AS NOSAS COUSAS

Érase unha vez un lapis novo chamado Pepiño que vivía feliz nun

divertido lapiseiro.

Pepiño vivía tranquilamente con dous amigos:

o afilalapis Manolo

e a tixeira Carme

Pepiño escribía palabras agudas

palabras graves

e palabras esdrúxulas

Escribía palabras divertidas

e palabras aburridas

Palabras curtas

e palabras longas

Escribía vogais

e tamén consoantes

Escribía ata que se lle rompía ou gastaba a punta.

Entón aparecía o seu bo amigo Manolo que o axudaba, afiandoo para seguir escribindo sen parar.

Carme axudáballes recortando os traballos que facían entre eles.

Un bo día chegou ao lapiseiro a malvada e salvaxe goma María.

María comezou a borrar os traballos que facían os bos amigos Pepiño,

Manolo e Carme.

Os tres amigos decidiron falar con María pero ela non deixaría de

borrar.

Eles moi enfadados decidiron darlle unha lección. O lapis pintou a goma.

A tixeira cortouna,

e o afilalapis rifouna.

A goma María marchou rabiosa e enfadada.

Pero María volveu falar con eles:- Se non borro os vosos traballos,

podería vivir convosco no lapiseiro?

Os tres amigos dixeronlle que sí. A partires de ese momento, a goma só borraría o que eles lle dixeran.

A partires de entonces viviron felices...

E colorín colorado, este conto está rematado.

FIN

ALBA 1ºGABRIEL 1ºBRUNO 2º

ALFONSO 2º DANIEL 3º NOELIA 4º

IRIA 4º CÉSAR 4º

IVÁN 6ºSERGIO 6º