e combustibles cun distribuidor por xunto,terán dereito, desde a dita entrada en vigor, á adaptacióndas cláusulas do contrato ó réxime de venda en firme,respectando o seu contido económico; para este efectoproporán a correspondente negociación, que non poderádar lugar, en ningún caso, por esta causa, á rescisiónou resolución destes contratos, nin á interrupción documprimento da obriga de subministración en exclusivanin de ningunha outra.

Disposición transitoria décimo terceira. Autorizaciónsanteriores.

As autorizacións concedidas con anterioridade áentrada en vigor da presente disposición en virtude doestablecido nos artigos 7 e 8 da Lei 34/1992, do 22de decembro, de ordenación do sector petroleiro, man-teranse vixentes e producirán plenos efectos sen nece-sidade de ratificación.

Disposición transitoria décimo cuarta.

A transformación a que se refire o artigo 77.3 dapresente lei será autorizada pola Administración com-petente en cada momento con independencia de quea autorización orixinal fose dunha Administración distintaa aquela.

Disposición transitoria décimo quinta. Distribución degas natural.

Sobre a zona de distribución de gas natural dunhaconcesión que, de acordo coa disposición adicional sextada presente lei, deviñese en autorización, non poderánconcederse novas autorizacións para a construcción deinstalacións de distribución durante un período equiva-lente ó tempo de vixencia da concesión orixinal cun máxi-mo de quince anos desde a entrada en vigor da lei;neste período, as empresas autorizadas deberán cum-pri-las obrigas de servicio público de desenvolvementoe extensión das redes, impostas en virtude da concesión,e agás saturación da capacidade das súas instalacións.Todo iso sen prexuízo do previsto no artigo 78 da pre-sente lei.

Disposición derrogatoria única. Derrogación normativa.

Sen prexuízo do disposto na disposición transitoriasegunda, á entrada en vigor da presente lei quedanderrogadas:

a) A Lei 21/1974, do 27 de xuño, sobre investi-gación e explotación dos hidrocarburos.

b) A Lei 10/1987, do 15 de xuño, de disposiciónsbásicas para un desenvolvemento coordinado de actua-cións en materia de combustibles gasosos.

c) A Lei 34/1992, do 22 de decembro, de orde-nación do sector petroleiro.

d) Os artigos 25 a 29, ámbolos dous incluídos, doReal decreto-lei 7/1996, do 7 de xuño.

e) O artigo 86.3 da Lei 7/1985, do 2 de abril, edisposicións concordantes, no que se refiren á submi-nistración de gas.

f) Os artigos 6, 7 e 8 da Lei 54/1997, do 27 denovembro, do sector eléctrico.

g) Calquera outra norma legal ou regulamentaria encanto se opoña ó disposto na presente lei.

Disposición derradeira primeira. Carácter da lei.

1. Esta lei ten carácter básico, de acordo co esta-blecido no artigo 149.1.13.a e 25.a da Constitución.

2. Exclúense deste carácter básico as referenciasós procedementos administrativos, que serán reguladospola Administración competente, axustándose en todocaso ó establecido na Lei 30/1992, do 26 de novembro,de réxime xurídico das administracións públicas e doprocedemento administrativo común.

3. As disposicións da presente lei relativas ó réximede comercio exterior de cru de petróleo e productospetrolíferos e a expropiación forzosa e servidumes díc-tanse en exercicio das competencias atribuídas ó Estadono artigo 149.1.8.a, 10.a e 18.a da Constitución.

Os preceptos do título II relativos a exploración, inves-tigación e explotación de hidrocarburos son de aplica-ción xeral, ó abeiro do previsto no artigo 149.1.13.a,18.a e 25.a da Constitución.

Disposición derradeira segunda. Facultades de desen-volvemento.

O Goberno, no ámbito das súas competencias, apro-bará mediante real decreto as normas de desenvolve-mento da presente lei.

Disposición derradeira terceira. Entrada en vigor.

A presente lei entrará en vigor o día siguiente ó dasúa publicación no «Boletín Oficial del Estado».

Por tanto,Mando a tódolos españois, particulares e autoridades,

que garden e fagan gardar esta lei.

Madrid, 7 de outubro de 1998.

JUAN CARLOS R.

O presidente do Goberno,

JOSÉ MARÍA AZNAR LÓPEZ

23510 REAL DECRETO-LEI 14/1998, do 9 de outu-bro, de adhesión de España a diversos acor-dos do Fondo Monetario Internacional. («BOE»243, do 10-10-1998.)

Nestes últimos meses o sistema financeiro e mone-tario internacional estase a ver afectado por frecuentesperturbacións, resultado fundamentalmente da inesta-bilidade financeira dalgúns países que se encontraroncon dificultades para afrontaren os seus compromisosinternacionais, que, en opinión das principais instituciónseconómicas internacionais, se está a agravar nas últimassemanas, afectando de modo cada vez máis evidentesobre a capacidade de crecemento futuro da economíamundial. Algúns destes países están, ante esta situación,realizándolles peticións ós organismos financeiros inter-nacionais, especialmente ó Fondo Monetario Internacio-nal, para obteren facilidades financeiras coas que pode-ren renegocia-la súa situación crediticia e obter recursosque financien os seus plans de estabilización.

O número de países que demandan nestes momentoseste tipo de axudas incrementouse ó aumentar asemadea inestabilidade financeira a nivel internacional. Os recur-sos para satisfacer este tipo de demandas estanse afacer cada vez máis escasos e cómpre que aquelasnacións que dispoñen dunha posición financeira a nivelinternacional máis sólida fagan efectivos os seus com-promisos con estes organismos financeiros mundiais.

296 Mércores 28 outubro 1998 Suplemento núm. 5€¦ · 1. O Goberno adoptará cantas...

Documents

Transcript of 296 Mércores 28 outubro 1998 Suplemento núm. 5€¦ · 1. O Goberno adoptará cantas...