06 tomé de aquino e a escolástica
-
Upload
departamento-de-filosofia-ies-chan-do-monte -
Category
Documents
-
view
143 -
download
2
Transcript of 06 tomé de aquino e a escolástica
Tomé de Aquino e a escolásticaTomé de Aquino e a escolástica
Idade media
1000 anos (S. V a S. XV)
Comezo (S. V) Entrada de Alarico (410), fin do Imperio (476)
Remate (S.XV). Caída de Constantinopla (1453).
A Europa feudalA Europa feudal
Unha sociedade na que o elemento básico é a terra
Estamentos (nobreza, clero e campesiñado).
Fundamentada esta estrutura nunhas relacións de fidelidade e dependencia (vasalaxe) que abranguen todos os aspectos da sociedade.
Os centros de poder político e socioeconómico van estar situados no Castelo e no Mosteiro.
EscolásticaEscolástica
Patrística IV a VIII
Escolástica: Século IX a XIV
Produción cultural
Escolas catedralicias
Escolas monacais
Universidades
A filosofía é serva da teoloxía
Contexto de Tomé de AquinoContexto de Tomé de Aquino
O Papado trunfa na súa guerra contra o Imperio.
Ordes relixiosas
Franciscanos
Dominicos
Condénase ás herexías (Dulcinistas)
As clases sociais existen queridas por Deus.
O poder procede de Deus.
VidaVida
Familia oposta estudos, querían que fose Abade de Montecasino.
Universidade: París.
Orde: Dominicos
Obras: Comentarios, e as Sumas, Cuestións disputadas.
Diferenzas con AristótelesDiferenzas con Aristóteles
Mundo: Non acepta a eternidade do mundo.
Alma: Defende a inmortalidade da alma
Verdade: Contraponse a tese averroísta das dúas verdades. Só existe unha
Fe e razónFe e razónNon pode haber conflito entre
ambas. Son distintas pero non contraditorias.
A razón é suficiente para alcanzar a verdade (non precisa axuda da fe)
Colaboración da fe para revisar as conclusións contraditorias.
A verdade só é unha e a mesma para a fe e a razón
Suprarracionalidade (as verdades da fe están por riba da racionalidade)
Ser creador e seres creadosSer creador e seres creados
Deus existe por si, a esencia é igual a existencia. Deus é Simple.
Os seres son creados por outro, a súa esencia non é existir. Son continxentes. Son compostos de esencia e existencia.
Esencia: Aquelo polo que unha cousa é o que é.
Existencia: Aquelo polo cal unha cousa existe.
Analoxía do Ser: Todos os seres son, pero de distinto xeito. Deus é necesario.
Acto e potencia: O movemento é Acto e potencia: O movemento é o paso da potencia ao actoo paso da potencia ao acto
A esencia é pura potencialidade, está en potencia para existir.
A existencia é acto, actualiza a potencia.
Deus é acto puro
Non é posible que unha mesma cousa estea a vez en acto e potencia respecto do mesmo.
Existencia de DeusExistencia de DeusA) Punto de partida: Feito da experiencia sensible
1 Cousas, seres que se moven (paso da potencia ao acto)
2 Seres que teñen unha causa (Fillos, pais....)
3 Seres continxentes (poden existir ou non)
4 Seres con diverso grao de perfección
5 Seres sen intelixencia que actúan ordenadamente
B) Principio de causalidade: Todo ten unha causa
1 Todo ser que se move é movido por outro
2 Ningunha cousa pode ser causa de si mesma.
3 Os seres continxentes esixen dun ser necesario
C) Principio de imposibilidade do proceso ao infinito: Hai unha causa última.
D) Punto de chegada: Final da cadea de causalidades.
Non é evidente (argumento ontolóxico: salto do ideal ao real) senón que é preciso demostrala partindo da realidade. Non a priori, senón a posteriori. Pasos que se dan:
Vías da demostración da Vías da demostración da existencia de Deusexistencia de Deus
1 Vía: Todo o que se move é movido por outro. É preciso chegar a un primeiro motor que non sexa movido por ninguén.
2 Vía: Se non existira unha causa primeira, non existirían os seus efectos.
3 Vía: O que non existe non empeza a existir máis que en virtude do que xa existe.
4 Vía: A causa das perfeccións ten que ser un ser absolutamente perfecto.
5 Vía: Existe orde no mundo, se ben o seres carecen de sabedoría para construír por eles mesmos dito orde, é preciso un ser intelixente que dirixa todas as cousas naturais ao seu fin.
A crítica ás víasA crítica ás vías
Se os argumentos son loxicamente convincentes porque non son universalmente aceptados.
Con que dereito se exclúe o proceso ao infinito ou o recurso ao azar.
Tratase a Deus como obxecto dun siloxismo.
A razón humana é limitada para pasar do mundo fenoménico á realidade en si
Probada a existencia de Deus. queda lugar para a fe?
Apoiase na causalidade que logo será cuestionada, e que en calquera caso só ten sentido nos obxectos da experiencia e non naqueles que están máis alá
Antropoloxía: O ser humanoAntropoloxía: O ser humano
Hilomorfismo:
Forma: Alma racional (homes), vexetativa (plantas), sensitiva (animais)
Alma e corpo pertence a esencia do home. A alma precisa do corpo para exercer a sensación, a intelección. O corpo non é un castigo senón un proveito.
Inmortalidade:
A Alma non depende do corpo (Coñece a natureza dos corpos e a esencia do ser, pode reflexionar)
Por tanto é espiritual e incorruptible.
Nela existe un desexo natural de persistencia.
CoñecementoCoñecementoCoñecemento Sensible: Obtense a partir dos
sentidos.
Coñecemento Abstracto: Elabora os conceptos a partir dos datos subministrados polos sentidos.
Os sentidos captan o obxecto particular
Queda rexistrado na imaxinación
O entendemento axente abstrae, universaliza o contido.
O entendemento pasivo formula o concepto.
Principio de individuación: O entendemento axente quedase coa esencia universal. Para facer que cada obxecto sexa algo concreto e individual temos a materia que é distinta en cada un deles.
ÉticaÉtica
Os actos do home son actos libres e proceden da vontade, o obxecto da vontade é o ben
A felicidade é un acto de coñecemento: Ver a Deus.
Tendencias naturais: (conservación, procreación, coñecemento e vivir en sociedade)
A lei natural concretase na lei positiva
PolíticaPolítica
O home ten un fin sobrenatural que non pode satisfacer o Estado. A igrexa é superior ao Estado.
O Estado é unha institución natural
É necesaria a división do traballo
O home precisa a cooperación cos outros para vivir.
Formas de goberno:
Boas: Democracia observante da lei, aristocracia e monarquía
Malas: Demagóxica, oligárquica, e tiránica
A monarquía é a mellor ponderada por maxistrados: Monarquía constitucional.