BEBERÍAS TI

DESTA AUGA?

BEBERÍAS TI

DESTA AUGA?

QUE É A AUGA POTABLE?

Chámase auga potable (apta para o consumohumano), a toda aquela que está exenta desubstancias que lle comuniquen sensaciónssensoriais desagradables (color, olor, sabor,turbiedade), e que non presentan perigo para oorganismo humano e estean exentas demicrobios patóxenos.

As análises de auga realízanse segundo normas

establecidas pola Organización Mundial da Saúde (OMS):

• Parámetros bacteriolóxicos: bacterias coliformes fecais0 por 100 ml, bacterias coliformes 0 por 100 ml.

• Calidade virolóxica: mínima turbiedade posible, estar desinfectada con cloro, un pH inferior a 8.

• Parámetros biolóxicos: a auga potable non debe conterningún protozoario patóxeno intestinal

• Parámetros químicos: a OMS establece unha máxima concentración de compostos inorgánicos (arsénico, cianuro, cromo, nitratos, chumbo, etc.)

POTABILIZACIÓN ETAP.

1. Regulación: O proceso iníciase

coa entrada de auga. Unha válvula

reguladora é a encargada de controlar

esta fase. A continuación engádense

unha serie de reactivos preparándoa

para as seguintes fases.

2. Floculación e decantación: A auga é sometida

a un proceso de floculación, creando flóculos por

acción dos reactivos utilizados ao principio.

A continuación a auga comeza a circular lentamente

polos decantadores formando un manto de lodos.

Posteriormente os lodos son tratados e eliminados.

3. Filtración da auga: A auga decantada é conducida até

os filtros de area, onde quedan retidas as partículas que

non se eliminan na decantación.

4. Desinfección final: A auga filtrada sométese a

unha cloración final para asegurar o mantemento

dunha carga de cloro residual ao longo da rede de

distribución.

A partires dos coñecementos dados,

fixemos un experimento no laboratorio

do noso Instituto. Tomamos mostras

de auga do centro, das nosas casas e

dunha fonte pública próxima, para

determinar a potabilidade da auga a

nivel químico ( con permanganato

potásico).

Vexámolo:

Como primeiro paso, recollemos a mostra de auga nun vaso de precipitados.

Medimos cunha probeta, 100 mL de auga.

Pasamos a auga ó matraz de Erlenmeyer.

Poñemos a quentar a auga.

Engadimos 10 mL de permanganato potásico, a traves da bureta, gotiña a gotiña.

Fervemos a mestura durante exactamente 10 minutos, para

eliminar a materia orgánica da mostra

Engadimos de golpe 10 mL de ácido oxálico, para que volva ser incoloro.

Chegamos outra vez a ter auga transparente.

Valórase o exceso de ácido oxálico co permanganato da bureta, que

se engade moi lentamente até a coloración levemente rosada.

Feitos os cálculos, obtemos o valor de 2 mg

O2/L, aínda que se admiten valores ata 5mg

O2/L, que é o valor máximo permitido.

O experimento, fixémolo para augas obtidas do

Instituto, dunha fonte pública e das nosas casas.

Os valores obtidos estiveron todos dentro dos

límites permitidos, é dicir

ERA APTA PARA O CONSUMO.

1. No informe elaborado por WWF

Adena, titulado “Rich countries,

Poor water” estímase que o

consumo de auga por habitante en

países ricos, como USA ou Xapón,

supera os 350 litros diarios. En

Europa tampouco nos quedamos

atrás xa que o noso consumo medio

é de 200 litros per capita,

contrastando moito cós escasos 25

litros que consome de media un

subsahariano.

2. A OMS fixou en 80 litros ó día a cantidade

mínima necesaria para hidratarse e ter unha

hixiene correcta.

Nesta táboa temos datos recollidos do que gasta de media un

habitante tendo en conta o coste de producción da súa comida, e

os servizos básicos.

TOTAL 170,5 Litros

• Andrea Álvarez Serén

• Estela Díaz González

• Cristian González Tella

• Manuel Prado Sánchez

• Kevin Vázquez González

• ALUMNOS DE 1º DE BAC DO IES ANXEL FOLE DE LUGO

Coa colaboración das profesoras :

Beatriz Fernández e Pilar de Vega.