25 de NOVEMBRO

Día internacional da eliminación da violencia contra as mulleres.

BIBLIOTECA IES POIO

ROSALÍA DE CASTRO

Duro cravo me encravaches,

Con ese teu maldesir,

con ese teu pedir tolo

Que non sei que quer de min

Pois dinche canto dar puden

Avariciosa de ti.

MARTA DACOSTAPobre OfeliaCistalizada estás no sangue da loucuraE gardas baixo as unllas a carne do

covarde,Como un berro atroz que nos convoca.Os teus ósosEspadas de cristalContra a fame canívalDe posuírmos, De beber a nosa alma,Zugarnos a vontade, Dobregarnosao río do delirio.

Ofelia,Pequena OfeliaNon se sacia a sede do covarde.

MARICA CAMPOApenas hai palabras e unha é morte.

Calella sen saída é outra: medo.

Chámamoslles muller mais tiñan nome,

Como falar de espiña e dicir rosa.

Todo foi un camiño cara o sangue,

O voitre e mais a pomba nunha casa.

MARTA DACOSTA

Como se pode amar o camiño da morte,

Como se pode amar o silencio do medo.

HELENA VILLAR JANEIRO

E o recordo das ás de bolboretas do prístino/

desexo daquel deseñador

Viuse substituído para moitas mulleres

Por tépalos de sangue

Que abrollan nos seus corpos de cálices morados

Ana ten unha mensaxe pintada de azul no ollo dereitoAna ten un mal día gravado nos labios partidos por certo Ana ten un segredo que non sabe ninguén aínda que non é un segredo e un día calquera é o último día, e un día de estes.

Revolver “Lo que Ana ve”

BEBE

Apareciches unha noite fríaCon cheiro a tabaco suxo e a xenebraO medo xa me recorríaMentres cruzaba os dediños trala portaA túa cariña de rapaz lindoFoina comendo o tempo polas túas veasE a túa inseguridade machistaRevírtese cada día nas miñas bágoas.

Malo

ANA BELÉN

Hai un estraño aquí na miña casaNon é o mesmo que eu ameiÉ outro tolo que anda soltoE xa me vexo mañá na primeira páxina.Hai un estraño na miña bañeiraCon alcohol entre as súas veasE non ouso nen tusirQue o último morado segue marcado.